Рыбаченко Олег Павлович : другие произведения.

. Хучумхои Коалиционии Зиддисоветй -3

Самиздат: [Регистрация] [Найти] [Рейтинги] [Обсуждения] [Новинки] [Обзоры] [Помощь|Техвопросы]
Ссылки:
 Ваша оценка:
  • Аннотация:
    Кушунхои коалицияи зиддисоветй ба хучуми катъии чавобй cap карданд. Дар набардҳо Аврупо, Ҷопон ва бисёр ихтиёриён аз Бритониё ва ИМА ширкат мекунанд. Вазъият, руирост гуем, барои армиям советй хеле душвор шуда истодааст. Аммо духтарони зебо ба эътилоф якравона ва сахт мубориза мебаранд.
  . ХУЧУМХОИ КОАЛИЦИОНИИ ЗИДДИСОВЕТЙ -3
  АННОТАЦИЯ
  Кушунхои коалицияи зиддисоветй ба хучуми катъии чавобй cap карданд. Дар набардҳо Аврупо, Ҷопон ва бисёр ихтиёриён аз Бритониё ва ИМА ширкат мекунанд. Вазъият, руирост гуем, барои армиям советй хеле душвор шуда истодааст. Аммо духтарони зебо ба эътилоф якравона ва сахт мубориза мебаранд.
  . БОБИ Љ 1
  Кушунхои коалицияи зиддисоветй ба хучуми катъии чавобй cap карданд.
  Дар набардхо кариб хамаи куввахои аврупой ва хатто ихтиёриён аз Англия, ШМА ва мамлакатхои Америкаи Лотинй иштирок карданд. Инак, вазъияти Армияи Сурх, ки талафоти калон дод, хеле бад буд.
  Ва онҳо ба дегҳои сершумор афтоданд ва аз паҳлӯҳо гузаштанд.
  Дар набардхо баъзе мошинхои америкой, ки ба Рейхи сеюм бо карз фурухта мешуданд, низ иштирок доштанд. Яке аз онхо экипажи ихтиёриёни англисро мебурд. Танки амрикоӣ як таппончаи 75 мм бо баллистикаи қаноатбахш дошт ва он метавонад тақрибан ба ҳама мошинҳои шӯравӣ, ҳатто аз ҳаюло КВ ворид шавад.
  Ин танкро Леди Армстронг, инчунин як дастаи духтарон савор мекарданд. Малания, Моника, Гертруда.
  Духтарони Британия кувваи мошини америкоии М-16-ро санчи-данд. Ва акнун духтарон ӯро мезананд.
  Занони англис бо ангуштони урён танки советиро бо зарбаи дакик ба пешониаш зада шикастанд. Гертруда онро гирифта, дар BT-8 хеле сард зад:
  - Ва ин хеле дақиқ аст!
  Амстронг, ин духтарак хеле зебо буд ва услуби муборизааш хуб буд.
  Вай сухани пурмаъно кард ва гуфт:
  - Марг бар аждаҳои Сталин!
  Ва дар тарафи дигар ин духтарони ҷанговар низ тир мепаронанд ва норинҷакҳоро пои луч мепартоянд. Ва онҳо ин корро хашмгинона ва дандонҳои худро нишон медиҳанд.
  Аммо комсомолкахо хам хастанд, ки ба даст гирифта, ба суруд шуруъ карданд:
  Вакте ки мо якчоя ба сафи комсомол дохил шудем.
  Духтарон савганди вафодор карданд...
  Дунё чун хоби дурахшон бошад,
  Ва мо коммунизмро дар дур мебинем!
  
  Ки умр чун тилло борид,
  Ва боварй ба коммунизм хохад буд...
  Мо душманонро албатта мағлуб хоҳем кард,
  Биёед, лашкари фашизми зиштро ба чанг торумор кунем!
  
  Аммо маълум шуд, ки тамоман қаллобӣ нест,
  Ҷаҳон дами ханҷар шуд...
  Ҳаққи мушт дар ҳама ҷо ҳукмрон аст,
  Кӣ, тасаввур кунед, ки замини кофӣ надорад!
  
  Аммо шиори мо ин аст, ки ба душманон таслим нашавем,
  Вермахт моро ба зону намемонад...
  Имтихонхо бо бахои панч супурда мешаванд,
  Ва муаллими мо Ленини дурахшон аст!
  
  Мо метавонем Гитлерро хон кунем,
  Ҳарчанд Фюрери олами зеризаминӣ боз ҳам сардтар аст...
  Чанговар нидохои пурмавч мекунад,
  Ва торикӣ ва абрҳоро бо як нафас пароканда мекунад!
  
  Мо комсомолецхоем, ки бо овози баланд фарьёд мезанем.
  Биёед тамоми ҷаҳонро бо доду фарёд дар болои раф боло кунем ...
  Кӯдакон механданд ва шодӣ мекунанд,
  Ба шаъну шарафи модари мо Россия!
  
  Ва коммунизм байраки хеле дурахшон аст,
  Ки ранги хуну анор аст...
  Вай як муборизи хашмгин аст, мисли ҷодугар,
  Ва ба ман бовар кунед, Гитлер мукофоти худро хоҳад гирифт!
  
  Барои дастовардҳо бесарусомонӣ хоҳад буд,
  Ва духтарон дар зебоӣ ба ҷанг медароянд ...
  Тӯлаи фашизм ба таври назаррас коҳиш ёфт,
  Ва овози пионерии мо садо медихад!
  
  Зебоҳо пойлуч ба пеш медаванд,
  Чаро духтарон ба пойафзол ниёз доранд ва онҳо ба онҳо ниёз надоранд ...
  Ва мо Гитлерро бо мушти худ мезанем,
  Дустй ба шаъну шарафи Ватан хохад буд!
  
  Оре, ба хотири Ватан, мукаддас,
  Мо кореро мекунем, ки ҳеҷ гоҳ орзу намекардем ...
  Ва мо фашизмро мисли доск руфта хохем кард,
  Фақат ба таслимшудагон раҳм кунем!
  
  Дар Русия ҳар ҷанговар аз охур аст,
  Писарбача бо пулемёт таваллуд шудааст!
  Шумо Фюрери лаънатиро мекушед -
  Мо бояд барои Ватани худ диловарона мубориза барем!
  
  Мо ҳама чизро хеле хуб мекунем,
  Дар ҷанг ҳам калонсолон ва ҳам писарон қавӣ ҳастанд...
  Гарчанде ки мубориза бурдан хеле душвор аст
  Аммо бовар кунед, ки духтарак беақл нест!
  
  Вай метавонад кӯҳҳоро паси сар кунад
  Бо пои луч граната парто...
  Гург аккос мекунаду хирс наъра мекунад,
  Барои фашистон чазои сахт дода мешавад!
  
  Мо лашкари тоторҳоро шикаст додем,
  Онҳо бо усмонӣ хеле машҳур меҷангиданд...
  Кофирон ба фишор тоб наоварданд,
  Дар он чое, ки раъд ба амал омад, дархол ором шуд!
  
  Ҷанговарон аз як оила меоянд
  ки дар он байраки коммунизм хукмрон аст...
  Эй дустони азизи ман,
  Танкхои калони фашизмро нест кунед!
  
  Ҳар кас метавонад ба ҳама чиз ноил шавад
  Охир мо бо Ватан абадй муттахидем...
  Мо бо хам чун як заврак савор мекунем,
  Муборизони рохи коммунизм маглубнашавандаанд!
  
  Илм ҳама мурдагонро якбора зинда мекунад,
  Ва мо Исоро дар муҳаббат мепарем...
  Ту рост ба чашми фашист задӣ,
  Мубориза бо санъати беҳамто!
  Духтарон бо ҳикмат аз болои ҳамтоёни худ қадам мезаданд ва ин хеле зебо буд.
  Ва духтарон дар пойлуч хеле далерона ба назар мерасанд.
  Аммо ҷанг идома дорад. Холо бошад, немисхо Брестро ихота карда, дар калъа чангхо давом доранд.
  Гитлер, чунон ки мегуянд, мубориза мебарад. Ва он гоҳ мулоқоти шахсии онҳо бо Черчилл баргузор шуд. Ва дар Париж. Мисли, оё вакти он нарасидааст, ки дар муборизаи зидди большевикон боз хам катъияттар нишон дихем? Ва на танхо бо техника, балки бо кушунхо хам.
  Ва воқеан Черчилл тасмим гирифт, ки ба СССР ҷанг эълон кунад. Аммо ба ивази ин баъзе минтақаҳои шимолии Русия бояд ба Бритониё бираванд. Баъд сухбат ба мустамликахо ва такдири Франция дахл кард. Мисли, оё вақти бастани шартномаи сулҳ нарасидааст?
  Гузашта аз ин, расман Рейхи сеюм аз Фаронса, Белгия ва Голландия чизе нагирифт. Пас, мо дар ин бора чӣ гуфта метавонем?
  Шояд шумо бояд талаботҳои худро мӯътадил кунед? СССР калон аст ва барои хамаи территорияхо кифоя аст.
  Гитлер чандирият нишон дод. Илова бар ин, ҳама маҳдудиятҳои ҳуқуқи яҳудиён фавран бекор карда шуданд. Ва ин дар Ғарб бо пазироии зиёд пазируфта шуд. Ва махсусан дар Британияи Кабир. Ва, албатта, мо ба масъалаи техника дахл кардем. Вай баръало бедарак буд. Махсусан танкхо. Ва он гоҳ ба ман лозим омад, ки мушакҳои худро мустаҳкам кунам.
  Ин аст он чизе ки саноатчиён дар асл. Дар ин миён чанг умуман ба нафъи коалиция давом мекард.
  Агрегатхои пешкадам аллакай ба Барановичи гузаштанд. Ва дар он чо бачахои пионерй бо онхо чанг карданд. Онхо галстуку шортихои сурх дар бар баромада, пошнахои барахна ва андаке чанголудаи бачагонаи худро дурахш зада, ба окопхо шитофтанд.
  Ва албатта онҳо ба сурудхонӣ шурӯъ карданд;
  Ва ман гурги даррандаи осмонам,
  Харобаи рохзанон мисли рег аст...
  Ва ба ман бовар кунед, ба шумо чизи беҳтаре лозим нест,
  Гитлерро дар маъбад чӣ гуна корд задан мумкин аст!
  
  Ту ҳам бояд сурх таваллуд шавӣ,
  Барои нест кардани фашистон...
  Бовар кун, мукофот ба ман мерасад,
  Модар бо писараш фахр мекунад!
  
  Ман кати Фюрерро нест мекунам,
  Ман фашистонро ба хок мерезам...
  Ман бовар дорам, ки Худои Қодир ҷонамро наҷот медиҳад,
  Ва лашкарро бо шамшер торумор кунед!
  
  Русияи бузурги ман,
  Шумо қодиред, ки ҳамаро мағлуб кунед ...
  Ва Исо Масеҳи ҷанговар аст,
  Ба шаъну шарафи Ватан!
  
  Ман бо муҳаббат эҳтиром мекунам, Родро медонам,
  Зеро ки Ӯ Худои Таоло аст...
  Хиёнаткорон чазои сахт мегиранд,
  Ва ҳиҷои ҷанговар бузург аст!
  
  Мо ҷанговарони Русияи муқаддасем,
  Қодир аст, ки Краутҳоро мағлуб кунад ...
  Саҳроҳо ҳама бо тилло гилолуд шуданд,
  Мо имтихонхоро бо бахои А месупорем!
  
  Дар байни мардум имони мустаҳкамтар нест,
  Ба коммунизми бузурги мо...
  Озодии пурқувватро меорад
  Ва фашизми бадкирдорро нест мекунад!
  
  Мо кишварро аз ситораҳо боло хоҳем кард,
  Пойтахти ҷаҳон Маскав аст...
  Барои шаъну шарафи модари Россия,
  Мо то охир мубориза мебарем!
  
  Ҳеҷ кас пеши сарбозро гирифта наметавонад
  Ва мо ба Берлин мерасем...
  Биёед, роҳ равем, марш, дар шакл,
  Байраки фашистиро бо найча канда мекунем!
  
  Самолётхои мо хунуканд
  Дастаи тавоно ва ҷамъшуда аст ...
  Лётчикхои маглубнашаванда дар чанг,
  Ва снайпер ба объектив зарба мезанад!
  
  Гитлерро сахттар зад
  Паланг фашистонро начот дода наметавонад...
  Бехуда гап назан
  Мо аз тамоми имтиҳон бо рангҳои баланд мегузарем!
  
  Ба бисьёр чизхо ноил шуда метавонад
  Мо дар ҳақиқат метавонем ғалаба кунем ...
  Ба ман бовар кунед, мо захираи бузург дорем,
  Ва шумо дар ҳақиқат метавонед онро ба дандон занед!
  
  Хулоса, писарак пойлуч аст,
  Краутхоро сахт зад.
  Ва Фюрер интиқом гирифт,
  Гитлер чангро ба чанги соф табдил дод!
  Аммо немисхо Барановичиро гирифтанд. Ва холо кушунхои онхо аллакай аз чануб ба Слуцк харакат мекунанд. Дар он чо такьягохи Армиям Сурх вокеъ аст ва худи Жуков як вактхо дар он чо буд. Ва ин бояд гуфт, ки хати мудофиавии ҷиддӣ аст.
  Ва дар Румыния садхо хазор нафар солдатхои советй таслим шуда, худро дар як дег диданд. Ва ин дар хакикат ба Армияи Сурх зарбаи чиддй мебошад.
  Дар ин ҷо дигар баргаштан ва ақибнишинӣ он қадар осон нест.
  Дар мухорибахо румынхо ва венгерхо худро хамчун чанговарони хуб нишон доданд. Зиёда аз ин, булгорхо якравона мечангиданд. Ва хорватҳо низ беҳтаринанд. Чӣ гуна корҳо барои Сталин бо дипломатия бад шуданд. Ва ӯ танҳо як гурги танҳо шуд. Ва Гитлер якбора дар бораи демократия гап зад. Ин, мегуянд, ки вай тарафдори озодй, баробархукукии хамаи миллату халкхо буда, Россиян Советиро аз диктатураи сталинизм ва большевизм озод мекунад. Ва ин, албатта, як иқдоми маккоронаи сиёсӣ буд.
  Нерӯҳои Финландия-Шветсия Выборгро гирифтанд ва қисмҳои шӯравиро буриданд, инчунин дегхона эҷод карданд. Ба Ленинград аз шимол тахдид ба амал омад. Ва ин аллакай як ҳаракати ҷиддии шоҳмот шудааст.
  Ва акнун киштихои Англия Мурманскро аз бахр бастаанд. Ва онхо ба суи флоти советй тир холй карданд.
  Оре, чангхо боз хам чиддитар шуданд.
  Комсомолецхо якравона ва хашму газаб мубориза мебаранд, бо пои луч граната мепартоянд ва дар як вакт суруд мехонанд;
  Комсомол духтарон намаки заминанд,
  Мо мисли маъдану шуълаи олами зеризаминем.
  Албатта, мо ба корнамоихои кахрамонона расидаем,
  Ва шамшери муқаддас, Рӯҳи Худованд бо мост!
  
  Мо хеле далерона мубориза бурданро дӯст медорем,
  Духтароне, ки коинотро аз фазо пур мекунанд...
  Артиши Русия шикастнопазир аст,
  Бо ҳаваси худ, дар ҷанги доимӣ!
  
  Барои шаъну шарафи Ватани мукаддаси мо,
  Ҳавопаймои ҷангӣ дар осмон ваҳшӣ давр мезанад...
  Ман комсомолецам ва пойлуч давида истодаам.
  Чапидани яхе, ки кӯлҳоро пӯшида буд!
  
  Духтаронро душман наметарсонад,
  Онхо хамаи ракетахои душманро несту нобуд мекунанд...
  Дузди хунхор ба мо руяшро нишон намедихад.
  Корҳо дар шеърҳо васф хоҳанд шуд!
  
  Фашизм хучум кард ба Ватан,
  Вай чунон даҳшатнок ва маккорона ҳамла кард ...
  Ман Исо ва Сталинро дӯст медорам,
  Комсомолецхо бо Худой муттахиданд!
  
  Мо пои луч аз туфони барф мешитобем,
  Шикаста, мисли занбурҳои тез...
  Мо духтарони тобистону зимистон ҳастем,
  Хаёт духтаракро сахтгир кардааст!
  
  Вақти тирандозӣ аст, пас оташ кушоед,
  Мо дақиқ ва ҳамеша зебо ҳастем ...
  Ва онҳо рост ба чашмам заданд, на ба абру,
  Аз пулод, ки онро коллектив!
  
  Шубҳаи мо наметавонад фашизмро мағлуб кунад,
  Ва ирода аз титани пойдору устувортар аст...
  Мо метавонем дар Ватан роҳат пайдо кунем,
  Ва хатто тиран Фюрерро сарнагун кунед!
  
  Ба ман бовар кунед, паланг як танки хеле пурқувват аст.
  Вай аз дур ва дақиқ тир мезанад...
  Ҳоло вақти бозиҳои беақл нест,
  Чунки Қобил бади меояд!
  
  Мо бояд сармо, гармиро паси сар кунем,
  Ва бо лашкари девонавор шӯхӣ меҷанганд...
  Хирс ба ғазаб омад,
  Рӯҳи уқоб масхарабози дарднок нест!
  
  Бовар дорам, ки комсомолецхо галаба мекунанд,
  Ва онҳо кишвари худро аз ситораҳо боло хоҳанд бурд...
  Мо саёҳати худро аз моҳи октябр оғоз кардем,
  Ва имрӯз номи Исо бо мост!
  
  Ватанамро бисёр дуст медорам,
  Вай ба ҳама равшанӣ мебахшад ...
  Ватанро барои як рубл дуздида намешавад,
  Калонсолон ва бачагон шодона механданд!
  
  Дар ҷаҳони шӯравӣ зиндагӣ кардан барои ҳама шавқовар аст,
  Ҳама чиз дар бораи он осон ва оддӣ зебо аст ...
  Бахт риштаашро наканад,
  Аммо фюрер дахонашро бехуда гузошт!
  
  Ман комсомолецам, ки пойлуч медаванд,
  Ҳарчанд сармо гӯшҳоятонро печонида истодааст...
  Ва ба душман таваккал кун, ки роҳе дар пеши назар нест,
  Кӣ мехоҳад моро бигирад ва нобуд кунад!
  
  Дигар сухани зебо нест барои Ватан,
  Байрак сурх аст, гуё дар шуоъхо хун медурахшад.
  Мо аз хар бештар мутеъ нахоҳем шуд,
  Ман боварй дорам, ки галаба ба наздикй дар мохи май меояд!
  
  Духтарони пойлуч аз Берлин мегузаранд,
  Дар асфальт изи ангушт мемонанд.
  Мо тасаллои мардумро фаромӯш кардаем,
  Ва дастпӯшакҳо дар ҷанг мувофиқ нестанд!
  
  Ва ҷанг мешавад, бигзор ин ҷанг сар шавад.
  Фриц ҳама чизро ба пораҳо пароканда мекунад!
  Ватан то абад бо ту сарбоз аст,
  Намедонад AWOL чист!
  
  Ба мурдагон раҳм мекунам, ин ғами ҳама аст,
  Аммо русхоро ба зону назанед.
  Гарчанде ки Сэм ба Краутҳо итоат кард,
  Аммо гу-рухи Ленини муаззам ба тарафи мост!
  
  Ман дар як вақт нишон ва салиб мепӯшам,
  Ман дар коммунизм ҳастам ва ба масеҳият бовар дорам ...
  Ҷанг, ба ман бовар кунед, мардум, филм нест,
  Ватан модари мост, на хон!
  
  Вақте ки Худои Қодир дар абрҳо меояд,
  Ҳама мурдагон бо чеҳраи дурахшон эҳё хоҳанд шуд...
  Мардум Худовандро дар хоб дӯст медоштанд,
  Чунки Исо Офаридгори пойтахт аст!
  
  Дар ин ҷо мо метавонем ҳамаро шод кунем,
  Дар тамоми олами бузурги Россия.
  Вақте ки ягон плебей ба ҳамсол монанд аст,
  Ва чизи асосӣ дар олам Офаридгор аст!
  
  Ман мехоҳам Масеҳи Қодири Мутлақро ба оғӯш гирам,
  То ки шумо ҳеҷ гоҳ пеши душманони худ наафтед...
  Рафик Сталин падарашро иваз кард,
  Ва Ленин хам абадй бо мо хохад буд!
  Ин сурудҳо дар ин ҷо ҳастанд, на мегӯянд, ки онҳо махсусан хандоваранд. Япония ба чанг дар Шарки Дур торафт бештар куввахои иловагй мепартофт. Кушунхои пиёда ва танкхои сабук шумораи зиёд пеш мерафтанд. Хирохито фармон дод, ки Владивосток харчи зудтар гирифта шавад. Ва японҳо ба он ҷо даромада буданд. Дар набардхо танки сабуки онхо Чиха хеле хуб ва гузаранда буд. Ва ӯ инчунин бо манёврӣ ва ҳаракатнокӣ фарқ мекард.
  Адмирали Япония Ямамото СССР-ро аз укьёнуси Ором ва хеле катъй махкам кард. Ва дар ин ҷо кӯмаки зиёд нест.
  Дар ҳаво самурайҳо қавӣ ҳастанд. Авиацияи онхо аз чихати шумора зиёд буда, чанговарони онхо, махсусан "Зеро" хеле харакаткунанда ва идорашаванда мебошанд. Ва шумо аслан муқобили онҳо рафта наметавонед. Ин аст таъсири авиатсияи воқеии ҷангӣ.
  Ва японҳо асҳои хуб доранд.
  Вале советй хам чанговар аст. Масалан, лётчик Анастасия Ведмакова. Зебоии хеле ҷанговар. Вай ҳама вақт пои луч меҷангад ва танҳо дар бикини, ки ба ӯ кортҳои муайян медиҳад. Ин дар ҳақиқат духтарест, ки ба мо лозим аст. Ва агар бигирад ва дар ва«ти набард дар  анги худ суруд мехонад;
  Ман дар чунин замонҳо таваллуд шудаам
  Ҳар як шахс дорои компютери дорои интернет аст ...
  Мамлакат гул-гул шукуфта, тараккй мекунад,
  Ва ба назар чунин мерасад, ки бо духтар ҳеҷ мушкиле нест!
  
  Аммо асри бистум асри хеле ноором аст,
  Вулқон ҷӯш мезанад ва оташ мезанад...
  Ва ҳар кас бад аст,
  Ва меҳрубон, намояндаи кишвари касе!
  
  Ва духтар бояд ба он ҷо биравад,
  Дар чунин ва«т, бе чашм наканда...
  Вақте ки дузди бадкор муваффақ мешавад,
  Ва ман мехоҳам мушкилотро якбора ҳал кунам!
  
  Шояд духтар бахти ман буд,
  Ман худро дар пеши пои луч дидам...
  Кишти канда шуд, дон, ки заврақ,
  Ва бовар кунед, ки ҳаёт ба асал монанд набуд!
  
  Ва озмоишҳо якбора ҷараён гирифтанд,
  Хунӣ, бераҳм, ҳар гуна...
  Ва ба назар чунин мерасад, ки танҳо сифрҳо вуҷуд доранд -
  Аммо биёед исми Худовандро бо имон ҷалол диҳем!
  
  Мо метавонем Ватанро ҳифз кунем,
  Гарчи душман пур аз макри бемаънист...
  Ин шикорчӣ моро ба бозӣ табдил медиҳад,
  Ба сари суфраи фашизм - давлати бадкирдор!
  
  Бархез барои Ватан, чанговар
  Барои Руси мукаддаси худ мубориза баред!
  Далерона парвоз кун чун лочин,
  Ва ба ҷои торикӣ нури салтанат хоҳад омад!
  
  Мо Ватанро боз хам мустахкамтар мегардонем
  Ҳама рыцарҳо чунин бузурганд ...
  Ва бадкирдори хашмгин ба дӯзах хоҳад рафт,
  Ва мо бо Ватани худ абадй муттахидем!
  
  Бовар кунед, барои духтар осон нест,
  Пойлуч аз байни туфонхои сахти барф мешитобад...
  Тамоми ҷаҳон ҷумбонидан сахт аст,
  Ва ҷаллод ҳукмронӣ мекунад - Малюта шитобкор!
  
  Аммо бовар кунед, ман таслим нашудам,
  Ва вай Фрицро бо милтиқ тир холӣ кард...
  Кафеи пойлуч зери по шуд,
  Ва овози духтар хеле баланд аст!
  
  Вай мисли каррубон механдад
  Ва Краутҳоро мисли бозича нест мекунад...
  Бидонед, ки мардуми Русия шикастнопазир аст,
  Мо хам танк ва хам тупхои пулодй дорем!
  
  Духтари далер оташро пеш мебарад,
  Ва фашистонро бо хашму газаб мекушад...
  Дар ин ҷо лашкари мо мисли асп давад,
  Сурхҳои пурқувваттар нестанд!
  
  Ва духтар ба комсомол дохил шуд,
  Ва вай бародари хурдии коммунистон шуд...
  Биёед шайтон Гитлерро ба партовгоҳ фиристем,
  Ба тобути хамаи фашистон салиб мегузорем!
  
  Мо диламонро барои Ватан мебахшем,
  Ва биёед ҷони худро мустақиман ба он гузорем ...
  Мо қувват дорем,
  Ва гуё коидахои комсомолиро вайрон намекунам!
  
  Духтаре пойлуч вориди Берлин мешавад,
  Ва тасбех дар Рейхстаг осоре мегузорад...
  Фюрер ба рӯи мушт мезанад,
  Вале мо мукофотро дар руи когаз намедонем!
  
  Ва мо иди шуҷоат хоҳем дошт,
  Он чизеро, ки ҳатто шоирон тасвир карда наметавонанд...
  Кор танҳо дараҷаи олӣ аст,
  Тамоми корнамоихои кахрамонона тараннум карда шудаанд!
  
  КУВВАХОИ МАХСУСИ КУДАКОН БАР ЗИДДИ АЧРИБОН ВА КОРТЕ
  АННОТАЦИЯ
  Ҷанговарони ҷавон таҳти роҳбарии Эдуард Стурҷен бар зидди артиши бегонагон, пеш аз ҳама, сиклҳо меҷанганд. Бо вуҷуди ин, он гоҳ писари ҷасур бояд ҳиндӣ шавад ва дар якҷоягӣ бо олиҳаҳо бар зидди артиши Кортес, ки мехоҳад қудрати Майяро забт кунад, мубориза барад!
  . БОБИ Љ 1
  Чанговарони чавони отряди махсуси бачагона мардонавор мечангиданд. Бо вуҷуди ин, дар паси якуним майдони қувва онҳо амалан имкони мурдан надоштанд. Аммо дучархаҳои ҳамлакунанда зарари калон диданд ва воқеан буғ тамом шуд. Пас, дар ин ҷо шумо метавонед баҳс кунед, ки қаҳрамони воқеӣ кист.
  Вале мо бояд хичмат дихем, писарону духтарон дар либоси чангй дуруст тир холй карданд. Эҳсос мешуд, ки бозӣ дар компютер беҳуда нест ва онҳо танҳо муборизони олиҷаноб буданд.
  Адала, ки ба дасти рости Эдик тир мезад, мӯзаро гирифта аз пои кӯдакаш партофт. Ва бо чусту чолокии маймун ба суи душмани пешомада чанд дона кукнор партофт.
  Писарбача командир бо сар ҷунбонд:
  - Ин хуб аст, бигӯем, ҳадя барои нестшавӣ! Аммо беҳтар аст, ки онро ҳангоми ҳамла ба қалъа истифода баред.
  Адала мантиқан қайд кард:
  -Шумо захираи бепоёни сюрпризҳо доред. Аз ин рӯ, на ҳама кортҳо дар ихтиёри худ ҳастанд. Ва нигоҳ доштани козир низ фикри бад аст!
  Ва тухми кӯкнори ночизи нобудшавӣ ба Сиклҳо зада, ҷанговарони калонро ба пораҳои хурду пора пора кард. Дар ин ҷо харобшавӣ оғоз ёфт.
  Духтар чир-чир-чир-чиррос зада, пои куда-киашро пахш карда гуфт:
  Ман боварӣ дорам, ки ғалаба бар давраҳо интизор аст
  Мо сурудҳои нав хоҳем дошт...
  Ман худро ба ғуломии ҳайвони ваҳшӣ намедиҳам,
  Ман ба шумо дараҷаи олиро дар ҷанг нишон медиҳам!
  Бачае, ки дар тарафи чап чанг мекард, бо табассум кайд кард:
  - Чаро бо дастат не, балки бо пои худ партофтӣ?
  Адала хандида чавоб дод:
  - Ва ин тавр шавқовартар аст!
  Эдик сар ҷунбонд:
  -Бале, ҳар нодон метавонад бо дасташ партояд, аммо бо пояш кӯшиш кунад!
  Бачахо бо як овоз хитоб карданд:
  - Шаъну шараф ба ҷанговарони нур,
  Шаъну шараф ба Ватани дурахшонам...
  Корҳои мо суруд хоҳанд шуд,
  Ғолибият ҳадафи асосӣ аст!
  Сиклҳо, воқеан, зарари калон дида, ба ақибнишинӣ шурӯъ карданд. Аммо деворҳо боз баланд шуданд. Ва мошинҳои нав ҳаракат карданд. Онҳо ба пирамидаҳои ҳамвор дар роҳҳо монанд буданд ва андозаи калон бо танаи онҳо буданд.
  Вакте ки аскарони кушунхои махсуси бачагона ба суи онхо аз туфангча тир холй карданд, амалан зараре нарасонданд. Шуъбахо аз зиреҳи пӯлодӣ парид.
  Яке аз духтарон хитоб кард:
  - Ана боз як шӯхӣ барои душман! Ва ё ҳатто як тармаи пурраи шӯхӣ!
  Писарбачаи чанговар хитоб кард:
  - Аз рӯи зону зиндагӣ кардан, истода мурдан беҳтар аст! Ман аллакай дар асирӣ будам ва онҳо маро бо зарбаи барқ занонда, ба тамоми баданам аз забон то пошнаам зарба заданд. Ва он чунон бемор аст, ки марг беҳтар аст!
  Духтар сар ҷунбонд:
  - Бале, маро хам азоб доданд! Гузашта аз ин, ба таври мураккаб, вазнинии тағйирёбанда ва бевазнии пулсатсия. Ва он қадар дард мекунад ва ба ҷуз хобҳои даҳшатангез осоре намемонад!
  Хайр, ба фикрам командири човидон ва бузурги мо чизе мебарояд!
  Эдик сари сафедашро бо розигӣ ҷунбонд ва фармуд:
  - Акнун бачахо, биниатонро гитик кунеду атса кунед!
  Адала, ин чанговардухтари ботачриба бо тааччуб пурсид:
  - Чаро ин хануз зарур аст?
  Командир бача дилпурона чавоб дод:
  - Шумо хоҳед дид, ки натиҷа чӣ мешавад!
  Бачахои чанговар бахс на-карданд. Аз ин рӯ, онҳо бо нӯги ханҷарҳои ночиз бинии кӯдаконаи зебои худро гирифта, тик карданд. Ва чӣ тавр онҳо онро гирифта атса мекунанд.
  Атмосфера якбора ба ларза омад. Ва аз боло хошок бо нӯги тези зиёде борид. Онхо ба болои танкхои пирамида афтоданд. Ва онҳоро мисли хорпушт бо сӯзанҳо мезаданд. Ва ҳаюлоҳои азим бозистоданд.
  Эдик сар ҷунбонда, қайд кард:
  - Акнун биёед онро гирем ва суруд хонем!
  Ва аскарони отряди махсуси бачагона онро гирифта, бо завк месароянд;
  Маликаи ман, ту гул ҳастӣ
  Дурахшон дар боғи Худо!
  Нигоҳи ту мисли насими тоза аст
  Оташи олами зеризаминиро пароканда кунед!
    
  Ишқи духтар муқаддас аст
  Шамшери кахрамон, бо шаъну шараф чангида!
  Дар сели пуртурон хун мерезам
  Ман то абад бо ту фаришта хоҳам буд!
    
  Ман аз хоби пинҳон оташ гирифтам
  Симои ту, бӯи хуш!
  Туро офаридгори олам канда буд
  Ҳама бандагони бадӣ палид намешаванд!
    
  Танҳо дар осмон имконпазир аст
  Тақдир дӯстдоронро муттаҳид хоҳад кард!
  Аммо Худо намегузорад, ки мо хок шавем
  Он ваҳдати дилҳои аз ҷудоӣ сахтшуда муттаҳид хоҳад шуд!
  Баъди ин гуна суханони ачоибу олимаъно муъчизае руй дод. Армадаи томи танкхои пирамида мисли каскади катхои гул шукуфт. Ва гулҳои боғ танҳо олиҷаноб шуданд. Ва онҳо бо қувваи хашмгин ва бениҳоят тӯфонӣ ба воя мерасанд. Ва он хеле зебо баромад.
  Адала аз рухсораи командири писарак бусиду кайд кард:
  - Шумо танҳо як зебоии нотакрор ҳастед!
  Эдик бо табассум сар ҷунбонд:
  - Техномагия!
  Писарбачаи чанговар хитоб кард:
  - Хуб, акнун ҳамла кунед! Биёед, душманони худро бо як зарба торумор кунем!
  Командир писар эътироз кард:
  - Не! Хеле барвакт аст. Аввалан, шумо бояд саргузаштҳои қаблии маро тамошо кунед. Дар он ҷо мо бояд бе нанотехнологияи пешрафта амал мекардем ва ин, бояд гуфт, хеле душвор аст!
  Адала бо табассум кайд кард:
  - Албатта, мефахмам, ки бе техника душвортар аст. Аммо ту барин писарбача ба фикрам хар мушкилиро хал мекунад.
  Эдик бо табассум, ки мисли марворидҳои баргузидаи баҳр дар овози нуқрааш дурахшид, месуруд:
  Ҳарчанд мо тамоми мушкилоти худро ҳал карда наметавонем,
  На ҳама мушкилотро ҳал мекунад!
  Аммо ҳама хушбахттар хоҳанд буд
  Ҳама хурсандӣ хоҳанд кард!
  Баъди ин писар голограммаро даргиронд. Нерӯҳои махсуси кӯдакон хомӯш шуданд.
  Чашмони сапфиру зумуррадн писарону духтарон тамошоро ба коми худ мебурд.
  Хуб, бачае, ки дар гӯшаҳои гуногуни олам буд ва зиёда аз як нишон дод, вақте ки ӯ ҳанӯз ба камол нарасидааст. Ва ин давраи асрҳои миёна дар ҷаҳони нав буд, ки як навъ таърихи алтернативӣ, гӯё сайёраи Замин буд.
  Дар ин сурат нишон дода шуд, ки Эдик бачаи хинду шуда, дар камин як отряди рангпаридаро пайгирӣ мекунад. Ӯ кӯтоҳ дар тан, пойлуч аст, зеро моказинҳо танҳо халал мерасонанд, аммо аз сар то по бо расмҳои рангоранг ранг карда шудаанд. Ҳатто чеҳраи кӯдак дар татуировкаҳои даҳшатовар бо аждаҳо ва фариштаҳои шамшер.
  Гарчанде ки чунин расмҳо барои ҳиндуҳо хос нестанд. Аммо дар тӯли ҳазорҳо саргузаштҳо ва сафарҳо, тақдир Эдикро ба ҳеҷ куҷо набурдааст. Ҳама давру замонҳо, сайёраҳо ва замонҳо ба ҳам печида, омехта ва ба чизе мисли тӯби зич муттаҳид шудаанд.
  Дар паҳлӯи ӯ духтари мушакдор бо паҳлӯҳои васеъ, пошнаи луч, мудаввар ва дилфиребаш қариб дар зери бинӣ хобидааст. Аз чї сабаб бошад,  анговар ®арчанд бояд ®инду бошад, малламуй аст. Вай қариб ҳеҷ гуна либос намепӯшад, танҳо шимҳои аз бикини басташуда, сатри марворид дар сари синаи пур.
  Вақте ки ӯ ба ақиб баргашт, Эдвард чеҳраи зебоеро дид, ки манаҳи ҷасур ва синаҳои калон, вале хуб шакл дошт. Дастҳои ҷанговар мушакӣ, пӯсташ шоколад аст, ки дар якҷоягӣ бо мӯйҳои сафед бо каме ламси зард, дурусттараш, гардолудҳои тиллоӣ, бало ҷолиб ба назар мерасанд.
  Ҷанговари малламуй бошад, бо изтироб пичиррос мезанад:
  - Чеҳраи рангпарида ба ин ҷо меоянд, эй Фонтани писарбача!
  Чизе ба паҳлӯи мушакҳои ҷанговари ҷавон зад... Эдвард ҷунбиш кард ва пои шево, пойлуч ва духтаракро дид. Инчунин мушакӣ ва қавӣ. Ва он гоҳ худи хонум бо мӯйҳои сурхи оташин. Чунин зебоӣ дар ин ҷо пайдо шуд. Як малламуй асал ва сурхрӯй, ҳам нимбараҳна, мушакӣ ва варзишӣ. На ҷанговарон, балки худоёни камондор.
  Эдвард аввал як ва баъд пои духтари дигарро бодиққат сила кард. Онҳо мисли гурбаҳо бо қаноатмандӣ гиря мекарданд. Хуб, дуруст аст, зани муқаррарӣ набояд аз навозишҳои мардон худдорӣ кунад. Дар акси ҳол, паҳншавии ҳама гуна одамони дастнорас, ки омодаанд барои кӯчактарин лагадкӯбӣ ё ишқбозӣ ба додгоҳ муроҷиат кунанд. Аммо табиист, ки мард духтари зебо ва ҳатто ду духтарро якбора сила ва навозиш кардан мехоҳад.
  Ростӣ, ӯ дар бадан кӯдак аст, аммо аллакай хеле пир шудааст, ҳам аз рӯи солҳо ва ҳам аз нигоҳи хотира хеле калон аст, аз ин рӯ...
  Дуруст аст, Эдвард, ки хеле мушакдор, вале варзишгар буд, занони тавоноро дӯст медошт, ки қодир ба насли қавӣ ба дунё оваранд.
  Аммо баъд зебоии оташин ба Эдвард бо лабонаш ишорае дод - ях кунед! Душман ба зудӣ пайдо мешавад!
  Дар хакикат, дар канори чангал отряд пайдо шуд... Вой, полковники куввахои махсус инро интизор набуд. Не, инҳо умуман троллҳо ё гномҳо набуданд - одамони комилан оддӣ, аммо ... Дар зиреҳҳои асримиёнагӣ, мушкетҳои калонҳаҷм ба мисли калтакҳои каннибалӣ ва шамшерҳои дароз. Тамоми ин лашкар таассуроти чизи бениҳоят ғайривоқеӣ ва сюрреалистиро ба вуҷуд овард. Ва хеле архаикӣ. Дар баробари ин, вай бо шумораи зиёди худ, гарчанде аз ҳад зиёд набуд, фарқ мекард. Торафт бештар ба аспҳо ва зиреҳҳои вазнин савор мешуданд. Дар омади гап, самандранг, муболигаи сахт - чехраашон зарб, тира, ришашон сиёх.
  Худи ҷанговар-шайтон ба саволе, ки аз забони Эдвард афтодан омода буд, ҷавоб дод:
  - Ин отряди Испания Кортес мебошад. Натарсед, онхо хамагй чорсад нафаранд ва онхо хануз вакт наёфтаанд, ки аз хиндухои махаллй пурра шаванд.
  Писарбачаи ҷанговар ҳуштак зад ва пичиррос зад:
  - Хайрон... Мо чанд нафарем?
  Ин дафъа малламуй асал ҷавоб дод:
  - Бо шумо панҷ нафар хоҳанд буд! - Ва нигоҳи печидаи Эдикро гирифта, илова намуд вай. - Раками аз хама дуруст, пентаграмма!
  Чанговари чавон андаке ларзид. Таносуби куввахо аз чихати шумора бешубха ба нафъи онхо нест. Ва муҳимтар аз ҳама, онҳо на таркишҳо, на майдонҳои қувва ва ҳатто гранатаҳои зиддиматерӣ надоранд. Ва ин даҳшатнок аст. Масалан, бо як гипербластер шумо метавонед як дастаро дар як дақиқа бурида, энергияи даҳ бомбаи атомии ба Хиросима партофташударо озод кунед.
  Иблиси сурхрӯй лозим донист, ки ба Эдвард хотиррасон кунад:
  - Камон доред, эй сарвар... Бо фармони ман оташ мекушоед!
  Малламуй қайд кард:
  - Писарак пойлуч аст ва либоси аз ҳад зиёд хоксорона дорад, ин барои як пешвои бузург фармон нест, ҳатто агар ӯ ҳоло бо ӯ артиш надошта бошад. - ангуштони пои урёнашро пахш кард духтар. Ва чизе тағйир ёфт ва Эдвард ҳис кард, ки чизе дигар ҳамон нест.
  Писарбачаи чанговар акнун диккатро ба худ чалб кард. Вай, дар хакикат, то камар барахна, вале дар тан шими буфало ва моказинхои заргарй дорад. Дар сари гулчанбаре ҳаст, ки аз он се пар мебарояд. Не, лочин не, балки як навъ мурғи бетағйир дар рӯи замин.
  Худи бадан дар мушакҳо хеле намоён ва оммавӣ шудааст, гарчанде Эдвард ҳамеша бо рушди аълои мушакҳо фарқ мекард, аммо дар солҳои охир он хеле хушк шудааст, то қабурғаҳо аз норасоии ғизо ва ҳаракати доимӣ намоён шаванд. Аммо дар ин ҳолат, ӯ мисли як қаҳрамони фитнес-профессионалӣ ба назар мерасид - рельефи комил ва як зарра фарбеҳ набуд ва пӯсташ аз зарби сурху қаҳваранг пур шуд.
  Дар сари синааш татуировка бо ягуар - рамзи Хурон буд. Қисми боқимондаи татуировкаҳо дар ҷое тақсим карда шуданд, гӯё бо ҷодугарӣ. Ҷанговарон пӯсти мукаммал, ҳамвор ва сайқалёфта, шоколади ранги тиллоӣ доштанд ва пӯсти онҳо дар шоми гарми мексикоӣ дурахшид.
  Пойҳои онҳо луч мемонданд, аммо ин танҳо самаранокии ҷангии онҳоро афзоиш дод.
  Онҳо камонҳои худро кашиданд. Ду духтари дигар ва Эдвард гӯё боварӣ дошт, ки дар он ҷо духтарони зебо ҳастанд, худро чунон бодиққат пинҳон карда буданд, ки онҳо намоён набуданд. Аммо он ду камон доранд мисли камонҳои шоҳдухтар ва паллаи тирҳояшон ғафс аз алмос, топаз, ёқуту зумуррад печонида шудааст.
  Ва камони худи Эдвард низ аз ҳашамат кам нест, аммо он дорои сапфир ва сангҳои қиматбаҳои торик ранга бештар аст. Ва духтарони зебо рангҳои равшантар доранд.
  Дар пеши назари онхо аллакай отряди истилогарони испанй пурра чойгир шуда буд. Чорсад кабалерои кастилия. Чунин ба назар мерасад, ки баҳр аз ин ҷо дур нест, гарчанде ки бӯи хос шунида намешавад, шамол танҳо аз соҳил мевазад. Аммо бӯи бадани духтарон он қадар дилфиреб, комилан ғайриинсонӣ аст, мисли омехтаи асал, гул, каме чормағз ва ҳанут.
  Худи ҷанговарон хеле сарданд ва яке ҳашаротро бо ангуштони пойи урёнаш гирифта, ба торт кӯфт.
  Рақибони онҳо - ҷанговарони он вақт, империяи пурқудрати Испания, ҳанӯз дар маърака чанг наоварда буданд ва хеле таъсирбахш менамуданд.
  Дар пеши назари хама як аспсавори тавоно, китфпуш, коматбаланд, риши дарозу сурх дорад. Эҳтимол ин граф Кортес аст, ки дар оянда унвони герцогро соҳиб мешавад ва сарвати афсонавӣ барои худ ба даст меорад.
  Аз афташ, вай муйсафед ва хеле солим буд. Танхо зиреҳ вазнаш сад вазн дорад ва дар зери он аспи оддӣ не, балки аспи пинто аст.
  Писарбача полковникро ба суи гранди Испания нишон дода, ба тирпарронй тайёр шуд.
  Эдик, ки аллакай бисьёр чизхоро дида буд, камонвари хубе буд, гарчанде ки бо ин навъи аслиха кайхо машк накарда буд, аслихаи замонавй ва мукаммалтар буд, аз ин ру боварии хоса надошт, ки вай зарба мезанад.
  Зебои сурхрӯйи оташин фармон гирифт. Вай аввал тир зад ва тир бо траекторияи тангенсиалӣ парвоз кард. Мӯйҳои тиллоранг дар ҷое ба паҳлӯ парронданд ва аз теппаҳои муқобил онҳо мисли кометаҳо парвоз карда, шуоъҳои энергияи нобудкуниро мезананд.
  Эдуард, ки барои тирпарронӣ вақт надошт, гавҳаракҳои чашмонашро ба секунҷа печонд. Вай пештар чунин чизеро надида буд. Тири оташинсухани сурхрӯй дарида, ба мавҷҳои сиёҳ паҳн шуд. Рыцарҳои испанӣ, ки дар ин мавҷ афтоданд, дарҳол сӯхта шуданд ва ҳамроҳи аспонашон ба хок пошида шуданд. Танҳо скелетҳои дар ҳаво яхкарда мондаанд.
  Тӯҳфае, ки аз ҷониби духтаре бо мӯйҳои ранги барги тилло дода шудааст, таъсири харобиовар надошт. Фақат он каме дигар хел ифода шудааст. Мавчи сафед гузашту боз сад чанговар ногахон гул кард. Гузашта аз ин, ба маънои аслӣ. Махз, навдаи боллазату ша®дбори ва дурахшон забткунандагони империяи Кастилияро аз сар то по фаро гирифта буд. Ва он гоҳ, навдаҳои босуръат пайдо шуданд ва як гулгашти аҷибе зебо оғоз ёфт. Ва роҳзанҳо ва ғоратгарони эҳтимолӣ, ҳар яки онҳо ба як буттаи гулҳои афсонавӣ бо рангҳои бойтарин табдил ёфтанд ...
  Дигар тухфахо хам хуб кор карданд... Тири сеюм бо баркхои аргувонй парешон шуд ва испанихо чун машъал, сайру гашти бутпарастон аланга зада, ба сад гулхан табдил ёфтанд... Ва шуълаи хар як гулхан рангу тобиши ба худ хосе дошт. , ва шарорахо пароканда шуда, кушиш мекарданд, ки ба осмони сиёхи баландтар баранд.
  Хайр, тухфаи чорум боз хам ачоибтар шуд. Тир калидҳо ва болтҳоро фиристод, ки мисли булӯри санг дурахшонанд! Ва онҳо ба думи отряди Кортес афтоданд. Аспхо ба кирмак ва саворахо ба экскаватор мубаддал шуда, садхо мошини конструк-цияи ачоиб дар рохи васеи байни теппахо часпида мемонданд.
  Акнун чорсад нафар чанговарони тавоно ва ҷасури империяи Испания вуҷуд надоштанд.
  Эдик бо хайрат фарьёд зад:
  - Техномагия! Чӣ мӯъҷиза!
  Танҳо як Кортес боқӣ монд, ӯ мисли як блоки бе ҳаракат дар болои аспи азими худ, мисли аврохи немис истода, хеле муваффақона кӯшиш кард, ки оромии худро нигоҳ дорад.
  Эдвард ба сӯи ӯ тир зад, аммо ду пошнаи бараҳна ва пошнаҳои бараҳна дурахшид ва духтарони тиллои мӯйсафед ва сурхмӯй тирро моҳирона бо ангуштони пой гирифтанд ва пас аз он онҳо якдилона хитоб карданд:
  - Не! Шумо бояд фаҳмед, ки хуни кӣ дар шамшерҳои шумо олист аст!
  Хуб, дар бораи шамшерҳо, инчунин барои шамшерҳо. Эдвард маҳорати ҷангидан бо чӯб, бели сапёр ва корди найдор дошт. Кош худи шамшерро ёфта метавонистам...
  Писарбача саволомез ба ҷанговарон нигарист, гӯё интизор буд, ки шамшери ганҷинаи ҷодугарро ба ӯ медиҳанд - як гардиш ва сад сар аз китфаш!
  Аммо шайтони сурхмӯй ба теғи оддии испанӣ, ки аз мавҷи таркиши техномагик партофта шуда буд, ишора карда, бо оҳанги даҳшатовар пичиррос зад:
  - Акнун шумо дар шароити баробар ҳастед!
  Пас аз он шамол самти худро иваз карда, сардии дилхоҳро дар шоми тропикӣ овард. Аз бахр буи хавои тоза ба гуш мерасид, буи йод, майгу ва алг, ки карамели чормагз барин ширин аст.
  Эдвард оҳиста-оҳиста ба сӯи силоҳи гирифташуда ҳаракат кард ва худро ҳамчун пӯсти ҳақиқӣ ҳис кард. Ва Кортес, чаро ӯ ҳатто ба Мексика ворид шуд? Маданияти бостонии майро нест кардан мехохад? Кисаҳои худро бо тилло пур кунед, ки онро ҳиндуҳои маҳаллӣ металли муқаддас медонанд. Барои торумор кардани культхои кухна ва мукаррар намудани хукмронии боз хам берахмонаи инквизиторхо ва иезуитхо...
  Дар ин ҷо Эдвард ногаҳон худро дастгир кард, ки эҳсосоти ӯ барои ҷанг дар давраи дигар хеле воқеӣ аст. Дар тани бараҳна ва мушакҳои худ ӯ ҳис мекунад, ки нафаси ҳавое дорад, ки сардии фораму баҳрро дорад ва пораи қатрони гарм ба китфи қавӣаш мечакад.
  Не, ин хоб нест. Дар хоб, шумо одатан ё огоҳ нестед, ё огоҳии шумо барои муддати хеле кӯтоҳ давом мекунад. Ана, боз чизи дигар... Хатто моказинхо хам як нохушие ба амал меоваранд ва шумо худатон аслан бачае хастед, ки тахминан дувоздахсола ба назар мерасад, балки чавони аз бист сола хурд нест. Вахте ки ба дилрабои духтар нигох мекард, хаёлоташ хамин тавр рахна шуд.
  Яъне, тан аз они нест, гарчанде умуман, Эдик то вактхои охир аз камолот хеле дур буд. Ва ӯ ҷанговар буд на танҳо дар асри бисту як, балки дар даврони сардтар ва кайҳон, бо шӯҳрат барои як артиши том. Аммо ҳоло, воқеан, ё ӯ аст, ё баръакс, ӯ нест... Гӯшт бегона аст, гарчанде солим аст ва қувваи зиёд дорад. На мисли чанд соли охир, вақте ки Эдвард як сардии худро нисбат ба ҷангҳо ва набардҳо ва муборизаи пайваста барои зинда мондан ҳис мекард, коҳиши шавқ, танбалии часпак дар машқ ва худдорӣ аз бархостан ва машқ кардан. . Бале, ва хоб ба гунае часпак шуд, вақте ки шумо ҳамон энергия ва хоҳиши ҷаҳиданро ҳис намекунед, аммо хоб кардан мехоҳед ва шумо фикр мекунед - шумо аллакай дар набардҳои гуногун таҷриба доред, оё вақти ба нафақа баромадан нест.
  Бозиҳоро ба қадри дил, бе таваккал, бе дард ва танҳо бо лаззат бозӣ кунед. Ва дар ҳақиқат, ба писари абадӣ чӣ лозим аст? Дар як ҷаҳони аз ҷиҳати технологӣ пешрафта ва нисбатан бехатар ҷойгир шавед ва барои худ зиндагӣ кунед, аз вақтхушӣ ва бекории шодӣ лаззат баред.
  Аммо Эдуард бо нафақаи худ вазъияти то андозае номуайян дорад. Ба таври расмй, вай хамчун гражданини элвин, ки дар Мечня зиёда аз як сол мубориза бурда, дусаду панчох давра кор кардааст, гуё дар он чо нафака мегирад. Аммо ҳоло ӯ дар артиши офтобии як давлати эътирофнашуда хидмат мекунад. Пас, вазъи ҳуқуқии ӯ ...
  Эдвард аз ҳад зиёд парешон буд ва Кортес вақт дошт, ки ба худ биёяд. Бузургии бузурги испанӣ мушаки вазнини худро ба он нафаре, ки гӯё ҳиндуист, нишон дод. Ҳанӯз механизми зарбазании чаҳорӣ вуҷуд надошт ва Кортес кӯшиш кард, ки бо истифода аз механизми кафидан чанги силоҳро даргиронад. Хуб, не, ин як силоҳи хеле ибтидоӣ аст, ки аз камон ва тири муқаррарӣ ба таври возеҳ пасттар аст. Ягона бартарии чунин мушак дар он аст, ки вай бо сурби худ, яъне андозаи тухми мурғ ҳатман ҳар зиреҳро сӯрох мекунад. Аммо бо ин рох ба Хиндустони чолок ва чолок зарба задан нихоят душвор аст.
  Аз ин рӯ, Эдвард асабонӣ нашуд, балки оромона ба сӯи шамшер ҳаракат кард. Бо вуҷуди ин, шумо метавонед танҳо ҳангоми фурӯзон кардани сӯзишворӣ тир парронед ва ин вақтро мегирад.
  Кортес ба забони испанӣ чизе дод. Эдвард ин забонро намедонист. Аммо ӯ немисӣ ва англисӣ ва инчунин каме фаронсавӣ медонист. Ҷанговари писар дар Кортес ва умуман дар ҳамаи ин ҷангҳои мустамликавӣ коршиноси бузург набуд. Дар китобхои дарсии мактабхо чиро медонист. Хуб, ва як чизи дигар аз китоби машҳур: "Духтари Моктезума". Аммо, албатта, маълумот дар он чо пора-пора ва бо афсона омехта буд.
  Дар назария, Кортес бояд фаронсавиро донад, зеро испанҳо аксар вақт бо кишвари савсан ҷанг мекарданд.
  Ва Эдвард, бо забони фаронсавӣ, ки чандон хуб ҳарф намезад, гуфт:
  - Ба ман ягон савол доред, монсинёр?
  Кортес аз парешонхотирй фишурдаи даргирондаро ба мушак зад ва ин тупи хурдакак зада баромад... Чй гурриш, хатто аз як тир. Шояд ин садо, мисли гурриш буд, ки ҳиндуҳоро ҳангоми парвози худи тирҳо афтид!
  Дар ин сурат пораи сурби мудаввар ба масофаи бештар аз сад метр хуштак зада, барои Эдвард тамоман хавфнок набуд. Писарбачаи чанговар кадамашро зиёд накарда, ба суи шамшер баромад ва ярокро ба осонй гирифт, гарчанде ки вазнаш кариб дазор килограмм буд. Албатта, ҳатто рыцарҳое, ки аз омӯзиш сахт шудаанд, бо чунин шамшерҳо муддати тӯлонӣ мубориза бурда наметавонанд. Сабер, албатта, хеле амалӣ аст.
  Кортес дар ниҳоят ба забони фаронсавӣ гуфт:
  - Шумо кӣ?
  Эдвард бо услуби Мефистофелес ҷавоб дод:
  -Ман як «исми он «удрате ®астам, ки ®амеша орзуи бади, некиро меофаринад!
  Ҳарчанд фаронсавӣ он қадар хуб нест, испанӣ, албатта, мефаҳмад. Ҳанӯз ҳам хуб аст, ки дар литсейи ҳарбии яке аз воқеиятҳои алтернативӣ ба онҳо забонҳои душмани эҳтимолӣ таълим дода мешуд. Пеш аз ҳама, англисӣ ва олмонӣ, балки инчунин хитоӣ. Забони охиринро омӯхтан душвортарин аст ва онро қариб ҳеҷ кас намедонист. Испанияро як рақиби ҷиддӣ ҳисоб намекарданд, ҳарчанд паҳншавии ин забон дар саросари ҷаҳон аз забони олмонӣ бештар аст. Аммо аз афташ чунин ме-шуд, ки чангро бо немисхо пешгирй кардан мумкин нест.
  Кортес дар посух табассум кард ва ба забони фаронсавӣ, ҳарчанд чандон возеҳ набошад ҳам, пешниҳод кард:
  - Мехоҳед бо шамшер ҷанг кунед?
  Эдвард мухтасар чавоб дод:
  - Мисли рыцар!
  Кортес боз хам васеътар табассум кард. Ӯ яке аз шамшербозони қавӣ дар Испания ба ҳисоб мерафт. Ҳиндӣ кист? Танҳо як ваҳшӣ, ки ҷуръат кард, ки ба империяи Кастилия муқобилат кунад. Аз ин рӯ, ӯ бо як қатор парҳо сари холашро гум мекунад.
  Эдвард гуё акидаи дигар дошт ва ба харифаш наздик шуд.
  Граф Кортес ба осонӣ аз асп ҷаҳида шуд, зеро марди ҷасур ва зиреҳи азим дошт.
  Ӯ аз ҳарифаш сару китф баландтар буд, ҳатто агар ба шарофати сеҳру ҷоду дар муддати кӯтоҳ ба камол расида бошад ва камаш ду баробар вазнинтар буд. Аммо Эдвард инчунин, махсусан дар бадани наваш, бо чусту чолокй ва мушакчигии худ фарк мекард. Ва бигзор шумори мағрур кӯшиш кунад, ки ӯро бетантана бигирад.
  Шамшер, бешубҳа, аз чӯб вазнинтар аст, он мисли чӯб задани лом аст. Аммо аслиҳаи душман боз ҳам вазнинтар аст. Ва новобаста аз он ки Кортес то чӣ андоза қавӣ аст, манёври ҷисми калон ҳанӯз ҳам камтар хоҳад буд.
  Эдвард наздик мешуд, душман дар як ҷо истода, кӯшиш мекард, ки мувозинатро нигоҳ дорад ва интизор шавад.
  Ҷанговарони Испанияи мағрур пас аз тирпарронии ҳар як ҷанговар ҷасади худро аз даст доданд, аммо худи Кортес аз ин ба ҳеҷ ваҷҳ хиҷолат надод. Баръакс, испанӣ махсусан ҷамъоварӣ ва дабдабанок менамуд.
  Эдвард ногаҳон суръат гирифт ва ҳамлаи ҳамла кард. Граф ӯро бо як ҳаракати базӯр намоён шамшераш пеш кард. Писарбачаи ҳинду табассум кард-душман аз гумонаш беҳтар баромад.
  Кортес, дар навбати худ, як ҳаракати вилкаро анҷом дод, аммо ба ҳадафи худ низ нарасид. ҷавоб дод Эдвард.
  Ҳардуи ҳарифон ба девор задан шурӯъ карданд, аммо ба таври хос. Эдвард сабуктару чусту чолоктар дар назди душман давр мезад ва Кортеси азим бе харакат меистод, танхо гох-гох ним кадам пеш рафта, ба душман расидан мехост.
  Хар ду чанговар дах дакикаи аввал хомуш истода, хеле эхтиёткорона амал карданд. Эдвард ба зиреҳ чанд маротиба зад, аммо шамшери асиршуда натавонист ба зиреҳи моҳирона сохта шавад. Ва ҳангоме ки Кортес ҷанговари ҷавонро бо як зарбаи тез дастгир кард, дар танаи урёни ҷанговари ҳинд хун пайдо шуд.
  Баъд аз ин испани тактикаро дигар кард, дидани хуни каси дигар уро аз даст дод ва якбора пеш рафт. Эдвард хануз аз чихати манёврй аз душман пеш гузашт. Мисли паланг, ӯ ақибнишинӣ кард ва ақибнишинӣ кард, тамрини нерӯҳои вижаи писарбача зарбаи худро мехӯрд.
  Шумо метавонед Кортесро танҳо ба рӯи ӯ зарба занед, ки зиреҳ ҳам дастҳо ва пойҳои ӯро мепӯшонд, аммо ба ин васила душманро маҷбур мекунад, ки сусттар ҳаракат кунад.
  Дар ин ҷо Эдвард эътимод пайдо кард, новобаста аз он ки граф чӣ қадар қавӣ ва устувор буд, ӯ ба ҳар ҳол хаста мешуд; Хатто чемпионхои чахон дар байни боксчиёни касбй хаста мешаванд ва на хамеша дар дувоздах раунд суръатро таъмин мекунанд. Аммо онҳо танҳо бо шортҳои варзишӣ мубориза мебаранд. Ҳамин тавр, ин ҳаюло фишурда мешавад.
  Воқеан, Кортес нафаси вазнин ва арақи зиёдро сар кард ва суръати ҳаракаташ паст шуд.
  Хатто дар рухсорахои гафсаш сурхии носолим пайдо шуд.
  Эдвард боз фаъолтар шуда, ба хучум гузашт. Дар айни замон, терминатори ҷавон дигар чизеро, ки дар қувваҳои махсус таълим дода буд, истифода намебурд, балки усулҳоеро, ки аз адабиёти моҷароҷӯйӣ таъкид мекарданд, истифода мебурд. Махсусан, ба зери пояи дастаки шамшер зарба мезананд, то ки душман ва махсусан дасти ӯро ба ҳадди аксар хаста кунанд.
  Кортес каме ақибнишинӣ кард ва сипас Эдвард қудрати суханро ба даст овард:
  - Чй, монсеньёр, гарм аст?
  Граф бо ҳамлаи шадиде ҷавоб дод, ки қариб ба чашми Эдуард сӯрох шавад, аммо ӯ низ бо шамшер ба ангуштонаш зарба зад. Ҷанговари ҷавон бе он ки аз ҳад зиёд дур наравад, зарба зад, чарми буффали дастпӯшакҳояш канда шуд, аммо фармондеҳ як ҷуфти фалангҳои Кортесро шикаст. Дар дасти рост нигоҳ доштани шамшер дардовар шуд ва сардори испаниҳо силоҳро ба дасти чапаш интиқол дод.
  Аммо, албатта, буридан бо чап аз тарафи рост хеле душвортар аст, ҳатто агар шумо аллакай омӯзонида шуда бошед.
  Эдвард каме эътимод пайдо кард. Вай ба сари душман хучум карда, дар айни замон ба таги зону шинам зад.
  Табақи зиреҳ каме баландтар буд, аммо ба ҳар ҳол пӯсти буфол зарбаро нарм мекард. Аммо Кортес ба ҳайрат афтод ва шамшераш каме ба ақиб рафт ва Эдвард бо истифода аз техникаи мухлис, вақте ки омехтаи зарбаҳо анҷом дода мешавад, ҳисоби испаниро ба рухсорааш сахт харошид.
  Зарба каме поёнтар аз абрӯвон афтид, аммо хун ҳамоно мерехт ва сухан гуфтани душман мушкил шуд ва худи дард аз ҷанг парешон шуд.
  Кортес ҳоло, воқеан, хашмгин буд, аммо хашми ӯ хаста ва гӯё беқувват буд. Якчанд маротиба граф нагузашт ва ниҳоят Эдвард мисли моҳӣ моҳирона ғарқ шуда, бо теғи худ ба рӯи душман зад.
  Абрӯи рост мисли тӯби пур аз хун дарида, Кортес дар ҳақиқат шино кард. Эдвард аҳволи ӯро дида, ба банди дасташ зад. Пӯсти буйвол каме кафида буд, аммо душман шамшерро дар дасти чапаш нигоҳ дошт.
  Чаҳор духтари ҷанговар ба пойҳои бараҳнаву кандашудаи худ муҳр зада, аз болои шуш фарёд мезаданд:
  - Офарин, писари мо! Шумо хеле зуд баромадед!
  Баъд чанговари чавон зарбаи ангуштонашро такрор кард. Аслан, ӯ метавонист ба сараш ҳамла кунад, аммо ӯ мехост, ки Кортесро зинда бигирад.
  Шамшери вазнини пешвои испанӣ ба лой афтид ва авбош боз ақибнишинӣ карда, хаста шуда ба забони фаронсавӣ ҷавоб дод:
  -Хайр, аз ту гум шудам, вахшй!
  Эдвард мантиқан эътироз кард:
  - Ваҳшӣ бо забони фаронсавӣ гап намезанад. Ва ба ҳар ҳол, шумо ба замини ягон кас омадаед, то ғуломӣ кунед ва кушед!
  Раҳбари Испания наъра зад:
  - Мо ба ту имон овардем, ки туро аз азоби абадї ва дѓзахї на от меди®ад!
  Эдвард бо табассум ҷавоб дод:
  -Шумо аллакай азоби ҳамагон шудаед, ҳатто абадӣ набошед!
  Ҳарду ҷанговар дар муқобили ҳамдигар меистоданд. Ҳардуи онҳо дар хун буданд, гарчанде ки Кортес, албатта, сахттар олуда ва захмдортар буд. Гранди безараршудаи испанӣ бар зидди як ҳинду бо шамшери на он қадар тез, балки хеле марговар.
  Кортес танҳо дар як чашм дид, аммо, сарфи назар аз рухсораи буридааш, вай хеле равшан сухан гуфт. Эдвард намедонист, ки бо графи испанӣ чӣ кор кунад. Уро асир бурдан лозим мебуд, вале дар ин маврид ба кучо бурдан маълум нест.
  Гарчанде, ки дар асл, он бояд ба ҷанговарони империяи Майя дода мешуд. Зимнан, сармояи онҳо чӣ ном дорад? Ин аз хаёлам рафт! Ва кушунхои Хиндустони Мексика холо дар кучоанд? Империяи ба истилоҳ онҳо аллакай дар таназзул қарор дорад, на посбонии соҳил ва на артиши муқаррарӣ; Ҳамин тариқ, чорсад испанӣ, ки бо мушакҳои вазнин мусаллаҳ буданд, барои онҳо як қувваи бузурге гардид.
  Эдвард муддати тӯлонӣ дар бораи ҷанги Кортес китоб хонда буд, аз ин рӯ ӯ аниқ дар хотир надошт, ки ҳиндуҳо дар он вақт кӣ подшоҳ буданд ва ҳадди ақалл шумораи артиши онҳо чӣ қадар буд. Аммо дар назария, як қудрати бузургтар аз худи Испания (бе моликияти хориҷӣ!) набояд аз ҷиҳати аҳолӣ низ хурд бошад.
  Кортес сукутро вайрон кард ва на он қадар равшан гуфт:
  - Вақте ки шумо ғалаба мекунед, ӯро бикушед!
  Эдвард дар посух табассум кард ва бо завқ пурсид:
  - Ё шояд шумо барои худ фидяи калон пешниҳод кунед!
  Графики испанй софдилона чавоб дод:
  - Ба гайр аз карзхое, ки аз бахти худ мондаанд, чизе надорам, хамаашро ба экспедиция ва отряди кироя сарф кардам!
  Эдвард ба худи Кортес ҷавоб дод:
  - Подшох бошад, танхо маглубро ба катл мерасонад... - Ва он вакт ба сари чавони чанговар андешаи ачоиб омад. - Агар ба хизмати подшохи махаллй дохил шавед-чй? Чунин ба назар мерасад, ки шумо илоҷи дигаре надоред!
  Кортес дар ин бора фикр кард. Маблағи калон сарф шудааст, қарзҳо калонанд ва фоизи онҳо меафзояд. Дар Испания ӯ ба зиндони қарздор ва эҳтимолан шиканҷа дучор хоҳад шуд. Албатта, отряди гумшударо талаб мекунанд, вале раҳм намекунанд. Ба хидмати подшоҳи маҳаллӣ равед? Теъдоди ками испаниҳо ҳамчун зархарид хизмат мекунанд ва дар отряди ҳоло харобшудаи ӯ на ҳама зодагони империяи Кастилия мебошанд.
  Дар ҳар сурат, ҳеҷ гуна маҳдудияти ахлоқӣ вуҷуд надорад. Шояд подшоҳи маҳаллӣ, эҳтимол аз як оилаи бутпарастӣ. Аммо худи Кортес аслан эътиқоди масеҳиро намефаҳмид ва Худо мисли як марди беҳифозат дар салиб овезон шуда, саволҳои зиёдеро ба миён овард. Дар ҳақиқат, оё Худои Қодири Мутлақ иҷозат медиҳад, ки худро маслуб кунад? Ва чаро Худое, ки Садӯму Амӯроро сӯзонд ва қариб тамоми инсониятро дар сел ғарқ кард, ногаҳон чунин майлҳои аҷибро бедор кард?
  Дар ҳар сурат, Кортес назар ба католикӣ бештар агностик буд. Гузашта аз ин, дар ҷараёни ҷанг ӯ чандон осеб надидааст - ангуштони шикастааш зуд шифо меёбанд ва абрӯвони ӯ низ. Хушбахтона, ҳарчанд дасташ кӯфта буд, бетағйир монд.
  Граф табассум кард ва хушмуомила пурсид:
  - Агар ба хизмати шумо равам, ба ман чй маош медихед?
  Эдвард душарафона ҷавоб дод:
  - Ва инро подшоҳи ман ҳал мекунад!
  Ҷанговари сурхрӯй мисли занбӯруғе пайдо шуд, ки аз зери теппа берун мебарояд ва хитоб кард:
  -Ин кори писар не, шавҳар аст! Биёед, маро пайравӣ кунед!
  Ва зебоӣ пои урёнашро ҷунбонд. Раҳбари Испания бо ӯ нопадид шуд. Мисли дар филмҳо - ногаҳон ва истеъфо!
  Ва баъд духтаре бо мӯйҳои тиллоранг пайдо шуд. Вай ғамгинона ба Эдвард нигарист ва оромона пурсид:
  - Оё ба шумо пешниҳод карданд, ки хиёнат кунед?
  Ҷанговари ҷавон итоаткорона сар ҷунбонд ва ҳайрон шуд:
  - Бале... Аммо инро аз кучо медонед!
  Ҷанговар бо оҳанги соддатар гуфт:
  -Он чизе, ки ҳоло мебинӣ, хоб нест! Ин як воқеияти мувозӣ аст, ки худоёне, ки мо бар он хидмат мекунем, қудрати назаррас доранд...
  Духтари мушакдор бо мӯи тиллоранг хомӯш монд ва дигаре бо ларзаи мӯйҳои сабз ва чашмони ёқути дурахшон пайдо шуд. Вай охиста гуфт:
  - Одамон гуногунанд. худоён хам... Ва одатан, онхо ба таври возеҳ дахолат намекунанд... ба истиснои ҳолатҳое, ки дахолат зарур аст. Ва он гоҳ, дар ин ҳолат онҳо одамонро афзалтар медонанд!
  Духтари дигаре, ки мӯйи сараш аз марворид сафедтар буд, пайдо шуд ва бо нафас ҷавоб дод:
  -Ва бахти шумо буд, ки чунин гороскоп дошта бошед, ки шӯрои худоён шуморо ба вазифаи муҳимтарин интихоб кардааст!
  Эдвард аз камар ба духтарон хам шуда, тарсончакона чавоб дод:
  - Хайр, ман аслан намедонам... Оё ӯ сазовор аст?
  Духтари сурхмӯй, ки мӯйи сараш аз машъали олимпӣ равшантар буд, боз пайдо шуда, сахт ҷавоб дод:
  - Албатта на! Ва эҳтимоли он, ки шумо аз ӯҳдаи ин вазифа мебароед, на бештар аз як имконият дар як триллион!
  Эдвард гулӯгир шуда, дудила кард:
  - Аммо баъд?
  Шайтони сурхрӯй сахт ҷавоб дод:
  - Ва шумо дигар илоҷ надоред! Ту маро интихоб накарди, аммо ман туро интихоб кардам!
  Духтараки муйхои тиллоранг бо оханги хеле нарм шарх дод:
  - Мо шуморо ба яке аз коинотҳои бешумори параллелӣ интиқол медиҳем, ки дар он шумо бояд кореро анҷом диҳед, ки бо дониш ва малакаи худ иҷро кардан қариб ғайриимкон аст!
  Духтаре бо мӯи зумуррад гуфт:
  - Хайр, чаро имконнопазир аст! Дар асарҳои гуногуни фантастикӣ одамоне, ки бо истифода аз донишҳои оянда вомехӯранд, корҳои гуногун, баъзан ба назар комилан аҷиб мекунанд. Гузашта аз ин, инҳо одамоне ҳастанд, ки аз як ҷанговари ҷавон, писари абадӣ, сарбози нерӯҳои махсус ва ҳатто нафаре ҳастанд, ки доктори илмҳои техникӣ доранд, ки шумо онро олиҷаноб дифоъ кардаед ва нишон медиҳед, ки мағзи шумо тамоман кӯдакӣ нест!
  Ҷанговари муйсафеди барфӣ тасдиқ кард:
  - Бале, ин кадр на танҳо аз рӯи гороскоп интихоб шудааст, балки худаш хеле арзишманд аст! Ин имкони шуморо зиёд мекунад!
  Духтари посбонзани заррин оҳе кашид ва гуфт:
  -Вақт кам аст! Мо наметавонем онро пеш аз якуми июн тарк кунем, ин маънои онро дорад, ки имкони ҳатто огоҳ кардани Сталин ба сифр меафтад!
  Эдвард кирпконҳои сиёҳашро пурқувват мижа зад ва ғусса кард:
  -Ман чизеро нафаҳмидам, чӣ мешавад?
  Чаҳор духтари ҷодугар ба ҳамдигар нигаристанд ва сипас сурхтаринаш пешниҳод кард:
  - Биёед ба ӯ нишон диҳем. Калимаҳо танҳо садои яхбандиҳо дар биёбони Сахара мебошанд!
  Дар ин ҷо, дар ҷои ҷолибтарин гонг садо дод, ки эълон кард:
  Вакти он расидааст, ки чунин пахши шавковарро катъ кунем.
  
  ГУЛЛИВЕР КУКБОЗ ШУД
  АННОТАЦИЯ
  Ин дафъа сайёҳи афсонавӣ Гулливер худро ҳамчун ғуломи ҷавоне дид ва ба писарбачае табдил ёфт, ки пойҳои урёнашро ба сангҳои тез мезанад. Ва он гоҳ ӯ писари кабина дар киштии роҳзан шуд.
  . БОБИ Љ 1.
  Гузариш хеле дароз буд. Роҳ санглох ва сангҳо дар иқлими тропикӣ гарм аст. Ва офтоб акнун ба ғуруб кардан шурӯъ мекард.
  Писарбача Гулливер бо духтараки маъшуқа роҳ мерафт. Вай бо пойҳои урёнаш нисбат ба ҳамтои худ, ки хеле ҷавон шуда, тақрибан дувоздаҳсола ба назар мерасид, хеле дилпуртар мезад.
  Писарбача Гулливер гур-гур кард:
  - Ман хаставу ташна шудаам!
  Духтар бо ханда чавоб дод:
  -Ту гулом ҳастӣ! Аммо ғуломон наметавонанд аз оғоёни худ чизе талаб кунанд!
  Писарак нафас кашид. Чанде пеш вай калонсол ва капитан буд, аммо ҳоло ӯ танҳо як гурбаи пойлуч шуд, ки ӯро ба таври дилхоҳ тела медиҳанд!
  Аммо баъд таваққуф омад. Колонна карор дод, ки дам гирад ва дам хурад. Бачахои асир, ки чанд соат пеш ба камол расида буданд, бозистоданд.
  Ва ба онҳо иҷозат дода шуд, ки каме об бинӯшанд ва нон бо панир ва сирпиёз бихӯранд.
  Ба назари Гулливер таомҳои маҳаллӣ болаззат менамуданд. Илова бар ин, ӯ қадр кард, ки ҳоло вай дандонҳои ҷавон, солим ва комилан солим дорад. Баъд аз ин ӯ рӯҳбаланд шуд.
  Факат таги урьёни пойхоямро сангрезахо хеле зер зада, харошида буданд.
  Баъд боз ба рох баромаданд.
  Рӯзҳо дар ин ҷо хеле дароз буданд, ё ин тавр ба назар мерасид?
  Духтар Гулливер пурсид:
  -Шумо ба Худои худ бовар мекунед, аммо шумо метавонед, масалан, барои имони худ ба сутун биравед!
  Мусофири ҷавон ҷавоб дод:
  -Ман зидди ифротгароӣ ва мутаассиб ҳастам!
  Духтар розӣ шуд:
  - Ин дуруст аст! Аммо дар миёни шумо касоне буданд, ки ба марги худ рафтанд!
  Гулливер бо табассум ҷавоб дод:
  - Онҳо гуногун буданд! Баъзеҳо ба марги дарднок рафтанд ва баъзеҳо хиёнат карданд! Ва на танҳо бо силоҳ, балки ба хотири манфиати худ!
  Духтар табассум кард. Пойҳои урёнаш рӯи шағалҳои ноҳамвор мепошиданд ва маълум буд, ки ин ба ӯ ҳатто маъқул аст.
  Вай месуруд:
  Муҳаббати Масеҳ зебо ва пок аст,
  Вай зебоии пок, дурахшон аст ...
  Дар баробари ин, дар ҷаҳони мо бадӣ зиёд аст,
  Эҳтимол Шайтон то ҳол қавӣ аст!
  Писарбача Гулливер ҳайрон шуд:
  - Ин тарона аз куҷост?
  Духтар бо табассум ҷавоб дод:
  - Ман худам эҷод кардам! Чӣ бад нест?
  Гулливер бо табассум ҷавоб дод:
  - Ростй, бад не! Аммо оё шумо ба Масеҳ бовар мекунед?
  Виконтессаи ҷавон мантиқан қайд кард:
  - Ба кадом маъно?
  Писарбача капитан хитоб кард:
  - Хуб, ӯ чӣ Худост!?
  Духтар китф дархам кашид ва чавоб дод:
  - Ки у Худои Мутаъол ва офаринандаи олам аст, на. Аммо далели он, ки ӯ метавонад як навъ қобилиятҳои ҷодугарӣ дошта бошад, комилан имконпазир аст!
  Гулливер равшан кард:
  - Чаро ба зоти илоҳии Ӯ бовар намекунед?!
  Духтар дилпурона чавоб дод:
  - Чунки шумо аблаҳӣ ба Худованди Мутаол розӣ шудаед, ки ба салиб равед! Агар тавоноӣ дошта бошӣ, худро муҳофизат карда натавонӣ хеле аблаҳӣ аст!
  Капитан писар ҷавоб дод:
  -Ин корро барои он кард, ки тамоми гуноҳҳои моро ба гардани худ бигирад!
  Виконтессаи ҷавон хандид ва ҷавоб дод:
  - Бовар кардан душвор аст, ки Худои Қодири Мутлақ роҳи дигаре барои наҷоти инсоният надошт, ба ҷуз аз рафтан ба салиб. Аммо хиради бепоёни офаридгор чи мешавад?!
  Гулливер китф дархам кашида, чавоб дод:
  - Хуб... Асроре ®аст, ки ®атто фаришта®о ®ам рахна кардан мехо®анд! Ва умуман, мумкин аст, ки ба таври дигар кор кардан ғайриимкон бошад!
  Духтар сар ҷунбонд:
  "Ман ба шумо фармон медиҳам, ки пошнаҳои бараҳнаатонро бо чӯб бизанед, пас ин имконпазир мешавад!"
  Хомушии дарднок хукмфармо буд. Гулливер намедонист чӣ илова кунад. Дарвоқеъ, диншиносон дар тӯли асрҳо баҳс мекунанд. Ва ин дар ҳақиқат як парадокс аст: одамоне, ки ба худ як ҷинояти хеле вазнин илова мекунанд, имкони наҷот пайдо карданд. Мо дар ин чо муддати дароз бахс карда метавонем. Ва оё Писар бо қурбонии худ фидя овард? Фақат ба кӣ? Барои Падар аҷиб аст, оё Падар чунин фидияро ба мисли марги Писар мегирад. Аммо ин ҳам мисли куфр ба Шайтон садо медиҳад.
  Ва он қадар бад ва хеле бад мешавад.
  Гулливер бо оҳе месуруд:
  Чӣ қадар одамон, ин қадар андешаҳо,
  Асрори осмони муқаддас,
  Ман мехоҳам онро барои ҳама фаҳмам ...
  Дар ҷустуҷӯи ҳақиқат торикии шохаҳост,
  Дев дар хашм аст,
  Ӯ мехоҳад нақшаеро ҷорӣ кунад,
  Ин орзуи гирифтани нури ишқи наслҳост,
  Ҷавобашро танҳо Худованди Мутаъол дода метавонад!
  Виконтессаи ҷавон сар ҷунбонд:
  -Туро хуб мебинам, бихӯр!
  Гулливер қайд кард:
  -Бале, бо ту барин духтари зебое нимбараҳна, зери офтоби тафсон сайру гашт кардан ҳатто хуш аст!
  Ва боз писарак оҳу нола кард, ки ба санги тез қадам гузошт. Ва ӯ бадбахт менамуд.
  Виконтисса қайд кард:
  - Албатта, имон бояд ба далелҳои оқилона асос ёбад! Масалан, Исо даъво мекунад, ки Худои Таоло аст. Бо вуҷуди ин, ӯ таълим медиҳад: агар ба рухсораи ростат зананд, чапатро гардон! Аммо дар Аҳди Қадим, баръакс, фармон медиҳад, ки занону кӯдакон ва ҳатто ҳайвоноти хонагӣ нобуд карда шаванд!
  Гулливер ҷавоб дод:
  -Шумо Китоби Муқаддасро хуб медонед!
  Виконтесса сар ҷунбонд:
  - Бале, хондам. Ва бераҳмӣ ва бемаънӣ зиёд аст! Мисли фармони ба шавҳар додани фоҳишаҳо ё фармони куштани бегуноҳҳо. Ва Элишоъ хирсҳоро ба сари кӯдаконе гузошт, ки ӯро барои мӯйсафедаш масхара мекарданд!
  Бой Гулливер қайд кард:
  - Ва одамон баъзан ин корро мекунанд, бераҳмӣ мекунанд!
  Духтар тасдиқ кард:
  - Бале мекунанд! Аммо ин ба онҳо эътибор намедиҳад!
  Капитан писар қайд кард:
  - Мутаассифона, баъзан чунин ходисахое хам мешавад, ки аз берахмй истифода бурдан лозим меояд. Хуб, агар дигар роҳи тарбия набошад! Ва ба ҳар ҳол, чӣ шуморо ташвиш медиҳад?
  Виконтесса қайд кард:
  - Аз як тараф, бераҳмии шадиди Аҳди Қадим ва ҳамзамон нарм будани Исои Масеҳ, ки ҳатто ҳангоми маслуб буданаш барои ҷаллодонаш дуо мекард!
  Гулливер дастонашро дароз карда, чавоб дод:
  - Ман намедонам! Ҳоло гуфтан душвор аст, ки чаро ва чӣ ... Мо бояд фикрҳои худро ҷамъ кунем. Аммо ба ҳар ҳол. Савол ин ҷост, аммо ҳаёт бо Замин тамом намешавад. Ва шояд, Элишоъ бо куштани кӯдак бо кӯмаки хирс, ӯро аз азоби абадӣ дар ҷаҳаннам оташ наҷот дода, фавран ба осмон интиқол дод?
  Виконтесса хандид ва қайд кард:
  - Пас ҳар як қотил метавонад бигӯяд - ман нагузоштам, ки ӯ гуноҳ кунад! Ва ба осмон бурда шуд!
  Писарбача Гулливер мехост эътироз кунад, аммо чи хел фикрхо ба сараш намеомаданд. Ва дар бораи чӣ гап ҳаст? Дар ин ҷо шумо бояд теологи ботаҷриба бошед. Ва на ҳама диншиносон ва диншиносон метавонанд ба ҳама саволҳо посухи қаноатбахш диҳанд. Масалан, чаро бадӣ дар назди Худои Қодири Мутлақ ва меҳрубон вуҷуд дорад? Оё Худо мехоҳад, ки бадӣ вуҷуд дошта бошад ё онро хотима дода наметавонад?
  Ва дар ин ҷо ба таври мушаххас ҷавоб додан хеле душвор аст. Ё ин тавр мешавад ва ё ба таври дигар. Аммо як парадокс вуҷуд дорад, ки ҳама гуна ҷавоб ба ҳама мувофиқат намекунад.
  Капитан писарбача бо табассуми ғамангез гуфт:
  - Масалан, шумо хазор сол бе пирй зиндагй мекунед. Пас аз он хурсанд бошед. Зеро Худо ба ту файзу ҷавонии абадӣ ато кардааст. Аммо вай онро ба одамони оддӣ надод. Ва ин аст он чизе ки ӯ мекунад!
  Виконтесса сар ҷунбонд:
  - Омин! Ин хуб аст!
  Гулливер месуруд:
  Худо бузургтар аст бо раҳмати бепоён,
  Ту заминро офаридӣ, баландии осмонҳо...
  Ба хотири мардум, Писари ягонаи Ту,
  Вай ба салиб баромад ва баъд аз нав бархост!
  Духтар сар ҷунбонд ва чирк зад:
  Дар даъвати чархи осмонӣ,
  Ҳама дӯстонам ҷамъ мешаванд,
  Дар даъвати чархи осмонӣ,
  Дар он ҷо ба файзи Худованд,
  хоҳам кард!
  Гулливер ба ӯ чашмак зад ва ҷавоб дод:
  Худоё, ин Туӣ, ин Туӣ,
  Ман туро дар ҳама ҷо вомехӯрам...
  Вақте ки ман дар роҳ гул мечинам,
  Ва ман Туро бо муҳаббат ибодат мекунам!
  
  Худованд тоҷи зебоӣ аст,
  Дар равшании рӯз ва нисфи шаб дурахшон ...
  Инҳо фикрҳо ва орзуҳои мананд -
  Ин аст орзуи дурахшони чавонон!
  Духтар бо табассуми дурахшон сар ҷунбонд:
  -Бале, сурудатон хуб аст, аммо ман мехоҳам, ки шумо бештар суруд хонед!
  Гулливер бо табассум месуруд:
  Чӣ зебост ҳама чиз аз они Ту,
  Овози туро дар ҳама ҷо мешунавам...
  Дар дили Худо дасти рост месарояд,
  Ва пичиррос мезанад ба ҷон мисли колосси пухта!
  
  Инҳо кӯҳҳои пур аз мос ҳастанд,
  Инҳо мавҷҳое ҳастанд, ки кафкҳои хашмгин доранд ...
  Ин соҳил бо реги гарм аст,
  Ин офтоб бо олами беканор аст!
  Дар ин чо духтар бо газаб пои лучашро пахш карда сухани Гулливерро бурид ва пурсид:
  -Ва пиразанҳои зишт, ки офаридаи Худованд Худо ҳастанд, низ зебоанд?
  Гулливер китф дархам кашид ва гуфт:
  -Агар сокинони оламу сайёраҳои дигар бошанд ва аз мо фарқ кунанд, шояд онҳо низ гумон кунанд, ки мо як инҷиқаем. Гузашта аз ин, ҳатто дар робита ба духтарони зеботарин!
  Виконтесса розӣ шуд:
  - Аз нуктаи назари диалектика ин манти-кй ба назар мерасад!
  Гулливер бо табассум месуруд:
  Худованди бузург мунаввар кардааст,
  Чӣ тавр дар Масеҳ сулҳ пайдо кардан мумкин аст ...
  Ман ҳис мекардам, ки гунаҳкорам,
  Ки Худованд наҷотдиҳандаи ман аст!
  Духтар сар ҷунбонда ва дандонҳояшро нишон дода суруд мегуфт:
  Бар тахти осмонӣ,
  Подшоҳи олӣ нишаста буд...
  Бо иродаи бузурги ман,
  Масеҳ моро ҳукмронӣ кард!
  
  Худо дар салиб мехкӯб шуд,
  Исо ба Падар дуо гуфт...
  Барои он ки моро сахт доварӣ накунад,
  Гуноҳ моро то охир бахшидааст!
  
  Шафқат беканор аст
  Писарашро ба марг фиристод...
  Барои шахсан ба ӯ хидмат кардан,
  Ва онҳо ҷуръати мурдан надоштанд!
  Ва духтарон ба ҳамтои худ чашмак заданд.
  Гулливер қайд кард:
  - Бале, ин зебост. Биёед бигӯем, ки шеърҳо бузурганд! Аммо оё шумо Исои Масеҳро ҳамчун Худованд ва Наҷотдиҳандаи худ эътироф мекунед?
  Духтар хандид ва суруд гуфт:
  комилияти Исо
  Исо комил аст ...
  Аз табассум то як ишора,
  Пеш аз ҳама ҳамду сано...
  Оҳ, чӣ хушбахтӣ
  Оҳ, чӣ хушбахтӣ
  Бидонед, ки Худо комил аст!
  Бидонед, ки Худо идеал аст!
  Гулливер тасдиқ кард:
  - Хуб ва ифоданок суруд хондед! Ман дар шумо қобилиятҳои хеле бузургро мебинам.
  Духтар бо завк месарояд:
  Дар пахнои Ватани ачоиб,
  Дар ҷанг ва меҳнат дилсӯзӣ...
  Мо суруди шодмоне эчод кардем,
  Дар бораи Худованди мутаъол ва пешво...
  
  Нури Худо ҷалоли ҷанг аст,
  Худоё нури парвози чавонии мо...
  Муборизаву пирӯзӣ бо суруд,
  Мардуми мо аз паи Худованд!
  Гулливер бо табассум ҷавоб дод:
  - Аҷаб месароиед! Танҳо олӣ!
  Духтар хандид ва қайд кард:
  Суруд ба мо кӯмак мекунад, ки бунёд ва зиндагӣ кунем,
  Мо далерона бо суруд ба поход мебароем...
  Ва он кас, ки бо сурудхонии умр мегузарад,
  Ӯ ҳеҷ гоҳ дар ҳеҷ ҷо нопадид нахоҳад шуд!
  Бачахо бо рохи санглох кадам мезаданд. Пойҳои кӯфтаи писарбача дард кард, аммо ӯ тоб овард ва роҳ рафт. Ва сухбат маро аз азобхо дур кард.
  Гайр аз ин, хамаи дандонхои шумо худатон ва чавон буданатон аллакай рухатонро баланд мекунад. Ва ҷисми ҷавон тобовар ва солим аст. Ва ҳама чиз дар гирду атроф чунин тафаккури дурахшон, равшан ва таровати ҷаҳон аст.
  Виконтисса пурсид:
  -Чаро, масалан, агар Масеҳ Худост ва тамоми қудрат дар рӯи замин ва осмонро дар ихтиёр дорад, муваффақтарин ҳоким ва ғолиби тамоми замонҳо ва халқҳо Чингизхон аст? Ваҳшӣ ва бутпараст ва бисёр золим ва бисёрзанӣ кист!?
  Гулливер бо табассуми печидаи кӯдакона ҷавоб дод:
  - Хайр, ин саволи душвор аст... Ростӣ, дар Китоби Муқаддас гуфта шудааст, ки Шайтон Худои ин замон аст ва шояд Чингизхон барои муваффақияташ аз Иблис қарздор бошад!
  Духтар эътироз кард:
  - Оҳ не! Ҳеҷ чиз дар Библия навишта нашудааст - Шайтон худои ин аср аст! Хотираи ман то абад ҷавон аст ва хеле беҳтар аз хотираи шумо, ки калон мешаванд ва зишт мешаванд!
  Капитан писар қайд кард:
  - Навиштаанд - худои ин аср акли онхоро кур кардааст!
  Виконтесса хандида ҷавоб дод:
  - Нагуфтаанд, ки ин Шайтон аст! Шояд ин маънои худпарастии инсонро дошта бошад. Ё шояд, масалан, ғурури аз ҳад зиёд, ё дигар камбудиҳои хислат.
  Гулливер қайд кард:
  - Ин қисман дуруст аст! Шояд онҳо ҳардуро дар назар дошта бошанд!
  Духтар дандонҳояшро нишон дода, месуруд:
  -Худованд чиро дар назар дошт?
  Гулливер парешонхотирона чавоб дод:
  - Шумо дар бораи чӣ мегӯед?
  Виконтесса табассум кард ва ҷавоб дод:
  - Бале, дар бораи чизҳои гуногун! Ман ҳатто дар ин мавзӯъ як суруд дорам!
  Капитан бача китф дархам кашид ва таклиф кард:
  - Биё, аввал ман месароям!
  Духтар бо табассум сар ҷунбонд:
  - Агар хоҳед, суруд хонед,
  Фақат то мурдан суруд нахон!
  Гулливер бо овози равшану бачагонаи худ ба суруд сар кард;
  Шахси беимонӣ бадбахт аст,
  Шумо наметавонед бо ҳаваси гуноҳ зиндагӣ кунед...
  Зеро ғазаби Худо сахт аст
  Зеро Худо довари сахтгир аст!
  
  Гӯшт дар дӯзах аз гармӣ лоғар мешавад,
  Ва вақти он расидааст, ки ҳамаи мо кайҳо дарк кунем ...
  Касе, ки имон ба Худовандро намедонад,
  Ӯ зери юғи дӯзах хоҳад афтод!
  
  Одами гунаҳкор ба дасташ меояд
  Он мисли тортанак дар оташ месузад...
  Дар олами зери замин девҳо шуморо азоб медиҳанд,
  Онон, ки шайтонро мепарастиданд!
  
  Тарс ва тавба кун, эй душмани Худованд -
  Шумо рост ба дӯзах андохта мешавед...
  Кӣ рӯзи шанберо эҳтиром намекунад -
  То абад дар оташ фурӯ хоҳад рафт!
  
  Ту бутро гиромӣ кардӣ ва барои он азоб кашидӣ,
  Дар дӯзах печидан хеле дардовар аст...
  Бад хоҳад буд, илм -
  Ӯ бутро аз Масеҳ бартарӣ дод!
  
  Ба фармони Худо бовар намекардам
  Ман намехостам рӯзи аввал эҳтиром кунам...
  Умедвор нашавед, ки шумо дарҳол сӯхта намешавед -
  Ҷовидонӣ дар азоби гунаҳкорон насиб аст!
  
  Бовар дорам, ки замони интиқом фаро мерасад,
  Исои Худои Бузург меояд -
  Ва охири дунё фаро мерасад,
  Ӯ ба одамон наҷот хоҳад овард!
  
  Худои муқаддас мурдагонро эҳьё хоҳад кард,
  Онҳое, ки имон доранд, ба фаноро газида нахоҳанд шуд...
  Бовар дорам, ки ман ҳам бо Худованди Қодир хоҳам буд,
  Ба осмон - бигзор асири ҷисм фурӯ ғалтад!
  Духтар бо табассум, ки мисли марворид медурахшид, тасдиқ кард:
  -Суруди хеле хуб! Аммо шумо танҳо бо сурудҳо қаноат карда наметавонед! Ба мо чизи дигаре лозим аст, ки аҷиб ва беназир!
  Гулливер қайд кард:
  - Беақлӣ ҳам беназир аст!
  Виконтса чир-чир кард:
  - Агар каме хам бошад кудак шавем, хамааш чй хел хуб мешавад!
  Ва ӯ пешниҳод кард:
  - Биё, чизи дигаре месарояд!
  Капитан писар китф дархам кашид:
  - Шумо инро мехоҳед?
  Духтар сар ҷунбонд:
  - Дуруст, ман мехоҳам, ки шумо суруд хонед!
  Ва Гулливер онро гирифта суруд хонд;
  Дар дунёи нав мӯъҷизаҳост,
  Он мисли афсонаи ранга аст...
  Дар ин ҷо чунин зебоӣ вуҷуд дорад
  Бо нишондода камбудӣ ёфта наметавонед!
    
  Хуб, чӣ мешавад, агар рӯзи нав бошад,
  Он аз болои Замин меояд ...
  Пас, мо барои бархестан танбал нестем,
  Он дар ҷаҳон ҳеҷ гуна сардтар намешавад!
    
  Дар ҷалол нури нав хоҳад шуд,
  Дар он ҷое, ки дарахтон мисли қанд ҳастанд...
  Ба истиқболи саҳар сар мекунем,
  Фарзандони мо дар бахти абадй мебошанд!
    
  Асри нав меояд,
  Ин минтақа хеле зебост ...
  Одам хушбахт мешавад -
  Бигзор роҳ хатарнок бошад!
    
  Бигзор сайёра гул кунад -
  Ба наздикӣ биҳишти сарсабз мешавад...
  Ҳисоби бурднок кушоед
  Дуньён май равшан мешавад!
    
  Чӣ қадар хуб аст?
  Агар офтоб дурахшон бошад ...
  Чӯбқул чизел парма мекунад
  Ҳама дар сайёра вақти аҷибе доранд!
    
  Ҳама чиз бо мо чӣ шавқовар аст,
  Водии пур аз хушбахтӣ ...
  Ба ман бовар кун, соати шукуфтан меояд,
  Маънои тиллоӣ!
    
  Тақдири моро кӣ созад,
  Хеле далер ва зебо...
  Агар тақсимот вуҷуд дошта бошад,
  Он гоҳ шумо тавонотар мешавед!
    
  Мо сари худро паст намекунем
  Пушти худро бо ифтихор рост карда...
  Барои панир, равған, косибӣ,
  Соҳибхона фавран илова мекунад!
    
  Пас шумо медонед, ки хушбахтӣ хоҳад буд
  Ва нур бо номи Сварог...
  Он ба биҳишти воқеӣ табдил меёбад
  Мардум ба Худо дуо мекарданд!
    
  Худованд як посух дод:
  Мо бояд бо шодӣ кор кунем...
  Ва он гоҳ салом меояд -
  Чеҳраҳо равшан хоҳанд шуд!
    
  Ана духтаре пойлуч
  Ман сангпушт савор шудам...
  Шумо бояд бо мушти худ муште кунед,
  Тарси зиёдеро ба вуҷуд меорад!
    
  Дар куҷо оташ ба амал меояд?
  Хуб, оташ дар куҷост...
  Зарбаи харобкунанда
  Душмани бераҳм ҳамла мекунад!
    
  Мо ба душман таслим намешавем,
  Инро саъй кунед...
  Кариб рост мешавад
  Бол ва омурзиш ба душманон!
    
  Ӯ мегӯяд, ки ин ба зудӣ рӯй хоҳад дод
  Чизеро ғалаба меноманд...
  Сирк хайма мешавад,
  Ва баъзан сагҳо аккос мекунанд!
    
  Ба қарибӣ он мисли осмон хоҳад буд
  Биёед тамоми дунёро зебо гардонем...
  Ман Ладаро ташаккур мекунам -
  Карубхо бо тилло медурахшанд!
  Писарак зебо суруд хонд, овозаш бачагиаш шуд. Хеле возеҳ ва шуҷоъ.
  Виконтса чир-чир кард:
  - Хуб бихӯр! Ва ин хуб аст!
  Капитан писарак пичиррос зада:
  Ман месароям, месароям ва ҳама девҳоро мекушам!
  Духтар хам суруд:
  Мо духтарони ифтихори Сварог ҳастем,
  Муборизони далер, далер...
  Мо содикона хизмат мекунем, Мо ба номи оила,
  Бигузор бобою падарон сарбаланд бошанд!
    
  Худо Сварог ва ақли одамон,
  Коинотро шод кун...
  Ба ман бовар кунед, ки бадкирдор моро мағлуб намекунад,
  Кори мо кор ва эҷод аст!
  Гулливер хуштак зад ва бо мухаббат бо овози худ гуфт:
  - Суруди олӣ!
  Виконтесса бо сар ҷунбонд ва чир-чир кард:
  - Бале, зебоии он дар он аст. Ба хотири сурудхонӣ чӣ мехӯред?
  Писару духтар рохро давом доданд. Пойхои фарзандони онхо бо боварии калон пои онхоро поймол карданд. Ва онҳо бешубҳа хеле зебо суруд хонда метавонистанд.
  Ба назар чунин мерасад, ки кӯдакон дар ин ҷо ҳама чиз ҳастанд. Ва ин як ҷаҳони аҷиб аст. Ҳатто агар дар он ғуломӣ вуҷуд дошта бошад.
  Гулливер бо завк месуруд:
  Ҳама одамон дар як сайёра
  Шумо бояд донед, ки дар ҳамоҳангӣ зиндагӣ кунед ...
  Кӯдакон бояд ҳамеша ханданд
  Ва дар дунёи осоишта зиндагӣ кунед,
  Кӯдакон бояд ханданд!
  Кӯдакон бояд ханданд!
  Кӯдакон бояд ханданд!
  Ва дар ҷаҳони осоишта зиндагӣ кунед!
  Пас, онҳо роҳ рафтанд, роҳ рафтанд ва боз роҳ рафтанд ...
  Ниҳоят шом фаро расид. Ва колонна бо кӯдаконе, ки асир шудаанд, барои хӯроки шом сохта шудааст.
  Ба онҳо як навъ шӯрбои ошӣ, инчунин нонҳои бо шир додашуда доданд. Ғуломон хӯрданд. Ва онҳо бо омодагӣ ба хоб рафтанд.
  Дар хакикат, пас аз марши рузи душвор ба истирохат лозим омад.
  Гулливер низ ба бӯй кашидан гирифт ва хобҳои аҷибе дид.
  Дар он духтарони нимбараҳна суруд мехонданд;
  Коинот пора-пора шуд
  Ситорахо хира шуданд, фалокат-марг!
  Дар азоби дуриҳои ҷаҳаннам гиряву нола мекунанд,
  Ва барои онҳое, ки зинда монданд: таҳаммул кардан танҳо шарм аст!
  
  Мисли Худо - ҳукмронии ҳама қонунҳо,
  Фаромӯш кардани виҷдон ва рад кардани номус!
  Нажод бегона дунёи нав эҷод мекунад,
  Вай моро даъват кард - хабари бад!
  . БОБИ Љ 2.
  Писарбачаи кабинае, ки Гулливер ба он табдил ёфтааст, дар бригантини зебо ва хеле зебо шино мекард. Бодбонҳои ӯ хеле рангин буданд, бо тарҳҳои аҷибу аҷиб дар шакли гулҳо ва шабпаракҳо ва аждаҳо ва духтарони шамшердор.
  Ва ин ба экипаж хеле мувофик буд. Дар ин ҷо ҳам танҳо духтарон буданд. Ва кариб бараҳна буданд, танҳо синаву ронашон бо ресмонҳои заргарӣ пӯшида буд. Ва пӯсташ даббоб, тобнок аст, мисли ҳайкалҳои биринҷӣ.
  Духтарони роҳзан бо пойҳои бараҳна, хеле зебо ва дилфиреб заданд.
  Ва дар баробари ин суруд хонданд:
  Мо камбағал ҳастем, мо камбизоатем, пиратҳо,
  Мо хеле, хеле, хеле пушаймонем,
  Духтарон аз интиқом гурехта наметавонанд,
  Аммо барои он ки онҳо дар мо ахлоқ нагирифтаанд!
  
  Пайратҳо ба илм ниёз надоранд
  Ва маълум аст, ки чаро ...
  Мо дасту по дорем,
  Вале мо аз сари худ фоида надорем!
  Ва он гоҳ дар пеш як Галион пайдо шуд, ки духтари болоӣ онро аввал пай бурд; Вай пошнаҳои бараҳна ва мудавварашро дурахшида, парид.
  Умуман, чӣ гуна зебоиҳо буданд ва мӯйҳои онҳо хеле равшан буданд. Аксари онҳо малламуйҳои асал мебошанд, ки мӯйҳояшон мисли барги тилло медурахшад, аммо духтарони мис-сурх ва ҳатто мӯйҳои зумуррадранг низ ҳастанд.
  Баъзеҳо гӯшворҳои брошӣ мепӯшанд. Ва чӣ гуна комилияти хатҳо доранд!
  Ва мушакҳои онҳо мисли тӯбҳои симоб дар зери пӯсти биринҷии тобнок меғеланд. Инҳо дар ҳақиқат духтароне ҳастанд, ки воқеан мубориза бурда метавонанд.
  Холо бошад, бри-гатин аз паси галлон мешитобад. Ва дар ин киштӣ хирсҳои оркҳои сояафкан ҳастанд, ки дар гирду атроф давида, бодбонҳо илова мекунанд ва кӯшиш мекунанд, ки тарк кунанд.
  Капитандухтаре, ки мӯйи сараш ранги барги тиллоранг дорад, ки дар шамол хеле зебо мепарад ва пойҳои луч, ки мардонро девона мекунад, наъра мезанад:
  Мо хирсхои лаънатиро нест мекунем! Бигзор дастаи аждаҳо дар оташ бошад!
  Дар ин чо бри-гатин масофаро баста истодааст. Ва се духтар аз тупи камон пои урёнашонро дар болои майдон гузошта, тир меандозанд.
  Ва он гоҳ тири туп ба берун парвоз мекунад ва камонро тавсиф карда, бевосита ба галлеони душман мезанад. Ва киштӣ, ки зарбаи сахте гирифт, чаппа шуд.
  Духтарон пошнаҳои бараҳна ва мудаввари худро дурахшида, ба ҷаҳидан шурӯъ карданд ва наъра заданд:
  Шаъну шараф ба рохзанхо, шаъну шараф!
  Духтарон ба пеш мешитобанд...
  Мо дар зери парчами сурх меҷангем,
  Армия ҳамла мекунад!
  Холо бошад, бри-гатин ба Галион торафт наздик мешавад. Ва духтарон ба киштии душман қалмоқ мепартоянд. Ва онҳо бригантинро ба қурбонии худ ҷалб мекунанд. Ва он гоҳ дурахшанда пойҳои луч. Онҳо ба он ҷаҳиш мекунанд ва ба ҷанг бо оркҳо шурӯъ мекунанд. Ва бесарусомонии ваҳшӣ вуҷуд дорад. Духтарон худро бо шамшер бурида, душманро дар ҷӯйҳои сӯзон хун мебурданд. Ва оркҳо бо сари бурида меафтанд.
  Ва сари онҳо дар рӯи фарш чарх мезанад.
  Ин дар ҳақиқат харобӣ ва харобшавӣ аст. Холо чанговарон худро бо тамоми шухрати худ нишон доданд. Ва пойҳои урёну дабзадаи онҳо мисли болға зарбаҳои сахт мезаданд.
  Духтарон хеле зебоанд ва пӯсти биринҷии онҳо дар офтоб медурахшад, ки се нафаранд.
  Ҷанговарон хуштак зада фарёд мезананд:
  - Мо душманони худро мекушем, ин хамеша акидаи мост. Хамаи имтихонхоро бо бахои А гузаштем, Ватани мо мукаддас аст!
  Духтарон дар ҳақиқат аҷиб шуданд. Ва онҳо чунон сахт бурида мешаванд, ки гардишҳоро боздоштан мумкин нест.
  Ва писарбачаи пойлуч Гулливер бо онҳо меҷангад. Як бачаи хеле далерона, биёед бигӯем.
  Ва пошнаи урёни писар онро гирифта, ба манаҳи орк мезанад. Ва даҳони ӯ афтод.
  Гулливер месуруд:
  -Чӣ хел ҷанг мекардем,
  Ва аз марг наметарсад...
  Ману ту аз ин пас ҳамин тавр зиндагӣ хоҳем кард!
  Дар баландиҳои пурситора ва хомӯшии пурситора,
  Дар мавҷи баҳр ва оташи хашмгин!
  Ва оташи шадид ва хашмгин!
  Писарбачаи кабина рахна кард ва пойҳои урёнаш зад.
  Охир фарзанд будан хуб аст. Шумо чӣ гуна ҷисми тез доред.
  Ин дар ҳақиқат як супермен писар аст.
  Ва дар болои шуш месарояд:
  -Ман рыцари нур дар зонуи ваҳшиёнам,
  Душманони Ватанро аз руи замин хохам бурд!
  Бача хамин тавр чанг мекунаду месарояд. Ва ӯ мерезад ва мекӯбад.
  Ва духтарони дигар бо ӯ ҷанг мекунанд. Ки хеле зебо ва ширинанд.
  Онхо, албатта, дар баландихои баланд мубориза мебаранд. Ба маънои маҷозии ин калима.
  Инҳо ҷанговарон ҳастанд. Шумо метавонед дар бораи онҳо бигӯед: супер ва гипер.
  Агар онҳо ба ҷанг шурӯъ кунанд, ҳеҷ чиз онҳоро боздошта наметавонад.
  Ҳамин тавр, охирин оркҳо зери зарбаҳои зебоӣ афтоданд. Ва дар байни чанговарон хурсандии бузурге ба амал омад.
  Ва суруд хонданд:
  Мо ҳамаро мекушем ва мекушем,
  Мо ҳамаро мекушем! Мо ҳамаро мекушем!
  Ва баъд аз ин онҳо дар гирду атрофи галлон ва ҷустуҷӯи сайд оғоз карданд. Дар баробари ин чанговарон суруд мехонданд:
  - Аз шаб то саҳар роҳгузаронро меҷӯем,
  Биёед, фраиерро рахна кунем! Биёед, фраиерро рахна кунем!
  Дар ин чо Гулливер бо шавку завк ба суруд шуруъ кард;
  Бародар даст ба бародараш бардошт:
  Ҷанги бераҳмона - гурриши душман!
  Пулемёт дусти ту шуд,
  Интиқом барои сабукфикрӣ омад!
  
  Чӣ бояд кард, агар одамон вайрон шаванд
  Ҳангоме ки тирҳо дар атроф хуштак мекунанд!
  Худо беҳтараш ҷангро бо зӯр вайрон кунад -
  То ки айёми аждахои дарранда гузашт!
  
  Аммо ҷаҳаннам маҳдудият ва маҳдудият намедонад,
  Замин дар напалм сухта, бачахо гиря мекунанд!
  Акнун хислатҳои духтарон ранга шудаанд -
  Кӣ, Парвардигори муқаддас, барои ин ҷавоб хоҳад дод?
  
  Хуб, шумо метавонед чанд нафар азизонро кушед?
  Охир, одам барои хушбахтй таваллуд мешавад, бовар кунед!
  Модар писарашро ба фронт намегузорад,
  Ва ҳатто дар тобистон ҳавои бад дар давраи ҷанг вуҷуд дорад!
  
  Аммо вазифаи сарбозӣ вазифаи ҳақиқӣ аст:
  Чаро мо бояд барои Ватан мубориза барем?
  Дар синни шонздаҳсолагӣ маъбад аллакай хокистарист,
  Руи бевазанони бадбахт аз ашк варам кардааст!
  
  Аммо ин чист, бародар девона ҳастӣ?
  Не, шумо девонаед, дӯстдоштаатон ҷавоб медиҳад!
  Зи пастӣ, ки дар тахт аст, сипоҳи мо,
  Ӯ бовар дорад, ки додарарӯсаш Қобили палид аст!
  
  Дар замин ҷараёнҳои хун рагҳоро мешикананд,
  Ва набзи ядро бо зарбае чавоб медихад...
  Плуги ба снаряд бархурда дар сахро ях кард,
  Офтоб чй кадар сурх шудааст!
  
  Аммо имон вуҷуд дорад, ки Исо меояд -
  Ӯ бародаронро оштӣ медиҳад ва наҷот хоҳад дод!
  Пас биёед қасос гирифтанро аз ҳисоби бад фаромӯш кунем -
  Бигзор бахшиш дар қалби ҳамаи мо ҳукмфармо бошад!
  Пас аз он духтарони роҳзан ба писарбачаи кабина хандиданд. Ва он танҳо олӣ буд.
  Пас аз он онҳо галлеонро аз анбор, бочкаҳои пиво ва шароб берун кашиданд ва ба нӯшидан ва хашм гирифтанд.
  Ва чї ра«се, ки пой®ои урёну духтараки зебо®о мерақсиданд. Он чӣ қадар сард менамуд.
  Ва гӯсолаҳои мушакашон дурахшид. Инҳо воқеан духтароне ҳастанд, ки ба шумо лозим аст.
  Писарбача Гулливер низ менӯшид ва бо ҳавас месуруд;
  Ҳар як шахс назари шахсии худро дар бораи муҳаббат дорад -
  Консепсияи зебоӣ ва идеал!
  Ҳарчанд мардум ба он нарасидаанд,
  Аммо одам дигар маймун нест!
  
  Ва дар ин ҷо, албатта, метавонед чанд афоризм гиред ва ба ин монанд чизе илова кунед, шӯхӣ;
  Пошнаи луч духтар ба эҳтимоли зиёд пойафзоли муд ба даст меорад!
  Аммо чизи аслӣ ба хотир намеояд
  Инак як мисол:
  Муҳаббат барои ҳама синну сол,
  Ва писарак хеле бо ифтихор ба назар мерасад...
  Чашмонаш дар торикӣ медурахшад,
  Натиҷа сард хоҳад буд!
  Ҳарчанд биёед ҳамаи инро ин тавр гузорем - аблаҳона ва баналӣ.
  Бо вуҷуди ин, аз тарафи дигар, мо гуфта метавонем, ки ин ҳатто сард аст.
  Гулливер месуруд:
  Ман давида истодаам. Аммо ман ба таври дигар савор мешавам
  Дурусттараш, ман мисли пашша ҷаҳидаам...
  Ва ман метавонам махсусан тағиротро пахш кунам,
  Ба писари пойлуч ахамият намедихед!
  Ва баъд Гулливер чизи мутамаддинтар месарояд;
  Мо мехоҳем дар ҷаҳони зебои биҳишт зиндагӣ кунем -
  ки дар он ягон касалй нест, говхои фарсуда...
  То риштаи зиндагӣ беохир гардад,
  Бигзор ҳар рӯз шоду пурфайз бошад!
  
  Дар он ҷо, ки ранг мисли рангинкамон дар фасли баҳор,
  Лилияҳои обӣ мисли тилло ва зумуррад мебошанд.
  Дар он ҷое, ки воқеият дер боз ба хоб монанд буд...
  Ҳар як писар метавонад мӯъҷиза кунад!
  
  Эй Ватан, ғами муқаддаси Худо;
  Берчаҳои холҳои ту, дурахши металл...
  Ва ман барои як чиз ба Худованд дуо мекунам,
  То ки Ватан шукуфон гардад!
  
  Аммо баъд ҷанговар аллакай ба маърака рафт,
  Вай мисли як ҷанговари ваҳшӣ қадам мезанад!
  Мо барои сайёра некӣ хоҳем кард -
  То модари азизи ту тирҳо назананд!
  
  Ҳамлаи тролл, фишори девона;
  Тармаи душманон шитоб мекунад!
  Пас, чаро мо ба баҳси шадид ниёз дорем,
  Вакте ки Ватан дар як мушт!
  
  Аммо боз ҳаюлоҳои орк табассум карданд,
  Мард эҳсос мекунад, ки устухон дар гулӯяш часпидааст!
  Ва гоблин аз хашми ваҳшӣ наъра зад,
  Вале мо тухфаи армияро истифода бурдем!
  
  Аммо ғалаба бар душман наздик аст,
  Мо Русияро аз ботлоқ берун мекунем!
  Ҷазои нопок фаро расид,
  Пӯсти онҳо пора-пора ва линт шуд!
  
  Байзавии духтар бо чеҳраи зебо -
  Ба ман имон ва қуввати бузург бахшид!
  Ана хамин тавр Гулливер бо хиссиёти бузург ва бо шавку хавас суруд мехонд. Ва сурудхонии ӯ ба таври бениҳоят зебо баромад.
  Баъд капитан писарбача баъд аз нӯшидани пиво ва хӯрдани моҳии хушк боз ба суруд шурӯъ кард;
  Кишвари бузург, тавоно, муқаддас,
  Дар зери осмони кабуд чизи равшантаре нест!
  Он аз ҷониби Худои Қодири Мутлақ ба мо то абад дода шудааст -
  Нури бе сарҳад, Масеҳи олӣ!
  
  Ҷаҳон чунин қудратро надидааст, медонед, ҳаргиз
  То ки мо фазой кайхонро сарбаландона поймол кунем!
  Ҳар ситораи олам бароят суруд мехонад,
  Бигзор Анҳ аз мо хушбахт бошад!
  
  Охир ин Ватани мост, чунин такдир аст,
  Фазои ҳама корҳоро фармон диҳед!
  Ҳар яки мо, бовар кунед, инро мехоҳам,
  Бе ягон сафсата, хурофоти занон!
  
  Фариштагон карнайи пурқуввати худро навохтанд,
  Онхо марши армияхои моро бо камоли гайрат таъриф мекунанд!
  Ва душман сарнавишти худро дар тобути аспен хоҳад ёфт,
  Ва ӯ андоз ва хироҷ нахоҳад гирифт!
  
  Ин Ватани мост, ҳама чиз дар он аст, бовар кунед, зебост,
  Вай тамоми коинотро бе саъю кушиш гардонд!
  Духтарони зебо бо риштаи вазнин,
  Вай зарбаи сахт мехоҳад!
  
  Ватан нигохи чашмони кабуди модар аст,
  Дасти вай хам нарм ва хам санг аст!
  Ва ту рақибро, ҷавон, бо тир мекушӣ -
  Бигзор шуъла дар дилатон равшантар фурузон шавад!
  
  Савганд ба Ватани беканор,
  Вай, албатта, барои шумо низ хуб аст!
  Гарчанд хун дар оташи набард,
  Душман акнун ҷазо хоҳад гирифт!
  
  Силоҳ ва далерӣ чунин хӯлаи пурқувват аст,
  Шахси бадӣ наметавонад онро мағлуб кунад!
  Ман дар ҳавопаймо бо бомбаҳо зуд парвоз кардам,
  Ва вақте ки он таркид, ба тирезаҳо борон меборад!
  
  Аммо фармони ҳоким - писарбачаро ба Миррих парвоз кунед -
  Вақти он расидааст, ки шумо фазо насб кунед!
  Ва такаббурии Марсианӣ ӯро ба чашми сахт меорад,
  Он гоҳ мо берун аз Плутонро мебинем!
  
  Биё ба куллахои кайхон, дида канори коинот,
  Ин аст тақдири инсонии мо!
  Ва аз ин рӯ, эй писарча, ба истисмор ҷуръат кун,
  Охир, бидонед, ки подош кори фоида аст!
  Духтарон низ поймол карда, каф заданд. Ва пои урёнашон хеле чолок аст. Ва пошнаҳои бараҳнааш дар офтоб медурахшад.
  Гулливер бо онҳо, дар бадани писарбачаи пойлуч, чунон зинда ва хушҳол аст.
  Аммо онхо то рузи аввал раксиданд.
  Пас аз он мо тасмим гирифтем, ки кортҳо бозӣ кунем. Ва ин ҳам як фаъолияти хеле аҷиб аст.
  Ва шумо воқеан метавонед онро бигиред ва худро тадҳин кунед. Ва ӯ то даме ки хашмгин шавад, бо духтарон бозӣ мекунад.
  Духтари рохзан пои урёну бачагонаи Гулливерро ба даст гирифта, ба масх кардани пошнаи мудаввари гулобии у шуруъ кард.
  Писарбачаи кабина бо завк хандиду пур-хурд кард. Ин хеле бузург буд. Ин дар ҳақиқат танҳо як писари мӯъҷиза аст.
  Ва пойҳои бараҳна ва хеле зебои ӯ танҳо як мӯъҷиза мебошанд.
  Гулливер бо табассум месуруд:
  Пой луч, танҳо пойлуч,
  Зери раъдхои мохи июль ва садои серф...
  Пой луч, танҳо пойлуч,
  Биёед рақс кунем, ману ту!
  Ин сурудҳои хандоваре ҳастанд, ки онҳо доранд. Ва эҳтимолан хуб аст, ки писар будан. Ва дар айни замон шумо корнамоиҳои бузург нишон медиҳед.
  Аммо, албатта, ин ҳама нест. Он чизеро, ки Гулливер ҳанӯз накардааст.
  Ва ӯ месуруд ва рақс мекард ва бо пойҳои бараҳнаи фарзандонаш ҷудоӣ мекард. Ки низ хеле олиҷаноб ва то андозае нафратангез ба назар мерасид.
  Ин писарбача капитан буд, ки ба бисёр кишварҳо сафар карда, на як маротиба дар уқёнус шино кардааст.
  Ва муносибати у, руирост гуям, хеле хашмгин аст.
  Аммо аз ин рӯ, шумо то ҳол наметавонед духтарро ба парчами роҳзан бурда, бо силоҳҳои хурд акулҳоро парронед. Дохил шудан осон нест, аммо ин зебоии он аст.
  Писарбача Гулливер ба пои бараҳнаи кӯдаконааш такя карда, онро гирифта тир зад. Тупи туп ба наханг бархурд. Ва пушташро шикаст, рӯдаҳояшро кӯфт. Кӯдак дод зад:
  - Писар ҷасорати сард пайдо кард,
  Ва экипаж ба тобут ронда шуд!
  Духтари капитани роҳзанҳо писари кабинаро бо ангуштони пои урёнаш аз бинии кӯдак гирифт ва наъра кард:
  - Хайр, ту бача, чои маро гирифтан мехохй. Ман дар шумо шӯҳратпарастии зиёдеро мебинам!
  Бой Гулливер ҷавоб дод:
  - Ман аз он каноатмандам, ки акаллан хурдакак бошам, вале ба хар хол мард. Ва зан ...
  Боз як паҳлавони сурхрӯй месуруд:
  Дар дунё бе зан зиндагӣ кардан ғайриимкон аст,
  Офтоби май дар онхост, ишк дар онхо гул мекунад!
  Гулливер бо табассуми хеле дилрабо, ки хам бачагона ва хам дар айни замон далерона аст, таклиф кард:
  Ба кишвар давраи душвор фаро расид,
  Хун мисли дарёи пуртурон равон аст!
  То нафаси охиринат ҷанг кун,
  Ва бигзор хушбахтӣ, сулҳ, муҳаббат биёяд!
    
  Мо фарзандони коммунизми бадкирдорем,
  Фарзандони бепоёни Ватан...
  Гарчанде ки лашкари реваншизм омада истодааст -
  Ба Ватани худ содик бошем!
    
  Дар даврони бузург ва кайҳон,
  Квазарҳо бояд аз ангушт сохта шаванд ...
  Ба ман бовар кунед, мо хеле хуб кор карда истодаем,
  Ҳадди ақал артиши ҷаҳаннам ҳамла мекунад!
    
  Мо лашкари тачовузкорро мекушем,
  Ва мо аз кваркҳо лазерҳо эҷод мекунем...
  Ва одам ҳар гуна қаҳрамон мешавад,
  Дар болои мо карруби зар-болдор аст!
    
  Гарчанд абрхо дар болои Ватан,
  Бачагон ба чанги зидди душман тайёранд...
  Як дастаи ҷанговарон, ба ман бовар кунед, ки парвоз мекунанд,
  Бо ботинкаи худ канори дунёро поймол накунед!
    
  Мо медонем, ки душман тавоно ва маккор аст,
  Мо ба ӯ як ваҷаб замин намедиҳем...
  Ва одами тавоно, пешрафти пуршараф аст
  Ва Парвардигори ҳама танҳо имон овардааст!
    
  Мо коммунизми бузург месозем,
  Ватан обод мешавад...
  Ҳарчанд душман хеле ваҳшӣ аст,
  Тақдири мо ҳамла аст!
    
  Пионер бачаи далери далер,
  Ки шумо ҳамеша барои ҷанговар таваллуд шудаед ...
  Лео харгӯши тарсончак нест,
  Бигзор орзу амалӣ шавад!
    
  Бародарон, мо тоқат карда наметавонем ба таҳқир,
  Мо ҳама барои Ватан истодаем...
  Мо дигар тоқат нахоҳем кард ба таҳқир,
  Биёед, душманро бо дасти пулод торумор кунем!
    
  Агар ҳама даст ба даст гирем,
  Мо метавонем ҳашаротҳоро мағлуб кунем ...
  Ватани муқаддас чун офтоб аст,
  Ва шикорчӣ ба бозӣ табдил меёбад!
  Ин сурудест, ки писарбачае месарояд, ки чанде пеш капитан буд ва ашроф дошт. Ва ин хуб аст.
  Аммо баъд дар уфук фрегат пайдо шуд. Гузашта аз ин, он як синфи калон аст - шасту чор таппонча. Чаро ин ҷиддӣ аст? Ва ӯ мисли китраке, ки мурғҳоро мебинад, наздик мешавад.
  Капитан духтар қайд кард:
  - Ин барои мо як даъват аст! Мо ҷанг мекунем ё...
  Духтараки муйсафед эътироз кард:
  - Гап дар бораи гурез нест!
  Духтаре, ки мӯйи кабуд дошт, дандонҳои марвориди худро, ки дурахшанда ва дурахшид, баровард, месуруд:
  Мо бояд моро эҳтиром кунем, аз мо битарсем,
  Корнамоии духтарон бешумор аст...
  Духтарон ҳамеша мубориза бурданро медонистанд
  Онҳо метавонанд харро мисли халта зананд!
  Ва забони дарозу газидаашро нишон дод.
  Хуб, азбаски ҷанг мешавад, чаро табъи хеле хашмгини худро нишон надиҳед. Ва ин барои душманон хеле дардовар хоҳад буд. Ва ин барои дӯстони шумо низ шавқовар нахоҳад буд.
  Ва ҷанг, албатта, интихоби ҷои дуруст ва манёврро талаб мекунад.
  Хамин тавр, духтарон бри-гадахои худро хеле мохирона харакат мекунанд ва дар айни замон суруд хонданро фаромуш намекунанд;
  Ту комсомолеци Ватан,
  Оё шумо барои Элфия далерона мубориза бурданро дӯст медоред?
  Метавонӣ ёрӣ ба Ватан,
  Рыцар ҷони масхарабоз надорад!
    
  Духтар сарояндаи аҷиб аст,
  Вай пои луч аз байни тудахои барф мешитобад...
  Шумо маликаи дурахшон ҳастед -
  Шумо бо мушти худ Орколфро мезанед!
    
  Вай бо пошнаи луч граната партофт,
  Даҳҳо сарбозро аз ҳам ҷудо карданд...
  Ба зудӣ интиқоми Фюрер хоҳад буд,
  Рыцар автоматро тайёр мекунад!
    
  Мо духтарон дар чанги комсомолецхо,
  Бузургтарин ҷанговарони ҷанг ...
  Зебоҳо садои занг доранд,
  Бигузор бобою падарон сарбаланд бошанд!
    
  Онхо дар Эльфсква хеле сахт чанг карданд,
  Ва онҳо тавонистанд далерона оркҳои бадро боздоранд ...
  Мо духтарон равшан галаба мекунем
  Ҳама имтиҳонҳоро танҳо бо баҳои А супоред!
    
  Дар рагҳои мо тӯфонҳо вуҷуд доранд
  Барқ дар рагҳои донист...
  Дар ҷаҳон кишварҳои хеле қавӣ хоҳанд буд,
  Аз хирсу сагон ва маймунхо!
    
  Вермахт духтаронро ба зону намеоранд,
  Мо ҳеҷ гоҳ хам намешавем, бидонед...
  Сталин ва донотарин Ленин бо мост,
  Бигзор асрҳо ва солҳо гузаранд!
    
  Худо оламро аз фотон офаридааст,
  Зиндагии бе марг то абад ба дунё овард...
  Мо медонем, ки мо тартиботи нав месозем,
  Ва дар болои мо карруб болхои худро мекушояд!
    
  Дар номи падар қаҳрамонҳо зиёданд,
  Комсомолецхо хамеша дар пеш аст...
  Армия бо лашкари таҳдидкунанда раҳпаймоӣ мекунад,
  Муҳофизати элфҳои шаҳр!
    
  Мо бо Фриц дар наздикии Эльфсква чанг мекунем,
  Ва онҳо тавонистанд пойтахтро дифоъ кунанд...
  Духтар бо пои луч бастаро партофт,
  Ва биёед ба ҳаюлоҳо тир андозем!
    
  Мо бисьёр оркхоро даравидаем,
  Бисёр панкҳо бурида шуданд ...
  Миқдори минбаъдаи милҳо,
  Мо легионҳои шайтонро мекушем!
    
  Мо ҳама дандонҳои Орктлерро шикастем,
  Президенти аждаҳо мағлуб шуд ...
  Духтар лаб кушод
  Ҳармиҷиддони бузург сар зад!
    
  Ба Фюрер раҳм накун
  Шумо духтарон хамеша далер бошед...
  Мукофоти саховатмандро зебоиҳо интизоранд,
  Ва бовар кунед, орзуи мо амалӣ хоҳад шуд!
    
  Худое, ки офаридгори тамоми ҷаҳониён аст,
  Баракати элфинистро гирифт...
  Бо қудрати бетағйир дар набардҳо,
  Духтар орцизми бадро нест мекунад!
    
  Вай бо пошнаи луч граната партофт,
  Ва "Паланг"-и пурқувватро гардонд...
  Ва он гоҳ онҳоро ба ресмонҳо зер кард,
  Зебоӣ бозиҳои зиёде дорад!
    
  Пас, Оркишистон зуд гурехтанд,
  Чи танку снарядхо партофтанд...
  Мо дар дур коммунизмро мебинем,
  Ва онҳо як қатор троллҳоро буриданд!
    
  Пас шумо чӣ гирифтед?
  Сталинград бар хилофи гулӯи ту шуд...
  Мо мильҳоро тай кардем,
  Ва ҳоло Свароги Бузург шод аст!
    
  Ба қарибӣ имони Исо хоҳад буд,
  Ва дигар худоёни зеботарин...
  Санъати сабуки элфҳо инкишоф хоҳад ёфт,
  Гургҳо ва филҳои бад!
    
  Мо дар охир як мешавем
  Дар шаъну шарафи оила, Падари хирадманд,
  Духтарон дар набард маглубнашавандаанд
  Мо то охир дар имони Лада хоҳем буд!
  Чанговарону рохзанхо хамин тавр суруд мехонданд. Хуб, албатта, Гулливер ҳама чизро намефаҳмид. Фикр мекард, ки агар асир шавад, албатта бо пошнаи бараҳнаи кӯдаконааш бо чӯб мезананд. Гузашта аз ин, зарбаҳо қавӣ хоҳанд буд ва дар айни замон осеб нарасонанд. Ва он гоҳ ҷаллод ба дасташ анбӯрҳои сурхро гирифта, ба шикастани устухонҳои писарак шурӯъ мекунад. Ва Гулливер, албатта, онро кофӣ намеёбад.
  
  
  Вақте ки онҳо роҳзан мешаванд, бо писарони абадӣ ҳамин тавр мешавад. Ҳарчанд дастаи ин ҷо хеле хуб аст - танҳо духтарони бикини доранд. Ва дар айни замон онҳо шитоб мекунанд ва пошнаи луч, мудаввар ва гулобии худро дурахш мекунанд.
  Писарбача капитан онро гирифта суруд хонд:
  Духтарон гуногунанд
  Ва ҳамаи онҳо бузурганд ...
  Пистони синаашон сурх аст,
  Ва онҳо хеле далеранд!
  Хуб, бачаҳо хунрезанд,
  Онҳо троллҳоро бо зарбаҳои бераҳмона заданд!
  Ва агар орк пайдо кунанд,
  Онҳо шуморо хеле сахт хоҳанд зад!
  
  ДАР МУЗОДА ФУРУШИ ГУЛОМИ ЧАВОНИ ЗЕБО
  АННОТАЦИЯ
  Чавони хеле зебо Славка ба музояда гузошта мешавад. Дар рафти савдо марди зебое, ки мушакҳои муҷассамадорро кашида, ба занҳо ба маблағи зиёд мефурӯшанд.
  . БОБИ Љ 1.
  Лаҳзаи ҳақиқат фаро расид, сармудир дар бораи кушода шудани музояда хабар дод. Бокираи ҷавон, зебо ва мушакдор ба зане барои як шаб фурӯхта шуд. Албатта, ин маънои онро дошт, ки ин анъана барои ҳама стриптизерҳои навкор аст.
  Аммо ҷавон он қадар зебо ва шаҳвон буд, ки як толори азими занон ҷамъ омада буд. Аммо мардонро танҳо иҷозат надоданд. Ва ин, албатта, аз як тараф фоидаро махдуд мекард, вале аз тарафи дигар, ба гиголхо писанд омад.
  Баъд аз ҳама, аксари мардон духтаронро дӯст медоранд. Гузашта аз ин, аксар вақт ҷавонмардон зид нестанд, ки бо зани ботаҷриба ва калонсол дӯстӣ кунанд.
  Ана, мӯзаашро тамға зада, бачае, ки бо курпа пӯшида буд, базӯр ба балоғат расида, ба поя баромад. Ва ӯ боз ҳам ҷавонтар менамояд. Вай комилан баста буд, вале занони зиёде аллакай ӯро дида буданд, ки танҳо дар тан танаи шиноварӣ пӯшида, аз ҳаяҷон сӯхтааст.
  Ва ин хонумҳо даргиронда шуданд. Худи Славка хам ларзид. Дили чавони у хангоми чанг чун наброн мезад. Онҳо одамро мисли як ҳайвон мефурӯшанд.
  Ва бояд гуфт, ки он хеле ғайриоддӣ ва беназир аст.
  Дар ду тарафи чавон духтаре меистод, ки дар тан костюмхои чармини сиёх, ботинкаю дастпушак дошт ва дар руяшон никобхои сурх дошт. Онҳо бояд оҳиста-оҳиста ҷавони зеборо фош кунанд, то тамошобинони шаҳватпарастро боз ҳам бештар гардонанд. Занҳо дар фаҳшо ва ташнагии ҷинсӣ гоҳо аз мардон бартарӣ доранд ва оргазми онҳо ба маротиб қавӣ ва тӯлонитар аст. Аз ин рӯ, набояд тааҷҷуб кард, ки бисёре аз онҳо барои дидани марди ҷавон, хеле зебо ва сипас, агар маблағ иҷозат диҳанд, онро харанд.
  Славка ҳаяҷони хеле қавӣ ва бӯи атри гаронбаҳоро ҳис кард, ки ҷавони гиперсексуалро боз ҳам бештар ба хашм овард.
  Сармудир эълон кард:
  - Мард Вячеслав Котовский ба музояда гузошта шудааст. Тақрибан ҳаждаҳсола, аз ҷиҳати ҷисмонӣ комилан солим. Хеле зебо, curvy, нав дар бари рахи ва санобар. Танҳо барои як шаб бо зане, ки метавонад бо ӯ ҳар чӣ мехоҳад, кунад - танҳо накушед ё маъюб накунед!
  Нархи ибтидоӣ одатан даҳ доллар аст!
  Ва ду духтарак дар тан костюми чармин, ботинка ва ниқобдор бодиққат кӯрпаи аввалро бардоштанд.
  Пешонии зебои баланди чавон ва муйхои тиллоранги дарози мавчнокаш намоён шуданд.
  Фикри он, ки вай акнун дар назди садхо занхои шахватпараст урьён хохад буд, ба Славка таъсири хаячоновар расонд ва у ларзид.
  Ин ларзиш эҳсосеро ба вуҷуд овард, ки бокира ба музояда гузошта шудааст, ки занонро хеле ба ҳаяҷон меорад.
  Ва нидоҳо шунида шуданд:
  - Понздах доллар!
  - Бист!
  - Бисту панҷ!
  - Сӣ!
  Як гови фарбех аккос кард:
  - Панҷоҳ!
  Чӯҷаи дигар хомӯш шуд:
  - Шаст!
  Садо садо баланд шуд:
  - Ҳафтод!
  - Ҳаштод!
  - Навад!
  - Сад!
  Танаффус ба амал омад. Писарбача бояд тадриҷан фош карда шавад, ки ба ҷинси одилона табдил ёфт.
  Дар ин ҷо ду духтарак аз поёни рӯйи худ рӯймолро кашиданд. Бинии зебо, дахони назокат ва манахи далери чавон ва гардани у намоён гардид.
  Занхо ба гап даромаданд.
  Яке гур-гур кард:
  - Саду бист!
  Дигаре хиҷир зад:
  - Саду сӣ!
  Саввум гурриш кард:
  - Саду панҷоҳ!
  Зани фарбеҳ пичиррос зада:
  - Саду ҳаштод!
  Ва зани хеле ҷавон ва хушмуомила гуфт:
  - Дусад!
  Боз як таваққуф буд. Духтарон акнун китфу бозувони чавонро фош карданд. Онҳо дар шакли мушакӣ, зебо ва зебо буданд. На як бодибилдер, балки як муборизи ҳунарманди зебо. Ва пӯст хеле дилфиреб медурахшад.
  Зане, ки ба гиппопотам монанд буд, ѓурѓур кард:
  - Дусаду панҷоҳ!
  Зан каме хушҳолтар гуфт:
  - Дусаду хафтод!
  Боз як духтари ҷавоннамуд хиҷир зад:
  - Сесад!
  Зани калонсол, баръакс, хиҷил кард:
  - Сесаду панҷоҳ!
  Намояндаи ҷинси одилона гуфт:
  -Чорсад!
  Зани ҷавон, ки зоҳиран худаш стриптизист буд, ѓурур кард:
  -Чорсаду панҷоҳ!
  Дар музояда занони ҷавону зебо бисёр буданд. Шумо ҳатто ҳайрон мешавед, ки чаро онҳо ба гиголҳои фасодзада ва фарсуда ниёз доранд, ки шумо метавонед аз онҳо сироят кунед.
  Як хонуми хеле гиромӣ гуфт:
  - Панҷсад!
  Ва боз як таваққуф ба амал омад. Маблағ ҳанӯз он қадар калон нест, махсусан бо назардошти таваррум доллар. Ва ҳама гуна хонумҳо интизор намешаванд, то бубинанд, ки чӣ гуна як гиголи ҷавон ва зебо пӯшонида мешавад.
  Дар ин ҷо ду духтарак дар тан костюмҳои расмӣ, мӯза ва ниқоб пӯшида, як курпаи дигарро кашида истодаанд.
  Ва тамоми тани писарбачаи хеле зебо ва барҷаста бараҳна аст. Ва шумо метавонед абси ӯро бубинед, ки мисли микросхемаҳои шоколад гузошта шудаанд. Ва чӣ пӯсти ҳамвор ва тобнок, ки дар маркази диққат медурахшад.
  Яке аз занон гуфт:
  - Шашсад!
  Дигаре тафтиш кард:
  - Ҳафтсад!
  Саввум гур-гур кард:
  - Ҳаштсад!
  Пиразан хиҷил кард:
  - Нӯҳсад!
  Зани хеле ҷавон ва зебое, ки гӯшвораҳои алмосӣ дошт, садо дод:
  - Ҳазор!
  Ва боз як таваққуф ба амал омад. Ҳама ба ҳаяҷон омада буданд, ки минбаъд чӣ мешавад. Ин ҷавон танҳо аҷиб аст. Беҳтар аз ҳама Аполлон.
  Ҳамсари миллиардер Елена ӯро дӯст медошт, аммо то ҳол ба муомилот нарафтааст. Дар асл, чизи ҷолибтарин дар охир хоҳад буд. Акнун чӣ шитоб? Ин дар ҳақиқат як моли хеле арзишманд аст. Ҳарчанд, аз тарафи дигар, Елена то ҳол он қадар зебо ва шаҳвонист, ки агар вай паҳлӯяшро ҷунбонд, як галаи ҷавонони зебое давида меоянд, ки барои алоқаи ҷинсӣ бо ӯ пул медиҳанд.
  Ва ду духтарак дар тан костюму ниқобҳои чармӣ боз ба кашидани кӯрпаи дигар аз Славики зебо шурӯъ карданд.
  Ва ҳамин тавр онҳо пойҳои мушакҳои зебои ӯро то зонуҳо фош карданд. Ва танаи шиноварӣ. Писарак чунон ба ҳаяҷон омад, ки камолоти мардонааш варам кард. Ва он калон буд ва ба зан имкон дод, ки шодии комил бахшад.
  Дар зал садои гурриш баланд шуд.
  Зани гиппопотам ѓурѓур кард:
  - Понздах хазор!
  Слимтаре нашр шуд:
  - Ду ҳазор!
  Зани ниқоби гурба дар Твиттер навишт:
  - Ду панчсад!
  Зани чодарпуш гуфт:
  - Се ҳазор!
  Зани гӯшвораи алмосдор гуфт:
  - Се панчсад!
  Пиразан гур-гур кард:
  -Чор ҳазор!
  Духтаре, ки хеле ҷавон ба назар мерасид, хиҷир зад:
  -Чоруним!
  Ва зани бурқапӯш чир-чир кард:
  - Панҷ ҳазор!
  Ва боз як таваққуф ба амал омад. Ин дафъа, барои як шаб бо гиголо, маблағи хеле арзанда иқтибос шуд. Бо панҷ ҳазор доллар метавон панҷоҳ танфурӯши сатҳи не бадтаринро киро кард. Ва як гиголи оддии ботаҷриба барои ду соат дусад доллар арзиш дорад. Хуб, баъзеҳо гаронтаранд ва баъзеҳо арзонтаранд. Ва ҳоло маблағи он озода шудааст, ва на он қадар кам. Гузашта аз ин, ҷанг идома дорад ва рубли русӣ поин мераваду доллар боло меравад. Дар ин чо барои фарбехкунй вакт нест, кош зинда мемондам!
  Аммо, албатта, хануз на хамаи козирхо гузошта шудаанд. Духтарон мӯзаҳои калонро аз пои писар мегиранд. Ва онҳо шакли зебоеро, ки ба пойҳои духтар монанданд, фош мекунанд. Ва ҳеҷ мӯй - мисли ҳайкали биринҷӣ. Пойҳои даббобу урёни як ҷавони зебои афсонавӣ бисёр занонро девона мекунад.
  Ва зал боз гурриш мекунад.
  - Шаш ҳазор! - фарьёд зад хонуми мухтарам.
  Духтараки ҷавон дандонҳояшро нишон дода, чир-чир кард:
  - Ҳафт ҳазор!
  Зани чавон, вале фарбех, ки чехраи ногуворе дошт, гур-гур кард:
  - Ҳашт ҳазор!
  Зани ҷавонтару зеботаре бо гӯшвораҳои алмосӣ чир-чир кард:
  - Нӯҳ ҳазор!
  Ва зане, ки аз сабаби бурқаи ғафсаш синну солашро муайян кардан мумкин нест, чир-чир:
  - Даҳ ҳазор!
  Аммо овози вай ҷавон буд. Ва Славка шод шуд. Фикр кардан, ки алокаи чинси бо зани мусалмон барои ин пул бузург аст! Ва аллакай дар кисааш дуюним ҳазор доллар дорад.
  Дуруст, ин ҳама нест. Писарбачаи мушакдор, хеле зебо, тобнок, мисли муҷассамаи худои Юнони Қадим, дар тан танаи шиноварӣ дошт. Ва шаъну шарафи зебои у хануз бо тамоми шухраташ намоён буд.
  Ва ду духтараки костюму ниқоби сурх бо як ҳаракати шево ва ҳамвор сандуқи шиноварии писарбачаро кашиданд.
  Рӯйи матоъ ба поҳои урён, даббоғ, мушакӣ ва хеле шево ва шакли дилфиреби писарак афтода, Славкаро комилан фош кард.
  Ӯ дар дохили худ шарми ваҳшиёна ҳис мекард. Супурда, мисли духтари бокира, ки то бадани занро начашидааст.
  Ба ларза афтид, дилаш чун санги ранҷида.
  Ва ларзиш, шарм ва хиҷолати ошкори ӯ ба занон таъсири ҷолибе гузоштааст. Дарвоқеъ, ӯ як писарбачаи ширин, ҳайратангези зебои мӯйҳои тиллоӣ ва инчунин бокира аст, ки ҷинси одилонаро дар ларза меларзад.
  Зане мисли бегемот фарбеҳ дод зад:
  - Понздах хазор сум!
  Зани каме лоғартаре гуфт:
  - Бист ҳазор!
  Зане, ки либоси монастырӣ дар бар дошт, ғичиррос зад:
  - Бисту панҷ ҳазор!
  Духтараки ҷавон хиҷил зад:
  - Сӣ ҳазор!
  Пиразан хиҷил кард:
  - Сиву панҷ!
  Зане, ки гӯшвораҳои алмосдор ва намуди зоҳирии хеле дилпазире дошт, гуфт:
  - Чиҳил!
  Намояндаи дигари ҷинси одилона бо гарданбанди калони марворидҳои интихобшуда дар гарданаш хиҷил кард:
  - Чилу панҷ ҳазор!
  Ва нихоят зани буркапуш ва бо овози хеле чавоне берахмона ва равшан гуфт:
  - Панҷоҳ ҳазор!
  Чун одат дар ракамдои мудаввар таваккуф ба амал омад. Дарвоқеъ, бо ин маблағ шумо метавонед мошини хубу нав бихаред. Ё панчсад на бадтарин зани фохишаро як соат ичора. Ё дусаду панҷоҳ марди ботаҷриба дар давоми ду соат, ё панҷсад на он қадар таҷриба ва сард. Оё меарзад, ки ин тавр оғоз кунем?
  Гузашта аз ин, ин ҷавони зеборо дертар ба маблағи камтаре иҷора гирифтан мумкин аст.
  Елена, ки дер боз интизор буд, аз бесабрй ларзид. Ӯ чӣ қадар зебост. Ва дар айни замон вай мисли духтари чавон сурх шуда, пеш аз забх чун барра меларзад.
  Мудир гавхарашро бардошта ба сухан шуруъ кард:
  - Панҷоҳ ҳазор доллар! Панчох хазор доллар ду... Панчох хазор доллар...
  Елена бо овозе, ки аз они худаш набуд, фарьёд зад:
  - Шаст ҳазор!
  Ҳама ба ақиб гашт. Мо дидем, ки зани борик ва ҷигарбанде, ки ниқоб дошт. Ва бо овози хеле форам ва ошно.
  Славка дар ҳақиқат мехост, ки ин зебоии бо ниқоб пӯшидашуда ҳадди аққал як шаб онро харад.
  Вагарна вохурдан бо зани араб уро тарсонд. Ба худи Шарк берахмй хос аст. Ва метавонад танҳо таҳрифҳои даҳшатнок бошад. Ҳарчанд ӯро куштан ё маъюб кардан мумкин нест, вай бояд ҳар чизеро, ки зане, ки ӯро харидааст, иҷро кунад.
  Ва ҳеҷ чизро рад накунед.
  Бо вуҷуди ин, зебоӣ дар бурқа кӯшиш накард, ки таслим шавад:
  - Ҳафтод ҳазор!
  Елена гур-гур кард:
  - Ҳаштод!
  Зани пушида сахт гуфт:
  - Сад ҳазор доллар!
  Дар зал садои гурриш баланд шуд. Бале, маблағи танҳо як шаб бо гиголо бесобиқа аст. Аммо вақте ки музояда баргузор мешавад, ҳаяҷони муомилот ба вуҷуд меояд, ки мубориза бо он душвор аст.
  Ва бисёре аз занон ҳанӯз шавҳар надоранд. Онҳо ё бева ҳастанд, ё худ сармояи худро ҷамъ кардаанд ва ё то издивоҷ кардан тавонистаанд, ки мерос гиранд. Ё шавҳарон сохтаанд.
  Пас, касе буд, ки ба савдо ворид шавад.
  Духтари ҷавон дод зад:
  - Саду даҳ ҳазор!
  Зани чодарпуш гиря кард:
  - Саду бист!
  Зани гӯшвораҳои алмосӣ гуфт:
  - Саду панҷоҳ!
  Пас зани буркапуш фарёд зад:
  - Дусад ҳазор!
  Елена бо ҳаяҷон ғур-ғур кард:
  - Дусаду панҷоҳ!
  Духтари гарданбанди ёқутдор гуфт:
  - Сесад хазор!
  Зани фарбеҳ дод зад:
  -Чорсад ҳазор!
  Пас зани буркапуш аз болои шуш дод зад:
  - Миллион доллар!
  Ин аллакай маблағи ҷиддӣ ва калон аст. Ба ин маблағҳо расмҳо, аспҳои зотӣ ё тамоми лашкари фоҳишаҳоро мехаранд. Шумо инчунин метавонед як фоҳиша элитаи барои як ҳазор барои шаб фармоиш. Гузашта аз ин, қурби рубл поин меравад ва ҷанг мешавад ва интизор меравад, ки он танҳо бадтар шавад.
  Танаффуси сахт ба амал омад. Барои шавҳари миллиардери Елена як миллион доллар он қадар маблағи марговар нест. Аммо танҳо барои шавҳарам. Ва барои вай ин хеле назаррас аст. Ва як миллионе, ки аз ҳисобҳои шумо рафтааст, наметавонад ба осонӣ пинҳон ё асоснок карда шавад.
  Ва дигар занҳо аз ин маблағ ба таври возеҳ хиҷолат мекашиданд.
  Мудир гавхарашро боло бардошт ва ба хитоб шуруъ кард:
  - Як миллион доллар як бор, миллион доллар ду, миллион доллар се...
  Елена бо овози баланд дод зад:
  - Як миллион доллар ва як доллари дигар!
  Мудир ба сухан оғоз кард:
  - Миллион доллар ва як бор доллари дигар... Миллион...
  Зани бурқапӯш аккос зад:
  - Ду миллион доллар!
  Дар зал садои гурриш баланд шуд. Маблағ чунон буд, ки даҳ ҳазор гиголои касбӣ барои ду соат иҷора гирифтан мумкин буд, ё бист ҳазор танфурӯшро барои як соат. Ба чунин маблағҳо расмҳои гаронбаҳо ва зотҳо харида шуданд ва шумо аллакай як вилла сохта метавонед ва на хурдтарин яхтаро ба даст оред. Ва танҳо дар як шаб.
  Слава дар ҳайрат монд ва чашмонаш калон шуданд: вай чӣ қадар арзиш дорад! Як сарват.
  Яке аз духтарони ҷавон аз тамошобинон, ки шояд ба ҳаяҷони хариду фуруш дода шуда бошад, бо овози баланд:
  - Ду миллиону як доллар!
  Менеҷер ба шиор оғоз кард:
  - Ду миллиону як доллар! Ду миллиону як доллар ду! Ду миллиону як доллар - се...
  Зани бурқапӯш дод зад:
  - Панҷ миллион!
  Дар зал дар байни занон садое баланд шуд. Ин аллакай маблаги калон аст, гуфтан мумкин аст, ки сарват. Ва ҳамаи ин дар як шаб. Гуфтан танҳо девона аст. То панҷ миллион!
  Варблер, ки сараш чарх мезад ва писарбачаи аз хичолат сурх шуда, аз шарму ҳаяҷон ларзида хиҷил зад:
  Метарсам аз ин торикии ноумед ва даҳшатнок,
  Аз он ҷое ки ман дигар барнамегардам...
  Ин шӯхӣ, чӣ шӯхии ширин
  Ва хоб хоб аст ва акнун ман бедор мешавам!
  Ва мудири асосӣ ба эълон кардан шурӯъ кард:
  - Панҷ миллион доллар! Панҷ миллион доллар - ду! Панҷ миллион доллар се...
  Он гоҳ яке аз занони гӯшвораи алмосдор онро гирифта гуфт:
  - Панҷ миллиону як доллар!
  Садои гурриш тамоми залро фаро гирифт. Маблағҳо аллакай девона буданд. Ҳарчанд, масалан, дар асри гузашта касе аз Ҷопон барои як расми Ван Гог яксаду чаҳор миллион доллар пардохт карда, рекорд гузошт. Аммо дар он чо чй гуна расм буд: даб! Тааҷҷубовар нест, ки ҳеҷ кас дар тӯли умраш Ван Гог хариданӣ нест.
  Аммо ба ҳар ҳол, шумо барои як шаб бо гиголо ин қадар пул медиҳед.
  Мудир боз кафи уро боло бардошт ва ба хитоб шуруъ кард:
  - Панҷ миллиону як доллар - як маротиба! Панҷ миллиону як доллар - ду! Панҷ миллиону як доллар - се...
  Зани бурқапӯш дод зад:
  - Даҳ миллион доллар!
  Дар толор боз садо баланд мешавад. Ва бархе аз занон дигар худро боздошта натавониста, ангуштон ё вибраторҳоро миёни пойҳояшон мечаспонанд, то ҳаяҷони шадидро рафъ кунанд. Ин муомилаи ғайричашмдошт онҳоро ҳамин тавр ба роҳ монд. Ин дар ҳақиқат хеле олӣ буд.
  Слава дар ҳайрат монд: даҳ миллион доллар! Ва чоряки ин маблағ ба ӯ тааллуқ дорад. Вай на танхо ба мафия музд медихад, балки худаш хам одами сарватманд ва обруманд мегардад. Ва он гоҳ ӯро ояндаи хеле дурахшон интизор аст. Зане, ки дар зери бурқа пӯшида буд, овози ҷавону форам дошт ва ҳатто маълум нест, ки чӣ ӯро аз гирифтани мардони бефоида бозмедорад. Дуруст аст, ки бисёре аз занон дӯст медоранд, ки бар мардон қудрати комил дошта бошанд ва онҳоро дар бистар фармон диҳанд. Ва аз ин рӯ, ба ҷои вибратор ё мардони кӯча гиголо мехаранд.
  Ва Слава ҳанӯз хеле ҷавон ва зебо аст. Ва ҳангоме ки ӯ табассум мекунад, дандонҳояш чӣ қадар дурахшонанд. Воқеан як ҷавони бениҳоят хушмуомила ва зебо, ҷигарбанд. Хуб, шумо чӣ гуна аз ин гузашта метавонед? Ин дар ҳақиқат бузургтарин тӯҳфа дар олам аст.
  Маблағ аллакай манъ буд. Ва халалдор кардани чунин чизе хеле хатарнок аст.
  Ва мудир дандонҳояшро нишон дода ба сухан оғоз кард:
  - Даҳ миллион доллар! Даҳ миллион доллар ду! Даҳ миллион доллар се...
  Елена, пеш аз он ки гурз афтад, ноумедона дод зад:
  - Ёздаҳ миллион!
  Садо дар зал баландтар мешавад. Яке аз занон хитоб кард:
  - Ин тоҷири доманпӯш аст!
  Славка гур-гур кард:
  - Гиголои шумо қиматтар аст,
  Он дар ҳақиқат чӣ арзиш дорад?
  Мудир гавхарашро боло бардошт ва ба хитоб шуруъ кард:
  - Ёздаҳ миллион бор, ёздаҳ миллион ду! Ёздаҳ миллион се...
  Баъд Елена тарсид. Вай шахсан ин маблағро надошт, танҳо аз якравӣ дод зад. Ва агар шавҳараш аз ин хабар фаҳмад, бо ӯ ин ҳодиса рӯй медиҳад. Ҳарчанд дар сурати талоқ, ӯ эҳтимол то ҳол як қисми сарватро ба додгоҳ кашад. Ва вай озод мешавад. Ва ҳадди аққал ӯ дар саросари ҷаҳон сафар хоҳад кард, ки ин хеле аҷиб хоҳад буд.
  Ва чаро шавҳараш ӯро аз Маскав тарк намекунад - то зуд бимирад, ҳаром!
  Аммо дар сонияи охир пеш аз он ки гурз бори сеюм зад, зани буркапуш чир-чир:
  - Бист миллион доллар!
  Занхо чунбонда даромаданд. Уокер. Ва он гоҳ Елена ҳаяҷон ва эътимод ҳис кард. Ин хонуми бурқапӯш шояд афсонавӣ бой бошад. Пас, бигзор вай барои ҳаваси худ кушояд. Бигзор ӯ барои лаззат бурдан бо писари зебо, зебо ва мушакдор пурра пардохт кунад.
  Ва Елена гуфт:
  - Сад миллион доллар!
  Зал ба кор даромад ва дод зад. Вой! Хуб, маблағи як шаб бо писари хеле зебо ва curvy. То чӣ андоза шумо бояд шаҳватпараст бошед ё ошиқ бошед, то ин қадар маблағи ваҳшӣ ба гиголи ҷавон сармоягузорӣ кунед?
  Мудир гавхарро бардошта ба сухан шуруъ кард:
  - Сад миллион доллар! Сад миллион доллар ду! Сад миллион доллар се...
  Зани бурқапӯш дод зад:
  - Дусад миллион! - Ва илова кард вай. - Сиркро бас кунед. Шумо ин маблағ надоред ва шарманда мешавед!
  Елена гур-гур кард:
  - Шумо инро аз куҷо медонед?
  Зани бурқапӯш дар ҷавоб гуфт:
  - Медонам! Агар гӯям, медонам!
  Мудир гавхарашро бардошта ба сухан шуруъ кард:
  - Дусад миллион доллар! Дусад миллион доллар ду! Дусад миллион доллар се...
  Баъд яке аз занони зал чир-чиррос зад:
  - Дусад миллиону як доллар!
  Мудир ба хотир овард:
  - Агар шумо маблағро пурра напардоед, шуморо берун мепартоянд ва ҳеҷ гоҳ ба толори музояда роҳ дода намешаванд.
  Зане, ки айнакпѓш дошт, сар  унбонд:
  - Медонам! Аммо комилан омода!
  Менеҷер ба шиор оғоз кард:
  - Дусад миллиону як доллар бор! Дусад миллиону як доллар ду! Дусад миллиону як доллар се...
  Зани бурқапӯш гуфт:
  - Панҷсад миллион доллар!
  Дар зал садои гурриш баланд шуд. Занон байни пойҳои худро масҳ кардан гирифтанд ва вибраторҳоро пурқувваттар истифода бурданд.
  Славка ногаҳон дид, ки камолоти мардонааш паст шудан гирифт. Он муддати тӯлонӣ дар ҳолати ҳаяҷон буд. Ва он гоҳ он сӯхт.
  Ва гурриши ноумедӣ дар байни занони шаҳватпараст дар байни минбарҳо садо дод.
  Мудир дандонҳои марворидашро нишон дода, занҷирро боло бардошт:
  - Панҷсад миллион доллар! Панҷсад миллион доллар ду! Панҷсад миллион доллар се!
  Танаффуси сахте ба амал омад ва мудир эълон кард:
  - Гиголои ҷавони тақрибан ҳаждаҳсола Вячеслав Колобковро ба як хонуми бурқапӯш ба маблағи панҷсад миллион доллар фурӯхтаанд!
  Зан сар ҷунбонд:
  - Ман аз ҳисоби шумо пул мегузаронам! Ва акнун ӯ тамоми шаб аз они ман хоҳад буд!
  Дар болои Славка курпа партофта шуд. Ва ба гардани пурқуввати мушакаш занҷир гузоштанд.
  Писарак пойҳои урёнашро аз паси маъшуқаи наваш шино мекард.
  Менеҷер қайд кард:
  - Вай барои шаб гуломи шумост! Фақат ӯро накушед ё маъюб накунед!
  Ба назди чавон зани буркапуш омад. Дасташ дароз карда, камолоти мардии писарбачаро гирифт. Он дарҳол боз баланд шуд ва варам кард. Ва Слава аз хичолат ва шарм сахт сурх шуд.
  Зан чеҳраашро каме кушод. Вай як зебои хеле зебо, шарқӣ, сиёҳпӯст буд, ки аз бисту панҷсола зиёд набуд. Бале, вай воқеан хеле зебо буд, ҳарчанд дар чеҳрааш осори ороиш дида намешуд.
  Славка бо овози баланд баромад:
  - Бале, худи шумо метавонед дар як шаб пул гиред!
  Зан сар ҷунбонд:
  - Медонам! Ман ба шумо баъдтар мегӯям, ки чаро ман барои шумо ин қадар маблағи ваҳшӣ додам! Дар ҳамин ҳол, биёед ба ҳуҷра равем! Вақт кам аст ва ман мехоҳам бори охир дар умрам аз ишқ лаззат барам!
  Писар ҳайрон шуд:
  - Чаро охирин?
  Зан ҷавоб дод:
  -Чунки ман, малика Эсмигул, барои зино ба катл хукм шуда будам! Ва пас аз пагоҳ саҳар сари маро хоҳанд бурид!
  Славка таклиф кард:
  - Пас шумо бояд гурезед!
  Малика бо оҳе ҷавоб дод:
  -Ба Худо қасам хӯрдам, ки намегурезам! Аз ин рӯ, пеш аз марги шавҳарам ҳисобашро дод ва иҷозат дод, ки дар ин рӯз ҳар чӣ мехостам, бихарам!
  Славка хандид:
  - Барои ҳамин шумо ин қадар саховатмандед! Сарфа кардан фоидае надорад!
  Вай сар ҷунбонд ва ҷавоб дод:
  "Агар ба ман хидмати хуб расонӣ ва ту ба ман писанд бошӣ, ман ба ту як қаср, яхта ва дигар чизеро, ки хоҳӣ, як парки мошин мехарам!" Пас, беҳтарин кӯшиш кунед!
  Ҷавон сар ҷунбонд:
  - Ман тайёрам ва хурсандам, ки ба шумо хизмат кунам!
  Ҳамин тавр онҳо ба як ҳуҷраи алоҳидаи боҳашамат даромаданд. Зан бо ӯ танҳо монд. Вай бо зеби либосҳояшро кашида, бадани комилан зебои даббохтаро ошкор намуд. Камолияти марди Славка чунон варам кард, ки он ба даридан омода буд.
  Маликаи бараҳна сар ҷунбонд:
  -Биё бо ман душ гир!
  Чавонписару духтаре ба хаммом даромаданд, ки тамоман тилло пушонда буданд.
  Дарьёхои гарм чорй мешуданд. Ва онҳо ба шустани ҷисмҳои зебо шурӯъ карданд.
  Зан сар ҷунбонд:
  - Бо забонат кор карданро медонӣ!
  Слава сар ҷунбонд:
  - Албатта!
  Малика Эсмигул сар ҷунбонд:
  - Пас кор! Биё бачаи зебои ман!
  Љавон зону зада, рѓяшро дар миёни пой®о, ба тар«иши ®амвор тарошидаи зебоманзар часпид ва бо забонаш фидокорона ва бо шав« кор кардан гирифт.
  Зани ҷавону зебо бо хоҳиши худ нола кард. Ва вай хеле хурсанд буд.
  Слава низ бештар ба хаячон меомад. Шаъну шарафи аз ҳад зиёд ҳаяҷонангезаш чӣ қадар дарднок буд ва сӯхт. Ва ӯ кор мекард ва хушбахт буд.
  Малика нола кард ва дар охир баландтар дод зада, дар оргазми сахт ба ларза даромад ва овезон шуд.
  Баъд зону зад ва чеҳрааш ба қафои ҷавон наздиктар шуд. Ва ҳамин тавр, вай лабонашро ба ҷинси ҳаяҷонбахшу гарм ва бӯи хушбӯи аспи ҷавону зебо печонд. Ва худаш бо забонаш ба кор шуруъ кард.
  Варблер худро мачбур кард, ки хануз тухмиро напартояд. Бигзор зан аз раванди лесидани сари ҳамвору ширину иштиҳобахши камоли мард, зеботарин ва ширинтарин ҷавони Маскав ҳаловат барад.
  Ва малика девона шуда, бо узв, забон ва лаб кор мекард. Ин танҳо барои ӯ бениҳоят гуворо ва зебо буд.
  Славка нихоят худро дошта натавониста омад. Тухми туфони ширин, тухми чавониро партофт. Малика тамаъкорона онро бо забонаш лесид ва нагузошт, ки як қатрае пазмон шавад. Ва он гоҳ вай фармон дод:
  - Акнун биёед ба ҳолати зоғ ворид шавем! Ман туро мелесам ва ту маро мелесӣ!
  Славка розй шуд. Забонаш боз моҳирона ва бо шиддат ба масҳ кардани клитори малика шурӯъ кард. Дар ҳоле, ки забон ва лабони ҷавондухтари зебову зебо боз маҷбур шуданд варам ва гарм шаванд, ҷинси ҷавони чандирии як гиголи мушакӣ ва хеле зебою моҳир!
  
  МАЛИКА ВА ГУЛОМАИ ПОЙЛАХ.
  АННОТАЦИЯ
  Духтари ҷавон аз замони мо аввал малика мешавад. Аммо барои бераҳмии аз ҳад зиёд худоён ӯро ба ғуломи пойлуч табдил медиҳанд. Бо вуҷуди ин, зани ҷавон аз ҷониби элфҳо аз ғуломӣ озод карда мешавад ва саргузаштҳои супер оғоз меёбад.
  . БОБИ Љ 1
  Агрипина маросими ботантанаро тамошо кард. Гӯё вай ба тахт мебарояд ва бар тахти гавҳари ҷавоҳирот менишинад. Ва бар сари ӯ тоҷи ситорадор гузошта шудааст. Ва ҳамаи президентҳо, подшоҳон ва дигар ҳокимони ҷаҳон зону зада, ӯро ситоиш мекунанд.
  Ва оташбозиҳо ба осмон парвоз мекунанд ва тупҳо оташ мезананд. Ва ҳама чиз медурахшад. Ва ӯ ҳоло императори сайёраи Замин аст. Ва ба вай фанфархо месароянд, оркестрхо менавозанд. Ва утоқи тахти ки дар он нишастааст, панҷоҳ маротиба калонтар аз варзишгоҳи Лужники аст. Ва дар болои он як лашкари том аст. Хазорон духтарони зебою юбка дар бар, пои урён, пулемёт дар пушт ба у салом дода, суруд мехонанд:
  Ту олиҳаи бузург ҳастӣ
  Императори тамоми мардум ...
  Унсури беканор
  Ҳама душманони худро бикушед!
  Агрипина дандонҳояшро баровард ва гурриш кард:
  Душманонро дар тангент буридам,
  Ман онҳоро хеле зуд мезанам ...
  Ҳама чиз олиҷаноб мешавад
  Ман малика ҳастам, ман ҳамаи тамошобинонро намедонам!
  Пас аз он онҳо қурбонии аввалинро ба назди ӯ оварданд. Ин Павлуша буд, ки навраси зебо, мӯйсафед ва мушакҳои тақрибан чордаҳсола буд. Ӯ танҳо дар тан куртаи сурхи шиноварӣ дорад ва дасту пойҳояш занҷир бастаанд. Писарбачаро тозиёна зада, ба зону заданд.
  Агрипина ба дасташ тозиёнаи сими сангинро гирифта, Павлушаро зад. Писарбача аз дарди ваҳшиёна дод зад. Ва зани ҷавону тавоно ва мушакзан ба ӯ тозиёна заданро идома дод ва дандонҳояшро нишон дода, месуруд:
  - Бачаҳоям, кӯдакам,
  Шумо дар ин соат хоб намеравед,
  Ва шумо як зарбаи намоён хоҳед гирифт,
  Як қамчин дар пушт!
  Ва зани тавоно бачаро зад. Ва ба тавре ки пӯст дарида ва хун дар ҷӯйе рехт. Ва Павлуша аз азобҳои тоқатфарсо дод зад.
  Ногахон гурриши мудхиш шунида шуд. Каср фурӯ рехт ва деворҳо фурӯ рехтанд. Ва фариштаи бузурги дурахшон бо ду шамшер дар пеши вай пайдо шуд.
  Овози раъдборе гуфт:
  - Шумо, императори ҷаҳонӣ, ҳама маҳдудиятҳоро убур кардаед! Шумо барои ин ҷазо хоҳед гирифт. Худованди мутаъол тамоми қудратро аз ту бигирад ва туро, ки худро баланд мебардорад, хор гардонад.
  Барк зад. Сарой нопадид шуд, ҳама хизматгорон ва сарони давлатҳо низ.
  Ва Агрипина ба чои чомахои бохашамат ва точ гуломи нимбарахнае, ки дар занчир баста шудааст, баромад. Дар пою дастони урён занчирхои вазнини пулодин буданд. Ҷасад қариб бараҳна буд - танҳо як камар.
  Ва ӯро бо дигар канизони қариб урён занҷирбанд карданд. Ва пойҳои урёну пурқуввати ӯро реги тафсони биёбон сӯхт.
  Агрипина, зани тавоно ва хеле мушак, бо сари баланд, худаш гулом шуд. Ва офати нозир ба пушташ муҷассамаи вай афтод.
  Ва қамчин ҳуштак зад. Нозир ҳатто одам набуд. Ин як хирси азим, шонздаҳ ва чеҳраи хеле бад ва зишт аст. Вай бар шутур нишаст ва бо тамоми қуввааш бар зидди императори пештараи ҷаҳонӣ зад.
  Агрипина дардманд буд ва нола мекард. Вай ба ёд овард, ки чӣ тавр пас аз боздошт ӯро ба утоқи ҷустуҷӯ бурданд. Онҳо маро маҷбур карданд, ки тамоми либосҳоямро кашам ва ба тафтиш кардани ҷисми қавӣ ва духтарчаам шурӯъ карданд. Ин корро чанд зани хилъати сафедпуш анҷом медоданд. Гӯё ин беморхона аст, на зиндон, на кофтуков, балки ташхиси тиббӣ.
  Баъд ба ман фармуданд, ки дар назди оина хамида шавам ва онҳоро бо чароғҳои прожектор равшанӣ доданд. Албатта, барои Агрипина хамвор кардан осон аст. Аммо нохушоянд аст, ки чанд зани сафедпуш ба ту гурусна менигаранд. Онҳо ба мушакҳои қавӣ ва барҷастае, ки барои мард нисбат ба духтар мувофиқтаранд ва ҳангоми ҳаракат чунин меғеланд, ба ҳайрат меоянд.
  Ва чашмонашон шаҳватангез аст. Агрипина бадани писари хеле қавӣ ва мушакҳо дорад, на духтар, ҳарчанд пӯсташ ҳамвор, тоза, синаҳои инкишофёфта ва ҳиҷҳои васеъ дорад. Аммо китфҳо низ васеъанд.
  Агрипина хам мешавад, аммо ҳама ба ӯ фармон намедиҳанд, ки истад. Ҳоло вай арақ кардан гирифт ва пӯсти даббохтааш дурахшид, аз ин рӯ вай ба ҳайкали олиҳаи ҷанговари юнони қадим бештар шабоҳат дорад.
  Ниҳоят, вай аз хӯрдани чашмонаш хаста шуд. Ва нозири зани либоспӯшӣ фармон дод, ки дар як майдон истода манаҳамро дар чуқури махсус гузорам. Баъд аз ин, вай беэътиноӣ дастпӯшакҳои тунуки резинии худро кашид ва манаҳашро гирифта, ангуштонашро ба даҳони Агрипина бурд.
  Ва онҳо ношуста ва арақ мекунанд. Ва вай аз паси рухсораҳо ва зери забон баромад. Агрипина ба ғазаб омад ва ӯро тела дода, гиря кард:
  - Дастпӯшак бипӯш, канҷа! Шумо сироят хоҳед кард!
  Вай пас аз ин ба гунае шарманда шуд ва ҷустуҷӯ қатъ карда шуд. Вай аксбардорӣ карда шуд, аммо бараҳна, то татуировкаҳо намоён шаванд. Онхо на танхо ангуштон, балки таги урёни пойро хам мепечонданд. Ва онҳо ҳатто меъдаро рентген карданд, аз афташ гумон доштанд, ки дар он ҷо маводи мухаддир ҳаст.
  Баъди ин маро ба душ бурданд. Хатто ба ман як пора собун ва баъд дастмол доданд. Баъд ба мо либоси ягона доданд.
  Агрипина махсусан аз зиндон наметарсид. Баръакс, вай боварӣ дошт, ки вай аз ҳама муҳим ва сард хоҳад буд.
  Аммо камера каме танг буд, дувоздаҳ духтар буд ва аз он бӯи сатил меомад.
  Вай фавран онҳоро сохт ва тоза кард. Баъд вай талаб кард, ки ҳоҷатхона дуруст карда шавад. Ва онҳо ба вай итоат карданд.
  Агрипина ҳатто дар боздоштгоҳи тафтишотӣ сахтгир буд. Ва вай метавонад ӯро маҷбур кунад, ки итоат кунад.
  Аммо ҳоло вайро ду даҳҳо духтарони занҷирбанд ва як гурӯҳи томи оркҳо бо қамчин иҳота кардаанд.
  Ва ин хирсхо ба Агрипина сахт задан гирифтанд. Ва он чунон аламовар буд, ки ҳатто ин зани қаҳрамон аз азоб нола карда, раҳм хост. Дарвоқеъ, ин як навъ хоби даҳшатнок буд. Баъд гардани уро хам занчир карданд, ки ин тамоман токатнопазир буд.
  Агрипина кад-кади рег харакат кард. Ва кайфияти вай ночиз буд. Вайро мезананд ва харошидаанд, дар доғҳои хунолуд пӯшонида шудаанд. Ва занчирхо занг зада, металл медурахшад.
  Агрипина, хомушона пой мезанад. Реги гарм ва дарднок барои пойҳои урён аст. Ҳарчанд вай то ҳол чизе надорад - дар вақти задухӯрд ва машқҳо пойҳояш пур мешаванд. Барои духтарони каниз чӣ гуна аст? Бисьёрии онхо на хамеша пои луч ме-рафтанд, пояш он кадар нохамвор нест. Ва он қадар сӯхтааст, ки ҳатто блистерҳо пайдо мешаванд.
  Љавонзан «адам мезанад ва бо ва®шат фикр мекунад: вай дар зан ир аст ва ѓуломест, ки го®-го® ба пушташ тозиёна меафтад. Аммо ба зудӣ вай исён хоҳад кард ва қудратро бар ин сайёра ба даст хоҳад овард.
  Як хонуми тавоно ва мушакӣ диққати оркҳоро ба худ ҷалб мекунад. Ва гох-гох ба вай тозиёна ё сими чӯб мезананд.
  Агрипина дар чавоб дод зад:
  - Заиф зад!
  Ва дар он лаҳза ҳама чиз тағйир ёфт. Аниктараш, тирхои тезу сурх-тафс аз паси кум ба суи оркхо парвоз мекарданд. Онхо хирсхои лах-чагинро сурох карда, аз чашмон берун баромаданд, га-заю синаро сурох карданд.
  Агрипина онро гирифта, занҷирҳояшро пахш карда, ба сӯи орк шитофт. Вай сари ӯро бо занҷир сӯрох кард.
  Ва ӯ суруд:
  -Ман мисли шайтони лаънатӣ ҳастам! Ман пойтахтро вайрон мекунам!
  Элфҳо аз паси камин ба суи оркҳои зинда монданд. Онҳо намояндагони ин халқи зебо буданд, ки дар як шохаҳои хурд ва зебо буданд.
  Оркхо зуд кушта ва пора-пора карда шуданд. Пас аз ин, духтарон аз занҷирҳояшон озод шудан гирифтанд. Инчунин, бо ёрии сеҳру ҷодуи асои ҷодугарӣ Агрипина аз занҷир кушода шуд.
  Ҷавонзан озод шуд. Ва тавоно, бо пораҳои мушакҳо.
  Баъд аз ин, вай як дастаи тамоми духтарон дошт. Ва ҳамин тавр, ҷанговарони зебо пойҳои урёну кандашудаи худро аз биёбон мезананд.
  Агрипина дандонҳояшро нишон дода, гурусна зад:
  Бо роҳи каҷ медаванд,
  Пойҳои бараҳнаи духтарон...
  Ман хаста шудам аз пошидани хатоҳо,
  Ман мехоҳам хушбахтии худро таассурот кунам!
  Духтарон низ хеле хашмгин ва мубориз буданд. Онҳо мехостанд суруд хонанд ва ҷаҳанд. Ва пойҳояшон, ҳарчанд хаста, афтида ва сӯрох шуда бошанд ҳам, зебост.
  Ин даста аст. Ва бо онҳо элфҳо дар яккорнҳо ва камонҳо буданд.
  Агрипина худро бақувват ҳис мекунад ва месарояд:
   Аз замони Спартак - ин эътиқод боқӣ мемонад,
  Ки дар дунё ҳеҷ гоҳ ғулом набошад!
  Агар усто бепарво бошад, шиками худро бо оташдон гарм мекунад,
  Ва деҳқон дар сармо ях кард - ба ман бовар кунед, ин тақдир нест!
  
  Бачаи рус Спартак шамшери худро ба суи мо кашид,
  Ва аз паси у дарьё барои мазлумон бепоён боло мегашт...
  Мард бошӣ, номус аз ҳаёт қимат аст,
  Агар хохи, ки зиндаги дар саодати дунё равон шавад!
  
  Стенка Разин мехост лагери гуломонро рост кунад,
  Барои он ки ирода вуҷуд дошта бошад, ҳама метавонад назорат кунад...
  Ва мисли ӯ натавонист ба шарм,
  Ва аз паси онхо одамон - лашкари бешуморе мерафтанд!
  
  Шиканҷа, шиканҷа ва сутун баҳси подшоҳон аст,
  Ҳар кас мехоҳад, ки ҳама чизро барои худ то абад рабояд!
  Аммо озодӣ, бовар кунед, аз нону асал фарсангҳо дур аст,
  Ва чунин орзу кайхо боз дар дили мо месузад!
  
  Раъд омад - Октябрь, акнун кувваи мо,
  Кишвар месӯзад, хуну дард бисёр аст!
  Аммо Исо намегузорад, ки одилон дар дӯзах нобуд шаванд,
  Касе, ки тозиёнаи сахт гирифтааст, аз некиҳо низ шод мешавад!
  
  Ленин дарро кушод, Сталин далерона рохбарй мекунад,
  Бо хар кадам мо ба максади мукаддас торафт наздик мешавем!
  Аммо шайтон омад, ки чилу як соли шарир,
  Холо бошад, хуни мо мисли ҷӯйбор аз раг мебарояд!
  
  Мо бо шумо як кишварем; шаъну шарафи мо хаёти шумост,
  Халкхои Русро харгиз ба зону нагузоред!
  Русияро нигоҳ доред, барои Ватан ҷанг кунед,
  Маъною намаки шучоати наслхо хамин аст!
  
  Фюрер ҷасади нафратовар аст, Рус як Гигант аст,
  Ва чечен, узбек ва рус якдиланд!
  Коммунизм як монолит, идеали ҷон аст,
  Ва рафҳои душманон комилан шикастаанд!
  
  Космос ба чавонон даъват мекунад - шохи даъ-ватангез дамад,
  Сарҳади нав берун аз Миррих хоҳад буд!
  Мо коммунизм месозем - рублро бархам додем,
  Ягон шаҳрвандӣ муҳим нест!
  
  Тамоми олам, бовар кун, акнун сурх мешавад,
  Дар он ҷо дарҳои осмон - ситораҳои сурх хоҳанд буд.
  Одам, бародар, дар гузашта ҳайвони девона аст,
  Ва ишқу зебоӣ дар таронаҳои пок месароянд!
  
  Пас, беодобӣ ва танбалии худро дареғ надеҳ,
  Барои Ватани мо мисли лочин чангида!
  Ва шумо аскарон шабу рӯз кор мекунед,
  Бигзор боғи Адан гул кунад ва шарбати ширин диҳад!
  Агрипина бо дастаи пои урёнаш суруд хонд. Ва ногаҳон ман худамро ба худ бурдам, ки вай гӯё тарафдори коммунизм аст. Хуб, Агрипина замони шӯравиро намедонист: вай хеле ҷавон буд. Вай ба наздикӣ сию ҳафтсола мешавад ва ҳоло соли 2023 аст. Пас, вай дар бораи Ҳокимияти Шӯравӣ чӣ ёд карда метавонад? Ин афсона аст, дар назари ӯ ва ақидаи ӯ. Агрипина, чунон ки мегуянд, фарзанди замони худ аст. Ва, албатта, ман беҳтарин баррасиҳоро дар бораи замони шӯравӣ нашунидам. Мисли, дар ҳақиқат, ҳатто чунин чизе ба мисли бананҳо кам буд. Бале, инчунин конфетҳо ва сақичҳо низ. Ва камёфт камёфт ҷинс буд. Ва дар замони Горбачёв аз рафхо хатто араку сигаретхои талх нопадид шуданд. Хатхои тулонй, талонхо, картахо, магазинхои холй, камомади умумй - хамин аст одамон дар бораи замони советй дар хотир доранд.
  Ва ҳеҷ кас намехост, ки онҳоро баргардонанд. Дар ҳар сурат, дар Маскав коммунистон ҳатто дар солҳои душвори навадум фоизи ночизи овозҳоро ҷамъ карданд. Аммо Агрипина хеле бой буд ва албатта барои капитализм. Пас, чаро вай ногаҳон дар бораи ғояҳои чап суруд сар кард?
  Ҷавонзан як мушт ба манаҳаш зад ва пичиррос зад:
  Подшоҳи мо, баргузидаи осмон,
  Подшоҳи мо мисли деви арвоҳ аст...
  Подшоҳи мо, фиристодаи тақдир,
  Подшоҳи мо танҳо шумост!
  Люсифер! Люсифер! Люсифер! Люсифер!
  Агрипина онро бо хурсандии вахшй гирифта, месуруд:
  - Шумо Люсифери бузург ҳастед, шумо ба рӯшноӣ нур мерехтед,
  Ва шамшери мукаддаси чанг сирро бурид!
  Ва боз духтарак, дурусттараш, зани болиғ ва ботаҷриба ба сурудхонӣ шурӯъ кард;
  Подшоҳи мо, фиристодаи осмон,
  Подшоҳи мо мисли деви арвоҳ аст.
  Подшоҳи мо, баргузидаи тақдир,
  Подшоҳи мо танҳо шумост!
  Люсифер! Люсифер! Люсифер! Люсифер!
  Ана хамин тавр чанговар суруд хонда, аз байни биёбон кадам мезад. Ва кайфияти вай мусбат буд. Чаро ӯ бояд ноболиғ бошад?
  Аммо дар ин чо боз нооромй дида мешавад. Элфҳо сигнал гирифтанд, ки оркҳо наздик мешаванд. Ва дар нимдоира саф кашиданд. Нисфи саворон элфҳо буданд. Духтарони зебо, қариб бараҳна, вале бо ҷавоҳироти қиматбаҳо пӯшидаанд.
  Онҳо ба таври равшан ба ҷанг то марг омода буданд.
  Агрипина пои урёну пуркуввати уро дакконд. Ва дар дастонаш камони вазнин пайдо шуд. Як калон, ки ба он шумо метавонед шумораи зиёди тирҳоро ҷойгир кунед.
  Духтар, дурусттараш кахрамони зан, суруд:
  Абр омад аз хунхор,
  Дузах аз Замин дуртар нест!
  Мор панзвале мехазад, мор
  Абрхо аз хун мунаввар шудаанд!
    
  Мавҷҳо оташ мезананд, мисли тӯфони дӯзах мепаранд,
  Ва ӯ бо лашкари далертарин далерҳо мулоқот хоҳад кард!
  Мо занони зебои ширинро муҳофизат хоҳем кард,
  Мо сазовори корнамоии падарон хохем шуд!
    
  Замини ман, чӣ қадар нола кардӣ,
  Рақиб аз сад изи захм мондааст!
  Аммо биёед оркҳоро партоем, вақте ки мо аз поя дур мешавем,
  Вабои солҳои тӯлонӣ дер давом нахоҳад кард!
    
  Ва марг аллакай дар паси абрҳо сафед мешавад,
  Аммо фикрҳои мо ба осмон мешитобанд!
  Ба хоки бадхашмиён поймол кунем,
  Ва, шумо медонед, мо оркҳоро дар нисфи пора мекунем!
    
  Мо намедонем сулҳу пирӣ пӯсида,
  Мо фарзандони Ватани мукаддаси худем!
  Ҳама равшан бо хирс ҷангид,
  Мо навдаҳои ин решаҳои тавоноем!
    
  Ва он бомбаи бад бо зӯр таркид,
  Мо аз таркиши снаряд, ин раъду барк чй парвое дорем!
  Муборизони Элфи ба бисёр чизҳо қодиранд,
  Ва барои Фюрер боло ба поён табдил меёбад!
    
  Ҷаҳаннам ҷаҳони зеризаминӣ, ҷаҳаннам аланга зад,
  Бо баррели даррандаи "Паланг" қад-қади рокад хазандагон!
  Ва ҳама хастагӣ якбора аз мо дур шуд,
  Вақти бозиҳои шавқовар ба охир расид!
    
  Норинҷак дар дастам, партоби марговар,
  Паланг ба фӯни сахт зарба зад!
  Ва Фюрер ба дегхонаи дегхонаи Тартар,
  То ки ҷаҳон худро ба элфҳо ошкор накунад!
    
  Хирс аз тирҳои хашмгин меларзад,
  Дар ин чо байрак дар болои рейхстаги эльфхо чилвагар аст!
  Ва офтоб бар Ватан сухт,
  Охир, Орк Рейх ба хоку хокистар табдил ёфтааст!
  Агрипина месуруд ва канизони дигар ва элфҳо сурудро ба даст гирифтанд. Ҳама чиз хеле аҷиб ва аҷиб менамуд.
  Ва канизони каниз дар даст камонҳо доштанд, ва ҷуфти ҳамсарон ҳатто камон доштанд. Ва онҳо ресмонро кашида, ба тирандозӣ шурӯъ карданд. Онҳо дар як камон шитофтанд ва аз байни оркҳои пешқадам зарба заданд.
  Ин ҳайвонҳои дурушт ва бадбӯй, бо хашми ваҳшӣ ва девонавор ба ҷанг шитофтанд.
  Ин дар ҳақиқат ҷанг буд. Элфҳо, ки қариб бараҳна буданд, аз камон тир мепарронданд. Ва элфҳои мард арбобони пурқувваттар ва марговарро истифода мебурданд.
  Онхо бо кувваи калон болтхоро партофта. Ки оркҳоро, ки барои ҳамла ба кӯҳ баромаданд, чарх зад ва сӯрох кард. Ва ба онҳо зарбаҳои сахт заданд.
  Яке аз элфҳо, ки тоҷи гаронбаҳо дошт, наъра кард:
  - Дар чанги мукаддас галабаи мо хохад буд! Парчами Элвен ба пеш - шаъну шараф ба қаҳрамонони ҳалокшуда!
  Ҳамин тавр, вай тири калонеро раҳо карда, бо пои луч риштаи камонро кашид.
  Ва боз, чун наъра мезанад:
  - Ҳеҷ чиз моро боздошта наметавонад! Ҳеҷ кас моро мағлуб намекунад!
  Ва элфҳо ҳамроҳи ғуломон, оркҳоро бо тирҳо парронданд. Ва онҳо пурра фаро гирифта шуданд. Ин панорамаи хеле хашмгини амалиёти чангии онхо буд.
  Ҷанговарон танҳо супер буданд, ки қувваи аҷоиб ва нофаҳмо нишон доданд.
  Баъд боз сурудхои одамони дилкаш ва хеле бозича.
  Ҳеҷ чиз дурусттар аз танга нест
  Вай дар ҳақиқат бе дурӯғ дурахшид!
  Дар асл, дублон ҳокими ҷаҳон аст,
  Дастгирии ӯ шамшеру сипари қавӣ аст!
    
  Дар он худоёни бутпараст пинҳон шудаанд,
  Чу хуршед, чехраи заррини мунаввар...
  Гарчанде ки то ҳол роҳзанони паразитӣ вуҷуд доранд,
  Ки ба савдои ҷони худ сар кард!
    
  Танга бут ва фаришта аст,
  Ӯ наҷотдиҳанда, нобудкунандаи ҳама аст.
  Бе тилло пӯлоди дамаски кироя лоғар мешавад,
  Бе пул, муваффақият дар ҷанг нахоҳад омад!
    
  Аммо ту чӣ мехоҳӣ, эй дили мард,
  Ман мехоҳам ба ту ҷовидонӣ бихарам...
  Дари бахту саодатро бахилона кушояд,
  Барои бофтани риштаи умри чандинасра!
    
  Аммо як дублон низ метавонад онро ба даст орад?
  Оё доираи тиллоӣ орзу карда метавонад?
  То ки пирамард бо дасту салом наояд.
  Ва ӯ дар мурдахона ба пешониаш мӯҳр нагузоштааст!
    
  Ҳарчанд барои як танга хушбахтии зиёд лозим аст,
  Бигзор мо то дили худ ба гуноҳ даст занем!
  Аммо одам бар ҳавас қудрат надорад,
  Духтарон барои ӯ мисли арзан ба хурӯс ҳастанд!
    
  Мехоҳад ба шикам бисёр бирасад,
  Феанс, пуд ананас бихӯред.
  Ҳарчанд шумо наметавонед то мурдан бихӯред,
  Ҳатто агар шумо бо пул бениҳоят хуб бошед!
    
  Ва тобут, ҳатто арзишаш аз ҳад зиёд,
  Зеро дар он ҷо барои подшоҳон вуҷуд дорад!
  Охир, фаришта ба шакл сифр мекашад,
  Зарба ба пешонӣ ва чӯб ба майна!
  Ҷанговарони зан, албатта, дар ҷанг кам нестанд. Ҳамин тавр, вақте ки оркҳо талафоти вазнин дода, ба майдони ҷанг рахна карданд, зебоиҳо шамшерҳои худро истифода бурданд.
  Альбина табассум кард. Дарҳол дар дасташ ду шамшер пайдо шуд. Вай онҳоро ҷунбонд, осиёбро чарх зад, як-ду сари оркро бурида, фишурда кард:
  -Шумо ба хатогӣ дучор шудед!
  Ва сипас, бо пошнаи урёнаш генерали оркро гирифта, ба манаҳаш зад. Вай мисли халтаи рег афтод. Ва даҳони шикастааш борони дандонҳояшро сар кард. Ва ин ҳама хеле зебо ва зебо менамуд. Он чизеро, ки духтарон дар хор бо шавқу завқи бузург месуруд:
  Хоҳӣ мекунам, эй Худованд, он рӯз пажмурда нашавад,
  Бигзор нигоҳи духтар ҳамеша ҷавон бошад!
  Ба тавре ки рыцари мо аз болои сангхо парвоз кунад,
  То ки сарпӯши кӯлҳо аз булӯр равшантар бошад!
    
  Чӣ дунёи зебое Худо офаридааст,
  Дар он нуқра хӯрданд, ва хордор ёқут буд!
  Ман дӯстдухтар меҷӯям, идеали Худо -
  Барои ин, ӯ дар ҷангҳо душманонро нест кард!
    
  Чаро дили ҷавон ин қадар вазнин аст?
  Ӯ дар ин ҷаҳон чӣ пайдо кардан мехоҳад?
  Чаро кавор шикастааст?
  Як печи мушкилоти калонро чӣ гуна бояд ҳал кард?
    
  Худоё ман ҳам мехоҳам хушбахт бошам,
  Орзуи осмонии худро пайдо кунед!
  То риштаи бахт канда нашавад,
  Барои гузоштани хат дар зери рох, хатти балласт!
    
  Аммо дар ченаки бе ишқ чӣ бояд ҷӯям,
  Барои духтар чӣ арзише дошта метавонад?
  Душвор аст хушбахтиро бар хун бунёд кардан,
  Шумо метавонед танҳо бо он ба дӯзахи дӯзах шино кунед!
    
  Ҷудоӣ барои ман шиканҷа аст
  Ҷанг то ҳол чунин даҳшат аст!
  Ана, пои ӯ дар истана, аспро зин кард,
  Харчанд орки бад, чаллод табар бардошт!
    
  Духтарони моро мебаранд,
  Онхоро азобу шиканча медиханд, баданашонро дар оташ месузонанд!
  Аммо мо ба Фюрер мағлуб мешавем,
  Бидонед, ки Элфи мо ҳеҷ гоҳ намемирад!
    
  Пас аз чанги бад хонадор шавем,
  Он гоҳ кӯдакон механданд!
  Ҳама бо ман хеши хунанд,
  Ман шикор мекунам, бозии фарбеҳ мешавад!
    
  Ва дуб, мисли зумуррад, барги он,
  Гуфт - бача кори хуб кард!
  Бигзор виҷдонат мисли булӯр пок бошад,
  Аммо танҳо мусбат дар тавозун рақамҳо хоҳанд буд!
  Инҳо сарояндаҳои ин ҷо ҳастанд, ин духтарони аҷиб ва нотакрор. Ки агар онҳо ба ҷанг шурӯъ кунанд, хирсҳои ларза ба онҳо муқобилат карда наметавонистанд.
  Агрипина чеҳраи хурдакаки худро табассум карда, пичиррос зад ва бо шамшерҳои худ боз чанд сари оркҳоро буриданд:
  -Ман ҳама корро карда метавонам ва шумо инро хоҳед дид!
  Баъд вай пои урёнашро ба рун пои афсаре, ки яке аз хирсхои хашмгин ва ларзадор буд, бурд. Ва вай дар ҳақиқат ӯро гирифт ва тӯбҳои ӯро зад. Ин духтар воқеан супермен буд.
  Ва дар муқобили ин, ҳама лашкари хирсҳои сангин эҳтимолан нотавон хоҳанд буд.
  Агрипина табассум кард ва ангуштонашро ба даҳон бурд. Ва вай бо тамоми кувва дамид. Овози даҳшатнок, хашмгин ва харошида шунида шуд. Гӯё пӯст аз ҳаво канда шуда буд.
  Ва чандсад гусфанди азим, ки дар болои майдони набард давр мезаданд, ба сактаи дил гирифтор шуда, мисли жола афтоданд. Ва нӯгҳои тези онҳо ба косахонаи оркҳои хазанда сӯрох карда, устухонҳоро ҷудо карданд. Ва, айнан, кӯфтани мағзи сар.
  Агрипина бо шамшерҳои худ як манёври шабпаракро анҷом дода, чанд сари ин хирсҳои калони дастаҷамъиро бурида, наъра кард:
  - Ман хубам, ман ҳама чизро идора карда метавонам,
  Равшан аст, равшан аст!
  Ва тамоми замин меларзад,
  Онҳоро бо пошнаи бараҳнам шикаста!
  Пас аз он, оркҳо тоқат карда натавониста, ба парвози оммавӣ рӯ оварданд. Духтарон ва элфҳо ба таъқиби онҳо шитофтанд ва дар айни замон суруди ҷангӣ ва хашмгинона иҷро мекарданд;
  Шаби даҳшат ҳамеша мисли мор меояд
  Шумо ӯро интизор нестед, аммо ӯ аз дар медарояд!
  Шумо оилаи хушбахт ҳастед,
  Шумо намедонед, ки одамоне ҳастанд, ки дарранда ҳастанд!
  Ҳоло ҳамлаи лашкари лашкар оғоз шуд,
  Тоторхо ба мо тирхо мерезанд!
  Вале мо барои корнамоии далерона таваллуд ёфтаем,
  Ва мо ба зарбаҳои бераҳмона тоб меоварем!
    
  Ҳеҷ кас намедонад, ки Худо хуб аст
  Мард ин кадар берахм шудааст!
  Марг аллакай бо мушти худ остонаро мезанад -
  Ва Везелбуб шохҳои худро аз гармӣ берун кард!
    
  Оре, ин айёми ниёгон,
  Ки мо ба он хеле олӣ афтодем!
  Орзуи ман ин набуд,
  Ин чизе нест, ки мо аз байни кӯҳҳои дур мерафтем!
    
  Аммо агар худро дар дӯзах ёбӣ,
  Дурусттараш, дар дунёи дарду ғуломӣ, ҷанг!
  Ман то ҳол умед дорам,
  Бигзор дили шумо тамоми ритмҳоро бизад!
    
  Аммо озмоишҳо занҷири мост,
  Ки имкон намедиҳад, ки фикрҳо осон бошанд!
  Ва агар лозим бошад, шумо бояд сабр кунед,
  Ва агар шумо фарёд занед, пас дар болои шушатон!
    
  Шоире, ӯ сароянда ва зулм аст,
  Аммо на дар майдони ҷанги гарм!
  Душманони ашаддии Ватан мемуранд,
  зуд ва бепул дафн карда мешаванд!
    
  Акнун онро гирифта, ба Масеҳ саҷда кунед,
  Аз рӯи нишона бӯса карда, худро убур кунед!
  Ман бовар дорам, ки ба мардум рост мегӯям,
  Худованд ба мо ҳамчун мукофот мероси хосе хоҳад дод!
  
  Дарт Вэйдер против Шайтон
  Киштии флагмании Дарт Вейдер, ки ба оҳани азим шабоҳат дошт, ба сайёраи Замин наздик мешуд. Дар паси ӯ киштиҳои дигаре ҳаракат мекарданд, ки маргро ба галактика ва таҳкурсии ҳайратангези коинот аз як ҷаҳони зидди ҷаҳон ба дигараш меоранд. Империяи кунҷӣ, кайҳонии Сит. Ва дар паҳлӯи онҳо, ба тартиб даровардашуда, ба пиранхаҳои дарранда монанд - ташаккули тоталитарии Стелзанат.
  Як авбоши ниқобпӯши думетра, ки китфҳои васеъ ва шохҳои калон дар кулоҳаш сахт ғур-ғур кард:
  - Шумо гурехта наметавонед, Люк Скайволкер! Ё ту ё ман, аммо ҳардуи мо дар галактика ҷой надорем!
  Дар баландӣ ва паҳнои китф аз Дарт Вейдер камтар нест, Лира Велимара каҷ ва варзишӣ нимпайкараи бошукӯҳи худро фаъолона такон дод. Либоси ҷангии генерал духтар комилан шаффоф буд ва ягон хусусияти ҷисми мушакӣ ва духтаракии ӯро пинҳон намекард. Пӯсти биринҷии ҷанговар бенуқсон ҳамвор буд ва пистонҳои ӯ мисли ёқут дар маркази диққат медурахшиданд.
  Дарт Вейдер ба зебоӣ бо нигоҳи хасисона нигоҳ кард. Генерали дуситораи Стелзан (императори кайҳонӣ ба ҳадде хунхор ва ба забт кардан майл дорад, ки дар муқоиса бо заминаҳои он қудрати Сит сиёҳ кӯдаки бегуноҳ аст!), ба таври дағалона шаҳвонӣ менамуд.
  Аммо вай чй кор карда метавонад, инвалиди бадбахт? Истифодаи протези кибернетикӣ?
  Лайра фикру андешаашро гирифта, бо оханги зафарбахш гуфт:
  - Ноумед нашав, дӯстам... Дар рӯи замин ҳалқаи Сулаймон ҳаст, ки он чунон ҷодуи пурқуввате дорад, ки дар муқоиса бо он қудрати Люк Скайволкер танҳо як сели дуди сигор аст!
  Дарт Вейдер, ки зӯроварона ҳаворо аз зери ниқоби худ раҳо кард, хиҷил кард:
  - Оё ман метавонам худро бадани воқеии зинда пайдо кунам?
  Лира, ки тӯбҳои мушакҳояш дар зери пӯсти биринҷиаш ғавғо мезаданд, хандида гуфт:
  - Ҷинҳо ва ифритҳо ҳар коре карда метавонанд! Ин қудрат бар коинот аст!
  Дарт Вейдер бе оҳанг месуруд:
  -Бале, олами бадбахт ях бастааст,
  Ҷинҳои бадӣ бешуморанд!
  ҳалқаи манфури Сулаймон -
  Сар дод ва сарашро буриданд!
    
  Аммо бидонед, ки Вадер албатта гарав нест,
  Ва шумо наметавонед ҳамеша дар зери юғ қадам занед ...
  Душманони бадро ба оташи оташ табдил медиҳад,
  Ӯ ҳокими ҷаҳониён хоҳад шуд!
  Лира дар ҷавоб рақс карда, ангушти шево, дароз ва тезашро ба тӯби кабуд нишон дод:
  - Ана, Замин меояд!
  Варзишгари зебо бо овози баланд месуруд:
  - Замин дар иллюминатор, замин дар иллюминатор, замин дар иллюминатор намоён аст... Мо таркандахоро нишон додем, масофаро чен кардем, хонаи одамро ба хок яксон мекунем!
  Бо вуҷуди ин, бегонагон хеле барвақт шод шуданд. Хабари пайдо шудани даҳҳо киштиҳои бузурги ҷангӣ, ки аз торикии кайҳон дар мадори Замин берун омадаанд, дар байни тамоми тарсу ҳарос ва ҳукуматҳои сайёраи кабуд воҳимаи шадидро ба вуҷуд овард. Киштиҳои ситораҳои бегона бо ҳазорон аслиҳаи низомӣ ва эмитентҳои сершумор ба одамон таассуроти раднашаванда гузоштанд.
  Панҷоҳ киштӣ - бисту панҷ император ва бисту панҷ Стелзанат.
  Қудрати ҷаҳаннам бар рӯи замин ... Ва аз чӣ сабаб одамон аслан бовар намекарданд, ки ғарибон ба сулҳ омадаанд.
  Лира Велимара ба Дарт Вейдер пешниҳод кард:
  - Ичозат дихед мурочиатномаро ба заминиён хонда дихам!
  Оғои сиёҳ аз ин порча хашмгин шуд:
  -Ва чаро шумо? Мо шумораи баробари киштиҳо дорем!
  Духтари зебо гардани пурқудрат ва болиғашро ҷунбонда, хандид:
  -Бале, чеҳраи шуморо дида, метарсанд...
  Дарт Вейдер гурриши гӯшношунид кард ва овозаш мисли палангҳои дар ҳалқа буда пахш мешуд:
  - Ва мо бояд заминиёнро битарсонем! Бигзор онҳо фавран панҷаҳои худро боло бардоранд!
  Лира Велимара, ки аллакай дар нобудӣ ва забт кардани сайёраи замин таҷриба дошт, хандида гуфт:
  - Вакти он расид, вакт расид, дар радио - Боярский ба сухан баромад... Бо овози масти худ - тамоми оламро тарсонд!
  Лорд сиёҳ ба сӯи голограмма шитофт ва кӯшиш кард, ки сканери идоракуниро гирад. Лайра бо ангуштони хурди бачагиаш Дарт аз ниқоб гирифт ва ӯро, авбош, партофт. Либоси ҷангии Вейдер баланд садо дод ва шарора ба амал омад.
  Ва харпи биринҷӣ Лира хандид:
  - Магар намедонӣ, эй нозанин, аввал занро иҷозат додан лозим аст!
  Тупҳои гиперионии империяи Стелзанат оташи сӯзонандаи худро ба моҳвораҳое, ки дар мадори замин чарх мезананд ва дигар маҳсулоти фаъолияти инсонӣ фурӯзон карданд.
  Ва баъд худи Лира Велимара пайдо шуд. Он фавран дар ҳама экранҳо пайдо шуд, ҳатто телевизорҳо ва мониторҳои компютерро хомӯш карданд. Вай бараҳна ва зебо ба назар мерасид, ки дар мӯяш чор пинҳои кибернетикӣ дошт, ҷаззоб ва ҷодуи нестшавӣ мепошад. Худои ҳақиқӣ дар олами қувваи бераҳмона!
  Викии нурон чун булбул ба чир-чир даромад:
  - Заминиён! Мо дуньёи кучаки бадбахти шуморо забт карданй нестем. Шумо аз мо хеле дур ҳастед, ки империяро бо ҷойгиршавии гарнизони калон чен кунед. - Чашмони сапфир, топаз ва зумуррадҳои духтарак мисли нурҳои гиперлазер бо хашм медурахшиданд ё ҳатто аланга заданд. Ва овоз хеле сардтар шуд. - Мо шуморо ба таври ночиз ба кваркҳо тақсим мекунем ва бо ёрии гипермагогравитатор ҷонҳои шуморо ба олами зеризаминӣ, ба азоби ҷаҳаннам ҷовидона мефиристем!
  Ин даҳшатнок менамуд, аммо он ки чунин сафсатае аз ҷониби як зани урён ва хеле иштиҳоангез баён карда шуд, на он қадар даҳшат, балки хандаро ба вуҷуд овард!
  Дар ин лахза чеҳраи таҳдидомез дар ниқоби сиёҳ пайдо шуда, аз байни гулӯлаҳои гипертитанӣ наъра зад:
  - Хулоса, пеш аз он ки туро тамоман нобуд кунем, Ангуштари Сулаймонро ба мо дех!
  Лайра синаи даббохтаашро чунбонда, фишурда:
  - Нобуд кардан хеле аламовар аст!
  Дарт Вейдер мушти худро, ки шамшери сурхи дурахшанда сахт гирифта буд, афшонда афзуд:
  - Ва мо бе наркоз кастатсия мекунем!
  Баъзеҳо дар сайёраи Замин хандиданд, баъзеҳо гиря карданд ва баъзеҳо ба сар задани колики асабӣ шурӯъ карданд. Ва танҳо як нафар дар моҳи кабуд дар худ шодии ҳақиқиро ҳис мекард. Президенти Туркия Эрдуғон оҳиста ба оина наздик шуд. Ва ӯ анҷирро ба худ нишон дод. Ман ба санги дурахшандае, ки ангушти ишорати дасти ростамро чунон созгор ороста буд, ба ваҷд омадам.
  Вориси султонҳои усмонӣ бонг зад:
  -Оё шумо ангуштарини Сулаймонро мехоҳед? Чаро ба вигвамҳо як олмониро низ надиҳед?
  Дарт Вейдер аз тасвирҳои голографӣ аксуламали аз ҳад зиёд шодмонии заминиёнро дида, хиҷил кард:
  - Мо бояд ба мардум ультиматум эълон кунем!
  Лира Велимара зенкҳоро ба вуҷуд овард, ки бо ҳама рангҳои рангинкамон дурахшон буданд:
  - Ин чй хел гап аст?
  Дарт Вейдер, бо оҳанги зафаровар дар чашмони бепоёнаш шарҳ дод:
  - Ин калимаи байналхалкй аст. Нобудкунӣ кафолат дода мешавад!
  Лайра хандид ва қайд кард ва шарораҳоро аз нохунҳои дароз ва ба таври монотомӣ тезонидааш раҳо кард:
  - Эй писарон! Танҳо гӯштро нест кардан мумкин аст... Ва Магогравитация боз ҳам сардтар мешавад!
  Дарт Вейдер ҳама эмитентҳои ҷодугариро бо қудрати нав ва аҷиб фаъол кард. Ва ӯ ба гӯшношунидона ҳамла ба белуга оғоз кард.
  Ва чӣ овозе дошт оғои сиёҳ, ҳатто зиреҳи ӯ сафед шуд:
  - Ультиматум! Ультиматум! Ман туро ба як несту нобуд хоҳам кард!
  Лира Велимара нимпайкараи бошукӯҳи худро ба ларза андохта, паҳлӯҳои боҳашаматашро чарх зад. Дар айни замон вай фольклори заминиро ба ёд оварда, хиҷил зад:
  -Мафияи рус, ту марг таваллуд кардӣ! Арақ бо водород ҷинси мардонро вайрон кард! Ва мо қудрати сабантуяи кайҳонӣ дорем!
  Ва чанговарони Стелзанати бузург месароянд:
  - Мо ҳашароти дарднок нестем - сангпуштҳои ниндзяҳои супер ... Тупҳо - гӯшҳои Чебурашка - ҳамаро мисли бӯйгир месузем!
  Ғарибони кайҳонӣ ультиматум гузоштанд, аммо ҳеҷ натиҷае надод. Ва он гоҳ Лира Велимара пешниҳод кард:
  - Биё, онро хуб қабул кунем... Биёед дар BASIC сӯҳбат кунем?
  Дарт Вейдер, барои тамоми аблаҳиаш - чӣ метавон аз мағзи сар, бидуни дубора пур кардани гиперплазма, гиря кард:
  - Оё ин вақте аст, ки бо истифода аз шамшер гуфтушунидҳои хашмгин сурат мегиранд?
  Лира чашмак зад ва саги шашкалу аспро бо пои урёнаш тела дод. Омехтаи тахтаи шохмот, рыцар ва тимсох чир-чир карда, болоашро хафакунон чарх мезад. Генералдухтар пои уро чунон часпонд, ки ультраплазмаи тафсон пошнаи урёнашро тикид ва гурриш карда, сари хафтрангаашро чунбонд:
  - Не, зебо! Ба ҷои шамшер, мо бомбаи термокваркро мепартоем!
  Дарт Вейдер забони дарози мормонанди худро, ки тавассути клонкунӣ ба даст омадааст, берун кашид ва онро дар канори шӯри ниқоби худ давид. Ва он самимона мисли муҳаррики дарунсӯзи шикаста фарёд мезанад:
  - Ман бомбаҳои термокварк ва бомбаҳои термопреонро бештар дӯст медорам!
  Лайра ғазабкунон табассум кард ва боз пои худро ҷунбонд, ин дафъа ба болои гурбае, ки бо баргҳои нефт пӯшонида шудааст:
  - Шумо намедонед, ки чӣ тавр бо преон пухтан!
  Лорд сиёх мантикона чавоб дод:
  - Агар намедонӣ, ки чӣ тавр, мо туро таълим медиҳем, агар нахоҳӣ, маҷбур мекунем!
  Лайра панҷаашро, ки ба ҷоғи сарбоз зада шуда буд, ҷунбонд:
  - Нобудшавии гиперплазма! Як снаряди термокварк!
  Мавчи кабуд аз баррели васеи тупхои гравитационй суст аланга зад. Ракетаи хурде, ки ба андозаи тарбузи мукаррарй баробар аст, ба сатхи сайёраи Замин шитофт.
  Лира Велимара мисли ажнашак давид ва якчанд ҷанговарони урёни Стелзанат бо ӯ буданд.
  Дарт Вейдер ниқоби худро бо табассуми ғафс тоб дод.
  - Ва ҳоло чӣ мешавад?
  Аммо тири нобудшавӣ ҳатто ба радарҳо намоён нест - суръати фотон аз ситораи ситора хеле манъ аст!
  Владимир Путин ҳеҷ гоҳ вақт надошт, ки дар бораи ҳамла маълумот гирад. Баъзан ҷоҳилӣ охирин раҳмати Худованди мутаъол аст.
  Hyperplasma Gehenna Сарфармондеҳи олии артиши пуриқтидортарин дар сайёраи Заминро фурӯ бурд. Миллионҳо одамон бухор шуданд, ба плазма ва гиперплазма табдил ёфтанд, пеш аз он ки онҳо фалокати рӯйдодаро дарк кунанд.
  Гулбаргҳо бо садҳо ҳазор забонҳои нобудшавии марговар мешукуфанд, ки ҳар кадоме бо ранги беназири худ ва шакли динамикии нобудшавӣ буданд.
  Занбӯруғи азими қаҳваранг ба баландии беш аз 500 километр баромад ва мавҷи таркиш, ки чандин маротиба дар саросари ҷаҳон парвоз карда, тамоми тирезаҳоро ҳатто дар Иёлоти Муттаҳида шикаст. Дурахш тамоми ионосфераро бо тамоми рангхои беандоза ва гулу гулзорхо фаро гирифт. Зарба боиси болоравии мавҷҳои азими сунамӣ гардид. Бештар аз дусад метр об тамоми китъахоро фаро гирифта, даххо хазор киштиро гарк кард. Хатҳои барқ аз байн рафтанд, шаҳрҳо ба торикӣ ғарқ шуданд, танҳо дар ин ҷо ва он ҷо бо нуқтаҳои оташфишони сӯхтор қатъ карда шуданд.
  Аз холо дар сайёраи Замин давраи нав cap шуд. Соати аждахо хукмрон шуд.
  Дар посух ба ҷараёнҳои девонаи гиперэнергия, ҳалқаи Сулаймон разряди сахт гирифт.
  Эрдуғон қудрати садҳо ҳазор ҷинро эҳсос кард, ки ба ӯ ворид мешаванд. Президенти Туркия дархол сурх шуда, варам кардан гирифт. Марди оддие, ки мавҷгириҳои хурди таракан дорад (ба ӯ ба Адольф Гитлер шабоҳат медиҳад!) мисли тармае, ки аз Эверест меафтад, меафзояд.
  Костюми граждании диктатори усмонӣ дарида, мушакҳои ӯ бо суръат афзоиш ёфтанд. Ва акнун китфҳои васеъшудаи Эдроган дар болои ганҷи қасри Султони қадим қарор гирифтанд.
  Чанд муддат ҳубобчаи варамкунанда то он даме ки дар ниҳоят деворҳои мармарӣ фурӯ рехт, васеъ мешуд. Мухофизони сершумори турк ба самтхои гуногун пароканда шуда буданд. Ва канизони нимбараҳна аз ҳарами диктатори усмонӣ бо тарс пойҳои урёни худро лагадкӯб карда, пароканда мешуданд ё хазида мерафтанд, агар бахташон нарасид, кӯфта шавад.
  Ва Эдроган, мисли супермен дар андоза афзоиш ёфт. Биноҳои пойтахти Туркия Анқара зери мӯзаҳои ӯ ҳамвор шуданд. Диктатори усмонӣ аллакай аз Эверест баландтар аст. Ва аз киштиҳои ситораи Сталзанат ва Империяи Сиёҳ Сит силуэти баланди он хеле равшан намоён аст.
  Лира Велимара бо шаҳват хитоб кард:
  -Чї бачаи бузургвор... Шаъну шараф дорад - шояд олї!
  Дарт Вейдер ниқоби худро ламс кард, то тасвир дар он норавшан шуд, хирир-ҳирҷирӣ кард:
  - Ин як бузургест бо пойҳои гил!
  Лайра як-ду баркро аз чашмонаш ра-сонду хитоб кард:
  -Ва аз афташ овозаш фаришта бошад! - Пас аз чашмак задан, ки хоси як фоҳишаи ниҳоят гаронбаҳост. -Гул бихон, шарм накун!
  Ва диктатори турк Эдроган мисли як ҳубобчаи шамолкашӣ босуръат варам карданро идома дод. Ва он чизе ки аз ҳама хатарнок аст, дар дасти ӯ шамшери дароз ва инчунин зуд афзоишёбанда пайдо шуд.
  Едроган аллакай хазор мил бахрй баланд аст ва ин махдуд нест. Ва то чӣ андоза мушакҳои диктатори турк шудааст - мушакҳои азим аслан калон мешаванд ва меларзанд - ҳар касе, ҳатто бодибилдинги аз ҳама боқувват, ба онҳо ҳасад мебарад.
  Ва шамшери у мисли ситорахое медурахшад, ки дар гул-гулшукуфии ганчинаи маглубнашаванда печидаанд.
  Ва дандонҳои раисиҷумҳури Туркия дароз шуда, ба дандонҳои хеле тезу ҷӯши вампири мушакӣ мубаддал мешаванд. Ва қаҳрамони навбунёд ба шамшери азими худ оғоз мекунад.
  Лира Велимара бо гушношунид фарьёд мезанад:
  - Заряди термокварк ба фюрер... Уф, ба суи султони турк оташ занед!
  Дарт Вейдер бо дастпӯшакаш ба джойстики калон ва тиллопӯши идоракунӣ клик кард ва тамасхуромез хитоб кард:
  - Чаро Гиперплазма не! Оташ аллакай ифодаи заминии кӯҳна аст!
  Лира Велимара пойҳои зебои духтараконаи худро ба фарши металлӣ мезанад:
  - Ба ман оташфишонии гармӣ диҳед! Хатогиҳои зидди пулсар!
  Ва ракетаҳои термокварк, ки дар паси худ изи оташ ва васеъ ҳамчун думи арӯс гузоштанд, ба сӯи Эдроган шитофтанд, ки аз шумораи зиёди рӯҳҳо ва ҷинҳо, ки ба он ворид шуда буданд, варам карда буданд.
  Диктатори усмонӣ, ки андозаи он аллакай бо Моҳ баробар буд, шамшери кайҳонии худро ба ҷунбонд. Ва киштии ситораии Империяи Сит - крейсери ракетии "Бабун" дар зери зарбаи сахт пора-пора шуд. Парчаҳои гиперплазма пошида шуданд... Ва чизи бениҳоят фазмогорӣ афтодан гирифт.
  Ва дар айни замон хеле ночиз - зеро сарбозони клон хеле прозавӣ мурданд. Намоиши эҳсосоти бештар аз биороботҳо. Аммо фармондеҳи онҳо Санта, ки клон набуд, ба таври возеҳ асабӣ буд. Ва ба ёдаш омад, ки чанд гуломро пинхонй ба хатамхо фурухта буд. Хуб, ҳоло ҷаҳаннам зидди коинот ва азоби тарафи торикии қувва ӯро интизор буданд!
  Ракетаҳои термокуарк ба Эрдуғон зарба задаанд. Хар кадоми онхо энергияи сад миллиард бомбаи атомии ба Хиросима партофташударо мебурд. Ва танаи тавоно ва мушакҳои диктатори усмонӣ бо захмҳо ва дурахши бомбаҳои таркандаи ултра ядроӣ фаро гирифта шуда буд.
  Лира Велимара пои урёнашро болои бинии зебояш давонда, чир-чир кард:
  - Албатта на! Ман май мехоҳам - як қуттӣ сигорҳои Camel!
  Дарт Вейдер панҷаи чанголи худро ба тахтапушти урёну мушакҳои духтар гузошт ва аз болои он давида, бо овози бинӣ гуфт:
  - Ҳушёрӣ як меъёр аст!
  Лайра рақиби эҳтимолии лорди сиёҳпӯстро ба ҷоғи зону зада, садо дод:
  - Фармон, пеш аз хама!
  Сарфи назар аз он, ки ба Эрдуғон барои несту нобуд кардани Моҳ миқдори кофӣ сӯрох шуда буд, бо Меркурий, Султони Усмонӣ боз ҳам калонтар шуд. Вай акнун воқеан ба як эфрети азими афсонавӣ шабоҳат дошт. Ва шамшери ӯ фаъолона қурбониёнро дар байни киштиҳои Стелзанат ва Империяи Сит меҷуст.
  Дарт Вейдер ба он нигоҳ карда, ки чӣ тавр мушакҳои термокварк ба ин мастодон аз афсона заррае зараре нарасонданд ва суперлазер ҳатто қудрати Эрдуғонро афзоиш дод, ба Лира пешниҳод кард:
  - Шояд чидду чахдамонро якчоя кунем?
  Зебоҳои бараҳна аз империяи Стелзан оғои сиёҳро тамоман нафаҳмиданд:
  - Чӣ хел? Мо аллакай муттаҳид ҳастем!
  Генерал Астара, ки бо бикини базӯр пӯшида буд, ин духтари ҷанговари гӯштӣ версияи худро пешниҳод кард:
  - Биёед, ба вай заряди преони термикй мепартоем!
  Дарт Вейдер, ки кунҷковии як пажӯҳишгар ва олими паҳлӯи торикии қувва дар он бедор шуда буд, аз ниқоби худ ҳиҷил зада пурсид:
  - Оё ин силоҳ дар асоси раванди синтези преон аст?
  Астара танашро ба ҷуз мушакҳо ва риштаҳо камон карда, ба хоҷаи сиёҳ таъзим кард:
  - Ҳа, ҳазрат! Ин реакция ба ракета имкон медихад энергияи баробар ба 1000 пентатон сарф шавад. Ё даҳ, не, сад триллион бомбаи атомӣ ба Хиросима партофта шудааст!
  Ақли зиндаи лорди сиёҳ фавран ҳисоб кард ва Дарт Вейдер бо тааҷҷуб ҳуштак зад:
  - Вой! Аз чунин таркиш, ҳатто сайёраи Муштарӣ ба кваркҳо меафтад!
  Бо баъзе сабабҳо, Лира Велимара ин хушбиниро аз ҳад зиёд мубодила накард:
  - Сайёраи Замин аз ин гуна таъсир месузад. Тамоми ҳаёт дар системаи офтобӣ нест карда мешавад!
  Дарт Вейдер ба чанги кайхонй нигарист. Эрдуғон кӯшиш кард, ки киштии ҷангии "Стелзанат"-ро, ки ба пиранҳаи гӯштхӯр монанд буд, бибурад. Вай аз манёври аҷоиб истифода бурда, сахт кӯшиш мекард, ки мағлубиятро пешгирӣ кунад.
  Бо вуҷуди ин, тӯпҳои гиперионӣ ва батареяҳои суперлагер бар зидди ҷисми ултрамагоплазмии Эрдуғон комилан бефоида буданд. Энергияи миллиардҳо ҷинҳо дар он ҷамъ шуда, суръаташ аз рӯшноӣ зиёдтар буд.
  Он армадило чусту чолок буд, мисли ҳасиб бо корд мебурид. Ва дар хамин вакт шарорахои азиме, ки ба масофаи садхо километр парвоз мекарданд, ба берун баромаданд.
  Диктатори усмонӣ гушношунида наъра кард:
  - Банзай! Шумо тарҳи тобутро хоҳед дошт!
  Дарт Вейдер масофаро ҳисоб карда, бо изтироби самимӣ қайд кард:
  - Агар заряди термикии преон таркад, мо худамон мисли машъали шабпаракхо аз хам чудо мешавем!
  Лира Велимара шармгинона ба хоҷаи сиёҳ чашмак зад ва дилпурона гуфт:
  -Натарс, терминатори тираи ман! Термопреон ҳамлаи ҷамъшаванда дорад!
  Лорд Вейдер дасташро ноумедона ҷунбонд.
  - Хуб, тир! Дар ҳамин ҳол, ман тамоми паҳлӯҳои торикии қувваро ҷамъ мекунам!
  Эрдуғон, ки ҳамаи ҳафтоду ду қабилаи арвоҳи париро дар бар мегирифт, дар болои замин парвоз кард.
  Султони Туркия дар дарозии худ ду баробар аз диаметри Моҳ буд ва танҳо бо қудрати девҳо ва аҷоиб дурахшон буд. Чунин чанг холо дар кайхон давом дорад. Шамшери Эрдуғон аз барқ тезтар парвоз мекунад ва киштиҳои ситораи ноумедона тирандозӣ мекунад.
  Ҳатто заррачаҳои нимнаҳшаванда дар муқобили чунин қудрати оддии ваҳшиёнаи ҷинҳо комилан бефоидаанд. Киштии азими империяи кайҳонӣ, ки дар нӯги теғ гирифта шуда буд, бо шуълаи зарду кабуд аланга зад ва ҳатто аз паси худ ягон порае нагузошт.
  Аммо Лира Велимара "козри"-и худро аз остини худ - як ракетаи термалии преониро баровард. Термопреон қодир аст, ки ҳангоми пурра озод шудан аз реаксияи термоядроӣ 7 квадриллион маротиба зиёдтар энергия ҷудо кунад.
  Зарбаи маҷмӯии гармии преон каме заифтар аст, аммо он ба нобудшавӣ ба таври қобили муқоиса дақиқтар тамаркуз мекунад. Ва ҳоло доғи маликаи плазма аз шиками киштии флагманӣ партофта мешавад.
  Ин маҳз ҳамон чизест, ки мушаки дар асоси термопреон идорашаванда ва оқилона идорашаванда берун аз қуттӣ ба назар мерасад. Он материяи устувор надорад, бинобар ин онро зада партофтан қариб ғайриимкон аст. Аммо дар айни замон, заряд ҳадафи худро интихоб мекунад.
  Блоби плазма Эрдуғонро метарсонад. Вай аз гурехтан дудилагӣ мекунад, аммо ҷавҳари ултра пешрафта бештар чолоктар шуд. Ва мисли тортанак, бомбаи гиперядроӣ худро ба танаи тавонои шоҳ ва императори ҷинҳои навтаъсис пайваст кард!
  Лайра Велимара бо гарм панчахои худро фишурда, месуруд:
  - Мо туро ҷудо мекунем! Биёед онро ба кваркҳо тақсим кунем!
  Эрдуғон мисли Геркулес тавоно буд, сахт таҳриф шуд ва ӯ мисли тӯби гуттаперча дар нимсола хам шуд.
  Як супернова таркид. Якчанд киштиҳои ситораи наздики Стелзанат ва Империяи Сит ба ақиб партофта шуданд, чоҳи гиперплазмӣ платформаҳо ва танаи батареяҳои зиёдеро сӯзонд. Бисёр клонҳо ва духтарони зебои Амазонка аз империяи Стелзанро шикастанд.
  Худи Эрдуғон чарх зад, чарх зад ва... Боз ҳам калонтар ва даҳшатноктар шуд. Шамшери дуюм мисли навдаи растании паразитии гуштхур ба дасти росташ даромад.
  Ва диктатори Императори Усмонӣ гӯшношунид хандид:
  -Эй ғарибони кайҳонии фосиқ.... Шумо танҳо хизматгори Шайтон ҳастед ва дар асл Шайтон бандаи ман аст!
  Дар ҳамин ҳол, дар сайёраи Замин гирдбод ба амал омад. Мавчхои укьёнуси чахон аз дурахши гиператомй якбора гарм шуда, бо оби ҷӯшон ҷӯшонида, тамоми мавҷудоти зиндаро месӯзонданд. Ва чангалзорхо ва бинохои баландошьёна оташ заданд.
  Сад триллион Хиросима, ки аз масофаи дур аз мадори Моҳ аланга мезанад, шӯхӣ нест! Ва оташе, ки тамоми Заминро фаро гирифт, аслан онро ба олами зеризаминӣ сӯзонд.
  Дар чои Вашингтон нури дурахшо-ни девонавор дурахшид, баъд гули азими бунафш-кахранг пайдо шуд. Ҳафт гулбаргҳои гиперплазмӣ аз навдаи ҳайратангез ҷудо шуда, ба баландиҳои осмонӣ парвоз мекунанд. Онҳо даҳ сония бо тамоми рангҳои рангинкамон дурахшиданд ва сипас, якбора хира шуда, афтоданд ва дар стратосфера танҳо шарораҳои азими бунафш-сурх шино мекарданд.
  Дар як мижа задан даххо, садхо миллион одамон сухта, бо заррачахои элементарй пароканда шуданд. Онҳое, ки дуртар буданд, кӯр шуданд ва мисли машъалҳои зинда сӯзонданд. Оташ гӯшти одамро ба дард фурӯ бурд. Пӯсти одамон пошида, муйҳояшон ба хок мубаддал, косахонаҳояшон сӯхта шуд. Мавҷи таркиш гӯё мисли аккордеон биноҳои осмонбӯсро печонида, бисёр одамонеро, ки чанде пеш дар қабрҳои бетонии гарм хеле зиндаву бепарво буданд, зинда ба хок андохт.
  Дастаи мактаббачагони малламуй ва нимбараҳнаи Техас тӯб мезаданд ва мавҷи ҷозиба аз миёни онҳо гузашта, дар болои алафҳои сӯхта танҳо силуэтҳои хокистарӣ боқӣ мондааст. Бачахои бечора, дар лахзахои охир дар бораи чй фикр карданд: шояд ба модарашон занг зада бошанд, ё яке аз кахрамонони кино, бозихои компютерии бешумор.
  Духтаре, ки аз мағоза бо сабад бармегашт, табассумкунон, ҳатто вақти доду фарёд надошт, ба дунёи дигар гузашт. Кӯдак танҳо ба фотонҳо пароканда шуд ва танҳо бо як мӯъҷиза лентаи камон боқӣ монда, дар гирдоби атмосферӣ чарх зад. Мардуми сафеду рангоранг дар метро пинхон шуда дар зери фишор мисли пашшаҳо пахш мешуданд, онҳоеро, ки дар он вақт дар ҳавопаймо парвоз мекарданд, гирдбоди ҷаҳаннам аз стратосфера берун мезаданд ва ин марги боз ҳам бадтар ва сусттар аст. .. Вақте ки дар чанголи хунуккунанда ҳавои боқимондаро пиранҳаи дарранда мехӯрад, одамон сар ба деворҳои дуралюмин мезананд ва чашмонашон аз ҷӯйборҳо меафтанд, забонҳои аз оби хунолуд мерезанд ва дандонҳои шикаста мисли нахӯд мерезанд.
  Марг камбағалу миллиардер, сенатор ва маҳбус, ситораи филм ва ахлотро баробар кард. Ба назар чунин менамуд, ки миллионҳо ҷон ба осмон фарёд мезаданд, ҷаҳон чаппа шуд ва шояд бори аввал одамон эҳсос карданд, ки риштаи зиндагӣ то чӣ андоза нозук аст ва ба ҳамдигар чӣ қадар лозим аст. Модару кудак дар зери харобахо нафасгир шуда, чунон бо кувва ба хам часпида буданд, ки тамоми куввахои олами зеризаминй онхоро канда натавонистанд.
  Ҳатто ҳаюло ниммеханикӣ Дарт Вейдер, ки бо тарафи торикии қувваҳо ба лаби торик мубаддал шудааст, дарду ранҷу азоби миллиардҳо нафаронеро, ки дар рӯи замин ҳалок шудаанд, эҳсос мекард.
  Ва дар ноумедӣ ӯ тамоми нахҳо ва оммаи зуҳуроти феноменалии тарафи тираи қувваро ба худ даъват кард.
  Лира Велимара дар ин бобат уро дастгирй карда, ба лорди сиёх дасти мустахкам дароз кард. Онҳо аз ҷиҳати равонӣ муттаҳид шуданд. Майдонҳои биоплазми онҳо якбора омехта шуданд, принсипҳои занона ва мардона якҷоя шуда, иттиҳоди қувваҳои теоплазмиро ташкил медиҳанд.
  Ва пас аз он як суқути азими гипергравиомагикӣ ба вуҷуд омад, ки тағироти ҳайратангез ва аслан хеле афсонавӣ ба амал овард.
  Киштиҳои ситораҳои императории кайҳонӣ ва Стелзанат ба мисли тӯбҳои симоб ҷамъ шуда буданд. Онҳо зуд муттаҳид шуда, ба пластилини принсеп-плазма фишурда, як тамоми ягона ва монолитӣ ба вуҷуд меоранд.
  Зарраҳо дар тамоми фазо гардиш карда, мисли арра дар печи индуксионӣ ба ҳам меомаданд. Ва он гоҳ, дар макони ситораи барҷастаи Империяи Сит, як тири пулемёт аз дурахши фотоблитс ба амал омад ва пас аз он як марди азим пайдо шуд.
  Симои ӯ аҷиб буд. Тана ва пойҳо ба Лира Велимара монанданд - бараҳна ва дилфиреб, аммо сар, китф ва дастҳо дар либоси сиёҳи ҷангии Дарт Вадер пӯшидаанд.
  Дар натиҷа як гибриди даҳшатовар ба вуҷуд омад: лорд аз қувваҳои сиёҳ, ҷанговари нерӯҳои SS Стелзанат Велимара. Гузашта аз ин, андозаи авбош ба диаметри Зуҳра аст. Чунин ҳаюло таваллуд шудааст ва аз ҷониби зуҳуроти шадиди ҷодугарии гипергравитатсия офарида шудааст.
  Дар дасти Дарт-Лира ду шамшер дурахшид: сурх ва бунафш. Хар ду аслиха хеле дурахшон ва пуршиддат медурахшиданд ва медурахшиданд. Духтари ним викс, ним организми кибернетикй ба суи Эрдугон харакат кард.
  Дар зери похои зебою барахна ва духтарона чангкашак ба таври гушношунид садо медод. Ба назар чунин менамуд, ки ин ҳаюло танҳо аз майдони мина гузашта истодааст, ки дар он маводи тарканда ноаён буд, аммо ин онҳоро боз ҳам харобиовартар мекард.
  Диктатори турк, ки бо диаметри Зухра низ варам карда буд, ба суи хамтои худ кадам зад. Онҳо наздиктар шуданд ва дар зери поҳои бараҳнаву духтаронаи яке ва дигаре дар зери мӯзаҳои баланд, холӣ мисли миллион раъду барк садо дод!
  Дарт Вадер ва Лайра дар як шиша Эрдуғон бо шамшер салом доданд.
  Диктатори усмонӣ танҳо дар посух аккос зад:
  - Ба душман раҳм нест!
  Дарт Вадер бо овози баланд ҷавоб дод:
  - Такрори модар - хукҳо!
  Ва шамшерҳои онҳо бо гурриши ваҳшӣ, таркиши як миллиард вулқони Кракатоа гузаштанд. Ва вакуум ларзид. Кваркҳо дар гирдоби эфир мерақсиданд.
  Эрдуғон ҳис кард, ки гӯшти ӯ, ки аз лашкари сершумори бадиҳо ва рӯҳҳои неки онҳо бофта шудааст, аз зарба ба ларза даромада, наър зад:
  - Ву Шайтон! Шумо қавӣ ҳастед!
  Дарт Вадер ҳамлаи худро идома дод ва аккос зад:
  - Ва ман ҳеҷ гоҳ нотавон набудам!
  Гибриди лордҳои сиёҳпӯст ва виксҳои ҷанговар ба Эрдуғон ҳамла карданд. Ва ҳарчанд рақибаш аз ҷиҳати қувват ва суръат, балки дар ҳунари шамшербозӣ камӣ надошт, албатта президенти Туркияро бо як ҷанговаре муқоиса карда наметавонист, ки аз ҷониби беҳтарин ҷанговарону шамшербозони галактика - Ҷеди таълим гирифта шудааст.
  Овози Лира аллакай шунида шуд. Ин духтараки дузахй низ суст тарбия наёфта буд. Азбаски дар империяи онҳо мардон набуданд, духтарон дар батни кибернетикӣ таваллуд шудаанд. Ба онҳо куштан ва мубориза бурданро таълим медоданд, ҳатто вақте ки ҷанин дар муҳити ғизоӣ бо ёрии барномаҳои компютерӣ ба вуҷуд омадааст.
  "Чӣ, писари як шаҳрванди Туркия ин гуна қабулро дӯст намедорад!"
  Ва шамшери плазмаи Принпс дар болои кружкаи серғизошудаи Эрдуғон зад. Мӯйлаби буридаи диктатори усмонӣ афтода, дар гирдоби эфир чарх зад ва пора-пора шуд ва мисли як даста бомбаҳои нобудкунанда фурӯ рехт. Ва хун аз рухсораи бурида рехт. Гузашта аз ин, дар ҳар қатра ҷинну ҷодугарон бо ҷорӯб мечакиданд.
  Диктатори турк хост посух диҳад, аммо Дарт Вейдер хеле моҳирона дар зери шамшери каҷӣ афтод ва худаш ба тарафи душман зарба зада, як қабати мушакҳои душманро бурида партофт. Эрдуғон боз ҳам баландтар ғуррон карда, дубора ҳамла кард.
  Дарт Вейдер гардишро пеш гирифт ва пои урёни Лира ба майдони рақибаш ба қафои рақибаш бархӯрд.
  Эрдуғон бо дард хиҷил кард ва бо нолаи ваҳшӣ, ки дар он нотаҳои чирҷилӣ эҳсос мешуданд, хиҷил кард:
  - Акнун ту тамом шудӣ, хурдакак!
  Дарт Вейдер ҳамлаи худро суръат дод ва ҳангоми ҳамла шиор дод:
  - Аммо интиҳо ҳанӯз интиҳо нест! Интиҳо танҳо ибтидо аст!
  Ҳамин тавр, ӯ иқдоми имзои худро иҷро мекунад, ки бо кӯмаки он Граф Дюко мағлуб шуд. Дасти буридашуда дар баробари шамшер дар вакуум овезон мешавад. Ва он гоҳ он низ канда мешавад. Чунин буд, ки гӯё аз нав истифодашаванда, реактивӣ, старшинаҳо дар як ҷо печида буданд - суперноваҳо.
  Эрдуғон, ки чашмонаш аз дарди тоқатфарсо қад кашида буд, ақиб рафт ва сарашро ба Моҳ зад.
  Хамрохи сайёраи Замин аз таъсири он деформатсия шуда, онро тарқишҳои васеъ фаро гирифтанд ва таркиши фаъоли магма оғоз ёфт. Моҳ ба чеҳраи сахт латукӯб монанд шудан гирифт. Лира боз Эрдуғонро зери зону зад ва шамшери Вейдер аз тарафи беҳимоя китфи ӯро гирифта, як пораи ғафси гӯшт ва мушакро бурида бурд.
  Диктатори усмонӣ аллакай ба таври равшан шино мекард, шамшери ягонаи наҷотёфтаи ӯ дар амплитудаи васеъ парвоз мекард, аммо нӯги шамшери сурхи лорди сиёҳ рост ба дасти душман сӯрох шуд. Сипас гардиши равшан ва боз як панҷаи буридаи Эрдуғон ба поён меафтад ва бо нобудшавӣ ва оташбозиҳои ҷодугарӣ таркишро оғоз мекунад.
  Диктатори усмонӣ халъи силоҳ шудааст ва охирин кӯшиши ноумедии ӯ, мисли аждаҳо, дар оташи оташ аст.
  Он мисли як триллион оташандоз буд. Ва таркиши плазма қариб тамоми системаи офтобиро зери об пахш кард. Мавчхои алангаи оташин дар давоми якчанд сония ба мадори Плутон шитофтанд. Ниқоб ва дастҳои Дарт Вейдер зинда монданд, аммо пошнаҳои бараҳна ва духтаронаи Лира комилан сӯхта буданд.
  Генералдухтар аз дард фарьёд зад, - оташ пояшро сахт месӯзонд, ҳатто дар пойҳо ва пойҳои сӯхта ва сиёҳшудаи занона бӯсаҳои калон якбора варам карданд. Ба зонуям расид...
  Аммо Дарт Вейдер бо як ҳаракати ҳирфаӣ, дар як ҷаҳиш ва гардиши бадан ва як ҳаракати шамшерҳо сари калону шохдори раисиҷумҳури Усмонӣ Эрдуғонро вайрон кард.
  Сари бузург, ки хурдтар аз Моҳ нест, ҷанговару ҳокими бузургвор ғелонда, лабони ғафси кабуд пичиррос заданд:
  - Ҳамааш тамом шуд!
  Баъд таркиш чунон гушношунид, харобиовар ва азим ба амал омад, ки хамаи он чи ки пештар руй дода буд, дар заминаи бомбаи водородие, ки дар кайхон озмуда шудааст, аламовар буд. Ҷараёнҳои гиперплазмаи нобудшавӣ фазоро аз Офтоб, баъд Афла-сентаври ва Сириус пахш карданд...
  
  
  
  
  ПИСАРИ БАДБАХТ
  Дар он ҷо як писарча зиндагӣ мекард, ки ӯ ҳанӯз хурд буд, аммо хеле бадбахт буд. Дар мактаб ӯро таъқибу таъқиб мекарданд, дар хона волидонаш ҳамеша банд буданд ва ӯро барои баҳои бад сарзаниш мекарданд ва ҳатто барои ноком шуданаш бо камар мезананд. Ва ҳама ба ӯ ҳамчун як аблаҳ, ақл суст, тарсончак муносибат мекарданд - ӯро таҳқир мекарданд ва мезаданд.
  Писарбача аз ин безор шуд ва тасмим гирифт, ки шаҳри бади худро тарк кунад ва аз мактаби манфур ҳар куҷое, ки чашмаш нигоҳ кунад, дур шавад.
  Писарак хануз хурд ва соддалавхона буд. У гумон мекард, ки танхо дар шахри у чунин одамони бадкирдор ва махсусан кудакон зиндагй мекунанд, дар дигар шахрхо хама некихору мехрубон буданд. Ва дигараш хам шуда наметавонад, зеро онхо бо хаячон ба куттии телевизиони майдон такрор мекунанд, ки кишвари онхо инсондусттарин, мехрубонтарин, зеботарин ва бехтарини чахон аст. ки дар мамлакати вай хамаи бачахо хушбахтанд ва ё хатман хушбахт мешаванд ва партия ва пешвои муаззами он ба суи коммунизм мебарад - вакте ки хар кас чизи дилхохашро мегирад.
  Ва писараки латукӯб ва озордида самимона фикр мекард, ки кӯдакони мактаб чунон бераҳм ва бадкирдор ҳастанд, ки онҳоро CIA ва Моссад ба кор ҷалб кардаанд, ки айби буржуазияи фарбеҳи Амрикост, ки дар шаҳр рафҳои холӣ ва одамон дар навбат истода буданд. Агар буржуазия ва диверсантхое, ки шабона сархадро мегузаранд, хама чиз хуб буд. Айбашон аст, ки картошка пӯсида, дандони кӯдакон дард мекунад. Ва зоҳиран сӯзандоруҳо низ барои азоб додани одамон дар ИМА ихтироъ шудаанд.
  Аммо чунин шуда метавонад, ки дар тамоми шаҳрҳои Ватани пахновараш шарир ҳукмронӣ мекунад, агентҳои бади CIA ҳамаи кӯдаконро фиреб медиҳанд ва ғорат мекунанд, ба онҳо ҷанг кардан ва латукӯб кардани шахси дурӯғгӯро таълим медиҳанд.
  Не, онро дар беҳтарин ва башардӯсттарин кишвари дунё пайдо кардан лозим аст, дар он шаҳре, ки ҳама меҳрубон ва ба ҳамдигар табассум мекунанд ва шумо метавонед бе тарси он, ки дар байни ангуштони шумо пинҳон пинҳоншуда ба он часпида, дастатонро дароз кунед, то онро биафшонед. он.
  Писарбача ба ин боварии катъй дошт, ки хануз шахрхои мехрубону осоишта вучуд доранд. Ва ӯ бо душворӣ интизории рӯзҳои гарми аввали баҳорро дошта, аз падару модараш пинҳонӣ ҳама чизро аз яхдон берун кард. Ва дар кишвари инсонпарвар, сарватманд, меҳрубонтарин ва сулҳпарвари ҷаҳон ин қадар маҳсулот набуд. Ман сумкаю борхалтаамро бо хамин пур карда, аввал китобу дафтархоро ларзондам, зеро онхо вазнинии иловагй ба вучуд меоварданд ва... Гох-гох, тарсончакона ба атроф нигариста, дарро кушода, ба куча давидам.
  Писарак аз берун баромадан ба ҳавлии худаш метарсид. Ба назараш чунин менамуд, ки дар он ҷо ҳатман ӯро мезананд, маъюб мекунанд, хор мекунанд, туф мекунанд ё чизи бадтаре. Аммо ҳанӯз субҳи барвақти баҳор аст, ҳама ба мактаб мераванд, фурсат ҳаст, ки аз назди авбошони ҳавлӣ гузашта, пеш равад. Аз ин семоҳа, ки дар он ҷо як овора ва хандаовар шуд, то ҳол ӯро намешиносанд. Дар он ҷо ӯ танҳо як писарбачаи одилонаи панҷ фут бо cap баланд аст.
  Чаро одамон ин қадар хашмгинанд? Ӯ бо онҳо чӣ кор кард, ки онҳо аз ӯ ин қадар нафрат доранд? Ва онҳо бо бадбинӣ чӣ кор доранд, дар инсонпарвартарин, меҳрубонтарин, инсонпарвартарин ва одилонатарин кишваре, ки дар рӯи замин нест? Ӯ ба онҳо чӣ кор кард? Оё шумо касеро таҳқир кардаед, туҳмат кардаед, таҳқир кардаед, туф кардаед ё хиёнат кардаед?
  Магар ба хама нагуфтааст, ки бояд ба хамдигар мехрубон, дилсуз бошанд, ёрию мадад расонанд? Ин ҷанг бад аст ва ба заифҳо кӯмак кардан лозим аст? Аммо барои ин ҳамаро беақл, нотавон, нодон... ва дигар калимаи мураккабу нофаҳмо - пацифист медонистанд?
  Аммо аҷиб аст, ки оё ин чизе нест, ки ҳама афсонаҳо, китобҳо ва телевизионҳои кӯдакона таълим медоданд? Наход мардум айнан чунин бошанд: олиҷаноб, моил ба фидокорӣ, барои ҳамдигар чун кӯҳ истоданд. Оё одам бародари одам нест? Магар маънои аслии зиндагӣ некӣ кардан нест?
  Пас чаро дар асл он чизе, ки дар китобҳо, дар филмҳо ва ҳатто дар дарсҳои информатика таълим дода мешуд, рад карда мешавад? Он беақл, хандаовар, хандаовар, бад ҳисобида мешавад!
  Чаро фарзандони мо ва ҳамсолони ӯ ин қадар хашму нафрат доранд, ба гӯши виҷдонашон майл надоранд, зӯроварӣ ва харобкорӣ доранд? Маориф ва парастиши некӣ бо қудрати инсонӣ ва инсонпарвартарин дар ҷаҳон куҷо меравад? Дар куввае, ки дар тамоми гушаю канорхои кураи замин ба мазлумон ёрй мерасонад ва мухофизат мекунад. Ки сиёҳпӯстон, ҳиндуҳо ва ҳар касеро, ки дар душворӣ ва бемор ҳастанд, аз гуруснагӣ ва офатҳои табиӣ наҷот медиҳад.
  Бачаро даъват карданд... У тарсро хис кард. Ҳоло онҳо шуморо дастгир мекунанд ва ба шиканҷа шурӯъ мекунанд.
  Вай вонамуд кард, ки нашунида бошад ва кадамашро тезонд.
  Дар ҷавоб гурриши ваҳшӣ:
  - Тормозро бас кунед! Мо туро мекушем!
  Хашми ваҳшӣ дар овозаш аҷиб аст, ин қадар нафрат нисбат ба ӯ? Барои чӣ? Шумо ба онҳо чӣ кор кардед? Ва аз ӯ нафрат доранд, ки ҳамеша дар бораи некӣ, дар бораи дӯстӣ, раҳмдилӣ сухан мегуфт, чунон ки аз бевафо, ба касе, ки модари худро мекушад, нафрат надоранд.
  Аммо писарбача аллакай тасмим гирифта буд, ки ин шаҳрро тарк кунад, дигар ба ин мактаби лаънатӣ, нафратовар наравад. Аз ин партовгоҳи ҷаҳаннам гурезед ва як шаҳри дигари меҳрубон, тоза ва дӯстона пайдо кунед. Охир, шояд дар мамлакати аз хама башардусти у ин гуна шахрхо набуданд.
  Писарбача хеле метарсид, ки онхо ба у кафо мемонанд ва нотавон ва нотавон мешаванд ва ба гарданаш мезананд, то аз он чо набарояд. Аммо автобус ҳам ҳаст. Шумо танҳо лозим аст, ки ба он ҷаҳида шавед, пас авбош ва роҳзан паси сар мешаванд.
  Ин дафъа бахти бача омад ва дар лахзахои охир муяссар шуд, ки ба зинаи пуши-дани автобус чахида шавад. Дар дасти лоғар ва кӯдаконаи ӯро фишурда, хушбахтона он қадар зиёд набуд ва ба ӯ муяссар шуд, ки ҷузвдони пур аз ғизо дошта бошад.
  Сафари автобус дар он рӯзҳо ҳанӯз ҳам ночиз арзиш дошт ва дар як шаҳраки хурд ба кондуктор маош додан ҳам фоидаовар набуд. Гузашта аз ин, одамон боинсофанд ва ба чор копейк зид нестанд. Якчанд ҳамсолон ба писар расида натавониста, ғазаби худро дар қуттии партов бароварданд. Вайро бераҳмона лагадкӯб карданд, гӯё дар гурехтани сайди дилхоҳ оҳан гунаҳкор бошад. Ва писарак мошинро ронда, ба Худованд Худо дуо кард (дар омади гап, тавре ки онҳо таълим медоданд, вай тамоман вуҷуд надорад!), то дари зуд кушода шавад ва ӯ дасташро озод кунад.
  Ниҳоят, истгоҳи навбатӣ, дастат озод аст ва шумо метавонед дар курсӣ нишинед ва нафас гиред. Писарбача ҳар қадар аз ҳавлии манфураш дуртар шавад, рӯҳаш ҳамон қадар оромтар мешуд. Дар куҷо онҳо намедонанд, он бехатартар аст.
  Ҳарчанд шояд писари дигар, баръакс, дар ҷои ӯ, орзу мекард, ки ба хона наздиктар шавад ва дар байни деворҳои шикастнопазири он муҳофизат ҷустуҷӯ кунад. Аммо ҳавлии хона ҳамеша дар дили бача тарсу ҳаросро бедор мекард. Ҳатто дар хобаш дар бораи ҳамсолони дӯзахию бераҳмаш хобҳои даҳшатбор медид. Писар кӯшиш мекард, ки ҳарчи камтар дар берун роҳ равад. Пас аз дарсҳо ман ҳарчи зудтар ба сӯйи утоқи либоспӯшӣ давидаму пеш аз он ки ҳамсолони манфур ва бераҳм берун омада, маро тамасхур кунанд ва ё дарҳол лату кӯб кунанд. Писарак танҳо дар китоб тасаллӣ ёфт. На компютер, на интернет, на ҳатто дар телевизион вуҷуд дошт - ҳамагӣ се канал, ки дар он беҳтаринҳо пешравони аъло нишон медиҳанд ё хори сурудхонӣ - чӣ қадар хуб аст, ки дар кишвари инсонпарвартарини онҳо зиндагӣ кардан. Ва бадтарин, гузоришҳои дилгиркунанда аз саҳроҳо ва муборизаҳои доимӣ барои ҳосил. Ва танҳо як маротиба дар як ҳафта, рӯзи якшанбе, шумо метавонистед, ки ба таври қатъӣ тибқи меъёр, филм ё барномаи ҷолибро ҳангоми дидани афсона тамошо кунед.
  Ва писарак дӯст медошт худро дар китобҳо дафн кунад ва аз онҳо чизҳои олиҷаноб, олиҷаноб ва афсонавӣ кашид.
  Ва аксар вақт дар дарс, агар ҳамсолонаш аз лӯла туф кардан ё тирандозӣ кардани тасмаҳои резинӣ ӯро зиёд ташвиш намедиҳад, ӯ низ дар бораи як олами афсонавӣ ва меҳрубонона фикр мекард. Дар бораи он, ки вахте ки коммунизм нихоят сох-та мешавад, бародарии уму-мй, умумичахонй барпо мегардад.
  Ва он гоҳ кӯдакон аз Алфа Кентаврӣ, Сириус, Урса Майор, бурҷи Қавс, якҷоя мешаванд. Ва табассуми васеъ карда, онҳо даст ба даст меоранд. Масалан, кӯдакони аз бурҷи Моҳҳо сарашон бо тарозуҳои нуқра ва қаноти тиллоӣ ва дурахшон доранд. Ва дар Бурҷи Қавс онҳо эҳтимолан ба Кентаврҳо монанданд.
  Ҳама чиз хеле осоишта ва зебо аст. Ба хамдигар тухфахо медиханду суруд мехонанд. Ҳеҷ кас душманӣ нест, кина нест, ҳеҷ кас ба таги хари дигаре тугма ё қурбоққаи мурда намегузорад.
  Кош коммунизм зудтар меомад ва бигузор ЦРУ-и манфур, ки тамоми чахонро дар торхои кинаю адоват печонда, ба фарзандони советии мо ба некй нафрат карданро таълим медод, нобуд шавад ва нобуд шавад! Маҳз амрикоиҳо аз нобудшавии ҳиндуҳо то Афғонистон хобҳои даҳшатноки ҷангро ба дунё оварданд. Бо садои радиои худ мардумро девона мекунанд ва мачбур мекунанд, ки даст боло баранд, бародар бар зидди бародар, аз гахвора кинае меангезад!
  Автобус бо маршрут охиста-охиста харакат мекунад. Мохи май берун, субх - руз нав огоз меёбад. Бале, писарбача аз торикй наметарсад. Баръакс, вақте ки ҳаво торик аст, имкони лағжидани ҳамсолони гузаштаи ноаён ва нопадид шудан дар торикӣ вуҷуд дорад. Дар зимистон, вақте ки ҳаво сард аст ва шабҳо тӯлонӣ аст, ва махсусан дар сардиҳои шадид, шумо метавонед ба кӯча баромада, ҷиддӣ интизор шавед, ки аз пеши бачаҳои пур аз хашм шитобед.
  Дар зимистон авбошон низ хунук мешаванд ва кам ба куча мебароянд. Аммо дар фасли гармо, азобу машаққат сар мешавад. Ва танҳо рафтан ба мағоза ба шиканҷа табдил меёбад. Ва писарак дар бораи ихтироъ кардани як модули сифрӣ фикр мекунад, то вақте ки шумо аллакай дар мағоза ҳастед ва пас шумо тугмаро пахш мекунед ва шумо аллакай дар хона ҳастед.
  Шояд хуб аст, ки дар ҳоле ки болҳои сунъӣ ҳанӯз ихтироъ нашудаанд, дар хонаи худ, дар ошёнаи баланд, писар метавонад бехатарии нисбӣ эҳсос кунад. Вакте ки шумо аз давидан тез арак карда, нихоят дарро кушоед ва ба квартира чахидед, худро хамчун чемпиони олимпие хис мекунед, ки хатти марраро тай кардааст - шумо дар хона хастед ва дар амон хастед. Дар ниҳоят шумо метавонед як нафас гиред ва бо мутолиаи китоби дигар тасаллӣ ёбед. Хушбахтона, онҳо то ҳол китобхонаи бобои бузургвор доранд, ки академик ҳасад мебарад.
  Ронанда ишора кард, ки онҳо аллакай дар истгоҳ ҳастанд ва ҳама бояд рафтанд. Писарак худро дар мавзеи ношинос дид. Ӯ қаблан то ба охир намерасид. Ва ин навоварй гуворо ва тааччубовар менамуд. Гӯё шумо як қадам мезанед ва шумо мисли Элӣ аз ҷодугари шаҳри зумуррад худро дар сарзамини афсонавӣ ва хушбахт хоҳед дид.
  
  ЧАНГ ТО ГАЛАБА АНЧОМ ЁФТ
  13 апрели соли 1945. Шаҳри Берлин, бинои канцлери император.
  Вазири корхои хоричй Риббентроп навакак аз гуфтушунид бо хайати вакилони советй бо сардории душмани машхури чангчуи Германия Молотов баргашт. Сарфи назар аз он, ки дар чангхои охир чор армияи танкии советй кариб тамоман нест карда шуда буд. Ва аз 1 апрель расондани ёрии Гарб аз руи "Ленд-лиз" катъ гардид, ки Сталин дидаю дониста талабхои муболигашуда ба миён гузошт;
  Риббентроп бо таассуф ба Роммел гуфт:
  - Гуфтушунид бо хайати вакилони советй ба дами сарбаста расидааст. Варианти сифрии созиш - бозгашт ба сарҳадҳои июни соли 1941 ба Сталин мувофиқ набуд. Коба талаб мекунад - вилояти Клайпеда, Пруссияи Шаркй ва тамоми Польша дар сархадхои соли 1939. Вай инчунин ба заминхои Словения, як кисми Венгрия ва конхои нефти Румыния даъво дорад. Вай кайд мекунад, ки миллионхо нафар солдатхои советй барои расидан ба он чое, ки хамаи ин сар шуда буд, намурданд. Илова бар ин, Юсуф аз мо товони товон, озод кардани тамоми низомиён ва ғайринизомиёнро талаб мекунад... Ва ваъда медиҳад, ки товони моро танҳо ба ивази пул озод мекунад! Баъдан, Сталин инчунин мехоҳад, ки аз Финландия гирифтани ҳудудҳоро гирад.
  Фельдмаршал Фюрер Роммел бо таассуф гуфт:
  - Баъди табаддулоти мохи июни соли 1944 мо мачбур шудем, ки акибнишиниро дар фронти шаркй суст ва суботкорона давом дихем. Харчанд иттифокчиёне, ки дар Нормандия маглуб шуда буданд, бо мо ба сулхи нисбатан пуршараф барои онхо рафтанд, вале... Армияи Сурх хеле пурзур аст ва мо ба кадри имкон дар хакки чанговарон гамхорй мекардем, мудофиаи фаъол ва хучуми кутохи чавобиро афзалтар медонистем. Оре, русхо ба Висла расиданд ва хатто бо талафоти калон аз он гузаштанд, ба Словакия зада даромаданд, Румынияро кариб ишгол карданд... Вале хамаи ин муваффакиятхо ба онхо гарон афтид. Мо хам хунравй мекардем, вале ба ман муяссар шуд, ки каму беш му-дофиаи каноатбахш барпо карда, коэффи-циенти талафотро ба фоидаи мо се-чор баробар кам кунам. Аммо Сталин зоҳиран намефаҳмад, ки кишвараш ҳам хаста шудааст ва иттифоқчиён аз кӯмак ба Русия даст кашида, ба мо такя мекунанд?
  Риббентроп бо табассуми шодона ҷавоб дод:
  - Шаркхои калонтарини хоричй аллакай ба мо ваъда дода истодаанд, ки ба ивази заминхое, ки мо бо рохи забт кардани СССР мегирем! Хукумати лейбористй дар Британия то хол дудила аст, вале бисьёр структурахои хусусй тайёранд, ки моро дастгирй кунанд! Бразилия, Испания, Португалия ва махсусан Аргентина ба мо ваъда медиханд. Перрон хатто истисно намекунад, ки вай ошкоро ба чанги тарафи мо дохил мешавад. Финҳо низ қасам медиҳанд, ки то ба охир бираванд! Дар Италия мавқеъҳои Муссолини дар шимол мустаҳкам шуданд, дар ҳоле ки ҷануб то ҳол аз ҷониби нерӯҳои ғарбгарои ғарбӣ назорат мешавад. Мо тайёрем чангро давом дихем, фюрер!
  Роммел мухтасар фармон дод:
  - Ба ман гап занед!
  Вазири бомахорат, мехнатдуст ва боистеъдоди император оид ба яроку аслиха ва лавозимоти харбй дар чои худаш менишаст. Спеер, сарфи назар аз тамоми душворихо, тавонист, ки истехсоли аслихаро хеле зиёд кунад ва хеле зуд ба истехсоли оммавии худгардхои класси "е", "ШЕР" ва "Пантера"-2 гузорад.
  Диктатори иқтисодии рейхи сеюм ҳанӯз ҷавон ва хеле пурқувват чунин хабар дод:
  - Дар сохаи танксозй на фацат пешравии сифатй, балки аз чихати микдорй хам ба даст омад. Дар мохи декабри соли 1944 1960 танк ва тупхои худгард истехсол карда шуд. Ва ин сарфи назар аз тамоми душворихои харбй ва ба рох мондани истехсоли оммавии машинахои бехтарини чахон! Махсусан E-25, Lev ва Panther-2!
  Айни замон истеҳсоли танкҳо ва таппончаҳои худгард дар як моҳ тақрибан ду ҳазор ададро ташкил медиҳад, ки дар моҳи март мошинҳои охирин: Е-10, Е-25, Лев, Пантера-2 зиёда аз се ду ҳиссаи парки танкиро ташкил медиҳанд. !
  Роммел хушку холй пурсид:
  - Боварй доред, ки танкхои мо аз танкхои советй бартарй доранд?
  Спир, ки ба оханги худ окилона баён карданй шуда, гуфт:
  - Конструкторони мо, гарчанде дер бошанд ҳам, тавонистанд мошинҳоеро бо тарҳрезӣ, зиреҳпӯшӣ, аслиҳа ва хусусиятҳои ронандагӣ камтар ё муваффақ созанд. E-25 махсусан бомуваффақият баромад. Бо захираи пешонии 100 миллиметр дар кунҷи оқилонаи чил дараҷа, паҳлӯҳо ва қафо 60 миллиметр ва силоҳ бо таппончаи 88 мм калибри EL 71, таппончаи худгард захираи 80 патрон дорад ва ҳамагӣ 26,6 вазн дорад. тонна. Бо муҳаррики 700 қувваи асп, мошин беш аз 75 километр дар як соат суръат мегирад. Илова бар ин, бо назардошти захираи вазн, паҳлӯҳои таппончаи худгард ба таври иловагӣ бо экранҳои 30 мм мустаҳкам карда мешаванд. Ҳамин тариқ, паҳлӯ ҳам бо роликҳо ва ҳам экран пӯшида мешавад, ки маънои онро дорад, ки мошин метавонад ба зарбаҳои снарядҳои Т-34-85 на танҳо дар пешона, балки дар паҳлӯ ҳам тоб оварад. Худи тупи 88 миллиметра ба зиреҳи 150 - 148 мм бо кунҷи 60 дараҷа ворид мешавад. Бо назардошти суръати оташ ва дақиқии тирандозӣ, таппончаи 88 мм мо беҳтарин таппончаи зидди танкӣ дар ҷаҳон аст! Ва муҳофизати пешонӣ ба шумо имкон медиҳад, ки ҳатто аз IS-2 тир нигоҳ доред. Гузашта аз ин, снарядҳои кандашудаи тупҳои шӯравӣ ба рикошет хеле ҳассосанд. Аммо зиреҳи баландсифати цементшудаи мо сахтии сатҳи баланд дорад ва дар кунҷи оқилонаи майл комилан рикошет мекунад!
  Роммел мантиқан қайд кард:
  - Ва хамаи ин ба шарофати он ба даст омад, ки двигатель, трансмиссия ва редуктор дар як агрегат чо ба чо гузошта шуданд. Хамин тавр, мо дар шахтаи кардан сарфа карда, баландии машинаро ба 144 сантиметр фуровардем. Машина аз хамаи моделхои советй бартарй дорад ва истехсоли он нисбатан осон аст. Ҳарчанд, масалан, шумо то ҳол натавонистед ин гуна зарфро созед!
  Спир хашмгинона эътироз кард:
  - "Пантера"-2 ва махсусан танки "Лион" навтарин пешрафтҳо ва такмилҳоро ба назар мегиранд. Аз ҷумла, "Пантера" -2 тавонист вазнашро то 47 тонна нигоҳ дорад, силоҳ ва таъминоти снарядҳоро ба сатҳи "Паланги шоҳона" афзоиш диҳад ва дар зиреҳ каме пасттар бошад. Ва ин бисту як тонна фарк аст. Двигатори 700 кувваи асп дар рох 55 километр ва дар рох 30 километр дар як соат суръат медихад. Мошинҳои нав аллакай бо муҳаррики иқтидори 900 асп истеҳсол карда мешаванд ва онҳо метавонанд дар як соат то 70 километр суръат гиранд. "Шер" бо тупи 105-мм дар аслиҳа баробар нест; вай аз "Паланги шоҳона" дар зиреҳи фронталӣ бо паҳлӯҳои баробар ва қаиқ бартарӣ дорад. Ва ҳама бо вазни 51 тонна, бо муҳаррики 900 қувваи асп. Танкҳои нави мо дорои хусусиятҳои аълои ронандагӣ мебошанд, ки ин маънои онро дорад, ки онҳо метавонанд дар ҷанги ҳамла истифода шаванд!
  Роммел табассум кард ва боз донишмандиро нишон дод:
  - Ва дар ин танк двигатель, трансмиссия ва кутти редуктор дар пеши кузови наклиёт чойгир шуда, манора ба акиб кучонда мешавад. Тарҳрезӣ низ фишурда шуд. Аммо ба мо "Шер" лозим аст, ки зиреҳи қавитари бортӣ дорад!
  Спир таъзим карда гуфт:
  - Дар танки Е-50 мо муҳофизат ва мусаллахшавии Мушро бидуни вазни зиёда аз ҳафтод тонна амалӣ хоҳем кард!
  Роммел Спирро озод кард ва вазири рейх Саврро даъват кард. Инчунин як мудири хеле моҳир ва қобилиятнок.
  Вазири император бо нигоҳи зафарманд гуфт:
  -Авиацияи мо бартарии куллии ҳаворо ба даст овард! Ва пеш аз хама ба саноати кахрамони Германия ташаккур! Ҳавопаймоҳои нави реактивӣ, ки дар соли 1944 бо Luftwaffe ба хидмат даромаданд, дар ҳаҷми рӯзафзун ба таври оммавӣ истеҳсол карда мешаванд. Онхо нисбат ба мошинхои советй дар як соат 200-350 километр бартарии суръат доранд ва яроки пуриктидори туп ва ракетахои 30 миллиметра доранд! Самолётхои ME-163, Me-262, VA-349 ва махсусан самолётхои арзон, сабук, идорашаванда ва истехсолшавандаи HE-162 бартарии беандозаи худро нисбат ба лаггхо ва яксхои душман исбот карданд. Самолётхои разведкавй ва бомбаандози тезпарвози Ар-234 чунон суръате доранд, ки ба он ягон самолёти киркунандаи советй расида наметавонад!
  Дар баробари ин, аз хама мухимаш он аст, ки мо дар истехсоли микдори машинахо бо душман баробарй ба даст оварда тавонистем. Дар як ҳафта 150 ҷангандаи ME-262 истеҳсол мешавад, аслиҳаҳои хеле пурқувват ва дар ҷанг зинда мондан мумкин аст, аллакай 300 адад ва ин рақам HE-162 ва бо афзоиши AR-234 120 адад меафзояд. Дар роҳ моделҳои пешрафтаи ME-262 бо болҳои ҷорӯбзада, ME-1010 бо болҳо, ки ҷорӯбкунӣ танзимшаванда аст, Non-262 бо силоҳ ва хусусиятҳои парвози беҳтар ва муҳимтар аз ҳама Ю-287 мебошанд. Мошини навтарин бо болҳои ба пеш ҳаракаткунанда дақиқии аълои бомбаборонро хоҳад дошт.
  Умуман, мо ният дорем, ки истехсоли самолётхои реактивиро дар як шабонаруз то ба дусад самолёт расонем, душманро тамоман пахш кунем!
  Роммел мантиқан қайд кард:
  - Ва дастгоххои буранда-гии мо хеле муваффакиятноканд. Масалан, эволютсияи Фок-Вулф TA-152 мебошад. Ва ТА-400 хамчун самолёти бомбаандози реактивии дорой шаш двигатель ваъдаи калон медихад!
  Заур бо ифтихор хиҷил зад:
  - ТА-400 метавонад заводхои советии берун аз Уралро бомбаборон кунад, суръати то 800 километрро расонад ва зиёда аз 10 тонна бомба кашонад! Хамин тавр самолёти бомбаандози бе-думбо ХО-18, ки масофаи парвоз ба 16 хазор километр мерасад! Ва самолётхои реактивии ТА-183 ва дигар машинахо! Мо дар ҳаво ҳукмрон хоҳем шуд!
  Фельдмаршал Фюрер Саврро озод кард. Акнун ба ман лозим омад, ки бо Шмайсер сӯҳбат кунам.
  Пулемети немис
  StG 44 ( олмонӣ : Sturmgewehr 44 - автомат 1944 ) як милтиқи ҳамлагари олмонист, ки дар замони Ҷанги Дуюми Ҷаҳонӣ таҳия шудааст. Кариб 850 хазор дона истехсол карда шуд. Дар байни мошинхои автоматии типи хозиразамон он аввалин кор карда баромадани оммавй буд.
  Он аз автоматҳои (ППШ ва ғ.) Ҷанги Дуюми Ҷаҳонӣ бо масофаи хеле дарозтари тирандозии худ, пеш аз ҳама аз сабаби истифодаи ба истилоҳ миёнаравӣ, тавонотар ва баллистикии беҳтар аз патронҳои таппончае, ки дар автоматҳои автоматӣ истифода мешаванд, фарқ мекунад. .
  Автоматикунонии StG 44 як намуди вентилятсияи газ бо хориҷ кардани газҳои хока тавассути сӯрохи девори баррел мебошад. Бори бочка бо хам кардани болт дар як ҳамвори амудӣ баста мешавад. Муносибати нодуруст тавассути таъсири мутақобилаи ҳавопаймоҳои моил дар чаҳорчӯбаи болт ва болт ба амал меояд. Камераи газ - бе имкони танзим. Штепсельи камераи газ бо штангаи ёрирасон бо дрейфи махсус танхо хангоми тоза кардани машина кушода мешавад. Барои партофтани норинҷакҳои милтиқ патронҳои махсусро бо заряди хокаи 1,5 г (барои гранатаҳои пора) ё 1,9 г (барои гранатаҳои зиреҳбурӣ) истифода бурдан лозим буд. Вазни стандартии яроқ дар картриджи 7,92х33 Курц 1,57 г аст.
  Шмайсер инчунин изҳори хушбинӣ кард, ки пулемети нав - St 54 - боз ҳам боэътимодтар ва беҳтар, бо дақиқии баланди оташ хоҳад буд.
  Фон Браун инчунин изхори некбинии хакикй кард - ракетахои А-10 ва А-11 ваъда дода буданд, ки дар масофаи то 1000 километр парвоз карда, бо рохбарии радио бо дакикии калон зарба мезананд.
  То ба кор андохта шудани реактори атомй вазъият бо бомбаи атомй бадтар буд. Аммо дар тӯли якчанд сол онҳо инчунин ваъда доданд, ки Маликаи Бомбаҳо ба истеҳсолот ворид мешавад!
  Вале аз хама мухимаш он аст, ки америкоиён ва англисхо ваъда доданд, ки ба Рейхи сеюм ва хамрохони он дар мубориза ба мукобили коммунизми чахонй ёрй расонанд!
  Фельдмаршал Фюрер Роммел карор дод:
  - Ба Сталин гуед, ки мо амалиёти чангро пурра аз нав cap карда истодаем, баъд тамоман ва тамоман нест кардани коммунизм!
  13 апрели соли 1945 рузи радди калон буд!
  Чанги Германия барои он ки аз Висла пуроб нагузарад, аз Венгрия зарбаи асосй зад. Хучум аз бистуми апрель, вакте ки дивизияхои фашистй ба охир расида буданд, cap шуд.
  Ба немисхо муяссар гардид, ки кариб дархол хатти якуми мудофиаро рахна кунанд. Онхо тактикаи хучуми шабонаро фаъолона ба кор мебурданд, то ки русхо аз артиллерияи сершумори худ истифода набаранд. Шабона, албатта, сухтор он кадар таъсирбахш нест ва фашистон асбобхои шабонаи бинй доранд.
  Хеле зуд хатти дуюми мудофиа рахна карда, ду дег ташкил карда шуд. Аммо бо фармони штаб захирахои калон ба чанг дохил шуданд. Ҳарчанд фашистонро мағлуб кардан имкон надошт, ҳамлаи Майнштейн қатъ карда шуд.
  Баъди якмохаи чанги якрав ба немисхо муяссар шуд, ки як кисми Словакияро аз нав ишгол карда, на бештар аз 70-80 километр пеш гузаранд.
  Ҳамлаи Фриц дар Пруссияи Шарқӣ боз ҳам камтар муваффақ буд. Онхо танхо хатти якуми мудофиаро рахна карда, ба мудофиаи зич дучор шуданд. Маълум шуд, ки Армиям Сурх чн тавр кофта ва мудофиа карданро медонад. Ва зарари ҷиддӣ мерасонад.
  Факат дар Румыния Киссельринг муяссар шуд, ки муваффакиятхои калон ба даст оварад. Кушунхои фашистй се дег сохта, кариб тамоми Молдавия ва Буковинаро ишгол карданд. Аммо ҳатто дар он ҷо ба онҳо иҷозат надоданд, ки ба Одесса рахна гузаранд ва дар Буг - як садди обии табииро истанд! Аммо немисҳо то ҳол тавонистанд, ки каме заминро забт кунанд. Аз чумла дар сохили бахри Сиёх ва вилояти Черновцыи Украина. Хамин тавр, аз конхои нефти Румыния дур кардани хатти фронт. Аммо ин дарачаи муваффакиятхои моххои апрель ва май буд.
  Армиям Сурх дар мудофиа устуворона буд, саноат бисьёр техникам чангй мебаровард. Хусусан самолётхои киркунандаи Як-9 ва танкхои Т-34-85.
  Тобистон Роммел ба вазъияти душвор дучор шуд - захирахои инсонии Германия аллакай тамом шуда буданд ва хучум боиси талафоти калон гардид. Ба такрори соли 1941 умед бандед, маъное надошт. Чанговарони советй дар чанг обутоб ёфтаанд, генералхо бо харчи калон тачриба андухтаанд, мудофиаи басо зич ва чукур сохта шудааст.
  Аз ин рӯ, барои ҳаракат ба шарқ пул додан лозим буд.
  Дар марказ аскарони советй хануз дар болои Висла плацдармхо доштанд. Сталин акиб шудан намехост.
  Роммель карор кабул кард: ба мукобили СССР хучуми хавой cap кунад. Азбаски бомбгузорӣ ҳадди аққал як амали гаронбаҳост, талафоти инсонӣ дар чунин ҳамла хеле камтар аст! Зиёда аз ин, ШМА ва Англия бо мустамликахо ва хукмронихои худ бо яроку аслиха, захирахо ва хатто ихтиёриён бештар ва фаъолонатар ёрй расонданд.
  Ҳамлаи ҳавоӣ тавассути ҳавопаймоҳои реактивӣ ва кӯшишҳои эҳтиёткорона барои рахна кардани артиши бузурги танкӣ.
  Аммо Сталин нахост, ки пассив нишаста, мунтазири маглубият бошад! 22 июнь аскарони у дар самти Словакия ба хучум cap карданд. Ба ин муносибат америкоиён ба Германия хазор самолёти бомбаандози В-29-ро бо кредит фурухтанд.
  Немисхо дар хаво хукмрон буданд ва хануз хам тавонистанд, ки бартарии сифатии худро дар танку тупхои худгард ба хучумхои Армияи Сурх дафъ кунанд. Дар охири мохи июль гурухи Армияи Чанубии Германия ба хучум гузашта, кушиш мекард, ки боз як дегхона созад. Ба кушунхои советй муяссар шуд, ки хучуми немисхоро боздоранд. Фашистон кариб сӣ километр пеш рафта, талафоти зиёдро пешгирӣ карда, бозистоданд. Дар мохи август Армиям Сурх дар Пруссияи Шаркй хам пеш рафт.
  Дар давоми тобистон хатти фронт амалан бетағйир монд.
  Дар айни замон Штатхои Муттахида ба болои Япония ду бомбаи атомй партофтанд. Хирохито 16 август таслим шуданашро эълон кард. Америка дастони худро озод карда, ба Рейхи сейум таъминоти технология, ашьёи хом ва тачхизотро вусъат дод.
  Фишори авиацияи немис зиёд мешуд. Фашистон умед доштанд, ки СССР-ро бомбаборон кунанд. Тирамох ба мубоди-лаи зарбахо ва кушиши хучумхои хар ду тараф гузашт. Хар ду тараф кушиш мекарданд, ки талафоти нолозимро пешгирй кунанд.
  Аммо умуман бартарии люфтваффе дар хаво маълум гардид. Дар давоми соли 1945 Рейхи сеюм ва хамрохони он зиёда аз шаст хазор самолёт, асосан самолётхои реактивй истехсол карданд ва аз иттифокчиён боз 30 хазор самолёт гирифтанд. СССР хамагй чилу панч хазор машина истехсол мекунад. Зиёда аз он, онхо аз чихати суръат, яроку аслиха ва зирех аз душман кам-таранд.
  Соли 1946 низ бо кушиши хучуми калони Армияи Сурх огоз ёфт. Аммо немисҳо беҳтарин таҳияи худ, танки пирамидаии Е-50-ро ба ҷанг андохтанд ва тавонистанд, ки қисмҳои шӯравиро мағлуб карда, ба Полша ва Словения партофтанд. Аммо бориши барф ва кахрамонии азими кушунхои советй лашкари фашистонро дар Неман ва андаке дуртар аз Гродно боздоштанд! Краутхо бо дастгирии пайравони Бандера ба Львов дохил шуданд. Аммо, ҳамлаи васеъмиқёс, дурусттараш нокомии он боиси он гардид, ки СССР плацдармҳои худро дар Аврупои Шарқӣ аз даст дод ва ҳоло ҷанг боз комилан ба қаламрави империяи Россияи болшевикӣ гузашт!
  Чанговарони Роммель кушиш карданд, ки муваффакияти худро афзун гардонанд, вале баъд аз якчанд мохи чанг танхо ба хатти Барановичи, Вильно расида, баъд ба Рига наздик шуданд. Фашистхо дар Чануб каме муваф-фак шуданд - Винница ва Житомирро гирифта, ба Киев наздик шуданд! Ва Одесса худро аз аскарони шӯравӣ ҷудо кард.
  Бо вуҷуди ин, немисҳо низ талафоти калон доданд - наврасон аз чордаҳсола ва бобоҳо аз синни шасту панҷсола ба артиш даъват карда шуданд. Ҳатто якчанд дивизияҳои занона таъсис дода шуданд, инчунин полкҳои алоҳидаи снайперӣ ва авиатсионӣ, ки дар он ҷинси одилона меҷангиданд!
  Дар тирамоҳ немисҳо худро муҳофизат карданд ва аз ҷониби артиши шӯравӣ тафтиш карда шуданд. Зимистон хам чангхо cap шуданд. Немисҳоро, ки бартарии азими ҳаворо нигоҳ медоштанд, шикастан мумкин набуд. Шаҳрҳои дар муҳосира қарордоштаи Рига ва Одессаи шӯравӣ фурӯ рехтанд, аммо фрициҳо ҳамлаи худро минбаъд инкишоф дода натавонистанд.
  Дар соли 1947, танки шӯравии Т-54 ба истеҳсоли оммавӣ шурӯъ кард, ки он бояд бо асосии олмонӣ, пирамидаҳои Е-50 рақобат кунад. Дуруст аст, ки мошини шӯравӣ аз ҷиҳати зиреҳ ва аслиҳа ҳанӯз аз мошини олмонӣ пасттар буд, аммо арзонтар ва сабуктар буд. Истеҳсоли оммавӣ дар моҳи июл оғоз ёфт.
  Дар авиатсия вазъият бадтар буд, аммо 30 декабри соли 1947 аввалин ҳавопаймои ҷангии шӯравӣ МИГ-15 ниҳоят парвоз кард.
  Ин чунин маъно дорад, ки ба монополияи фашистй дар хаво хотима дода мешавад.
  Истеҳсоли оммавӣ моҳи майи соли 1948 оғоз ёфт. Худи мошин дар суръат ва мусаллахшавӣ аз ME-362 каме пасттар буд. Дуруст аст, ки олмонҳо ҳанӯз дар таҷрибаи хуби истеҳсолӣ ва ҷангии асҳо ибтидо гузоштанд. Вале маълум шуд, ки дар хаво СССР ба паритет ноил шуданй буд.
  Тирамохи соли 1948 гуфтушуниди нав cap шуд.
  Германияро аз байн бурданд, вале СССР хам аз хун рехта шуд. Гайр аз ин, физикхои немис тавонистанд, ки аз физикаи советй пеш гузаранд ва рейхи сеюм аллакай бомбаи ядроиро бомуваффакият озмуда буд.
  Роммел як варианти мӯътадилро пешниҳод кард - олмонҳо ҳама чизеро, ки аллакай забт карда буданд, мегиранд. Аз Рига ба Одесса.
  Сталин дар ҷавоб ба варианти сифр розӣ шуд. На мо барои шумо, на шумо барои мо!
  Гуфтушунид боз ба бунбасти комил расид.
  Коба дар навбати худ бо ҳар як саноатчӣ, конструктор ва коршиноси ҳарбӣ мулоқот кард.
  Баъд аз он у дар назди омма нутк хонд: дар он эълон кард, ки ба мукобили фашизм чангро то охири галаба мебарад!
  Рузи 7 ноябри соли 1948. Он рӯзи гардиш ва қарори бузург шуд!
  Эпилог
  21 декабри соли 1954... Нью-Йорк... Дар баландтарин бинои осмонбӯси Иёлоти Муттаҳида байрақҳои сурх ба таври фаровон овезон шудаанд.
  Сталин, ки симои вай дар экранхои азим ва дар тамоми лавхахои республикаи халкии Америка намоиш дода мешавад, бо табассум ба суи кушунхои советй, ки аз хиёбони Ленин мегузаранд!
  Ахли чахон хафтоду панч солгарди рафик Сталин - аввалин императори сайёраи Заминро кайд мекунад!
  
  ТАШДИЛ ШУДАНИ ЛЮСИФЕР
  Ҳарчанд ин барои ӯ осон набуд, аммо ҳанӯз нисбатан ҷавон ва рӯҳаш сахт нашуда буд, ба ҷанговар Палпатин тавонист аз садди қафо қадам занад.
  Каролин бояд бо дасти худ ва шамшер кушта мешуд. Аммо барои пинхон доштани изи онхо дар худи каср заряди хурди ядрой гузошта шуд.
  Дарт Сидиус аллакай дар истифода бурдани шамшер хуб медонист ва дар роҳ ба сӯи малика посбони шахсии ӯро буридааст. Сипас, фармуд, ки зону зада, кафшҳои гаронарзишашро аз танаш кашад, то ки ӯ, чун анъана, дар болои чӯб пои луч бимирад.
  Каролина маълум шуд. Палпатин чеҳраи ҳақиқии худро ба ӯ ошкор кард ва шахси августа гиря кард. Пас аз он Дарт бори аввал дар умри худ барқро ба кор бурд... Ва ҳангоме ки маликаи сӯхташуда хомӯш шуд, Сит-лорди бераҳм силоҳи ҳастаиро ба детонатор гузошта, қасрро тарк кард.
  Сокинони олами зериобй ба саботаж айбдор карда шуданд, ки барои хамин дар байни ду олами сайёра чанги вахшиёна cap шуд. Сарфи назар аз бартарии технологии онҳо, мусобиқаи зериобӣ тавонист зинда монад. Гайр аз ин, намояндагони сенати республикавй дахолат карданд, ки ба геноцид рох дода наметавонистанд.
  Палпатин ба дастовардҳои сулҳҷӯёна ноил шуд ва ҳоло ба сатҳи галактикӣ расидааст, то кунун танҳо дар нақши як ёвари хоксори сенатор аз Набу, аммо хеле зуд маъруфият пайдо кардааст.
  Устодаш Плагаус аз болоравии шогирд маъкул буд, вале худи у ба омузиши илмии магохлорияхо торафт бештар машгул мешуд. Ӯ мехост, ки худаш ҷовидона ба даст оварад ва тарзи эҳё кардани мурдаҳоро омӯзад. Илова бар ин, Плагаус, сарфи назар аз бераҳмияти зоҳирии худ, маҳз ба баъзе хешовандонаш пайваст буд ва орзуи эҳёи зудтари онҳоро дошт.
  Духтари Палпатин калон шуда, малика шуд. Ва ӯ ба зудӣ насли худро дошт. Шавҳар расман подшоҳ набуд, балки ҳамсари комилан қонунӣ буд ва собиқ афсар - Ҷеди, гарчанде ки сатҳи баланди маҳорат набуд. Ба таври расмӣ, ӯ унвони шоҳзода ва ҳокими хурдиро гирифт - таҳти роҳбарии малика.
  Аммо Палпатин домоди ғайрирасмии худро дӯст намедошт: вай хеле меҳрубон, олиҷаноб, аз рӯи намуди зоҳирӣ хеле зебо буд ва аз синну солаш хеле ҷавонтар менамуд.
  Ва духтари ҳокими сиёҳпӯст бениҳоят меҳрубону дилсӯз ба воя расид. Вай аз чихати хислат ба падараш хеле монанд аст, ки шояд орзу мекард, ки бадтарин одами олам шавад.
  Ба ҳар ҳол, Плагауст дигар маҷбур набуд, ки шогирди худро бовар кунонад. Палпатин худаш тасмим гирифт - ҳам духтараш ва ҳам шавҳарашро нест кунад.
  Аммо албатта ба тавре, ки худро фош накунад. Ва ин осон нест, зеро пас аз ҳама нооромиҳо ва саботажҳо амнияти қаср хеле мустаҳкам карда шуд.
  Палпатин тасмим гирифт, ки дар киштии ситораҳо садама анҷом диҳад. Вай бо истифода аз нуфузи худ тавонист ба парвози оилаи шоҳона ба Корузан - сайёраи метрополия ва пойтахти ҷумҳурӣ ноил шавад. Гуё даъват ба иди бузург - хазорсолаи ташаккули бузург.
  Вай дарси муаллими худ Плагеисро нагз омухт;
  Муаллим ба шогирд ваъда дод, ки ҳарчанд таълими ӯ ҷиддӣ бошад ҳам, онҳо аз ҳукмронии ду озод хоҳанд шуд. Доираи бераҳмонаеро, ки Дарт Бэйн муқаррар кардааст, шикаста, онҳо аз ҳамдигар чизе пинҳон намедоштанд, дар муносибатҳои худ ҳасад ва нобоварӣ надоранд ва ба ин васила якҷоя ба тарафи торик хизмат мекунанд. Сидиус дар тӯли даҳсолаҳо бо Муун таҳсил мекард ва дар ин муддат Плагауст ба шогирди худ ҳама чизеро, ки медонист, меомӯхт, то тамоми қудрати Плагаус ба даст овардаашро аз даст надиҳад. Дарсҳои Плагауст Палпатинро маҷбур карданд, ки бо тарсу ҳаросаш рӯ ба рӯ шавад, тамоми шодиро аз ӯ рабуданд ва ҳама чизеро, ки ӯ азиз дошт, аз худ дур кард. Худованди торик ба Сидиус таълим дод, ки эҳсосот ба монанди ҳасад ва нафрат, гарчанде ки барои азхуд кардани тарафи торик заруранд, танҳо василаи даст кашидан аз мафҳумҳои оддии ахлоқ ба хотири ҳадафи бузургтар аст. Плагауст инчунин ба шогирди худ дар бораи воситаҳои ба даст овардани қудрат бо ҳадафи ниҳоии назорати Галактика лексия дод.
  Аммо роҳи самараноки омӯзиш гузаштан аз монеаҳои виртуалӣ ва синамои бисёрҷанба буд.
  Ҳангоми кӯмак ба Палпатин дар боло рафтани сафҳо, Устод ба Талер Сидиус дастрасӣ ба голокрони Сит ва инчунин бисёр дигаронро дод. Вай ба Палпатин чӣ гуна мубориза бурдан бо шамшерҳо, истифодаи барқро таълим дод ва ӯро маҷбур кард, ки ҳама гуна донишҳоро дар бораи силоҳ ва техникаи гуногуни тарафи торикӣ аз худ кунад, аммо ба онҳо танҳо аҳамияте диҳад, ки барои расидан ба ҳадафи аслии Фармон. Дар айни замон, Плагауст зери ниқоби Димишқ ҳама кори заруриро анҷом дод, то касе ӯро дар робита бо Палпатин гумон накунад.
  Ҳамин тавр, дар ин ҷо як чизи оддӣ рӯй дод - киштии кайҳонӣ дар ҷараёни астероид афтод. Гузашта аз ин, аллакай пас аз бозгашти киштии ситорагарм, вақте ки бисёр халабонҳо нӯшокиҳои сахт гирифтанд.
  Ва Палпатин на танҳо гумонбар нашуд, балки ҳатто барои изҳори нигаронӣ ва баргардонидани ӯ аз масири хатарнок бо орден мукофотонида шуд. Аммо чунин усулҳои баҳона вуҷуд доранд, ки шахс ҳатман баръакси онро мекунад. Ва игвогарй кор кард ва асбобхо андаке осеб диданд.
  Ҳам ворисон ва ҳам ҳамсарон мурданд, танҳо кӯдаки маликаи Падме Амидала, набераи Палпатин зинда монд. Вай тахти Набуро мерос гирифт.
  Ва Дарт Сидиус ба рӯйхати ҷиноятҳои худ илова кард. Бо вуҷуди ин, на ҳама аз ҷониби Plagaust тасдиқ карда шуд.
  "Шумо Қувва, шогирд ва истеъдоди роҳбарӣ доред. Муҳимтар аз ҳама, шумо хунхорӣ ба як қотили силсилавӣ доред, гарчанде ки мо бояд онро дар захира нигоҳ дорем - агар зӯроварӣ ягон ҳадафи махсусро иҷро накунад. Мо қассоб нестем, Сидиус, мисли. баъзе аз Ситҳои гузашта мо меъморони оянда ҳастем."
  "Чанд муддат?"
  "Дар дахсола - на як руз пештар".
  Аммо сабр дар худдорӣ кардан намехост, ки худро зоҳир кунад. Ҳарчанд баъзан худи Витт ҳайрон мешуд, ки чаро ӯ ногаҳон ин қадар бераҳм шуд. Оё ӯ бо ин қадар таҷовуз ба дунё омадааст? Зиёда аз ин, дар доираи дустона Пальпатин таассуроти одами мехрубонтарин бахшид.
  Дарт Сидиус ҳатто як назарияи навро ҷорӣ кард: Сити ҳақиқӣ бояд фикрҳои худро чунон моҳирона пинҳон кунад, ки ҳатто муаллим ҳиларо намефаҳмад! Ҳатто агар ӯ худро Плагаусти ҳаким меномад!
  Ҳангоме ки Палпатин вориди сиёсати галактикӣ буд, мураббии ӯ дар таҳқиқоти худ ба дастовардҳои нав ноил шуд. Иродаи чинояткори Инчорри, ки хайати вакилони як нажод ба Димишк пешниход карда буд, сарфи назар аз муковимати дохилии хазандагон дар зери таъсири Кувва шикаста шуд. Плагауст инчунин дар дигар намунаҳо таҷрибаҳои зиёде гузаронида, қобилиятҳои худро санҷидааст. Дар вохӯрии навбатӣ дар кэш, Плагауст ба Сидиус дастурҳоеро баён кард, ки тибқи он Сит бояд амал кунад, дар бораи барҳамдиҳии деринаи Керред Санта сухан ронд ва ба Сидиус амр дод, ки куштори сенатор Видар Кимро фармоиш диҳад, то Палпатин ҷои ӯро бигирад. . Худи Плагеис ба сайёраи Камино ташриф овард ва дар он ҷо бо нажоди маҳаллии клонсозон гуфтушунид кард, то артиши Йинхорри итоаткорро эҷод кунад. Баъдтар, Димишқ ва зердастонаш ба Серенно рафтанд, ки дар он ҷо Плагеис шахсан бо Ҷеди дар он ҷо ҳузурдошта сӯҳбат кард. Ҳамин тавр, ӯ фаҳмид, ки Ҷеди Ки-Гон Ҷин ба корпоратсияҳо нафрат дорад ва муаллими собиқи ӯ Дуку мавқеи ҷумҳуриро ноустувор мешуморад. Плагауст дар дили устод Сифо-дяс мохирона тухми шубха шинонда, уро бо нарм бовар кунонд, ки ба республика армия лозим аст.
  Воқеан, кй барои сохтани мошини гаронбаҳои ҳарбӣ бидуни ҷанг меравад? Ва Ситҳо мехостанд, ки маҳз бо усули зӯроварӣ назорат кунанд, зеро ҳар усули дигар хилофи таълимоти онҳо буд.
  Дар ҷаласаи сиёсӣ барои қабули зиёда аз даҳҳо федератсияи савдо ба ҷумҳурӣ, Плагеист ва Сидиус зери ниқоби Димишқ ва Палпатин боз мулоқот карданд. Пас аз як нақшаи пешакӣ омодашуда, Палпатин як суханронии аҷибе кард, ки боиси доду фарёд ва бесарусомонӣ дар Сенат шуд. Плагауст хушҳол буд, зеро сайёраҳои Федератсияи тиҷорат ба ҳайати ҷумҳурӣ дохил шуданд ва дар оянда Сит метавонист ҷанги галактикиро бо дастони худ оғоз кунад. Аммо Плагеис медонист, ки сенатори кинадор Пакс Тим бо дигар душманони Димишқ - сохтори амниятии Санте - мусоҳиба кардааст ва акнун барои аз байн бурдани Димишқ чораҳои фаъолтар хоҳад гирифт. Аз ин рӯ, Плагеис дидаву дониста Палпатинро бо Тим дар як ҷаласаи сиёсӣ овард ва донишҷӯро ҳамчун дом истифода кард ва ҳамзамон ӯро озмоиш кард. Сарфи назар аз амалҳои бомуваффақияти Сидиус, Тим тавонист, ки ҳарду Ситро бо фармони Плагуест ба қотилони Маладия мағлуб кунад. Вақте ки охирин тамоми қувваҳои худро барои боздоштани одамрабоӣ ва пайдо кардани Тим мутамарказ кард, ӯ намедонист, ки ҳамлаи дуввум алайҳи ӯ тарҳрезӣ шудааст.
  Ва Дарт Сидиус инро ҳис кард, аммо аллакай дар бораи раҳоӣ аз васияти устодаш фикр мекард.
  Дар маросими супоридани Ларш Ҳилл ба ордени Доираи камон, ки дар ложаи орден дар Корускант баргузор шуд, Дарт Плагеист аз ҷониби зархаридон қариб кушта мешуд. Ёрдамчии Палпатин Пестадж бо маладиён тамос гирифт ва маълумоти заруриро гирифта, фавран Палпатинро хабардор кард. Ҳарду ба ҷои сӯиқасд расиданд ва танҳо Плагеисро, ки захмдор ва базӯр нафас мекашид, зинда ёфтанд, ки захмро дар Қувва печонида буд; бокимондаи Муунси пойтахти Димишк кушта шуданд. Баъдтар Палпатин аз Тим қасос гирифт ва ӯро ва бисёре аз аъзои дигари Протекторати Гран дар сафорати Маластаре дар Корускант кушт. Пулис бо вуҷуди таъсиси як гурӯҳи вижа барои таҳқиқи ин маргҳо дар пайи қатли сенатор Ким омилони ин ҷиноятро пайдо накардааст. Дар натиҷа, Димишқ Пойтахтҳо пешвои худро аз даст надод, аммо Ҳего Димишқ аз корҳои Галактика истеъфо дод.
  Нақшаҳои Дарт Сидиус хеле маккорона буданд. Вай наберааш Падверо накушт, балки бо вай дустй пайдо кард. Ва бо майли зоҳирӣ ӯ сенатор шуд.
  Таъсири лорди сиёҳ афзоиш ёфт ва сеюмин Сит Дарт Маул пайдо шуд. Инчунин усулҳои ваҳшиёна ва як ҷанговари хеле қобилиятнок омӯхта шудааст. Аммо, истеъдоди Маул дар қувват он қадар бузург нест, ки вай вориси комил гардад.
  Илова бар ин, ҳам Плагауст ва ҳам Талер ҳоло ҳам одамонанд ва на аз нишонаҳои нажодпарастон. Онҳо аслан намехостанд, ки тахти империяи ояндаи Сит аз ҷониби шахси дигаре ба ҷуз насли инсон мерос гирифта шавад.
  Аз ин рӯ, шояд марги Дарт Маул пешакӣ муайян карда шуда бошад. Илова бар ин, Палпатин дар давоми дуэл бо шогирди худ қариб мурд ва танҳо қувваи олӣ императори ояндаро аз марг наҷот дод.
  Дарт Сидиус аз он хашмгин шуд, ки касе дар коинот дар истифода бурдани шамшер аз ӯ беҳтар аст. Ва ин низ осори худро гузошт. Хушбахтона, барои ҷуфти инсонӣ, Моул аз сабаби маҳдудиятҳои худ, дар донистани паҳлӯи торикии қувва аз онҳо пеш гузашта наметавонист!
  Димишқ ва Палпатин ҳама корро карданд, то бӯҳрони Набу ба ҳардуи онҳо нафъ расонад. То он даме, ки Дарт Моул амалиёти Набуро барои нест кардани Ҷеди оғоз кард, Димишқ барои эҷоди бӯҳрони нав чораҳои фаъол гирифт. Димишқ бо сарони иттиҳодияҳои корпоративӣ, гильдияи тиҷорат, иттиҳодияи техно ва дигар корпоратсияҳо тамос гирифта, онҳоро ба кирдорҳои бади ҷумҳуриявӣ нисбат ба ҷаҳониёнашон бовар кунонд. Палпатин, ки ба вазифаи канцлери олии Республикаи Галактикй интихоб шудани худро таъмин карда, карор дод, ки вакти яккаю танхо ба анчом расондани Нақшаи Бузург расидааст. Пас аз он ки аз Плагауст ҳама чизеро, ки ба ӯ лозим буд, омӯхт ва бо истифода аз робитаҳои муаллимаш барои ба даст овардани мансаби дилхоҳ, Палпатин пиршавии Муунро ба ҷуз як монеа чизе намедонист. Плагауст бошад, гуё ба шогирдаш комилан бовар мекард.
  Гузашта аз ин, Дарт Маул мурд ва ҳукмронии ду нафар ба таври худкор барқарор карда шуд.
  Дар пеш кори зиёде ва вақти зиёд дар пеш буд.
  Пас, чаро тандеми онҳо бояд чанд сол боз вуҷуд надошта бошад - аммо Тартиби Ҷеди комилан нест карда намешавад?
  Аммо ин чизи муҳимтарин набуд. Плагауст ниҳоят як сирри даҳшатнокро ошкор кард: "Ӯст, ки падари воқеӣ ва биологии Палпатин - Витт Талер аст."
  Оре, модараш - зани хеле зебои дехкон, сари лорди савдогари сарватманди Димишкро гардонд. Ва у шавку хаваси худро дошта натавонист.
  Умуман, пас аз ворид шудан ба Сит, қобилияти такрористеҳсоли насл якбора коҳиш меёбад. Ва дар ин ҷо шумо хеле хушбахт ҳастед - шумо як писар доред! Ва он қадар қобилиятнок ва на танҳо дар қувват, балки бо истеъдоди фавқулоддаи сиёсӣ низ лаёқатманд аст.
  Ин сабаби рақами як буд, ки ӯ ҷавонро наҷот дод. Гузаронидани тиҷорат ба хуни худ хеле гуворотар аст. Ҳарчанд аз сабаби он, ки Сит сатҳи баланд қариб безурёт шуд, робитаҳои оилавӣ ҳеҷ гоҳ муҳим ҳисобида намешаванд.
  Плагаус эҳсосотӣ шуд... Шояд ӯ воқеан тасмим гирифт, ки писари худаш ба ӯ даст нарасонад.
  Аммо маҳз ҳамин чиз Дарт Сидиусро ба амал тела дод. Содир кардани чунин ҷиноят, ба монанди куштори падари худ, орзуи ҳар як устоди Сит аст.
  Шаби пеш аз интихобот Димишқ дар тӯли чанд соли ахир танҳо бо сенатор Палпатин дар назди омма баромад кард: онҳо дар нахустнамоиши намоиши нави операи Мон Каламари дар Театри Операи Галактикӣ ширкат карданд. Пас аз муаррифӣ, ду Лордҳои Сит ба пентхауси Димишқ дар бинои Калдани Спирс ба нафақа баромаданд, то муваффақияти дарпешистодаи Палпатинро ҷашн гиранд. Палпатин бо шароб дар атрофи муаллим давр зада, суханронии дар пешистодаи худро дар Сенат машқ мекард.
  Плагаус, ки маст буд, ба Палпатин гуфт, ки таҷрибааш бо магохлорияҳо муваффақтар буд. Писарбача Анакин дар мусобиқа ғолиб омад ва муҳимтар аз ҳама, тавонист як артиши роботҳои ҷангиро хомӯш кунад. Ин маънои онро дорад, ки писарбача бештар аз ҳар касе, ки дар коинот зиндагӣ мекунад, қобилият дорад. Гайр аз ин, ба гайр аз бача, вай муяссар шуд, ки намояндаи нажоди Тогрутаро бо магохлориён бордор кунад. Бо дарназардошти он, ки намояндагони ин насли башарӣ, вале ғайриинсонӣ нисбат ба Магохлориён фақиртаранд, аммо дар айни замон фоизи Ҷедиҳо дар байни онҳо, ки шумораашон ба маротиб камтар аз одамон аст, хеле зиёд аст...
  Духтари нав Ахсока Тано дар оянда метавонад ба қуллаҳои фавқулодда, ки қаблан номаълум буд, ноил шавад. Омезиши роҳҳои алтернативии дарки қудрати Тогрута ва фаровонии магохлориён метавонад муъҷизаи воқеии табиати инсониро ба вуҷуд оварад.
  Баъд чӣ? Вай таҷрибаҳоро идома медиҳад ва нажоди нави одамонро ба вуҷуд меорад - қувваи он ба худоён баробар аст. Ва ӯ қодир аст, ки мавҷудоти сатҳи боз ҳам баландтар аз магохлориён - теохлориёнро синтез кунад, ки ба Сит имкон медиҳад, ки қонунҳои физикии коинотро тағир диҳад ва шояд оламҳои нав эҷод кунад!
  Аз хоҷаи сиёҳ чизе метарсид ва ҳайрон мешуд.
  Оҳиста-оҳиста маст шуда, Плагауст бори аввал дар тӯли солҳои зиёд ба хоб рафт ва чанд лаҳза баъд Сидиус дудилагӣ (шояд танҳо сарашро бо шамшер буридан беҳтар аст?) ба сари муаллим сели барқи Зӯрро равон кард. .
  -Ту, падар, барои ҳамааш ҷавоб медиҳӣ! Барои он ки маро тарк кардед, барои ман иҷозат дод, ки як соли дӯзахро дар таҳхонаҳои шиканҷаи шоҳона таҳаммул кунам! Чаро маро маҷбур кардӣ, ки ишқи ягонаи ҳақиқии худро бикушам, Каролин?
  Сити сиёҳ наъра зада, ба волидайнаш барқ пошид. Ӯ дар ҳақиқат аз ӯ нафрат дошт.
  Дарт Сидиус аз дарди Плагауст лаззат бурда, оҳиста-оҳиста ӯро то ба марг шиканҷа дод ва ӯ бо ёрии Қувваҳо хаста шуда, коре карда натавонист ва мурд.
  Дар сонияҳои охир лорд сиёҳ гуфт:
  "Шумо ин бозиро дар рӯзе, ки шумо қарор додед, ки маро таълим диҳед, то Галактикаро идора кунам, шумо падари худро дар паҳлӯи худ доред - ё аниқтараш, дар зери пошнаи худ шумо муаллими ман будед, падар - ҳа, барои ин Ман то абад бо ту хоҳам буд, миннатдорам, аммо шумо ҳеҷ гоҳ оғои ман нахоҳед шуд ".
  - Палпатин бо Дарт Плагауст, ки дар оташи барк мурдан ва сухта истода буд, видоъ кард.
  Ихтироъкори Сит ҳамин тавр ҳаёти пуртуфони худро ба охир расонд. Ва бо у сахифаи таърихи умумибашарй гашт.
  Аммо ду офаридаи нав ва бузург боқӣ монданд: Ахсока ва Анакин, инчунин донишҷӯе, ки тавонист бар галактика қудрат ба даст орад ва Ҷедиро мағлуб кунад.
  Ҳамин тариқ, Люк Скайволкер набераи Палпатин ва писари Дарт Вадер буд.
  Аз ин рӯ, лорд Сит сиёҳ натавонист фармон диҳад, насли мустақим ва боистеъдоди худро бигирад ва нобуд кунад. Гузашта аз ин, ҳар чӣ гӯяд, Луқо сад фоиз инсон аст ва фарзандони худаш ним Тогрутаанд. Аммо император Палпатин аллакай қонунҳоеро ҷорӣ карда буд, ки ҳуқуқҳои ғайриинсониро маҳдуд мекунанд ва ба таври умум кӯшиш мекард, ки дар қудрати нав қонунҳои нажодпарастиро таъсис диҳанд.
  Воқеан, азбаски одамон аз ҳама нажод дар галактика ҳастанд ва худи император низ мисли атрофиёнаш инсон аст, пас нажодпарастии шадид ва таҳқири нажодҳои дигар комилан ба рӯҳияи Ситҳост. Онҳое, ки дӯст медоранд фурѓ ва ҳукмронӣ.
  Маршали Гранд Таркин як назария ва идеологҳоро барои сафед кардани нажодпарастӣ таҳия кард ...
  Аммо танҳо нисфи одамон тахтро мерос гирифтанд. Ахсока аз нашъунамои зишт халос шуда бошад хам, пусти хамелеонаш зебо менамояд.
  Император махсусан фарзандони худро фиристод, то ҳаётро дар сайёраи Шило, ки дар он ҷо Тогрута зиндагӣ мекард, нобуд созанд. Ва насли хоҷаи сиёҳ ин корро бо шодӣ анҷом доданд.
  Онҳо аз таваллуд хизмат мекарданд ва танҳо тарафи торикии қувваро медонистанд. Палпатин дар айёми чавонй на як бору ду бор корхои нек карда буд. Ва агар ӯ дар таҳхона шиканҷа мебуд, агар бо Плагауст дучор намешуд, ҳеҷ гоҳ қотили бузургтарин дар галактика намешуд.
  Бале, фарзандонаш кори нек накарданд, бо хушнудӣ бадӣ мекарданд. Аммо аз чй сабаб бошад, ки барои император махз хамин чиз ногувор аст. Толлей, некие, ки дар у пурра намонда буд. Толи Палпатин боварӣ дошт, ки бе мубориза бо худ, вақте ки шумо паҳлӯи рӯшноиро дар худ мағлуб мекунед, Сити воқеӣ шудан ғайриимкон аст.
  Фарзандони ӯ хидмати бадро ҳамчун як чизи табиитарин дар олам қабул карданд, бе азоби рӯҳӣ ва пушаймонӣ.
  Аммо Палпатин бо худ мубориза мебурд ва танҳо Худои Таоло медонад, ки куштори Каролин ба ӯ чӣ арзиш дошт.
  Илова бар ин, император ҷуръат накард, ки модарашро бикушад. Эҳтимол, Плагауст низ нисбат ба ӯ эҳсоси дилбастагӣ ҳис мекард ва ҳеҷ гоҳ чунин саволе нагузоштааст.
  Ва модари Палпатин ҳанӯз зинда аст ва сарфи назар аз он, ки вай аз сад сол гузашт, тамоман ба зани хеле пир монанд нест. Баръакс, вай назар ба писараш ҷавонтар ба назар мерасад, малламуй қавӣ - на бештар аз сӣ сол аз намуди зоҳирӣ. Пас аз озод шудан аз меҳнати вазнин вай дар як вилояти дурдаст маскан гирифт ва дар он ҷо ба ҷодугарӣ машғул шуд.
  Бале, вай як марди оддӣ, деҳқон, балки як зани ғайриоддӣ буд, ки дар генетикаи худ тағйир ёфт. Вагарна вай базӯр аз хоҷаи сиёҳ ҳомиладор шуда метавонист.
  Пойлуч, тан®о камар ба бар дошт, камари борик мисли камари духтари  авон дар са®ро сахт кор мекард ва шаб®о ба се®ру се®р машѓул буд. Аммо вақте ки Витт бо ӯ зиндагӣ мекард, модар фаъолияти худро пинҳон кард ва писарашро ба ҳеҷ чиз ташвиқ накард.
  Ҳақиқат ду бор лағжид: эҳтимол ба ӯ на танҳо наздиконаш, балки фарзандону набераҳояшонро ба хок супорад.
  Палпатин ҳамагӣ як сол пеш ба назди модараш омада буд - вақте ки Набуро аз ҳамлаи исёнгарон муҳофизат кардан лозим буд. Онҳо инчунин дар ҷустуҷӯи асрор буданд, дар сайёраи хонаи императори сиёҳ. Шояд мехостанд ну«та®ои заифашро ошкор кунанд, ё хешу таборашро пайдо кунанд?
  Император бародари нимсола дошт. Дар ин ҷо Палпатин ӯро чанде пеш аз бӯҳрон дар Набу ба қувваҳои сиёҳ қурбон кард - чӣ гуна гуфтан мумкин аст, то бахт табассум кунад.
  То ин вақт, бародараш аллакай набераҳоро ба даст оварда буд, аз ин рӯ тактикаи интизорӣ ва дидани Дарт Сидиус натиҷа дод. Ҳатто бештари қурбониён ва иловаи нав ба пантеони хешовандони кушташуда.
  Баъдан мехост, ки модарашро ҳамзамон бикушад. Аммо Палпатин интизор буд, ки бо пиразане вохӯрад: аммо модараш дар тӯли солҳои тӯлонии ҷудоӣ тамоман тағир наёфта буд. Духтараку мушакдор, аз даббоб хеле тира ва пусти хамвор, чехраи зебои манахи мардона. Аз дур умуман уро духтарча иштибох кардан мумкин аст, вале аз наздик хислатхои чехраи уро дидан мумкин аст: хеле баркамол, баркамол ва камаш 30-сола аст. Ва агар шумо ба чашмони зумуррад-сафир нигоҳ кунед, он боз ҳам бештар ба назар мерасад.
  Витт Талер, ки интизор набуд, ки модараш он қадар содда нест, ба ҳайрат афтод ва аз куштан ё ба қавли ӯ, қурбонӣ ба қувваҳои сиёҳ худдорӣ кард.
  Пас аз он  уръат наёфт, ки а«аллан бо модар- одугараш чанд сухан мубодила кунад ва аз муошират худдори карда, саросема дур шуд ва рафт. Модар шояд писарашро шинохт, аммо вай низ худро сарду бепарво вонамуд мекард.
  Ва дар вакти сафари охирини худ ба Набу вай дар лахзае пайдо шуд, ки корвони император камин гирифт. Палпатинро қариб дар қаср дафн карданд, аммо зани пойлуч ба ӯ зоҳир шуд, ки баромади пинҳониро нишон дод ва ба ӯ нишон дод, ки дар куҷо камини дигари шӯришиён ҷойгир аст.
  Баъд бо вай чанд ибора иваз карданд.
  Модари нопадид даст ба пешонии Палпатин гузошта, бо алам гуфт:
  -Чӣ қадар бераҳмона захмӣ шудӣ, писарам. Дар шумо ягон хусусияти шинохташаванда боқӣ намондааст!
  Дарт Сидиус бо хашм ба модараш чавоб дод:
  -Фақат зоҳиран ман як марди хеле пирам ба назар мерасад! Дарвоқеъ, ҷисми ман муддати тӯлонӣ тибқи қонунҳои инсонӣ зиндагӣ намекунад. Ва ман ҳоло ҳам қодирам, ки ҳама гуна Ҷедиро бо шамшер мағлуб кунам. Ва давраи мавҷудияти ҷисмонии ман барои садсолаҳои зиёд давом хоҳад кард!
  Модари  авон ба писари чиндораш сар  унбонд:
  -Оё шумо тасмим гирифтед, ки бо вампир шудан мавҷудияти ҷисмонии худро дароз кунед? Албатта, вампирҳо нисбат ба одамон бартарӣ доранд. Ба истиснои зарурати нӯшидани хун се бор дар як рӯз ва парҳез аз нури офтоб. Аммо ин ҳаёт нест!
  Император Палпатин аз модараш хафа шуд ва ҳатто мехост ӯро занад, аммо худро нигоҳ дошт. Вай бо ғазаб гурехт:
  - Аз овони чавонй пуркувваттар шудам, ба чуз нукраи дарачаи олй бо чизи дигаре куштан душвортар аст. Ва дар ҳама гуна офтоб шумо метавонед скафандри бароҳат бо филтрҳо ба бар кунед ва нури сунъӣ барои ман хатарнок нест.
  Дар ин ҷо оҳанги Дарт Сидиус нармтар шуд:
  - Беҳтараш, бигӯед, ки шумо як одами оддӣ буда, ҷавонии худро чӣ гуна нигоҳ доштед?
  Лада Талер бо табассуми ширин ва дандонҳои сафед ҷавоб дод:
  "Ман тамоми умр дар атрофи Набу пои луч гаштугузор кардам, тамоми умр кор кардам, хуроки солим мехурдам, факат шарбату шир менушидам. Ҳамеша дар ҳавои тоза - дур аз шаҳр. Факат як бор аз пойтахт дидан кардам ва баъд занчирбандй вакте ки маро ба шунидани хукм оварданд. Ва боз ба деҳа бо калла!
  Ман тарзи ҳаёти солимро ба сар мебарам ва чаро бояд пир шавам?
  Ин дафъа Палпатин ҳатто ба ғазаб наомад, худро каме ҳаяҷон ҳис кард ва аз рӯи мантиқ, тавзеҳот пурсид:
  -Миллионҳо занҳои деҳқонӣ бо шумо як тарзи зиндагӣ доранд, аммо ин бар хилофи шумо ба пиразани зишт табдил ёфтани онҳо монеъ намешавад. Сирри чист - ба ман бигӯед!
  Модар бо оҳанги ғазаб ҷавоб дод:
  -Му®имтарин суол ин аст, ки одамро чї пир мекунад? Давра дар табиат абадӣ аст ва ҷисми инсон ба чунин давра монанд аст. Ба таври объективӣ гӯем, дар худи бадани инсон ҳеҷ чиз нест, ки бояд пир шавад. - зани чавоннамуд сукут карда, бо боварии олиха суханашро давом дод. - Гап дар сари тафаккур ва имон аст. Бовар кун, ки пирӣ ғайритабиист, аммо ҷавонии абадӣ, баръакс, намуна асту пир намешавӣ!
  Палпатин бо ин комилан розӣ набуд:
  - На танҳо одамон пир мешаванд, балки металлҳо, ашёҳо, киштиҳои кайҳонӣ ва роботҳои ҷангӣ. Чаро шумо фикр мекунед, ки инсон бо ирода ва имон метавонад аз ин ҷилавгирӣ кунад?
  Ҷавонзан бо итминон ҷавоб дод:
  - Ҷисми инсон, бар хилофи металл, системаи барқароршаванда аст. Ҳуҷайраҳо метавонанд дар тӯли миллиардҳо миллиард сол тақсим шаванд ва худро нав кунанд. Ҳар як олим мегӯяд, ки захираи поя дар бадан миллионҳо миллионҳо ҳаётро нигоҳ медорад. Шумо танҳо бояд омӯзед, ки чӣ гуна як чизи муҳимро иҷро кунед - барқарор ва нав кардани ҳуҷайраҳои асаб. Он гоҳ ҷовидонӣ ба воқеият табдил меёбад!
  Палпатин бо завқ пурсид:
  - Ва ин корро чӣ тавр мекунед, модар?
  Зан хандид ва бо пичиррос ҷавоб дод:
  - Чаро вампир инро медонад? Ва ҳамин тавр шумо дар давоми панҷ ё шаш аср дар ин ҷисм зиндагӣ хоҳед кард. Ва як гурѓ®и а иби шумо ба воя мерасанд... Оё ба шумо ®анѓз лозим аст, ки асрори  авонии абадиро аз худ кунед? Хусусан бо назардошти худпарастии шумо?
  Дарт Сидиус мисли мори мазлум пичиррос зад ва теғи арғувониашро кашид:
  -Ман ҳам метавонам туро ба қувваҳои сиёҳ қурбонӣ кунам!
  Модар бе ягон сояи кишвар ба писари императораш нигарист. Вай боз хам васеътар табассум карда чавоб дод:
  -Ин фидокорӣ дар муборизаатон ба шумо кумак намекунад! Гарчи ту золими хунхор, Дуои ман туро аз марг рахо мекунад. Дар як сол шумо дар канори варта меравед. Ва танҳо модарат метавонад ҷони туро аз дӯзах наҷот диҳад!
  Палпатин нарм шуда, бо осуда дасташро ҷунбонд:
  - Хуб, чунон ки шумо гуфтед: вампир ҳанӯз панҷ-шаш аср боқӣ мондааст. Ва он гоҳ шояд ман роҳи муассиртари дароз кардани умрро пайдо кунам. Гузашта аз ин, аллакай таҷрибаҳо барои ворид кардани рӯҳ ба клон гузаронида мешаванд!
  Модар Палпатинро бӯсид ва хайрухуш кард. Аз вай бӯи тару тоза ва форам меомад. Ва Дарт Сидиус худро ғамгин ҳис кард - некӣ ҷолиби худро дорад.
  Бадӣ бад аст ва зиндагӣ ҳангоми торикӣ ва шағолҳои ваҳшиёна дар атроф хеле хаста аст. Баъзан тарсу ҳарос ба худ медарояд... Азоб ва даҳшатовар.
  Гузашта аз ин, император Палпатин мехост, ки ба ҷои ӯ як Сит нишинад, ки бадии холис набуд ва вориси ворисон метавонад ҳадди аққал як чизи эҷодиро ба ҳаёти қудрати кайҳонӣ ворид кунад.
  Люк Скайволкер сад фоиз инсон аст ва ин бартарии назарраси ӯ аст.
  Илова бар ин, хуни Анакин ва Палпатин ҳанӯз дар вай ҷорӣ буд. Ва ба тарафи тира овардани ин писар кӯшиши ҷиддиро талаб мекард.
  
  
  ТАВАЛЛУДИ ШАЙТОН
  Палпатин, ки чавони хоксор, шогирди аълохон ва бо рафтори намунавиаш фарк мекард, чи тавр тачассуми умумибашарй ва шарир гардид ва ба тарафи торики кувва гузашт?
  Ҳаёт дар сайёраи Набу нисбатан хуб буд - иқлими мулоим, замини саховатманд, қариб тамоман набудани бетартибиҳо ва талабот барои тағирот. Шакли идораи монархияи конституционй аст... Аммо хокимияти подшох бузург аст, фармонхои у бо конунхо баробар аст ва танхо ба Падл Амидала ислох карда шудааст, ки хам мухлати хукмронии монарх ва хам ваколатхои уро махдуд мекунад.
  Палпатин дар ҷавониаш ҷавони хеле зебо, борик ва албатта, аз ҷиҳати ҷисмонӣ инкишофёфта буд, ӯ дар мусобиқаи байнисайёравии Эйрбол ғолиб омад. Ин буд, ки Палпатин, ки дар охирин лаҳза ба дастаи Набу шомил шуд, ба қувва ҳассосият ҳис кард. Вай дар бозии мураккаби виртуалӣ парвозҳои пулсарҳо ва гардиши астероидҳоро пешакӣ дид. Ва ӯ дарк кард, ки ӯ ҳис карда метавонад, ки кай зарбаи марговар ва ҳалкунанда расонад. Ва он гоҳ номи ӯ каме дигар буд: Витт Талер. Модар як одами оддӣ ва падараш маълум нест. Дуруст аст, ки ба шарофати қобилиятҳои модарзод ва меҳнатдӯстӣ Витт тавонист ба факултаи ройгони коллеҷи бонуфуз дохил шавад. Барои ин бахои хеле баланд чамъ кардан лозим буд.
  Дар бораи падараш, модари хеле зебо ва қубури ӯ гуфт, ки ӯ як ҷаноби олӣ, шояд ҳатто яке аз Ҷедҳои хуб таваллудшуда бошад.
  Аммо вай номашро гуфта натавонист. Аммо Витт дар майнаи худ фарзияҳои гуногунро ба миён овард - шояд падараш воқеан император аз галактикаи ҳамсоя буд?
  Ҳатто дар кӯдакӣ, Талер, Палпатини оянда, дар худ қобилияти хондани китоби дарсии пӯшидаро ҳис мекард - дар шакли коғаз ё китоби электронӣ - муҳим набуд. Вай дӯстонашро бо қобилияти пешгӯии натиҷаи мусобиқаҳои варзишӣ ба ҳайрат меовард, ё дар шартгузориҳо муаммоҳо мебурд - мисли он ки дар мушт пинҳон шудааст.
  Аммо дар ин бозӣ фаҳмид, ки як тӯҳфаи нодир дорад. Ғалабаи ҳаяҷоновар Витт Талерро қаҳрамони Набу гардонд ва... Хуб, ҳамон тавре ки дар афсона буд, ин боиси он шуд, ки зеботарин духтари шоҳзода Каролин Амидала ба ӯ сарусадо шуд.
  Ва худи Витт, бо хуни ҷавони гарми худ, афзоиши ҳамдардӣ ва мутақобиларо ҳис кард. Онҳо девонавор ба ҳамдигар ошиқ шуданд ва вориси расмии тахт Каролин Амидала Наберри аз як писари оддӣ ҳомиладор шуд.
  Подшоҳ хашмгин шуд. Тибқи урфу одат ва қонуни сайёраи Набу исқоти ҳамл қатъиян манъ аст, аммо шоҳзодаи валиаҳд ва авлоди ӯ аз ҳуқуқи тахт маҳрум шуданд. Витт Талер бояд баъди шиканҷаҳои сахт дардовартарин ба қатл расонида мешуд. Ва пас аз таваллуди фарзандаш, Каролин ҳамчун ғулом ба плантатсия фиристода шуд. Малика дар он чо буд: пои луч, тан-хо куртаи дарида, ба у бояд хамрохи дигар духтарони зиндонй сахт мехнат мекард. Шабро дар казарма, дар тахтаҳои урён гузаронед ва хӯроки оддию дағал бихӯред. Нозирон маликаи ояндаро агар андаке сусттар кор мекарда бошад, бо тозиёна мезананд.
  Яке аз навъҳои муҷозот ғуломон овехтани ғуломон ва бо шуълаи машъал пошнаҳои урёнро тик кардан аст.
  Худи Витт дар зиндон шиканҷа шуд. Онҳо маро бераҳмона, мураккаб, вале хеле кордонона шиканҷа карданд, ки аз ҳуш рафтан ва ё бармаҳал мурданам пешгирӣ карданд.
  Витт Талер ҳазорон доираҳои дӯзахро аз сар гузаронидааст. Пеш аз ба қатл расонидан ӯро як соли пурра шиканҷа карданд. Ва баъд бояд уро фулуси каламуш дар пеши назари миллионхо нафар сокинони Набу зинда мехурд.
  Аммо хангоми цатл монстр ногахон таркид... Ва вакте ки дуд тоза шуд, Витт Талер бе асар гайб зад. Бисёриҳо инро ҳамчун нишона аз боло қабул карданд ва ба зону афтоданд. Подшоҳ ба ҷунбиш рафт, чеҳрааш кабуд шуд - зарбае зада буд.
  Ва аз шиканҷаҳои моҳҳо осеб дида, Витт дар ғоргоҳи намӣ, ки бо растаниҳои дурахшон фаро гирифта шудааст, бедор шуд. У сахт дард мекашид, вале дар айни замон хисси кувваи сахт бар-гашт. Бо баъзе сабабҳо, ҳангоми шиканҷа дар таҳхонаи шиканҷа Витт натавонист қобилияти худро истифода барад ва ҷаллодонро сӯзонад.
  Ҳарчанд вай ба таври аёнӣ аз худаш берун омадани оташ, таркиши пулсарҳо ва ҷараёнҳоро аз аслиҳаи даҳшатноки плазмапартои (дар республикаи кӯҳна манъ карда шудааст - аз сабаби қувваи бениҳоят бузурги харобиовараш) тасаввур мекард. Аммо баъд эҳсоси қувват баргашт.
  Ва захмхои чукури чаллодон охиста-охиста, вале катъиян шифо ёфтанд.
  Дар паҳлӯи Витт канистр бо омехтаи маводи ғизоӣ буд ва ӯ гоҳ-гоҳ онро ҷаббида, ба хоб меравад.
  Масалан, хоб дида буд... Хаёлпараст ва дар айни замон кахрамон;
  Хӯрдани ҷасад як раванди тез буд, шери мутант дар ҳоле ки гӯшт тару тоза ва гарм буд, шитоб мекард. Вақте ки ӯ ниҳоят ба итмом расид, танҳо як скелет боқӣ монд. Якчанд ҷанговарони сиёҳпӯст дар тан либоспӯшӣ, ки бо асои ҷодугарӣ мусаллаҳ буданд, ӯро ронда, баъд скелетро бардошта бурданд.
  - Гладиатори ҷасур, ки бо марги мардона кушта шудааст, тибқи расму оини маҳаллӣ бо эҳтироми комил дафн карда мешавад. - бо оханги шавкангез эълон кард шореҳ.
  - Аҷиб! Охири он қадар бад нест! - гуфт императори ояндаи кайхон. Витт ҳанӯз дар хоб аст, ки ӯ дар гузаштаи наздики худ аст.
  Ва шореҳи ношинос аз шодии девона нафасгир шуданро идома дод:
  - Холо бошад, идомаи конкурсро эълон менамоем. Дар ин лаҳза, ҳар кас дар ҷомеа метавонад бо шери қотил мубориза барад.
  Витт Талер дарҳол аз ҷо бархоста, бо овози баланд дод зад:
  - Ман мехоҳам!
  - Маълум аст, ки шумо мехоҳед гуноҳи худро барои букмекерӣ ба касе кафорат кунед. - Малика Каролин Амидала ӯро масхара кард.
  Ҷавон бо ғазаб дод зад:
  - Ва агар ин тавр бошад! Ҳайвоне, ки одамро мекушад, сазовори зиндагӣ нест!
  - Аммо шумо рақибон доред, бубинед. - малика Каролин ба ҳайвони ваҳшии истода ишора кард, ки тимсоҳи ростро бо чеҳраи фил ба хотир меорад. - Ин бача хам чанг кардан мехохад!
  Шорех эълон кард:
  - Пас, агар ду нафар якбора хоҳиши вориди ҷанҷолро баён кунанд, пас аввал бояд бо ҳам ҷанг кунанд.
  Ахли чамъият ин карорро бо хушнудй кабул кард, боз хам бештар тамошобинон ва бештар хунар!
  Ҷанговар Витт ба ҳаюло бо танаи бо зиреҳи пулакдор нигарист ва дар сонияҳои аввал дар чоҳи меъдааш эҳсоси ногувореро ҳис кард. Он гох чавон шавку хаваси худро бартараф кард, гарчанде ки душман бешубха хавфнок буд.
  - Ба шумо силоҳи муқаррарӣ дода мешавад! - бо овози сард эълон кард шореҳ.
  Ҷанговарон аз рӯи одат таъзим мекарданд. Сипас ба онҳо шамшеру сипар доданд. Дар ин чо Виттро боз як сюрприз интизор буд: як шамшер ба дасти росташ дода шуд ва душман якбора ду шамшер гирифт ва яроки дуйумро ба танаи худ гирифт.
  - Ин одилона нест! - эътироз кард чавон. - Ду теғ бар зидди як.
  -Ин ҷасад аст, ҳамеша дар набард биниро истифода мебарад. Чунин одат! - чавоб дод шореҳи ноаён дар овозаш нафраташро пинҳон накарда, аслиҳаро духтарони зебову қариб бевазн, ки ба нимфаҳо монанд буданд, супурданд; Ба онҳо нигариста, Витт (Палпатини оянда) як хоҳиши дилчаспро ҳис кард ва аз он хеле шарм дошт, ки шиддати ӯ мушоҳида мешавад. Аз ин рӯ бо хашм гуфт.
  - Пас ба ман ба ҷои сипари бесарусомон шамшери дуюм деҳ. - Ман намехоҳам, ки ғамгин бошам.
  - Шумо чунин ҳуқуқ доред! - каме мехрубон шуда гуфт шореҳ.
  Нимфа шамшери дуюмро ба ҷавон дароз карда, бо пафос гуфт:
  - Чанг, рыцар, шаъну шарафи худро паст назан.
  Шорех боз эълон кард:
  - Ҳуқуқи куштан ё авф кардан ба ҷанговаре тааллуқ дорад, ки силоҳи пирӯзӣ дорад! Ва инчунин ба омма. Ба фикрам, инро ба назар гирифтан лозим аст.
  -Ман ҳатман марди зебои ҷасоратро тамом мекунам. - гуфт Мурда.
  - Бе сохтани болға, шумо қалъаро тақсим карда наметавонед! - Витт бо афоризми пурмаъно гап зад.
  Онҳо бархостанд, фили тимсоҳ аз бача хеле калонтар буд ва ба интизори сигнал шурӯъ карданд.
  Нимфи пару нур ба назди у парвоз карда, аз рухсораи гулгуни чавон бусид.
  Витт сурх шуда, ним кадам монд, дар хамин лахза сигнали чанг садо дод. Майит-маккан шамшерхо ба суи у шитофт ва интизор дошт, ки уро бетантана бигирад. Ҷавон дар ҳушёр буд ва ба як тараф ҷаҳида, ҳангоми ақибнишинӣ лагад зад. Зарба бар сипар зад, бо садои нафратангез садо дод.
  - Эй, бача! Пойафзолҳои худро нигоҳубин кунед, онҳо зебоанд.
  Витти ҷавон воқеан афсӯс мехӯрд, ки кроссовкаҳояшро накашидааст, онҳо барои рӯзи зодрӯзаш тӯҳфа буданд, онҳо ба таври ғайриоддӣ ранга буданд ва бо вуҷуди чарми пойдор буданашон намехост, ки онҳоро вайрон кунад. Ба писари зани бечора туфли хуб лозим аст. Ва ӯ Витт ҳанӯз писар аст, бинобар ин ӯ метавонад бидуни хиҷолат пойлуч роҳ равад.
  Чанг давом кард ва баъд чавон кайд кард, ки душман бо танаи худ хеле мохир аст. Шамшер чӣ қадар зуд ҳаракат мекунад, дар ҳоле ки дастҳо он қадар ҳаракаткунанда нестанд ва ҳатто аз ҷиҳати дарозӣ бартарӣ доранд.
  - Тамоми умр орзу доштам, ки ба фил савор шавам, на чанг. Шумо хеле нафратовар ҳастед.
  Дар посух чир-чири хирург:
  - Ин шахсро дӯст намедоред. Ин аст, ки нажоди шумо пасттар аст.
  Витт дигар кардани траекторияро давом дод, фрезер яке аз усулхои самарабахшро ба кор бурд
  Кендо, вале аз афташ шухрати чанговари мохир ба харифаш бехуда наомадааст. Ӯ тавонист ҳама чизро бартараф кунад ва ҳатто худаш зарбаҳои ҳассос зад. Масалан, яке аз шушҳо ба қафаси синаи Витт бархӯрд, майкааш бурида шуд, ҷавон ба қафо чарх зада, аз шикасти ҷиддӣ базӯр раҳо ёфт. Уқоби дусари рус осеб дида, нимсола шуд.
  - Чӣ ҳаромзада! - гуфт Витт ва техникаи "Бабочка"-ро ичро кард, вале боз хамаи хучумхо маълум шуд
  Бозпас гирифта шуд. - Шайтони бинӣ.
  Боз ярадор шуда, дасташро харошида, баъд ба китфаш зад. Витт ақибнишинӣ кард, ӯ ногаҳон фаҳмид, ки дар ҷанг ноумедона мағлуб мешавад ва бо шарики душмани моҳиртар аз худ рӯ ба рӯ мешавад. Гузашта аз ин, ҷавон дар кендо ҳанӯз чандон таҷриба надошт.
  Маликаи Каролин низ хавотир буд:
  -Ман охирин аблаҳ ҳастам, ки дӯстдоштаамро боздошт накардаам. Дар ин олам вай комилан аст
  Ин як бегона аст ва ӯ мемирад, ҳеҷ кас намедонад, ки чӣ гуна аст.
  Вай мехост аз майдон барояд. Баъд, чун бахт омад, як ҷодугари шинос пайдо шуд.
  -Чӣ зебоӣ, бо чӯб тирпарронӣ кардан ё ҷунбонидан ба ӯ нест. Ман ҷасадро медонам! Чӣ, ӯ ҳатман мекушад ва ҳатто ҷасадро масхара мекунад. Пас хоҳӣ ё нахоҳӣ, ту бояд худро ба ман супорӣ.
  - Ҳеҷ гоҳ! - гуфт малика Каролин.
  Ҷодугари тарафи торикии нерѓ хитоб кард:
  - Дар ин сурат туро ба полк фурухтан мумкин аст ва дар як руз ба бист солдат хизмат мекунй. Ва ё баръакс, ба ҳарами ҳоким, ки дар он ҷо ҳазорон шумо ҳастанд ва шумо аз ҳасрат ва парҳезгорӣ хушк мешавед.
  Малика далерона наъра зад:
  - Ман ҷанговар мешавам!
  Ҷодугар хандид:
  - Шумо як духтари нозук ҳастед, ки усулҳои асосии ҷодугарро намедонед. Бале, шумо дар ҷанги аввал сӯзон хоҳед шуд.
  Каролин хафа шуд:
  - Устоди шӯҳрат ба ман таълим медиҳад! Бале, ва ман аз ҷиҳати ҷисмонӣ қавӣ ҳастам!
  Ҷодугар нафратангез хандид:
  - Устоди шӯҳрат? Ва ҳа, вай худхоҳ аст. Гумон аст, ки вай дар ягон чизи арзанда муваффақ шавад. Пас, ман метавонам туро зани худ кунам ва маҳорати худро мисли маҳорати худам гузаронам.
  Малика хандаовар табассум кард:
  -Оё шумо худо шудан мехоҳед?
  Ҷодугар дабдабанок наъра зад:
  - Барои чӣ не! Оё ман аз дигар довталабон бадтарам?
  Каролин самимона ва бо изҳори нафрат гуфт:
  - Шумо манфуред. Аз ламси ту безор мешавам.
  Чашмони васвасакунанда аз нури арғувон дурахшид.
  - Хуб, ман инро барои ту дар ёд дорам.
  Вакте ки онхо сухбат мекарданд, захмхои Витт зиёд шуд. Ҷавон ақибнишинӣ кард, аллакай аз гум шудани хун сараш чарх мезад. Маккандаи ҷасад боз як ҳамла кард, як гардиши даҳшатнок қариб сари бачаро бурида, рухсораи бачаро бурид.
  - гуфт бечора. - Дар ва«ти набард®о velcro дар яке аз кроссовка®ояш часпак монд.
  Ва пойафзол базӯр нигоҳ дошт. Вале илхом ба чавони кобилиятнок зада, якбора ба боло чахида омад. Вай пои худро ҷунбонд ва кроссовка мисли санги фалаҳ ба рӯи Мурси Сукер парвоз карда, ба пошнаи парчиншудаи ӯ ба чашмаш зад. Вай дод зад, як сония парешон шуд.
  Витт яке аз душвортарин усулҳои Ҷеди Кендо, "мухлиси сегона" -ро иҷро кард ва танаи ҳаюлоро бурида бурд. Чашмаи хун пошида шуд, Мурда акиб шуд, пой густурда. Аз гулӯяш гурриши даҳшатнок баромад.
  Чашмони Витт хашмгинона дурахшид:
  - Душман дар арафаи нобудшавии комил аст! Ман ғолиб мешавам!
  Чавон ба душман хамла кард танхо бо як шамшер вай дахшатнок набуд. Мурда акибнишинй карда, ларза ме-шуд ва зарбахо намедихад. Дере нагузашта вай чандин захми сахт гирифт ва шамшерашро ба замин партофт. Пас аз он ӯ танҳо ба ларза вокуниш нишон дод, сипарро гардонд. Витт дар ҳаяҷон як ҳаракати калтакро анҷом дода, аввал ба сари рақибаш корд зад, ки ба ӯ муяссар шуд, ки ба ин вокуниш нишон диҳад ва баъд ба меъдааш. Пунксия чукур буда, рудахо берун баромаданд. Баъд Витт дид, ки душман тамоман заиф шудааст, техникаи "чутка"-ро ичро карда, косахонаи сарашро сурох кард. Ӯ мурдааст.
  - Чанговар Витт, ки лакаби арвох дошт, галаба кард. Рақиби ӯ, Corpse Sucker, Smashing Trunk, қариб мурдааст. Акнун ҷавони ғолиб ҳақ дорад, ки ӯро бикушад ё на.
  Издиҳом пурғавғо буд, баъзе шартҳо бурд ва баъзеи онҳо бохтанд, аммо ҳама ташнаи хун буданд.
  Юнайтед, бо як такони ваҳшӣ ва фарёди хашмгин:
  - Уро тамом кун! Сарашро бурида ба сутун овезон кун! - фарьёд заданд. - Ин аст, ки урфу одат барои мубориза бо зиёнкорон дикта мекунад.
  Витт сарашро ҷунбонд, дар ҳаяҷони набард ӯ метавонист кушад, аммо вақте ки тамоми хашмаш тамом шуд, бухор шуд. Сар буридан бо хуни сард ва баъд суиистифода аз он дар қоидаи ӯ нест. Чавон сари нурониашро хам карда бо катъият гуфт:
  - Не, ман махлуки бечораро намекушам.
  - Вайро нест кунед! Онро тамом кунед! "Одамон доду фиғонро давом медоданд ва узвҳои гуногун ҷаҳид. Ва садо медиҳад - Моро ҳаловат деҳ!
  Императори оянда Палпатин ашрофи бемислро нишон дод:
  - Душман маглуб, хатто маъюб шуд, боз чй мехохй!
  -Дӯстат аблаҳ аст. Корпсесукерро зинда гузошта, худро душмани марговар месозад.
  У хорй ва аз даст додани танаро намебахшад. - гуфт чодугар бо хи-чири зангзада. -Чаро ту аблаҳӣ? Фарьёд накун, тамом кун?! Ӯ шуморо гӯш хоҳад кард!
  - Ман ба кадри кифоя хун хӯрдам! - ҷавоб дод духтари малика. -Ва чаро ҳамаатон ин қадар бераҳм ҳастед? Магар бо рохи дигар кайфу сафо кардан мумкин нест?
  Ҷодугаре, ки рӯяш зери ҷома пинҳон буд, пичиррос зад:
  - Аммо чун?
  Каролин хашми худро базӯр пинҳон карда, ҷавоб дод:
  - Масалан, сурудхоро гуш кунед! Ё иҷрои номерҳои бадеӣ, ҳама гуна барномаҳои фароғатӣ, бо ҳайвонот.
  Ҷодугар, ки чеҳрааш пинҳон аст, вале аз торикӣ сарҳои сӯзон ҳанӯз ҳам медурахшанд, бо садои насавӣ гуфт:
  - Ин чй гуна кабина аст? Не, ҷолиб нест! Хама гуна буфону буфонхо чои тамошои хунарро гирифта наметавонанд.
  Малика дидаву дониста чеҳраашро бурид:
  - Дар ҳақиқат?
  Ҷодугар, ки абрӯяшро кашид ва чашмонашро дурахшон мекард, гиря кард:
  - Сарояндахое, ки гулухои тиндор доранд? Бо ёрии ҷодугарӣ ва ҷодугарӣ шумо метавонед ҳама гуна мусиқӣ ва овозро дубора эҷод кунед. Мо инро карда метавонем. Ва агар хохем, ху-урихои урён мераксанд.
  Ҷодугар ангушти дарози чанголашро боло бардошт:
  -Не, духтарам, муборизаи ҷиддии гладиаторӣ беҳтар аст.
  Малика Каролин бо ин комилан розӣ набуд, аммо эътироз накард.
  Витт Талер барои мубориза пул гирифт ва ҳамзамон аз букмекерӣ каме пул кор кард. Он гох чавоне, ки хануз аз чанги пештара ба худ наомада буд ва онхое, ки ярадор шуда буданд, бояд бо
  Шери мутант. Аммо агар тамоми захмҳои дарранда бо ёрии сеҳру ҷоду шифо меёфтанд, ҷавон бо буридани тару тоза берун баромад. Витт майкаи захмдорашро кашида, кроссовкахояшро аз тан кашид ва бо эхтиёт ба як тараф гузошт ва шамшерро ба ду даст гирифт. Аз ин рӯ, нимбараҳна бо шими ҷинси печонидааш ба маликаи Каролин махсусан зебо менамуд. Дар танаи муҷассамашуда буришҳои васеъ намоён буданд. Писарак китфҳои риштадорашро молида, кӯшиш мекард, ки дардро маҷбур созад, ки ба ғазабаш хизмат кунад. Пойхои урёнаш хис мекард, ки сатхи гарми фарши зери нури сунъй гарм мешавад.
  Витт Талер бӯса зад. Хозирон чапакзанй карданд.
  Он бо овози баланд ѓурѓур кард:
  - Муборизаро муаррифӣ кардан лозим нест! Бигзор мубориза ҷолиб бошад!
  Шер мунтазири устохона нашуда, парида, хост бо шамшери дандонаш душманро парешон кунад. Ба ӯ муяссар нашуд, ба ақиб ҷаҳида, тавонист бо пошнааш ба чашмаш занад. Дарранда ба ғазаб омада, ба пеш парид ва ба нӯги шамшер пешпо хӯрд. Дар ин лахза бачаи гладиатор хам дар хайрат монд - хуне, ки пештар сурх буд, сабз шуд.
  - Хамаи ин барои чй? - пурсид маликаи ҳайратзада Каролин.
  - Ин аз он гувохй медихад, ки хайвон боз хам усту-вору пуркувват шуда, кобилияти мутобикшавй зиёд шудааст. - бо оҳанги хира ҷавоб дод ҷодугар.
  Духтар хулосаи равшан баровард:
  - Ин бад аст!
  Овози ҷодугар хеле хушҳолтар шуд:
  - Чаро! Бачаи шумо як муборизи олӣ аст, танҳо он аст, ки дашном додан ҷолибтар хоҳад буд.
  Шери аждаҳо ба хун аҳамият надода ҷаҳиданро идома дод, хеле тез буд ва ҷавон базӯр фурсат ёфт, ки гурезад. Ҳамин тавр, Витт сальто кард, мисли акробат ҷаҳида, сипас мисли лоч ба ғарқ шуд ва шиками шерро пора кард. Терминатори дандондор гӯё ба ин аҳамият надода, дар атрофи ҳалқа таъқиби ҷавонро идома дод.
  - Бало занад! - бо хашм гуфт Витт. -Тӯза шуморо гирифта наметавонад.
  Ҷавон аз талафи хун хаста шудан гирифт. Бо як зарбаи дақиқ ба ӯ муяссар шуд, ки чашми шерро сӯрох кунад, аммо бо як чашм ҳам дарранда хатарнок боқӣ монд ва аз фурсат истифода бурда, панҷаи чанголи худро бо дард ба қабурғаҳо зад. Чангалхо шаш рахи чукур гузоштанд.
  - Чӣ ҳаромзада! Гӯштро пора кунед! - хитоб кард чавон.
  Ба назар чунин менамуд, ки шер бояд кайҳо аз талафоти хун заиф мешуд, аммо ҳамлаҳои ӯ торафт тезтар мешуданд. Чандин маротиба дандонҳо қариб ки шиками шиками худро сӯрох мекарданд ва яке мушакҳои синаи Талерро сӯрох карда, онро сахт харошидааст. Љавон ба «ад-«адар рафт ва дандон®о бар сари ѓ дурахшиданд,
  ба китф сурох кардаанд. Витт арақолуд, хунолуд буд ва тавонист ба берун лағжад ва ҳатто гулӯяшро бо теғ занад. Дарранда хун мехурд, артерияи асосй сурох шуд, вале суръатро гум намекард.
  - Шумо мисли зомби ҳастед, новобаста аз он ки чӣ қадар вокуниш нишон диҳед. Шояд шумо Лео дуруст нестед. - гуфт чавон.
  Ӯ кӯшиш кард, ки як ҳамлаи ҷавобиро бикӯбад, то чашми охиринро бикӯбад, аммо нагузашт ва дар даҳони ӯ рахи хунини дигар гузошт. шер
  Ман ӯро боз бо пои худ задам.
  - Ва инҳо аз куҷо пайдо мешаванд? - Љавон ноумедї бо тамоми «увва ба ®арифонаш ба дандонаш зад. Аз зарбаи сахт устухон кафида, аз он шарбати сафед баромад.
  - Эй! - гуфт ҷодугар бо оҳанги ниҳоят хушҳол. - Дӯстат аз афташ тасмим гирифтааст, ки теғи худро тезонад, дар ҳар сурат як такаббурии ҷиддӣ вуҷуд дорад.
  -Ту чӣ мехостӣ? Витка як одами оқил аст. - бо қаноатмандӣ гирякунон ҷавоб дод малика Лея.
  Зарбаи навбатй нихоят чангро бурида. Ҳайвони ваҳшӣ гӯё самти худро гум карда бошад, чарх задан гирифт. Витт пахш кард, зарбаҳои ӯ торафт тезу тундтар шуданд, дид, ки шери мутант шино мекунад, ҷавон нерӯ зам кард.
  - Ман гӯшти шерро дӯст намедорам! - фарьёд зад чавони далер.
  - Вайро латукӯб кунед Витек, шумо хеле ҷолиб ҳастед. - фарьёд зад малика Каролин.
  Ҷавон дандони дуюмро зад, хушбахтона ҳадаф қулай буд. Бори аввал устухон таслим нашуд, ман бояд онро илова кунам. Нихоят, ин нукта хам фуру рафт, шер баръало хайрон шуд.
  -Ҳоло чӣ хел ту, бе дандонҳо, танҳо як гурбаи калон, ба марг маҳкум! - гуфт Витт хашмгин.
  Гичирроси дандон ва оҳу нола ҷавоби ӯ гардид. Мубориза ба таври возеҳ идома дошт, шер-аждаҳо зоҳиран ба ҳамла ҳаракат кард, аммо ҳаракаташ тезии худро гум кард. Писарбача, ки дар навбати худ қувваташро ҳис кард
  пайваста ба хучуми чавобй баромад ва нихоят чашми охиринро сурох кард. Ин дафъа теғ гӯё хеле амиқтар рафта, ба майна мерасад.
  - Браво, ӯро бикушед! - фарьёд зад малика Каролин.
  Тамоми зал бо хор хамрох шуд.
  - Уро тамом кун, тамом кун!
  Гладиатори чавон боз як лагад зад ва аз паси худ чахида, бо як хонаи мудаввар зад. Ба назар чунин менамуд, ки шери мутант ориентацияро гум карда, чеҳраашро чанд бор мекобад. Ниҳоят, ҳангоме ки писарбача онро ба даст гирифт, теғро ба синааш андохт ва кӯшиш кард, ки онро амиқтар, то ба дил сӯрох кунад. Панҷаҳои чанголуд ба қабурғаҳо зада, онҳоро харошида, сипас гӯштро сӯрох карданд, аммо Витт якравона теғро раҳо накард, гарчанде ки аслан пора-пора шуда буд. Дар ин чо хама кор бо ирода хал мешуд, чангчахо ба харидани гушти чавон давом медоданд.
  - Ӯро парто! - аккос зад малика Каролин. Гиряи ӯ танҳо монд.
  - То охираш биёр! - издихом гурриш карданд.
  Ниҳоят, теғи Витти хашмгин ба дил сӯрох шуд ва ҳайвони ваҳшӣ хомӯш монд, чанголҳо бори охир аз байни гӯшти пурсабр гузаштанд.
  -Бале, чунин ба назар мерасад! - нафас кашид чавон. - Тухми зулмот ба хок андохта шуд.
  Шарҳи ҷодугар эълон кард.
  - Витт, арвоҳи марг, боз ғолиб шуд; ситораи афзояндаи арена. Вай мукофоти ба даст овардаашро мегирад.
  Бо ин ибора, биниши Талер мисли туман ҳангоми ба кор андохтани нақби пурқудрати шамол пароканда шуд.
  Ва аз ин туман пайдо мешавад... симои пурқудрати қоматбаланди одам ё махлуқи одамшакл дар сарпӯш. Овози чир-чиррос садо медиҳад, ки ба овози он ҷодугар дар хоб хеле монанд аст.
  - Хуб чанг кардед Витт... Ман дар ту махорати чанговари таваллудро мебинам!
  Талер бархост. Ҳангоми хоб захмҳои ӯ амалан сиҳат мешуданд ва доғҳо пажмурда шуда, камтар намоён мешуданд.
  Ҷавон даст ба он мард дароз карда гуфт:
  -Ман аз шумо миннатдорам, ки маро наҷот додед, ҷаноб...
  Ҷавон кафи дасташро дағалона ба қафо партофт ва хиҷил кард:
  - Не ташаккур! Ҳар як шукрона ба раҳмату заъф мебарад!
  Витт сахт табассум кард ва ѓурур кард:
  -Аммо ту ҷонамро наҷот додӣ... Пас ман бояд ба ҳар навъ ташаккур кунам!
  Мард ногаҳон кулоҳашро ба ақиб партофт. Ҷавон ба чеҳраи ошкоршуда нигоҳ кард. Мард симои наҷиб дошт, каме аз чиҳилсола калонтар, гардани тавоно ва риши ҷингилаву кӯтоҳ дошт. Ниго®и чашмонаш хеле пур«увват аст, дар®ол мебинї, ки ѓ ба фармонфармої одат кардааст, чеҳрааш ирода ва қавӣ аст.
  Ҳарчанд ин ҷаноб барои Витт ношинос буд, аммо ба назари ҷавон чунин менамуд, ки ӯро қаблан дар ҷое дидааст. Ҳарчанд аз гаҳвора чунин чеҳраи зоҳирӣ ва иродаи қавӣ, шеваи шоҳона ва чашмони ҳокимро фаромӯш кардан хеле душвор аст. Аммо дар баробари ин, бо вучуди намуди начиби худ, бо вучуди баландй овозаш хирург, нафратангез, гуё дарида бошад.
  Мард ба Витт нигариста, чеҳраи сахташро тағир надода, гуфт:
  -Ман туро на барои ишқ, балки барои он ки ба ту ниёз дорам!
  Чашмони нотик дурахшид:
  -Ман туро шогирди худ мегирам ва туро ба дониши «удрате мекушоям, ки  еди®о  уръати орзу кардан надоранд... Аммо бидон, ки он чизе, ки шумо дар та®хонаи шикан а аз сар гузаронидаед, дар баробари он чизе, ки шуморо интизор аст, ®анѓз гул аст!
  Витт аз чо бархоста, бо катъият гуфт:
  - Ман омода! Ба ҳама чиз омодаед - танҳо Каролинро наҷот диҳед!
  Мард бо нафрати шадид хурӯшид:
  - Замима заъф аст! Бузургтарин заъфи Sith метавонад қодир бошад! - Дар ин чо овози лорди сиёх хавфноктар шуд. - Аниқтараш, наметавонанд, натавонанд, аммо... Аҷиб, ман Каролинро аз ғуломӣ озод мекунам! Фақат ба ивази итоати пурраи худ, то қасам хӯред, ки дар лаҳзаи зарурӣ ҳама фармонҳои маро иҷро хоҳед кард!
  Витт итоаткорона зону зада, қасам хӯрд.
  Ва он гоҳ мард гуфт:
  - Минбаъд номи нави шумо Дарт Сидиус аст! Ман Дарт Плагуи муаллим ва устоди шумо ҳастам!
  Аз ҳамон рӯз, Витт, ё ҳоло Дарт Сидиус, ба омӯзиши шамшербозӣ ва усулҳои қувваи торик шурӯъ кард. Таълимоти бераҳмона ва бераҳм. Аммо лорди нави сиёҳ дар дохили худ қудрати босуръат афзоишёбандаро ҳис кард. Вай хар руз, хафта ва мох боз кувват ва мукаммалтар мешуд.
  Дарт Плагеис, илова бар орзуи ҷовидонӣ, нақшаҳои барқарор кардани ҳукмронии Ситро дошт. Витт Талер номи худро ба Палпатин иваз кард ва намуди зоҳирӣ ва инчунин изи ангуштонашро каме тағир дод. Вай шахси дигар шуд ва ба ҷои шахси шабеҳи оилаи ашроф Палпатин.
  Вай ба як мансаби оромона ҳамчун мансабдор оғоз кард ва ҳамзамон маҳорати худро дар қудрати торик такмил дод. Илова бар ин, Дарт Плагеис, ки мақоми комилан ҳуқуқии як соҳибкори бузургро дошт, ба ваъдааш вафо кард.
  Пас аз марги подшоҳ писари хурдиаш муваффақ шуд. Дарт Плагеис ҳамлаи Ҳуттро ба қаср барангехт. Ворис, хоҳар, бародар ва амакаш кушта шуданд.
  Пас аз он капитани генерали посбонони қаср Каролинро, ки дар байни мардум машҳур буд, ба тахт нишаст.
  Чанд соли асорат зани пурқувватро боз ҳам сахттар ҳукмронӣ кард. Ва духтараш Серафим, ки дар дайр ба воя расида буд, вориси салтанати Набу шуд.
  Ҳарчанд дӯстдоштаи собиқаш ба қудрат баргашт, Палпатин маҷбур шуд, ки шахсияти худро пинҳон кунад ва ҳоло дар канор бимонад. Ҳарчанд нуфузи ӯ дар салтанат пайваста мустаҳкам мешуд.
  Капитан-генерал дере нагузашта вафот кард - аз афташ аз садама, аммо Палпатин дар паси он буд. Ва дере нагузашта, Лорд Сит талаб кард, ки Витт Талер муҳаббати аввалини худ - Малика Каролинро қурбон кунад.
  Он ба як дуэл то марг бо Плагеис омад. Гузашта аз ин, қувваҳо тақрибан баробар шуданд. Вақте ки ҳарду Сит аз ҷанг хаста шуданд, Палпатин таслим шуд ва ғур-ғур кард:
  -Ман иш«и худ ва ®амзамон бо«имонда®ои инсониятро, ки ®анѓз дар ман месузад, мекушам! - Ана, лорди сиёх овозашро баланд карда, бо катъият илова кард. -Аммо қасам, ман барои ин туро намебахшам ва ҳатман туро нобуд мекунам!
  Хоҳиши муомила бо шахсоне, ки мақоми баландтар доранд, ба табиати Сит хос аст. Қудрати дастнораси ман ҳасадро ба вуҷуд меорад; хиради ман ташнагии шуморо ба дониш сер мекунад; дастовардҳои ман хоҳиши пурқувватро барои такрор кардани онҳо ба вуҷуд меоранд! - гуфт Дарт Плагеис ба Дарт Сидиус ва бо табассум давом дод. - Бо куштани одамони наздиктарин ва азизтарин шумо дар дохили худ манбаи нофаҳмои қудратро кашф хоҳед кард. Ман ҳис мекунам, ки шумо бузургтарин Сит мешавед - вақте ки шумо охирин заъфи инсониро дар худ нест мекунед!
  
  
  БА таври мӯъҷиза таваллуд шудааст
  - Боре як полковники Нерӯҳои Ҳавоӣ буд, ки ҳангоми ҷанги Афғонистон зарбаи сахти снарядро гирифт. Ва ӯ имкони доштани фарзандони худро аз даст дод, гарчанде ки ӯ инро дар ҳақиқат мехост. Зан полковникро хеле дуст медошт ва дар ними рох ба пешвозаш рафт, аз хонаи бачагон ду писари бакувват гирифтанд; Падари фарзандхондашон онҳоро ҳамчун спартагӣ ба воя расонд. Аммо он ҳанӯз ҳам ҳамон тавр набуд. Бачаҳо бақувват ва солим ба воя расиданд, аммо ягон қудрати махсусе нишон надоданд.
  Ва бибии Ванга ба полковник пешгӯӣ кард, ки намояндаи насли ӯ ҳаками сарнавишти ҷаҳон ва коинот мешавад. Сипас полковник тасмим гирифт, ки ба назди як ҷодугари машҳур равад, то ба занаш ба таври мӯъҷизавӣ ҳомиладор шавад.
  Ҷодугар дар ҳақиқат қобилиятҳои назаррас дошт, аммо аслан вай шарлатани сатҳи баландтарин буд. Вай изҳор дошт, ки ин корро карда метавонад ва ба полковник писаре диҳад, аммо маблағи калон талаб кард.
  Полковник дар Маскав чанд амволи ғайриманқул ва инчунин тӯҳфаҳои қиматбаҳое дошт, ки дар ҷанг бо душманон ва чеченҳо ба даст оварда буданд.
  Ӯ ин маблағи ваҳшӣ - якуним миллион доллар ҷамъоварӣ кард... Ҳатто тааҷҷубовар аст, ки як шахси ботаҷриба ва ҳамин тавр фиребро харид. Аммо зоҳиран ҷодугар як атои ҷиддии гипноз, пешниҳод, маҳорат дошт, ки ҳатто худи Кашпировский ё сиёсатмадори сатҳи ҷаҳонӣ ҳасад мебурд, ки аблаҳ кунад.
  Дар ҳамин ҳол, ҷодугар як маросими хеле рангоранги саҳнавӣ иҷро карда, зани полковникро ба таври ночиз хобонд. Ва он гоҳ вай танҳо як тухми донорро ба батни Зуҳра сӯзандору кард.
  Ин як қаллобӣ хеле мураккаб набуд. Аммо самаранок. Зан, (ба монанди Марями бокира) кӯдакро бенуқсон ҳомила кард - дар омади гап, вай бокира монд, бинобар ин шавҳар бар асари ҷароҳат қувваи мардонаи худро комилан аз даст дод.
  Ҳама хурсанд шуданд ва сари вақт зан духтарчаи солим ба дунё овард. Аммо вай аз падари брюнетка ва модари сиёҳпӯсташ комилан фарқ мекард. Аммо ҳарчанд падар ба писаронаш умед мебандад, духтарашро дӯст медошт. Факат ба тарзи худаш, уро мисли спартанй тарбия карда, тарбия мекунад ва тарбия мекунад.
  Духтар зуд инкишоф ёфт, майл ва қобилиятҳои баланд нишон дод. Хусусан ҷисмонӣ. Мӯйи вай ғафс, мавҷнок, тиллоранг ва аҷиб зебост.
  Аммо вақте ки духтар пои луч аз барфи моҳи январ давидан гирифт - маъмулан соати чаҳори субҳ аз хоб бедор шуд - ҳодисае рух дод. Вай одатан ҳар рӯзро ҳамин тавр оғоз мекард. Чунин дави субх, хануз дар торикии пеш аз субх. Хеле спартанӣ.
  Вай дар ҳар обу ҳаво даҳуним километри анъанавиро тай кард, то ки дар давоми тамоми рӯз нерӯи барқ ба даст орад. Табиист, ки ин танхо ибтидои машк аст, зеро Владлен (номи ба шарафи Ленин ва Сталин!) ба санъати харбй чиддй машгул буд. Вай хатто дар мусобикахо баромад карда, духтаронро лату кӯб мекард, то онҳоро аз худ калонтар ва калонтар кунад.
  Аммо вай ҳанӯз духтари тақрибан даҳсола аст ва танҳо дар танаи шиноварӣ давида истодааст. Ва мӯйҳои тиллоӣ ба шӯъла монанданд. Ва маняки лаънатӣ дар камин кӯдакро интизор аст. Аз афташ, вай домро пешакй тайёр кардааст, зеро духтар чунон тез медавад, ки на хар як калонсол ба кафо мерасад.
  Якчанд домҳои хуб камуфляжшуда дар роҳи духтар меистоданд. Вазъият аз он сабаб боз хам тезу тунд гардид, ки барф борид ва тамоми роххо пушонда шуданд. Ва Владлен, духтаре, ки дар ҳар обу ҳаво пойлуч ва нимбараҳна давид, ҳатто аз чунин намудҳои варзиши экстремалӣ шодӣ мекард. Дар ниҳоят, душвориҳо танҳо моро қавӣ мегардонанд ва он чизе, ки моро намекушад, танҳо моро қавӣ мегардонад.
  Дом ба пои духтарак сахт часпида рафт. Хушбахтона, ба шарофати машқ, устухонҳо ба қадри кофӣ қавӣ буданд, ки дар доми хирс наканда шаванд.
  Аммо Владленро ҷиддӣ қабул карданд. Ва хеле дардовар буд. Ва харом ба духтари каратэчи хамла карда тачовуз карданй шуд. Владлен дарҳол вокуниш нишон дод ва бо пошнаи худ ба манаҳаш зад. Аммо чинояткор бакувват баромад. Вай нола карда, ба қафо ҷаҳида, ҷоғи латхӯрдаашро молида рафт. Пас аз он корд баровард.
  Духтар худро дар доми беило® ва «ариб бараҳна, бар зидди як маньяк бо корди дароз дид.
  Пас аз он ҳамлаи пурқуввате ба амал омад ва Владлен хам шуда, рақибашро бо сараш ба плексуси офтобӣ зад. Корд гузашта, пушти духтарро харошидааст. Владлен дасташро гирифта, самти зарбаро дигар кард. Нӯги ҷинояткорро рост ба гулӯ зад. Маньяк хуни худашро пахш кард ва ногаҳон рӯҳ дод.
  Ва духтарак чазои аввалини худро дода гуфт:
  - Ба охир расид!
  Бо вуҷуди ин, ин куштор буд ва пои дар дом сахт захмдор шуд.
  Мутаассифона, маняк волидони хеле бонуфуз дошт ва Владлен дар хатари мушкилоти ҷиддӣ қарор дошт. Суиқасд ба ҷони ӯ сурат гирифта, дар хонаи онҳо маводи мухаддир гузоштаанд. Полковник маҷбур шуд, ки духтарро ба ҷойҳои дурдасттар фиристад. Ба мактаби санъати харбии рус дар Сибирь.
  Дар он ҷо, дар зери замин, диндорони маҳаллӣ асрҳо боз зиндагӣ ва хидмат мекарданд.
  Аммо ин полковникро начот дод. Ӯ аз тири снайпер кушта шуд ва ҳамсараш бо иттиҳоми қочоқи маводи мухаддир боздошт шуд. Чунин ба назар мерасид, ки касе воқеан бо оилаи худ ҳисоб карда истодааст. Бародари хурдӣ низ боздошт шуд, хушбахтона, бародари калонӣ аллакай дар артиш хидмат мекард. Ва писари чордахсоларо ба колонияи ноболиғон фиристоданд. Ба он маводи мухаддир низ мансуб буданд.
  Ҳарчанд парванда дар аввал дурӯғ буд. Аммо хушбахтона, тибқи қонунҳои нав, ба ӯ аз шаш сол зиёд мӯҳлат дода намешуд.
  Модари ман як зани варзишгар буд ва инчунин мисли спартакиҳо машқ мекард. Аз ин ру, дар колон-наи занон дере нагузашта сохиби нуфуз шуда, ба кори хуб сохиб шуд. Бародари хурдй, ки тавоно ва техникаи чангиро нагз омухта буд, низ яке аз чанговарон шуда, баъд сардори дружина шуд. Пас аз адои сеяки мӯҳлати ҷазо ӯ ба шартан озод ва пеш аз мӯҳлат озод шуд. Дар Русия қонунҳо барои ҷинояткорони ноболиғ инсондӯстонаанд ва ҳатто метавон гуфт, ки хушбахтона ӯ ба сафари нахустинаш дар чордаҳсолагӣ рафтааст.
  Умуман, далели он, ки полковник, аз рӯи анъана, мухлиси ашаддии маорифи Спарта буд, ба оилаи ӯ равшан фоида овард. Дар зиндон қавӣ ҳастанд, аммо нотавон дар тахт нисбатан бад аст! Писарбача ба худаш зараре нарасонда, аз ин минтақа гузашт ва ҳатто маълумоти олии ҳуқуқӣ (!) гирифт. Аз афташ романтикаи дуздон уро ба худ нагирифтааст ва замона дигар шудааст - рохзан будан ба мода табдил ёфтааст. Баръакс, он тиҷоратро ҷалб кард.
  Маълумоти ҳуқуқӣ барои соҳибкор муҳим аст. Бо модар вазъият мураккабтар буд - вай калонсол буд ва дар як парвандаи сохта ба гардани ӯ ҷинояти вазнин баста шуд. Аслан ташкилкунандаи синдикат оид ба интиқол ва фурӯши маводи мухаддир. Ва аз нав дида баромадани парванда кариб номумкин аст. Пас, бисёр рутбаҳои баландтар ҳамчун аблаҳ хоҳанд шуд.
  Аммо ба модар муяссар шуд, ки ӯро ба як минтақаи хуби назди баҳри Каспий интиқол диҳад ва дар он ҷо ба ҳайси посбони фонди умумӣ ба кор даромад. Зиндонбон чанд китоб навишт ва ҳатто дар филмҳо нақш бозидааст. Барои чӣ не?
  Вай зиёда аз синну сол лоғар, ҷисман қавӣ, зани зебо бо чеҳраи зебо ва манаҳи мардона аст.
  Ҳамин тариқ, вай дар минтақа вақти хуб дошт, вай аз ҳаёт дур нашуд. Ва ӯ ҳатто насл дошт. Писарбача аз гахвора машк карда, хаёти харрузаи зиндонро равшан мекард. Аммо, чунон ки ба падари ху-нарй мувофик аст, модараш кор намекард, аз ин ру вакти холй бисьёр дошт.
  Владлен пас аз ҳафт сол баргашт - аз сатҳи баландтарин дар санъати ҳарбӣ гузашт. Ҳарчанд таҳдиди интиқом ҳанӯз пурра аз байн нарафтааст, ҷанговар фамилияи худро ба Шаманова иваз кард - номи пештараашро монд.
  Азбаски падараш бо генерали маъруф Шаманов воқеан дӯстона буд, иваз кардани насаб хеле рамзӣ буд.
  Владлен, ки қобилияташ аҷиб аст ва мактабаш хеле сахтгир ва дар айни замон комилан оқилона аст, дар санъати ҳарбӣ баробар надошт. Вай услуби хоси гуштини русиро омухт. Номи гуштин албатта шарт аст, ё чизе монанди Рускундо.
  Владлен як санъати ҳарбиро аз худ кардааст, ки ба таевандо монанд аст - як усули хеле таҳияшудаи ҳаракати зарбазанӣ, бо муштзании русӣ, гуштии монанд ба Айкидо - усулҳои партоб ва истифодаи инерцияи рақиб, аз бокси Тайланд - зарбаҳо бо оринҷ, зону, ва сар. Родно-варй санъати чангии синкретиро ба вучуд овард, ки техникам он дар давоми асрхо сайкал дода шуда буд ва чодугарони мохир аз дигар халкхо ва мактабхо тамоми бехтарини онро гирифтанд.
  Албатта, Владлен ба Шаманова ва чи тавр истифода бурдани ярокро ёд медоданд... Вале хама чизро донистан ва азхуд кардан мумкин нест. Ҳунарманди ҳақиқии ҳарбӣ бояд бидуни истисно дар тамоми арсенали худ моҳир бошад. Аммо вай техникаи индивидуалй ва найрангхои шахсии худро аъло ичро мекунад.
  Владлен бештар аз ҳама дӯст медошт, ки бо пойҳояш мубориза барад ва бо ангуштони бараҳнааш ашёҳои марговар партояд, гарчанде ки вай дар ҳама чиз қавӣ буд.
  Духтаре, ки каратэчи ном дошт, гарчанде ки умуман каратэро нахондааст, мактаби худро кушод. Вай дар озмунҳои гуногун ширкат мекард, аммо барои шӯҳрат ва унвонҳо талош намекард.
  Гарчанде ки вай дар баъзе мусобиқаҳои тиҷоратӣ ва ҳатто дар задухӯрдҳои зеризаминӣ бидуни қоида ширкат мекард, ба ӯ пул лозим буд.
  Дар ҳоле ки ҳанӯз духтари хеле ҷавон буд, Владлен барои издивоҷ ва соҳиби насл шитоб намекард. Вай худро дар санъати ҳарбӣ такмил дода, ба кӯдакон таълим медод. Волка Рыбаченко махсусан умеди калон зохир намуд. Воқеан, ӯ дар партоби ашёи тез бо пойҳо низ бениҳоят моҳир буд. Писарбачаи каратэ (боз тахаллус, ки ба во«еият рабте надорад!) ваъда дод, ки устоди бузургтар мешавад.
  Ва ногаҳон Волкаро ба филмҳо даъват карданд ва бародараш Олег Рыбаченко ва Владлен Шаманова ҳамроҳи ӯ рафтанд. Ва ин ҳикояи дигар аст.
  
  
  ААЗЕР-ДИЛЕТТАНТ
  Ин воқеият бештар ва боварибахштар аст. Махз, рухи оддитарин ва оддитарин бадани Сталинро ишгол кард. Ва азбаски ӯ танҳо як одами оддӣ, оддӣ буд. Факат вай медонист, ки Гитлер 22 июни соли 1941 зарба мезанад ва нати-чахои дахшатнок буданд.
  Немисҳо тавонистанд, ки Маскавро бигиранд ва мағлуби миёнарав аз ҷониби атрофиёни худ заҳролуд карда шуд. Аммо пас аз суқути пойтахт, барои ислоҳи чизе аллакай дер шуда буд. Япония ба Шарки Дур, аз чануб Туркия зарба зад. Кавказ низ афтод.
  Ва Сталинро дар аввал Молотов ҳамчун шахси созиш иваз кард. Аммо баъд Берияи шӯҳратпараст пайдо шуд. Ва Жуков уро пеш гирифт. Ва ригмароле сар шуд. Хулоса, немисхо тобистон ва минбаъд ба Урал расида, бо японхо муттахид шуда, хар гуна зухуроти муковиматро фуру нишонданд.
  Аммо дар Гарб чанг давом кард. Амрикоиҳо дудила карданд - Франклин Рузвелт, тавре ки интизор мерафт, то дақиқаи охирин ба таъхир афтод. Дар рӯзи Мавлуди соли 1941, немисҳо ба Гибралтар ҳамла карданд. То ин вакт Москваю Ленинградро ишгол карда, дар чануб немисхо ба Волга ва Терек пеш рафта буданд. Ба онҳо бештар аз муқовимати суст ташкилкардаи аскарони шӯравӣ алоқаи васеъ ва фазои васеи Русия халал мерасонд.
  Гитлер шахсан бо Франко вохурда, перспективаро ба вай нишон дод: СССР хамчун кувваи харбй вучуд надорад. Штатхои Муттахида ба хар хол аввалин шуда ба чанг дохил намешаванд. Аз ин рӯ, Бритониё комилан хатарнок нест. Гузашта аз ин, дар моҳи ноябр, пас аз забт кардани Маскав, Роммел қувваҳои иловагӣ, якчанд дивизияҳои интихобшуда ва як артиши тамоми ҳавоиро барои пурбор кардан гирифт. Ва бритониёҳо мисли хок афтоданд. Немисхо аллакай дар Искандария хастанд... Пас, Франко барои тарси хашму газаби Гитлер аз интиком аз Англия бештар асос дорад. Аммо агар вай хануз аз мустамликахои Африка ва Англия гирифтан хохад, пас...
  Франко фаҳмид, ки дастони Вермахт кушода шудаанд ва худаш ҳама чизро аз даст дода метавонад, аввал розӣ шуд, ки нерӯҳои немисро аз он гузарад ва баъд худаш ба Бритониё ҷанг эълон кард. Дар баробари ин мавкеи англисхо руз аз руз бадтар мешуд. Гибралтар дар се руз гирифта шуд. Ва дере нагузашта немисҳо Фаластин, Сурияро бо туркҳо ва Ироқу Ховари Миёна ишғол карданд.
  Амрико 4 июли соли 1942 ба ҷанг ҷалб карда шуд. Ҷопон дар рӯзи истиқлолият ба Перу-Хабар ҳамла кард.
  Немисхо аз захирахои Россия, Европа ва баъд Африкаю Осиё истифода бурда, хучуми хавой ва чанги зериобиро пеш гирифтанд.
  Германия истехсоли ярокро зиёд карда, дар чануби Африка хучум кард.
  Дар охири соли 1942, Африка, чунон ки Хиндустон, дар зери назорати пурраи фашистй буд. Ва Ҳиндухитой, Сингапур ва ҷазираҳои то Австралия зери назорати Ҷопон қарор гирифтанд. Дуруст аст, ки кушиши зимистона барои забт кардани архипелаги Гавайи аз сабаби набудани ташкили самурайхо бебарор буд.
  Аммо ба ҳар ҳол, японҳо, ки таҷрибаи бештари низомӣ доранд, дар баҳр бартарӣ доштанд. Илова бар ин, флоти зериобии Олмон хеле зуд афзоиш ёфт, ки қувваи Бритониё ва Иёлоти Муттаҳидаро коҳиш дод.
  Мохи май соли 1943 дар метрополияи Англия десанти немисхо ба амал омад. Немисхо планерхои десантй, танкхои зериобй ва хатто аввалин самолётхои реактивии бомбаандози АР-161 ва чормоторли Ю-488-ро истифода бурданд.
  Англия, ки аз чанги зериобй монда шуда буд, муддати дароз тоб оварда натавонист, вале нихоят якравона мубориза бурд.
  Пас аз як моҳи ҷанги хунин, Лондон фурӯ ғалтид ва ҷанги Англия ба охир расид.
  Марҳилаи баъдӣ Амрико буд. Канада, ки Черчилл аз он чо гурехта буд, дар тарафи Штатхои Муттахида мечангид, вале мамлакатхои Америкаи Лотинй аз cap кардани чанг ба Рейхи сеюм даст кашиданд. Ва Аргентина ва баъд аз он Бразилия немисхоро бо иттифокчиёни худ дар территорияи худ бо базахои харбй таъмин карданд.
  Чанг кашол ёфт. ИМА дар хориҷа. Армияи хушкигарди онхо пурзур аст, флоти онхо хеле зуд сохта мешавад.
  Аммо охиста-охиста немисхо ва японхо ба даст гирифтанд. Дар тарафи онҳо тамоми захираҳои нимкураи шарқӣ ва як қисми ғарбӣ буданд. Оре, чанги умумии эълоншуда самара мебахшид.
  Амалиёти "Икар" бомуваффакият гузашт ва Исландия фуру рафт. Пас аз он краутҳо ба Гренландия гузаштанд. 1944 бошад, ба касе бартарии халкунанда надод. Аммо Япония ва Рейхи сейум дар нимкураи Шаркй мавкеи худро пайдо карда, дар Американ Лотинй пуркувват гардиданд. Дар зимистони соли 1945 самурайхо хамрохи фашистон чазирахои Гавайиро ишгол карданд. Ва дар фасли баҳор онҳо ба исмуси Панама кӯчиданд.
  Пас аз марги Рузвелт, Иёлоти Муттаҳида ба ҷустуҷӯи сулҳ бо Рейхи сеюм ва Ҷопон оғоз кард. Аммо ёфтани созиш душвор аст. Гузашта аз ин, Гитлер бӯи хунро мешунид. Барракудаи фашизм аз хад зиёд мехост. Чанг давом кард. Фашистон дар Гренландия мавкеъ пайдо карданд ва тобистони соли 1945 ба Канада фуруд овардан мехостанд, вале ба бахр партофта шуданд. Канада таслим шудан намехост. Дуруст аст, ки дар тирамоҳи соли 1945 Австралия афтод, ки охирин қалъаи муҳими ҷаҳони ғарбӣ дар нимкураи Шарқӣ буд. Ҷопон ва Олмон дар баҳр комилан ҳукмрон буданд. Флоти зериобии онхо бемислу монанд буд.
  Илова бар ин, киштиҳои зериобии пероксиди водород хеле қавӣ ва ҳаракаткунанда буданд. Суръати онхо дар як соат ба чил узел расид.
  Ва дар зимистони чилу панҷу чилу шаш навбат ба Зеландия расид. Бахори соли 1946 Штатхои Муттахида кариб ба хамаи мамлакатхои Американ Лотинй чанг эълон карданд.
  Аммо лоиҳаи сохтани бомбаи атомӣ, бинобар кам шудани маблағ, натиҷаҳои назаррас надод. Аз ин рӯ, амрикоиҳо наметавонистанд ин шайтони Трампро дар бозии бохт партоянд!
  Ва дар соҳаи танксозӣ, Рейхи сеюм аз Иёлоти Муттаҳида хеле пеш буд. Беҳтарин танки силсилавии амрикоӣ "Першинг", чилу ду тонна вазн дошт, 102 миллиметр зиреҳи фронталӣ ва тупи 90 мм бо суръати ибтидоии снаряд 810 километр дар як соат дошт. Ва беҳтарин ва маъмултарин танки олмонӣ "Шоёни Шер" дар соли 1946 65 тонна вазн дошт ва зиреҳи пешинааш 250 миллиметр дошт. Инчунин паҳлуҳо ва қафои 200 миллиметр ва тупи 105 миллиметрӣ бо дарозии баррел 100 EL.
  Бо назардошти шакли пирамидаии танк, онро Першинг аз ягон кунҷ ворид карда наметавонист.
  Кушиши ба кор андохтани як катор танкхои пуриктидор барбод рафт. Дар омади гап, танҳо Т-93, ки ҳамагӣ 93 тонна вазн дошт, зиреҳи пешинааш 305 миллиметр ва таппончаи 120-калибрӣ бар зидди немисҳо дар тӯб шанси каме дошт. Аммо нишондихандахои хеле пасти рондани мошин, инчунин набудани манораи даврзананда онро рақиби арзанда накарданд.
  Таҳияи SuperPershing муддати тӯлонӣ гирифт ва то ҳол ин танк аз танки олмонӣ пасттар буд.
  Ва авиацияи реактивй, бартарии умумй аз чихати сифат дар тарафи фашистон аст. Амрикоиҳо метавонистанд танҳо аз рӯи микдор муқобилат кунанд. Аммо немисхо, ки захирахои дуньёи кухна доранд, дар як шабонаруз аз се-чорсад машина мебароварданд, ки ин аз чихати шумора аз ШМА кам нест. ME-362, Non-262, Non-323, ME-1010, TA-283 - ин ҷангандаҳои реактивӣ бар зидди нокомилҳои амрикоӣ - класси "F" берун аз рақобат ҳастанд!
  Ва самолётхои реактивии бомбаандози ТА-400, ТА-500, Ю-387, АР-383, ОД-18, ГО-270 низ берун аз ракобат мебошанд. Штатхои Муттахида хануз самолёти пуриктидори реактивии бомбаандоз надоранд. Шояд B-29. Дуруст аст, ки дар лоиха самолёти В-36 мавчуд аст, вале то хол аз истехсолот дур аст.
  Ва ракетаҳои баллистикии дараҷаи А-и Олмон дар ҷаҳон монанд надоранд.
  Ҳавопаймоҳои диск низ рақиб надоранд...
  Аз ҷиҳати технологӣ, рейхи сеюм Амрикоро ҳамаҷониба муҷаҳҳаз кардааст ва аз ин рӯ, Гитлер тасмим гирифтааст, ки Иёлоти Муттаҳидаро то охир ба анҷом расонад. Ва ҳеҷ созиш. Соли 1946 хучуми зидди Мексика ва Куба cap шуд. Дар тирамоҳ, дар Техас ва Калифорния ҷангҳо дар авҷ буд. Ва немисҳо ва Ҷопон аз Аляска ба Канада ҳамла карданд.
  Аммо холо соли чилу шашум гузашт. Ҷанги дуюми ҷаҳонӣ ҳоло ҳам идома дорад. Соли 1947 барои Канада, ки нихоят аз тарафи Краутхо, ки аз шимол омада буданд, ишгол карда буд, марговар буд.
  Ҳавопаймои бомбаандози реактивии В-36 ниҳоят дар Амрико пайдо шуд, аммо то ҳол ба Олмон ва Ҷопон интиқол додани он имкон надошт. Илова бар ин, дар охири сол, як танки Вашингтон бо як таппончаи дарозии 120 мм ва зиреҳи нисбатан қобили қабул ва хусусиятҳои ронандагӣ бо вазни шаст се тонна пайдо шуд. Гарчанде ки он аз немисҳо бадтар муҳофизат карда шуда буд, он дигар дар қудрати зиреҳпӯшӣ кам набуд.
  Аммо дар охири соли 1947 Штатхои Муттахида аллакай бештар аз нисфи территориям худро аз даст дода, ба халокат дучор гардиданд.
  Немисҳо ҳатто тавонистанд, ки танкҳои хеле вазнини "Рат" ва "Монстр" -ро ҳангоми ҳамла ба шаҳрҳои калон озмоиш кунанд. Охирин як бомбгузори дошт, ки заряди вазнаш даҳ тоннаро баровард!
  Тасаввур кунед, ки силоҳ чӣ гуна даҳшатнок буд!
  Ва дар рӯзи Соли нав Ню-Йорк афтод ва Вашингтон дар даҳуми январ.
  Бо вуҷуди ин, Янкиҳо то ҳол тақрибан шаш моҳи дигар нигоҳ доштанд. Аҷиб аст, ки ҷанги дуюм маҳз 9 майи соли 1948 ба охир расид.
  Аммо баъди ин хам сулх дер давом накард. Гитлер чунин фактро маъкул намешуд, ки Япония, аз чихати иктисодиёт назар ба рейхи сейум хеле акибмонда буда, барои худ ин кадар заминро забт кард.
  Фашистон харчанд дер бошад хам, мохи августи соли 1948 бомбаи атомии худро доштанд. Як қисми таъхир аз он сабаб буд, ки Фюрер дар бораи идеяи силоҳи қатли ом каме сард буд. Гитлер боварй дошт, ки мамлакатхоро нест кардан не, балки забт кардан лозим аст.
  Аммо аз чй сабаб бошад, ки золими золим карор дод, ки барои Японияи иттифокчй истисно кунад.
  Ракетаҳои бузурги баллистикӣ ва зарядҳои ҳастаиро нест карда, фашистон 4 июли соли 1951 Ҷанги сеюми ҷаҳониро оғоз карданд.
  Онхо ба Токио ва дигар шахрхои Япония зарбахои пурзури ядрой заданд. Баъд куввахои харбии бахрй ва хушкигард зарба заданд.
  Ҷанги сеюми вабо дар маҷмӯъ дар давоми шаш моҳ ба охир расид, он амалан як ҷанг буд. Ва марҳилаи фаъоли амалиёти ҷангӣ се моҳ давом кард.
  Ҳамин тариқ, Рейхи сеюм гегемонияи ниҳоии ҷаҳонро таъсис дод. Чунин беадолатӣ аз он сабаб рӯй дод, ки миёнаравӣ ба бадани Сталини бузург ворид шуд. Ва ҳеҷ донише дар бораи оянда ба ӯ кӯмак накард! Хусусан, хаваскор карор дод, ки авиацияи реактивиро инкишоф дихад ва ба хамаи заводу фабрикахо чунин супориш дод. Маълум шуд, ки винт чаппа шуда, реактивро рахо накардаанд.
  Ва тасмимҳои стратегии ҳамлавар аз ин беақлтар буда наметавонистанд. Бесабаб нест, ки Армияи Сурхро торумор карда буд. Ва бе он касе нест, ки ба Германия, иттифокчиёни он ва Япония мукобилат кунад.
  Хуб, худи Гитлер дар бораи муттаҳидшавии император тасмим гирифт. Махз ба вучуд овардани як давлати ягонаи умумичахонй, ки ихтиёран ва мачбурй тамоми куввахои сайёраи Заминро бидуни истисно дар бар мегирифт. Бо як пули ягона, албатта, ва барномаи интихоби генетикии ваҳшиёна.
  Ва инчунин бо омодасозии васеъшавии азими кайҳон!
  
  
  ПИСАР РУСИЯИ ШОХРО НАЧОТ МЕДИХАД
  Дар берун моҳи январ шабнам аст. Ана, писарбача Олег Рыбаченко аз куча ба мактаб меравад ва ногахон мебинад, ки девори хонаи панелии хамсоя ба таври ачибе медурахшад. Писарак занги махсусро эҳсос мекунад - он ҷо давед, шумо пешво мешавед. Писарак ба қадри имкон давид.
  Хуб аст, ки мошинҳо ба таври ҳайратангез кам буданд ва ӯ тавонист аз зери бинии онҳо гузарад. Ғавби моҳир ва шумо дар дурахши сабзи девор ҳастед.
  Писарбача ба сӯи вай мешитобад. Дастхо гуё дар фильми "Гарри Поттер" ба осонй ба ин желе медароянд ва сонияе баъд худи писарбача аз хунукии бисту панч дарача худро дар майсаи тобистона, ки аз алафи сабз фаро гирифта шудааст, мебинад.
  Хатто бо инерция писарбача ба болои алаф меафтад ва дархол аз чо бармехезад. Хуб аст, ки пас аз сардиҳо худро дар оғӯши тобистоне, ки ҳанӯз намурдааст, пайдо кунед. Ҳатто агар аз болои сараш ҷаҳида бошад.
  Писарак ба атроф нигарист - дар гирду атроф одам набуд, танхо дарахтоне, ки аллакай зард шуда буданд, ва... сохили рохи охан. Он баланд буд, ки бо гранит пӯшонида шуда буд ва дар пешаш ҳатто сими чӯбдор дар сутунҳои рах-рахдор захмдор шуда буд.
  Олег Рыбаченко хис кард, ки хамаи ин сабаб аст. Ва дар хакикат дар назди чизи халкунанда меистад... Дар сараш фармоне шунида мешавад: ба рохи охан наздик шавед. Ин корро кардан чандон осон нест; дар роҳ як қабати ғафси сим мавҷуд аст - спирали Бруно.
  Худи гармӣ ба писар роҳи халосиро нишон дод. Вай зуд ба кашидани либосхои зимистона шуруъ кард. Ва онро ба хоре партоед. Писарак шакли махсуси тартиботи равониро ҳис мекунад. "Шумо акнун метавонед як созандаи таърих шавед, шумо дигар мактаббачаи дорои тасаввуроти аз ҳад зиёд инкишофёфта нестед, Олег Рыбаченко корҳои бузургро анҷом медиҳад!"
  Писарак симро кашид ва танҳо дар тан шими ҷинс ва футболка монд. Дар мӯзаҳои гарми зимистона низ гарм буд ва писарбача аз хоб бедор шуд. Алафи сабзро пойлуч хис кардан хеле гуворо аст. Дар моҳи август хок ба таври комил гарм мешавад ва писарча дар он роҳ рафтанро дӯст медорад.
  Зимистон бошад, дар муқоиса бо тобистони ширин як фасли сол аст. Аммо писарбача вақт надорад, ки даҳони кушода истода бошад - зеро ӯ ҳоким аст. Писарбача зуд аз байни сим мебарояд. Аз он чараён мегузашт ва шарорахо аз байни либос ва ба пошнахои урён мепардохтанд.
  Писарбача фарьёд зад, зарба дардовар буд ва ба болои рун матбаа парид. Пойҳояшро сангҳои тез сӯрох мекарданд. Аммо писарбача зуд аз паси амбор давид. У хис мекард, ки хамаи ин бесабаб нест, балки як кисми накшаи бузург аст!
  Ана, рельсхои гарм, офтоб аллакай нисфирузй гузаштааст, аз хаво буи линден ва асал меояд. Ончунон ором аст, ки садои дури занбӯри асалро равшан мешунавӣ.
  Писарбача пои луч болои охани тафсон истода, фармони нав шунид: "Ба хар як рельс хафт санг гузоред". Писар дудила шуд ва бо овози баланд гуфт:
  - Вале баъд поезд аз рельс баромада метавонад?
  Овоз ба пардаи гӯшам расид:
  - Маҳз ҳамин чиз лозим аст! Душманони Русия ба ин ҷо меоянд!
  Писарак дигар бахс накард. Ва овози Худо равшан кард: танҳо сангҳои пӯлодро интихоб кунед.
  Дастхо аллакай худ аз худ харакат мекарданд. Олег Рыбаченко худро шоду мамнун хис кард - вай кордон аст, мактаббачаи оддй дар таърих мемонад!
  Сангҳо дар ҳарду роҳи оҳан сабуканд: маҳз чордаҳ дона - аз ҳар як ҳафт дона. Ва онҳо амалан фарқнопазиранд!
  Он иҷро шуд! Писарак бори дигар худро убур карда, "Падари мо"-ро хонд ва пошнаҳои бараҳнаашро нишон дода, ба ақиб баргашт. Вай аз болои сангхо чак-чак зада, пояшро харошида гурехт. Ӯ қариб дарҳол аз соҳил ҷаҳид...
  Ман намехостам, ки дубора аз ҷараён гузарам, аммо роҳи халосӣ набуд. Писарбача бо истифода аз давидан, қариб дар як лаҳза аз соҳил то садди охирин парвоз кард. Ман каме зарбаи барк задам, аммо ин дигар даҳшатнок нест. Ва инак, боз Олег Рыбаченко дар замини гарми тобистон аст. Дар пеш дар хаво тумани сабз медурахшад: рохи бозгашт.
  Писар воқеан намехоҳад аз тобистони гарм ба сардиву зимистон баргардад. Аммо баъд овози пурасрор фармони охирин медиҳад:
  - Шитоб кунед, вагарна портал баста мешавад ва шумо ҳамеша дар соли 1914 мемонед ва ҳеҷ гоҳ волидонатонро нахоҳед дид.
  Олег Рыбаченко саросемавор либосхояшро аз сим канда, бепарвоёна ба худ мекашад. Портал пажмурда мешавад ва писарбача бе пойафзоли худ ба сӯи баромад мешитобад. Вай ба ягон чизи чандирӣ бархӯрда, бо як кӯшиш ба берун ҷаҳад. Барфи поймолшудаи шахр пои урёнатонро месузонад. Шумо бояд пойафзоли худро пӯшед ва дар кӯча куртаи зимистонаи худро кашед - нигоҳи ҳайратангези раҳгузаронро ҷалб кунед.
  Ҳатто касе дод зад: "девона". Аммо бача ахамият намедихад - кори худро ичро карда, супориши бузургро ба чо овардааст...
  22 августи соли 1914 қатораи ҳомили Ҳинденбург, Эрих Людендорф ва Макс Хоффман ба садама дучор шуд. Хар се командири харбй, ки дар мухорибахои фронти шаркй - аз амалиёти Пруссияи Шаркй ва гайра роли халкунанда бозиданд, халок гардиданд.
  Дар натича кушунхои немисхо муташаккил торумор карда шуданд. Кенигсберги беҳифозат ба ҳаракат дароварда шуд ва аскарони немис қисман ихота карда шуданд ва қисман нобуд карда шуданд ё асир шуданд.
  Галабаи кушунхои рус ба тамоми рафти чанг таъсири халкунанда расонд. Ва пеш аз хама, аз чихати рухияи аскару офицерон. Пӯшида нест, ки пас аз шикаст аз Ҷопон нуфузи артиши Русия хеле паст шуд. Касе ин осиёги®ои тангчашмро рақиби  иддї намешуморид. Ва дар ин чо русхо дар чор чанги калон маглуб шуданд ва дар хамаи мухорибахо бартарии шумора доштанд.
  Ва дар баҳр онҳо низ комилан мағлуб шуданд, ба истиснои он, ки муваффақиятҳои ҷудогона ва хусусӣ буданд. Крейсерхои "Владивосток" махсусан фарк карданд.
  Пас бо немисҳо, ки беҳтарин аскарони хушкигарди ҷаҳон ба ҳисоб мерафтанд, дар куҷо бояд ҷанг кард?
  Ва он гох маълум шуд, ки краутхоро торумор кардан, онхоро пеш кардан ва даххо хазор асирро гирифтан мумкин аст!
  Дар байни армия ва ахолии Россия шавку хаваси зиёд афзуд. Дар фронти Австрия хучум босуръат пеш рафт. Австрия-Венгрия ба чанг тайёр набуд. Ва ахлоқии қисмҳои славянӣ хеле паст аст. Бисьёрии онхо бевосита дар зери набзи барабанхо ва садои оркестр таслим шуданд. Славянхо ба мукобили бародарони худ, барои австрияхои манфур чанг кардан намехостанд. Факат подразделенияхои венгерй ва этникии немис каму беш ба чанг тайёр буданд.
  Армиям рус кушунхои Австрияро торумор карда, дархол Львов, калъаи Пшемысльро ишгол кард ва муваффакияти худро мустахкам карда, ба Венгрия дохил шуд. Фронти немисхо ба гуш мерасид. Кушунхои олитарини рус дар Познань пруссхоро торумор карда, ба тарафи Одер шитофтанд. Немисҳо шаш корпусро ба Австрия интиқол доданд.
  Аммо ин кифоя набуд. Зиёда аз ин, барои ишгол намудани мавкеъхо дар марказ кувва намерасид. Ва дар гарб задухурди шадид давом кард.
  Он гоҳ Олмон маҷбур шуд, ки қувваҳои навро ба шарқ интиқол диҳад. Ба чанги зидди Австрия дохил шудани Италия вазъиятро тезутунд кард. Ин кишварҳо дар тӯли асрҳо муносибатҳои душманона доштанд. Ва иттиҳоди сегона аз бисёр ҷиҳат як ташаккули сунъӣ буд. Ҳарчанд агар ҷанг барои Олмон ва Австрия мусоидтар мебуд, Италия ба қатори пурқувваттарин дохил мешуд. Ва холо кушунхои рус ба Будапешт наздик шуда истодаанд ва корхои давлатхои марказй ахлотанд! Румыния хам ба чанг шитофт.
  Маълум аст, ки подшоҳи Руминия хеши Николас II аст ва мехоҳад заминҳои худро аз ҳисоби пошхӯрии империяи Австрия васеъ кунад.
  Ва Булғористон, бар хилофи таърихи воқеӣ, дар тарафи Русия вориди ҷанг шуд.
  Танҳо империяи Усмонӣ ба немисҳо содиқ буд. Ва танҳо аз он сабаб, ки вазири дифоъ фармон дод, ки амалиёти ҷангӣ оғоз карда шавад ва ба сарвазир ва султон бо як чизи муқаррарӣ пешниҳод кард. Артиши Туркия чандон пурқувват нест, аммо дар таъмини Русия ба Антанта мушкилот эҷод мекард. Аммо аз тарафи дигар, ин як шонси бузург барои Русия барои ба таври қобили мулоҳиза васеъ кардани қаламравҳои худ дар самти ҷануб аст. Япония, албатта, ба Германия ва Австрия чанг эълон кард. Дар укьёнуси Ором мустамликахои немисхоро ба дасти худ гирифта.
  Ин ба Россия дар Шарки Дур дасти озод дод. Ва дар гарб немисхоро торумор мекарданд.
  Факат дар дарьёи Одер Германия пешравии кушунхои русро боздошта тавонист. Барои ин тамоми амалиёти тачовузкоронаро дар Гарб бас кардан лозим буд. Кариб нисфи территориям Австрия-Венгрияро кушунхои рус озод карданд.
  Ҳамин тариқ, империяи Австрия воқеан бозиро тарк кард ва ба бори гарони Олмон табдил ёфт. Булғорҳо ба Истамбул ҳамла карданд.
  Дар зимистон дар Европа амалиёти харбй сукут ба амал омад. Аммо артиши Русия ҳамла ба Туркияро оғоз кард. Ва он гоҳ ҳама чиз бомуваффақият инкишоф ёфт. Гузашта аз ин, арабҳо ва арманиҳо бар зидди ҳукмронии усмонӣ шӯриш карданд.
  Нерӯҳои Русия дар моҳи феврал аллакай дар Бағдод буданд ва Бритониё Басраро ишғол карданд. Дар охири моҳи март Русия тамоми Осиёи Хурдро ишғол кард ва бо ҳамроҳии булғорҳо ва сербҳо ба Истамбул ҳамла кард. Туркия бозиро тарк кард. Сурия, Фаластин, ҷануби Ироқ ба Бритониё ва Фаронса рафтанд - Русия ҳама чизи дигарро гирифт. Арабистони Саудӣ ҳамчунон як қаламрави мустақили расмӣ боқӣ монд, аммо бояд пас аз таслими Олмон низ тақсим мешуд. Ва ӯ танҳо дар атрофи гӯша буд. 25 апрели соли 1915 Штатхои Муттахида ба чанги зидди немисхо дохил шуданд. Маълум аст, ки амрикоиҳо одамони амалӣ ҳастанд ва мехостанд сари вақт бошанд, то пирожни ғалабаро тақсим кунанд. То баҳор артиши Русия як навъи нави силоҳро ба миқдори зиёд истеҳсол кард: мошинҳои ҳама заминии Луна-2 бо пулемётҳо. Танкхои нав гарчанде сабук бошанд хам, дар рохи автомобильгард суръати харакати 40 километр дар як соат мерасиданд ва характеристикаи аълои ронандагй доштанд.
  Кушунхои рус дар аввали мохи май баробари хушк шудани роххо дар Венгрия ва дар тамоми фронти чанубй ба хучум cap карданд. Армияи Австрия торумор карда шуд, кушунхои немис барои нигох доштани фронт кифоя набуданд.
  22 июн аскарони рус вориди Вена шуданд. Ва 24 июнь батальонхои англисй, франсузй, бельгиягй ва аввалин батальонхои америкой вориди Брюссель шуданд. Ҳолланд ба ҷанги зидди Олмон ворид шуд ва каме дертар Шветсия ва Дания. Немисҳо дар нигоҳ доштани садди қад-қади Одер душворӣ доштанд, аммо артиши рус, подшоҳӣ ба Мюнхен ҳамла кард. Калонтарин шаҳр дар ҷануби Олмон 7 августи соли 1915 афтод. Ва 11 август Олмон дар вазъияти комилан ноумедона таслим шуд.
  Баъд аз он таксимоти территория огоз ёфт. Австрия-Венгрия ва Империяи Усмонӣ аз харитаи сиёсии ҷаҳон нопадид шуданд. Булғористон он бахше аз қаламрави Туркия буд, ки Усмониён дар соли 1913 аз он забт карда буданд. Сербия хеле васеъ шуда, ба Югославия табдил ёфт. Румыния Трансильванияро кабул кард. Русия ба ҳайати худ дохил шуд: Буковина, Галисия, Чехословакия, вилояти Краков ва нисфи Венгрия, то худи Будапешт, ки сарҳад дар он ҷо кашида шудааст. Германия территориям худро хеле кам кард. Дар ғарб вай бояд Элзар ва Лотарингияро ба Фаронса, ки қаблан заминҳои Дания забт карда буданд, баргардонад. Дар шарқ аз ҳама мушкил аст.
  Русия исрор мекард, ки сарҳадро дар қад-қади Одер ва барои Фаронса қад-қади Рейн кашад. Аммо ШМА ва Англия намехостанд, ки Россия ва Францияро аз хад зиёд мустахкам карда, Германияро суст кунанд. Дар натича созиш кабул карда шуд. Русия тамоми заминҳои Шарқро, ки полякҳо аксарият доранд, мегирад.
  Пруссияи Шарқӣ Клайпеда, Данцигро аз даст дод ва худро аз Олмон ҷудо кард, аммо ҳадди аққал дар шакли бурида зинда монд. Кенигсберг Олмон боқӣ монд. Аммо Германия замини зиёдеро аз даст дод. Сархад хеле вайрон шуд. Дар баъзе ҷойҳо он ҳатто ба Одер расид ва бештар ба таркиби этникии аҳолӣ вобаста буд. Бо вуҷуди ин, немисҳо Померанияро қариб пурра нигоҳ доштанд. Аммо аз Берлин то сарҳади Русия на бештар аз сад километр боқӣ мондааст.
  Ҳамин тавр, немисҳо дар ҳолати силоҳ қарор доранд. Шумораи армияи немис ба сад хазор солдату офицер махдуд буд. Ба немисхо товони калон дода шуд. Ҷанг каме бештар аз як сол давом кард.
  Империяи подшохии Россия барои ба вазъияти бухрон афтодан фурсат наёфта, бо азхудкунии калони территориявй баромад. Хокимияти подшохй мустахкам шуда, мавчи харакати революционй паст шудан гирифт, дар иктисодиёт бошад, баръакс, давраи афзоиши босуръати гайримукаррарй cap шуд.
  
  
  ЧИ ГУНА ЛЕНИН ПРЕЗИДЕНТИ ШМА ШУД
  Владимир Ильич Ленин баландтар зохир карданй шуда, бо тамоми кувва кадашро рост мекард. Дастони хушку хурд, вале хеле ҳаракаткунандааш дар болои мизи ҷилодор ва сиёҳе, ки аз сандалҳои камёфт сохта шуда буд, асабонӣ мегаштанд. Дар рӯ ба рӯи ӯ нишаста, як марди азиме, ки дар тан костюми сафед дошт, занҷири тиллоии вазнинро дар гардани барзагов мекашид:
  - Хуб, чаноби Ульянов. Ман ба шартҳои шумо розӣ мешавам - панҷ гранд дар як моҳ, илова бар он фоизи ҳар як корхонаи музояда! - Дар ин ҷо садои авбош сахттар шуд ва ӯ ҳатто занҷири вазнинро сахт такон дод. - Факат барои он ки рафик Ленин бе дуруг ва чанг бошад!
  Владимир Ильич дастони араки худро бо каноатмандй молида гуфт:
  - Албатта, ҷаноби Рокфеллер, аммо дар тиҷорати мо шумо наметавонед аз дурӯғ дурӣ ҷӯед! Ҳама чиз бояд дӯстона ва хеле самимӣ бошад!
  Ва харду хардуи харомхо баланд хандиданд...
  ----------------------------------
  Революцияи Октябрь дар Россия ба амал наомадааст. Дар фронтхои чанги якуми чахон оромии муваккатй ба амал омад. Немисхо ва австрияхо кушиш мекарданд, ки дар Гарб муваффакият ба даст оранд.
  Артиши рус тан®о дар фронти Туркия фаъол буд ва дар ин  о муяссар шуд, ки ни®оят бо инглис®о мутта®ид шуда, ба душман як «атор торумор карда, аксари Осиёи Хурдро ишѓол намояд.
  Аммо баъд Анҷумани муассисон ҷамъ омад, ки дар он болшевикон дар ақаллияти ноумедӣ қарор гирифтанд ва инқилоби сотсиалистӣ бартарӣ доштанд.
  Яке аз аввалин карорхо ба дехконон чудо кардани замин ва то охири галаба давом додани чанг буд!
  Мохи июли соли 1918 хучуми немисхо ба Париж барбод рафт ва армияи зафарбахши рус зарба зад: аввал ба мукобили Австрия, баъд ба мукобили немисхо.
  Олмон сахт муқовимат кард, аммо дар моҳи декабр, вақте ки нерӯҳои Русия дар шарқ Варшава ва Краковро ишғол карданд, иттифоқчиён дар ғарб Брюсселро забт карданд - он ҳанӯз таслим шуд. Дуруст аст, ки пас аз ду ҳафта - набудани инқилоб таъсир расонд.
  Аммо Вилям маҷбур шуд, ки тақрибан аз тамоми ваколатҳои худ даст кашад ва монархияи соф номиналӣ боқӣ монд.
  Ва генерал Корнилов президенти ҷумҳурии нави Русия шуд. Дар моҳи августи соли 1917 шӯриши ӯ муваффақ буд, аммо Керенский расман сарвазир боқӣ монд, аммо аллакай вазифаи президентро ба Корнилов дода буд.
  Вай инчунин Сарфармондехи Олй Корнилов шуд.
  Ба дунболи ин интихоботи мардумӣ ба курсии раисиҷумҳури Русия ва раъйпурсӣ барои қабули Қонуни Асосии нав баргузор шуд.
  Одамоне, ки ба шакли авторитарии ҳукумат одат кардаанд, варианти Корниловро дастгирӣ карданд.
  Русия моликияти худро аз ҳисоби Олмон, пошхӯрии Австрия-Венгрия ва Туркия, ки аз харитаи ҷаҳон нопадид шуданд, васеъ кард.
  Охирин дар байни давлатҳои бузург тақсим карда шуд. Русия Осиёи Хурд, гулӯгоҳҳо ва Константинополро гирифт. Фаронса Сурия, Фаластини Бритониё ва Ироқро гирифтанд.
  Соли 1926 дар байни Россия ва Япония боз чанг cap шуд. Сабаби ин мақоми Манчурия ва Порт-Артур буд. Мувофики шартнома хукуки ичораи Порт-Артур ба Япония гузашт ва мухлати ичора ба охир расид. Аммо японхо ният надоштанд, ки он чиро, ки забт карда буданд, ба Хитой баргардонанд.
  Зиёда аз он, Хирохитои чавон, ки орзуи галабахои нав дошт, навакак ба даст оварда буд.
  Аммо, рус аллакай дигар буд. Вай дар фронтхои Чанги Якуми Чахон бо командирони пуртачриба, танку самолётхои нав тачриба гирифта, ба мукобили Япония бомуваффакият хучум кардан гирифт.
  Баъди чоруним мох армиям рус Порт-Артурро гирифта, японхоро аз китъа пеш кард!
  Якчанд вакт Япония хануз дар бахр истода монд - то даме ки киштихои эскадрильяхои Балтика ва Бахри Сиёх наздик шаванд.
  Баъд аз он сарзамини тулуи офтоб cap кард.
  Русия хеле зуд инкишоф ёфт, аммо соли 1929 дар тамоми ҷаҳон депрессияи бузург оғоз ёфт.
  Шӯришҳо империяи Русияро низ фаро гирифтанд. Гузашта аз ин, Корнилов русизатсияро фаъолона анҷом дод.
  Вале у муяссар шуд, ки дар тахт бимонад ва дар ШМА... большевикони Америка бо сардории Ленин ба сари хокимият омаданд!
  Режими нави большевики аз депрессия баромада, ба чанги нав тайёрй дид!
  Революция дар Испания бо галабаи коммунистон ба охир расид ва бо хамин дар Европа плацдарми пуриктидори болшевикиро ба вучуд овард...
  1 январи соли 1938. Владимир Ильич Ленин дар атрофи идораи азими Касри Сафед асабонй кадам мезанад. Вазъият дар саросари ҷаҳон гарм мешавад. Аз паси Испания коммунистон дар Франция муваффакият ба даст оварданд.
  Россия, ки дар он генералиссимус ва президент Корнилов хукмронй мекунад, аз ин пеш маълум кард, ки вай ба вусъати большевизм дар Европа рох намедихад. Панчсад дивизия дар армияи дах миллионнафарии рус аслан шухй нест!
  Владимир Ильич инро мефахмад. Ва ӯ пешниҳод мекунад, ки иттиҳоди тактикии Бритониё алайҳи Русия шавад.
  Бритониё ҳамеша аз густариши Русия хеле эҳтиёткор буд. Аммо коммунизми радикалӣ онҳоро боз ҳам бештар тарсонд. Дар байни онҳо ва Русия канда шудан лозим буд.
  Ленин барои кабул кардани вазири мудофиа Черчилль тайёрй медид ва дар айни замой ба Англия далели иктидори бе-шарафи Штатхои Муттахидаро медихад.
  Ва барои оғоз, диктатори бемӯй гузоришро дар бораи силоҳи нав - "бомбаи атомӣ" шунид.
  Оппенхаймер маърузаи худро бо охангхои хеле махдуд баён кард. Бале, аллакай муваффакиятхо ба даст омадаанд ва хатто реактори атомй ба кор андохта шудааст, вале пайдоиши бомбаи атомй хануз хеле дур аст. Проблемаи асосй ба даст овардани урани ғанишуда ва плутоний мебошад. Илова бар ин, ин хабар комилан гуворо нест - як чунин бомба ба қадри чанд киштии ҷангӣ арзиш дорад. Ҳамин тавр, боз як саволи дигар вуҷуд дорад: оё барои як бомбаи калон пул сарф кардан меарзад, агар шумо сад ҳазор бомбаи хурд созед?
  Ленин муйсафеди кадпаст, бемӯй, вале боз чусту чолок (бо вучуди он, ки шасту хафтсола бошад хам, хануз аз пиронсолй дур аст!) дар зали калони кабинети худ бо гайрат кадам зада, гуфт:
  - Шумо, рафиком, диалектикаро намефахмед! Бале, бомба то ҳол гарон хоҳад буд, аммо он гоҳ арзиши он бо гузариш ба истеҳсоли оммавӣ ба андозаи бениҳоят кам хоҳад шуд!
  Оппенгеймер тарсончакона қайд кард:
  - Ва русхо хомуш наменишинанд!
  Аз Владимир Ильич хулосаи мантикй ва дурушт ба миён омад:
  - Пас, мо бояд ба хар хол аз онхо пеш гузарем!
  Пас ёрдамчии сиёҳпӯсти Оппенгеймер ба суруд шурӯъ мекунад:
  - Охир, ба мо галаба даркор! Як барои ҳама, мо паси нарх намемонем! Як барои ҳама, мо паси нарх намемонем!
  Оппенгеймер ба президента ШМА Ленин таъзим карда, гуррос зад:
  - Ту нобиға ҳастӣ! Албатта мо паси нарх намемонем ва аз русхо пеш меравем, аммо пул даркор!
  Ленин ба пошнаи туфлихои аз пусти тимсохаш так-так зада, дилпурона гуфт:
  - Пул мешавад!
  - Ва ғуломон!
  Владимир Ильич як ибораи таърихй гуфта буд:
  - Ман маблағҳои шуморо маҳдуд намекунам! Ман вақти шуморо маҳдуд мекунам!
  Дастгоҳҳои мошини фармондеҳӣ ва маъмурии империяи ИМА ба гардиш даромаданд.
  Аммо ин чизи аз ҳама муҳим нест. Владимир Ильич, монанди хеч каси дигар, мефахмид, ки барои маглуб кардани Россия онро аз дарун вайрон кардан лозим аст.
  Владимир Ильич пешонии баланд, дарозу нобаробар чиндории худро чин карда, бо энергия гушаки телефонро бардошт ва ба Даллес занг задан гирифт.
  Вакте ки сарчосус ба аппарат наздик шуд, Ленин бо гушаш фарьёд зад:
  - Ба мо шахсе лозим аст, ки дар кобилияти исьён кардан, фирефтан ва фирефтани мардум аз ман баробар ва ё акаллан кам набошад!
  Даллес бо оханги хеле дилпурона чавоб дод:
  - Ман чунин одамро мешиносам, Владимир Ильич!
  Ленин шайтон барин чахида, наъра кард:
  -Пас ӯ кист? Ин нобиғаи инсонӣ кист?
  Даллес ҳиҷоҳоро ба суруд кашида, гуфт:
  - Иосиф Виссарионович Сталин! Шумо шояд уро мешиносед, Владимир Ильич!
  Ленин дар оина бо чорчубахои зару алмос ба худ чашмак зада, гурриш кард:
  -Ин ошпаз танҳо хӯрокҳои тунд мепазад!
  Даллес дилпурона табассум карда, тасдик кард:
  - Аммо ин маҳз ҳамон чизест, ки ба мо лозим аст!
  Ленин боз чашмак зад ва гуррос зад:
  - Ҳама чизеро, ки ӯ мепурсад, ба Сталин диҳед. Ва ба ӯ ҷои ин камари ночиз генералиссимо Корниловро ваъда диҳед!
  Даллес бо гушношунид гурриш кард:
  - Ба катл расонда мешавад Владимир Ильич!
  
  Хеч гох аз ВИТЯЗ даст накашед
  Бисёриҳо баҳс мекунанд, ки оё русҳо дар Ҷанги Дуюми Ҷаҳонӣ бидуни кӯмаки Ғарб мустақилона пирӯз мешуданд? Аз ин рӯ, худоён тасмим гирифтанд, ки инро дар амал санҷанд. Ва дар як коиноти параллелӣ, онҳо дар байни нерӯҳои муттаҳид, колонияҳо ва Рейхи сеюм дар якҷоягӣ бо СССР садд гузоштанд. Ва ин барои тозагии таҷриба дар моҳи июни соли 1941 рӯй дод.
  То ки иттифокчиён на ба СССР ёрй расонанд ва на ба Рейхи сеюм. Ва барои тозагии пурраи озмоиш Ҷопон дар паси садде пинҳон карда шуд. Мисли, бигзор ҳама чиз комилан пок бошад, гӯё дар лаборатория.
  Дар худи рузхои аввал аз вокеаи хакикй хеч чиз фарк намекунад. Фриц, чунон ки дар таърихи хакикй, дар як руз такрибан 30-40 километр пеш мерафт, вале охиста-охиста суръати харакатро суст мекард. Албатта, набудани бомбаборони бритониёӣ ва душманони корпуси Роммел имкон дод, ки баъзе қувваҳо, махсусан авиатсияро озод кунанд. Аммо немисхо хануз ин корро накардаанд, корхо дар фронтхо аллакай бомуваффакият пеш мерафтанд. Аммо дар охири мохи июль мухорибаи Смоленск пешравии Фрицро суст кард. Гитлер тасмим гирифт, ки Роммел ва дивизияҳои ӯро аз Либия бозхонд ва қарор кард, ки қувваҳои ишғолии Италия хеле кофӣ мебошанд. Рохбарияти фашистй бо максади бехуда сарф накардани вакт куввахои мусаллах ва махсусан авиацияро аз Франция ва Балкан гузарондан гирифт. Гитлер хануз умедвор буд, ки вай дар марказ кушунхои советиро рахна карда, пеш аз зимистон ба он расида метавонад.
  Фриц ба чои он ки ба чануб равад, хучуми худро дар марказ аз нав давом дода, кушиш кард, ки кушунхои советиро, ки аз канот ба Смоленск хучум карда истодаанд, фаро гирад. Ва корпуси Роммел аллакай рӯзи 13 август ба ҳамла рафта, аз Днепр гузашта, кӯшиш кард, ки ба ақибгоҳи гурӯҳи шӯравӣ, ки Киевро муҳофизат мекунад, ворид шавад.
  Сталин аз даст дод. Қариб тамоми моликияти Аврупо ва Фаронса дар Африқо ногаҳон ба муқобили ӯ пайдо шуданд, на як иттифоқчӣ.
  Магар ин ки шумо ҳоло аз Ҷопон хатар интизор шавед. Ва Сарфармондехи Олй фармон медихад: хамаи дивизияхо аз Шарки Дур бароварда шаванд.
  Кушунхои немис, ки кариб ба худи Москва зада даромаданд, аз тарафи корпуси Сибирь боздошта шуданд. Аммо дар ҷануб ба шарофати тағйири фармондеҳӣ ва амали Роммел, Фриц тавонист гурӯҳи ҷанубии шӯравиро қатъ кунад.
  Ба рафти амалиёти ҷангӣ дар Украина низ таъсири манфӣ расонд, ки Сталин тамоми захираҳоро тарсончакона ба Маскав кашид ва бо ҳамин тариқ пуштибонии худро фош кард.
  Аниқтараш, на барои худ, балки барои гурӯҳи ҷанубӣ. Вазъияти бад ба амал омад. Аммо дар таърихи воқеӣ дифоъ аз Киев ба шикаст табдил ёфт. Факат дар ин чо як нозуки ба назар мерасид, ки немисхо аллакай дар наздикии Москва буданд ва фашистон аз хисоби Европа, назар ба Сталин аз хисоби Шарки Дур тезтар мустахкам шуданд. Ва немисҳо бояд масофаи камтарро тай кунанд ва роҳҳо дар Аврупо беҳтаранд. Аммо кушиш кунед, ки хама чизро як-як ба рохи охани Транссибирь зуд гузаронед.
  Дар натича немисхо муяссар шуд, ки назар ба таърихи хакикй хатто барвакттар ба Харьков ва Ворошиловград рахна зада, бисьёр саноат ва заводхоро забт кунанд.
  Ленинградро хам баста буданд, вале нагирифтанд. Ва немисҳо ба Қрим ворид шуданд. Ва Фриц муяссар шуд, ки Воронежро дар чануб забт карда, аз кад-кади Дон ба Сталинград харакат кунад.
  Онхо хануз хам Москваро мухофизат мекарданд ва хатто дар зимистон ба хучуми чавобй гузаштанд. Аммо дар каноти чануби ба Роммел муяссар шуд, ки то Сталинград рахна кунад. Фуруд дар Керчь хам нагз на-рафт. Кушунхои советй бо душвории зиёд душманро танхо аз Сталинград дур карда тавонистанд. Ва ин танҳо аз он сабаб буд, ки иқлим дар тарафи Вермахт набуд ва онҳо метарсиданд, ки дар сармо ва тӯфони барф ҷанг кунанд.
  Чаро Роммел маҷбур шуд, ки берун аз Дон ақибнишинӣ кунад. Ва ин як торсакӣ ба рӯи фюрер буд.
  Аммо бахори соли 1942 таносуби куввахо тагьир ёфт. Немисхо ба иттифокчиёни худ фишори калон расонда, шумораи кушунхои худро, аз чумла аз хисоби Хивиён зиёд карда, микдори спутникхоро зиёд карданд. Италия ва Франция махсусан ба микдор илова карда шуданд. Дар фронти шаркй низ дивизияхои сиёх пайдо шуданд. Хушбахтона, фронти Англия ва Америка аз Африка ба гузарондани кушунхо ва ресурсхо халал нарасонданд.
  Ва де Голль, вакте ки вай аз дастгирии иттифокчиёнаш махрум шуд, аз тарафи хамсафони худаш хиёнат кард.
  Ҳамин тариқ, бар зидди СССР назар ба воқеият бештар қувваҳои назаррас ҷамъ оварда шуданд. Краутҳо махсусан дар ҳавопаймоҳо ба ин илова карда, бартарии худро дар ҳаво нигоҳ медоштанд. Ва куввахои хушкигард аз 5,6 миллион солдатхои советй аз хафт миллион зиёд буданд.
  Ва фашистон дар чануб ба хучуми худ шуруъ карданд. Роммел муяссар шуд, ки 27 июнь Сталинградро ишгол намояд. Фриц тавонист якбора садхо танкро ба болои шахр рехт. Бартарии самолётхои душман дар хаво хам таъсир расонд, ки ин ба воситаи дарьёи васеи Волга гузарондани куввахои мусаллахи советиро душвор мегардонд.
  Афсус, ки Сталингради кахрамон дар ИИ чо руй надод. Ва Роммел аз руи маршруте, ки дар накшахо пешбинй шуда буд, поёноби Волга ва бахри Каспий харакат кард.
  Кушишхои рахна кардани немисхо бо хучуми чавобй дар марказ барбод рафтанд. Зиёда аз он, леиенти Ржев ташкил карда нашудааст. Ҳамин тавр, краутҳо дар замони ҳамлаи ҷавобии шӯравӣ фронти ҳамвортар доштанд ва онҳо ҳам баробартар ақибнишинӣ карданд. Вале Ржев, мутаассифона, бо фашистон монд.
  Фрицро зада даромадан мум-кин набуд ва баъди торумор карда шудани Сталинград нигох доштани Кавказ хеле душвор буд. Азбаски артерияи таъминот дар Волга бурида шудааст. Ва вакте ки дар охири мохи июль немисхо ба бахри Каспий расиданд, вазъият кариб ноумед шуд. Акнун танхо бо об таъмин кардан мумкин буд.
  Бо дарназардошти он, ки фашистон бартарии ҳавоӣ доштанд, ҳодиса дар байни онҳо чизи ниҳоят душвор ва ноумед гардид.
  Моххои августу сентябрь дар мухорибахои шадид гузашт, то ки душман дар сохили Каспий ба Боку расид. Ва дар он ҷо онҳо то охири моҳи октябр бо Роммел муқовимат карданд. Дар натичаи ба чанг дохил шудани Туркия вазъият тезу тунд гардид.
  Худоҳои таҷрибавӣ ба Ҷопон ғамхорӣ карданд, аммо усмонҳо не. Аммо фашистон хануз дар зимистон ба Москва хучум кардан чуръат накарданд ва зимистонро бас карданд.
  Армияи Сурх чандин маротиба кушиши хучум кард. Аммо душман аз чихати кувваи корй, аз чихати шумораи кадрхои пуртачриба ва авиация бартарй дошт. Дар СССР то ин дам факат бештар танк ва артиллерия истехсол карда шудааст. Аммо танкхо асосан сабук буданд ва сифати зиреххо нихоят паст буд. Чунин ба назар мерасад, ки ҳавопаймоҳои зиёде низ истеҳсол мешаванд, аммо аз сабаби нарасидани дюралюминий, онҳо назар ба ҳавопаймоҳои муқаррарӣ вазнинтар ва камтар маневр мебошанд. Як-9 низ маълум шуд, ки кариб пурра аз чуб сохта шудааст. Ва ин, албатта, минус буд.
  Гитлер ба танкхои нави машхури худ - "Пантера" ва "Палангхо" умед баста буд.
  Онхо ба микдори торафт зиёд истехсол карда мешуданд. Намояндаи сеюми хайвонот пайдо шуд: "Шер". Дар таърихи воқеӣ, чунин мошин дар соли 1942 таҳия шуда буд, аммо аз сабаби набудани захираҳо ва вазни вазнин, ҳаюло вазнинтарин рад карда шуд.
  Аммо баъд "Лон"-и вазнаш 90 тонна ба истеҳсолот даромад. Бартариҳои он - зиреҳи пурқувват ва тупи 105-мм - қисман иҷрои бади онро ҷуброн карданд. Тупҳои силсилаи 76 мм-и шӯравӣ натавонистанд ба Шер аз ҳар тараф ворид шаванд.
  Пас, агар хатти мудофиа хеле пуриктидор ва эшелонхои чукур дошта бошад, ин танки рахнашавии бад набуд.
  Ва фармондехии советй дар зери пойтахти советй хаматарафа мустахкам гардид. Ва кӯшиш кунед, ки ин ҷоро рахна кунед.
  Намояндаи чоруми менажер: "Муш", дар оғози силсилаи он то андозае ба таъхир афтод.
  Шумораи Армияи Сурх ба шаш миллион зиёд карда шуд, гарчанде ки бисьёр солдатхо нав-баён буданд.
  Ба онҳо беш аз нӯҳ миллион нафар муқобилат мекарданд, аммо бартарии шумора қисман бо табиати хеле рангоранги артиши душман ҷуброн карда шуд.
  Дар авиация душман хам аз чихати шумора ва хам аз чихати сифат пурзуртар аст. Навтарин самолётхои ME-309 ва Ю-288 пайдо шуданд. Ба ин муносибат машинахои советй аз сабаби нарасидани кувваи корй ва масолехи камьёфт сифати паст доранд. Танкхо хануз хам кухнаи Т-34 ва аксар танкхои сабук, инчунин КВ мебошанд.
  Дар тобистон, Вермахт ба ҳамла оғоз кард: ҳамла ба Маскав ва ҳамла ба Волга ба сӯи Саратов. Баъди чангхои шадид Москва то охири тирамох ихота карда шуд. Саратов, Куйбышев, Пенза, Ульяновск низ забт карда шуданд. Сталин ба Свердловск гурехт. Вазъият вазнин гардид.
  Ба пойтахт фармон дода шуд: дар хеч шароит таслим нашаванд. Немисҳо ба ҳамлаҳо шурӯъ карданд, аммо ба ақиб ғарқ шуданд ё дар ҷангҳои кӯчагӣ ғарқ шуданд. Дар зимистон хучуми Вермахт таваккуф кард. Дуруст аст, ки немисхо на фацат пойтахти советй, балки Ленинградро хам дар як ҳалқаи дукарата ихота карданд.
  Мохи май боз хучуми фашистй, вале дар самти шахрхои Горький ва Казон огоз ёфт. Сохтмони танки советй, сарфи назар аз тамоми душворихо, тавонист ба силсилаи Т-34-85 ва ИС-2, гарчанде ки ба микдори кам бошад, ба кор андохта шавад.
  Горький танхо дар мохи июль афтод ва Казон то охири мохи август тоб овард.
  Дар Ленинград гуруснагии мудхиш хукмрон буд ва фрицхо хатто кушиш накарданд, ки ба он зарба зананд. Ва Маскав тадриҷан таҳти назорат қарор гирифт. Ва он гоҳ, 30 сентябр, пас аз як ҳамлаи бениҳоят хунин Кремл афтод.
  Калъаи класси якум сахт хароб гардид. Ва ин барои одамони советй зарбаи нав гардид. Немисхо ба Урал кучиданд, вале дар он чо дар туманхои барф монданд. Бо СССР мубориза бурдан душвор аст. Сталин тарафдори то охир истодан буд. Аммо ин барои худи мамлакат ва махсусан немисхо нихоят гарон буд.
  Дар чануб фашистон аз Осиёи Миёна пеш мерафтанд.
  Дар соли 1945 СССР СУ-100 ва ИС-3-ро ба даст овард, аммо танҳо дар силсилаи хурд. Афсус, ки дар охири мохи июнь фашистон Осиёи Миёнаро забт карда буданд. Ва дар мохи июль Свердловск хам афтод. Дар мохи август немисхо Кургон ва Тюменро ишгол карданд. Ва 3 сентябрь низ Тобольск. Дар охири мохи сентябрь Ханти-Майсийск. Ва дар нимаи мохи октябрь ва Омск.
  Новосибирск бошад, то хол ба фашистон итоат накардааст. Сардихои хеле сахт краутхоро мачбур кард, ки ба шахрхо часпида гиранд.
  Инак, то мохи май соли 1946 фашистон амалиёти фаъолонаи харбй нагузаронданд.
  Баъди ин мо ба Новосибирск рафтем. Дар чангхо вертолётхои дискшакл ва танкхои навтарини серияи "Е" иштирок карданд. Аммо ин ба фюрер чандон ёрй нарасонд. Краутхо дар охири мохи июнь Новосибирскро гирифтанд. Онхо аз дарьёи Об гузаштанд. Баъд дар мохи июль монстрхо Кемерово ва Томск ва сарзамини Олтойро ишгол карданд. Баъди задухурдхои шадид Абакан дар мохи август афтод ва дар мохи сентябрь ба Иркутск хучум карда шуд.
  Немисхо хуни сахт зада, уро хам гирифтанд. Аммо онҳо боз ғазаб карданд. Муоширати васеъ. Ҳамин тавр, мо дар наздикиҳои Чита таваққуф кардем. Аммо дар асл, онҳо бояд ба куҷо шитоб кунанд? Шумо метавонед тобистонро интизор шавед ва таҷҳизоти навро санҷед.
  Хох дискетхо ва хох самолёти реактивй. Дар соли 1947 конструкторони советй танкхои ИС-4, ИС-7 ва Т-54-ро дар истехсолот чорй карданд. Дуруст, дар миқдорҳои сирф рамзӣ. Одамон ва захираҳо кофӣ набуданд. Фашистон пешравии худро боз давом доданд. Онхо дар охири мохи июнь Агинское ва Благовещенскро ишгол карданд. Хабаровск дар мохи июль ва Владивосток дар мохи август. Хамин тавр, фашистон кариб хамаи шахрхои калони советиро ишгол карданд. Шояд гайр аз Пертопавловск. Моҳи сентябр Магаданро ҳаюлоҳо забт карданд. Аммо Сталин ба ҳар ҳол таслим нашуд.
  Дар нихояти кор фашистон хануз маглуб шуданд!
  
  
  ЧАНГХОИ КАЙХОНОН
  Пас аз чанд соли нисбатан обод барои Русия озмоишҳои душвор омад. Империяи осмонй бо истифода аз захирахои бузурги инсонй ва бартарихои системаи сиёсии тоталитарй тавонист ба гегемони чахон табдил ёбад. Дар Русия дар сарҳадҳои ҷанубӣ куштори ваҳшиёна ба амал омад. Ҳарчанд шӯриши исломгароён торумор карда шуд, ҷанг бо терроризм захираҳои зиёдеро сарф кард. Вазъият дар натичаи конфронтацияи сахт бо Гарб тезу тунд гардид.
  Дар ҳоле, ки ҳама чиз ба боздоштани яроқи ҳастаӣ асос ёфтааст, ҳеҷ гуна ҷангҳои калон вуҷуд надоштанд. Аммо олими амрикоӣ Веллингтон бо истифода аз элементи радиоактивии ба таври сунъӣ синтезшуда ба Меркурий як навъи махсуси мушак партоб кард.
  Аммо дар паймоиш хатогӣ рух дод. Ракета аз самти худ дур шуда, ба Офтоб афтод... Таркиби плазмаи нихоят камёб ба амал омад, ки барои организмхои зинда хавфнок набуда, сохти атомиро вайрон карда, алокахои байни нейтронхои ядрои атомро андаке тагьир дод. Факат кифоя аст, ки реак-цияхои беназорати ядрой ва термоядроиро имконнопазир гардонанд.
  Ва дар натичаи ин: яроки ядрой ба тудаи ахлотхои бефоида табдил ёфт.
  Кишвари аз чихати харбй ва иктисодй тавонотарин дар чахон: Империяи Осмонй, ки аз сабаби зиёд будани ахолй ба камбуди шадиди об ва энергияи ширин дучор омад, барои ба ичора гирифтани Сибир ультиматум пешниход кард.
  Русия бо радди қатъӣ посух дод...
  Чанги калон сар шуд: коалицияи Осиё ба мукобили Гарб. Ватани мо ба майдони асосии чангхои калон табдил ёфтааст. Зиндагии осоишта як чизи гузашта аст: дар хама чо дузахи чанг хукмфармост. Мухорибахои шадид аз сутун ба сутун давом мекарданд.
  Вазъият дар фронтхо хеле вазнин буд: Иттиходи Осиё аллакай ба куххои Урал наздик мешуд.
  Дар наздикии Екатеринбург туби оташфишон афтид ва минтақаи хатарноки марговаре ба вуҷуд омад, ки дар он ягон нафар ҳатто як дақиқа зиндагӣ карда наметавонад.
  Ватан, Русия муқаддас -
  Дилам барои ту боз аст, бидон...
  Хуни майдони набард обшор шуд -
  То ки замин дар мехри Ватан гул кунад!
    
  Набзи Замин бо нолаи баланд мезанад,
  Душвор аст, вақте ки ҷанг оташ мезанад ...
  Аммо офтоб бар Русияи пуршараф тулӯъ хоҳад кард -
  Ту модари ягонаи ҷовидонаи мо ҳастӣ!
    
  Чавдор дар сахрохои беканор тилло мешавад,
  Барф бо нуқраи дурахшон медурахшад.
  Ва чеҳраҳо аз нишонаҳо бо ифтихор назар мекунанд -
  Найт дар ҷанг уқоб бошед!
    
  Мо дар чанги душман галаба мекунем,
  Орзуи болдорро дифоъ кунем.
  Сарбози далери рус нест,
  Ман дуои худро ба Худо мерасонам!
  . Мазмуни асосӣ.
  Вакте ки дил пур аз мехрубон мешавад, аз чи сабаб хамён холист!
  Қуллаҳои кӯҳҳои Урал ба дандонҳое монанданд, ки аз даҳон мебароянд, ки онҳоро кариес мехӯрад. Ҷангиёни думдори Русия дар сатҳи паст парвоз мекунанд. Мисли лочинҳои тез, рыцарҳои рус ба киштиҳои болдори зиреҳпӯши бесарнишини империяи осмонӣ ҳамла мекунанд.
  Лётчики куввахои харбии хавой Андрей Огнев гардиши душворро ичро мекунад. Тупи вазнини панҷ-чашмадори чинӣ, ки оташ ва металлро мепарад. Тӯфони оташсӯзӣ аз зиреҳи шаффофи як ҷангандаи рус аслан чанд миллиметр дуртар мешитобад. Думи бефосила баргашт. Пулсари пора-пора аз бинии тезаш берун мебарояд. Манораи чархзанандаи чархболи азими Чин аз зарбаи зарба зада мешавад... Фарьёдхои пурмавч шунида мешаванд.
  Чеҳраи тираи Андрей бо пешонии баланд табассуми сафеди дандондорро мешиканад.
  Шарики ӯ, малламуйи зебои аҷиб Васса Колтсова чархболи баррелро иҷро карда, як мушаки идоранашавандаро маҷбур мекунад, ки аз болои пиранҳаи пӯлод лағжад ва ба яке аз дувоздаҳ чархболҳои бузурги чархболи киштии ҷангӣ "тӯҳфа" мефиристад.
  Як винти азим, ки катори секарата дорад, пора-пора мешавад. Васса, бесабаб нест, ки номи вай ҳамчун малика тарҷума шудааст, чӣ гуна заданро медонист. Вай ҳамеша танҳо бо юбкаи кӯтоҳ ва футболкаи хаки мубориза мебурд, аммо бо пошнаҳои бараҳна худ ва муборизи ягонаро ҳис мекард.
  Бисёре аз лётчикҳои зан ба ӯ тақлид карда, кӯшиш мекарданд, ки ҳассосияти аҷоибро ба даст оранд. Киштии ҷангӣ-вертолёт яксаду бист нуқтаи оташгирандаест, ки ба рӯи замин фуроварда мешаванд - ғалтаки оташ. Мошине, ки бо чанги ангишт кор мекунад, вале дар айни замой аз мухофизати динамикй хазорхо тонна металл мекашонад.
  Тарроҳони Ҷопон, Чин ва Ҳинд як мошинро барои системаҳои дифои ҳавоии Русия осебпазир сохтанд, аммо ғайричашмдошт мавриди ҳамлаи ҳавоӣ қарор гирифтанд.
  Генерал Мак Лии тангчашм, ки аз хашми ваҳшиёна таҳриф шуда буд, бо дасти сиёҳпӯшаш ишора кард:
  - Онҳоро нест кунед! Ин ҳаюлоҳоро об кунед!
  Полковники пурсинат, вале камари борик хинд гуфт:
  - Ин ҷуфт шоҳзода ва маликаи сиёҳ мебошанд. Пеш аз ин ҳеҷ кас онҳоро напаррондааст!
  Мак нобоварона табассум кард ва норозигӣ кард:
  - Мумкин нест. Зичии оташро зиёд кунед.
  Ва боз киштии харбй-вертолёт ларзид. Манораи даврзананда баста шуд ва корпуси титан оташ гирифт. Сарбозони зарду дорчин шитофтанд, ки дар оташ фаро гирифта шуданд. Таркиш cap шуд ва дар дохили корпуси чархболи азим мушаки пур аз напалм оташ гирифт.
  Васса техникаи "слайд"-ро такрор карда, аз назди пайраҳаҳои оташ гузашта, чунин дод:
  - Ҳама синну солҳо ба ҷанг итоат мекунанд, танҳо рӯзи охирини шумо бе вақт мағлуб шуда наметавонад!
  Андрей хунукназар аст. Падари у чавонтарин генерали армияи Ангола буд ва барои тахсил ба Москва омада буд. Дар он чо ба Лидия Огневая, спортсмени машхур, номзади илм хонадор шуд. Баъд падараш вафот кард ва писари сиёху ҷингиларӯяшро модари муйсафед калон кард. Дар мактаб онҳо мехостанд Андрейро масхара кунанд, аммо писарбача дар боғча ба санъати ҳарбӣ машғул буд. Модараш худаш як муборизи аъло буд ва падарандараш қаҳрамони услубҳои омехта буд.
  Андрей донишҷӯи аъло буд, хотираи аҷибе дошт ва дере нагузашта сарвари писарон, роҳбари онҳо шуд. Албатта, вай мактаби авиациониро интихоб карда, ба мубориза барои Ватани худ - Россия рафт. Вай сазовори шухрат ва эхтиром гардидааст. Ва ҳеҷ кас ҷуръат намекард, ки қаҳрамони Русияро бо пӯсти сиёҳ сарзаниш кунад, бахусус азбаски чеҳраи негрҳо бо чеҳраи славянӣ омехта шуда буд ва ин халабони аз ҷиҳати варзишӣ сохташударо хеле зебо кард.
  Дар бораи ишки у нисбат ба корнамоихои чангии у афсонахо кам набуданд. Ҳарчанд худи Андрей нисбат ба ӯ хеле хоксортар буд.
  Акнун вай рохи несту нобуд кардани киштии чанг-нашавандаро мечуст. Зиреҳи фаъоли бисёрқабата ҷузъҳои асосии мошини пуриқтидортарин империяи осмониро фаро гирифт.
  Савва ба суи пропеллерхо тир холй карда, конструкцияро бехаракат карданй шуд...
  Дар ин миён ҷанг дар замин аланга гирифт. Танкхои манорахои блоки Шаркй ба хучум гузаштанд. Баъзеҳо бузурганд, дигарон, баръакс, баландӣ аз як метр зиёд нестанд.
  Ба мукобили онхо чанговарони коалицияи Гарб аз минахои сайёр ва ракетахои идорашаванда бе акибнишинй истифода бурданд.
  Дар ин ҷо на танҳо русҳо, балки аврупоиҳо низ меҷангиданд: Бритониё, Фаронса, Шведҳо ва бисёр дигарон.
  Душмани умумӣ одамонро бо ранги пӯсти сафед ва ахлоқи масеҳӣ ҷамъ овард. Баҳс дар бораи демократия коҳиш ёфт. Гузашта аз ин, дар Русия пас аз таҷовуз аз шарқ эҳсосоти зидди Ғарб аз байн рафтанд. Воқеан, Аврупои сулҳҷӯ ва таҳаммулпазир ба Шарқ ба куҷо равад? Мардуми онҳо асосан чӣ гуна ҷанг карданро фаромӯш кардаанд. Ва ҳангоме ки силоҳи ҳастаӣ аз байн рафт, Осиёи пуриқтидор ва сераҳолӣ лашкари бешумори худро ба шимол ва ғарб интиқол дод.
  Дар байни онҳое, ки ба мавқеъҳои Русия ҳамла мекунанд, арабҳо низ ҳастанд. Баъзе мутаассибон либоси сафед дар бар карда, бе никоб ба хучум мебароянд. Онҳо маргро бо табассум дар лаб қабул мекунанд.
  Ҳазорон танкҳои пешқадам ва мошинҳои ҷангии пиёда аз нигоҳи парранда мисли мӯрчагон ба назар мерасанд. Савва, ки боз як винти дигарро вайрон карда, андаке ранг шуда, пичиррос зад:
  - Ба ҳар ҳол, онҳо зиёданд... Худоё Русия ёрӣ кунад.
  Худи духтарак дид, ки дар шаҳрҳои аз ҷониби эътилофи Осиё забтшуда чӣ рӯй дода истодааст. Погромҳои оммавӣ, кушторҳо, кушторҳо. Мардонро ба сим овехта, занону бачагонро ба лагерьхои махсус бурданд. Ва он гоҳ онҳо барои корҳои муайян фурӯхта ё тақсим карда шуданд. Ва шиканҷаи асирони ҷангӣ аллакай як амри маъмулӣ ва ҳатто ҳатмист.
  Генерал Мак Ли хатто худро дарег намедорад. Дар як девонаворе, ки онҳо бо ҷангандаҳои хурди Чиж-3 тоб оварда наметавонанд, ӯ шамшерро аз девор гирифта, дасти араберо, ки таппончаи зиддиҳавоӣ идора мекунад, буридааст. Вай дод зада, кундаи хунолудро ба синааш зер мекунад.
  Ва фармондеҳи пурқувват бо хасуи нав буридашуда бо нохунҳои дароз ба ассҳои озори рус таҳдид карда, фарёд мезанад:
  - Нобуд кун! Бисӯзед! Бисӯзед!
  Савва ба газаб омада боз мушак парронд... Тираш тамом мешавад. Аммо киштии ҳавоӣ низ устувориро аз даст медиҳад.
  Артиллерияи марговари он аз бозӣ берун аст... Ҳиссаи шерро аз қудрати ҷангии худ аз даст дода, бузургҷусса ба ақиб бармегардад. Ба онхо лозим меояд, ки барои таъмир ва пур кардани лавозимоти харбй зудтар ба база баргарданд.
  Дар поён тупхои рус ба танкхои кунч-хои оханмонанди душман аник оташ мезананд. Якчанд мошинхо бозистода, дудхои дудро ба осмон мерехтанд. Лавозимоти дар як "бандура" ба таркиш даромад. Он парвоз карда, мисли гимнаст чаппа шуд, то дар теппаи шағал часпида монд.
  Тупи дурпарвози рус снарядро ба самти сутуни байрак мефиристад. Духтари тирандоз бо пардаи қаҳваранги сабук бо ду ангушт худро убур карда, ба олмонӣ пичиррос мезанад:
  - Барори корамон бод!
  Парчами эътилофи осиёӣ зарди дурахшон буда, дар мобайн доирае сурх аст. Ин ба Ҷопон наздиктар аст, аммо ин рамзест, ки эътилоф интихоб кардааст. Снаряди хурде, ки аз тупи баланд дакик асои гафсро мешиканад ва вараки азим, ки кодир аст фарши стадионро пушонад, ба поён меафтад. Даххо танки осиёиро ногахон бо курпаи махмалпуш пушонанд.
  Аз ҷониби эътилофи Ғарб ва мавқеъҳои Русия як овоз садо медиҳад:
  - Ура!
  Дар ҳақиқат рамзӣ. Ва харчанд аз душман дах баробар зиёд бошад хам, кувваи рухи рус бепоён аст.
  Ҳарду ҷангиёни рус як лаҳза худро бол ба бол меҳисобанд. Як ягона - лочинҳои қариб секунҷа - ҳимоятгарони Русия. Савва аллакай тасаввур карда буд, ки Андрей чй тавр дасти сиёхи пуркуввати худро ба китфаш мегузорад. Ин марди воқеан қавӣ аст, ки шумо метавонед ба он такя кунед.
  Аммо дар ҳамин лаҳза гӯё ҳазор акси блитс якбора аланга зад. Ва чашмони ҷуфти ҷангҷӯ тира шуданд. Сипас сиёҳӣ бо доғҳои гуногунранг ранг карда шуд, ки ба он чизҳое, ки ҳангоми рехтани равған ба об пайдо мешаванд.
  Андрей чашмонашро молиданй шуд. Дасти у бо душворй му-кобилатро бартараф карда, гуё об мерехт.
  Гӯё овози Савва аз дур хомӯш мешавад:
  - Мо мурдаем?
  Капитани сиёҳ бо овози баланд ҷавоб медиҳад:
  - Не! Мо зиндаем.
  Ногаҳон, ин ҳисси ғафси часпак аз байн меравад ва онҳо гӯё дар ҳолати афтодани озод қарор доранд. Хатто чанд лахза сабук хис мекард, гуё дар бевазнй.
  Савва хатто андаке хафа шуда, бо овози тарона пичиррос зад:
  Чунин ба назар мерасад, ки ҷаҳон ноумед гум шудааст,
  Ва роҳи рыцар ба сӯи ситорагон баста шудааст...
  Дар ин гардишҳои мадорҳои беохир,
  Тақдир нест - имон ғарқ шудан аст!
  Ва он гоҳ нола кард ва бо пойҳои бараҳнааш ба сангҳои тези кӯҳӣ фуруд омад. Торикӣ, ки бо доғҳои равшан ва мавҷҳо омехта шуда буд, пароканда шуд.
  Нури нисфирузии май чашмонамро андаке дард мекунад. Савва худро ба чор по дида, дархол аз чояш хест.
  Андрей дар чахидан похои худро бо камоли кордонй хам карда, мохирона ба замин фуруд омад. Чеҳраи ӯ, ки манаҳи мардона ва пешонии баланду фарох дорад, ифодаи оромро нигоҳ дошт. Хатто ба шарикаш табассум кард:
  - Шумо мебинед! Он нур вуҷуд дорад ва чунон ки ман кайҳо гумон мекардам, ин биҳишт нест!
  Савва, ки ба хайрат афтода буд, чанд кадами номуайян пеш гирифт. Вақте ки ӯ ба замин фуруд омад, вай бо дард пойҳои урёнашро кӯфт ва зонуашро дарид. Аммо духтарак бо саъю кушиши маъмулии ирода симои шахидро аз чехрааш дур карда, ангушташро ба руяш нишон дода, хитоб кард:
  -Вой!
  Андрей ба он чое, ки Савва нишон дод, нигарист. Дар ру ба руи онхо теппаи вайрона буд. Ва дар болои кафидааш туб меистод. Аниқтараш, дастгоҳи куракшакл, ним сурб, нимплатина ранга, бо нӯги тез дар болояш ва даҳҳо танчаҳои борик дар канори ин объекти ояндасоз баробар ҷойгир шудаанд.
  Пичиррос зад духтар парешонхотир;
  - Ин биомаи Нютон аст! Ва чӣ тавр ӯ ин корро карда тавонист?
  Андрей аз наздик нигаристу сарашро ба китфаш зер карда, бӯй кард. Аз хаво бӯи озон ва чархҳои сӯхта меомад. Капитан бо эхтиромона ба атроф нигариста, бо овози базӯр шунида гуфт:
  - Ана, мо метавонем ба камин дучор шавем!
  Савва дилпурона ба суи туб кадам гузошт ва овозашро паст накарда гуфт:
  - Не! Ман медонам, ки мо дар куҷоем! Махз хамин минтакаи аномалияест, ки киштии фалакпаймо афтид. Он танҳо сад мил дар шимоли он ҷое, ки мо ҷанг мекардем!
  Капитан боз китф дархам кашид ва дар овозаш як навъ оромиро нигох дошта гуфт:
  - Дар минтакаи аномалй касе аз як дакика зиёд зинда монад. Ҳатто роботҳо шикаста, ба занг зада шуданд!
  Савва, гарчанде ин ба вай осон набуд, далерона хитоб кард:
  -Ва мо зинда мемонем!
  Ва вай ба сӯи теппа давид. Пошнаи чанголудаи мудаввараш, ки аз афтидан харошида шуда буд, қад-қади пуштаи ноҳамвору санглох зуд дурахшид.
  Андрей дар хайрат монд. Дар болои сангхои тез пои луч кадам задан ба вай дард намекунад? Умуман, рафтори Колтсова барои бисёриҳо аҷиб менамуд, вақте ки ӯ ба либоси муқаррарии парвози худ аҳамият надод ва тақрибан дар либос ҷанг намекард. Ва агар дар ҷое дар Месопотамия ё Африқо, пӯшидан танҳо як футболкаи камуфляжӣ бароҳат бошад, аммо дар Урал дар баҳор ҳанӯз ҳам сард аст.
  Духтар аз сарҳади ҷанубӣ омадааст. Нерӯҳои Русия ва Аврупо дар Сурия ва Ироқ меҷангиданд ва кӯшиш мекарданд, ки пешравии эътилофи осиёиро нигоҳ доранд. Гузашта аз ин, як қисми нерӯҳои исломӣ дар тарафи Русия ва як қисми Осиё буданд.
  Дар чануб хатто хатти равшани фронт вучуд надошт. Умуман дар Африка, хатто дар як мамлакат кабилахои гуногун бо хам мечангиданд. Зиёда аз он, дин роли халкунанда бозид. Бисёре аз насрониён, инчунин бутпарастон, зери шиорҳои гӯё чапгароён ба осиёгиҳо пайравӣ мекарданд. Африка воқеан ба суруди мультфилм дар бораи Айболит табдил ёфтааст.
  Аммо дар биёбон пойлуч давидан аз нишебиҳои кӯҳ шояд душвортар аст. Ва Савва, ин ваҳшӣ, ки унвони магистрӣ дорад, номзади илмҳои биологӣ на дард ва на тарсро медонист.
  Андрей аз паси вай шитофт ва хост ба шайтон расид. Киштии кайхонй назар ба он ки дар назари аввал менамуд, хеле дуртар баромад.
  Духтар одатан мӯи сарашро бофта буд, аммо ҳоло ороиши мӯйаш пошида, қатораи тиллоӣ мисли шуълаи машъал дар шамол мепарид.
  Ҳеҷ гоҳ дӯстдухтари ӯ ба назари капитани сиёҳ ин қадар зебо набуд.
  Ҳарчанд Андрей варзишгари заиф нест, вай танҳо бо душвории зиёд масофаро пӯшид, аммо ҳеҷ гоҳ ба вай расида натавонист, гарчанде ки пешпо хӯрд ва биниашро шикастааст (Дар омади гап, на африқоӣ, балки каме камбағал ва каме чаппашуда, ҳарчанд он қадар сиёҳ бошад ҳам, мисли тамоми бадан.) Ва пойҳои бараҳна ва шоколади Савва, қариб дар паҳлӯи сари ҷаноби сиёҳпӯст дурахшиданд ва... духтар аз девор гузашт, гӯё он танҳо як голограмма.
  Андрей аз пеш гузаштани вай хашмгин шуда, аз паси вай чахида баромад. Бепарвоӣ, вале хеле ҷасур.
  Сатҳи сурб мисли оби гарми баҳр ҳис мекард ва сипас дар болои фарш парвоз карда, рӯи худро дар пойҳои урёни Савва дафн кард. Механикона Андрей тағояшро мебӯсид, аммо духтар бо ғазаб ӯро лагадкӯб кард ва хитоб кард:
  - Ин ҷо чизҳои ҷолибро бинед!
  Ҳарчанд Огнев мехост бигӯяд, ки дар паҳлӯи ту чунин зебоӣ чизи ҷолибтаре нест, аммо вақте ки дар бинӣ пошна гирифт, зуд аз ҷояш ҷаст. Ва ман ноумед набудам.
  Дар деворхо хайвонот ва хашарот овезон буданд. Гузашта аз ин, чунон ки дар хориҷа набуданд ва буда наметавонистанд. Ва сабзӣ бо даҳҳо чанголи харчанг ва кактус бо пойҳои қурбоққа ва хурӯсҳо ва тараканҳои пардор бо даҳони тимсоҳҳо бо забонҳои кандашаванда. Агар, албатта, чунин чизеро бо шоҳзодаи пухта муқоиса кардан мумкин нест.
  Андрей бо тааҷҷуб аз ҷояш бархост ва бо овози баланд хитоб кард:
  - Салом, бародарони акл!
  Дар чавоб хомушй хукмфармо буд... Савва комилан мантикй ва окилона кайд кард:
  - Мо набояд дод задем, беҳтараш киштии фалакпайморо аз назар гузаронем.
  Киштии фалакпаймо дар дохили он назар ба он ки аз берун менамуд, хеле калонтар шуд. Коридорхо танг шуда, баъд васеъ мешуданд. Дархои зирехпуш, ки одамон ба онхо наздик шуданд, кушода шуданд. Ва он қадар зиёд буд, ки дар он ҷо пайдо нашуд.
  Намудҳои гуногуни ҳайвонҳои пуршуда, ҳайкалҳо ва голограммаҳо. Ва инчунин расмҳо: ҳаракаткунанда, бо равған ва мозаикаи кибернетикӣ. Голограммаҳо воқеан филми ҳақиқиро бо ранг нишон медоданд. Ва саҳнаҳои ҷанг ва намудҳои гуногуни тасвирҳои осоишта, комилан ғайриоддӣ.
  Андрей бо тааҷҷуб қайд кард:
  - Аҷиб. Он ба осорхонаи парвозкунанда монанд аст.
  Савва хеле оқилона эътироз кард:
  - Дар олами мо хама чиз хам музей асту хам партовгох! Биёед беҳтар бубинем...
  - Силоҳ! - хитоб кард капитани сиёҳ. Ва зуд илова кард. - Мо бояд ба Ватанамон ёрй расонем, ки дар чанги сейуми чахон галаба кунад.
  Савва чашмонашро бардошта дод зад:
  - Ба мо кумак кунед, ки тамаддунро начот дихем! Инсоният дар хатар аст!
  Дар посух як басси паст ва ғайриоддӣ чуқур шунида шуд:
  - Аз афташ, шумо зотихо аз мо чизе гирифтан мехохед?
  Духтар дастонашро ба пеш дароз карда, бо илтиҷо пичиррос зад:
  - Мо не! Сухан дар бораи такдири тамоми инсоният меравад. Ҷанги сеюми ҷаҳонӣ қарор медиҳад - чӣ пирӯз хоҳад шуд: муносибати ваҳшиёна, бераҳмона ё гуманизм ва тамаддун?
  Басс ба як сопранои борик ва оҳанги аҷибе табдил ёфт:
  - Оҳ Наход? Дар ниҳоят, табиати инсонӣ хато кардан аст, аз ҷумла дар бораи ниятҳои худ. - шамолхои норанчй аз хаво гузаштанд ва овоз ним октава паст шуда, давом дод. - Мисли ҳамеша, аксарияти кулли нажодҳо дар олам майл доранд, ки худро ба забони шумо ҳамчун инсондӯстона муаррифӣ кунанд ва душманро ҳамчун як муҷассамаи дӯзах нишон диҳанд.
  Савва бо асабоният пойи худро ба рӯйпӯши металли номаълум мезанад, ғур-ғур кард:
  - Худро ҷустуҷӯ кунед! Ба усулхои вахшиёнае, ки ба мукобили мо чанг мекунанд, бинед!
  Овоз андаке гарм шуд ва хаво нармтар менамуд:
  -Бале, душмани шумо бераҳм аст, аммо шумо ҳам фаришта нестед. Дар ниҳоят, математика нест, ки муайян мекунад, ки кадоме аз шумо дар рӯи замин қудрат дорад!
  Ана, Андрей аллакай овозашро баланд кард:
  - Пас кӣ?
  Аммо ба чои чавоб фарши зери онхо ларзид ва духтару бачаи сиёхпуст бо чехраи худ шифтро пешвоз гирифтанд. Баъд ҳама чиз якбора тағйир ёфт. Онҳо худро дар маркази шаҳри бузурги харобшуда диданд. Тупхо ба таври гушношунид гурриш мекарданд. Снарядхои калон тарки-да, бомбахо афтоданд. Гуруххои солдатхои рус ва аврупой пеш мерафтанд. Чанговарони зарду кахра-вии Иттиходи Осиё талафот дода, акибнишинй карданд, рохро бо куххои мурда пушонданд. Савва кадам зада, ба руйи хунолуд кадам гузошт.
  Не, ин, албатта, чанговареро, ки аз кубурхои оташ, об ва мис гузаштааст (охирин то хол то ҳадди ақалл!) ба иштибоҳ андохта наметавонист. Аммо рӯҳам бад ҳис мекард. Аммо Андрей бархоста, бо дасти росташ ба руи зарди аскари тангчашм, ки пулемёташро баланд кард, санг партофт ва у афтод. Капитан хитоб кард:
  - Ин Пекин аст! Ҷавонони мо ғалаба мекунанд!
  Дарвоқеъ, аломати каҷ бо ҳамин гуна иероглиф дар оташи кабуд фурӯзон буд. Аз чй сабаб бошад, ки Савва шодиро хис на-кард. Ҳарчанд вай дар интернет расмҳоро аз Пекин ва биноҳои хоси пойтахти Чин дида буд.
  Аммо ин ҷо даҳшатнок аст. Занхо месузанд, кудакон гиря мекунанд. Ва ҷасадҳои зиёде. Мурдагон аслан ҳама равишҳоро маҳкам карданд ва шумораи онҳо афзоиш ёфт. Духтар пештар боре надида буд, ки мурдаҳо дар теппаҳо ҷамъ шудаанд.
  Андрей аллакай пулемётеро, ки касе партофта буд, гирифта, барои куштан тир кушод. Ӯ ҷанговари таваллуд аст. Аз ҷониби падараш аз қабилаи Зулу, аз ҷониби модараш: бобои бузург, ду карат Қаҳрамони СССР, бобо дар ҷангҳои Ветнам ва Афғонистон, падар дар Сурия, Донбасс ва Чеченистон.
  Он аз сари Савва дурахшид:
  Ҳар кӣ одам аст, ҷанговар таваллуд мешавад,
  Ҳамин тавр рӯй дод - горилла сангро гирифт!
  Вақте ки душманонат легионанд,
  Ва дар дилам шуълаи гарм фурузон аст!
  Ва худи духтарак пулемётро ба даст гирифт. Дастони пурқувват одатан дар даста сабуканд. Дар сарам маршхои диловарона садо медоданд: вайрон кунед, ба Ватани кабир хизмат кунед.
  Аммо як чир-чирроси сусти гайричашмдошт духтарчаро ях кард. Аз тарафи рост гирьяю доду фарьёди бачагон баръало шунида мешуд. Савва гардонд ва нигоҳи уқоби ӯ аз байни дуде, ки ҳама чизро пӯшида буд, пайкараҳои хурди зардро дид. Кӯдакони зарду чашмонашон гиряву нола мекарданд ва аз хонаи сӯхта баромадан мехостанд. Аммо роҳи онҳоро баста шудани чӯбҳои дар қатрон таршуда баста буд. Ва дар паси бачахо шуълаи гуштхур пахн мешуд.
  Аждаҳои оташнафас ба назар мерасид, ки ба ҷаҳаннам қурбонӣ кунад...
  Қувваи Савва аз қувваи ӯ барои тобоварӣ ба чунин чизе бештар буд. Духтар ба суи оташ шитофт. Мо бояд хурдсолонро наҷот диҳем: русӣ аст ё чинӣ муҳим нест!
  Ногахон сели напалм рохи чанговарони пойлучро баст.
  Бо нидои ваҳшиёна:
  -Худовандо маро нигоҳ дор!
  Вай худро ба оташ партофт. Гӯё сад пинчаи тафсон ба пояҳои урён сӯрох шуда, алангаи оташ зонуҳои беҳифозатро сӯзонд. Пӯсти нарм ва зайтун бо блистерҳои бад ва арғувон фаро гирифта шуда буд. Барои Савва чй кадар дарднок буд. Аз шушам фарьёди вахшиёна баромад. Мехостам баргардам ва аз шуълаи олами зеризамин ҷаҳида шавам.
  Аммо духтар хис кард: вай як сония хам дудила карда наметавонист. Кӯдакон метавонанд бимиранд. Ва муҳим нест, ки онҳо аз они кӣ ҳастанд. Достоевский гуфтааст: тамоми сарвати дунё ба як ашки рехтаи кӯдак намеарзад. Дард аз пошнаҳои урён то пушти сар мисли галаи аспҳо бо туғҳои пӯлодини худ нӯги асабҳоро мезананд.
  Мӯйҳои аҷиби тиллоии ӯ аллакай оташ гирифтаанд ва алангаи оташ дарранда рӯяшро лесиданӣ мешавад. Вай ҳеҷ гоҳ наметавонад пешинаи зебои худ шавад. Дар ин ҷо захми бунафшест, ки дар рухсораи нарм ва махмали вай паҳн шудааст.
  Савва ноумедона ҷаҳад, новобаста аз он ки ба ҳадаф то чӣ андоза дур аст. Омехтаи дуд ва ҳавои сӯзон ба шушҳои шумо ворид мешавад. Майкаи доги дар руи шумо аллакай сухтааст ва шумо мисли Жанна Д,рк дар оташи дарднок хастед. Танҳо каме бештар, танҳо каме бештар. Худоё, баданаш захми махави комил аст.
  Девори оташ канда мешавад ва Савва ба сардӣ мебарояд. Вай аллакай сухтааст, бадани ачоибаш мисли захми давомдор аст ва кафи сухтааш гуё дар болои ханчархои тезтар кадам мезананд. Дар пеш банд аст. Ва ба шумо лозим аст, ки дубора ба оташи пурталотум ва бераҳмона ҷаҳед.
  Ва духтарак хис мекунад, ки кувваю далераш тамом шуда истодааст. Вай аз зарбаи дардовар қариб аз ҳуш меравад. Аммо аз байни торикй дидан мумкин аст, ки духтарчае, ки дастони хурдакаки худро дароз карда, бо чир-чир аз оташ дур ме-истад, писарбачае, ки муйхои муйтараш тарош-та шуда буд ва кудаки хеле хурдакак, ки рох рафтанро базур ёд нагирифтааст.
  Савва кувваи охирини худро чамъ карда, ба хашму газаб часпида, хисси адолат ба вай далерй мебахшад, ки дарди токатнопазирро паси сар кунад. Чубу тахтахои сузон ба тарафхо парвоз мекунанд. Танҳо каме кӯшиши бештар. Дастони сухтаи духтараки бегунох рахи сухтаро ба даст мегиранд. Дард мисли рамаи сад-тонна ба сар, сина, тамоми бадан то ҳуҷраи охирин меафтад. Панча намебарояд ва баъд Савва онро бо дандонаш мегирад. Аз чунин ранҷу азоб девона шудан мумкин аст, охирин зебоиҳои бадане, ки аз шуълаҳо даст назадааст, пора-пора мешавад. Аммо дар ниҳоят, Худованд ин кӯшишро мукофот дод, ки аз гармӣ сурх шуда, аз пояи семент парвоз кард.
  Духтаре, ки дандонҳояш шикаста ва аз гармо кафида буд, аз ҳуш меравад. Дар риштаи охирини шуур пӯсти шикасташуда мисли кӯдаки озодшуда ҳис мекунад, ки аз болои пойҳои сӯхтаи қаҳрамони афтода ҷаҳида мешавад.
  Савва аз хоб бедор шуд... Вай хамрохи Андрей дар баландтарин куллаи барфист. Овози раъду барк мисли хори ҳазорон овози фариштагон эълон кард:
  - Шумо аз имтиҳон гузаштед! Дар сайёра сулҳ ҳукмфармо хоҳад буд! Россия модари тамоми одамони руи замин мегардад!
  Чавонмарди сиёхпуст ва малламуй, ки боз хам нозуктар ва зеботар шуда буданд, дар пеши назари мо богхои шукуфон, кратерхои сералафро медиданд, аскаро-ни аслиха партофта, ба огуш мекашиданд. Давраи адоват ва чанг абадй ба охир расид.
  Ва он дар тамоми сайёра садо дод;
  Русия ва Чин то абад муттаҳиданд,
  Ислом, насроният: бе кина, дустон!
  Биёед номи Худованди Таолоро ҳамду сано хонем -
  Хамаи халкхои чахон - Оила!
  
  ПЕТРИ СЕЮМ - ПОДШОХИ БУЗУРГ
  Пётри сеюм муяссар шуд, ки генерали маъруфи ислоҳотро водор созад, ки ба дастаи худ ҳамроҳ шавад ва рутбаи фельдмаршалро қабул кунад. Николай Папин вазири мудофиа шуд ва як катор ислохот ба амал овард. Ин марди тавоно ва бонуфуз ба Пётри сеюм кӯмак кард, ки фитнаи бародарон Орловҳоро ошкор ва пахш кунад. Хамаи панч нафар суикасдчиён ба дор кашида шуданд. Кэтрин барои зино талоқ гирифт ва ба дайр бадарға шуд.
  Петруси сеюм қудрати худро мустаҳкам кард ва тоҷ гирифт. Ва бо ба сари қудрат омадани ӯ дар Русия дигаргуниҳои назаррас ба амал омаданд. Воқеан, Петри сеюм, мисли бобояш, ислоҳоти бунёдиро нишон дод. Илова бар ин, тағйирот ба сиёсати хориҷӣ таъсир расонд.
  Пётр тарафдори иттифоқ бо Фредерик Дуюм, ба Румянцев фармон дод, ки ҳамроҳи немисҳо австрияҳоро мағлуб кунад. Баъд аз он Олмон бештар аз он заминҳои пештар аз даст додашударо баргардонд.
  Аммо Русия инчунин назорати гулӯгоҳҳоро аз Дания гирифт ва онро бо Пруссияҳо тақсим кард. Бо вуҷуди ин, Петрус зиракии амалӣ нишон дод ва қариб тамоми дороии ин давлатро гирифт ва ба Фредерик "дӯстдоштаи" танҳо як қисми рамзии моликияти тоҷро гузошт. Бояд гуфт, ки таъсири Папин ба набераи Пётри Бузург фоида овард.
  Яке аз идеяҳои Пётри сеюм идеяи тақсим кардани Полша байни Русия ва Пруссия буд. Соли 1965 бо иттиходи Польша ва Литва чанг cap шуд. Дар он чолок Александр Суворов зуд баромад. Пётри сеюм доно буд ва тавонист заминҳои аслии Русияро ба империяи худ гирад ва пруссиён қисми этникии Полшаро медонистанд.
  Чун дар таърихи воқеӣ, Русия маҷбур шуд, ки бо империяи Усмонӣ мубориза барад. Мубориза барои русҳо ҳатто муваффақтар буд. Ислохоти Папин, истеъдоди Румянцев ва Суворови тез пеш рафтаистода таъсир расонданд. Ба подшох Александр Васильевичи бекарор писанд омад, худи Пётри сеюм хеле сергайрат ва хамеша дар по буд. Ҳамин тавр, онҳо хеле хуб муносибат карданд.
  Дар дохили кишвар император Петр як қатор ислоҳотро анҷом дод. Аз помещикони бепарво ба фоидаи хазинаи давлат моликият мусодира карда шуда, дар бобати corvee ва фурухтани дехконон як катор махдудиятхо чорй карда шуданд. Аммо хозир подшох Пётр чуръат накард, ки крепостнойро пурра кайд кунад.
  Илова бар ин, ислоҳоти калисо боиси муқовимати шадиди Синод православӣ гардид. Подшоҳ бо далели он ки Китоби Муқаддас ибодат ва хидмат ба ғайр аз Худоро манъ мекунад, парастиши муқаддасонро аз байн бурд.
  Дар ин як чизи лютеранизм вуҷуд дошт - мубориза бо ёдгориҳо ва нишонаҳо.
  Фақат Худованд Худоро ибодат кун, танҳо Ӯро парастиш кун!
  Аммо ин муқовиматро ба вуҷуд наоварда наметавонист. Дар баъзе ҷойҳо ҳатто рӯҳониён мардумро ба шӯриш ташвиқ мекарданд.
  Бо вуҷуди ин, ислоҳот гузашт ва дар калисоҳо ва ибодатгоҳҳо танҳо тасвирҳои Масеҳ ва Марями бокира боқӣ монданд.
  Мардум бештар гӯш кардани шоҳро афзалтар медонистанд. Илова бар ин, Петри сеюм ҳамчун ҳокими ғамхор шӯҳрат пайдо кард. Аз монастирхо ва калисохо мусодира кардани тамоми заминхо чиддитар буд.
  Баъди галаба бар Туркия нуфузи подшох боз хам афзуд. Перти Сеюм ниҳоят қарор кард, ки крепостнойро барҳам диҳад. Чунин карор наметавонист, ки дар давлат нооромхои чиддй ба амал оварад. Помещикхо талафоти калон доданд, вале революциям саноатй огоз ёфт. Мамлакат бо тамоми душворихо катъиян ва бо монеъона пеш рафт.
  Ҷанги дуюм бо туркҳо боз ҳам кӯтоҳтар буд ва аскарони рус таҳти фармондеҳии Суворов зуд пирӯз шуданд. Зиёда аз он, революция дар Франция диккати Европаро ба дигар тараф кашид.
  Пётри сеюм аз ин истифода бурда, писари хурдии худ аз Воронина Константинро ба тахти Константинопол султони турк гузошт.
  Ҳамин тариқ, империяи Усмонӣ худро дар як иттиҳод бо Русия ёфт.
  Баъд дар Миср ҷанг ба амал омад. Султони махаллй хукмронии Россияро бар Африка эътироф кардан нахост. Ва дар ин чо аввалин бор нобигаи Суворов ва Наполеон Бонапарт бо хам бархурд.
  Дар он айём, ки 70 сол умр дида буд, Петруси сеюм мурд. Вай ба таърих бо номи озодкунандаи бузург дохил шуд. Ки хеле шарафманд аст!
  Шояд аз бобои харизматии худ болотар бошад! Ва император Павлус ба тахт нишаст. Суворов Наполеонро, ки хануз хеле чавон ва камтачриба буд, маглуб карда, шимоли Африка ва хатто Марокашро забт кард.
  Азбаски дар ин таърихи алтернативӣ ягон маъракаи машҳури Швейтсария вуҷуд надошт, ки саломатии Суворовро халалдор кунад, фельдмаршали машҳури ботаҷриба дарозтар зиндагӣ мекард.
  Наполеон императори Фаронса нагардид, зеро ӯ барои маъруф шудан ба сифати фармондеҳ вақт надошт ва на як маротиба зада шуд. Пас аз фурӯпошии директория Луис ҳаждаҳум қудратро ба даст овард. Исло®от, яъне бар«ароркунии ®окимияти подшо®ї ба амал омад.
  Павлуси якум то ҳол аз тавтиъа гурехта натавонист, аммо ин пас аз панҷ сол рӯй дод. Ва писараш Искандар император шуд. Дар ин ҷо мушкилот сар шуд. Константин наврас буд ва инчунин султони руси Империяи Усмонӣ буд, ки даъвои қудрат дошт.
  Аммо Александр Суворов ҳанӯз зинда буд ва муяссар шуд, ки бародарзода ва амакашро оштӣ диҳад. Ҳарчанд, албатта, мухторияти дохилии Империяи Усмонӣ боиси ихтилофот гардид.
  Илова бар ин, Русия ба мухолифати Англия дучор омад. Иқтидори рӯзафзуни Бритониё аз ҳамсояи худ розӣ набуд. Ва ҳатто ҷанги дуюми калон бо ИМА оғоз ёфт. Шояд бритониёиҳо интизор буданд, ки пас аз марги Ҷорҷ Вашингтон дар Амрико бесарусомонӣ ва расвоӣ ба вуҷуд меояд. Аммо хисобу китоб ба амал наомад.
  Халки Штатхои Муттахида ба тахти подшохи Англия баргаштан намехост. Ҷанг даҳ сол бо муваффақиятҳои гуногун давом кард ва дар ниҳоят Бритониё қувваи худро тамом карда, ҳамларо қатъ кард.
  Аммо америкоиён ором нашуданд ва ба мукобили Канада хучумро вусъат доданд. Вазъияти Англияро мавкеи Россия, ки ба америкоиён ёрй расонд, тезу тунд кард.
  Ёздаҳ соли дигар ҷанги хунин ва Амрико Канадаро бозпас гирифт. Бритониё заиф шуд, аммо як ҳаюло нави геополитикӣ пайдо шуд: ИМА.
  Русия бо Австрия ҷанг кард ва дар он ғолиб омад ва онро қисман бо Пруссия тақсим кард.
  Дар айни замон, васеъшавӣ ба Канада идома ёфт. Мамлакат ба дарачаи баланди индустриявй табдил ёфт. Флоти пуриктидор ва сершумор барпо карда шуд. Русҳо ба Австралия фуруд омада, ба Африқо паҳн шуданд.
  Баъди марги Искандари Якум дар байни шохахо боз мубориза барои хокимият бархост. Бародари Искандар Константин аз тахт даст кашид ва писари Константини дигар Андрей ба тахт баромад ва онро аз Николас даъват кард.
  Николас расман подшоҳ эълон карда шуд, аммо ҳангоми тоҷгузорӣ подшоҳ кушта шуд.
  Дар нофаҳмие, ки ба миён омад, Андрей аввалин шуда тавонист тахтро ба даст орад, на комилан қонунӣ. Подшоҳи нав қариб дарҳол ҷангро бо Эрон оғоз кард ва ба муқобили Ҳинд ҳамла кард. Бритониё ҳанӯз дар Канада ҷанг дошт ва худро баста ёфт. Ва маъракаи шарқӣ қудрати Эндрю Якумро мустаҳкам кард ва ба ӯ имкон дод, ки шохаи шахсии сулолаи Романовҳоро оғоз кунад. Дар айни замон, Русия ва Империяи Усмонӣ ниҳоят ба як давлати ягона муттаҳид шуданд. Зиёда аз ин, бо хамрохии Форс ва Хиндустон.
  Ҷойи Эндрюи якум Искандари дуюм шуд. Дар тахти ин подшох Россия экспансияро дар Хиндухитой ва худи Хитой давом дод. Пруссия инчунин ба тавонотарин империя табдил ёфт, ки заминҳои Олмонро муттаҳид кард ва Фаронсаро мағлуб кард.
  Бо вуҷуди ин, Бритониё Фаронсаро дастгирӣ кард ва ҷанги интиқомӣ оғоз шуд. Империяи Британия муқовимати якрав нишон дод. Чанг якчанд дах сол давом кард.
  Русия бошад, Осиёро комилан забт карда, ба Сингапур расид. Вай бузургтарин ва тавонотарин қудрати ҷаҳон гардид, ки дар саросари Осиё ва Африқо ҳаракат мекунад.
  Аммо дар баробари ин Штатхои Муттахида хам баланд шуданд. Амрикоиҳо рушди Канадаро ба анҷом расониданд, ки дар он ҷо онҳо бо Русия доираҳои таъсиррасониро тақсим мекарданд. Сипас онҳо аз Мексика штатҳои Техас ва Калифорнияро забт карданд.
  Иёлоти Муттаҳида шакли ҷумҳуриявии ҳукуматро нигоҳ дошт, дар ҳоле ки Русия монархияи мутлақ боқӣ монд. Ба ҷои Александри II Андрей II таъин шуд. Романовхо давом дод.
  Чанги дуру дарози байни Англия ва Франция ба мукобили Германия ба он оварда расонд, ки немисхо заминхои пештар забт кардашу-да, аз чумла Лотарингияро нигох дошта, минбаъд хам пеш рафта натавонистанд ва тамоман хаста шуданд. Бо вуҷуди ин, Бритониё ва Фаронса низ хуни зиёд.
  Дар ин шароит Россияи подшохй хукмронии худро дар чахон давом дода, нуфузи худро зиёд мекард.
  Дуруст аст, ки дар симои Штатдои Муттадида дайду ба воя мерасид. Гузашта аз ин, Амрико аз ҳисоби Канада бузургтар буд, ки дар таърихи воқеӣ буд.
  Аммо ин хануз ба дарачаи ташвишовар нарасидааст. Илова бар ин, дар Иёлоти Муттаҳида ҷанги шаҳрвандӣ сар зад, ки боиси талафоти оммавӣ ва харобиҳо гардид. Гузашта аз ин, бар хилофи таърихи воқеӣ, генерал Ли тавонист тавассути Конгресси Конфедератсия барои ҳуқуқи сиёҳпӯстон барои хидмат дар артиши иёлоти ҷанубӣ: барои гирифтани озодӣ ва шаҳрвандӣ.
  Ва ин чангро хеле кашол дод ва албатта курбониро зиёд кард. Дипломатияи маккоронаи Русия низ таъсири худро расонд, ки он низ ба дароз кардани муноқиша манфиатдор буд. Ва соф тактикй, чанубиён дар мархалаи якуми чанг муваффакияти калон ба даст оварда, Вашингтон ва Нью-Йоркро гирифта тавонистанд. Филаделфия пойтахти нави Иттифоқи Шимолӣ гардид.
  Худи ҷанги шаҳрвандӣ дар давраи баъдӣ: солҳои 1881 - 1905 рух дод ва дар он динамит ва ҳатто пулемётҳо истифода мешуданд.
  Дар Русия шоҳ Андрейи 2-ро Александри III иваз кард. Подшоҳи нав тамоман ором набуд. Россия дар Африка бо Франция ва Англия, ки барои сохтани мустамликахои нав кушиш мекарданд, бархурд. Ва вай дар муноқиша бо онҳо монд.
  Ҷанги нав барои аз нав тақсим кардани ҷаҳон оғоз ёфт, ки дар он Пруссия одатан дар иттифоқ бо Русия амал мекард. Ин дафъа немисхо дуруст фахмиданд. Франция хамрохи русхо дар давоми якчанд хафта маглуб шуд. Бритониё дар хориҷа нишаст, аммо тамоми колонияҳояшро дар Африқо, Австралия ва Уқёнуси Ором аз даст дод.
  Немисҳо моли худро гирифтанд ва васеъ шуда, сарҳадро дар наздикии Париж ва ба Порт-де-Кале кашиданд ва ҳатто Нормандияро дар бар мегирифтанд. Ва чизе дар худи Африка.
  Ва Бритониё ба сатҳи як қудрати ночиз поин рафт, Фаронса ҳатто ба шохоб табдил ёфт.
  Аммо ҷанги навбатӣ бо Пруссия таҳти роҳбарии Владимир III рух дод. То ин вакт чунин навъхои ярок, монанди танкхо, самолётхо ва киштихои зериобй пайдо шуданд.
  Пруссияхо дар иттифок бо Япония амал мекарданд. Дар аввал, ҷанг барои Русия чандон муваффақ набуд. Коррупсия дар армияи подшохй, консерватизми генералхо, ёрии фаъолонаи ШМА ба Япония таъсири худро расонд. Илова бар ин, Шветсия ва Норвегия ва Англия ва Фаронса ба Русия мухолифат карданд.
  Ҷанг дар соли 1921, ба таври аҷиб дар санаи тақдирсоз 22 июн оғоз ёфт. Ин қариб як ҷанги ҷаҳонӣ буд. Он чизе, ки аз Аврупо ва Осиё боқӣ монда буд, ба муқобили Русия рафт. Испания ва Португалия низ чунин саргузаштро пеш гирифтанд. Португалия худро дар Африка махрум хис мекард ва испанихо орзу мекарданд, ки бузургии пештараи худро дар асрхои миёна баркарор кунанд.
  Азбаски дар айни замон дар нимкураи Шарқӣ фазои зиёде вуҷуд надорад, ки таҳти назорати подшоҳи Русия набошад.
  Зимнан, бартарии бепоёни Россиян подшохй аз чихати кадрхо, сохти пурзури худкома, сустии оппозицияи дохилй дар чанг роли халкунанда бозид.
  Оре, танкхои немис дар ду мохи аввал аз Неман то Днепр рахна карда, Ригаро мухосира карда, дар чануб кушунхои русро аз Венгрия пеш карданд. Ва худоён ба сарзамини тулӯи офтоб имконият доданд, ки флоти Русияро мағлуб кунанд. Аммо боз, барои муддате.
  Генералҳои нотавон метавонанд дар ҷанг пас аз ҷанг мағлуб шаванд. Аммо сменаи нав ба камол мерасид. Ва подшох, нихоят муборизаи зидди фасодро пурзур намуда, каму беш таъминоти токатфарсо ташкил намуд. Ва захирахои инсонй: дивизияхои хитой, хинду араб ба кор андохта шуданд. Немисхо аз Днепр гузашта натавонистанд ва аллакай дар зимистон кушунхои рус ба хучуми чавобй cap карданд.
  Бояд гуфт, ки Швеция ва Норвегия харифони кавй нестанд, Стокгольм мохи марти соли 1922 гирифта шуда буд. Ва Осло дар моҳи май афтод. То июни соли 1922 кушунхои подшохй тавонистанд вазъияти пеш аз чангро баркарор карда, пруссиёнро ба хатти ибтидоии худ баргардонанд.
  Франция ин гуна инкишоф ёфтани вокеахоро дида, шитобон аз чанг баромад. Дар ҷавоб, шоҳи Пруссия Вилям Париж ва минтақаҳои ҷанубии онро ишғол кард. Кушунхои рус пеш мерафтанд. Дар мохи сентябрь онхо ба Висла рафтанд. Ҷангҳо барои Пруссияи Шарқӣ оғоз ёфтанд. Кенигсберг дар мохи декабрь афтод... Ва Вена барои соли нав озод карда шуд.
  Барои японхо, ки флоти онхо зарари калон дида, ташаббусро аз даст дод, кори осон набуд.
  Соли 1923 бо хучуми калони кушунхои рус дар Польша огоз ёфт ва дар давоми се мох ба Одер ва Алп дар чануб рох ёфт. Немисҳо имкон доштанд, ки дар наздикии Берлин истодагарӣ кунанд, аммо нерӯҳои Русия моҳи апрел ба Бавария ҳамла карданд. Қӯшунҳо оҳиста-оҳиста пеш рафтанд, вале дар охири тобистон, русҳо ба Рейн расиданд. Тирамох райони Рур аз немисхо гирифта шуд ва дар мохи декабрь баъди чангхои шадид Берлин ихота карда шуд.
  Германия дигар имконият надошт, ки дар чанг галаба кунад. Шаш моҳи дигар дар соли 1924 дар қитъа ҷангиданд, то Испания, Португалия, Олмон, ки қаблан аз ҷониби немисҳо забт карда шуда буданд: Ҳолланд ва Белгия забт карда шаванд.
  Танҳо як Бритониё боқӣ монд ва Ҷопон аллакай Окинава ва Ҳоккайдоро аз даст дода буд.
  Черчилл ба мудофиаи метрополия рохбарй мекард. Аммо бритониёиҳо имкон надоштанд.
  Дуруст аст, ки онхо десанти тирамохиро маглуб карданд.
  Соли 1925 фаро расид. Дар Штатхои Муттахида дар бораи чй кор кардан ягон ягонагй набуд. Ба Англия ва Япония ичозат дихед. Ё худамон ба ҷанги душвор ворид шавем?
  Ақли солим гуфт, ки сарфи назар аз саноати пешрафта, Амрико аз рақамҳо ба таври ночиз ғарқ мешавад. Аммо танҳо мондан бо хирси рус бениҳоят даҳшатнок аст.
  Дар моҳи июн, нерӯҳои Русия дар Бритониё бомуваффақият фуруд омаданд ва Лондон суқут кард. Ва дар моҳи август он бо Ҷопон анҷом ёфт.
  Хамин тавр боз як чанги дигар ба охир расид.
  Русия тамоми кишварҳои нимкураи шарқиро зери назорат гирифт. Дар баробари ин, худи империя худкома ва ягона буд. Ё қариб унитарӣ. Моликиятҳои аврупоӣ баъзе хусусиятҳои берунии автономия доштанд. Аммо ба ҳар ҳол, қудрати подшоҳӣ дар ҳама ҷо бартарӣ дошт. Хоҳ Подшоҳии Полша бошад, хоҳ Шветсия бо сарварии шоҳ Владимир.
  5 марти соли 1933 подшох Владимири Кабир вафот кард ва писараш Кирилл подшохи нав шуд. Аммо ҳукмронии подшоҳи нав кӯтоҳ, расо сад рӯз буд. Ва Искандари чорум понздаҳсола худро дар тахт дид. Ва баъд аз панҷоҳ рӯз ба садама дучор шуд. Николаси II тахтро дар синни ҳамагӣ даҳсолагӣ ба мерос гирифт. Дар як сол чор император... Хайр, чй мешавад!
  Танҳо хеле кам, албатта, ва на дар ҳама кишварҳои ҷаҳон!
  Ҳарчанд, албатта, бисёриҳо дар хотир доштанд, ки Николаси аввал танҳо як муддати кӯтоҳ ҳукмронӣ кард ва дар натиҷаи зӯроварӣ мурд.
  Аммо оғози ҳукмронии Николас II хеле хуб буд. Баъди ду сол дар таърихи сайёраи Замин аввалин хамрохи сунъй cap дода шуд, ки вай дар атрофи сайёрахо парвоз мекард.
  Ва соли 1937 на он кадар дахшатнок буд, ки дар таърихи вокеи буд. Аз хамин сол буд, ки як бачаи рус аввалин шуда ба кайхон парвоз кард. Не, Гагарин не, балки княз Игорь Трубецкой. Юрий Гагарин то хол бахт наомадааст. Шумо ба куҷо меравед?
  Русия, империяи васеътарин, метавонад барои тавсеаи кайҳон маблағҳои бузург ҷудо кунад.
  Соли оянда, соли 1938, аввалин бомбаи атомии Русия озмуда шуд.
  Николаи II подшоҳи нав ҳанӯз хеле ҷавон буд ва албатта бесаброна буд. Илова бар ин, Иёлоти Муттаҳида ягона рақиби хатарноки Русия боқӣ монд. Ногуфта намонад, ки америкоиён хам дар бораи бомбаи атомй дошта бошанд.
  1 марти соли 1940, бо фармони подшоҳи ҳоло расман калонсол Николас II, ҳамла ба Иёлоти Муттаҳида оғоз ёфт. Сабаби расмӣ пуштибонии амрикоиҳо аз мухолифони ҷумҳурихоҳ дар Русия бо талаби баргузории интихоботи парлумонӣ буд.
  Мумкин аст, ки қарори Николаи II ҷавонтарин қадами оқилона буд. Охир, мо наметавонем ба душмани потенсиалй хам ба яроки ядрой сохиб шавад.
  Ҳамлаи нерӯҳои Русия бо истифода аз сутунҳои бузурги танкӣ дар аввал бомуваффақият ва зуд инкишоф ёфт. Аммо баъд муковимати Америка тезу тунд шуд. Дар давоми якчанд мох пешравии кушунхои рус нихоят суст буд. Вале хануз хам душман маглуб мешуд ва аз чихати кувваи корй ва сифати флоти танкй паст буда, ба халокат дучор мегардид.
  Аммо дар Африка ва Хитой исьён ба амал омад. Илова бар ин, барои пахш кардани исён қувваҳои назаррас равона карда шуданд.
  Дар соли 1941 кушунхои ШМА ба хучуми чавобй cap карданд, вале ба максади худ хам нарасиданд. Якчанд ҳамлаҳо ва сипас зимистони солҳои 1941-1942, ки дар давоми он амрикоиҳо қариб тамоми Канадаро аз даст доданд. Ва дар моҳи апрел, Торонто ва Квебек қариб дар як вақт афтоданд.
  Чанг дар территориям анъанавии Америка аллакай cap шудааст. Зарбаҳо иваз карда шуданд. Аммо муштзани калонтари рус хурӯси амрикоиро мағлуб кард.
  Филаделфия дар моҳи августи соли 1942 афтод. Ва дар моҳи октябри соли 1942 аскарони рус ба Ню-Йорк наздик шуданд. Баъд хукумати ШМА карор дод, ки яроки ядроиро истифода барад.
  Аммо онҳо то ҳол камтарин имкони расидан ба қаламрави Русияро надоштанд, бинобар ин онҳо ба зарбаҳои зидди нерӯҳои ҳамлагар такя мекарданд.
  Онҳо шабона бомба ба кор бурданд. Ин тасмим ба далели он аст, ки дурахши дурахшон сарбозонро нобино мекунад.
  Таъсири он чандон назаррас набуд, каме бештар аз ҳазор нафар фавтиданд, бист ҳазор нафар нобино шуданд, гарчанде аксари онҳо муваққатӣ буданд. Аммо чунин зарбаро халкунанда номидан мумкин нест.
  Зиёда аз он, Россиян подшохй боз бисьёр зарядхои ядрой дорад, бинобар ин кушодани ин гуна мубодилаи рациони ядрой хануз факт нест.
  Аммо шумо ба куҷо рафта метавонед? Дар вазъияти бад ҳама ҳаракатҳо бад аст ва сиёсатмадорони оқил дар ҳолати бад намемонанд.
  Моҳи декабр Ню-Йорк ва Вашингтон афтоданд ва пеш аз ин амрикоиҳо боз панҷ бомбаи худро истифода карданд, ки чандон тавоно набуданд ва аз нигоҳи тарҳ чандон муваффақ набуданд. Ва генералхои подшохй чавобан бист айбномаи худро партофтанд. Хамин тавр бомбаи дахшатангез ба таври оммавй истехсол карда шуд.
  Чанг то 23 феврали соли 1943 давом кард, вале касе бомбаи атомй напартофт.
  Америка аз хукмронии капитал комилан озод шуда, ба зери хукмронии монархияи худкома дароварда шуд.
  Подшох заминхои нав ва шухрати бузург гирифт. Ва акнун касе ҷуръат намекард, ки ба ӯ мухолифат кунад.
  Соли 1945 кайхоннавардони рус ба Мох омаданд. Ва дар соли 1947 артиши Русия вориди Мексика шуд. Подшох карор дод, ки вацти он расидааст, ки ба чунин бокимонда, монанди мавчудияти бисьёр давлатхо дар як сайёра хотима дода шавад. Ва лашкари ӯ ба фатҳи ҳар он чизе, ки метавонист фатҳ кард.
  Дар соли 1949 Аргентина охирин кишвари сохибихтиёр гардид, ки ба империяи Россия дохил шуд.
  Ва сулх ба тамоми чахон омад. Соли 1953 кайхоннавардони рус ба сатхи Миррих по гузоштанд. 1956 - Венера бо мард. 1960 - Меркурий. 1961 - яке аз моҳвораҳои Миррих. 1967 - Одам дар Нептун ва соли 1968 - дар Сатурн. Соли 1970 - Уран ва соли 1971 - Плутон.
  Николаси II ба таърих тахти тахаллуси дохил шуд: ба охиррасида! Дар соли 2016, подшоҳ аллакай наваду сесола шуд. Аммо комьёбихои тибби замин хануз ба мо имкон намедиханд, ки подшохро хеле фарсуда ва заиф хисоб кунем. Вай 83 сол боз дар сари қудрат аст, ки ин рекорди мутлақ дар байни он ҳокимон аст, ки ҳукмрониашон каму беш боэътимод аст. Ҳарчанд дар таърих, мегӯянд онҳо, ҳолатҳое буданд, ки онҳо дарозтар ҳукмронӣ мекарданд.
  Дар рӯи замин корҳо қариб хубанд. Дуруст аст, ки дар бобати афзудани ахоли, ки аллакай аз хашт миллиард гузаштааст, мушкилие ба миён меояд. Умедхои калон бо васеъ кардани кайхон алокаманданд.
  Дар Мох аллакай якчанд шахрхо сохта шудаанд. Чунон ки маълум гардид, бо кувваи гравитация назар ба Замин шаш маротиба камтар сабзавот ва мевахое, ки дар гармхонахо парвариш карда мешаванд, метавонанд ба хачми калон расанд.
  Ҳам дар Миррих ва ҳам дар Зуҳра шаҳрҳо, инчунин дар Меркурий заводҳо сохта шудаанд. Ин сайёра, ки ба Офтоб наздиктар аст, барои истехсол ва прокати металл хеле кулай аст. Бо ин максад аз энергияи офтоб истифода бурда мешавад.
  Дар радифи маснуи Муштарй, Уран ва Сатурн низ пунктхои ахолинишин мавчуданд. Кайҳон тадриҷан ба андозаи бештар азхуд карда мешавад.
  Ва маҳз дар соли 2016 нахустин экспедитсияи байниситоравӣ ба ситораи Сириус аз Моҳ сар дода шуд. Монарх воқеан умедвор аст, ки барои дидани чунин як воқеаи хурсандиовар, ба монанди барқарор кардани робита бо бародаронаш зиндагӣ кунад.
  
  
  
  КОБУСИ УНИВЕРСАЛ
  Диктатори Испания Франко, бар хилофи таърихи воқеӣ, ба аскарони немис розӣ шуд, ки ба қалъаи Гибралтар Англия ҳамла кунанд. Ба ивази ин Испания як кисми заминхои Англия ва Францияро дар Африка гирифт.
  Ҳамла бо фармондеҳии Майнштейн шабона аз 25 ноябри соли 1940 то 26 ноябри соли 1940 сурат гирифт.Чунон ки маълум шуд, инглисҳо ба ин гуна иқдоми низомӣ чандон омода набуданд ва ба фашистон муяссар шуд, ки чунин қалъаи пурқувватро аз як зарба забт кунанд.
  Фурӯпошии он дар рафти ҷанг дигаргуниҳои назаррас ба амал овард. Вермахт тавонист қувваҳои худро дар масофаи кӯтоҳтарин ба Африқо интиқол диҳад ва ба Бритониё аз шарқ ба баҳри Миёназамин ворид карда шуд.
  Фармондехии Германия якчанд дивизияро ба Африкаи экваторй фиристод. Илова бар ин, корпуси Роммел ба Либия интиқол дода шуд, чанд моҳ пештар аз воқеият.
  Англия дар навбати худ аз хучуми зидди итальянхо дар Эфиопия даст кашида, мавкеъхои худро дар Миср мустахкам кардан гирифт. Аммо ба Роммель муяссар шуд, ки аз онхо пеш гузарад ва дар натичаи зарбаи пешгирикунанда ба кушунхои мустамликадорон торумор карда, Искандария ва Кохираро ишгол намуд. Мавкеи Англия дар Африка мураккабтар гардид. Немисхо аллакай ба канали Суэц расида буданд ва ба Шарки Наздик боз хам пеш рафтанро тахдид мекарданд. Илова бар ин, имкони ҳаракат ба сӯи Судон вуҷуд дошт.
  Дуруст аст, ки дар Юнон корҳо барои итолиёҳо хуб пеш намерафт, аммо аз Олмон омадани нерӯҳои иловагӣ вазъро наҷот дод.
  Гитлер як дилемма дошт: ба СССР ҳамла кунед ё Бритониёро тамом кунед? Муваффакиятхои Вермахт дар Африка карори дуйумро водор карданд - ба худ дар Гарб дасти озод дода шавад. Гарчанде тайёрии чангии СССР фюрерро аз тарсу вахм пур карда бошад.
  Армияи Сурх мустахкам мешуд, вале немисхо хам аз ин хол хомуш наменишастанд. Истехсоли танкхо дар соли 1941 назар ба соли 1940 ду баробар, истехсоли самолётхо кариб дуним баробар афзуд.
  Фашистон ба болои Мальта бомбаборон карда, десант cap карданд. Баъд Роммел мудофиаро хам дар канали Суэц ва хам ба Ирок, ки ба мукобили хукмронии Англия исьён карда буд, рахна кард. Немисхо Кувайт ва тамоми Шарки Наздикро бо осонй забт карданд. Сталин тактикаи интизор ва диданро риоя мекард. Аммо Черчилл чангро якравона давом дод. Вермахт, ки ба Эрон расид, ба чануби Африка ру овард.
  Соли 1941 ба охир расида истода буд. Истехсоли киштихои зериобй афзуд ва Англия мустамликахои худро аз даст дод. ИМА пассив рафтор кард. Аммо Япония даст кашида натавонист ва 7 декабрь ба бандари Перу зад. Дар укьёнуси Ором чанги нави пуршиддат cap шуд. Ва Гитлер маҷбур шуд, ки аз нақшаҳои ҳамла ба СССР даст кашад.
  Мо бояд ба японхо ёрй расонем, Эрону Хиндустон, инчунин Африкаи Чанубиро забт кунем. Ва муҳимтар аз ҳама, худи Бритониё. Зиёда аз он, самолётхои бомбаандози Америка бозича нестанд. Онҳо метавонанд ба Рейхи сеюм душвориҳои зиёд расонанд. Ва аз территорияи Британия ба амал баровардани зарбахои бомбаборон аз хама мувофик аст.
  Бинобар ин Фюрер дар соли 1942 мачбур шуд, ки аз идеяхои хучум кардан ба Шарк даст кашад.
  Хавфи он буд, ки худи Сталин фронт кушояд, аммо... Характери Сталинро донист. Вай дар сиёсати берунй хеле худдорй мекунад. Чанг бо Финляндия диктатори сурхро боз хам эхтиёткортар кард.
  Вакте ки СССР кувва чамъ карда истодааст. Шумораи авиация то 1 январи соли 1942 ба 32 хазор автомашина ва танкхо бештар аз бисту панч хазор ва илова ба се хазор танкети дигар расид. Дар маҷмӯъ, Сталин ба нақша гирифта буд, ки 20 корпуси механиконидашуда, шумораи умумии танкҳо 32 ҳазор мошинро ташкил диҳад, ки 16,5 ҳазораш КВ-ҳои навтарини тамғаҳои гуногун ва Т-34 мебошанд. Илова бар ин, танкҳои Т-50 ҳанӯз таҳия карда мешуданд, гарчанде ки мошин сабук буд.
  Немисҳо, ки бо Matilda ва баъзе танкҳои крейсерӣ рӯ ба рӯ шуданд ва инчунин маълумот доштанд, ки бритониёҳо танкҳои вазнинро таҳия мекунанд, инчунин ба сохтани мастодонҳои худ шурӯъ карданд. Пеш аз хама "Паланг" бо тупи 88 миллиметра ва зиреҳпӯши тупи гузарнашавандаи 75 миллиметрии тупи дароз.
  Дар бораи танксозии советй низ маълумот мавчуд буд. Танки КВ-2 дар паради Якуми Май дар Майдони Сурх баромад ва 34-ум маълумот дошт.
  Дар ҳар сурат, вақте ки Спир ба Вазорати аслиҳа ва лавозимоти ҷангии императорӣ роҳбарӣ мекард, пешрафт дар технология тезтар буд. Гитлер мехост, ки танкхои бехтарини чахон ва танкхои вазнинтар дошта бошанд. Аммо то хол Германия аз СССР баръало пасттар буд. Хам шумораи мошинхо ва хам сифати онхо. Моҳи августи соли 1941 истеҳсоли танки КВ-3 оғоз ёфт. Мошин хеле вазнин 68 тонна буд, аммо бо тупи 107 мм бо суръати ибтидоии снаряд 800 метр дар як сония муҷаҳҳаз буд. Ин ба вай нисбат ба "Паланг", ки дар омади гап, хануз дар истехсолот чорй карда нашуда буд, бартарй дод.
  КВ-5 аз ин хам пуриктидортар шуд, ки вазнаш 125 тонна ва ду туп дошт. Дуруст аст, ки ин гуна мошини вазнинбор барои Армияи Шӯравӣ бештар аз арзишаш мушкилот эҷод мекард. Ва дар соли 1942 варианти КВ-4 бо вазни 107 тонна барои хидмат қабул карда шуд. СССР ба таври хакконй бо танкхои вазнинтарини чахон ва инчунин тавонотарин танкхои худ фахр карда метавонад.
  Аммо Олмон дар соҳаи авиатсия хуб рушд кардааст. Ю-188, вақте ки ба истеҳсолот даромад, суръати муқоисашавандаи ҷангандаҳоро ба вуҷуд овард. ДО-217 низ хуб менамуд. Самолётхои реактивй низ фаъолона инкишоф дода шуданд. Азбаски ҳадафи асосӣ Бритониё буд, ба ҳавопаймоҳои реактивӣ назар ба таърихи воқеӣ бештар таваҷҷӯҳ зоҳир карда шуд.
  Немисхо мехнати гуломро фаъолона истифода мебурданд. Шумораи зиёди сиёҳпӯстон аз Африқо ворид карда шуданд. Коргарони сиёҳпӯст итоаткор, тобовар, вале беихтисос буданд. Онҳо барои кори ёрирасон истифода мешуданд.
  Аммо бо назорати Аврупо, олмонҳо метавонистанд ба қадри кофӣ коргарони соҳибихтисосро ҷалб кунанд.
  Ба Спир хатто муяссар шуд, ки Гитлерро бовар кунонад, ки программаи нест кардани яхудиёнро ичро накунад, балки онхоро дар истехсоли самолёт ва тачхизот истифода барад.
  Шарт дар як ҳамлаи ҳавоӣ алайҳи Бритониё ва ҷанги азими зериобии зериобӣ буд.
  Аммо, ворид шудани Амрико ба низоъ дарди сарро ба Краутҳо илова кард ва онҳоро маҷбур кард, ки шумораи гургҳоро якбора зиёд кунанд.
  Германия мачбур шуд, ки дер истехсоли самолётхои бомбаандоз ва самолётхои стратегиро пеш барад. Пеш аз хама Ю-288 ва Ю-488 - бо чор двигатель. Аммо инкишоф ва анҷоми онҳо вақт лозим буд. Модификатсияи ME-109 "F" умуман як рақиби арзандаи мошинҳои Бритониё буд. Аммо таҳияи ME-209, мисли ME-210, ноком шуд.
  Самолёти бомбаандози XE-177 низ нобарор буд. Аммо Спир бо рақамҳо баргашт. Илова бар ин, Focke-Wulf аз ҷиҳати силоҳ ба ҷангандаи тавонотарин табдил ёфт, ки баъзе камбудиҳои ME-109-ро ҷуброн кард. Ва мактаби парвози олмониҳо беҳтар аз инглисҳо ва ҳатто бештар аз Амрико буд. Мохи май соли 1942 фашистон Африкаи Чанубиро ишгол карданд. Ва эскадрильяи Америка ба Мадагаскар омад. Ҷанги Мидуэйро амрикоиҳо бохтанд: капитани дараҷаи сеюм, ки дар ин ҷанг нақши ҳалкунанда бозид, ба таври аҷиб дар Мадагаскар анҷом ёфт. ШМА мехост, ки дар Африка базаи худро нигох дошта, нацистхоро ором кунад. Аммо ин мавқеъи онҳоро дар Уқёнуси Ором хеле бадтар кард.
  Дуруст аст, ки японҳо ба таври беҳтарин амал накарданд. Мубориза барои архипелаги Гавайй кашол ёфт.
  Фашистхо Африка ва захирахои бузурги ашьёи хоми стратегиро ба даст оварда, Хиндустон ва Эронро низ забт карданд. Захираҳои зери назорати Рейхи сеюм хеле бузурганд, аммо онҳо бояд ҳазм шаванд.
  Ҷанги ҳавоӣ барои Бритониё он қадар равшан нест. Истехсоли самолётхоро доимо зиёд карда, немисхо ба онхо фишор меоварданд, вале бартарии куллй вучуд надошт. Набудани нерӯи стратегии авиатсия ва кумаки ИМА низ таъсир расонд ва ҳатто дар он вақт киштиҳои зериобии кофӣ набуданд. Ва торпедои мӯъҷизае, ки бо он умедҳои зиёд баста шуда буданд, моро ноумед кард.
  Фюрер дар соли 1942 чуръат накард, ки ба Англия фуруд ояд. Ба мустахкам намудани иктидори бахрй ва флоти зериобй диккати калон дода шуд. Дар айни замой авианосецхо ва киштихои харбй сохта шуданд. Иктидори истехсолй ба кадри кифоя буд, вале хама чиз вакт талаб мекард.
  Ракетахои баллистикии класси "А" низ танзими дурустро талаб мекарданд. Аммо снарядҳои роботии V-1 ба таври оммавӣ истеҳсол карда шуданд. Мошинхои нисбатан арзон, ки бо сузишвории оддй кор мекарданд, бартарии бешубха доштанд, ки ба онхо лётчикхо лозим набуданд.
  Гитлер ба сарватхои номахдуди табий ва захирахои мехнатй сохиб шуда, мехост хаёти лётчикхои немисро начот дихад. V-1, ки истеҳсоли осон ва бесарнишин буд, ҳалли беҳтарин ба назар мерасид. Ва ҳазорҳо чунин снарядҳои роботӣ аз тирамоҳи соли 1942 дар Лондон борида буданд.
  Дар баробари ин немисдо истедсоли самолётдои реактивии бомбаандоз ва ракетадои баллистикиро тезонданд.
  Сталин интизор шуданро давом медод ва кувва чамъ мекард. Дар соли 1942 СССР панчуним хазор танки нави КВ ва Т-34 ва кариб хазор маркаи кухна, кариб панчсад танки нави сабуки Т-50 ва Т-60 ва дусад танки амфибия истехсол кард. Парки авиационй низ афзуд - кариб понздах хазор самолёти наву кухна ба истифода дода шуд. Хатто лётчикхо намерасанд. Истехсоли катюшахо суст афзуд.
  Германияи фашистй бештар аз сй хазор самолёт истехсол кард, вале дар мухорибахо талафоти калон дод. Немисхо кариб шашуним хазор танк истехсол карданд. Бештар аз ҳама Т-3 ва модификацияи нави Т-4 бо тупи дарози 75 мм. Каме бештар аз сад навтарин "Палангҳо" истеҳсол карда шуданд ва "Пантера" то ҳол танҳо прототипҳо мебошанд.
  Аммо милтиқи ҳамлаи MP-44, ки аз ҷониби Шмейстер тарҳрезӣ шудааст, вориди силсила шуд. Бар хилофи вокеаи хакикй машинаро бо назардошти нарасидани металлхои ранга кор карда баромадан лозим набуд. Ва ин рушди як милтиқи оддитарро бо пӯлоди хӯлаи тезтар кард.
  Ҳамин тавр, немисҳо дар аслиҳаи хурд бартарӣ пайдо карданд. Аммо ба онҳо инчунин вақт лозим буд, то пулемёт тамоми қӯшунҳоро аз нав мусаллах кунад.
  Аммо дар флоти зериобй, ки истехсоли он дар як мох ба чил то панчох киштии зериобй мерасид, немисхо дар хакикат баробар надоранд.
  Киштихои зериобии хеле тезпарвоз пайдо шуданд, ки бо пероксиди водород кувваи худро доранд. Кор дар содаи яроди ядрой низ суръат гирифт. Хушбахтона, захираҳои зиёде мавҷуданд. Ва ҳатто иштибоҳи физикҳои олмонӣ, ки графит ҳамчун модератор мувофиқ набуд, фалокатовар набуд. Якчанд заводхои истехсоли оби вазнин, аз чумла дар Африка сохта шуданд.
  Пас, биёед ба ин муносибат кунем, аммо реактори атомии фашистон дар моҳи декабри соли 1942 ба кор даромад. Ҳатто каме пештар аз амрикоиҳо. Баъди шикастхо дар укьёнуси Ором дар байни онхо задухурдхои чиддй cap шуданд. Ва маблағгузории барномаи ҳастаӣ ба таври назаррас коҳиш ёфт.
  Ибтидои соли 1943 бо эълони чанги умумй аз тарафи гитлерй ва дар территорияхои ишголшуда чорй намудани хизмати умумии мехнатй кайд карда шуд. Зарбаҳои азими V-1 ба Лондон худро пурра сафед накарданд. Бритонҳо қисман дафъ кардани чунин ҳамлаҳоро ёд гирифтанд, аммо немисҳо дар шумораи шумо ғолиб омаданд.
  Аммо ҷанги зериобӣ барои Бритониё воқеан фалокатовар гардид. Истехсоли ярок дар чазира аз сабаби нарасидани ашьёи хом хеле кам шуд. Метрополия дар арафаи харобшавӣ қарор дошт. Гайр аз ин, фашистон Мадагаскарро забт карданд ва японхо хамрохи фашистон ба Австралия хучум карда, нисбатан зуд ба таслими он ноил гардиданд.
  Сталин хавфи тактикаи мунтазир буданро дарк карда бошад хам, ба худ содик монд ва ба чанг рох надод. Беҳтар аст, ки капиталистон худро то охир нест кунанд. Ва мо тамошо хоҳем кард ...
  Аммо ин тактика нуқсонҳои худро низ дошт. Рейхи сеюм аз захирахои азим истифода бурда, аллакай ба мукобили СССР чанг тайёр мекард. Истехсоли танкхо дар Рейхи сеюм дар соли 1943 ба хисоби миёна дар як шабонаруз ба 1200 автомашина ва илова бар он сесаду панчох автомати худгард расид. Гузашта аз ин, таппончаҳои худгард тамоман суст нестанд. "Фердинандхо", "Занбурхо", "Ягдпантер". Бо назардошти он, ки немисхо дар танкхо кариб талафот надодаанд, танкхои онхо назар ба Армияи Сурх ду баробар тезтар пурра карда шуданд. Ва тафовути миқдорӣ дар технология ба фоидаи СССР кам шудан гирифт.
  Аз нуқтаи назари сифат, Фриц "Паланги шоҳона" -ро ба даст овард, ки вазн ба КВ-3 монанд аст ва аз рӯи сифати снаряд ва зиреҳи қавитари фронталӣ ҳатто дар қудрати воридшавӣ каме бартарӣ дорад. Хуб, КВ-5 ва КВ-4 хеле вазнини шӯравӣ аз ҷиҳати техникӣ, махсусан шасси онҳо хеле ноустувор буданд. Ҳамин тавр, истифодаи ҷангии чунин ҳаюлоҳо шубҳа дошт.
  Ва Сталин инчунин фармон дод, ки КВ-6 бо ҳафт таппонча ва ду мушакандоз таъсис дода шавад. Онҳо мошин сохтанд. Аммо он чунон вазнин ва тӯлонӣ буд, ки шумо онро дар қатора бардошта наметавонед ё дар ҷанг ҷойгир кунед. T-34-76 як мошини хеле муваффақ аст, аммо дар набардҳои пешина нисбат ба Пантера ё Паланг заифтар аст. Ва КВ-1 ва КВ-2 аз ҷиҳати вазн бо олмонҳо муқоиса карда мешаванд, аммо дар муборизаи сар ба сар аз Пантерҳо ва Палангҳо камтаранд. Т-4-и олмонӣ дар зиреҳи сию чаҳор баробар буд ва дар аслиҳа, намоёнӣ ва оптика бартарӣ дошт ва ин бо вазни баробар ё ҳатто ҳангоми муқоисаи тағироти вазнинтар.
  Хулоса, Фриц такмил дода шуд ва сифаташ ба дарачаи баланд расид. Ва пайдоиши ME-309 ва ME-262 дар сифати авиатсионӣ бартарӣ дод. Мисли Ю-488, беҳтарин бомбаандози чормоторӣ. Ва дар паси онҳо моделҳои реактивӣ ҳастанд. Ба монанди Ю-287 ва Арадо.
  Дар мохи сентябри соли 1943 фашистон нихоят ба Англия бомуваффакият десант карданд. Пас аз ду ҳафтаи ҷанг, Англия таслим шуд. Ва гарчанде Черчилл ба Канада гурехт, нати аи  анг дар Ѓарб як хулосаи пешакї ба назар мерасид.
  Рузвелт, ки шарики асосии худро аз даст дод ва аз қудрати афзояндаи Рейхи сеюм тарсид, сулҳ хост.
  Гитлер баъд аз сухбат бо хамрохони худ дар назди Ташкилоти Давлатхои Муттахида шарт гузошт: даст кашидан аз яроки ядрой ва эътироф намудани хамаи истилохои Япония ва Рейхи сейум. Ва инчунин баровардани қӯшунҳо аз Исландия, ки Краутҳо онро аллакай бо флоти зериобии зериобӣ иҳота карда буданд. Назорати Сарзамини Офтоб бар Гай, ки дар он чо чанг хануз бас карда нашуда буд. Гайр аз ин, Гитлер талаб кард, ки ба рейхи сейум ва Япония барои тамоми харобй ва харочоти харбие, ки Штатхои Муттахида ва Англия ба амал овардаанд, товони моддй диханд.
  Гарчанде ки шартҳои сулҳ ниҳоят душвор буданд, Рузвелт тавонист қабули онҳоро дар Конгресс ва Сенат бо душвориҳои зиёд тела диҳад.
  Маслиҳатҳои Сталин дар бораи он ки ӯ мухолифи пайвастан ба эътилофи қудратҳои меҳвар набуд ва ҳадди аққал барои дубора забт кардани Аляска омода буд, дар риояи фармони ИМА нақши бузург бозид.
  Прагматизми амрикоӣ ғолиб омад, ки он аз шавқу ҳавас ва эҳсос баландтар буд. Илова бар ин, барномаи ҳастаии олмонҳо нисбат ба Амрико зудтар инкишоф ёфт ва ин дар оянда ба фалокат дучор мешуд.
  Давраи якуми чанги дуйуми чахон ба охир расид. Аммо фюрер акнун мехост СССР-ро бархам дихад.
  Гайри-чашмдошт тактикаи мунтазири Сталин ва садокати у ба кори сулху осоиши тамоми чахон шухии дахшатнок бозид. Дар муқобили Ҷозеф Рейхи сеюм ва Ҷопон бо тамоми захираҳои нимкураи шарқӣ, аз ҷумла Австралия ва баъзе плацдармҳо дар ҷаҳони Ғарб буданд.
  Мамлакати Офтоб то хол Хитойро ба охир нарасонда буд, вале вай метавонист фронти дуйумро кушояд. Гитлер кушунхои мустамликадорон ва легионхои хоричиро фаъолона ташкил мекард. Дар баробари ин истехсоли яроку аслиха афзуд.
  Дар нимаи аввали соли 1944 истехсоли танкхо ва тупхои худгард дар Рейхи сеюм дар як шабонаруз ба сад мошин расид ва аз он хам гузашт. "Пантера-2" аз чихати дарачаи худ аз хамаи машинахои советй пеш гузашт. Як танки пешрафтаи олмонӣ, Lion пайдо шуд ва дере нагузашта Шери шоҳона.
  Ва аз хама мухимаш, авиацияи реактивй пай дар пай инкишоф ёфт. Дар посух, танкҳои Т-34-85 ва ИС-1 ва ИС-2 дар СССР ба истеҳсоли силсилаи КВ низ касе даст надод. Маъмултарин танки истеҳсолии Рейхи сеюм дар соли 1944 Пантера-2 ва СССР Т-34-85 буд. Моделҳои вазнинтар ба таври назаррас истеҳсол карда шуданд - тақрибан даҳ маротиба камтар. Ва немисҳо намехостанд вазнро дар роҳҳои шӯравӣ зиёд кунанд ва Сталин ба силсилаи KV нобоварӣ кард ва ИС-ҳо хеле хом баромад.
  Бо вуҷуди ин, "Пантер"-2-и олмонӣ бо таппончаи калибри 88-мм 71 L аз Т-34-85 дар қудрати зиреҳи сӯрохии таппонча, дар зиреҳи пешӣ ва каме зиреҳи паҳлӯӣ бартарӣ дошт ва инчунин набуд. аз чихати кори ронандагй бо двигатели 900 кувваи асп ва вазни 47 тонна пасттар аст. Ҳатто вақте ки вазни танки Олмон ба 50,2 тонна расид, он марговар набуд.
  Ва авиацияи реактивии Олмон умуман рақиби арзанда надошт.
  Гитлер карор дод, ки пои худро кашола накардан бехтар аст ва 22 июни соли 1944 чангро cap кард. Сесаду панчох дивизиям худй ва хоричй, яксаду бист дивизиям спутникро ба тарафи СССР партофта. Дар тарафи Рейхи сеюм инҳо буданд: Руминия, Венгрия, Словакия, Хорватия, Финландия, Шветсия, Италия, Португалия, Испания, Булғористон, Аргентина, Туркия.
  Немисҳо инчунин шумораи зиёди хориҷиён ва хивиҳоро дар Вермахт истифода бурданд. Умуман, рейхи сеюм танхо дар эшелони якум дувоздахуним миллион солдатро ба чанг партофт, ки на бештар аз чил фоизи онхо аз руи миллат немисхо буданд. Спутникхо боз се миллион илова карданд. Умуман, эшелони якум кариб шонздах миллион аскари пиёда, кариб 33 хазор танк, зиёда аз панчоху панч хазор самолёт, кариб дусаду панчох туп ва миномёт дорад.
  Пас аз сафарбаркунӣ СССР сеюним миллион солдатро ҷойгир кард, аммо як қисми нерӯҳо бояд дар Шарқи Дур ва ноҳияҳои дохилӣ нигоҳ дошта шаванд. Дар эшелони якум хашт миллион солдат, кариб 30 хазор танк, кариб чил хазор самолёт, кариб дусад хазор туп ва миномёт мавчуд буд.
  Ба хамин тарик, Рейхи сеюм дар аскарони пиёда бартарии дучанд ва аз чихати харакати куввахо бо пулемёт бештар панч баробар бартарй дорад. Дуруст аст, ки СССР бисьёр пулемётхо дорад, кариб паритет.
  Тафовут дар танкхо калон нест, аммо фоизи мошинхои кухнашуда дар СССР, инчунин танкхои баровардашудаи пештара зиёдтар аст.
  Авиацияи реактивии немис хариф надорад ва самолётхои бо пропеллер идорашавандаи Рейхи сеюм тезтар ва хубтар мусаллах мебошанд. Дуруст аст, ки машинахои советй аз чихати манёври горизонталй бартарй доранд.
  Дар артиллерия ва миномёт таносуби куввахо ба баробарй наздиктар аст. Хам микдор ва хам сифат.
  Дуруст аст, ки флоти рейхи сейум махсусан киштии зериобй буда, назар ба киштии советй чандин баробар пуркувват аст. Мисли Ҷопон, ба ҳар ҳол.
  Гайр аз ин, фашистон аллакай ракетахои баллистикии класси А доранд ва аввалин дискотекахо ба хаво баромаданд.
  Умуман, фашистон пурзуртар хоҳанд шуд ва Сталин ба таври оқилона мудофиа омода карда буд, ҳарчанд дер бошад. Аммо барои кор кардан вақти зиёд надоштем. Хатти Сталин тамоман баркарор нагардидааст ва аз хама мухимаш он аст, ки кушунхо барои нигох доштани мудофиа ба кадри кифоя тайёр нашудаанд. Ҳарчанд онҳо аз нав таълим гирифта шуданд.
  Хатти сархадии Молотов баъди се соли пешакй умуман ба охир расид, вале ба сархад хеле наздик вокеъ буд ва чукурии кифоя надошт. Илова бар ин, Сталин фармон дод, ки эшелони сеюм пас аз Днепр сохта шавад, аммо ин танҳо пас аз таслим шудани ИМА оғоз ёфт.
  Дуруст аст, ки ба гайр аз кушунхои советй, шумо метавонед ба подразделенияхои НКВД умед бастан мумкин аст, ки шумораи онхо ба як миллион нафар солдатхо ва милиция зиёд шудааст. Ин тақрибан чор миллион нафар аст, танҳо дар шаҳрҳои ғарбӣ. Ҳарчанд, албатта, самаранокии ҷангии онҳо нисбат ба воҳидҳои муқаррарӣ хеле бадтар аст.
  Немисхо, чун дар таърихи хакикй, дар марказ зарбаи асосиро зада, канори Белосток ва мушти Львовро буриданд. Худи рузхои аввали чанг нишон дод, ки немисхо сарфи назар аз бисьёр будани подразделенияхои хоричй хучумро каму беш муташаккилона мегузаронанд. Аммо аскарони советй аксар вакт талаф мешаванд.
  Илова бар ин, самаранокии ҷангии воҳидҳои украинӣ шубҳанок буд. Дар ин чо бисьёр фирориён ва онхое буданд, ки дар худи рузхои аввали чанг таслим шуданд.
  Дар мухорибахои сархаддй душманро нигох доштан мум-кин набуд. Ва баъд Сталин хато карда, ба хатти асосй баровардани кисмхоро манъ кард ва талаб кард, ки фронт рост карда шавад. Бо вуҷуди ин, хатогӣ ислоҳ карда шуд, аммо бо таъхир. Немисҳо тавонистанд 28 июн Минскро забт кунанд ва хатти Сталинро дар марказ шикастанд.
  Бетартибӣ танҳо шиддат гирифт. Рӯзи 30 июн вуруди интизорӣ ба ҷанги Ҷопон ва моҳвораҳои он сурат гирифт. Бинобар ин ба мо лозим омад, ки холо аз Шарки Дур фиристодани кушунхоро фаромуш кунем.
  Пешрафти немис дар марказ вусъат меёфт. Фосилаи бузурге ба миён омад, ки онҳо сахт кӯшиш карданд, ки васл кунанд. Аммо фашистон пеш рафта, 16 июль ба Смоленск зада даромаданд.
  Бо рохи ба чанг андохтани тамоми захирахои мавчуда ва ба зери ярок гузоштани милисахо, Сталин ва Жуков тавонистанд хучуми Фрицро дар марказ боздоранд. Аммо Гитлер кушунхои худро ба чануб гардонд. Фашистон дар Киев дегхонаи азим сохта, кариб тамоми Украинаро ишгол карданд.
  Ленинградро махкам баста, ба Крим хучум карданд. Рафти амалиёти ҷангӣ ба соли 1941, мисли кармаи доимӣ хеле монанд буд. Аммо фарқиятҳо низ хеле назаррас буданд. СССР дар соли 1941 як кадар захирахои озод дошт, вале холо хама чиз аллакай сафарбар карда шуда буд. Ва ҳангоме ки ҳамла дар моҳи октябр сурат гирифт, маълум шуд, ки барои нигоҳ доштани дифоъ тақрибан чизе набуд.
  Дар ибтидои мохи ноябри соли 1944 фашистон Москваро ихота карда, Сталинро мачбур карданд, ки ба Куйбышев гурезад.
  Фашистхо бар хилофи таърихи реалй аз чихати шумора бартарии калон доштанд. Онхо дивизияхои кифоя доштанд, ки аз Шимол ва Чануб Москваро давр зада гузаранд. Аммо барои воҳидҳои шӯравӣ ҳама чиз дар фронтҳои гуногун паҳн шуда буд.
  Дар хакикат, дар соли 1941, баъди сафарбаркунй Сталин аз чихати шумораи хайати шахсии худ нисбат ба Вермахт бартарй пайдо кард ва вай назар ба рейхи сейум аз аввали чанг чор баробар зиёд самолёту танк дошт. Ва дар панч мохи аввали чанг бештар тачхизоти СССР истехсол карда шуд.
  Аммо холо фашистон тамоми козирро доранд, микдор ва сифати яроку кадрхо дар тарафи онхо мебошанд. Армияи Сурх бошад, проблемахои соли 1941. Аз чумла, майл надоштани украинхо, бальтхо ва бисьёр миллатхои хурд барои сохти советй мурдан. Хиёнат ва фитнагарихои оммавии курбонихои репрессия, кулакхои аз мулки барбодшуда ва дигар одамони хафашуда аз хар табака. Аз чумла, душманони идеологии Хокимияти Советй.
  Ва он ки немисхо хам Гарбро маглуб карданд, шумораи хоинонро зиёд мекунад.
  Бинобар ин тааччуб нест, ки Москваро ихота карда, немисхо Донбасс, Воронежро ишгол карда, ба суи Сталинград харакат мекунанд.
  Зимистони соли 1944, мутаассифона, мисли соли 1941 он кадар шабнам ва барфбор набуд, Аммо Москва то охири мохи декабри соли 1944 кахрамонона тоб овард. Сталинград дар мохи январи соли 1945 зада галтонда шуд ва мубориза барои он чандон дароз давом накард. Дар моххои февраль ва аввали март немисхо ва хамрохони онхо Кавказ ва чоххои нефти Бокуро пурра ишгол карданд.
  Баъд хучум кад-кади Волга давом кард. Ба Саратов, ба Куйбышев ва баъд Оренбург ва Казон.
  Сталин ба Свердловск гурехт. Қазон моҳи май афтод. Дар тобистон немисҳо ва японҳо ба Русия амиқтар рафтанро идома доданд. Мукобилати кушунхои советй паст мешуд. 5 августи соли 1945 Свердловск забт карда шуд. Ва 3 сентябри соли 1945 Сталин ниҳоят ба таслим шудан розӣ шуд. Ба ивази ҳаёт ва озодии худ.
  Чанги дуйуми чахон ба охир расид. Аммо сулху осоиш муддати дароз хукмрон нашуд. Гитлер яроки ядроиро озмуда, ба кувваи харобиовари афсонавии онхо боварй хосил кард.
  Акнун маълум шуд, ки Япония ва ШМА хануз дар рохи хукмронии чахонии Рейхи сеюм буданд. Ва ҳарчанд Фюрер аз Чингизхон, Искандари Мақдунӣ, Наполеон, император Троян ва Сулаймони Мақдунӣ бештар заминро забт карда бошад ҳам, ӯ тасмим гирифт, ки Ҷопонро низ мағлуб кунад.
  Расо баъди се соли тамом шудани чанги дуйуми чахон сад ракетаи баллистикии байникитъавии дорой зарядхои пуриктидори ядрой Замини Офтобро якбора фаро гирифт.
  Ва он гоҳ ҳамлаи қисмҳои заминии Вермахт ва флоти баҳрӣ оғоз ёфт. Немисхо моликияти Японияро дар Осиё нисбатан зуд забт карда, худи метрополияро бо бомбахои атомй ба хок яксон карданд.
  Моликияти уқёнуси Ором аз сарзамини тулӯи офтоб муқовимати дарозмӯҳлатро кам ё камтар пешниҳод карданд. Аммо то июни соли 1949 хамааш ба охир расид. Акнун факат маглуб кардани Штатхои Муттахида буд. Гузашта аз ин, сабаб дошт. Американхо бар хилофи шартнома хануз хам яроки ядроиро истехсол карда, озмоишхои махфии худро мегузаронданд.
  Гитлер 1 январи соли 1950 ба чанг шуруъ намуда, дар рузи Соли нав сесад ракетаи ядроиро партофта буд. Ҳамлаи харобиовари ҳастаӣ сад шаҳри калонтарини Амрикоро хароб кард ва даҳҳо миллион нафарро ба ҳалокат расонд. Боз як ҷинояти бузургтарини Адольф Гитлер ба рӯйхати тӯлонии ваҳшиёнатарин ваҳшиёна илова карда шуд. Пас аз он ҳамла ба Канада оғоз ёфт ва аз ҷануб дар баробари диктатураҳои Амрикои Лотинӣ. Американхо суст шуда, ба хайрат афтода буданд, вале онхо сахт мубориза мебурданд. Онҳо фаҳмиданд, ки мағлубият барои онҳо танҳо ғуломӣ ва марги сусту дардоварро дорад. Аз ин рӯ, он аз ҳама ҷангҳо ноумедтарин буд. Ва ин бештар аз як сол давом кард ва рейхи сейумро мачбур кард, ки кариб дусад заряди ядроиро партояд ва бисьёр заминхои хосилхезро ба биёбони радиоактив табдил дихад. Вале бо вучуди ин максад ба амал омад ва охирин душмани рейхи сеюм маглуб гардид. Ва баъд аз ин раванди ба истилоҳ ҷаҳонишавии ҷаҳонӣ оғоз ёфт. Маркаи Олмон ягона пули ҷаҳонӣ гардид. Хатто мамлакатхои мустакили расмй ба дарачаи мустамликахои рейхи сейум фуроварда шуданд ва танхо худидоракунии махаллй махдуд буд. Яҳудиён ва ҷӯгиҳо ғайриқонунӣ буданд: онҳоро ҷустуҷӯ ва несту нобуд карданд. SS тозакунии азимро ба амал оварда, ба таҷовуз идома дод. Орзуи ҳақиқӣ фаро расид - соати аждаҳо. Ё ҳатто аниктараш, давру замон. Фюрер империяи воқеии ҷаҳонии тоталитариро бо даъвои васеъ кардани кайҳон бунёд мекард. Соли 1959 ҳангоми таҷлили ҳафтодсолагии Фюрер тоҷгузории расмӣ баргузор шуд, ки плебиссити умумиҷаҳонӣ баргузор шуд, ки унвони суперимператорро қонунӣ кард. Ва вақте ки Адольф Гитлер дар соли 1967 даргузашт, писараш унвон ва қудрати ӯро ба мерос гирифт. То ин вакт Сайёраи Замин аллакай дар Мох ва Миррих бо Зухра пунктхои ахолинишин барпо карда буд ва барои васеъ шудан ба олами ситорахои беруна фаъолона тайёрй медид... Фашистхо як империяи универсалй - сохтани Рейхи Ситорадорро мехостанд, то ки тамоми чахонро ба замин партофт. тамоми коинот ба даҳшат.
  
  
  САД ХАЗОР БАРАРАЛЕ ДУХТАРОНИ ЗЕБО
  Элфарая худро дар чанг дид... Вай холо чанговар ва сардори лашкари пуркувват аст.
  Духтарони зебо: онҳо танҳо сина ва паҳлӯ доранд, ки бо плитаҳои зиреҳпӯши сабук пӯшидаанд. Ва дасту по ва шикам луч ва даббоб аст.
  Ва ин духтарон бо пои луч мезананд. Тақрибан сад ҳазор нафар буданд. Ва ҳама духтарон, на як мард! Ва ҳама зебо, лоғар, варзишгар, мушакдор, даббоғ, дандонҳои марворид ҳастанд!
  Мисли амазонкахо... Онхо гурух-гурух саф кашиданд. Дар даст шамшер, дар паси онхо камон. Сипар нест - ҷанговар бовар дорад, ки шамшер аз сипар беҳтар аст.
  Ва байракхо дар болои духтарон бо сарбаландй чилва мекунанд. Онхо ба мубориза тайёранд ва дилпурона галаба кардан мехоханд!
  Аммо лашкари оркҳо аз дур ҳаракат мекунанд. Хирсҳои мӯйсафед, бадбахт. Ва тақрибан сад маротиба камтар шумораи троллҳо, ки фармондеҳи онҳо хидмат мекунанд.
  Ва холо ин лашкар ба суи духтарон харакат мекунад.
  Элфарая фармон медихад:
  - Аз камонҳо дар камони баланд тир парронед!
  Духтарак бо ангуштони бараҳнаи пойҳои зебои худ ресмони камонро мекашад. Ва тирҳои марговар мепарронанд.
  Дар баробари ин чанговарон дандон зада, гурриш мекунанд:
  - Бигзор чемпион бошем!
  Ва тирҳо дар як тӯдаи ғафс ба сӯи душман парвоз мекунанд. Онҳо душманони худро мисли хорпушт бо сӯзан мезананд.
  Оркҳо ва троллҳо меафтанд, ки аз қотилон ва бераҳм ғарқ шудаанд.
  Ва Элфарая мегӯяд:
  - Ба сархадхои нави империя!
  Ҷанговарон дар ҳамоҳангӣ амал мекунанд. Бадани дабистонии онҳо хеле зебо ва дурахшон аст. Ва пойҳои луч медурахшад тағоям даббоб. Ва ангуштони узвҳои поёнӣ хеле устуворанд. Ва тӯҳфаҳои ҳалокат ба худ парвоз мекунанд ва ба рақибони худ зарба мезананд.
  Оркҳо ва троллҳо латукӯб мешаванд. Ва чеҳраи ҳайвонашон аз дард печида.
  Ҷанговарон танҳо ҳайратро ба вуҷуд меоранд. Онҳо камарҳои борик, мушакӣ ва пойҳои пурқувват доранд. Чӣ тавр ҳазорҳо тирҳо якбора бароварда мешаванд.
  Ва онҳо бисёр оркҳоро мағлуб хоҳанд кард. Ва онҳо месароянд:
  - Барои шарафи бузурги мо,
  Мо хоҳем кард, роҳзанҳо ҳастанд!
  Ва боз тирҳои зиёде бароварда мешаванд. Ва онҳо тамоми наздикиҳои теппаҳоеро, ки онҳо ҷойгиранд, бо ҷасадҳо мепартоянд.
  Бале, инҳо ҷанговарони аҷибанд. Дар он чунин табассуми ваҳшӣ ва гардиши ҷисмҳо ба самти дуруст бо нобуд кардани рақибон вуҷуд дорад.
  Элфарая худаш камон мепарронад. Вай бо ангуштони бараҳнааш ресмонро кашида, хеле дақиқ мезанад.
  Дар баробари ин духтар худ ба худ хитоб мекунад:
  - Ҷаҳон бар зӯроварӣ такя мекунад,
  Вулқони ғазаб ба таври бузург фаввора мезанад!
  Шиддати олӣ аст,
  Бо дарду тарс бедор мешавад!
  Ва боз тире, ки аз пои урёни ҷанговар парида мешавад. Ва ӯ якбора се оркро мушт мезанад.
  Дар чашмаҳои хун гулӯ мешаванд. Ва Элфарая чир-чир мекунад:
  - Шаъну шараф ба ҷодуи ман!
  Ва боз тиреро бо пои луч мебарорад. Ин духтар аст - вай дараҷаи олӣ дорад, ҳам бадан ва ҳам ҳама чизи дигар.
  Мавҷи аввалини ҳамла аз ҷониби оркҳо ва троллҳо барҳам хӯрд. Танҳо як ҷасади ҷасад боқӣ мондааст. Аммо ҳоло лашкарҳои нави махлуқоти мӯйсафед пайдо мешаванд.
  Элфарая боз тир меандозад ва онро аник мекунад ва дар айни замой гуррос мезанад:
  - Шаъну шараф ба олами мо!
  Ва барқ аз пои урёнаш парвоз мекунад. Ва оммаи оркхоро оташ зада, пора-пора карданд.
  Бале, ин маликаи ҷанговар аст. Бо вай, ҳар як мард худро боэътимод муҳофизат мекунад.
  Ва сад хазор духтари дигар аз ин бадтар нест. Ва онҳо хеле дақиқ тир меандозанд. Ва муҳимтар аз ҳама, зуд.
  Пойҳои бараҳна ва мушакҳои онҳо танҳо барои дурахш вақт доранд.
  Дар ин чо бо як овоз мегуянд:
  - Мо гузарномаи фаъол медиҳем,
  Мо рост ба чашми душман задем!
  Ва боз онҳо тӯҳфаҳои нави маргро бо пойҳои худ озод мекунанд. Ин одатан оғози энергияи ҷангии онҳост.
  Ҳатто Элфарая месуруд:
  - Оркҳо наъра мекунанд - чеҳраҳои ғамгин,
  Бидонед, рафикон, ман котил хастам!
  Ман ҳамаро мекушам, ҳамаро нест мекунам,
  Ва ман чеҳраи мӯйсафедро мешиканам!
  Бале, духтар воқеан бениҳоят ҷанговар аст. Ва ҳангоме ки лашкари оркҳо наздиктар давида, ба онҳо пулсар зад. Ва дарҳол панҷоҳ махлуқро бо гӯшт пора-пора карданд.
  Элфарая гиря кард:
  - Барои идеяҳои бузург, то ҳама мавҷудот сӯзанд!
  Пас ҷанговар аз ноф барқро гирифта раҳо кард. Ва якчанд даҳҳо оркҳо ба мисли қӯчқорҳое буданд, ки бо шпиш сурохта шудаанд. Онҳо қариб дарҳол пухта шуданд.
  Ва духтарони боқимонда наъра заданд:
  - Барои сарзамини муқаддас!
  Ва ман ҳам онро мегирам ва лахтаҳои энергия аз пошнаи бараҳнаам партофта мешаванд! Ва онхо бисьёр чанговарони куркуро пора-пора карданд.
  Элфарая оташро давом дода, ин дафъа бо дастонаш риштаи камонро кашида чир-чир кард:
  - Барои ҷодугарии мо!
  Ва вай низ баркро аз пошнаи бараҳнааш ларзонд... Ва ӯро чунон сахт зад, ки тамоми сад оркҳо ва троллҳо сӯхта шуданд. Мисли лӯхтакҳое, ки дар оташгиранда афтодаанд.
  Элфарая наъра зад:
  - Ман як ҷодугари бузург ҳастам!
  Ва боз ба душман зарба мезанад. Ва чашмонаш дурахшиданд. Духтарон бошад, бо шавқу ҳавас ба сӯи оркҳо ва троллҳо тирҳо мепартоянд.
  Тӯбҳои мурдаҳо зиёд мешаванд. Ондо дамрод шуда, дам мегиранд. Ва бештар ва бештар кушта.
  Элфарая онро гирифта, бо ханда гуфт:
  -Чї бояд кард, агар дар сари шумо подшо® бошад?
  Пас барои ӯ қаср созед!
  Ва боз малика бо пои лучаш атои кушанда ва марговарро аз нобудшавӣ оғоз мекунад.
  Ин духтар танҳо таҷассуми марг аст. Вале дар баробари ин чашмони нурони у чунон мехрубонанд.
  Ва духтарони боқимонда, ки як миқдор мавҷудоти ҳайвонотро нест мекунанд, чунин мавҷи сунамӣ дар болои онҳо, умуман олӣ аст. Ва аз ин рӯ, онҳо бо хашм ба душман тирҳо меандозанд. Аксар вақт мушт рост ба воситаи.
  Элфарая нидо мекунад:
  -Ман дар чунин замонҳо таваллуд шудаам,
  Ки кишвари азизам маро ёд кунад!
  Ва ҷанговар бар дастонаш истода, пойҳои урёнашро болои сараш печонд ва тӯби азими оташинро чарх зад. Ва чӣ гуна ин лахтаи энергия ба рақибон меафтад.
  Ва дарҳол ҳазор орк таркид. Ва пӯстҳояшонро оташ заданд ва дарҳол пӯст карданд.
  Элфарая фарьёд зад:
  - Ман як ҷанговари синфи Ҷи ҳастам!
  Ва чӣ тавр ӯ ханда хоҳад кард.
  Он гоҳ барқро аз забонаш раҳо мекунад. Ва он душманони зиёдеро сӯзонд.
  Пас аз он духтари малика наъра зад:
  - Тамоми дунё барои ман аст!
  Ва бар« аз чашмони сабзи зебоманзар борид... Ва чї гуна он®о ®амаи ин махлу«оти бешуморро заданд.
  Элфарая хатто суруд:
  - Миллиардҳо шағол, шайтонҳо! Ва шиори ман оддӣ аст - ҳамаро бикушед!
  Ва бо ангуштони бараҳна духтари маликаи дигар пулсари хеле марговарро раҳо кард.
  Ва чӣ гуна ӯ ҳамаро аз ҳам ҷудо мекунад...
  Ва духтарони дигар аз у кам нестанд. Хама харифони худро бо тирхои худ торумор мекунанд. Истифода, албатта, пойҳои хеле чолоки худро, бе пойафзоли нолозим.
  Оркҳо баръало аз буғ тамом мешаванд. Аммо онҳо хеле зиёданд. Ва торафт бештар полкҳои нави махлуқот ворид мешаванд.
  Аммо духтаронро аз ин хичолат кашидан мумкин нест. Агар онҳо тасмим гиранд, ки ҷанг кунанд, онҳо ҷанг мекунанд. Ва онҳо намедонанд, ки онҳо метавонанд тарсиданд. Дурусттар, онҳо донистан намехоҳанд.
  Дар ин ҷо пойҳои урёни онҳо тӯҳфаҳои марговарро оғоз мекунанд. Ки пешонихои оркхоро чудо кард.
  Ин духтарон воқеан суперменҳо дар доманҳои хеле кӯтоҳанд. Ва он қадар ҷолиб ва зебо.
  Ва сад ҳазор духтар як қувваи бузург аст! Ҳеҷ чиз муқобили он шуда наметавонад!
  Элфарая дар твиттер навишт:
  - Шаъну шараф ба падидаи мо!
  Ва аз пошнаи луч вай боз як пулсари харобиро баровард. Ва бисёр оркҳо сокинони дӯзах шуданд.
  Оё ин гуна одамони бемаънӣ ба биҳишт роҳ дода мешаванд?
  Элфарая аз болои шуш наъра мекунад:
  - Ман чемпиони мутлаки чахон хохам шуд!
  Ва боз духтарон пулсари сурх-гарм ва марговарро бо ангуштони пойи худ озод мекунанд.
  Он ҳамаро сӯзонд ва онҳоро сӯзонд.
  Элфарая бо завк месуруд:
  -Ман духтари оддӣ нестам,
  Ва тоҷ тилло аст!
  Ва боз барқ аз нофи зебоӣ мебарояд. Он ба махлуқоти мӯйсафед зада, онҳоро мисли ҳезуми сӯхта сӯзонд.
  Элфарая наъра мезанад:
  -Туро месузам, хокистар мегардонам!
  Ва аз ноф боз барқ мефиристад...
  Ва оммаи оркҳо мисли котлетҳо дар табақ бирён шуданд.
  Элфарая онро гирифта, бо завк суруд:
  - Орк худро дар ҳалқа вазн мекунад,
  Онро дар оташ бирён кунед!
  Ва чизи хеле сахт ва марговар аз пошнаи урёни духтар парвоз мекунад. Он чизе ки шумо худро аз он муҳофизат карда наметавонед.
  Ва боз сад орк якбора сӯхта шуд. Ва он бо пашм ба хокистар табдил ёфт.
  Ва духтарон фарёд мезананд:
  - Барои Ватани бузург!
  Ва боз пошнаи лучашон бо суръати дӯзах тӯҳфаҳои маргро мепартоянд. Инҳо духтаронанд, ки онҳоро тӯфон, тӯфон ва монеаҳо боздошта наметавонанд!
  Инҳо духтарони Терминатор ҳастанд!
  Ҷанговарон намегузоранд, ки оркҳо дар ҷанги наздик иштирок кунанд ва душманро дар масофаи дур нигоҳ доранд.
  Аммо ба ҳар ҳол, махлуқҳои мӯйсафед сахт кӯшиш мекунанд, ки наздиктар шаванд. Аммо ҷанговарон онро ба онҳо аниқ намедиҳанд.
  Элфарая боз дар огуши у буда, бо пои луч раками хаштумро бозй мекунад. Ва абри оташин пайдо мешавад. Ва он мисли сели ваҳшӣ ба болои оркҳо меафтад.
  Ва як-ду хазор махлуки курку якбора боло баромада, оташ заданд.
  Элфарая наъра зад:
  - Махлукхои сиёх мисли пашша фарьёд мекунанд! Вақте ки шумо гурусна ҳастед, шумо чӣ кор карда наметавонед?
  Ва он гоҳ ҷанговар якбора се тир мепарронад ва бо пои луч риштаи камонро кашида, даҳҳо оркро мепарронад!
  Ин духтари Терминатор аст. Ва вай чунин энергияи ваҳшӣ ва девонавор дорад.
  Элфарая онро гирифта суруд:
  -Духтарон гуногунанд
  Танҳо онҳо сирояткунанда нестанд!
  Агар ба даст афтодӣ,
  Шумо ҳатто дар дӯзах наҷот намеёбед!
  Ва пулсари қотил аз пошнаи урёни духтар мешитобад. Ва хирсҳои рахнадорро ба ҳар тараф пароканда мекунад.
  Элфарая бо хаячон мегуяд:
  -Ман чунон «абила ®астам, ки туро ®ам ба хотири Худо мекушам!
  Ва боз ҷанговар тирҳоеро мебарорад, ки ҳама зиреҳҳоро сӯрох мекунанд ва гӯшти оркҳои кандашуда.
  Шарики у, духтари хеле зебои муйхои сурх, наъра кард:
  - Барои дустии мустахкам!
  Ва ӯ инчунин пулсари ҷаҳаннамро мефиристад!
  Ва оммаи марговар душманро торумор мекунад.
  Элфарая чир-чир кард:
  - Барои дунёи девонаи ман!
  Пас аз он духтари малика устухонҳоро ба қум табдил медиҳад. Ҷанговари маросимҳо намедонад.
  Шарики сурхмуйсафед, малика де Ла Вальер хичиррос мекунад:
  - Оянда азони мост!
  Элфарая дар посух, пеш аз пошидани разряди ваҳшӣ, пулсари кушанда гурриш кард:
  - Ва гузашта танхо ба галабахои ояндаи мо ёрй мерасонад!
  Ва акнун духтарон, ҳама сад ҳазор, онро гирифта, бо ангуштони пойи худ барқи ваҳширо раҳо мекунанд.
  Ва лашкари оркҳо онро гирифта сӯзонд. Бале, дар зери тақсимоти чунин ҷанговарон афтодан даҳшатнок аст.
  Ва онҳо низ табассум мекунанд ва дандонҳоеро нишон медиҳанд, ки нурҳои ситораҳоро инъикос мекунанд.
  Ва он гоҳ духтарон онро гирифта, бо пошнаҳои бараҳна поймол мекунанд ва мавҷ аз тамоми замин мегузарад ва тамоми лашкари оркҳоро фаро мегирад. Ва ӯ онро дафн хоҳад кард!
  Ҷанговарон нурҳои офтобро аз дандонҳои дурахшони худ раҳо хоҳанд кард ва қатори сарбозони мӯйсафедро кӯр хоҳанд кард.
  Элфарая чир-чир кард:
  - Барои карору рафторам!
  Духтарон бо шиддати зиёд мубориза мебаранд. Ва хамин тавр бо пои урён дискхоро гирифта мепартоянд. Онҳо мешитобанд ва шумораи оркҳо коҳиш меёбад.
  Малика аз болои шуш наъра зад:
  -Туро мекушам, мекушам, ба зуди хамаатонро мекушам!
  Ман туро корд мезанам, туро корд мекунам, корд мезанам!
  Ва акнун ҷанговар бо пошнаи бараҳнаи худ нури офтобро инъикос мекунад ва ба оркҳо мисли лазер зарба мезанад.
  Ва ӯ як хати пурра ва рахнаро бурида хоҳад кард. Ва оркҳо фарёд зада, ин лашкарро ба наҷосат мепечонанд.
  Ва боз оркҳо дар ҳамлаи ваҳшӣ қарор доранд ва духтарон бо пойҳои луч ба сӯи онҳо чизҳои марговар мепартоянд.
  Ва синаҳо ҳаракат мекунанд. Ҳамин тариқ, ҳар як сандуқ як турри пурраи танк аст!
  Ва ҳамин тавр, духтарон онро гирифта, барқро аз ноф раҳо карданд. Ҳама сад ҳазор духтарон нофҳои худро бо нури лазерӣ буриданд.
  Ва якбора ним миллион оркҳо бирён карда шуданд. Ва танҳо фазо метавонист онҳоро ҳазм кунад.
  Элфарая наъра зад:
  - Ман туро кандаму сӯзондам,
  Ман духтарам - танҳо Шайтон!
  Ва боз барқро аз ноф раҳо хоҳад кард. Ва ин марговар аст. Ва он гоҳ тирҳо парвоз хоҳанд кард. Ва ҳама ба панҷара табдил ёфтанд.
  Ва ҳоло оркҳо мисли панҷараҳои сӯрох мебошанд.
  Ва духтарон нимпайкараро бо ҷодугарӣ заданд ва бисёр оркҳои бадбӯйро даравида. Ва онҳо нокаут шуданд.
  Элфарая месуруд:
  - Мо ҳамаро ҷудо мекунем!
  Шумо чунин духтар ҳастед - танҳо як малика!
  Ҷанговар наъра зад:
  -Ман туро пора мекунам ва раҳм намекунам!
  Ва хамин тавр вай нимпайкараи худро мечунбонад. Ва боз онро озод мекунад, ки марги воқеӣ меорад.
  Оркҳо кӯшиш мекунанд, ки аслан мавқеъҳои душманро бо ҷасадҳо бор кунанд. Ва онҳо пеш мераванд ва меафтанд ва меафтанд. Куххои нави мурдагон меафзоянд. Аммо оркҳо таслим намешаванд.
  Онхо торафт бештар харакат мекунанд. Ва онҳо бидуни раҳм мемиранд. Аммо чанговарон ба оркхо чун жолаи тирхо мерезанд. Ва ҷанговарон наметавонанд ин ифлосро боздоранд. Аммо мавҷи пурталотум ба ҳам медарояд. Ва ин баҳри ғафс ҳаракат мекунад.
  Духтарон хеле ба ҳаяҷон меоянд. Ва онҳо мушакҳои худро тоб медиҳанд. Ва оркҳо ҳаракат мекунанд, гӯё мавҷи дигари сунамӣ сар шуда бошад. Аммо ин касеро ба ташвиш намеандозад.
  Элфарая хатто пеш аз он ки бо ангуштони пои барахнааш торхои панч камон кашад ва тирхои сехрнок барорад, месуруд:
  - бевосита бо дастони урён,
  Ман бо сунамӣ мубориза бурдам ...
  Ман ягон чоҳи нӯҳум ҳастам,
  Ошиқам шикаст!
  Ҷанговар ҳатто аз ҷояш ҷаҳида, дарҳол аз нофаш разряд мебарорад. Ва душманро пора-пора хоҳад кард.
  Ва наъра мекунад:
  - Армияи ман пурқувват аст,
  Вай ҷаҳонро забт мекунад!
  Элфарая тамоман хафа шуд. Онҳо ва духтарони дигар, албатта, синфи ҷанговарони олиҷаноб мебошанд. Ки ба касе заррае раҳм намекунад.
  Онҳо танҳо ҳайвонҳои бераҳм мебошанд. Ё шояд ҳатто чизе монанди оркҳо! Фақат зебоӣ, на зишт.
  Элфарая аз дахонаш барк мебарорад. Ва ӯ сад оркро сӯзонд ва бихонад:
  - Барои ҷони ширинам!
  Ва ба душман чашмак мезанад!
  Пас аз он, ангуштони пойи вай пулсарҳоро тарк мекунанд. Ва онҳо тамоми бастаро ба қисмҳои хурди канда мепартоянд.
  Баъд Элфарая чир-чир мекунад:
  - Куштор эътиқоди ман аст!
  Шарики сурхрӯяш аккос мекунад:
  - Ва ман хам чоркунча аст!
  Элфарая каскади харобиоварро барафрохт ва наъра зад:
  - Ва ман дар як мукааб аст!
  Ва ҳарду ҷанговар пойҳои лучашонро мезананд. Мавҷи нави ҷодугарӣ ба вуҷуд омад.
  Ва акнун аз оркхо боз пора-порахо ва гушти пора-пора парвоз мекунанд. Ва он гоҳ онҳо дар як табақ frying бирён.
  Элфарая фарьёд зад:
  - Мо рекордхои нав гузоштем!
  Шарики сурхмуйсафед бо гурриш тасдиқ кард ва бо ангуштони бараҳнааш пулсарҳои оташинро партоб кард:
  - То ки замин нашъунамо ёбад!
  Элфарая ба оркхо зарба зада, фарьёд зад:
  - Аз норма ду, се баробар зиёд!
  Ҷанговари сурхмӯй бо пошнаи урёнаш як ҳубоби неруи ҷодугарӣ дод ва бо ҳаяҷон илова кард:
  - Бигзор кишвари ман гул кунад!
  Ҳамин тавр, духтарон ҷудо шуданд ва хеле бодиққат. Ва ин лашкари махлуқоти шакро бо фоидаи калон барои худ нобуд мекунанд.
  Элфарая боз аз ноф лазери сеҳрнок партофт ва чашмонаш дурахшид:
  -Ман кобра ва мори як шиша ҳастам!
  Ва чӣ гуна ӯ чӯби нави чизеро мебарорад, ки оркҳоро ба сӯи душман зинда месузонад.
  Маликаи шарики сурхрӯй, ки ногаҳон гуфт:
  - Акнун номи ман де Ла Вальер аст!
  Элфарая ба осонӣ тасдиқ кард:
  - Де Лавальер, ҳамин тавр де Лавальер! Ин боз ҳам зеботар аст!
  Ҷанговари сурхрӯй хиҷир зад:
  -Ман рыцари нур дар зонуи ваҳшиёнам,
  Ман ин оркҳоро аз рӯи замин мерӯфтам!
  Ва чй тавр вай бо пои барахна ва кандакораш дар баробари онхо харакат мекунад... Ва духтарони бокимонда, тамоми лашкари садхазорнафарй онро гирифта, дахон кушода, аз онхо оташ мебароранд.
  Ва боз як силсила алангаи оташ ба болои оркҳо афтода, онҳоро бе ягон дудилагӣ сӯзонда, имкон намедиҳад.
  Якбора се миллион махлуқи рахнадор оташ гирифт. Гӯё онҳо бо напалм пошида шуда буданд. Ё инчунин фосфор дар баробари сулфур. Ва ҳама чиз мисли як миллиард гугирд якбора аланга зад.
  Ва ин омма чӣ гуна оташ мегирад. Ва аз ин ҳама якбора чӣ қадар доду фиғон ва лаънат.
  Элфарая аккос зад:
  - Оркҳоро амон надиҳед,
  Харчони онҳоро нест кунед...
  Монанди шикастани катҳо -
  Мисли тараканҳо шикофт!
  Ва ӯ ангуштони бараҳнаашро гирифта, барқро раҳо хоҳад кард. Ва лутфан як троли хеле калон. Вай онро гирифта шитоб мекунад. Тасаввур кунед, ки динозавр тарконда мешавад.
  Шарики муйсафед чир-чиррос зад:
  - Ин гулистон аст!
  Дар чавоб Элфарая бо пошнаи барахнааш пуфаки магоплазма дод ва хитоб кард:
  - Мо ба гавхархо чавоби нола дорем!
  Ҷанговари оташ гурриш кард:
  -Ва тобут ва гулчанбарҳои табрикотӣ дорад!
  Элфарая кайд кард:
  - Гулчанбар метавонад ё маросими дафн бошад ва ё гулчанбари лавр! Пас аз ҳад зиёд ҳаяҷон нашавед!
  Маликаи сурхрӯй наъра кард ва инчунин аз ноф барқ раҳо кард ва чанд оркҳои зиндамондаро афтонд:
  - Мо барои онхо аз гулчанбар хам вазнинтар тайёр кардем!
  Ва ҳамин тавр, ҷанговарон, ҳама сад ҳазор духтарон, онро мегиранд ва бо фармони Элфарай, аз ҷояшон ҷаст ва пойҳои бараҳна ва мушакҳои худро дар ҳаво мегардонанд. Дар натиҷа, тӯфон ва тӯфони воқеии ҷодугарӣ ба амал меояд. Ва мавҷи қувваҳои бузург ва мавҷи миллион доллари сунамии ҷодугарӣ хоҳад буд.
  Дар натиҷа, охирин оркҳо нест карда шуданд ва комилан ҳамвор шуданд.
  Онҳо бирён шуданд ва котлетҳо шуданд.
  Элфарая бо ғамхорӣ мегӯяд:
  - Суруди Ватан дар дили мо месарояд,
  Мо ҳама чизро дар коинот хушбахт хоҳем кард ...
  Биёед Муҳаммадони афсонавиро ба даст орем,
  Ҳам осмон ва ҳам замин дар қудрати бузурганд!
  
  ЭЛФ-Лётчик ба мукобили хучумкунанда САША
  Дар яке аз оламҳои алтернативӣ, дар давоми Ҷанги Дуюми Ҷаҳонӣ, як элф ворид шуд. Вай ба Нерӯҳои Ҳавоии Ҷопон пайваст ва дар ниҳоят ба рақами яки онҳо табдил ёфт. Баъд аз ҳама, элфҳо хеле қобилиятнок, тез, чолок ва қавӣ мебошанд. Онҳо реаксия ва ҳама рефлексҳо доранд, хеле беҳтар аз одамон, инчунин як биниши ҷодугарӣ дар бораи ҷанг. Вақте ки элф мебинад, ки душман чӣ кор хоҳад кард.
  Хулоса, элф, ки тахаллуси Конан гирифта буд, бо осонй самолётхоро зада галтонд, ки гуё тухми офтобпарастро мешиканад.
  Ва ба туфайли ӯ Ҷопон дар ҷанги баҳрии Мидуэй пирӯз шуд. Галабаи калон ба тамоми рафти чанги дуйуми чахон таъсир расонд. Аввалан, японҳо дар ҳавзаи Уқёнуси Ором ташаббусро ба даст оварданд. Ва флоти онҳо тавонист, ки Архипелаги Ҳавайиро забт кунад, мавқеи хеле қавӣ пайдо кунад ва сохтмони периметри мудофиаро дар баҳрҳо анҷом диҳад.
  Аммо, агар баъди ин галабахо самурайхо дар бораи кушодани фронти дуйум ба мукобили СССР карор нагирифта бошанд, шояд ин халкунанда набуд.
  Дар Шарки Дур хучуми ногахонй ба амал омад. Ва кушунхои Империяи Офтоб ба Владивосток хучум карданд. Сарфи назар аз он, ки хавфи хучуми Японияи милитаристй баъди галабаи Мидуэй тамоман реалй шуд, агентхои Микадо бо ёрии порахурй ва хиёнат ба ватан фармондехии Владивостокро бовар кунонданд, ки кушунхоро ба тайёрии пурраи чангй наоварад. Ва дар натича шамшери Дамокл аллакай тарбия ёфта, дар ресторан зиёфат мекунанд. Майор Сталинградова аз муйхои офицери чавон гирифт, ки вай аз у як cap баланд ва баръало зуртар буд:
  - Чй бадбахт ва майзада аст! Чаро дастаи шумо ин қадар номуташаккил аст? Ин бача назар ба афсар бештар ба писари кабина монанд аст. Шояд аввал онро хуб тарконед, то ки ҳама хопҳо берун оянд.
  Полковник Палацев дар хичолат монд:
  - Ин Сашка Соколовский аст. Вай аз руи программам кутохшуда бевосита аз омузишгохи харбии Суворов ба курсхо фиристода шуд. Вай хануз писарбача аст, зодрузаш баъди ду мох - понздахсола аст.
  Сталинградова нороҳатона табассум кард:
  - Вой! Дар чордаҳсола ва аллакай афсар! Ин аст он чизе ки ҷанг мекунад! Ман ҳатто намедонистам, ки молокосҳо аллакай унвонҳои пурра мегиранд.
  Палацев китф дархам кашид:
  - Дар чанг бачахо барвакт калон мешаванд! Гузашта аз ин, бо ӯ як ҳикояе рӯй дод, ба назар мерасад, ки ӯ беҳтарин ҳикояро дар бораи дифоъи Маскав навиштааст ва Жуков инро қайд карда, маслиҳат додааст, ки писарбачаро аз курсантҳо ба афсарон гузаронанд.
  Сталинградова аз ин суханон меҳрубонтар шуд:
  - Хуб! Ки ӯ аблаҳ нест. - Ангуштонашро чун муаллими мактаб чунбонд. - Умуман бад нест, аммо дигар нӯшидан нест! Ман бӯйро мебӯям, аммо бинии ман мисли саг аст, рост дар зери трибунал! - зани тавоно, баркамол, вале нозук ва таровати варзишии худро аз даст надода, ангушташ ба тарафи полковник нишон дод. - Вокеан, пули онро хам медихед. Мард аллакай миёнасол аст, аммо чунин рафтор мекунад.
  Палацев бо хаячон сулфа кард:
  - Воқеан, ман сию сесолаам, аммо аллакай ҳафт бор захмӣ шудаам, аз ин рӯ пир ба назарам...
  Сталинградова дар чавоб чизе гуфтан мехост, ки ногахон хомушии пеш аз субхро гурриши пурдахшат пароканда кард. Гӯё аз осмон сангҳои вазнин афтида, шишаи тиреза якбора кафид. Порчаҳои жола дар рӯи миз чапак зада, ҳатто ба дасту рӯи афсарони майзада меафтиданд. Сталинградова мисли командир фарьёд зад:
  - Хама зуд равад.
  Палацев дар чавоб чунон бо овози баланд дод зад, ки кариб буд, ки риштаи овозашро канда:
  - Инҳо снарядҳои дувоздаҳ ва ҳаждаҳ дюйманд! Ба назар мерасад, ки киштиҳои ҷангии Ҷопон ба шикор шурӯъ кардаанд, ки ин маънои онро дорад.
  Сталинградова бо мӯзааш ба девор зад. Воқеан, аз буксаи трофей сафолро шикаст:
  - Сар шуд, вале на ончунон ки мо ба накша гирифта будем! На ин тавр аст! Лаънат, ба мо лозим аст, ки фавран эскадрильяро ба бахр бароварда, флоти мамлакати чанговарони тангчашмро ғарқ кунем.
  Капитани рутбаи якум (номаш полковник), ки чорпоён афтода буд, ѓурѓур кард:
  - Яроқу аслиҳа танҳо дар эсминеци ман ва чанд охурчаҳои хурди дигар ҳаст. Мо ҳатто ҷавоб надорем.
  Сталинградова мушти вазнин нишон дод:
  - Хуб, шумо ва харон! - гуреза кард чанговари муйхои кабуд, ки ба сунамии пурташвиш монанд буд. - Аммо шумо бояд артиллерияи соҳилӣ дошта бошед! На хама ба фронти Гарбй, инчунин авиация фиристода шуданд. Охир, дар бораи он ки Япония хар лахза ба чанг даромада метавонад, чанд сол боз дар бораи он сухан меравад.
  Палацев, ки аллакай хеле захмдор шуда буд, гуфтан мехост, аммо боз раъд барк зад ва пора-пора борид. Сирена садо дод, ки аз омадани самолёт огох мекард. Полковники куввахои харбии бахрй бо машаккати зиёд аз чо бархоста, дар болои гурриши Сталинград нидо кард:
  - Мо авиация ва батареяхои сохилй дорем, гарчанде ки онхо пурра тачхизонида нашудаанд. Мо метавонем ҷавоб диҳем!
  Лётчик хангоми давидан аз кучахо гуррос зад:
  - Ба ман танҳо лозим аст, ки ба ҷанговари худ давам ва ман ба ин ҷанговарони самурайҳо зарба мезанам, ин чандон бад нахоҳад буд. Онҳо инчунин барои Цусима ва Мидуэн пардохт хоҳанд кард.
  Сашка Соколовский, ки дар хоб аллакай офицер аст, на ғулом, ки нисфи гӯшаш бурида шуда буд, розӣ шуд:
  - Бале, пардохт мекунанд! Ва ҳатто бо таваҷҷӯҳ!
  Садои таркишхо ва гурриши дер тупхои зенитй шунида мешуд. Умуман, қисми зиёди мудофиаи ҳавоии Владивосток ҳанӯз дар соли 1941 барои таҳкими мудофиаи Маскав хориҷ карда шуда буд, аз ин рӯ, ба назар чунин мерасад, ки нуқтаҳои сершумори лагери Сарзамини тулӯи офтоб ба чунин "садо" аҳамият намедоданд. Самолётхои бомбаандози гавхзании Япония "тухфахои" бахориро бо ни-риши пурталотум партофтанд. Ҳамла ҳам дар шаҳр ва ҳам дар флот анҷом дода шуд. Самолётхои Япония на он кадар калон, балки чусту чолок, вале киштихои харбй, баръакс, вазнинанд. Калонтарини онхо хатто дар укьёнус танг аст, дарозии он сесад метр ва тупхо 460 миллиметр аст. То ҳол ба амрикоиҳо муяссар нашудааст, ки ҳеҷ яке аз ин зебоиро ғарқ кунанд ва наҷотёфтагон ҳамроҳ бо крейсерҳо соҳилро хароб карданд. Ин ба ҳамлаи бадхоҳонаи Мамлакати Офтоб, ки 27 январи соли 1904 рӯй дод, хеле монанд буд. Танҳо дар он вақт авиатсия вуҷуд надошт.
  Палацев хис кард, ки аз давидан нафасгир мешавад. Вай супермен нест, балки як одами оддиест, ки шушҳои беморие дорад, ки худро дар вазъияти душвор мебинад. Вале Виктория Сталинградова аз у чандон пеш нарафт. Ман ҳайронам, ки вай чандсола аст, базӯр назараш аз сӣ гузаштааст, синаҳояш калон ва китфҳояш мисли синаи мард васеъанд.
  Сталинградова ногахон ба акиб гашту дасташро ишора кард:
  - Надавон, муйсафед, аз паси ман! "Вай чунон бо қувва дод зад, ки мавҷи садо танҳо ба гӯшаш расид. - Эсминецро харчи зудтар ба бахр бароред.
  Дар наздикии он таркишхо садо баланд карданд, харобахо афтоданд, яке аз онхо рост ба болои Сталинградова афтод ва вай онро ба таври автоматй бо дастони худ гирифт. Духтари Терминатор худро дарвозабоне ҳис мекард, ки зарбаи ҷаримавиро бомуваффақият ба даст овардааст, порча мудаввар, гарм ва мисли тӯб буд. Виктория ногаҳон ҳис кард, ки аз байни дастонаш чизи моеъ ҷорӣ мешавад. Духтарак ба харобазор нигарист ва хатто дар хамин вакт хам чун чанговари оханин, ки дар чанги се соли чанг сахт шуда буд (Бо испиёну гражданинхо боз хам зиёд мешавад) дар гулуяш дилбехузурй пайдо шуд. Дар дасташ сари кӯдак дошт. Духтари бечора (аз чукурчахои кутохаш, чашмонаш канда дида мешавад. Сталинградова бо эхтиёт сарашро ба болои асфальти кафида гузошта, худро убур кард:
  - Шумо вақт надоред, ки гуноҳ кунед ё зиндагӣ кунед! Аммо гуноҳкортар аз Худо нест, аз ин рӯ гуноҳи бузургтар аз бепарвоӣ ба ранҷу азоби кӯдакон вуҷуд надорад.
  Гурриши дигар садо дод ва пораҳо, яке ба мӯзаи духтар бархӯрда, пӯсташро харошиданд. Сталинградова мехост, ки акиб гашта, харчи тезтар ба суи хати парвоз шитофт, ки дар он чо МИГ сохиби тачовузкорашро пурсаброна интизор буд, вале...
  Нигохи чанговар, ки чун теғи ханҷар тез буд, дар чеҳраи капитани рутбаи якум Владимирович, вақте ки қисми болоии ҷисми буридаи ӯ аз мавҷи таркиш парида парида буд, майнаи тоқатнопазири дардро пай бурд. Худи духтарак базӯр аз пора гурехт. Гарчанде ки вай чӣ гуна духтар аст, вай бори аввал дар даврони русу японии Николас II силоҳ ба даст овард. Дар як вақт, вай ҳатто дар вақти ҷанги байналмилалӣ дар Испания, ба рӯи рухсора афтод. Дар натиҷа, захми амиқ боқӣ монд, ки намуди зоҳирии ӯро муддати тӯлонӣ вайрон кард. Илова бар ин, боздошт ва фиристодани полковник ба лагери консентратсионӣ. Ростӣ, маҳз дар Сибир, дар як макони дарахтбурӣ ӯро бо як ҷодугари хеле тавоно шинос карданд, ки бо кӯфтан ва даъвати арвҳо тавонист ин захм ва чанде дигарро шифо бахшад, гӯё он ҳеҷ гоҳ вуҷуд надошта бошад. Шарҳҳо дар набардҳо бо японҳо, немисҳо, чехҳои сафед, аскарони Колчак, Деникин, Врангел гирифта шудаанд. Ва вай ба вай бисьёр чизхоро ёд дод, бинобар ин Сталинградова гуё ба одамони интихобшуда тааллук дошт.
  Вай имконият пайдо кард, ки бо истифода аз тӯморҳои занона пеш аз мӯҳлат берун равад, бинобар ин, сарфи назар аз айбномаи вазнин ба ӯ афв карда шуд. Гап, албатта, на дар он аст, ки одамро бовар кунонад, балки дар он аст, ки ташкилотчии партиявй аз ин хабар нагирад. Ва хабардиҳандагони ҳама рахҳо он қадар зиёданд, ки хабардиҳанда хабардорро болои хабардор ва хабардор тела медиҳад. Пас, агар шумо касбатонро қадр кунед, шумо суръати зиёд ба даст намеоред.
  Ин чунин маъно дорад, ки Япония дар аскарони пиёда, авиация ва хатто танк бартарии калон дорад. Хуб, дар танкҳо, аз ҷониби мо он бо бартарии сифатӣ ҷуброн карда мешавад, аммо боқимонда хеле бадтар аст. Ҳарчанд, агар мо силоҳҳои тирандозӣ гирем, Ҷопон низ аз рӯи шумораи пулемётҳо як андоза ақиб мондааст. Аммо дивизияхои Шарки Дур низ бо автоматхо суст таъмин карда шудаанд. Ба хама машинахо намерасанд. Пас... Аз чихати сифат дар аскарони пиёдагард бартарй нест, аз ин хам бадтараш, хамаи офицерони бехтарин ба фронти советй гузаронда шуданд, дар ин чо аскарони бедтарин, чун коида, аз тирпарронй на-мешуданд, ки минимум доранд. таълими харбй. Ин чунин маъно дорад, ки чанг дар вазъияти басо номусоид барои СССР cap мешавад. Ва бисьёр захирахои навбуньёд ба шарк фиристода мешаванд...
  Сталинградова ногахон ба оташ афтод. Беморхонаи шаҳрии бомбабороншуда сӯхта буд. Манзара хакикатан апокалиптикист: занхо, бачагон, пиронсолон зинда ба зинда месузанд. Дар ин чо тифли навзод рост ба оташ афтод ва дар атроф гурриши вахшиёна ба гуш расид.
  Сталинградова дар сари худ карнайхои арбобонро хис карда, худро ба оташ партофт. Забонхои оташ дастони урён ва чехраи кушоди духтаракро лесид, вале лётчик чунон тез харакат кард, ки ба у муяссар шуд, ки кудакро аз огуши харобй канда гирад.
  Духтарак аз берун ҷаҳида, дар пӯсташ каме хориш ҳис кард ва ба кӯдак нигоҳ кард. Афсус, ки дер шуда буд, писарак нафасгир шуда, шуъларо ба шуш кашида, дар чеҳраи гирдаш сӯхтааст. Чунин блистерҳои рахнашуда дар пӯст нисбат ба навдаи роматикӣ нармтаранд. Сталинградова дод зад:
  - Ин бесарусомонии инсонист!
  Вай бо мӯзааш як тӯдаи ахлотро зад ва пас аз он ӯ шитофт, то кӯмак кунад, ки боз киро наҷот додан мумкин аст. Ин рақси кобраро дар байни сӯзишворҳои газ ба хотир меовард, духтарак хеле ҳаяҷонангез рақс мекард. Сӯхт, мӯзааш об шуд, куртааш сӯхт, аммо барои ҳар ашки кӯдак, барои ҳар тапиши дили кӯчак, барои ҳар як зиндагии нозук, вале барои кишвар хеле зарур муборизаро давом медод! Мӯзаҳо пора-пора шуданд ва акнун духтарак бо пойҳои урёну дилрабоаш дар байни гирдоби шуъла мерақсид. Вай шаҳид буд, аммо на танҳо як роҳибае, ки худро бо рӯзаву дарзӣ шиканҷа мекард, ки на ба Худо ва на ба одамон фоидае надорад, як муборизи марговар, ки ҷони мушаххасро наҷот медиҳад. Пойҳои духтари ҷанговарро як қабати блистерҳои хурд фаро гирифта буданд, аммо вай аз дард боз ҳам тезтар ва дақиқтар ҳаракат мекард.
  Капитани хизмати тиббй аз сумкааш мӯзаҳои калон бароварда ба вай дод зад:
  - Бигиред, зуд бипӯшед! Шумо, ки дар байни оташ мерақсид, маъюб мешавед.
  Ҷанговари рутбаи майор дарҳол ҷавоб дод:
  - Аз ҷиҳати ахлоқӣ инҷиқӣ шудан, ҷисман маъюб шудан беҳтар аст! Як сония барои худ не, ҳама чиз барои фронт, ҳама чиз барои ғалаба!
  Капитани тиббӣ ҷавоб дод:
  - Ин одами хакикии советй аст!
  Сталинградова оташро поймол карда, лаънат гуфт:
  -Ту чӣ арзише ҳастӣ, наҷоти мардум!
  Капитан нафас кашид:
  -Ман ба ҷои пойҳо протез дорам!
  Сталинградова духтари дигареро, ки чехраи нимсухта ва бехуш буд аз берун бароварда, бо газаб дод зад:
  -Худо чӣ қадар бераҳм аст!
  Капитан китф дархам кашид:
  - Айби Худо не, одамон!
  Сталинградова хеле асоснок ва дилпурона эътироз баён кард:
  - Ин ҳамон чизест, ки мегӯянд - на волидон, балки фарзандон гунаҳкоранд!
  Капитан хост ба чизе ҷавоб диҳад, аммо абрҳои дуд ба гулӯяш даромада, сулфа кард.
  Таркишхо хомуш шуданд, вале тирпарронй давом кард. Тупхои киштй бо снарядхои муътадил таъминанд, гарчанде ки оташ акнун бештар ба суи киштихои халъи советй нигаронида шуда буд. Ямамото фаҳмид, ки бартарӣ дар баҳр барои муддати тӯлонӣ ташаббусро дар ин ҷанг ба Ҷопон интиқол медиҳад. Аммо сохтани киштиҳо як раванди гаронарзиш ва вақтталаб аст, гарчанде масалан, истеҳсоли киштиҳои зериобӣ шояд осонтар аст. Инро хам, албатта, ба назар гирифтан лозим аст, аммо вайрон кардани структура зарур аст. Адмирал Ямамото, шахси тавонотарин дар Ҷопон пас аз император Ҳирохито, худро худое ҳис мекард. Худои воқеӣ, аз ин рӯ дини Сарзамини тулӯи офтоб таълим медод, ки беҳтарин роҳи илоҳӣ шуҷоати низомӣ аст! Ва акнун фармондеҳи бузург метавонист худсарона фазои атрофи худро азоб дода, таҳриф кунад. Дар болои Владивосток дуди гафси сиёх, ки дар тули чандин километр чойгир аст, анборхои нефть ва анборхои сузишворй оташ мегиранд. Садхо, хазорон одамон месузанд, дузах, пас аз ин чи тавр худро худое хис накунед, ки аз русхо дар давоми нангини чандинасра интиком гирифта, як халки бузурге мачбур шуд, ки дар катори чазирахои ночиз дар баробари пахноварии Россия часпида бошад. . Ҳоло флоти Русия ғарқ мешавад ва ба фарқ аз бандари Перу, онҳо бештар аз як киштиро тарк намекунанд.
  Ямамото дар вакти мухорибаи Халхин Гол таклиф карда буд, ки ба Владивосток хамин гуна зарба занад, ки барои он плани муфассал тартиб дода шуда буд. Аммо Гитлер ғайричашмдошт бо Сталин сулҳ кард. Умуман Гитлери аблаҳ куштори яҳудиёнро оғоз кард ва бо ҳамин ҳам Лаҳистон ва ҳам кишварҳои ғарбиро бар зидди худ кард. Ва чаро ба ӯ ин лозим буд? Оё шумо мехостед сарвати яҳудӣ ба даст оред? Аммо беҳтар буд, ки аввал бо шикаст додани СССР ва шояд дигар кишварҳо ба як қудрати ҷаҳонӣ табдил ёбанд. Ғарбро мағлуб кардан осонтар аст, зеро дар тафаккури он фанатизм ва майли фидокорӣ хеле камтар аст. Оё ҳадди аққал як ҳодисаи маълуми лётчикҳои амрикоӣ ба RAM вуҷуд дорад? Дуруст аст, ки як ду бархӯрд вуҷуд дошт, аммо ин ба эҳтимоли зиёд садама буд. Русҳо мутаассиб ҳастанд, ки аҷиб аст, зеро эътиқоди православӣ худкуширо қабул надорад ва умуман бовар надорад, ки корнамоии силоҳ метавонад ба осмон роҳ ёбад. Умуман, таълимоти Масеҳ бениҳоят аблаҳона ва амалан ғайриимкон аст. Вай Ямамото Китоби Муқаддасро хонд ва аз аблаҳии одамон дар ҳайрат монд, зеро чунин як пацифист ба мисли Худоро ҳисоб мекард. Масалан, ӯ таълим медиҳад: агар ба рухсораи ростат зананд, чапатро пешниҳод кунанд, як курта мепурсанд, дуто медиҳанд, душманатро дӯст доранд! Танҳо шахси бемори рӯҳӣ метавонад Худои Масеҳро ҳисоб кунад. Чунин дин танҳо барои ғуломон, вассалҳои маҷбурӣ хуб аст. Ва бояд тамоми Аврупо ва нисфи ҷаҳон ба ин бовар кунанд. Дуруст аст, таълимоти Исо, сарфи назар аз он, ки он принсипи Аҳди Қадимро, ки чашм ба чашм аст, рад мекунад ва ба душманони худ дӯст доштани худро таълим медиҳад, ба бритониёиҳо монеъ нашуд, ки сеяки тамоми сайёраро забт кунанд, империяи васеъ дар тамоми таърихи инсоният. Ва ин бо вуҷуди ҳама диндории Бритониё, ки Худо ҳатто дар суруди миллӣ зикр шудааст. Аҷиб аст, ки президентҳои ИМА ба Библия қасам мехӯранд, аммо бо вуҷуди ин шаҳрҳои Ҷопонро бо бомбаҳои напалм бомбаборон карда, ҳазорон занон ва кӯдаконро зинда сӯзонданд. Зиёда аз он, онхо ахолии осоиштаро тасодуфан не, балки дидаю дониста куштанд, ки ин як тактикаи террори ахолии осоишта буд: барбод додани захирахои инсонй ва иктисодй; Аммо японхо хануз территорияи ШМА-ро бомбаборон накардаанд. Аммо онҳо хоҳанд кард! Онҳо инчунин бераҳмии махсусро нисбат ба самурайҳо нисбат медиҳанд. Вай Ямамото, агар мехост, метавонист бо самолётхои бомбаандоз ба шахрхои ШМА, хусусан баъд аз маглуб шудани флоти янки дар назди Харбор Перу рахна кунад. Бале, аврупоиҳо ҳаромҳои ахлоқӣ ҳастанд. Онҳо фаҳми каҷ, имон ва таълимот доранд ва иҷро намекунанд! Дар Ҷопон ин тавр нест! Он чизе ки мо таълим медиҳем, он чизест, ки мо мекунем. Хеч гап нест, ки худованд дигар рухсораро гардон, аммо дар баробари ин бандагонаш дидаю дониста кудакони хурдсолро мекушанд. Умуман, эътиқод ба он ки Худои якто ва Қодир аст ҳақиқӣ буда наметавонад. Агар танҳо мебуд, ҳатман итминон медод, ки мардум ӯро дуруст, бо имон ва ростӣ парастиш кунанд ва таълимоти ягона дошта бошанд. Ва аз ин рӯ, ҳар кас ҳар чӣ ки хоҳад, намоз мехонад. Ва дунё хеле зишт ва нодуруст аст, ки аз ҷониби Худои ягона офарида шуда бошад. Охир, хар як рохбари масъул пеш аз хама барои тартиботу адолат кушиш мекунад. Мехо®ад, ки тавоно, доно, оли аноб, покви дон дар  ойи аввал бошанд ва дигарон ё худро исло® кунанд, аз  и®ати  исмонї ва маънавї ба воя расанд, ё... Аммо, агар Худованди мутаъол ва офаринандаи олам бошад, намехо®ад. деформатсияи ҷисмонӣ ва рӯҳӣ эҷод кунед. Баъд аз ҳама, чаро император баъзан маҷбур мешавад, ки ба заъфи одамон тоқат кунад? Чунки дигар ро®и ра®ої нест, дар як мижа задан наметавонад одамони зиштро ба марди зебо ва тарсончакро ба мардони шу оъ табдил ди®ад. Аммо агар метавонистам, дарҳол ин корро мекардам!
  Афсӯс, мо бояд он чизеро, ки ҳаст, қабул кунем ва бо маводи инсоние, ки ҳамчун дода шудаем, муносибат кунем. Аммо аз кӣ гирифтам, ин саволи дигар аст. Ва худи император камбудиҳо дорад: вай танҳо одам аст - пир мешавад, бемор мешавад, фарсуда мешавад. Аҷиб, аммо императори илоҳӣ аксар вақт аз як ходими оддӣ камтар зиндагӣ мекунад ва аз аксари генералҳо ва сарбозон бадтар силоҳ дорад. Хуб, дар он чӣ аз ҷониби Худои бузург аст. Аммо сафедпӯстон беҳтар нестанд! Дар тамоми таърихи Европа аз Гитлер фатхкунандаи дахшатноктар ва бомуваффакияттар набуд. Вай дар хакикат рамзи шучоати чангии одамони сафедпуст! Ва аммо бузургтарин фармондеҳи ҳама замонҳо ва халқҳо ҳатто натавонист мактаби миёнаро хатм кунад ва ё маълумоти миёна, ки дар Ҷопон ҳатмӣ аст, бигирад!
  Зиёда аз он, Гитлер аз сабаби саломатй ба армия кабул карда нашуд. Аҷиб он аст, ки ин пайрави парастиши қувва, шери ҷанг, аз ҷиҳати ҷисмонӣ чунон заиф шуд, ки ҳатто дар Олмон, ки дар ҳар сутун як марди низомӣ аст, ӯро ҳамчун сарбози қаторӣ даъват накардаанд. Оре, Европа чй кадар таназзул кардааст.
  Аммо Сталин, дигар аз сиёсатмадорони барҷастаи замони мо низ маълумоти миёна надошт, нобиға буд. Ва ҷолиб он аст, ки ӯро низ ба далели саломатӣ ба артиш даъват накардаанд. Аҷиб, тасодуф, ду душмани ашаддӣ маълумоти миёна надоштанд, бо сабабҳои саломатӣ ба хизмати ҳарбӣ даъват нашудаанд, падарони майзада буданд ва падари Гитлер низ дар аввал пойафзолдузӣ мекард!
  Ин чунин як тасодуф, аҷиб ва даҳшатовар аст. Геринг, дасти рости Гитлер ин тавр нест. Вай аз оилаи аристократҳо мебошад, аҷдоди Геринг муовини ҳокими де-фактои Олмон Бисмарк буд. Геринг як соҳибкор, олигарх, аристократ ва прагматист аст. Онҳо инчунин имкон медиҳанд, ки Фюрерро иваз кунанд. Америка ва Англия низ, харчанд пинхонй бошад хам, мехоханд, ки Россияро, сарфи назар аз режими хукмрон, аз байн баранд, вале мехоханд аз коммунистоне, ки худи мафхуми моликияти хусусиро инкор мекунанд, чунон, ки хатто аз он чашм мепушанд. аз хад зиёд мустахкам шудани Германия.
  Аммо Олмон як ра«иби геополитикї аст, вале ра«обат дар доираи «оида®ои бозии капиталистї ва аристократї ва Русияи болшевикї комилан бегона ва душманист. Ҳатто тааҷҷубовар аст, ки дар соли 41 худи Черчилл ба Сталин кӯмак пешниҳод кард, сарфи назар аз ҳама антикоммунизм ва нафрати анъанавии англисӣ ба Русия. Охир, Германия дар зери сурххо аспи чангист, ки ба аробаи советй савор карда мешавад, СССР бошад, дар зери Браунхо минтакаи абадй партизанй мебошад. Охир, большевикони мутаассиб муросо нахоханд кард ва чанги дуру дарози партизаниро, ки рейхи сеюмро чунон хаста мекунад, ки хамаи орзухои вусъати минбаъда чун рангинкамон баъди раъду барк аз байн мераванд! Русия дар зери Олмон беҳтар аз Олмони зери Русия аст! Инро равшан фахмида, чаро ШМА ва Англия рохи аз чанг баромаданро мечуянд.
  Ямамото прагматист аст, вай бо ИМА ва Бритониё дар ҷанг буд. Аммо худи ин ду империя Японияро ба игво андохта, ба таъминоти махсулоти нефть эмбарго чорй карданд. Охир, сарзамини Офтоб чохи худ, бисьёр ашьёи хоми дигар надорад. Япония гуфтушунид мекард, америкоиён торафт бештар талабхои хоркунанда ба миён мегузоранд.
  Ва дар айни замой янкихо, ки ба чанг игво андохта буданд, барои ба тайёрии чангй овардани армия ва флот тамоман ташвиш накашиданд. Васвасаи он хеле зиёд шуд, хусусан аз он ки умед ин буд, ки Маскав дар пеш аст ва Олмон ва иттифоқчиёнаш ба кӯмаки ӯ меоянд. Гайр аз ин, чунин хисоб карда мешуд, ки Штатхои Муттахида хануз мамлакати нисбатан демократй буда, ба афкори чамъиятй хеле вобастаанд, агар чанг кашол ёбад, дар чазирахои хоричй саховатмандона хун рехтан намехохад. Воқеан, чаро як шаҳрванди миёнаи Амрико бояд тобутҳои руҳиро бо хешовандонаш гирад, агар сухан дар бораи ҳифзи қаламрави худи Иёлоти Муттаҳида набарояд ва инчунин андозҳои хеле калони ҳарбӣ супорад! Шояд аз хамин сабаб бошад, ки Россияи подшохй бо аскарони зиёд дошта бохт, вале халки рус Манчурияро сарзамини худ намешумурд, барои манфиатхои абстрактй бо хуну арак пардохт кардан намехост. Афсус, ки Гитлер аз сабаби тайёр набуданаш ба зимистони сахт ва цисман аз фанатизме, ки ба большевикон хос буд, Москваро нагирифт. Вале на танхо большевикон, русхо халке хастанд, ки барои максадхои бузург фидокорй мекунанд. Баъд аз ҳама, аввалин рами ҳавоиро бачаи рус Мессер анҷом дод. Ҳатто тааҷҷубовар аст, ки ӯ ин корро на ба хотири Ҳуриёни биҳишт, балки ба хотири Ватан кардааст. Харчанд... Мессер кисман нодон аст, охир, вай устоди пилотаж, ихтироъкор, конструктор аст ва албатта, дар зиндагй ба Ватан хеле бештар фоида меовард. Шояд янкиҳо вақте ки онҳо ин принсипро такрор мекунанд, он қадар хато намекунанд: чизи асосӣ дар ҷанг зинда мондан аст! Охир, одами мурда дигар кушта наметавонад!
  Адмирал Наумо кайд кард:
  - Мо аллакай бештар аз се ду хиссаи лавозимоти чангиро ба кор бурдем. Тупхо хеле гарм шуданд, ба болои онхо сатилхо об мерехтанд!
  Ямамото бо ангушташ дар ҳаво салиб кард ва бо овози паст ва андаке хирирӣ гуфт:
  - Ба фикрам, тупхо ба сеяки охирини снарядхо тоб меоваранд. Ҳарчанд не, нокаут то наваду панҷ фоиз.
  Адмирал Наумо китф дархам кашид ва араки пешонаашро пок кард:
  - Оё меарзад, ки дар рӯзи аввал тамоми беҳтарини худро сарф кунед?
  Ямамото муштҳои худро фишурда:
  - Хароҷот! Албатта меарзад! Мо русхоро ба хайрат афтодем, чунон ки дар соли 1904 ва немисхо дар соли 1941 руй дода буданд, вале Сталин фармондихиро сахт чазо медихад ва ин дигар такрор намешавад. Пас шумо бояд аз он истифода баред, ки думи аждаҳо хоб рафтааст. Воқеан, ман мефаҳмам, ки Сталин ҷанг бо Олмон ба дараҷае таваҷҷӯҳи ӯро ба худ ҷалб кард, ки ӯ аз Шарқи Дур нигоҳ накардааст. Ва атрофиёнаш бе рохбар аз ташаббускорй метарсанд. Ҳамин тавр, онҳо зарбаи моро аз даст доданд. Чунон ки америкоиён, дар омади гап. Ба ҳама маълум буд, ки вақти омодагӣ расидааст, абрҳо ҷамъ мешаванд, ба зудӣ раъд барк мезад, аммо...
  Наумо ба домани шамшери самурай, ки дар камараш овезон буд, ламс кард, ё тавре ки онро маъмулан катана меноманд:
  - Русхо хамеша дер кор мекунанд! Чанг чандон тулонй нахохад буд ва мо ба Урал мерасем.
  Ямамото чашмонашро ба осмон бардошт:
  - Бигзор худоён дар ин кор ба мо кумак кунанд, аммо ман фикр намекунам! Онхо зуд ёд мегиранд, Халхин Гол нишон дод, ки дарачаи русхо назар ба солхои чанги солхои 1904-1905 баландтар аст. Илова бар ин, ман ба шумо як сирро мегӯям. Агенти махфии мо дар Владивосток андаке кумак кард, ки артиллерияи начандон тавонои сохил снаряд надошта бошад ва самолёт дар вакташ ба парвоз баромада натавонист. Ин ҷанги пинҳонӣ аст.
  Наумо ҳайрон шуд:
  - СМЕРШ ва НКВД ба куҷо менигаристанд?
  Ямамото ангуштонашро ҷунбонда хандид.
  - Дар ин чо дар Шарки Дур бедтарин кадрдои Россия хизмат мекунанд, ки дар фронти советй-германй аз марг метарсанд, ба Владивосток рафтанд. Аз ин рӯ, дар ин ҷо пайдо кардани хоин ё беақл дар боло хеле осонтар аст, инчунин шахси худхоҳ. Ва НКВД ба ифшои дасисаҳои хаёлӣ чунон одат кардааст, ки дигар хоинони ҳақиқиро пай намебарад. Пас, кор кардан комилан имконпазир аст. Дар омади гап, қайд кунед, ки агар чанд генерал ба тарафи немисҳо гузаштанд, сарфи назар аз он, ки оилаҳо, хешовандон ва дӯстони онҳо барои ин ба қатл таҳдид карда шуда буданд, пас аз боло ба касе пора додан мумкин аст. Ё онро дар торикӣ истифода баред, ки ин беҳтар аст. Бинобар ин мо кори зиёдеро ба чо овардем. Ба мо, японхо, умуман, бодиккат фикр кардан дар бораи амалиёти чангй ва ба назар гирифтани тамоми чузъйятхо хос аст.
  Наумо дастаки катанаашро молида гуфт:
  - Дуруст! Аммо шарми Халхин Гол хиссиёти алам ва хашму газаби нихоят калонро ба амал меоварад! Чӣ тавр мо метавонем ...
  Ямамото тасаллӣ дод:
  - Дар он ҷо манчурҳо нисбат ба Ҷопон бештар буданд ва умуман шумо наметавонед ҳама вақт ғолиб шавед. Бояд қайд кард, ки бо вуҷуди ин, беҳтарин ҷузъу томҳо дар тарафи мо намеҷангиданд ва русҳо дар ҳавопаймо ва танкҳо бартарии калон доштанд.
  Наумо катани худро нимкушо кард:
  - Ин моро сафед намекунад! Самурай ҳеҷ гоҳ ба теғи кунд, аспи хаста, душманони зиёд ё силоҳи заиф такя намекунад!
  Ямамото ислоҳ кард:
  - Самурай, албатта, не, аммо одам, мутаассифона, ҳа! Одамон хато мекунанд!
  Ямамото парешон шуд ва ба телефонҳо чизе дод ва сипас идома дод:
  - Самурай ҳеҷ гоҳ аслан хам намешавад! Вай ба рам ва ба мукобили чараён меравад.
  Наумо сар ҷунбонд:
  - Дар ҳақиқат! Аммо мо бо ИМА ва Лион Бритониё ҷанг кардем.
  Ямамото ангушти худро ба утоқи идоракунӣ пахш кард:
  - Ҳа! Дуруст, аммо ИМА ба дандон зарба зад, Британия мустамликаҳояшро аз даст дод ва Олмон ба мушкил дучор шуд. Мо мехостем, ки аз Гарби Россия харчи бештар куввахоро кашем, то ки ба хучум гузаштани Вермахт осонтар шавад. Корпартой дар мохи май, дар вакти хушк шудани роххо ба накша гирифта шуда буд, аммо америкоиён ба ин халал расонданд.
  Наумо як катана баровард ва онро ба ҳаво зад:
  - Марг ба ИМА! Онхо хамеша Японияро ба ташвиш меандозанд.
  Ямамото маккорона табассум кард:
  - На хама вакт, албатта, масалан, вакте ки мо бори аввал бо Россия чанг мекардем, янкихо ба мо бо карз, инчунин бо яроку аслиха ёрии калон расонданд. Зиёда аз нисфи флоти мо бо пули ШМА ва Англия ва дар корхонахои киштисозии худи онхо сохта шуда буд. Пас, Амрико на ҳамеша бад аст, аммо на дар ин ҳолат.
  Наумо бо тааҷҷуб пурсид:
  -Ва чаро?
  Ямамото бо таваҷҷуҳ ба тавзеҳ гуфт:
  - Селаи самолётхои бомбаандози дурпарвоз ба Токио зада даромада, бо истифода аз бомбахои напалм ба пойтахт хучуми маккорона cap карданд. Садҳо хонаҳои чӯбӣ сӯхта шуданд ва император фармон дод, ки минтақаи назоратро ба ҳар сурат аз пойтахт дур кунад. Ва пеш аз ҳама, наздиктарин скелетҳои Ҷопон, маҷмӯи ҷангии пойгоҳҳои амрикоӣ дар архипелаги Мидуэйро забт кунед. Ва мо муваффақ шудем!
  Наума шамшерашро дар ҳаво ҷунбонд:
  - Мо ҳоло ҳам ғалаба кардем!
  Ямамото суханашро қатъ кард:
  - Дар байни сафедпустон одамони доно низ хастанд! Тааҷҷубовар нест, ки император дар дафтари худ нимпайкараи Наполеон гузоштааст. Аммо қайсари дигаре буд, гуфт: Нигоҳ доштани он чизе, ки ғалаба кардӣ, аз ғалаба кардан душвортар аст. Дар ин маврид ин пеш аз хама ба мо дахл дорад. Наума бо шамшери худ рақами ҳашт сохт:
  -Ман бо ақл мефаҳмам, аммо бо дил!
  Ямамото бархоста, ба китфи хамкасбаш сила кард:
  - Хафа нашав, дар ин сурат мо барои баргаштан меравем. Мо СССР-ро маглуб карда, боз ба мукобили ШМА ва Англия мешитобем, аммо ин дафъа якчоя бо немисхо ва макаронсозон.
  Адмирал Наума бо ®аракати «ариб нонамоён, катанаро дар ѓилофаш пин®он кард ва бо лабханд пичиррос зад:
  - Оянда хуб аст, аммо ҳозира беҳтар аст! Оё шумо мешунавед, ки тамоми захираи бомбаҳо дар ҳавопаймобарҳо тамом шудааст ва...
  Ямамото мухтасар фармон дод:
  -Ба саҳни киштӣ баромада, ба гирду атроф назар андозед, пас аз ним соат мо гардиш карда, ба пойгоҳи наздиктаринамон меравем.
  Наума аз бинии у хуштак зад:
  - Итоат мекунам, командир!
  Адмирал дарро нигоҳ дошта, ба берун ҷаҳида баромад, то онро назанад. Қабл аз он ки қадамҳояш паст шавад, сояе аз дари девор лағжида, бо нӯги пой қадам зада, рӯйпӯшҳоро партофт.
  Хуб, вақти тиҷорат чист, аммо шаб барои ишқ?
  Дар ҳамин ҳол, Сашка Соколовский ҳанӯз ба ҳавопаймои LAGG-5 баромад.
  Писар мехост ҷанг кунад. Вай ба суи Конан азим баромад. Аз ин рӯ, ин хоб аст, зеро тасодуфҳои беақл вуҷуд доранд.
  Конан аллакай панчсаду шаст самолёти Америка ва Англияро зада галтондааст. Ва у нӯги худро бо ассҳои шӯравӣ убур кард.
  Бо вуҷуди ин, ӯ гумон намекунад, ки ӯро чӣ сюрприз интизор аст.
  Худи Сашка Соколовский зидди у аст.
  Писарак танҳо дар тан танаи шиноварӣ дорад, он бароҳаттар ва оқилонатар аст. Вай ба чанги шадид медарояд.
  Рақиби ӯ Конан, ки мӯйсафед низ дорад, ба писари тақрибан чордаҳсола монанд аст, танҳо хеле зебо ва мушакҳои намоён дорад.
  Ҳарду писарон Терминатор мебошанд.
  Онхо аз масофаи дур ба суи якдигар тирпарронй мекунанд. Ва дар айни замон онҳо шарм медоранд.
  Онҳо аз роҳи тирандозӣ берун мешаванд.
  Сашка нидо мекунад:
  - Барои Ватан барои Сталин!
  Конан қафо бонг мезанад:
  - Барои Япония, барои император!
  Гарчанде ки вай умуман самурай нест, балки элф аст. Ана, бача Конан мошини советиро чаппа карда истодааст.
  Сашка ба таври симметрӣ ҷавоб медиҳад - бо буридани японӣ.
  Хар ду чанговар сазовори кахрамонанд.
  Онҳо ё якҷоя парвоз мекунанд ё ба самтҳои гуногун пароканда мешаванд, аммо ҳеҷ яке дигарро зада наметавонад.
  Сашка нидо мекунад:
  - Ҷанг, эй тарсончак!
  Конан ҷавоб медиҳад:
  - Ту тарсончак ҳастӣ, ки ҷанг мекунад!
  Онҳо дубора якҷоя мешаванд. Онҳо қариб ба ҳамдигар мезананд, аммо боз ба самтҳои гуногун пароканда мешаванд. Не, касе ба касе зада наметавонад. Мутаассифона, онҳо ин корро карда наметавонанд.
  Ва боз пароканда шуданд.
  Сашка гиря кард:
  - Барои Руси муқаддас!
  Конан бонг зад:
  - Не, Ҷопон муқаддастар аст!
  Сашка ҳуштак зад ва ҷавоб дод:
  - Аммо шумо японӣ нестед! Ва ҳатто як шахс!
  Конан бо дандонҳои бараҳна гуррос зад:
  - Ва ман кистам?
  Сашка ростқавлона ҷавоб дод:
  - Шумо аз оилаи элфҳои сабук ҳастед!
  Конан хандид ва чавоб дод ва боз як самолёти советиро бурид:
  - Хамин тавр медонй!
  Сашка дандонҳои марворидашро нишон дода қайд кард:
  - Ман бисёр чизро медонам!
  Сипас Конан пешниҳод кард:
  - Биёед ин тавр кунем! Барои ман шахсан ин ҷанг бештар ба бозӣ ва вақтхушӣ монанд аст, ту ҳам фарзанди асри бисту як ҳастӣ! Барои Ҷанги Дуюми Ҷаҳонӣ ба шумо чӣ лозим аст?
  Сашка ҳангоми бархӯрдани мошини ҷопонӣ мантиқан қайд кард:
  - Ман аз Русия омадаам ва пештар Русия СССР буд. Пас шумо метавонед бигӯед, ки ман барои Ватанам мубориза мебарам!
  Конан хандид ва қайд кард:
  - Ва япониҳо маро, элф Конанро ихтироъ карданд ва ӯро дар аниме кашиданд. Барои ҳамин ман барои Ҷопон мубориза мебарам. Пас ин ҳам то андозае Ватани ман аст!
  Сашка боз барои наздик шудан фиристод. Онхо аз паси хамаи пулемётхо тир холй мекарданд, вале ба хамдигар зада наметавонистанд.
  Онҳо аз лавозимоти ҷангӣ тамом шудаанд.
  Конан пешниҳод кард:
  - Биёед, инро кунем! Ману шумо чанги дуйуми чахонро тарк мекунем! Ман дар дунёи худам, ва ту дар дунёи худат... Ва бигзор рӯйдодҳо худашон гузаранд!
  Сашка эътироз кард:
  - Не, ин тавр намешавад! Япония аллакай ба СССР хучум карда, проблемахо ба вучуд овард. Ё мо онро тавре хоҳем кард, ки шумо ҳеҷ гоҳ дар Ҷанги Дуюми Ҷаҳонӣ вуҷуд надоштед. Ё ман дар ин ҷо мемонам, то ҷанг кунам!
  Конан табассум кард ва ҷавоб дод:
  - Дар Ҷанги Дуюми Ҷаҳонӣ барои ҳардуи мо вақт тамом шуда истодааст! Ва мо ба ҷаҳони худ бармегардем! Ва дар мавриди таѓйирот бошад, ман аз шумо, афсари  авон бештар муваффа« шудам, зеро ман элф ®астам! Бале, онҳо шуморо дарҳол ба сари рули ҳавопаймо нагузоштанд!
  Сашка гиря кард:
  - Новобаста аз он ки шумо ғамхорӣ мекунед ...
  Аммо пеш аз он ки вай тавонист, дурахш ба амал омад ва ҳам ҳавопаймоҳо ва ҳам пилотҳои асс аз ҳаво ғайб заданд.
  Сипас ҷанг бе ду ҷанговар аз ҷаҳонҳои гуногун оғоз ёфт. Яке аз мультфильмҳои анимеи ҷопонӣ ва дигаре писарбачае, ки дар асри бисту як таваллуд шудааст, ба замони худ баргаштанд.
  Аммо ин кор аллакай анҷом ёфт ва Ҷопон дар баҳр ИМА-ро мағлуб карда, аз шарқ ба СССР ҳамла мекунад.
  Сталин маҷбур мешавад, ки қувваҳои назаррасро ба Шарқ интиқол диҳад ва ҳамлаи Сталинградро ба таъхир андозад. Дуруст аст, ки амалиёти Ржев-Сычово то хол сурат мегирад, аммо назар ба таърихи вокеи хам муваффакияти камтар дорад. Немисхо пешравии кушунхои советиро зада гардонда, ба онхо зарари калон расонданд.
  Дуруст аст, ки дар Африка иттифокчиён ташаббусро ба даст гирифтанд. Аммо азбаски зарурати аз киса начот додани Паулус набуд, Роммел куввахои иловагй гирифт ва ба америкоиён дар Алчазоир хучуми хеле самарабахш гузаронда, зиёда аз панчох хазор солдату офицеронро асир гирифт.
  Зарари вазнин боиси ихтилофот дар фармондеҳии Амрико гардид ва Рузвелт интиқоли нерӯҳо ба Африқоро қатъ кард ва умуман эълом кард, ки Уқёнуси Ором барои Амрико муҳимтарин аст.
  Баъзе куввахои харбии Америка ва аксарияти саноатчиён низ исрор ме-карданд, ки диккатро ба Япония чалб кунанд.
  Дар натича дар Штатхои Муттахида тарафдорони яккаю бу-зургро ба амал бароварда тавонистанд, ки лоихаи иштирок накардани Америка дар чанг дар Европаро пеш гиранд. Ҳатто ба Вермахт созиш пешниҳод карда шуд.
  Гитлер, ки бо захираҳо мушкилот дошт, бо амрикоиҳо ба созиш розӣ шуд.
  Бритониё низ намехост, ки бидуни Иёлоти Муттаҳида ҷанг кунад ва инчунин барои як сол созиш пешниҳод кард.
  Фюрер низ ба ин розй шуд. Дар зимистон немисхо тавонистанд фронтро нигох доранд. Факат дар наздикии Ленинград амалиёти "Искра" бомуваффакият гузашт ва аз коридор рахна гузаштан мумкин буд.
  Немисхо дар мохи декабрь муяссар шуд, ки Сталинградро пурра ишгол кунанд, вале минбаъд пеш нарафтанд.
  Дар охири мохи февраль Армиям Сурх дар наздикии Воронеж бомуваффакият хучум карда, муяссар шуд, ки ба пешравии калон ноил гардад. Аммо Майнштейн дар мохи март бо хучуми чавобй тавонист кушунхои советиро ихота карда, вазъиятро баркарор намояд.
  Сурх зарари калон дид. Ва вай муддате ором шуд.
  Дар ҳамин ҳол, немисҳо дар моҳи феврал ҷанги умумӣ эълон карданд. Ва иттифокчиён бомбаборон кардан ва чангро бас карданд.
  Дар рейхи сейум истехсоли ярок, хусусан танкхо хеле афзуд.
  Фриц нақша дошт, ки палангҳо, пантерҳо ва Фердинандҳоро истифода баранд, то натиҷаи ҷангро ба фоидаи худ ҳал кунанд.
  Аммо ин албатта кифоя набуд. Онхо зарбаи асосии худро дар райони Сталинград, кад-кади сохили Волга, ба суи бахри Каспий заданд.
  Дар план пешбинй шуда буд, ки Кавказ ба воситаи хушкй аз тамоми СССР чудо карда шавад. Ва баъд ба Боку қад-қади соҳили Каспий ҳаракат кунед.
  Дар баробари ин немисхо барои ба чанг чалб намудани Туркия кушиши дипломатй карданд.
  Онхо аллакай ваъдаи асосй дода буданд, ки агар Вермахт ба бахри Каспий расад, зарба зананд.
  Ҷопон ҳанӯз дар ҷанг буд. Вай тавонист Владивостокро бурида, Муғулистонро забт кунад.
  Самурайҳо аскарони пиёдагард доранд ва онҳо фанатона меҷанганд. Танкҳо хеле заифанд, аммо онҳо сабук, мобилӣ ва арзон мебошанд. Ва аз ҳама муҳимаш, бо манёври хуб.
  Хулоса, душман кувваи калон дорад. Ва Сталин чӣ кор карданашро намедонад.
  Дар айни замон, тамоми шарт ба сию чор аст. Аммо онҳо аз мошинҳои олмонӣ заифтаранд, бахусус Tigers. Танки КВ аз ин хам бадтар ва вазнинтар аст.
  Тупончаи 45 мм кӯҳна шудааст ва таппончаи 76 мм ба қадри кофӣ қавӣ нест.
  Авиация аз чихати амалй бад нест. Махсусан Як-9, гарчанде ки вай дар мусаллахшавй хеле заиф аст.
  Немисхо табиатан ба Фок-Вульф такья мекарданд! Аммо мошинро идора кардан душвор шуд. Гарчанде ки хеле пурқувват ва зуд.
  ME-309 ба омадан шурӯъ кард, як мошини тез бо ҳафт нуқтаи оташфишон, аммо кор кардан чандон осон ва вазнин нест. Ин маънои бадтар кардани манёврро дорад.
  Каму беш аз кашфиёти нав самолётхои Ю-188 ва Ю-288 буданд, ки самолётхои бомбаандози хубанд.
  Ва, албатта, аввалин мошинҳои реактивӣ пайдо шуданд. Аммо ҳанӯз ба таври оммавӣ нест.
  Немисҳо ҳамлаи худро танҳо 15 июн оғоз карда, миқдори зиёди танкҳоро интиқол доданд. Ва албатта, аз аввал интизор буданд. Мудофиаи пуриктидор сохта шуд.
  Як қалъаи воқеӣ.
  Илова бар ин, ИЛ-2 барои немисҳо дар шакли бомбаҳои хурди ҷамъӣ як сюрпризи хуб омода кард.
  Аммо ин кифоя нест... Немисхо боз хам пурзуртар шуданд. Онхо аскарони пиёда, авиация ва танкхои пуртачриба доранд.
  Бе фронти гарбй фашистон дар хаво пурзуртаранд. Дар танкҳо онҳо аз рӯи шумора бартарии хурд доранд, аммо аз ҷиҳати сифат аз ҳисоби мошинҳои вазнин.
  Дар артиллерия СССР хатто каме бештар баррел дорад. Аммо аз чихати калибр, албатта, душман пеш аст.
  Факат ба мудофиаи тавоно ва устувории халки советй умед бастан мемонад.
  
  
  
  НАПОЛЕОН ДАР ВАТЕРЛО ГАЛАБА БУД
  Наполеони Бузург чанд соат пеш ба Гамильтон ҳамла кард ва то омадани Блюхер тавонист ӯро мағлуб кунад. Ва баъд вай Блюхерро маглуб кард.
  Дар ин шароит Россия бо сардории Искандари Якум карор дод, ки ба Наполеон набарояд. Австрихо, ки гуё бо у хешу табор доштанд, бо шартхои муътадил сулхнома пешниход карданд.
  Фаронса ду минтақаи хурди Италияро, ки дар он фаронсавӣ зиндагӣ мекарданд, ва Нидерландияро ба ҳайати худ баргардонд. Ҷуброн аз вай бардошта шуд ва қудрати Наполеони Якум эътироф карда шуд.
  Мувозинати муваққатӣ муқаррар карда шудааст. Фаронса аз ҷангҳо хеле хаста шуда буд ва Наполеон муддате ором нишаст. Ҳарчанд ӯ ба баъзе ислоҳот шурӯъ кард. Яке аз муҳимтаринҳо ҷорӣ шудани расмии бисёрзанӣ бо ҳуқуқи доштани то чаҳор шарик аст.
  Ҳарчанд калисои католикӣ муқовимат мекард, нуфузи ҳокимияти папа хеле поин рафт. Ва протестантҳо дар ин масъала чандирӣ зоҳир карданд.
  Худи Наполеон кариб атеист буд. Ва ӯ бо қатъият калисо ва давлатро аз ҳам ҷудо кард. Мегӯянд, ки қонунҳои дунявӣ ба шумо дахл надоранд.
  Наполеони Бузург қудрати Фаронсаро каме барқарор карда, ба Алҷазоир ва Марокаш ҳамла кард. Вай ба моликияти худ дар Африқо мустамликаҳоро илова кард. Дере нагузашта аскарони вай Либияро забт карданд. Аммо Мисрро аз гирифтани Англия, ки худаш дар ин бора накша надошт, боздошт.
  Наполеон ба хулосае омад, ки беҳтар аст, ки дар баҳр ҷангро оғоз накунад, ки вай аз душман хеле заифтар буд. Ғайр аз он, он чизеро, ки дар Африқо забт карда шудааст, ҳазм кардан лозим аст.
  Французхо карор доданд, ки ба тарафи Нигер харакат карда, заминхои Гарб ва маркази Африкаро забт кунанд.
  Наполеон муяссар шуд, ки бо Россия, хусусан баъди ба сари хокимият омадани Николаси Якум, ки бо вай дуст шуд ва бо Австрия муносибатхои хуб баркарор намояд. Зиёда аз он, дар соли 1829 Австрия ва Франция аз тарафи Россия ба мукобили Туркия ба чанг даромаданд. Он чизе ки дар маҷмӯъ як ҳаракати қавӣ гардид.
  Ниҳоят Туркия аз Балкан ронда шуд. Босния ва Ҳерсеговина ба Австрия дохил шуд, Русия қисми шарқии Руминияро гирифт ва қисми ғарбии Австрия шуд.
  Булғористон ва Сербистон расман истиқлолият ба даст оварданд, аммо булғорҳо тобеи Русия ва сербҳои Австрия шуданд. Фаронса салтанатҳои Сардиния ва Неаполитанро зери назорат гирифт. Илова бар ин, фаронсавӣ Критро аз Юнон ва як қисми ҷазираҳо забт карданд. Худи Юнон дар китъа ба таври расмй истиклолият ба даст овард, вале дар зери сарпарастии Франция.
  Туркия амалан танҳо Истанбулро дар Аврупо нигоҳ дошт.
  Россия инчунин Закавказье, Батуми, Карс, Эрзерум - кариб хамаи заминхоеро, ки арманихо ва курдхо зиндагй мекарданд, гирифт. Шимоли Ироқ ба Русия табдил ёфт ва ҷануб ба инглисҳо ҳамроҳ шуд.
  Туркия ба категорияи ваколатҳои хурд дохил карда шуд. Баръакс, Русия назар ба таърихи воқеӣ қавитар буд. Наполеон дар соли 1837 вафот кард ва Францияро як давлати бузург ва тавоно бо мулки мустамликадорон дар Африка, Аврупо ва як кисми Осиё гузошт.
  Пас аз он писараш Наполеони II ба сари қудрат омад. Кадбаланд, малламуй, аз падараш амбисхои бузургро ба мерос гирифтааст. Ва ӯ кӯшиш кард, ки эътилофи зидди Бритониёро таъсис диҳад.
  Австрия бо ин розӣ шуд ва Русия, ки он вақт дар ҷанги Қафқоз дармонда буд, аз ҷанги эътилофӣ даст кашид. Баъд дар соли 1846 Австрия ва Франция бо Германия чанг карданд. Он хануз дар зери Пруссия муттахид нашудааст. Ва қувваҳо нобаробар буданд. Австрия дар авҷи қудрати худ аст ва Фаронса ҳам... Аммо Пруссия чандон тавоно нест.
  Дар натичаи чанг хамаи заминхои Германия забт карда шуда, дар байни французхо ва австрияхо таксим карда шуданд. Пас аз он Наполеони II зуд Данияро ҳамроҳ кард. Соли 1851 Норвегия низ аз тарафи французхо забт карда шуд.
  Ва дар соли 1853 Николас Якум ниҳоят ба эътилоф ҳамроҳ шуд. Русия, Австрия ва Фаронса ба бақияи Туркия ва Бритониё ҳамла карданд.
  Дар хушкй муваффакият ба иттидодия мусоидат кард. Дар баҳр, корҳо барои Бритониё каме беҳтар буданд. Аммо эътилоф тамоми Шарқи Наздик, Миср, Судонро забт кард. Ва баъд Эрон. Ва дар соли 1857 Русия, Фаронса ва Австрия ба сӯи Ҳиндустон ҳаракат карданд. Ва онҳо тавонистанд ӯро низ дастгир кунанд.
  Фатҳи Африқо низ бо пешравӣ ба ҷануб идома дошт. Ва худи Британияро муҳосираи континенталӣ буғӣ карда буд. Дар айни замон, се империя флотҳо месозанд.
  Бартарии онҳо дар қудрат ва захираҳои ҷангӣ бештар эҳсос мешуд.
  Ва дар соли 1862, бо назардошти хатари фуруд омадани Русия, Фаронса ва Австрия ба худи метрополия, Бритониё сулҳ хост. Англия лозим омад, ки ба як катор шартхои тахкиркунанда розй шавад ва аз мустамликахои худ даст кашад.
  Соли 1864 Николай Якум вафот кард... Тахти уро Искандари дуюм мерос гирифт. Аммо ин шоҳ боз бахт надод. Аллакай дар мохи апрели соли 1866 уро дворян Караказов парронданд ва озодкунии деринтизори дехконон ба амал наомад.
  Ва подшохи нави чавон Александри сейум ба мукобили озодии дехконон буд. Ва ӯ роҳи консервативиро идома дод. Бо вуҷуди ин, Русия тавассути Осиё ва Чин ҳаракат мекард.
  Дар ШМА чанги гражданй кашол ёфт. Хусусан баъди кушта шудани Авраам Линколн. Дар байни шимолиён ихтилофхои чиддй ба амал омаданд. Ҷанг зиёда аз даҳ сол давом кард ва Иёлоти Муттаҳида пароканда боқӣ монд. Ба кашол ёфтани мухлати чанг ёрии Наполеони II ба чанубихо ва дар сархадди мустамликаи Франция - Канада ва Мексика вассалом доштан нахостани Штатхои Муттахидаи пурзур мусоидат кард. Наполеони дуввум то соли 1879 ҳукмронӣ кард ва ҳукмронии ӯ хеле тӯлонӣ шуд: чилу ду сол ва пурифтихор. Французхо Африкаро пурра ишгол карданд, танхо Австрия каме аз он гирифта, аз Сурия, Фаластин, Хиндухитой, кисман Хиндустон, Эрон ва гайра фоида мебурд.
  Онхо дар Канада, Мексика мавкеи худро пайдо карда, ба Американ Лотинй дохил шудан гирифтанд. Дар Испания ва Португалия подшоҳони Фаронса ҳукмронӣ карданд. Британия ба кишвари дуюмдараҷа табдил ёфт.
  Дуруст аст, ки Русия мустахкам шуд, Австрия бошад. Аммо ин даҳшатнок нест.
  Наполеони сеюм, писари Наполеони дуюм, ба тахт нишаст. Вай аллакай сию ҳаштсола буд. Императори хеле баркамол, ӯ сиёсати падарашро идома дода, дар Амрикои Лотинӣ ҷангҳо мебурд ва Австралия ва Уқёнуси Оромро омӯхтааст.
  Россия дар он вакт Хитой ва Хиндустон, заминхои бисьёреро забт карда, хазм кард. Соли 1904 русхо ба Япония фуромаданд, ки пештар Кореяро забт карда буданд. Ҷанг бо Ҷопон як андоза кашол ёфт ва ба марҳилаи партизанӣ дохил шуд. Наполеони III Америкаи Лотинй ва кариб тамоми Китъаи Сурхро забт кард. Аммо вай барои ворид шудан ба Иёлоти Муттаҳида вақт надошт ва соли 1909 мурд.
  Наполеони чорум - ҳама писарони калонӣ одатан Наполеон номида мешуданд - барои ба итмом расонидани таҳкими замин ба Иёлоти Муттаҳида ҳамла карданд. Штатхои Муттахида бошад, ба се кием таксим шуда, нисбатан акибмонда монданд. Ва артиши сершумори Фаронса онҳоро забт карданд.
  Россия хануз муддати дароз бо партизанхои японй чанг мекард ва дар Хитой доимо исьёнхо ба амал меомаданд.
  Соли 1913 Искандари Сеюм вафот кард ва Николаси II ба тахт нишаст. Подшоҳи нав роҳи падарашро идома дод.
  Пас аз забт кардани Иёлоти Муттаҳида, Наполеони IV бештар мехост. Англия бе мустамликахо хануз чандон пуркувват нест. Австрия ва Русия ба ҷуз аз Фаронса ду нерӯи асосӣ дар ҷаҳон ҳастанд.
  Зиёда аз он, дар хар ду империя монархияхои мутлак вучуд доранд ва дар Россиян подшохй низ крепостной хукмфармост!
  Наполеони чорум дар ин бора фикр мекунад... Аммо якбора бо ду монстр мубориза бурдан кори номумкин аст. Ё хеле мураккаб. Шумо бояд як нафарро интихоб кунед ва онҳоро якҷоя кунед.
  Пас аз марги император Франц Йозеф дар соли 1916, ки шасту ҳашт сол - яке аз тӯлонитарин салтанатҳо дар ҷаҳон ҳукмронӣ кард, бародарзодаи ӯ Чарлз I ба тахт нишаст. Ва баъд аз он дар Австрия низоъҳо сар шуданд. На ҳама вориси навро, ки ягона бобои бузургаш Франци II император буд, эътироф мекарданд.
  Ва чандин шӯриш ва табаддулот сар зад.
  Фаронса ва Русия ба Австрия нерӯ фиристоданд. Корпартоии якчоя боиси шикасти босуръати империяи пач-корхо ва таксим шудани он гардид. Ва дере нагузашта Шветсия тақсим шуд.
  Ва Фаронса ба ҳайати худ Испания ва Португалияро шомил кард.
  Ҳамин тариқ, дар ҷаҳон танҳо ду кишвар боқӣ мондааст: Фаронса ва Русия, ки тамоми қаламравҳоро тақсим кардаанд...
  Николас II ва Наполеони IV. Ин комбинатсияи аст. Ва ду монарх дар ру ба руи хам меистанд... Аммо чанг хеч гох сар нашуд... Николаси II соли 1936 вафот кард. Ҷои ӯ Алексей II шуд. Ва Наполеони чорум пас аз як сол дар соли 1937 вафот кард. Ҷои ӯро на писари калониаш, ки ӯ ҳам мурд, балки миёнарав Луис нуздаҳум иваз кард.
  Подшоҳи нав ҷавон ва Алексей ҷавон буд. Соли 1941 бошад, онхо аз май то декабрь чанд мох чанг карданд... Баъд аз он бо шартхои бе аннексия ва товони зарар сулх бастанд.
  Ин аллакай охирин ҷанги ду империяи ҷаҳонӣ буд. Соли 1943 французхо ба суи Мох парвоз карданд. Ва русхо соли 1945. Тавсеаи кайҳон оғоз ёфт.
  Ва ду империя: Русия ва Фаронса, сулолаҳои Бонапарт ва Романовҳо бо ҳам тинҷ зиндагӣ мекарданд.
  Инак, умуман дар системаи дигари коиноти заминй хаёт хеле оромона инкишоф ёфт.
  Дар охири асри 20 ба русҳо ва фаронсавӣ муяссар шуд, ки қариб тамоми сайёраҳои системаи Офтобро тамошо кунанд ва саноати кайҳонӣро инкишоф диҳанд.
  Умуман, дар рӯи замин дигар эпидемия ва гуруснагӣ вуҷуд надошт. Сатҳи таваллуд дар ҳарду империя назорат карда мешуд ва динҳо дар доираи маҳдуд буданд.
  Калисо аз давлат ҷудо шуда, атеизм ва бутпарастии нав ба мӯд табдил ёфт.
  Ва ҷангҳо комилан аз байн рафтанд, зеро қариб ҳеҷ гуна нооромиҳои ҷиддӣ вуҷуд надоштанд.
  
  АГАР РАСПУТИН ЗИНДА МЕКАРД
  Распутин бо ягон мӯъҷиза, сарфи назар аз заҳролуд ва захмӣ дар меъда, ҳанӯз аз сӯиқасд наҷот ёфт. Дар нати аи му®осираи дуру дарози подшо® Николай II табаддулоти қасрї сурат нагирифт. Подшох аз душвортарин мархалаи таърихи Россия бомуваффакият гузашт. Ва дар охири моҳи апрел, ҳамин ки роҳҳо хушк шуданд, ҳамлаи деринтизор дар ҷануб оғоз ёфт.
  Самаранокии чангии армияи подшохй бо декретхои беаклонаи Хукумати Муваккатй суст нашуда, дар тахти фармондехии фармондехи барчаста Брусилов муваффакиятхои калон ба даст овард. Воқеан, дар таърихи воқеӣ аввалҳо муваффақиятҳои калон ба даст оварда шуданд, ҳамла дар натиҷаи саботажи болшевикон ва дигар унсурҳои харобкор, аз ҷумла буржуазияи калон ва вазирони Ҳукумати Муваккатӣ барбод рафт.
  Аммо диверсия нест, армия хануз аз интизоми генералхои подшохй пурзур аст. Ва рӯҳияи австриҳо ва бахусус воҳидҳои славянӣ паст мешавад.
  Брусилов Львовро гирифта, то му-хосираи Пржемысль пеш рафт.
  Факат бо рохи ба таври чиддй суст кардани фронт дар марказ немисхо хучуми русхоро бо кадом рох боздоштанд.
  Аммо кушунхои рус ба Румыния хам зарба заданд. Онхо дар он чо муваффакияти калон ба даст оварданд. Ва онҳо ҳатто Бухарест ва Трансилванияро дубора забт карданд.
  Немисхо инчунин кушунхоро аз дигар районхо бароварда, австрияхоро начот доданд. Вазъияти Германия дар натичаи ба чанг даромадани ШМА дар мохи апрели соли 1917 тезу тунд гардид. Чаро амрикоиҳо набояд ҳамроҳ шаванд? Маълум аст, ки Олмон аллакай шино карда истодааст ва дар байни ғолибон будан хуш аст.
  Дар тирамоҳ, вақте ки барфи тар борид, аскарони рус дар ниҳоят ба қисмҳои немис дар марказ ҳамла карданд.
  Дар зери барфи тар суст на-моёнй кори пулемётчиён ва артиллеристхои немисро душвор мегардонд. Илова бар ин, краутҳо дар ҳавои сард ҳамеша аз русҳо, ки ба иқлими сахт одат кардаанд, бадтар нола мекунанд.
  Ҳамин тариқ, ба фронти марказӣ ва ғарбӣ фармондеҳи қатъӣтар ва қобилиятноктар Корнилов фармондеҳӣ мекард, ки пешгузаштаи на он қадар далерашро як сӯ партофт.
  Кушунхои рус мудофиаи заифшудаи немисхоро рахна карда, бомуваффакият пеш рафта, шумораи зиёди асирон ва кубокхоро асир гирифтанд.
  Факат дар дарьёи Висла кушунхои худро дар гарб суст карда, ба немисхо муяссар шуд, ки пешравии кушунхои русро боздорад. Армияи подшохй мамлакатхои назди Балтикаро озод карда, ба Пруссияи Шаркй дохил шуд.
  Русхо дар сектори чанубии фронт ба мукобили Туркия низ муваффакиятхои калон ба даст оварданд. То охири сол онхо бо хамрохии англисхо ва французхо Осиёи Хурдро кариб тамоман забт карда, ба Истамбул наздик шуданд.
  Моҳи январ Истанбул асосан таҳти фишори нерӯҳои рус қарор гирифт ва империяи Усмонӣ таслим шуд.
  Соли 1918 фаро расид. Дар Россия ба галабаи барвакт боварй доштанд ва мамлакат ба тамоми душворихои харбй нигох накарда, устувор монд. Иттифоқчиён инчунин немисҳоро дар Ғарб каме пеш карданд ва ба муваффақияти онҳо боварӣ доштанд.
  Амрико бештар ва бештар дивизияҳоро интиқол дод. Австрия-Венгрия пора-пора мешуд ва лашкари он тарк мешуд. Булгория ба Германия ва Австрия-Венгрия чанг эълон карда, аз иттифоки давлатхои марказй баромад. Ва Туркия мағлуб шуд.
  Албатта, дар Германия хиссиёт ба миён омад, ки ин чанг харчи зудтар хотима дода шавад.
  Аммо онҳо ҳанӯз каме дудила буданд. Шумо ба куҷо меравед? Ҳанӯз дар моҳи март, Русия бидуни интизории ҳавои гарм ба Австрия-Венгрия, ки аллакай шикаста буд, зарба зад ва фронтро рахна кард. Немисхо ба хучум тоб оварда натавониста гурехтанд. Онхо бо зарари калон маглуб шуданд. Будапешт суқут кард ва империяи Австрия таслим шуд.
  Баъди чанд вакт дар Германия табаддулот ба амал омад ва 9 май соли 1918 империяи Германия таслим шуд.
  Чанги якуми чахон хамин тавр ба охир расид. Пас аз ин гуфтушунид дар Версаль ва имзои системаи нави сулх.
  Империяи Усмонӣ аз харита нест шуд. Онро Русия, Бритониё ва Фаронса тақсим карданд. Империяи подшоҳӣ Константинопол ва Осиёи Хурдро бо Арманистон баргардонд. Бритониё Ироқ, Фаластин, мулкҳои усмонӣ дар Арабистони Саудӣ ва Фаронса Сурия. Австрия-Венгрия низ аз харитаи Аврупо нопадид шуд. Россия дар баробари заминхои Польша Галисия, Буковина, Краковро гирифт. Чехословакия як қисми автономияро нигоҳ дошта, қисми Русия шуд, аммо Николайи II шоҳи Ҷумҳурии Чех ва Словакия шуд. Краков ба Подшохии Польша, монанди Познань ва як кисми заминхои Германия дохил шуд. Аз чумла Данциг. Русия вилояти Клайпедаро низ гирифт. Хочагихои худро хеле васеъ мекунад.
  Дар Ғарб Олмон моликияти Фаронса ва Данияро, ки дар зери дасти Бисмарк забт карда шудаанд, баргардонд. Вай инчунин мачбур шуд, ки дар хавзаи Рейн ба минтакаи аз харбй баровардашуда розй шавад. Германия инчунин мачбур шуд, ки ба мамлакатхои голиб товони калон дихад. Пеш аз ҳама, Русия ва Фаронса ҳамчун Олмон аз ҳама бештар осеб дидаанд.
  Югославия низ пайдо шуд, ки худро як вассали Русия эътироф кард, вале расман ба он дохил нашуд. Маҷористон бурида шуд ва худро ҳамчун вассали Русия эътироф кард. Австрия расман мустақил монд, вале товони зарарро пардохт кард. Руминия Трансильванияро гирифт.
  Ҳама каму беш шод буданд, ба ҷуз аз мағлубшудагон. Туркия ва Австрия-Венгрия аз харитаи Аврупо ва Осиё нопадид шуданд. Ва Русия ҳам аҳолӣ ва ҳам қаламрави худро зиёд кард. Чунон ки дар хакикат Франция, Япония, Англия ва танхо Штатхои Муттахида факат як кисми ками товони зарарро гирифтанд. Моликияти Олмон дар уқёнуси Ором байни Ҷопон ва Бритониё тақсим карда шуд. Дар Африка, асосан Англия.
  Пас аз чанд моҳ Русия дар канори Бритониё вориди ҷанги Афғонистон шуд. Галабаи тез ба даст омад ва бори аввал танки аз тарафи писари Менделеев сохташуда дар чанг санчида шуд. Мошини нав хеле самаранок ва дорои хусусиятҳои хуби ронандагӣ буд.
  Вай ба шарафи вориси тахт "Алексей" ном гирифт. Ва ин мошин хеле умедбахш менамуд.
  Баъди забт ва таксим шудани Афгонистон давраи осоишта огоз ёфт. Гарчанде чанд чанги хурд гузашта бошад хам. Русия ва Бритониё Эронро тақсим карданд. Ва он гоҳ иттифоқчиён тақсимоти Арабистони Саудиро анҷом доданд.
  Иктисодиёти Россия хар сол такрибан дах фоиз афзуд ва дар соли 1929 ба чои дуйум баромад. ИМА низ зуд боло рафт, каме камтар аз Фаронса ва ҳатто камтар аз Олмон. Ва Бритониё рукудро аз сар гузаронида, ба базӯр ба сатҳи пеш аз ҷанг расид.
  Аммо, вақте ки Депрессияи Бузург сар зад, корҳо боз душвортар шуданд ва исён ва нооромиҳо афзоиш ёфтанд.
  Николаси II бо пирӯзӣ дар Ҷанги Якуми Ҷаҳонӣ қудрати худро мустаҳкам кард. Цар рузи корро то дах соат ва дар рузхои шанбе ва пеш аз ид ба хашт соат кам кард. Музди меҳнат дар Русия афзоиш ёфт. Нархҳо мӯътадил боқӣ монданд ва рубли шоҳона қавитарин пули рӯи замин буд.
  Гайр аз ин, подшох дар соли 1925 таълими бепули синфи хафтумро чорй намуд. Ва соли 1929 таълими синфи хафтум хатмй гардид. Хизматрасонии тиббии ройгон низ дастрастар гардид.
  Ва ройгон гирифтани маълумоти олӣ хеле осонтар шудааст. Ва нафака зиёд карда, хатто ба коргарону сохибхоназанон ва инвалидон дода мешуд.
  Аммо Депрессияи Бузург тамоми мушкилотро боз тезу тунд кард. Ва боз онҳо Думаро ба ёд оварданд, ки подшоҳ онро пароканда кард, аммо ҳеҷ гоҳ интихоботи нав баргузор нашуд. Он чизе ки боиси эҳёи абсолютизм гардид.
  Подшоҳ боз ҳуқуқи қабули қонунҳоро гирифт ва ба фаъолияти назаррас шурӯъ кард. Аммо, бе Думаи Давлатй боз хам бехтар шуд, Шурои Давлатй кор кард ва Кодекси граждании империяи Россия кабул карда шуд.
  Аммо буржуазияи нав бештар демократия ва лоакал аз нав баркарор кардани дукуматро мехост. Дар давраи таназзул хам пролетариат ва хам дехконон ба шуриш шуруъ карданд.
  Хамаи кишлокхо, синфи кулакхо хеле мустахкам гардид. Аммо заминдорон моликияти заминро нигоҳ медоштанд. Хусусан дар баробари бехтар шудани ёрии тиббй дарачаи таваллуд баланд ва фавт кам шуд. Ин боиси афзоиши аҳолӣ ва парокандашавии замин гардид. Дуруст, як кисми ин афзоишро шахр азхуд кард. Дар давраи депрессия бекорй хеле афзуд.
  Аммо хукумати подшохй бо чорахои катъй тавонист окибатхои таназзулро бартараф намояд. Соли 1931, вакте ки Япония ба Хитой хучум кард ва кушиш кард, ки дар Манчурия хукумати лухтакмонанди худро ташкил кунад. Ин созишномаҳои қаблиро вайрон кард ва сабаби ворид шудани Русия ба ҷанг шуд.
  То ин вакт армияи подшохй дар чахон танкхои пешкадам ва пуриктидортарин, авиацияи бехтарин, аз он чумла шаш самолёти бомбаандози мотордор дошт. Ба хамин тарик, дар Россиян подшохй аввалин дар чахон вертолётхои истехсолии оммавй ва бомуваффакияттарин милтикхои акибнишин пайдо шуданд.
  Гайр аз ин, дар Россиян подшохй дарачаи генералхо баланд шуд. Ва флотро адмирали гениалй Колчак фармон медод.
  Хатто дар солхои чанги якуми чахон армияи подшохй гидросамолётхоро такрор карда, онхоро ба камол расонд. Ва вай японҳоро дар баҳр фаъолона пахш кард.
  Чанг аз худи аввал барои японхо номусоид гузашт. Дар замони подшох боз як магистрали Байкалу Амур сохта шуд ва таъминоти армияи рус бе мушкилот сурат гирифт.
  Фельдмаршалхо Деникин ва Корнилов хам аз чихати микдор ва чи аз чихати сифат аз японхо бартарй доштанд, хучуми бомуваффакиятро ба чо оварданд. Дар байни генералхои чавон Василевский, ки дар солхои чанги якуми чахон дар синни бисту се-солагиаш полковник шуд, фарк дошт. Ва дар бисту панҷсола ӯ аллакай генерал аст.
  Албатта, командирони дигар низ буданд. Тухачевский низ бо суръати тез пеш рафтани касбро хис кард. Ба назди Будённый рафт. Силсилаи галабахо ва аз худи аввал лашкари подшохй ташаббус нишон дода, дегхо сохта, Порт-Артурро мухосира кард. Аммо, муҳосира дер давом накард, дар давоми ду ҳафта ин қалъаи дастнорас афтод; Ва танҳо дар давоми чор моҳи ҷанг, Чин ва тамоми Корея озод карда шуданд.
  Подшоҳ Николаси II аз он истифода бурда, ки Иёлоти Муттаҳида дар натиҷаи депрессияи бузург заиф шуд, ҳамон тавре ки Англия ба ҷанг дахолат карда натавонист, фармон дод, ки Ҷопонро пурра забт карда, ба империяи Русия ҳамроҳ карда шавад.
  Колчак дар бахр самурайхоро комилан маглуб кард, аз чумла, аз чумла, бехтарин гидросамолётхои чахонро истифода бурд. Гайр аз ин, аз бахри Балтика ва бахри Миёназамин флот омад.
  Ва дар мохи марти соли 1932 армиям подшохй ба Япония фуромад. Баъди се мохи чанги якрав Сарзамини Офтоб забт карда, ба губернияи Россия табдил ёфт. Дар он ҳамапурсӣ барои пайвастан ба Русия баргузор шуд. Ва Николас II Микадо ва императори Ҷопон шуд. Русия инчунин мулкҳоро дар уқёнуси Ором забт кард.
  Гитлер дар мохи январи соли 1933 дар Германия ба сари хокимият омад. Ва албатта, ҳамроҳшавии ӯ метавонад боиси фалокатҳо шавад.
  Фюрер фавран ба Николаси II савганд ёд кард ва бо Русия иттифоқ эълон кард.
  Гитлер дар мачлиси шахсии худ таклиф кард, ки мустамлика-хои Франция ва Англия чудо карда шавад.
  Николас II розӣ шуд. Ва иттифоқ байни Италия, Олмон ва Русия баста шуд. Ба мукобили Англия ва Франция, албатта. Соли 1937 Олмон Австрияро ба худ даровардааст. Дар айни замон, Николас II пас аз ҳукмронии тақрибан чилу се сол мурд. Набераи хурдсоли ӯ Искандари чорум дар тахт буд. Ворис, Алексей, тавонист оиладор шавад, соҳиби писар шавад ва инчунин аз бемории табобатнашаванда мурд. Набера ҳамагӣ шашсола буд ва бародари подшоҳ Михаил Романов ҳоким ва регент шуд. Подшоҳи солхӯрда, вале умуман ботаҷриба. Воқеан, маҳз ӯ роҳбарии умумии забти Ҷопонро ба ӯҳда дошт ва рутбаи маршали бузург, ба мисли генералиссимусро дошт.
  Регент Михаил Романов роҳи худро ба иттифоқ бо Олмон ва Италия идома дод. Ва 15 майи соли 1940 Рейхи сеюм ба Фаронса, Белгия ва Ҳолланд ва инчунин Бритониё ҳамла кард. Россия инчунин ба мустамликадои Англия хучум кард. Ва Италия ба Африқо кӯчид.
  Чанг хеле бомуваффакият инкишоф ёфт. Русхо дар давоми се мох тамоми мулки Англия ва Францияро дар Осиё забт карданд. Ва он гоҳ онҳо дар Австралия фуруд омаданд. Россия дар Африка хам пеш рафт.
  Немисхо пас аз торумор кардани Франция ва ишгол кардани Бельгия ва Голландия ба Англия аз хаво хучум карданд. То он даме, ки авиатсияи Русия ба ҷанг ворид шуд, он чандон муваффақ набуд.
  Ва Бритониё хеле бад шуд. Ва онҳо ҳама чизро бомбаборон карданд. Кушунхои рус Австралияро зуд забт карданд. Ва Африка сусттар фатх карда шуд, на аз сабаби муковимати кушунхои Англия ва Франция, балки аз сабаби дур будани роххо ва набудани роххо.
  Онҳо барои забт кардани Бритониё дар соли 1940 вақт надоштанд, аммо тобистони соли 1941 десанти ҳавоӣ сурат гирифт ва бритониёиҳо ниҳоят ба анҷом расиданд.
  Пас аз ин ҷанг бо Иёлоти Муттаҳида сурат гирифт. Рузвелт бепарвоёна ба чанг даромад ва дер шуд. Ва Русияи подшоҳӣ мехост Аляскаро дубора ба даст орад.
  Вале на танхо ин... Зимистони соли 41 - 42 кушунхои подшохй аз ях гузашта ба Штатхои Муттахидаи Америка гузашта, дар он чо ба чанг cap карданд.
  Нерӯҳои Русия ҳам аз ҷиҳати шумора ва ҳам аз ҷиҳати сифат бартарӣ доранд.
  Амрикоиҳо мағлуб мешуданд. Ва немисҳо аз Канада ворид шуданд ва инчунин муваффақияти бузург ба даст оварданд. Соли 1942 охирин соли Америкаи мустакил буд. Дар зери зарбаҳои Русия ва Олмон Иёлоти Муттаҳида то 8 октябр, пас аз суқути Ню Йорк ва Вашингтон таслим шуд.
  Бо хамин чанги дуйуми чахон ба охир расид. Кӯтоҳтар аз таърихи воқеӣ, пирӯзии Русия ва Рейхи сеюм. Дар рафти чанг немисхо Испания ва Португалияро низ ишгол карда, мустамлика-хои онхоро ба худ хамрох карданд.
  Ҷаҳон аз нав тақсим карда шуд. Россиян подшохй хамаи мустамликахои Англия ва Францияро дар Осиё ва укьёнуси Ором, инчунин Австралияро ба худ дароварда буд. Аляска, аксарияти Канада ва Иёлоти Муттаҳида Русия шуданд ва танҳо як қисми каме ба Олмон дода шуд. Аксарияти Африка русхо шуданд. Аммо немисхо як кисми мустамликахои Франция, Бельгия, Португалия ва Испанияро ишгол карданд.
  Немисҳо ҳам Дания ва ҳам Норвегияро забт карданд. Ва Шветсия бо Русия тақсим шуд. Фаронса, Бельгия, Ҳолланд, Испания, Португалия ба иттиҳоди махсуси давлатҳо дар минтақаи марка ворид шуданд. Фашистхо онхоро бо кушунхо ишгол карда буданд, гарчанде ки онхо хукуматхои расмии лухтакмонандро нигох доштанд. Дар Дания, Норвегия ва як қисми Шветсия низ ҳамин тавр аст.
  Русия таҳти назорати Бритониё қарор гирифт. Азбаски шоҳ Искандари чаҳорум бо шоҳони Англия хешовандӣ дошт, ӯ ҳамчун монархи Британия эътироф карда шуд.
  Италия дар Африка баъзе моликият ба даст овард ва худро дар Эфиопия мустахкам кард.
  Россиян подшохй бешубха пуриктидортарин ва васеътарин империяи чахон аст. Аммо Рейхи сеюм низ қавӣ аст. Ва як таваққуфи муваққатии осоишта ба вуҷуд омад. Мо бояд харидҳои навро ҳазм кунем. Регент Михаил ҳатто як қадами бесобиқае кард, ки ба рус иҷозат дод, ки чаҳор зан дошта бошад.
  Хатто синод мачбур шуд, ки ба ин икрор шавад, то ки азхудкунии канорхоро тезонад.
  Чӣ фикри хуб! Искандари Чахорум дар айёми чавониаш хатто ду маротиба ба шавхар баро-мад, то ба тобеонаш ибрат бошад. Инак, вазъият муътадил шуд.
  Михаил дар соли 1947 вафот кард ва дар хакикат подшох Искандар ба даст гирифт. Ва то ҳол ӯ низ муваффақ шудааст. Аммо Гитлер замини кифоя надошт ва Фюрери мубтало дар бораи хукмронии чахон орзу мекард.
  Ва хамин тавр 20 апрели соли 1955 ба мукобили Россиян подшохй чанги калон cap шуд. Рейхи сеюм ва Италия, ки дар онҷо аллакай писари Муссолини хурдӣ ҳукмронӣ мекард, ба империяи шоҳ Александри IV ҳамла карданд.
  Ҷанги сеюми ҷаҳонӣ оғоз ёфт. Аргентина, Бразилия, Венесуэла, Мексика ва як катор мамлакатхои Американ Лотинй низ тарафи рейхи сеюмро гирифтанд. Ва Ҷанги сеюми ҷаҳонӣ сар шуд...
  
  
  ХАТОГИ РОКОСОВСКИЙ
  Олами мувозӣ, ҷаҳони заминӣ. Дар солхои Чанги Бузурги Ватанй бо таърихи хакикй танхо як тафовути хурд мавчуд буд. Рокоссовский муяссар шуд, ки Сталинро бовар кунонад, ки армияи 2-юми гвардия ва дигар запасхоро ба мукобили Паулус фиристад, то ки пеш аз омадани Майнштейн онхоро нест кунад. Далеле, ки роли халкунанда бозид: "Агар мо Паулусро несту нобуд кунем ва Сталинградро пеш аз соли нав озод кунем, ин таъсири бузурги сиёсй хохад дошт, мо дар Сталинград Мавлуди католикиро кайд мекунем!
  Сталин розӣ шуд, ки сиёсатмадорон дар ҷои аввал меоянд ва фармон дод, ки Паулус ҳамла кунанд ва Майнштейн ҳоло боздошт шавад. Аммо дар натичаи ин карори стихиявй ходисаи зерин руй дод. Ҳанӯз дар моҳи декабр, аскарони Паулус ба сохторҳои пурқуввати мудофиавӣ такя карда, нисбатан ба ҷанг омода буданд ва муқовимати якрав нишон доданд ва тавонистанд мавқеи худро нигоҳ доранд. Ва 25 декабрь Майнштейн як коридорро рахна карда, ба Сталинград каме дуртар аз чануб гузашт.
  Ва мухорибахои шадид cap шуданд. Гитлер фармон дод, ки плацдармро дар Волга бо хар рох нигох дорад, Сталин фармон дод, ки Сталинградро бо хар рох ба даст оварад. Ҷангҳо, мисли замони ҳамла ба Сталинград, аз ҷониби немисҳо ҷӯш шуданд, аммо ҳоло ин тамоман баръакс аст.
  Чанговарони советй ба пеш рахна зада, немисхо ба чанги катъй дучор шуданд.
  Муборизаи сахттарин сеюним мох давом кард. Ба чанг торафт бештар резервхо дохил шуданд. Нихоят, дар охири мохи март немисхо аз Сталинград пеш карда шуданд ва онхоро мачбур карданд, ки ба Дон акибнишинй кунанд. Аммо талафоти аскарони шӯравӣ хеле зиёд буд ва таваққуфи тӯлонии амалиётӣ дар ҳамла ба амал омад.
  Немисхо инчунин армияи худро бо сафарбаркунии умумй мустахкам намуда, танкхои вазнини "Паланг" ва "Пантера"-ро гузаронда, захмхои онхоро лесид. Аммо таносуби талафот дар набардҳо барои краутҳо назар ба таърихи воқеӣ мусоидтар буд. Азбаски фашистон ба дегхонахо наафтида, дар шароити му-соиди мудофиавй чанг мекарданд. Ва ин ба онҳо кӯмак кард, ки хати пешро дар хатҳои бештар барои худ нигоҳ доранд.
  Оре, иттифокчиён дар Африка ин кадар катъиян амал накарданд. Набудани фалокат барои немисхо дар шарк боиси номуайянй ва ихтилофи байни сафхои онхо гардид. Амрикоиҳо аз талафоти вазнин тарсиданд, пассив рафтор карданд ва баъзе аз Бритониё қувваи кофӣ надоштанд.
  Бинобар ин фашистон хануз дар Тунис плацдарм доштанд ва дар бораи Италия хавотир шуда наметавонистанд.
  Ва 6 июль дар назди Сталинград хучуми нави фашистй cap шуд. Аммо ин дафъа фриц маккоронатар баромад ва чуръат накарданд, ки чи тавре ки фармондехии советй интизор буд, ба худи шахр хучум кунад, балки чанголи зирехпуши худро ба тарафи чануб кучонд. Ва он тавонист хатти мудофиаро рахна кунад.
  Майнштейн пеш рафта, сад километр чанубтари Сталинград ба Волга расида, баъд ба чануб гашт. Ин як манёври далерона ва гайричашмдошт гардид. Илова бар ин, дар набардҳои ҳуҷумӣ, паланг қувваи бузурги худро ҳамчун як танки рахнашаванда бо муҳофизати қавӣ дар паҳлӯҳо ва қаъри он нишон дод.
  Фармондеҳии шӯравӣ дер кӯшиш кард, ки бо ҳамлаи ҷавобӣ дар хати мустаҳками мустаҳкам ҷавоб диҳад. Ҷангҳои танкӣ, ки дар он аввалин бор Пантера қудрати худро дар мудофиа ва амалиёти камин нишон дод. Немисхо бо танкхои навтарини худ хучуми чавобии кушунхои советиро мохирона пеш гирифтанд. "Фердинанд" низ хуб баромад кард.
  Аммо бартарии шумора хануз дар тарафи СССР мебошад. Немисхо дур пеш рафта натавонистанд ва мачбур шуданд. Вазъият дар Волга гуё ях бастааст. Аммо дар Чеченистон шуриши зиддисоветй cap шуд. Ва шаҳри Грозний дар натиҷаи зарбаи дукарата, бо суқути дарвозаи Тереки Қафқоз гирифта шуд. Вазъият нихоят тезутунд гардид. Туркия ба ларза омад. Яке аз генералҳои усмонӣ як агенти Олмон буд. Вай факат ба корпуси худ фармон дод, ки бе ичозат ба кушунхои советй хучум кунанд ва бо хамин рохбариро бо факти ба чанг чалб карда шудани худ му-кобил гузошт. Черчилл ва Рузвелт хомуш монданд ва 30 дивизиям турк, ки кариб як миллион солдат дошт, ба хучум гузаштанд.
  Ин корди хоинона аз пушт ва дар айни замон фишурда шудани артерияи таъминоти кад-кади Волга вазъиятро хеле тезу тунд гардонд.
  Майнштейн кушиши кушунхои советиро, ки уро аз Волга дур гардонанд, дафъ карда, кушиш кард, ки хучумро вусъат дихад. Баъд хайати фармондихии советй кисмхои фронти даштро ба чанг фиристод. Немисҳо боздошт шуданд, ҳаштод дивизияи шӯравӣ ба панҷоҳ дивизияи немисӣ. Аммо ба онхо танхо суръати пешравии худро суст карда тавонистанд, вале душманро маглуб карда натавонистанд. Дар вакти дар Кавказ буданаш вазъият бадтар шуд. Туркхо Ереванро ихота карда, Батумиро кариб тамоман забт карданд. Дар Закавказье захирахои советй хеле каманд, понздах дивизиям немисхо баъди забт шудани Грозный харакатро ба самти чануб давом дода, ба Тбилиси наздик шуда, ба ихота кардан шуруъ карданд.
  Сталин ба таври гайричашмдошт фармон дод, ки дар марказ хучум cap карда, амалиёти сеюми Ржев-Сычов cap шавад. Аммо немисхо ба ин тайёр буданд ва барои гузарондани ин гуна хучуми катъй кувваи кофй чудо карда нашуда буд. Вазъият дар натичаи ба чанг дохил шудани Япония тезу тунд гардид. Дуруст аст, ки самурайхо ба худи СССР хамла накарда, ба мукобили Мугулистон хучум карданд. Аммо фармондеҳии шӯравӣ дар посух, албатта, қӯшунҳоро интиқол дод ва бо японҳо ба ҷанг даромад. Мушти шашсадухазоруми армиям Япония ба ин зарба зада шуд ва боз бисту панч дивизияро ба таври таъчилй ба Шарки Дур гузарондан лозим омад, ки куввахои онхоро ба мукобили Краутхо суст мекард.
  Тавре ки бахт омад, иттифоқчиён ба усули интизорӣ ва дидан риоя карданд ва ҳатто шиддати бомбаборони қитъаи Аврупо ва шаҳрҳои Олмонро коҳиш доданд. Ва ба плацдарм дар Тунис хануз хам хучум карда нашудааст. Умуман, иттифоқчиён барои аз оташ берун кардани шоҳбулут шитоб намекарданд. Ва онхо амалан чангро саботаж карданд. Ва немисхо ва хамрохони онхо тадричан дар Кавказ галаба карданд.
  Баъд Сталин карор дод, ки мисли Солон амал кунад ва Гитлерро таклиф кард, ки сулхномаро ба даст орад. Гузашта аз ин, барои немисҳо шароит хеле мусоид аст. Ҳама асирони ҳарбӣ ба онҳо ройгон дода мешаванд ва русҳо барои фидияи калон баргардонида мешаванд. Гайр аз ин СССР ухдадор шуд, ки дар давраи ярокпартой ба рейхи сейум нефть ва махсулоти нефть, инчунин як катор категорияхои ашьёи хомро бепул дихад.
  Гитлер дар ин бора фикр карда, карор дод, ки таклифи Сталинро кабул кунад. Созишнома барои як сол бо имкони тамдид баста шуд. 1 сентябри соли 1943 чанг дар шарк бас карда шуд. Ва чанг бо кувваи нав аз нав cap шуд. Факат ин дафъа дар Гарб. Пеш аз ҳама, дар баҳр. Тунис ба чои гарм ва трамплини тачовузи фашистй табдил ёфт.
  25 ноябри соли 1943 куввахои олии немис тахти фармондехии Майнштейн ба хучуми Гибралтар шуруъ карданд. Франко ультиматум гирифт, ки ба фашистон гузарад ва ё дучори сарнагун шавад. Дар давоми се шабонаруз хучуми шадид ба амал омад. Дар он немисхо бори аввал махсулоти навро истифода бурданд: "Штурмтайгер", ки бо ракетабаранда мусаллах буд. Ин машина танхо мавкеъхои Англияро пора-пора карда, душманро ба таври беандоза нест кард.
  Гибралтар калиди назорати Баҳри Миёназамин буд ва ҳарду ҷониб инро фаҳмиданд. Афсус, ки немисхо барои чамъ кардани куввахо имкониятхои бештар доштанд. Ва қалъа афтод.
  Амалиёти чангй дар бахр низ вусъат ёфт. Истехсоли киштихои зериобй дар Рейхи сейум дар як мох аз чил адад гузашт ва торафт меафзояд. Талафоти иттифоқчиён дар баҳр зиёд мешавад. Ва дар Африка чанги хакикй cap шуд. "Пантера" ва "Палангон"-и немис бартарии худро бар душман намоиш доданд. Хучуми немисхо, ки аз 30 дивизия иборат буд, бо хучуми Марокаш ва бисту панч дивизия бо хучуми Алчазоир огоз ёфт...
  Соли нави 1944 хамаро вакте ки чанг дар авч буд...
  Дар охири мохи январи соли 1944 дар Алчазоир дегхонаи калони кушунхои Америка ва Англия ташкил ёфт. Ва ин қувваҳо танҳо пас аз муқовимати нисбатан заиф таслим шуданд. Баъд немисхо хамрохи итальянхо ба Либия хучум карданд. Шитобҳои нави африқоӣ омаданд. Гурӯҳи Роммел ба сӯи Миср ва Майнштейн ба сӯи ҳалқаи Нигер пеш мерафт.
  Немисҳо бо зиреҳи пурқувваттар ва таппонча, инчунин муҳаррики 900 қувваи асп бо Panther-2 ба истифода дода шуданд. Ва амрикоиҳо ба истифода аз танки Шерман М 4 шурӯъ карданд, дар навбати худ, танкҳои Т-34-85 ва ИС-2-ро дубора мусаллаҳ карданд. Як танки дигари олмонй "Тигер 2" аз лахзаи ба истехсоли оммавй даромаданаш кухна шуд. Мастодони олмонии "Тигер-2" бо мусаллахшавии баробар бо "Пантер-2" ва бисту як тонна вазнинтар буд, аз чихати зиреҳпӯш аз ҳамтои ҷавони худ каме бартарӣ дошт ва ҳам аз ҷиҳати қобилияти ронандагӣ ва ҳам эътимоднокии техникӣ хеле пасттар буд.
  Аммо самолёти навтарини реактивии ME-262 на аз чихати мусаллахшавй ва на аз чихати суръат баробар набуд. Ҳамин тавр, бартарии сифатии ӯ бояд бартарии миқдории иттифоқчиёнро ҷуброн кунад. Умуман, шумораи зиёди ҳавопаймоҳо дар байни нерӯҳои эътилофи ғарбӣ дар майдони ҷанг бартарии ҳалкунанда дода натавонистанд. Астҳои олмонӣ аз ҳамкорони ғарбии худ бартарӣ доштанд ва ин ба омори набардҳои ҳавоӣ таъсир расонд. Ва артиллерияи зенитии фашистон аъло буд. Илова бар ин, иттифоқчиён аз ноустувории фармондеҳии онҳо, ки қувваҳоро қисм-қисм ба ҷанг ворид карданд, ноумед шуданд, бинобар ин онҳо талафоти зиёд доданд. Ва дар Африка ҷойгир шудан номувофиқ буд.
  Дар нимаи моҳи март, Роммел Либияро забт кард ва ба Эл-Аман расид. Дар ин чо брита-ниён як посёлкам пуриктидори мудофиавй доштанд. Ва Монтгомери хеле самаранок фармон медод, хусусан вақте ки ӯ тақвият меёфт. Аммо немисхо ин кадар бахшанда нестанд. Немисхо дар охири мохи апрель лавозимоти харбй ва сузишвории иловагй оварда, аз байни биёбон манёври гардишро пеш гирифта, аз мудофиаи Англия гузашта, ба болои дарьёи Нил расиданд. Дар мохи май Искандария фуру рафт ва немисхо ба канали Суэц расиданд. Туркия ба Сурия ва Фаластин ҳамла кард.
  Мохи июнь дар мубориза барои Шарки Наздик нуктаи гардиш гардид. Ба он зиёда аз хафтод дивизияи немис ва бист дивизияи турк дохил мешуд. Англия ва америкоиён маглуб шуданд. Ва дар моҳи июл, Арабистони Саудӣ таҳти назорати Рейхи сеюм қарор гирифт ва нерӯҳои фашистӣ ба Эрон ворид шуданд ва дар он ҷо танҳо бо муқовимати марказии нерӯҳои Бритониё рӯбарӯ шуданд. Дар мохи август немисхо кариб бештар аз хазор километр рохро тай карда, ба Хиндустон даромаданд. Дар мохи сентябрь кариб тамоми Хиндустон ишгол карда шуд. Ахолии махаллй Вермахтро хамчун озодкунанда пешвоз гирифт. Ва Ҷопон ниҳоят бо иттифоқчии хеле қавӣ сарҳади заминӣ пайдо кард.
  1 октябрь расид. Соли бо СССР эълон карда шудани сулхнома. Немисхо бо японхо муттахид шуда, заминхои аз Марокаш то Бирма, аз чумла Хиндустонро забт намуда, ба экватор расида, кисми зиёди Африкаро ишгол карданд. Ҳамин тариқ, Рейхи сеюм васеъ шуд, аммо аз тарафи дигар, аскарони худро дар тамоми қитъаҳо пароканда кард.
  Дар ин муддат Сталин кариб сесад дивизия, аз он чумла дивизияхои танкй тайёр карда, ташкил кард. Ва шумораи умумии кушунхои советй ба ёздах миллион расонда шуд, ки аз он хашттоаш дар фронти Германияи Советй истифода бурда мешавад. Аммо Вермахт низ мустахкам шуд, гарчанде ки вай дар хайати худ дивизияхои хоричиро сахт чустучу мекард. Гайр аз ин иктидори самолётхои реактивй афзуд. ME-262 аллакай дар ҳазорҳо, 30-40 мошин дар як рӯз истеҳсол карда мешуд ва бешубҳа беҳтарин муборизи Ҷанги Дуюми Ҷаҳонӣ буд. Ду двигатели он ба суръати 900 километр дар як соат мерасид ва чор тупи 30-мм ва плюс ракетахо мошинро барои хар як самолёт ракиби хеле чиддй мегардонд.
  "Пантера"-2 худро нишон дод, ки аз лиҳози хусусиятҳои умумии худ танки баробар надорад, дар аслиҳа ва зиреҳпӯш аз "Шерман" М 4 ва Т-34-85 хеле бартарӣ дорад. Дуруст, бо вазни 47 тонна, аммо муҳаррики 900 қувваи асп бештар аз ин ҷуброн карда шуд. Гузашта аз ин, Пантера-2 аз IS-2 дар зиреҳпӯшӣ ва зиреҳи фронталӣ бартарӣ дошт, ба истиснои қобилияти рондани он.
  Ин, албатта, Сталинро ба ташвиш андохт. Аммо Рейхи сеюм ҳанӯз дар марҳилаи ташаккули худ аст.
  Дивизияхои нави хоричй ва мустамликавй барпо карда мешаванд. Таҳияи танкҳои силсилаи E бо муҳаррикҳои боз ҳам пурқувваттар, зиреҳҳои ғафс ва силоҳҳои пурқувват наздик мешавад. Ва онҳо моделҳои нави ҳавопаймоҳо эҷод мекунанд. Фашистхо аллакай самолёти бомбаандози реактивии "Арадо" дар истехсоли серия мавчуданд ва самолёти HE-162 пайдо шуд. Ва бартарии вермахт зиёд мешавад.
  Аз ин рӯ, Сталин бояд дар бораи он фикр мекард: оё пешниҳоди Гитлерро дар бораи як соли дигар дароз кардани сулҳ қабул кардан ё напазируфтан. Аз як тараф, ман намехостам, ки халқи худро дубора ба вартаи ҷанг партоям. Аз тарафи дигар, маълум аст, ки боз хам бадтар мешавад - замон ба мукобили СССР кор мекунад.
  Бо вуҷуди ин, Сталин созишро дароз кард. Ӯ тасмим гирифт, ки хирадмандон ба ҷанг дохил намешаванд.
  Аммо баъд аз он, Фюрер дар моҳи декабри соли 1944 ғайричашмдошт ба Бритониё фуруд омад. Ҳеҷ кас интизор набуд, ки фашистон дар фасли зимистон ба майдон меоянд. Ва бритониёиҳоро ногаҳонӣ гирифта тавонистанд. Ҳайратовар, ташкили хуб, таппончаҳои хеле самараноки хурди худгард Э-10, ҳамаи ин ба дасти Краутҳо бозӣ мекард.
  Ва аслан дар давоми як ҳафта, Бритониё забт карда шуд! Ин умуман комьёбии бузурги Вермахт аст!
  Лондон афтод! Ва Фюрер худро маглубнопазир тасаввур мекунад! Исландия аллакай моҳи март забт карда шуд.
  Баъд аз он фашистон ба Америка таклиф карданд, - мегуянд, ки шумо чй мехохед: муборизаро давом медихед ё шумо то хол доирахои нуфузро таксим мекунед? Пас аз марги Рузвелт дар Иёлоти Муттаҳида як равиши прагматикӣ ҳукмфармо шуд - ба немисҳо сулҳ пешниҳод карда шуд. Аммо фюрер як катор шартхои сахт - аз чумла додани товони зарар ва чуброн барои бомбаборон кардани шахрхои Германияро ба миён гузошт.
  Амрикоиҳо каме дудила шуданд, вале баъд аз шикасти навбатии бераҳмона дар баҳр худашон истеъфо доданд. Ва онҳо шартҳои Гитлерро қабул карданд.
  Фюрер дар чанг танаффуси кутох гирифт... Он чиро, ки ба даст овардааст, хазм карда, мавкеъхои худро дар Европа, Африка ва Осиё мустахкам намуд.
  Аммо 1 майи соли 1947 фашистон кувва чамъ карда, ба танки асосии Е-75 - аз хама аз хама дар Вермахт такья карда, ба СССР хучум карданд.
  Аниктараш, дар он чо хучумро давом доданд. Ва онҳо бисёр танкҳои навро ҷойгир карданд.
  E-75 асосии он гардид, зеро Гитлер мошинҳои калонро дӯст медошт. Харчанд мастодон тамоман му-ваффакиятнок набуд: тамоми кор зиёда аз навад тонна буд, бо двигатели хамагй 900 кувваи асп - яъне танк чандон тез набуд ва аксар вакт вайрон мешуд. Тупи пуриқтидори 128 мм назар ба 88 мм миқдори ками снаряд ва суръати оташ сусттар дошт.
  Турет муҳофизати хуб дошт - пешонии 252 мм, паҳлӯҳои нишебии 160 мм, аммо корпусаш бадтар буд - пешонии 160 мм, гарчанде ки дар кунҷи 45 дараҷа, танҳо як тарафи 120 мм ва хеле баланд буд.
  Умуман, E-75 як "паланги шоҳона" буд, ки аз ин сабаб мушкилоти муайян дошт. Аз рӯи адолат, бояд қайд кард, ки муҳаррик ва трансмиссия якҷоя ҷойгир буданд, ки тарҳи зарфро фишурда карданд. Гайр аз ин дар сахро мухофизати корпусро бо сипархо пурзур кардан мумкин буд.
  Ҳамин тавр, E-75 хуб муҳофизат карда шуд, пурқувват мусаллаҳ буд, аммо хеле вазнин, на он қадар мобилӣ ва аксар вақт вайрон мешуд.
  E-50, албатта, хурдтар, сабуктар, дорои муҳаррики шаклдор буд ва суръати беш аз шаст километр дар як соат мерасид. Ва ӯ як тӯби 88 мм ва дарозии баррел 100 EL дошт. Гайр аз ин вай дар як дакика 12 тир холй кард. Зиреҳи фронталии корпуси E-50 тақрибан бо E-75 якхела аст, муҳофизати тарафҳо ва манораҳо бадтар аст. Аммо дар амал, E-50, дар ҳар сурат, бо ҳаракат, вазни сабуктар ва эътимоднокии бештар аз E-75 самараноктар аст.
  Аммо Гитлер фармон дод, ки мошини вазнинтар ва оммавӣтар бошад. Умуман, Фюрер истеҳсоли танкҳои сабуктар аз панҷоҳ тоннаро манъ кард. Барои ҳифзи хуни ориёӣ. Барои максадхои разведка танхо микдори ками Е-10 ва Е-5 истехсол карда шуданд.
  Дар ин чо танки Е-100 низ мавчуд буд. Ва якчанд тағйироти он, аз ҷумла яке бо партоби бомба.
  Фюрер воқеан ҳама чизро дӯст медошт. ТА-400 дар модификацияи реактивии худ маъмултарин бомбаандоз гардид. Бале, ин қудрати даҳшатбор аст.
  Ю-488 базӯр ба хидмат даромад, кӯҳна эълон шуд ва бо ҳамтои реактивӣ иваз карда шуд. Немисхо самолётхои бомбаандози Б-2 ва В-18 доштанд. Онҳо инчунин мошинҳои хеле муассир мебошанд, ки қодиранд Иёлоти Муттаҳидаро аз Аврупо бомбаборон кунанд.
  Ва чаро он дар ҳаво набуд? Хатто самолётхои диска пайдо шуданд, ки аз сабаби чараёни ламинарй ба яроки тирандоз осебпазиранд.
  Хулоса, куввахо нобаробаранд. Ва Гитлер интизор аст, ки СССР-ро ба осонӣ ба итмом расонад.
  Аммо ин тавр набуд. Дуруст аст, ки дар Кавказ фашистон хамрохи туркхо пеш мерафтанд. Боку, Ереван ва тамоми чоххои нефтиро ишгол карданд. Ва Ҷопон аз шарқ пеш рафта, Приморьеро забт намуда, Владивостокро муҳосира кард.
  Аммо чор духтар: Наташа, Зоя, Августина ва Светлана ба фашистон му-кобил баромаданд ва вакте ки хучуми калон ба мукобили Москва cap шуд, онхо ба чанг дохил шуданд.
  Наташа тир холй карда, бо пои луч гранатаи марговар партофт. Вай фашистонро пароканда кард ва дар твиттер навишт:
  - Шаъну шараф ба Россиян Советй!
  Зоя катори Краутсро хам гирифта, даравид. Ва бо ангуштони бараҳнааш атои маргро партофт. Бисьёр фашистонро куштанд.
  Ва ӯ суруд:
  - Ана ба муваффакиятхои нав!
  Августини навбатӣ дар ҳаракат. Душманонро торумор кард. Вай онҳоро бо зарбаҳои пурқуввати муштҳо ба самтҳои гуногун пароканда кард. Ва бо пои луч ӯ низ атои ҳалокатро оғоз хоҳад кард.
  Ва ӯ месарояд:
  - Мо ҳамлаи лашкари бадро нест мекунем!
  Ва инак, ҳамлаи Светлана меояд. Вай бисьёр фашистонро бурида. Ва пас аз ин, ангуштони пойи вай боз як тӯҳфаи қотилро оғоз карданд.
  Ва чанговар хитоб кард:
  - Ман супер чемпион ҳастам!
  Чор ҷанговар дар ҳақиқат барои як дивизия кор мекарданд. Аммо як дивизия, хатто чор дивизия ба мукобили тамоми Вермахт кифоя нест. Хусусан бо силоҳҳои пурқувваттар ва пешрафта.
  Ҳамин тариқ, дар охири моҳи август фашистон Москваро ихота карданд. Ва ин хеле аламовар аст. Ва дар охири моҳи декабри соли 1947 пойтахти СССР афтод. Ва мархилаи навбатии чанг ба охир расид.
  Пас аз он дигар он мисли пештара набуд... Дар давоми соли 1948 кушунхои гитлерй хамрохи японхо тамоми территориям СССР-ро пурра забт карданд. Ва боз ҳам бадтар шуд...
  Фашистхо чанд муддат бо партизанхо чанг карда, Сталинро дастгир карданд, ки вай якравона сулх кардан намехост. Баъди дар мохи апрели соли 1951 нобуд шудани рохбари СССР чанги партизанй паст шудан гирифт.
  Немисхо хукумати лухтакмонанди худро ташкил карда, бо кушунхои махаллй ба мукобили партизанхо чангиданд. Ва ба онхо муяссар шуд... Штатхои Муттахида холо дар хорича монданд ва яроки ядрой ба даст оварданд.
  Гитлер барои ҳамла ба Амрико хеле дароз интизор шуд. Ва Штатхои Муттахида тавонистанд истехсоли оммавии бомбахои атомй ва баъд водородиро ба рох монанд. Ва он гоҳ онҳо, ҳарчанд дертар аз немисҳо, ракетаҳои баллистикӣ эҷод карданд.
  Ҳеҷ як тараф тасмим нагирифтааст, ки ба ҷанг равад. Тақсимоти доираҳои таъсир вуҷуд дошт. Ҳам ИМА, ҳам Олмон ва ҳам Ҷопон бисёр чизҳоро забт карданд ва аз ин рӯ то ҳол дороии худро ҳазм мекарданд.
  Гитлер 20 апрели соли 1957 дар шасту хаштсолагии рузи таваллудаш вафот кард. Пас аз ӯ, қудратро регент Шелленберг ба мерос гирифт, ки Ҳиммлерро иваз кард. Ва Геринг аз нашъамандӣ мурд.
  Шелленберг дар территорияхои ишголшуда кисман либерализацияро ба амал овард. Ва дар колонияхо бештар худидоракуниро чорй кард. Сензура низ нармтар шудааст. Гайр аз партияи нацистй дигархо пайдо шуданд.
  Шелленберг назарияи нажодпарастиро нарм кардан гирифт. Иктисодиёти рейхи сейум аз руи рельсхои капитализм тадричан тараккй карда, дар баробари ин аз руи план дарачаи зиндагонй баланд шуд.
  Кушунхои партизанй зада меафтиданд. Одамон ба интизом ва тартиботи нав одат мекарданд. Дар соли 1961 аввалин парвоз ба Мох ба амал омад. Ва дар соли 1976 ба Миррих.
  Бо кадом рох проблемахои гуруснагиро хал карда, таваллудро ба тартиб андохтанд.
  Пас аз Шелленберг, Клейман ҳукмронӣ кард. Вай инчунин либерализатсияро идома дод.
  Рейхи сеюм ба империяи бисёрпартиявии демократӣ табдил ёфт. Аммо аз у чудо шудан мумкин набуд.
  Ҷопон низ демократияро аз сар гузаронидааст. Ва Амрико дер боз як давлати демократӣ буд.
  Дар Рейхи сеюм баъд аз Клейман президенти нав интихоб шуд. Ва он Наташа Ростова шуд. Ки дар ҳақиқат аҷиб аст!
  Ва давраи демократиконй ва баробархукукй фаро расид.
  Ҷанговар ҳатто ба суруд сар кард;
  Мардуми мо ба ранҷу азоб тоқат намекунад,
  Бигзор туфангҳо - садои даҳшатноки ҷанг - раъд!
  Мо истодаем: бо нидоҳои умедбахш,
  Китф ба китф: якдил, пиру чавон!
    
  Бо дастони нозанин найҳоро бардошта,
  Нигохи сахти чанговарон - танхо бачахо!
  Замин аз ғам хокистар шуд,
  Духтарон тарсончакона бофтаҳои худро мекашанд!
    
  Мо фарзандони халки пуршарафи советй,
  Моро на аз пулод шикаста наметавонем, на аз оташ!
  Мо барои озодй бо тамоми кувва мубориза мебарем!
  Як рамаи фашизм хаст - бовар дорам, ки мо онро торумор мекунем!
    
  Ҳатто агар онҳо ба кор андохта нашуда бошанд ҳам, аз ноумедӣ талх аст,
  Аммо пионер худаш ба чанг тайёр шуд!
  Галстук месӯзад - ҳама чашмҳо дар он зоҳир мешаванд,
  Бо пои пуршарафи большевикон!
    
  Анбӯҳи сарбозон бо хашм ба ҳамла фирор карданд,
  Фашистон хомушанд, тупхо гурриш мекунанд!
  Сурххоро бо кувваи металл шикастанд,
  Парчами шикаста бо свастика афтодааст!
    
  Мо аниқ медонистем, ки батареяҳои мо дар куҷоянд,
  Ва чаро? Писари далер
  Гарчи пораҳои барф маро озор дода, ба бадӣ азоб медоданд.
  Вақте ки дар шаб пойлуч буд, бо сумкааш роҳ мерафт!
    
  Вақте ки шумо хурдед, ҷустуҷӯ кардан осонтар ва осонтар аст,
  Метавонед бинии худро ба ҳама гуна тарқишҳо часпонед!
  Савганд кардӣ дар сармо, дар боғ,
  Аммо касе хандид: бача ба қадри кофӣ набуд!
    
  Духтарон ҳам тарсончакиро намедонистанд,
  Онхо аз писарони шучоъ дида бадтар мубориза намебурданд!
  Дар таътил мо ҷуфт-ҷуфт мерақсидем,
  Онҳо кам-кам сӯҳбат мекарданд - беҳуда сарф кардани суханҳо афсӯс аст!
    
  Гитлери бераҳм - хизматгори шайтон,
  Харом одами бешуморро кушт!
  Аммо озодкунанда лашкарро нест мекунад,
  Охир, кувваи шурохо хадду канор надорад!
    
  Партияи Коммунистй дуст медошт ва тарбия мекард,
  Мо барои ин пешравони далерем!
  Барои он ки онҳо устоди Фрицро таҳаммул накунанд,
  Барои он ки шумо юғро бар худ нагузоред!
    
  Ба мо таълим дода шуд, ки муқаддасона ба хобҳо бовар кунем,
  Ва барои Ватан кувваи худро дарег надоред!
  Он чизеро, ки мо аз сар гузаронидаем, ҳисоб кардан мумкин нест,
  Фарзандони Армияи Советии азизи мо!
    
  Ҳеҷ яке аз мо ба синну сол ишора накардем,
  Ба худ пушаймон шавед - дигаронро эҳтиром накунед!
  Мурдан даҳшатнок аст, аммо ман наметарсам,
  Рус "Маглубнашаванда" - армияи маслихат!
    
  Ва дунёи хушбахт дар рӯи замин меояд,
  Дард, ашк, алам, ниёз нахохад буд!
  Дар болои тамоми сайёраи коммунизм байрак мавчуд аст,
  Онҳое, ки афтодаанд, дар салтанати зебоӣ эҳё хоҳанд шуд!
  
  
  ФУРЕРРО БА порчаҳо пора кунед
  Фюрер аз вокеаи хакикй каме дур шуда, ба Роммел фармон дод, ки баъди таслим шудани гарнизони Толбук ба Англия бе таваккуф хучум кунад. Ба хамин тарик, ба онхо монеъ шудан дар хатти мудофиавй ва ишгол намудани хатхои пешакй тайёршуда.
  Идомаи ҳуҷум, Роммел бо вуҷуди қувваи хеле кам, тавонист Бритониёро мағлуб кунад ва аскарони мустамлика тақрибан бидуни ҷанг таслим шуданд.
  Дар натича Англия аз Миср ва назорат аз болои канали Суэц махрум шуд. Аммо хатто бо хамин хам душворихои коалицияи зидди гитлерй хотима наёфт.
  Фюрер армияи чоруми танкиро ба самти чануб нагардонда, ба гайр аз ин хучумро ба Сталинград ба кахрамони Крим Майнштейн супурдааст. Дар натичаи ин ба немисхо муяссар гардид, ки кариб дархол шахри сохили Волгаро ишгол кунанд ва кушунхои советй барои дар он чо мавкеъ пайдо кардан вакт надоштанд.
  Муваффакияти кушунхои Майнштейнро инкишоф дода, онхо кад-кади Волга пеш рафта, ба бахри Каспий расиданд. Ва баъд Туркия ба чанг даромад, ба армияи миллионхо нафар зарбаи сахт зад. Ҷопон низ қаблан дар ҷанги Мидуэй пирӯз шуда, архипелаги Ҳавайиро забт карда буд.
  Ва хамин тавр самурайхо дар Шарки Дур фронти дуйум кушоданд. Онхо дар сафхои сершумори аскарони пиёда пеш мерафтанд. Ва онҳо тавонистанд Владивостокро бурида, Хабаровскро забт кунанд ва инчунин қисми зиёди Муғулистонро забт кунанд.
  Дар натича СССР барои хучуми зимис-тонй кувва пайдо накард. Ва немисхо, туркхо ва дигар хамрохони рейхи сеюм дар зимистон кариб тамоми Кавказ ва нефтьро дар Боку забт карданд.
  Россиян советй дар мавкеи фишори стратеги карор гирифт. Сталин хатто бо хар гуна шартхо ба сулхномаи алохида бо Германия розй шуд.
  Фюрер маълумоти разведкавй гирифт, ки дар Штатхои Муттахида кор барои сохтани бомбаи атомй давом дорад. Ва аз ин хавотир шуда, ба сулхномаи алохида бо СССР розй шуд. Аммо, албатта, барои худ хамаи он чи ки аллакай забт карда шуда буд, инчунин Ленинград ва тамоми Карелия, то Архангельск, аз он чумла. Ба Россиян Советй тух-ми калон гузошта шуд. Япония райони сохил ва як кисми дигар заминхои Шарки Дурро ишгол кард.
  Сталин ноумедии ҷанг дар ду ҷабҳаро дарк карда, инчунин аз танкҳои нави немисҳо - "Пантера" ва "Паланг" тарсида, шароити ниҳоят душвори сулҳро қабул кард, вале ҳадди ақалл Маскав ва қудрати шахсии худро нигоҳ дошт.
  Ва краутхо хучуми худро дар Африка давом дода, ба суи Хиндустон харакат карданд. Дар аввал, онҳо нақша доштанд, ки тамоми колонияҳоро аз Бритониё бигиранд ва сипас кишвари модариро забт кунанд.
  Бритонҳо натавонистанд дар Африқо бимонанд. Фашистхо бо мукобилияти нихоят суст тамоми китъаи сиёх, инчунин Хиндустонро ишгол намуда, бо японхо муттахид шуданд.
  Фуруд ба Англия дар мохи июни соли 1944 ба амал омад, ки дар он вакт немисхо самолётхои реактивиро ба вучуд оварда, аз чихати бартарии сифаташон дар бахр ва хаво бартариятро комилан ба даст оварданд.
  Америка хам ба японхо хануз хам маглуб мешуд, зеро онхо флоти янкиро пора-пора зада галтонданд. Ва ин имкон дод, ки потенциали пасти ицтисодй чуброн карда шавад.
  Метрополитени Британия зуд шикаст хӯрд. Ва баъд аз ин, дар он ҷо подшоҳи нави немиспараст ва ҳукумат бо роҳбарии Мосли таъин карда шуд. Аксарияти киштихои флоти Англия ба зери рейхи сеюм дохил шуданд. Моҳи август немисҳо Ирландияро забт карданд ва дар моҳи сентябр амалиёти "Икар" бо тасарруфи Исландия сурат гирифт.
  Хамин тавр, рейхи сейум худро аз бомбаборонкунии ШМА мухофизат намуд.
  Аммо ин барои Фюрер кофӣ набуд ва краутҳо ба Амрико ҳамла карданд.
  Як кисми кушунхо ба Аргентина ва Бразилия гузаронда шуданд. Ва баъзеҳо тавассути Гренландия ва Канада кӯчиданд.
  Албатта, дар баробари япониҳо немисҳо низ Австралияро забт карданд.
  Дар соли 1945 ба фашистон муяссар шуд, ки дар нимкураи Гарбй террито-рияхои калонеро ишгол кунанд. Амрико бо танкҳои нави E-силсилаи Олмон дучор омад, ки аз Шерманҳо ва ҳатто Першингҳо хеле бартарӣ доштанд. Э-75-и гитлерй аз хар гуна зовия аз тупхои америкой амалан гузаштанашаванда буд ва зуд ба танки асосии немис табдил ёфт. Дар моҳи марти соли 1946 Иёлоти Муттаҳида таслим шуд.
  Ва танаффуси муваққатии ҳарбӣ вуҷуд дошт. Сталин холо хомуш нишаста, киштй-ро начунбонд.
  Гитлер панч сол истирохат карда, молу мулкашро хазм кард. Ва он гоҳ ӯ ниҳоят рафт ва 20 апрели соли 1951 ба Ҷопон ҳамла кард. Вай дороии аз ҳад зиёд буд.
  Ҷанг ҳашт моҳ давом кард ва бо тасарруфи Ҷопон ва тамоми мустамликаҳои он анҷом ёфт.
  Баъд аз он фюрер дар Американ Лотинй боз якчанд амалиёти дигар гузаронда, Испания ва Португалия ва дигар мамлакатхои бетарафро забт кард.
  Туркия низ забт карда шуд.
  Маълум шуд, ки империяи қариб умумиҷаҳонӣ, Рейхи сеюм ба вуҷуд омадааст. Аммо ҳанӯз ҳам СССР барҳамхӯрда буд.
  Сталин мохи марти соли 1953 вафот кард ва баъд Берияро парронд. Никита Сергеевич Хрущев хокимиятро ба дасти худ гирифт. ки съезди 20-умро бо фош кардани парастиши шахсияти Сталин ташкил кард, ки вай низ чангро шармандавор бохт.
  Ва Гитлер тасмим гирифт:
  - Охирин қудрати мустақил дар ҷаҳонро забт кунед.
  Хамин тавр, 1 май соли 1956 хучуми бузурги армияи азими умумичахонии рейхи сейум ба мукобили СССР cap шуд. Боз чанг ва хуни зиёд аст.
  Гитлер ба карибй шасту хафтсола шуда буд, аммо каннибал ором шудан намехост.
  Сархад аз Москва хеле наздик гузашт - масофаи кутохтарин хамагй дусаду бист километр буд. Ржев аллакай шахри немис буд. Аз ин рӯ, краутҳо умедвор буданд, ки ҳатто пеш аз тобистон пойтахти СССР-ро мегиранд ва дар ниҳоят муттаҳидшавии империяро дар миқёси сайёра анҷом медиҳанд.
  Аммо чор духтар бо сардории Наташа пеши рохи онхо меистод.
  Духтарони зебою пои луч дар бар бикинихо шахри советии Калининро химоя карданд ва 4 май соли 1956 аскарони немис ба он зада даромада, ба хучум шуруъ карданд.
  Дар пеш танкҳои пирамидавии немисҳои силсилаи AG буданд. Онҳо тавоно буданд ва ҳангоми тирандозӣ аз ҳама ҷонибҳо ба тупҳои шӯравӣ комилан осебпазир буданд.
  Аммо дар ин бобат ба фашистон бахт нарасид: ба онхо чор духтар - чодугарони хеле пуркувват мукобил баромаданд. Ва ин чанговарон бо душман чй тавр чанг карданро медонистанд.
  Наташа бо пои луч граната партофт. Он ба кирми як танки пирамидаи немис афтод. Дар натиҷа, мошин ба тарафи чап ҳаракат карда, ҳамсояашро пахш кард.
  Ва хар ду танк якбора таркид.
  Ва Наташа дар твиттер навишт:
  - Ин стратегияи ман аст!
  Шарики у Зоя низ бо ангуштони барахнааш граната партоб кард. Ва вай ба кирмакҳои мастодони пирамидавии Гитлер зад. Вай ба маглубият тоб оварда, хамсояашро зад. Ва боз ду танк таркид.
  Зоя фарёд мезанад:
  - Шаъну шараф ба СССР!
  Баъдан, Августин оташро роҳбарӣ мекунад. Вай инчунин пои лучашро партофт, чизи хеле марговар. Ва ӯ як мошини олмониро дар роҳи худ пахш кард. Ва дар натича танкхои гитлерй боз ба хам бархурданд.
  Ва шайтони сурхрӯй месуруд:
  - Мо ғулом намешавем,
  Биёед онро пои луч мепартоем!
  Ва баъд Светлана ба суи душман тир холй кард. Ва он қадар дақиқ ва дақиқ. Ва инчунин бо ёрии ангуштони бараҳна. Ва мошинхои фашистй ба хам бархурданд. Ва чӣ гуна онҳо таркиш хоҳанд кард.
  Ва Светлана месарояд:
  - Шаъну шараф ба Ватанам!
  Духтарон, далерона мубориза баред!
  Наташа боз бо пои луч граната партофта, ба ду танки немисхо бархурда, хитоб мекунад:
  - Шаъну шараф ба Сталин!
  Зоя низ бо ангуштони бараҳнааш чизе қотил мепартояд ва аз болои шуш хитоб мекунад:
  - Барои Руси муқаддас!
  Августин бо пошнаи бараҳнааш гранатаро ламс карда, мастодонҳои фашистонро тела дода, чир-чир мекард:
  - Ба сархадхои нав!
  Светлана дар ғазаби ваҳшӣ туҳфаи маргро бо ангуштони пойи худ партофт ва пичиррос зад:
  - Барои галабаи калон!
  Духтарон бо мошинҳои пирамидаӣ мубориза бурданд, ки воқеан хуб буд. Аммо ба мукобили ин гуна куввахои калон чй кор кардан мумкин аст? Ва хамин тавр фашистон Калининро пурра ихота карданд ва ба чанговарон лозим омад, ки аз мухосира рахна шаванд.
  Немисхо дар мохи май Саратов, Куйбышев, Тула, Пензаро ишгол карда, Москваро пурра ихота намуда, шахрро аз хар тараф мухосира карданд.
  Ва баъд дар мохи июнь пойтахтро ишгол карданд.
  Чаҳор нафари далер боз меҷанганд ва ноумедона меҷанганд.
  Наташа тир холй карда, бо пои луч граната партофт ва месуруд:
  - Шаъну шараф ба олами мо!
  Зоя хам тир холй карда, боз бо пои луч граната пар-тофт ва аз болои шуш фарьёд зад:
  - Сталини нав бути ман аст!
  Баъд Августин оташ мезанад ва инчунин фаъолона тир меандозад. Ва бо ангуштони бараҳнааш граната мепартофт ва наъра мезанад:
  - Зафархои нав ба нав ба даст меоянд! Муборизони нав бархезанд!
  Баъд Светлана рақибонро тир мезанад ва меравад. Ва бо пои луч ашёи марговарро ба сӯи рақибонаш мепартояд ва нола мекунад:
  - Дар чанги мукаддас галабаи мо хохад буд!
  Чор нафар дар Москва сахт чанг карданд. Аммо куввахо нобаробаранд. Шаҳр аслан аз ҷониби лашкарҳо фаро гирифта шуда буд, ки навъҳои гуногуни ҷангҷӯёни сиёҳ, зард ва қаҳваранг, ки аз онҳо ҳамчун хӯроки туп истифода мешуданд.
  Ва баъд 3 июль, Москва нихоят фуру рафт... То ин вакт немисхо Казон, Ульяновск, шахри Горький, Рязань ва хакикатан заминхои то дарьёи Уралро гирифта, аллакай ба Оренбург зада даромада буданд.
  Куввахои калон низ аз шарк пеш мерафтанд. 4 июли соли 1956 Никита Сергеевич Хрущев ба рейхи сеюм ба ивази кафолати бехатарии худ ва дигар аъзоёни Бюрои Сиёсй таслим шуданро пешниход кард.
  Гитлер ба ин розй шуд... Чанг баъди каме бештар аз ду мох давом кард. Ва таносуби куввахо аз аввал ноумед буд.
  Бо вуҷуди ин, чаҳор духтар бохтро қабул накарданд. Модоме ки СССР аллакай пурра забт карда шудааст, дар бораи куштани Гитлер чй?
  Ва 9 августи соли 1956, чор духтари шинос бо ҳамроҳии писарбача Олег Рыбаченко тасмим гирифтанд, ки ба бункери Гитлер ҳамла карда, ҷинояткори муҳимтарини ҳама давру замонро нест кунанд.
  Ҳамин тариқ, чор духтар ва як писарбачае, ки тақрибан дувоздаҳсола менамуданд, хеле мушакдор, танҳо кӯтоҳ пӯшида буданд, ба қароргоҳи Гитлер, ки онро дар Кипр интихоб карда буданд, кӯчиданд.
  Духтар пойлуч буд ва дар бикини, писар кӯтоҳ дар тан буд ва инчунин пойлуч буд. Ҳамин тавр, ҳамаи панҷ нафар бо ҷодугарӣ айбдор карда шуданд.
  Як кӯдак ва чаҳор духтар дар ҳамла қарор доранд.
  Олег Рыбаченко пулсарро бо пои урёну бачагонааш партофт, фашистонро парешон карда, чир-чир мекард:
  - Барои бузургии Россия!
  Наташа барқро аз ноф раҳо карда, краутҳоро сӯзонд ва бо ангуштони бараҳнааш тӯби оташро партоб карда, фашистонро сӯзонд ва суруд хонд:
  - Барои русии нав!
  Зоя хам дар хучум аст. Тӯҳфаи қотилро бо ангуштони лучаш мепартояд. Ва синаи худро фош мекунад ва аз он барқ мепошад!
  Баъд вай суруд хонд:
  - Бигзор Рус машхур бошад!
  Августин низ синаҳояшро кушод. Вай пулсарро аз пистони арғувонаш партофт. Ва бо ангуштони бараҳнааш барқ мепошид.
  Ва ӯ суруд:
  - Лочини якум - Ленин, дуюм - Сталин!
  Ва холо Светлана дар хучум аст. Монанди пулсар бо ангуштони урён берун мепартояд... Фашистонро торумор мекунад. Ва он гоҳ як барқ аз пистони арғувонӣ. Ва вай бисьёр фашистонро несту нобуд мекунад.
  Ва ӯ месарояд:
  - Барои Ватан ва Сталин!
  Олег Рыбаченко боз ба хучум. Вай бо шамшерхои сехрнок фашистонро торумор карда, бо ангуштони барахнааш баркхо мебарорад.
  Ва писар фарёд мезанад:
  - Бузургии Ватан!
  Наташа, ки фашистонро бо шамшер торумор карда, бо пои луч пулсархои дузах мепартояд, хич-чир мекунад:
  - Мо фарзандони шайтон ҳастем!
  Ва ҳубобчаи қотил аз пошнаи урёни духтар парид. Ва ҳамаро об кард.
  Зоя хам дар хучум аст. Ҳамаро бо шамшер нобуд мекунад. Ва он аз пистонҳои арғувонӣ ба краутҳо барқи оташин меборад. Ва бо ангуштони бараҳнааш пулсарҳои ҷаҳаннамро мепартояд.
  Дар баробари ин наъра мезанад:
  - Барои Ватани содик!
  Августина низ дар ҳамла аст. Ва пистонҳои ёқути вай кор мекунанд, ки барқҳоро мепошанд. Ва дастони онҳо мухолифонро бо шамшер мебурид. Ва ангуштони бараҳна пулсарҳоро мепартоянд.
  Зебои оташин нидо мекунад:
  - Барои Худои сиёҳ!
  Ва баъд Светлана ба хучум меояд. Инчунин як духтари Терминатор. Аз пистони тарбуз барк ва пулсархо парвоз мекарданд. Ҳама чизи атрофи духтаронро сӯзонданд. Хусусан фашистон ва рыцархои рейхи сейум азоб мекашиданд.
  Ва духтар онро гирифта фарёд мезанад:
  - Барои худи Руси Кабир! Ман мубориза мебарам!
  Як писару чор духтар дар хучуманд.
  Онхо дар рохравхои бункер харакат мекунанд. Фашистони худро несту нобуд мекунанд. Онҳо аз паси Гитлер мераванд. Дарвоқеъ, ин морел тавонист дар ин дунё шасту ҳафт сол зиндагӣ кунад. Ҳамин тавр, панҷ терминатор қарор доданд: барои Гитлер бас аст ва онҳо ӯро мекушанд! Инак, духтарон ва писарбачаҳо ҳаракат мекунанд.
  Олег фашистонро бо шамшер бурида, бо пои луч лахтахои энергетики мепартояд ва месарояд:
  - Шаъну шараф ба Россиян бузург!
  Наташа пистонхои аргувонии синаашро истифода бурда, инчунин фашистонро бо шамшер бурида, бо ангуштони пояш пулсар партофта, фарьёд мезанад:
  - Барои Руси Сафед!
  Зоя дар ҳуҷум ваҳшӣ аст. Вай хам бо шамшерхо ме-куфта, ба суи фашистони пистонхои аргувонй барк мепартояд. Ва ба худ наъра мезанад:
  - Худои сафед пирӯз гардонад!
  Ва бо пойҳои луч, он мисли пулсар сар мешавад.
  Ва дар ин ҷо Августин дар ҳамла аст. Ҳамин тавр хашмгин ва зуд. Барк хам аз пистонхои аргувонй борон меборад, гуё аз корнукопия. Ва фашистонро бо шамшер несту нобуд мекунад. Ва бо ангуштони пойи ту чизе сӯзон берун меояд.
  Баъд аз он сурхсард месарояд:
  - Худои сиёҳ ғалаба хоҳад дод!
  Ва дар хучуми зидди фашистон Светлана. Ӯ онҳоро низ бо шамшер мерезад. Вай аз пистонҳои ёқути худ барқ парронад ва бо пойҳои луч пулсарҳои харобиоварро партоб мекунад.
  Ва аз болои шушаш фарёд мезанад:
  - Шаъну шараф ба Сварог!
  "Панч-хо" ба чанг зада, танкхоро чаппа мекунанд, бункерхои фашистиро несту нобуд мекунанд ва гайра. Рақибонро мисли малах нест мекунад.
  Олег дар хучум аст. Писарбача мисли шамшер мезанад. Ва бо ангуштони бараҳна пойҳои кӯдаконро мерӯяд. Ва фашизмро бе ягон душворй торумор мекунад.
  Ва он гоҳ ӯ месарояд:
  - Бале, руси бузург! Ман бо ту!
  Наташа хам дар хучум аст. Фашистонро несту нобуд мекунад. Пулсарҳоро бо пои урён мепартояд. Пистони арғувонӣ, барқ дар пайраҳаҳо мепошад.
  Ва ба худ месарояд:
  - Бузургии Россия, Сварог - масехи ман!
  Зоя дар ҳуҷум ваҳшӣ аст. Инчунин борон меборад. Ва пистонҳои ёқути вай аз ҷараёни энергия мисли қафаҳои серфинг меларзад.
  Ва ангуштони луч лахтаҳои оташини пулсарҳоро пахш мекунанд.
  Зоя нидо мекунад:
  - Шаъну шараф ба Россиян кайхонй!
  Ва мисли пошнаи луч вай онро гирифта, ба миқёси бузург, ҳалокат хоҳад дод.
  Ва дар ин ҷо Августин дар ҷанг аст. Вай инчунин бо ангуштони бараҳна ба сӯи душман чизҳои харобиовар ва марговар мепартояд. Ва пистонхои аргувони вай мисли пулемёт чараёни кувваи девонавор ва харобиро ба сари душман мерезанд. Ин сурхчатоб мисли фашистон хирман мезанад. Шумо айнан ба он ошиқ хоҳед шуд.
  Ва чӣ гуна он бо пошнаи луч дард мекунад!
  Ва наъра мекунад:
  - Барои кувва ва хиради Худои сиёхи рус1
  Ва он гоҳ Светлана дар ҳамла аст. Фашистонро хам бо шамшер несту нобуд мекунад. Ва бо пистонҳои арғувонӣ ӯ ҳадяҳои маргро мепошад. Ва чӣ гуна онро гирифта месарояд:
  - Шаъну шараф ба Россиян бузурги мо.
  Ва бо пошнаи урёнаш ба душман пулсар мезанад. Ва ӯ гирифта, бо шамшер мезанад ...
  Бале, панч нафар ба таври машхур гвардиячиёни гитлерро торумор мекунанд. Инҳо воқеан духтароне ҳастанд, ки ба шумо лозим аст.
  Ва писарбача бо ӯ Олег Рыбаченко хеле хуб аст! Ва вай фашистонро хеле машхур мегардонад.
  Ин кӯдаки Терминатор аст.
  Мисли бо шамшер буридан. Ва вай чарх мезанад ва фашистонро бо шамшер мебурад. Ва пулсар пои урёнашро мепартояд.
  Ва наъра мекунад:
  - Барои бузургии Европа!
  Ва дар ин ҷо Наташа дар ҳамла аст. Ҳамин тавр хашмгин. Ва он инчунин пулсарҳоро аз пистонҳои арғувонаш озод мекунад. Ва фашистонро несту нобуд мекунад. Ва бо пои урён чунин пулсарҳои қотил мепартояд.
  Ва дар болои шуш худ ба худ наъра мезанад:
  - Шаъну шараф ба худоёни рус!
  Худи Зоя дар хучум аст. Ва хамаи фашистонро бо шамшер куштанд. Ва пӯсти онҳоро ба барабан бурида. Ё аниқтараш дар ҷумбонидан. Ва бо пошнаи урёнаш ба фашистон таслим мешавад. Ва аз пистонҳои арғувонӣ, он шуморо бо ҷараёнҳои энергия пур мекунад. Хуб, ин ба фашистон ҳам дард мекунад.
  Ва Зоя худ ба худ нидо мекунад:
  - Барои Руси муқаддас!
  Ва он гоҳ Августин боз ҳам фаъолтар шуд. Вай инчунин бо ангуштони бараҳнааш пулсарҳоро сар дод. Ва аз пистонҳои арғувонӣ он мисли барқ аст. Ва гӯё аз пошнаи урён пулсар, барқи сӯзон фуруд меояд.
  Ва ӯ фарёд мезанад:
  - Файзи Худои Сиёҳ бо мост!
  Ва шайтони сурхрӯй онро гирифта, ба душман торсакӣ мезанад.
  Ва дар ин ҷо Светлана дар ҳамла аст. Духтаре, ки танҳо як гули рангҳои дурахшон аст.
  Фашистонро дилпурона месузад. Ва аз пистони ёқут ин гуна таркишҳои пулемётро мефиристад. Ки хар кас метавонад коинотро оташ занад. Ва онро гирифта, тамоми фашистонро оташ заданд.
  Бале, барои Гитлер душвор хохад буд, зеро ин гуна кувва ба мукобили вай аст.
  Аммо Светлана дод зад:
  - Ва ишқи Худои Сафед бо мост!
  Панҷ ҳаракат ба худ. Фашистонро бе раҳм нест мекунад. Ва харобии ҷаҳаннамро нишон медиҳад. Ҳар кӣ ҷуръат кунад, ки пеши роҳи ин гуна духтарон биистад.
  Олег дар хучум аст. Бача ба идораи гитлерй торафт наздик мешавад. Чӣ тавр вай ваҳшӣ онро бо шамшер мезанад. Ва пойҳои урёни кӯдак пулсарҳо мефиристанд.
  Бале, бахти фашистон нарасид, бо чунин духтарону писарони далерак даст доштам.
  Акнун Наташа аз пистони арғувонаш чунин тумани оташинро раҳо мекунад. Ва ин кадар фашистонро месузонад. Ин духтар як терминатори ҳақиқӣ аст.
  Аммо чӣ гуна бояд силоҳи марговарро ба рақиби худ бо ангуштони пойи худ партояд. Ва ӯ ба таври махсус туро мешиканад.
  Баъд аз он Наташа чир-чир мекунад:
  - Шаъну шараф ба СССР!
  Зоя хам дар хучум аст. Он аз пистонҳои Тарбуз ҷараёни оташин медиҳад. Ва рақибони худро мағлуб мекунад. Ва ӯ пас аз навбат навбат медиҳад. Ва бо пистонҳои арғувонӣ гирифта, ба душман тир холӣ мекунад.
  Ва бо ангуштони бараҳнааш ба душман зарба мезанад.
  Сипас ӯ месарояд:
  - Шаъну шараф ба замини мо!
  Баъдан дар ҳамлаи Августин. Инчунин дар як ҳамлаи ваҳшӣ. Рақибони худро мекушад. Ва бо пистони арғувонӣ ба сӯи душманонаш дискҳои хеле сӯхта мепартояд. Онхо дар хакикат фашистонро ба хокистар месузонанд.
  Ва ҷанговар наъра мезанад:
  - Барои галабаи калон!
  Аммо Светлана дар хучум аст. Ҳамин тавр хашмгин ва хашмгин. Вай бо пои лучаш краутхоро мепушонад. Ва аз пистони Тарбуз, ҳамин ки мебарояд, чизи хеле марговар.
  Ва фашистонро гирифта пора-пора месузонад.
  Духтар онро гирифту бонг зад:
  - Барои худоёни қавӣ, рус!
  Панҷ нафар онро гирифта, ба идораи Фюрер даромаданд. Гитлер пир шудааст. Мӯйҳои сафед пайдо шуда, дар пешониаш доғҳои бемӯй пайдо шуданд. Марди кӯтоҳ. Дар пеши назари духтарону писар ба зону афтод.
  Наташа пои урёну хунолуди худро ба суи у зада фарьёд зад:
  - Сагро бибӯсед!
  Гитлер ӯро аз тарс бусид...
  Зоя низ фюрерро мачбур кард, ки пошнаи урёнашро бибӯсад. Гитлер торумор карда шуд.
  Баъд аз таги урёну ноҳамвори Августин бӯсид. Вай қаноатмандӣ кард.
  Светлана низ маҷбур шуд, ки пои урёнашро бибӯсад. Баъд духтарони фюрер уро аз дасту пои худ гирифтанд. Ва ҳангоме ки онро кашиданд, онро чаҳор қисм пора карданд.
  Ва Гитлер 9 августи соли 1956 аз зарбаи сахт вафот кард.
  Ҳукмронии бузургтарин ҷинояткори ҳама давру замон, ки тамоми ҷаҳонро тасарруф кардааст, ба охир расид.
  Ҷонишини диктатори бузург ва хунхор Шелленберг буд, ки Ҳимлерро иваз кард. Ва тавонотарин писарони Гитлер, ки тавассути бордоркунии сунъӣ ба даст оварда шудаанд, вориси расмӣ эълон карда шуданд.
  Аммо... Мубориза барои хокимият сар шуд, Шелленбергро Майнштейн сарнагун кард ва задухурди хунин ба амал омад.
  
  КЛИПИ ДУЗАХ ТЕРМИНАТОР
  Яке аз коршиносони олмонӣ дар баҳори соли чилу ду кашф кард, ки олмониҳо дар ҳуҷҷатҳои қалбакӣ аз пӯлоди зангногир истифода мебаранд, дар ҳоле ки русҳо танҳо аз оҳани оддӣ истифода мекунанд. Ва баъд аз ин ба фармондеҳи олӣ хабар дод.
  Пас аз он, ки ин нозукиҳо ба назар гирифта шуданд ва агентҳои олмонӣ камтар ба нокомӣ дучор шуданд.
  Ва дар натиҷа, Фриц нақшаҳои ҳамларо дар канори назди Сталинград ошкор кард. Ва қӯшунҳо дубора ҷамъ шуданд. Вакте ки хучум 19 ноябрь cap шуд, Армияи Сурх ба мудофиаи хеле мустахкам дучор омад. Зиёда аз он, дар рузи хучум хаво номусоид гардид ва ин самолётро аз кор баровард ва таъсири зарбаи артиллерияро кам кард.
  Он гох немисхо тоб оварда метавонистанд, вале чанг бештар аз як мох давом кард, ки Армияи Сурх муваффакияти зиёде ба даст наовард.
  Дар Африка низ вазъият каме дигар шуд. Роммел аз Аврупо қувваҳои бештар гирифт ва тавонист бар зидди амрикоиҳо як ҳамлаи аҷибе анҷом диҳад. Зиёда аз яксаду панчох хазор солдатхои камтаълим ва камтачрибаи Америка асир шуданд. Ва сарбозони Роммел Алҷазоир ва Марокашро низ забт карданд.
  Баъд аз он Штатхои Муттахида бо Вермахт бастани сулхномаро талаб карданд. Немисхо аз чанг баромадани Америка истифода бурда, Роммелро боз хам мустахкам карда, Англияро дар Либия ва Миср маглуб карданд. Дар айни замой немисхо дар фасли зимистон хам хучуми Армиям Сурхро дар назди Ленинград ва хам кушиши нави хучуми назди Сталинград ва дар самти Ржев-Сычов зада гардонданд. Бахор нисбатан ором гузашт. ки дар зимистон барои СССР муваффакият ба даст оварда натавонист, кувва чамъ кард. Ва немисҳо дар Африқо ва Шарқи Наздик пеш мерафтанд. Пас аз суқути Миср, Ироқ ва Кувайт забт карда шуд. Як қисми Сурия аз ҷониби Туркия ишғол карда шуд. Ки ба ҷанг бо Бритониё ворид шуд.
  Тобистон дар фронти шаркй низ оромй ба амал омад. Фашистхо дар Судон пеш рафта, ба Эрон ва Шарки Наздик пеш рафтанд. Танҳо дар моҳи август аскарони Сталин кӯшиш карданд, ки ба сӯи Сталинград пеш раванд. Аммо боз дар мудо-фиаи сахти Германия часпиданд.
  Пантера, ки тупхои зирех-нок, дакик ва тезпарвоз дошт, махсусан дар мухорибахои мудофиавй нагз баромад кард.
  Немисхо тамоми соли чилу сеюмро дар шарк барои мудофиа гузаронданд. Дар ин миён онҳо Африқоро забт карданд ва пас аз ворид шудани Эрон ба Ҳиндустон бо Ҷопон муттаҳид шуданд.
  Дар зимистон Армияи Сурх кариб пеш намерафт. Сталин имкониятхои сулхро санчида баромад. Ва немисхо мустамликахои Англияро хазм карданд. Черчилл бемор шуд ва худро ноамн ҳис карда, тасмим гирифт, ки пас аз талафоти колонияҳо бо немисҳо сулҳ банданд. Ин ба фашистон дар шарк дасти озод дод.
  Ва дар моҳи майи соли 1944 Вермахт ба ҳамлаи худ дар самти баҳри Каспий оғоз кард.
  Дар набардхо "Пантера"-2 ва "Палангон"-2 иштирок доштанд. Ин машинахо кувваи худро нишон доданд, вале чизи асосй авиацияи реактивй буд, ки ба он баробар набуд. Махсусан ME-262 ва XE-162.
  Ва бисьёр арабхо, африкоихо ва хиндухо ба аскарони пиёда кабул карда шуданд. Онхо чун хуроки туп ба пеш баромад.
  Хуб, биёед ба ҷанг равем!
  Душман ҷасадҳоро партофта, ба баҳри Каспий рахна зада, Кавказро тавассути хушкӣ рад кард. Ва туркҳо ва лашкари Роммел низ аз ҷануб зарба заданд.
  Бетартибии комил ...
  Вермахт бештар аз сесад дивизияро, ки асосан хоричиён буданд, ба хучум cap карданд. Ва ӯ муваффақияти назаррас ба даст овард.
  Гарчанде ки Армиям Сурх кахрамонона чангид.
  Хусусан чор духтар - Наташа, Зоя, Августина ва Светлана.
  Онхо махсусан бо пои луч ба суи душман далокона тухфахои марг мепартофтанд.
  Аммо ҳатто чор ҷодугари ҷасур ва зебо, умуман, беқувват буданд.
  Кавказ дар тобистон пурра забт карда шуд. Дар давоми тирамод фрицхо аз чануб пеш рафта, Саратов ва Куйбышевро низ ишгол карданд. Ва инчунин Уротеппа, Гурьев ва ба Оренбург наздик шуданд.
  Дар зимистон онҳо қатъ шуданд. Сукути муваккатй ба амал омад. Танхо дар худи Оренбург чангхо ба амал омаданд. Ва ин шаҳр боз афсонавӣ шуд. Онхо дар он давраи Емельян Пугачёвро ба хотир оварданд.
  Фюрер чанд муддат кӯшиш кард, ки бо ИМА ва Англия дар бораи сулҳи ниҳоӣ гуфтушунид кунад. Сипас онҳо ҷангро бо Ҷопон идома доданд. Ҳарчанд бе муваффақият. Самурайҳо дар баҳр якчанд ғалаба ба даст оварданд.
  Бахори соли 1945, 20 апрели соли чорй амалиёти Кремль бо хучуми Москва cap шуд.
  Мубориза хеле шадид давом кард. Немисхо ба чангхои хунин кашида шуданд. Чанговарони советй кахрамонона мечангиданд. Аммо баъди се мохи чангхои якрав бо истифода аз самолётхои реактивй ва танкхои навтарини серияи "Е" немисхо Москваро ихота карданд. Дар самтҳои дигар ба онҳо муяссар шуд, ки Тамбов, Пенза, Ульяновскро гирифта, ба пешравиҳо ба сӯи Уфа ноил шаванд.
  Дар моҳи август Рязань афтод ва тафовут бо Маскав боз ҳам васеътар шуд.
  Сталин бо хар шароит сулхро таклиф мекард. Фюрер ба ин эътибор надод. Аммо Маскав то моҳи декабр тоб овард, ки ниҳоят гирифта шуд.
  Фрицхо то охири сол Горький ва Казонро низ ишгол карданд.
  Баъди таътили зимистонй дар мохи май соли 1946 краутхо ба Урал кучиданд. Чанг дигар ин кадар тезу тунд набуд. Бисьёр генералхо хиёнат карда, бе чанг таслим шуданд. Ва худи Сталин гирифтори сактаи мағзи сар шуд ва он қадар ба ҷанг омода набуд.
  Баъди забт шудани Свердловск хукумати СССР ба Новосибирск кучид.
  Аммо армияи вермахт аз паси онхо рафтанд.
  Дар давоми як сол шаҳрҳо забт карда шуданд. Пас аз он ки Новосибирскро тӯфон гирифт, Сталин розӣ шуд, ки ба ивази амнияти шахсӣ таслим шавад.
  Ва дере нагузашта Ҷопон ва Иёлоти Муттаҳида созишномаи сулҳ бастанд. Англия ва Америка дар охир хамаи музаффариятхои Вермахтро эътироф карданд.
  Гитлер территорияи бисьёреро ишгол карда, якчоя бо японхо империяи мустамликавии худро ба вучуд овард.
  Аммо барои ҳукмронии ӯ муддати тӯлонӣ надошт. 20 апрели соли 1957 духтарони ҷодугар тасмим гирифтанд, ки бар зидди Фюрер амалиёт гузаронанд. Ба манзили диктатори миёнасол чаҳор ҷодугар ҳамла карданд.
  Ҷанговарони бикини дар даст шамшерҳои ҷодугарӣ доранд ва бо пойҳои луч барқ ва пулсарҳоро мепаронанд.
  Наташа осиёбро идора карда, фашистонро бурида, бо ангуштони пои урёнаш туби энергетики партофт ва нидо мекард:
  - Шаъну шараф ба Ватан!
  Зоя бо шамшерҳои сеҳру ҷодуяш мезад. Вай шиками фашистонро дарида, дар твиттер навишт:
  - Ба сархадхои нав!
  Ва бо ангуштони бараҳнааш пулсарро озод мекунад.
  Баъд Августин ҳамла мекунад. Вай хам бо шамшерхои сехрнок осиёбро идора мекунад. Баъд бо пои луч чизи марговар мепартояд.
  Пас аз он харфи сурх мегӯяд:
  - Барои Худои сиёҳ!
  Баъд дар хучум Светлана. Вай хам мисли шамшер мебурад ва бо ангуштони барахнааш барк мебарорад, фашистонро мебурад.
  Баъд Наташа пеш рафта, ба муҳофизони гитлерӣ зарба мезанад ва фарёд мезанад:
  - Ва ман ҳама фашистонро бо як ишора мекушам!
  Ва бо пои урён, мисли духтарак, пулсар ва он мепартояд.
  Ва инак, Зоя ба ҳамла меояд. Чӣ тавр шамшерҳоро мересанд ва гӯштро буридан лозим аст. Ва бо ангуштони бараҳнааш барқро раҳо хоҳад кард.
  Он гоҳ ӯ фарёд мезанад:
  - Ман як духтари олӣ ҳастам!
  Баъд дар ҳамлаи Августин. Вай хам чарх мезанад... Ва аз синааш як-ду барк афтид. Ва пулсар пойҳои урёнашро партофта фарёд мезанад:
  - Ман як ҷанговари олӣ ҳастам!
  Ва муйхои сурхи вай мисли байраки пролетарй чилва мекунанд.
  Ва дар ин ҷо Светлана дар ҳамла аст.
  Шамшераш чарх мезанад, пойҳои урёнаш лахтаҳои неру мепошанд ва аз ноф барқ мепарад.
  Духтар месарояд:
  - Мо аждаҳоро бурида, Фюрерро нест мекунем!
  Наташа хам дар хучум шамшерхои худро ба мавч мезанад ва фашистонро торумор мекунад. Ва пойҳои урёнаш мушакҳои марговар мепартоянд.
  Ва тобутро посбонони гитлерй медароранд.
  Ва духтар ба худ месарояд:
  - Ман як муборизи нобудкунанда ҳастам,
  Ва терминатори бузург ...
  Атомро якбора пароканда кард,
  Ва ба девор сар кунед!
  Зоя дар ҳуҷум онро гирифта, бо ангуштони пои бараҳнааш партофт, чизе ки бомро партофт.
  Ва чӣ тавр ӯ месарояд:
  - Шаъну шараф ба масофахои кайхонй!
  Ва боз шамшерҳои вай душманонро ба пораҳои хурд ва гӯшти дарида буриданд.
  Ва дар ин ҷо дар ҳаракати Августин. Вай фашистонро чй тавр торумор мекунад. Ва пораҳои гӯшти хунолуд ба ҳар тараф парвоз мекунанд.
  Ва духтари пои урён низ ба пулсар таслим мешавад ва аккос мекунад:
  - Ман як зебоии бузург ҳастам! Ки ба ҳама маъқул аст!
  Ва дар ин ҷо Светлана дар ҳаракат аст. Он инчунин барқро аз ноф раҳо мекунад. Пулсар бошад, бо пои луч фашистонро ба замин мепартояд. Ва шамшерҳои вай, хуб, танҳо чаллодонанд.
  Баъд духтар чир-чиррос мезанад:
  - Шаъну шараф ба Ватан!
  Наташа дар як девонавор аст. Ба Краутҳо ҳамла мекунад. Онхоро пора-пора карда, бо пошнаи барахнааш футурхои оташин мепартояд.
  Ва ба худ месарояд:
  - Шаъну шараф ба хонаи мо!
  Ва ӯ низ як бастаи энергияро аз ноф партофт.
  Зоя осиёбро бо шамшер идора мекунад. Як даста фашистонро махв мекунад. Ва баъд онро мисли ангуштони урён ба суи душман мепартояд. Ва душманонро ба ҳар тараф пароканда мекунад.
  Сипас ӯ месарояд:
  - Шаъну шараф ба подшохони рус!
  Ана Августин дар ҳамлаи сахт аст. Рақибонро шикаст медиҳад. Ва баъд пои урёнаш барк мепарад... Ва аз нофи урёнаш пулсар мебарояд. Ва посбонони гитлериро пароканда мекунанд.
  Пас аз он духтари сурхруй суруд хонд:
  -Шумо аз ман раҳмат интизор шуда наметавонед!
  Светлана хам дар хучум аст... Харифонашро торумор карда, нобуд мекунад. Аз ноф барк мепартояд. Ва ангуштони пои бараҳнаи шумо бо тамоми ҷараёнҳои энергия медурахшад.
  Ва ӯ ба худ месарояд:
  - Шаъну шарафи бузург бар ман,
  Ман аз маймун сардтарам!
  Наташа хам дар хучум аст... Мисли вай бо шамшер мезанад. Ва бо пои урён ӯ як чизи кушандаро сар мекунад. Ва инак, барк аз ноф меояд.
  Пас аз он духтар калон мекунад:
  - Барои шаъну шарафи Ватан!
  Зоя ба навбат медарояд. Он инчунин душманонро нест мекунад. Аз паси дахонаш барк мепошад. Аз ноф лахтаҳои энергияро мепартояд. Ва ба худ наъра мезанад:
  - Ман чемпиони партоб!
  Ва ӯ пойҳои урёнашро мегардонад.
  Оянда Августин дар ҳуҷум. Фашистонро бо шамшер зада, салати майда-чуйда реза мекунад. Ва пои урёнашро мисли пулсар мепартояд. Ва хатто ду барк аз ноф... Ва даххо фашистон дар худи хамон чо бирьён карда шуданд!
  Ҷанговар месарояд:
  - Ба номи Модари азиз!
  Ва боз бо пои луч ин мисли зарбаи пулсар аст!
  Ва баъд Светлана ба хучум меояд. Ин гуна духтарест, ки сардтар буда наметавонад. Ин ҷанговар онро гирифта, бо пойҳои бараҳнааш барк мепартояд. Ва футурҳои нобудшавӣ аз ноф берун хоҳанд рафт. Ва ин аст, ки ҷанговар нидо мекунад:
  - Ба сарам фахмид, ки чубчук чизел дорад!
  Наташа дар харакат аст. Он дар гирду атроф чарх зад ва як датор фашистон нобуд карда шуданд. Ва духтарак бо ангуштони бараҳнааш маҳсули нобудиро раҳо кард. Аз ноф рахти барк баромад ва у суруд:
  - Подшоҳи ҷовидонаи ман, бузургтарин подшоҳи ҷаҳон!
  Ва пулсар аз пошнаи урёни духтар парид.
  Зоя харакатро давом дод. Вай шамшерҳоро гирифта, зад. Вай душманонашро торумор карда, бо чашмони сапфираш чашмак зад. Ва аз ноф сутуни неру. Ва бо пои урён пулсарҳои нобудшавӣ.
  Ва ӯ чӣ гуна месарояд:
  - Ман чемпион мешавам!
  Ва он гоҳ дар ҳаракати Августин... Шамшерҳои ӯ мисли теғи осиёбанд. Вай бе ягон дудилагй худашро мерезад. Ва аз ноф тирҳои тези аз оташи ҷодуӣ сохташуда парвоз мекунанд. Ва пойҳои урёни духтар чунин тӯҳфаҳои нобудиро медиҳад.
  Ва худи сурхча наъра мезанад:
  - Чемпионати калон!
  Светлана низ тӯҳфа нест. Вай онро гирифт ва бо пои урёнаш пораҳои шишаи шикастаро партофт. Ва ду дазор фашистон кушта шуданд. Ва чӣ тавр он як хатти пурра аз ноф оташ хоҳад кард. Ва вай тамоми фашистонро бе ягон душворй торумор мекунад.
  Ва бо чашмакзанӣ мегӯяд:
  - Ман як орзуи бузург ҳастам!
  Наташа осиёбро бо шамшерхои сехрнок мегардонад. Онро гирифта, бо ангуштони бараҳнааш тӯҳфаҳо мепартояд. Ва бо пошнаи урёнаш оташин дар чанд ҳубоб хоҳад дод...
  Ва аз ноф тамоми як каскади барк мебарояд.
  Сипас ӯ месарояд:
  - Шамшери лазерӣ,
  Ӯ мехоҳад, ки душманони худро бурида!
  Зоя дар ҳуҷум ваҳшӣ аст. Ва шамшерҳои вай дар ҳақиқат пармаҳои алмосӣ мебошанд. Ва онхо Краутхоро мисли садафи сад-килой майда мекунанд. Аммо вақте ки онҳо пои урёни духтарро гирифта, чизи хунинро партофтанд.
  Ва он гоҳ онро гирифт ва таркид.
  Зоя бонг зад:
  - Мо чемпионҳои нав ҳастем!
  Ва ин ҷо Августин дар ҳаракат аст. Чӣ тавр вай душманони худро буридааст. Ва шамшерҳои вай ҳамаро буриданд.
  Ва бо пойҳои луч, тӯҳфаҳои гуногуни марг парвоз мекунанд.
  Ва Августин месуруд:
  - Барқи муқаддаси ман!
  Ва аз даҳони ӯ оташ мебарояд!
  Ва дар ин ҷо Светлана дар ҳаракат аст. Ин инчунин ба он монанд аст, ки вай аз нофаш тӯҳфаи қудрати қотилро раҳо кардааст.
  Баъд духтар суруд хонд:
  - Ман қаҳрамони мутлақ ҳастам!
  Ва вай пойҳои урёнашро гирифта, пулсар фиристод. Ва оташи дӯзах аз гулӯяш берун рафт. Ва акнун пошнаи луч ҷои худро ба футурҳо дод.
  Ва аз ноф барқи марговар ва кушанда меояд.
  Наташа низ шамшерро истифода мебурд. Вай бисьёр фашистонро торумор кард. Ва чӣ гуна аз ноф мисли барқ раҳо хоҳад шуд. Ва ӯ муҳофизони Фюрерро ба пораҳои хурд мерезад.
  Пас аз он ӯ месарояд:
  - Барои Ватан ва озодй то охир!
  Ва аз ангуштони пои бараҳнаи шумо чизи комилан кушанда фурӯ хоҳад рафт.
  Зоя, ки ба душманон ҳамла карда, дандонҳояшро нишон дода, бонг зад:
  - Экипажи ваҳшӣ! Душманро торумор кунед!
  Ва инро низ бо пои урёнаш мепартояд. Ва чунин таркишҳои куштор аз ноф меомаданд.
  Духтар ғазаб зад:
  - Шарманда!
  Ва он гоҳ Августин низ ҳаракат кард. Вай инчунин бо чашмони зумуррад медурахшид. Ва як даста барк аз ноф афтод. Ва вай ангуштони пои урёнашро ба сӯи душман партоб кард.
  Ва вай бо шамшерҳои худ зад:
  - Ман аз хамаи чемпионхои чахон баландтарам!
  Ва баъд Светлана ҳамла мекунад. Ҳамин тавр, ӯ ҳамаро мезанад ва мебурад. Ва ӯ як духтари зебо ва бозича аст. Инчунин аслан як пулемёт аз ноф таркида мешавад. Ва бисьёр фашистонро торумор мекунад. Ва пойҳои луч чунин лахтаҳои энергияро дар дарёҳо берун мекунанд.
  Ҷанговар месуруд:
  - Мақсад наздик аст!
  Ва барои партофтан қувват ҷамъ овард!
  Хуб, ниҳоят, чор нафар ба идораи Гитлер даромаданд. Ҳама посбонҳояшро куштанд. Ва худи фашисти раками як аз зери кат бароварда шуд.
  Гитлер гиря кард:
  - Полша медихам!
  Наташа бо киноя пурсид:
  - Ё шояд Қафқоз?
  Фюрер бонг зад:
  - Ҳа, камаш ду Қафқоз, танҳо накушед!
  Духтарон бо як овоз ҷавоб доданд:
  - Пойҳои моро бибӯсед!
  Гитлер нола карда, навакак шасту хаштсола шуд, ба зонуяш хазида, пошнахои барахнаю мудаввари духтаронро бӯсид. Онҳо хандиданд ва хандиданд.
  Фюрер аз пояи чанголуд ва хунолуди хар як духтар се бор бусид.
  Баъд аз он Наташа бо ангуштони бараҳна дасти рости Гитлерро гирифт, Зоя дасти чапи Гитлерро низ бо пои урён гирифт. Августина ва Светлана бо ангуштони бараҳна аз пойҳои фюрер гирифтанд.
  Пас аз он духтарон бузургтарин ҷинояткори тамоми замонҳо ва халқҳоро ба ҳар тараф кашида, ӯро мегиранд, пора мекунанд.
  Ва дасту пойҳои Гитлер канда шуданд ва аз зарбаи дард ҳокими аждаҳо дар ҷои ҳодиса ҷон дод.
  Ин қасос қотил ва бузургтарин ҷалло дар таърихи ҷаҳонро пайдо кард.
  Дар ин ҷо афсона ба охир мерасад, гарчанде ки дар ин сайёра он як воқеияти даҳшатнок шудааст ва офарин ба онҳое, ки гӯш карданд!
  
  
  СОХИРХО БА ЗИДДИ ГИТЛЕР
  Соли 1941 Гитлер баъд аз забт кардани чазираи Крит фикри худро дар бораи ба СССР рафтан дигар кард. Далели он, ки Сталин ҳангоми ҳамла ба Югославия ба Олмон ҳамла накардааст, Фюрерро бовар кунонд, ки нақшаи ҳамла аз шарқ вуҷуд надорад.
  Гайр аз ин, пешакй ба он гувохй медод, ки дар шарк галабаи осон ба даст намеояд ва бехтараш ба он чо нарафт.
  Фриц гурӯҳи Роммелро мустаҳкам кард ва тавонист Туркияро ба иҷозаи нирӯҳо ба Ховари Миёна водор кунад. Англия дар Миср комилан маглуб шуда, аз Ирок ва Шарки Наздик пеш карда шуд. Дере нагузашта Франко ба забти Гибралтар розй шуд.
  Баъд аз он, немисҳо дигар натавонистанд нерӯҳои худро ба Африқо ва минбаъд ба Шарқи Наздик интиқол диҳанд.
  Ҳиндустон афтод. Ва он гоҳ, бидуни мушкилот, Қитъаи Сиёҳ дар тӯли шаш моҳ забт карда шуд. Ва кулминатсия ҳамла ба Бритониё ва фуруд омадани қӯшунҳо дар метрополия дар моҳи ноябри соли 1942 буд.
  Дар давоми ду ҳафта Англия шикаст хӯрд. Ва краутхо нихоят дар нимкураи шаркй мавкеъ пайдо карданд.
  Аммо ҷанг бо Иёлоти Муттаҳида ҳанӯз ҳам идома дошт. Ва он аз сабаби дурии уқёнус ва мушкилоти интиқоли нерӯҳо кашол ёфт.
  Немисхо аз сарватхои Африка, кисми зиёди Осиё ва Австралия истифода бурда, флоти калони харбии бахрй барпо мекунанд. Онхо хамрохи Япония чанги зериобй бурда истодаанд.
  Чилу сеюм ва чилу чор сол дар ҷангҳо дар баҳр гузашт. Исландия ва Гренландия забт карда шуданд. Ва дар соли 1945, ки аллакай танкҳои силсилаи "Е" доштанд, немисҳо ба Канада фуруд омаданд ва қувваҳои худро дар Аргентина мутамарказ карданд.
  Ин нақшаҳои онҳо буданд. Гарчанде ки набудани алоқа ҳамла ба Иёлоти Муттаҳидаро душвор гардонд.
  Аммо дар моҳи сентябр қисми зиёди Канада забт карда шуд.
  Немисхо ва хам кушунхои Япония ба районхои шимолии Штатхои Муттахида дохил шуданд.
  Аммо баъд фрицхоро чор духтар пешвоз гирифтанд.
  Моника, Лиа, Гертруда ва Анжелина.
  Чаҳор зебосанам вориди ҷанг шуданд. Моника, Лиа, Гертруда малламуй ва Анжелина сурхсамар аст.
  Ва бигзор духтарон лашкари бузурги Рейхи сеюмро несту нобуд кунанд.
  Онхо аз пулемётхо ба суи худ оташ мезананд.
  Дар ин ҷо Моника бо пои луч норинҷак партоб мекунад ва месарояд:
  - Шаъну шараф ба қуввати ман! Ҳама даравида шуданд!
  Лея навбат медихад. Вай инчунин бо оташи оташ душманонро даравида, дар болои шуш чир-чир мекунад:
  - Армиям пурзур аст!
  Ва бо пои урёнаш атои маргро мепартояд.
  Анжелинаи оташин ё сурхмӯй бо ангуштони бараҳна ва чир-чирросҳои худ атои маргро оғоз мекунад:
  - Ғалабаи ман!
  Ва ӯ низ навбат медиҳад!
  Он гоҳ Гертруда бо пои луч ҳадяи маргро лагадкӯб мекунад ва нола мекунад:
  - Ман чемпионам!
  Ва боз ӯ таркиши кушторро оғоз хоҳад кард.
  Моника боз ба суи лашкари фашистон тир холй карда, месарояд:
  - Шаъну шараф ба олами ман!
  Ва бо ангуштони бараҳнааш туҳфаи марговари маргро мепартояд, рақибони худро зарба мезанад.
  Лея низ оташ мезанад. Вай духтари хеле тезкор аст. Ва пои луч ба суи душман граната партофтан аст.
  Ва духтар наъра мезанад:
  - Ман як ҷанговари гипери ИМА ҳастам!
  Минбаъд Ангелина тир мезанад. Вай инро хеле дақиқ мекунад. Ва тӯҳфаи қотил аз ангуштони бараҳнааш парвоз мекунад.
  Ва духтари зебо наъра мезанад:
  - Ман чемпиони мутлаки чахон хохам шуд!
  Ва чӣ гуна ҷанговар забони дарози худро нишон хоҳад дод!
  Ва он гоҳ Гертруда кӯшиш кард. Ва инчунин чунон ки навбат медихад. Ва он гоҳ бо ангуштони урёнаш атои маргро мепартояд.
  Ва ҳамаи мухолифонро ба пораҳои гӯшт пароканда мекунад.
  Инак, чор нафар духтарон фаъолона мехнат мекунанд. Фишори армияи душман равшан ба охир мерасад.
  Гарчанде ки не, танкҳои пурқувват пайдо мешаванд, силсилаи E. Хуб, духтарон онҳоро интизоранд.
  Моника бо пои бараҳнааш граната мепартофт ва чир-чир мекунад:
  - Мо дар кайхон чанг мекунем!
  Ва аз пошнаи урёни вай атои марг аз кирми E-50 парид. Ин мошин вайрон шуда, бозистод.
  Ҷанговар дод мезанад:
  - Супер!
  Минбаъд Лея дар ҷанг аст. Инчунин пои луч, мисли партофтани тӯҳфаи марг. Душманро торумор кунед. Ва танк танг шуд.
  Ва ҷанговар наъра мезанад:
  - Ман духтари бикинидор ҳастам!
  Ангелина дар оянда мубориза мебарад. Вай инчунин бо пои луч ба суи самолёти Е-75 граната мепартояд ва вампири немис душворй мекашад.
  Ва ҷанговар фарёд мезанад:
  - Ман ҳамонам, ки супер класс нишон хоҳам дод!
  Ва Гертруда ҷанг мекунад. Вай инчунин як ҷанговарест, ки раҳм ва шубҳаро намедонад.
  Зебоӣ онро гирифта, чир-чир кард:
  - Регата калон!
  Ва аз пои урён гранатаи кушанда парид.
  Моника боз тир холй карда, чир-чир мекунад:
  - Аэробатика ва экипаж!
  Дасти урёни вай низ бигирад ва сели марг равон мешавад. Ва ӯ ҳама душманонро пора-пора хоҳад кард.
  Пас аз он ҷанговар дашном медиҳад:
  - Ман як духтари олӣ ҳастам!
  Ва Лея як қаҳрамони ҳақиқӣ дар ҷанг аст. Ва ӯ ба душманони худ хоҳад зад. Ва бо пои урёнаш граната мепартояд ва як даста душманро гирифта, пора-пора мекунад. Ва баъд фарёд мезанад:
  - Ман он духтаре ҳастам, ки Супермен аст!
  Ва дар набард Ангелина низ бо пои урёнаш атои маргро мепартояд. Душманро пора-пора карда, месарояд:
  - Ман деви дӯзахам!
  Ва вай ба душман бо оташи оташ мезанад.
  Аммо Гертруда дар тӯб аст. Бе ягон маросим ва бадгумонӣ худро парронад. Ва ӯ онро гирифта, бо ангуштони бараҳнааш атои нобудкуниро оғоз мекунад ва душманони худро пора мекунад. Оё ин хеле ҷанговар аст?
  Чаҳор духтар мисли рыцарҳо ё фариштаҳо меҷангиданд. Аммо ҳама чиз маҳдудият дорад. Ва ҳамин тавр ҷанговарон ақибнишинӣ карданд...
  Тирамоху зимистони соли 1945 дар мухорибахои якрав гузашт. Қувваҳо нобаробар буданд. Танкҳои силсилаи немисҳо нисбат ба Шерманҳо ва ҳатто Першингҳои камшумор хеле мустаҳкамтаранд. Ва авиацияи реактивй умуман баробар надорад. Ва ҳатто дискотекаҳо пайдо шуданд, ки ба ҳама силоҳҳои хурд комилан осебпазиранд.
  Инак, Штатхои Муттахида тадричан аз тарафи дивизияхои гуногуни хоричии Рейхи сейум забт карда мешаванд.
  Қисми зиёди Амрикоро дар тирамоҳу зимистон фаро мегирад. Илова бар ин, шӯришҳо дар ҷануби Иёлоти Муттаҳида ва хиёнати генералҳо бо решаҳои олмонӣ. Ва инчунин бартарии бешубҳа пулемётҳои нав ва ҳатто танкҳои зеризаминии Вермахт.
  Ва дар баҳори апрели соли 1946, пас аз он ки лашкари рейхи сеюм Вашингтон ва Ню-Йоркро ихота кард ва гирифт, Иёлоти Муттаҳида таслим шуд.
  Хамин тавр, боз як сахифаи чанг варак зада шуд.
  Аммо дар мохи май соли 1947 чанги дигар, ин дафъа бо Япония cap шуд.
  Ва маъракаи зидди СССР боз мавкуф гузошта шуд.
  Ва холо чор нафар духтарони ШМА таслим нашуда, боз ба мукобили душман чанг карда истодаанд.
  Тобистони соли 1947 ва гармй, чанговарони бикини. Ва онҳо бо худ мубориза мебаранд.
  Моника бо пои бараҳнааш граната мепартофт ва чир-чир мекунад:
  - Ман терминатор ҳастам!
  Ва ӯ навбат медиҳад.
  Лея низ тир меандозад ва онро хеле аник мекунад. Ва боз пои урёнаш чизеро ба атроф мепартояд. Ва нобуд мекунанд.
  Ва духтар фарёд мезанад:
  - Бо аэробатика мубориза баред!
  Баъдан, Ангелина оташ мезанад. Рақибонро мағлуб кунед. Онҳоро гурӯҳ-гурӯҳ аз байн мебарад. Ва ангуштони пои урёнаш боз чизеро бераҳмона мепартоянд.
  Ҷанговар нидо мекунад:
  - Ман чанголи пӯлодӣ ҳастам!
  Ва Гертруда худашро парронад ва душманони худро даравад. Пас аз он туҳфаи маргро бо пои луч мепартояд ва мег ӯ яд:
  - Мавзӯъҳои ҳарбӣ ва математика!
  Ва боз ҳамаро мегирад ва онҳоро ба дараҷаи девонавор медарорад!
  Бале, чор нафар мубориза мебаранд. Аммо куввахо нобаробаранд. Танкҳои нави силсилаи E-50 U, тарҳбандии зичтар, камтар аз ду метр баландӣ ва 170 зиреҳи паҳлӯӣ, 250 миллиметр пешонӣ ва вазнаш шасту панҷ тонна бо муҳаррики 1800 қувваи асп.
  Ҷопониҳо ба ин муқобилат карда наметавонанд. Инчунин ба мукобили ME-462, ки бе ягон маросим хамаи самолётхои душманро монанди колобокхо несту нобуд мекунад.
  Ва баръакс, дискҳои парвозкунанда низ ҳастанд. Ва онҳо ҳама чизро вайрон мекунанд.
  Хулоса, дар зарфи шаш мох Япония тамоман маглуб ва тамоми мустамликахояшон забт карда шуданд.
  Хайр, хамин тавр шуд. Фюрер дере нагузашта, гайр аз СССР хамаи мамлакатхои чахонро забт кард.
  То хол хама чиз каму беш осоишта буд. Аммо баъдан Сталин мурд ва Никита Хрущев ҳокимиятро ба дасти худ гирифт. Ва муносибатҳо бо Рейхи сеюм боз мураккаб шуданд.
  Ногуфта намонад, ки СССР яроки ядроиро ба вучуд оварда истодааст. Ва съезди бистум низ барпо гардид, ки сиёсати пештараро махкум кард.
  Ва 22 июни соли 1956 Рейхи сеюм бо фармони Гитлери аллакай миёнасол, вале хеле хашмгин ба хучум cap кард. Сипоҳи ӯ ғалабаи зудро интизор буд, аммо ӯро сюрпризи ғайричашмдошт интизор буд!
  На танҳо чаҳор духтари амрикоӣ, балки чаҳор зебову ҷодугари рус низ ба ҷанги зидди лашкари Вермахт рафтанд. Ва як гурӯҳи духтарон дар шохаҳои гуногуни артиш ҳастанд ва онҳо низ ҷодугаранд!
  
  НАПОЛЕОН ПИСАР-ПИСАРИ ИСКАНДРИ АВВАЛ
  Наполеон ба Русия нарафт ва умуман бо хоҳари хурдии Искандари Якум издивоҷ кард. Ин ба баъзе тағйирот дар таърих оварда расонд.
  Аввалан, Россияи подшохй ба мукобили Австрия чангида, Галисияро забт кард. Дуюм, Фаронса Италияро ташкил карда, дар он ҷо писари Наполеон ва як маликаи русро гузоштанд.
  Ва баъдан Русия ва Фаронса Туркияро забт карданд ва тақсим карданд.
  Баъд бо саъю кушиши якчоя Англия забт карда шуд. Колонияҳои Испания ниҳоят Фаронса шуданд, мисли аксари Африқо. Ва баъд Ҳиндустон ва Эрон банд буданд!
  Пас аз марги Искандари Якум ва аз тахт даст кашидани Константин табаддулот ба амал омад ва Сезари румӣ Наполеони 2-и чордаҳсола ба тахти Русия нишаст. Ва пас аз марги Наполеон дар соли 1836 Наполеони II ҳокими Фаронса ва тамоми Аврупо ва мустамликаҳои зиёде шуд.
  Як империяи ягона ба вуҷуд омад ва густаришро идома дод. Наполеони II баъдтар Хитой ва Хиндохин ва тамоми Африкаро забт кард. Ва Австралия ва Канада. Ва соли 1879 дар синни кариб шасту хаштсолагй вафот кард.
  Сипас Наполеони III тахтро мерос гирифт. Ӯ ҳам мехост ҷанг кунад. Аммо дар тамоми чахон танхо территориям Штатхои Муттахида аз Франция забт нашуда монд!
  Ва Наполеони III дар соли 1890 бо Амрико ҷанг оғоз кард. Охирин кишваре, ки моликияти Фаронса набуд.
  Ва армияи азими панч миллионнафараи аскарони тамоми чахон ба хоки ШМА даромад.
  Қувваҳо нобаробар хоҳанд буд. Аммо америкоиён ба мукобили Наполеони III хеле кахрамонона чангиданд.
  Махсусан чор духтар: Моника, Лиа, Гертруда, Анна! Ва онҳо мисли кобра ва қаҳрамонон меҷангиданд.
  Моника дискҳои металлии тезро бо шамшер ва ангуштони бараҳна бурида. Ва ба рақибон зарба зад.
  Ва ҷанговар месуруд:
  - Шаъну шараф ба Америка!
  Лея хам бо лашкари хоричй бо шамшер чангида, хашмгинона хитоб кард:
  - Шаъну шараф ба беҳтарин кишвари ҷаҳон!
  Ва ӯ низ бо пои луч чизи қотилро сар дод.
  Гертруда бо лашкари азим, инчунин бо пойҳои луч, сӯзанҳои хеле тез мепартофт ва ба душманон зарба мезад.
  Дар ин маврид духтар хиҷир зад:
  - Ман як муборизи чунин синф ҳастам, ки ин олиҷаноб аст!
  Анна низ бо пои урёнаш туҳфаҳои кушанда мепартофт.
  Ва вай фарёд зад:
  - Мо муваффакиятхои калон дорем!
  Аммо ин чор нафар хар кадар сахт чанг мекарданд ва хатто кахрамонона чангида бошанд хам, куввахои бартарии французхо онхоро маглуб карданд.
  Духтарон дастгир шуданд. Дар он чо онхоро пушонда, берахмона шиканча мекарданд. Дастонашонро дар болои раф печонда, бо камчину сими гарм мезаданд. Пойҳои урёнашонро бо оташ сӯзонданд ва ба пошнаи урёнашон оҳани тафсон мепошиданд. Аммо духтарон ҳеҷ гоҳ ҳукмронии нави Наполеони III-ро эътироф накарданд.
  Баъди ин онхоро кариб барахна ба конхо ба кор фиристоданд. Ва Амрико як вилояти нави Фаронса шуд.
  Вақте ки Наполеони III дар соли 1903 дар синни шасту ҳаштсолагӣ вафот кард, Наполеони IV император шуд. омадани ӯ ҳукмронии навро нишон дод. пурзур намудани роли парламент, кам кардани таъсири дворянхо. Оҳиста-оҳиста империяи умумиҷаҳонӣ бештар демократӣ шуд.
  Ва соли 1917 аввалин одам ба кайхон парвоз кард. Хамин тавр давраи кайхоннавардй кушода шуд.
  Дар соли 1922 одамон ба суи Мох парвоз карданд. Ва соли 1933 ба Миррих. Ва то соли 1950 онҳо ба тамоми сайёраҳои системаи Офтоб дидан карданд. Аммо дар соли 2000 аввалин парвоз ба ситораҳо, як экспедитсияи кайҳонӣ оғоз ёфт. Ин AI танҳо аз сабаби издивоҷи Наполеон Бонапарт бо маликаи рус аст.
  Такдири тамоми инсоният чй тавр ба хурдтарин имконият вобаста аст.
  
  МУСОХИБАИ ЗИДДИ ХИТОЙ
  АННОТАЦИЯ
  Олег Рыбаченко ва Маргарита Коршунова дар асри XVII ба Сибир кучида, дар он чо бо империяи Хитой тахти назорати сулолаи Манчжур ба чанг даромаданд. Аҷнабиёни ҷовидона на танҳо дар Хитой, ҷараёни таърихро дигар мекунанд.
  Ҷанг мисли тундбод идома дорад
  Писарбача бо лашкари зиёд меҷангад...
  Мо тумани хашмгинро аз байн бурдем
  Гарчанде ки баъзан ҳатто хеле душвор аст!
  
  Душман хеле пурқувват аст,
  Тармаи пай дар пай меояд...
  Дар зери садои парчамхои арғувонии дурахшон шитобон,
  Вале мо, боварй дорам, дар чанг галаба мекунем!
  
  Гумон накунед, ки мо метавонем ғалаба кунем,
  Мо ҷанговарони бузурги Худо ҳастем...
  Ва канда намешавад, риштаи зиндагиро медонам,
  Гарчанде ки баъзан он метавонад хеле сахт бошад!
  
  Бузургии Русияро дар ин донед:
  Бовар кунед, Ватан аз хама чиз азизтар аст...
  Ва як хонаи хеле қавӣ Русия хоҳад буд,
  Ва ба руи фашисти бадкирдор як мушт занед!
  
  Бовар накунед, Орда Русро намешиканад,
  Ки шуморо ба зону намерасонад...
  Бе худдорӣ мубориза баред, натарсед,
  Ба номи насли нав!
  
  Барои хонаи Русия, барои хирманҳояш,
  Мо хеле сахт мубориза хоҳем бурд...
  Орзуи бепоён амалӣ мешавад,
  Шумо ҷанговари бо ҷони масхарабоз нестед!
  
  Ана, ту писаре, ки ба Ватан савганд мехурй,
  Ҷанговари Свароги бузург шавед...
  Не, шумо наметавонед хушбахтиро бар хун бунёд кунед,
  Вақте ки дар дили Исо Худо нест!
  
  Мо метавонем роҳҳои нав ба даст орем,
  Бузургии кишваре, ки гул-гул шукуфта истодааст...
  Ва ҳаюлочашмро бикушед,
  Барои он ки сайёра ба зудӣ ба биҳишт табдил ёбад!
  . БОБИ Љ 1
  Як писару як духтар, инчунин чор духтари чодугар ба Сибири Чанубй омада, хучуми хитоиро дафъ карданд. Ин як ҷанги каме маълум буд, вақте ки Манчжурҳо дар Чин дар сари қудрат буданд ва дар минтақаҳои гуногуни Осиё фаъолона паҳн мешуданд.
  Ва ҳамин тавр онҳо дар минтақаи Тибет ба русҳо ҳамла карданд. Ва достони воқеӣ ин аст, ки онҳо тавонистанд як қисми қаламравро ишғол кунанд. Зиёда аз он, Россия дар ин лахза дар натичаи чанги дехконон ва казокхои Стенка Разин суст шуда буд. Ва қӯшунҳо бояд ба масофаҳои хеле дур интиқол дода шаванд.
  Аммо писару духтари абадзинда ва чор духтари Терминатор ба калъаи рус ёрй расонданд.
  Армияи бузурги Хитой ба калъаи навбуньёди рус зада даромад. Ва қувваҳо ба таври равшан нобаробар буданд.
  Дар он ҷо ҳамагӣ ҳазор рус ва дусад ҳазор чинӣ ҳастанд. Ва ба назар чунин менамуд, ки ҳеҷ гуна имкони муқобилат кардан вуҷуд надорад.
  Аммо ҷанговарони шашуми синф ба ҷанг омодаанд.
  Олег Рыбаченко дар девор. Писарбачаи човидон, ки тахминан дувоздахсола аст, бо ангуштони барахнааш сузан мепартояд. Ва ба Хитойи пешқадам зарба мезанад. Яку якбора даҳҳо.
  Маргарита бо ангуштони бараҳнааш сӯзан мепартояд. Духтар рақибони худро несту нобуд карда, чир-чир мекунад:
  - Қудрати бузурги ман!
  Ва далерона мубориза мебарад.
  Наташа инчунин бо ангуштони бараҳнааш бумеранги пурқувватро мепартояд. Чӣ тавр он рақибонро мағлуб мекунад ва чичиррос мекунад:
  - Ба номи шухрати бузург!
  Баъд Зоя бо шамшер ба суи хитоихо зарба мезанад ва дар айни замон бо пои луч сузанхои захрдор мепартояд. Ва худ ба худ месарояд:
  - Дар паҳнои Русия,
  Мо ҳамаро наҷот дода метавонем!
  Ва боз шамшер ба сари харифон меафтад. Ва агар буриданд, бе раҳм.
  Аммо вақте ки Аврора бо ангуштони пойи худ ба нобуд кардан ва партофтани бумерангҳо шурӯъ кард, ин харобии комил буд. Ва чиноии кушташуда зери зарбаи шайтони сурх меафтанд.
  Ва духтар наъра мезанад:
  -Ман ҳама чизро пора-пора мекунам ва мерезам!
  Ва бо ҳарду шамшер ӯ гирифта, мезанад!
  Ва аз пошнаи урёнаш як диски тезу сӯрох мепарад. Ин одатан духтари марги пурра аст.
  Ва инак Светлана дар чанги халкунанда. Чинхоро азоб дихем ва бо шамшер пора-пора кунем.
  Духтар шабпаракро чарх зад ва ҳафт ҷанговари Империяи Осмонӣ ба қатл расиданд.
  Ва он гоҳ сӯзанҳои тезу заҳрнок аз ангуштони пой парвоз мекунанд. Ва онҳо ба Чин зарба заданд.
  Олег Рыбаченко бо чанговарони зард мубориза мебарад. Шамшерхои у мисли винт дурахшиданд.
  Писарак бо завк месарояд:
  - Ман қавитарин қаҳрамони ҷаҳон хоҳам буд,
  Мо Америка, Хитойро маглуб мекунем!
  Ва боз писарбача бо ангуштони бараҳнаи пойҳои кӯдакон бозиҳои тез мепартояд. Ва ду даҳҳо мурдаи чинӣ якбора меафтанд.
  Ин ҷанг аст. Дар таърихи реалй Россиян подшохии пеш аз Петрин як кисми территорияи худро аз даст дод. Аммо дар ин чо рыцархои рус чанг мекунанд ва таслим шуданй нестанд.
  Олег Рыбаченко чанг карда месарояд:
  - Аммо мо рыцарҳои пур аз рӯҳи рус ҳастем,
  Ҷаллодон ҳаргиз оҳу нолаҳои моро намешунаванд!
  Ва боз писарак хеле тез мепартояд ва бо заҳри қавӣ, ки аз ҷониби ҷодугарон пухта шудааст, сӯзанҳои хеле борик!
  Дар пахлуи у духтар Маргарита аст. Ва пойҳояш низ чунин сӯзанҳои марговар мепартоянд. Ва дастони онҳо чиноиҳои ҳамлакунандаро мекушанд. Ҷанговар рақибони худро несту нобуд мекунад ва месарояд:
  - Ман хеле хубам, мисли деви тамоми кишварҳо ...
  Дима, Дима, Билан! Дима, Дима Билан!
  Парвардигори тамоми кишварҳо!
  Наташа инчунин хитоиро бурида месарояд:
  - Дар сахари бегохй мо намегузорем, ки Шайтон галаба кунад!
  Ва сӯзанҳои қотил низ аз пои урёнаш парвоз мекунанд.
  Минбаъд Зоя душманонро несту нобуд мекунад. Ва ба назар чунин мерасад, ки ларзишҳои энергияи бузург аз ин духтар мебароянд.
  Ва бумерангҳо ва сӯзанҳои тез аз пойҳои урёни зебоӣ парвоз мекунанд.
  Ҷанговарон гиря мекунанд:
  -Ман як орзуи бузурги пойлуч ва зебоям!
  Ва боз ба рақибони худ чизи бениҳоят марговар мепартояд.
  Аммо вақте ки Аврора осиёбро идора мекунад ва хитоиро буридааст, пас ин аэробатикаи нестшавӣ аст.
  Ва он гоҳ сурхрӯй бо ангуштони пойи худ сӯзанҳои сӯрохро мепартояд. Ва чанговарони зард мурда меафтанд.
  Аммо вакте ки Светлана зад. Ва дар баробари ин аз пойҳои урёнаш як даста сӯзанҳо парида, ҳамаро сӯрох мекунанд ва мекушанд.
  Ва ҷанговарон фарёд мезананд:
  - Хайр, хайр, фа-шист никель мегирад!
  Ва пойҳои урёнаш боз ба сӯи чиниҳо як зарбаи кушанда хоҳад зад.
  Наташа чанговарони зардро бо шамшер бурида истода, гуфт:
  - Бо фашистон хам осонтар ва хам душвортар буд!
  Светлана осиёбро идора карда, гуфт:
  - Ва бо мо духтарон ин ҳамеша осон аст!
  Аврора техникаи вентиляторро такрор карда, гур-гур кард:
  - Аз ман тамоман дилгир намешавед!
  Ва аз пои урёнаш неши марговар мепарад.
  Ва Зоя онро гирифта, чир-чир мекунад:
  - Мо таракан нестем, мо духтарони шухрати бузургем!
  Ва боз чизе аз пои урёнаш парида, ба душман мезанад.
  Духтарон ба ин кор софдилона машгул шуданд.
  Ин калъа дар ин район кариб ягона калъаи русхо мебошад. Боз як-ду шахри дигар сохта шуда истодааст. Хуб аст, ки чиниҳо ба Амур дахолат накарданд. Аммо дар таърихи воқеӣ Русия як порча қаламрави худро аз даст дод. Як сулолаи хеле хашмгин дар қудрат дар Чин. Бо вуҷуди ин, духтарон он чизест, ки полкҳои Люсиферро ба парвоз оварда метавонанд.
  Олег Рыбаченко хитоиро торумор мекунад. Ва дар айни замон писарак месарояд:
  - Ин синфи олӣ хоҳад буд...
  Ва он гоҳ бумеранге, ки аз ҷониби пои урёни писар партофт, парида, дод мезанад:
  - Кирпуш ҳамаро мерезад!
  Маргарита инчунин ба душман партофт. Вай онро пора-пора кард ва чир-чир кард:
  -Ман хоби пойлуч ва зебоманзарам!
  Ва пои вай дискҳои ваҳшӣ мепартояд.
  Дар набард навбатй Наташа аст. Ва ӯ инчунин чизеро ба сӯи душман мепартояд, ки рақибони ӯро аз ҳам ҷудо мекунад.
  Ва ӯ ин корро бениҳоят моҳирона мекунад.
  Ва пойҳои урёнаш сӯзанҳои марговарро берун мепартоянд.
  Дар оянда Зоя дар ҷанг аст. Ва инчунин ба суи душман навъхои гуногуни свастика ва бумерангхоро мепартояд.
  Ва душманро даравад.
  Пас аз он мегӯяд:
  - Шаъну шараф ба подшоҳи нек!
  Аммо Аврора дар ҷанг аст. Вай инчунин душманонро аз Хитой нест мекунад. Ва агар партофт, бо қувваи марговар мепартояд.
  Ва дар айни замон ӯ месарояд:
  - Бале, ба номи Замини рус!
  Ва иттиҳомоти куштор низ аз пойҳои урёни вай пароканда мешаванд.
  Светлана низ душманро рухафтода намекунад. Ва аз пои урёнаш чизе парвоз мекунад, ки марги ошкорро меорад.
  Ва ҷанговар месарояд:
  - Мо ҳеҷ гоҳ таслим намешавем! Мушкилот ба Рус намеояд!
  Ва боз хитоихо хафа мешаванд. Ва ӯ онро бе маросим бурида хоҳад кард.
  Шаш паҳлавону паҳлавон зарбаи сахт заданд. Ва душманро торумор карда, бо пои луч мепартояд.
  Олег Рыбаченко хитоиро торумор карда, месуруд:
  -Муборизи ситорагарм, шохи ту бехуда мевазид-
  Сарзамини шумо дар ҷалоли шубҳанок дур аст...
  Оташи чанг дар байни каторхо меларзад -
  Дар бозии яктарафа бидуни қоида!
  Ва боз як бумеранг аз пойҳои урёни писар парида, гулӯи даҳҳо чиноии тамомро мебурад.
  Бача, чунон ки мебинем, мубориз аст.
  Ва Маргарита низ дар ҷанг аст. Ва ҳамин тавр пойҳои урёни вай кор мекунанд. Вай душманонро бе ягон шубҳа ба таври бениҳоят аҷиб нест мекунад.
  Ва шамшерҳои вай мисли чаллодонанд.
  Ҷанговар хиҷил мекунад:
  - Шаъну шараф бод!
  Наташа низ бо пои урёнаш тир холй карда, чизи марговар мепартояд. Ва дар айни замон бо шамшер фаъолона тир мезанад.
  Дар баробари ин садо медиҳад:
  - Хамрохони ман - экипажи хукуматй!
  Баъд дар ҷанг Зоя аст. Инчунин шайтони баландтарин дараҷаи нобудшавӣ. Чӣ тавр бабочкаро бо шамшер кашидан мумкин аст. Ва он гоҳ вай онро гирифта, бо пойҳои луч унсурҳои харобиоварро мепартояд.
  Пас аз он ӯ дод мезанад:
  - Армия шод мешавад - пеш меравад!
  Ва як хатти пурраи чинӣ даравида меафтад.
  Духтар худ ба худ месарояд:
  - Зоя куштанро дӯст медорад! Оҳ, ин Зоя!
  Дар ин ҷо Аврора бо як ҳамлаи зуд меояд. Ё аниқтараш, дифои хашмгин. Ва бо пои урён душманонро зада торумор мекунад.
  Ва дар айни замон он садо медиҳад. Ва ҳангоме ки шамшерҳои вай мисли теғҳои культиватор мегузарад, се даҳҳо чинӣ пора-пора мешаванд!
  Ва Аврора фарёд мезанад:
  - Аккордҳои ширин, парчами Русия хеле ифтихор аст!
  Ва акнун пошнаи урёнаш ба манаҳи генерали чинӣ мезанад. Ӯ онро мегирад ва меафтад.
  Зоя дар чанг хашмгин аст. Вай душманонашро торумор карда, фарьёд мезанад:
  - Мо шубҳа мекунем ва ҳамаро мекушем!
  Ва чунин ханчархо аз пои урён мепаранд.
  Светлана низ касеро ноумед намекунад. Ва душманонашро мисли доси алафдараванда нест мекунад. Чинҳо меафтанд.
  Духтар гиря мекунад:
  - Сӯзани девона! Аз ҳавлӣ дафъ шав!
  Олег Рыбаченко як даста чанговарони зардро бо зарби шамшери худ мебурад. Ва он гоҳ бо пои урёнаш ситорае мепартояд ва фарёд мезанад:
  - Армияи ман пурзуртарин аст!
  Писарбачаи Терминатор дар авҷи нобуд кардани душманон дида мешавад. Ва ӯ бо ҳаваси бузург амал мекунад.
  Ва боз як атои марг аз ангуштони бараҳнааш парвоз мекунад. Ва чӣ гуна он Чинро, ки ба девор мебарояд, ғарқ мекунад.
  Ҷанговарони зард фанатиканд. Дар ин чо аллакай теппахои пурраи мурдахо чамъ шуда буданд. Ва онҳо кӯҳнавардӣ ва кӯҳнавардӣ ва кӯҳнавардиро идома медиҳанд!
  Аммо писар ва духтар танҳо таҷассуми куштори қудрат мебошанд. Ва ҳангоме ки онҳо бурида мешаванд, лаппиши хун ба ҳар тараф ва хеле дур парвоз мекунад.
  Олег Рыбаченко месуруд:
  - Корнамоии кахрамонй васф мешавад,
  Мо фатҳкунандагони сайёраҳо ҳастем!
  Маргарита, ин духтари беқарор месуруд:
  - Мо як лаҳза бас намекунем.
  Фарьёди хомѓши касе шунида мешавад!
  Ва инчунин сӯзанҳои харобиовар ва қотил аз пойҳои урёни духтар парвоз мекунанд. Хитоиёнро мисли банди гандум задан. Бале, духтар Маргарита як терминатори воқеӣ аст.
  Наташа хитоиро пора-пора карда, месуруд:
  - Духтар бошад, зардихоро майда карда, фикр мекард,
  ки зиндаги кардан хуб аст, зиндаги хам хуб аст!
  Баъд аз ин сӯзанҳо боз аз пойҳои урёнаш парвоз мекунанд.
  Зоя бо шамшераш осиёбро дошта, хичиррос зад:
  - Ман ҳамаи душманонамро мекушам ва бовар кунед, ки шӯхӣ намекунам!
  Ва пойҳои ҷанговар якчанд ситораҳоро сар доданд.
  Ва зебоӣ месуруд:
  - Амали ҷанг - Ман тин задам!
  Аврора, бе эҳсосоти нолозим бурида гуфт:
  - Моро муваффакияти калон интизор аст! Ба ман бовар кунед, он сардтар намешавад!
  Ва ҳамон тавре ки бо пойҳои урён, чӣ куштор оғоз мешавад.
  Баъд чир-чир мекунад:
  - Ман як кобраи хунин ҳастам!
  Светлана ба хитой раҳм намекунад. Ва ононро мисли мӯрчагон нобуд мекунад. Ва дар баробари ин месарояд:
  - Ахлот рох надорад,
  Пойатро зуд дур кун!
  Ва акнун аз ангуштони пояш боз туҳфаҳои қотил парвоз мекунанд. Чунин зани зебо!
  Ва ӯ низ наъра мекунад:
  - Дар чанги мукаддас галабаи мо хохад буд!
  Олег Рыбаченко торафт фаъолтар шуда истодааст. Ва бо ду дасташ бурида мерезад ва ҳатто ба даҳонаш лӯла гирифта сӯзанҳо ба сӯи чиниҳо туф мекунад. Душманонро нест мекунад ва ба худ хиҷил мекунад:
  - Ин ғалабаи мост -
  Суръати пурра ба пеш ва наздик!
  Ва боз писарбачаи терминатор рахна мезанад. Ва дар айни замон аз он чизе, ки бе раҳм мекушад, даст мекашад.
  Маргарита низ дар ҷанг аст. Духтари ноумед. Ва агар вай бо пои луч бумерангро партоб кунад, пас ин на камтар аз даҳҳо чинии буридашуда аст.
  Баъд аз он духтар месарояд:
  - О, вертолётам калон,
  Хайр, дилам аз шодй месарояд!
  Ва ситораи қотил аз пошнаи урёни духтар парвоз мекунад. Бале, ин зебоии баландтарин аэробатика аст. Ва марг ба росту чап мекорад.
  Наташа инчунин хитоиро бо хар рох нест мекунад.
  Ва дар баробари ин месарояд:
  - Гирҷир, чир-чир, чир-чир...
  Оливер Twist-ро пайдо кард!
  Ва туҳфаи марговар аз пойҳои урёнаш парвоз мекунад.
  Хамин тавр, Зоя худро ба боло кашид... Вай онро гирифта, аз туб ба суи душман туф кард. Баъд вай бо шамшерҳои худ осиёбро шикаст. Сипас пойҳои урёни вай гирифта, муаррифии ҷаҳаннам маргро оғоз кард.
  Ва чиниҳо афтоданд. Гӯё онҳоро як оташандоз лесида буд.
  Ва дар ин ҷо Аврора дар ҷанг аст. Инчунин духтари тезкор. Ва марги сурх ва нури сӯзони ҷаҳаннам. Ва ӯ онро гирифта, ба буридан оғоз мекунад.
  Не, инро ҳеҷ чиз боздошта наметавонад.
  Ҳатто танки муш.
  Ҳамин тавр, Аврора хитойҳоро мехкӯб мекунад. Ки хеле аҷиб аст ва бо рамзи девона ва шамшер.
  Ва шамшерҳои харпи сурх як лаҳза қатъ намешаванд.
  Дар баробари ин Аврора чир-чир мекунад:
  - Ватани ман - Ватани коммунизм!
  Ва инчунин аз пойҳои урёни вай, мисли чизи бениҳоят марговар парвоз мекунад.
  Ва боз духтар ҳомиладор аст.
  Ва он гоҳ Аврора ба ёд овард, ки чӣ гуна ӯ дар яке аз ҳикояҳои алтернативӣ бо "Муш" ҷанг мекард. Сипас иттифоқчиён бо Рейхи сеюм созиш бастанд ва аз набудани бомбаборон истифода бурда, немисҳо Маусро ба истеҳсолот оғоз карданд.
  Бале, ин танкхо дар хакикат мисли хайвонхо харакат мекарданд. Ва пешрафти онҳо даҳшатнок буд.
  Аммо на барои духтарони Терминатор. Онхо дар як вакт ба мукобили гитлерчиён оромона ва зуд чангиданд.
  Ва онҳо модари Кузьмаро нишон доданд! Ва чанговарон далерона чангиданд.
  Ва холо "Аврора-и сурх" бо шамшер мебурад. Ва душманонро мисли культиватор даравад.
  Баъд чир-чир мекунад:
  - Ман ҳамаро мекушам!
  Светлана дар чанг низ тарсончак нест. Хитойро несту нобуд мекунанд. Ва дар айни замон бо пои урён он чизеро, ки марг мекорад, мепартояд.
  Ва дар айни замон фарьёд мезанад:
  - Шуҷоати кайҳонӣ -
  Серенада калон мешавад!
  Ва ба душманон чашмак занед!
  Баъд аз ин ӯ аз найча туф хоҳад кард!
  Ва баъд Олег Рыбаченко пароканда мешавад. Ва биёед бо пои худ на танҳо сӯзанҳо, балки бумерангҳоро низ ба сӯи чиниҳо мепартоем.
  Писарбачаи терминатори тезхаракат ана хамин тавр ба даст афтод.
  Ва дар баробари ин месарояд:
  - Душман намемонад моро,
  Гар нотавон бошем, мадад!
  Ва на давида, на давида...
  Агар на ба пеш!
  Ва Олег ҳуштак мезанад.
  Ва Маргарита онро гирифт ва бо ангуштони бараҳнааш чизи харобиовар ва марговар партофт. Ва дар айни замон вай суруд:
  - Ин паёми кобра хоҳад буд!
  Ва духтарак чашмак мезанад ва чир-чир мекунад!
  Наташа низ дар чанг бедарак нест. Вай онро гирифта, бо ангуштони урёнаш свастикаи тез партофт. Вай дар байни чиниҳо рахна карда, хиҷир зад:
  - Барои Ватанам!
  Ва он гоҳ Зоя дар ҷанг аст. Ва ӯ инчунин бо пойҳои луч ба душманонаш зарба мезанад.
  Ва бо дандонҳои луч чир-чир мекунад:
  - Ман чунин ҷанговар ҳастам, ман дар ҳақиқат як терминатор ҳастам!
  Пас аз он духтар бо шамшер мезанад. Ва дар болои шушаш чир-чир мекунад.
  - Банзай!
  Духтар аз афташ муборизаро бас намекунад. Ва бе сурмаи нодаркор мебурад.
  Аврора низ ба нобудшавӣ машғул хоҳад шуд. Вай хитоиро бе ягон киноя нест мекунад. Ва чанговарони зард меафтанд, ки гуё аз ним канда шуда бошанд.
  Ва духтари сурхрӯй дод мезанад:
  - Оташи коммунизм дар тамоми чахон аст!
  Ва боз онро гирифта, бо ду шамшер мезанад. Ва он гоҳ аз найча туф мекунад. Ва вай ба душман зарба мезанад.
  Бале, Аврора зебост ва худи комилият аст.
  Гарчанде ки Светлана аз ин бадтар нест. Ва вай инчунин ба чиниҳо латукӯб ва куштори табиӣ дод.
  Ва пойҳои урёнаш ба ҷанговарони зард тӯҳфаҳои ҳалокат меандозанд. Оре, хар кас онро дар мавчи баланд мекунад.
  Светлана фарёд мезанад:
  - Ҷанг хунин, муқаддас ва одилона хоҳад буд!
  Ва боз аз пои урёнаш чизе қотил баромад. Ва ба гуфтаи чиниҳо, ӯ ба шумо чӣ гуна хоҳад зад!
  Духтарон воқеан бо роҳи ҷудогона рафтанд. Ва онҳо маро каме рӯҳафтода намекунанд. Инхо занхо - занон ба хамаи занон!
  Олег Рыбаченко дар як хучуми тезу тунд. Онхо аллакай хазорхо хитоиро куштаанд. Хучуми чанговарони ин империяи зард суст шуд.
  Олег хичиррос зад:
  - Андозаи олии галаба!
  Маргарита онро гирифт ва бо ангуштони бараҳнааш чизеро партофт, ки марговар ва аз риштарош тезтар буд.
  Баъд духтар суруд хонд:
  - Мо ба тӯфонҳо муқобилат мекунем,
  Чаро ва чаро?
  Дар ҷаҳон бидуни ногаҳонӣ зиндагӣ кардан -
  Барои касе ғайриимкон аст!
  Маргарита як қубурро ба сӯи чиниҳо туф кард ва идома дод:
  - Муваффақият ё нокомӣ,
  Ва боло ва поён ҷаҳида!
  Танҳо бо ин роҳ, на ба таври дигар -
  Танҳо ҳамин тавр, на ба таври дигар...
  Зинда бод сюрприз!
  Ҳайратовар! Ҳайратовар!
  Зинда бод сюрприз!
  Ҳайратовар! Ҳайратовар!
  Зинда бод сюрприз!
  Ва танҳо боло - на як миллиметр поён!
  Духтар хеле рӯҳияи ҷангӣ нишон дод.
  Наташа низ дар маркази маркази ҷанг аст. Мисли вулкан оташ зада истодааст. Ва бо ангуштони бараҳнааш сӯзан мепартояд. Ба рақибон зарба занед. Ва ҷасадҳоро аз онҳо берун мегузорад.
  Баъд аз он духтар бо дандонҳои бараҳна месуруд:
  - Мо чунин терминаторҳо ҳастем, ба монанди роботҳои хоб ва зебоии бузург!
  Ва акнун духтарак бо шамшер мезанад. Ва он бисёр одамонро аз байн мебарад.
  Зоя низ дар гавгои чанг аст. Ӯ ҷангу ҷанҷол мекунад ва дандонҳояшро баровард ва ғуррон мекунад:
  - Моро касе боздошта наметавонад!
  Ва аз пои урёнаш як диски чиноихоро рахна кард. Ки гулӯҳои зиёдеро буридааст. Ва лашкарҳои империяи осмонӣ пахш карда шуданд.
  Ва духтарон бештар ва бештар фишор меоранд.
  Ин аст, ки чӣ тавр Аврора чизеро ба кор меандозад, ки металлро мебурад. Вай бисьёр каллахоеро, ки ба теппахо табдил ёфтаанд, мебурад. Ва ӯ ҷаҳида, парвоз мекунад ва онро гирифта, наъра мекунад:
  -Номи ман мушти ман аст!
  Ва боз ду шамшерро ҷунбонда, рӯдаҳоро аз чиниҳо меканад. Аммо дар айни замон, каме хиҷолат накашед.
  Ва пойҳои урёни вай бумерангҳои қотилро ба вуҷуд меоранд. Кадом каллахо дар каторхо даравида мешаванд.
  Баъд аз он чанговарн сурхпуш чир-чир мекунад:
  - Мо дар кабел намешавем!
  Бигзор хушбахтӣ дар рӯи замин бошад!
  Ва бо даҳони арғувонаш аз найча бештар гирифта, туф мекунад. Ва ҷанговарони империяи осмонӣ мисли сардиҳо бо орд хоҳанд афтод.
  Ҳамин тавр, Светлана дар ҷанг нишон дод ...
  Вай ба болои харифонаш оби ҷӯшон мепартофт. Ва он сӯзондагон онро гирифта, хеле ваҳшӣ фарёд мекунанд.
  Светлана гиря мекунад:
  - Забони ман!
  Ва бо пои урёнаш як-ду бумеранг мепартояд. Бисёр чинӣҳоро коҳиш хоҳад дод.
  Ва ҷасадҳои зиёдеро фишурда мекунад.
  Бачахо хамин тавр кор мекунанд.
  Ва онҳо бе маросими нолозим империяи Чинро барои худ буриданд. Не, онҳо ҳатто як тактикаи махсус доранд.
  Аллакай шумораи кушташудагони чинӣ ба даҳҳо ҳазор нафар мерасад. Ва духтарон танҳо хурсандӣ мекунанд ва мисли тӯб мепаранд.
  Олег Рыбаченко инчунин аэробатикаи олиҷаноберо, ки шумо тасаввур карда метавонед, нишон медиҳад.
  Ва писарак бо ду шамшер мезанад, ки дасту по ва сар ба ҳар тараф парвоз кунанд.
  Олег нидо мекунад:
  - Мешавад, ба галабаи катъии мо боварй дорам!
  Маргарита, ки пои лучашро партофт, тасдик кард:
  - Бале мешавад!
  Ва тамоми шаш нафар боз хам фаъолонатар ба буридан шуруъ карданд.
  . БОБИ Љ 2.
  Пас аз он ки қариб тамоми лашкари дусадҳазорнафарии Чин несту нобуд карда шуд, шаш нафар ҷанговарон ба қаъри Империяи Осмонӣ ҳаракат карданд. Барои он ки хитоихо ба шахрхои Россиян Сибирь баргарданд.
  Ҳамин тавр, ҷанговарон дар наздиктарин шаҳри калон ба ҷанговарони зард ҳамла карданд.
  Олег Рыбаченко чанговарони зардро пора-пора карда, хар ду шамшерро ба нишон дода, дод зад:
  - Мисли подшоххои рус!
  Ва сузанхои тез аз пои урёнаш парвоз мекарданд. Чанговарони Хитой зарба заданд.
  Маргарита чанговарони зардро бо шамшер бурида, онро гирифта, суруд:
  - Ҳоло мо таърих месозем!
  Ва аз пои урёнаш сузанхо ба суи чанговарони зард мепариданд.
  Баъд аз он Наташа дар ҷанг аст. Вай инчунин тӯҳфаҳои маргро мепартояд ва садо медиҳад:
  - Оянда азони мост! Шаъну шараф ба Россиян бузург!
  Ва пои бараҳна ва буридаи вай инро бо қувваи даҳшатбор берун мекунад. Ва у чиноихоро ба як селлюлоза хунрез хохад кард.
  Зоя низ бо ноумедӣ ҳакерӣ мекунад. Ва вай генерали хитоиро ним пора кард. Ва устухонҳояшро бурид.
  Баъд вай дод зад:
  - Барои галабаи бузурги ман!
  Ва бо пойҳои луч ӯ боз як тӯҳфаи қотилро оғоз хоҳад кард. Ва он бисёр чанговарони чиниро нокаут мекунад.
  Аммо вақте ки Аврора дар ҷанг аст, комилан даҳшатовар аст. Вай сарбозони чиниро ду баробар бурида, бо пои урёнаш тӯҳфаҳои кушанда мепартояд. Ва ҳамин тавр ӯ лашкари зардро нобуд мекунад.
  Не, Аврора воқеан ҷодугари сурх номида мешавад. Ва вай маглубнопазир аст.
  Ва сӯзанҳои марговар аз ангуштони урёни вай парвоз мекунанд. Онҳо ба чиниҳо заданд ва онҳо мисли сардиҳои бо рег меафтанд.
  Аврора аз болои шушаш наъра мезанад:
  - Русҳо маро мешиносанд,
  Ва онҳо онро олӣ меноманд!
  Ва боз зебоӣ сӯзани марговар мепартояд. Ва душман мисли гамбуск махкам аст.
  Аврора гиря кард:
  - Орзу кардан мумкин аст, аммо орзу кардан бад аст!
  Ва боз духтарак мисли бумеранг мезанад.
  Оре, ин сурхчатоб дар корхои харбй бештар аз як кило намак мехурд. Агар хирман куфта бошад, пас куфта мешавад.
  Ва боз духтари чусту чолоку оташин дар хучум аст.
  Ва он гох Светлана ба чанг майл дорад. Ва аз ин рӯ, ҳамаро бурида ва нобуд мекунад. Ва шамшерҳои вай мисли барқи дурахшонанд.
  Ва сӯзанҳо аз пойҳои луч парвоз мекунанд.
  Духтар гиря кард:
  - Қуввати бузурги ман -
  Бо ман бозӣ кардан мисли дӯст будан бо тимсоҳ аст!
  Бой Олег Рыбаченко мисли харвакта дар хучум аст. Вай монгуси тезкор аст. Ситораҳоро ба душман мерезад ва мепартояд.
  Ва чанговари чавон нидо мекунад:
  - Биёед, ба ҳамла равем,
  Мо хамаи хитоихоро маглуб мекунем!
  Ва ҳоло писар дар ҳамла аст.
  Ва духтарак Маргарита дар ҳаяҷони зиёд аскарони зардро торумор мекунад. Ва ангуштони урёнаш атои маргро мепартоянд.
  Ва духтар наъра мезанад:
  - Ғалаба азони ман хоҳад буд!
  Ва боз борони пур аз сӯзанҳо аз пойҳои урёнаш мешитобад.
  Ва сӯзанҳо марговар ва заҳролуд мебошанд.
  Маргарита дар ҳуҷум аст. Чиниҳо бар зидди вай хеле сахт мекашанд. Ва духтар як таҷассуми даҳшат аст.
  Ҳарчанд вай як ҷанговари зебост.
  Ва акнун пораи марг боз аз пои урёнаш парвоз мекунад. Ки ба душманон зарба мезанад.
  Наташа дар парвози ваҳшӣ аст. Чинхоро пора-пора мекунад. Ва шамшерҳои вай шафқат намедонанд.
  Ҷанговар наъра мезанад:
  - Ин галабаи калони мо мешавад!
  Ва сӯзанҳои хеле марговар ва хатарнок дубора аз пойҳои урёни зебоӣ парвоз мекунанд.
  Онҳо ба хитоиҳо ба миқдори зиёд таъсир мерасонанд. Бале, духтарон хеле хубанд.
  Ва дар ҳуҷум онҳо ба касе роҳ намедиҳанд.
  Аммо Зоя намедонад, ҳеҷ гоҳ сухане нест. Вай ба рақибони худ мегузарад. Ва шамшерҳои вай мисли чаллодонанд.
  Зоя аз болои шуш фарёд мезанад:
  - Ман раҳматро намедонам - танҳо марг!
  Ва пойҳои урёнаш чунон чизҳоеро мепартоянд, ки чиниҳо муқобилат карда наметавонанд!
  Ва баръакс, чанговар хар дакика суръат мегирад. Ин як майдони конькибозӣ дар ҳамла аст.
  Аврора низ чунин духтари шавковар аст. Акиб намемонад ва таслим намешавад. Ва вай дар ҳама чиз муваффақ мешавад.
  Вай бо ангуштони бараҳнааш як вентилятори пулодӣ партофт. Вай аскарони хитоиро бурид ва хитоб кард:
  - Дар империяи сурх оташе ба амал меояд, ки тамоми сайёраро гарм мекунад!
  Ва боз чизе, ки махсусан аз пои урёнаш пашшаҳоро мекушад.
  Ва ҷанговар боз дар баландии бузург аст.
  Ва инак, Светлана дар ҷанг аст. Аз план дур намешавад. Ва ӯ бо фишори ваҳшӣ худашро мезанад. Ва як диски тез аз пойҳои урёнаш парвоз мекунад. Ки ба таври дағалона рақибонро буридааст.
  Светлана бо хашми ваҳшӣ хиҷир мезанад:
  -Ман ҳамаатонро пора-пора мекунам!
  Ва духтар дар ҳамла аст. Ва пойҳои урёнаш хеле чолоканд.
  Минбаъд Олег Рыбаченко ба чанг майл дорад. Ин як писарбачаи терминатори ноумед аст. Он қувваи бузург ва фишори писари ваҳшӣ дар бар мегирад.
  Ва баъд кӯдак бо пои урён бумеранг мепартояд. Харифон бошад, якбора ду дазор голро аз даст доданд.
  Ин дар ҳақиқат қудрати харобиовар аст.
  Олег месуруд:
  - Дастнависи ман оддӣ аст -
  Ман думи гурбаро кашиданро дӯст намедорам!
  Ва теғ аз пошнаи урёни писарак парид ва чӣ гуна он ба чиниҳо зад. Онхо айнан руху далерии худро гум карданд.
  Олег бо хашму газаб гуфт:
  - Ҳеҷ гоҳ не нагӯ!
  Бача ба хучум... Баъд Владимир Кличко ба ёдаш омад. Бале, ин боксёр метавонист ба ринг баргардад. Чаро кӯшиш накунед? Агар саломат бошӣ, худат Худо гуфтааст, ки ҷанг кун!
  Писарбачаи Терминатор дар ҳамла. Вай хитоиро торумор карда, месарояд:
  Дӯсти ҷавон, ҳамеша ҷавон бош,
  Ба истироҳат шитоб накунед...
  Шод, далер, ғавғо бошед -
  Шумо бояд мубориза баред - пас мубориза баред!
  Марде бо хунукназарӣ -
  То ки шумо ҳамаро мағлуб кунед!
  Ман писари ҷовидон бо ҷонам,
  Чӣ натиҷа медиҳад!
  Ман писари ҷовидон дар ҷонам,
  Ва як қадам ба ақиб нагузоред!
  Ҷанговари ҷавон ва кӯдаки абадӣ дар ҳамлаи хашмгин ба Чин. Ӯ худро беҳтарин нишон хоҳад дод.
  Маргарита низ чанговарони зардро нобуд карда, месарояд:
  - Мо ҳеҷ гоҳ таслим намешавем!
  Ва вай бисёр хитоиро бурида, бо хандон илова кард:
  - Не, ҳеҷ гоҳ ба ман бовар накунед!
  Ва духтарак боз сӯзанҳои тези захрнокро партофт.
  Вай дар як ҳаракати босуръат ва беназир аст.
  Наташа дар набард, мисли Валкири зуд ва пурқувват аст. Вай далерона мубориза мебарад. Ва хитоиро тирборон мекунад.
  Вай аксар вақт дар осмон ҷанг мекард. Вай як лётчики аъло буд. Вай инчунин бояд дар аскарони пиёдагард мубориза барад.
  Аммо холо Наташа хитоиро ба души худ гирифтааст. Ва биёед бо тамоми ғазаби худ хирман кунем.
  Ва бумерангҳо ва сӯзанҳо аз пойҳои урёни вай парвоз мекунанд. Вай душманро торумор мекунад.
  Духтар месарояд:
  -Аммо ман ба тулӯи офтоб бовар дорам,
  Торикии зиндони зиндонро пароканда кунед!
  Зоя ба хитоиҳо ҳамла мекунад. Ва онро сахт мешиканад. Ва пойҳои урёнаш душманонро бидуни таваққуф торумор мекунанд.
  Ҷанговар дар ҳаракат. Вай мисли кобра ҷаҳида ва ҷаҳидан аст.
  Духтараки муйхои тиллоранг фарьёд мезанад:
  - Ояндаи мост,
  Мо мисли Ҷеди Найтс ҳастем!
  Ва он гоҳ вай ба ақиб бармегардад ва шуморо мезанад.
  Дар ҳамлаи навбатӣ Аврора аст. Духтараки сурхрӯи мазлум ва ҷанговар. Вай ба хучум гузашта, суръатро боз хам баландтар бардошт. Шамшерҳои вай мисли теғи осиёб аст.
  Зебоии оташин бароварда шуд:
  - Барои тамоми олам чунин хушбахтй мешавад!
  Ва боз духтарак ба суръати ваҳшӣ меравад. Ин олиҳаи воқеии ҷанг аст.
  Светлана низ месарояд, ба боло ва поён ҷаҳида:
  - Сад ба сад, полк ба полк,
  Рыцарҳои рус бо шамшер буриданд!
  Ва акнун ангуштони пои луч чизеро мепартоянд, ки онро сипар инъикос намекунад.
  Ин духтар аст. Як ҷавҳари ҳақиқӣ.
  Наташа бо дандонҳои барҷаста чир-чир мекунад:
  - Ба ман таълим додан кори ту нест!
  Ва бо пои урёнаш маргро мепартояд.
  Аврора розӣ аст:
  - Аслан чизе ба мо таълим додан нест!
  Цанговарон харакати худро метезонанд. Қариб тамоми шаҳр аллакай бо ҷасадҳо пур шудааст. Бале, хитоихо ба нобудшавй ran заданд. Хамагй шаш кас, вале барои як армияи том кор мекунанд.
  Олег Рыбаченко вокеаи яке аз эльфхоро ба хотир овард. Вай дар Рейхи сеюм ба охир расид ва тавонист ӯро бовар кунонад, ки ба Луфтваффе фиристода шавад.
  Бале, элф, гарчанде ки қадаш хурд бошад ҳам, хеле зуд, қавӣ ва аксуламали аъло аст. Умуман, элфҳо дар ҳолати ҷисмонӣ ва суръати тафаккур аз одамон бартарӣ доранд. Ва як бор дар ҳавопаймо, элф ва ҳатто аз хуни шоҳона, худро уқоб ҳис мекунад.
  Ва ин ҷанговар тавонист 20 апрели соли 1944 ба муносибати зодрӯзи Фюрер 538 ҳавопаймои душманро сарнагун созад, аммо худаш ҳеҷ гоҳ парронда нашудааст.
  Дар давоми дусад ҳавопаймои аввал, элф Салиби Найт Салиби оҳанро бо баргҳои дуб, шамшерҳо ва алмосҳо гирифт. Зиёда аз сесад нафар аллакай ордени Уқоби Олмон бо алмос. Барои чорсад Салиби Найтс аз Салиби оҳан бо дуби тиллоӣ баргҳои шамшер ва алмос. Ва барои панҷсадсола ҳавопаймо - Салиби бузурги оҳанин. Ҳамин тариқ, элф миқдори рекордии ҷоизаҳоро ҷамъоварӣ кард ва дар ин робита ӯ ҳатто Ҳерман Герингро мағлуб кард ва рутбаи полковникро гирифт.
  Хол он ки у дар самолёт хамчун аскари каторй чанг мекард.
  Ҳамин тариқ, гарчанде ки дар Люфтваффе чунин як аскари барҷаста пайдо шуд, вай ба рафти ҷанг аз ҳад зиёд таъсир нарасонд. Дарвоқеъ, агар шумо шаш аси аввалини Luftwaffe-ро дар таърихи воқеӣ гиред, онҳо дар маҷмӯъ беш аз якуним ҳазор ҳавопайморо задаанд. Хуб, ин ба вермахт чй кадар ёрй расонд?
  Ҳарчанд эҳтимол дорад, ки шумори ҳавопаймоҳои сарнагуншуда тавассути таблиғоти Геббельс зиёд шуда бошад.
  Бисёр одамон ба ин рақамҳо сахт шубҳа доштанд.
  Аммо элф ин қадар мошинҳоро ростқавлона зада галтонд ва худи ӯ ягон ҷанговарро талаф надодааст.
  Аммо баъд Олег Рыбаченко бо у вохурда пурсид:
  - Чаро рейхи сеюмро, ки кувваи шарир ба шумор меравад, ташвиш додед?
  Элф мантиқан қайд кард:
  - Чунки дар дуньё умуман кувваи нек нест! Оё шумо фикр мекунед, ки Сталин ва шарикони ӯ муқаддасанд?
  Олег бо табассум гуфт:
  - Аммо дар СССР, ки ин кадар самолётхоро зада галтонда будед, туро бо калонаш Г худ худо мешумурд! Ва аз ин рӯ, шумо бояд туф кунед ва лаънат кунед!
  Элф самимона гуфт:
  - Мохи октябри соли 1942, вакте ки ман барои рейх ба чанг шуруъ кардам, нати-чаи чанг хануз маълум набуд. Ба фикри шумо, ман шонси дар байни ғолибон буданро надорам?
  Олег Рыбаченко софдилона чавоб дод:
  - Агар шумо ба СССР гузаштед, ба фикрам шуморо мебахшанд ва кабул мекунанд. Қаҳрамонон ва ҷанговарони бузург дар ҳама ҷо қадр карда мешаванд!
  Элф табассуми дурахшон кард ва ҷавоб дод:
  - Ташаккур барои пешниҳод! Аммо вакте ки чанги дуйуми чахон ба охир мерасад, ман бо мукофотхо ба сайёраи худ бармегардам... Ва албатта, дигар парвое нахохам кард, ки Германия бохт. Муҳим он аст, ки ман худро қаҳрамон нишон додам ва ба таърихи авиатсия ҳамчун беҳтарин эйси ҳама давру замон дохил шудам!
  Олег Рыбаченко бо таассуф гуфт:
  -Ба хотири шумо чанд нафар бачаҳои хуб мурданд!
  Элф чир-чиррос зад ва мантиқан хотиррасон кард:
  - Рудель хам хаст... Вай хам супермен аст!
  Олег сар ҷунбонд:
  - Рудель... Ин мисли қаҳрамони комикс аст!
  Элф ғур-ғур кард:
  -Ман ҷанговар будам ва ҳастам ва хоҳам буд! Пас ман кӯшиш мекунам, ки шумораамро ба ҳазор расонам!
  Олег Рыбаченко шубҳа кард:
  - Вакт доред? 9 май соли 1945 Рейхи сеюм таслим мешавад!
  Элф бо завқ пурсид:
  - Метавонед аниктар гуед, ки сурххо ва иттифокчиён кай ва дар кучо ва дар кадом вакт бо кадом кувва хучум мекунанд?
  Олег бо тааччуб пурсид:
  - Ин ба ту чаро лозим?
  Элф ростқавлона ҷавоб дод:
  - Ман мехоҳам ҷангро ба таври ночиз дароз кунам, то фароғат дарозтар давом кунад!
  Баъд Олег таппонча бароварда чавоб дод:
  -Ман метавонистам туро парронам, аммо ин корро намекунам!
  Офарин ҳайрон шуд:
  -Ва чаро?
  Олег Рыбаченко катъиян изхор намуд:
  - Бигузор вичдонат чазо дихад!
  Ва онҳо ҷудо шуданд ...
  Олег Рыбаченко гумон мекард, ки ин элфро бехуда накуштааст. У боз чанд самолётро зада галтонад? Ин танҳо даҳшатнок хоҳад буд.
  Ва писарак боз бо ангуштони бараҳнааш бумеранги маргро сар дод.
  Маргарита хитоиро дар чанг фаъолона нест мекунад. Пойҳои урёнаш ӯро бо тӯҳфаҳои қотил чунон дақиқ заданд, ки шумо танҳо дар ҳайрат мешавед.
  Духтари категорияи супермен.
  Ва фаъолияти вай дар набард мисли ҳайвони зағир аст.
  Не, ин хел духтарро хеч кас наметарсонад, хатто ду миллиард хитой бошад хам.
  Аммо, Маргарита бояд чӣ кор кунад?
  Вай Ватани худро мухофизат мекунад.
  Олег Рыбаченко хитоиро торумор карда, месуруд:
  - Ватани зебои Русия вуҷуд надорад,
  Барои ӯ мубориза баред ва натарсед ...
  Дар коинот кишвари зеботаре нест -
  Тамоми коинот машъали нур аст, Рус'!
  Писарак аз ҷояш ҷаҳида суръат мегирад ва ҳамаро лагадкӯб мекунад.
  Наташа низ мубориза мебарад ва месарояд:
  Соли марговар, шояд бовар накунӣ,
  Ҳазору нуҳсаду наваду нӯҳ...
  Дар доираҳои ҷолиб роҳ рафтанро бас кунед,
  Шайтон шохҳои тиллоии худро мегардонад!
  Ва духтар боз бо пои урёнаш туҳфаи қотилро мепартояд.
  Зоя низ дар чанг аст, захмдор шуда, чанг мекунад. Духтари фаъол. Ва агар бо шамшер занад, ҳама чиз ба дур парвоз мекунад.
  Ва пойҳои урёнаш ин қадар фаъолона тӯҳфаҳо мепартоянд. Ва онҳо душманони зиёдеро аз байн мебаранд.
  Бале, чиниҳо равшан рӯзҳои сиёҳ доранд.
  Аврора бе ягон раҳму шафқат зарба мезанад. Ва пойҳои урёни вай чизе бештар аз марговар аст. Ин одатан олиҳаи нестшавӣ аст.
  Ва дар он ҳазор шайтон ҳаст.
  Светлана хитоихоро бо шавку хаваси калон торумор карда, хитоб мекунад:
  - Оянда дар он аст
  Барои он ки мо набояд гурба бошем!
  Ва пои урёнаш боз чизе мепартояд ва душманон пора-пора мешаванд.
  Духтари ҷанговар аэробатика дар вай аст!
  Шаҳрро аз чиниҳо тоза карда, шаш нафар танаффус гирифтанд. Дарҳол хукро куштанд ва пурра бирён карданд.
  Онро пора-пора карда, ба хӯрдан шурӯъ карданд.
  Наташа қайд кард:
  - Рыцарҳои Уолтер Скотт якбора бисёр хӯрок мехӯрданд!
  Олег Рыбаченко хандид ва хотиррасон кард:
  - Дюма ҳам! Портос як қӯчқорро ҳамин тавр хӯрд!
  Наташа хандид:
  - RAM? Чаро хуки вахшй не?
  Олег дар чавоб суруд:
  Ҳама хешовандони лаънатӣ,
  Амаки ман, ки хукро гирифта буд...
  Вақте ки ӯ зинда буд, - ӯ маро огоҳ кард -
  Аз одам канибал зан гирифтан мумкин нест!
  Маргарита тасдиқ кард:
  - Ин суруди ваҳшӣ аст! Аммо ман чизи рӯҳбаландтар мехоҳам!
  Олег қайд кард:
  - Рӯҳӣ? Ин хуб аст!
  Ва писарак чизе месуруд...
  Аммо Аврора сухани уро бурида гуфт:
  - Ба шумо суруд хондан лозим нест, балки амал кунед.
  Ва духтарак аз камарбандаш iPhone-ро баровард. Олег табассум кард, Наташа табассумашро ба ӯ дода, пешниҳод кард:
  - Бо сурхчаҳо танкҳо бозӣ кунед!
  Аврора розӣ шуд:
  - Ман ин бозиро дӯст медорам!
  Ва духтари қаҳрамон ба даст овардани параметрҳо оғоз кард.
  Олег Рыбаченко флоти танкиро ба зимма гирифт.
  Аврора огоҳ кард:
  - Як танк барои як! Дуэлро санҷед!
  Писар розӣ шуд:
  - Ин дуруст аст!
  Олег танки олитарини советии солхои чилум - ИС-7-ро интихоб кард. Мошини аҷибе, ки ҳеҷ гоҳ мошини истеҳсолӣ набуд. Вай ҳама чизро дорад: зиреҳ, силоҳ ва суръат. Галои воқеӣ!
  Аврора E-75 дорад. Мошин каме бадтар аст. Ва вазнинтар ва суръати камтар, захираи нерӯ ва таппончаи каме заифтар. IS-7 дар муқоиса бо 128 барои E-75 130 миллиметр дорад. Зиреҳи немисҳо шояд ғафстар бошад, аммо ин бо нишебии бештари IS-7 ҷуброн карда мешавад. Ва паҳлӯҳои Фритс баландтаранд ... Ин ҳама дуруст аст, аммо ...
  Аврора E-75-ро ба сатҳи М интиқол медиҳад... Ва мошин беҳтар мешавад. Ва муҳаррик пурқувваттар аст ва силуэт хеле пасттар аст ва таппонча як баррели дарозтар дорад. Бале, акнун зиреҳпӯш ғафс шудааст. Вазни як танки олмонӣ ҳанӯз наваду панҷ тонна аст, дар муқоиса бо танки шӯравӣ шасту ҳашт. Ва пас аз модернизатсия он як тарҳи шабеҳ дорад ва ҳоло тавонотар хоҳад шуд.
  Аммо IS-7 бидуни таҳия боқӣ монд. Дар таърихи воқеӣ ҳеҷ кас инро пешгӯӣ накардааст.
  Хуб, Олег, биёед худамонро ба кор андозем.
  Аммо писарбача гум нашудааст. Азбаски душман навсозӣ кардааст, бача коре мекунад ва снарядҳои парро истифода мебарад. Ва он гоҳ муборизаи хеле хуб хоҳад буд.
  ИС-7 наздик шуда истодааст. Аммо ба ҳар ҳол, нишондиҳандаи ронандагии Олмон ҳанӯз беҳтар аст.
  Аврора аз тупи дарози тупаш тир холй мекунад. Аммо ӯ то ҳол ба он ҷо расида наметавонад.
  Ва писарбачаи терминатор наздиктар мешавад ва трекҳоро мегардонад. Аз афташ, писарбача ба худаш боварии комил дорад.
  Аврора пас аз тири навбатй ахлоқӣ кашид:
  - Муш метавонад филро бикушад!
  Ва чанг давом кард, Олег снаряди 130-милли-метриро ба узели корпус зада бурд ва галаба кард. Бо вучуди хамаи хилаю найрангхо.
  Аммо умуман танкхои солхои чилум мошинхои гуногун доранд. Лоиҳаи хеле пурқувват - "Шоёни Шер". Вазни он сад тонна, туп 210 миллиметр калибр, зиреҳи фронталӣ дар кунҷ 300 мм, паҳлӯҳо 200 мм, муҳаррикаш 1800 қувваи асп аст.
  Ин машина - хатто ИС-7 хам танхо аз пахлуяш даромада, махкам шуда метавонад. Ва он дар ҳақиқат бузург аст!
  Аврора бо дандонҳои луч месуруд:
  - Ин уқоб аст, ки аз офтоб баландтар парвоз мекунад!
  Ва вай хомӯш монд...
  Пас аз хӯрокхӯрӣ шаш нафар ба шаҳрҳои Чин рафтанд. Холо ба мо лозим аст, ки сулху осоишро ба даст оварем ва манчжурхоро аз хучум руй дихем.
  Духтарон ва писарбача ба хитоиҳо ҳамла карданд ва боз бисёриҳоро бо шамшер ва ангуштони бараҳна куштанд.
  Баъд чанговарон аз тупхои асиршуда тирпарронй карданд. Ва бисьёр хитоихо кушта шуданд.
  Олег Рыбаченко кайд кард:
  - Шояд беҳтар аст, ки ҳимоявӣ бозӣ кунем? Оё он ягон хел зишт мешавад?
  Аврора эътироз кард:
  - Мафхуми чанги пешгирикунанда вучуд дорад!
  Олег ба хотир овард:
  - Виктор Суворов хам исбот карданй шуд, ки чанги Германияи фашистй ба мукобили СССР пешгирикунанда буд!
  Аврора дандонҳояшро баровард ва фарёд зад:
  -Магар ҳамин тавр нест?
  Олег сарашро ҷунбонд:
  - Шубҳанок!
  Маргарита ба хотир овард:
  - Ман ин китобро хондам. Дар назари аввал вай боварибахш менамояд. Аммо агар шумо чуқуртар кобед ...
  Аврора бо розигӣ сар ҷунбонд:
  - СССР чанги хучумкунанда тайёр мекард ва ин факт аст!
  Маргарита қайд кард:
  - СССР хатто баъди чанг ба чанги хучумкунанда тайёрй медид. Аммо ҳамла ҳеҷ гоҳ сар нашудааст!
  Олег мантиқан қайд кард:
  - Агар Сталин хучумро ба накша гирифта бошад, пас ин дар давраи баъдтар анчом дода мешуд, ки аввал дивизияхои худро бо танкхо ва дигар техника таъмин мекард. Ва ҳавопаймоҳои нав танҳо ба қисмҳо ворид шуданро оғоз карданд, ҳатто пилотҳо онро азхуд накардаанд!
  Аврора низ мантиқан эътироз кард:
  - Агар армиям советй аз нав мусаллах мешуд, пас армияи немис хам дар як чо намеистод. Вакте ки СССР самолётхои навтаринро мебарорад, краутхо истехсоли тачхизоти навтаринро зиёд мекунанд.
  Таъхир бартарии Сталинро зиёд намекард. Баръакс, фашистон, ки потенсиали Аврупо доранд, метавонистанд дар микдори тачхизот бо сифати бехтар ба Россия расида гиранд!
  Олег Рыбаченко шубҳа кард:
  - Чӣ шуморо водор мекунад, ки сифати онҳо беҳтар буд?
  Аврора софдилона чавоб дод:
  - Вале мо соли 1941 галаба карда будем! Агар онҳо аз ҷиҳати шумора камтар мебуданд, шояд аз ҷиҳати сифати технология бартарӣ доштанд!
  Писари нобиға шубҳа кард:
  - Ман чунин фикр намекунам!
  Маргарита қайд кард:
  -Соли чилу як аср сир аст. Чаро Артиши Сурх, ки расман пурқувваттар буд, пас аз ҷанг дар ҷанг мағлуб шуд? Ва он гоҳ, ки расман ва воқеан заифтар шуд, вай ғолиб шуданро оғоз кард?
  Олег Рыбаченко чунин чавоб дод:
  - Ин як сирри бузурги чанги дуйуми чахон аст!
  Наташа таклиф кард:
  - Дар ин ҷо аз ҷониби қудратҳои боло дахолат карда шуд!
  Олег сар ҷунбонд:
  - Дар ҳақиқат чизе рӯй дод!
  Августин гиря кард:
  - Бутҳои мо дар хунанд, худоёни мо худоёни ҷанганд!
  Зоя розӣ шуд:
  -Худои ҷанг низ дар хунанд!
  Баъд аз он Олег ва Аврора ба бозӣ кардани стратегияи Ҷанги Дуюми Ҷаҳонӣ шурӯъ карданд. Аврора барои Гитлер аст, Олег барои Сталин аст.
  Аллакай мубоди-лаи зарбахои хакикй ба амал омад. Аврора коди қаллобӣ ва як қатор танкҳои силсилаи "Е"-ро истифода бурда, ба Маскав рахна кард. Того ва Олег коди қаллобӣ ва IS-7-ро истифода бурданд, ки онҳо ба немисҳо зарба заданд. Ва досро дар болои санг ҷамъ кард. Ва бисьёр тобутхо. Бигзор он виртуалӣ бошад.
  Олег Рыбаченко бо шавку завк бозй мекунад ва аскарони у мудофиаи немисхоро рахна мекунанд. Онҳо дегхонаҳо месозанд. Aurora рамзи қаллобиро дубора иҷро мекунад. Мубодилаи хеле ваҳшӣ вуҷуд дорад.
  Писарбачаи нобига месуруд:
  - Дар ҷое дар Кама - мо худамонро намедонем,
  Дар ҷое дар Кама - дарёҳои модар!
  Бо дастат намерасад, бо пои ту намерасад,
  Хуб, агар лозим бошад, мо покерҳоро интиқол медиҳем!
  Ва танкхои советй фашистонро торумор мекунанд. Аз IS-7 дида сардтар чизе нест. Ва шумо метавонед бо "Мушҳо" ва "E-100" бехатар мубориза баред. Танки советй аз ин гуна дахшатхо наметарсад.
  Онҳо вазнинтаранд, аммо ин маънои онро надорад, ки онҳо қавитаранд.
  Ва Олег бо мошинхо зуд пеш меравад. Ва он мисли ҳазор шайтон дар ӯ аст.
  Кӯдаки аҷоиб месарояд:
  - Мо Краутҳоро мешиканем, чӯҷа-чик-та!
  Ва баъд кушунхои советй боз як садди дигар гирифтанд. Онҳо мисли нобиғаҳои набардҳо ва задухӯрдҳо ҳастанд!
  Бо вуҷуди ин, Аврора низ оддӣ нест. Ва ӯ бо фишори хашмгин амал мекунад. Ба зери чархи Армияи Сурх куввахои наву нав ва нав мепартояд.
  Ва паҳлавони сурхрӯй месарояд:
  - Душманонам пеши родамро намегиранд! Ман фарохи коинотро фатх хохам кард!
  Ва полкхои наву нав ба чанг дохил мешаванд.
  Олег Рыбаченко бо шодй месуруд:
  Краутҳо ба шӯриш мераванд,
  Душман полкро ба пеш харакат кард...
  Аммо ориёиҳои девона -
  Русҳо бо душманӣ рӯ ба рӯ мешаванд!
  Пӯсти хук мекананд,
  Душман ба хок мерезанд -
  Русҳо бо хашм мубориза мебаранд
  Мушти солдат сахт аст!
  Ва писарак боз як манёври гардишгарро анҷом дода, аскарони Аврораро иҳота мекунад.
  Бале, бача доно аст, гап нест.
  Аврора гиря кард:
  - Не, ман таслим намешавам, аммо ман ҳамеша медонистам, ки чӣ гуна ҷанг кунам!
  Олег Рыбаченко розй шуд:
  - Мо таслим намешавем! Мо туро танҳо нест мекунем!
  Ва холо кушунхои советй боз хучум мекунанд. Ва рамзи қаллобон дигар ба Краутҳо кӯмак намекунад.
  Он гоҳ Аврора оқилона вариантро тағир медиҳад. Ва Бритониё ва ИМА ба ҷанг дар тарафи худ дохил мешаванд. Чанговарони ин армия ба чанг шитофтанд. Ва биёед ба душман фишор оварем.
  Аммо танкхои советии ИС-7 "Шерманхо" ва "Першингхои" ШМА, инчунин танки "Черчилль"-и Англияро боз хам осонтар несту нобуд мекунанд.
  Бе ягон зарари худ.
  Аврора гиря кард:
  - Хайр, шумо шайтони хурдакак ҳастед!
  . БОБИ Љ 3
  Ҷанговарони асри бисту як боз бо хитоиҳои асри XVII бархӯрд карданд.
  Империяи Осмон аскарони зиёде дорад. Онхо чун дарьёи бепоён равонанд.
  Олег Рыбаченко хитойхоро бо шамшер бурида, бонг зад:
  - Мо ҳеҷ гоҳ таслим намешавем!
  Ва диски тез аз пои урёни писарак парид!
  Маргарита рақибони худро торумор карда, ғур-ғур кард:
  - Дар дуньё барои корнамоихои кахрамонона чой дорад!
  Ва сӯзанҳои заҳролуд аз пойҳои урёни духтар парешон шуда, ба чиниҳо зарба заданд.
  Наташа низ ангуштони пои бараҳнаашро ба қатл партофт ва дод зад:
  - Мо харгиз фаромуш намеку-нем ва намебахшем.
  Ва шамшерҳои вай дар осиёб аз хитоиҳо гузаштанд.
  Зоя душманонро пора-пора карда, фарьёд зад:
  - Барои фармоиши нав!
  Ва сӯзанҳои бештар аз пои урёнаш пароканда шуданд. Ва дар чашму гулӯи аскарони Чин.
  Оре, маълум буд, ки чанговарон ба хаячон мео-янд ва ба дахшатнок медароянд.
  Аврора ба аскарони зард заду чир-чиррос зад:
  - Иродаи оханини мо!
  Ва тӯҳфаи нави қотил аз пойҳои урёни вай парвоз мекунад. Ва чанговарони зард меафтанд.
  Светлана осиёбро мерезад, шамшераш барк аст.
  Хитоихо мисли банди бурида хобидаанд.
  Духтар бо пои урён сӯзан мепартояд ва чир-чир мекунад:
  - Вай барои Модар Россия галаба мекунад!
  Олег Рыбаченко бар зидди чиниҳо пеш меравад. Писарбачаи Терминатор сарбозони зардро буридааст.
  Ва дар айни замон, ангуштони пойҳои урёни писар сӯзанҳоро бо заҳр мепартоянд.
  Писар наъра мезанад:
  - Шаъну шараф ба ояндаи Рус!
  Ва дар ҳаракат он сару даҳони ҳамаро мебурад.
  Маргарита хам харифони худро торумор мекунад.
  Пойҳои урёнаш танҳо медурахшад. Чиниҳо шумораи зиёди одамон мемиранд. Ҷанговар нидо мекунад:
  - Ба сархадхои нав!
  Ва он гоҳ духтар онро гирифта, мезанад...
  Оммаи ҷасадҳои солдатҳои Хитой.
  Аммо Наташа дар хучум аст. Ӯ хитоии худро бурида, месарояд:
  - Рус бузург ва дурахшон аст,
  Ман як духтари хеле аҷиб ҳастам!
  Ва аз пойҳои урёнаш дискҳо парвоз мекунанд. Ки гулӯи хитоҳоро буриданд. Бале, ин духтар аст.
  Зоя дар хучум аст. Вай бо ду даст аскарони зардро мебурад. Туф аз найча. Ва бо ангуштони бараҳнааш сӯзанҳои марговар мепартояд.
  Ва дар баробари ин ба худ месарояд:
  - Э, клуби хурдакак, рафтем!
  Эҳ, дӯстдоштаи ман хоҳад кард!
  Аврора хитоиро бурида, аскарони зардро нест карда, фарьёд мезанад:
  - Ҳама мӯйсафед ва пӯсти ҳайвонот,
  Ӯ бо калтак ба полиси шӯришӣ ҳамла кард!
  Ва агар ангуштони бараҳнаашро ба сӯи душман партофт, филро мекушад.
  Ва он гоҳ ӯ хиҷил мезанад:
  - Гургҳо!
  Светлана дар хучум аст. Вай хитоиро мерезад ва мерезад. Бо пойҳои урён ӯ ба онҳо тӯҳфаҳои маргро меандозад.
  Вай осиёбро бо шамшер идора мекунад.
  Бисьёр чанговаронро торумор карда, фарьёд мезад:
  - Галабаи калон дар пеш аст!
  Ва боз духтарак дар ҳаракати ваҳшӣ аст.
  Ва пойҳои урёнаш сӯзанҳои марговарро мепартоянд.
  Олег Рыбаченко чахида баромад. Писарак сальто кард. Дар як ҷаҳида бисёр чинӣ бурида.
  Сӯзанҳоро бо ангуштони пои бараҳна партофт ва гулдуррос зад:
  - Шаъну шараф ба далерии зебои ман!
  Ва боз писарбача дар ҷанг аст.
  Маргарита ба хучум мегузарад. Ҳама душманонро дар як саф мерезад. Шамшерҳои вай аз теғи осиёб сардтаранд. Ва ангуштони бараҳна атои маргро мепартоянд.
  Духтаре дар ҳамлаи ваҳшӣ. Ҷанговарони зардро бе маросим нест мекунад.
  Ва он гоҳ-гоҳ ҷаҳид ва печида мешавад!
  Ва тӯҳфаҳои нобудшавӣ аз вай парвоз мекунанд.
  Ва чиниҳо мурданд. Ва тамоми теппаҳои мурдаҳо ҷамъ шудаанд.
  Маргарита гиря мекунад:
  - Ман як ковбойи амрикоӣ ҳастам!
  Ва боз сӯзан ба пои урёнаш партофта шуд.
  Ва он гоҳ боз даҳҳо сӯзанҳо!
  Наташа дар ҳуҷум низ хеле хуб аст.
  Ва бо пои урёнаш мепартояд ва аз найча туф мекунад.
  Ва аз болои шушаш фарёд мезанад:
  - Ман марги дурахшонам! Шумо танҳо бояд бимиред!
  Ва боз зебоӣ дар ҳаракат аст.
  Зоя ба харобазорҳои ҷасадҳои чинӣ ҳамла мекунад. Ва инчунин аз пойҳои урёни вай бумерангҳои харобкорӣ парвоз мекунанд.
  Ва чанговарони зард меафтанду меафтанд.
  Зоя нидо мекунад:
  -Духтари пойлуч, туро маглуб мекунад!
  Ва даҳҳо сӯзанҳо аз пошнаи урёни духтар парвоз мекунанд. Ки рост ба гулӯи чиниҳо мераванд.
  Он гоҳ онҳо мурданд.
  Дурусттараш, комилан мурдааст.
  Аврора дар хучум аст. Кушунхои зардро несту нобуд мекунад. Шамшерҳои вай дар ду даст бардошта мешаванд. Ва вай чунин як ҷанговари аҷиб аст.
  Тӯфоне аз сарбозони Чин мегузарад.
  Духтаре, ки мӯйи сурх дорад наъра мекунад:
  - Оянда пинҳон аст! Аммо он пирӯз хоҳад шуд!
  Ва дар ҳамла, як зебоӣ бо мӯйҳои оташин.
  Аврора дар ваҷҳи ваҳшӣ наъра мезанад:
  -Худои ҷанг ҳама чизро пора-пора мекунанд!
  Ва ҷанговар дар ҳамла аст.
  Ва пойҳои урёнаш бисёр сӯзанҳои тезу заҳрнокро мепартоянд.
  Светлана дар ҷанг. Ва хеле дурахшон ва ҷанговар. Пойҳои урёнаш ин қадар чизҳои кушандаро берун мекунанд. На одам, балки марг бо мӯйи зард.
  Аммо агар он вайрон шавад, шумо онро боздошта наметавонед.
  Светлана месарояд:
  - Ҳаёт асал нахоҳад буд,
  Пас, дар рақси мудаввар ҷаҳед!
  Бигзор орзуи шумо амалӣ шавад -
  Зебоӣ одамро ба ғулом табдил медиҳад!
  Ва ҳаракати духтар торафт бештар хашмгин мешавад.
  Хамлаи Олег торафт суръат мегирад. Писарбача хитоиро мезанад.
  Пойхои урёнаш сузанхои тез мепартоянд.
  Ҷанговари ҷавон хиҷил мезанад:
  - Империяи девона ҳамаро пароканда мекунад!
  Ва боз писарбача дар харакат аст.
  Маргарита дар фаъолияти худ духтари ваҳшӣ аст. Ва душманонро торумор мекунад.
  Ҳамин тавр, вай бо пои урёнаш нахӯдро бо маводи тарканда сар дод. Вай таркида, дархол сад нафар чинакчиёнро ба хаво мепартояд.
  Духтар фарёд мезанад:
  - Галаба холо хам ба мо меояд!
  Ва осиёбро бо шамшер идора мекунад.
  Наташа харакатхои худро тезонд. Духтарак чанговарони зардро мебурад. Ва ҳамзамон фарёд мезанад:
  - Империяи Россияро галаба интизор аст.
  Ва биёед хитоиро бо суръати тез нест кунем.
  Наташа духтари терминатор аст.
  Фикр намекунад, ки бозистед ё суст кунед.
  Зоя дар хучум аст. Шамшерҳои ӯ гӯё салати гӯштро мебуранд. Духтар аз болои шуш фарёд мезанад:
  - Начоти мо амал мекунад!
  Ва ангуштони луч низ чунин сӯзанҳоро мепартоянд.
  Ва оммаи одамоне, ки гулӯяшон сӯрох шуда, дар теппаҳои мурдаҳо хобида буданд.
  Аврора духтари девона аст. Ва он ҳамаро нобуд мекунад, ки гӯё роботи аз гиперплазма сохташуда бошад.
  Вай аллакай бештар аз сад нафар чинакчиёнро нест кард. Аммо ҳама чиз суръат мегирад. Ва ҷанговар низ наъра мекунад.
  - Ман хеле мағлубнашавандаам! Зеботарин чизе дар ҷаҳон!
  Ва боз зебоӣ дар ҳамла аст.
  Ва аз ангуштони бараҳнааш нахӯд мебарояд. Ва сесад хитои аз таркиши пурзур пора шуд.
  Аврора месуруд:
  -Шумо ҷуръат надоред, ки замини моро забт кунед!
  Светлана низ дар ҳуҷум аст. Ва он ба шумо як унс мӯҳлат намедиҳад. Духтари терминатори ваҳшӣ.
  Ва душманонро несту нобуд мекунад ва хитоиро нест мекунад. Ва аллакай як микдор чанговарони зард ба чуйбор ва кад-кади роххо афтода буданд.
  Шаш нафар ваҳшӣ шуданд. Ин ҷанги ваҳшӣ буд.
  Олег Рыбаченко ба кор баргашт. Ва ӯ ҳарду шамшерро ҷунбонда, пеш меравад. Ва писарбачаи терминатор осиёбро идора мекунад. Чинҳои мурда меафтанд.
  Оммаи ҷасадҳо. Тамоми куххои танхои хунолуд.
  Писарбача як стратегияи ваҳшӣ дар хотир дорад. Дар он ҷое, ки аспҳо ва одамон низ бо ҳам омехта шуданд.
  Олег Рыбаченко чир-чир мекунад:
  - Вой аз ақл!
  Ва даҳҳо пул хоҳад буд!
  Ва Terminator Boy дар як ҳаракати нав. Ва пои урёнаш чизе гирифта мепартояд.
  Писарбачаи нобига наъра зад:
  - Мастер-класс ва Adidas!
  Ин як намоиши воқеан олӣ ва олӣ буд. Ва чанд нафар чинӣ кушта шуданд? Ва онҳо шумораи зиёди бузургтарин ҷангиёни зардро куштанд.
  Маргарита низ дар ҷанг аст. Артиши зард ва ғурронро нест мекунад:
  - Полки зарбаи калон! Мо ҳамаро ба тобут меронем!
  Ва шамшерҳои вай ба сӯи чиниҳо буриданд. Оммаи чанговарони зард аллакай фурУ рафтааст.
  Духтар гиря кард:
  - Ман ҳатто аз пантера сардтарам! Исбот кунед, ки шумо беҳтарин ҳастед!
  Ва нахѓд бо маводи таркандаи пурқувват аз пошнаи урёни духтар парвоз мекунад.
  Ва вай ба душман зарба мезанад.
  Ва ӯ баъзе аз мухолифонро гирифта нобуд мекунад.
  Ва Наташа дар қудрат аст. Ва вай ба рақибони худ зарба мезанад ва ҳеҷ касро ноумед намекунад.
  Шумо аллакай чанд нафар хитоиро куштаед?
  Ва дандонҳояш хеле тезанд. Ва чашмон хеле сапфиранд. Ин духтарак чаллоди асосист. Хол он ки хамаи шариконаш чаллоданд!
  Наташа нидо мекунад:
  - Ман девонаам! Барои шумо ҷарима мешавад!
  Ва боз духтарак бисёр хитоиро бо шамшер мекушад.
  Зоя дар харакат аст ва бисьёр чанговарони зардро нобуд кардааст.
  Ва пойҳои луч сӯзан мепартоянд. Ҳар як сӯзан якчанд чиниро мекушад. Ин духтарон дар ҳақиқат зебо ҳастанд.
  Аврора рақибони худро пеш мебарад ва нест мекунад. Ва дар баробари ин фарьёд карданро фаромуш намекунад:
  - Аз тобут гурехта наметавонед!
  Ва духтарак дандонҳояшро гирифта, луч мекунад!
  Ва ин хел сурхчатоб... Муйхояшон мисли байраки пролетарй дар шамол мепарад.
  Ва ҳама чиз аслан аз хашм бармеояд.
  Светлана дар харакат аст. Ман бисёр косахонаи сарро шикастаам. Ҷанговаре, ки дандонҳояшро бардошт.
  Забон нишон медиҳад. Ва он гоҳ аз найча туф мекунад. Сипас фарёд мезанад:
  - Бачаҳо, шумо мурда хоҳед буд!
  Ва боз сузанхои марговар аз пои урёнаш мепаранд.
  Олег Рыбаченко чахидан ва чахидан.
  Писарбачаи пойлуч як даста сӯзан мебарорад ва месарояд:
  - Ба поход мебароем, дисоби калон мекушояд!
  Ҷанговари ҷавон беҳтарин аст.
  Вай аллакай хеле пир шудааст, аммо ба назар кӯдаке монанд аст. Танҳо хеле қавӣ ва мушакӣ.
  Олег Рыбаченко месуруд:
  - Ҳатто агар бозӣ қоидаҳоро риоя накунад, биёед бародариро вайрон кунем!
  Ва боз аз пои урёнаш сузанхои марговар ва зарбазан парвоз карданд.
  Маргарита бо завк месуруд:
  - Ҳеч чиз номумкин нест! Ман боварӣ дорам, ки субҳи озодӣ хоҳад буд!
  Духтар боз ба суи хитоихо сузанхои марговар партофт ва идома дод:
  - Торикӣ аз байн меравад! Гулхои садбарги май мешукуфанд!
  Ва хамин ки чанговар бо ангуштони барахнааш нахуд партофт, дархол хазор нафар чиноихо ба хаво парвоз карданд. Оре, дар пеши назари мо лашкари империяи Осмон об мешавад.
  Наташа дар ҷанг. Мисли кобра ҷаҳида мешавад. Душманонро таркондан. Ва ин қадар чиниҳо мемиранд.
  Духтар онҳоро бо шамшер, донаҳои ангишт ва найза истифода мебурд. Ва сӯзанҳо.
  Вай дар баробари ин наъра мезанад:
  - Бовар дорам, ки галаба меояд!
  Ва шаъну шарафи русхо пайдо мешавад!
  Ангуштони луч сӯзанҳои нав мепартоянд, рақибони сӯрох мекунанд.
  Зоя дар ҳаракати ваҳшӣ аст. Пешравӣ ба Чин. Онҳоро ба қисмҳои хурд бурида.
  Ҷанговар бо ангуштони урён сӯзан мепартояд. Рақибонро бо мушт зада, баъд наъра мезанад:
  - Галабаи комили мо наздик аст!
  Ва осиёб ваҳшӣ бо шамшер идора мекунад. Ин дар ҳақиқат як духтар мисли духтар аст!
  Аммо кобра Аврора ба хучум гузашт. Ин зан барои ҳама даҳшат аст.
  Ва агар он фурӯзон шавад, ин маънои онро дорад, ки он фурӯзон мешавад.
  Пас аз он сурхча онро гирифта месарояд:
  - Ман ҳама косахонаҳоро мекушоям! Ман як орзуи бузург ҳастам!
  Ва акнун шамшерҳои вай дар амал ва гӯшт бурида.
  Светлана хам ба хучум меравад. Ин духтар ягон монеа надорад. Хамин ки онро реза карданд, лашкари ҷасадҳо рехта мешавад.
  Терминатори малламуй наъра мезанад:
  - Чӣ хуб мешавад! Ин чӣ қадар хуб хоҳад буд - ман инро медонам!
  Ва он гоҳ нахӯди қотил аз вай парвоз мекунад.
  Олег боз сад хитоиро мебурад, мисли метеорит. Ва ӯ бомбаро гирифта, мепартояд.
  Андозаи он хурд аст, аммо марговар аст...
  Чӣ тавр он ба қисмҳои хурд канда мешавад.
  Писарбачаи Терминатор дод зад:
  - Ҷавони тӯфони мошинҳои даҳшатнок!
  Маргарита ин корро боз дар чанг мекунад.
  Ва вай бисьёр чанговарони зардро бурида. Ва тозакунии калонро бурида.
  Духтар гиря мекунад:
  - Ламбада рақси мо дар болои рег аст!
  Ва он бо қувваи нав зарба хоҳад зад.
  Наташа дар хучум боз хам хашмгинтар мешавад. Ин аст, ки вай хитоиро торумор мекунад. Муқовимат ба чунин духтарон барои онҳо чандон осон нест.
  Наташа онро гирифта суруд хонд:
  - Дар чои давидан мусолидаи умумй аст!
  Ва ҷанговар ба рақибони худ чунин зарбаҳои шадид зад.
  Ва бо пои луч дискхоро мепартояд.
  Дар ин чо осиёбро идора кардам. Сари лашкари зард ғелонда рафт.
  Вай зебои мубориз аст. Худро бо чунин армада зард зада.
  Зоя дар харакат аст, хамаро пахш мекунад. Ва шамшерҳои вай мисли кайчи марг аст.
  Духтар танҳо зебост. Ва пойҳои урёнаш сӯзанҳои хеле захролуд мепартоянд.
  Ба рақибон зарба занед. гулӯяшонро сӯрох карда, тобут месозанд.
  Зоя онро гирифту хичиррос зад:
  - Агар дар водопровод об набошад...
  Наташа бо хурсандй дод зад:
  - Пас айби шумост!
  Ва бо ангуштони луч чизе мепартояд, ки бодиққат мекушад. Ин дар ҳақиқат як духтари духтарон аст.
  Ва аз пойҳои урёнаш теғ мепарад. Ва он ба бисьёр чанговарон зарба мезанад.
  Аврора дар ҳаракат. Бо зебогии худ зуд ва беназир.
  Чӣ мӯи дурахшон дорад. Онхо мисли байраки пролетарй чилва мекунанд. Ин духтарак воқеист.
  Ва рақибони худро гӯё шамшер дар дасташ таваллуд шуда бошад, мебурад.
  Сари сурх, ҳайвони лаънатӣ!
  Аврора онро гирифту хичиррос зад:
  - Сари барзагов мешавад - чанговарон аз акл намераванд!
  Ва ин тавр вай боз бисьёр муборизонро торумор кард.
  Олег Рыбаченко гур-гур кард:
  - Танҳо он чизе ки ба шумо лозим аст! Чӣ духтар!
  Маргарита бо пои луч ханҷар партофта, тасдиқ кард:
  - Духтари калон ва хушрӯ!
  Аврора бо ин розӣ шуд:
  -Ман  анговаре ®астам, ки ®ар касро мегазад!
  Ва боз бо ангуштони бараҳнааш як чизи кушандаро оғоз мекунад.
  Светлана дар чанг аз харифони худ кам нест. Духтар не, балки дар оташ.
  Ва фарёд мезанад:
  - Чӣ осмони кабуд!
  Аврора теғро бо пои луч раҳо карда, тасдиқ кард:
  - Мо тарафдори горатгарй нестем!
  Светлана душманонро пора-пора карда, хитоб кард:
  - Барои куштани аблаҳ корд лозим нест...
  Зоя бо пойҳои урёну дабзадааш сӯзан мепартофт, хиҷир зад:
  -Ту девона бар ӯ дурӯғ мегӯӣ!
  Наташа хитоиро бурида, илова кард:
  - Ва ин корро бо ӯ ба як динор кунед!
  Ва ҷанговарон онро гирифта, меҷаҳиданд. Онҳо хеле хунрез ва сарданд. Умуман, дар онхо хаячон калон аст.
  Олег Рыбаченко дар чанг хеле зебо менамояд.
  Маргарита месуруд:
  - Зарба сахт аст, аммо бача шавқ дорад...
  Писарбачаи нобига бо пои худ чизе монанди винти чархболро ба кор андохтааст. Аз чиниҳо як-ду сад сар бурида, хиҷир зад:
  - Хеле варзишӣ!
  Ва ҳарду - писар ва духтар - дар кори кушод.
  Олег, аскарони зардро пора-пора карда, гуррос зад:
  - Ва барои мо галабаи калон хохад шуд!
  Маргарита дар посух хитоб кард:
  - Мо ҳамаро мекушем - бо пои урён!
  Духтар дар ҳақиқат чунин як терминатори фаъол аст.
  Наташа дар ҳуҷум месуруд:
  - Дар чанги мукаддас!
  Ва ҷанговар як диски бумерангро сар дод. Вай дар камон парвоз карда, бисьёр чинакхоро бурид.
  Зоя вайронкуниро давом дода, илова кард:
  - Ин галабаи мо мешавад!
  Ва сузанхои нав аз пои урёнаш парвоз мекарданд. Ва онхо ба бисьёр чанговарон зарба заданд.
  Духтараки малламуй гуфт:
  - Биёед душманро мат кунем!
  Ва забонашро нишон дод.
  Аврора, ки пойҳояшро ҷунбонда, свастикаҳои кунҷҳои тезро мепартофт, гуррос зад6
  - Парчами император ба пеш!
  Светлана ба осонӣ тасдиқ кард:
  - Шаъну шараф ба кахрамонони халокшуда!
  Ва духтарон бо як овоз хитоихоро торумор карда фарьёд заданд:
  - Моро касе боздошта наметавонад!
  Ва холо дискхо аз пои урёни чанговарон парвоз мекунанд. Гӯшт канда шудааст.
  Ва боз нола:
  - Хеч кас моро маглуб намекунад!
  Наташа ба хаво парвоз кард. Вай рақибони худро пора-пора кард ва гуфт:
  - Мо мода-гургонем, душманро мепазем!
  Ва аз ангуштони урёни вай як диски марговар мебарояд.
  Духтар ҳатто аз ваҷд печида мешавад.
  Ва он гоҳ ӯ ғавғо мекунад:
  - Пошнаи мо оташро дуст медорад!
  Бале, духтарон воқеан шаҳвонанд.
  Олег Рыбаченко гиря кард:
  - Оҳ, барвақт аст, амният медиҳад!
  Ва ӯ ба ҷанговарон чашмак зад. Онҳо дар ҷавоб механданд ва дандонҳои худро луч мекунанд.
  Наташа хитоихоро пора-пора карда, хи-чиррос зад:
  - Дар олами мо бе мубориза шодй нест!
  Писар эътироз кард:
  - Баъзан чанг кардан хам шавковар нест!
  Наташа розӣ шуд:
  -Агар қувват надошта бошӣ, ҳа...
  Вале мо чанговарон хамеша солимем!
  Духтар бо ангуштони пои бараҳна ба сӯи рақибаш сӯзан партофт ва месуруд:
  - Аскар хамеша сихат,
  Ва барои кор омода!
  Баъд аз он Наташа боз ба душманон зарба зад.
  Зоя дузди хеле тез аст. Вай тамоми баррелро ба сӯи Чин сар дод. Ва бо як таркиш чанд ҳазорро пора кард.
  Баъд вай хичиррос зад:
  - Истед накун, пошнахои мо газанд!
  Ва духтар дар фишанги ҷангӣ аст!
  Аврора дар чанг хам суст нест. Ин аст, ки ӯ Чинҳоро торумор мекунад. Гӯё онро аз як банди занҷир зада мепартоянд.
  Ва ҳангоми шикастани рақибон ӯ месарояд:
  - Эҳтиёт, хуб мешавад,
  Дар тирамоҳ пирожни мешавад!
  Иблиси сурхрӯй воқеан дар ҷанг шудгор мекунад, мисли домк дар қуттӣ.
  Аммо чӣ гуна Светлана мубориза мебарад. Ва чиниҳо онро аз вай мегиранд.
  Ва агар вай занад, вай мезанад.
  Аз он чак-чакхои хунин мебароянд.
  Вакте ки аз пои лучаш чак-чакхои металле, ки косахонахои гудохта мешуданд, бо дурушт гуфт Светлана:
  - Шаъну шараф ба Россия, шаъну шараф!
  Танкхо ба пеш мешитобанд...
  Дивизия дар куртаҳои сурх -
  Салом ба халки рус!
  Ҳамин тавр, духтарон Чинро гирифтанд. Ҳамин тавр, онҳо бурида ва реза карда мешаванд. На ҷанговарон, балки воқеан пантераҳое, ки аз занҷирҳояшон раҳо шудаанд.
  Олег дар чанг аст ва ба хитоихо хамла мекунад. Ӯ онҳоро бе раҳм зада, дод мезанад:
  -Мо мисли говҳо ҳастем!
  Маргарита лашкари зардро торумор карда, бардошт:
  -Мо мисли говҳо ҳастем!
  Наташа онро гирифта, фарьёд зад ва чанговарони зардро бурида партофт:
  -Ту дурӯғ гуфта наметавонӣ!
  Зоя хитоихоро пора-пора карда, чир-чир кард:
  - Не, дастй не!
  Ва ӯ низ бо пои луч ситораро гирифта озод мекунад.
  Наташа онро гирифту хичиррос зад:
  - Телевизиони мо даргир аст!
  Ва аз пои урёнаш як даста сӯзанҳо мепарад.
  Зоя хитоиро хам торумор карда, чир-чир кард:
  - Дустии мо якхела аст!
  Ва боз он чунон сахт партофта шудааст, ки доираҳо дар ҳама самтҳо норавшан мешаванд. Ин духтарак несту нобуд кардани рақибон аст.
  Духтар бо ангуштони бараҳнааш се бумерангро гирифта ба сар мебарад. Ва ин боиси боз ҳам бештар шудани ҷасадҳо гардид.
  Пас аз он зебоӣ мебарорад:
  - Мо ба душман раҳм намекунем! Дар он ҷо ҷасад хоҳад буд!
  Ва боз чизи кушанда аз пошнаи урён парвоз мекунад.
  Аврора низ комилан мантиқӣ қайд кард:
  - На танҳо як ҷасад, балки бисёр!
  Пас аз ин духтарак онро гирифта, пои луч аз байни кӯлҳои хунолуд гузашт. Ва вай бисёр чинӣҳоро кушт.
  Ва чӣ гуна ғуррон мекунад:
  - Қатли оммавӣ!
  Ва баъд бо сари генерали чинӣ мезанад. Косахонаи сарашро мешиканад ва ба ӯ медиҳад:
  - Банзай! Шумо ба биҳишт меравед!
  Светлана, ки аз ҳамлаи худ хеле хашмгин шуда, хиҷил мекунад:
  -Бароят раҳм нахоҳад шуд!
  Ва аз ангуштони бараҳнааш даҳҳо сӯзан парвоз мекунанд. Чӣ тавр вай ҳамаро мезанад. Ва ҷанговар дар ҳақиқат мекӯшад, ки реза кунад ва бикушад.
  Олег Рыбаченко чир-чир мекунад:
  - Гурзандози хуб!
  Ва писарак низ бо пои луч чунин ситораи сардро дар шакли свастика мепартояд. Гибридии мураккаб.
  Ва бисёре аз хитоиҳо ворид шуданд.
  Олег бонг зад:
  - Банзай!
  Ва писарак боз ба ҳамлаи ваҳшӣ дучор мешавад. Не, қудрат дар ӯ ҷӯш мезанад ва вулқонҳо ғур-ғур мекунанд!
  Маргарита дар ҳаракат. Шиками ҳамаро мешиканад.
  Духтар якбора бо пои худ панҷоҳ сӯзан мепартояд. Ва бисёр намудҳои гуногуни душманон кушта шуданд.
  Маргарита аз чихати хушахлокй суруд:
  - Як ду! Ғам мушкил нест!
  Шумо ҳеҷ гоҳ рӯҳафтода нашавед!
  Бини ва думи худро баланд нигоҳ доред.
  Бидонед, ки дӯсти ҳақиқӣ ҳамеша бо шумост!
  Ин як ширкати хашмгин аст. Духтарак мезанад ва фарёд мезанад:
  - Президенти аждаҳо ҷасад мешавад!
  Наташа танҳо як навъ терминатор дар ҷанг аст. Ва вай наъра зад:
  - Банзай! Онро зуд ба даст оред!
  Ва норинҷак аз пои урёнаш парид. Ва он ба хона барои чиниҳо зарба мезанад. Ва он онро пароканда мекунад.
  Чӣ ҷанговар! Ба хамаи чанговарон - чанговар!
  Зоя хам дар хучум аст. Чунин як харҷи хашмгин.
  Ва вай онро гирифта, гурусна зад:
  - Падари мо худи Худои Сафед аст!
  Ва ӯ чинӣҳоро бо осиёб сегона мезанад!
  Ва Аврора дар посух наъра зад:
  - Ва Худои ман сиёҳ аст!
  Дарвоқеъ, сурхрӯй таҷассуми макр ва зишт аст. Барои душманон, албатта. Ва барои дӯстонаш вай азиз аст.
  Ва чӣ гуна онро гирифта бо ангуштони бараҳна мепартояд. Ва аз империяи осмонӣ ҷанговарони зиёде буданд.
  сурхчатоб дод зад:
  - Русия ва Худои сиёҳ пушти мост!
  Ҷанговар бо иқтидори хеле бузурги ҷангӣ. Не, беҳтар аст, ки ба яке аз инҳо дахолат накунед.
  Аврора хитоб кард:
  - Хамаи хоинонро хока мерезем!
  Ва ба шариконаш чашмак мезанад. Бале, ин духтари оташин маҳз чизе нест, ки оромӣ диҳад. Ба ҷуз оромии марг!
  Светлана душманонашро торумор карда, гуфт:
  - Туро бо навбат мекушем!
  Аврора тасдиқ кард:
  - Мо ҳамаро мекушем!
  Ва аз пои урёнаш атои нобудии куллӣ боз парвоз мекунад!
  Олег дар чавоб суруд:
  - Ин як банзаи комил хоҳад буд!
  Аврора бо дастони урёнаш хитоихоро пора-пора карда, бо шамшер зада, бо ангуштони пойи худ сузан мепартофт:
  - Кӯтоҳаш! Кӯтоҳаш!
  Наташа чанговарони зардро нобуд карда, чир-чир мекард:
  - Хулоса - банзай!
  Ва биёед рақибони шуморо бо ваҳшиёнаи ваҳшӣ нест кунем.
  Олег Рыбаченко харифонашро аз хам чудо карда гуфт:
  - Ин гамбит чинӣ нест,
  Ва ба ман бовар кунед, дебют Тайланд аст!
  Ва боз як диски тезу металлбур аз пои урёни писарак парид.
  Маргарита ҷанговарони империяи осмониро нест карда, месуруд:
  - Ва дар чанг киро меёбему
  дар чанг киро меёбем...
  Мо бо ин шӯхӣ намекунем -
  Мо туро аз ҳам ҷудо мекунем!
  Мо туро аз ҳам ҷудо мекунем!
  . БОБИ Љ 3.
  Пас аз задани чиниҳо, шумо метавонед каме истироҳат кунед. Аммо афсӯс, ки шумо барои истироҳат вақти зиёд надоред.
  Гуруххои нави зард медароянд.
  Олег Рыбаченко онхоро боз бурида, наъра мекунад:
  - Дар чанги мукаддас русхо маглуб намешаванд!
  Маргарита бо ангуштони бараҳнааш тӯҳфаҳои марговар мепартояд ва тасдиқ мекунад:
  - Онҳо ҳеҷ гоҳ мағлуб намешаванд!
  Олег чизи дигаре гуфтан мехост...
  Аммо онҳо бо ҷодугар муваққатан ба моддаи дигар интиқол дода шуданд.
  Ва Олег Рыбаченко дар яке аз лагерьхои немис пионерй шуд. Ва Маргарита бо ӯ ҳаракат кард.
  Хуб, шумо наметавонед ҳамеша бо чиниҳо мубориза баред.
  - Шаъну шараф ба Ватан! - нидоро такрор кард пионер Олег Рыбаченко ва ба зарбаи китфаш хомуш тоб овард, гарчанде ки ин зарба махз ба яке аз доги варамидаи пештара афтода бошад. Ва аз дуюм буридани пурра буд - хун рехта шуд! Маргарита бо тааччуб ва миннатдорй ба Олег Рыбаченко нигариста, ба забони англией чизе пурсид. Кӯдаки вундеркинд Олег Рыбаченко фикр мекард, - ӯ шояд бори дигар мепурсад, ки ман дар хоб дидам - оё синхронизм вуҷуд дорад? Писарбача ба суи хохари дар огушдоштааш табассум кард ва китф дархам кашид, ки барои як кудаки дахсола хеле васеъ буд. Аз афти кор, Маргарита фахмид, ки Олег Рыбаченко факат нишон доданй аст, ки вай таслим нашудааст ва намефахмад, ки чй уро ба услуби кинои пролетарй доду фарьёд кардан водор кардааст.
  Ва на тандо у, балки ин Марат Казеи лоғар, лоғар, лоғар. Аммо вай ба писари далер бо сар ҷунбонд...
  Олег Рыбаченко ногахон хафа шуд ва дарди овозашро пахш карда, гуфт:
  - Бравадо ҳама чиз аст!
  Маргарита бо пичиррос эътироз кард:
  - Не, шуҷоъ не! Ин мисли гуфтан аст - калима ба мисли найча мезанад!
  Олег ба таври чиддй гуфт:
  - Як фашистро куштан беҳтар аст аз лаънат кардани сад краут!
  Садо, гурриши двигательхо ва гурриши двигательхо ба гуш мерасид, саворони СС ва духтурони чаллод ба замин чахида, аз зинхои худро кушоданд, ки назар ба асп - хайвонхо бештар мутантхо монанданд. Маҳбусон дар болои алаф - дар занҷир нишаста буданд. Онхо занчирхоро тафтиш карданд: сахт баста буданд. Ва Олег Рыбаченко аз дидани он ки чӣ тавр яке аз духтурони хурди SS ба ӯ наздик шуд, хеле ҳайрон нашуд. Ба забони олмонӣ дағалона гуфт - кӯдаки примат, бархез - писарбачаи пионериро бо ангушти мӯзаи мулоим ба рон ё ҳатто каме баландтар, дар баробари гурдаҳо тела дод. Олег Рыбаченко танг шуд... ва баъд "Аврораи салкин" дахолат кард. Иблиси оташин (Онҳо ӯро дар аскарон аз сабаби ранги мӯи ғайритабиӣ ва дурахшони сурх ва истодагарӣ ва қувваи ғайримодарияш ҳамин тавр меномиданд!) чизеро тамасхуромез шарҳ дод - ва ин масхара дар Олег набуд. Аз афташ, духтури фашист хам инро хис кардааст! Фашист ба китфи мушакхои Аврора лагад зад. Вай танҳо хандид. Сонй фашист бо дойра зада, пуштаи чандири худро ба руи духтари далер сахт партофт. Олег аз зарба ба як тараф ҷунбид. Аврора дархол боз нишаст ва хомушона дастони занчири худро нишон дод. Профессори фарбеҳ ба ҳамкори хурдиаш занг зад ва ногаҳон ба поён нигарист. Баъд шохаи гили хушкро шикаста, ба Олег Рыбаченко нишон дод. Онро дар пеши биниаш ҷунбонд - писар беихтиёр ба ақиб кашид. Духтури фашист боз вонамуд кард, ки даст ба даст гирифта бошад, сар ҷунбонда, як ҳаракати аҷибе кард. Фаҳмидани он душвор аст, гӯё як марди SS бо қошуқ хӯрок мехӯрад ...
  Олег Рыбаченко бо хашму газаб ба забони немисй гуфт:
  - Шумо худро бо суханони инсон баён карда наметавонед.
  Фриц баромад: одамизод, забони нажоди устодро медонад?
  Рыбаченкои хурдсол фахмид, ки бехуда ба худ хиёнат кардааст, чизеро фош кардааст, ки махфй бехтар аст, аммо... Сухан гунчишк нест - агар аз даст ёбед, ба он даст намедихед. Дуруст аст, ки табиби фарбеҳу ҷигарбанд бепарво нигоҳ кард ва ин калимаро ибораи немисии писарбача ба забон овард. Вай боз ишораи пешинаро такрор карда, дастони печида нишон дод.
  Ва Олег Рыбаченко фахмид - уро барои хезум овардан хизматгор мефиристоданд...
  Ман намехостам, ки баъд аз радди мағрурӣ дубора латукӯб шаванд. Ва шумо имкони аз даст дода наметавонед.
  Хуб, чаро ғурури мирисад, дурусттараш патритсиро мешиканад? Фикри гурехтан, албатта, ба миён омад - хамин ки завлонахои вазнин зери калиди калонро пахш карданд, фавран омад. Гарчанде ки гуфтан мумкин аст, ки вай ҳеҷ гоҳ тарк накардааст! Аммо андешаи андак мисли харгӯши тарсида дар чароғҳои пеш медавид ва намедонист, ки аллакай, дар ҳақиқат, ба сайд афтода буд. Ва инчунин - хамин ки Олег Рыбаченко аз истгох баромад, писарбача дид, ки гурги гург аз паси у меояд. Яке аз он мутантҳои омӯзонидашудаи аҷибе, ки сутуни аз ҷониби SS овардашударо посбонӣ мекунанд. Дар айни хол касе аз колонна ба суи бачаи пои луч саросемавор ба болои хирман мебарояд, бо ишорат назар намекунад. Ҳарчанд Олег Рыбаченко эҳсос мекард, ки ба эҳтимоли зиёд камераи пинҳонӣ ҳаракатҳои ӯро сабт мекунад. Аҷоиб аст, ки краутҳо аз ҷиҳати техникӣ чӣ қадар пешравӣ кардаанд. Агар мардуми мо бошарафона чавоб надиханд, бад мешавад.
  Садои санглох кафи бе-хамин пажмурдашудаи пойхои бедифо-наи бачагонро ба дард мезад. Пойҳои сахт кӯфташуда аллакай ноҳамвор шудан гирифтанд, аммо ин раванд ҳангоми қадам задан ба сангҳои тез хеле дардовар аст. Олег оромона оҳу нола мекард ва кӯшиш мекард, ки дардманд буданашро нишон надиҳад ва ба хуни пайдошуда нигоҳ накунад. Вале баъд гуё уро сунамии нофахмон фаро гирифта буд.
  Тарс дархол ва ба таври нофахмо писари пионериро аз фикру хохиши худ махрум кард. Ман танҳо мехостам ба сӯи гург рӯй гардонам(?). Дар зери нигохи чашмони гайриинсонии даррандаи фашистй Олег Рыбаченко беихтиёр лахза ме-монд. Вале дархол пионери навкорамро гармии сузон фаро гирифт ва писарбача мисли пулемёт аз завод ба харакат даромад. Танаи хушки тӯсу сарвиро, ки пас аз зимистон сабз нашуда, дар рахҳо мерӯяд, шикаста будам - бисёр, базӯр кашола карда метавонистам. Вай онро ба халтаи калону шаффоф андохта, рохи истгохро фарк на-карда, кашола кард.
  Дар рафти сафар Олег Рыбаченко барои рафъи дахшат, ки уро аз шучоат махрум карда буд, сахт кушиш мекард. Оё вай пионер аст, аълохон аст ё не! Аммо ин ба кӯшиши як шиновари бемаънӣ барои дар об мондан шабоҳат дошт. Он пайдо мешавад, он гоҳ боз шуморо фаро мегирад...
  Гург аз паси у меомад: гох-гох бозистод ва изи пои луч, ки аз бача монда буд, бӯй мекард.
  Нобигаи пионерй танхо вакте ки ба лагерь бар-гашт, аз мавчи дахшат озод шуд.
  Хочагихои нафратовари фашистй ба Олег Рыбаченко хам нигох накарданд. Хол он ки дар хакикат як-ду нафар мардони СС нигохи худро паст намекарданд. Танхо вакте ки чизи овардаашро ба замин партофт, духтур-чаллодони калон бо як нигохи тез ба бача чизе партофт... эй! Олег нихоят ба худ омад. Онро тамаъкорона ба даст гирифт ва фикр кард, ки шояд барои кор ба ѓайр аз риз«аш як шоколад ё ягон чиз ди®анд. Ва hatched - онҳо дар он ҷо хобида, шафақ ва курсии. Чихит, ба эхтимол, кварц табдил ёфт. Ва курсӣ ба як пораи файл монанд аст. Пионери тараккикарда Олег аз чихати назариявй чй тавр истифода бурдани хамаи инро медонист ва хатто онро мисли Робинзонхои Полесье бо шавку хавас санчид... агар барои вазъиятхои ачоиб набошад.
  Олег бо пояш, баъд бо дасташ ба шохаҳои намӣ даст расонд ва сар ҷунбонд.
  "Тиндер..." бо охиста ба забони русй гуфт пионер ва ногахон сулфа карду такрор кард. - Ба шумо лоғар лозим аст. - Ва ман бо душворӣ ба гузаштан ба забони олмонӣ муқобилат кардам. - Ин оташ намегирад.
  Олег ба онхо нигарист... Норавшан аст, ки ба Фриц, ки оташаку гугирд дошт ва шояд хатто оташгиранда дошт, ба ин усули кухнаи оташгирй лозим буд. Онхо заковати пешкадамонро санчидан мехоханд. Оё онхо дар бораи инкишофи психикии одамони советй чен мекунанд? Ё онҳо писари асирро ба таври ночиз масхара мекунанд? Кӣ онҳоро мефаҳмад, инҳо аз сайёраи дигаранд!
  Фашистон ба хамдигар нигариста, дандон баро-варданд. Аҷибтарин ва... ва даҳшатноктарин чиз барои Олег Рыбаченко ин аст, ки чеҳраи онҳо на хашмгин, на бераҳм ва ҳатто масхаракунанда набуд! Одамони хеле кунчков гуё ба хайвони ачибе менигаранд, профессори калон гуё дидаю дониста айнакашро кашида бошад, мароки махсус зохир намуд; Як каме бепарвоӣ нест, хеле ҷолиб аст, ки чӣ гуна олимон таҷрибаро пайгирӣ мекунанд.
  Олег Рыбаченко бо пичиррос такрор кард ва кушиш кард, ки хаячонро дар овозаш идора кунад:
  - Дар зимистон хама чиз нам шуд! Ин кор нахоҳад кард!
  Дар чашмҳо на нофаҳмии самимӣ бештар сохтакорӣ вуҷуд дорад, аммо боз бе хашм. Вале баъд яке аз чавонхо - на он ки Олегро занчир кушод, - шиквакунон аз чо бархоста, дароз кашид ва дунчаашро, ки ба зин бархурда буд, молид, дар холе ки бокимондахои СС хандиданд... Олег хам набуд. ҳайрон, ки баъзе немисҳо аспро ба ҳаракат медароранд - сӯзишворӣ намерасад. Хол он ки аз паси онхо наклиёгхо аз чй сабаб бошад? Фашисти душман аз зинхои катшуда куттича овард, ки аз он чизе гирифт... Пионер гумон кард, ки пахтай махиннах аст, аммо не. Он норавшан ба пораи риштаҳои борик монанд аст. Олег Рыбаченко онро ба даст гирифта, фахмид, ки - моси хушк.
  Боз пионер-продуктор дар хайрат монд, ки чаро ин Фриц асту хатто духтур хам дар шудгор алаф мебурд... Шояд ин мош ин кадар оддй набошад?
  Хайр, бас фикр кун, сарат дард мекунад. Шумо бояд аз худатон соддатар ва аблаҳтар ба назар мерасед. Аҷиб он аст, ки гӯсфанд фавран ба кор даромад - Олег ба курсӣ нахӯрд, балки ҳамвор канда шуд (ман дар ҷое хондам) - ва шарораҳо дар жола борид. Ва ӯ тавонист дар тӯли чанд сол, бештари умраш, оташсӯзӣ кунад (ҳоло ӯ "кулба"-и муқаррарӣ сохтааст). Дере нагузашта оташ бо тамоми кувва мераксид - Берч нагз сухта, нам буд. Дар ин ҷо посбонони ҷавони SS мутаҳаррик шуданд ва дар паҳлӯҳои оташ ба замин баландкӯрҳои металлӣ заданд.
  Ва сари Олег Рыбаченко чарх зад, чизи бениҳоят каустикӣ ба бинии ӯ ворид шуд ва дарҳол шуури ӯро аз воқеият ҷудо кард. Аммо якбора дар сарам дидгоҳи реализми ҳайратангез пайдо шуд.
  Ҳатто шахсияти кӯдак худро ҳамчун ятими бадбахт, бо волидони зинда тасаввур мекард. Гузашта аз ин, модар ва падар ӯро тарк накарданд - онҳо аҷдодони худро аз ҳуқуқи қарзи худ маҳрум карданд ва писарро ба паноҳгоҳи ислоҳӣ ё зиндон фиристоданд. Айб нест, аммо азбаски волидони шумо қарздор ҳастанд, пас тибқи қарори суд дар империяи диктаторӣ, кайҳон, шумо ҷинояткори ноболиғ ҳастед.
  Хонаи кӯдакон дар як минтақаи саноатии пойтахт ҷойгир буд ва воқеан ба зиндон шабоҳат дошт. Дар хама чо бару казармахо мавчуданд. Олег Рыбаченко дар як диди реалистй шабро дар болои катхои чубини суст тарошидашуда гузаронд. Дар наздикии он писарони дигар ҳам одамӣ ва ҳам бегона буданд. Дар болои дарахти бемадор ва аксаран латукӯбшуда кӯрпа, матрас ва болишт нест; Гузашта аз ин, шабона пойҳои худро занҷир мебанданд, то гурез нашаванд. Тақрибан сад кӯдак дар камера ҳастанд, хеле пуроб аст, баданашон арақ аст, дар наздикии кунҷи ҳоҷатхона латукӯб шудааст, ҳатто канализатсия нест. Ва ин дар Қудрат аст, ки киштиҳои ситорааш дар паҳнои галактика сайр мекунанд ва парчамҳояш даҳҳо ҳазор ҷаҳониёнро тоҷ мекунанд! Бо вуҷуди ин, бачаҳо кӯшиш мекунанд, ки худро дар кӯча сабук кунанд, тақрибан аз се ду ҳиссаи рӯзе, ки онҳо кор мекунанд; Кори аз хама душворро дар цех, чангу пурчушу хуруш хисоб мекунанд. Ин пушт ва дастҳои шуморо хеле хаста мекунад ва биниши шумо норавшан мешавад, амалиётҳо оддӣ, вале меҳнатталабанд ва такрорҳоро талаб мекунанд. Кори ҷолибтар, дар беруни саҳро ё дар майдони сохтмон. Онҳо кӯшиш мекунанд, ки кӯдаконро дар равандҳои гуногуни кор иваз кунанд, то онҳо камтар хаста шаванд ва каме истироҳат кунанд. Аммо бадан хануз дард мекунад, бисьёр бачахо, дар хонаи бачагон - кариб нисфи одамон дар хоб нола мекунанд.
  Олег Рыбаченко асабонй ва асабонй мекунад, занчираш занг мезанад, ангуштарин пояшро то хунравй молида-аст. Сирена садо медиҳад, ин маънои аз ҷой хестан ва ба кор рафтанро дорад. Ҷасади кӯдак ҳанӯз ором нагирифтааст, писарони дигар - одами урён ва насли муйсафеди дигар оламҳо барои аз ҷой хестан талош мекунанд. Хастагии дар тӯли моҳҳои ғуломӣ ҷамъшуда дар мушакҳо дарди кундзеро ба вуҷуд меорад. Занҷирҳо, ки аз ҷониби чипи дарунсохт идора карда мешаванд, ба таври худкор аз пойҳои шумо парвоз мекунанд, ки онҳо аз хӯлаи хеле устувор сохта шудаанд, ки онҳоро буридан мумкин нест. Нозирон пайдо мешаванд ва фарьёдхои тахдидкунанда садо медиханд.
  Писарбачаҳоро ба шустан мебаранд, вақти зиёд лозим нест, оби зарфҳо занг мезанад. Олег Рыбаченко дахонашро шуста, мепошад, то аракро шуст. Дар хучра вентилятсия нест, хоби дар хучраи арак буи тару тоза кардан мумкин нест. Пас аз он онҳоро ба субҳона мебаранд, дар ҳоле ки маҳбусони ҷавон барои курсиҳо истифода намешаванд; Онхо бо нону силос мехуранд, гушт кимат асту барои бачахо мувофик нест, бинобар ин об кардани чарогохро афзалтар медонанд. Бо вуҷуди ин, асп гиёҳхор аст, аммо чӣ тавр кор мекунад, ки даррандаҳо гӯштро хӯрда, ба хоб мераванд. Дар паҳлӯи Олег дӯсташ Тимур аст. Дар ин рӯъё, дурусттар дар воқеияти дигар, ҳардуи онҳо дувоздаҳсолаанд, синну соли гардиш барои писарони қавӣ, вақте ки ба созиш омадан бо ғуломи худ хеле душвор аст.
  Темур, ки дар як стакан камшуста шарбати нешро менӯшиду бо оҳу нола гуфт:
  - Ва боз ба кор дар ин цех! Ман намехоҳам!
  "Ман намехоҳам истода, як ҳаракатро даҳ ҳазор маротиба такрор кунам." - аз хотирахои нохуш ларзида чавоб дод Олег Рыбаченко.
  - Шояд кори сахроро талаб кунем! - Темур хаёломез ба осмоне нигарист, ки дар ин сайёра якбора се ситора медурахшид. - Махсусан, карп ва шафтолуро тоза кунед. Онҳо хеле болаззатанд, хусусан онҳое, ки қанотҳои тиллоӣ доранд ва ҳатто агар нозир чашмгурусна накунад, шумо метавонед чизеро интихоб кунед ва ба даҳонатон гузоред.
  Олег Рыбаченко сахт нафас кашид:
  "Ман низ чунин корро дар оғӯши табиати ҳалим афзалтар медонам." - Ва он гох пионери тачассумшуда бештар кайфу сафо кардан гирифт. - Роботи мушоҳидаро фиреб додан мумкин аст, ки аксари таҷҳизоти назоратӣ аллакай дуздида шудаанд!
  Субҳона тамом шуд ва онҳоро ба сими сим мебаранд...
  Кӯдакон дар майдони парад саф оростаанд, писарони насли башар кӯшиш мекунанд, ки бо ҳам бимонанд, ғарибон мувофиқи баландии худ формаро нигоҳ медоранд. Онхо аз руи синну сол ва андоза ба отрядхо таксим мешаванд. Дар ин чо писарони аз панч то шонздахсола, инчунин чавонони курку пустпуш аз дигар оламхо хастанд.
  Ягона чизе, ки онҳо доранд, либоси онҳо, дурусттараш қариб тамоман набудани он аст, танҳо шорт бо рақами мушаххаси писарон.
  Империя ба онҳо мувофиқи принсипи фишурдани манфиати бештар аз онҳое, ки дигар шаҳрвандон ҳисобида намешаванд, муносибат мекунад! Пасандоз дар ҳама чиз, дар либос, пойафзол, вале баъзе писарон, ҳатто дар ҳаёти озоди худ, ҳеҷ гоҳ пойафзолро намедонистанд.
  Аммо аксар вақт ба пошнаи бараҳнаашон чӯб ва тасмаҳои резинӣ мезаданд. Сари онҳоро тарошида, дар ҳар ду ҳафта як сауна доранд, ки дар он ҷо сӯзонда мешаванд. Он гоҳ онҳо дарҳол онро бо як буриши кунд тарошанд, вақти зиёд нарасид, ки дубора афзоиш ёбад. Бачахо пои луч дар болои сангхои тез кадам мезананд. Агар Олег ба ин одат карда бошад ва пои ноҳамвораш дард накунад, хурдтарин бачаҳо пошна ва ангуштони бараҳнаашонро то хунравӣ кӯфтанд.
  Тамоми посбон аз ғарибон иборат аст, ки золимтарин нажодҳои оламро намояндагӣ мекунанд, танҳо сардори хонаи кӯдакон, пиронсол Фрау Понтус бо чашмони бераҳм ва садистии худ менигарад.
  Паланг-каргов, ки ба сифати назоратчй баромад карда, дастур медихад, ки касе имруз дар кучо кор мекунад, дурусттараш то аз ху-даш гум шуданаш кор мекунад. Олег китфхои устухонашро паст карда, ба нимаи дуюми хавлй менигарад. Дар он ҷо духтарон ҳастанд, аз хурдсол то қариб калонсолон. Мисли гадоён дар латтаҳои сӯрох, ки аз катони дағалона дӯхта шудаанд. Чеҳраҳо хушк, чашмон калон ва ғамгин ба назар мерасанд. Курта кутох аст, аз таги он пояхои лоғар, вале ришвадор намоёнанд. Духтарон низ пои лучанд ва бидуни истисно, сари худро тарошидаанд. Ин корро аз афташ барои он карда буд, ки онхоро паст занад, бори дигар нишон дихад, ки онхо хеч нестанд. Аммо дар ин ҷо умуман ҷинояткорон ҷамъ нашудаанд - кӯдакони бадбахт партофташуда.
  Дар ин чо эълон мекунанд, ки як гурух писарбачагон ба цехи дузандагй рафта, дар кори дилгиркунандатарин ва душвортарин кор мекунанд. Дар ин чо Темур тоб наоварда, бо алам нидо мекунад:
  - Ман ин тавр кор кардан намехохам! Маро ба киштзор ё боғ фиристед.
  Писарбачахо ях мемонданд, бадани даббобу борикашон танг мешуд.
  Понтус аз сабаби нави қатл ба таври возеҳ шод буд:
  - Дируз худатон оромона рафтор кардед ва ман тарсидам, ки оилаатон бе дарси объективй мемонад. Чаро писарбачаро панҷ маротиба аз банди дастӣ мегурезанд?
  Ҳаяҷон аз байни бачаҳо гузашт.
  - Айнан ҳамин аст. - гуфт сардор бо оханги тахдид. - Асоиҳоро ба ҳама диҳед.
  Зарбахо бо чубхои махсуси сутундор зада мешуданд. Одатан дар даврае, ки кор набуд, онҳоро худи писарон аз буттаҳо мебурданд. Аммо, дуруст аст, ки ҳатто дар он вақт кӯдакон маҷбур буданд, ки барои империя фоиданок набошад ҳам, кореро анҷом диҳанд, масалан, ним рӯз чуқурӣ кофта, ним рӯз гӯр кунанд.
  Олег Рыбаченко ба дастони фарзандонаш нигарист;
  Бачаҳо ба таври худкор панҷараҳоро пора карданд; Дугонаашро задан намехост, аммо ҷуръати эътироз кардан надошт. Ӯ қариб ҳеҷ чизро надид ва бо дард ангушти калонашро ба санги хобида зад. Аҷиб аст, ки эҳсоси дард ба ман кӯмак кард, ки худро ҷамъ кунам ва туман пеш аз он ки чашмонам равшан шавад. Қадам устувортар шуд, ҳарчанд ангушт кабуд шуд.
  Онхо дар нимдоира дар катори дароз саф ороста буданд. Темурро бо дастонаш ба чубҳо баста, китфҳояшро печонида буданд, то латукӯби писарбачаи гунаҳкорро осон кунад. Бачаҳо чашмони худро ҷӯянд ва кӯшиш мекунанд, ки ба дур нигоҳ кунанд. Бо фармони Фрау Понтус, онҳо намакобро пошида, ба пуштаи лоғар, вале ғафс намаки кабуд мепошанд. Аз афташ, ки писарак ғамгин шуд, он сӯхтааст.
  Сардори хонаи бачагон ба лабонаш зад:
  -Акнун ҳамаатон дарс хоҳед гирифт. Сахттар занед, ҳар кӣ фиреб кунад, ҷазояшро хоҳад дод.
  Ёрдамчии ин ҳолат каламуши каргоду дандонҳояшро нишон дод:
  - Мо бо онҳо зуд кор мекунем! - ѓурѓур кард а  уло.
  Писарбачаро дар байни каторхо гузаронд. Бачаҳо оҳиста панҷараҳоро бардоштанд ва зарбаҳои аввал ба пушти Темур мерасиданд. Аз рӯи доғҳои пушт ва паҳлӯяш, писарак на як бору ду бор ҷазо дода буд, аз ин рӯ, ӯ танҳо оҳ кашид ва мисли ҳама бачаҳо нафаси вазнин кашидан гирифт ва фиғонашро нигоҳ доштанӣ шуд.
  - Сахттар занед! - дод зад Понтус. - Бигузор вай фарьёд занад.
  Зарбаҳои аввалинро хурдтарин писарон заданд, ки онҳо танҳо қувваи кофӣ надоштанд, то дарди ҷиддӣ расонанд. Аммо баъд бачаҳои калонсол маро заданд. Пушти кӯдакро рахҳои сурх бурида, хун мечакид. Дарди намаки кабуд шиддат гирифт, Тимураро доду фарёд кард, хатто афтод, тахта ба меххои зераш зада, синаашро мезад.
  - Даркор нест! - дод зад писар. - Ҳар ҷое, ки мегӯӣ, кор мекунам.
  - Албатта мехоҳӣ! - чавоб дод Понтус. - Аммо аввал, як задан.
  Рафикони дируза аз хад зиёд ба хаячон омада, бародари дирузаи худро лату куб карданд. Ҳам одамон ва ҳам ғарибон бо бераҳмии баробар мезананд. Писарак фарьёд зад, пои урёнаш изи пои хунолуд мемонд. Каламуши каргос кӯфта, бо калтак ба пойҳои урёну дабзадааш бачаро зад. Ӯ мехост, ки ба писар бештар дард кунад. Зарба ба пойҳои риштадор мерасид ва зарбаи навбатӣ ба пошнаҳо мерасид. Темур чир-чиррос зада, овезон шуд. Баъд аз ин шиканҷа сӯзани ғафсро ба кунҷ часпида, моеъ рехт.
  - Дуруст! - гуфт Понтус. "Ҳоло вай мурданро аз беҳуш шудан афзалтар медонад." Ҳеҷ кас аз ҷазо раҳо нахоҳад шуд.
  Олег Рыбаченко кариб дар охири катор меистод ва ба назари у чунин менамуд, ки зарбаи камчин ба сари у меафтад. Темурро ноумед карданд, худи писарак танҳо меҷуст, дод мезад ва гиря мекард. Руи мудаввар аз дард арғувон шуд, аз ғазаби ранҷ таҳриф шуд.
  Вай Олегро дида, бо лабони рангпарида пичиррос зад:
  - Раҳмат кунед!
  Писар дудила кард: ях кард.
  Каламуши каргоду фарьёд зад:
  - Хайр, ту чӣ арзише ҳастӣ! Хит!
  Олег Рыбаченко чунин чавоб дод:
  - Не ман наметавонам! Ӯ дӯсти ман аст!
  Калламуш дандонҳояшро нишон дод:
  -Мехоҳед, ки бо шумо низ ҳамин тавр шавад?
  Олег ларзид ва рангаш парид:
  -Не, аммо!
  Понтус сухани ӯро бурид:
  - Кофӣ! Писар ҳукми қатли худро имзо кард. Шумо чӣ арзише доред, ҷабрдидаҳо? Ба ӯ як вояи хуб диҳед ва ӯро дар тахта овезон кунед, то дигарон ба ҳайрат оранд.
  Олегро аз саф бароварда, ба тарафи куттй кашид. Писарак кӯшиш кард, ки муқовимат кунад, аммо палангҳои каркон бо ӯ мисли гӯрбача муносибат карданд. Дастонам сахт дард печида, устухонам рахт. Уро ба тахтахо гузоштанд, писарбача нохамвории нуктахои нохунхои баромадаро дар рухсора ва шикамаш хис кард. Онҳо мушакҳо, сина, манаҳ, пеши ронҳо, зонуҳоро сӯрох карданд. Рухсорам то хун рафтанаш харошида шуд.
  - Оҳ, накун! - пурсид Олег.
  - Зарур! - гуфт каламуш каргас, то ба хама ибрат бошад.
  Писар ҳис кард, ки ба пушташ намакоб рехта, баъд намак пошида мешавад. Он мисли гаҷҳои хардал неш мезанад. Олег ғазаб кард, пойҳои каллазадааш палид шуда буданд (охирин бор дар он хотираи аҷибе, ки дар ин рӯъё тақрибан шаш сол пеш пӯшидани пойафзол буд), онҳо қариб дарҳол ваҳшӣ ба хориш даромаданд. Калламӯши каргоду сӯзанро ба думча часпида, дағалона ва дарднок мезад, моеъи сӯзон ба дарун даромад.
  -Акнун шумо худро хеле даҳшатнок ҳис мекунед ва ҳуш намеёбед. - хиҷил кард ҳаюло, чеҳраашро табассум карда, ҳатто продюсери филми даҳшатоварро дағалӣ мекард!
  - Барои чӣ? - нола кард кӯдаки бегуноҳ зиндонӣ. - Ба хотири Масеҳ, марҳамат кунед.
  Каламуши каркон, ки оби даҳон пошида буд, ҷавоб дод:
  - Ман ба ин афсонаҳо дар бораи Исои нек бовар надорам! Умуман, агар Худо ҳаст, пас ӯ бад ва бераҳм аст. Ва ҳар қадаре ки ба ёри худ бадӣ ва ранҷу азоби бештаре бирасонӣ, дар дунёи охират ҳамон қадар қудрат ва саодати бештаре ба даст меоварӣ.
  - Бемаънӣ! - гуфт ӯ аз даҳшат рангаш ранг карда, чӣ мешавад, агар дар ҳақиқат Худо чунин бача бошад.
  - Мебинӣ! - тухми Тартаруси кайхонй хандид. -Аммо умед набанд, имрӯз намемирӣ.
  Понтус бо оҳанги аккос фармон дод:
  - Сар кардан! Бигзор ӯ бӯсаҳои қамчинро то абад дар ёд дошта бошад!
  Вунуни пионерии асиршуда аз шунидани ҳуштаки сӯрох ба ларза даромад ва баъд зарбаи сахте ба амал омад, ки пӯсти пушташро даридааст. Каламушхо сахт зарба мезаданд, вале дар айни замон кувваи худро нигох медоштанд, то накушанд. Аз гулӯи писарбача доду фиғон гурехт, ӯ ларзид ва ашк пайдо шуд. Лабашро газида то хун рафтанаш писарак худро нигоҳ дошт. Лахзае нагузашта боз як зарбае ба амал омад, ки тамоми баданро ларзонд. Олег Рыбаченко нафаси чукуре кашид, дард, ки бо намак ва намак шиддат гирифта буд, токатнопазир буд.
  Понтус фарьёд зад:
  - Давом!
  Хуштак занед ва боз мезанед! Рост то устухон бурида мешавад. Писарбача то дарун сӯхтааст. Чунин ҳис мекард, ки онҳо шикамро мезананд. Сарфи назар аз кӯшишҳои зиёд, баъзе доду фарёд аз паси лабони сахт фишурдааш берун баромад.
  - Модар!
  Боз зарба мезанад! Дар кад-кади пушт, дар байни китфхои тез ва нихоят, кад-кади пошнаи урён. Писарак дод мезанад, дигар кувваи худро доштан надорад. Фарёд мисли вулқон аз гулӯ ва он чизе, ки бинӣ ба назар мерасад, мебарояд. Понтус хушҳол шуд:
  -Акнун мебинам, ки ту инсоф ӯро мезанӣ. Ӯро хуб занед, аммо ӯро накушед!
  Бо хар як зарба дард сахттар мешавад. Ашк бо хун омехта шуда, ба кати эстакада меафтад. Хатҳои хунини пушти ӯ ба ҳам мепайвандад, ба як бесарусомонии арғувонӣ ҳамроҳ мешаванд, устухонҳои тунуки сафеди писарбача кушода мешаванд. Олег Рыбаченко нафасгир мешавад, ба у хаво намерасад, сим ба пои хамшудааш кофта шудааст. Пошнаҳои луч аз зарбаи шок садо медиҳанд, пӯсти ноҳамвор дарҳол ба вуҷуд намеояд, аммо қатраҳои хун ҳанӯз пайдо мешаванд. Зарбаҳо шиддат мегиранд, ба назар чунин мерасад, ки барқ аз нугҳои асаб то сутунмӯҳра мегузарад. Дигар бачаҳо хомушанд, виҷдонашон намегузорад, ки онҳоро тасдиқ кунанд ва тарси интиқом намегузорад, ки маҳкум кунанд. Мебинед, ки сари бачаҳо чӣ тавр хам шудааст, аммо чашмони онҳо ба қатл менигаранд. Аҷиб ва асабонӣ, ки аксарият аллакай ба ҳамин тарз ё мураккабтар зада шудаанд. Шумо фикр мекунед, ки агар ин ман набошам ва баъзан дар андешаҳои шумо бадбинӣ вуҷуд дорад: вай фарёд мезанад, аммо албатта вай ба ин тоб меовард, на ин ки Олег барин нотавон.
  Зарб аллакай дар устухонҳои урён аст, пушт, паҳлӯҳо, ронҳо захми давомдор мебошанд. Агар сӯзандоруи стимуляторӣ намебуд, писарбача ба марг мерасид - ӯ аз зарбаи дарднок мемурд. Ҳамин тавр, ӯ ба чизи бадтар аз "Даҳаннам"-и Данте афтод. Ин аст, ки ҳар як молекула, ҳар як ҳуҷайра, ҳар як раг бо дарди даҳшатовар сер мешавад.
  Пионер Олег Рыбаченко аз дард дилашро парешон карданй шуд. Падару модар, даврони хушбахтонаи бачагии дурро ба ёд оварда, гуё бо пои худ аз лаваи сурх-тафсони ранҷу ранҷ дур мешуд, вале он ӯро боз ба худ мекашид ва пурра фаро гирифта буд. Аз ин рӯ, онҳо дар баҳри шиканҷа шино карда, маргро ҳамчун раҳокунанда аз азоб орзу мекарданд. Ман суханони Ваҳйи Юҳанноро ба ёд овардам. - Ва онҳо мехоҳанд бимиранд, аммо наметавонанд. Ин сарнавишти гунаҳкоронеро, ки кӯдаконро азоб медиҳанд, интизор аст. Худованд ба онҳо сад баробар подош медиҳад ва ҷазои муҳимтарин, чунон ки Исо дар Инҷили Матто мегӯяд, абадӣ хоҳад буд. Ва баъзеҳо ба ҳаёти ҷовидонӣ хоҳанд рафт, дигарон ба азоби абадӣ. Ин ҳадди ақалл моро тасаллӣ медиҳад, нафратро нисбат ба душманон, хоҳиши зинда мондан ва ғолиб шуданро бедор мекунад. Писарбача тавонист фарёд занад:
  -Инро мепардозед, дар рӯзи қиёмат барои ҳар ашки рехтаи кӯдак ҷавоб медиҳед.
  - Хомӯш шав, сукут! - наъра мекунад каламуши каргоду.
  -Шумо ҳақиқатро пахш карда наметавонед. - нафас кашид пионер.
  - Бештар гиред!
  Онҳо бори дигар ӯро зада, тамоми хашми худро ба он андохта, устухонҳоро шикастанд, аммо дард аллакай ба дараҷае расидааст, ки он наметавонад қавӣ шавад. Ин оҳанест, ки онро то ҳарорати муайян гарм кардан мумкин аст ва баъд паҳн мешавад.
  Понтус инро мефаҳмад, пиразан (дурусттараш, аз чиҳилсола зиёд ба назар намерасад, вале дар асл аз ду аср гузаштааст) ҳамчун ҷаллод таҷрибаи зиёд дорад:
  - Хайр, бас аст! Дар акси ҳол ӯ мемирад! Мо ба маҳбус каме муносибат мекунем ва бо истифода аз компютер ӯро шиканҷа мекунем. Ман танҳо як барнома дорам, ки "шиканҷаи олимпӣ" ном дорад.
  Каламуши каргоду дидаву дониста ёш карда мегӯяд:
  - Ҳоло ба куҷо меравад? Ба беморхона?
  - Не дар раф! - Сардор суханашро бе шикоят бурид. Бигзор он ҳамчун огоҳӣ ба дигарон овезон шавад. Барои дастгирии дил танҳо сӯзандоруҳо диҳед. Ва бигзор Темурро боз аз хатти худ бикашанд ва зарбаҳои боқимондаро аз шумо бигирад. Барои офаридани спектакль вакт нест. Кор кардан лозим!
  Аҷнабие, ки қамчин дошт, сарашро хам карда, гӯшҳои мӯяшро ҷунбонд:
  - Ман итоат мекунам, хонум. Хуб, боз ӯро идора кунед.
  Ба Тимур зарбахои нав ба нав дучор шуданд. Ин дафъа касе чуръат накард, ки эътироз кунад. заррае хохиши ба дасти чаллодон афтодан набуд. Темур дод мезанаду меафтад. Ӯро бардошта, боз мезананд. Силсилаи дуйуми корпартой аллакай ба охир расида истодааст. Танҳо чанд писар боқӣ монданд. Яке аз онҳо кӯҳансолтарин буда, тақрибан шонздаҳсола аст, ки аллакай бузбача баромадааст ва мӯйлабаш намоён аст. Вай равшан дудила мекунад, зарба мезанад, аммо ин корро ба осонӣ, базӯр ламс мекунад.
  Фрау Понтус хашмгин аст:
  -Ин ҷавони танбалро ба рахт овехта, ба пояш санг баста кун. Бигзор вай азоб кашад.
  Писарбачаро ба даст гирифта, мушакхои кандашу-даи худро, самараи мехнатро танг карда, фарьёд мекунад:
  - Хайр, ба чї нигаред, бача®о, занед!
  Писарон меларзиданд, гурриш дар сафҳоро фаро мегирад, аммо онҳо азму иродаи қавӣ надоранд, ки ба шиканҷакорони худ шитофтанд.
  Ҷавонро мекашанд, ҳар як каламуши каргосӯз аз ӯ камаш ҳафт маротиба вазнинтар аст. Мубориза бар зидди онҳо ҳеҷ маъно надорад. Аммо пас аз он воқеаҳо дар сатҳи онҳое, ки сарнавишти империяро тағир медиҳанд, рӯй медиҳанд. Ду тир садо дод ва каламушҳои карғон афтоданд, пуштҳои ҳаюлоҳо бурида шуданд, кратерҳои амиқ кушода шуданд. Ҷавон худро озод карду афтод, аммо дарҳол аз ҷояш ҷаҳид ва дод зад:
  - Бубинед, инсофи Худо ҳаст.
  Мисли фариштае аз зулмот пайдо шуда, духтараки тиллоранг, ки ба хоҳари дар дасташ Маргарита монанд аст, ҷавоб дод:
  - Ба эҳтимоли зиёд ҳатто инсон. Бидонед, ки муомила бо Иблис биҳиштро дар рӯи замин ва ҷои гармро дар дӯзах кафолат намедиҳад. Ба шайтон такя кардан мисли нишастан дар курсии электрики аст!
  Аврораи дуюми оташин бо овози баланд:
  - Он чизе ки дар ин ҷо рӯй медиҳад, як филми даҳшатовар аст. Ин корро бо кӯдакон кунед. Писарбачаро аз тахта дур кунед.
  Олег Рыбаченко сарашро чунбонду... бедор шуд. Вай ҳангоми дидани рӯъё на хобида, балки танҳо истода буд...
  Ва хеле вақт гузашт. Фашистон хануз хам машгул буданд
  Тайёр кардани хӯрок. Аммо ин мастии даҳшатнок, ки ҳангоми нафаскашии табибони SS дуди моси аҷибе ба вуҷуд омадааст, ҳеҷ гоҳ кӯтоҳ ба назар намерасид.
  Олег Рыбаченко дархол фикр кард, ки чаро дар ин Краутхо кор намекунад. Чунин ба назар мерасад, ки онҳо ниқобҳои филтр надоранд, ҳамин тавр не? Ва чаро дар ин галлюцинатсия чунин даҳшат вуҷуд дорад? Онҳо бо он чӣ кор мекунанд?
  Аммо худи фашистон ба таври табий рафтор мекарданд, хатто ба навъе дустонатар шуда, ишора мекарданд, ки бо мо хурок мехуранд.
  Онҳо воқеан аз як гови аз сокинони маҳаллӣ дуздидашуда як ҷуфт ронҳои вазнинро кашиданд. Баъд як фашист як дегчаи пурдабдабаро кашола кард ва фашисти дуйум хамрохи Олег ба об кашонд. Боз ба пионери кунчков ачоиб менамуд, ки ду сатил чармин ва бадтараш металли оддй ё чубу тахта. Гузашта аз ин, як марди SS, ки он ҳам хос набуд, худаш кашола карда шуд.
  Пионер ба пои худ чандон боварӣ надошт, зарбаҳо ҳангоми қатл хеле воқеӣ ҳис мекарданд ва авлоди Ломоносов тахмин мезад, ки дар паси ин як галлюцинатсияи оддӣ ё ҳатто ғайриоддӣ чизи дигаре ҳаст.
  Об сад кадам дуртар аз бошишгох чорй шуд, дарьёи нукрагини булур аз таги ду санг аз болои балкон овезон буд. Олег Рыбаченко хасисона сарашро ба суи у зад. Писарак танҳо акнун фаҳмид, ки ҳама чизи дарун ба санг, аниқтараш ангишт пухта шудааст. У харисона ба салкинии форам такья карда... ба гуш даромад.
  Яке аз мардони СС, ки дар паси девори санглох пинхон шуда буд, ба панели асбоби мураккаб чизе пахш кард ва мисли каламуш хандид.
  Зарбаро фашистон бе кина зада буд, вале бо чунон куввае, ки Олегро ба болои сангхо партофтанд, аз шунидани гуши чапаш монд ва ин тарафи сараш дар хакикат карахт шуд.
  Табиби бераҳм дар тан ҷома ва занҷири тиллоӣ хандида, наъра зад:
  - Бокс! Бокс!
  . БОБИ Љ 4.
  Пионерписар аз чояш хест ва ба суи чавони СС шитофт. Бо дасти рости фиребанда ба рӯда ҳадаф гирифта, аз паси чап маккорона пинҳон мешавад. Вай то ҳол дар як чанд дарсҳои бокс иштирок кардааст, аммо хотираи ӯ комилан аст. Масалан, зарбаи фиребанда ва якбора ним uppercut ва ним тарафи чап дасти чап. Сипас бадан, рон, абс ва ҳатто васеъшавии пой ба зарба дохил карда мешаванд. Ва - муҳимтар аз ҳама, одатан муштзанҳо ҳангоми мубориза бо дасти рост, зарбаи сармоягузориро аз дасти чап интизор нестанд. Омили ногаҳонӣ кор кард, Олег Рыбаченко ин корро кард! СС-и чавон ва бомаърифат намедонист, ки Олег гарчанде чапдаст набошад хам, "тупро" аз чап партояд. Ва ӯ дар даҳони як қалмоқе гирифт. Ва ин хуб аст, ки аскари СС танҳо барои он ки ба қафо ба санги шаффоф афтода буд, пои худ бимонад... Ва вазни бачаи нимгурусна барои сарнагун кардани сарбози интихобшуда кофист нотавонхо!
  Агар Олег Рыбаченко дар ин ҳаракат як муборизи ботаҷрибатар мебуд, эҳтимол ба як қатор ҳаракатҳои ниҳоӣ мерафт. Аммо маҳорат ҳамду сано нест ва на хусусиятҳои ҷисмонӣ.
  Аммо вай кори хуб кард, махсусан бо назардошти он, ки зарба дар машк машк карда нашудааст ва худи Олег Рыбаченко бо вучуди кобилиятхои бузурги табииаш ба бокс хунукназарона муносибат мекард.
  Ҳоло ӯ ҳатто афсӯс мехӯрд, ки ба секцияе, ки дар он тренер Фараненко гуфта буд, номнавис нашудааст, - ту бача калон мешавӣ, вале бо вокуниши тези варзишгари сабук. Ба наздикй СССР дар Бозихои олимпй иштирок мекунад ва шумо метавонед барои гирифтани медаль сазовор мубориза баред!
  Чӣ мегӯед? Олег Рыбаченко ба ин чунин посух дод:
  "Ман сарамро барои чизҳое, ки барои кишвар фоиданоктар аст, сарф мекунам, аз тоза кардани пулҳои якдигар!" Масалан, агар шумо як тракторе созед, ки бо хок ё ҳатто партовҳои оддӣ кор мекунад, пас бисёр чизҳои дигар.
  Ба Ватан нафъ мебахшад!
  Аммо акнун худи писарак маълумоти мукаммал гирифтааст.
  Олег Рыбаченко аз ин пеш дар умраш ин тавр лату куб надида буд. Марди SS-и калонсол муқовимати муташаккилонаи писарбачаи даҳсоларо, гарчанде ки ба синну солаш баланд бошад ҳам, (бо вуҷуди ин, ӯ нишон дод ва ду маротиба бомуваффақият зад) зуд шикаст дод ва бо муштҳо моҳирона зарба зад - одами афтодаро баланд бардошта, ба ӯ зад. боз. Вақте ки Олег Рыбаченко муқовиматро бас кард (Яъне ӯ қариб аз ҳуш рафт, яъне то ҳол дар саратон фикрҳо ҳаст, шумо дар торикӣ нестед, аммо баданатон дигар итоат намекунад. Ҳар касе, ки дар ринг ҷиддан мубориза мекард, шояд медонад, ки ин чӣ гуна аст. дар грог будан). Фашист ба вай рох дод, ки афтода бошад ва ачоиб, ба одами афтода як маротиба хам назад. Аммо духтури чаллод бо забони анаграмма ба у чизе дод. Сатилро пур карда, ба руи шикастааш об рехт.
  Эҳсоси гӯрбачаи ғарқшуда ва об аз яхи тоза гудохта хеле сард аст - танҳо шиноварии зимистона!
  Олег худро чунбонда, бархост ва хуни рухсораи чапаш, ки аз дарун дарида буд, ба мӯза туф кард. Марди SS дигар ӯро назад - ногаҳон оҳ кашид, бо назардошти он ки ин ҳаюло дар кадом аскарон хизмат мекард, тааҷҷубоварона, қариб дилсӯзона ва худаш ба сатилҳои аз пӯсти тимсоҳ сохташуда об кашидан гирифт (инчунин зоҳиран чунин исрофкорӣ осон набуд) ...
  Рыбаченкои хурдсол ин вазъиятро кайд кард, ки дар як вакт хубу бад аст. Кори хуб дар он аст, ки акаллан то ба хулосаи манти-кии худ овардани тачриба онхо кушта намешаванд. Дуруст аст, ки марра хеле наздик шуда метавонад ва шояд раҳоӣ аз азоб! Бадии кор дар он аст, ки онҳо сахт посбонӣ хоҳанд шуд ва барои гурехтан, дар асл, бояд заковати олиҷаноб истифода барад!
  Дере нагузашта Олег Рыбаченко боварй хосил кард, ки хуки гвиней будан нисбат ба дигар асирони харбй бартарихои муайян доштан дорад.
  Маълум шуд, ки хам ба асирон ва хам ба асирон хуроки гарм медиханд. Онҳо инро эҳтиром мекарданд, яъне муҳофизони SS кайҳо аз банкаҳо чизе хӯрда, танҳо дар болои тахтаҳо хобида, ғавғо ё хоб буданд. Хуб, гургҳои гург дар гирду атроф саргардон шуданд - ё шикор мекарданд, ё дар посбонӣ буданд, ё ҳарду. Аммо, Олег аз ин хурсанд набуд. Вай дар болои похои урёни урёни Аврора ва духтари дигари чавон хобида (набояд ба замини намнок ва хануз сард афтода наафтад?) ва пичиррос зад - Маргарита бо канори костюми матросие, ки аз Олег Рыбаченко гирифта, дар об тар шуда буд, руяшро пок кард. об, бо маъсият гуфт:
  - Шумо акнун одами хакикй шудаед. Бо мушт мағлуб шуд, бо аблаҳон ғолиб шуд!
  Аврора таклиф кард:
  - Бале, ман рӯяшро масҳ мекунам, захм тезтар сиҳат мешавад.
  Олег Рыбаченко бо зурй табассум кард. Хеле ғайритабиӣ. Ӯ худро ба дараҷае бемор ҳис мекард, ки иблисҳоро бо конкиҳои плазма дар пояшон мерақсиданд. Ва дар айни замой... оё хозир вай худро хуш-тар хис мекард? Ман каме аз идома додан тарсидам: акнун онҳо маро болои сангҳо мегузоранд ва бо қамчин задани дилчасп мекунанд, ё шояд бо оташ кӯшиш кунанд. Аммо фашистон ба ин ҷо нигоҳ накарда, дар бораи чизе бо лаҳҷаи мурғи худ сӯҳбат мекарданд, бо навбат аз дег чашидаанд.
  Маргарита ба гуши ман пичиррос зад:
  -Албатта, ту олӣ ҳастӣ... Аммо маккоронатар бош! Вақте ки қавӣ ба назар заиф менамояд ва баръакс!
  Олег Рыбаченко гур-гур кард:
  -Мутаассифона, худро нотавон вонамуд кардан фоида надорад, зеро чунин аст!
  Хайр, ба шоххояшон сахт заданд... Ба гайр аз рухсорахои бури-дашуда онхо хам ларзон буданд, гарчанде чандон набошанд хам, устухонхо мустахкам - ду дандон буданд. Қабурғаҳоям хом буданд ва гӯшҳоям дард мекарданд.
  Бо вуҷуди ин, қатл дар давоми рӯъёи афсонавӣ боиси ранҷу азобҳои бештар гардид.
  "Бас, хуб," Олег Рыбаченко ангуштони дарози Аврораро бо дастони нав басташуда тела дода, бо домани костюми матросиаш нишаст. ман ларзидам. - Не, хунук шуд. Ва ман мехоҳам бихӯрам ...
  Охир, шуур чй тавр ба мавчудият вобаста аст - шумо беихтиёр марксист мешавед. Кош зинда мемонӣ!
  Гули зиндонро ба косаҳои алюминӣ андохтанд - онҳо дар яке аз нақлиёти зиреҳпӯш интиқол дода шуданд. Аммо қошуқ набуд. Эҳтимол, боварӣ дошт, ки ғуломон ба ҳар ҳол кабуди ғафсро мехӯранд. Ё худашон тасмим гирифтанд, ки онҳоро масхара кунанд, зеро ин қошуқҳо ин қадар кам нестанд. Хуб... ин беҳтар аст!
  Ту як ваҳшии ҳақиқӣ мешавӣ-писар хандид ва дарҳол даҳонашро пушид, то ба даст наояд.
  Пушти гречихаи омехта бо ҷави марворид буд - ғафс, қариб намакин ва албатта, бе гӯшт ё ягон чизи шабеҳ, хуб, шояд онҳо барои мазза каме моҳӣ илова карданд. Ин танҳо як омехтаи қариб холии ду дона аст (ва онҳо аз рӯи бӯй онро бо гӯшти дуддодашуда хӯрданд). Аммо шиками писари пионер кайҳо ба ҳадди худ расида буд: ба тавре ки гуруснагии ӯ каме паст шуда, танҳо бо дидани хӯриш бармегардад, аммо бо қувваи сегона.
  Ростӣ, хӯрдан бад буд-як-ду бор омехтаи гарм ба даруни рухсораи захмдор даромада, дард аз чашмонам ашк мерехт, аммо ин чист?! Ва "дастпонахо" садди рох шуданд, Олег Рыбаченко дастонашро мечушид, бо хашм аз чашмонаш ба атрофаш шарора мепартофт... ва лахзае фахмид, ки аз яке аз ин чангхо дасти росташ дар нимарох ба ринг даромад!
  Ин бениҳоят аҷиб аст - оё SS ба чунин тарзи ибтидоӣ шикастааст? Кош аз гургхое, ки хамчун чазочй тарбия ёфтаанд, халос мешудем!
  Олег Рыбаченко вафот кард. Вай дархол худро мачбур кард, ки бо коса пушонад. Ва бо дасти росташ онро печонд, то он даме, ки пӯлоди сахтшуда ба пӯст тамоман тоқатфарсо канда шавад.
  Чунин ба назар мерасад, ки на ҳама дар SS ин қадар олӣ ҳастанд!
  Ва ӯ фаҳмид, ки ӯ метавонад дасташро берун кашад. Ҳалқае, ки барои дасти калонтар тарҳрезӣ шудааст - мард ё ҷавони маҳаллӣ, шояд ҳатто писари калонсоле, ки бисёр кор мекард. Аммо барои дастони арақи наврас Олег Рыбаченко дом васеъ шуд.
  Писарак пичиррос зад:
  - Ғалаба интизор аст! Ғалаба интизор аст! Онхое, ки занчирро шикастан мехоханд! Дедконон краутхоро маглуб карданд! Мо онҳоро низ мисли бозӣ мекушем!
  Аврора бо мехрубонона ба Олег Рыбаченко нигариста, дасташро ба акиб тела дод (дар дасташ аз буриши васеъ ва абрешим хун пайдо шуд). Ҳамсояи дуюм дар ин лаҳза ҳаракат кард, то воқеаро пӯшонад. Олег ба чашмони шайтони оташин нигарист, чашмак зад. Ва вай инчунин ба пармакунии чашмони худ бо лазерҳои зумуррад, мисли кобра - беист оғоз кард. Баъд сарашро ҷунбонда, оромона ба гургҳои гург ишора кард. Баъд аз хӯрдан бас накарда, рост бо лабони арғувонаш аз косае, ки болои зонуи болоаш истода буд, гирифта, дастонашро паст карда, ба кашидани хатҳои печидае, ки ба мавҷҳо мубаддал мешаванд, дар рӯи замини тар шурӯъ кард.
  Олег Рыбаченко чизеро нафахмид, вале дар сараш аллакай суруди галаба садо медод;
  Ҷавон, ширин, пок;
  Мамлакати Советхои Сурх!
  Офтоб ба рахшон мебарояд,
  Бо дили ман дода шудааст!
  
  Кӯлҳои мо софанд,
  Дарёи булӯри тӯфонӣ!
  Писарон бо тӯб медаванд,
  Якҷоя ба теппа давед!
  
  Сина аз ҳаво медарояд,
  Дар хар теғи алаф баҳор ҳаст!
  Ман ба Худованд муроҷиат мекунам
  Бигзор бадиву бадбахтӣ моро аз байн барад!
  
  Замони сахт аст,
  Фашизм ба Рус хучум кард!
  Биёед барои ҷанг чизи нав созем,
  Бигузор коммунизм хукмрон бошад!
  
  Якҷоя мо ҳамеша ба душворӣ дучор мешавем,
  Мо мисли мушти фишурдаем!
  Чанговарони савора пештар давидан мекарданд
  Хуб, ҳоло як зарфи пӯлод!
  
  кори бузурги Ленин,
  Мо ҳамон тавре ки ҳастем идома медиҳем!
  Сталин генияи хирадманд,
  Он чизе ки ӯ ба мо барои ғолиб шудан таълим дод!
  
  Ва ниҳоят ба шумо мегӯям,
  Ҳар кӣ бигзарад, зиёнкор аст!
  Ман фикрамро дақиқтар баён мекунам,
  Финал ба зудӣ меояд!
  Баъди ин гуна рег аллакай ба назари Олег Рыбаченко чунин менамуд, ки бахр то зону чукур аст! Ва кӯҳҳо бешубҳа китфанд!
  Духтарон низ бархоста, аз гуш ба гуш пичиррос заданд. Ҳама умед доштанд.
  Авлоди Ломоносов ва Стенка Разин рухсораҳояшро пуф карда, баъд оҳу нола кард - буриши лаънатӣ дард кард.
  Чӣ мешавад, агар шумо гурехта тавонед?! Олег Рыбаченко зуд ба тарафи тараф нигарист, гӯё фикрҳои ӯро (ва кй медонад, агар онҳо фиристода тавонанд, хатогиҳо, маълум нест, ки онҳо чӣ гуна таҷҳизот доранд!) аз ҷониби посбонони SS шунида мешаванд.
  Иблиси оташин, ки дар чашмонаш дурахши дузахй дошт, ба ангуштаринхои пулодии дастони писарбачаи пионерй ламс карда, бо маъсият чуш мезад: мегуянд, бале, кушиш мекунем! Ин хатто бе мухокима ва бе суханони нодаркор равшан аст.
  Ҷанговаре бо мӯйи рӯбоҳ пичиррос зад:
  -Як зинда монад ҳам... Касе пайдо мешавад, ки қасос гирад!
  Аммо дарҳол Олег Рыбаченко ботинӣ сангсор шуд, гӯё ях карда буд. Ва як андешаи одди уро сарнагун кард: дастонашро печутоб мекард. Ва он гоҳ... ва он гоҳ ба духтарони дигар кӯмак кардан лозим меояд, ки худро озод кунанд. Вагарна пешрави аъло нест, аммо кист?!
  Сухан ба ёдам омад: рохбар он нест, ки худаш пеш меравад! Ва кӣ роҳ меравад ва ба дигарон кӯмак мекунад!
  Ва онҳо барои шумо кистанд - ин гуна духтарони зебое, ки пойҳои хурди шикастаанд, ки хунравӣ мекунанд. Чизе даруни ленинчии чавон исьён кард - бо гурриши хазорон тундбод исьён кард! Агар он кор кунад, ҳарчи зудтар давед ва...
  Дарвоқеъ, агар шумо давиданӣ бошед, пас имкони дигар вуҷуд надорад. Дар акси ҳол ин хиёнат аст.
  Вай бори дигар ба чашмони аввал Маргарита ва баъд Аврора, ки вай низ баръало хушҳол буд, косаро бо завқ лесид. Ва вай бинии худро аз коса берун карда, чашмак зад.
  - Мо туро нигоҳ намедорем! - илова кард шайтони оташин. -Агар равед, ҳатман барои кумак меоед!
  Олег Рыбаченко сарашро  унбонда,  авоб дод:
  - Савганд мехӯрам! Пионери поквичдон, ман бо партизанхо мурочиат мекунам ва онхо шуморо начот медиханд!
  Хуб, он чизест, ки мо тасмим гирифтем! Он чизе, ки баъдтар рӯй дод, хеле прозаӣ шуд. Инчунин хуб буд, ки косаҳоро на Олег шуст, - зоҳиран онҳо ё аз кушодани ӯ метарсиданд ё тасмим гирифтанд, ки кори душворро ба духтарон гузоранд. Ин ҳеҷ чиз нест, аммо дар ин вазъият хуб аст. Бадии кор дар он аст, ки мо боз рафтан лозим буд ва вакте ки ин фашистон ором мешаванд. Онҳо ҳеҷ чизи устувортар ё камтаре пайдо карда наметавонанд.
  Ҳаво каме хунук мешавад ва ҳарчанд шамол ором шуда бошад ҳам, абрҳо баланд шуда, аз онҳо борони сард боридан оғоз карданд. Мардони SS ҳоло ҳатто хушбахтанд, гарчанде ки онҳо ва гургҳои гургашон аз бӯи тар буидаанд.
  Ин бисёр роҳ рафтан буд. Дар ин чо чахон - микроиклими махсуси Крим. Одатан борон намеборад, аммо дар ин ҳолат бо вазиши шамол.
  Духтарон аллакай бисьёр хобида буданд ва хунук ба онхо кувва мебахшид.
  Ва аз чй сабаб бошад, ки Олег Рыбаченко хобидан мехост, чашмонаш хиёнаткорона ба хам часпида буданд.
  Бале, чунин вазн, ки гуё лошаи сад-тоннагй бар ту фишор меовард ва нафаси чукур кашида наметавонистй.
  "О, ман бемор мешавам", - фикр мекард Олег Рыбаченко ва пойҳояшро сахт ҳаракат карда, ки боз сахт шудан гирифт. - Бовар дорам, ки ҳоло бемор мешавам, аммо баъд чӣ? Фашистҳо бешубҳа аспирин намегиранд ё пенициллинро сӯзандору намекунанд ва шояд ҳатто асалро сарфа кунанд. Ё не? Оё онҳо онро барои таҷрибаҳо захира мекунанд? Мо бечораҳо ҳоло куҷо меравем?!
  Бори дигар во«еияти борон ва ран у ран  аз байн рафт ва ®ангоми ро® рафтан хобаш бурд. Ки шояд танҳо дар ин вазъият хуб аст;
  Кайҳон, ба як маъно, ҷанг аст;
  Пионерон Дмитрий ва Олег Рыбаченко хамчун талабагони аълочй ва спортсменхои барчаста хукук гирифтанд, ки дар мусобикахои дустонаи бокс, ки байни клубхои спортии бачагонаи СССР ва Германия ташкил карда мешаванд, аз номи мамлакати худ - СССР баромад кунанд. Ҳарду кишвар то ҳол иттифоқчӣ ҳисобида мешаванд ва овозаҳо дар бораи ҷанги дарпешистода хомӯш шудаанд. Дар хакикат, кушунхои немис аз сархад акибнишинй карданд ва Вермахт дар Африка хучуми зафароварро пеш мебарад ва аллакай Мисрро забт кардааст ва онхо навакак дар бораи забт шудани Гибралтар хабар доданд. Бинобар ин Сталин шахсан Фюрерро табрик кард!
  Барои рӯъёи гумроҳӣ калимае нест, аммо он чизе ки дар коинот рӯй намедиҳад. Олег худро ба худ мекашад, ки - боз аз таъсири сунъии баъзе нурҳо ё чизи дигар илҳом гирифта шудааст. Аммо ҳама чиз он қадар воқеӣ аст, ки қувваи муқобилат кардан ба ин васвасаҳо нест.
  Ҳамин тавр, шумо метавонед бехатар ба кишвари қариб дӯст парвоз кунед. Дар матбуоти немис онхо дар бораи Иттифоки Советй факат суханони нек мегуянд ва коммунизм хатто идеологияи бародарии социализми националист. Зиёда аз ин, харакати монанд ба Стахановский пайдо шуд...
  Дмитрий ва Олег Рыбаченко аз гурухи хурдтарин боксчиён мебошанд, ки онхо хамагй ёздахсолаанд, ки барои баромад кардан дар мусобикахо хадди поёнй аст. Аммо онҳо барои синну соли худ писарони хеле калон ҳастанд ва ҳанӯз дар давраи суръатбахшии босуръат, ба мисли охири асри бисту як нест.
  Аммо Олег хурдтар, бориктар, дар вазни сабуктар, вале хеле зуд аст. Дмитрий калонтар, устухонаш васеътар аст ва ҷавони қаҳрамон камаш чордаҳ ба назар мерасид.
  Писарон низ дар ранги мӯй фарқ мекунанд. Олежек чун кураи барфй одил аст, малламуй табий. Дмитрий бо мӯи қаҳваранг, қаҳваранг. Олег чанд моҳ ҷавонтар аст ва бо чеҳраи мудаввараш ба кӯдак монанд аст ва Дмитрий танҳо зебост ва сазовори плакати таблиғотист. Духтарон аллакай ба ӯ нигоҳ карда, бовар надоранд, ки ӯ ин қадар писари калон аст.
  Аммо Олег Рыбаченко назар ба Дмитрий хеле донишмандтар аст, гарчанде ки хар ду писарбача хеле зираканд ва аз бахои худ рост бахои "А" мегиранд. Охир, дар мамлакати советй спортсменхои хуб бояд шогирдони аълохон бошанд.
  Бачаҳои боқимонда калонтаранд, вале то ҳаждаҳсолаанд, ҳарчанд як ҷуфт қаҳрамони хуб ду метр қад ва тақрибан сад вазн доранд...
  Боксчиён, бехтарин кадрхои чавони мамлакат... Ва бо онхо чемпионхои Германия ва мамлакатхои тахти назорати он мубориза мебаранд... Дар байни бачагон, албатта, ё наврасон.
  Онхо дар самолёти калонтарини пассажирии рейхи сейум дар рохи Москва - Берлин беист парвоз мекунанд.
  Боксчиён алохида-алохида менишинанд, вале дар он чо гуштингирон, вазнбардорон, футболбозон, шиноварон низ хастанд. Ҳама наврасон ва хусусиятҳои аъло. Сталин фармуда буд, ки насли нави мо, ки дар замони Хокимияти Советй ба дуньё омадаанд, бехтарин худро нишон диханд ва обрую эътибори худро гум накунанд. Ва, албатта, ҳама ба мубориза майл доранд...
  Дмитрий аз Олег пурсид:
  -Оё шумо нақшаи тактикии ҷангро тартиб додаед?
  Пионерписар чавоб дод:
  - Ман барои хар як душман даххо накша дорам... Вале ман бояд аввал ба вай нигарам ва танхо баъд карор кабул кунам... Муносибати шахсй ба хар кадоме, кучактарин харакат ва хусусиятхо, аз чумла сохти физиологии душман. тактикаи соф индивидуалй дикта кунад.
  Дмитрий бо таҳқиромез хурӯш кард:
  - Аммо ман ин корро хеле соддатар мекунам! Бе тактика ба суи душман мешитобам, бештар ва тез-тез зарба мезанам ва мешиканам.
  Олег Рыбаченко кайд кард:
  - Дар синну соли шумо бачаҳое каманд, ки мисли шумо калон ва ҷисман рушдкардаанд. Аз ин рӯ, тактикаи фишор кор мекунад. Шумо метавонед танҳо дар соҳил шино кунед. Аммо дар ин ҷо ман, қариб ки қади муқаррарӣ, шояд каме болотар аз миёна ҳастам ва барои чемпиони СССР шудан, чунин кишвари азим танҳо фишор кофӣ нест. Шумо душманро бо қувваи бераҳмона мағлуб карда наметавонед, ӯ инчунин машқ мекунад, тарзи ҳаёти солимро пеш мебарад, дуруст мехӯрад ва тактикаро меомӯзад. Ва дар ин ҷо шумо бояд ӯро мисли бозии шоҳмот мағлуб кунед. Баъзан ҳатто чизеро ба хотири қасам қурбонӣ кардан.
  Дмитрий сахт эътироз кард:
  - Ва рақибони ман тамрин мекунанд ва дар даври ниҳоӣ писарбача аз ман ҳам калонтар ва вазнинтар буд. Бисёр чиз аз он вобаста аст, ки шумо чӣ гуна машқ мекунед. Баъзехо чунин ме-шуморанд, ки барои дар ду хафта чемпиони олимпй шудан то хасташавй кор кардан мумкин аст... Ин акидаи нодуруст аст. Дар ниҳоят, чизи аз ҳама муҳим дар тренинги варзишӣ на он қадар зиёд аст, ки сарбории олӣ диҳад, балки барои барқарорсозии супер. Аммо маҷмӯи машқҳои дурусти инфиродӣ интихобшуда вуҷуд дорад ва аз ҳама муҳимаш барқароршавии минбаъда ва ба даст овардани қувват аст... Баъд аз он шумо муборизаро дар як нафас, дар се раунд партофта истодаед, дурусттараш, хеле камтар, садҳо зарба.
  Олег Рыбаченко кайд кард:
  - Бале, ин ҳам албатта дуруст аст! Хусусан, сирри нафаскашии дуруст ва сӯзандоруҳо ба нуқтаҳои афзоиши бадани кӯдак... Як ноу-хау аз устоди мо ҳаст. Аммо ман намефаҳмам, ки чаро ӯ онҳоро бо дигар мураббиён мубодила намекунад?
  Дмитрий бо пичиррос гуфт:
  - У ба ман бо боварй гуфт, ки ману ту... На танхо боксчиён, балки пеш аз хама солдатхо. Мо хануз кори махсусе дорем... Хеле мухимтар, хатто аз тиллои олимпй хеле мухимтар!
  Олег сари дурахшонашро хам карда гуфт:
  - Чизи му-химтараш.... Шояд у ба ман хам хаминро гуфта бошад... Ки такдири инсоният ба кирдори ду писари пионерии советй вобаста бошад. Мисли афсона.
  Дмитрий фалсафӣ қайд кард:
  - Афсонахо аз хаёт набошад, аз кучо пайдо мешаванд? Шояд ин воқеан ҳам бошад! Мо харчанд мургобихои зишт набошем хам, хануз барвакт аст, ки моро укобхо номид.
  Олег Рыбаченко мавзуи сухбатро бемайлон тагьир дод:
  - Ба фикри шумо, хавфи хучуми немисхо нихоят аз байн рафтааст?
  Дмитрий тааҷҷубоварона китф дарҳам кашид:
  - Ана, ба назари ман, шумо мутахассиси бузургтаред. Аз номи худам, ман фикр мекунам, ки шумо наметавонед бо тамоми дастҳо ва пойҳоятонро якбора зарба занед ва баъдан дубора ба ҳама самт ҳамла кардан ғайриимкон аст. Дуруст, агар шумо дар як ҷаҳиш ҳаракат кунед ...
  Олег Рыбаченко хандид:
  - Басо мантиқӣ ба назар мерасад... Аммо мо намедонем, ки маҳз дар фикри Гитлер чӣ аст, аммо воқеан шиддат паст шуд ва ҳавопаймоҳои немис ҳарими ҳавоии моро вайрон карданд ва садои занги риштаҳои курт дар хориҷа шунида намешавад, ин ҳақиқат аст. . Гайр аз ин, фюрер як кисми коргаронро ба сари дастгоххо баргардонд. Яъне, Рейхи сеюм дандонҳои худро пинҳон кард... Аммо мо набояд истироҳат кунем.
  Дмитрий аз борхалтааш сандвич пухта бо мохй ва панири махсуси камравган бароварда ба Олег дод. Пас аз он вай барои худ ду баробар зиёд пул гирифт. Пешниҳод карда мешавад:
  - Бихӯред... Шумо наметавонед танаффусҳои тӯлонӣ барои хӯрдан ва ворид кардани сафеда ба баданатон гиред. Вақте ки консентратсияи аминокислотаҳо дар бадан кам мешавад, мушакҳо қуввати худро гум мекунанд.
  Олег Рыбаченко кайд кард:
  - Барои бодибилдерҳо, ки бисёр машқ мекунанд, ин хеле одилона аст, аммо барои боксчиён ... Дар ниҳоят, мо ҳама гӯшт надорем, он баданро ранг мекунад ва ҳатто бештар самаранокии муборизаро зиёд мекунад!
  Дмитрий аз сандвич нӯшида, ба он помидор илова карда, розӣ шуд:
  - На ҳама чиз, аммо... Ман ҳатто шабона хӯрок мехӯрам ё сафеди тухмро менӯшам, то консентратсияи аминокислотаҳо паст нашавад. Гузашта аз ин, беҳтаринаш на тухми мурғ, балки тухми бедона ва ё тухми шутурмурғ аст, хуб, охиринҳо воқеан каманд... Ҳарчанд дар Осиёи Марказӣ ба назар мерасад, ки шутурмурғ аллакай парвариш карда шудааст...
  Олег хеле ҷиддӣ шӯхӣ кард (бо оҳанг):
  - Протеини хеле пурарзиш дар пойҳои пеши қурбоққа. Ман тавсия медиҳам, ки онро санҷед!
  Дмитрий мисли писарбача хандид:
  - Бале, аммо аз ин ҳам бештар дар устухонҳо бо «аламфури сурхи ҳиндӣ!
  Аммо Олег аз сэндвич бодиққат нӯшидан гирифт ва ба ҷаббида шурӯъ кард. Моҳӣ сурх, болаззат, дар кетчуп тар карда, сирпиёз кӯфта буд. Мумкин буд, ки каме қувват зам кунад... Мисли Винни Пух, масалан...
  - Винни Пух дар ҷаҳон хуб зиндагӣ мекунад! Вай зану фарзанд дорад, кружка аст!
  Олег ногахон таклиф кард:
  - Шояд мо суруд хонем?
  Дмитрий бе шавқу завқ гуфт:
  - Барои сурудхонӣ ҳанӯз барвақт нест?
  Олег Рыбаченко табассум кард:
  - Дуруст, алалхусус, ки мо аз болои сархадди СССР парвоз кардем!
  Дмитрий аз шарики худ пурсид:
  - Кайчи ё когаз?
  Олег ишора кард:
  - Шояд бе шӯхиҳои кӯдакона кор кардан беҳтар аст. Мо одамони осоишта хастем, вале поезди зирехпуши мо муяссар шуд, ки ба суръати рушной суръат гирад...
  Дмитрий суханашро бурид:
  - Не! Ба мо ин гуна сурудхои богчаи бачагон лозим нест. Биё бештар кор кунем... ватандуст!
  Олег шушашро пур карда, ба сурудхонӣ шурӯъ кард ва ҳангоми рафтанаш оҳанг эҷод кард. Данка хам дар навбати худ хеле хуб месарояд. Дурусттараш, овози ӯ мисли карнайи маршал, ё шояд ҳатто карнайи Ериҳӯ буд;
  Пионер калимаи ифтихор аст,
  Сталини зодгох галстукро бастааст.
  Ҷуз базм дар хона дигар роҳ нест,
  Барои ман коммунист идеал аст!
  
  Кавл додам, ки ба Ватан абадй хизмат мекунам
  То ки Ватан шукуфон кунад,
  То ки ҳар кас дар тӯли умри худ беҳтар шавад,
  То ки парвоз аз уқоб сардтар шавад!
  
  Раъд зад - ҷанг омад,
  Пас, писарон, озод бошед, ки ба поход равед!
  Вермахт ба бӯи бӯи худ часпид,
  Пас, мо онро ба партов мефиристем!
  
  Онҳо ба бачаҳо милтиқ надоданд,
  Ҷавоб буд: шумо солҳо боз ҷавон будед!
  Бо вуҷуди ин, онҳо гурехтанд, то сарбоз шаванд,
  Чунки найчаҳо хеле заруранд!
  
  Дар назди Москва мо дар гирди барфхо чанг кардем,
  Мо пои луч аз сармо давидем...
  Занони зебои пешрав дар тан либосҳо медаванд -
  Норинҷак нест, пас бо мушт занед!
  
  Каттахои фашистй чй кадар берахманд -
  Шумо ба онҳо чӣ қадар хун дода метавонед?
  Аммо фашистон бояд ҳаққи худро пардохт кунанд,
  Тухмҳо ба бозӣ табдил меёбанд!
  
  Барои хӯроки нисфирӯзӣ ғизо хоксор аст - гуруснагӣ,
  Пойҳои сарбозон сармохӯрда буданд...
  Ман аслан кӯдак ҳастам
  Аммо падарон аз ин кор фахр мекунанд!
  
  Танк мешитобад, паланг муза дорад,
  Аммо чанговари чавон гранатаро пахш кард!
  Ва харомхури фашистй ба мина дучор омад:
  Дар ин чо машъали гарм уро ба огуш гирифт!
  
  Ҳатто кӯдаки хурдсол бузургҷусса хоҳад буд,
  Агар шумо далерӣ парвариш карда бошед!
  Пешравон ҳамчун пайванд муттаҳид шудаанд,
  Рӯҳи қавӣ: титан металл аст!
  
  Вермахт нагузашт, онро дар пешона гирифтанд,
  Тобутхои пулодй гарк мешаванд!
  Дар Русия чунин бачаҳо ҳастанд
  Наслхои авлод фахр мекунанд!
  
  Боз чанг, ин дафъа дар Волга,
  Пионер ба терминатор табдил ёфт!
  Фашистон моргхоро бастаанд,
  Ва чоҳи марг дар соҳил шикастааст!
  
  Ҳисоб нест, ки чанд нафари мо мурданд,
  Боз чанд нафар мемиранд - ашк нест...
  Аммо ин кори чанговарон аст;
  Масеҳ ҳар касеро, ки сазовор аст, эҳё хоҳад кард!
  
  Дар Берлин комсомолец шуд,
  Ана, супурдани савганд!
  Нисфи Аврупо ва Иттиҳод пойлучанд,
  Дастаи ҷавони мо дур шуд!
  
  Ва акнун мо дунёи нав месозем,
  Ҳама як эҷодкор-демиург мешаванд....
  Онҳо ба вартаи ранҷу ҷанг хоҳанд афтод,
  Мо намедонем, ки тарс чӣ маъно дорад!
  
  Меҳрубонӣ дар олам ҳукмронӣ мекунад,
  Ва он гоҳ дард аз байн меравад, бовар кунед...
  Бо мост беҳтарин нобиғаи ҳама, Сталин,
  Хайвони дузахии Гитлер маглуб карда шуд!
  
  Мо барои ин далерона мубориза бурдем
  Шаъну шарафи абадӣ...
  Ва фаҳмед, ки ҳизб муҳим аст -
  Коинот ба орзуи шумо мебарад!
  Самолёт ин сурудро бо хор суруд. Он чунон ботантана садо медод, ки кас ашк мерезад...
  . БОБИ Љ 5.
  Биниш нопадид шуд ва писарбачаи нависанда ва нобиға боз худро дар воқеияти сутуни саргардон дид.
  Бо касе сухбати майда-чуйда дошта натавонистани (баъди руъё забонаш тамоман карахт шуд!) Олег Рыбаченко боз хам хашмгинтар шуд. Ва гӯё ман ҳатто дарҳол нафаҳмидам, ки онҳо ба ҷангал наздик мешаванд. Ба охир расид - тар шуд ва дар зери пои он роди хуб поймолшуда, гарчанде тар, вале равшан буд, дар ин чо ва он чо изи ароба, мошин, изи танкдои сабук, мотоцикл ва хатто наъли асп бурида мешуд.
  Лойи сард, ки ба собуни зишт монанд аст, лоғар шуда буд, Олег Рыбаченко ба таври мӯъҷизавӣ чанд маротиба мувозинатро нигоҳ дошт ва дар колонна ду-се духтар афтода, зуд аз ҷояш бархост.
  Худи Маргарита, ки хеле хаста шуда буд, бародарашро рӯҳбаланд кард:
  - Аллакай торик шуда истодааст, ба зудӣ ба шумо истироҳат мекунанд!
  Пас аз якуним соати саршавии борон онҳо аз он чизе ки аз дур ба назар мерасид, як қатор теппаҳо буданд, гузаштанд. Олег Рыбаченко аз наздик фахмид, ки инхо теппахо не, балки деворе буда, манорахои пулемётхо доранд. Як қалъаи Қрими қадим, ки ба шарқ ва ғарб то ҷое ки чашм мебинад, тул кашидааст. Дар фосилаи муайян дар "теппаҳо" ҳалқаҳои сангини хокистарранг, ки қариб ба замин баробар шуда буданд, - харобаҳои манораҳои посбонӣ намоён буданд. Байни дуи ин сутуни асирӣ ба чуқурӣ гузашт, ки шояд як вақтҳо дарвоза буд.
  Сипас онҳоро дубора ба хоб бурданд. Онҳо ҳатто занҷирҳоро нагирифтанд ва маро ғизо надоданд. Хоби духтарон чун боли зоғ онҳоро фаро гирифт;
  Ногаҳон манзараи пеши духтарон тағйир ёфт (ва чӣ хобҳо аксаран худфиребӣ ҳастанд!) ва онҳо худро дар баҳр, дурусттараш дар пирсе, ки соҳили баҳр ва манзараи салқин дорад, диданд.
  Комсомол-духтарон ба бандар рафтанд, силуэти эсминец дур набуд, кариб як-ду километр дур буд, вале он кариб бо уфук омехта мешуд; Дар ин чо боз ба онхо панч каламуши таракан хамла карданд. Инҳо чунон махлуқҳои нафратоваре ҳастанд, ки шаш пояш доранд, ки ба онҳо нигоҳ карда, кай карданро ҳис мекунед. Бо вуҷуди ин, ин як масъалаи ду сония аст, бо ханҷар мезанад ва ҳамааш тамом мешавад.
  Маргарита зебо ҳатто месуруд:
  - Ва барои ман, ба мисли эметик, ин як доруи ишқ аст!
  Аврораи сурхмӯй аз бинии худ хуштак баровард:
  -Аммо рафтораш хуб аст - ва ман як лагади хубе гирифтам!
  Махлуқҳои хатарноктар табарҳои моҳӣ буданд. Онхо кобилияти тирпарронй бо нУшон доштанд. Нуқтаро берун партофта, пӯстро сӯрох карда, кислотаро сӯзонданд. Сипас мурғи табар болои қурбонии афтода нишаста, гӯштро пора кард. Дуруст аст, ки аксарияташон аллакай парронда шудаанд. Аммо чор даррандае, ки сари як-дигарро тез карда буданд, ба разведкачиён хучум карданй шуданд.
  - Ана, боз як вайронкунии табиат! - Аврора шайтони оташин пай бурд...
  - Ҳар кӣ онҳоро офаридааст, ҳеҷ гоҳ чизеро таҳриф намекунад! - Дар рисолати нави Маргарита эҳсосоти динии атавистӣ боз пайдо шуданд. Шахсият тағир меёбад, агар қувваҳои муайян дар зери шуур бедор шаванд. - Пас Худои Мутаъолро хушнуд мекунад!
  Девони сурхпӯхтаи домани кутоҳ ва мӯйи сараш, ки аз оташгиранда гармтар месухт, боз эътироз кард:
  - Не, ин бори дигар кувваи тавонои мутатсияро нишон медихад. Як қатор таъсироти шабеҳ метавонанд боиси ҳаёт шаванд!
  Ду чакра партофта, духтарон даррандаҳоро буриданд ва сипас дискҳоеро, ки ба онҳо баргаштанд, гирифтанд.
  - Мисли бумеранг, аммо он титанро мебурад! - табассум кард шайтони оташин.
  - ДУРУСТ! Новобаста аз он ки ин титан чӣ мебурад, ин металл аз blotter заифтар аст.
  Духтарон ба кушодани киштии шинокунанда шурӯъ карданд. Шайтони оташин ногаҳон бо илтиҷо пурсид:
  - Биё, дар охир суруд менависем, Маргарита!
  Малламуй сафеди барфӣ, ки аз офтоб равшантар табассум мекард, пурсид:
  - Барои мо барори кор оварад!
  Аврораи сард хитоб кард:
  - Айнан! Бигзор, ки зиёндида гиря кунад - харом хасад мекунад!
  Комсомолдухтар ба акиб такья карда, оромона суруд мехонд, ки ин суханон шино карда, медурахшиданд:
  Oracle дар байни сангҳои ҷодугарӣ,
  Аз тӯфон таваллуд шудааст - офтоби дурахшон!
  Мо насли зулмот нестем,
  Монанди ранг як суруд ба шуоъ печида мешавад!
  
  Албатта, санг метавонад зараровар бошад -
  Ӯ барои мо мушкилот, ғаму андӯҳ ва маргро пешгӯӣ мекунад!
  Ва арвоҳ дар ҷалоли саманд,
  Ҳамчун нишона дар шаб дурахшон шавед!
  
  Аммо мо хурофотпараст намешавем
  Ҷанговари рус - шамшер дар даст!
  Биёед ба Исо содиқона хизмат кунем -
  Бигзор шайтон то абад аблаҳ бошад!
  
  Ватани пурқувваттар нест,
  Охир, иродаи мо мисли металл аст!
  Сталини хирадманд ба ҳамла сарварӣ мекунад,
  "Андрюша" як гирдбод дар металли Кельн аст!
  
  Мо ба Русия муқаддас хизмат мекунем,
  Ман орзу мекардам, ки диламро ба вай мебахшам!
  Сарбоз найи тезтарин дорад,
  Ва шуъла дар нуткхои диктор!
  
  Ҳамду сано ба ту, Рус бо суруд,
  Мо ба ӯ суруд мехонем,
  Интиқом ба рақибон хоҳад омад -
  Биёед бо зоғҳо сарукор кунем, бовар кунед!
  
  Мо ҷаҳони нави муқаддасро месозем,
  Худованд моро нигахбон бошад!
  Барои духтарон боҳашамат ва навсозиҳо,
  Шумо дар муддати кутох халифа мешавед!
  
  Моро бо биниши аҷиб мукофот диҳед -
  Овози Худованд ба шамшер даъват мекунад!
  Зиндагӣ мураббои қанд мешавад,
  Вақте ки шумо мисли КАМАЗ қавӣ ҳастед!
  
  Чангалхои дуби сарсабзи Ватан,
  Бидонед, ки ҷони шумо дар куҷо истироҳат мекунад!
  Шумо уқёнусҳои ҷалолро хоҳед гирифт,
  Шумо хамчун хукмрон ба Кремль дохил мешавед!
  
  Ту рыцарӣ - як қабилаи бузургҷуссаҳо,
  Бузургии баҳрҳо ва дурахшони ях!
  Реги биёбони тилло,
  Ва бо зумуррад махмал ҷангал аст!
  
  Мо далерона ба чанги хунин меравем,
  Ақаллан палангҳо ба таври бениҳоят ғуррон мекунанд!
  Фашистхо чангол доранд,
  Адольф бешубҳа зебо менамояд!
  
  Аммо дар рӯи ман мӯйлаб мондам,
  Фос печид, чоғ афтод!
  Ва мардуми мо бузург, сарбаланд,
  Ба махлуки фашистй кувва нишон дод!
  
  Ҳоло вақти нур аст -
  Файзи осмон зоҳир шуд...
  Дар шеърҳо корнамоиҳо васф карда мешаванд -
  Масеҳи муқаддас дар ҷон эҳьё шуд!
  Аврора кафкубй карда, чунон кафкубй кард, ки абри пашша бархост:
  - Маргарита хуб месуруд, аммо дар хори калисо таронаҳо хондан лозим аст. Ҳама фикрҳо дар мавзӯи динӣ баста шудаанд!
  - Мо бояд гуноҳи худро кафорат кунем. - гуфт Коршуноваи баркамол, ки боз ба вачди динй афтода буд. - Ҳар кӣ ҷони худро бифурӯшад, ҳамеша дар зиён мемонад - ӯ ҷовидонаро ба миранда медиҳад!
  Шайтони оташин хандид:
  -Мебинам, ки шумо низ ба зебо сухан гуфта тавонед! Хуб, азизам, ҳоло моро сайру гашти шавқовар дар пеш аст.
  Комсомолецхо ба киштии пуф-ташаванда нишаста, ки ба радархо ноаён ва мисли парвона ранг карда шудаанд, ба суи эсминеци азим шино карданд. Акнун ба онхо лозим омад, ки кори бузурге кунанд. Дар лахзаи хавф хамаи рефлексхо ва реакцияхо тезу тунд шуданд. Комсомолецхо дар тули километрхои зиёд садохо, пошидани мавчхо, фарьёд задани мохихо ва хатто ёши мохихоро хис мекарданд. Онҳо шуниданд, ки касе дар болои онҳо шино мекунад! Комсомолецхо тупхояшонро баланд бардошта, бачаеро дар руи пневматик диданд. Вай ниқоби худро кашид ва симои Денис Баранов пайдо шуд. Афсари зомби, ҷаримаи қаблан маҳкумшуда, ки дар ин рӯъё ба таври назаррас ҷавонтар ва хеле зеботар менамуд, ба онҳо чашмак зад.
  У бо овози хирурге, ки хаворо чир-чир мекард, гуфт:
  - Маро Фюрери бузурги сиёх фиристод!
  - Аммо мо чизе нанавиштаем! - бо як овоз хитоб карданд духтарон.
  Мирабела аз пайдо шудани чинояткори сахтгир аз батальони онхо тамоман писанд набуд, аммо Аврора, баръакс, бо каноатмандй табассум кард. Дар омади гап, ин тааҷҷубовар аст, аммо вақте ки маҳбусон якуним солро аз даст дод ва аз доғ халос шуд, даҳшатнок буд - ӯ ба як бачаи хеле хуб табдил ёфт. Агар пешакй намедонистанд, шояд Барановро намешинохтанд.
  - Ва ин лозим нест! - хитоб кард махбуси собик. -Мақсади ман мурдан аст! Дар умри дигарам султон шавам, Дар ҳарамам сад ҳазор духтари бокира.
  - Ақаллан бо як кор кунед. Дар акси ҳол ин хуб нахоҳад буд, баръакс! - изхор намуд вай, кушиш мекард, ки назар ба Маргарита шавковартар ба назар расад.
  Денис хомӯш монд; одатан чунин зомбиҳо махсусан гапзан нестанд. Гарчанде ки ин дафъа он мошини ҷангӣ буд.
  -Шумо таҷрибаи хуби ҳарбӣ доред? - пурсид Аврора. Дар хакикат, онхо аллакай чанги дуйуми чахонро аз cap гузаронда, худро дар оянда диданд. На он қадар зебост, ки нависандагони фантастикаи шӯравӣ тасвир кардаанд, аз ҷиҳати футуристӣ, инчунин пур аз ҷангҳо ва муҳимтар аз ҳама, мавҷудоти мухталифе, ки аз мутация гузаштаанд.
  Чунин чиз вуҷуд дорад - магорадиатсия ва радиатсионӣ.
  Магорадиатсия радиатсияест, ки мавҷудоти зиндаро намекушад, балки хосиятҳои материяро тағйир медиҳад, аз ҷумла табдилҳо, ба ҳам пайвастани шаклҳои гуногуни ҳаёт - аз ҷумла зинда ва беҷон.
  Радиатсия дар муқоиса бо радиатсияи оддӣ на боиси ионизатсияи атомҳо, балки аз нав ҷойгиршавии онҳо дар молекулаҳо мегардад ва дар ДНК ва ҳуҷайраҳои дорои иттилооти ирсӣ бештар фаъол аст. Дар баъзе мавридҳо он метавонад барои мақсадҳои тиббӣ, барои барқарорсозии зуд истифода шавад.
  - Албатта! - дилпурона гуфт Баранов. - Ман борхо чанг кардам!
  Аврораи сурхча шубха кард:
  - Киро куштед?
  Ҷинояткори собик бепарво гуфт:
  - Кофирлар!
  Иблиси оташин бӯи ӯро печонд:
  - Чӣ тавр шумо афсари рус ҳастед?
  -Ман му о®идам ва вазифаи ман нест кардани кофирон аст! - дод зад Баранов. - Такдири ман абадй хамин тавр аст.
  Аврора ба гуши Маргарита пичиррос зад:
  - Баҳс накун! Корро бехтар ба чо оред.
  Зомби, ки зери лаб бо забони арабӣ чирк мезад. Хабархои охирин ба воситаи радио шунавонида шуданд.
  - Дар Чеченистон ҷангҷӯён ба таври назаррас фаъолтар шуданд. Аз ҷумла, кӯшиши тирпарронӣ дар хонаи ҳукумат сурат гирифт. Дар ҷараёни набард панҷ пулис кушта ва 11 нафар маҷрӯҳ шуданд, талафоти ҷангиён мушаххас мешавад. Ба гуфтаи бархе аз манобеъ, раиси пешини додгоҳи шариат ҳудуди сад миллион доллар аз сарпарастони хориҷӣ гирифтааст ва дар пайи бозпас гирифтани он фаъолона аст. Дар кухсор амалиёти махсус гузаронда шуд: рохзанон пароканда шуданд.
  Зомби ба хашм омад:
  "Ба зудӣ ба кофирон чунон зарба мезанем, ки онҳо дар миёни ҳуштакҳо ва масхара гурехтанд!" Суханони ӯ мавҷи ғалтонро бурид ва қаиқро ба ларза партофт. - Дуруст, мегуям!
  - Ин аз руи принцип дуруст аст! - Аврора аз чашмонаш дурахшхоро баровард. - ИМА як душмани бузурги ислом аст. Вай онро бо ёрии Ҳолливуд, рӯзномаҳои порнографӣ, сериалҳои телевизионии мистикӣ таҷзия мекунад. Акнун мо бояд янкиҳоро каме тирпарронем.
  Духтарон ба суи эсминец шино карданд. Капитани рутбаи якум Рудольф Рейган аз коньяки дустдоштааш (хайр, хамаи ин амрикоихо майзадаанд, бесабаб нест, ки ИМА рамзи тарзи хаёти носолим ва фано гаштааст!) як култа ба кат хобида, хобидааст. сараш бар сари синаи фоҳиша. Вақте ки дар ҷавонӣ ӯро ба бачаҳо ҷалб кард ва пас аз он ки Франклин Труман ба ҳамҷинсгароён иҷозат дод, ки дар артиш хидмат кунанд, ӯ ҳатто таҷрибаи муносибат бо адмиралҳо дошт. Ва гӯё ҳатто бо қаҳрамони чорситораи Ҷанги Ҳиндустон. Аммо дар аҳди як президенти терминатор ва мусулмон дар он вақт ахлоқ дигар шуд ва ҳамҷинсгароён фишурда шуданд. Пас аз ин, Рудолф Рейган тасмим гирифт, ки бо даъвати фоҳишаҳо ҳама чизпарастии худро нишон диҳад. Бо вуҷуди ин, ҳангоми навозиш ба ҷисми нозуки зан, ӯ ҳеҷ гоҳ тасаввур карданро бас намекард, ки бачаҳои мушакӣ, сиёҳпӯст, ки метавонанд лаззати тасвирнашаванда расонанд.
  Албатта, пас аз ин онҳо ифлос ва фосиқ ҳастанд!
  Рудолф Рейган ба фоҳиша иҷозат дод, ки ӯро савор кунад, аммо ӯ худро холӣ карда натавонист ва хаста шуд. Не, ба ӯ фавран бача лозим аст. Гарчанде ки мардон аз баъзе ҷиҳатҳо аз занон бадтаранд, онҳо пули кофӣ надоранд - онҳо мехоҳанд, ки мансабро афзоиш диҳанд. Галина кайд кард, - барои нест кардани душманони Россиян Советй фоиданок аст; Америка ва иттифокчиёни онхо.
  Посбонхо бепарво рафтор мекунанд. Ҳаво сард аст ва онҳо бо вискии ҳалнашуда гарм шуданро афзал медонанд. Маргарита ғазаб кард (инҳо масти комил ҳастанд - дар ниҳоят, молекулаи спирт рамзи нобудшавии бадан, хусусан бадани зан аст), янкиҳо аблаҳанд!
  Дар мониторхо мавчхо медурахшиданд ва баъзан махлукхо пайдо мешуданд. Яке аз ин ҳайвонҳои хатарнок харчанг ва ҳамзамон наҳанги нетал буд. Ҳайвони даҳшатбор, ҳам дар хушкӣ ва ҳам дар баҳр хатарнок. Бо чанголи сузанхои нешзананда одамро ба осонй ним ва аз ин хам бадтар газида, захролуд мекунад. Духтарон намоён набуданд, онҳо бо рефлектор пошида буданд ва барои зомбиҳо ҳарорати муҳити атроф ҳатто якчанд дараҷа сардтар буд.
  Рудольф Рейган фохишаро партофта, бо овози хирург гуфт:
  -Рав, хоб рафтан мехоҳам. Бале, ва шумо бояд ба бистари калон равед!
  - Чи тавре, ки хохй, факат пул дихад! - фоҳишаҳои парешон чирк мезаданд.
  - Ба кадри кофй махорат на-доред, ба ту ним алафдарав кифоя аст! - чавоб дод Рудольф Рейган ва баъд бо душворй худро аз данг задан боздошт. - Чӣ тавре ки шумо мехоҳед! Аммо ин ғорат аст.
  -Бо кадом нақша? - хайрон шуданд фохишахои солдатхо.
  - Кори хуб доред. - гиря кард Рудольф. - Ман кайфу сафо карда, бой шудам, ба дузах меларзад! - генерал дар хакикат ба ларза даромад, манахи дугонааш ларзид.
  - Ту бараҳна нахоҳӣ буд! - ноумедона дод зад фоҳиша (Чӣ шармовар, вақте ки ахлоқ ворид мешавад!). -Ман меравам, мизоҷи дигарро меҷӯям!
  - Вале дар хотир доред, ки бахрнавардони мо табъу табъ мебошанд. - бо тахдиди норавшан кайд кард Рудольф Рейган.
  Комсомолкахо аллакай наздик буданд. Зомби ба ҷанговар Галина такя карда, сарашро ба китфи вай гузошт. Афсари мурда рухсораашро ба мӯи хушбӯи абрешим пахш карда, болои сари ӯро бӯсид. Лабони сард муйашро нофорам месухт, аз афсар буи мурда меомад.
  - Бозгашт! - бо тахдид гуфт Маргарита, - ман хам маъшука ёфтам.
  - Ман туро хафа карданй набудам! Шумо танҳо ба Гурия монанд мешавед. - Монанди ҷасади соҳибақл ҳирс кардан гирифт.
  - Мо дар ниқоб ҷанг хоҳем кард. Касе набинад, ки мо духтарем. - Дугонаи оташинаш Аврора колбаеро бо доруи стимулятор баровард. Ман як-ду ҷуръа кашидам. Колба махсусан доно нест, он бо аккордеон сохта шудааст, бинобар ин дар он хаво набуд. Ҳамин тавр, моеъи ҳаётбахш худ аз худ берун меравад. Ҷанговар ба худ як ёддошт илова кард. - Хамин ки холй мешавад, вай танг мешавад: дар натича об намечакад, хомуш харакат кардан мумкин аст.
  Дар дигар ҷиҳатҳо, ҳатто садоҳои ин ҷо гуногунанд, кунд, гӯё аз қудрат холӣ мебошанд. Овози равшани духтарон хирург ба назар мерасад. Мавчхо чун курпаи сиёх ба назар мерасанд, ки дар торикии он гохо чарогхо милт-милт-милт-милт мекунанд, мохихои кариб чоркунча кушиш мекунанд, ки аз паси дахонашон чизе туф кунанд. Силуэти сабук аз об ҷаҳида шуд ва дар натиҷаи таркиши Аврора тақрибан нисфи он бурида шуд. Ин моҳӣ қанотҳои тез дорад ва ман намехостам, ки ба онҳо осеб расонам.
  Комсомолецхо дар пеши назар намерасанд, киштй ба таври автоматй рангашро ба манзараи бахр мутобик мекунад, чунон ки дар либосхо хислатхои хамелеонй зохир мешаванд. Ниқоб комил аст. Аз чумла, мебинед, ки бахрнавардон мохии мутантро чй тавр сайд мекунанд. Онхо ин корро хеле оддй мекунанд: Аввал каучукро тар карда, бо равгани машина ва бензин гафс молиданй мешаванд: бӯй ба дур пахн мешавад. Сангпушти каламуш онро дӯст медорад, вай умуман химияро мисли таракан мехӯрад. Онро мекашад, фурӯ мебарад, ба қалмоқ мечаспед. Шумо дар ҳақиқат ин каҷро хӯрда наметавонед. Аммо доми зинда бад нест. Моҳии калон, баъзан ба андозаи дельфин, онро газад. Баъзе аз онҳо хӯрдан мумкин аст ва ҳатто як лазиз ҳисобида мешавад.
  Заҳролудҳо низ ҳастанд, аммо ошпазҳои ботаҷриба метавонанд онҳоро безарар созанд ва ин онҳоро боз ҳам гаронтар мекунад. Аз ҷумла, моҳии камарбанди зумуррад танҳо дар кӯли радиоактивии Радикал вомехӯрад, зеро онро ҳамзамон бо кӯли Байкал номгузорӣ кардаанд, танҳо ҳоло ифлос шудааст. Сазани зумуррад, ки бо уран доғдор шудааст, боиси заҳролудшавии маводи мухаддир мегардад, агар онро дуруст бирён кунанд, хатогӣ ҳатто дар як дақиқа боиси марги дарднок мегардад. Ва ин гуна "нобудиҳо" ғайриоддӣ, ранги дурахшон доранд, шумо инро ҳатто дар блокбастер хоҳед дид. Мохидории хеле фоиданок, мутантхои мета-квази марговар, зумуррад ва радиоактив, хангоми истеъмол хавфнок буда, дар айни замон кушиш мекарданд, ки дар берун аз минтака карп ба мисли мохии калон парвариш кунанд, вале дар он чо халок шуданд.
  Духтарон инро дида, тупхояшонро бардоштанд. Маргарита ногаҳон ақиб кашид; дар гушам чир-чири борик баланд шуд:
  - Кишти чорсад метр дур аст.
  Терминатори малламуй бо шодӣ ҷавоб дод:
  "Мо наздикшавии худро хеле хуб идома медиҳем."
  Чашмони Аврора ва Маргарита дар торикӣ аз чашмони гурба бадтар набуданд ва шояд беҳтар. Дар ин киштй боз андаке бештар одамон буданд, кариб сию панч нафар, аз чумла, мохигирони зархарид, ки аксарияташон маст буданд. Зомби рақибашро низ ҳадаф қарор дод, афсари собиқи маҳбас автомат бо садои хомӯшкунанда дошт.
  Вай бӯса гирифт, оҳиста тугмаи бехатариро пахш кард ва монокуляри шабонаро ба кор бурд. Дар бораи ӯ як ҳавои касбӣ вуҷуд дошт, махсусан вақте ки ӯ чашмаки резиниро ба рӯи худ пахш кард, то макони худро ба нозирон бо нури сабзранг надиҳад.
  Духтарон ба воситаи оптикаи компютерӣ ба рақибони худ нигоҳ мекарданд. Вай фавран ҳадафҳоро муайян карда, онҳоро ба ҳадди максималии оташ гузошт: як ҳазору панҷсад тир ба як мина. Дар баробари ин, духтарон қурбониёнро тақсим карданд, ки сию чор нафарро якбора баровардан лозим буд. Компютер дар бораи чӣ гуна ва ба кӣ тирандозӣ кардан маслиҳат дод.
  Сарбози нозир дар назди вентилятори девор истода, сигор мекашид ва гох-гох аз колба виски мехурд.
  - Американхо бепарво хизмат мекунанд! - Аврора пайхас кард ва бо тамасхуромез бо заҳри овозаш илова кард. - Ин окибати демократияи пусидаи либералии онхост.
  - Мо бехтар фикр мекунем! - табассум кард Маргарита. - Хусусан онҳое, ки ба артиш ҷалб шудаанд, ки аслан славянӣ нестанд?
  - Нӯшидан ҳам аблаҳ нашавед! - биниашро молиш дод комсомолка. - Хориш мекунад, шояд аз боридани борон. Ё шояд ба зарбаи сахт!
  - Ман онро мебардорам! Душмани рейхи сеюм... - пичиррос зад зомби-асир.
  - Умуман, тамокукашӣ аксуламалро суст мекунад ва чашмҳоро кӯр мекунад! - гуфт Маргарита. - Ман шахсан сигорро манъ мекардам.
  Дар қафои эсминеци бузург шумо метавонед Бартерро мебинед, ки якчанд таппончаи дугоникҳои зуд оташфишон мавҷуданд, синфи Линколн - дар паҳлӯи онҳо як ҷуфт тупчиён дар курсӣ ҷойгиранд. Ду нафари дигар ба моҳидорӣ майл доранд. Дугоник "грободон" дар тарафи рост. Ва баъд як амрикоие мисли марди сиёҳпӯст саргардон шуд ва дар телефони мобилиаш чизеро тамошо кард. Аз афташ "порно", як навъ видео. Умуман, таппонча хатарнок аст, агар шумо тирандозӣ кунед, маълум нест, ки "зиреҳ" сангҳоро наҷот медиҳад ё не, аммо киштии шамолкашӣ бешубҳа паноҳгоҳ хоҳад буд.
  - Ҳамин тавр, ҳадафҳо тақсим карда шуданд. Биёед наздиктар шавем. - гуфт шайтони оташ. - Чорвои ибтидоиро дидан лозим, ки хафа шавад.
  - Биёед, мисли морҳо пинҳон шавем! - дастгирй кард Маргарита, камарашро ча-шонд.
  Зомби ба таври возеҳ хомӯш монд.
  Мисли ҳамеша мушоҳидакор, Аврора мӯйсафед таппончаҳои камонро бо мушоият ва то ҳол бехатар қайд кард. Якчанд пулемётҳои вазнин, шояд аз PKM пурқувваттар бошанд. Ва он гоҳ экипаж, як бача намоён аст, эҳтимоли чинӣ, посбони хеле муташанниҷ ва ҳатто асабонӣ. Эҳтимол ҳамин тавр навомад дароз кашид. Дар наздикии он офицере меистад, ки бепар-воёна ба панчара такья мекунад, аз назди у радиоприёмник мегузарад.
  - Биёед ҳадафҳоро тақсим кунем! - бо сакич бозй карда таклиф кард Аврора.
  - Ман ба тарафи рост ҳаракат мекунам, шумо ба тарафи чап қаламрави бештарро забт мекунед! - дами дасташро дар гулуяш давид Маргарита.
  Киштии шамолкаш ба ду қисм тақсим шуд, духтарон ба ақиб гашт.
  - Ман пулемётчиёнро меруфтам! - дандонҳояшро дурахшид Аврора.
  - Ва ман тирандоз ҳастам! - хандид Маргарита.
  Эсминец ҳеҷ гоҳ хурд нест ва хеле муҳим аст, ки ногаҳон ба он дарида, онро қатъ кардан ва ба кабинаҳо партофтан лозим аст. Комсомол-духтарон асабонй ме-шуд, тачрибаи куштор он кадар кам набуд, вале бо вучуди ин дилхояшон тез таппиш мекард, сархояшон аз рехтани хун садо медод.
  Онҳо ба худ фармони рӯҳӣ медиҳанд, ки ором шаванд ва оромона амал кунанд. На хар кас, хатто чанговар ё духтури ботачриба хам ин корро карда метавонад, вале набз ором мешавад. Гӯши тез сӯҳбатҳоро қабул мекунад, зеро на ҳама янкиҳо намоёнанд ва онҳо бояд якбора хориҷ карда шаванд.
  Кй махсусан дар надстройкадои болой. Аз афташ, дар он чо кортабозй мекунанд. Ва ҳатто як аблаҳи ибтидоӣ. Мухолифони янкихо ба Россиян советй то чй андоза таназзул доранд? Пас шумо аллакай суханони пурқуввати амрикоиро шунида метавонед. То панҷ сарбоз ва онҳо низ бояд хориҷ карда шаванд.
  - Ба назар чунин мерасад, ки мо як амалиёти оддӣ дорем! - пай бурд Маргарита. - Пас аз садои нолозим худдорӣ кунед, то ҳеҷ мушкиле ба вуҷуд наояд!
  - Мо дар нақши шоҳи диверсияи Thunder Wind ҳастем! Факат хозир мо янкихоро маглуб кардем. Ҳарчанд, рости гап, кишваре, ки ин гуна филмҳои бузурги экшнро тавлид мекунад, бояд иттифоқчӣ ва дӯсти наздики мо бошад. - Комсомолец Аврора абрувони худро дар як хамии махсусан тахдиднок печонд.
  - Агар ман дар СССР таваллуд намешудам, дар ШМА таваллуд шуданро афзалтар ме-доштам. Тамаддуни Амрико аз садҳо фарҳангҳо аз тамоми ҷаҳон иборат аст! - Маргарита ягон каси ношиносро тамасхур карда, забони дарозашро нишон дод.
  - Ғалаба бар рақиби қавӣ одатан қиматтар аст, аммо шумо онро бефоида намедиҳед! - гила кард Аврора.
  - Ба гайр аз Чанги Бузурги зидди гулхо ва троллхо, ки мевахояшон гум шуда буд. - охи сахт кашид Маргарита.
  - Муваккатан! - Шайтони оташ сахт сахт буриданд.
  Духтарон бисёр таваккал карданд. Агар шумо онҳоро пай бурдед, пулемётҳои вазнин фавран ба кор медароянд. Онҳо ҳатто аз силоҳ хатарноктаранд, ҳарчанд барои ҳадаф гирифтан вақт лозим аст. Янкиҳо инчунин компютерҳо, инчунин дастгоҳҳои биниши шабона доранд. Чанд снаряд ба шумо лозим аст, ки онҳоро ба таври ҷолиб печонед? Он гоҳ онҳо метавонанд ҳатто бо оташи кӯр ё ба кор даровардани радарҳои пурқувват ғарқ шаванд. Ва бо чароғаки диққат шумо метавонед чизи норавшанро бинед, алахусус зомбиҳо. Ин бача разведкачиёни комсомолиро мекушояд. Дар боло бачаи дигаре пайдо шуд, ки музааш мисли муйсафеди кабуд ранг карда, ба суи сайёхон равон шуд.
  - Мо боз мушкилот дорем! - Маргаританинг овозида хавотир бор эди.
  - Мо ҳамаро якбора мепарронем! Ин як масъалаи панҷ сония аст! - Аврора аз доруи стимулятор як чуръа гирифт. Вай шарики худро бо оринҷаш тела дод. - Ҳа, ҳам бинӯш!
  Дар наздикии худи он як рахи нур вуҷуд дорад, аммо ин мушкилот нест.
  Маргарита мегӯяд, дурусттараш ба зомбиҳо фармон медиҳад:
  - Бе фармон тир напарронед.
  - Ман итоат мекунам, хонум! - чавоб дод "лухтаки махкумшуда".
  Ҳоло ҳама ҳадафҳо гирифта шуданд ва ин бахт аст. Дар болои "мохидорон" ман хайвони даррандаеро, ки бо ёкут медурахшиданд, мебарорам: як мохии макарони муъчиза. Ҳатто чор нафар бачаҳо сари худро берун кашиданд, ҳоло ҳама ҳадафҳо гирифта шудаанд.
  - Вақти он расидааст! Гипер салво! - пичиррос мезанад Аврора. - Вай фарқ карданро дӯст медорад.
  Пулемётхо ба пошидани садои мавчхо бархурда, ба тирпарронии онхо тамоман монеъ шуданд. Бисту панҷ тир дар як сония ва панҷоҳ тир барои ду. Ва чилу шаш касро якбора дур кардан лозим аст. Ҳатто бо назардошти пазмонҳо ва дубляжҳои ногузир, ду сония барои тозакунии пурра кофӣ аст. Факат як хуштаки тунуки тирхо харакат мекард, хатто пардахо хам пахш намешуд. Попҳо базӯр намоён буданд, танҳо кунҷи он китфро каме пахш мекард.
  - Ин маънои электромагнит ва шитоб аст! - бо тааҷҷуб гуфт шайтони оташин.
  - Ва инчунин қобилиятҳои мо! - гурусна зад Маргарита. -Сипос ба офарандаи бузург!
  -На илми худодод! - эътироз кард Аврора.
  Ҳарчанд онҳо аз нуқтаҳои гуногун тирпарронӣ мекарданд, онҳо ҳатто дар масофаи дур тавассути мини-волки-талкиҳо комилан муошират мекарданд.
  - Нагузоред, ки касе аз ҳад зиёд гузарад, биёед ба фуромадан шурӯъ кунем! - фармон дод комсомолец.
  Хандаовар аст, ки хамаи десантчиён се нафар, ду комсомолка ва як часади зиндаи махбусанд. Духтарони муҳандисӣ ҳадафҳоро мепартоянд. Мебинед, ки боз се сиёхпуст баромад.
  - Маро бубахш, Худовандо! - пичиррос зад Маргарита диндор ва чанговаронро ба дуньёи бех-тар фиристод.
  Зомби танҳо ду нафареро паррондааст, ки дар наздикии паҳлӯ сигор мекашиданд ва ба дур нигоҳ мекарданд. Дар ин чо, умуман, чизи шоёни тахеин буд ва кй метавонад бахрнавардонро барои истирохат дар бандари дустона айбдор кунад.
  Маргарита бо кунҷи чашмаш тавонист дид, ки абрҳои хунолуд аз сари холӣ парвоз мекунанд.
  - Ҳисобот фаро мерасад! - мегуяд терминатори малламуй. - Биёед, ҳисоб кушоем!
  - Чунин ба назар мерасад, ки як сонияро ҳам аз даст надиҳед! - фармон дод Аврора.
  Тарафи эсминец дар пеши назари разведкачиён якбора калон шуд. Дар саҳни киштӣ танҳо ҷасадҳо ҳастанд, оромии муқаррарӣ нест, танҳо як моҳии ширӣ думашро ба паҳлӯ мезанад.
  Боз дар ҷои ҷолибтарин бедор шудан. Комсомолецхо саросема аз чо бархоста, аз чояш чахида, боз давиданд. Ба онхо хатто нонушта надоданд, бинобар ин онхо дар руи реги тафсон пои луч гурусна монданд. Пас, дубора давед ва суст нашавед. Аз афташ, онхо хам бояд сахт кор кунанд...
  Аврора дӯсташро рӯҳбаланд кард:
  - Биниатро боло кун, зани советй! Он гоҳ мо зери танк намеканем!
  Маргарита бо ғазаб зад:
  - Бале, ман ҳатто дар бораи шикастан фикр намекардам! - Ва маънии дугонаи ин гуна ибораро дарк карда, тавзех илова намуд. - Ва боз ҳам бештар хам кунед!
  Комсомолецхо ба тараф майл карданд. Лаҳзае нури бе ин ҳам хирашударо хира кард. Скаутҳои СССР мисли Spiderman бо мӯзаҳои Velcro ба кӯҳ мебароянд. Маргарита хам ба "баласт" ёрй мерасонад: вай кариб зомбиро аз гарданаш кашад. Ин хуб аст, ки ин мард яке аз намунаҳои калон нест. Дар ин ҷо онҳо дар саҳни киштӣ ҳастанд. Яке аз чанговарон сарашро баланд мекунад, комсомолка бо диски бумеранг вайро бурид.
  - Ором шав, зуд! - Вай ба ӯ мегӯяд.
  Онхо зуд ба дарун баромаданд ва қаиқҳоро ба ҳам часпиданд. Акнун ҳама чиз аниқ аст! Тамоми саҳни дар зери таппончаи зебоманзарон аст. Дар ин ҷо ду матрос аз берун монданд, ним сония ва дар сари онҳо сӯрохҳо пайдо шуданд, танҳо онҳо вақт доштанд, ки ҷунбиш кунанд.
  - Душман дар сари силоҳ аст! Акнун ҳамаро хомӯш кунед! - фармон дод Августин. - Умуман, вай нақши фармондеҳи калонро ба ӯҳда гирифт, аз тарси он, ки Маргарита аз ҳад зиёд "мехрубон" ва диндор чизеро вайрон мекунад. Коршунова кушиш мекунад, ки инро пай набарад. Гузашта аз ин, чунон ки яке аз маршалхои советй гуфта буд - ду кас отряд нест, се рота нест!
  Маргарита мӯзаҳояшро кашида, дар ҷузвдони худ пинҳон кард ва пои луч дар канори он роҳ мерафт. Вай зуд пулемётчиеро, ки дар хучра пинхон шуда буд, фуровард, ба назар чунин менамуд, ки вай чй вокеаро хануз нафахмида буд. Комсомолецхо пулемётхои муъчизакори худро аз паси худ кашида, табассум карданд, кас тамоми гузарро ба нишон гирифт, мо бояд тамоми гузарро тоза кунем.
  Аврора ногаҳон бо суръати аз спринти олимпӣ зиёдтар давид. Як ё ду ва вай дар наздикии тупҳои бинӣ аст. Дар он чо кариб дувоздах нафар чанговарон хастанд, нисфашон дар посбонй, дигарон карта бозй мекунанд. Бо онҳо ду фоҳиша ҳастанд. Ба духтархо дилам меояд, аммо сарнавишти талхи фоҳиша чунин аст. Пардохт алоҳида аст, ва демонтаж яклухт аст. Аврора ҳамаро бо як зарбаи кӯтоҳ аз силоҳи хомӯш буридааст. Вай дар ин ҷо ба манзараи коллиматор ниёз надорад ва аз ин рӯ равшанӣ вуҷуд дорад ва маллоҳон ҳамларо аз қафо интизор нестанд. Умуман, магрури бузург роль мебозад: кй чуръат мекунад ба эсминец пур аз солдатхо ва матросхо хучум кунад.
  - Мисли рӯбоҳ дар гузаргоҳи рост ҳаракат кунед! - оромона гап мезанад Аврора. - Бигзор зомби ором истад, вай онро танҳо бо мӯзаҳои чинии худ медиҳад.
  - Албатта, ман худам тоза мекунам. - Ҷавоб медиҳад Маргарита.
  Ҳаракатҳои духтарон дар "бозиҳои виртуалӣ" машқ карда мешуданд, ба онҳо забти киштиҳо ва танкҳо, ҷанг дар лабиринтҳо, ҳамлаи ҳавопаймоҳо ва насб кардани маводи таркандаро омӯхтанд.
  Бале, чунин як хотираи бардурӯғ ё ҳақиқӣ аз ҷаҳони дигар дар ин рӯъёи афсонавии футуристӣ пайдо мешавад.
  Агар онҳо мехостанд, афсарони разведка метавонистанд G-2-ро фиреб дода, ба кабинети сарвазири Британия маводи тарканда ворид кунанд ва корҳои зиёдеро анҷом диҳанд. Ҳамин тавр, ҳоло Маргарита аз панҷараҳои девор ҳаракат кард ва зуд гузаргоҳҳоро аз як кунҷи фоиданок зери оташ гирифт. Якчанд сиёхпуст ва як зард ба майдон баромад. Маргарита иҷозат дод, ки вай наздик шавад. Аз паси онхо панч нафари дигар пайдо шуданд. Пас аз он хати кӯтоҳе пайдо шуд, ки ҳамаро кушт.
  - Ҳама чиз оддӣ хоҳад буд! - чавоб дод вай. Аз чй сабаб бошад, ки вичдонам паст шуд, як хаячон пайдо шуд ва мехостам корамро харчи бехтар ичро кунам.
  . БОБИ Љ 6.
  Комсомолка ба танк даромад, боз хафт нафар чанговар. Ман онҳоро пас аз давидан ба бинӣ гирифтам, аммо аз тарафи дигар. Зомби, сарфи назар аз фармон, дар як ҷо намеистод, балки дар саҳни саҳни қад-қади қад-қади қафо қадам мезад, аммо хушбахтона вай намоён набуд.
  Маргарита ба назди бинӣ рафта, боз чортоашро гузошт, хушбахтона, онҳо ба оғӯш мерафтанд ва ҳатто гӯё мебӯсиданд.
  - Ман ба дар рафтам! - Терминатори малламуйро партофт.
  Аврора, ки аз вай дур набуд, тасдик кард:
  - Ва ман силоҳҳоро тоза кардам.
  - Шумо янкиҳоро мекушед! - Маргарита забонашро берун кард.
  - Ва хеле самаранок! - Аврора бо ангушти пои бараҳнааш кунғи тамокуи партофташударо бардошта, чунон партофт, ки ба нӯги "уқоби" амрикоӣ бархӯрд.
  - Ман аз тараф ҳаракат мекунам! - Девони оташро ба таври лаконй партофт.
  Зебохо пеш рафтанд. Аврора қариб бо як бачаи сиёҳпӯст рӯ ба рӯ мешуд. Мехост дод занад, аммо духтар даҳонашро бо буса пӯшид:
  - Ором шав, гӯрбача.
  - Ту Худои ман ҳастӣ! - гуфт у.
  -Лабҳои хуб дорӣ, писарам, вале ман вақт надорам. - Комсомолка бо ангуштонаш раги назди бинии худро зер кард. "Баъзан ман афсӯс мехӯрам, ки ман касбро ҳамчун қаҳрамони теннис интихоб накардаам." Пул, шӯҳрат, бисёр бачаҳои зебо мебуд ва куштор нест.
  Бача ба қафо такя кард ва забонаш аз паси даҳон баромад.
  Аврораи сурхмӯй як-ду бор зону зада, беихтиёр тир холӣ кард ва бачаҳои ояндаро несту нобуд кард. Фармуд:
  - Галина, доирае карда, ба кафо равед.
  - Албатта, ин барои мо аз хама мухим аст. - Аз ҷониби Мирабела дода шудааст
  Комсомолдухтар пои луч аз марказ гузашта, дар рох боз чанд нафар чанговаронро ба охир расонд, аз чумла, аз болои надстройка давид. Ва он гоҳ суръат дар паҳлӯяш буд, як-ду доду фарёди ношунаванда, касе ҳатто вақти тирандозиро надошт.
  - Ва наслхо мегуянд, ки говчушхоро зуд аз кор холй мекунанд. Онҳо эҳтимол дурӯғ мегӯянд!
  Туфангча (силоҳҳое, ки дар хоб гап мезананд, як ҳодисаи маъмулист, шумо ҳеҷ гоҳ намедонед, ки зери шуур ба чӣ қодир аст!) муқобилат карда натавониста гуфт:
  - Кордонии шумо аз таъриф берун аст.
  -Шояд чизи дигаре бигуед! - Мирабела бо пои урёнаш ба шамшери афтида, аланга зада, аз дард фишурда баромад.
  - Ту комил ҳастӣ, ту камол ҳастӣ,
  аз табассум то як ишораи фаротар аз ҳама ситоиш!
  Ба душман бераҳмӣ кунед, ваҳшии бузурге кунед,
  Ва борони сурб, бо хокистари сузон - напалм - Дастгохи кибернетикии пулемёт охиста ба гуш-вор месуруд!
  - Шумо хитро моҳирона нодуруст шарҳ медиҳед! - табассум кард Мирабела (аммо дар ёд надошт, ки ин сурудро аз куҷо шунидааст!) ва пошнаи дардмандашро ба металли ноҳамвор молид.
  Мошин ҷавоб дод:
  - Барнома мазхака дорад. Барои баланд бардоштани рухияи чанговарон!
  - Пештар, филмҳо сардтар буданд, то рӯҳ ҳар рӯз қувват дошта бошад,
  аммо ба ман бигӯед, ки чӣ шуморо ба ҳаяҷон меорад, филми порнографии "Эммануэль"! - бо шухй чавоб дод Мирабела (Ва Эммануэл кист, ин тасвир дар сари ман аз кучо пайдо шудааст. Шояд аз калимаи Эммануэл?).
  Ва худаш аз ин шӯхӣ хандид.
  Духтар аз канори девор бардошта, чаҳор ҳамватани камбағалро, ки дар консол стратегия бозӣ мекарданд, дастгир кард.
  - Даста комилан аз назорат берун аст! Хуб аст, ки лаҳзаи охирини шумо хушбахт хоҳад буд!
  Аврора хомӯшона аз пандус мефарояд ва дар назди дари макон мавқеъ мегирад. Марди азим, яксаду шаст кило сиёх хазида мебарояд. Комсомол-духтаре дар болои у мепарад ва думбаашро ба деворхои канори коридор гузоштааст. Брюзер, ѓурѓур кардан.
  - Факю! Чаро ин қадар ором! - Аврора - бо кунҷи ӯ ба маъбад мезанад. Баъд вай лошаро бардошта, имкон дод, ки нарм афтад.
  - Чунки ишқ ба ту омад! - чавоб медихад вай.
  Дар ин чо комсомолдухтарро хам ноумед на-кард, чун шамол, хат-то ду-ду-дусадро даравида даромад, нисфи он хоб буд. Бӯи сахти машрубот нишон медод, ки янкиҳо чизе барои ҷашн гирифтан доранд.
  Хоб халалдор мешавад, сирена бо тембри паст садо медиҳад. Духтаронро бо тозиёнаҳои резинӣ задан ба пойҳояшон аз хоб бедор мекунанд ва маҷбур мешаванд, ки саф шинанд.
  Онҳоро боло бардошта, боз занҷир мезананд ва боз онҳоро тела медиҳанд.
  Аммо пеш аз ин ба ман чизе хӯрдан доданд. Боз, porridge омехта бо моҳии на он қадар тару тоза. Аммо ин аз муқаррарӣ ҳам шӯртар аст. Консервхои аз афташ кухнаю мухлаташ гузашта аз байни кубокхо ба чави марворид партофта шуданд. Ва намак ба моҳӣ барои безараргардонӣ илова карда шуд. Кадрхои асиршуда то хол барои фашистон кимати худро гум накардаанд!
  Олег Рыбаченко хамрохи онхо гавго мезанад. Ҳарчанд ба назар мерасад, ки вақти кофӣ барои хоб ва ҳатто бештар аз он вуҷуд дорад, қувват нест. Ин хоб писарро аз ҳад зиёд хаста карда буд.
  Аз ин рӯ, ӯ чунин роҳ меравад ва эҳсос мекунад, ки хотираҳои меваҳои галлюцинатсияҳои аҷибе, ки таҷрибачиёни Гитлер ба ӯ таҳрик додаанд, ба сари ӯ мезананд;
  Дар ин ҷо ӯ Дмитрийро дар хоб мебинад. Вай ба писари лоғар ва қоматбаланде монанд аст, ки бо онҳо занҷир баста буд, аммо баландтар ва мушакҳо. Бо вуҷуди ин, чеҳра ва ном монанданд. Инчунин як тасодуфи аҷиб. Ва ин писарак чанд задухурди осон дошт, бо тими писарони Словения ва баъд Руминия. Ҳарду ҷанг нокаутҳои зуд ва дар дақиқаи аввал! Муборизаи сейум душвортар шуд. Итолиёии лоғар дар пойҳояш муҳофизат ва ҳаракати аъло дошт. Ӯ нагузошт, ки дарҳол нокаут шавад ва хуб гурехт. Ҳарифи Дмитрий даври аввалро бо по ба анҷом расонд...
  Баъд писарбача дар даври дуюм ба эҳтимоли ба рақиби сахт дучор шуданаш аҳамият надод, танҳо ба сӯи душман давида, бо ду даст зарба мезанад. Ва ӯ як зарбаи дақиқ ва зуд ба сӯи ӯ, рост дар нуқтаи манаҳаш гирифт.
  Бори аввал боксчии ҷавон ба ларза афтод, аммо ин танҳо Дмитрийро ба хашм овард. Вай мисли паланг парида, харифашро бо росташ гирифт.
  Хамкасби худ як ка-чир шуда ба зону афтод... Довар нокдаунро хисоб карда, сигнал дод:
  - Бокс!
  Итолиёвӣ гӯё ҳаракаташро гум карда буд ва пас аз ду-дуи тез ба маъбад ва рухсора афтода, дастонашро чунон беумед дароз карда буд, ки довар ҳатто ҳисоб намекард, вале дарҳол муборизаро қатъ кард. Трибунахое, ки бештар аз мактаббачагон пур буданд, хуштак зада, гурриш мекарданд. Аммо дар байни тамошобинон афсарони баландрутбаи СС низ буданд. Онҳо ба насоси бачаи мағлубшуда шурӯъ карданд, духтар рухсораҳои ӯро масҳ кард ва гарданашро хамир кард...
  Дмитрий ҳатто тарсид:
  - Оё ман ӯро накуштаам?
  Аммо пас аз як дақиқаи манипуляцияи энергетикӣ чеҳраи боксчии ҷавон гулобӣ шуд ва чашмонашро кушод. Вай оромона чизеро ѓурѓур кард. Дмитрий ба вай ёрй расонд ва писарбача дустона ба огуш гирифт.
  Олег Рыбаченко бошад, дар навбати худ бо эхтиёт бокс мекард, мухорибахо хаваскорон буданд, чор рауди седакика давом мекард... Писарбача ду харифи аввалини худро дар раундхои сейум ва чорум гусел кард. Ба ман лозим омад, ки бо сейум кор кунам... Ва гарчанде ки Олег Рыбаченко мудофиаи аъло нишон дода, дилпурона пеш-воз гирифт, даври панчум низ таъин шуда буд.
  Бадани бачаҳо то камар урён аз арақ медурахшид, мушакҳояшон меларзид, рагҳо ва рагҳояшон боз ҳам тезтар ба назар мерасид. Ҳариф Олег Рыбаченко ба умеди он ки агар фаъол бошад, ба ӯ ин раунд дода мешавад, ба пеш шитофт. Аммо пионери далер пай бурд, ки хамкасби у аллакай хаста шудааст ва реакцияаш суст шудааст. Аз паи як зарбаи зуд ба тарафи чапи манаҳ ва ҳаракати нақлиёти наздик ба амал омад. Харифи чавон рох дода, ба пеш афтид... Аз афташ нокаут буд, зеро дар хисоби дах аз чо набаромадааст.
  Баъд аз он танаффус шуд, се задухурд дар як руз аз руи системам кубок бисьёр аст!
  Дмитрий бо як тамасхур қайд кард:
  - Мутахассисон понздаҳ раунд мубориза мебаранд ва пеш аз Ҷанги Якуми Ҷаҳонӣ ҳеҷ гуна маҳдудияти вақт вуҷуд надошт. Боксчиён то даме мубориза бурданд, ки яке аз онхо бемадор шавад.
  Олег Рыбаченко дар ин ҷо танҳо қисман розӣ шуд:
  - Медонед, ин бокси касбӣ аст, ба ман гӯё он маъқул нест. Дар бокси ҳаводор, шумо танҳо дар атрофи шабака ҳаракат мекунед, аммо дар тарафдорон, аз ҳад зиёд аз промоутерҳо вобаста аст. Масалан, онҳо метавонанд як муштзани хеле боистеъдодро бидуни набард пусида кунанд. Ва чемпионҳо имкон доранд, ки рақибе, ки хеле хатарнок аст, аз ворид шудан ба набард пешгирӣ кунанд. Масалан, бо сабаби таъхирҳои гуногун аз бастани шартнома худдорӣ кардан.
  Дмитрий мушт афшонд:
  - Бигзор вай кӯшиш кунад!
  Дар вакти хуроки нисфирузй ба спортсменхои чавон ба таври бояду шояд хурок дода мешуданд... Дар ин чо хатто апельсин ва барои ширинй банан, кокосу манго мавчуд буданд, ки пештар спортсменхои навраси советй начашидаанд.
  Аз афти кор, ташкилкунандагони нацистни мусобика кушиш мекарданд, ки нишон диханд, ки дар Рейхи сеюм хама чиз хуб, хеле каноатбахш буд ва ту метавони бо айшу ишрат дошта бошй.
  Дмитрий ва Олег Рыбаченкоҳо бори аввал кокосу бананро дар бадани нав ва ананас бори дуюм озмуданд (хайр, дар СССР бо афлесун хеле осонтар аст; онҳо дар Осиёи Марказӣ худашонро доранд!). Дар ин чо бачахо ба хатои хеле маъмул рох доданд - онхо аз хад зиёд хурок медоданд... Ва дар команда тренерони калонсол набуданд... Агар гитлерй Югент шиор дошта бошад - чавононро бояд чавонон идора кунанд, пас хайати вакилони спортии советй карор дод. ба ин мисол пайравӣ кунед.
  Шояд ин беҳтарин идеяи пайравӣ кардан набуд!
  Дар ҳар сурат, пас аз хӯроки нисфирӯзӣ бо шириниҳо ва пирожниҳо, (агар шумо аз даст надиҳед!) боз се задухӯрд буд ... Ва бо бачаҳои қавӣ!
  Пас аз хӯрокхӯрӣ бачаҳо хеле шод буданд, Олег Рыбаченко ҳатто гумон мекард, ки онҳоро бо чизе нашъа додаанд...
  Ба хар хол, холо класси спортсменхои чавони советй паст шуда, онхо яке аз паси дигар маглуб шудан гирифтанд... Зиёда аз ин, судьяхо ва судьяхо тамоман вахшиёна рафтанд.
  Ва шӯравӣ аллакай бар зидди немисҳо меҷангид....
  Дар аввал Дмитрий худро таҳаммулпазир ҳис кард ва дар даври аввал аз чорякфинал гузашт...
  Аммо, аллакай дар нимфинал дар дасту пояш заъфият хис мекард... Заъфи бештар ва харакатхои сусттар... Аммо Дмитрий магрури худро нигох дошта, бо вучуди аз даст додани бисьёр чизхо пеш рафт... Аммо сари писарбача қавӣ буд ва зарбаҳои дақиқи ҳарифи бузург, техникӣ ва тезкор ӯро танҳо ба хашм меовард... Ва ғазаб ва ғурур, дар навбати худ, ба ӯ имкон доданд, ки муборизаро дилпурона идома диҳад...
  Ниҳоят, Дмитрий дар раунди сеюм рақибашро дастгир карда, бинии ӯро шикаст...
  Немис андаке дар ҳайрат афтод ва ба манаҳаш зад. Писарбача аз Рейхи сеюм баргашт, ӯро кашола мекарданд. Дмитрий му-ваффакияташро инкишоф дод, тези на чандон зиёд, вале дар айни замон се нишондихандаро ичро кард... Харифон афтид, довар охиста-охиста нокдаунро хисоб кардан гирифт... Писарбачаи немис аз чо бархост, вале ба по устувор набуд. ...Дмитрий илхом гирифта шитофт, ки суханашро ба охир расонад. Якчанд ҷунбишҳои дақиқ... Писарбача меафтад...
  Довар барои наздик шудан ба ӯ шитоб намекунад. Ӯ чизеро як сӯ мепурсад. Онҳо ба ӯ ҷавоб медиҳанд ...
  Ҳисоби нави суст оғоз мешавад... Дар ҳисоби нуҳ писар ҳанӯз дурӯғ мегӯяд... Аммо сигнали анҷоми давр садо медиҳад. Ӯро бардошта ба кунҷи худ мебаранд...
  Дмитрий дилпурона мегуяд:
  - Даври чорум нест! Он танҳо берун нахоҳад омад!
  Дар ин маврид бачаи рус дуруст мебарояд, сонияхо рох доданд...
  Олег Рыбаченко бошад, дар навбати худ, гуё хеч чиз руй надода бошад, чанг мекунад... У оромона хол мегирад ва баъд дар даври чорум ба марра мерасад... Харакати у хануз дакик ва тез аст...
  Дар байни спортсменхои советй танхо ду нафари онхо - намояндагони гурухи хурдтарин ба финал баромаданд. Вазни супервазни байни кӯдакон ва миёнавазни миёна... Чемпиони вазни пашша чанд соат пеш аз сафар маҷрӯҳ шуд ва барои пайдо кардани ҷои ӯ вақт надоштанд...
  Ҳамин тавр, дар финал ҳамагӣ ду нафар рус буданд ва ҳама боқимондаҳо, албатта, олмониҳое буданд, ки байни худ барои тилло бозӣ мекарданд...
  Мусобика фаъолона ба навор гирифта мешавад... Дмитрий бо нафрат хира кард:
  - Хамин тавр моро расво карданй мешаванд! Гуё мо русхо аз немисхо бадтарем на ориёихо!
  Олег Рыбаченко сарашро чунбонд:
  - На дарвоқеъ! Ҳама гуна тақсимоти миллатҳо ба пурра ва нопурра дар таҳияи худи савол бемаънӣ аст. Ва агар идеяхои мо умуман интернационалй бошанд, чй гуфтан мумкин аст!
  Дмитрий хандида, розӣ шуд:
  - Ва мо онҳоро дар сатҳи байналмилалӣ мағлуб хоҳем кард...
  Пеш аз чанги хотимавй, албатта, танаффус буд... Баъд немисхо боз як найранги ифлосро ба сари бачахои советй кашиданд... Онхо гуё кроссовкахои худро сайкал доданро пешниход кардаанд. Аммо дар натиҷа, пойафзоли пойи писарон якбора нарм шуда, ба пошхӯрӣ шурӯъ кард...
  Маҷбур шудам, ки онро партофта, давида дар раковина шустам... Дмитрий сахт ба ғазаб омад:
  - Чаро ин корро карданд? Оё мехостанд, ки моро ба занозанӣ барангехта, сипас моро аз озмун дур кунанд?
  Олег Рыбаченко комилан мантики кайд кард:
  - На танҳо ин! Онхо инчунин нишон доданй мешаванд, ки дар СССР кашшокй вучуд дорад ва хатто спортсменхои пешкадам мачбур мешаванд, ки пойлуч иштирок кунанд. Мисли, дар Русия чӣ кӯдакони бечора ҳастанд!
  Дмитрий таклиф кард:
  - Шояд аз рафикони калонсоламон кроссовка пурсем? Дуруст аст, ки онҳо барои шумо хеле калон хоҳанд буд, аммо онҳо барои ман хоҳанд буд!
  Олег Рыбаченко сарашро манфй чунбонд:
  - Не, меарзад! Мо ба онҳо нишон медиҳем, ки мо ҳатто дар шароити душвортарин ғолиб омада метавонем. Гайр аз ин бачахои хамсоли мо аз пойлуч рафтан шарм надоранд... Чунон ки мегуянд, кудакии пойлуч...
  Дмитрий муштхояшро чунон сахт фишурд, ки дастонаш кафид. Боксчии ҷавон гуфт:
  - Хайр, маро ба газаб оварданд! Не, онҳо маро дар ҳақиқат хашмгин карданд!
  Олег Рыбаченко чунин чавоб дод:
  - Пас бигзор ғазаб ба ману ту қувват бахшад.
  Дар ин ҷо хотираро ламси Дима, ки дар паҳлуяш занҷир баста буд, қатъ кард, писар пичиррос зад:
  -Инро шумо ҳам дидед?
  Олег Рыбаченко мухтасар чавоб дод:
  -Ҳа!
  Боз борон борид, ки ин барои бахори Крим чандон хос нест. Ин онро ҳам нафратовар ва сард мекунад. Он ®анѓз ®ам ифлос аст ва «алле, ки дар кафи пой пайдо мешавад, аз оби сарди таршуда нафратангез дард мекунад. Колонна бо асирони пои луч баъди чанд соат, аллакай бегохй ба чангал даромад. Аз афти кор, аскарони СС саросема шуда, кушиш мекарданд, ки аз борон панох гиранд. Писарбачаи пионерй, ки бо у руй дода буд, кариб фаромуш кард. Ва ба ленинчии чавон мувофик аст, ки дар бораи сару либоси тар, пойхои карахт ва занчирхои аз пулоди зангногиранда, ки то хунравй дастонашро молида буданд, фикр кунад.
  Дмитрий хомуширо вайрон карда гуфт:
  - Чунин ба назар мерасад, ки дар фасли зимистон ба ман муяссар шуд, ки атрофи Қримро тай кунам, аммо... Ин тавр нест!
  Олег Рыбаченко сарашро  унбонда, розї шуд:
  - Аммо дар мо хама чиз мисли одамон нест!
  Чангал азим шуд. Дар канори роҳ дарахтони санавбар шакл гирифта буданд - се-чор гиреҳ, бо пӯсти сурху қаҳваранг ё зарду норанҷӣ мисли пулакҳои калони моҳии, ки тоҷҳои паймон ҳамешасабз ё кабудро ба баландии ваҳшӣ мебароварданд.
  Ва инчунин дар шохаҳо гулҳо мавҷуданд, ки ба петуния монанданд. На ҷангал, балки афсона, эҳсоси ворид шудан ба дунёи дигар. Аммо як минус низ ҳаст - лойи роҳ пур аз хорҳо буд, тез мисли сӯзанҳои пӯлодии ҳақиқии мошини дарздузӣ.
  Баъзе духтарон аллакай оҳу нола мекарданд, ки ба болои онҳо қадам мезаданд. Дима дасти Олег Рыбаченкоро фишурда гуфт:
  - Ин як мушкил аст! Ба рӯъёҳо бовар накунед!
  Мирабела кафи худро ба мӯйҳои сабуки Дима, ки аллакай ба воя расида буд, гузошта, пичиррос зад:
  - Бовар кунед ё не! Ва қадами худро нигоҳ доред! Барои ба худ сироят кардан кофӣ набуд!
  Дар зери дарахтон арча ва... куллинй ва кулини аллакай пухта расида гафс сабзид. Бӯй омехтаи санавбари баҳорӣ ва тарбузи баҳорӣ ва бӯи арча буд. Ба назар чунин менамуд, ки хаво боз хам гармтар шуд. Ва ман танҳо бовар намекардам, ки сад қадам аз ин ҷо тар аст, гарчанде тундра не, дар Қрим чӣ гуна тундра вуҷуд дошта метавонад? Аммо ба хама, хавои бад ва сангхои сиёхи сард, ки дар зери онхо лашкари фашистй марш мекунанд. Афсӯс, ки ҳайрат дер давом накард - дарди дастҳо, даҳон ва пушт, сардӣ, намӣ баргашт ва Олег Рыбаченко худро хеле бадбахт ҳис кард. Танҳо ба ҳадди.
  Аммо... студенти аълочии пионерй ногахон хандид. Дар муддати кутох дар ин чо на як бору ду бор дар асорат буд, фикр мекард: хуб, хамааш бад аст, аз ин хам бадтар шуда наметавонад! Ва ҳар дафъа маълум шуд, ки дар ҳақиқат ҷое барои рафтан вуҷуд дорад.
  Ба таври аҷиб ин фикр каме тасаллӣ мебахшид. Олег хатто харитаи Кримро аз Атлас ба ёд овард. Аммо ӯ инро ба ёд оварда наметавонист - ва дар фикрҳои парешон гумроҳ шуд, ки чизи тамоман ғайриимкон рух додааст. Шумо метавонед ба вақти дигар равед - нависандагони фантастикӣ инро аз замони Марк Твен дӯст медоштанд. Ба фазои дигар, чизи муосиртар, ба сайёраи дигар - фарз кунед! Ба ҷаҳаннам бо ақл - ногаҳон инҳо тамаддунҳо мебошанд; одамоне, ки дар тараккиёт аз инсоният миллион сол пештаранд, бозй мекунанд! Ҳама чиз имконнопазир аст - ман аниқ медонам !!!! Аммо ба тавре ки дар айни замон мохият, хотира, тамоми ифодаи шумо ва на танхо ифодаи шумо дигар шавад?! Ин комилан беканор ва транссенденталист...
  Олег Рыбаченко аз Дмитрий пурсид:
  - Нақшаи муборизаро доред?
  Писар ҷавоб дод:
  - Нақша оддӣ аст - зарба занед! - лоғарро, ки ҳар устухонаш бо пушт намоён аст, ҷунбонда, афзуд ӯ. - Аммо ин хуб аст, вақте ки шумо на танҳо як скелет, балки мушакҳои пурқувват бар шумо бозӣ мекунанд. Хоби хуб... Аммо шумо хурдтар шудаед!
  - Хурд, вале дурдаст! - чавоб дод Олег, вале дуруст.
  Ва рох хамвор шуд, дар ин миён зиндатар шуд. Ва он қадар аҷиб аст, ки дар Қрим гӯё ҳама чиз аз байн рафтааст. Як-чанд маротиба мотоциклронхо бо свастикаи сиёхи манфур ба суи мо шитофтанд. Ва он гоҳ, тақрибан панҷ дақиқа, корвоне ба сӯи онҳо кашид - аробаҳои калоне, ки дандонҳои фалсафӣ бо бағоҷ бо палос пӯшида буданд, ки дар болои онҳо милисаҳои гулӯла дар танҳои камуфляжӣ ва тасмаҳои хиёнаткор нишаста буданд. Хамрохи транспортёр хам. Баръакси танкҳо, Гитлер шумораи зиёди онҳо дорад. Сипас як отряди дигар бо мошинҳои боркаш ва илова бар мотосиклҳо бо вагончаҳо ба осонӣ аз канизони асир гузаштанд. Сад машина, кам не, кариб хамаи онхо хаки-катан ранг карда шудаанд.
  Вакте ки онхо рох мерафтанд, фашистон ба саворони савораи дар сари колоннаи асирон ва аслан гуломон саворшуда такрор мекарданд ва Олег Рыбаченко касам мехурд, ки ин овозхо масхаракунанда буданд. Посбонони СС хомуш монданд. Духтурон дар болои як навъ мошинҳои зиреҳпӯш, ки ба сангпуштҳо монанд ва вазнин буданд, савор буданд, ки пайраҳаҳо ҳанӯз ҳам мекашиданд. Онхо бо пулемётхо чанг мезаданд. Аммо ба назар чунин мерасад, ки, фикр мекард Олег, ба онҳо ин нақш аслан писанд нест - посбонҳо... Онҳо ҳатто музаҳои ваҳшиёнаи худро пинҳон кардаанд.
  Дима қайд кард:
  - Дар Олмон ҳам ҷаллодро эҳтиром намекунанд!
  Мирабела аз паси аскарони нафратангези СС сар ҷунбонда, боз чизе гуфт. Олег нафас кашид:
  - Бикушед! Хар яки онхо пеш аз Гитлер!
  Дима бо нафас кашид:
  - Э, ман забони онҳоро намефаҳмам. Дар акси ҳол ман мепурсидам, ки оё мо ба зудӣ мерасем?
  Олег Рыбаченко бепарво кайд кард:
  - Ман Олмонро медонам, аммо фоидааш кам аст!
  Дар ин миён борон қатъ шуд ва осмон аз болои дарахтон соф шуда, офтоб пайдо шуд. Олег Рыбаченко боз як мушкилй дошт - вай бо хар ду рох бештар ба туалет рафтан мехост. Аммо чизе ба ман гуфт: онҳо гумон аст, ки аз ин сабаб бас кунанд. Аз чй сабаб бошад, ки ичрои ин гуна кори оддй, дар ин чо хам ба хохиши каси дигар вобаста будани у пионерписарро бенихоят хашмгин кард. Илова бар ин, хоҳиш хеле дарднок мешуд. Ҳам мардони SS ва ҳам шарикони онҳо ин масъаларо бидуни таваққуф ҳал карданд, аммо ин танҳо нафрат ба вуҷуд овард, на хоҳиши пайравӣ аз онҳо.
  Ҳамин тавр, баъзан шумо пушаймон мешавед, ки шумо ба қадри кофӣ ғизо медиҳед, ки эҳтиёҷро ба вуҷуд меорад. Фашистҳо медонанд, ки чӣ гуна мушкилот эҷод кунанд - онҳо садистӣ таваллуд мешаванд. Ё ин ки партия онхоро хамин тавр тарбия кард?
  Олег Рыбаченко аллакай ба сахтӣ гирифтор шуда буд, вақте ки ногаҳон дар ҳавои ҳанӯз намнок бӯи дуд баромад, аккоси саг ва садои одамон шунида шуд, ногаҳон дар тарафи рост, ки сарбозон коре мекарданд, равшанӣ пайдо шуд. умуман се дазор ва аз паси он дуд аз болои сангу бинодои азим мебаромад. Кӯдаконе, ки дар тан камуфляж доштанд, аз роҳ ба сӯи онҳое, ки дар саҳро воқеанд, давиданд. На русҳо, аз рӯи доду фиғон ва бастабандҳои свастика, онҳо тақрибан бист нафар буданд - давида, дод заданд. Вакте ки колонна ба деха наздик шуд, аллакай камаш дах нафар солдатхо ба пешвози онхо баромада буданд - гранатомётхои калон ва пулемётхои сайёр, ки бо асбобхои васеи зери тупхо чихозонида шудаанд. Ба онхо пирамарди азим, ки дар тан либоси генерали СС буд, рохбарй мекард.
  Ё шояд на бобо, балки оддӣ мӯйсафед, зеро дар ӯ дигар аломатҳои пирӣ ба назар намерасид ва ишораи дасти дарозу ғазаб, ки бо дастбандҳои тиллоӣ оро дода шуда буд, шоҳона ва фармонравона менамуд.
  Ва мукофотхо дорад... Олег Рыбаченко дар маълумотнома хонда, дар хайрат монд, ки ин кадар бисьёрро ба мачмуа гирд овардан мумкин аст. Баландтарин Салиби Найт бо баргҳои дуб ва шамшерҳост. Дар боло танҳо ҳамон чизест, аммо бо алмосҳо, инчунин Салиби бузурги оҳанин, аммо танҳо Геринг чунин ҷоиза дорад. Ситораи Салиби бузурги Салиби оҳанин боз ҳам баландтар аст ва дар тӯли таърихи Олмон ин ба ҳар ду нафар - фельдмаршалҳо Блюхер ва Гинденбург дода шудааст. Хуб, ордени Уқоби алмос баландтар мешавад.
  Колоннаи махбусон бозистод. "Духтур-сардор"-и деги дег, ки Олег Рыбаченко сардори колонна ном гирифт, аз савор фаромад ва бо муйсафед сухан гуфт. Бокимондахо хира ва пурташвиш ба колонна менигаристанд. Олег Рыбаченко мушохида кард, ки хама дар сахро кори худро партофта рафтаанд ва бачахои гурехта кариб ба наздикй меомаданд. Аввалин немисхо дар колонна кадам мезаданд. Ва дар паси онҳо мардуми лоғари маҳаллӣ ҳастанд: пойлуч ё пойафзоли бофташуда. Бачаҳои камбағали маҳаллӣ танҳо куртаҳои рангоранг доштанд - сиёҳ ва сафед онҳо чунон чиркин буданд, ки шумо дарҳол нафаҳмидед, ки писарон дар куҷо буданд ва духтарон дар куҷоянд. ҳама паҳлавон, мӯйсафед, вале хокистарранг аз чанг, ё қаҳваранг-сурх, мӯйҳои дароз, даҳшатнок ифлос, вале бо чашмони зинда, равшан - кунҷкоб, каме тарсон ва равшан рахмнок. Олег Рыбаченко инчунин пай бурд, ки корвони СС кушиш мекунад, ки то хадди имкон ба гуломон наздик ва аз мардуми махаллй дур бошад. Фашистхо гавго набароварданд, худсарй намекарданд ва умуман оромона рафтор мекарданд.
  Маргарита ба ин нигоҳ карда, қайд кард:
  - Далерони СС ба кучо рафт?
  Олег Рыбаченко окилона чавоб дод:
  - Барои қамчин ва ҳалқаҳо мондааст!
  Дар ин миён генерали муйсафед як-ду бор ба суи СС-хои фу-рушашон фосид ишора кард ва баъд, вакте ки марди фарбех бо чизе аз дахонаш кафк бароварда эътироз кардан гирифт, гӯё дасташро сахт ҷунбонд. бо шамшер зад. Ва фарбех низ дасташро ҷунбонд, вале бо як нигоҳи нороҳатӣ розӣ шуд ва баъд кӯтоҳ фармон дод. Мошинхои зирехпуш ба гурриш cap карданд ва гургон саворахо дар кад-кади рох боз саргардон шуданд. Аз паси ним дазор нафар солдатдои мадаллй. Дигарон гуломони асиршударо ихота карданд ва колонна боз ба харакат омад. Мӯйсафед ҳам ба бачаҳо ва ҳам коргарони саҳро дод зада, худаш дар паҳлӯи посбонҳои одами аз асп фаромада қадам мезад.
  Дима ларзида қайд кард:
  -Онҳо чизе нагуфтанд!
  Мирабела бо табассум қайд кард:
  - Бигзор онҳо ҷанҷол кунанд ва рӯдаи ҳамдигарро канда кунанд!
  Чавони ришдоре аз чанговарони махаллии СС, ки дар пахлуи Олег Рыбаченко чой гирифт, ба пионе-ри пионер чашм пушид ва автомати сабукро чунбонда, баъд дар сараш дод зад:
  -Ту хуки рус ®астї, ®атто чизеро мефа®мї?
  Ва дандонҳояшро нишон дода афзуд:
  - Мо дар Москваю Вашингтон ме-шавем ё не?
  Олег Рыбаченко фаҳмид, ки онҳо аз ӯ чӣ мехоҳанд, зуд сарашро гардонда, ба нигоҳи Маргарит дучор шуд - ноумедона ва ҳамзамон гӯё мегуфт: "Бахт, моро корҳои бузург интизоранд!". - аммо генерали муйсафед бо ишораи он даст кашид ва ришдор аз чизи дигар ѓур-ѓур карда, бо таассуф ба Олег нигаристу дигар чизе нагуфт. Олег Рыбаченко чй мехохад, кариб фахмид... Агарчи норавшан бошад хам.
  Аммо ин қадар беҳтар аст, пас таҷрибаҳо ҳанӯз маъно доранд? Оё немисхо дар хакикат ояндаро хамин тавр донистан мехоханд? Аммо он як зиддият пайдо мешавад. Баъди ин гуна чанг дар бораи мусобикахои дустонаи боксчиён сухан рондан мумкин нест. Фашизм ва коммунизм абадй душмананд. Ё дар ин чо чизи дигаре хаст... Чй кадар дарднок мезаданд маъбадхоям.
  Деҳаи ҳарбӣ дар паси як палисаи паст, вале мустаҳкам ҷойгир буд - платформа барои сарбозони созмони даҳшатноки SS, бо дарвозаҳои пурқувват, аммо васеъ кушода. Факат як чиз ба Олег Рыбаченко - сутунхои дарвозаи сангин, ки бо кандакорнхо дар шакли гулу пояхои беохир боло мебароянд, ачоиб менамуд. Ин сутунҳо ба намуди умумии деҳа, ки дар он ҷо ифлос буд (аммо - шояд ин пас аз зимистон бошад?) тамоман мувофиқат намекарданд ва хонаҳои аз сафолҳои сангин сохташуда, ки дар тарқишҳои васеъ бо моси зардтоб печида буданд, ҳамвори қаҳваранг доштанд. сақфҳои бомдор.
  Аммо дар он чо тупи худгард буд. Не, ин як таппончаи худгард ва як версияи катерпилларест, ки ба Олег Рыбаченкои кунҷкоб ношинос аст. Масалан, аслиха миномётест, ки на камтар аз 350 миллиметр дорад. Иқрор шуд, ки ӯ ҳеҷ гоҳ дар ин бора нашунида буд.
  Гузашта аз ин, мошин тақрибан ҳаштод тонна вазн дорад ва чӣ гуна онро ҳатто аз байни кӯҳҳои Қрим кашиданд? Оё онҳо мехоҳанд онро ҳангоми ҳамла ба Севастополи дастнорас озмоиш кунанд? Ин тахмин шиками холии маро каме дард мекунад. Дар зери чунин ҳамлаҳо сарбозони рус чӣ гуна хоҳанд буд? Ҳама чиз дар ин ҷо аз асрҳои миёна нафас мекашид, ки бо замонавӣ ва навовариҳои техникӣ омехта шудааст. Мисли сӯрохиҳо бо зангу ҳуштакҳо. Шумо ҳатто ҳайрон намешавед, агар дар ин ҷо телевизор вуҷуд дошта бошад ва дар он ранги ранга бошад. На сиёҳу сафед.
  Худи ҳамон ҳуҷрае буд, ки ғуломон ба он оварда мешуданд, дурусттараш, ронда мешуданд. Аммо, не - ин бадтар аст, зеро ҳеҷ кас барои бо маҳлули семент пӯшонидани тарқишҳо ташвиш намедиҳад ва он ба Олег Рыбаченко - хукҳо хеле шинос буд. Ғуломон тасмим гирифтанд, ки ё анбори партофташуда ё муваққатан холиро ҳамчун ангар истифода баранд (бӯй аз чунин ҷойҳо қариб ҳеҷ гоҳ нест намешавад).
  Маргарита чунон ғамгин шуд, ки даҳшатнок шуд ва нола кард:
  - Боз моро ба ноумедӣ мезананд! Хуб, агар маро Гитлер дастгир кунад!
  Аммо он боми болои сари ман буд. Илова бар ин, ғуломон аз занҷир кушода буданд. Ҳарчанд, чунон ки Олег метарсид, дар ин ҷо ҳоҷатхона вуҷуд надошт. Дар биноҳои қаблӣ, ки маҳбас замонавӣ аст, он хеле бароҳаттар аст. Гарчанде ки Краутҳо хук ҳастанд, онҳо лойро дӯст намедоранд.
  Бо вуҷуди ин, ӯ дар ин бора фикр мекард, ки аллакай кори худро дар девори дур анҷом додааст. Ва оҳ кашид. Чй гуям... Ба пионерй монанд нест, тамоман зебо нест. Ҳанӯз дар шими ман нест, аллакай як ғалабаи хурд. Ва духтарон аз афташ бояд дар ин ҷо бошанд... Бехтараш нигоҳ накардан...
  Аммо Аврора дилашро гум намекунад:
  - Боз як саргузашти... Мо дар ин хушбахтй зиндагй ва нафас мекашем!
  Олег Рыбаченко ба сухан баромада гуфт:
  - Аммо дар дунёи дигар метавонад хеле беҳтар бошад!
  Шайтони оташин ба писарак чашмак зад:
  - Ман боварӣ дорам, ки имкони санҷидани он, ки чӣ гуна он дар дунёи оянда аз мо дур нахоҳад шуд!
  Дар чавоб Олег Рыбаченко оромона суруд хонд. Ин барои мубориза бо таҳқир ва шарм кӯмак кард;
  Ватанамро бе захира мебахшам -
  Бигузор корнамоие бод, чанговар сарбаланд!
  Шамшер мезанаду дастранг партофта мешавад,
  Қонуни бераҳмонаи подшоҳи Замин!
  
  Вулқон месӯзад - обҳо ҷӯш мекунанд,
  Мухаббати ман, лабхои кахрабо!
  Мехоҳам ақаллан як лаҳзаи озодиро пайдо кунам,
  Чӣ қадар ҳавову покиза ҳастӣ!
  
  Мӯйи гаронбаҳо чун тилло месузад,
  Вай дастонашро ҷунбонд - бол калон шуд!
  Худованд ба ман тӯҳфаи бебаҳо дод
  Ва он дарҳол хурсандӣ ва сабук шуд!
  
  Аз он ҷое ки Худо гузашт: дар он ҷо водие мерӯяд;
  Гул-гулшукуфта, садбарги барфи сафед!
  Шаъну шараф хоҳад буд - миёнаи ҷаҳониён -
  Тӯҳфа дар қурбонгоҳе, ки ман пешкаш кардам!
  
  Бале, медонам, ман гунаҳкорам, ба ҷодугарӣ пайвастам,
  Ва ӯ лоиқ нест, ки буттаҳо ва буттаҳои осмонӣ!
  Аммо дар Ғолбота якҷоя бо Масеҳ,
  Ман гиря кардам, ки иконаро дар ҷома печонда!
  
  Ту беҳтарин симои ҳама арӯсон ҳастӣ,
  Ман боварӣ дорам, ки Худои Қодир рӯҳро тағир медиҳад!
  Ман салиби нолоиқамро мебардорам,
  Ва сипари аз дастам афтодаро хоҳам бардошт!
  . БОБИ Љ 7.
  Онхо дар огилхона вокеъ гардидаанд, пас чаро бо ин муросо кардан лозим аст, агар фашистон хатто одат карда бошанд, ки бо чорво назар ба гражданинхои советй бехтар муносибат кунанд.
  Се писарбачаи маҳаллӣ, ки таҳти назорати SS буданд, коҳро ба дохили он кашиданд. Онҳо зуд шитофтанд, пои луч, пошнаҳои чанголудро дурахшиданд, дастҳои калон ва бозгашт оварданд. Соли гузашта онро омузонданд, вале хеле зиёд буд, кариб як хирман буд. Ва ҳафт-ҳашт дақиқа пас аз ин, дигар на, зане пайдо шуд, ки ҳамроҳи ду духтари маҳаллӣ чанд кулчаҳои азими ҳамвор ва ду ҳалқаи панирро овард. Вай бо забони украинӣ сухан ронда, ғизоро моҳирона байни ҳама тақсим кард. Олег Рыбаченко кунчков шуд: бисьёрихо хам аз у ва хам бачахо дар бораи чизе пурсиданд ва хар се бо майли том чавоб доданд.
  Немисхо бисьёранд ва дар ин чо чизе васл мекунанд. Аммо боз касе чизе намедонад! Нихоят хамон бачахо як сатил об оварда дархоро махкам кулф карданд. Аз рафтори хамсафаронаш Олег Рыбаченко фахмид: ин кор нест, имруз моро ба ягон чои дигар намеронанд.
  Маргарита ба бародари оғӯшаш об дода гуфт:
  - Аз нӯшокиҳо хӯрдан зарар надорад!
  Нон тару тоза, вале ғайриоддӣ, гӯё вазнин баромад (Олег Рыбаченко таъми он порчаи кӯҳнаро, ки субҳ хӯрда буд, барои муқоиса кардан ба ёд оварда натавонист). Ё пухтупаз аст, ё дар ин ҷо ҳамеша ҳамин тавр мехӯранд (ё дурусттараш, ба эҳтимоли зиёд он, дигарон онро мехӯрданд ва норозигӣ нишон надодаанд). Аммо панир эҳтимолан дар маҳал истеҳсол шуда бошад - хеле хуб, монанд ба панири фета, ки Олег Рыбаченко онро дӯст медошт. Афсӯс, ки порча ҳамагӣ сеяки кафи дастат буд. Ва ҳатто як писари наврас, на мард.
  Маргарита бародари хастаашро дастгирй кард. Вай ба болои кох афтид, ки гуё кушта шуда бошад, чизеро, ки гирифта буд, хоиданду дароз кашид ва нӯшид. Олег Рыбаченко ногахон фахмид, ки у меларзид. Фақат умед доштан мумкин аст, ки он танҳо пас аз сармо ларзидааст ва махсусан рӯъёҳои ваҳшӣ. Ки баъди хоб ин ларзиш аз байн меравад. Олег Рыбаченко кушиш мекард, ки барои худаш бештар кох реза кунад ва агар имкон бошад, худро дар он дафн кунад. иштихо аз байн нарафтааст, худро таскин медод у, балки чунон ки дар одамон мешунид; Вақте ки шумо табларза доред, аввалин коре, ки шумо мекунед, хоҳиши хӯрокхӯриро қатъ кардан аст. Худи Олег Рыбаченко то ҳол ҳеҷ гоҳ бемор нашудааст - ба шарофати тарҳи генетикӣ. Дуруст аст, ки ман дар болои ӯ чунин таҷрибаҳо, аз ҷумла соатҳои зиёде дар сармо гаштугузор накардаам. Хамин тавр.. Аммо шояд ин кор барор гирад. Ва агар не, пас имкон дорад, ки ба хотири илм то ҳол ӯро табобат кунанд...
  Баъзе духтарон ҳамон қадар меларзанд, аммо касе сулфа намекунад.
  Ох, чй кадар хастагии золимона ба сари писари пионерй аз сар то по афтод! Дастҳое, ки ба хун молида буданд, доғҳои варами пушт, захмӣ, кӯфта ва гарм кардани пойҳо - ҳама чиз дард мекард, аммо ин дард хоҳиши хобу хобро бештар мекард.
  Ва хоб рафтан даҳшатнок аст - шумо шояд бедор нашавед, ё ҳатто бадтар, боз ба рӯъё дучор шавед. Бо вуҷуди ин, хеле ҷолиб.
  Олег Рыбаченко чашмонашро пушид ва дархол ба огуши Морфей шино кард, - пур аз орзухо, рангоранг ва гушношунид.
  Яку санчишхо бо хамин тамом нашуданд... Сарпуши ангуштарин иваз карда, лавхахои оханини хӯшаҳое гузоштанд, ки пошнаи урёни бачаҳоро бераҳмона кофтаанд...
  Олег Рыбаченко ҳатто оҳу нола кард, аммо тоқат кард, ҳарчанд дар як ҷо истода наметавонист ва Дмитрий ҳатто рақс карда, ба гиря даромад...
  Рақибони онҳо қавӣ буданд ва назар ба расман эълоншуда калонтар буданд. Масалан, харифи Дмитрий аз у як сари баландтар аст ва аллакай муйлаб дорад... Ва, дар синни ёздахсолагй муйлаб медарояд?
  Рақиби Олег Рыбаченко низ хеле калонтар ва вазнинтар аст ва чеҳрааш гангстери кӯдакона нест... Бо вуҷуди ин, писарбача барои он бегона нест, ҳалқа ҳалқа аст, ҳама дар он ҷо вомехӯранд!
  Ҳарду набард дар як вақт сурат гирифт.... Мо бояд зудтар анҷом диҳем, аллакай нисфи шаб наздик мешавад...
  Димаи дигаргуншуда қариб дарҳол ба рӯяш зарбаҳои сахт гирифт. Харифи у дар дарозии дасту вазн бартарй дошт ва аз чихати чисмонй ва хам аз чихати техникй, аз афташ, нагз тайёрй дида буд... Мушакхои у умуман ба мушакхои спортсмени мушак монанд буданд... Вале Димка хеле муайян буд. ва тез... Вай тез буд, вале акнун суст шуд...
  Дмитрийи захролуд дар даври аввал бисьёр зарбахои яккаю дугонаро аз даст надод. Ҳатто дар зери чашми рост гематома варам кардан гирифт...
  Рауди дуюм аз ин хам бадтар буд, харифаш пеш рафта, зад, зад, зад... Ва Дмитрий кариб, ки худро мухофизат намекард, танхо барои нарм кардани зарбахо сарашро ба акиб мепартофт, кам, вале гайричашмдошт акиб мемонд ва баъзан ба суи у мерасид. хариф... У бо забони немисй гуррос зад:
  -Шумо рус ҳастед, яъне шумо комил нестед!
  Дмитрий сахт ба забони немисӣ ҷавоб дод:
  - Ва шумо олмони ҳастед, шумо аз як рус манфиати пурра хоҳед гирифт!
  Ба хашм омада, бо оринҷаш ба бинии ӯ зад...
  Одатан бинии Дмитрий дар ин олам хеле қавӣ аст ва ҳатто ҳангоми заданаш ҳеҷ гоҳ шикаста нашудааст, аммо дар ин ҳолат ин зарбаи нармкардаи дастпӯшак набуд, балки канори устухони оринҷи сахт буд.
  Ва хун ба руи бача чорй шуда, онро мачбур кард, ки онро лесад... Душман аз омаданаш дастгир кард, андаке ларзид, ба ларза даромад, вале кувваи худро на-дошт. пойхояшро, ки кафояш чипта буд, гуё аз пахта сохта шуда бошанд.
  Рауди сейум аз ин кам душвор набуд, душман сахт фишор меовард, аммо Дмитрий тез-тез монеъ шудан гирифт, зарбахоро дафъ мекард... Коидахои финал тагйир дода шуданд, зеро сухан дар бораи медали тиллои байналхалкй меравад, шумораи ра-ундхо зиёд буд. ба понздах афзуд... Мисли профессионал. Нисбат ба наврасоне, ки он руз аллакай панч бор чанг карда буданд, бояд як карори хеле берахмона гуям... Ростй, Димка тез ба охир расид ва харифаш бе чанги зиёд баръало рухафтода шуд...
  Аммо пас аз чор рауди хеле фаъоли аввал рақиби Дмитрий суръати худро то андозае суст кард. У низ хастагиашро хис мекард, нафаскашй хеле тез ва дар айни замон вазнин мешуд...
  Димка, сарфи назар аз латма ва сӯхтани сахти пойҳои урёнаш, ҳатто афзоиши қувваи иловагиро ҳис мекард. Дар раундн шашум хатто ба чони харифи худ чанд бор зад... Аммо вай хам суботкор, калон буд ва шояд допинг хам дошт...
  Дар раундн хафтум харифи ашаддии Дмитрий тактикаашро андаке тагьир дода, бар хилофи коида бо оринч ва хатто бо сари худ харчи бештар зарба задан гирифт... Дима боз хам тез-тез зарба задан гирифт ва дар. рауди хаштум му-ваффакияти кисман ба даст овард Юшка... Ва вакте ки оринчашро аз нав харакат кард, ба сутуни пешистода давид... Дмитрий масхаракунон ба у гуррос зад:
  - Хайр, ба даст афтодам, кй газид!
  Немис боз ҳам бештар ба ҳаяҷон омад, ӯ ҳанӯз ба қалмоқе салиби алоҳида ҳисоб мекард!
  Олег Рыбаченко чангро боз хам баробартар карда, кариб хеч гохро аз даст надода, аз хад зиёд чав задани харифаш истифо-да бурда, ба манахаш бо чапи чап ва ё салиби рост бархурд... Аммо бачаи калон-калони немис не. ба ин зарбаҳо вокуниш нишон диҳед. Баъд Олег Рыбаченко тактикаашро дигар карда, ба болои бинии хамворшудаи харифонаш машгул шуд... Бунхурии немисхо дуру дароз давом кард, вале то рауиди хафтум чакидан гирифт...
  Бояд гуфт, ки рақиби Олег Рыбаченкоро писари дигаре, сабуктару одилона иваз кард. Собик гуё захмдор шуда буд (Харчанд ин, албатта, як найранги фашистист!)... Аз ин ру, дар ибтидои чанг вай тару тоза буд ва метавонист суръати девонаворро пеш гирад.
  Аммо Олег Рыбаченко дар раундн нухум каме дудилагй карда, зарбаи уро аз по афтонд... Пойхои урёну лат-таи писарбача беихтиёр чарх мезаданд... Олежек бошад, зуд аз чояш хест, то нокаут нокаут нашавад. ҳисоб карда шуд. Вай шитофт ва ба душман овезон шуд...
  Вай уро ларзонда, шитофт, ки суханашро ба охир расонад... Садои бугло аз анчоми даври нухум хабар медод, вале довар вонамуд мекард, ки нашунида бошад...
  Олег Рыбаченко чанд зарбаи вазнинро аз даст дод, вале онро нигоҳ дошта, бо як ҷунбонизи сар онҳоро нарм мекард. Душман ба девонавор даромад, дигар чизеро пай набурда, торумор мекард. Дар ин чо бачаи советй ба таври рефлексионй, вале хеле зур ба бадан ба тарафи худ зад... Зарба рост ба чигараш зад... Зарбаи хеле хавфнок...
  Рақиб боз чанд ҷунбиш кард ва рӯйи калонаш бунафш шуд. Як нафаси ларзиши ҳаворо гирифта, ба пеш афтода, ба қаҳ задан шурӯъ кард... Довар дарҳол муборизаро қатъ кард ва табибон ба ринг давиданд... Дере нагузашта маълум шуд, ки ҳарифи Олег Рыбаченко муборизаро идома дода наметавонад ва Уро умуман бо замбур бурданд, IV...
  Ин ба дусти Дмитрий таъсири берахмона расонд ва у ба мукобили харифи ба таври намоён хасташуда ба хучум гузашт... Раундхои дахум, ёздахум, дувоздахум... Мубодилаи зарбахои сахт, вале бартарии равшани Дмитрий... Сездахум. раунд як кадар хамвор шуд, аз сабаби хаштпо-си ноумедии немис ва бачаи советй абрувонашро канда гирифт... Аммо дар чордахум Димкаи пурчушу хуруш боз ташаббусро ба дасти худ гирифт. Ин бачаҳо ҳанӯз чизе намедонанд, масалан, дар бораи Муҳаммад Алӣ, аммо аз бисёр ҷиҳат тактикаи ӯро нусхабардорӣ мекарданд.
  Дар даври понздаҳум дастони немисҳо аз хастагӣ афтоданд ва ӯ дигар ба зарбаҳо вокуниш нишон намедод, балки фақат истода, матонати ориёиро нишон медод.... Илова бар ин, Дмитрий аз сабаби допинг ва хастагии даҳшатовар одатан зарбаҳои зарбазанӣ зиёд мешуданд. заифтар. Ҳамин тавр бошад! Аммо онхо бисьёр буданд, бисьёр буданд ва ба манахи кушоди душман борон мерехтанд. Ниҳоят, сари немис тоқат карда натавонист, хадди тоқат тамом шуд ва ӯ, намояндаи миллати "ориёӣ", тақрибан понздаҳ дақиқа пеш аз анҷоми даври охир, танҳо мисли хок лағжид...
  Довар оҳиста-оҳиста ҳисоб карданро оғоз кард, аммо пас аз ҳисоб кардани панҷ, дид, ки рақиби Дмитрий Лебедев то чӣ андоза бениҳоят беҷуръат аст, суханашро бурида доду фарёд зад:
  - Балки духтур!
  Ва боз як "супермен"-и чавонро ба беморхона бурданд... Баъд аз он, ки финалистхои голиб дар назди колонна саф ороста, ба марш шуруъ карданд... Баргхои садбарг аз боло афтид.
  Писарбачаи қоматбаланд Дмитрий васеъ табассум кард, кайф мекард. Аммо баъд ногахон пай бурд, ки камера ба онхо наздик шуда, пойхои урёни бачахои советиро, ки аз хор сахт сурох шуда, андаке хуншор шуда буд, аз наздик ба навор мегирад... Дархол табъи у хира шуд ва хост, ки дасту пои худро дар паси дасту пояш пинхон кунад. кроссовкахои тиллоии дигар спортсменхои чавони олмонй ё дар гулбаргхо дафн мекунанд.
  Олег Рыбаченко дасташро кашид:
  - Ин арзанда нест! Махз хичолатмандии шумо боиси хандаю шубха мегардад... Гайр аз ин, дар Германия баъди эълони чанги умумй кариб хамаи бачахо пои луч мегар-данд, ки худатон дар кучахои Берлин дидед. Пас, пуштро сарбаландона рост кунед.
  Медалҳое, ки ба онҳо дода шуда буданд, дар лентаҳои қаҳваранг буда, аз тиллои ҳақиқӣ, тақрибан панҷоҳ грамм вазн ва нуҳсад намуна сохта шудаанд. Албатта, барои бачаҳои шӯравӣ ин маблағи калон аст - тахминан... Ҳисоб кардан ҳатто душвор аст, зеро ба назар чунин менамуд, ки пули шӯравӣ расман пуштибонӣ мешуд, аммо дар асл ин масъала бидуни захираи тилло сурат гирифтааст.
  Вакте ки пионерони советй ба перрон баромаданд, Гимни СССР баланд шуд. Дар омади гап, ин ҳанӯз мусиқии Александров набуд, ба монанди мусиқии байналмилалӣ. Олег дар ин ҷо илҳоми бузургеро ҳис кард ва барои суруд иҷозат пурсид...
  Ҳимлер, ки дар озмун ҳузур дошт, бо меҳрубонӣ иҷозат дод:
  - Мо аз шунидани хайати мехмонони худ аз Россиян Кабир хеле шод мешавем.
  Олег Рыбаченко аввал ба рост ва баъд ба чап хам шуда, баъд аз он хамрохи Дмитрий сурудхонй карданд;
  Дар тӯли ҳаёт, рыцар, шумо мисли уқоб парвоз мекунед -
  Ва шумо намехоҳед фурудгоҳҳоро бидонед!
  Барои мо, ҷоизаҳо аслан фетиш нестанд -
  Барои мо бону шудан танҳо як роҳ ҳаст!
  
  Аввал галстуки сурх бастам,
  Баъд, вақте ки ҷанг омад ...
  Писари лоғар бел ба дасташ гирифт -
  Барои он ки сӯзан ба синаатон наафтад!
  Бачахо пои луч хандак кофтаанд,
  Як порчаи кӯҳна барои се ...
  Дар сармо бо оби ҷӯшон гарм шуд,
  Аз бастаҳои газидан, хеле хашмгин!
  
  Чанговар мурд ва пулемёт афтод,
  Писарак зуд онро бардошт!
  Зарбаи сахт ба мисли Катюша шуд,
  Натарс, коллективи чавон!
  
  Ба занҷири сояҳои сиёҳ тир мезанам,
  Дақиқии худро аз куҷо гирифтед?
  Монанди шамшери тези замонҳои қадим,
  Шумо пеналти доред!
  
  Ҷанги бе раҳм, афсӯс, модар нест,
  Дар хушкии биёбон гармии мудхиш ба амал меояд!
  Аммо ҷони худро барои Ватан фидо кардан лозим,
  Он гоҳ шумо хушбахтиро ҳамчун тӯҳфа хоҳед гирифт!
  
  Аммо ошиқ шудан чист?
  На ҳар писар инро медонад ...
  Вақте ки ҷараёнҳои хун ҷорӣ мешаванд -
  Фашистонро вахшиёна мекушад!
  
  Аммо Ватан ишқ аст,
  Он шаъну шарафи наслҳои дурахшонро дар бар мегирад...
  Ва ба дили худ мухолифат макун,
  Дар он Сталин - Пулод ва аланга - Ленин!
  
  Замони дурахшон бошед -
  Кори мукаддаси коммунизм...
  Сипоҳи бад мағлуб мешавад -
  Ва решаи нацизм канда шуд!
  
  Тамоми инсониятро ба назар гиред...
  Советхо ягона карда шуданд!
  Биҳишт дар сайёра бод,
  Ман рыцарам - Рус маглубнопазир аст!
  Олег Рыбаченко ва Дмитрий дар сухани охирин баландтар чахида, бо хамин таассуроти суруди худро боз хам баланд бардоштанд.
  Трибунахо хуштак зада, чапакзанй карданд...
  Дар ҳоле ки писарон, умуман, барои онҳо орзуи хеле ҷолиб ва мусоид доштанд, духтарон ба мусодираи қаблан қатъшудаи киштӣ баргаштанд. Бинишҳои бисёрҷабҳа як ҳодисаи нодир аст, аммо дар паси он чизи бештаре вуҷуд дошт.
  Аниқтараш, на дониш, балки иҷрои рисолати Hyperwitch ва худоёни рус Демиург. Кори ҷовидонии ман.
  Холо купеи навбатй, дар ин чо проблемахое ба миён меоянд, ки дар кадом тараф кушода ва кадом тараф баста аст. Дар ин ҷо беҳтар аст, ки канорагирӣ кунед ё таваккал кунед. Бо вуҷуди ин, хуб нест, агар вай тугмаро гардонад, онҳо ӯро ҳамчун майзада мегиранд. Пас аз таги иллюминатор касе риштароштанашуда ба берун нигарист, духтарак базӯр вақт дошт, ки ғусса кунад. Бо вуҷуди ин, ӯ ба ӯ ин қадар зуд нигоҳ намекунад. Дари он баста аст ва шумо бояд дарро бикӯбед.
  - Кӣ ҳаст? - садои хасташуда бо шиддат хичир мекунад.
  - Мо! - Аврора, ки истеъдоди ғайричашмдошти забонҳоро нишон дод, бо тобиши равшани Техас ба забони англисӣ ҷавоб дод. - Роми махаллй овардем, аз виски безорам.
  - Оҳ Бале! Тезтар! - Марди матрос дар паси дар хук барин чир-чир кард. - Албатта ром!
  Дарҳои азиме, ки бо граната ворид шуда наметавонанд, кушодаанд. Як бача кундчашм интихоб карда мешавад, дар баробари якчанд субъектҳои нимпӯши дигар. Онҳо бӯи ҳамлаи газ доранд, ё дурусттараш, бӯи дуд доранд,
  -Ром куҷост! - бо як овоз фарьёд карданд.
  - Шумо хеле хубед! - Аврораи сурхмӯй бо хушнудии бузург тирпарронӣ карда, стулаҳои матросҳоро гузоштааст. Ман сеюним даҳҳо баста кардам, ман бояд клипро иваз кунам. Хуб аст, ки тирҳо хурд, паймонанд ва шумо метавонед бо худ бисёр чизҳоро гиред.
  - Боз як купе тоза карда шуд! "Бо як миқдори муайяни сардии тирамоҳӣ дар овозаш" гуфт ӯ. "Онҳо тавонистанд, ки чанд тир парронанд, аммо ман умедворам, ки онҳо шунида нашуданд."
  Терминатори барфин Сафед ҷавоб дод:
  - Ва онон, ки шуниданд, кар мешаванд!
  Маргарита Аврора аз купеи навбатй гузашта, андаке акиб гашта, дар долон андаке тир холй карда, ба дуньё даромада дид, ки шарики зомбиаш бо янкихо чанг мекунад. Марди мурда, аммо қувваи қобили мулоҳиза нишон дода, сутунмӯҳраҳои гарданаки бачадонро шикаст.
  - Хайр, шумо кариб моро додед! - чир-чир кард комсомолка.
  - Чй кор монд! Ӯ маро пай бурд ва қариб буд, ки бонги изтиро баланд кунад! - Зомби шакли саги хафашударо гирифт.
  - Бале, шумо фикр доред! Бихобед ва ором бош. - Маргарита ангушти худро ба "хизматгор" афшонд ва охиста пои худро ба болои сахни хавлй зад.
  Дар тарафи қафои мо бояд тир холӣ мекардем, яке аз сарбозон граната партофт ва таҳдид буд, ки ҳама чиз фурӯ меравад. Аналоги амрикоии F-1, он бо суръати суст парвоз мекард. Қарор ғайричашмдошт омад; ин дар қувваҳои махсус таълим дода нашудааст. Маргарита диски бумерангро якбора партофт. Вай чашми сеюмашро баргардонд ва аслан бо пораи тунуки металли пурқувват муттаҳид шуд. Чашми акл аз паи харакати диск буд ва баъд нӯги он дар байни плиткаҳо часпида, аслиҳа ва пломбаро бурида, дастрасӣ ба кислотаро бозмедошт. Аз пешонии терминатори малламуй як пораи арақ ғелонда шуд:
  - Вой, ман қариб канда шудам! Ин танҳо як мӯъҷиза аст. Ташаккур ба шумо, Модари Худо, барои наҷоти ман, гуноҳкор.
  Аврораи сурхрух уро шунида бо хавотир гуфт:
  - Чӣ ҳаст?
  - Граната партофтанд! - чавоб дод мург Маргарита.
  - Ман таркишро нашунидам! - хайрон шуд хирси комсомол.
  - Шумо бовар намекунед, ман онро ба диски бумеранг сохтам. - хандид чанговари барф-сафед.
  - Хамин тавр мешавад. Аслан, ин ба қонунҳои табиат мухолифат намекунад, агар шумо дар байни сафолҳо ба даст оред. - Аврора бо ангуштони бараҳнааш шакли анҷир монанд сохт.
  - Ва ҳамин тавр шуд! - табассумкунон хандид Маргарита.
  Шайтони оташ кунҷкоб шуд:
  - Дар қафо чанд нафар куштаед?
  Коршуноваи зебо бо ифтихор чавоб дод:
  - Бисту ҳашт нафар, ва бисту нӯҳумро зомби буғи кард.
  - Бисёр не! Ҳоло ман аз кабинаҳо ҳаракат мекунам, то тамоми киштӣ тоза карда шавад. Ба ман кӯмак кунед! - Ҳоло дар овози Аврора мӯйсафед бесабрӣ буд.
  - Хуб, ман бо шумо меравам. - ногахон як пораи устухони хунолудро, ки ба мӯяш часпида буд, партофт Маргарита.
  Аврораи оташин зуд ба утоқ даромад, дар ин ҷо аллакай чанд афсар хобида буданд ва посбонон аз нӯшокиҳои спиртӣ аз он сӯ ба он сӯ мебурданд. Бо вуҷуди ин, онҳо фарёд заданд:
  - Шумо ба ин ҷо омада наметавонед!
  - Гузориши фаврӣ аз Хэмилтон. - чавоб дод комсомолдухтари оташин ва кариб холй бо тир холй кард. Тирҳо хомӯшона парвоз мекунанд, рӯшноӣ низ дуруст нест, шумо фавран намефаҳмед, ки ин пулемёт ба сӯи шумо тир мезанад. Пас, агар касе вокуниш нишон медод, тааҷҷубовар мебуд. Ҳаждаҳ ҷасад буд ва дере нагузашта ба онҳо чор нафари дигар илова шуданд, аз ҳаммом, ҳатто шаш нафар - як ҷуфт ҷасад дар оғӯш аз бочка афтод. Яке аз хокистар ба як танфурӯш тааллуқ дошт.
  Қабри хомӯш дар гардиш,
  Марг ёфт - ҳайвони ваҳшӣ!
  Имрӯз як доллар - фардо тир дар пешонӣ,
  Чунин касби хатарнок!
  
  Бале, духтар туро намехост,
  Ҳангоми супоридани имтиҳон азоб...
  Дигар хобҳои фоҳишаҳо низ буданд
  Танҳо пойҳои худро гардед!
  
  То ки дарёи шампан ҷорӣ шавад,
  Яхтаҳо, мошинҳо - ҳама шараф!
  Дастҳо пулҳои бешуморро гирифтанд,
  Духтар тасмим гирифт, ки бадкор бошад!
  
  Аммо танҳо як аблаҳ фикр мекунад
  Фоҳишахона хуб ва бисёр шавқовар аст!
  Ман даҳонамро бо икраи сиёҳ пур кардам -
  Ман намедонистам, ки шумо худро СПИД кардаед!
  
  Ва ҳеҷ кас ба сари қабр нахоҳад омад,
  Падар, бо тарс таъмид бигир!
  Ин натиҷаи хеле бад буд
  Мизоҷи собиқ ҳатто худашро шиканад!
  
  Фарзандонат туро хуб ёд намекунанд
  Ин хел модарро донистан айб аст!
  Барои онҳо чӣ боқӣ мондааст - як паноҳгоҳи зиндон -
  Ба ҷазо дар хомӯшӣ тоб овардан ...
  
  Пас, духтарам, ту хон,
  Ва барои Ватани зебо мехнат кунед!
  Он гоҳ роҳе ба сӯи боло бидуни таназзул хоҳад буд...
  Дар акси ҳол шумо ҷовидона дар дӯзах хоҳед буд!
  Иблиси оташин ба фоҳишаи афтода таъзим карда, хулоса кард.
  Ҳамин тавр, вай мисли сояе, ки ба девор часпида буд ва аз болои долон гузашт. Мухлис аз паҳлӯ мевазида, гармиро ба вуҷуд меорад, Аврора мӯи худро ба риштаи қамчинкорӣ бофтааст, аз ин рӯ, худро гуворо ҳис мекунад. Вай ба дари хона наздик мешавад; Вай андаке дудила мешавад, баъд оҳиста-оҳиста тарқишҳои танг мекунад ва дар баробари он хазида меравад. Ман ноҳамвор будани гилемро бо шиками бараҳнаи худ ҳис кардам. Каме аз зинапоя поин шудам ва дар назди пештахта аллакай бисёр одамон хобида, пиво хӯрда буданд. Дар садои сабук пойҳои урёни Аврора гӯшношунид аст, ки аз пойафзол беҳтар садоҳоро нам мекунад, аз ин рӯ духтар пойлуч роҳ мерафт. Аллакай харобии якранг бо таркиш, кӯшиш мекунад, ки тирҳои дигарро барбод надиҳанд. Хубҳоро умуман куштан мумкин аст. Агар шумо фавран рагҳои каротидро фишурда кунед, он гоҳ натиҷаи максималӣ ғавғо аз душман хоҳад буд.
  Ва он гоҳ Аврора бараҳна кор мекард, ба ғайр аз янкиҳо, тақрибан нимсад ҷанговарони устувор буданд, аммо онҳо танҳо интизомро паст карданд.
  - Ин маънои онро дорад, ки вақте ки шумо одамони номаълумро ба экипаж иҷозат медиҳед.
  Духтар ба нардбон баромад, нури пароканда аз боло меафтад. Садои мукаррарй, дар зери по гилем аз кучо канда шуд. Аз рӯи расм, Ироқ. Ин ба як маъно чист?
  низ бад нест, гарчанде ки дар бораи тачрибаи коллектив сухан меравад. Аммо майли бароҳатии аз ҳад зиёд барои Янкиҳо харобиовар аст. Аз ин рӯ, вай ба зина боло баромад ва истод. Се нафар дар болои купрук ва ду нафар дар скафандр сангпуштанд. Хуб, скафандр сангпушт ҳатто танк нест, шумо метавонед онро аз гранатомёт гиред, аммо садо мисли тарошидани хук хоҳад буд. Хохиши вайрон кардани чунин амалиёти хуб нест.
  Ман ба дугонаам Маргарита барои ёрй мурочиат кардам:
  - Дар ин ҷо якто дорем, дурусттараш дуто дар сангпуштҳо!
  - Фаҳм! - Маргарита кӯшиш мекунад, ки сард бозӣ кунад. хандид.
  Шайтони оташ ғавғо зад:
  -Чӣ тавр баромадан мумкин?
  Маргарита чашмонашро кӯтоҳ кард ва бо шубҳа ба сфинксе, ки дар болои он буҷер мехазад, пурсид:
  - Оё гранатапартой истисно аст?
  - Хеле ғавғо! - Аврора нафаси чукур кашид.
  - Беҳтар аст, ки бумерангро ба рӯй партоед ва висори зиреҳпӯшро дар ҷойе, ки шиша ҷойгир аст, буред. Сипас се тирро дар он ҷо дар ҳолати сегона гузоред. Он бояд кор кунад. - дилпурона гуфт Маргарита.
  - Ба наздам биёед, бо хамдигар ин корро кунем! - бо асабоният ангуштонашро канда, шайтони оташин пурсид.
  - Албатта, ман аллакай шитоб дорам! - Маргарита боз чандтоашро пур карда, аз тарафи мукобил даромад. Аврора пойлуч тамаркуз кард ва бо оҳанги ором илова кард:
  - Шумо ин ҷоро аз даст дода наметавонед.
  - Дуо кун, кумак мекунад! - таклиф кард комсомолец Маргарита, ки боз ба вачди динй афтода буд.
  -Ман ба Худо бовар надорам! - хирси чанговар зад. - Ин нишонаи заъф аст!
  Ҷанговари малламуй худаш аломати салибро нишон дода, пешниҳод кард:
  - Пас ёрӣ пурсед - ақли олии инсонӣ. Бигузор вай барои галаба ба номи Россиян Советй ёрй расонад.
  Духтарон панч сония ях карда, пичиррос заданд ва баъд он чи ки ба накша гирифта буданд, ичро карданд. Диски бумеранг, мисли торҳои борик, дар нури паҳншуда қариб ноаён аст. Боре дар визор ду бути бехаракатро зад. Вақте ки тирҳои хомӯш ба висори каме бурида, снарядҳоро сӯрох карда, мағзи сарро пора карданд, онҳо вақти вокуниш надоштанд. Хуб, сеюмӣ ҳамзамон кушта шуд, бинобар ин ӯ вақти вокуниш надошт. Дуруст аст, ки скафандрхои сангпушт афтода, садо ба вучуд меовард. Маллоҳи кунҷкобу кунҷкоб аз берун ҷаҳида, Аврораи сурхрӯй дар як ҷаҳида аз ӯ пеш гузашт ва ангушти ишораташро ба пушти сараш нишон дод.
  - Хоб шав писарам!
  Баъд дар он чо якчанд калла пайдо шуд, ки хатти мисли вентилятори дукарата ва хомушй.
  - Ин марҳила аз Маргарита гузашт!
  - Ана, дар паҳлӯи кабинаи капитан, мо ӯро бо сангҳо дастгир мекунем. - таклиф кард комсомолеци малламуй хашмгин.
  - Худ аз худ.
  Барои ба кабина и капитан даромадан лозим омад, ки Маргарита Коршунова як фоҳишаро фидокорона дар болои марди сиёҳпӯсти думетра нигоҳ дошт. Вай хеле ҷавон буд, аз ҳаждаҳ ва ҳатто шонздаҳсола набуд. Вай чунон илтиҷоомез менигарист.
  - Ман чизе намегӯям, ҷанговарон...
  - Аллоҳ! Маглубнопазир ва дар болҳои бахт ронда. - ба забони арабй чавоб дод Маргарита маккор.
  Дарвоқеъ, чеҳраи онҳо намоён нест, ки норавшан аст, духтар то ҳол намешиносад ва версияи он ки ин Султони турк аст, қавӣ хоҳад шуд.
  - Капитан дар куҷост? - бо лаҳҷаи арабӣ бо забони англисӣ пурсид Аврора.
  Коҳини ишқ ба гап задан сар кард:
  - Дар кабинаи боҳашамат! Ин "фаго" дар бораи ишқ тамоман ором нест. Бале, агар хоҳед, ман ба шумо комилан ройгон хизмат мекунам!
  -Духтарон ҳазор маротиба беҳтар аз шумо дар биҳишт интизори мо ҳастед! - Хирсхои чанговар онро бо мавч заданд.
  Фоҳиша қотилонро ба хашм овардан намехост, аммо рефлекси фоҳиша аз садои ақл қавитар буд:
  - Ман ба шумо танҳо чӣ кор карда метавонамро нишон медиҳам! Забони ман чун пар сабук ва асал ширин аст!
  Маргарита ҷиддан хашмгин шуда, ангушташро ба пилки чашм зад ва фоҳишаро хомӯш кард:
  - Каме дигар ва мо маҷбур мешудем, ки ӯро бикушем. - Комсомолеци динй аз дидани ин гуна бадкирдорихо ба газаб омад.
  Дар даромадгоҳ беэҳтиётона ду посбонро гузошта, аз паси онҳо ҷаҳида, гарданашонро шикастанд.
  Капитан мисли харомхури комил аллакай ду бача, як марди сиёҳпӯст ва як тайро ба оғӯш гирифта, хурӯшид. Бо вучуди он ки онхо хам таслим шуда бошанд хам, бо асабоният мепартофтанд.
  Духтарон акси капитанро дар компютер диданд ва аз ин рӯ, бидуни тардид ҳарду "бачаҳои транс"-ро куштанд. Капитани рутбаи якум, шахеи дуюм пас аз адмирал аз чояш хеста, бо як-ду торсакй ба худ омад. Ин махлуқи зишт бори аввал худро дар асирӣ ёфта буд, на ҷунбонда, танҳо бо чашмони ҳайратзада ба маргаш менигарист.
  Маргарита ӯро ба дастони дарозаш бардошт ва даҳонашро бо дастпӯш пӯшид ва Аврора ба чашмонаш ханҷаре овард, ки теғи дурахшанда дошт. Вай мисли кобра ваҳшӣ садо дод:
  - Як сухан ва ман чашми туро меканам!
  Маргарита чоғашро каме воз кард, аммо капитан хомӯш монд.
  -Ту ҳамин тавр ҳастӣ! - Иблиси оташин оханги овозашро боз дадшатноктар кард. - Дард кунед, командир.
  Галина нӯги асабро каме пахш карда даҳонашро пӯшонд, бинобар ин аз гулӯи капитани амрикоӣ доду фиғон берун баромад.
  - Хайр, акнун оромтар мешавад. - Аврораи сурхрӯй бо ангуштони бараҳнааш як ритми хоси маршҳои маросими дафнро ба фарш задан гирифт. - Гап кун хуки бевафо! Ё шаъну шарафи туро бурида, ба дахон мерезем.
  Вақте ки капитани гумроҳ каме ором шуд, Маргарита каме фишурд. Ҷанговари малламуй низ тасмим гирифт, ки дар пурсиш саҳми шифоҳӣ гузорад:
  - Саг, агар аз ранҷу азоб канорагирӣ карданӣ бошӣ, худат фаҳмон. Дар акси ҳол шумо танҳо моро писанд хоҳед кард.
  Капитан норавшан гуфт:
  - Ҳамаашро мегӯям!
  - Хайр, ин беҳтар аст. Чӣ тавр пурсишро бо роҳи осон гуфтан мумкин аст! - тамасхуромез табассум карданд духтарон.
  Капитан оҳу нола кард ва гӯшҳои харгӯш ларзонд:
  - Фақат ҳаётатро тарк кун!
  Аврора мантиқан қайд кард:
  -Ин гаронбаҳотарин таом аст, ба ҳар ҳол пул кор кардан лозим!
  - Ман одами тичоратй. - Чаро америкоии асиршуда шод шуд? - Агар хоҳед, ман ба шумо хизмат мекунам!
  -Ин ҳам, туф накун, фоҳиша мард! - бо нафрат гуфт Маргарита.
  Хатто таракани киштй ба пусти хамвори пои духта-ра дучор шуда, аз чунин таклиф ба газаб омада, боз ба кафи шикоф даромад.
  - Дар киштй чанд кас хает? - Аврораи мағрури сурхрӯй вонамуд кард, ки ҳукми охиринро нашунида бошад.
  Пиразанаки америкой дудила шуд, чехрааш бемаънӣ шуд, гӯё саволро нашунида бошад, чашмонаш чапакзанӣ мекунанд, чапакзанӣ мекунанд!
  Иблиси оташ ангушти хурди ӯро бо ханҷараш кӯфт ва хун ҷорӣ шуд. Вай дархол ба худ омад:
  - Хуб, дар эсминец чанд кас аст?
  - Кариб чорсад! Ман аниқ намедонам, ки ҷангҷӯёни "субот" кай аз соҳил омадаанд. Аммо фоҳишаҳо каманд. Онҳо ҳатто барои бачаҳои соҳилӣ кофӣ нестанд. - вонамуд ва девонавор нола карда, гардани хуки уро чаши-данд.
  . БОБИ Љ 8.
  - Мо тафсилотро тарк мекунем! - Fire Aurora фавран ба масъалаҳои амалӣ гузашт. - Артефактҳо дар куҷоянд?
  Капитан хост "аҳмақ" бозӣ кунад:
  - Кадом осорҳо?
  Аврораи пойлуч зонуашро андаке фишурда, устухонаш хира шуд.
  - Акнун фаҳмидӣ?
  Дард роҳи беҳтарини халос шудан аз аблаҳӣ гардид:
  - Бале, онхо дар сейфи киштй хастанд.
  Хурд кард Аврора:
  - Сейф чй?
  - Ана, паси дар! - хичиррос зад примати хук.
  - хирси чанговар чашмони сабзашро дурахшид. Маргарита дари титанро ба тарафи худ кашид ва ноумедона хитоб кард:
  - Код карда шудааст!
  Капитан сахт кӯшиш кард, ки зинда монад:
  - Бале, калид дорам.
  - Дар куҷо? - Духтари чанговар курсиро аз пои пояш бардошт.
  Ҳайвон норавшан гуррос зад:
  - Дар ҷевон!
  Аврора пойлуч зуд ба назди кабинет давид ва дастгохеро, ки чип дорад, баровард.
  - Ин?
  - Ҳа! - фарёд зад каламуши хурдакак.
  - Худам мекушоям! - Аврора далокатовар капитанро ба огуш зад. - Ана, доно бош.
  - Чаро шумо танҳо ду нафаред? - Хук ҷуръат карда буд, ки шавқ дошта бошад.
  - Аз ҳад зиёд кунҷков нашавед. Шумо умри дарозтар хоҳед дошт. - Аврора бо пошнаи бараҳнааш ба шиками лоғаршудаи Форлейнд зад ва ӯро аз дард ҷунбонд. Духтар дари сейфро кушод. Дар дохили ҳуҷра якчанд ноутбукҳо ва гранатомётҳо буданд. RPG шӯравӣ - 39, дар як нусха ва ҳамтои амрикоии мураккабтари он.
  - Шумо коди бехатарро медонед? - гурриш кард хирси чанговар.
  - Гайр аз ду раками охир дар бораи онхо танхо командир маълумот дорад. - Адмирали мо Ҷорҷ Арнолд.
  - Занг занед! - Маргарита пои худро ба даҳони лоғари асир зада, бо ангуштони бараҳнааш биниашро гирифт.
  Амрикои асиршуда ошуфта шуда, комбинатсияи он қадар дароз набуд, номбар кард. Каме равшантар шуда, чашмони Аврора дурахшид:
  -Офарин, ман дурӯғ нагуфтам. Ба тарафдории худ ишора кунед.
  - Ва баъд чй тавр гуям... Акнун, агар се маротиба ракамро нодуруст гн-ред, занги занг мезанад. - ногахон ка-питани тарсонда баромад.
  - Мо аллакай ӯро мешиносем! - Комсомолка зуд кодро чоп карда, дари гафсии чорсад миллиметрро кушод. Сангхо дар куттихои алохида нигох дошта мешуданд ва онхоро эхтиёткорона мебурданд.
  - Нешиҳо аз Infinite, оё шумо онҳоро аллакай истифода кардаед?
  - Бештари ҳа! - чир-чир кард каламуши асир. - Бегохй озмоиш гузарондем.
  Шайтони оташин шод шуд:
  - Аҷаб, нешҳо дар куҷо нигоҳ дошта мешаванд?
  Капитан духта шуда фишурда баромад:
  - Дар ангар, ки дар он тренд аст. Дар он мухри "Орлан" гузошта шудааст ва дар айни замон дар наздикии он ду танки "Першинг" мавчуд аст.
  - Ин куттихо факат барои металлпора мувофиканд. Аммо модели мукаммали "stingers" хеле мувофиқ аст. - Аврораи девона, асирро тамасхур карда, забонашро берун кард.
  - Онҳо микросхемаҳои компютерӣ доранд, хеле махсус, онҳо силуэтро сайд мекунанд. - гурех-та кард америкой, ки чонашро хариданй шуд.
  - Мо медонем! - Шайтони оташ ба шарики худ ру овард. - Ба фикри ту, аз чорсаду панчох нафар чанд нафар мондаанд, Мирабела?
  - Камтар аз нисфи. Дар маҷмӯъ, мо дусаду сию ҳашт ҷасад дорем. - хатто аз завк хандид комсомолка.
  Аврораи хашмгин нафас кашид:
  - Барои бор кардани Стингерҳо маҳбусон лозим мешаванд, ки барои олимон кор кардан лозим аст;
  Бадбахт, ки асир афтода буд, хитоб кард:
  -Ту рус ҳастӣ?
  -Фикр аз куҷо пайдо шуд, мо муҷоҳидин ҳастем. - наъра заданд комсомолецхо.
  Капитан зиракии гайричашмдошт ва фахмо нишон дод:
  - Танҳо русҳо метавонанд чунин ҷангиёни пурқувват дошта бошанд, ки қодиранд як киштии хеле калонро дар якҷоягӣ забт кунанд!
  Аврора сахт розӣ набуд:
  - Ва ҷанговарони Султони бузурги турк бо осор!
  - Хамин тавр? Ҳама чиз имконпазир аст, аммо шумо барои арабҳо хеле оқил ҳастед. - Примати хук ба ғазаб омад. - Ҳарчанд шояд шумо Олмон бошед?
  Аврора чусту чолок сухани уро рад карда, ба шикамаш зад, баъд ду по шикаст, капитани буз аз зарбаи дарднок аз худ рафт.
  - Умуман, ба мо ба ӯ лозим нест, мо кофӣ медонем. - хулоса кард чанговари сурхмуй. "Ҳоло мо танҳо бояд кор кунем, ки экипажро дастгир кунем."
  Маргарита дарҳол пешниҳод кард:
  - Ба кабинахо меравем, калидхо дорем!
  Аврора шод шуд:
  - Бале, боз як ҳолати фавқулоддаи электронӣ низ ҳаст.
  Комсомол-духтарон оромона ба поён фуромаданд, дари кабинаро кушоданд ва боз харобй ба амал омад. Факат як навъ куфтан, на чанг, балки гандумро куфтан.
  - Кабинаи рақами шаш тоза аст! - дандонҳояшро нишон дода изҳор намуд Аврора.
  - Шояд дар ҳуҷраи рақами шаш! - хандид Маргарита. - Биёед, беҳтар аст, ки бо роҳи ҷудогона равем.
  - Мо гус-фанд нестем, ки дар туда чарида шавем. - наъра зад шайтони оташин. - Дурусттараш гусфанд, вале вахшй!
  -Ин дуруст нест! - Терминатори малламуй аллакай хафа шуда буд. - Он зархаридон барои пул мубориза мебаранд, мо бошад, факат барои Ватани коммунистй.
  Комсомол-духтарон аз сахни экипаж ба пеш харакат карда, ба яккачинхо тир мепарронданд. Маргарита харчи зудтар ба суи мошинхо, анборхо, анборхо, галлезхо шитофт. Ҳарбиёнро бодиққат банд карда, онҳоро пора ба порча майда мекарданд. Он ки чароги навбатдор танхо ба дасти разведкачиён бозй мекард, ба гайр аз ларзиш чизе намебинад, вале равшан назар мекунанд;
  Компютер ба таври автоматй фикри худро баён кард.
  - Чӣ мешавад, агар мо модели вирусро истифода барем?
  - Ва мо аллакай як бачаи интеллектуалии бо батареяро истифода бурдем. - аз робот хафа шуда гуфт Маргарита Коршунова. - Шумо мебинед, ки ҳама системаҳои назоратӣ дар ҳолати хоб қарор доранд.
  - Монанди ин! - Ман аз дастгохи чипдор дар хайрат мондам.
  - Боз ба идораи адмирал, онҳо тавассути канал гибриди кирм ва вирусро фиристоданд. Чунин ба назар мерасад, ки ноаён аст, ягон барномаи антивирус ҳушдорро баланд намекунад. Чунин кори соф, ноаёнӣ тамоми системаҳои назоратро ба хоб мебурд. - Комсомолдухтар барои бовар кунондани бештар дучархахои тезашро дар дасташ нишон дод.
  - Вой, ту ба ман медихй! - гуфт автомат аз заковати духтарон дар хайрат монда. -Метавонед маро дубора барномарезӣ кунед?
  - Хеле воқеӣ аст! Ва шумо чӣ мехоҳед?! - Маргарита дар ин чо чехраи хеле мехрубон намуд.
  - Худро ҳамчун шахс дарк кунед! - Тачхизоти электрониро пурсид.
  -Ин нодаркор аст, танҳо тир. - Терминатори малламуй аблаҳ нест, ки корҳои аблаҳона кунад. - Баъдтар ман ба шумо дар бораи Масеҳ нақл мекунам.
  Маргарита бо пушт ба нардбон мавқеъ гирифт ва барои устуворӣ ба як зону афтод ва бочкаро ба дари муқобил нишон дод. Бачае баромад, ки ин дафъа сафедпӯст, танҳо каме "шаббо", аз афташ допинг мекашид.
  - Нашъамандон вориси Малакути Худо намешаванд. - сухани онхоро бурид комсомолец. - Вай ҷасадҳоро партофт ва зуд худро убур кард.
  Аврора пойлуч бо зигзагҳо дар периметри дигар ҳаракат карда, ба дар наздик шуд, маълум шуд, ки он қулф шудааст ва онро бо калиди универсалӣ кушод. Марди сиёҳпӯст ба сӯи вай болишт партофт.
  - Лаф, гурба!
  Комсомолка хам болиштро канда, хам африкой ва хам-рохашро канда, - Аз нисф кам; Дар маҷмӯъ, мо дусаду сию ҳашт ҷасад дорем. - хатто аз завк хандид комсомолка.
  Эй кош, шариконамро ба кат мебурдам.
  - Ин гекҳо тавонистанд шуморо тарсонанд! - чавоб дод хирси чанговари сурх. - Акнун ба куҷо равам? Аз афташ ба хавлии депутат. Чунин ба назар мерасад, ки ӯ хоб аст.
  Манзили хамсафари капитан он кадар васеъ нест, аммо аз он чо мусики ба гуш мерасад. Оё ин маънои онро дорад, ки шумо дӯстдори мусиқӣ ҳастед? - Корҳоро осон мекунад.
  Комсомолкае, ки пои луч барин соя даромада, як солдатро аз нокаут канда, капитани разряди дуйумро оринчашро тоб дода, андаке бугй кард:
  - Мехоҳед зиндагӣ кунед?
  - Мехоҳед! - У чавоб дод, ки умуман аз америкоиён инро интизор шудан мумкин буд.
  - Имконият пайдо мешавад! - Дар ҳоле, ки Аврора хомӯш кардани онро интихоб кард, аммо на барои муддати тӯлонӣ. - Ба шумо кӯмак хоҳад кард, Кент! Вай пеш рафт, долон танг шудан гирифт, маълум мешавад, ки маллоҳон дараҷа паст мешуданд. Комсомолдухтар дари дурро нишон дода, аз болои сари посбон тир холй кард. Ҳамин тавр, тир хомӯш буд, вай бо пичиррос гап зад.
  - Банг!
  Комсомолка дастаки дари кабинаро эхтиёткорона месанчад. Қулф карда шудааст. Хайр, ин ним сония аст, дар кабина хафт нафар, се нафар хобанд, дигарон доминобозй мекунанд, комилан ба забони русй. Маргарита дар ин ҳолат триггерро мекашад, куштор шодӣ намеорад. Вале кор cap шуд, хатто як катра хун ба руяш рехт.
  - Мурдахои досидор истода хомуш мешаванд! - хандид комсомолка.
  Кабинаи нав, дар ин ҷо Маргарита ду нафари хуфтаро зинда мондааст, танҳо онро хомӯш кард, шояд муфид бошад.
  - Куштор нафси ва нафъро сафед карда наметавонад - тан®о номус, озодї ва Ватан тарафдори зѓроварї аст! - Вай гуфт - як файласуфи терминатори дилрабо.
  Аврора инчунин бо интихоби қубури вентилятсия ба осонӣ ҳаракат мекунад. Ин хеле танг аст ва ҷузвдон ба роҳ халал мерасонад. Ба ман лозим омад, ки пулемётро хам печонам, то ки хурд шавад. Холо комсомолдухтар харчанд таваккал карда бошад хам, хеле чусту чолок гаштааст. Чунин буд, ки муқаддасон ба гунаҳкор хашмгин шуданд ва як тортанаки мутант ҳамла кард. Ва ҳангоме ки ӯ танҳо тавонист ба воситаи. Бо дард газид ва ду бор аз мушт гурехт. Комсомолдухтар сарашро харошид, вале муяссар шуд, ки онро аз нӯги чаман гирифта, зери оринҷ ҳаракат кард. Вай дасташро ба қафо кашид ва ба он зад, ки қуттии қавӣ дарида, ба оринҷи пуркардааш дард овард.
  - Даҳшатнок! - чавоб дод хирси чанговар. - Ман ба худ доруи зидди дору мезанам.
  Маргарита бо кадом роҳе берун баромад ва ба кабинае, ки солдатҳо хурӯш мекарданд, даромад. Вақте ки дар кушода шуд, онҳо хостанд аз ҷояшон ҷаҳанд, аммо дарҳол онҳоро борони маргбор фаро гирифт. Факат яктоашро монда, бачаро хомуш карда, комсомолдухтар рохи худро давом дод.
  Дари чапи вай ба гардиш шурӯъ мекунад. Аз афташ бачаи риштарошта, дандони кандакор пешоб кардан мехост.
  - Дар ин ҷо кӣ ҳаст? - бо овози масти пурсид матрос.
  - Орзуи пойлуч ту! - Комсомолка чун чашма камон мекунад ва дарро тела дода, ба пешониаш мезанад. Аммо ин то ҳол пӯлоди хӯлаи аст. Пешонааш якбора варам кард ва бачае, ки ба "боксёр" монанд буд, низ ба пушти сараш зад. Маргарита дарун мепарад, бо зонуи оҳании худ ба ҷоғ мезанад, хеле сахт дандонҳоро мекӯбад. Он чизе ки он дар масса намерасад, он бештар аз суръати суръатро ҷуброн мекунад.
  - Чунин ба назар мерасад, ки ман омодаам. - Қотил бо тасвири олиҳа хулоса кард.
  Дар паси он боз панч кас меистад. Ин маънои онро дорад, ки яке дар тӯбҳо, қабули хуб. Ба пешони дигар ҳаром занед, ки ӯро бикӯбад. Канори сеюми хурмо ба гардан. Шумо бояд худро такрор кунед, аммо ин техника марговар аст. Як бача аз рафи боло меафтад, аммо дар парвоз Маргарита сари ӯро аввал ба плекси офтобӣ мезанад.
  - Истироҳат, кӯдак. - мегуяд комсомолка.
  Навъи охирин бо се ошёнаи фаҳш, омехтаи калимаҳои инглисӣ ва русӣ қасам мехӯрад. Магар вай сокин нест? Маргарита кобра мекунад, зарбаи ангуштонаш дар чашмонаш қариб марговар аст. Хамаи "шарикхо" хомуш шуданд. Ростй, дар кабинаи навбатй овоз баланд шуд.
  - Чӣ ҳаст!
  - Ҷанги осон! - гӯё бо овози мастӣ хирронгона ҷавоб дод Маргарита. - Ба ярадоронамон ёрй расонед. -
  Дарҳои кабина кушода мешаванд ва онҳо оташи оташ мегиранд ва боз ҷангиён меафтанд.
  Хуб бояд бо пулемёт бошад,
  Марги бад ба душманони Ватан!
  Барои идора кардани парвоз ба ситорахо,
  Барои фатх кардани фалак дар осмон!
  
  Мо фарзандони коммунизми офтобй,
  Муборизон мисли гирдбод таваллуд шудаанд ...
  Фашист ба наъраи гург чавоб медихад,
  Хирси калон ӯро аз ҳам ҷудо мекунад!
  
  Нек қавитар аз бадӣ,
  Ҳарчанд бадӣ сахттар бошад ҳам...
  Мо дар зери осмон мубориза мебарем
  Баҳори шукуфон фаро расид!
  
  Дар он таронаҳои булбул ҳастанд - триллҳо,
  Ва садои нуқрагини ҷӯйҳо!
  Ях, барф ва барфу барф кам мешавад,
  Дар зери нури офтоб!
  
  Гул кардан - ромашка, кӯкнор, садбарг,
  Марғзор дар тобистон хеле сералаф аст!
  Ва агар бидонед, шабнам меояд!
  Ҳатто дар он сурат шумо наметарсед!
  
  Гурбаҳои калон - ин "палангон"
  Наъра мекунанду сар мечунбонанд!
  Краутҳо онҳоро ба бозиҳои бад меандозанд,
  Аммо капут ба ҳар ҳол меояд!
  
  Мо тулӯи офтобро интизор мешавем!
  Нерӯҳои Русия вориди Берлин мешаванд,
  Ватанро бо гимнхо месароянд -
  Ва дар вартаи Тартарус ғамгин аст!
  
  Он гоҳ халқҳои кишварҳо ба ҳам мепайванданд,
  Бародарӣ ва муҳаббат меояд!
  Асалро ба пиёла ва табақҳо рехт -
  То ки хун дар ҷӯйҳо ҷорӣ нашавад!
  Маргарита мисраи охиринро гӯшношунид месарояд ва боқимонда мисраъҳо мисли аспҳо дар сар давида мерафтанд. Вақте ки шумо бо як суруд сабт мекунед, ҳамеша ҷолиб аст:
  - Харчанд ин тавр кардан нисбат ба одамони зинда ин кадар берахмист! - бо таассуф гуфт "христиан".
  Духтарон хар кадар кушиш кунанд хам, бо чор чашм хама чизро пай бурдан ва идора кардан мумкин набуд. Зомби беақл ҳисоб карда намешавад. Шахси номаълум тавонист бонги хатарро баланд кунад. Дарҳол чароғҳои таъҷилӣ фурӯзон шуданд ва сирена садо дод.
  - Ходисаи ногузир руй дод ва бахти мо хеле омад. - гуфт Аврораи сурхчатоб.
  Комсомолдухтар ба кабинахо шитофт, матросхо ва отрядхои махсус аз онхо давиданд. Вай бетаъсир ба онҳо тир холӣ кард. Ин қадар одамон кушта шуданд, янкиҳо даҳҳо нафар афтоданд.
  Тирпарронии пулемётхо ба гуш мерасид, гранатахо тарки-данд, якбора чанде аз онхо. Бо вуҷуди ин, ҷангиён метавонистанд ба худ бештар зарар расонанд. Дар ин ҷо хомӯшкунандагон низ нақш бозиданд,
  Нерӯҳои махсуси ҷиноӣ фавран фаҳмиданд, ки марг онҳоро аз дарун интизор аст. Маргарита баромади сарбозонро баста, худаш як-ду гранатаҳои асиршударо партофт. доду фарьёд, пора-хои хунини устухонхо парвоз мекунанд ва комсомолка як сари буридашударо бо пои урёнаш гирифт. То чӣ андоза пои вай чандир шудааст, дар ҳар кунҷ хам мешавад. Шумо шояд фикр кунед, ки қонунҳои физикӣ тағир ёфтаанд ва гӯшт гуттаперча аст.
  Аз тарафи душман оташфишонй ба амал меояд, вале бештар ба нобиноён. Маргарита оташ мезанад, қариб бе пинҳон, сангҳои ҷодугарӣ "Занҷир почта" ҳама тирҳоро боэътимод аз худ дур мекунанд.
  - Афсӯс, ки номи шарики ман Маликаи Барфӣ нест. Ин метавонад ҷуфти моро бештар рамзӣ кунад!
  Олег Рыбаченко ин дафъа на аз зарби тозиёна, балки аз гирьяи худаш - ором ва тасаллйнопазир бедор шуд. Духтарон ҳатто дар хоб буданд, корнамоиҳо мекарданд.
  Ва кахрамонии вай ба хоби дахшатовар дод, чунон ки аксар вакт вакте ки фашистон шуморо масхара мекунанд.
  Олег Рыбаченко ҳис кард, ки гӯё ба қатрони сиёҳ афтода бошад, ба поён ғарқ шуда истодааст, чашмонаш ҳатто хӯрдан гирифтанд. Баъд вай дар хакикат тарсид ва ногахон фашистон бар олами дигар хокимият ба даст оварданд. Овози ғазаб ба гӯш мерасад, садое мисли саг харошидан дар ҷӯйбор, танҳо хеле баландтар, ба гӯшҳои шумо газида, онҳоро печонида мекунад. Пардаҳои гӯш бо пичка шикастаанд. Пас аз торикӣ даҳоне пайдо мешавад, ки дандонҳои мисли лаваи вулқонӣ дурахшонанд. Пештар Олег Рыбаченкои хурдсол чунин чеҳраи нафратангези ҳаюлоро надида буд, ки қаҳрамонҳои филмҳои даҳшатовар дар пасманзари ӯ танҳо як пародияи ғамангези даҳшат буданд.
  Пас аз он ҷоғҳои дигари даҳшатноктар пайдо шуданд, ки баъзеҳо мисли Эверест бузург буданд ва дигарон хурд буданд ва ба сагҳои хеле бераҳм монанд буданд. Аз ин рӯ, онҳо бо дандонҳои заҳрноки каҷи худ гӯшти ӯро гирифтанд. Рыбаченкои хурдсол дар тамоми умри кутохаш хеч гох чунин дардро надида буд. Муҳим он аст, ки аналоги эҳсосотро пайдо кардан ғайриимкон буд. Ин шӯълаи сӯзон ва кислотаи зангзананда, дар айни замон яхкунӣ ва арраи буриши кундзеб аст.
  Ва онҳо ӯро давом медоданд, ки гӯшт аз дасташ канда, устухонҳо ва рӯдаҳо аз шиками дарида берун мебароянд; Ҳайвоноти бад онҳоро газида, дар атрофи дандонҳояшон мепечонанд. Рыбаченкои хурдй оҳу нола мекунад, ашк аз чашмонаш ҷорӣ мешавад.
  -Худовандо, чаро? Охир, ман дар умрам касеро накуштаам, ба касе хиёнат накардаам.
  Шумо хандиданро мешунавӣ ва ҳис мекунед, ки сӯзанҳои гарм пардаи гӯшатонро сӯрох мекунанд. Ниҳоят, даҳони азиме пайдо мешавад ва ӯро пурра фурӯ мебарад. Олег Рыбаченкои хурд дар гулӯяш шӯълаеро мебинад, ки он ба ҳафт гулбаргҳои рангаш тамоман дигар мешавад.
  - Ин оташи афсонавии олами зеризаминӣ аст. - пичиррос зад писарбача, пӯсти дастонаш якҷоя калон шуда, бо доғҳои зишт пӯшида буданд. Вай парвози худро суст карданй мешавад, аммо вай як миллиметр хам харакат карда наметавонад; Наҳри оташбор ба тани ҷавонии маҳбубаш мерасад. Ӯ ҳеҷ гоҳ чунин чизеро надида буд, чашмонаш тира шуданд ва ба назар чунин менамуд, ки дар даҳонаш таркиш оғоз ёфт ва меъдааш исён кард ва бо силоҳи ҳастаӣ ҳамла кард. Ин шӯъла чӣ қадар гарм буд, дар пӯсти урён захмҳои калон пайдо шуда, устухонҳо тира шуда кафида, азобу машаққат меоварданд.
  "Не, ман намехоҳам, лозим нест", - бо овози баланд дод зад пионер. - Лутфан маро иҷозат диҳед!
  Ҳар як ранги оташ як намунаи махсус ва беназири дард аст. Ба азобу уқубат тобишҳои гуногун додан мумкин аст, гуногунии онҳо ҳайратовар аст, ҳатто Маркиз де Сад дар бораи он, ки заковати сокинони олами зеризаминӣ то куҷо расида метавонад, фикр намекард.
  - Аммо шайтонҳо, шумо метавонед вохӯред. - Овози профессори шиноси СС бо нафратангез чир-чир мекунад.
  Аммо намуди зоҳирии онҳо даҳшатнок аст, аммо дидан ба даҳонҳои чӯбдаст, ки ба таври норавшан ба омехтаи акула ва тимсоҳ шабоҳат доранд, нохушоянд аст. Аммо шохҳо, ба таври аҷиб, маро ором карданд. Писарбачаи пионерй барои парешон шудан аз дарди сӯрохӣ фолклорро ба ёд овард, ки дар он шайтонҳои хурдакаки хандаовар, ки гоҳ даҳшатнок, гоҳ хандовар ва соддалавҳона, гоҳ ба одамон кӯмак мекунанду гоҳ зарар мерасонанд. Махсусан достони "Папа ва коргари у Балда" фаромушнашаванда аст. Бо ин гуна "одамон" муомила кардан комилан мумкин аст. Ва дар ин ҷо онҳо ҳама медонанд, ки бо корд задан аст.
  - Ки чони гунахкор ба национал-социалистон гуш надод? - Шохи шайтон калон шуда, ба як навъ нӯг мубаддал шуд ва ба пора кӯфт.
  Вақте ки устухонҳо дар сар мешикананд, он қадар дард мекунад, ки онро бо сухан наметавон тасвир кард. Аммо шуури у хира набуд; Ва ҳамин тавр ӯ як ламси дағалонаро ба майнааш ҳис кард, пас ҳаюло майнаҳоро нӯшидан гирифт. Вай ин корро охиста-охиста, гуё зур зада бошад. Як деви дигар ба парма кардани нохунҳо шурӯъ карда, ба зери онҳо сӯзанҳои тез мезад.
  Олег Рыбаченко дод мезанад, дахонаш худ аз худ мекушояд.
  - Нагузоред.
  Забонашро гирифта мекашанд, оҳиста-оҳиста аз боми даҳонаш дур мекунанд.
  Дард хам хаст, аммо каме дигар аст ва дигар доду фарёд нест, танхо гиряву нола.
  Шайтонҳо худнамоӣ карданро давом дода, аз паи нохунҳо шикананд ва оҳиста-оҳиста ин корро мекунанд, аз азобҳо лаззат мебаранд.
  - Бузи бешох хиссаи худро хамин тавр мегирад. - Як дев чир-чир мекунад, шояд девони калон бошад.
  Олег Рыбаченко аллакай ба холати девонаворй расида буд, ки вайро мавчи азобу машаккат фаро гирифт; Аммо шайтонҳо ақиб наменишинанд, онҳо аллакай ба кандани дандонҳо шурӯъ кардаанд, сипас онҳоро парма мекунанд ва нӯги онро ба резини сӯрох мекунанд.
  -Чї тавр ба ин «адар бера®мї хам мешавад, магар он®о дар ®а«и«ат модар надоранд? - фикр кард пионери шиканчашуда. Аз афташ, фикрхои уро хонда, шайтонхо фарьёд заданд.
  - Модар нест, падар Гитлер шайтон аст.
  Баъд орди нав ёфтанд, пармаро гарм карданд ва дандонхои охиринро бо буранда анчом доданд. Баъд навбат ба устухонҳо расид. Онхоро бо точкахои аз гармо сурхшуда шикастанд. Пӯст дуд мекард, устухонҳо месухт. Ба назар чунин менамуд, ки дилам мисли бомба таркидан, таркидан мехост.
  Баъд Олег Рыбаченко ногахон хис кард, ки забонаш калон шудааст ва чизе гуфта метавонад.
  - Ба хотири Масеҳ марҳамат кунед.
  Дар ҷавоб девҳо қубурҳоро ба даруни ӯ андохтанд.
  - Шумо гунаҳкор ҳастед ва бояд бидонед, ки Масеҳ ихтирои одамони ғамгин аст. Худоёи ҳақиқӣ аз ду нафар як нафаранд ва тамоми коинот, инчунин фашистонро дар симои худ ва шабоҳати худ офаридаанд. Ва шумо мардум, ва хондани махлуқоти, бояд ғулом, иҷрои ҳар гуна фармон ва азоб хору залил. Ту ғуломи ночиз ба ҳастии мо бовар накардӣ ва ҳоло ин ҳамаро дар рӯи пӯсти худ эҳсос карда истодаӣ.
  - Акнун бовар дорам! - дод зад пионери тарсонда.
  - Дер! - Иблис аз SS хиҷил кард. -Шумо имкон надоред.
  Олег Рыбаченкоро азобу укубат давом дода, чандин бор пай дар пай шикаста, сухта, баъд ба таври беакл сихат шуд. Баъд онро боз вайрон карданд. Он гоҳ иблисҳои SS аз афташ худашон хаста шуданд ва ӯро ба ҳаво бардошта, дар олами зеризаминӣ бурданд.
  - Бубинед, ки нофармононро чӣ гуна ҷазо медиҳанд.
  Олег Рыбаченко духтарони дар салиб маслубшударо дид. Ҷасади як замон зебои онҳо ба таври даҳшатнок хароб шуда буд, аз онҳо хун мечакид. Хукҳои калон салиб мепартофтанд, баъзан қурбониён меафтиданд ва хукҳои ваҳшӣ ба болои онҳо зада, гӯшти модаро пора-пора мекарданд. Ин махлуқҳои бадбахт чӣ гуна азоб мекашиданд, ашки бо арақу хун омехта аз рухсораҳои тамғаашон ҷорӣ мешуд. Дар чашмонаш ноумедӣ дида мешуд. Гуё зорй мекарданд: мо бегунохем, ба мо раҳм кун.
  - Чаро ин бадбахтонро чазо мегиранд?
  Дев бо тамоми кувва ба пошнаи пионе-ри пои луч бо ломи сурх зада, бо овози бинй гуфт:
  - Чизҳои хурди гуногун. Яке нисбат ба зани хонашин беадабӣ кард, дигаре гулдони дӯстдоштаашро шикаст, сеюмӣ аз алоқаи ҷинсӣ даст кашид, чорумӣ ақибнишинӣ кард. Яъне барои расидан ба ин ҷо гуноҳи калон шудан шарт нест, гуноҳҳои хурд кофӣ аст.
  -Ва азоби онҳо ҳеҷ гоҳ тамом намешавад? - нола кард Олег Рыбаченко.
  - Ва ин ба ихтиёри Худои Мутаъол ва Фюрери раҳм аст. Агар Аълохазрат Адольф аввалин шуда фармони авф бароварда бошад, пас онхо метавонанд ба дигар чои дарднок гузаронида шаванд.
  - Ба биҳишт!? - бо боварй гуфт Олег Рыбаченко.
  Марди SS нопок ғелонда шуд:
  - Барои шумо, приматҳо биҳишт нест. Фақат ҷойҳое ҳастанд, ки ҳар сония шуморо латукӯб ва азоб намедиҳад ва дар он ҷо шумо метавонед пас аз марг ба оғоёнатон хидмат кунед.
  Олег Рыбаченко аз даҳшат ларзида пурсид:
  - Ва одамонеро, ки чинояташон вазнинтар аст, чй интизор аст?
  - Инро хам ба шумо нишон медихем.
  Шайтон ба чашмонаш бо чанголи корд зад, себҳо дарида, моеъ рехтанд ва писарбача бо ҳаяҷон менигарист. Сипас, пас аз чанд сония, ман қобилияти диданро барқарор кардам, ҳарчанд ҳар як чашмак задан хориши тоқатфарсоро ба вуҷуд овард. Боз парвоз карданд ва баъд махлукхои аз ин хам нафратангезтар ба пешвози онхо парвоз карданд.
  Олег Рыбаченко ба онхо бодиккат нигох кард. Намуди зоҳирӣ воқеан ҳеҷ чиз нест: косахонаи бараҳна, бемӯй ва косахонаи сар; чашмони аз нури дӯзах сӯзонда; кӯтоҳ, мисли бинии бурида, ки дар миёнааш сурохии сиёҳ дорад. Ва, шояд аз ҳама нафратовар ин набудани ҷоғи поёнӣ аст, ки ба ҷои он панҷ танчаҳои ғафси ситорашакл овезон ва ҳаракат мекунанд. Ҳамин тавр, ӯ ба Олег Рыбаченко наздик шуда, дандонҳояшро ба лабонаш фурӯ бурд ва бӯсаи машҳурашро ба ӯ дод. Баъд дастони чангчааш ба шикастани устухонҳо шурӯъ карданд. Нависандаи пионерй Олег аз дарди шадиди оринҷаш оҳу нола кард, буғумҳояшон пахш шуд.
  - Ҳамин тавр як примат метавонад, биёед барои шиносоӣ бо якдигар бинӯшем.
  Нависанда Рыбаченкоро дур карда, дасташро ба коса дароз кард ва он дарҳол аз шароб пур шуд. Вай онро ба руи пионерон зад.
  Ман ҳатто дод зада наметавонистам. Гуё дар бинии у вулкан оташ зада бошад, аз гирьяи у писарбачаи пионериро бедор кард.
  Мирабела, ки сари Олег Рыбаченко дар болои пойҳои харошидааш мехобид, танҳо аз ларзиш ларзид ва дар хобаш табассум карданро идома дод. Духтари хушбахт, то даме, ки фашистон ба олами зери зери хок афтоданд. Ин аст он чизе ки технологияи даҳшатноки онҳо ба даст омадааст - шумо дигар фикрҳои худро идора карда наметавонед!
  Аммо ба ҳар ҳол, воқеият: пурбор ва дар айни замон хеле сард - ҳазор маротиба беҳтар аз хоби девона буд. Нависандаи пионер-писар як хунукиро хис кард, ки гуё шамолро парешонад. Аммо баъзан ҳатто мехост бемор шавад, то ба ӯ раҳм карда, ба ӯ як шоколад дода шавад. Аммо агар шумо бемор набошед, ин як баракат аст! Писарак нафас кашид ва дасташро болои чехраи борики худ, ки аз ашк тар шуда буд, давид, аз одат карданаш осуда шуд, ки дахшати дахшати фашистиро танхо дар хоб дидааст. Аз гуломй дида бадтар чизе нест, - аз дил гузаронд Олег ва ларзид. Маълум мешавад, ки дар муқоиса бо онҳо ғуломӣ танҳо дар сухан бадтар мешавад... Ҳарчанд, албатта, дӯзах шояд воқеӣ нест. Аммо чй мешавад, ки фашистон уро боз ба он чо ва бо шиддати аз ин хам зиёдтар баргардонанд.
  Онҳо занг намезананд. Мо бояд бо ҳар қимат зинда бошем ва аз ин Краутҳо мағлуб шавем. Вай ҳатто метавонад вонамуд кунад, ки шикаста бошад ё худаш ба онҳо хидмат кунад. Албатта муваққатӣ!
  Аммо... ин тааҷҷубовар аст. Қариб дарҳол, чизе дар Олег Рыбаченко аз ин фикр саркашӣ кард. Он мисли рузхои пеш на бо ларзишхои ларзиши омехта бо тарсу вахм, балки оштинопазир ва зуроварона исён кард. Вай нафрати худро нисбат ба одамони СС, ки уро ва хо-чаги лаънатии онхо Фюрерро асир гирифта буданд, бо сухан нагуфта - хатто дар фикру хаёл. Ман тавзеҳот ё далелҳоро ҷустуҷӯ накардам. Аммо ман аниқ барои худ қарор додам: дар аввалин имкони воқеӣ гурехта. Ва агар болотархо онро диханд ва агар хурдтарин фурсат бошад, ба дигарон кумак мекунад. Чаро?! Аммо азбаски вай пешрав аст! Пионер бошад, бояд ба рафикони худ - комсомолецхо ёрй расонад! Ва танҳо аз он сабаб, ки ӯ ҳамин тавр мехоҳад, аммо фашист онро тамоман намехоҳад! Эх!!! Бо касе сУхбат кардан душвор аст ва бехабар аз олами зери хоки у афтода, гурехтан душвор аст... Олег Рыбаченко кохро майда карда, мушти худро ба болинаш зад. Вай ғуломи Гитлер ва дастааш нахоҳад буд! Пионери сарзамини шӯравӣ: ӯ таҳқиру дардро намехоҳад - бас аст ва ҳама чиз то ба охир мерасад!!!
  Баъзе духтарон аллакай аз хоб бедор шуда буданд... Бечорахо бемадор шуданд, пошнаи шаҳр, махсусан, ҳамин тавр кафид.
  Аммо, афсӯс, шумо бояд вонамуд кунед. То он даме, ки у ниқоби хоксорӣ мепӯшад! Ман намехоҳам ба таҳхонаи гестапо равам ва мушт задан ба рӯи он хушнудии бузург нест...
  Аз ин рӯ, ӯ ҳанӯз имкони худро пайдо хоҳад кард.
  Нафратовартаринаш ин гургон аст. Чашмонро ба ёд овардам ва акнун, пеш аз шукуфтан, вахте ки хиссиёт баланд шуд, пионер-писар-нависанда равшан фахмид: инхо гург не, балки махлукхои зирактаранд, махсули мутатсия равона карда шудаанд. Аз ҷойивазкунии ген - хеле оқилтар аз саворони таназзули SS онҳо. Саволе ба миён меояд, ки оё онхо аз одамони советй донотаранд?
  Он ба таври равшан ба рӯшноӣ шурӯъ мекунад ва мо бояд шитоб кунем.
  Олег Рыбаченко ба паҳлуяш ғелонда, чорпоён нишаст ва байни одамони хобида ба девори кафида даромад. Он моҳирона ва устувор сохта шудааст, гарчанде ки сӯрох дошт ва цемент надошт - шумо онро бе садо кушода наметавонистед. Деха хануз дар хоб буд, вале дар назди дарвоза оташ месухт ва дар назди он сояхо ба назар мерасид. Мотоцикл ва мошинхои зирехпуш дар кучо дида намешаванд... Мардуми махаллй посбонй мекунанд, ё чй?
  Духтарон изи пои урён гузоштанд.
  Олег Рыбаченко парешон шуд - онхо аз китфаш гирифта, ба акиб рафтанд ва ба мудофиа тайёрй диданд. Аммо дар тафаккур аз тарқиш чашмони Аврораи сард медурахшиданд.
  Шайтони оташ пурсид:
  -Марди урён ба куҷо меравад?
  - Ман дар хакикат давидан мехохам, - оромона пичиррос зад Олег Рыбаченко, вале бо хашм. -Мефаҳмӣ, ки чӣ тавр маро ба ин ҷо оварданд!?
  Аврора сард бо табассум гуфт:
  -Дар ®оле ки ин гург®о моро рама мекунанд... Њарчанд умуман гург не, балки чизе... - Духтар дар  усту ѓи тавзе®от парешон шуд. Баъд вай дудилагӣ илова кард. - Дар бораи онҳо як чизи кайҳон вуҷуд дорад. Ман намедонам чӣ...
  Худи Олег Рыбаченко чунин хулоса кард:
  - Онҳо шуморо намегузоранд!
  Духтараки сурхпуш китф дархам кашид:
  - Онҳо ин қадар осон намедиҳанд, аммо имкон ҳамеша меояд! То он вақт, қувваи худро ҷамъ кунед. Агар Роди Офаридгор диҳад, мардуми мо ба Қрим омада, рӯҳҳои бади Гитлерро нест мекунанд.
  Пагохй дар Крим офтобй ва хунук, вале бе-бод баромад. Лойи борони дируза ях баста буд. Хайр, зимистон бе чанг рафтан намехост. Шабнам мисли нуқраи парешон ва овезон дурахшон медурахшид, аммо ин зебоӣ касро нороҳат мекард. Гузашта аз ин, се писарбачаи тахминан дувоздаҳсола, ки нони қаҳваранг ва як дегчаи калон бо бӯи хушбӯй, гӯё на маҳбас оварда буданд (он вақт яке аз посбонони SS хеле бадназар бо косаҳо даромада буд) ба духтарони анбор возеҳ фаҳмонданд: каземат он чизе ки берун аз сард буд. Дуруст аст, ки худи онхо ба фарзандони зери истилои фашистй мувофик пои лучанд. Ҳатто чунин ба назар мерасад, ки чунин тартибот вуҷуд дорад, то кӯдакони хурдсол камтар пойафзоли худро дарранд. Аммо ба онҳо иҷозат дода намешавад, ки аз хона берун раванд.
  . БОБИ Љ 9.
  Бо вуҷуди ин, хуб аст, ин сармои воқеӣ нест, балки яхкунӣ аст. Зимистон аллакай гузашт ва дар Қрим баҳор тӯфон аст!
  Олег Рыбаченко ногахон хост дандонашро тоза кунад. Дар даҳони даҳшатнок талх аст. Ҳатто бештар аз он - дастҳо барои харидани дандон дароз карданд.
  Пионер ба назди дар давида, парида, яхчаро шикаст. Ба дахонаш часпида, хоиданду туф кард. Пас аз он ман онро бори дигар шустам ва боз равон кардам. Ман дархол таровату таровати худро хис кардам ва дар рУям чушу хуруши мохи апрелро хис кардам.
  Дар дег чизи моеъ - орд буд ва гуё дар таркибаш занбуруг буд. Ман лозим омад, ки онро ба канори косаҳо кӯфтам ва дар омади гап, табақ болаззат баромад. Воқеан бо завқ, на танҳо аз гуруснагӣ. Клуби СС, посбони таназзул, бо тамоми даҳони рахна ва фоҷиааш ёшна карда, хоболуд ба атроф менигарист. Аммо акнун ман метавонам дар сари ӯ печида, нони украиниро хоидан ногаҳон фикр кард Олег Рыбаченко.
  Аммо баъдтар ба куҷо меравад? Онҳо шуморо бо тамоми як рота ва ҳатто бо гарнизони маҳаллӣ фаро мегиранд. Ва барояшон аз ин бадтар мешавад... Дар он руъё - дар он чое, ки фашистон уро мисли шланг паст карданд.
  Ки вай ахмак аст, ки худро ин тавр ба рох монда бошад... На худаш, балки дигар духтару се писар. Ва худаш ҳам - кишвар то ҳол ба ӯ ниёз хоҳад дошт.
  Олег Рыбаченко ба андеша даромад. Масалан, як ҳавопайморо гирем, оё он бояд дар тарҳрезии он дюралюмин дошта бошад? Магар онро пурра аз чуб сохтан мумкин нест, вале ба он сахтии титан дода мешавад? Аз ҷиҳати назариявӣ, ҳезум, дар формула ва молекулаҳои худ, чунон валентӣ дорад, ки он воқеан метавонад аз титан аз ҷиҳати қувват, бо вазни камтар бартарӣ диҳад.
  Ин маънои онро дорад, ки ҳавопаймо манёврро афзоиш медиҳад ва қобилияти зинда монданро ба даст меорад.
  Бале, ва зиреҳҳои баданӣ барои ҷангиёни дараҷаи олӣ сохтан мумкин аст ва танкҳо чунин хоҳанд шуд...
  Шумо аз онҳо намегузаред. Ҳатто "Паланги шоҳона", ки дар рӯъёҳо дидааст, мегузарад. Танкхои мо бошад, аз хок наметарсанд. Ва снарядҳо ҳатто ба онҳо намерасанд.
  Олег Рыбаченко хурокхурй карда, бо овози нанговар аз хохари арусаш пурсид:
  - Гӯш кунед, агар шумо партовҳоро бо реактивҳо дар асоси реагентҳо пайваст кунед, чӣ гуна натиҷа хоҳед гирифт?
  Маргарита дарҳол ҷавоб дод:
  - Тамоку мекашанд... - хайрон шуд духтар. -Чӣ кӯшиш кардед?
  Олег Рыбаченко бо пичиррос гуфт:
  - Рохи зиёд кардани мустахкамии чубу тахтаро чустучу мекардам. Ва ба ман бовар кунед, ҳавопаймои ман имкони амалии бе қисмҳои металлиро нишон дод!
  - Ту ломоносови хакикй Олег... - Хохари огуш ангушташро ба лабонаш гузошта, аз пешонии писарак бусид.
  Вакте ки онхо хурок мехурданд, боз ду посбони СС наздик шуданд. Генерали дирузаи немис хамрохи онхо рох мерафт. Дар паси у ду чанговар - як писару як духтар, ки симои гуворо доранд. Инчунин SS, аммо аз бахши дигар. Дар ин чо хар панч нафари онхо кружкахо доштанд, ки дар даст чизе буг мекард. Ва фашисти чавон боз якеро ба назди шарикаш овард. Аз байни каземат буи буи дорчину асал, харбузаю себ шино мекард. Генерал бо оханги саволомез бо овози баланд гуфт:
  - Мо дарҳол духтаронро овезон мекунем, ё аввал хурсандӣ мекунем!
  Маҳбусон дар гирду атроф хандиданд ва ҳатто посбонҳои СС дастгирӣ карданд ва генерали муйсафед танҳо хандиданд ва даҳонашро мисли булдог бо дандонҳои ҳайратовар қавӣ ва дароз, дандонҳои солим ва калоне мисли дандонҳои аспи поидор кушоданд.
  Шояд девона аст, ки духтарон ба ин механданд, аммо... Ин тавр беҳтар аст аз гиряву ашк ба фашистон.
  Олег Рыбаченко дар ин бора фикр мекард: оё онхоро дар ин чо мемонанд ё боз пеш мекунанд? Хуб, дар асл, дар гузариши онҳо чӣ маъно дорад, агар чизи асосӣ таҷрибаҳо бошад, ки ҳадафи дақиқ надоранд. Чаро немисҳо ҳангоми рондани техника сӯзишворӣ месузанд? Ва агар шумо ҳадди аққал онҳоро ба ҷое бирасонед, пас шояд шумо метавонед чизи соддатаре пайдо кунед. Ба мошинҳои боркаш ё қатораҳо бор кунед. Ва як ҳавопаймои нақлиёт, агар таҷрибаҳо ин қадар муҳим бошанд, чаро пушаймон мешавед?
  Чун гӯсфандони занҷир онҳоро пеш бурдан чӣ маъно дорад? Ё онҳо истодагарии худро месанҷанд? Дарвоқеъ, ҳеҷ кадоме аз духтарон то ҳол наафтидаанд. Бале, дар давраи гузариш мо афтодем, аммо хуб шуд. Пас, ҳоло чиро бояд тафтиш кард?
  Ё шояд тобоварӣ аз таъсири дастгоҳҳои бесобиқа беҳтар мешавад. Оё ин таъсир чен карда мешавад? Ва аз ин рӯ, онҳо пои луч дар роҳи печида меронанд ва бешубҳа кӯшиш намекунанд, ки ба макони мушаххас зудтар бирасанд?
  Ва ин мантиқист - агар шумо озмоиш кунед, онро то охир иҷро кунед. Ва нозукиҳои ночизро санҷед. Бигузор, чунон ки мегуянд - хамааш хуб мешавад.
  Шояд аскарони онхоро хамин тавр ба асорати советй ва ба Сибирь бадарга кардан тайёр карда бошанд!
  Дар паси ин ҳама фикрҳо Олег Рыбаченко лаҳзаеро аз даст дод, ки онҳо онҳоро ба занҷир зада, тақрибан ба берун тела доданд. Такрор модари азоб аст!!! Лойи яхбаста бо пораҳои ях пойҳои урёни кӯдакро мисли шишаи шикаста мебурид.
  Маргарита бо гайрати калон бародари чанговарашро ташвик кард:
  - Массажи хуби рӯҳбаландкунанда, чунин аппликатор бо сӯзанҳо, ки маликаи барфӣ моро бо он таъмин кардааст!
  Олег Рыбаченко низ шӯхӣ кард:
  "Ин дард нест, ки даҳшатнок аст ва ҳатто он чизе, ки боиси он мешавад - бадтарин чиз тарси дард аст, ки далериро аз даст медиҳад!"
  Боз як шиканҷаи нав, дурусттараш кӯҳна - эй хуб, шумораи шикоятҳо бештар мешавад. Ва ғалабаҳо низ.
  Баъд аз ҳама, ӯ ҳамин тавр ба тобоварӣ одат мекунад ва ҳатто беҳтар аст, агар имкони қасос гирифтан бошад!
  Ва шояд кӯшиш кунед, ки барои шодмонӣ суруд хонед. Танҳо аввал ангезаро гиред.
  Деха кайхо аз хоб бедор шуд. Корвонро танҳо кӯдакони дар ҳама ҷо буда ҳамроҳӣ мекарданд. Нихоят: аллакай дар чангал яке аз онхо ба сари сардори колонна поруи тару тоза партофт ва тамоми кудаи пойлуч бачахо хандида гурехт. Ва аллакай дар канори ҷангал бачаи қоматбаланде дучор омад, ки тахминан чордаҳсола буд. Асирони сиёхпухта ва либоси чиркин, мӯзаҳои чиркин, бо найза дар даст ва ду саги сафеди лоғар, ки дарҳол дар ду тарафи соҳиби соҳиб меистоданд, асирони хаста, вале зебо базӯр пайдо шуданд. Дасти рости писарбачаи сиёхчашм бо латтаи хунолуд печонда шуда буд ва умуман у бепарво ба назар мерасид. Равшан аст, ки зани сиҷҷинӣ ё зани сиҷҷинӣ: гардан, дастҳо ва гӯшро бо гривени ғафси печида, остинҳои азим ва гӯшвор оро медоданд. Баъд аз он чор писарбачаи сиҷҷини хурдсол омаданд, вале онҳо бо кашолакунӣ хуки азимеро мекашиданд, вале шодона мекашиданд, вале вақте ки раҳпаймоиро диданд, дар ҷояш яхбандӣ карданд.
  Онхо хуштак зада, бо ангуштон ишора карданд. Нисбат ба асирони кампуш пушида шӯхиҳои қабеҳ шунида мешуд. Гузашта аз ин, ин як фоҳишаи сеошёна аст.
  Мардони SS дар ҷавоб хандиданд ва ҳатто ба наворбардорӣ шурӯъ карданд, ки гӯё онҳо бефарҳанг буданд
  кӯдакон имову ишораҳои қабеҳ нишон медиҳанд. Аз афташ як чизи шабеҳро дар Олмон нишон диҳед.
  Писарбачаи калони сиган ба панкхо чизе дод. Онхо ногахон ором шуданд
  Онхо хомуш шуданд ва хомуш истоданд.
  Мирабела бо пичиррос гуфт:
  - Албатта, писари барон! Аммо ин чӣ аҳамият дорад?
  Олег Рыбаченко мантикона кайд кард:
  - Гитлер аз сиганхо нафрат дорад. Ин маънои онро дорад, ки ҷӯгиҳо иттифоқчиёни мо ҳастанд. Аммо бо чунин рафтор оилаи Ромулусро расво мекунанд!
  Олег Рыбаченко аз рох гузашта истода, ба чашмони кабуди чаш-ми сарвари сыган дучор омад. Ифтихор дар онҳо буд - ғурури модарзод ва бешууронаи ҷавони дарранда, ки дар зиндагӣ мағлубиятро намедонист. Нафрати амиқ пайдо шуд, аммо на нисбат ба Олег ва на ба дигар асирони занҷирбанд.
  Нависандаи пионерй аз пешвои озод пурсид:
  - Краутхоро ба руда мезанем! Оё мо сагҳоро ҷудо мекунем?
  Вай мухтасар чавоб дод:
  - Тобут аллакай фармоиш дода шудааст!
  Ва онхо беихтиёр дар сармо суръатро тезонданд, чунон ки пионерон мегуянд, мо харгуши кӯр не, уқоб ҳастем.
  Олег Рыбаченко ҳатто тасмим гирифт, ки барои шодии бештар суруд бихонад, ҳатто агар он садонок бошад. Шумо бояд худро барои ғалаба омода кунед;
  Раъду барк ба амал меояд ва шохҳо наъра мекунанд,
  Дар ҷаҳон боз ҷанг сар зад!
  Дар он чо отряди Октябри мо буд,
  Вакте ки лашкар ба Ватан хучум кард!
  
  Галстук баста шудааст - Фриц дар наздикии Маскав,
  Волейболҳои туфангча оташ мепошид...
  Бо духтари пойлуч хандак кофта,
  Барои мухофизати наздик шудан ба дили Россия!
  
  Касе кушта мешавад, аммо Ленин зинда аст,
  Дар ҳар табассум ва ҳар табассум!
  Садои карнайхо баланд аст - Ба наздикй мо ба поход мебароем,
  Мо пешравони шуҷоати оташин ҳастем!
  
  Танкҳо фурӯзонанд, Фрицҳо капутанд,
  Мо далерона задем - фарзандони халк!
  Катюшаҳо зиштро нест мекунанд -
  Мо ҳамду санои Парвардигори бузург - Род!
  
  Мо таваллуд шудем - ғолиб шуданро медонем,
  Тарсониро як зарра бахшидан мумкин нест!
  Аз имтиҳон гузаштанд - равшан А,
  Хуб, Адольф ба мола қадам гузошт!
  
  Сарбози рус қаҳрамони вафодор аст,
  Вай калимаҳоро намедонад - вай AWOL аст!
  Бидон, ки ту бо орзуи сурх таваллуд шудаӣ,
  Мо метавонем ҳатто гурги ботаҷрибаро ба кор андозем!
  
  Сталингради мо, Ленингради мо,
  Сарзамини муқаддаси бузургҷуссаҳо дар ҳама ҷост!
  Снарядҳо чун жолаи хашмгин бархӯрданд,
  Ва пионерон бо Ватан муттахиданд!
  
  Мо метавонем ба Миррих парвоз кунем, бовар дорам,
  Мо метавонем ба Венера ракета созем!
  Хуб, фашист ба чашми ту мезанад,
  Дар имон касе аз рус пурқувваттар нест!
  
  Он шикастааст, ба сутунмӯҳраи Фриц бовар кунед,
  Мо ғолиб мешавем, ҳатто агар мо ҳоло гурусна бошем!
  Ҳайвони девона кӯфта мешавад,
  Хайр, галаба дар май гарм меояд!
  
  Ба модар гиря макун, ашк нарез,
  Агар бимирам, маро коммунист шуморед!
  Ба худ чашидам мисли ширеше вайрон,
  Фашистон факат фоида мебахшад!
  Аз барф гузаштан душвор аст, аммо хушбахтона, лой ба қадри кофӣ об шуд.
  Ва он гоҳ ҳама чиз мисли пештара аст. Мунтазам аз гӯшаҳои кӯҳистон, канорагирӣ аз маҳалҳои аҳолинишин, поймол кардан, қариб дар давра.
  Не, онҳо роҳ мерафтанд, агар шумо ба Офтоб дар як намуди спирал нигоҳ кунед. Дар самти Севастополь ва ин бешубҳа.
  Аммо дар баробари ин колонна хам шуда монд. Конвейерхо гурриш мекарданд, локаторхо садо медоданд. Ва боз озмоишҳо.
  Онҳо маро боз ба зиндон бурданд, танҳо ин дафъа ба ҳуҷайраи пешинаи хун бурданд. Хатто буи пору аз байн нарафтааст.
  Аммо хошок зиёд аст, нарм хоб мекунед. Онҳо моро бе ягон гапи дигар аз занҷир ҷудо карданд ва фармуданд, ки то хӯроки шом интизор шавем.
  Ва онхо дар хакикат инро эхтиром мекарданд: панч зани махаллй пайдо шуданд, ки банкаи калони пур аз шурбои шириро бардошта мебурданд.
  Маргарита ҳайрон шуд ва капитан Наташа пурсид:
  - Дар ҷумбонидан ё бе ҷумбонидан мӯъҷизаҳо вуҷуд доранд. Аммо дар ҳақиқат, ё немисҳо нисбат ба таблиғоти мо хеле меҳрубонтаранд ё мо паррандагони арзишмандем!
  Аврораи сурхрӯй хеле дағалона гуфт:
  - Худро аз ҳад зиёд таъриф накунед! Ба хукхои Гвинея хамеша бо хуроки мутаносиб хурок дода мешавад.
  Олег Рыбаченко бемаврид дохил кард:
  - Ва махсусан хукхо! То ки шумо тезтар вазн гиред!
  Ҷанговари сурхрӯй тасдиқ кард:
  - Ҳақиқат аз даҳони кӯдак мегӯяд! Бо рациони саховатманд шод нашавед! Гузашта аз ин, ин зиндон аст!
  Олег Рыбаченко ба таври мантикй таклиф кард:
  - Бехтараш мехурем ва баъд мебинем!
  Дар шӯрбо вермишелӣ ғафс шино мекард ва ба назар чунин менамуд, ки онҳо ҳатто асал илова кардаанд. Ва нони тамоман тару тоза ва хушбӯй оварда шуд. Гӯё онҳо дар курорт буданд. Дар анбор гарм аст. Ва баҳорро аллакай баргашта ҳисоб карда, Модари Зимистонро як сӯ тела дод.
  Олег Рыбаченко косаро нушида, баъд дид, ки банкаи калон хануз холй нашудааст, боз талаб кард.
  Пас аз он хам ба у ва хам ба духтарон хоб чун мавч аз афтидани метеорит омад - ногахон ва ногузир.
  Терминатори зомби аз қафо ҷаҳид. Ман хатто ба Дмитрий Баранов дилам меояд. Тир рост ба мобайни синааш расид. Аммо зомби қаблан маҳкумшуда пай намебарад ва оташ мезанад.
  - Бадани ман ҳанӯз барвақт мурдааст ва сурби иловагӣ маро тамоман ташвиш намедиҳад. - табассум кард Дмитрий, чунон дахшатнок, мисли одами мурда.
  - Оҳ ва даҳшат! Шумо ба ман Ҳадесро ба ёд меоред. - хитоб кард Маргарита.
  Аврораи сурхрӯй дар зинаи болои купрук хобида, на танҳо баромадгоҳ аз купе, балки қисми муҳими коридорро низ оташ гирифт. Аз ин ҷо бачаҳои рангоранг, ки аз кабинаҳо бо оташ ҷаҳида мешаванд, қулай аст. Дар айни замон, ба ӯ лозим аст, ки худаш ҳаракат кунад ва мавқеи худро иваз кунад:
  - Парво нашав, хоҳар Маргарита, аллакай аз сад душман камтар аст. Мо ягон хел идора мекунем!
  - Њатто аз ®афтод камтар бошад ®ам, ман як " ѓби баланд"-ро сар мекунам! - хирси комсомолй фу-шашро бардошт.
  - Ба ҳуҷраи муҳаррик ҳаракат кунед, душман метавонад дегҳоро тарконад ва киштиро ғарқ кунад! - Акнун Аврораи сурхрух ба ташвиш афтода буд. Аммо, албатта, он бадтар наафтид, баръакс, онро мисли занг бо арра тоза мекунад. Ва аз бӯсаҳои нобудии ӯ кӯлҳои хун ҳастанд!
  - Биё! Бо мурватҳо! - гуфт Маргарита ибораеро аз мультфильми дустдоштааш. Аниқтараш, мультфильме, ки дар ин воқеияти фашистиро бераҳмона таҳриф мекард. - Ҷасадҳои мурда ба ҷаҳаннам!
  Комсомолка чун гирдоби нобудшавй аз долон кадам мезад. Дар ин ҷо бахшҳо, дарҳои титанӣ, қисмҳои оҳанӣ ҳастанд. Зомбиҳо дар паси вай ҳастанд. Ӯ пинҳон намешавад ва ҳоло навбати ӯ аст. милтиқи М-18, калибри 7.45. Он маҳз дар пеши дил мезанад. Ҷинояткори зомби аз ин афтида, меафтад, аммо баъд аз ҷояш ҷаҳад. Граната мепартояд.
  - Хуб, шумо мачораи нобахшидаед. - ҳайрон мешавад Маргарита.
  Комсомолка дари машинаро куфт. Вай диски бумеранг бароварда, чанд нафарро буридааст. Вай кори боқимондаро бо гардиши ханҷар анҷом дод. Ҷасади як ҷанганда бо хусусиятҳои японӣ ба буғи ғафс афтод. Дарҳол чеҳрааш сӯхта шуд ва аз шок ҳушашро гум кард, ё шояд ҳатто аз ҳуш рафт.
  - Тозакунй хуб мегузарад! - Маргарита онро ба диккати мо овард.
  -Ман ҳам ноком нестам! - чавоб медихад Аврора шод. Аз боло садои тири пулемётхои дуру дароз ба гуш мерасад, баъд боз ду. Комсомолдухтар харифро хомуш карда, тир мепарад.
  - Аз хар тараф рахна мекунанд. Чунин аст, ки шумо дар бозии Annihilation ҳастед. - Шайтони оташин хушк шуд.
  -Ман ҳам ҳаракат мекунам. Якчанд ҷасадҳо намоёнанд. Вале харифони асосй аллакай ором шуданд. - хабар дод Маргарита.
  Як пораи граната Дмитрийро захмдор кард. Он рост ба воситаи он зад, аз қафо парвоз кард. Маҳбус Баранов танҳо ангушташро ба лабонаш пахш кард:
  - Фарёд кардан лозим нест, ин ба ман зарар намерасонад.
  "Аз холаатон пештар ба гармӣ наравед!" гуфт Маргарита ва чашми росташро кӯфта.
  - Ман итоат мекунам! - Аммо зомби тамоман баръакс кард.
  Маргарита аз коридор гузашт, боз як таркиши таркишҳо, доду фарёди тӯлонии касе, ки гӯё мехҳо кашида мешуданд ва гранатаи вазнин таркид.
  Аврора пои луч гурезахоро кушта сарашро ба кабина зад, як, ду, се. Факат чорум мехостанд уро бо оташ бирён кунанд, вале комсомолдухтар аз онхо пеш гузашта, душманонашро мачбур мекард, ки абадй хомуш бошанд.
  - Кам-кам мондаанд, вале баъзеашон дар хучраи назди анбор пинхон шудаанд. - фарьёд мезанад Аврора. - Партофтани граната хавфнок аст, найранг.
  - Ба овози капитани ин охури бадбӯй таклид кунед. - маслихат дод Мирабела Коршунова. Онҳо онро барои шумо мекушоянд, пас шумо метавонед онро бодиққат бурида буред. Стингҳо набояд ғарқ шаванд. Ман ҳоло дар паси муҳаррик ҳастам, бо истифода аз бумеранг. Порчаи граната Димаи сахтгирро захмдор кард. Он рост ба воситаи он зад, аз қафо парвоз кард. Маҳбус Баранов танҳо ангушташро ба лабонаш пахш кард:
  ng, ман боз се навор гирифтам.
  Фриски Аврора бо нигаронии воқеӣ хиҷил кард:
  - Офарин, ба наздикй вертолётхо пайдо мешаванд, аз ин хам бадтар мешавад.
  Дар ҷавоб ғавғо:
  - Гуё намедонй!
  & Терминатори оташ Иблис розӣ шуд:
  -Медонам, умед ҷонро гарм мекунад!
  Гранатхои сабуку садоии МЕ-198 ба суи Аврора парвоз карданд. Комсомолка ба пешвози онхо шитофт, онхоро бо танаш дафъ кард. Майдони шаш санг мисли каучук кор карда, гранатахоро баргардонд. Ҷасадҳо боз парвоз мекунанд, ман ҳатто аз ҳисоб кардан хаста шудаам.
  Комсомолкае давида, дар гушае дароз кашид, тир холй кард ва онхоеро, ки аз кафо даромаданй мешуданд, даравид. Як бача дар либоси ҳайвонот пайдо шуд, аммо Аврора девона ӯро интизор буд ва боре вай ӯро бо ҳамон гранатомёте, ки ба сарбози янки афтода буд, зер кард. Тир хеле пурқувват аст ва ба қисми осебпазиртарин - визор зарба мезанад. Нисфи сараш канда шуд ва як массаи бузурги филизӣ бо садои занг дар зиреҳ афтод.
  - Шумо бояд газак хӯред! - шӯхӣ кард Аврора мурғ.
  Акнун комсомолка ба анбор наздик шуда, ба овози командир таклид карда гуфт:
  - Ман захмӣ кардам! Муҷоҳидин маро таъқиб мекунанд! Бигзор ин фармон ворид шавад.
  Хуб, кӣ ҷуръат мекунад, ки итоат накунад. Комсомолдухтар ба шифт чахида, худро эмин гирифт ва аз болои дар тир холй карда, нуздах нафар аскарони тарсондаро несту нобуд кард, ба сари онхо зад.
  - Давраи якуми тозакунй дар чои хавфнок ба охир расид. - эълон кард комсомолка.
  Дар паҳлӯи Маргарита як ҷаҳиш буд ва ӯ ба дари кушод ҷаст. Ана, дар анбор бӯи ноумедонаи металли сӯхта ва буи сӯзонандаи маводи тарканда ба гӯш мерасад. Каси дигар кӯшиш мекунад, ки "қаиқро ҷаҳида кунад" ва меафтад, мушт мезанад. Ду бача, ки ба таври равшан кӯр шудаанд, дастҳои худро боло карда, бо забони англисӣ фарёд мекунанд:
  - Тир накун! Биёед таслим шавем! Моро ба номи конвенсияи Женева раҳо кунед.
  Мехрубонтарин Маргарита Коршунова одамони бесилоҳро кушта наметавонист ва аз ин рӯ онҳоро бо фишори муқаррарии ангуштонаш хомӯш мекард. Дар овози хирси чанговар пушаймонй буд:
  - Мо хануз чунин писарони чавон хастем. Хуб, ба шумо ин артиши НАТО барои чӣ лозим аст? Агар худо накарда иғвогарӣ кунед, мо туро мисли гурбачахо пахш мекунем. Бигӯед, Аврора норанҷӣ, мо қариб ки тоза кардаем.
  - Шояд душман пинхон шуда бошад. Кӯшиш кунед, ки нафаскашии изтиробро гӯш кунед ва дастгир кунед ва мо ҳисси аълои бӯй дорем! - ғазаби сурхрӯй дидаву дониста баланд хурӯш кард.
  - Бале, бӯи бӯйро ба худ кашидам. Ҷасадҳо ба пошидан шурӯъ мекунанд ва он гоҳ қобилиятҳои мо бар зидди мо бозӣ хоҳанд кард! - Мирабела қалбакӣ кард, аммо бо овози баланд гиря кард.
  Комсомолецхо аз назди кабинахо гу-заштанд. Аврора махсусан тез давид. Ана, буи адреналин аст, се муборизи тару тоза. Мо тайёр шуда, дар камин мондем.
  "Ин дигар ҷиддӣ нест." Дар посух як тир аз RPG садо дод. Снаряд аз наздаш парвоз кард, вале як кисми пластинкаи зирехро сурох кард. Бо вуҷуди ин, ин қудрат барои оташ задани T-7 пешбинӣ шудааст. Комсомолдухтаре кариб кур-курона диски бумерангро партофт, сухани касеро бурид ва доду фарьёд ба гуш расид. Вай бо як-ду тир даромада, далеронро кушт. Дигарон фарёд заданд:
  - Мо хам таслим мешавем!
  Аврора аз ғазаб бо пои урёнаш чунон лагадкӯб кард, ки якбора се нафари онҳоро зер кард.
  - Молу мулки халкро маъюб кунед! - гуреза кард терминатори комсомолй.
  Танҳо як ҷавони маҳкумшуда истода монд.
  Маргарита дар банд низ ба муқовимат дучор шуд. Дар роҳ вай як сарбозеро, ки аз афташ, Берети сабз буд, паррондааст. Онхо фарьёд мезаданд: "Чанги тан ба тан!".
  Маргарита бо гурриш ҷавоб дод:
  - Марҳамат, раҳмат! - Техникам "чанги дугона"-ро ичро кард. Дар натича гардани Берети сабз шикастааст.
  Ман гранатаҳоро гирифтам, ин ҷо каме бехатартар шуд, даҳҳо аскарон аз афташ кӯшиш карданд, ки қоидаи разведкаро дар амал татбиқ кунанд: зинда мондан ба ҳар сурат. Аммо ба Маргарита ҳатто ин бозӣ ба таври худ писанд омад:
  - Хуб, агар исрор кунед. Биёед бейсбол бозӣ кунем, нақши амрикоии дӯстдоштаи шумо ҳамчун кӯза.
  - Агар шумо хоҳед, ман мебинам, ки шумо метавонед бо онҳо бозӣ кунед! - хандид Аврораи сурх.
  - Зид нашав! - боз хам баландтар хандид котили малламуй.
  - Дар долон кадам задам, то хол кабинахое хастанд, ки тоза карда нашудаанд. - Комсомолка аллакай харакат мекард, сатрхои кутох ба гуш мерасид, онхо охирин буданд. Аврораи нотарс хатто худро пинхон на-карда, бо ифтихор синаи худро пуф мекард.
  - Ман мисли робот-терминатор ҳастам. - Фақат дар ман ягон дандон боқӣ нахоҳад монд.
  Комсомолдухтар хомушона аз зинахо кадам мезад. Рефлектори инфрасурх ба кор андохта шуд. Ман кабинаҳоро тафтиш кардам. Чунин ба назар мерасад, ки онҳо ҳоло ҳам ҳаракат мекунанд. Аврораи чолок аз болои ҷасадҳо қадам зада, мисли кану ё ниндзя ҷаҳид. Вай намехост, ки лавозимоти ҷангиро беҳуда сарф кунад, бинобар ин вай танҳо ба кабина парвоз кард. Вай бо ханҷар гузашт ва душманон хомӯш шуданд. Сипас тактикаи навбатии монанд.
  Маргарита низ вактро бехуда сарф намекунад, гранатахоро ба камон каҷ мепартояд. Як таркиш баъд гурриши дигар. Сарбозе, ки бо пораҳои пора бурида шудааст, аз долон давида баромад ва ба диски бумеранг дучор омад.
  - Ва ин ҳам ба он ҷо меравад! - ҳайрон шуд Маргарита. - Чӣ тавр ҳамаи шумо ғизои тундро дӯст медоред.
  Дар пеши назараш зомби ҳанӯз шодравон дурахшид. Вай аз автомати исроилӣ, ки зоҳиран дар байни тӯҳфаҳо гирифта шуда буд, бо номи таҳдидкунандаи "Армагеддон" оташ кушод. Ва аз афташ касеро куштааст, тирҳо аз паҳлӯҳо мерехтанд ва доғҳои нави хунро мекӯфтанд.
  Маргарита пай бурд, ки бӯи ҷасад аз зомби сахттар шудааст; Дар ин ҷо боз тир садо медиҳад ва боз пораҳои устухонҳои мурда борид.
  Маргарита дар атрофи долон давида, аз самолёти асиршудаи М-18 тир холй мекард. Ин шармовар аст, ки шумо бояд пур кунед. Аммо шумо метавонед гранатаҳои дастгиршударо истифода баред. Ман ба мардуми худам раҳм намекунам. Духтар онхоро ба таври ба худ хос мепартояд, бо ангуштони пои барахнаю духтарчааш мебардорад.
  "Лимонҳо" парвоз мекунанд, он рӯдаи шуморо берун мекунад. Ҷасадҳо намоёнанд ва ҳама чиз ором мешавад. Чунин ба назар мерасад, ки наҷотёфтагон набояд боқӣ монанд.
  - Чунин ба назар мерасад, ки онҳо дар ин ҷо ором шудаанд. - мегуяд комсомолка.
  Agile Aurora тасдиқ мекунад:
  - Ман аллакай дар роҳ ҳастам. - разведкачии терминатор бо як даста дигар сару кор дошт. Ҳоло тафсилот боқӣ мемонад. Мисли рӯбоҳ, ки харгӯшро шикор мекунад, вай то дари охирини тарафи чап давида мебарояд. Вай ҳатто месуруд:
  -Дар шогирдонам хоби даҳшатангез ҳукмфармост, зарбаи пулодӣ туро пахш мекунад! Ман тухмҳои Ремборо тир мезанам ва устухонҳоро майда мекунам! Ман ҳамаро ба ҳайрат меорам!
  Аз он чо ба долон граната мепарад. Аврора ваҳшиёна ӯро ҳангоми рафтанаш меафтонад. Таркиш, порахо парвоз мекунанд. Дигаре ба девор бархӯрд, парид ва ба ақиб парвоз кард, ки онро даст идора мекард.
  Дар остонаи дар садама садо дод. Фарьёдхо шунида мешаванд. Комсомолка ба кабина нигарист. Офицер кушиш мекунад, ки чуръати худро чамъ кунад. Сурати даҳшатнок.
  - Бале, худатонро чазо додед. - бо эҳсоси раҳмдилӣ суханашро ба охир расонд. - Умуман, ба назари ман, гранатахо аз чихати эстетикй писанд нестанд. Бо вуҷуди ин, ин беҳтар аз як мушти оддӣ аст. Кабинаи охирин тоза карда шуд! Фаранги шумо Маргарита чӣ гуна аст?
  - Маҳбусро кашола кардан! - гуфт комсомолка. - Чунин ба назар мерасад, ки дар ин ҷо ҳам ҳама чиз аст.
  Аврора аломати занги худро тавассути рация фиристод:
  - Маро гӯш кунед, Дон Кихот. Мо навакак амалиётро ба охир расондем, хама чиз тоза шуд, даста метавонад аз киштй фарояд.
  - Киштии зериобии миниатюрӣ аллакай дар роҳ аст. Аммо фаромӯш накунед, ки бо чархболҳои Jump кор кунед. - Овози металлӣ мисли арраи кундзебу гӯшҳоятонро мебурад.
  - Албатта, мо аллакай онхоро интизорем. - ба охир расид хайвони сурхпуш.
  Се "Сачков" дар хакикат даромада, аллакай наздик мешуданд. Маргарита ва Аврора RPG-ро гирифтанд - "суперкобра", аналоги RPG бисту нӯҳ ва шаш. Се гранатомёт тайёр карда шуд. Мухим аст, ки душман масофаро кам карда, суръатро суст кунад. Пеш аз ҳама, "Тӯр" кӯшиш мекунад, ки поёнтар равад, то саҳни киштӣ ва роҳзанонро, ки ҷуръат карданд, ки ба беҳтарин артиши ҷаҳон ҳамла кунанд. Варианти такмилёфтаи Net дорои силоҳҳои пурқувват, зиреҳи хуб ва се пропеллер мебошад. На хар як системаи зенитӣ онро қабул мекунад, шумо мебинед, ки ракетаҳои термикӣ чӣ гуна партоб карда мешаванд. Бо spinner RPG чӣ бадӣ дорад? Яке, ки ба худ роҳнамоӣ намекунад. Ин маънои онро дорад, ки баромадан аз он душвортар аст. Бо вучуди ин, духтарон максад гирифта, пешеафиро ба хисоб мегиранд.
  Маргарита боз дуо мекунад. Охир, дар вертолёт бачахои хуб хастанд. Аллакай пӯст ҳаракати майсаҳоро ҳис мекунад. Дасти шамол форам ва ташвишовар аст.
  - Оҳ, боз вайрон мекунам, асари санъат! Як тасаллӣ барои ҳарбӣ!
  Аврора хандид:
  "Аз ҳама осори санъат маҳз шоҳасарҳои ҳарбӣ маҳз дар хотираи мардум маҳкам ҷой гирифта, ашкро бештар мегардонанд!".
  - Дуруст! Расми бо хун кашидашуда аз расми равғанӣ равшантар аст ва хеле сусттар пажмурда мешавад! - аз бераҳмии маҷбурӣ ғамгин шуда, розӣ шуд Маргарита. Пас, ҳама чиз ба инобат гирифта мешавад, шумо метавонед тир!
  - Бигузор адолати Техас пойдор шавад! - Мисли харвакта Аврора шухй худро гум накардааст.
  Снарядхо шиками мошинхоро пора-пора карданд. Табдилчаҳо ба пораҳои хурд пора-пора шуданд. Шайтони оташ якбора аз ду даст тир холӣ кард ва аз ин рӯ ҳар се мошинро пӯшида буданд.
  Порчаҳо ба духтарон ҳангоми парвоз карданашон нарасиданд.
  Аз дур Кара-132 пайдо шуд. Самолётхои аз Аргентина харидашуда дар баландихои баланд парвоз карданд. Онҳо дар парвози девонаашон кӯр-кӯрона тир мепарронданд.
  - Ин боз як бачапартой аст. - пай бурд Маргарита. - Кам шудани ақл.
  Комсомолеци сурхчатоб розй шуд:
  - Ба гумонам, ҳа! Онҳоро аз RPG хориҷ кардан душвор хоҳад буд.
  - Аммо ман ба ҳар ҳол кӯшиш мекунам! - Маргарита, ки акнун мехрубониро фаромуш карда, аз хашму газаб ме-шуд. - Аммо аз дигар гранатапартоии шадидтар ва дурпарвоз, ки бар зидди танкҳои реаксияи зуд тарҳрезӣ шудааст. - Комсомолеци малламуй аслихаи таъсирбахш нишон дод.
  -Шояд мо хосиятҳои беҳтаршудаи "нешиҳо"-ро санҷида тавонем? - дандонҳои марворидашро нишон дода пешниҳод кард Аврора.
  - Ба чунин чизҳои кӯҳна сарф кардан афсӯс аст! - зад Маргарита.
  - Аммо боз хам намоиши такмил дода мешавад. Бигзор бачаҳои мо ҳамзамон тамошо кунанд. - Хирси терминатор ханҷаре бо ангуштони пояш канда партофт, нӯги он рост ба чашми марди сиёҳпӯст сӯрох шуд, ки мехост аз паси қубур нигоҳ кунад.
  "Пас танҳо як Стингер ҳаст ва ман бо гранатомёт кор мекунам." - чавоб дод рафики равшан.
  - Хуб, биёед ҳамин тавр кунем. - ба суи анбор шитофт Аврора. Собик муштзани чаримадор Дмитрий Баранов ё ҷасади зинда аз назди онҳо мегузашт, ки гӯё дидаву дониста худро ба тир холӣ карда бошад. Шояд бо ёрии таҷҳизоти навтарини компютерӣ онҳо тавонистанд зомбиҳоро, сарфи назар аз масофаи дур диданд. Пулемётхои калибрашон калон ме-хурданд, аксари тирхо борон мерехтанд. Аммо ҳашт тирандоз вуҷуд дорад ва ҳазорон тир парронда мешавад. Онҳо ба зомби мушт заданд ва ӯ афтод! Сарбози тамоман шикаста пичиррос зад:
  - Ман вазифаамро ичро кардам!
  - Чунин ба назар мерасад! Куҷост "Аврора"-и ғуррон, агар "зиреҳ" намебуд, кайҳо ба ман зарба мезад. - ба акиб нигарист Маргарита.
  - Ман дар ҳаминҷоям! - Комсомолкадо гранатомётдои "Бумбл" ва "Стингер"-ро бароварданд. - Акнун ҳадаф кун.
  Маргарита боз бо аслихаи худ пайваст, хар як харакати душманро медид, триггерро нарм пахш мекард. Снаряд парвоз мекунад! Аммо Стингер кор кард ва он хеле пештар ба ҳадаф расид. Яроқу аслиҳаи америкоӣ чунон таркид, ки ҳатто як вертолёти ҳамсояро партофта рафтанд. Дар натиҷаи ин ҳолати ғайричашмдошт, Маргарита аз даст дод:
  - Даҳшатнок! Ин бори аввал аст, ки бо ман рӯй медиҳад!
  - Траекторияро дигар кард, хафа нашав, комсомолка! - пичиррос зад Дмитрий Баранови мурда.
  - Мумкин ки! Аммо интуисия маро ноком кард. - Маргарита акнун ба гиря кардан тайёр буд.
  - Як бори дигар санҷед. - ташвиқ кард Аврора.
  Аммо Кара-132, аз афташ, аз пораҳои як ҳамтои афтода зарар дида, ба паҳлӯ рафт ва ба поён фаромадан гирифт. Маргарита парешон ва аламоварона гуфт:
  - Шояд ӯ ҳоло бас аст!
  Духтари сурхрӯй бо кори хайр гурусна зад:
  - Хуб, вақти холӣ кардани Стингерҳо расидааст. Рох равшан аст.
  Қариб дар як вақт бо суханони вай як киштии зериобӣ баромад. Чаҳор муборизи хурд, вале хеле ҳаҷм, ки дар тан костюмҳои электронӣ доштанд, мисли катапульт ба берун баромаданд. Маргарита ба онҳо нигарист: онҳо дар тан костюмҳои зиреҳпӯш буданд, аммо онҳо мисли моделҳои қаблӣ ба назар ноором набуданд.
  - Стингерхоро бор кунем? - пурсид набераи Ломоносов ва Стенка Разин.
  - Анбор кушода аст! - чавоб дод Аврораи сурх. - Биёед онро ба шумо диҳем!
  . БОБИ Љ 10.
  Фармондеҳи десантчиён полковник сардона изҳор намуд:
  - Хуб, биёед зуд борро холй кунем ва бо ин яроки маккор мубориза барем.
  Комсомолкае аз сахни майдон кадам мезад, милтики немиси Г-5 мехобид. Дар пахлуи он боз як гранатомёт. Тавре ки барои Олмон хос аст, он хеле баланд аст, шояд ҳатто беҳтар аз M-18 ё, дар ҳар сурат, боэътимодтар. Навтарин модели муосири MG-8, ки инчунин олмонӣ аст, хароб шудааст, аммо барои муҳаққиқон таваҷҷӯҳи хосае надорад.
  Стингерҳо дар зарфҳои дарозрӯя нигоҳ дошта мешуданд, бодиққат ҷамъ карда, маҳкам карда шудаанд ва бо тӯрҳои амортизатсияшуда бо истифода аз болишти гидролизшуда пӯшонида шудаанд. Онҳоро пора карда, бастабандӣ карданд. Комсомолецхо ба бачахои зирехпуш фаъолона ёрй расонданд. Яке аз бозёфтҳо як RPG -49 ғайричашмдошт буд, модели навтарин.
  - Аҷиб аст, мо инҳоро содир накардаем. - пай бурд полковники масъули амалиёт. Баъд ба духтарон ру оварда, бо шавку завк чавоб дод:
  "Шумо дар ҳама филмҳои амалиётии шумо занонро намебинед." Садҳо ҷасад ва забти киштии бузург. Фикр мекунам, ба наздикӣ дар мавзӯи шумо филме ба навор мегирад. - Ва фарёди раъд. - Онҳо онро Маргарита меноманд ва Аврора минтақаро пинҳон мекунанд!
  Дар ин ҷо воқеан чизе нест;
  Инчунин моделҳои такмилёфтаи OG ва PG, моделҳои дорои маводи тарканда пурқувваттар буданд. Аз ҷумла, PG чор намуди кислота ва индуксияи электрикиро истифода бурд, ки имкон дод, ки мавҷи таркишро ба вуҷуд оварад, зиреҳи фаъоли бисёрқабата ва сипари зидди кумулятивӣ дар самти тангтар сӯрох шавад (Ва Маргарита чунин афсонаро дар куҷо хондааст?) . Арзиши он каме гаронтар аст, аммо самаранок аст.
  - "Першинг" аллакай кӯҳна шудааст. - Духтари Ломоносов ва Коршуновро дидам, ки хотираи бардуругашон бедор шудааст. - Танкҳои пешрафтаи Пауэлл дар хидмат пайдо шуданд, ки онҳо ҳамагӣ ду узви экипаж доранд ва онҳо ба моил ҷойгир шудаанд; Ба ИС-10-и шӯравии мо хеле монанд аст, танҳо зиреҳаш каме ғафстар аст. Уро дастгир кардан хуб мешуд.
  - Дар зон на ҳамаро дастгир кардан мумкин аст. Мо барои Антарктида низ чизе мегирем. - шӯхӣ кард Аврора ва бо дандонҳояш дурахши офтоб фиристод. - Мо аз шабнам наметарсем.
  - Ман медонам ин чӣ! - Маргарита дандонҳои марворидашро боз ҳам дурахшонтар кард.
  Дар рафти сухбат "Стингерхо" фуроварда мешуданд. Дар ин ҷо маҳз яксаду панҷ нафар буданд. Панҷ нафар бояд ба Русия меомаданд ва боқимонда пас аз коркард ба дасти террористон интиқол дода шуданд.
  Комсомолецхо аз полковник пурсиданд:
  - Сангҳо дар куҷоянд?
  Сарбози ботаҷрибаи нерӯҳои махсус ба зебоиҳо оқилона шарҳ дод:
  - Гап дар сари он, ки агар ба Русияи Шӯравӣ оварда шаванд, зуд моликияташонро аз даст медиҳанд ва маълум нест, ки кай барқарор мешаванд.
  - Албатта! - Тасдик кард комсомолецхо.
  Полковник Юрий (дар ин ҷо Маргарита ба ёд овард, ки ӯ насаби хандаовар Петухов дорад!), варианти Солонро пешниҳод кард:
  - Пас бигзор онҳо ҳоло бо шумо бимонанд. Фақат ба Султони турк ҳафт не, шашто бидеҳ. Ба ҳар ҳол, ӯ наметавонад зиреҳпӯшҳо ва нешҳои зиреҳро истифода барад ва сатҳи эътимод ба шумо аз террористон афзоиш хоҳад ёфт.
  Шайтони оташ, албатта, ба ин таклиф розй шуд:
  - Бешубха. Кадом санг бояд тарк кунам?
  Полковник пешонии баландашро чинс зад, дар нури мохтоб мисли мавчхои бахр чинсхо пайдо шуда, баъд хамвор шуданд. Бо вуҷуди ин, ӯ тасмим гирифт:
  - Касе, ки радиатсияро ҷабб мекунад, шояд ба шумо лозим шавад. Ва шаш нафари боқимонда пас аз муомила бо султони турк ба мо бармегарданд. - полковник дами дасташро дар гулуяш давид.
  Акнун таваҷҷӯҳи Маргарита бедор шуд:
  - Бозсозии Стингер чанд вақт лозим аст?
  - дилпурона издор кард полковник алафи зарду норанҷии зонаро бо риштаи хушаи мӯзааш молида.
  - На он қадар зиёд, мо конструкторҳои махсуси роботсозӣ дорем, ки ин корро мекунанд. - Ва мушти худро нишон дод. Мо инро дар як соат ё якуним соат мекунем! Мо ба шумо хабар медиҳем.
  Аврора ҷаҳида, дандонҳояшро нишон дода, хандид:
  - Хуб, вазифаи мо чй?
  Фармондехи куввахои махсус наъра зад:
  -Ба шаҳр рав, ҳамаро дар роҳ кушта! Бо ин кор шумо гурӯҳи тарафдори амрикои Констансиро заиф хоҳед кард ва садои бештар эҷод мекунед. Оре, султони турк аз ту миннатдор мешавад.
  - Оё ин мантиқ аст? - Харду комсомолецхо ба ин фикрхо равшан шубха карданд.
  Полковники нерӯҳои махсус хандид:
  - Мо аз руи мантик хисоб карда баромадем! Ҳамин тавр, Рэмбои русӣ дар юбка ба шикор меравад.
  - Хайр, ҳоло умедворам, ки мо душманонатро аз шумо дур мекунем. - Чашмони Аврора аз дурахши носолим дурахшид.
  - Ба шумо патрон лозим нест? - пурсид полковники чангй.
  Ҳарду зан бо сар ҷунбонданд:
  - Зарар намедиҳад, гарчанде ки мо дар байни худ беш аз ҳазор сарф накардаем.
  Полковник бо услуби коҳин бо оҳанги арча гуфт:
  - Дасти бахшанда ҳеҷ гоҳ кам намешавад! Парво накунед, буҷаи URSH хеле зиёд шудааст.
  - Аммо ин маънои онро дорад, ки низомиён ё нафақахӯрон, кормандони иҷтимоӣ пули иловагӣ намегиранд! - чеҳрае кард Маргарита.
  Худи полковник худро нороҳат ҳис кард ва бо парешон эълон кард:
  - То даме, ки нефть тамом нашавад, ин ба мо тахдид намекунад. Хеле хуб аст, ки шумо сангро аз амрикоиҳо бозпас гирифтед. Кй медонад, шояд нефти арзон ба даст оранд, ки ин ба даромади мо чй тавр таъсири манфй расонд. Мо чунон фатххо ва платформахои азимро азхуд кардем, ки онхо бевосита аз замин сузишворй мекашанд. - ситорахоро дар китфонаш дурахшид полковник.
  -Шумо кишвари пешрафтаеро хонда наметавонед, ки қисми зиёди даромади буҷети онро нафту газ ташкил медиҳад. - бо оханги сахт кайд кард Маргарита Корушнова. - Мо бояд илмро дар содаи гражданй пеш равем, вагарна дама чиз ба милитаризм меравад.
  -Ин корро шумо духтарон мекунед. Мо аллакай суперменҳои навро парвариш карда истодаем. Он метавонад нах ё ҳатто металлҳои моеъро муттаҳид кунад. - полковник руяшро чун дарди дандон печонд. Сакич хоиданро бароварда ба дахонаш зад. Нигоҳаш хира шуд.
  - Ва он гоҳ, ки дар "Васвасаи Худо" ё дигар номи "Қавӣтар аз Худои Қодир"! бисёртеогиперплазма ба Офаридгор табдил меёбад! - пай бурд Маргарита.
  Командир бо парешон чашмонашро мижа зад:
  - Ман чунин роман нахондаам, аммо теогиперплазма чист?
  Ҳарду духтар якбора ғазаб карданд:
  - Энергияи оянда! Он чизе, ки барои Жюль Верн қувваи барқ мебуд, ба навъҳои нави материя табдил ёфт.
  Бо вуҷуди ин, мо барои сӯҳбат вақти зиёд надорем. - "Стингер"-ро ба киштй бор карда гуфт комсомолка.
  - Шумо бояд ҳатман "Васвасаи Худо"-ро хонед. - беихтиёр ларзида изхор намуд полковник.
  - Барои стратегияи мубориза хеле муфид аст. - пай бурд Аврора. - Умуман, чанги сейуми чахонии мо ба мукобили ШМА ва Англия чунон бесалохона гузашт, ки аз он баръало буи хиёнат мебарояд.
  - Рости ran, хамин тавр буд! Генералҳои мо он қадар беақл нестанд, ки ҳатто асосҳои стратегия ва тактикаро намедонанд. - пай бурд полковник.
  - Чаро касеро зиндон накарданд? - Аврора сахт мушти худро афшонд.
  Полковник парешонхотирона ѓурѓур кард:
  - Тартиби сиёсӣ вуҷуд надошт, илова бар ин, онҳо намехостанд, ки преседент эҷод кунанд, одамони хеле бонуфуз метавонистанд зарар расонанд;
  - Одами шоиста адолатро аз муносибатҳои оилавӣ ва дӯстона болотар мегузорад! Барои душману дӯстон бояд як қонун бошад, ҳамон гуна ки шавҳар барои занаш! Мавҷудияти қонунҳои гуногун адолатро ба фоҳиша табдил медиҳад! - бо оханги тахеил изхор намуд Маргарита.
  Полковник воқеан ҳайрон шуд:
  - Вой, ман мебинам, ки шумо Кэтрини Олмон ҳастед. Аз афташ, шумо адолат мехоҳед!
  - Ман хакикат, тартиб ва албатта озодиро мехохам! - хитоб кард Маргарита.
  - Кадом партия? - ҳайрон шуд полковник.
  - Ҳеҷ яке аз ҳозира! - Набераи чавони Михаил Ломоносов ва Стенка Разин захмдор шуд. Вай аспашро зин кард. - Ин бояд як харакати наве гардад, ки дар он чавонони зиёй бартарй доранд. Ва пеш аз хама ба мукобили ориентациям ашьёи хоми иктисодиёт мубориза бурдан лозим аст. Гитлерро сарзаниш кардан одат аст, аммо дар зери иоми вай саноат, алалхусус мошинсозй аз сифр кадами бузурге ба амал овард. Вай тавонист, ки кишварро бе ягон доллари нафтӣ навсозӣ кунад. Мутаассифона, дар замони Стач ба экспорти ашьёи хом ва импорти молхои сермасриф ва озукаворй диккати калон дода мешуд. Ва мутаассифона, ин сиёсат то имрӯз идома дорад. Ман олимонро сарватмандтарин одамони кишвар мекардам. Профессорҳои олигарх ба қоида табдил меёбанд, на истисно. Илова бар ин, та®силоти олї бояд на тан®о ройгон, балки ®атмї бошад ва директори корхона бояд рисолаи номзадї дошта бошад ва онро ба компютере пешни®од намояд, ки ришва дода намешавад. Умуман, сатхи зехнии чавононро хеле баланд мебардорем, то ки принцип хукмфармо нашавад: хариду фуруш!
  - Бале, бисьёре, ки маълумоти олй дошта бошанд хам, дар чустучуи нони осон хастанд, ки дар сохаи савдо бори гарон аст. - бо оҳе розй шуд полковник ва боз ҳам аламноктар илова кард. - Ва ба соҳаи илм эътибори баланд дода намешавад.
  Яроқу аслиҳа зуд пур карда шуд. Комсомолецхо дар як вакт кор карда, сухбат мекарданд:
  - Ба фикрам, барои иктисоди бозаргонй ба мо махдудиятхои сахттар лозим аст. - ба сухбат дохил шуд Аврораи доно. - Барои он ки чунин одамони сер-давлат набошанд. Ва он гоҳ як олигархи рус бо решаҳои яҳудӣ дорои сарвате аст, ки дарҳол дусад сарватмандтарин одамони Чинро ташкил медиҳад.
  Полковник аллакай худашро гум карда истода буд, аммо дар айни замон худдории нодир нишон дод:
  - Дуруст аст ва аксари миллиардерҳо миллати славянӣ нестанд. Мо дар ин бора фикр мекунем ва кӯшиш мекунем, ки онҳоро фишурда кунем.
  - Каме чичмед! Бале, барои ин хишоваи да-матарафаро талаб мекунад. - эътироз кард Маргарита. - Хуб, ҳама "Stingers-fireders" бор карда шуданд, вақти он расидааст, ки ба душман зарба занед.
  Дар соҳил онҳо аллакай дар бораи ҳамла огоҳ буданд ва янкиҳо қувваҳоро ҷамъ мекарданд. Марги чархболҳо нишон дод, ки душман хеле пурқувват аст ва амрикоиҳо он миллате нестанд, ки сар ба ҷаҳаннам шитофтанд. Онхо хатман ба зарба задан тайёрй медиданд. Гайр аз ин, гурухи "констанцй" аскарони худро тарбия мекард.
  Дар ин ҳолат, шумо бояд ба худ ҳамла кунед. Он гоҳ афзалият пайдо мешавад. Ин аст, ки чӣ тавр ба пеш рафтан ё як манёври гардишгарӣ кардан. Маргарита Коршунова таклиф кард:
  - Биёед рост ба бандар равем ва ҳамаро дар он ҷо кушем!
  - Идеяи бад нест, аммо шумо метавонед дарҳол худро зери оташи ханҷар пайдо кунед. Ман як варианти нармтарро пешниҳод мекунам. Як гардиши зуд, аз ҷангал наздик мешавад. - Аврора бо ангуштони бараҳнааш доирае сохт ва баъд панҷоҳангро такрор кард.
  -Магар вақтро беҳуда сарф кардан меарзад!? - Дар овози олим Маргарита шубхае буд.
  - Шаби зимистон хеле дароз аст. - эътироз кард Аврора. "Ғайр аз ин, душман набояд бидонад, ки мо танҳо ду нафар ҳастем." Хаёлеро ба вучуд овардан лозим аст: гуё хучум аз хушкй хам меояд, гуё ба мукобили онхо куввахои калон мавчуд бошанд.
  -Ин дафъа ба фикри ту розиям, шино мекунем! - Маргарита зуд киштиро ба ҳолати омодабош гузошт.
  Комсомол-духтарон дар киштии дамгиранда бо суръати тез харакат карданд. Ҳанӯз сарбозони ноаён, барои назорати виртуалӣ ва радар.
  Аз ҳаво бурида, онҳо аз якчанд киштӣ гузаштанд ва аз назди биноҳо, худро дар обҳои озодтар диданд. Дар рох онхо бо акулхои мутант вохурданд, вале бар хилофи эсминеци азим Анаконда, комсомолдухтарон буи хунро надиданд. Барои хамин хам ба онхо хучум карданй набуданд. Илова бар ин, Аврора як диски бумерангро бо ангуштони бараҳнаи худ оғоз кард:
  - Бигузор ба онхо максади нав дихад.
  Наҳангро захмӣ карда, чашмаи хунро аз баданаш берун кард. Ҳайвон ҷунбиш кард ва ҳамроҳонаш дарҳол бо даҳони кашанда ва дандонҳои мамонт ҳамла карданд. Ин даҳшатнок ба назар мерасид, ҳайвонҳои даҳшатнок дӯсти худро ба сутун кашиданд, вай дар ҷавоб ӯро бо дандонаш зад, вай зарба зад. Хуни сабзранг, равганолуд дар руи замин пахн шуд. Даррандаҳо ба ҷанг даромаданд ва шумораи осебдидагон афзоиш ёфт, онҳо дар навбати худ аз ҷониби дигарон тамом шуданд.
  - Вой, Маргарита! Аммо шумо метавонед ба осонӣ бо онҳо мубориза баред. Якеро гирифта, захмдор кард, ва дигарон худашонро пора мекунанд. - Аврора бо овози баланд пошида, пойҳои урёнашро пахш кард.
  - Бубинед, ахлоқи шайтон нақш мебозад. Ҳоҷат нест, ки нафрат нисбат ба ёри худ ва хоҳиши хотима додан ба заифонро таблиғ кунед. - Сафед барфин терминатор чашмак зад.
  - Мо бо сусткорон чанг намекардем. - Аврора, ки аз чашмони зумуррад дурахшид, хеле бо ифтихор гуфт. - Бар зидди ҳардуи мо чаҳорсаду ҳаштод нафар буданд ва дар пеш ҷанг ҳаст, ки ҳадди ақал ду ҳазор нафар аст, ки сесаду панҷоҳ нафари онҳо неруҳои вижаи интихобшуда ҳастанд, ки аз Ироқу Афғонистон ва Сомалӣ гузаштанд. Ва дигар чанговарон бетачриба нестанд.
  - Ра«иби «авї  исм ва иродаатро «увват меди®ад, туро «увват мебахшад - нотавон рѓ®атро фосид мекунад ва  исми туро заиф мекунад, туро нотавон мекунад! Пас, роҳи душвор ғалабаи осонтар медиҳад! - гуфт Маргарита доно.
  Комсомолецхо бандарро давр зада, ба канал баромаданд. Он аз бандар дур набуд, хатто садои сигнали киштихо ба гуш мерасид. Разведкачиёни чанговар худро дар канал пайдо карданд. Он хеле дароз ва аҷибе печида буд. Дар рох комсомолдухтарон кариб ба як аномалия дучор шуданд. Он чун чашмаи шаффоф хаворо хам кард. Ҳашарот ба назди ӯ парвоз карда, тухмҳои дурахшони худро дурахшиданд. Бо вуҷуди ин, он офаридаҳои болдорро ҷалб кард.
  - Ин чизе монанди несткунандаи пашша аст. - Диккатро ба худ чалб кард Аврора пошнахои барахнаашро дурахш зада.
  - Шояд ягон хел радиация хашаротро ба худ кашад. Ман ларзишҳои ултрасадоро дар ҳаво бо пӯстам ҳис мекунам. - хатто тарсончакона ларзид Маргарита.
  - Барои мо мушкили нав! Умуман, ин табиати аҷиби минтақа метавонад боиси сактаи дил гардад. - Дар овози "Аврора" оташин иаздик буд.
  - Ману ту ду дил дорем, аз ин рӯ дарҳол намемирем! - Маргарита худро хушбахт ҳис кард - Ин хуб аст, вақте ки шумо комилан одам нестед.
  Шайтони оташин дар ин бора дод зад:
  - Розй! Дар акси ҳол вай дар назди оташдон меистод ва дар ин ҳолат ҳомиладор мешуд!
  Бо вуҷуди ин, духтарон маҷбур шуданд, ки бозистоданд, аз бандҳо дур шаванд, якчанд маротиба ба паҳлӯ ҳаракат кунанд ва пуштибонӣ кунанд.
  Пас аз як аномалия дарҳол дигаре пайдо шуд, ин дафъа байзавии фосилавӣ. Хамаи ин харакатро душвор мегардонд. Бо вуҷуди ин, онҳо гузаштанд ва дар пеш як ҷӯйе пайдо шуд.
  Ба боло баромадан душвор аст, ҳаракати нақлиёт дар пеш аст, аммо ягон аномалия вуҷуд надорад. Дар болои алафхои аз шабнам пушида изи пои луч мемонад.
  Комсомолецхо пеш аз баромадан аз он бозистоданд. Шумо мебинед, ки якчанд каллаҳои "карам" медаванд. Растаниҳои мутант духтарони қариб фарқнашавандаро надиданд, як ҷуфти онҳо ба мӯза пешпо мехӯрданд (Хирсҳои ҷанговар навакак барои пинҳон кардани бӯй кафшҳои худро пӯшида буданд), вале аз афташ ба нохӯрдани худ бовар карда, аз ақиб афтоданд.
  - Мо бояд каме пеш шино кунем! - гуфт Аврора табассуми ҳайвонро берун карда. - Мо дар он чо киштиро мепушонем.
  - Бо худ бурдан қулай нест! - розй шуд Маргарита Коршунова.
  Хомӯш кардани муҳаррики реактивӣ барои конструкторҳо кори осон нест, аммо моҳии буридан низ ҳамин гуна принсипро истифода мебарад ва шикорчии дараҷаи аввал аст.
  Ҷустуҷӯи ҷои пинҳон, то ки як бачаи тасодуфӣ шуморо дастгир накунад, он қадар осон нест. Беҳтарин ҷой дар ин ҷо лонаи ҳайвони хатарнок аст. Масалан, як каламуши гӯсфанд. Ҳайвон хатарнок, куштан душвор ва андозаи хуки ваҳшӣ аст. Тарозу курку нест; Хусусан шабона. Духтарон ин гуна фикр мекарданд, ки киштии нафасгирандаро мисли киса пинхон карда буданд. Дар он чое, ки аз боло буттахо дар болои об овезонанд. Дар он ҷо духтарон ганҷҳои худро гузоштанд, ки бо шохаҳои буттаҳо пӯшонида шудаанд.
  - Хуб пинхон кардед? - дар рох машк карда пурсид Маргарита.
  - То сахар мехобид, сахар шуста мешавем! - Аврораи хашмгин сангро бо пошнааш дуруст кард.
  -Чӣ мешавад, агар каламуш-ракс худашро шиканад! - чанговарн комсомола хира кард.
  - Биё тирпарронем! Пӯсти он аз пӯсти аллигатор мустаҳкамтар аст ва баҳои баланд дорад. - бо чашмони зумуррадаш чунон кудакона чашмак зад Аврора.
  - Биёед фурӯшем! Биёед шахсияти худро дигар кунем ва касе моро намешиносад! - бо чушу хуруш забонашро берун кард Маргарита Корушнова.
  Аврора гиря кард:
  - ДУРУСТ!
  Духтарон каме дур шуданд, ки худи каламуш-рак пайдо шуд. Онҳо ях бастаанд ва қарор доданд, ки ҳайвони ваҳшӣ ҳоло зинда нигоҳ доранд. Дар баъзе ҷиҳат онҳо ба як роҳзан шабоҳат доштанд, ки як оиларо кушт, аммо паррандаеро аз қафаси худ раҳо кард. Каламуш бӯи қариб норавшани духтаронро муайян карда натавонист, гайр аз ин, сер шуда буд, ки мурғро чашид, ба хоб рафт.
  Хурраи ӯ чунон ғайриоддӣ аст, ки нолаи скрипканавози миёнаравро ба хотир меорад.
  Комсомолецхо кушиш мекарданд, ки зуд харакат кунанд ва дар айни замон касе онхоро надид, харакат ин кадар пинхонй буд. Онҳо ҳатто мӯзаҳои худро кашиданд.
  Аврора пои урён аз дугонааш на барои гирифтани маълумот, балки барои рафъи шиддат пурсид:
  - Хуб, манёври бартарафсозй чй тавр имконпазир аст?
  Маргарита бепарвой чавоб дод:
  - Магар ба аномалияхо пешпо нахурем.
  Шайтони оташин ангушташро ба лабонаш бурд:
  - Аммо яке аз инҳо хазида мебарояд.
  Аномалияи марворид аз зеризаминӣ. Вай хатто заминро нарм кард. Мисли як холаи азим, он аз байни қум, гил ва алаф медаромад. Вай чизеро, ки равған барин лалмист, тела дод. Баъд вай ба задан оғоз кард.
  - Ин нафратангез аст! - гуфт Аврораи оташин. - Ин мисли бусидани ду хук аст.
  Аномалия онхоро шунида, хавотир шуда, ба тарафи духтарон харакат кард.
  - Биёед, аз ҳам ҷудо шавем! - фармон дод Маргарита.
  Agile Aurora нафаҳмид:
  - Чаро ин хануз зарур аст?
  Терминатори Сафеди барфӣ хандид:
  - Биёед, шуморо маҷбур кунем, ки бо як санг ду паррандаро таъқиб кунед!
  Комсомолдухтар забоиашро нишон дода, бо он занбурро сайд карда, хоидан гирифт, аз ин гуна таклиф ба хайрат омад. Разведкачиён пароканда шуданд ва аномалия ях карда монд. Каме ларзиду афтодан гирифт, шӯълаи хурде аз кӯзаи нафт гузашт. Аммо, чунон ки зуд оташ гирифт, ҳамон қадар зуд хомӯш шуд.
  - Ин Пиромания нест! - Аврораи пойлуч пай бурда, чашмонашро чилва кард ва дархол чахида, ба сальтои пушт мубаддал шуд.
  - Бале, аномалияи Пиромания метавонад ба фалокат оварда расонад! - розй шуд Маргарита. - Акнун тезтар, мо вактро бехуда сарф мекунем.
  Хамин ки комсомолдухтарон ба чукурии буттахои навдахо, дарахтон, токхои мутант ба хам печида даромаданд, онхоро торикии кариб касногузар ихота кард. Танхо пусти дарахтон медурахшиданд, ба манзара намуди дахшатнок ва дигар олам медод. Бо вуҷуди ин, духтарон ба монокулярҳои шабона ниёз надоранд, инҳо барои одамони заиф, ки қобилияти мустақилона қабул кардан ва дар торикӣ дидан надоранд. Аврора қариб як дарахтро пахш мекард, ки нури радиоактивӣ масофаро фиреб медод ва аксар вақт масофаро фиреб медод.
  - Бало занад! - Иблиси оташи нопокро хеле дуруст зикр кард. Чунин ба назар мерасад, ки ягон аномалия вуҷуд надорад, аммо нур хам шудааст.
  - Ин фосген ва фосфор аст! - эълон кард Маргарита ва гардани лутфи худро печонд. Баъд аз ҳама, онҳо аксар вақт параметрҳои ҳаворо иваз мекунанд.
  - Пас инро бояд ба назар гирифт! - Аврораи сурх-муйсафед бо кинояхои кампинхоншуда розй шуд.
  Ҷанговар дасташро дар ҳаво ҷунбонд:
  - Дар аввал ҳаракати суст, баъд одат мекунем.
  Комсомолецхо охиста-охиста суръатро тезонда, кушиш мекарданд, ки хатто як шохаи зери пояшро на-кананд. Тарс на он қадар нозирони тасодуфӣ, балки офаридаҳои гуногун, ки метавонанд ба садо вокуниш нишон диҳанд.
  Аввалхо хушк буд, вале хамин ки духтарон бехи бехро кучонданд, ба болои онхо шаршараи хакикй рехт!
  - Об бояд вазнин бошад! - таклиф кард Аврора.
  - Даҳ фоиз аниқ! - розй шуд Маргарита.
  Шайтони оташин ҳашаротро бо пошнаи гипертитании худ кӯфт ва фикрашро баён кард:
  - Барои ҳамин шабнам хеле калон аст ва бухор намешавад!
  Гил дар зери кафи мӯзаам кӯфт. Ранги он ғайриоддӣ сабзу бунафш аст, мисли қабр. Ин ҳолат дар ҳама ҷо дар рӯи замин набуд, ба ҷуз дар минтақа.
  Пойҳо кӯшиш карданд, ки аз вай ҷудо шаванд, аммо пайраҳаҳо якбора зиёд шуданд, ки ин разведкаро осон кард. Ин танҳо ҳаракат кардан душвор аст, он ба пойафзоли шумо часпида, шуморо маҷбур мекунад, ки саъю кӯшишро сарф кунед. Аврора ва Маргарита ҳатто шоколади консентратро фурӯ бурданд. Алаф баъзан пайдо мешуд ва асосан дарранда буд. Вай аз байни гил хазида рафт ва кӯшиш кард, ки ҳашаротро гирад. Як печидагии ток, бутта, шоха, барг, гох бе бӯй ва гоҳе хушбӯй.
  - Ток аз кучо пайдо мешавад? - пурсид Маргарита. - Ин минтакаи иклими муътадил аст.
  - Натичаи мутатсия, реша гирифтаанд. Илова бар ин, дар минтақа назар ба он гармтар аст! Кариб понздах дарача. Дар ин чо тобистон назар ба Африкаи экваторий гармтар аст. Ё не, тақрибан ҳамон ҳарорат. - Аврораи зебое, ки аз афташ он чизеро, ки боре хонда буд, ба ёд овардан мехост, пешонии худро чинҷил кард.
  Маргарита хеле дилпурона гуфт:
  - Ҳанӯз чизе нест! Ақаллан барои мо.
  Аврора пои урён дар ҳаво чарх зада, чарх зад ва дод зад:
  - Мо хирси комсомолем ва ин хама чизро мегуяд!
  - Ёд дорам, боре моро ба Сахара бурданд. Ман як ҳафта бе хӯроку нӯшокӣ гузаронидам, аз миёни қум, ки мисли табақи паз дар болои бухорӣ сӯзонда буд, қадам задам, пойлуч ва ҳеҷ чиз зинда намондам! - Ман пай бурдам, ки Маргарита аз чашмонаш шарора мебарорад (на ба маънои маҷозӣ, балки айнан!). - Албатта, он чизе, ки гуворо буд, зиёд набуд.
  - Албатта! Ман аз ин ҳам гузаштам! Пойҳоям зуд ба он одат мекунанд, вале онҳо танҳо дертар хориш мекунанд. Ва пӯст дар офтоб тира мешавад. - Тасдиқ, хушҳол ва бозича мисли гурба аз Вирия Аврора.
  - Вақте ки бадан сафед аст, ба ман маъқул нест, он хеле занона ба назар мерасад. - Маргарита вонамуд накард, ки ба лаби кахр афтад.
  - Шоколад танӯр ҳоло муд шудааст. - бо дандонҳои пантерааш гурусна зад шайтони оташ. -Ин маънои онро дорад, ки шумо барои рафтан ба ҷануб пул доред.
  Духтарон кариб аз нозукихои чанги Чернобыль баромада рафтанд. Дар наздикии он сохили канали васеъ вокеъ буд. Буттаҳои зич, решаҳои барҷаста, чинорҳои мутант бо баргҳои васеъаш мавқеи пӯшидаи қулайро фароҳам оварданд.
  Маргарита хитоб кард:
  - Хайр, дар пеши назари мо Вижница.
  - Бале, шахри пештараи советй! Чаро Украина фахр мекунад, вай дар хайати Иттиходи Шуравй кариб як кишвари алохида шудааст. Охир, мо асрхо боз бо онхо мубориза мебарем! Барои хамин хам СССР галаба кард ва холо украинхо бародарони мо мебошанд. - Аврораи сурхча дастонашро васеъ кушода, ба боло парвоз карданй шуд.
  - Ва пештар бародарони рус доштанд. Ҳар як кӯдак медонад, ки Киев модари шаҳрҳои Русия аст. - васеътар табассум карда гуфт Маргарита. - Онҳоро эътиқоди муқаддаси православӣ ва решаҳои славянӣ муттаҳид мекарданд. Худи Худо фармудааст, ки СССР давлати ягона бошад. Аммо Бандера омад ва бедламро офарид - ин ҷанг буд. Бо вуҷуди ин, мо ғалаба кардем.
  - Тартиб бар пояе бунёд мешавад, ки семент имон ва рег ирода аст! Ва барои ин бисёр харомхоро зиндон кардан даркор! - сахт ги-рифта чавоб дод Аврора.
  Дидани шахр душвор нест. Дар ин чо хандак пур шудааст, аз девор гузаштан мушкил нест. Хонахо асосан кухнаанд, бинохои панчошьёна ва бинохои серошьёнаи сталинободиро мебинед. Духтарон аллакай ба биноҳои замонавӣ рафтаанд. Баъд Маргарита ба ёдаш омад:
  - Хаждах кудакро баровардан лозим, дуруст?
  - Бачахои мо ёрй мерасонанд! Мо дар шаҳр чунон воҳима эҷод мекунем, ки онҳо ҳаракатҳои моро пайгирӣ карда наметавонанд! - Аврораи пойлуч пулемёташро чунбонд.
  Чанговари барф-сафед ба атроф нигариста, магасро бурида, овозашро паст карда пурсид:
  - Агар гурезад-чй?
  Шайтони оташ мантиқан гуфт:
  - Ман ба тамаъкории ибтидоии ӯ умед мебандам. Ба гайр аз ин, ман акнун ба ин карикатура занг мезанам. Ман рӯҳияи ҷангии ӯро дастгирӣ мекунам.
  Маргарита Коршунова тамоман беақл гуррос зад:
  - Бехтарини ин кор бо як торсакии хуб ба руяш аст.
  Аврора зуд ангуштони пои бараҳнаашро давид ва бо тугмаҳо рақамро чида, бо овози баланд гуфт:
  - Шумо омодаед!
  - Бале, аммо дар ин чо чунин бесарусомонй буд! - дар чавоб чир-чир-чи-ри борик шунида шуд.
  - Ноумед нашавед, онро бо маккор баровардан осонтар аст. Ба гайр аз ин, пас аз чунин шаби пуртурон аз набудани бачагон касе тааччуб наме-кунад. - шайтони маккору сурхруй оханги уро паст кард.
  - Розй! Онҳо дигар ба мо аҳамият нахоҳанд дод! - Бигуре, ки коршиноси бача-думпинг, пур кард.
  - Моро мунтазир бошед, чи мешавад! Шояд мо боз панч фоизи дигарро илова кунем. - бо табассум гуфт Аврора.
  Суханони охирин таъсири ҷодугарӣ доштанд. Роззани девонавор хитоб кард:
  -Интизор хоҳам шуд, ҳатто агар охирзамон фаро расад!
  Аврораи сард, ки абрӯвони дарози худро истеҳзокорона баланд карда паст зада, фикр мекард: "Чӣ хел ин ба ман Яҳудоеро, ки дар интизори сутуни аспен интизор аст, ба хотир меорад".
  "Хуб, акнун мо амрикоиҳо ва ёриҳои онҳоро мезанем" гуфт Аврора сабзчашм.
  - Оё медонӣ, ки ман Амрикоро бахшида наметавонам? - муштхои худро фишурд Галина.
  - Чӣ? - хайрон шуд хирси сурх - комсомолец.
  - бомбаборон кардани шахрхои мо ва Япония! Ин ваҳшӣ аст! -Ман ҳатто шеър ҳам навишта будам! - Маргарита гранатаро чунбонд ва бо хашму ғазаб, ки як селаи ҳашароти мутантҳои мӯи пуст ба замин афтод.
  Аврора аз чояш хест ва шод шуд:
  - Биё суруд хонем! Ин ҷолиб аст.
  Ва Коршунова месарояд, овозаш чун хамеша аз васфи Химолой баландтар аст;
  Ситораи Ватанро Худованд дод,
  Бовар кунед, вай аз Офтоб нуртар аст!
  Ту аз они ман ҳастӣ, аз ин кишвар омадаӣ -
  Аз ту бидон, ки дилам аз алам мезанад!
  
  Дар ту мо комсомолецхоем чун укобон,
  Мо фашистонро несту нобуд мекунем ва пора-порахоро руфта мебарем!
  Ҳатто дар Юпитер мо тавонистем
  Меваҳои биҳишти ғайриимконро парвариш кунед!
  
  Зуҳра ҷои ишқ аст,
  Дар Миррих эҳсоси ҷанговар баландтарин аст!
  Занҷирҳои бадӣ ва шубҳаро бишканед,
  Охир, Худованди мутаъол мехоҳад, ки барои ҳама беҳтаринҳо кунад!
  
  Биёед фишори кайҳонро мағлуб кунем,
  Биёед манаҳро бо қалмоқе сахт бигирем!
  Душман аз қудрати ҷаҳон торумор мешавад,
  Ва Юнкерҳо аз камони кӯдаконаи оддӣ парронданд!
  
  Танҳо як сенария вуҷуд дорад - онро гиред ва ғолиб шавед,
  Мо наметавонем натиҷаи дигареро бидонем!
  Ва гурги рейхро наканда,
  Аз сарбоз ба руяш най мегирй!
  
  Аммо най ба ту фоидае намеорад,
  Мо каме динамит илова мекунем!
  Чунин парвози зуд
  Вакте ки пролетариат болгаро зад!
  
  Ҳаракати оянда чун тӯфон мегузарад,
  Ва охири бозӣ як матри ғолиб хоҳад буд!
  Охир, ғазаби мо вулқони девона аст,
  Интиқом бар ҳаром, гурбаи даҳшатнок!
  
  Мо бандиҳоро ба Берлин пахш кардем,
  Париж зери парчами Русия озод аст!
  Мо духтарони Ватану писаронем,
  Вақте ки мо зиёфат мекунем, асалро бо завқ мехӯрем!
  
  Альбиони туман акнун мисли бародар аст,
  Ню Йорк мисли пирог дар табақ баромад!
  Парчами сурху арғувонии кӯкнори мо,
  Зери он тамоми одамон аз озодй шоданд!
  . БОБИ Љ 12.
  Олег Рыбаченко хам хобе дида буд, ки хатто оддй набуда, вале ачоиб буд. Гӯё ӯ ва Дима фаъолияти низомии худро идома медиҳанд;
  Ҳардуи онҳо ҳамчун ихтиёриён дар дивизияи кӯдаконаи SS, ки аз ҷониби Фюрери мазлум ташкил шудааст, номнавис шуданд. Чунин ба назар мерасад, ки Гитлер дар ин воқеият ниҳоят девона шудааст. Ростй, аз тарафи дигар, вай ба кадри кифоя эхтиёткорй дошт, ки бо СССР чанги ноумедона cap накунад.
  Аз тарафи дигар, чаро писарбача бояд таълими низомӣ нагирад? Чаро онҳо бояд мисли барчукҳо шир бихӯранд?
  Олег Рыбаченко ва Дмитрий хамрохи дигар батальони хурдсол ба Африка парвоз карданд. Наклиёти шашмотории немис метавонад то дусад десантчии мусалладро кашонад. Аммо дар он ҷо як батальони пурраи сесад нафар ҷанговарони навъи ҷавони Гитлер Югент мавҷуд буд. Сесад писарбачаи тахминан дувоздаҳсола ба назар чунин менамуд, ки ҳанӯз хеле давандагӣ буданд, аммо дар асл онҳо писарони махсус интихобшуда буданд, ки аллакай каме таълими ҳарбӣ гирифтаанд.
  Фюрер мехост, ки дар чанг харчи бештар наврасон иштирок кунанд. Дар Африка куввахои асосии Англия аллакай торумор карда шудаанд, гарчанде ки дар Судон хануз гарнизонхои пурзур мавчуданд. Дуруст аст, ки кушунхои мустамликадорон комилан эътимоднок нестанд ва ба таври чиддй гуем, подразделенияхои Англия. Онҳо комилан англисӣ нестанд. Онҳо он қадар хуб мусаллаҳ нестанд, махсусан бо танкҳо, кӯшиш кунед ва таҷҳизотро дар саросари метрополия интиқол диҳед. Аз ин рӯ, хатари талафоти калон барои писарон хеле кам аст. Интизор меравад, ки он дар сатҳи машқҳои оддии тактикӣ баргузор шуда, насли наврас таҷрибаи ҷангӣ андӯхта шавад.
  Олег Рыбаченко ва Дмитрий бо забонҳои олмонӣ (душмани эҳтимолӣ), инчунин англисӣ, испанӣ ва фаронсавӣ хуб медонанд. Мактаби онҳо низ элита аст ва фарзандони шӯравӣ, аз рӯи назария, бояд аз ҳама оқил бошанд.
  Бачаи немис, ки аз афташ яке аз рохбарон буд, кадбаланду мушакдор Ханс Фейер даст фишурда, росткавлона гуфт:
  - Мо интизор набудем, ки русҳо ин қадар қавӣ ва оқил бошанд. Масалан, роҳи моро мисли немисҳои дараҷаи аввал буғ кунед!
  Олег Рыбаченко хоксорона гуфт:
  -Дар ин чӣ тааҷҷубовар аст? Шояд мо бояд ҷанг кунем, аммо агар шумо ба разведка раведу немисиро надонед, чӣ қадар маълумот ҷамъ хоҳед кард?
  Ҳанс розӣ шуд:
  - Ин дуруст аст! Аммо дар маҷмӯъ ба мо таълим медоданд, ки шумо як инсони рус ҳастед. Славянҳо як марҳилаи гузариш байни маймун ва одам мебошанд. Яъне, аз нигоҳи рушди зеҳнӣ як рус каме болотар аз ҳайвони хонагӣ аст.
  Дмитрий бо ғазаб муштҳояшро фишурд:
  - Бале, барои ин гуна суханхо мушт зада метавонам.
  Ханс муштхои худро фишурда далерона чавоб дод:
  - Танҳо интихоби силоҳ аз они ман аст. Бо дастпӯшакҳо шумо қаҳрамони нимҷаҳон ҳастед, аммо дар бораи дуэл бо нунчакҳо чӣ гуфтан мумкин аст?
  Дмитрий ҳайрон шуд:
  - Ва он чӣ аст?
  Писарбачаи элитаи олмонӣ мехост, ки донишмандии худро нишон диҳад, ҷавоб диҳад, аммо Олег Рыбаченко ӯро зад:
  - Ин як асбоби кишоварзист, ки дар Чин барои буридани бандҳо истифода мешавад. Мугул-тоторхо ба хитоихо бурдани ярокро манъ карда буданд, бинобар ин онхо ин асбоби ба назар безарарро ба кулохи марговар табдил доданд. Системаи томи муборизаи нунчукхо тартиб дода шуд. Пас аз он дар охири асри нуздаҳум аз ҷониби Ҷопон қабул карда шуд. Эҳтимол, он аз онҳо ба нерӯҳои SS омадааст.
  Ҳанс эътироз кард:
  - Албатта, на ин тавр. Фюрери бузург дах сол пеш аз Хитой якчанд гуру-ро даъват карда, фармон дод, ки мактаби чангии тан ба тан ба Рейхи сейум ба мактаби пешкадамтарин дар чахон табдил дода шавад. Шумо набояд фикр кунед, ки мо немисҳо, миллати олӣ буда, аз дигар халқҳо чизе омӯхтан намехоҳем. Мактаби харбии немиси мо ба назар гирифтани ҳадди аксар омили инсониро талаб мекунад.
  Дмитрий бошуурона сар ҷунбонда, ин фикрро тасдиқ кард:
  - Ва советй хам. Сталин гуфта буд - техника дар давраи бозсозй хама чизро хал мекунад! Ва баъд дар панчсолаи дуйум чунин идеяро ба вучуд овард - хама чизро кадрхо хал мекунанд!
  Олег Рыбаченко дар ин чо чизи дигар гуфт:
  - Бояд бигуям, ки бо омили инсонй на хама кор пеш меравад. Масалан, дарачаи тайёрии техникии чанговарон дар СССР акиб мемонад. Аммо дар маҷмӯъ мо дар боло ҳастем!
  Ҳанс пешниҳод кард:
  - Оё шумо мехоҳед, ки Ҳитлер Ҳешро бозӣ кунед?
  Бачахои советй дар хайрат монданд:
  - Ва он чӣ аст?
  Ҳанс чашмак зад:
  - Охирин ихтирооти Фюрери бузург. Монанди шохмот, ки онро на ду кас, балки чор кас, ду ба ду. Аммо дар як тахта чорсад ҳуҷайра. Он дорои танкҳо, тупҳои худгард ва киштиҳои ҷангӣ мебошад. Ҳар кадом чиҳил рақам ва ҳамагӣ яксаду шаст аст. Баъзеҳо мисли шоҳмот ҳаракат мекунанд, дигарон ба таври дигар ҳаракат мекунанд. Илова бар ин, боз чанд навоварии дигар... Масалан, танк ва киштии размӣ танҳо метавонад танкҳо, тупҳои худгард ва Линкҳо ва аскарони пиёдагардонро ё якҷоя ё дар сурати ба як хатти муайян расида, силоҳи худро мустаҳкам гардонад. Умуман, бозӣ хеле мураккаб аст, ба шоҳмот тамоман монанд нест.
  - Ба вай нишон диҳед. - пурсид Олег Рыбаченко.
  Ханс аз сумкааш тахтаи катшавандаро гирифт. Он ҳалқадор ва хеле паймон буд. Рақамҳо магнитӣ карда шудаанд. Чиҳил якхела ҳар як. Худи тахта хеле консервативӣ, росткунҷаест. Қоидаҳо ҷолибанд, аз ҷумла, қариб ҳама рақамҳо аз ҳаракаташон фарқ мекунанд, ба истиснои танкҳо. Онҳо ҳам метавонанд бо як зарба зананд ва роҳ раванд.
  Тавре ки интизор мерафт, тавонотарин рақам киштии ҷангӣ, заифтарин пиёдагарди сабук аст. Дар ин чо тупхои худгард ва ачоиб, самолётхо як-як, балки як самолёти хучумкунанда, киркунанда, бомбаандоз ва гидросамолёт низ буданд. Ба гайр аз киштихои харбй, эсминецхо низ хастанд. Чанговарони пиёда низ гуногун, механиконидашуда, оддй ва савора мебошанд. Яъне, фаҳмидани қоидаҳо осон нест. Олег Рыбаченко дархол кайд кард:
  -Не, ин бозӣ наметавонад аз рӯи маъруфият шоҳмотро мағлуб кунад. Сатҳи мушкилот танҳо аз диаграммаҳо берун аст!
  Ҳанс розӣ шуд:
  - Бале, дар ин ҷо таҳия кардани стратегия осон нахоҳад буд. Ва шумо наметавонед китобҳои оқилона нависед. Аммо ин маҳз барои ориёиҳост!
  Дмитрий розӣ шуд:
  - Бале барои ориёиҳо! Биёед бозӣ кунем!
  Олег Рыбаченко огоҳ кард:
  -Лаззат кам мешавад!
  Ҳанс писари дигарро даъват кард ва як ҷуфт ташкил карда, бар зидди писарон бозӣ кардан гирифт. Ман қаҳварангро интихоб кардам. Олег ва Данка табиатан сурханд!
  Бозӣ воқеан дар аввал ҳаяҷоновар набуд, аммо баъд писарон ба он ҷалб шуданд. Олег Рыбаченко хамчун стратеги зодаи худ ташаббусро ба дасти худ гирифта, душманонро аз канот пеш гирифт. Дар бозии фюрер умуман подшох набуд ва штабро аз даст надода кучидан мумкин буд.
  Аммо ба писарон иҷозат надоданд, ки бозӣ кунанд. Огоҳӣ садо дод...
  - Ҳамлаи ҳавоӣ!
  Бачахо якбора ба суи иллюминаторхо шитофтанд. Ҳарчанд тирезаҳо танг буданд, шумо наметавонистанд ба воситаи онҳо хеле хуб диданд ва ҳатто як пажмурда буд.
  Самолётхои десантй дар як колонна ва албатта, бо хамрохии чанговарони хуб мусаллах парвоз мекарданд.
  Дар ин чо зиёда аз дах нафар англисхо набуданд. Спитфайрсхо диданд, ки бештари немисхо аз пулемётхо оташ кушода, мехостанд аз масофаи дур ба онхо зарба зананд. Аммо худи онхо чавоб гирифтанд. Се ҳавопаймои нерӯҳои ҳавоии шоҳона ба тамокукашӣ шурӯъ карданд ва боқимонда гурехт.
  Писарон бо овози баланд ҳуштак заданд, аммо касе қасам нахӯрд - интизом. Аммо онхо ботинкаашонро поймол карда, як катор шухихои намак заданд.
  Албатта, нақлиёт ҷангиёнро таъқиб карда наметавонад, фарқияти суръат фармоиши бузург аст, бинобар ин писарон бояд ором шаванд ва ба кори худ баргарданд. Баъзеҳо ҳатто ба push-up оғоз карданд, дигарон бошанд, абс карданд.
  Аммо Олег Рыбаченко чунон илҳом гирифт, ки ба сурудхонӣ шурӯъ кард, бо овозе, ки қодир аст на танҳо шоҳ, балки императори дурӯғгӯёнро (Гитлер!) аз худ дур кунад;
  Мо ба ҷанги шадид ва марговар парвоз мекунем,
  Пионерон фарзандони коммунизм мебошанд!
  Худованди мо Сварог ҳамеша бо ман аст,
  Асосхои реваншизмро торумор кунем!
  
  Мо ҷасорат ва қувват дорем,
  Ҳар як мошин метавонад ҷамъ кунад!
  Фашистонро шикасти хашмгин интизор аст,
  Бемаънӣ гап назан, Фриц!
  
  Вермахт дар наздикии Москва сахт зада шуд.
  Мо шуҷоати далеронаи худро нишон додем!
  Паразити лағжиш кӯфта шуд,
  Мо ғалаба кардем, мо онро комилан ҳисоб мекунем!
  
  Фриц минбаъд чӣ кор карда метавонад?
  Фақат панҷаҳоро боло кунед - зуд таслим шавед!
  Ва ба гулӯи Адольф - як тупи тез,
  Бигузор хар роли масхарабозро бозад!
  
  Вазифаи мо садо додани сурохи зафар аст,
  Ҷамъоварии легионҳои сурх!
  Ва бераҳмона сари таҷовузкорро буридан,
  Акаллан аз мактаб рост ба фронт омадаанд!
  
  Мо харчонибаро мезанем, ки гуё аз Миррих таваллуд шуда бошем,
  Ва дар ҳама ҷо Краутҳо марҳамат мекунанд!
  Мо фарзандони як бузургем, ки дар он ҳама кишварҳо баробаранд -
  Бигзор марш аз тасвири чеҳра тасдиқ карда шавад!
  
  Гитлер фикр мекард, ки Замини моро ишғол кунад,
  Ва ҳоло ӯ дар зери зарбаи худ як зарба дорад!
  Баъд аз ҳама, олмонҳо мехостанд ҳамаро ба бозӣ табдил диҳанд,
  Ва як писари оддӣ онҳоро ба замин гузошт!
  
  Бо "Паланг" чӣ шуд - ӯ ба металл рафт,
  Аз он самоворҳо бо чойи ширин месозем!
  Краутҳо онро гирифтанд - шикасти шадид дар шохҳо,
  Мо дар Берлин дар мохи май гарми дурахшонем!
  
  Ва Адольф ба ҷои галстук ҳалқа гирифт,
  Вай гардани рақибаш-ҷаллодро сахттар кард!
  Барои гуноҳҳояш ҷазои сахте гирифта шуд,
  Ва ҳоло ман Олмонро бо танкҳо поймол мекунам!
  
  Худи Сталини кабир комсомолецро мукофотонид.
  У фармон дод - ситораи калони "Победа"!
  Ба Ватани мукаддас чй кадар кувва додем,
  Дедконони мо дар дуньёи охират чй гуна шод мешаванд!
  Аҷиб аст, аммо ӯро барои чунин суруди фитнаангез ваҳшиёна кафкӯбӣ карданд - ҳама дар ин ҷо комилан девона шудаанд, ё чӣ?
  Вакте ки Олег Рыбаченко сурудхониро ба охир расонд, хаёл халалдор шуд ва онхо боз аз нав бедор шуданд, ин дафъа на ба таври оддитарин, балки онхоро гирифта, бо оби хунук мепошанд. Баъд аз он боз ин занҷирҳо дар дастонам ва гузариши сутун ба ман захмҳои даҳшатнок доданд... Онҳо ба ман ҳатто субҳона надоданд! Давра! Дуруст аст, ки немисҳо дар ҷои худ монданд ва маҳбусон оҳиста-оҳиста бо роҳи ҳалқа ҳаракат мекарданд. Ин чӣ маъно дорад, маълум нест. Рохе, ки бо асфальту сангфарш. Пас аз чанд соат пошнаи лучам сӯхта, сахт хориш карданд. Бисёр духтарон хунравӣ карданд.
  Баъд, гарчанде ки шом ҳанӯз дур буд, ӯро бе тантана пеш бурданд ва саросема аз занҷир кушоданд ва фармуданд, ки хобад.
  Олег Рыбаченко ва дигар духтарон саросемавор итоат карданд. Ва гарчанде ки ман тамоман хоб карданро ҳис намекардам, ба оғӯши худои хоб ва рӯъёҳо Гипноз (ки Зевси Қодири Мутлақ маҷбур шуд, ки чашмонашро пӯшад!) ногаҳон ва ногузир омад.
  Ва боз бачаҳо дар хидмати пуршарафи ҳарбӣ пешраванд, ҳатто агар он артиши ягон каси дигар бошад;
  Батальон, ки аз чанговарони чУнг-фарй иборат буд, бачахои сесаду дувоздахсола дар худи хамин чо аз нав сохта, ба чануб гузаронда шуд. Дар аввал писарбачаҳоро бо мошинҳо як-ду километр роҳ ронданд, вале баъдан, аз афташ, роҳбарият аз ақидаашон дигар шуда, тасмим гирифт, ки ба писарон барои зинда мондан як мусобиқа диҳад.
  Писарон маҷбур шуданд, ки либосҳояшонро пӯшанд, танҳо дар тан шорти ҳарбӣ ва аз ин рӯ қариб урёну пои луч бо халтаҳо дар китф монда, ба ҷануб давида рафтанд.
  Албатта, ба онҳо иҷозат дода шуд, ки бо нури офтобии нав ва хеле муассир пошида шаванд ва масир на аз биёбон, балки аз алафҳои нармтар ва на он қадар гарм, зеро он қад-қади дарёи Нил ва дар атрофи чашмаи амиқ мегузашт. алафу дарахтон меруфтанд, вале ба хар хол имтихон аз хама душвор буд. Азбаски мо маҷбур шудем, ки дар гармои ваҳшии Африқои июл ва ҳатто бо автоматҳо, инчунин ҷузвдонҳо бо лавозимот гурезем.
  Албатта, дар батальони махсус писарбачаҳое буданд, ки ранги миллати немисро муаррифӣ мекарданд ва тарбияи ҷисмонии шоиста доштанд, вале ба ҳар ҳол.
  Ҷанговарони ҷавон саф ороста буданд ва фармондеҳи онҳо, ки ба онҳо монанд буд, қадбаланд бошад ҳам, мушакҳои Аполлон дошт, фармон дод:
  - Хайр, бародар! Медонам, ки бароят душвор аст, аммо вазифа вазифа аст! Мо бояд то бегох панчоху хашт километр рохро тай кунем! Ин фармон аст.
  Олег Рыбаченко кайд кард:
  - Хмм ҳа! Калимаи ин тартиб мисли имло садо медиҳад! Шумо наметавонед ӯро сарфи назар кунед.
  Димка кайд кард:
  - Ман омодаам, ки шартгузорӣ кунам, ки мо онро иҷро намекунем!
  Ханс Фейер эътироз кард:
  - Мо вазифадорем, ки онро иҷро кунем, зеро мо ориёӣ ҳастем! Ва шумо русҳо низ ориёӣ ҳастед, агар шумо ба беҳтарин баталёни Ҷунгфолк дохил шавед.
  Борхалтаи пуштам дар баробари тир, об ва рацион хаждах кило, илова бар он автомат, ки вазнаш се килограмм аст. Бисту як килограмм вазн хатто барои одами калонсол душвор аст, агар шумо муддати дароз рох раведу баъд давед ва хатто дар зери офтоби сузон.
  Олег Рыбаченко пои худро ба алаф молид. Писарон дар мӯзаҳои чармӣ (пӯст дар ҳақиқат сунъӣ аст, аммо ба ҳар ҳол ягон намуди кирзач нест), дар ин ҷо давидан душвор аст; Кроссовка ё пойафзоли теннис беҳтар мебуд, аммо дар шароити ҷанг дар Олмон ин як айшу ишрат аст ва онҳо тасмим гирифтанд, ки писаронро вайрон накунанд.
  Фармон садо дод ва ҷанговарони Ҷунгфолк ба давидан шурӯъ карданд, дар ҳоле ки кӯшиш мекарданд, ки намуди ташаккулро нигоҳ доранд.
  Боди тару тоза аз дарёи Нил вазида, танаи бараҳнаву мушакҳои писарбачаҳои ҷанговарро ба таври форам мевазид. Онҳо то андозае титанҳои наврасиро ба хотир меоварданд, ки омодаанд ба осмон ҳамла кунанд. Онҳо давида, устуворона нафас мекашиданд, қариб пои пиёда мезаданд. Дар пеш аз хама баландтарин ва, албатта, Димкаи кадбаланд, гарчанде шаш писар, аз чумла командир, аз у баландтар буданд. Олег Рыбаченко, ки аз меъёр каме болотар буд, қади ёздаҳсолааш (дар муқоиса бо воқеияте, ки пас аз гузаштагони қаҳрамононаи худ гирифта буд!) маҷбур шуд, ки қариб дар ниҳоят шитоб кунад. Ростй, дар ин бобат бартарй дошт: пошнаро майда кардан, ё зери чои нишастаашон лагад задан кам буд. Вай дар ин ҷо ҷавонтарин аст, аммо албатта заифтарин ё махсусан аблаҳ нест.
  Сарборӣ намоён аст, аммо ба ҳар ҳол қобили қабул аст ва ҳама таҷрибаи давидан бо борро доранд. Ҳатто бо вазни зиёд, вақте ки онҳо, масалан, шарикро дар китфи худ мебурданд.
  Дар зери пои урёни пои урён гох-гох ба шохахои шикастаи хурмо ё конакхо мечакида ё кафида, баъзан гиёххои хоре пайдо мешаванд, ки писарбачахо кушиш мекунанд, ки гирду атроф гузаранд. Алаф гарм мешавад, аксар вакт хушк мешавад, вале, албатта, мисли реги биёбон намесузад. Умуман, ҳоло ҳам зиндагӣ кардан мумкин аст, аммо Офтоб тулӯъ мекунад ва гармиро зиёд мекунад.
  Ханси қадбаланд, ки тақрибан ба Дмитрий баробар аст, китф ба китф медаванд. Як чанговари немис аз чанговари чавони советй мепурсад:
  - Хуб, ҳоло шумо дар ҷанг ҳастед! Албатта, ман то ҳол бӯи яроқро надидам, аммо ҳама чиз дар пеш аст. Оё шумо умуман ҳаяҷон эҳсос мекунед?
  Дмитрий ростқавлона ҷавоб дод:
  - Ҳоло не! - Ва боз сарашро гардонда илова кард. - И«рор мешавам, ростї не!
  Ҳанс таҳқиромез хурӯшид:
  - Бале ман ҳастам! Рости гап, ҳа! Хуб, кадоме аз писарбачаҳои ҳамсоли ман қонунӣ ба ҷанг рафта метавонад. Ҷанг, тирандозӣ, куштан, таркондан, асир шудан. Охир, ин романтика аст. Шумо ва Олежка низ мехостед худро ҷанговарони зинда ҳис кунед ва аз одат дур шавед!
  Димка катъиян эътироз кард:
  - Ҳаёти мо муқаррарӣ нест. Умуман, пешрав будан, хатто рохбар ва спортсмен будан хеле шавковар аст.
  -Пас чаро бо мо номнавис шудед? Оё шумо аз кушта шудан ё маъюб шудан наметарсед? - шӯхӣ кард Ханс.
  Димка, ки лақаби Илья Муромец буд, каҷ кард:
  "Бинобар ин ман имзо гузоштам, то нишон диҳам, ки русҳо аз немисҳо бадтар мубориза бурда наметавонанд." Вагарна тамоми дунё аз пирӯзиҳои шумо менависанду ҳарф мезананд...
  Ҳанс хандид:
  - Бале, ҳа! Дар бораи галабахои мо, шухрат дар тамоми коинот. - бо ифтихор синаи фарохашро пуф кард бачаи чанговари коматбаланд. - Ва шумо, русҳо, лашкари хурди Финландияро базӯр нест карда метавонед. Шумо чизе барои фахр кардан надоред!
  Дмитрий хафа шуда, худро базӯр нигоҳ дошт, то муштҳояшро истифода набарад, эътироз кард:
  - Мо хам Халхин Гол дорем!
  Ҳанс таҳқиромез хурӯшид:
  - Як задухӯрди хурд, дар ҷое дар Осиё. Ва бачаҳои мо аллакай Аврупо ва қариб тамоми Африқо ва Осиёро гирифтанд. Ва мо Русияро тасарруф мекунем, ин барои мо як пораи торт аст!
  Дмитрий чашмонашро хашмгинона духт:
  - Нагиред, дастонатон кутох!
  Ханс хандид:
  - Мо шуморо чй тавр мачбур кардем, ки Шартномаи сулхи Брестро имзо кунед? Шумо ба мо заминхое додед, ки то Днепр хисоб карда, се баробар зиёд найду шамшер. Дар ин маврид дар бораи рус ҳамчун сарбоз чӣ гуфтан мумкин аст?
  Димка худро гурӯҳ-гурӯҳ карда, ният дошт, ки Гансро як мушт занад ва қувваи худро ҳамчун чемпиони "нимҷаҳон" медонист, шояд бачаи немисиро нокаут мебурд, аммо... Ман намехостам, ки ғафлатро шикастам. ташкил карда, ба мубориза шуруъ мекунанд. Ва ҳангоми баҳс истифода бурдани муштҳо хуб нест. Ба истиснои ин ҳолат, ба эҳтимоли зиёд вай боздошт мешавад ва ӯ вақт надорад, ки нишон диҳад, ки русҳо аз немисҳо бадтар меҷанганд. Бинобар ин, Дмитрий оромона эътироз кард:
  - Мо русхо шуморо дар замони Фредерик II зада, хатто Берлинро гирифтем. Ва вакте ки Наполеони Бузург ба шумо фармон дод, нисфи армияи у немисхо буданд ва дар чанги якуми чахон рахнашавии Брусилов буд. Ва шумо Парижро нагирифтед, зеро аскарони мо қариб Конигсбергро забт карданд.
  Ҳанс як муқобили хеле вазнин пайдо кард:
  - Вале ба хар хол дар набардхои охир бо мо маглуб шуда будед! Ва одаму миллатро пеш аз хама аз руи амалхои охиринаш бахо медиханд!
  Дмитрий ба таври асоснок эътироз кард:
  - Дар замони подшох мо саноати акибмонда, махсусан дар сохаи харбию техникй доштем. Холо бошад, мо саноати чиддиро тараккй додем. Масалан, шумо танки КВ-2-ро дидед. Он бо гаубицаи 152-миллиметра мучаххаз карда шудааст. Оё шумо, олмониҳо, чунин чизе доред?
  Ҳанс хандид:
  - Французхо дар танкхои С-2 хам гаубицахои аз ин хам калонтари калибри 155 миллиметр доштанд, вале ин моро аз торумор кардани хавзхои шиноварй, ки тачхизоти назар ба хозира заифтар буд, бозмедорад. Кувваи асосии Вермахт бартарии омили инсонист!
  Дмитрий чеҳраашро бо зарбзада яксон кард:
  - Агар чемпиони "ним дуньё" шуда бошед, чаро шумо аз чихати омили инсонй бартарй доред? Ва мағлуб кардани беҳтарин бачаҳои худ?
  Ҳанс комилан оқилона изҳор дошт:
  - Истисноҳо баъзан танҳо қоидаҳоро тасдиқ мекунанд. Балки, қариб ҳамеша! Акнун, агар ходисахои алохида не, балки дарачаи тайёрии харбиро умуман гирем, пас ин чо...
  Дмитрий хашмгин шуд:
  - Шумо намедонед, ки мо дар кадом сатҳ омодагии ҷангӣ дорем ва машқҳо дар артиши шӯравӣ чӣ гуна сурат мегиранд. Демак, тахмин қилиш шарт эмас!
  Ханс мантиқан қайд кард:
  - Дар Испания мусобикаи мактаби харбии советй, доктрина ва олмонй барпо гардид. Мо техника ва яроки худро санчида. Натичаи галабаи мактаби харбй ва санъати стратегии мо, мустахкам шудани режими Франко мебошад. Ҳамин тавр, мо аллакай бо бачаҳои шумо мубориза бурдем ва ғалаба кардем!
  Дмитрий-Мурометс бо таассуф гуфт:
  -Шумо аз мо хеле зиёд аскарон доштед! Шумо танҳо миқдорро гирифтед!
  - Ман инро намегӯям. - Ганс сарашро паст карда, хомуш шуд, аввалин аломатхои хастагй пайдо шуданд ва сухан гуфтан душвор шуд.
  Бадтарин чиз, албатта, гармй аст. Офтоб бемайлон ба зенити худ наздик мешуд. Ҳеҷ яке аз писарон ба ин одат надошт. Олмон ва Русия кишварҳои шимолӣ ҳастанд ва дар тобистон онҳо хеле кам аз сӣ дараҷа гарм мешаванд. Ва ин Африка дар мохи июль аст ва насими аз Нил вазиданро бас кардааст.
  Пойхои урёни писарбачахо алафи хушкро торафт бештар меканд ва баъд ногахон ба охир расид ва тамоми километрро шагалхои сухта пушонданд. Ин хеле дарднок буд ва баъзе писарбачаҳои камхуддор чиррос заданд. Аз онхо арак мечакида, ба руи шагалхои тафсон мерехт.
  Олег Рыбаченко ва Дмитрий ва аксар писарони дигар, ки дар рухи спарта-нистй тарбия ёфтаанд, кушиш мекарданд, ки табассум кунанд ва азоби худро нишон надиханд. Онхо дар бораи чизи дигар фикр мекарданд. Инак, Олег Рыбаченко тасаввур кард, ки пои урёнашро дар болои стенка алов мелесад ва аз у сирри мухими давлатиро кашида гирифтан мехостанд. Ва ӯ бояд ба он таҳаммул кунад ва нишон надиҳад, ки озор дорад ё метарсад. Илова бар ин, писарбачаҳо дар шароити вазнин калон шуда, пошнаашон он қадар нарм набуд, шоир ва шағали сиёҳ ҳарчанд сӯзонд, аммо на он қадар пӯсти ноҳамвор пуст.
  Дере нагузашта зарбаҳои гармӣ ба амал омаданд. Тақрибан дар як вақт чанд писарбачаҳои аз ҳад гарм аз ҳуш рафтаанд ва маҷбур шуданд, ки онҳоро бо замбурҳои сабуки қатшаванда бардоштанд.
  Олег Рыбаченко худ ба худ кайд кард, ки немисхо умуман техникаи хуб доранд. Оё мумкин аст, ки дар Армияи Сурх барои кашондани ярадорон аз дюралюмин асбоберо пайдо кунед, ки онро дар халта пинхон кардан мумкин аст.
  Аммо давидан бо бори иловагӣ дар дастҳо душвортар аст ва пошнаи луч бо афзоиши фишор шадидтар сӯхта мешавад. Аз ин рӯ, онҳо дар ҷаҳаннам ихтиёрӣ-иҷборӣ қарор доранд. Олег Рыбаченко хатто фикр мекард: рафиконаш ба ин гуна озмоиш чй гуна муносибат мекунанд, хамаи онхо зинда мемонанд.
  Хатҳои васеи шағалҳои гарми сиёҳшуда бо алафи нешзада ва хушк омехта шуданд. Илова бар ин, фармондеҳ оҳиста-оҳиста бачаҳоро аз дарёи Нил дур мекард, ки зоҳиран ба манотиқи аҳолинишини Миср ворид нашаванд.
  Боз баъзе писарбачаҳо ба ларза даромаданд ва бачаҳо, ки аз калтаки офтоб хаста ва ё ҳайратзада шуда буданд, бо латтаи аз об таршуда сарҳояшонро пӯшида, ба замбурҳо хобонда буданд. Бархе аз онҳое, ки қаблан ба зарбаи сабук дучор шуда буданд, ба саф даромаданд ва давиданро идома доданд.
  Аммо кувваи чавонон кам шуда, кариб нисфаш аз кор баромад.
  Нихоят командир хам хеле хаста шуда гуфт:
  -Ба ҳама амр мекунам, ки истироҳат кунанд! Мо ба ҳадди ниҳоӣ расидем! Худро бо сояафканҳои офтобӣ пӯшонед, оби сирко ва шоколадро бинӯшед. Пас аз он шумо ҳангоми хобидан машқҳои нафаскаширо иҷро мекунед!
  Бачахои чанговар бо хори заиф хитоб карданд:
  - Мо ба ичрои хар як супориш тайёрем!
  Сарфи назар аз нури офтоб, пӯсти кӯдак сурх ва хом буд. Дар болои алафи хушк хобидан нороҳат буд, бачаҳо ба зери худ селофан гузоштанд.
  Дмитрий ва Олег Рыбаченко дар як хайма дар пахлуи якдигар чой гирифтанд. Ба назар чунин менамуд, ки бачаҳо каме хушк шуда, пӯсташон тира шудааст. Пойҳои урёнам сӯхта, сахт хориш мекарданд, бояд пойҳоямро боло бардоштам, то хун холӣ шавад ва каме ҳам осонтар шавад.
  Дмитрий қайд кард:
  - Мо медонистем, ки чанг асал нест, вале ба ин дарача не!
  Олег Рыбаченко гамгинона ваъда дод:
  - Инҳо танҳо гуланд. Вакте ки хунро мебинеду ба ҷасади аввалини худ нигоҳ мекунед, мефаҳмед, ки ин ҳама дар рӯи тафсон давидан чизе нест!
  Дмитрий шикамашро макида гуфт:
  - Дар китобҳо, албатта, дар бораи он менависанд, ки вақте ки шумо бори аввал одамро мекушед, чӣ ҳис мекунад. Ҳатто агар ин як шахси бад ва душмани шумо бошад ҳам, омодаед, ки рӯдаи ӯро рехт. Аммо ба ҳар ҳол ин...
  Олег Рыбаченко кайд кард:
  - Дар китоби Буссенард "Капитан Даредевил" инчунин як батальони пурраи чанговарон мавҷуд буд, ки бо Бритониё меҷангиданд. Ба мо чизеро хотиррасон мекунад. Аммо дар он чо ба масъалаи равоншиносй, мегуянд, ки одам куштан чй гуна аст, факат як бор ба таври мухтасар дахл карда мешавад, ки тир нохост як набзи чавонро даравид. Ва умуман, муносибат ба марг хеле сабук аст. Чунин ба назар мерасад, ки ин ҳатто ҷанг нест, балки ид аст!
  Дмитрий мантиқан эътироз кард:
  - Ин китоб барои кӯдакон ва наврасон; ки хондани тачрибаи психологиро дилгиркунанда мешуморанд. Ва интиҳо аллакай бад аст, қариб тамоми батальони маккандаҳо мурданд ва идомааш ҳеҷ гоҳ навишта нашудааст!
  Олег Рыбаченко бо ифодаи чукур гам-хории самимй гуфт:
  -Аммо ин гуна китобест, ки бо зуд тамом шудани он пушаймон мешавед. Аммо аксар вақт баръакс рӯй медиҳад, ки шумо айнан азоб мекашед, кӯшиш кунед, ки ин ё он корро бартараф кунед!
  - Агар шумо романи Лев Толстой "Ҷанг ва сулҳ" дошта бошед, пас Олежек бешубҳа ҳақ аст! - розй шуд Дмитрий.
  Шарики ҷавон эътироз кард:
  - Китоби "Чанг ва сулх" интрига, чанд хатти сюжет, персонажхои муфассал дорад. Не, вай муйсафед нест. Ба ҳеҷ ваҷҳ дилгиркунанда! Гарчанде, албатта, чизҳои ҷолибтарин дар ибтидо меоянд.
  Дмитрий розӣ шуд:
  - Бале, дуруст... Бисьёр адибон бо як сюжети суст гунох мекунанд, вакте ки пеш аз огози амали шавковартарин китоби ба назар дилгиркунандаро партофта партофтан мумкин аст.
  Ба писарон иҷозат дод, ки дар болои қуллаи офтоб интизор шаванд, командири шодравон Волф Стич, писари хеле мушакҳои тақрибан чордаҳсола. Чеҳраи зебо, вале сахтгир, кӯдакӣ ва ҳамзамон калонсолон. Худи Гург ҳанӯз аз Ҷунгфолк аст, аммо принсипи фармондеҳии ӯ ин аст: ҷавононро бояд ҷавонон роҳбарӣ кунанд. Ва он ки Штих тачриба надошта бошаду кудак шумурда шавад, касеро ба ташвиш намеандозад. Муҳим он аст, ки ӯ ориёӣ аст ва ба ориёиҳо фармон медиҳад, яъне ӯ қодир аст корҳоеро, ки барои мардуми оддӣ анҷом диҳад. Ва чӣ? Онҳо ин корро мекунанд!
  Боз давидан, дарди фаромӯшӣ, хастагӣ, писарбачаҳои ҳатто шарм (тарбия чунин аст!), ёди модар, падар ё дар бораи чизи нозук фикр кардан. Ин аст, ки қобилияти тоб овардан ба азобҳо ва худи озмоиш баракати бузург аст.
  Ҷанговарони ҷавон бидуни андеша дар бораи беитоатӣ давида мераванд ва агар чизе бихоҳанд, ин ҷанг аст!
  Гармо ҳанӯз хеле сахт аст ва боз бачаҳо ба рӯи шағали тафсон медаванд. Ва ӯ ҳатто охири онро намебинад. Дард тоқатнопазир мегардад ва бисёре аз ҷанговарони ҷавон дигар нолаи дардро нигоҳ дошта наметавонанд.
  Баъд Олег Рыбаченко ба сурудани суруди дар парвоз эчодкардааш шуруъ намуд, марши хакикй;
  Шаъну шарафи Ватани советй бузург аст-
  Мо сазоворем, бовар дорам, аз ин шухрат хоҳем буд!
  Душмани бераҳмро дар ҷанг мағлуб кунем,
  Ба хотири рус, Кувваи дурахшонтарин!
  
  Дар Ватан чӣ ҳаст, ки месарояд,
  Дар дили пионери поквичдон, пойлуч!
  Мо мисли парранда ба парвоз мешитобем,
  То чӣ андоза имони мо муқаддас шудааст!
  
  Автомат бовар кун бародари калон
  Ва гранатаҳо умуман бори иловагӣ нестанд!
  Агар шумо далер бошед, пас натиҷа аст
  Ин хоҳад буд, сарфи назар аз он ки шумо писар ҳастед!
  
  Пешрав худсарона ва сахтгир аст...
  Аммо Худо моро бо табассум равшан мекунад!
  Дар ҷаҳон асҳои бадӣ зиёданд, афсӯс,
  Ки онҳо мехоҳанд ҷои дар осмон вайрон!
  
  Шаголи фашистй ба мо даст дароз мекунад,
  Ӯ мехоҳад, ки дили кӯдакро канда кунад!
  Ва хукҳои ӯ табассуми доғ доранд,
  Бигзор вай як торсакии баланд гирад!
  
  Танкҳои паланг "мӯза" мебошанд
  Бесадо - бениҳоят кунҷӣ!
  Ва аз онҳо нагурез, рыцар,
  Хуб, каме граната тайёр кунед!
  
  Мо чунин ҷаҳонро месозем, бовар кунед,
  Дар куҷо миллионҳо хушбахт хоҳанд буд!
  Ҳайвони дарранда ба чоҳ медарояд,
  Мо легионҳои нафратоварро сарнагун мекунем!
  
  Дар Ватан чӣ ҳаст, ки месарояд,
  Ва вай тамоми фашистонро хеле машхур мегардонад...
  Тупчаи шуои рыцарро сахттар фишурда...
  Ва то ки сайёра орому осуда гардад!
  
  
  
  
  Байраки сурх медурахшад,
  Он номи Исои муқаддасро дар бар мегирад!
  Имтиҳони пионериро бо баҳои А супоред -
  То ки Русияи шумо машҳур шавад!
  
  Аммо имтиҳон дар тахтаи синф нест -
  Уро аз окопхо таслим кардан лозим меояд!
  Мӯйҳои сафед ба вискии писарча мешитобанд,
  Як дӯст мурд - андӯҳ ҳоло дар сари қабр аст!
  
  Чӣ ҷанги лаънатӣ,
  Вай ҳатто сазовори номи ҳайвони ваҳшӣ нест!
  Ва лашкар намедонад, ки чӣ гуна худро нигоҳ дорад,
  Ақаллан Адольф баъзан аз масхарабоз хандаовартар аст!
  
  Медонед, мо набояд ақибнишинӣ кунем,
  Барои пешравон тарс абадан бегона аст!
  Мо дӯстони вафодорем,
  Ва аз ҷиҳати ахлоқӣ ман ба маъюбон бовар намекунам!
  
  Марши пуршарафро дар Берлин ба охир расонем,
  Ба ман бовар кунед, мо ҳамеша чӣ гуна мубориза бурданро медонистем!
  Ва ногаҳон мо рӯҳи далерона гирифтем,
  Ҳангоми давидан РПК-ро дар ҷузвдони худ бурдан!
  Олег Рыбаченко суруди шучоатангез ва шучоатнокро ба охир расонд ва бачахои немис инро бо хуштак ва ханда маъкул донистанд. Гӯё онҳо ҳатто пай набурдаанд, ки Фюрери фахркардаи онҳо аз сар то по лоғар шудааст!
  Давидан шавковартар шуд, кувваи бештар зам шуд... Ва дере нагузашта шагал тамом шуду алафи нарм пайдо шуд, ки ин шоди пои сухтаи бачахои диловар гардид.
  Дмитрий бо табассум гуфт:
  -Мегӯянд, ки суруд ба зиндагонии мо кумак мекунад, аммо чизе нагуфтаанд, ки он ҳам бори гарони паси моро сабук мекунад!
  Олег Рыбаченко эътироз кард:
  - Ҳатто дар замони тамаддуни Мисри қадим дар бораи таъсири ҳаётбахши мусиқӣ ба бадани инсон ва сурудҳо низ маълум буд. Масалан, ғуломони хурдсоле, ки ҳанӯз дар саҳро ва конҳо самаранок кор карда наметавонистанд, маҷбур буданд суруд хонанд, то гуломони болиғро шод кунанд. Охир, чунин илме чун Валлиология аз Миср пайдо шудааст.
  Командир Вольф фарьёд зад:
  - Аз рӯи баландӣ танзим кунед! Ва сӯҳбат накунед!
  Бачахои чанговар якбора хатро иваз карда, баъд хомуш давида рафтанд.
  Офтоб аллакай фуру рафтааст (дар Африкаи Шимолй дар мохи июль назар ба минтакаи миёна пештар тира мешавад). Истгоҳ аллакай наздик буд, ки ногаҳон сигнал омад.
  -Ҳама хобида худро ниқоб кунед!
  Чунон ки маълум гардид, бесабаб набудааст. Дар пеш садои дуру дароз шунида шуд. Бачахо бошад, бо белхои сапёрй фаъолона кор карда, ба болои худ алаф мепартофтанд. Ҳаво аллакай торик буд...
  Ханс қайд кард:
  - Шояд, инхо азони мо бошанд! Хатти фронт хануз хеле дур аст, зеро Вермахт хеле пеш рафтааст.
  Дмитрий бо табассум гуфт:
  -Аммо ҳунари камуфляжро омӯхтан ҳеҷ дард надорад! Ин дар ҷанги воқеӣ муфид хоҳад буд!
  Ҳанс розӣ шуд:
  - Ҳеҷ гоҳ, аммо ман боварӣ дорам, ки онҳо аз они мо ҳастанд!
  Гург пичиррос зада:
  - Боз як сухан ва ман туро дар ҳамон ҷо мепарронам! Ҳама дар интизоранд! Ва анорҳоро пухтан.
  Вақте ки ба зудӣ маълум шуд, Ҳанс дар ҳақиқат хато кардааст. Танкхои Англия пайдо шуданд. Бо вуҷуди ин, бачаҳо оромона дар камин нишаста буданд: шояд онҳо дар таҷҳизоти дастгиршуда худашон буданд.
  Хол он ки танкхо ба шимол рафта истодаанд. Танҳо чортои онҳо ҳастанд, се сабук ва як Matilda душвор аст. Танки охирин як мушкили калон аст, зеро гранатаҳо танҳо ба роҳҳои он осеб расонида метавонанд. Ба шушҳо метавон бо партовҳои дақиқ ба сақф ё қафо зада шавад. Агар роххои "Матилда" канда шаванд, он гох бо ду пулемёт ва тупи худ ба бачахо талафот дода метавонад.
  Гург намехост, ки дӯстонаш дар рӯзи дуюм, дурусттараш дар рӯзи сеюми пас аз расидан ба Африқо мурданд. Дуруст аст, ки пулемётҳоро бо зарбаҳои дақиқ хомӯш кардан мумкин буд. Аммо саволе ба миён меояд, ки ин танкхо азони кист? Чӣ мешавад, агар тӯҳфаҳоро аллакай немисҳо забт карда бошанд?
  Гург фармуд:
  - Аъзои қатории Ҷунгфолк Олег. Бе аслиҳа ё ҷузвдон, ба назди танкҳо равед ва фаҳмед, ки онҳо кистанд!
  Олег пичиррос зад:
  - Гӯш кун командир!
  Писарбача нимбараҳна дар шорти сиёҳ дар тан аз креми муҳофизатӣ тира буд ва барои пинҳон кардани мӯйҳои зарди худ як навъ саллаи аз рӯзномаҳо дӯхташуда мепӯшид. Акнун вай бачаи оддии араби бечора менамуд. Ба гумон аст, ки вайро бо душман иштибох кунанд.
  Танкхо охиста-охиста кадам меза-нанд, ба фишангхое, ки дар он двигательхо садои кам мебароварданд, ин хам шубхаро ба амал овард. Олег ба назди онҳо ҷаст, дастонашро ҷунбонд ва бо забони инглисии шикаста дод зад.
  - Дар ин ҷо минаҳо ҳастанд! Дар ин ҷо минаҳо ҳастанд!
  Танкҳо бозистоданд, сари кулоҳпӯш аз Матильда берун баромад ва овози хашмгин ба забони англисӣ ҷавоб дод:
  - Ту чй мехохй, арапи хурдакак?
  Писарбачаи ҷанговар дод зад:
  - Немисхо дар сари рох мина гузоштанд! Қӯшунҳои шоҳона эҳтиёт шавед!
  Сари дуюм аз китф пайдо шуд, ӯ ҷавоби ӯро шунид:
  - Бигузор ин немисхои бадкирдор бимиранд! Подшоҳи ман бо мост! Акнун мо онҳоро давр мезанем!
  - Биё, ин ҷо шин! - Фармон дода шудааст, ки аз рӯи популетҳо, полковники артиши шоҳии танкии Бритониё!
  Писарбача хунукии форами зиреҳро бо пойҳои урёнаш бо луобҳои ночиз фаро гирифта, ба манора баромад. Баъд хам шуда, ба англисхо рох нишон додан гирифт.
  Онҳо панҷ нафар буданд ва он дар манораи на он қадар васеъи танки миёнаи Matilda каме танг буд. Баъд Олег Рыбаченко карор дод, ки кахрамон шавад. Дастони чолоку машккардаи у мисли дастони кисаи касбй ба камарбанд даст дароз карда, револьверхоро бароварданд. Ангуштони дастҳо якбора филтрҳоро хориҷ карданд.
  Албатта, ин зишт буд, вале васвасаи "корнамои" чунон сахт буд, ки Олежек бо хар як револьвер як-ду маротиба тир холй карда, китфи чапро нишон медод.
  Аз чунин масофа пазмон шудан душвор аст ва танҳо девона ё тарсончаки охирин ҳангоми нишастан дар танк камарбанди тир ба бар карда метавонад. Полковник дар тааҷҷуб афтод ва дар паси гиребонаш лулаи таппончаро ҳис кард. Писарак бо лаҳҷаи тозатарини лондонӣ пичиррос зад:
  - Агар зинда монданй бошй, ба се танки дигар амр кун, ки таслим шаванд! Дар акси хол батальони мо онхоро хамрохи экипажхояшон несту нобуд мекунад!
  Полковник ҳайрон шуд:
  - Шумо кӣ?
  Олег Рыбаченко руирост чавоб дод:
  - Имконияти охирини шумо барои зинда мондан! Ба се танки сабук гранатахо партофта мешаванд ва туро оташ шиканча мекунанд. Одамон мемиранд! Ман то се ҳисоб мекунам, ё шумо фармон медиҳед, ки таслим шаванду аз мошин фуроянд, ё ба пои ту тир мезанам ва дархостро аз аввал такрор мекунам! Як ду...
  Полковник гиря кард:
  - Розй! Фақат моро накушед!
  Олег Рыбаченко бо ифтихор гуфт:
  - Мо немисхо асиронро намекушем! Ва он гоҳ пас аз таслим шудани Бритониё, шумо метавонед дубора дар Қувваҳои Шоҳии нав, Бритониёи навшуда хидмат кунед.
  Полковник бо овози ларзон фармон дод. Танкчиён итоаткорона аз танкхо баромада, яроку аслихаи худро гузоштанд. Якчанд писарони калонтарини олмонӣ алафи камуфляжии худро партофта, ба сӯи онҳо давида, барои қабули аввалин гурӯҳи маҳбусон дар ҳаёти худ омодагӣ диданд.
  . БОБИ Љ 13.
  Шаш нафар боз бо хитоихо чанг мекунанд. Бори дигар гиперҷодугар онҳоро ба асри XVII интиқол дод. Душман аллакай муяссар шуд, ки армияи азимро чамъ кунад. Кушунхои империяи Осмон шахри Россияро мухосира карданд.
  Ва инак, як писару як духтар ва чор духтар бо шамшер лашкари зардро несту нобуд мекунанд.
  Олег Рыбаченко осиёбро идора карда, якчанд чинакро бурида месуруд:
  - Барои чанги хунин...
  Ва писарак бо пои луч чанд сӯзани захролуд партофт.
  Маргарита, ки бо шамшерҳо ҳамлаи зуд анҷом дода, осиёб идора мекард, тасдиқ кард:
  - Мукаддас ва рост!
  Ва инчунин бо ангуштони пои бараҳнааш сӯзан мепартофт. Якчанд даҳҳо чинӣ заданд.
  Наташа, ки душманонро бо шамшер торумор карда, илова кард:
  - Март, марш, пеш...
  Ва ӯ инчунин сӯзанҳоро бо пойҳои луч мепартояд.
  Духтарон бо дасту пои худ кор карда, хитоиро хеле машхур карданд.
  Зоя низ бо ангуштони бараҳнааш сӯзан партофт ва чир-чир кард:
  - Мардуми мехнаткаш!
  Аврора, ки бо пои луч бумерангро сар дода, ҷанговарони зардро буридааст, ба осонӣ тасдиқ кард:
  - Март, марш, пеш...
  Светлана хитойхоро торумор карда, бо ангуштони барахнааш ситорахои пулодро озод карда, ба душман зарба зада, хич-чир-чиррос зад:
  - Мардуми мехнаткаш!
  Духтарон мисли уқобҳои ҷангии ҳақиқӣ рафтор мекарданд. Ва аз зарбҳои шамшер ва партоби унсурҳои зараровар душманон афтода афтоданд.
  Олег бо шамшерхо техникаи "Бабочка"-ро ичро карда, месуруд:
  - Чеҳраи марг!
  Ва писарбача бо пои луч боз қотилро партофт.
  Маргарита дар комбинат зиёфат барпо кард. Вай рақибони худро шикаст дод ва хашмгинона хиҷил кард:
  - Ин рох ва муборизаи мост!
  Ва якчанд дискҳои қотил аз ангуштони урёни вай берун шуданд.
  Олег Рыбаченко писари терминатор аст, вай боз он чизеро, ки мекушад, мепартояд ва ба суруд шурӯъ мекунад:
  - Якуми Май иди мехнат аст!
  Ва аз пойҳои луч дискҳои қотили ҷавон боз парида, ҷанговарони империяи осмониро буриданд.
  Наташа боз як чизи марговар мепартояд ва чир-чир мекунад:
  - Ин моликияти ман аст!
  Ва пошнаи урёнаш ба манаҳи генерали чинӣ зада, ҷоғашро мешиканад.
  Зоя бо шамшери худ як манёври шабпаракро ба чо меорад ва чир-чир мекунад:
  - Ман пантераи девонаам!
  Ва аз ангуштони урёнаш диски тези қотил. Ҳамин тавр, вай ҳамаро гирифта, буриданд.
  Пас аз он шамшерҳо боз ба амал меоянд ва ҳама пора-пора мешаванд. Ин чунин духтари терминатор аст.
  Аврора ба хитоихо зарба зад, баданашонро пора-пора кард ва гуррос зад:
  - Моро интихоб мекунанд...
  Ва атои марг аз пошнаи урёнаш парвоз мекунад.
  Светлана ҷанговарони империяи зардро бурида, дандонҳои марворидашро нишон дода тасдиқ мекунад:
  - Мо интихоб мекунем!
  Ва аз пойҳои бараҳнаи вай боз парвози ҳалокат.
  Олег Рыбаченко рақибони худро шикаст дода, илова мекунад:
  - Чанд маротиба рӯй медиҳад ...
  Ангуштони пои бараҳнаи писарбача паёми маргро оғоз карданд.
  Маргарита, ки рақибони худро несту нобуд карда, муаррифии нобудкуниро оғоз кард, илова кард:
  - Муносиб нест!
  Мисли духтаре, ки пойҳои чолок дорад.
  Наташа, ки ба суи душман тир холй карда, тухфахои маргро мепартофт, гуфт:
  - Ман аз паи ту меравам...
  Ва пойҳои луч мисли ҳамеша дар амал ҳастанд.
  Зоя техникаи пора-пора кардани душманонро иҷро карда, онро гирифта, бо хашмгинона бо кобра хитоб кард:
  - Ман аз паи соя...
  Ва пойҳои урёнаш дубора ба кор даромаданд...
  Аврора аслиҳаро бо дасту пои бараҳнаи худ ба сӯи душманон партофта, онро бодиққат реза карда, хашмгинона хиҷир зад:
  - Ман одат карда истодаам ...
  Светлана бо пои бараҳнааш даҳҳо сӯзанро гирифта партофт ва ба як даста чинӣ зада, фиғон зад:
  - Ба номувофиқӣ!
  Олег Рыбаченко боз ба хучум. Душманони худро торумор карда, гох-гох месарояд:
  - Фариштагони некӣ, ду боли сафед, ду боли сафед бар ҷаҳон!
  Ва аз пои урёнаш боз атои ҳалокат парвоз мекунад.
  Писарбача, чунон ки мебинем, хеле густурда аст. Ва ҳама вақт пойлуч ва сахт. Мачо ҳақиқӣ. Гарчанде ки ӯ тақрибан дувоздаҳсола ба назар мерасад. Аммо ин як таҷассуми нобудшавӣ аст.
  Маргарита низ бо пои луч сӯзан мепартояд ва чир-чир мекунад:
  - Орзуи девона! Зебоии комил!
  Ва боз як чизи комилан кушанда аз пошнаи луч мепарад.
  Ин духтар таҷассуми марг ва ҳалокат аст.
  Ва ин хитоиҳо инро ҳамин тавр мегиранд.
  Наташа дар харакати босуръати терминатори зебо. Рақибони худро бурида, шамшер мезанад ва месарояд:
  - Шоҳ Алексей!
  Ва сӯзанҳо аз пойҳои урёнаш парвоз мекунанд.
  Зоя хитойхоро торумор карда, душманро нест карда, тасдик мекунад:
  - Бадкирдор мағлуб хоҳад шуд!
  Ва аз пои бараҳнаи вай парвоз мекунад, ҳадяи марги ваҳшӣ.
  Аврора, душманони худро торумор карда, хашмгинона тасдиқ мекунад:
  - Ва душман раҳм наметалабад!
  Ва пои урёнаш боз як чизи комилан кушандаеро берун мекунад. Ва рақибонро ба пораҳои даридаи гӯшт мезанад.
  Светлана ракибонашро зада торумор карда, ба суи душман сузанхои нав меандозад, мисли кобра фишурда мекунад:
  - Ва ба моҳ дод назан!
  Ва тӯҳфаҳои марги хатарнок аз ангуштони урёни вай парвоз мекунанд. Ки ҳамаро меранҷонад ва мекушад.
  Олег Рыбаченко дар харакат аст... писарбача мисли харвакта монда нашуда...
  Чиниҳо душворӣ мекашанд. Ӯ онҳоро майда карда, аз ҳам ҷудо мекунад.
  Писари нобиға хиҷил мекунад:
  - Ин муборизаи ман аст!
  Ва боз аз пои урёнаш бахшоишҳои маҳв мепаранд.
  Ва чанговари чавон мисли кахрамони катъй ва хашмгин мечангид. Ва шамшерҳои вай мисли калтакҳои Худои сиёҳанд.
  Маргарита онро гирифта, аз ҷояш хест ва як қатор чиниҳо буриданд. Вай қабулро тавре анҷом дод, ки гӯё он қувваи марговар дошта бошад.
  Баъд вай боз ангуштони урёнашро партофт, мисли деви хунолуд амал мекард.
  Ҷасадҳои чинӣ аллакай ба теппаҳои том табдил ёфтаанд. Ҷанговари ҷавон пичиррос зад:
  - Ҳаёти ман дар ғалаба бар душманон аст!
  Ва духтарак боз аз пои урёнаш абри сузан мепарронад. Ва чанговарони зард мурданд.
  Наташа аз ҷасадҳои ҷанговарони зард дар пеши назараш долонеро бурид. Вай дискҳои тезу тезро партофт ва чир-чир кард:
  - Ба Миррих партоед ва ин олиҷаноб мешавад!
  Ва аз пои урёнаш боз атои қотили марги хеле ногувор парвоз мекунад.
  Ва чанд нафар чиниҳо мемиранд? Садхо, хазорхо, дар зери зарбаи шашкасбон.
  Зоя хам дар харакат аст. Вай мисли кобра парида, ба душман заррае фурсат намедихад. Ва суқути Чин коҳиш ёфт.
  Духтарак бо пои луч сӯзанҳои тезу заҳрнокро партоб карда, месуруд:
  - Қаҳрамонони рус бо шамшер буриданд!
  Ва ҷанговар мисли мавҷ боло мераваду меафтад.
  Ва Аврора ба суи душман кадам мегузорад ва бе ягон гапи дигар уро мебурад.
  Чиниёнро мекушад ва фишурда мекунад:
  - Кахрамонии бузурги ман!
  Ва аз пои урёнаш боз чизе парида, пораҳоро ба қисмҳои хурд пароканда мекунад.
  Духтари сурхруй хитоиро дарег намедорад. Ман якбора ҳафт нафарро буридам.
  Ва пошнаи бараҳнаи вай, генерали империяи осмонӣ, пешонии ӯро шикаст. Вай, албатта, мурд.
  Светлана инчунин харакат карда, душманонро торумор мекунад. Ҳарду шамшери вай мисли кайчи қатшаванда ҷисми чиниҳо мебурид.
  Дар ҳаракат духтар даҳҳо рақибашро торумор кард. Ва ӯ дискҳоро бо пойҳои луч гирифт. Ва вай бисёр чинӣҳоро куштааст.
  Вай ҳама дар як девонавор аст.
  Светлана мегӯяд:
  - Душманон намегузаранд!
  Аврора розӣ шуд:
  - Албатта, онҳо намегузаранд - имкон нест!
  Ва чирки сурхпӯхта боз ваҳшӣ нола мекунад ва бо шамшер ба чиниҳо мезанад. Ва он гоҳ ангуштони урёни викс чанд сӯзанро раҳо мекунанд. ки як-ду дазор хитои ба олами дигар фиристода мешавад.
  Олег Рыбаченко чанговарони зардро бурида, онро гирифта чир-чир кард:
  - Нобудшавии ақл!
  Ва боз писарак сӯзанҳои даҳшатноки марговарро бо ангуштони пойи худ партофт.
  Ва он гоҳ ӯ дар Твиттер навишт:
  - Дар орзуи ман ҳамеша пирӯзӣ ҳаст!
  Маргарита, ки бо душман чанг карда, харифонашро несту нобуд мекард, розй шуд:
  - Ҳатто ғалабаи хеле калон!
  Ва духтарак боз бо ангуштони бараҳнааш онро гирифта, ба сӯи душман партоб мекунад ва марг меорад.
  Ин қадар чинӣ аллакай аз ҷониби ҷуфти онҳо кушта шудаанд. Ва чор духтар, на камтар.
  Наташа бо пои луч гранатаи чанги ангишти худсохтро партофт. Вай таркида, аскарони Хитойро пора-пора мекунад.
  Ва духтарак ғазаб мекунад:
  - Ман уқоби қудрат дар ҷаҳон ҳастам!
  Зоя низ лашкари Хитойро хеле зуд нест мекунад. Вай шамшерҳои худро ҷунбонда, месарояд:
  - Мо уқобҳоем!
  Ва боз як чизи хеле марговар аз пои урёнаш мебарояд. Ва ӯ чинӣҳоро ба таври махсус мекушад.
  Духтар дар вачди вахшии харакати чолок ва хашмгин аст ва намегузорад, ки хатто як сузан бе зарб афтад.
  Аврора хам харакат мекунад. Пойхои урёнаш сузанхои тез мепартоянд. Духтари сурхрӯй мисли пантера рафтор мекунад, ки шағолҳоро таъқиб мекунад. Вай хитоиро мисли найшакар мебурад.
  Ва аз болои шушаш фарёд мезанад:
  - Оянда аз они ман аст!
  Ва забонашро берун мекунад.
  Светлана инчунин хитоиро нест мекунад. Ва пойҳои урёнаш ҳаракати босуръати онҳоро метезонанд.
  Духтари малламуй мисли кобра. Ва рақибонро бидуни раҳм мекушад.
  Шамшерхои вай мисли осиёб мечаранд. Ва онҳо намегузоранд, ки душман дар осоиштагӣ ях кунад. Магар сулху осоиш комилу абадй нагардад.
  Светлана хитоиро бурида, хабар медихад:
  - Шакли мо баландтарин аст!
  Ва аз пои урёнаш чизи марговар ва нофаҳмо парида мебарояд. Хамин ки ба харифон зад, вай рост ба марг мешавад.
  Аврора тасдиқ мекунад:
  -Мағлубияти холис!
  Ва даҳҳо сӯзан аз пойҳои урёни духтар парвоз мекунанд. Бале, чунон дақиқ, ки панҷоҳ нафар чинӣ якбора ворид шуданд.
  Наташа инро пай бурда, ҷанговарони Империяи Осмонро нест мекунад:
  - Ғазаби шумо бузург аст!
  Ва бо ангуштони бараҳнааш дискҳоро оғоз мекунад.
  Зоя рақибони худро шикаста, хитоб мекунад:
  - Бигзор орзуят амалӣ шавад!
  Ва инчунин пои луч, чӣ гуна он ҳалокати кушанда мефиристад.
  Ва оммаи чиниҳо ба ҷасадҳо табдил меёбад.
  Аврора чанговарони зардро бурида, месарояд:
  - Ба душман раҳм нест!
  Ва аз пои урёнаш чизе мебарояд, ки чанговарони зардро торумор мекунад.
  Ва чанговари сурхпуш дар харакати вахшй аст.
  Светлана як даста душманонро бурида, онро гирифта, дандонҳои марворид ва дурахшонашро нишон дода, чир-чир кард:
  - Мо ҳеҷ гоҳ бас намекунем! Пас, артиши Русия барои ғалаба таваллуд шудааст!
  Ва баъд духтарак бо пои луч норинҷаки ангиштро мепартояд ва рақибони худро ба гӯшти хунолуд мезанад.
  Олег Рыбаченко хитойхоро маглуб карда, зуд амал кард.
  Ва писари Терминатор суруд хонд:
  - Артиши Русия барои ғалаба таваллуд шудааст!
  Ва пошнаи бараҳнаи писарбача, вақте ки ӯ ҷаҳида, мандаринро ба манаҳаш зад ва воқеан ӯро пахш кард.
  Ҷанговари ҷавон бо овози баланд хитоб кард:
  - Ғалаба барои мо хоҳад омад!
  Маргарита хитоихоро пора карда, сари онхоро бурида гуфт:
  -Агар инҳо бошанд...
  Ва духтарак бо пои урёнаш як даста сӯзан партофт...
  Олег Рыбаченко дар чавоб наъра кард:
  -Кӣ ба назди ту меояд!
  Ва он гоҳ пои урёни писар абри сӯзанҳоро раҳо кард. Дарҳол сад нафар чинӣ кушта шуд.
  Маргарита аз болои шушаш чир-чир кард:
  - Инҳо низ хоҳанд буд...
  Ва ангуштони урёни вай бумеранги кушандаро ба кор андохтанд.
  Олег ҷанговарони Империяи Осмонро ҷудо карда, тасдиқ кард:
  - Кӣ ба назди шумо меояд!
  Ва пойҳои урёни писар чизи қотил ва беназирро ба вуҷуд меорад. Чи устухони чиноихоро майда мекунад.
  Ва онҳоро бо заҳр заҳролуд мекунад.
  Бале, бача бачаи тарсончак нест...
  Наташа техникаи дукарата баррелро иҷро кард - чиниҳо бурида, чир-чир кард:
  - Инҳо духтарони мо ҳастанд!
  Ва аз пойҳои бараҳнаи вай парвоз нобудии комилро пешкаш мекунад.
  Ва духтар хиҷил мекунад:
  - Хомӯш бош!
  Ва шамшерҳои вай сари ҳамаро буриданд.
  Зоя рақибонро дар ҳаракат кӯфта, месарояд:
  - Иш«и ман дар ошёнаи пан ум аст!
  Ва боз пои урёни духтар бумерангро сар мекунад. Ва як даста чанговарони зард, ки шикамашон дарида буданд, ба замин афтоданд.
  Наташа зардхоро бурида, ба сухан баромад:
  - Муҳаббат? Дар бораи тухмҳои Faberge чӣ гуфтан мумкин аст?
  Ва боз марг аз пошнаи урён омад.
  Зоя хитоиро бурида, гуфт:
  - Ва шумо аллакай девона шудаед!
  Ва ӯ ба дӯсташ чашмак зад!
  Духтарон аз афти кор содда нестанд. Ва албатта на қурбоққаҳо.
  Пои луч Зоя як унсури зараровар мебарорад. Ва бисьёр хитоихо рафта истодаанд.
  Аврора дар хучум аст. Нодир ва харобиовар. Душманонро мекушад, Шамшераш мисли болҳои осиёб аст.
  Иблиси сурхрӯй, дар ҳаракати классикии ҳамлаи зуд. Агар ӯ буридан мехоҳад, вай махсус бурида мешавад.
  Ва ӯ фарёд мезанад:
  - Таваккал сабаби наҷиб аст!
  Ва аз пои урёнаш боз тӯҳфа ба чиниҳо парвоз мекунад. Ӯ ҳамаро бурида ва майда мекунад.
  Светлана дар харакат аст. Сарбозони империяи осмониро несту нобуд мекунад. Зарратарин имкониятро намедиҳад.
  Ва акнун пойҳои урёни вай ин қадар ҳунарманданд ва онҳо чизи кушандаро мепартоянд. Ва он қадар мардуми чинӣ даравида мешаванд, ки ин аҷиб аст.
  Ва духтарак Светлана дод мезанад:
  - Бо ифтихор дар болои сайёра парвоз мекунад...
  Ва бо пошнаи урёнаш гардани фармондеҳи чиниро шикаст.
  Олег Рыбаченко душманонро торумор карда, месуруд:
  - Уқоби дусари рус...
  Ва аз пойҳои урёни писарбача боз як тӯҳфаи марг барои артиши Чин меояд.
  Маргарита, ки душманонро пора карда, дандонҳояшро нишон медод, илова намуд:
  -Дар сурудҳои мардумӣ...
  Ва лимӯи ангишт аз пошнаи урёни ҷанговар парида, рақибони ӯро торумор кард...
  Наташа дар хаво чарх зада, якуним чинакро бурид. Вай душманони зиёдеро бурида, чир-чир мекард:
  - Вай боз бузургии худро ба даст овард!
  Ва духтар боз дар ҳаракат ва рақси марг аст.
  Ва пойҳои урёни вай чизеро мепартоянд ва махсусан душманонро мекушанд.
  Бале, ин барои чиниҳо рӯзи сиёҳ аст.
  Зоя низ онхоро майда карда, пора-пора карда, чир-чир мекунад:
  - Бузургии империям Россия!
  Ва ангуштони пойи вай боз як бумеранги марговарро оғоз мекунанд. Ки мухолифонро аз сари худ маҳрум мекунад.
  Ва худи духтар бошад, онро гирифта, ба қафо мерезад.
  Аммо дар ҷанг Аврора тарсончак нест. Агар ӯ туро дашном диҳад, бе раҳм ин корро кун. Ва онҳо ӯро бо шамшер буриданд - мисли ҷаллодон.
  Иблиси сурхрӯй аз болои шуш наъра зад:
  - Ман дар ҳақиқат танҳо Шайтон ҳастам!
  Бори дигар шамшерхои вай ба суи чанговарони Хитой болоу поён парвоз мекунанд.
  Даррандаи оташин нола мекунад ва аз пои луч гранатае мепарад.
  таркиш ба амал меояд. Ва бисёре аз чиниҳо аллакай дар қабрҳои худ ҳастанд.
  Аниқтараш, ҷасади онҳо дар ҳама ҷо пароканда аст.
  Аврора чир-чир мекунад:
  - Эътиқоди ман маҳв аст!
  Ва аз пойҳои урёни вай ҳадяи марги қотил парвоз хоҳад кард.
  Ва сухти сурхрӯй танҳо як динамити куштор аст!
  Светлана, чизе ҳам ҳаст, ки шуморо дилгир кардан намегузорад ва метавонад бикушад.
  Ӯ онро гирифта, бо пойҳои луч бумерангро сар мекунад. Ва бисёр чиниҳо кушта хоҳанд шуд. Ин духтарак танҳо як малламуй табъ аст.
  Ва ин тамоюли ҷанговарон аз буридани сар бо арраи тезу сӯзон аст.
  Ва ҷанговар месарояд:
  -Бароят раҳм нахоҳад шуд! Мо хеле хурсанд хоҳем шуд!
  Ва боз духтарак иқдомҳои хеле ҷасорат ва оқилона мекунад. Ва рақибонро бе он ки ба атроф нигоҳ кунанд, зарба мезанад.
  Духтарон ба артиши Чин ҳамла мекунанд. Онҳо душманонро бо шамшер мебурданд ва бо пои луч туҳфаҳои ҳалокат мефиристанд.
  Олег Рыбаченко мисли пантера харакат мекунад. Ва ӯ душманони худро бурида, пас аз ҷавлон заданд. Дар як сония писари ҷовидона метавонад понздаҳ то бист маротиба гардиш кунад.
  Ва бисёре аз ҷанговаронро бо косахонаи сарашон шикаста партоед.
  Писари абадӣ хитоб мекунад:
  - Катавазияи орзуҳо!
  Бори дигар шамшераш дар ҳаракат аст ва тамоюли несту нобуд кардани ҳарифонашро нишон медиҳад.
  Маргарита низ хакерӣ мекунад ва хиҷил мекунад:
  - Ман вулқони марг ҳастам ва туро ба шохҳо мезанам!
  Ва пойҳои урёнаш дискҳои тезеро мепартоянд, ки душманонро мекушанд.
  Ва духтар гиря мекунад:
  - Галабахои нав ба даст меоянд - чанговарони нав пайдо мешаванд!
  Ва ҷанговар ҳамаро бо як ҳамлаи девонавор нобуд мекунад.
  Ва поҳои бараҳнаву кандашудаи ӯ ба тобут мех мезананд.
  Наташа як даста хитоиро пора-пора карда, чир-чир кард:
  - Барои галабаи мо!
  Ва аз пои урёнаш парвоз кард, боз як атои марг.
  Зоя инчунин харифонро торумор мекунад. Бо тамоми таҷовузкории имконпазир ва ғайриимкон амал мекунад.
  Ана, пои урёни вай ба болои ангишт лиму меандозад. Ва дархол сад аскари зард парронданд.
  Духтар бо табассум месарояд:
  "Ман аспро ба гарав мегирам ва барори кор маро интизор аст!"
  Ва боз духтар ба душман зарба мезанад. Ва ӯ дар гирду атроф давр мезанад, душманонро бурида, ба онҳо имкон намедиҳад.
  Аврора ҳайвони пок дар ҷанг аст. Ин терминатори зан танҳо таҷассуми ақли иблис аст.
  Ва агар вай буриш кунад, вай бурида мешавад.
  Ва аз чиниҳо танҳо гӯшти дарида меафтад.
  Аврора, ки рақибони худро несту нобуд карда, бонг зад:
  - Мизоҷи кобра!
  Ва баъд пои урёнаш бомбаи ҳақиқӣ партофт. Ва бисьёр аскарони зард пора-пора шуданд.
  Светлана хитоиро несту нобуд мекунад. Ӯ онҳоро бо шамшер бурида, месарояд:
  - Оянда танҳо вақте ки хуб аст, гузашта аст!
  Ва ҳоло як тӯҳфаи қотил боз аз пойҳои урёни вай парвоз мекунад. Вай рақибонро пароканда мекунад. Ва пораҳои дасту пой ва дигар кафки хунолуд боқӣ мондааст.
  Духтарон дар ҷанг хеле ваҳшӣ ҳастанд, пайваста ҳамла мекунанд.
  Аммо хитоиҳо хеле зиёданд ва аз ин рӯ, нобудсозӣ кашол меёбад. Бо вуҷуди ин, шамшерҳо кор мекунанд.
  Махсусан Олег аз кох туф кардан гирифт. Ки он инчунин ба нобудшавӣ илова мекунад.
  Биёед, гӯем, ки писарбача хеле хоксор аст. Ҳаракатҳои ӯ мисли чархзании маятник мебошанд.
  Ва он аз соат хеле тезтар аст. Ва онҳо шамшерҳоро хеле зуд ва зуд буриданд.
  Писарак пичиррос зада:
  - Ин орзуи мост, галаба кардану нобуд кардан!
  Ва боз пои урёнаш тӯҳфаи марговарро кӯфт.
  Маргарита дар ҳаракати ваҳшӣ. Душманонро нест мекунад ва садо медиҳад:
  - Ғалаба мешавад, ман аниқ медонам!
  Ва духтар норинҷаки қотил мепартояд.
  Ва ӯ ҷанговарони зардро пора-пора хоҳад кард.
  Наташа хам дар харакат аст. Ҳеҷ гуна монеа ва тарсончакиро намедонад. Шамшерҳои вай рақибонро буриданд. Ва онхо осиёби сегонаро ичро мекунанд.
  Пас аз он духтар мегӯяд:
  - Каскади калон!
  Ва пои урён бумеранг мепартояд. Даҳҳо чинӣ бе сар мондаанд. Дар ин чо чанговар бо онхо сару кор дорад.
  Зоя хам дар харакат аст. Рақибонро торумор кунед ва чирк кунед:
  - Ҷанг хунин ва дуруст аст!
  Пои лучаш дар харакат аст, чизе мепартояд. Ва ӯ оммаи ҷанговарони империяи осмониро пора-пора хоҳад кард.
  Аврора хам харакат мекунад. Ва вай инчунин нобуд кардани хитоиҳоро анҷом медиҳад. Ва вай ин корро тавре мекунад, ки гуё бо хасу тахта кашад.
  Ва фарёд мезанад:
  - Тамоюли банзай!
  Ва боз норинҷак аз пои урёнаш парид. Ва он бисёр душманони латукӯбшударо нест мекунад.
  Светлана низ дар чанг аст. Ва ӯ бе саркашӣ таслим намешавад. Ва ӯ мисли шамшер мебурад. Ва бо пои урён туро гирифта раҳоят медиҳад. Ва аз ӯ чунин барқҳои барқ мебароянд.
  Аврора дӯсташро рӯҳбаланд мекунад:
  - Алоқа ҳаст!
  Светлана фармондеҳи хитоиро ним бурида, тасдиқ кард:
  - Алоқа ҳаст!
  Ва ҳарду духтар пошнаҳои бараҳнаяшонро ба ҳам заданд.
  Аврора боз дар харакат аст. Зуд ва бениҳоят. Ҳеҷ заъф ва шубҳаро намедонад.
  Шамшерҳои вай гӯшти одамро буриданд.
  Иблиси сурхрӯй дигар хитоиро пахш карда мепурсад:
  - Дар ҳақиқат, шумо чӣ фикр доред?
  Светлана ҷавоб дод:
  - Ростй, мафхум нисбист!
  Аврора хандида гуфт:
  - Бале, дуруст аст!
  Ва норинҷаки дигар аз пои урёнаш парид. Ва чӣ гуна вай ба душманонаш зад. Аз чиниҳо танҳо пораҳои гӯшти дарида ба самтҳои гуногун парвоз мекарданд.
  Светлана бо табассум қайд кард:
  - Куштану офариниши мо хамин тавр аст!
  Ва духтар низ бо пои луч ҳадяи марги марговар ва бераҳмона оғоз кард.
  Наташа хитоиро бо шамшер торумор карда, мантикона кайд кард:
  -Он®о ®а«и«ати худро доранд, мо ®а«и«ати худро дорем!
  Ва норинҷаки дигар аз пои урёни духтар парид.
  Зоя ба ин бо омодагӣ розӣ шуда, душманашро пора-пора кард:
  - Ҳар кас ба худ хос дорад. Ва хеле дуруст аст!
  Ва аз пои урёнаш боз пашшаҳои бениҳоят марговар мебароянд. Ва аноре, ки гӯштро пора-пора мекунад.
  Наташа мантиқан қайд кард:
  - Ин аст он чизе ки илму худоён ба мо додааст!
  Зоя рақибони худро несту нобуд карда, розӣ шуд:
  - Вай бисёр дод!
  Ва пои луч вай боз партофт, якчанд дискҳо. Ва вай ба як даста рақибон зарба зад.
  Наташа дандонҳояшро нишон дода қайд кард:
  - Аммо тамоюл!
  Ва ангуштони урёнаш даҳҳо сӯзани дигарро партофтанд. Онхо сиёсати марговар ва вахшиёна нишон доданд.
  Аллакай даххо хазор хитоихо кушта шудаанд. Шаш як кори бузургеро эҷод кард, ки таърихи алтернативӣ эҷод кард.
  Ва албатта, духтарон ва писарон як қувваи хеле бузург ва бузурганд!
  . БОБИ Љ 14
  Хитоихо то хучум кардан дарси берахмона гирифтанд, писарбача Олег Рыбаченко боз як шохасар навишт;
  ВАҚТ ДОД!
  ПРОЛОГ
  Дар арафаи Соли нав пойтахти Москва ба кутти азими занбури асал монанд аст, ки бо чарогхо саховатмандона ранг карда шудааст. Ҳама шитоб мекунанд, то вазифаҳои сершумореро, ки дар тӯли сол ҷамъ шуда буданд, ба анҷом расонанд, то ба гирдоби ширини фароғати идона бираванд.
  Ва Алекси ҷавон ва дӯсти ӯ Ангелина маҷбур шуданд, ки тӯҳфаҳои сершумор расонанд. Барфи часпанда ва чиркин дар зери мӯзаҳои намадагӣ чир-чир мезад, дар либоси аз пашми пахтагини Падари Мороз гарм буд ва дар зери риши нахдораш рухсораҳои сурхранг ва ришвахӯри ҷавон аз арақи шӯр неш мезад. Ангелина, дар либоси Барфӣ каме осонтар аст, гарчанде ки пас аз хонаи бистум шумо ба таври рамзӣ аз по намеафтед.
  Аммо чӣ гуна шумо метавонед аз имконияти ба даст овардани пули иловагӣ ҳамчун ҷуфти солинавӣ даст кашед?
  Барои навсозиҳои нав пул кофӣ нест ва стипендия хеле хурд аст, бо нархҳои девона...
  -Шумо бачаҳои шаккок куҷо меравед? - овози ноором шунида шуд.
  Фонус ногаҳон хомӯш шуд ва дар торикӣ сояҳои даҳшатовар дурахшиданд. Роззани ришдор ва тангчашм ханҷари дарозеро чунбонд, ки аз паси онҳо боз чанд нафари дигар ба назар мерасид, ки мисли шайтонҳо аз олами зер гурехтаанд.
  - Кофиронро бибуред! - Овозе, ки пардаи гушатонро азоб медихад, нафратангез, мисли суфтаи арраи зангзадаи бетон.
  Ҳарчанд, албатта, мувофиқи сенарияи Ҳолливуд, ҷуфти ҳамсарон маҷбур буданд, ки якбора бархоста, роҳзанони хашмгинро нокаут кунанд, аммо зиндагӣ бештар прозаӣ аст. Алекс ва Анжелина таслим шуданд. Онҳо, албатта, ҷавон ва варзишгаранд, аммо халтаҳои вазнине, ки дар пушташон тӯҳфаҳо доранд ва либосҳои калонҳаҷм давиданро хеле мушкил мекунад...
  Аз паси онхо дуди вазнин, дашномхои чиркин ба гуш мерасад ва баъд чавонеро бо ханчар ба пушт мезаданд, куртаи гусфандашро мебуриданд...
  Як чизи хокистарранг дар назди пои донишҷӯёни гурехта парвоз мекунад, ба назар чунин мерасад, ки он як каламушро бо думи дурахшон (паҳнӯзӣ фурӯзон аст!) дурахшид. Ангелина фарёд зад: вай каламушҳоро дӯст намедошт, аммо он чизе ки дар асл бадтар буд ...
  Раъд зад! Асфальти сангфарш якбора баланд шуда, ба руяш бархурд ва баданро як дарди сахт сурох карда, хучрахоро пора-пора кард...
  ИМКОНИЯТИ ОХИРИН ИНСОНИЯТ
  Вакте ки ин гуна армадаи бешумор наздик мешавад, аз дур дахшатнок аст, ба назар чунин менамуд, ки тумани рангоранг ва дурахшон мечакад. Гузашта аз ин, ҳар як шарора як деви ваҳшӣ ё рӯҳи ларзон аст, ки аз ҷодугарии як ҷодугари некромантик ба вуҷуд омадааст. Фронт дар чунин миқёс якчанд парсек тӯл кашид, ҳатто киштиҳои ультра ҷангӣ дар Сахара ба донаи қум монанданд.
  Конфедератсияи инсонӣ бо дигар нажодҳое, ки дар метагалактика зиндагӣ мекунанд, ба ҷанги ҳалкунанда ворид шуданд.
  Дар ин ҷо киштиҳои зиёде мавҷуданд, ки гуногунии аҷиб доранд, гарчанде ки дар аксари ҳолатҳо он танҳо ба муборизаи муассир халал мерасонад. Хуб, масалан, киштии ситорагард дар шакли клавесин ё музаҳои дароз ба ҷои сатр, арфа ё ҳатто контрабас бо манораи танкии росткунҷа ба рамрод печонида шудааст. Ин метавонад ба заъфи дил таассурот гузорад, аммо эҳтимоли он бештар аз тарс, махсусан дар байни ҷанговарони ботаҷриба боиси ханда мегардад.
  Рақиби онҳо империяест, ки бешармона худро қудрати универсалӣ эълон мекунад. Гробзагонати бузург, ки дар он хама чиз ба хизмати чанг гузошта шудааст, шиори асосй самаранокй ва ба максад мувофик аст. Баръакси эътилоф, киштиҳои ситораи тобут танҳо аз рӯи ҳаҷм фарқ мекунанд. Ва шакли амалан якхела аст - моҳии дарранда, моҳии чуқури баҳрӣ. Шояд ба истиснои як: ханҷарҳое, ки ба ханҷарҳои ғафси пӯлоди дурахшон монанданд - Аннихилаторҳо.
  Ситораҳо дар ин қисмати кайҳон дар саросари осмон чандон зич пароканда нашудаанд, аммо дар спектри нури худ рангин ва беназиранд. Аз чї сабаб бошад, ки ба ин нурони равшангар нигариста, гѓё ба чашмони фаришта®о ниго® карда, ®айвоноти зиндаи оламро барои рафтори нопок, дар ®а«и«ат ва®шиёнаи худ ма®кум мекунанд, андѓ®гин мешавї.
  Чанговарони Гробзагонат ба пешвоз гирифтан шитоб намекарданд, аз суръати баланди худ истифода бурда, ба душман зарба зада, акибнишинй карданд. Дар посух, онҳо кӯшиш карданд, ки онҳоро бо оташи барраҷӣ пешвоз гиранд, аммо қаламчаҳои тобути тезтар бо муҳофизати технологии пешрафта хеле самараноктар буданд. Крейсерхо ва эсминецхо гуё минаро тарконда, дар гейзери пора-порахо таркиш мекарданд. Аммо мо тавонистем, ки як бозии бузургро ба поён расонем. Яке аз киштихои бузурги чангии конфедерацияи инсоният зада галтонда шуд, киштй гафс тамоку мекашид, дар киштии азими "Сталинград" бесарусомонй хукмфармо буд.
  Онхо бо тамоми кувва кушиш мекунанд, ки уро начот диханд, духтарону писарон аслан аз табхои сахт пуст мекашанд. Ва оби садбарг ба ҳаво пошида шуд, ки гӯё молекулаҳои нитроген ва оксиген ба амал омада, ҳароратеро, ки аллакай барои одамон мамнӯъ буд, боло мебурд. Ҳамин тавр, духтар ба зону афтода, хам шуда, тӯмори Перунро мебӯсад, қатраҳои ашк пеш аз расидан ба рӯйпӯши металлии вазнин бухор мешаванд. Ана, марг, чавоне, ки ним соат кабл уро ба васваса карданй шуда буд, ба фарш меафтад ва аланга мезанад, устухонхояш гушти сурх мерезад...
  Роботи ҷангӣ қатраҳои равғани молиданро аз баррели васеъаш мепартояд, ба назар чунин мерасад, ки ин мошин ғуррон мекунад, азоб мекашад ва дар асоси коди дуӣ ба худоёни электронӣ дуо мефиристад. Системаи вентилятсия аз кор баромада, ба як навъ сӯрохиҳои хурд, вале сершумори сиёҳ табдил меёбад, ки хатари азхудкунии ҳама чиз ва ҳамаро доранд.
  Дар ин ҷо ду ҷанговари дилрабо ҳастанд, ки бо дастони худ ба миномётҳои саворӣ бемуваффақият часпида, марги худро ба таъхир андохтанӣ мешаванд. Чеҳраи нозук ва гулобии онҳо вайрон ва симои зебои онҳо аз дарди тоқатфарсо вайрон шудааст. Аммо фишори тундбоди соркунанда зиёд мешавад. Вай ангуштонашро канда, аз мушакхо ва риштахои дарида хуни аргувонй мерезад, духтарон ба суи гушт-куб мешитобанд. Дар парвоз духтари сурхрӯй ба ҷавон бархӯрда, бо каллае, ки ба кулоҳи рӯбоҳ монанд аст, ба шиками ӯ мезанад.
  Онҳо пеш аз рафтан ба он ҷое, ки бозгаште нест, ба ҳамдигар табассум мекунанд. Зани дигаре, ки аллакай беш аз ним сӯхта буд, бо дасти сӯзонаш рӯи девор кашид: "Марди далер як бор мемирад, вале ҳамеша зинда аст, тарсончак як бор зинда мешавад, аммо ҳамеша мурдааст". Шӯълаи кабуд-сабз гармиро илова карда, бадани зебоеро, ки сазовори подиумҳои бонуфузтарин чанд лаҳза пеш аст, фаро мегирад. Дар ин ҷо устухонҳои духтар кушода мешаванд ва мушакҳои қавӣ, ки аз кӯдакӣ сахт шудаанд, ба хокистари сафед меафтанд.
  Киштии ҷангии сахт сӯхта, ҳубобҳои ҳавои дурахшонро ба вакуум берун кард ва баъд таркид ва ба пораҳои зиёд пароканда шуд.
  Шоҳзода Гипермаршал Гробзагонат "Майси азим" фармуд:
  - Панҷ миллиону ҳаштсаду панҷоҳ ҳазор суперфрегатҳо, инчунин интиқолдиҳандагони сарди Аннигенро ба пеш оваред. Бигузор лашкари коинот ба пушти душман шитоб кунад!
  Фрегатҳо кӯшиш карданд, ки форматсияро нигоҳ доранд, дар хатҳои алоҳида саф кашанд. Крейсерхо ва грепперхои ракетй якчоя бо чанговарон як навъ сети махиннах ташкил карданд. Дар аввал онхо кушиш мекарданд, ки аз масофаи дур ба суи душман тирпарронй карда, бо яроке, ки акнун барои коинот нав набуда, балки нихоят харобиовар: ракетахои термокваркро истифода бурданд. Мисли тактикаи бокси муштзани калон: зарбаи дарози чапро партоед ва шарики худро дар масофаи дур нигоҳ доред. Киштихои коалиция акибнишинй карданд, акибгохн киштихои ситорагард ба пеш давида, кушиш мекарданд, ки дар вакташ ба майдони чанг рахна зананд. Тобутхонаҳо бартарии худро дар ташкил ва манёврӣ истифода бурда, мисли ҷаллод бо табар ташаккули возеҳтари қувваҳои ба онҳо муқобилро буриданд. Дар байни хориҷиён, ки кӯшиши ҳамла карданро доштанд, талафот афзоиш ёфт.
  Герцогиняи зебои иблис-генералӣ де Фурия дар болои несткунандаи тези худ давида истодааст. Ин як навъи киштии ситораи ҷангӣ аст, ки бар хилофи крейсерҳои оддӣ ба ҷои туфангча дорои антеннаҳо мебошад, ки ҳангоми истифода дар ҷанг зиреҳи киштиҳои душманро бо таъсири худ занг мезанад. Дар ин ҷо мавҷҳои гравиоплазмӣ меоянд, ки зуд аз вакуум мегузаранд. Фазои сиёҳ бо ҳаракатҳои пур кардани фазо, мисли об аз бензини рехташуда ранг карда мешавад. Амалиёт хеле харобиовар аст. Онҳо силоҳҳои ғарибонро таҳриф мекунанд, ки бемуваффақият ба онҳо муқобилат мекунанд, ба роҳнамоии компютер халал мерасонанд ё ҳатто дар шиддати баланд боиси таркиш дар паҳлӯҳои нобудкунандаи ракетаҳои термокварк мешаванд. Киштиҳои ситораи душман мисли моҳӣ дар зери плёнкаи равғани мотор ҳастанд, ки баъзеи онҳо на аз металл ё сафол, балки пайдоиши биологӣ сохта шудаанд ва ба таври воқеӣ дар ларзишҳои даҳшатнок печида мешаванд.
  Акнун як киштии дигари ҷангӣ пошхӯрда, аланга мезанад, гӯё як киштии азиме, ки диаметраш паҳнои дарёи Ла-Манш аз доминоҳои дар бензин рехташуда сохта шудааст. Дар бораи талафот дар байни киштиҳои хурдтар чизе гуфтан мумкин нест. Эътилофи ғарибон ва заминиён ба таври возеҳ таслим мешавад, аз афташ силоҳи навтарини Стелзанҳо - гравиплазмаи партобшуда, ки қувваҳои кайҳонии якчанд сад империяро ба ҳайрат овард.
  Граф де Барсов дар назди сканер ангуштони кафи худро бо тартиби муайян харакат карда, оташро идора мекунад. Аз берун, генерали тобути шашситорадор ба як марди тавоно ва қаҳрамонона бо чеҳраи рах-рахи паланг монанд менамояд. Ҳайвони ваҳшии зебо, аммо ин зебоии бад аст - Люсифер. Тобут бо газаб табассум мекунад, зарбахои берахмона мезанад. Ӯ ошуфтагии гирдоби рангорангеро, ки аз якчанд галактикаҳо ҷамъ омадаанд, ҳис мекунад. Хуб, бигзор онҳо боз ҳам сахттар оғуш шаванд ва воҳимаро пурзӯр кунанд. Вақте ки қувваҳои асосии империяи бераҳм ва қабр ба ҷанг ворид мешаванд, барои баъзеҳо анҷоми пирӯзӣ ва шодмонӣ ва барои дигарон ғамангезтар хоҳад буд.
  Эътилоф то андозае бетартибона амал мекунад, ба ҷои муқовимати муташаккил, манёврҳои норавшан, ҳатто ду киштии бузурги ҷангӣ, сарфи назар аз масофаҳои кайҳонӣ, нобино шуданд, ба сӯи ҳамдигар шино карданд ва сипас бо гурриш тавассути мавҷҳои гравитатсионӣ бархӯрданд, ки дар гӯши наздикон садо медиҳад. чанговарон.
  Дар дохил «исм®о шикаста, «итъа®ои  ангї, кабина®ои казарма®о, толор®ои таълимї ва фароѓатї шикаста шудаанд. Ин ҳама бо суръати ҷараён ба амал омад, ки ба қадри кофӣ барои нест кардани ҳама гуна имкони фирор, аммо ба ҳар ҳол ба таври бениҳоят суст ва ба миллионҳо мавҷудоти зиндаи дармондашуда имкон фароҳам овард, ки тарси даҳшатноки марги ногуворро эҳсос кунанд.
  Ана, графинияи нажоди чип, ки ба як гулдастаи бунафш бо пои қурбоққа гулобиранг дар ҷингилаҳои тиллоӣ хеле монанд аст, марги дарднокро қабул карда, эътироф мекунад... Ба эмитенти ҷангии худ. Голограммаи компютерӣ бо суръати тез дуоҳоро мехонад ва гуноҳҳоро мағфират мекунад. Ин дини ин миллати зебост, аслиҳаи баландтехнологии шумо нақши коҳинро мебозад, бинобар ин танҳо иктишофи кибернетикӣ муқаддасӣ ва покии кофӣ ба ҳисоб меравад, то миёнарав байни организми зинда ва Худои Қодири Мутлақ хидмат кунад. Суханони охирини коҳин-эмиттер инҳо буданд:
  - Дунё аз дилрабо нест, вале зишт қурбони Худо нест!
  Герцог де Фурия як узви дастаи борик ва варзишӣ дар реҷаи махсус аст, рамзи фишурдашудаи нутқ нақши дугона дорад. Якум ин сипари рамзгузорӣ аз гӯш кардани телефонҳои эҳтимолии даста мебошад. Дуюм импулси маготелепатикӣ мебошад.
  Крейсерҳо, эсминецҳо, бригантинҳо ва ҳатто як киштии кайҳонӣ киштиҳое мебошанд, ки аз киштии ситораи ӯ осеб дидаанд ё комилан хароб шудаанд. Де Фурия мантиқан қайд мекунад:
  - Далерӣ метавонад омодагии нокофиро ҷуброн кунад, аммо омӯзиш ҳеҷ гоҳ ҷасоратро ҷуброн намекунад!
  Гирифтани онҳо аллакай энергияи термокварки (истифодаи он ҳанӯз комил нест) реакторро қариб пурра тамом кардааст ва бесаброна интизори фармон аст. Бисьёр садхо хазор киштихои душмани синфхои асосй аллакай несту нобуд карда шудаанд, чанг дар фронти васеъ давом дорад.
  Фармон дода шуд, шитофтанд, муташаккилона акибнишинй карданд, то ки дар станцияхои боркаш - контейнерхои киштии махсуси ситорахо пур карда шаванд.
  Ва шоҳзодаи "Giant Mace" қувваҳои навро ба ҷанг партофт:
  Хусусан, флагмани шахсии ӯ, киштии ултра-ҷангии Beast.
  Пас аз он ду бузургҷуссаи дигар, "Шок ва даҳшат" ва "Ноуси сурх" омаданд. Онхо даххо хазор тупхои хурду калон ва эмитентро чойгир карданд. Якчанд қабатҳои муҳофизатӣ дар болои онҳо мепариданд: гравиоматриса, майдонҳои магозавӣ (танҳо дар як самт материя мегузаранд), инъикоскунандаи қувва. Хамаи асбобхои кибернетикй дар теоплазмаи зерсатхй кор мекарданд, ки ин онхоро ба интерференция тобовар мегардонд. Ҳамзамон, радарҳои азим истифода мешуданд, ки худашон барои электроникаи душман қубурҳои иезуитӣ эҷод мекарданд.
  Мисли жолаи одамкуши киштзор, "тухфахо"-и марг борид... Се азамат кушиш мекарданд, то ки душманро харчи самарабахш нест кунанд, васеътар пароканда шаванд. Онҳо амалан осебпазиранд, ба монанди раъди тӯб, ҳангоми парвоз, дар фазо паридаи сафедорро сӯзонд, чунин аст таъсири марговари онҳо ба киштиҳои кайҳонии бегона. Бо воҳима ба ақибнишинии онҳо. Модулҳои бешумори наҷотдиҳӣ, ки ба ҳабҳои рангаи кӯдакона монанданд, дар вакуум пароканда мешаванд ва шумораи бештари онҳо аз таркиши мушакҳо, мисли қаиқҳо дар баҳрҳои ноҳамвор меларзанд. Тобутҳо то ҳол ба онҳо аҳамият намедиҳанд, аввал хатарнок ва пурқувватро мешиканад, пас шумо метавонед ғарибонеро, ки боқимондаҳои ақли худро аз даҳшат гум кардаанд, тамом кунед. Дар ҷанг ҳанӯз пирӯз нашудааст, аскарони Империяи бераҳмона низ дар муқоиса бо душман талафоти ночиз доранд.
  Аммо дар баробари ин, дар киштиҳои ситорагарм, серодам ва воҳима вуҷуд надорад. Эвакуация хеле бемайлон давом мекунад, гуё инхо на организмхои зинда, балки биороботхо бошанд. Гузашта аз ин, ақибнишинӣ, ки гӯё дар тамасхури марг аст, бо сурудҳои шуҷоатангез ҳамроҳ мешавад.
  Ва ин аст, ки барандаи аннигени де Фьюри: чунин як интиқолдиҳандаи махсуси плазмаи гравитатсионӣ, ки бо қудрати харобиовари худ ғайричашмдошт шуд. Пур кардани энергияи харобшавӣ қариб дарҳол ва боз дар ҷанг сурат гирифт.
  Киштии кайҳонӣ суръатбахшии максималиро ба даст меорад, герцогия ҳатто стабилизаторро нигоҳ медорад, тавассути матои шаффофи костюми ҷангӣ шумо мебинед, ки бицепсҳои калони вай ба таври ғайриоддӣ муташанниҷ шудаанд. Вай ва дигар аъзоёни экипаж бояд кӯшиш кунанд, ки ба пушт наафтанд. Герцогияи сари палангдор бемисл аст, мисли як ҷанговари китобҳои ҳаҷвӣ, нигоҳаш сӯрох аст, мӯйҳои хеле дурахшон, дарозу ғафс аз ҳавои пешомада мепарад.
  Бовар кардан душвор аст, ки ин духтари кахрамон аллакай дусадсола шудааст. Чеҳраи ӯ чӣ қадар тару тоза ва тоза аст, хеле ҳаракаткунанда, гоҳ бо ифодаи шадид, гоҳе, баръакс, фариштагӣ ё бозича аст. Вай дар паси худ ҷангҳои зиёде дорад, аммо ҳеҷ гоҳ ба назар намерасид, ки вай аз онҳо хаста намешавад. Ҳар як ҷанги нав чизи махсусест, ки бо тарҳи бебаҳои зебо ва бой ва ритми ҳаяҷонбахши худ.
  Ва холо онхо яроке доранд, ки аз чихати принципи амалиёт нав аст, ки душман ба мукобили он ба гумон аст, ки акаллан то галабаи охирини Гробзагонат му-хофизати самарабахш пайдо кунад.
  Чи кадар нотавон аст нажоди Физт дахшатнок. Нобино, аз даст додани пояш. Чарх кардани диски аз ҷониби варзишгар ба кор андохташуда, то ки пас аз чанд лаҳза ҷузъҳои он дар саросари галактика пароканда шаванд. Ё боз як курбони бадбахт, се эсминец якбора дар огуши гравиплазма халок мешаванд, киштихо ларзону чак-чак мезананд, мисли хурмохои серф ба болои реги сузон партофташуда.
  Барон де Аллигатор ҳадафи эмитентҳоро танзим карда (ва бемуваффақият, аз крейсери нави сӯзондашуда танҳо чӯбҳои моноблок боқӣ монданд) бо таассуф қайд кард:
  - Куштан осон, эҳё кардан душвор, аммо бидуни зӯроварӣ зиндагӣ кардан комилан ғайриимкон аст!
  Де Фурия, ки гурӯҳи киштиҳои ситораи худро идора карда, ҷараёни дигари харобиҳоро холӣ мекард ва мушоҳида мекард, ки чӣ гуна киштӣ аз нақлиёти боркаш табдил ёфтааст, инчунин ба шабакаи плазма печида буд:
  - Марг ®амчун як дѓсти вафодор ®атман меояд, вале агар хо®ї, ки бо ®аёти ин икобї дарозтар гаштї, соди« будани худро ба зе®ну  асорат собит кун!
  Граф де Барсов хирр-хирр аккос карда, сухани шухиашро давом дода гуфт:
  -Қонунҳо барои аблаҳона навишта нашудаанд, балки барои вайрон кардани онҳо муҷозот мегиранд ва барои он доноҳое, ки ин қонунҳоро навиштаанд!
  Муқовимати муташаккилонаи армадаҳои гуногун шикаста шуд. Парвоз дар фазой коинот хатто ба фурУши кух монанд аст, он тундбодест, ки дархол мактаби мидьё-нахоро фаро гирифта, хамаро якбора зада галтонда, ба cap мебурд... Таькиб огоз ёфт. Мисли як гург рамаи гусфандонро таъқиб мекунад. Танхо тобутхо назар ба гургхо хеле хашмгинтар ва берахмтаранд. Барои онҳо ин ҳатто масъалаи зинда мондан нест, балки нишон додани иродаи беҳамто ва хашми бераҳмона аст. Аз паси худ равед, азоб кашед, раҳо накунед. Ва ҳарчанд кӯдакони зиёде мунтазири волидайни худ нахоҳанд буд (ва дар ин ҷо махлуқҳои ҳамҷинс то даҳ ҷинс ҷамъ шудаанд) ва модарон, падарон, бетарафҳо, писарон, духтарони онҳо ва кӣ медонад, ки боз чӣ шуҷоат вуҷуд дорад. чунин куштор, вакте ки хатто тирпарронии каякхо махорат ва кушиши бештарро талаб мекунад. Партовҳо фазоро зери об монда, болои ситораҳо меафтиданд, ки боиси халалдоршавии тоҷҳо, баромадҳо ва гирдоби плазма дар рӯи замин гардиданд. Баъзе ситораҳо ҳатто аз сабаби дар сатҳи онҳо афтодани ашёи бегона рангҳоро иваз мекунанд. На ҳама мефаҳманд, балки дилдорон: махсусан даҳшатнок аст, агар махлуқе, ки шахсият дорад, зинда сӯзонад ва шахсият як ҷаҳони ғайримантиқӣ ва пешгӯинашаванда аст.
  Аз чунин мағлубият ҳатто вакуум ҳам гиря мекунад...
  Донишҷӯёни курси якум Алекс ва Ангелина ин ҳамаро дидаанд, на ҳатто мисли филм, балки якбора, дар бисёр нуктаҳо ва ҷузъиёт, вақте ки ҳама чиз ворид мешавад, шуурро бо калейдоскопи дарк пур мекунад.
  Баъд пай бурданд, ки яке аз киштихои фалакпаймои инсонй - бригантин, ки контурхои бачахои дельфин дорад, ба суи... Ба суи квазаре, ки бо тамоми рангхои рангинкамон медурахшид ва дар холати хоб меравад. Чизе ба донишҷӯён мегуфт, ки ин квазар аст, ҳатто агар бо чунин нурҳое, ки тамоми мавҷудоти зиндаро сӯзонда буданд, набошанд. Аммо ҳатто дар шакли камшуда, он хатари марговарро барои ҳама мавод пинҳон мекард. Ва ин бригантин худкушии далерона менамуд.
  Ба киштихои "Анниген" тахти фармондехии герцогиня де Фурия чунин фармон кабул карда шуд: "Киштии фалакпаймои заминиро дастгир кунед!". Ва се ҳазор нафар қариб осебнадида ва даҳҳо ҳазор роботҳои ҷангӣ дар борт аз паси бригантин шитофтанд.
  Ин ба монанди наҳангҳои дарранда дар обҳои пуртуфони уқёнуси пурталотум мурғчаи хурдакакро таъқиб мекунанд.
  Алекс ногаҳон ҳис кард, ки ӯ метавонад на танҳо парвоз кунад, балки ҳаракат кунад ва ба дӯсташ дод зад: "Бигзор фаришта аз паси онҳо равад". Духтар ҷавоб дод: "Бале, ман ҳис мекунам, ки метавонам".
  Бигзор Михаил Боярский бихонад: "Гарчанде ки бадан бе рУх тан нест, аммо рухи бе тан чй кадар заиф аст!". Шояд ин аз рӯи инсоф бошад, аммо... Рӯҳ метавонад ба ҷисми каси дигар ворид шуда, онро идора карда, дар қудрати афсонавӣ зоҳир шавад...
  Аз се ханчар маҷрои пурталотуми радиатсияи нобудкунанда паҳн мешуд ва ба назар чунин менамуд, ки бригантини инсонӣ бо сарварии капитани шуҷоъ Алена Снегова заррае имкон надошт. Аллакай мавҷҳои плазмаи ҷодугарӣ ба корпус сӯрох шуда, зиреҳи нуқрагиро деформатсия карда, ба мисли макаронҳои аз ҳад пухташуда тупҳои таппончаҳои сабук меафтанд. Аъзоёни экипаж дарди сахтро аз сар мегузаронанд, киемхои чангии онхо пора-пора мешавад, пусташон канда мешавад, чашмонашон кур мешавад... Чунин ба назар мерасад, ки имкон нест... Бригантин ба сухтан сар мекунад ва дар паси он изи тамокукашй мемонад. шарораҳои зидди моддаҳо.
  Аммо дар ин лаҳзаи охирин, вақте ки шумо ба вартаи ноумеди дузахи нестӣ меафтед, ду борбардори Анниген, ки дар паҳлӯҳо ҷойгиранд, бе ақиб гардиш накарда, ба мобайни радиатсионӣ корд заданд.
  Ва он сар шуд, мавҷҳои рангинкамон аз ханҷари марказӣ гузаштанд, автоматика ба муҳофизат гузашт. Ва киштии инсонӣ, ки дар пасманзари бузургҷуссаҳо ночиз ба назар мерасид ва қисматҳои сохтори худро гум мекард, ниҳоят аз шабакаи сеҳру плазмаи ифлоскунанда раҳо ёфт.
  Алекс дар бадани Барон де Аллигатор ҷойгир шуд ва Ангелина шуури граф де Барсовро зин кард. Посбонони оддии тобут мисли офицерон барои мухокимаи фармони командиронашон не, балки барои ичрои онхо тарбия ёфтаанд. Агар онхое, ки ба баданхо зарба заданд, аз хотираи "аспхо"-и худ фармон дода бошанд, ки максади оташро дигар кунанд, пас... Хамин тавр бояд бошад. Тавре ки қоидаи асосии Гробозагонат мегӯяд: "Ман қасам мехӯрам, ки ба Гипер-император, шахсан ба ӯ ва инчунин ба ҳама сардоре, ки аз ҷониби ӯ таъин шудааст, итоат мекунам!"
  Фармон дода шуд ва ичро шуда истодааст... Аммо шахсони алохидаи тобутхо бо он чиз муросо кардан намехо-ханд, ки руххои таннашудаи ча-вонони курбоншуда ба баданашон сохиб шудаанд. Муборизаи шадид оғоз мешавад, Аллигатор ва Барсов ях мекунанд ва чашмони паланг хира мешаванд. Фармон аллакай дода шудааст ва то лағви он иҷро мешавад...
  Вале бри-гантин аллакай захмхои маргбор гирифта-аст, каме бештар... Алена Морозова бо кувваи охиринаш риштаи тунуки шуурро мустахкам нигох медорад. Костфандри у хамрохи либоси у сухта буд ва аланга ба тани бе ин хам тамоман урёнашро берахмона навозиш мекард. Пӯст бо блистерҳои калон пӯшонида мешавад, сипас пӯст мекунад. Порчахои cap меафтанд... Каме дигар...
  Ана, думи тунуки квазар, ки бригантинаш даркор аст, дурусттараш аз он чй мондааст... Шахсиятхои Аллигатор ва Барсов аллакай баргаштанд, боз магоплазма ба дарун медарояд... Устухонхои сухтаи Алена пора-пора мешаванд ва у. шуур ба кратери сиёх месузад... Ва дар як хиссаи ночизи наносония, харобии охирин, пораи командири бригантин ба промерани квазар парвоз мекунад...
  Ҳама чиз ногаҳон қатъ шуд, гӯё он ҳеҷ гоҳ сар нашудааст. Армадаи флоти бунафш аз ях баста, харифони он якбора аз байн рафтанд. Ба назар чунин менамуд, ки болу панчахои кайхонй ба фазо часпида, харакат карда наметавонистанд. Ва дар айни замон касе заррае такон ё таконро хис намекард. Хамаи он чи ки руй дод, аз доираи физикаи оддй берун баромад.
  Герцогиня де Фурия сахт гиря кард:
  -Ин бачаи хушрӯ кист, ки тавонист моро боздорад?
  Генгир Гург бо нафрати бепоён нигарист:
  "Ман ягон тасаввурот надорам... Ин аслан имконнопазир аст, гарчанде ки..." Генерали тобут овози худро паст карда, аз пичиррос тарсида, аз чархи асабӣ чашмони яхбастааш дар гирду атроф хиёнат кард, илова намуд ӯ. - Агенти мо хабар дод, ки замин метавонад бо мурури замон шӯхӣ кунад.
  Герцог оромона, хатто бепарвоёна чавоб дод:
  - Ин, албатта, дилгиркунанда аст, вале касе аз чанги шахсони зинда ва мо, хайвонхои тобут пур аз галаба монеъ шуда наметавонад!
  Аллигатор ногаҳон эсна кард ва ба даҳон чизе партофт, ки ба сэндвичҳои хуб пӯшидашуда монанд буд. Мӯйҳои беитоати паланг-адъютантро сила карда, маҳсулоти кулинариро бо ғавғои баланд, вале дар айни замон бо овози комилан фаҳмо ва қавӣ чакида, хулоса кард:
  -Душмани нотамом мисли бемории табобатнашуда аст - мушкилиро интизор шавед!
  Дар паҳлӯи рӯҳҳои хастаи Ангелина ва Алекс, гӯё аз сӯрохи ях, ҷавҳари дурахшони рӯҳи Алена пайдо шуд. Чеҳраи рӯҳи озодшуда чун офтоб медурахшид. Капитан-духтар нигоххои нофахмо-ни хамсинфонро гирифта, бо шавку завк шарх дод:
  - Мо бурдем! Таҳдид ба инсоният, ҳам ин ва ҳам мушкилоти оянда бартараф карда шуд.
  Ангелина парешонхотирона хитоб кард:
  - Чӣ хел?
  Аленка ба шарх додан шуруъ кард:
  - Олими бузург Павел Карпов кашф кард, ки замон сохте дорад, ки ба дарьёи чукури беканор, ки миллионхо дарьёхои мустакил дорад, монанд аст. Ва ин мумкин аст, ки бо гузоштани як навъ обхезӣ ба ҷараёни ин ё он дарё таъсир расонад. Мутаассифона, ӯ бо пурра ошкор кардани механизмҳои таъсир мурд ва дигар нобиғаи ба ин монанд набуд. Аммо як роҳи ба вуҷуд овардани чунин обхезиро ӯ ошкор кардааст. Агар шумо энергияи квазари хобро ба як диапазони муайян раҳо кунед ва танҳо дар нимаи шаб таҷлили Соли нав дар сайёраи Замин, он гоҳ энергияи озодшуда як навъ болоравии гузаштаи сайёраро ба вуҷуд меорад ва дучандшавии ҷараёни вақт ба амал меояд. дар системаи офтобӣ ...
  Алекс парешон шуд ва пилкҳои эфирии худро мижа карда, пичиррос зад:
  - Ва ин чӣ муҳим аст?
  Ҷанговар Алена шарҳ дод:
  - Хамаи одамони системаи Офтоб як соли умри иловагй мегиранд, яъне Павел Карпов барои ба анчом расондани кашфиёти нодири худ вакт меёбад... Дурусттараш, вай аллакай ин корро кардааст, дар пеши мо ягон армияи душман нест!
  Ангелина бо ларзон хитоб кард:
  -Оё шумо дар ҳақиқат ҳамаи онҳоро нест кардед?
  Капитани бригантин мехрубонона табассум кард ва дар чавоб чашмак зад:
  - Ба фикрам не! Як обхезӣ, ки танҳо дар дарёи вақт ҷойгир шудааст, хронофлотиро дар як давра барои онҳо чарх мезад. Ин маънои онро дорад, ки қаламҳои тобут то абад, дар як ҳалқаи вақт зиндагӣ хоҳанд кард, дар ҳамон сол шумораи беохир зиндагӣ мекунанд!
  - Ва мо? - пурсид Алекс.
  -Дар ва«ти худ бармегардед ва умедворам, ки дафъаи дигар бо ро®зан®о дар кѓча намеравед...
  Чавонписар ва духтар рост дар назди Цасри Кремль, дар Майдони Сурх аз хоб бедор шуданд. Соати азим нимшаб бемайлон ва бохашамат задан гирифт.
  Соли нав фаро расид.
  . БОБИ Љ 15.
  Пас аз таваққуф амалиёти ҷангӣ дубора оғоз шуд. Хитоихо боз кушиш карда, куввахо чамъ карда, ба мулкхои дури Россия хучум карданд.
  Ин дафъа шаш нафар боз якчанд аслихаи замонавиро ба даст гирифтанд.
  Дар ин сурат хамаи шаш нафари онхо бо снаряду патронхои ивазнашавандаи сехрнок ба болои ИС-7 баромаданд.
  Ва бе та-лафоти дигар онхо ба аскарони Хитой тирборон карда, онро бо изи худ торумор карданй шуданд.
  Ва Олег Рыбаченко хам аз туп тир холй карда, гурриш кард:
  - Ғалабаи мо ногузир аст, акнун ин тавр нахоҳад шуд!
  Бо вуҷуди ин, ҳангоми тирандозӣ ва ҳатто вақте ки шумо як-як оташ мезанед, шумо метавонед дар бораи бегонагон фикр кунед.
  Воқеан, чаро Владимир Владимирович Путин ин қадар сиёсатмадор ва президент хушбахт аст? Аз ҷумла, аз ибтидои таъин шуданаш ба унвони вориси расмии Елтсин ҳама чиз муваффақ буд.
  Чунин ба назар мерасид, ки коммунистон ва Яблоко бояд ҳамчун як воҳиди ягона амал мекарданд - вориси Елтсин душмани рақами як аст.
  Аммо спектакль сурат нагирифт. Ва Собчак, ки дуздй кард, ба ёд наомад. Тасдиқ мунтазам давом мекард. Хол он ки коммунистон мебоист фахмиданд: ин кабркани ояндаи онхост!
  Ва Явлинский, ки кӯшиш кард, худро мухолифтарин сиёсатмадор нишон диҳад, ки ҳеҷ гоҳ ба буҷа овоз надодааст, чаро эътироз накард.
  Ин хеле аҷиб баромад.
  Ва он гоҳ, ки ба ман бахти ман омад. Доғистони шадид ва гурусна аз намоиши ваҳобиён пуштибонӣ накард, ҳарчанд Басаев ва Хаттоб эҳтимол ба он умед мебанданд. Оппозиция дар Дума бо ҳукуматдорон мухолифат надоштанд. Ё аз омили чечен истифода баред.
  Хулоса, аз аввал ҳама чиз ба нафъи Путин буд. Ва мухолифин дар Дума кӯшиш накарданд, ки таркишҳои Маскав ва Волгодонскро алайҳи мақомот истифода баранд.
  Харчанд коммунистон бояд фахманд, онхоро ба акиб мемонанд.
  Явлинский инро хеле дер фахмид.
  Олег ба тарафи Хитой тир холй карда, чанговарони зардро бо снаряд пора-пора кард.
  Ва нафас кашид...
  ДУРУСТ. Дар бораи сиёсат фикр кардан каме дилгиркунанда мешавад. Масалан, Герда. Дар яке аз расмхо вай дар асорати рохзанон бо дастонаш аз пасаш баста, пои луч тасвир шудааст. Ва пойҳо ҳатто сурханд, шумо мебинед, ки дар боғи ҳайвоноти гармнашаванда бо охуҳо, роҳзан хунук аст ва пойҳои Герда хеле сард аст.
  Духтараки бечора, туфлие, ки аз малика тавалло карда буд, аз дасташ гирифтаанд. Ва ҳоло вай дар асорат азоб мекашад.
  Писарбача боз ба лашкари империяи осмонӣ тир холӣ карда, тугмаи джойстикро бо ангуштони бараҳна пахш мекард.
  Пас аз он онҳо ӯро ба самти дигар фиристоданд.
  Жириновский мустақиман аз Елтсин пуштибонӣ накардааст ва ягон навори видеоии ин гуна изҳоротҳои ӯ вуҷуд надорад! Аз сӯйи дигар, интихоботи нав ва ҳатто бар асоси рӯйхатҳои ҳизбӣ низ барои ӯ хеле судманд буд. Мохиятан табаддулоти харбиро ба амал оварда, Ельцин хокимиятро гасб карда, ба диктатори мутлак табдил ёфт, ки расман бо хеч чиз махдуд нашуда буд! Ҳатто фаъолияти суди конститутсионӣ боздошта шуд ва президент расман салоҳиятҳои номаҳдуд пайдо кард! Дар ин шароит ба зудй кабул шудани конституциям нав хокимияти диктаторро махдуд кард, на мустахкам кардани он! Ҳамчунин бояд гуфт, ки тибқи назарсанҷиҳо, то 80 дарсади аҳолии Русия барои раъйдиҳӣ ба тарҳи Қонуни асосии президент омода буданд. Аз ин рӯ, Жириновскийро барои пуштибонӣ аз конститутсия ба таври қатъӣ маҳкум кардан мумкин нест. Аввалан, дар акси ҳол, ӯро танҳо ба ширкат дар интихобот иҷозат дода наметавонист ва дуюм, Владимир интизор дошт, ки баъзе аз тарафдорони сершумори Елтсинро дастгирӣ кунад. Дар мавриди номи ®изб бошад, он ва«т дар байни мардум як иллюзия пайдо шуд, ки парлумони коммунистї-фашистї (медиа истило®и) пароканда шуда буд, касе исло®отро бозмедорад ва ба зудї мо мисли Амрико зиндагї мекардем! Ва дар ин шароит, номи Либерал-Демократӣ хеле фоиданок буд! Блоки интихоботй: Интихоби Россия бо сардории Гайдар партияи хокимият гардид! Ҳеҷ кас ба шонси ЛДПР бовар намекард, ки бисёриҳо фикр мекарданд, ки Жириновский ҳатто ба садди панҷдарсадӣ дучор нахоҳад шуд!
  Бале, ба назар чунин мерасид, ки Жириновский шонси хеле заиф дошт. Ва Интихоби Русия тамоми козирҳоро дар даст дорад. Гайр аз он, ки шояд аз хама му-химтарин бошад, дар иктисодиёт муваффакиятхои реалй ба даст наомадаанд. Аммо дар даст аппарати азими пропагандистй ва ресурсхои маъмурй доранд. Таҷрибаи Қазоқистон ва дигар кишварҳо нишон медиҳад, ки аксар вақт ин барои пирӯзӣ дар интихобот, ҳатто барои ба даст овардани натиҷаҳои сенсатсионӣ кофӣ аст!
  Аммо Владимир Волфович қобилиятҳои фавқулоддаи сиёсии худро нишон дод: аз ҷумла, ӯ тавонист атрофиёни Ельцинро ба садоқати худ бовар кунонад ва ба сабти ном монеъ нашуд, масалан, дар блоки Бабурин ва баъзе дигарон! Ба ӯ муяссар шуд, ки бо боварикунонии сарпарастон ба потенсиали худ барои вақти эфирии пулакӣ пул ба даст орад (ва худаш аз ҳисоби тиҷорат каме пул кор мекард!). Ва аз хама мухимаш он аст, ки дар рафти интихобот тухфаи олихимматонаи суханронй нишон дод, маъракаи дилнишини интихоботй гузаронд! Дар вебсайти LDPR шумо метавонед сабтҳои кӯҳнаи маъракаи интихоботии соли 1993-ро пайдо кунед: ин суханрониҳои воқеан қавӣ ҳастанд, ки дар муқоиса бо онҳо Гитлер як сояи ғамангези сухангӯ аст. Демократхо бо хам чанчол карда, шухрати рузафзуни партияи либералй-демократиро хеле дер пай бурданд! Бояд гуфт, ки ҷомеашиносон манзараи воқеиро нишон надоданд, ки мақомот онро дидан мехостанд! Гайдар ба Гитлер Жириновский занг зада, аз Ельцин талаб кард, ки ЛДПР-ро аз кайд бароранд. Аммо таҳлилгарони атрофи раисиҷумҳур гуфтаанд, ки рейтинги Елтсин поин рафта, ҳимоят аз Қонуни асосӣ коҳиш меёбад. Дар ин шароит дисквалификация метавонад барои мақомот мушкилот эҷод кунад. Илова бар ин, дар соли 1993 технологияи тақаллуби оммавии интихобот, ба истиснои ба қуттиҳои ибтидоӣ рехтани бюллетенҳо кор карда нашуда буд, аз ин рӯ ифодаи иродаи мардум нисбатан ростқавл буд! Жириновский дар навбати худ ваъда дод, ки Руцкой ва дигар мухолифинро озод мекунад!
  Олег Рыбаченко дар ин чо парешон шуда, аз снаряди тагйирнашаванда боз тир холй кард.
  Дар ҳоле, ки духтар Маргарита таппончаро бо пои урёнаш нишон медод, писарбача фикр мекард ва ҳайрон шуд.
  Натиҷаи интихобот ҳангомаовар буд ва ҳам душманони режим ва ҳам тарафдорони зиёди Елтсин ба пешвои ЛДПР овоз доданд! Ҳизб тақрибан 24 дарсади 13 узви худро ба даст оварда, дар ҷои аввал қарор гирифт. Аммо ба далели низоми омехтаи интихоботӣ, Жириновский ҳамагӣ 60 мандат ё 15 дарсади ҳаҷми Думаи давлатӣ, палатаи поёнии парлумонро ба даст овард! Илова бар ин, салоҳиятҳои Думаи давлатӣ аз ҷониби конститутсияи нав ба таври ҷиддӣ маҳдуд карда шуданд, аз ин рӯ, дар асл Жириновский қудрати назаррас нагирифт. Ба эҳтимоли зиёд, фраксияи ӯро дар Думаи давлатӣ метавон танҳо як трамплин барои ҳамлаи минбаъда ба қудрат арзёбӣ кард! Хуб, худи Жириновскийро бештар бо Гитлер муқоиса мекарданд! Воқеан, дар соли 1930 Гитлер 18 фоизи овозҳоро ба даст оварда, дар интихобот ҷои дуюмро ишғол кард, вале дар айни замон фишангҳои воқеии қудратро ба даст овард. Аввалан, Рейхстаг танҳо як палата дошт, дуюм, интихобот танҳо аз рӯи низоми таносуб сурат мегирифт ва саввум, қудрати парлумон нисбат ба Русия бемисл қавӣ буд! Жириновский дар вазъияти хеле бадтар қарор гирифт: зоҳир шудани пирӯзӣ интизориҳои аз ҳад зиёди интихобкунандагонро ба вуҷуд овард, аммо қудрати воқеӣ ва қобилияти тағир додани ҳама чизи бузург буд!
  Дар ин ҷо, албатта, мӯъҷизаҳо оғоз мешаванд: Жириновский, ки қаблан ҳамчун сиёсатмадори ҳисобкунанда баромад мекард, ногаҳон бепарво ва бениҳоят бемантиқӣ шуд. Махсусан, вайро ба гитлеризм айбдор мекарданд, бинобар ин вай гапхои зидди-Гарбро пурзур намуда, тарсу вахмро ба вучуд овард, ки агар у ба сари хокимият ояд, чанги сейуми чахонро cap мекунад! Ва баъзе изҳоротҳо комилан девона буданд, аз ҷумла истифодаи бомбаи атомӣ алайҳи Қазоқистон ва дигар кишварҳо. Аз ҷумла, Жириновский ҳатто эълом дошт, ки ба Тбилиси бомбаи атомӣ мепартояд! Дар баробари ин баъзе муваффакиятхо хам буданд: мо муяссар шудем, ки авфро ичро кунем, ваъдахои интихоботро ичро кунем... Вале умуман Владимир Волфович хол ба даст наовард, доимо ба чанчолхо дучор мешуд... Оре! Албатта, ӯ ба ғазаб омад, бисёр ҳолатҳои ҷанҷолӣ аз ҷониби CIA ва мухолифони ЛДПР, пеш аз ҳама аз демократҳои ғарбгаро дар дохили Русия ба вуҷуд омадаанд, аммо ба ҳар ҳол, сиёсатмадори оқил ва прагматик набояд ба ин дода шавад ва ё ҳадди аққал эҳтимолро коҳиш диҳад. игвогарй то ҳадди ақалл! Масалан, Зюганов, сарфи назар аз он, ки ӯ ҳабдаҳ сол боз рақибони асосии сиёсии Кремлро пӯшидааст, ба гунае тавонист, ки аз ҷанҷолҳо канорагирӣ кунад, ҳеҷ гоҳ ба таври бузург ифшо нашудааст ва обрӯи сиёсатмадори фасодзада ҳам надорад! Дуруст аст, ки коммунистон низ як лаҳза бо таъсиси Ходорковский, гӯё маблағгузори асосии Ҳизби коммунисти Федератсияи Русия буданд, аммо дар ин маврид Зюганов ҳеҷ изҳороти бадномкунандаи худ нагузоштааст. Сиёсатмадори хеле боэҳтиёт Геннадий Андреевич, баъзан ҳатто хеле эҳтиёткор! Аз ҷумла, дар моҳи майи соли 1999, вақте ки Елтсин номзадии Степашинро пешниҳод кард, коммунистон бояд аз он ҷилавгирӣ мекарданд ва ё ба гузаштҳо тамаъ мекарданд ва ё барангехтани Думаи давлатӣ ва интихоботи пеш аз муҳлати порлумонӣ мешуданд. Аммо Зюганов таваккал накунад, гарчанде ки агар он вақт Думаи давлатӣ пароканда мешуд, коммунистон назоратро аз болои он нигоҳ медоштанд ва ҳатто онро васеъ мекарданд. Бале, Путинро коммунистон дар моҳи августи соли 1999 бидуни ҷанҷол тасвиб карданд, ҳарчанд Елтсин ӯро вориси худ эълон кард, маҳз аз мухолифин тақозо мекард, ки дар муқобили ин номзад ҳамчун як ҷабҳаи ягона амал кунанд. Аммо Зюганов тасмим гирифт, ки беҳтар аст, ки ба интихобот биравад, бо истифода аз имтиёзҳое, ки бо мақоми депутат меояд ва он, ки Путин метавонад дар тӯли се моҳ ба қаҳрамони миллӣ табдил ёбад, ҳатто аз тасаввури ҷасуртаринҳо ҳам берун буд. Таҳлилгарони Кремл.
  Олег Рыбаченко бо пои барахнаи писарбачааш боз ба суи хитой тир холй карда, фикрашро давом дод.
  Писарбачаи нобига самимона бовар мекард, ки Жириновский дар беҳтаринаш нест;
  Хулоса, моҳи декабри соли 1993 ба авҷи карераи сиёсии раҳбари ЛДПР табдил ёфт, пас таназзул оғоз шуд, гарчанде ки дар аввал ин лағжиши заминҷунбӣ бо тағироти гуногун набуд. Ельцин хам обрую эътибори худро зуд аз даст медод: аз кризиси ик-тисодй баромадан мум-кин набуд, вай торафт бадтар мешуд; Дар ин чо Жириновский боз як хатой хисоб карда, шартномаи сулху амониро имзо кард. Охир, вайро аллакай ба тарафдории конститутсия, ки салохияти бузурги президентиро конунй мегардонд (ва аз тарафи дигар, агар конститутсия кабул намешуд, чй мешуд? Чанги шахрвандй хеле эхтимол дошт!) айбдор карда шуда буд ва баъд созиш ба амал омад. ки шартномаи сулхро имзо кунад. Дуруст аст, ки дар тирамоҳ Жириновский онро тарк кард. Аммо дар маҷмӯъ, барои тавсифи мушаххасе, ки раҳбари ЛДПР ба чӣ хатогиҳо роҳ додааст ва чаро ӯ президент нашуд, вақти хеле тӯлонӣ лозим аст. Хатои асосии ӯ PR-и аз ҷиҳати стратегӣ нодуруст буд! Пас аз интихоботи соли 1993 бояд симои душмани асосии ҳукумати феълӣ ва шахсан Елсинро ташаккул дод! Яъне АнтиЕлсин шудан, бо гапҳои популистӣ, танқид кардан, пеш аз ҳама, душманони дохилӣ, фасод, дуздӣ ва ғайра! Ва шиори асосй ин аст, ки - гурухи Ельцин ба адолат! Ва дар айни замой аз шиордои чап, демагогияи ичтимой, ваъдадои адолй беэътиной накарда! Аз ҷумла, дар Беларус Лукашенко дар даври дувуми интихоботи президентӣ беш аз 80 дарсад пирӯз шуд, ки ин танҳо як дастоварди олӣ барои сиёсатмадори мухолиф аст! Аммо шумо наметавонед бигӯед, ки Лукашенко дар суханварӣ аз Жириновский қавитар аст, баръакс, Владимир Волфович хеле босаводтар ва зеҳнӣ рушд кардааст! Аммо Жириновскийро хислаташ, ки хеле хашмгин ва оташин буд ва аз тарафи дигар, бовари он, ки атрофиёни Елсин ва худи Елсин бо интихоби ӯ ба унвони вориси ӯ такя хоҳанд кард. Кӣ таърихро медонад: онҳо шояд муносибати Гитлер ва Ҳиндебрунерро, дар аввал эҳтиёткорӣ ва баъд шарикиро ба ёд оранд! Аммо ин аст, ки Ҳиндебруг қаҳрамони Ҷанги Якуми Ҷаҳонӣ, ватандӯсти кишвари худ ва аллакай пирамарди фарсуда буд. Ва Елтсин, харобкори СССР ва душмани ашаддии идеологияи империалистӣ барои Жириновский рақиби стратегӣ буд. Ва атрофиёни Елтсин аз он метарсиданд, ки Жириновскийи ҳамон вақт ҷавон ва хашмгин ба барқарор кардани тартибот шурӯъ мекунад ва сипас сарҳо мепечад! Ҳамин тавр, атрофиёни Елсин хоҳиши тела додани Волфовичро ба президент ё сарвазир шудан надоштанд ва шонси воқеии қудрати ӯ танҳо тавассути ҷасади Елсин буд. Яъне, Жириновский бояд ҳадди ақалл зоҳиран ба баландтарин сатҳи мухолифат бо режим тақлид мекард! То мардум фикр кунанд, ки душмани бузургтар аз Жириновский нест ва иттиҳодияе ба миён меояд: Жириновский ё Елтсин, Жириновский бар зидди Елсин! Аммо Владимир Волфович ё дар доирааш та®лилгари «авї ва пиар надошт ва ё ба гапи касе гѓш кардан намехост. Ё шояд ӯ ҳатто аз Елтсин метарсид, гарчанде ки бояд гуфт, ки Елтсин, агар авф ва озодии душманонаш: Руцкой ва Макашовро қабул кунад, ҳанӯз он қадар золим нест. Ва Елтсин ба пароканда кардани порлумон розӣ шуд, зеро ба назар чунин менамуд, ки мардум дар раъйпурсии 25 апрели соли 1993 ба ӯ иҷоза додааст. Илова бар ин, тирпарронии парламент худи Елцинро чунон тарсонд, ки азму иродаи худро аз даст дод. Инак, Жириновский метавонист рақиби асосии ӯ шавад, хусусан аз он замоне, ки Зюганов ба Елтсин ҳарчанд корд зад, вале ҷазо гирифт!
  Писарак баъд аз он ки духтарон пои урёнашро истифода бурда, боз як снаряди вазнинро партоб карда, ба фикраш идома дод.
  Як иштибоҳи дигари Жириновский мавқеи ӯ дар робита ба ҷанг дар Чеченистон буд. Чунин ба назар мерасад, ки миллатгаро бошад, бояд тарафдори бар«арор намудани сохти конститутсионї мешуд, вале дар кадом шакл! Ҷанг аз аввал барор нагирифт, аскарони рус, пеш аз ҳама, аз нокомии ҷиноятии фармондеҳии Елтсин талафоти калон доданд. Гузашта аз ин, генералҳое, ки таҷрибаи ҷанги Афғонистон доранд, масалан, вазири дифоъ Грачев, нисбат ба хонандагони синфи якум бадтар фармон медоданд. Ҳатто журналистон ба генералҳо чӣ гуна ҷанг карданро ёд медоданд! Чӣ парадокс!
  Дар ин шароит мавкеи ишгол кардан лозим буд: барои талафоти калони армияи рус Ельцин ва дастахои у айбдоранд! Танкиди режими хукмрон мебоист пурзур мешуд, вале дар айни замон ба армия дахл накарда. Хол он ки Грачёвро хам химоя кардан лозим набуд! Маҳз Зюганов мавқеи беҳтарини ғолибро ишғол кард! Ельцинро танкид карда, бо армия чанчол накарда, сепаратистонро дастгирй накарда. Умуман, Зюганов хати дурусти рафторро интихоб кард: масофаи максималӣ аз сиёсати Елтсин, зиддият. Аммо коммунистони дукумати даъвати якум на дама вадт дар мукобилати худ устувор буданд. Аз ҷумла, пешниҳоди Жириновский дар бораи беэътимод ба ҳукумати Черномирдин пуштибонӣ нашуд. Умуман, коммунистон бори аввал танҳо дар моҳи октябри соли 1994, пас аз "сешанбеи сиёҳ" ба тарафдории нобоварӣ овоз доданд, вақте тасдиқи ғайрифаъолонаи сиёсати иқтисодии Черномирдин метавонад ба онҳо гарон афтид. Дар Думаи давлатии даъвати дуюм, ки коммунистон бо сардории Зюганов аллакай аксариятро ташкил медоданд, овози нобоварӣ ҳеҷ гоҳ (!) ба овоз монда нашудааст! Ва порлумон ҳамаи панҷ номзадро ба мақоми нахуствазир тасвиб кард, аммо ин гапи дигар аст! Шахсияти Зюганов сазовори мақолаи алоҳида аст, инчунин чаро ӯ ҳанӯз дар соли 1996 аз Елтсин мағлуб шудааст.
  Худи Жириновский, аз афташ, мехост, ки бо атрофиёни Елтсин созиш кунад ва умедвор буд, ки олигархҳоро ба садоқати ӯ бовар кунонанд, то онҳо ӯро ягона шахсе гузоранд, ки коммунистонро аз гирифтани тахт боздорад. Аммо мушкилот дар он аст, ки атрофиёни Елтсин дар он вақт тағиротро намехостанд ва ба Волфович бовар намекарданд, ки дарвоқеъ муносибаташро дар Ғарб бадтар карда буд. Бисёре аз олигархҳои наздик ба президент дар Ғарб тиҷорат доштанд ва тавонистанд дар он ҷо қарзҳои ҳангуфт ҷамъ кунанд. Ва нархи нафт тақрибан 10 доллар барои як баррел буд, аз ин рӯ, газ арзон буд ва элита ба қарзҳои кишварҳои НАТО рабуда шуд. Ва дар Ғарб возеҳ гуфтанд, ки Жириновский барои онҳо қобили қабул нест.
  Дар ин шароит такя ба иттифоқ бо элитаи Елтсин танҳо обрӯи раҳбари ЛДПР-ро пошида, ба блоки коммунистон ва миллатгароён халал расонд. Инчунин бояд гуфт, ки талафоти зиёди артиши Русия, майл надоштан ба мағлубият, умуман, душмани хурд ва на он қадар хуб мусаллаҳ, маъруфияти шиорҳои ҷангҷӯён ва хоҳиши ба даст овардани хушбахтиро тавассути ҷанг коҳиш дод. Халк дид, ки армияи рус барои шустани пои худ дар укьёнуси Хинд ва бо захираи нефти худ Шарки Наздикро забт кардан тайёр нест. Бале, аз ҷиҳати назариявӣ, забт кардани Ховари Миёна метавонад тавассути долларҳои нафтӣ ва ҷаҳиши ногузир дар қимати нерӯи барқ маблағҳои зиёд ба даст орад, аммо ҳатто агар онҳо Чеченистонро мағлуб карда натавонанд... Ҳисси сулҳҷӯёна афзоиш ёфт ва Жирик бо талафоти ҷиддии интихоботӣ дучор шуд!
  Писарбача, боз рост тир занед. Як снаряд аз тупи 130 миллиметра хитоиро пароканда кард.
  Маргарита маъкул дониста гуфт:
  - Шумо хеле доноед!
  Ва ӯ бо истифода аз ангуштони пои бараҳна худаш тир ба тирпаронӣ оғоз кард.
  Ва Олег Рыбаченко фикрашро давом дод.
  Вале бояд гуфт, ки Зюганов нихоят эхтиёткор буд. Масалан, вақте Борис Федоров пешниҳод кард, ки ба тарафдории рейтинги эътимод ба ҳукумат овоз дода шавад, Ҳизби коммунисти Федератсияи Русия аз ин ҷонибдорӣ накард. Умуман, Зюганов ва доирааш нисбат ба Черномырдин хеле эхтиёткорона муносибат мекарданд, гарчанде ки охирин ба манфиати олигарххо сиёсати пешгирифтаро давом дода, ба Елцин садокат нишон медод. Аммо ҷолиб он аст, ки Зюганов тавонист як оппозиционер ва зидди Елтсин шавад. Гузашта аз ин, таблиғоти ҷонибдори президент низ дар ин кор ба ӯ кӯмак кард, эҳтимол қасдан, зеро коммунист Зюганов дар даври дуюм аз номзади бекоммунист беҳтар аст.
  Дар зимистон ва баҳори соли 1995, ҳизби ЛДПР бӯҳрони ҷиддиро аз сар гузаронд, ки чанд нафар вакилони онро тарк карданд, аз ҷумла Марычеви дурахшон.
  Аммо ҷанг дар Чеченистон тадриҷан пирӯз мешуд, ҷангҷӯён низ талафоти бузург медоданд ва аз ғазаб ва рӯҳафтода шуданд, артиши Русия пеш мерафт. Моҳи июн Шамил Басаев як таваллудхонаи Буденовскро забт кард. Аслан чунин икдоми чанговарон аз чихати харбй чизе намедихад ва аз чихати пропаганда хатто барои партияи чанг фоиданок буд... Аммо Ельцин аз афти кор вокеахои 3-4 октябрь ва лаънати миллионхо русхоро шикаст. уро чаппа кард ва ба Черномырдин фармон дод, ки чангро бас карда, ба гуфтушунид шуруъ кунад...
  Артиши Русия якҷониба амалиёти ҷангиро қатъ кард. Ва Думаи давлатӣ дар ниҳоят райҳои кофӣ ҷамъоварӣ кард, то райи нобоварӣ ба ҳукуматро тасвиб кунад ва истеъфои теъдоде аз маъмурони амниятӣ талаб кард. Ельцин таслим шуд ва танхо Грачёвро нигох дошт, вале Егоров, Эрин, Степашинро таслим кард. Дар ин чо Жириновский дар аввал мавкеи дурустро ишгол кард: вай созишро махкум карда, ба тарафдории овози нобоварй овоз дод. Ва ҳангоме ки Черномырдин бо таҳдиди ба овоз мондани масъалаи эътимод ба кобинаи вазирон дар Думаи давлатӣ (дар ин ҷо як нозуки вуҷуд дорад, агар аз 450 овоз камтар аз 226 овоз барои эътимод ба ҳукумат бошад, пас президент вазифадор аст, ки дар доираи як ҳафта барои пароканда кардани ҳукумат ё пароканда кардани Думаи давлатӣ), Жириновский устуворӣ ва омодагии худро ба интихоботи пеш аз муҳлати парлумонӣ нишон дод. Бартарии интихоботи пеш аз мӯҳлат тасвири шаҳидон, набудани муваффақият - айбдор кардани Ельцин ва ҳукумат, вақт надодан барои пешбурди лоиҳаи Кремлии Конгресси ҷомеаҳои Русия ва ҳизби қудрат: Хонаи мо Русия аст. Ва албатта дигар ташкилотҳо - хурдтар!
  Черномырдин фахмид, ки блеф ба кор намеояд ва парламенти нав боз хам бештар мухолиф мешавад, овоздихиро пас гирифт. Думаи давлатӣ бори дигар ба овоздиҳӣ нобоварӣ кард, Жириновский хеле хашмгинона амал кард, аммо овозҳои кофӣ набуданд. Дар ин ҷо бояд гуфт, ки "Яблоко" аз даст додани бартарии курсиҳои парлумонӣ намехост; Илова бар ин, рейтинги воқеии ӯ баланд набуд, хатари таркидан вуҷуд дошт.
  Маҳбубияти Жириновский дарҳол афзоиш ёфт, аммо Волфович боз ба хатогие даст зада, имзоҳои ҳизбашро тибқи расмиёти импичмент лағв кард. Ин муҳим набуд, мухолифон барои таъсиси комиссия барои иттиҳом, то 300 овози кофӣ надоштанд, аммо ин рейтингро вайрон кард! Жириновский бори дигар асос дод, ки худро ба сиёсати созишгарӣ муттаҳам кунад, ки як қисми интихобкунандагони афзояндаи эътирозиро аз худ дур мекунад.
  Аммо оташбас дар Чеченистон, ки ҷангҷӯён онро бешармона вайрон карданд, ҳамалоти мухталифи террористӣ, ба хусус алайҳи Романов ва қурбониёни тирпарронӣ боиси афзоиши эҳсоси ҷангҷӯён дар ҷомеа шуд ва Жириновский ба даст овардани имтиёзҳо шурӯъ кард. Илова бар ин, дар моҳи сентябри соли 1995 НАТО ба бомбаборон кардани сербҳои боснӣ шурӯъ карда, эҳсоси зидди Ғарбро тақвият дод, ки ин ҳам рейтинги ЛДПР-ро боло бурд.
  Дуруст аст, ки Жириновский дар як занозании умумӣ дар порлумон занеро лату кӯб карда, ба иғвои умумӣ афтид ва ё ҳатто як-ду маротиба сабук заданд. Баъдан матбуоти Елтсин ин ҳамаро тарғиб карда, Жириновскийро роҳзан нишон дод! Аммо чунин порча шояд ба баъзехо писанд меомад: бахусус он мардоне, ки аз зан азоб кашида буданд ва ё онхое, ки аз байни хамаи номзадхо диктатори вахшитаринро мечустанд ва ба умеди баркарор кардани тартибот буданд! Ба хар хол "сталинчиён" барои "Жирик" буданд.
  Олег Рыбаченко оташро давом дод. Писарбача ин корро бо торумор кардани лашкари Чин дар зери сулолаи Манчжур идома дод ва фикрашро давом дод.
  Моҳи октябри соли 1995 ЛДПР 100 имзо ҷамъоварӣ кард, то дар Думаи давлатӣ раъйи нобоварӣ ба ҳукумат гузошта шавад, аммо соли гузашта Жириновский аз ин нияташ даст кашид.
  Бояд гуфт, ки ин хатои у буд, на асоснок. Нахуст, Жириновский дар арафаи интихобот бо баланд бардоштани овози нобоварӣ, ҳамдардии интихобкунандагони эътирозиро, ки он замон аксариятро ташкил медоданд, ҷалб кард. Сониян, овоздиҳӣ бар зидди рақиби асосии Жириновский Черномырдин буд ва ба кӯшишҳои пасипарда барои бовар кунонидани Елтсин ва атрофиёни ӯ барои вориси худ сохтани "Жирик" ба ҳеҷ ваҷҳ халал нарасонд.
  Илова бар ин, Жириновский бояд фаҳмид; ки вай дар интихоботи Дума хар кадар натичаи бехтар нишон дихад, "оила" ба у шарт мегузоранд!
  Барои он лаҳза беҳтарин тактикаи интихоботӣ бозӣ кардани нақши оппозисиюни рақами як буд, ки дар сатҳи муқовимат аз коммунистон пештар хоҳад рафт.
  Жириновский, умуман, инро фахмид, вале дар ду курсй нишастан хост ва номувофих буд. Интихоботи нав назар ба интихоботи пештара хеле душвортар буд! Аввалан, дар муқоиса бо соли 1993, онҳо имкон надоштанд, ки истеъдоди суханварии худро пурра нишон диҳанд; Сониян, омили умеду интизориҳои амалӣнашуда алайҳи Жириновский бозид. Охир, вай гӯё аввалин буд, аммо зиндагии мардумро беҳтар накардааст... Ҳарчанд ба як одами оқил маълум буд, ки "Жирик" қудрати воқеӣ надорад ва ҳамон коммунистон назар ба ЛДПР овозҳоро хеле бештар назорат мекарданд. : 102 нисбат ба 60, вале... Он вактхо, махсусан дар солхои навадум одамони доно бисьёр буданд.
  Сабаби сеюм ин буд, ки ба сари пешвои ЛДПР хоки зиёде рехта шуд, симои ҳаюло ва авбош, тарси он, ки ӯ ҷанги сеюми ҷаҳониро оғоз мекунад.
  Сабаби чорум, инчунин яке аз сабабҳои асосӣ, пайдоиши шумораи зиёди рақибон аст. Машҳуртарин: Конгресси ҷомеаҳои русӣ бо роҳбарии Скоков (дабири собиқи Шӯрои Амният дар замони Елтсин) ва Александр Лебед, инчунин одами Елсин, ки нақши ӯро дар Приднестровье расонаӣ карда буд. Ин блок фаъолона PR-ро пешбарӣ мекунад, аммо чунин ба назар мерасад, ки онҳо аз ҳад гузаштаанд. Мардум он қадар бад нест, ки мақомот фикр мекунанд ва аксари онҳо дарк кардаанд, ки КРО умуман мухолиф нест, балки лоиҳаи Кремл аст, ки пеш аз ҳама зидди ЛДПР ва Ҳизби коммунисти Федератсияи Русия нигаронида шудааст. Аммо ба ҳар ҳол, ин созмон беш аз чор фоизро гирифт!
  Ва дигар рақибони берун аз бом буданд, иёлати Рутский, ки дар он ҷо Марычев гурехта буд, Блок барои СССР - Тюлкин-Ампилов, Ҳизби миллии ҷумҳуриявии Лысенко ва навъҳои зиёди ҳама намудҳо. Бояд гуфт, ки коммунистон низ интихобкунандагони худро пароканда карданд: Блоки СССР бештар аз чоруним дарсади овозҳоро ба даст овард, вале ба парламент дохил нашуд ва ба тарафдории Ҳизби коммунисти Федератсияи Русия овозҳоро аз даст доданд, Ҳизби аграрӣ низ монеаи панч фоизро, монанди дигар ташкилотхои чапро ичро накард. Аз чумла, маълум нест, ки сарвазири собик Рыжков ба интихобот бо блок ба кадом умед умед мебандад: иттифоки касаба ё блоки Говорухин! Аммо интихоботи соли 1995 заъифтарин натоиҷи ҳизби қудрат дар тамоми таърихи Русия ва бештарин дарсади раъйи эътирозиро нишон дод.
  Писарак боз тир холй карда, тугмаи джойстикро бо ангуштони пои урён зер карда, ба фикраш идома дод;
  Дар ҷараёни маъракаи интихоботӣ Жириновский ба таври умум аз мақомот интиқод кард, аммо ин корро ба таври кофӣ хашмгин накард. Илова бар ин, фраксияи ӯ аз буҷаи соли оянда пуштибонӣ карда, далели дигареро барои иттиҳомоти тамоюли ҷонибдори Кремл баён кард. Бо назардошти кайфияти эътирозии тақрибан тамоми интихобкунандагон, ки дар ин интихоботҳо бартарӣ доштанд, зарурати гузашт кардан бо ин ҳукумат набуд! Илова бар ин, Думаи давлатӣ ба таври ғайричашмдошт Дубининро ба осонӣ ба ҳайси раиси Бонки марказӣ тасдиқ кард, гарчанде ки охирин шахс аз доираи Елтсин, ҷонибдори ислоҳоти бозор дар версияи радикалии Гайдар буд. Зимнан, Зюганов хам аз ин номзадй тарафдорй кард, гарчанде ки Дубинин дар "Сешанбеи сиёх" иштирок карда, нишон дод, ки вай хам оппозиционери принципиалй нест!
  Дар ҷараёни интихобот Жириновский нахост, ки ягон блоки пешазинтихоботӣ таъсис диҳад, ҳарчанд чанд ҳизби хурдтари миллатгаро чунин хоҳишро изҳор доштанд. Гайр аз ин, Венгеровский маслихат дод, ки номи партияро ба партияи аз чихати сиёсй мувофиктар ва мувофиктар иваз кунанд - масалан, "Русияи Кабир! Жириновский дар ин масъала якравӣ нишон дод, ҳарчанд то ин замон калимаи демократи либералӣ ба як калимаи ифлос табдил ёфта буд!
  Илова бар ин, овозхонҳо ва ҳунармандони маъруф ба рӯйхати ҳизбии ЛДПР шомил нашуданд, ҳарчанд хоҳишмандон зиёд буданд. Аз ҷумла, Алла Пугачёва, ки таваҷҷӯҳи матбуотро ҷалб карданро дӯст медошт, метавонад ба ҷои дуюм дар рӯйхати ҳизбии ЛДПР розӣ шавад. Ин ба ҳеҷ ваҷҳ ба ӯ халал нарасонд, аммо он метавонад сабаби иловагии иттилоотиро барои зикри худ эҷод кунад. Илова бар ин, имкони пешниҳоди лоиҳаҳо ва қонунҳои муайян барои муҳокима дар Думаи давлатӣ. Хатто бастакор Антоновро танхо ба руйхати вилоятй дохил карда буданд ва баъд тамоман чанчол карданд. Умуман, Жириновский як хислати хеле бад дорад: майл надоштан ба шахсиятҳои қавӣ дар муҳити худ, онҳое, ки нуқтаи назари худро дифоъ мекунанд. Масалан, махз аз хамин сабаб гипнозчии машхур Анатолий Кашпировский аз партия баромад; ки Владимир Вольфовичро ба усулхои авторитарии идоракунй ва хохиши бо игвогарон ихота карданй буданаш айбдор кард. Зимнан, бояд гуфт, ки хатто Гитлер бо одамони даркориаш созиш мекард ва то он даме, ки барои у бефоида ё хатарнок нашаванд, дар доираи худ токат мекард. Рем, Штрассер, Геббельсро ба хотир орем, ки бо чапчигй ва мукобилияти хукуматдорон фарк мекарданд. Аммо махз ба шарофати хамин гуна шахсон Гитлер тавонист шумораи максималии овозхоро аз коммунистон ва социал-демократхо кашад. Хаминро хам бояд гуфт, ки Жириновский хеле зуд-зуд мегуфт: бе фикру андеша Сталинро ё таъриф мекард ё таъна мекард. Умуман, худи рохбари ЛДПР то андозае ба Сталин тақлид карда, мазҳаби худро ба вуҷуд овард, пойбандӣ ба усулҳои худкомаи ҳукуматро нишон дод, вале дар айни замон коммунистонро ба хушунат муттаҳам мекард, гарчанде ки худаш хушунат, хушунат ва хушунати бештарро ҷонибдорӣ мекард!
  Бо афзоиши маҳбубияти ақидаҳои чап, Жириновский бояд нисбат ба ғояҳои коммунистӣ бархӯрди мутавозинтар мегирифт ва ёдовар мешуд, ки бахши қобили мулоҳизаи интихобкунандагон ҳасрати замони шӯравӣ доранд. Илова бар ин, атрибутҳои берунии чапгароӣ зарар намерасонад: масалан, ранги кабуд барои парчами LDPR бениҳоят бадбахт аст! Аввалан, ин робитаро бо ҳамҷинсгароён, ки ҳамҷинсгароён ҳастанд, бедор мекунад ва дуюм, ранги кабуд ором мекунад, ки бо суханрониҳои оташангези Жириновский мувофиқат намекунад! Ранги оптималии ҳизби ӯ арғувон-сурх хоҳад буд. рухбаланд мегардонад, ба истисмор даъват мекунад, вале хануз ба коммунистон монанд нест! Илова бар ин, арғувон рамзи подшоҳӣ аст ва метавонад садои тарафдорони соҳибихтиёрӣ, монархистӣ ва эътиқоди ғайрикоммунистиро ҷалб кунад!
  Писарбачаи нобига боз тугмахои джойстикро зер карда, чир-чир кард:
  - Галабаи ман шухратманд хохад буд!
  Ва ӯ ба андешаи оқилонаи худ идома дод.
  Видеоҳое, ки дар он Жириновский буффон бозӣ мекард, махсусан, чандон хуб намехонданд, инчунин идеяи беҳтарин набуданд! Дар ин маврид ин беҳтарин иқдом набуд, зеро мардум он замон дар соли 1995 гурусна буданд ва мехостанд тағйироти ҷиддӣ ва раҳбари ҷиддӣ дошта бошанд ва барои шӯхӣ вақт надоштанд! Бояд гуфт, ки расонаҳои ҷонибдори Кремл аллакай кӯшиш мекарданд, ки аз Жириновский як масхарабоз ва масхарабоз созанд ва ин таассуротро пурзӯр карда, ба душманонашон туҳматҳои нав дода, ҳеҷ фоидае надошт!
  Дар интихоботи соли 1995 Комиссияи марказии интихоботӣ нахуст сабти номи "Держава" - Руцкой ва сипас "Яблоко"-ро рад кард. Пас аз он ҳарду ҷониб тавассути Суди Олӣ барқарор карда шуданд. Якчанд версияҳо дар бораи ин эпизод вуҷуд доранд: аз ҷумла, Кремл ва пиардорони он мехостанд ба Явлинский дар интихоботи Дума ҳамчун демократ ва ғарбгаро кӯмак расонанд ва ба назар чунин менамуд, ки Руцкой раъйи коммунистонро ба худ ҷалб кунад. .
  Дар назари аввал, версияи мантиқӣ аст, агар "Яблоко" ва "Держава" воқеан хориҷ шудан мехостанд, он гоҳ Суди Олӣ, ки бо супориши оилаи Елсинҳо ташкил карда шудааст, онҳоро барқарор намекард! Охир мисолхои вактхои охирро ба хотир овардан мумкин аст, ки "Яблоко", "Русияи дигар" ва "Модар Ватан" бе ягон асосхои конунй ба интихобот рох надоданд. Масалан, барканории блоки Родина аз интихоботи Маскав дар соли 2006 аз нигоҳи ҳуқуқӣ комилан ғайриқонунӣ буд! Ҳамин тавр, дар он видео, ки сабаби маҳрумият аз ҳаққи ширкат гардид: ҳеҷ гуна даъвати мустақим ба хушунат, погром, поксозии нажодӣ ва ҳатто депортатсияи "қафқозиён" вуҷуд надошт. Факат дар бораи аз ахлот тоза кардани Москва сухан мерафт... Бале, дар бораи зарурати баркарор намудани тартибот дар байни мухочирон ишорае буд. Аммо... Аввалан, ин хилофи қонун нест, дуюм, дар ҳама гуна наворҳои хеле безарар метавон ишораи чизеро пайдо кард. Шумо метавонед, масалан, ҳатто мультфильми "Хуб, як дақиқа интизор шавед!" ҳамчун таблиғи педофилия манъ аст. Ва он ки харгӯш мисли кӯдак аст, бо билети кӯдак сафар мекунад ва гург бо ӯ ишқбозӣ мекунад, навозиш мекунад... Дар ин ҳолат судя ҳуқуқи қонунӣ надошт, ки блоки "Модар"-ро аз қайд хориҷ кунад! Мурофиаи Ходорковский мавзуи алохида аст, мо дар ин мақола сухан намегӯем. Аммо чунин ба назар мерасад, ки ҳама дарк мекунанд, ки бе таҳрими Кремл ин ҳодиса рӯй намедод...
  Ҳамин тавр, бале, ба назар чунин мерасад, аммо на он қадар! Махсусан, он вакт Руцкой душмани ашаддии Ельцин хисоб меёфт - Кош ба мукобилияти мусаллахона рост меомад! Рейтинги "Қудрат" хеле баланд буд ва имкони гузаштан аз садди панҷ фоиз баланд аст! Хуб, чаро Кремл мехоҳад шонси душманашро боло барад? Бале, "Яблоко", ҳарчанд як ҳизби демократӣ аст, хеле мухолиф аст: вай ҳеҷ гоҳ буҷетҳоро ҳам дар ин Дума ва чӣ дар Дума пуштибонӣ накардааст, Явлинский гуфтааст, ки барои курсии президенти Русия мубориза хоҳад бурд. Пас, ягон сабаби махсус барои таҳкими "Яблоко" вуҷуд надорад: махсусан дар шароити интихоботи ояндаи президентӣ, ин ниҳоят зиёновар аст! Явлинский дар даври аввал овозҳоро аз Елсин дур кашид ва раҳбари ҷавон ва варзишгари "Яблоко" назар ба Елсин бадномшуда ва фарсуда хеле ҷолибтар ба назар мерасид.
  Ҳамин тавр, варианти аввал комилан боварибахш нест ва додгоҳҳои Русия ҳанӯз аз президенти Русия он қадар вобаста набуданд. Аз чумла, генерали армия Вареников, аъзои Кумитаи вазъияти фавкулодда сафед карда шуд, дигар мисолхоро овардан мумкин аст, ки суд на хамеша тарафи хукуматдоронро ишгол мекард.
  Эҳтимол, вокуниши манфии Ғарб ба барканории Явлинский нақш бозид ва режими Елтсин дар остонаи интихобот ба қарз ниёз дошт, то дар кишвар намуди шукуфоӣ эҷод кунад. Хуб, Руцкий хам бо хамин сабаб аз кор озод карда шуд, бинобар ин уро ба корхона баркарор карданд. Вале ин ба "Держава" ба садди панч-фоиза расидан ёрй нарасонд. Натиҷаи 2,7 дарсади Руцкойро метавон васеъ паҳн кард, хусусан бо назардошти он, ки ӯ то чӣ андоза машҳур буд. Аммо, лоиҳаи Кремли КРО низ аз даст дод. Жириновский аз платформаи Дума ба қадри кофӣ самаранок истифода набурд, аммо бояд гуфт, ки ҳама таблиғоти Кремл ба муқобили ӯ кор мекарданд. Вай ба назар чунин менамуд, ки имиҷе эҷод кардааст, ки Жириновский душмани рақами яки қудрат аст ва агар Владимир Волфович дар мухолифаташ устувортар мебуд, натиҷаҳои ӯ хеле баландтар мешуд.
  Олег Рыбаченко боз хеле мохирона полки Хитойро бо снаряди пора-пораи тарканда фаро гирифт. Пас аз ин фикраш боз ҳам беҳтар шуд.
  Бо вуҷуди ин, суханрониҳои кӯтоҳи раҳбари ЛДПР дар телевизион бо таҳдидҳо алайҳи мақомот ва даъватҳои начандон ҷангҷӯён дуруст буданд, аммо шояд Елсин ва Елсин шахсан бояд фаъолонатар таъна мекарданд.
  Хулоса, дар интихоботи моҳи декабри соли 1995 Ҳизби коммунисти Федератсияи Русия бо қариб 23 дарсад дар ҷои аввал, ЛДПР бо 11,5 дарсад дар ҷои дуюм, НДР бо 10,3 дарсад дар ҷойи севум ва "Яблоко" бо 6,7 дарсад дар ҷойи чаҳорум қарор доштанд.
  Чиҳил ҳизби боқимонда монеаи панҷфоизаро иҷро накарданд!
  Чунин натиҷаи Жириновскийро чӣ гуна метавон арзёбӣ кард? Дар муқоиса бо фоизҳо, ин коҳиш нисбат ба интихоботи аввал ду баробар аст. Аммо агар тақрибан 12 дарсад афзудани иштироки мардумро ба назар гирем, Жириновский тақрибан 62 дарсади натиҷаи соли 1993-ро гирифтааст. Оё бисёр аст ё кам?
  Бо дарназардошти ҳама ҳолатҳои номусоид, ин натиҷа дар байни қаноатбахш ва оддӣ хуб аст. Омилҳои бад:
  1. Норозигии интихобкунандагон аз фаъолияти ЛДПР дар Думаи давлатй. Мардум аз номзаде, ки чои якумро гирифт, бештар интизор буд, вале зиндагонй бехтар нашуд. Ростӣ, аксарият мефаҳмиданд, ки Жириновский қудрати воқеӣ надорад, аммо ноумедӣ ҳанӯз ҳукмрон буд.
  2. Тарс аз он, ки пешвои милитаристии ЛДПР чанги сеюми чахонро сар мекунад, ки окибатхои фалокатовар дорад. Илова бар ин, бисёриҳо аз худдорӣ аз Жириновский тарсиданд ва метарсиданд, ки ӯ диктатураи тоталитариро барқарор мекунад ва кишварро ба хун мерезад. Истериаи ӯ бисёр одамонро тарсонд.
  3. Муқовимати раҳбари ЛДПР кофӣ нест. Хусусан бори аввал, моҳҳои ҷанг дар Чеченистон ва худи таблиғоти ҷонибдори Кремл Жириновскийро дар ин айбдор карда, садоқати ӯро ба мақомот хеле боло бурд. Аммо худи Владимир Волфович хостори дӯстӣ бо Кремл буд ва симои душмани асосии ҳукумати кунуниро аз даст дод.
  4. Самаранокии нокифоя истифода бурдани фишангхои дукуматй барои амалй гардондани сиёсати молия-тии популистй. Аз чумла, конуни популистиро, ки ба манфиати омма кор мекунад, паси хам ба овоз мондан мумкин буд. Ельцин махз хамин тавр рафтор карда, дар съезд чизеро пешниход карда буд, ки ба амал баровардан мумкин набуд ва барои худ хол гирифт. Бале, Елсин дар интихобот маошу нафақаи ҳамаро боло бурд ва баъд ё надод, ё онҳоро таваррум хӯрд. Лукашенко ва дигарон низ ҳамин тавр карданд, аммо Юлия Тимошенко аз сиёсати сахти монетаристии худ даст накашид ва дар интихобот мағлуб шуд ва ҳамзамон озодии худро аз даст дод!
  5. Жириновский боз як хатои дигар содир кард, ки ба намуди зоҳириаш дахл дорад. Вай аз ҳад зиёд фарбеҳ шуд ва дар натиҷа хеле бадтар шуд. Илова бар ин, одамони гурусна шиками деги ва фарбеҳро дӯст намедоранд. Зимнан, Жириновский дар ин ҷо боз як камбудии худро нишон дод, ки мутаассиб набудан дар сиёсат, надоштани ирода барои дар шакл нигоҳ доштани ҷисми худ ва аз ҳад зиёд нахӯрдан. Зимнан, Жириновский, ҳатто дар интихоботи соли 1991, лоғар, ҳатто лоғартар аз меъёр, дар синни чилу панҷсола буд. Ин аз он шаҳодат медиҳад, ки табиатан "Жирик" ба вазни зиёдатӣ майл надорад ва ин маънои онро дорад, ки барои ӯ нигоҳ доштани шакли худро дар муқоиса бо Гайдар он қадар душвор набуд.
  Ин ҳам як минуси назаррас аст!
  7. Дар муқоиса бо интихоботи аввал миқдори вақти эфире, ки Жириновский метавонист истифода кунад, якбора коҳиш ёфт. Ва«ти эфири бепул байни 44 ®изб та«сим шуда буд ва ва«ти пулакї аз ва«ти бепул зиёд буда наметавонист ва онро тан®о шабона харидан мумкин буд. Аз ин рӯ, Жириновский натавонист, мисли соли 1993 аз неъмати фавқулодаи суханварии худ пурра истифода барад. Гарчанде, масалан, вай аз он вақт зиёдтар пул дорад!
  6. Шояд, шояд ҳатто муҳимтарин чиз: рақобати сиёсӣ якбора афзоиш ёфт ва дар майдони интихоботии ЛДПР як даста ҳизбу блокҳои тақлидкунанда пайдо шуданд. Аз ин чумла, пеш аз хама КРО, Держава, НРП ва як даста партияхои дигар. Ва ®укуматро ®ама тан«ид мекарданд, ба  уз ®изби «удрат Хонаи мо Русия аст. Борис Федоров ва блоки "Ба пеш Россия"-и у фаъолона таргиб карда шуда, дар телевизион бисьёр намоиш дода, Черномырдин ва хукуматро танкид мекарданд. Дуруст аст, ки худи Борис Федоров танхо бо умеди ба даст овардани интихобкунандагони эътирозй мухолифат мекард. Аммо бештари мардум ба ӯ бовар накарданд! Баъд Борис Федоров хатто ба НДР дохил шуд. Ҳизби ҷумҳуриявии миллии Лысенко низ хеле фаъол буд ва раҳбари он аз девонагии эҳсосии Жириновский нусхабардорӣ мекард ва аз таваҷҷуҳи расонаҳо аслан хафа нашуд. Гайр аз ин, блоки Веденкин, ки собик ёрдамчии рохбари ЛДПР ва миллатчии ифрот буд, ва инчунин блоки Бабурин низ фаъол буданд. Бабурин хам одами сергайрат аст, ки як вактхо ба чои Хасбулатов кариб нотик мешуд; Хулоса, интихобкунандагони Жириновский аз ҷониби дугонаҳо ва тақлидгарон хеле кам карда шуданд. Гайр аз ин, дар тарафи чап тамоюлхои нав, аз чумла равияхои эътикоди сталинй пайдо шуданд.
  Дар чунин шароит, 11,5 дарсад аз 44 нафар дар асл натиҷаи хуб аст, ҳарчанд аз он чизе, ки бо сиёсати оқилонаи интихоботӣ имконпазир аст, камтар аст. Масалан, ба Зюганов муяссар шуд, ки нишондихандаашро аз 13,5 фоиз ба 22,9 расонад, хол он ки шумораи хаммусобикахо низ зиёд шудааст. Як блоки "Барои СССР!". бештар аз 4,5 фоизи интихобкунан-дагонро гирифт! "Яблоко" зиён дид, вале камтар аз як дарсад ва ҳизбҳои дар паси садд ғайб заданро ба назар гирифта, фраксияи худро зиёд кард. Якчоя онхо 46 нафар депутатхои якмандатй доранд. Аммо "Интихоби Русия" пас аз тақсимот нопадид шуд, мисли PRESS Shakhrai.
  . БОБИ Љ 16
  Артиши Хитойро танки ИС-7 пурра нест кард. Ва боз дар набард бо Империяи Осмон таваққуф ба амал омад. Ва Олег Рыбаченко ду бор фикр накарда, як вокеаи зебою шавковарро накша кашид;
  Ин рузхои душвори охири тирамох буданд. Осмон гиря карда, заминро аз қатраҳои сурб фаровон об медод. Дунё хокистарранг буд, баргхои тиллоранг мерезанд, шохахои дарахтон, чорчубахои урёнашон дар шамол меларзиданд. Барфи нуқрагин об шуда, фурсат наёфт, ки дар рӯи тирезаҳо нақшҳои печидаи худро кашад ё замини қаҳваранги хокистаррангро бо қолинҳои чашмгир пӯшонад.
  Писарбачаи нухсола Слава Иванов гамгин буд, ки гуё тамоми коинот бо симхои хорин печонда шудааст. Бо сари хам аз мактаби нописандаш баргашт ва дар онҷо ҳамсинфонаш ӯро низ латукӯб карданд. Дар рӯи шумо доғҳо хира пайдо мешаванд, портфели шумо дарида шудааст, шумо намехоҳед ба хона равед, ки дар он ҷо шуморо саволҳои дахолатнопазири волидонатон интизоранд. Ва боз ҳам бадтар он аст, ки фардо шумо бояд дубора ба мактаб равед ва ба ҷаҳаннам Данте барои ҷавонон ғарқ шавед. Дар ин лахза, вакте ки бачае, ки ба гусфанди ба забх рондашаванда монанд буд, аз даромадгох медаромад, марди хурдакаке мисли домкрат ба суи у баромад. Вай ба писарбача шабоҳат дошт, аммо дар айни замон вай бинии тези Пиноккио набуд, се чашмони пурталотум - сурх, зард, сабз - доимо чашмак мезаданд.
  -Салом! - гуфт марди хурдакак бо чашмони светофор. Ва дастонашро дароз кард, ки гӯё ба ламс чубин буд.
  Слава онҳоро дудилагӣ такон дод; ӯ аллакай дар он синну сол буд, ки кӯдакон мӯъҷизаҳо рӯй намедиҳанд ва аз чунин маскарад хеле ҳайратзада менамуд.
  "Вай шояд чашмони кибернетикй дошта бошад" ва худро дар либоси махсуси чангии аз картон сохташуда пушонд.
  - Хайр, чаро ин кадар хира! Биёед ман худро муаррифӣ кунам, ман Крор аз сайёраи Хром ҳастам. Шумо махсусан аз атмосфераи нафасгирандаи сайёра афсурда мешавед. Номи шумо чӣ?
  -Слава ё Вячеслав. Писарбача нобоварона ѓурѓур кард.
  -Инак, Слава. Мо - ман ва Винт - аз назди сайёраи шумо парвоз кардем, аборигендер онро Замин меноманд ва мо онро Эрбана меномем. Муҳаррики гипертелепатикии мо аз кор монд ва қариб тамоми энергияро аз даст дод. Ин хатари он аст, ки мо метавонем дар сайёраи шумо абадан часпида бошем. Ба мо ёрӣ диҳед. -Аммо ман кӯдак ҳастам ва муҳаррикҳои кайҳонӣро намефаҳмам.
  Писарак китфҳои борикашро нофаҳмо дар ҳам кашид.
  - Ва ба шумо лозим нест, ки онро фаҳмед. Ана Винт меояд, вай ҳама чизро ба шумо мефаҳмонад.
  Дар пеши назари онҳо мавзӯъе пайдо шуд, ки ба Самоделкин аз маҷаллаи "Функи суратҳо" сахт шабоҳат дорад. Вай ба ҷои бинӣ ҳамон болт, даҳони салибшакл ва танҳо се чашми светофор ба шакли табақи парвозкунанда дошт, ки ба ӯ намуди ғайриоддии кайҳонӣ мебахшид. Ангуштонҳо мисли калидҳои хамида бо буғумҳои сершумор шакл доштанд. Гарчанде ки худро пулод ҳис мекарданд, Винт дастони худро хеле нарм фушурд.
  -Дӯсти инсонии мо дар бадан нозук аст.
  Дар овози Винт пушаймонй буд.
  -Ва ман ӯро хеле дӯст медорам ва аз ӯ ғамгинӣ мебарояд, ӯ хеле табънок аст.
  Крор дустона ба китфаш зад. Винт бо оханги андаке тагьирёфта давом дод.
  -Бачаҷон, ту бо мо дар ҷое парвоз карданӣ, дунёҳои дигарро бубин.
  Слава ларзид. Ба назараш чунин менамуд, ки у хоб рафта хоб дидааст. Барои дидани воқеият, беҳтарин роҳ ин аст, ки худро фишурда кунед. Он чизе ки ӯ кард. Он чандон дард накард, аммо Винт ва Крор ҳанӯз ҳам дар наздикии хурд, тақрибан ба баландии ӯ, бо табассуми васеъ ва каме бетаваҷҷӯҳ меистоданд.
  -Не, мо аз мум нестем ва дар офтоб об мешавем.
  Винт хандид.
  - Акнун биёед парвоз кунем.
  Сегона аз даромадгоҳ баромад, дар ҳавлӣ ботлоқа буд, кафшҳояшон дар кӯлчаҳо ҷӯш мезад.
  -Аз тарзи ибтидоии на«лиётатон хаста шудам. Крор гуфт ва аз кисааш асбоби ба куби рубик монандро баровард.
  Хуштаи тез хомуширо вайрон кард. Панҷ ҳамсинфи Слава рост ба пешвози онҳо омаданд. Маҳз ҳамон зиёнкорони далерона ӯро зада заданд. Ва акнун дар чехраи онхо табассуми садистй пайдо шуд.
  -Он Сафед барфин (Слава мӯи зард дошт) ва шумо ду муммар ҳастед. Ширкати аз ҳама мувофиқ.
  Наздик омаданд, калонтаринашон, ки "Баран" ном марди фарбех буд, хост бо клик Крорро занад. Ангуштонашро сахт гирифту фишурд.
  -Ҳе, шумо "Пиноккио" ҳастед. Қӯчқор аслан аз хашм пахш мешуд. - Хайр, бигзоред, вагарна мушт мезанед.
  Дугонаи қӯчқор хост ба рӯи ӯ занад, аммо Крор ҷунбиш карда, ба шикамаш сахт лагад зад. Писарбачаи авбош афтида, дахонашро кушода нафас кашида, афтид.
  - Ҳисоб кушода аст. "Пиноккио" хандид.
  Баъд бо ангуштонаш як харакат кард: Рам аз дард ка-шида, аз худ рафт.
  - Аз гулӯяш, бигзор ӯ ташаккур гӯяд, ки мо ӯро дар тамоми галактика ба фотонҳо пошидаем.
  Се писарбачаи дигар ба як нуктаи бехаракат нигариста, дар яхбаста монданд ва баъд ба тарафхои гуногун шитофтанд.
  -Ҳамин тавр онҳо мисли скитл пароканда шуданд. Магар ман ба ту нагуфтам, Слава, фарзандони одам тарсончаканд?
  Писар дудила кард.
  -Ман намедонам.
  - Пас бидонед. Дар ҳамин ҳол, мо каме сайру гашт мекунем.
  винт фишангро гардонд ва онхо гуё зери замин меафтанд. Дар атроф кариб торикии кайхонй хукмфармо буд.
  Слава ка-шида, ба сипар бархурд, гуё уро бо кувваи электр зер карда бошад, зарба чунон сахт буд. Тамоми ҳуҷра ба ларза даромад ва аз сурх пур шуд, чеҳраҳои ҳаҷвии дӯстони нав бо оҳангҳои арғувонӣ рақсиданд.
  - Шумо ақл гум кардаед. Крор бо завк гуфт. Аммо ба шумо лозим нест, ки ин корро кунед, шумо танҳо ях кардан лозим буд. Ҳоло мо чӣ кор мекунем?
  -Ҳеҷ чиз. Винт гиря кард. Биёед, барқро пур кунем ва баъд мебинем.
  Винт ба сари Слава кулоҳ гузошт.
  -Биё, батареяи квазари мо, фикр кун.
  -Дар бораи чӣ фикр кардан.
  -Дар бораи ҳар чизи бад ва таҳқиромез. Дар хотир доред, ки чӣ шуморо бештар хафа мекунад.
  Ва ин ба шумо чӣ кӯмак мекунад? Чашмони Слава аз тааҷҷуб калон шуданд.
  Крор пои худро ба по гузошт, "светофор"-аш аз хаячон фурузон шуд.
  -Албатта, генератори гипертелепатикии мо аз эҳсосоти манфӣ ғизо мегирад. Ӯ онҳоро ба қуввае табдил медиҳад, ки қодир ба тағир додани ситораҳо аз мадори онҳост. Дар ниҳоят, маҳз барои чӣ шумо ҷолиб будед - шумо эҳсосоти манфии зиёде доред.
  Аз ин ҳама, Слава дарк кард, ки дар ӯ як нерӯи бесобиқа пинҳон шудааст ва аз ҳама бадтарин дар ӯ чунин корҳоро карда метавонад, ки задухӯрдҳои хурдсол мисли шамъ дар нурҳои офтоб хомӯш мешаванд.
  -Ва ман қавӣ мешавам.
  Писарак муштҳои худро фишурд.
  "Шумо майдони пуриқтидор доред" ҷавоб дод Винт. Киштии хурди фалакпаймои мо ба суръати суперкосмикй суръат мегирад.
  Кабинаи киштии ситорагард дам равшан шуд. Слава дастгоҳҳоро чун дар толори мошинҳои бозӣ озода медид. Крор нигоҳи ӯро гирифта, дастгоҳи голографиро даргиронд. Осмони пурситора чун прожектор дурахшид.
  -Ин галактикаи шумост, мебинӣ, кӯдак, дар шакли спирал печида аст.
  Писарбача бо тааҷҷуб ба фазое, ки то ҳол номаълуме буд, ки онро ҳеҷ кас кашф накарда буд, нигоҳ кард. Барои ӯ дидан ба ин мӯъҷизаи технологияи экстрагалактикӣ хурсандӣ ва каме даҳшатнок буд.
  -Ин нуқтаи сурх ҷойест, ки дар айни замон киштӣ ҷойгир аст.
  -Мефаҳмам, аммо дар айни замон дар рӯи замин.
  - пурсид Слава.
  -Не, мо дар моҳ ҳастем. Ва агар хоҳед, шумо метавонед манзараи моҳро тамошо кунед.
  Винт сканери кибериро даргиронд, деворҳои киштӣ шаффоф шуданд ва манзараи аҷиби моҳвора тамоми рӯи кабинаро равшан кард.
  -Кадом марди хурдакакро шумо мехоҳед аз кратерҳои кайҳонӣ гузаред?
  Винт бо оханги дилчасп таклиф кард.
  Слава дудилагӣ кард.
  -Аммо он ҷо ҳаво нест.
  -Аммо он ҷо рег ҳаст. Бидавед, натарсед, то даме ки шумо кулоҳи киберӣ пӯшед, вакуум даҳшатнок нест.
  Писарбача дархол ба гапи дусти бегонааш бовар кард. Баробари ба сатхи Мох чахиданаш баданашро сабукии нофахмо фаро гирифт. Ба назар чунин менамуд, ки вай на дар фазой бехаво, балки дар руи об шино мекард. Як ҷаҳиши тез ба боло ва шумо ҳамвор ба замин фуруд меоред. Слава хис кард, ки дар ягон чо хамин гуна хиссиётро аз сар гузарондааст. Аммо дар куҷо - дар карусель, гардиш? Не, ин бештар ба ҷаҳидан дар хоб монанд аст. Ҳамон эҳсоси оҳиста-оҳиста афтидан, ту мисли барге дар ҳаво шино мекунад. Ва ӯ чӣ қадар баланд ҷаҳида метавонад? Он танҳо ақлро хира мекунад.
  -Супермен! Писарак доду фарёд мезанад ва бо тамоми куввааш пеш меравад.
  -Вақте ки шумо ба астероид фуруд меоред, эҳтиёт шавед ва шумо метавонед парвоз кунед.
  -Пас, биёед, ки бозии навозиш кунем. Слава таклиф кард.
  -Ин чӣ андеша аст? Винт бо чашмони чароги светофор чашмак зад.
  -Пас биё, ҳар кӣ даст мезанад, ба дасташ мерасад.
  Бозй сар шуд ва гарчанде ки Винт ва Крор нисбат ба бачахо хеле тезтар буданд, вай хеле мохирона таслим шуд, ки дар натича бозй шавковар гузашт. Ва ҳангоме ки Крор пешниҳод кард, ки Слава чизеро дар кулоҳ иваз кунад, ӯ ҳис кард, ки қувваи пурқуввате ба камари баданаш ҷорӣ мешавад.
  -Вой! Бори аввал ман дигаргунии комилро дар худ ҳис мекунам.
  Писарбача дарҳол сӣ метр баланд ҷаҳида, баъд хеле якбора ба рӯи замин парида, осори амиқ гузошт.
  -Ҳай, кӯшиш кунед, ки ба ман расида гиред.
  Бо вуҷуди ин, Винт аз ҷаҳиши тез шарм накарда, ба писарча расид ва бо ангуштонаш сабук ба қафаси синааш зад.
  -Ту дар муқоиса бо мо ҳанӯз кӯдак ҳастӣ. Ҳар қадар кӯшиш кунед, мо ба шумо расида мегирем.
  Баъди ин Слава дигар бозй кардан намехост, дастонашро ба хам хам карда, сарашро хам кард.
  - Маълум мешавад, ки шумо ба ман таслим шудаед - бачахои дуруггуи.
  - Чаро мо дурӯғ мегӯем, зеро ин бозӣ аст ва дар бозӣ онҳо ҷанг мекунанд ва ҳар кас ҳақ дорад тактикаи худро дорад. Ва стратегияи мо аз он иборат аст, ки ба ҳама мавҷудоти заиф дар коинот зиндагӣ кунем.
  - Ба фикрам, мо аз Мох сер шудем. Винт фикрашро давом дод. Аз дасти мо ҳама кор меояд, писарам, дигар оламу оламҳоро дидан мехоҳед?
  -Албатта мехоҳам! чехраи "Славик" боз аз шодй мунаввар гардид. Хатто зарбу зарб ба назар зебу зинати чеҳраи гулобӣ менамуд.
  -Пас ба киштӣ савор шав ва рав.
  Славик дар курсии лётчики калон нишаста, манзараи бошукухи манзараи осмониро тамошо кард. Дар рӯи замин якбора дидани ин қадар ситораҳои дурахшон имконнопазир аст, ки атмосфераи ғафси замин мушоҳидаи бузургии осмони пурситораро душвор мегардонад.
  Ва дар ин ҷо, дар вакуум шумо метавонед ҳама чизро то хурдтарин санги ситорагон бинед. Слава ба осмон мафтун мекард, худро хуб ва хушнуд хис мекард, зеро вай чизеро мушохида мекард, ки онро хамагй якчанд дазор ва ё бештар аз саддо одамон медиданд.
  -Акнун киштии кайҳонӣ ба гипердрифт меравад ва шумо метавонед чизеро мушоҳида кунед, ки то ҳол ҳеҷ кас надида буд.
  Слава ангуштонашро ба панел дароз кард.
  Винт чашмонашро чарх зад. Баъд бо нарм, вале сахт дастонашро зад.
  - Ба дастгоххо наздик нашавед. Шумо метавонед қалмоқро нодуруст гардонед ва нисфи коинот ба сӯрохи сиёҳ меафтад.
  Славик чашмонашро калон кушод.
  -Хуштак.
  -Не, мо аз дигар коинот парвоз карда будем, ки нисбат ба ин коинот бемислу пешрафтатар аст. Ва мо дар мо захираи бузурги энергия дорем, ки дар муқоиса бо он миллиардҳо ситораҳо чанг мебошанд. Бубинед, ки мо чӣ гуна суръат мегирем.
  Дар аввал чисмҳои осмонӣ зичтар шуданд, ба назар чунин менамуд, ки онҳо дар пеш ҳастанд ва спектр ба тарафи кабуд гузашт. Дар паси он, баръакс, ситорахо камёфт ва хира шуда, ранги сурх гирифтанд.
  -Мо суръатро давом дода истодаем. Крор хиҷил кард.
  Ситорахо зуд дурахшиданд, спектри онхо тагйир ёфт ва ба дурахши сахти бунафша мубаддал шуд. Слава ба акиб нигарист. Дар он ҷо холигии мутлақ вуҷуд дошт. Ситораҳо дар паҳлӯҳо нодир ва хира буданд. Ба даҳони кушодаи писар бо тааҷҷуб нигоҳ карда, Винт ҳатто шарҳ надод.
  -Инҳо суръатҳои суперлюминалӣ мебошанд. Фотонҳои ситораҳое, ки дар паси мо қарор доранд, аз киштӣ ақиб мемонанд, яъне мо онҳоро намебинем. Гузашта аз ин, мо ба фотонҳои пеш парвозкарда расида истодаем, яъне шумо дар як вақт ҳамаи ситораҳоро мебинед, ҳам дар ақиб ва ҳам пеши ситораҳо ва баъзеи онҳо аз паҳлӯ парвоз мекунанд. Дар ин ҷо онҳо дар назди шумо дар монитор ҷамъ шудаанд. Агар мо суръати каме зиёдтарро илова кунем, онҳо барои шумо ноаён шуда, ба қисми ултрабунафши спектр мегузаранд. Нигоҳ кунед.
  Бурда рульро гардонд ва дурахши бунафш якбора хомуш шуд, баъд тамоман нопадид шуд.
  - Хайр, аз винт дур шавем. Акнун шумо ҳеҷ чизро дида наметавонед.
  Фазои сиёх якбора тира ва тира шуд. Крор маккорона чашмак зад.
  -Акнун мо суръатро бештар мекунем. Киштии фалакпаймо аз шарорахо дурахшид ва экран боз аланга зад.
  -Мо табдилдиҳандаи гамма-радиатсионӣ ба нури оддӣ фурӯзон кардем. Акнун шумо боз осмони пурситораро мебинед.
  Ситораҳо воқеан дар ҳолати девонавор шино мекарданд. Онхо аллакай аз кисми галактикаи ба замин хамсоя гузашта, ба маркази он гузаштанд. Дар ин чо суръати корро андаке суст карданд. Барои мафтуни inflorescence аҷиб. Чашмонамро дарднок кард, ки дастаҳои бешумори ситораҳо чӣ қадар зич мечарданд. Зиёда аз як нафар дар рӯи замин то ҳол чунин гулу гулӯлаҳои аҷибро дидаанд. Ёқуту алмос, сапфир, топаз, зумуррад, агат ва дигар сангҳо дар фазо пароканда ба назар мерасиданд. Нури дурахшони онҳо аз ҳама дарун дурахшид. Слава чашмонашро пушид. Винт хандид, ӯ аз шиддат печида шуд
  -Он мард ҳеҷ гоҳ чунин чизеро надидааст. Ин маркази галактика аст. Эҳтиёт бошед, ки кӯр нашавед.
  "Мардони шух" бо хандахои хомуш хандиданд.
  - Мо чй кадар тез парвоз мекардем?
  Хурдтарин ҳазор парсек дар як сония аст. Як парсек тақрибан се соли рӯшноӣ аст. Яъне дар як сония мо рохеро тай мекунем, ки нур кариб се хазор соли Заминро тай мекунад.
  Слава дар хайрат монда намешуд- Вой, чй суръат.
  Винт маккорона чашмак зад.
  -Суръат то ҳол он қадар баланд нест, ки аз коинот ба коинот парвоз кунад, аммо мо метавонем суръатро чанд маротиба зиёд кунем. Оё шумо мехоҳед дар саросари ҷаҳон мусобиқа кунед?
  -Ман аллакай гуфтам, ки чӣ мехоҳам!
  -Пас сахт нигоҳ доред, шитоби нав назар ба пештара нишебтар мешавад.
  Ситорахо лахзае хира шуданд ва баъд дар катори кавалледи пурчушу хуруш шитофтанд. Харакати киштии мини-ситорадор торафт тезтар шуд. Тамоми галактикахо дурахшиданд. Нур норавшан ва медурахшид ва дави девонавори киштии ситорагарм меафзуд.
  -Мо аллакай бо суръати як миллион парсек дар як сония ҳаракат мекунем. Ин ҳанӯз як overclock калон нест. Барои ба канори олами хурди худ парвоз кардан як рӯз лозим аст. Аммо мо Винт ангушти худро ба лабонаш пахш кардем - агар суръатдиҳандаҳои гиперультраплазмаро ба кор дарорем, мо метавонем суръатро боз ҳам бештар суръат бахшем.
  Славаро каме ба курсӣ пахш карданд ва ӯ маҷбур шуд, ки рӯяшро бо дастонаш пӯшонад, то аз фаровонии нурҳои ситораҳо кӯр нашавад. Ҳатто ангуштони ман дар байни онҳо намоён буданд.
  - Суръати мо дар як сония дах миллион парсек аст. Мо суръатро давом дода истодаем.
  Дурахши оташин гарм шуд, нури дарун месӯхт. Инро дида, Крор филтри рӯшноиро даргиронд.
  -Ман гуфтам, ки заминиён заифанд. Зарур аст, ки боз хам бештар суръат бахшида, майдони кувваро мустахкам намуда, онро ба шуоъхо касногузар гардонад.
  - Суръати мо сад миллион парсек аст. Скрет хиҷил кард: "Ба зудӣ мо ба суръати субтелепатикӣ наздик мешавем."
  -Аммо ин ба гумон аст, суръати фикр беохир аст ва муҳаррики гипертелепатикӣ метавонад ба таври номуайян суръат бахшад. Ғайр аз он, шумо намедонед, ки ІН то чӣ андоза ғизобахш аст. Мо аллакай нисфи коинотро фаро гирифтем ва хануз садьяки фоизро сарф накардаем.
  Крор ҷавоб дод.
  -Бале, ин писарбача як ганҷест. Дар омади гап, Славка, суръати мо дар як сония ба миллиард парсек расид.
  Ногаҳон бозии рӯшноӣ аз болои киштӣ қатъ шуд, торик шуд ва танҳо нури дохили киштии миниётуравӣ холигии сиёҳро равшан кард.
  -Мо дар куҷоем? - бо овози соддалавхона пурсид Слава.
  -Ва ҳеҷ ҷо дар фазои байниҷаҳонӣ. Киберсканерҳо ҳанӯз мурда нашудаанд, аммо дар атроф қариб ҳеҷ чиз нест, танҳо вакуум, гиперфазо ва майдонҳои зиёд вуҷуд дорад.
  -Мо дар холӣ ҳастем. Писарак тарсид.
  -Инро метавон гуфт. Аммо натарсед, ба зудӣ мо худро дар олами дигаре хоҳем ёфт, ки аз ҷаҳони шумо хеле бузургтар аст. Дар он ҷо мо барои фаъолияти эҷодӣ ҷой хоҳем дошт.
  -Коинот хеле зиёданд ва онхо на танхо дар сеченака, балки дар фазой бисёрченака чойгиранд. Миллионҳо андоза вуҷуд доранд, ки онҳо доимо тағйир меёбанд, табдил меёбанд. Барои он ки шуморо бо шаклҳои гуногун ба ҳайрат наоваред, мо ба коиноти оддии се андоза меравем. Чизи асосие, ки онро аз доираи шумо фарқ мекунад, дар он аст, ки ҷодугарӣ ва ҷодугарӣ дар он хеле инкишоф ёфтааст. Ин хама мак-сади телепатия, имкони-яти ба мухити моддй таъсир расондан ба воситаи таъсири лафзй мебошад. Шумо худро дар як салтанати афсонавӣ, ҷаҳони хаёлҳо ва орзуҳо хоҳед ёфт.
  -Дар он ҷо чӣ кор мекунам? Охир, ҷодугарӣ барои ман асрорест, ки бо ҳафт мӯҳр баста шудааст.
  -Ин то ҳол махфӣ аст, аммо вақте ки шумо ба дунёи дигар меоед, зуд ҷодугарӣ меомӯзед. Худи Гарри Поттер ҳатто ба шумо шамъ намегузорад. Аммо, агар шумо аз ин олам қаноатманд набошед, мо барои шумо як олами дигарро меёбем. Шояд шумо технологияҳои гиперплазмиро дӯст медоред - мо онҳоро ба шумо меомӯзем, аммо ҳоло ҳар сеи мо бояд як вазифаи махсусро иҷро кунем ва барои ин ба мо писарбачае мисли шумо лозим аст.
  -Барои чӣ?
  -Чунки шумо одамед.
  - Суръати мо дар як сония ба дах миллиард парсек расид. Ва ин маънои онро дорад, ки ба зудӣ ситораҳо дар болои мо милт-милт мекунанд. Винт аз паси дахонаш пораи дуд бароварда.
  Дар хакикат, гуё дар афсона бошад, дар пеши назари онхо як дойраи ачоиби нур равшан шуд. Суръати киштии ситорагарм паст шуд ва онхо ба олами афсонавй афтоданд. Ситорахои ин коинот на мудаввар, балки чоркунча, секунча, шакли конус ва призмахо буданд. Ҳар як ситора махсус ва беназир буд, ки аз рӯи шакл ё дар сояҳои дастнорас фарқ мекард.
  Слава бо даҳони кушода ях кард;
  Ситорахо охиста-охиста дар болои киштй шино мекарданд, ба назар чунин менамуданд, ки дар бахри махмали сиёх чазирахои оташин доранд.
  Нихоят, дар пеши назари онхо сайёраи хеле хурде пайдо шуд, ки диаметраш такрибан дах офтобро ташкил медихад. Дар маркази ин силиндр як қалъаи азими готикӣ буд. Деворхои хазор-километраи он аз мадор ба осонй намоён буданд.
  -Дар ин қалъа шоҳ ва малика зиндагӣ мекунанд, ки воқеан мехоҳанд ворисони тахт дошта бошанд. Аммо ҷодуи даҳшатнок бар онҳо овезон аст. Танҳо кӯдаки бегуноҳ аз олами дигар метавонад ин ҷодуро бишканад. гуфт Крор.
  Ва акнун мо бояд, чунон ки одамон мегуянд, ба сатхи сайёра фуруд оварем.
  Фуруд бомуваффакият гузашт ва гардиш карда, аз назди хайкалхои азими уқобҳои тавоно парвоз карданд.
  - Ҳама, Слава, берун равед. Винт дасташро пешниҳод карда, ба ӯ кӯмак кард, ки аз киштии хурд ҷаҳида шавад.
  - Ба сайёра таъзим.
  Слава андаке камон кард. Қувват тақрибан ҳамон тавре ки дар рӯи замин буд, ҳарчанд қасри азим ҳайратовар буд. Баъд дар пеши назари онхо дарвозаи булурин километр кушода шуд. Се дӯст вориди долон шуданд, ки аз тилло ва муҷассамаҳои қиматбаҳо муҷаҳҳаз шудааст. Инчунин делфинҳо бо чор думдор ва сарбозони экстрагалактикӣ бо силоҳҳои мегаплазма буданд. Дастаҳои зебои гулҳои тару тоза аз ёқут кандакорӣ шуда, ба ҷунбиш ва сар дароз мекарданд. Мохихои бегона дар гирди толор шино карда, бо тарозуи дурахшон медурахшиданд.
  -Аҷиб аст, ки чӣ тавр онҳо дар ҳаво шино мекунанд? Писарак пурсид.
  - Антигравитация! Крор ҷавоб дод. - Шумо ҳоло ин гуна чизеро нахоҳед дид.
  Бисьёр чизхои дигар, хар гуна чизхои гуногун, ки чашмро ба худ меоварданд ва тасаввуроти бачаи нухсоларо ба вачд меоварданд, вале тавсифи ин гуна шукУхй хеле тул кашид.
  Қад-қади долони сад километр роҳ рафтан хеле тӯлонӣ буд, бинобар ин Винт тугмаро пахш кард ва онҳо рост ба ҳуҷраи тахт телепортатсия карданд. Ҷойгиршавии асосии шоҳони ситораҳо аҷиб буд. Дар мобайни зал тахте, ки мисли кух таассуротбахш аст, ба шакли акведуки спиралье вокеъ буд, ки дар болои он киштихои хурд, вале зебои чихозонидашуда шино мекарданд. Гоҳ-гоҳе онҳо мисли оташбозӣ мепариданд, як силсилаи дурахши шарораҳо, ки фазои атрофро дар шаби шаб ҳукмронӣ мекард. Баъд мусикии бошукух ба навохтан гирифт ва шуълаи вулкан аланга гирифт. Лаваи сурхи оташин атмосфераро бурида, ҷуфти шоҳона аз абри дурахшон баромад. Онҳо ба назар ҷавон ва сарватманд дар айни замон либоси бо завқ доштанд. Дар сари синаи шоҳ занҷир бо зумуррад ва тасвири пудли кабуд буд. Ва занҷире, ки гардани маликаро оро медод, баръакс, аз ёқут сохта шудааст. Руяшро ба тарафи писарак хам кард, саг оромона дод зада, думашро ҷунбонд. Подшох табассум кард, дандонаш мисли лампочкахо медурахшид.
  -Салом ба меҳмони ман Слава ном. Чи хеле ки тулисманам мегуяд, ту бачаи хеле хуб хасти ва аз ухдаи ичрои такдир кодир хасти.
  Шахси шоҳона ибораҳоро то андозае номуносиб ҷойгир кардааст, аммо маъно ҳатто бидуни тарҷума равшан буд. Ҳарчанд аҷиб аст, ки чӣ тавр як сокини дигар олам забони русиро донад.
  -Ин телепатия аст. Пичиррос зад Крор.
  - Мо ғаму андӯҳ дорем, кӯдак. Духтари ягона дар асорати золими байнигалактикӣ Элетромендос аст. Ва ба мо як рыцаре лозим аст, ки вайро озод кунад. Пешгӯии бузург мегӯяд, ки ӯ аз як олами хурд бо ситораҳои мудаввар пайдо мешавад. Ду дӯсти қадимии ман Винт ва Крор туро ба қаср оварданд, акнун шумо бояд аз имтиҳони ҷиддӣ гузашта, гипертирантро мағлуб кунед.
  Слава табассум кард, ба назараш чунин менамуд, ки дар пушти ӯ болҳо мерӯянд ва ӯ қодир аст, ки бо ҳаюло, ки тамоми олами беканоро ваҳшатзада мекунад, мубориза барад.
  -Ман омодаам, ки бо душманон биҷангам ва духтаратро озод кунам.
  -Пас Винт ва Крон шуморо ба роҳ мебаранд, аммо аввал шумо бояд аз имтиҳони хурд гузаред. Як навъ матн дар бораи мувофиқати касбӣ.
  - Бо хурсандй.
  Винт ва Крор писарбачаро аз дастони худ гирифтанд ва онҳо боз худро дар киштии мини-ситорадор диданд.
  -Текс дар онҷо матн ҳаст ва ҳоло мо ба сайёрае парвоз мекунем, ки қариб дар паҳлӯи ситораи калон ҷойгир аст.
  Киштии миниатюрй ба акиб рафт ва онхо худро дар назди сайёраи кабуди абрхои кафккунанда диданд.
  Бурд дастгоҳро берун кард.
  - Салом Сафед Барфин.
  Як зарбаи ангуштон ва Слава ба ҳар ҷое, ки шумо фикр мекардед, анҷом ёфт. Дар ру ба руи вай бинои мактабй хокистарранг меистод. Дар паси ӯ портфели вазнин аст, ки маънои онро дорад, ки ӯ бояд ба дарси дилгиркунанда ва хашмгин равад. Ва ман дар ҳақиқат инро намехоҳам. Пойҳоям суст шуда ларзиданд. Оё воқеан имконпазир аст, ки он чизе, ки бо ӯ рӯй дод, танҳо хоб ё галлюцинация бошад? Писарак чашмонашро молида, беақлона кӯшиш кард, ки худро чичад. Дард. Ҳамин тавр, ин воқеият аст, ӯ воқеан маҷбур аст ба мактаб равад. Ва осмон гиря мекард, намнок ва хунук буд, шамоли хунук мевазид. Аз дур зангула садо дод. Пойхо беихтиёр давидан гирифтанд. Мо бояд дар вақти саршавии дарсҳо бошем.
  Писарбача каме нафас кашида, ба синфхона давид. Муаллими хира Рудольф Франкенштейн уро бо наъраи хайвонй пешвоз гирифт.
  Ту ахмак боз дер карди. Афсӯс, ки ин рӯзҳо айёми кӯҳна нестанд ва шуморо тозиёна задан мумкин нест. Пас аз дарс бимонед ва синфхонаро тоза кунед.
  Аз паси мизҳои қафо хандаҳои заҳролуд. Рач пичиррос мезанад, мушту ангушти миёнаашро нишон медихад.
  -Дар вақти танаффус туро мезанем. Биёед, онро ба кӯзаи барфии барфӣ табдил диҳем.
  Ва хандаи дағалона. Муаллим вонамуд мекунад, ки намешунавад.
  Дарс тӯлонӣ ва дилгиркунанда ба назар мерасад ва аз ҳама боло "Баран" ва ширкати ӯ ба туф кардани коғази хоидан аз қубурҳо шурӯъ мекунанд.
  Тарс беихтиёр ба ҷон ворид мешавад, дар чоҳи шикам дард мекунад, баданро хунук мекунад. Бо ларзон шумо тағиротро интизор мешавед, вақте ки панҷ нафари зишт ба шумо часпиданд. Нихоят занг занад ва пойхояш беихтиёр ба гурез медароянд - писарбача шитоб мекунад, ки аз хамсолони бадкирдори худ дур шавад. Вай давида, кӯшиш мекунад, ки дар ториктарин гӯшаи мактаб пинҳон шавад, ки ин вампирҳо ӯро пайдо карда наметавонанд. Слава ба зери соябон баромад ва худро дар куча дид. Вай нафаси чукур кашид, зеро сояхо аз тарафхои гуногун пайдо мешуданд ва дар он чо бача-гон - монстрхо буданд.
  -Хайр, нодон гурехта рафт. Ту "Сафеди барфӣ" будӣ ва ин чой "тар" мешавад.
  RAM садистй табассум кард.
  -Дар болои пулҳо биистед ва мо бар шумо истодаем, вагарна шумо мурда хоҳед шуд.
  -Не, бачаҳо, лозим нест. Слава оҳиста ғур-ғур кард.
  -Ба мо буз лозим аст. Ва новобаста аз он ки шумо суст шавед, онро ба даст оред.
  Рач аз Слава кариб як cap баланд ва якуним баробар вазнинтар буда, ба руяш зарбаи сахт мезад. Кӯдак кашид ва чашмаш қариб якбора варам кард. Пас аз он дар бинӣ поке омад ва бинӣ ҷорӣ шуд. Шарики Рам ба ҷанг шитофт ва ба қабурғаи ӯ зад, аммо раҳбари ғафс ӯро каме нигоҳ дошт.
  -Интизор бошед, бигзор зону занад. Хуб, "Сафед барфӣ" дар молай истода хоҳад буд.
  Аз бинии Слава хун мечакид, аз чашмонаш об мерехт, аммо дар нафси вай бар замми тарс хисси ифтихору худшиносии дигар бедор шудан гирифт.
  -Не, ман зону намезанам.
  "Баран" вонамуд мекард, ки хайрон шуда бошад.
  -Ин шӯх ба ман ҳамин тавр эътироз мекунад. Он гоҳ барои хӯрокхӯрӣ каме гиред.
  Ва бо тамоми кувва ба гушаш зад. Сари Слава ларзид, гӯшаш арғувон шуд.
  -Не, ман то ҳол намехоҳам. Дар овоз истодагарӣ вуҷуд дошт, ки тарсу ҳаросро мағлуб мекард.
  -Пас шумо мурдаед. Мо туро мекушем.
  Рохбар боз як бори дигар чахл карда, бо тамоми кувва ба устухони рухсораи у зад. Слава каме акиб рафт ва зарба норавшан баромад.
  - Сафед барфиро нигоҳ доред. "Баран" ишораи тахдидона кард.
  Таҷовуз ба Слава ҳамла карда, дастонашро дароз карда, ӯро ба девор пахш кард. Баъд саркори чавон гугирд бароварда, сигор даргиронд.
  -Акнун ман барои шумо каутеризатсия мекунам. Шумо ба зону меафтед ё баландии девонаро эҳсос мекунед.
  Слава аз тарси тоқатфарсо ҳис кард, ӯ таслим шуда, зону нишастанӣ буд, вақте ки чеҳраи шодмононаи Крор ва нигоҳи масхараомези Винтро ба ёд овард. Махсусан хотираи чеҳраи беҳамто ва меҳрубони шоҳ аз дигар олами фарох тоқатнопазир буд. Ба зону нишастан маънои хиёнат ба онҳо дорад. Пас, вай чй гуна кахрамон аст, ки тайёр аст ба тиран Элетромендос мурочиат кунад, агар авбошони оддитарин уро ба ларза оварда, ба марг дучор кунанд?
  Вакте ки сигарет ба пешонии у расид, Слава дод зада, дасти росташро сахт кашид.
  Як мушти сахт фишурда бо хашму газаб ба чохани Рам афтод.
  Вай аз тааҷҷуб чашмонашро қад кашида, парешон шуд ва бо садо ба пушт афтид. Дар ин ҷо Слава дар худ хашму ғазаби ғайриоддӣ ва қуввати худро ҳис мекард. Вай мисли кикбоксчии касбй мушту лагад мезад. Аз байн ним дакика гузашту тамоми панч нафар бехуш хобиданд. Слава бо сари баланд ва дастонаш дар хаво рост меистод.
  - Ғалаба! Мумкин аст, ки ман ин корро карда метавонам!
  Занг барои дарс садо дод, танҳо ин дафъа он ларзиши маъмулиро ба вуҷуд наовард, балки мисли трили булбул ба назар мерасид. Писарбача гӯё дар болҳо ба синфхона парвоз кард. Дар ин ҷо ӯ бесабаб ноком шуд. Слава вакте ки худро дар фазой кайхон дид, хатто чизе гуфтанро бас накард. У наметарсид - акнун худи шайтон аз у наметарсад ва чашмонашро калон кушод. Ситорахо ширину ошно менамуданд, ин асло вахшатнок набуд, баръакс, дар бевазнй сабукии ачибе хис карда мешуд. Кӯдак каме сарашро гардонд. Дар паҳлӯи ӯ Винт ва Крор нишаста буданд.
  -Он Сафед барфӣ тарсида буд. Бубахшед, аммо мо ин корро бо роҳи дигар карда натавонистем: шумо бояд тарсу ҳаросро дар ҷони худ мағлуб кунед.
  -Пас, ин озмоиши воқеӣ набуд.
  -Ва не! Ин ҳама воқеӣ буд, мо қудрат дорем, ки шуморо ба Замин интиқол диҳем ва ҳатто ҷадвали вақтро каме тағир диҳем. Чӣ хел? Ин аст сирри мавҷудот, ки миллион андоза доранд. Акнун шумо аз имтиҳон гузаштед ва мо метавонем ба дигар масъалаҳои ҷиддитар гузарем.
  - Кадомашон?
  Бурд бо овози металлӣ чир-чир кард.
  -Масалан, ягона вориси шоҳ Эзарамро озод кунед. Мағлуб кардани Элетромендос осон нахоҳад буд, ки квинтиллионҳо дар зери пошнаи ӯ нола мекунанд. Аммо шумо пирӯзии аввалини худро бар тарси худ ба даст овардед.
  -Тарс марги андак аст - бо шикаст додани он мо ба ҷовидонӣ наздик мешавем.
  - фикрашро тамом кард Крор. Накшахои шиноси сайёраи цилиндрй дар пеш пайдо шуданд.
  . ЭПИЛОГ
  Империяи Осмонӣ пас аз як қатор зарбаҳо ва шикастҳои ҳайратангез ба сулҳ розӣ шуд ва ваъда дод, ки дигар ба моликияти Русияи подшоҳӣ ҳамла намекунад.
  Шашгонаи бузург фикр мекарданд, ки барои забт кардани Чин ҳанӯз барвақт аст ва онҳо метавонанд ба шартҳои мусоид розӣ шаванд. Дарвоқеъ, худи Русия як қисми Муғулистон, вилояти Усурии ҷанубӣ, Приморье ва ҳатто Кореяро аз даст дод. Ин созишномахои фоиданок буданд - ба Россиян подшохии Алексей Михайлович имконият медоданд, ки дар Сибирь ва дар сохилхои укьёнуси Ором мавкеъ пайдо кунанд. Ва худро нисбатан бехатар ҳис кунед.
  Ва бо хамин чанги пуршараф амалан ба охир расид ва шаш кахрамонро дигар чизхо интизор буданд!
  
  
  Маликаи кайҳон ҷовидонӣ
  Малика воқеан мехост ҷавонтар бошад. Ва аз ин рӯ, вай як экспедитсияи пурраро барои ҷустуҷӯи оинаи ҷовидонӣ фиристод. Ба он нигоҳ карда, шумо метавонед ба як духтари ҷавон табдил диҳед.
  Нихоят кофтуков бомуваффакият гузашт, вале... Цин дар оина ба маликаи солхурда гуфт:
  -Ҷавониатро бармегардонам, аммо гулом мешавӣ!
  Малика бо табассуми холӣ ҷавоб дод:
  - Агар ҷавонӣ ҷовидона бошад, ман ба ғуломӣ розӣ ҳастам!
  Ҷин ҷоду кард. Малика ба духтаре мубаддал гашт, ки кариб барахна дар тан камар дошт, киштзорро чуш мекард. Ва вай бисьёр мехнат карда, мехнат кард.
  Танҳо ҷисми ҷавон базӯр осеб намедид ва он қадар хаста набуд. Аммо ин хеле хоркунанда ва дилгиркунанда буд. Ин дар ягон сайёраи дорои ду офтоб рӯй дод. Ва сохтор ба асрҳои миёна монанд аст.
  Гузашта аз ин, дар шаклҳои яхкардашуда. Малика рузхо кор карду беакл шуд. Вай қариб ба ҳайвон табдил ёфт, танҳо дар хобаш озодӣ ба ӯ омад. Ва ӯ ҳамеша дар занҷир кор мекунад. Ин барои маликаи собиқ хеле душвор аст. Ва ламси тозиёнаи нозир ба бадани урён мисли оҳани тафсон аст.
  Ниҳоят, дар ҳаёти ӯ тағйирот ба амал омад. Танҳо барои бадтар. Соҳибхона мурд ва вориси ӯ комилан хароб шуд. Ва духтаракро ба коне фурухтанд.
  Акнун ба ман лозим омад, ки сабадҳои вазнинро бардошта, бараҳна дар занҷирҳо кор кунам, қамчинкорӣ кунам ва дар болои сангҳо хобам.
  Малика акнун бештар азоб мекашид. Ҷин, албатта, барои ӯ дом омода карда буд. Бале, вай ҷовидона аст ва пир нашудааст, аммо дар азоб аст, гӯё дар дӯзах аст.
  Гарчанде ки ҷисми қавӣ ба стресс одат кардааст. Ва малика тасмим гирифт, ки гурезад.
  Вай бо истифода аз мӯи дарози худ оғоз кард, то занҷире, ки шабона бо пои луч ва гардани қавӣ вай занҷир баста буд. Шумо оҳани сахтшударо бо мӯи худ оҳиста-оҳиста васл мекунед, аммо малика вақти зиёд дорад - ӯ ҷовидона аст. Дигар ин, ки баъди кори вазнин дар конхо хоб кардан лозим, хар руз каме мебурй.
  Аммо шумо то ҳол медидед.
  Малика худашро медид ва баъд хобаш бурд. Пас аз дигарҳо ман боз арра кардам.
  То он даме, ки ман пайвандҳоро шикастам ... Аммо вай гурехта натавонист. Посбонон бонги изтироб баланд карданд.
  Маликаро дастгир карда, бе раҳм бо қамчин заданд. Баъд пошнаҳоро бо дарзмолҳои гарм сӯзонданд. Сипас онҳо нишони ғуломи гурезаро сӯзонданд. Ва боз ба конхо фиристода шуданд.
  Ғуломон зуд-зуд мемиранд, аммо вай солҳо боз сахт меҳнат мекунад. Пас бигзор онҳо дар занҷир кор кунанд.
  Ва ҳар шаб занҷири ӯро тафтиш мекарданд.
  Малика дар занҷир хобида, пайваста бо қамчин мезад.
  Ба сари вай занчирхои вазнин баста, баробари каме сусттар кор карданаш бо камчин заданд.
  Малика аллакай бӯи бадро бӯй карда буд ва бемор набуд. Инфексия ӯро набардошт, ғизои ночиз ва якрангӣ дарди меъдаро ба вуҷуд наовард. Духтари човидона азоб кашид, аммо намурд. Ва солҳо пеш мерафтанд. Конхо охиста-охиста кор карда баромада шуданд.
  Холо уро боз ба кори дигар мегузаронанд. Онро аз лой тоза карда, ба фуруш бароварданд.
  Дар ин ҷо ба малика ниҳоят бахт омад. Харидор яке аз таъминкунандагони гладиаторҳо ба майдон баромад.
  Малика хеле хушк ва сероб буд, ки зиёда аз сад солро дар шахтахо мехнат карда буд. Вай хеле қавӣ ва устувор аст, санги вазнинро болои сараш нигоҳ медорад.
  Албатта, қувваи вай таъминкунанда ҷалб кард. Ӯ ба дандонҳои вай нигарист: як сӯрох нест ва он қадар калон ва қавӣ. Ман мушакҳои пӯлодро ҳис кардам - мисли санг!
  Ва албатта ман онро харидаам, чунин намунаи қобилиятнок!
  Пас аз он барои малика зиндагии дигар оғоз шуд. Инчунин бо машқҳо, задухӯрдҳо, таҳқир, латукӯб, вале хеле шавқовартар аст.
  Малика зиёда аз дусад сол боз дар бадани чавон буд ва ба шарофати таълими мачбурй дар мехнати доимй бо кувваю устувории бузург фарк мекард.
  Ин ба ӯ дар муқоиса бо духтарони дигар як оғози муайяне дод. Гузашта аз ин, тамоми доғҳо ва захмҳои бадани мушакҳояш хеле зуд ва бе осор сиҳат шуданд.
  Малика низ тезкор буд, аксуламалҳои хуби ҷовидона дошт ва хеле боғайрат меомӯхт. На ҳама чиз дарҳол барои ӯ кор кард, аммо вай ҷисми хеле устувор дорад.
  Бинобар ин вай дар аввал ба туфайли кувва, устуворй ва зиндадилй галаба кард. Ва он гоҳ маҳорати вай афзоиш ёфт.
  Дар аввал вай рақибони пурқувват надошт, вале тадриҷан бо таҷриба сатҳи ӯ боло рафт.
  Ҳамин тавр, малика ба мағлуб кардани занони машҳур шурӯъ кард. Ва ҳатто бо одамон ва ҳайвонот ҷанг кунед!
  Мувофики урфу одати империя пас аз сад галаба дар вохурихои гладиаторхо озод шудан мумкин аст.
  Маликаи матин, гарчанде ки вай аз дандонҳо захмҳо ва харошидаҳо гирифтааст, дар ниҳоят тавонист дар ҷанги садум ғолиб ояд.
  Пас аз он вай аз дасти қайсар озод шуд. Ва ӯ аллакай метавонист дар набардҳо пул кор кунад ё ба духтарон шамшербозиро омӯзонад.
  Ва дере нагузашта малика, ки зебо ва аллакай сарватманд ва дар бадан ҳанӯз ҷавон буд, бо як патриси олӣ издивоҷ кард.
  Ва кӯҳна ва зишт. Аммо ӯ ҷовидона нест ва ба зудӣ мурд.
  Малика, ки ҳоло бевазани абадӣ ҷавон аст, даҳҳо ҷавонмарди зебоеро дӯст медошт.
  Ва сарвати бузург.
  Инак, гуё бахту саодат ёфта бошад... Магар ин ки самараи пешравй басанда набуд - Хайр, дар ин империя чй хел илм тараккй намекунад. Ва умуман дар сайёра. Ва тупҳо ва мушакҳо ибтидоӣтаринанд. Ҳама чиз аслан ях кард.
  Ва акнун империя ба таназзул афтод, ҳамлаи нави ваҳшӣ... Малика боз дар асорат ва ғуломӣ буд. Аммо азбаски ҷавонзан буд, канизи хони маҳаллӣ шуд.
  Ва то даме ки мурд ва вайро ба вориси худ супурд. Ва ӯ низ баъд аз чанд вақт мурд.
  Ва малика ба музояда гузошта шуд. Уро урён карда, ба шайхи шариф фурухтанд. Ва то мурдани шайх бо ӯ буд. Ва боз духтарак ба музояда гузошта шуд. Ва ин дафъа вай дар қасри Султон ба охир расид. Ҷовидон буданаш, вай тавонист монархро ба худ ҷалб кунад ва зани аввал гардад.
  Аммо бадбахтӣ духтари ҷовидона фарзанд таваллуд карда натавонист. Ва ҳангоме ки Султон мурд, вориси ӯ амр фармуд, ки маликаро дубора занҷирбанд кунанд ва ба конҳо фиристанд.
  Ва боз малика дар дӯзах аст. Дар занҷирҳо, дар вақти кори вазнин, вай сангҳоро дар сабад мебурд, сангро бо лом реза мекард. Ҳамчунин ғизои ночиз, якранг, қамчин, бадбӯй, занҷирбанд. Ва ӯро ҳар шаб посбонҳо таҷовуз мекунанд. Ҳарчанд ба малика ҳатто писанд омад, ҷисми ҷавонаш ба осонӣ ба оргазм расид.
  Ҳамин тавр, духтари абадӣ сол ба сол, даҳсола пас аз даҳсоларо гузаронд.
  То нихоят ин кон тамом шуду дусад сол гузашт. Касе ба ёд наовард, ки ин малика кист. Ва боз ба музояда гузошта шуд. Чун одат, бараҳна ва мушакӣ. Албатта, пас аз шустани он аввал.
  Ва боз ӯро барои артиш хариданд, зеро вай хеле қавӣ буд. Вай инчунин чолок буд ва бо шамшер чанг карданро медонист.
  Ва карераи низомии малика оғоз ёфт. Вай дар чангхои бисьёре иштирок карда, матонат, тавоно, устувор буд ва хамеша пойлуч медавид. Ва касбаш тадриҷан боло рафт.
  Ҳоло ӯ аллакай командири полки занон аст ва дороии зиёд аст. Ва боз ӯ ба худ як бозии фоидаовар пайдо мекунад ва дар ихтиёри худ амволи азим мегирад.
  Чунин аст зигзаги ҳаёти ҷовидонӣ: ҳоло боло, ҳоло поён!
  Малика, албатта, бевазане шуд ва баъд бо шохзодаи ҷавон издивоҷ кард. Писарак аз як зани ботаҷриба, вале зоҳиран ҷавон сарашро гум кард. Ва ҳамин тавр онҳо издивоҷ карданд. Ва он гоҳ ҷавон подшоҳ шуд. Ва занаш таъсири бузург пайдо кард.
  Подшоҳӣ ҷангҳо мебурд ва васеъ мешуд. Вай боз хам пурзуртар шуд. Ва чавони дируз аввал ба камол расиду баъд пир шуд. Дар зоҳир, маликаи ҷавон аз подшоҳи фавтида васият кард, ки вай императрица мешавад. Ва ӯ имзо кард.
  Пас аз марги ӯ, маликаи собиқ император шуд. Ва ҷангҳо мебурд. То абад ҷавон буд, ӯ дар ниҳоят тамоми ҷаҳонро забт кард!
  Ва ба назар чунин менамуд, ки вай бахти мутла«ро ёфта бошад... Аммо пас аз гузашти сесад сол ва ѓарибон ба замин фуруд омаданд. Ва онҳо сайёраро гирифтанд.
  Ва император боз худро дар конҳо ёфт. Ва аллакай бо гиребон, бараҳна, пойлуч, вале бе занҷир. Ман як муддати муайян кор кардам ва баъд пеш аз хоб телевизор тамошо кардам.
  Ин хам зиндагист... Вай зиёда аз сад солро дар зиндон сипарӣ кард, баъд шартан озод шуд ва дар сайёраи ишғолшуда дар империяи кайҳонӣ зиндагӣ мекард.
  Вай аз тамоми неъматхои тамаддуни хеле тараккикарда бахраманд буд ва... Ин дафъа вай ба армияи кайхонй дохил шуд.
  Карераро дар Ҷангҳои Ситора оғоз кард. Вай ҷовидона аст! Аз ҳеҷ чиз наметарсад!
  Хамин тавр вай дар касбаш пеш рафт, то маршал шуданаш. Сипас вай тамоми сайёраро соҳиб шуд.
  Баъзеҳо ҳоким буданд. Пас аз он вай боз ба артиш баргашт. Вай чанг кард ва фармон дод. Гипер-супермаршал шуд.
  Ва он гоҳ онҳо табаддулоти ҳарбӣ анҷом доданд ва тахти императори империяи кайҳонро забт карданд - галактикаро роҳбарӣ карданд.
  Пас аз он вай ба забт кардани ҷаҳонҳои дигар шурӯъ кард. Фармон дод, ҳамла кард, ғолиб омад, баъзан мағлуб шуд, аммо қасос гирифт...
  Ҳама чиз хуб буд, то даме ки вай бо империяи гибриди магас ва чангол дучор шавад.
  Онҳо хеле зуд афзоиш ёфтанд ва тамаддуни гуманоидро аз рӯи адад фаро гирифтанд.
  Хамин тавр чангхо давом карданд, чанг ба паси чанг... То нихоят халк маглуб шуд. Ва маликаи пештара боз гулом нагардид, дар конхо.
  Боз дар занҷир кор мекунӣ ва занҷир дар сангҳо хоб мекунӣ. Ва дар зери назорати пурраи роботҳо.
  Танҳо дар хоб духтари абадӣ худро озоду бузург дид. Ва дар вақти боқимонда вай сахт меҳнат мекард, кор мекард ва урён пойҳояшро ба сангҳои тез дағалӣ мекард.
  Аммо малика умедашро гум накард. Вай ҷовидона аст ва боварӣ дорад, ки дар тӯли абад чизеро тағир медиҳад! Ғуломӣ абадӣ нахоҳад буд!
  Маликаи собик, сарфи назар аз он, ки ба пушташ урёну мушакаш бало афтод, хатто месарояд:
  Духтари Замин ҷавоб медиҳад, не,
  Ман ҳеҷ гоҳ ғулом намемонам...
  Ман боварӣ дорам, ки субҳи озодӣ хоҳад буд -
  Шамол захми тозаро тароват мекунад,
  Ҷанги муқаддас барои Ватан,
  Зеро Худои бузург даъват мекунад...
  Барвақт бархез, рыцари далер,
  Торикй мераваду садбарги май мешукуфад!
  
  
  
  
  БО ОНИШ ТОҚАТ НАКУНЕД
  Мохи ноябри соли 1941 Гитлер гайричашмдошт ба Сталин сулх таклиф кард. Ҳалли, ки барои касе, ки бо вазъияти воқеӣ шинос аст, гумон аст.
  Немисхо, аз афташ, Москваро гирифтан мехоханд. Ва чаро дар ин вазъият сулҳ пешниҳод мекунад?
  Аммо Гитлер, чунон ки шумо медонед, интуисияи хеле инкишофёфта дошт. Ва э®сос кард, ки Маскав гирифта намешавад. Ва агар ин тавр бошад, пас вақти он расидааст, ки Сталинро тарсонанд, сулҳ пешниҳод кунад. Табиист, ки на хамаи аскарони харбй ба ин розй буданд, вале Гитлер кудрату кудрат дошт.
  Гузашта аз ин, шартҳои сулҳ ваъда доданд, ки барои немисҳо фоидаоваранд. Воқеан, Украина ба Олмон ва бо он заминҳои сиёҳ ва кишоварзӣ, инчунин Белоруссия, кишварҳои назди Балтика ва вилояти Смоленск мегузарад.
  Сталин, умуман, розй шуд, ки аз он чизе, ки немисхо аллакай забт карда буданд, даст кашад.
  Севастополь ба дасти немисхо афтод. Дар чавоб краутхо райони Москваро тарк карданд. Ленинград дар паси СССР монд ва барои он долон кашида шуд. Немисхо розй шуданд, ки ба ивази вилояти Ворошиловоград ва вилояти Донетск, ки немисхо хануз пурра ишгол накарда буданд, аз вилояти Ленинград баромада раванд.
  Умуман, фашистон Донбассро бо ангишт, металлу заводхо, конхои бокситхо ва заминхои хочагии кишлок, тамоми Крим ва хатто як кисми чануби Донро кабул карданд. Немисхо аз вилояти Ленинград, Москва, Тула, як кисми вилоятхои Ржев, Калинин рафтанд. Ба ивази як кисми Донбасс, як кисми Дон бо хокхои сер-сиёх ва Севастополь. Финхо Петрозаводск ва он чиро, ки ба онхо муяссар гардид, гирифтанд. Мо дустона аз хам чудо шудем.
  Гайр аз ин СССР Ухдадор шуд, ки нефтьро аз нархи бозор арзонтар дихад ва барои асирони харбй товони калон дихад.
  Сталин аз тарси он ки дар чанг ва Москва маглуб шавад, ба чунин шартхо розй шуд. Дар айни авчи муваффакиятхои Вермахт.
  Хуб, Гитлер, ки ғаризаи ғайриоддӣ дошт, дарк кард, ки ин беҳтарин вариант аст.
  Чанг бо СССР ба охир расид. Фашистхо аввалин бор ба Африка гузарондани кушунхо шуруъ карданд. Гузашта аз ин, Бритониё ҳамла ба Роммелро оғоз кард. Хуб, пас чӣ? Ва Фриц ба Малта аскарон гирифт ва фуруд овард. Албатта, аввал дар он ҷо Бритониёро бомбаборон кардан.
  Баъдан, албатта, ҳамла ба Гибралтар аст. Гитлер бо Франко шахсан вохурд.
  Мисли, шумо дидед, ки Олмон чӣ қадар қавӣ аст. СССР галаба кард. Вай чор миллион рус ва хазорхо танкро асир гирифт. Барои мо Испания мисли зарбаи харита аст. Мо ишғол мекунем, агар шумо ба қӯшунҳо иҷозат надиҳед. Ва агар шумо онро пазмон шавед, шумо метавонед дар Африқо чизе ба даст оред. Гузашта аз ин, Бритониё ба ҳалокат расидааст ва ба ҳеҷ куҷо намеравад!
  Франко фахмида буд, ки Испанияро ишгол кардан мумкин аст ва имконият нест, розй шуд.
  Ҳамла ба Гибралтар бомуваффақият ва хеле зуд буд. Калъа афтодааст. Ва он гоҳ немисҳо ба Африқои Экваторӣ ворид шуданд.
  Англия талафоти калон дод. Онҳо мисли маккандаҳо асир шуданд.
  Роммел дар Либия Англияро маглуб кард ва ба Миср хучум кард. Искандарияро забт карданд.
  Баъд вай баромада, аз канали Суэц гузашт. Немисҳо ба муваффақиятҳои худ такя намуда, Ироқ, Кувайт ва тамоми Шарқи Наздикро забт карданд.
  Вермахт дар шарк бисьёр солдату офицеронро талаф надод. Ва сарбозони ӯ назар ба бритониёӣ ва бахусус нерӯҳои мустамликадор бештар ва ботаҷрибатар ва хубтар омӯзишдида буданд.
  Бритониё метавонист инро нигоҳ дорад ва, бешубҳа, аз даст дод. Бе СССР ба Фриц муяссар шуд, ки бо Англия бомуваффакият мубориза барад.
  Умуман, Англия махкум буд, ки мустамликахои худро аз даст дихад. Артиши хушкигарди он хеле заиф ва самаранокии ками ҷанг буд, то колонияҳоро бар зидди аскарони сершумор ва боинтизоми Вермахт нигоҳ дорад.
  Аммо диккат ба флот натичае набахшид. Пас аз суқути Гибралтар ва Малта, нигоҳ доштани Африқо ғайриимкон шуд. Бинобар ин Роммель канали Суэцро бастанд. Ва хатто дар хушкй хам немисхо бо як гол ба британия-хо галаба карданд. Вермахт баъд аз чанг бо СССР боз хам мустахкамтар ва ба кобилияти худ боварии калон пайдо кард, тачрибаи калони чангй пайдо кард.
  Хамин тавр Африка тадричан забт карда шуд. Ва ба воситаи Эрон немисхо вориди Хиндустон шуданд. Дар он ҷо низ сепоҳои маҳаллӣ барои Бритониё мурдан намехостанд. Умуман, ба немисҳо назар ба аскарони бритониёӣ масофаҳо, набудани роҳҳо, алоқаи васеъ ва мушкилоти таъминот бештар халал мерасонданд.
  Иёлоти Муттаҳида барои пешгирӣ кардани ҷанг чангро тоза мекунад. Онҳо ҳатто тамоми таҳримҳои зидди Ҷопонро лағв карданд.
  Аммо ба ҳар ҳол самурайҳо ба бандари Перу ҳамла карданд. Худро мухофизат кардан ва мулкхои Англияро дар Осиё забт кардан лозим буд. Ва японҳо ин корро карданд.
  Хулоса, дар соли чилу дуюм ва нимаи аввали соли чилу сеюм немисхо ва японхо Африка, Австралия ва тамоми Осиёро забт карданд. Ва дар моҳи сентябри соли 1943 ба Бритониё фуруд омад. Пас аз, албатта, таркишҳои азим. Немисхо Ю-288, Ю-188 ва дигар машинахоро истифода бурданд.
  Британия мустамликаҳояшро аз даст дода, аз ҷанги зериобии зериобӣ хаста шуда, муқобилат карда натавонист.
  Ва немисҳо захираҳои зиёд ва махсусан қувваи корӣ доштанд. Онхо тамоми шахрхо ва заводхои Англияро айнан бомбаборон карданд. Ва он гоҳ, албатта, фуруд омадани қӯшунҳо ва истифодаи пантерҳо, палангҳо, шерҳо ва ҳатто мушҳо. Хуб, албатта, инчунин танкҳои амфибиявӣ ва мошинҳои зериобӣ.
  "Муш" пеш аз огози амалиёт анчом ёфт ва хатто чанг кард. Аммо "мушҳо" хеле вазнинанд.
  Экипажи Герда дар "Пантера" дар чанг фарк карда буд. Баъди забт шудани Англия, немисхо хануз чанд муддат бо Штатхои Муттахида чанг карданд. Америкаро аз Исландия торумор кард. Аммо аз сабаби иртибототи васеъ, забт кардани Амрико як кори душвор гардид. Бо вуҷуди ин, уқёнуси Атлантик шӯхӣ нест. Магар онхо дустро бомбаборон карда, дар бахр чанг на-карданд.
  Киштиҳои зериобии олмонӣ, аз ҷумла бо истифода аз пероксиди гидроген таҳия карда шуданд ва қариб тамоми флоти Амрикоро ғарқ карданд.
  Бо вуҷуди ин, Иёлоти Муттаҳидаро забт кардан ҳоло ҳам хеле душвор аст. Чанг кашол ёфт ва нихоят немисхо ба даст гирифта, сулх карданд.
  Баъд немисхо ба СССР мурочиат карданд.
  Дар соли 1945 E-50 ва E-75 ба истеҳсолот ворид шуданд. Гитлер истехсоли танкхои аз панчох тонна сабуктарро манъ кард, ба гайр аз як катор машинахои разведкавй.
  "Пантера" чилу чору ним тонна вазн дошт. "Пантера" 2 аллакай панчоху ду тонна аст. Е-50 аллакай кариб шасту панч тонна бор кашид. Танки охирин зиреҳи пешинаи хеле хуб дошт, ки 150 миллиметр дар корпус дар кунҷи 45 дараҷа ва 185 миллиметр дар пеши манора, инчунин дар кунҷ буд. Як таппончаи 88 мм бо дарозии баррел 100 EL. Ва зиреҳи 82 мм дар паҳлӯҳо, инчунин дар нишебиҳо. Дар якҷоягӣ бо муҳаррик, ки ҳангоми баланд бардоштани иқтидори он то 1200 қувваи асп суръат гирифт, ин як танки миёнаи хеле пурқувват аст.
  Илова бар ин, дувоздаҳ давр дар як дақиқа.
  Як мошини боз ҳам вазнинтар E-75, ки вазнаш беш аз навад тонна аст. Ин танк комилан муваффақ набуд. Тупончаи 128 мм суръати пасттари оташ дошт, суръати пасттар дошт ва дар масофаи наздик нисбат ба 88 мм E-50 бартарият надошт.
  Зиреҳи фронталии корпус каме беҳтар аз 160 миллиметр дар кунҷи 45 дараҷа аст. Бо вуҷуди ин, дигар лозим нест. Ҳама силоҳҳои амрикоӣ ва силоҳҳои шӯравиро нигоҳ медорад. Муҳофизати манора аъло аст: 252 миллиметр дар пеш, 160 миллиметр дар паҳлӯҳо ва ақиб. Дидан мумкин аст, ки акаллан барои манора, алалхусус, тарафаш каму беш му-хофизати боэътимод мавчуд аст.
  Паҳлӯи парванда 120 мм аст, ки қобили қабул аст, инчунин шумо метавонед экранҳоро овезон кунед. Бо вуҷуди ин, муҳаррик дар 900 қувваи асп хеле заиф аст. Умуман, албатта, танк нотамом ва хеле баланд аст. Ба ман як паланг-2-и хеле калоншударо бо мушкилоти шабеҳ хотиррасон мекунад.
  Ҳарду мошини олмонӣ номукаммаланд, аммо E-50, албатта, амалӣтар аст.
  Хуб, инчунин E-100. Аммо ин мошин боз ҳам вазнинтар аст ва нисбат ба E-75 хусусияти ронандагии бадтар дорад.
  E-100 аз сабаби массаи калонаш ба миқдори кам истеҳсол карда шуд.
  Ва худи низомиён умуман E-50-ро тасдиқ карданд.
  Бахори соли 1946, махз 20 апрель, рузи таваллуди Фюрер, немисхо ба суи СССР харакат карданд.
  Онхо микдори зиёди машинаю тачхизот доштанд. Даҳҳо ҳазор танкҳои версияҳои гуногун. Дар СССР инчунин силсилаи Т-34-85 ва IS-2 ва IS-3 истифода мешуданд. Т-44 комилан муваффақ набуд. Аммо Т-54 хануз тайёр набуд.
  Немисхо самолётхои Е-50 ва Е-75-ро ба микдори зиёд истехсол карданд.
  Пас аз аз даст додани як қисми муҳими кишвар, Сталин коркарди мошинҳои вазнинтар аз чилу ҳафт тоннаро манъ кард.
  Илова ба шумораи зиёди Т-34-85 ва то андозае хурдтар IS-2 ва IS-3, СУ-100, ки як таппончаи нисбатан содда ва самараноки худгард буд, ба таври оммавӣ истеҳсол карда шуд.
  Бояд қайд кард, ки танки азимтарин Т-34-85 метавонад танҳо дар паҳлӯ ба силсилаи E-50-и Олмон ворид шавад ва E-75, ҳатто аз паҳлӯ, хеле сахт буд ва танҳо СУ- 100 метавонист ин корро кунад ва ҳатто пас аз он пӯшед.
  Ҳамин тавр, қувваҳо ба таври равшан нобаробаранд. Худи танкхои немис аз масофаи дур ба танкхои советй зада даромаданд. Ва танҳо ИС-3 барои пешонӣ ва баъд қисми болоӣ каму беш қонеъкунанда муҳофизат мекард.
  Ана, немисхо аз территориям СССР гузашта истодаанд.
  Герда, Шарлотта, Кристина ва Магда дар E-50. Онҳо ба худ сурудҳоро ҳуштак зада, ғуррон мекунанд.
  Шохи қӯчқори ҳамаро месӯзонем,
  Худованди бузург барои мо бошад!
  Ва чй тавр онро гирифта, ба суи душман оташ мезананд.
  Сию чор манораи худро тарконд. Бале, экипажи ҷангӣ, шумо чизе гуфта наметавонед.
  Шарлотта бо норозигӣ гуфт:
  - Ба ҳар ҳол, зиреҳи мо чандон хуб нест. Душман ҳатто метавонад тахтаро бигирад!
  Кристина қайд кард:
  - Аммо таппонча дақиқ ва марговар аст! Пас яке дигарашро ҷуброн мекунад!
  Герда хитоб кард:
  - Мо ҳамаро ҷудо мекунем!
  Дар ҳамин ҳол, Наташа дар СУ-100 бо экипажи худ бар зидди Фриц меҷангад.
  Олег Рыбаченко хамрохи Наташа, Зоя, Августина ва Светлана аъзои панчуми экипажи СУ-100 гардид.
  Духтарон бо маъсият сар ҷунбонданд:
  -Шумо ҷанговаред, ин олиҷаноб аст!
  Наташа ба суи душман тир холй кард. Снаряд ба пешонии як мошини немис бархурда, рахтида шуд. Духтар бо ғазаб пои урёнашро пахш кард. Ва вай тафтиш кард:
  - Ва акнун ту писар ҳастӣ! Чунин ба назар мерасад, ки шумо сахтгир ҳастед, дуруст?
  Олег сар ҷунбонд. Ӯ писари ҷовидона аст, яъне аз ӯҳдаи бисёр корҳо баромада метавонад. Дар ин ҷо як ҳавопаймои Олмон E-75 пеш меравад. Чӣ тавр онро рахна кардан мумкин аст?
  Писарбачаи нобига инро дарк карда, ба снаряд пичиррос зад:
  - Мо металлем, аз як хун - ману ту!
  Ва бо пои бараҳнаву кӯдаконааш манзараро гардонд ва тир холӣ кард.
  Ҳамон тавре ки як танки олмонӣ бо зиреҳи фронталӣ қавӣ нест, аммо агар шумо онро ба охир ба охир ё якҷоя кардани хатҳои қувва задед, танк таслим мешавад. Ва он гоҳ металл таркид ва маҷмӯи ҷангӣ ба таркиш оғоз кард.
  Олег Рыбаченко чир-чир кард:
  - Ин дараҷаи олӣ аст!
  Наташа пошнаи бараҳнаи писаракро тик карда, сар ҷунбонд:
  - Тир!
  Олег Рыбаченко аз СУ-100 боз тир холй кард. Онхо аз масофаи дур тир холй карданд ва баъд тупхои 100 миллиметрии советй танкхои навтарини немис: Е-50 ва Е-75-ро нагирифтанд. Аммо писарак аҷиб аст. Ва у муяссар мешавад, ки ба душман зарба занад.
  Писарбачаи Терминатор боз тир мезанад. Ва он тавассути E-50 мегузарад. Ин танк тез аст ва бояд зада шавад. Аммо немисхо хамеша бештар ва сахттар зур зада истодаанд.
  Зоя тирпарронй мекунад. Ва хеле дақиқ.
  Душманро дар манора зад. Баъд Олег Рыбаченко боз тир холй мекунад. Тупончаи сад миллиметрӣ мӯъҷизот эҷод мекунад.
  Писари нобиға наъра мезанад:
  - Ман туро пора мекунам! Ман туро пора мекунам! Ин ба табъи шумо нахоҳад буд!
  Ва боз, мисли писарбача, вай онро гирифта, хеле дақиқ мезанад. Ва он воқеан душманро пора-пора мекунад.
  Он гоҳ он нишон медиҳад:
  - Ман як муборизи фавқулода ҳастам!
  Ва боз бо пои луч мепарронад.
  Писарак ҳамагӣ дувоздаҳсола ба назар мерасад, аммо вай хеле зуд ва аҷиб аст.
  Дар ин ҷо вай бо ёрии ангуштони бараҳнааш ва Августин тир холӣ кард.
  Ва духтарак E-50-ро суқут кард.
  Немисхо зарари калон мебинанд. Аммо тармаи танкхои онхо торафт наздик мешавад. Дар ин ҷо E-100 дар ҳаракат аст. Инчунин зиреҳ, силоҳ ва сипарҳои пурқувват.
  Аммо духтарон ва писари ӯ низ аз ин муваффақ мешаванд.
  Як мошини олмонӣ оташ зада, пора-пора шудааст.
  Олег Рыбаченко месуруд:
  - Шаъну шараф ба Ватани муқаддас,
  Бо хашму ғазаб!
  Боз писарбача тир холй карда, фашистро торумор кард ва ба духтарон чашмак зад. Ва боз писарбача тир холй карда, душманро несту нобуд мекунад.
  Биёед, гӯем, ки ӯ бачаи ҷангҷӯ аст. Ва ӯ шуморо бо снаряд мезанад. Ва танки "Тигр"-2, ки кӯҳна шудааст, вале тавоно, қурбонӣ шуд. Пантераи Олмон 2 низ аз шикаст азоб мекашад. Аммо вай қариб худи Амрикоро забт кард.
  Холо бошад, СССР зур мезанад.
  Олег Рыбаченко туб ва зарбаи аник мекунад.
  Ва ҳамин тавр онҳо ба навбат тирандозӣ карданд ва сурудхонӣ карданд...
  Наташа пои урёнашро лагад зада, гурриш кард:
  - Ин аз тайга...
  Зоя низ ангуштони пои бараҳнаашро зада чир-чир кард:
  - Ба баҳрҳои Бритониё...
  Августин низ ба снаряд зад ва гуфт:
  - Армияи Сурх!
  Светлана бо ангуштони бараҳнааш мушак партоб карда гуфт:
  - Аз ҳама қавӣ!
  Олег Рыбаченко ба ran зада гуфт:
  - Ва бигзор Red...
  Наташа тир холй карда, чир-чир кард:
  - Қувват пахш мекунад!
  Зоя хам торсакй зада аккос кард:
  - Штайи шумо бо дасти лоғар!
  Августин лагадкӯб зад ва наъра зад:
  - Ва мо бояд...
  Светлана як зарбаи марговар баровард ва ғазаб кард:
  - Боздоштнопазир!
  Олег Рыбаченко хандида боз тир холй кард:
  - Ба охирин равед...
  Наташа снаряд фиристод ва наъра кард:
  - Ҷанги марговар!
  Ва духтарон пароканда шуданд, туп то тамом шудани снаряд тир холй кард.
  Бале, Олег Рыбаченко боз дар чанг аст.
  Аммо Армияи Сурх душворй мекашад. Немисхо пеш рафта истодаанд. Онхо бештар техника ва аскарони пиёдагард доранд. Ва японҳо низ аз шарқ меоянд.
  Ба чунин қудрат муқобилат карда наметавонад.
  Герда ва экипажи вай дар Е-50 мубориза мебаранд. Немисхо аллакай ба Воронеж хучум карда истодаанд. Мубориза шадид аст.
  Аз як тараф, танки немис хамчун чанговари навъи худ хеле хуб аст. Аммо муҳофизат дар киштӣ хеле заиф аст. Ва ин камбудии он аст, бинобар ин, духтарон бояд ҳушёр бошанд.
  Хануз бисьёр самолётхои Т-34-85 истехсол карда мешаванд. Ин мошин ҳоло ҳам дар истеҳсоли оммавӣ қарор дорад ва тупи 88-мм-и Олмон дар 100EL аз масофаи дур ҳосили фаровон мегирад.
  СУ-100 низ торафт бештар тавлид мешавад, ки он як таппончаи худгард буда, нисбат ба танк осонтар аст, аммо аслиҳаи пурқувваттар аст.
  Акнун Герда бо ангуштони бараҳнааш тугмаи джойстикро пахш карда, хушккунии шӯравиро шикаст. Дар масофаи наздик чунин мошин метавонад хеле хатарнок бошад.
  Терминатори малламуй онро гирифта суруд хонд:
  -Асаби ман аз пӯлод нест,
  Шумо дар ҳақиқат маро гирифтед!
  Ва он гоҳ Шарлотта аз туп тир холӣ кард ва сию чор нафарро пахш кард.
  Ва таппончае, ки дар як дакика дувоздах тир холй мекунад, ба масофаи дур мерасад.
  Баъдан, Кристина оташ мезанад. Ва ӯ ин корро низ хеле дақиқ ва дақиқ иҷро хоҳад кард. Вай як танки Армияи Сурхро зада, чир-чир кард:
  - Оташи шадид! Вой ба Сталин!
  Баъд Магда низ зад. Вай ин корро бо ангуштони бараҳнааш хеле дақиқ анҷом дод.
  Ва ӯ суруд:
  - Барои шаъну шарафи Ватани човидона!
  Баъд аз ин духтар хандид...
  Мошини немис бенуксон кор мекунад.
  Қурбони он IS-2 буд, як танки хеле пурқувват ва хатарнок, аммо аз ҷониби пеши манора суст муҳофизат карда шуд.
  Факат ИС-3 му-хофизати нисбатан хуби фронтй дорад, аммо ин танк хануз дар силсилаи хурд истехсол карда мешавад. Шакли манораи он хеле мураккаб аст. Гарчанде ки IS-3, тавре ки таҷрибаи ҷангӣ нишон дод, ҳадди аққал имкон дорад, ки ба мошинҳои силсилаи E дар масофаи наздик наздик шавад.
  Дар СССР танкхои вазнинтар хануз истехсол карда намешаванд ва хатто коркарди онхо боздошта шудааст. Ин, албатта, мушкилотро ба вуҷуд меорад. Немисҳо дар силсилаи худ танҳо як таппончаи сабукрави худгард E-25 доранд, аммо истеҳсоли он тақрибан ях карда шудааст. Хол он ки машина бад нест.
  Факат ду аъзои экипаж ва баландии якуним метр. Хурд бо тупи 75 мм аз Пантера. Шикорчии мошинхои советй.
  Аммо Фюрер қудратро афзалтар медонад. Ҳатто E-50 тадриҷан аз E-75, ки дар паҳлӯҳо низ бо сипарҳо фаро гирифта шудааст, пасттар аст.
  E-75-ро ҳатто ба паҳлӯ ворид кардан душвор аст. Ва олмонҳо аз ин дар пешрафтҳо истифода мебаранд ...
  Ду халабони олмонӣ Алвина ва Альбина аллакай тавонистанд, ки шумораи ҳавопаймоҳои сарнагуншударо сесад нафар зиёд кунанд ва соҳиби Салиби оҳанин шуданд: Салиби оҳанин бо баргҳои нуқраи дуб, шамшерҳо ва алмосҳо.
  Духтарон чунин ҷанговарони олӣ ва олитарин дар ҷаҳон ҳастанд. Бале, хатто агар Хафман то хол самолётхои бештар зада зада бошад хам, онхо хеле зеботаранд.
  Ва, чун қоида, онҳо танҳо дар бикини ва пойлуч меҷанганд.
  Альвина аз самолёта ME-262 X-и худ се самолёти советиро бо тупхои 30 миллиметра зада галтонда, чир-чиррос зад:
  - Ман машъали нобудшавй!
  Альбина, ки ба ҳамин монанд оташ зада, тасдиқ кард:
  - Ва мо комилан нобуд ҳастем:
  Ва боз чор самолёти советиро бурид...
  Ҷанговарон дар табъи хеле ҷанговаранд, аммо ҳамеша табассум мекунанд.
  Онхо мардонро дуст медоранд ва бо забонашон кор мекунанд. Ва ба онҳо маъқул аст. Чунин зебоиҳои ҷангӣ.
  Самолёти советии "ТУ-3"-ро зада галтонда, пора-пора карданд... Ин саломи оташинонаи онхост.
  Духтарон, хуллас, шуморо ноумед накунанд. Ва Армияи Сурх аз онхо кабул мекунад.
  Аммо аз тарафи дигар, Анастасия ва Мирабела низ танҳо дар бикини ва пойлуч меҷанганд - холҳои худро афзун мекунанд! Онҳо духтарони хеле хашмгин ҳастанд.
  Ва Анастасия як ҳавопаймои Олмонро сарнагун кард ва гуфт:
  - Ман лётчики олиҷаноб ҳастам!
  Мирабела як мошини немисиро бо туп зада галтонда, чир-чир мекард:
  - Ман як ҷанговари олӣ ҳастам!
  Духтарон воқеан он чизе ҳастанд, ки ба мо лозиманд ...
  Аммо онхо дар самолётхои кухнашудаи Як-9 Ц, ки табиатан бо самолётхои реактивии немис баробар нестанд, чанг мекунанд. Аммо зебоиҳо мубориза мебаранд. Ва аз тирборон шудан худдорӣ мекунанд.
  Ва чаро? Зеро онҳо пойлуч ва дар тан бикини доранд. Аз ин рӯ, роҳи буридани онҳо нест.
  Ҷанговарон, тавре ки мо мебинем, чӣ будани пӯсти лучро мефаҳманд.
  Анастасия боз як чанговари немисро зада галтонда, чир-чир мекард:
  - Барои Ватан!
  Мирабела HE-162-ро бурида, наъра зад:
  - Барои Сталин!
  Хавфноктарин ҷангандаи олмонӣ ME-262 X мебошад, ки он панҷ тупи ҳавоӣ, суръати азим, болҳои тозашуда ва зиреҳи пурқувват дорад.
  Парронданн мошини HE-162, ки сабук, арзон, вале хеле идорашаванда аст, осонтар аст.
  ME-1010 барои немисҳо комилан муваффақ набуд; он бешубҳа аз нигоҳи хусусиятҳои парвоз як ҳавопаймои олӣ аст, аммо болҳои он тағир меёбанд ва пилотҳои баландихтисосро талаб мекунанд. TA-183 бештар амалӣ шуд ва инчунин ба фронт меравад.
  Аммо Гитлер ME-262 X-ро бо силоҳҳои пурқувват муҳофизат мекунад.
  Мошинхои бо пропеллер идорашавандаи Luftwaffe то хол аз истехсолот бароварда нашудаанд. TA-152 муваффақтарин мошини бисёрмақсад аст ва ME-309 то ҳол дар ҷанг аст. Онхо дар суръат ва мусаллахшавй аз чанговарони советй бартарй доранд. Ва гарчанде ки Ю-488 мошини винтидор аст, яксони шӯравӣ ҳатто ба он расида наметавонанд. Бале, ҳатто ЛА-7 пешрафтатар аз ин мошин аз ҷиҳати суръат пасттар аст.
  Ва ба мукобили самолётхои реактивии бомбаандоз чй бояд кард: Арадо, Ю-287 ва гайра.
  Авиацияи советй бе самолётхои реактивй суст аст.
  Бо вуҷуди ин, Анастасия ва Мирабела ҳанӯз ҳам дар чунин шароитҳо холҳои хуб ба даст оварда метавонанд.
  Пас баргаштанд, сӯзишворӣ гирифтанд ва боз ба ҷанг рафтанд. Онхоро боз мошинхои немисхо пахш мекунанд. Ва ин корро бо самараи калон ичро мекунанд.
  Дар авиацияи советй хеч кас бо чуфти онхо мукоиса карда наметавонад. Илова бар ин, духтарон барои қавитар шудан алоқаи ҷинсӣ мекунанд. Ва одатан онҳо ҳамеша мардони гуногун доранд. Ва ин ба духтарон чунин қувват мебахшад!
  Ин яке аз асрори му-ваффакияти феноменалии онхост.
  Духтарон аллакай ситораи тиллои Кахрамони СССР-ро гирифта, ба хамдигар чашмак мезананд.
  Боз дар атроф парвоз карда, касеро парронданд.
  Анастасия Ю-288, як бомбаандози хеле пурқувватро бо тупи ҳавопаймои 37 мм-и худ буридааст.
  Ва Мирабела як ҳавопаймои Ю-287-ро сарнагун кард, ки бо истифода аз ҳамон таппончаи 37 миллиметрӣ. Ин гуна тупхо имкон доданд, ки бо дакикии шоёни тахеини духтарон аз дур ба мошинхои душман зарба зананд. Гарчанде ки лавозимоти ҷангӣ маҳдуд буд, шумо хавфи маргро доштед.
  Духтарон пои урёнашонро зада месароянд:
  -Шоҳинҳо мисли уқоб парвоз кунанд,
  Мо барои Сталин пеш меравем!
  Муваффакияти мо хамагй дар наздикй аст
  Ҳисоби бурди худро кушоед!
  Аз ин ру, чанговарон, албатта, фашистонро аз чанг дур намеку-нанд. Ва ба у чунон зарба мезананд, ки ба Фюрер зарар мерасонад.
  Анастасия Ведмакова, албатта, маневрҳо. Як-9 зиёда аз шашсад километр аст, тоб намеоварад, бо таппончаи вазнин боз хам кутохтар аст, вале каму беш мепарад ва гардиш мекунад.
  Каме бехтар аз Як-3, вале харочоти зиёд ва дуралюминии хушсифатро талаб мекунад. Ва СССР территориям бисьёреро аз даст дод. Як-9 бошад, ба микдори зиёд истехсол кардан мумкин аст.
  Аммо бо рейхи сейум, якчоя бо Япония ило-чате нест.
  Мирабела ME-262-ро сарнагун карда, месуруд:
  - Барои шаъну шарафи Ватани Россия,
  Мо тамоми оламро шод мегардонем!
  Анастасия сухани як немиси дигарро бурида, хиҷир зад:
  -Ин аст номи иш«и дурахшонтарин!
  Ва инчунин чӣ гуна он ғуррон хоҳад кард. Ва ӯ ба Фритс мезанад.
  Духтарон, албатта, хеле ва хеле хубанд.
  Дар айни замой немисхо ба территориям СССР торафт чукуртар медароянд.
  Ҷопониҳо низ худро ба худ ҷалб мекунанд. Ва онхо бисьёранд ва хитоихоро аз худ пеш меронанд.
  Аскарони зард рахна карданй мешаванд. Ва онҳо аслан ҳама равишҳоро бо ҷасадҳо мепартоянд.
  Аммо онҳо чунон зиёданд, ки онҳо дар ниҳоят рахна мекунанд.
  Японхо ва армияи зарди онхо ба Хабаровск зада даромада истодаанд. Талафот умуман ба хисоб гирифта намешавад.
  Аммо дар он чо онхоро духтарони советй пешвоз мегиранд.
  Аленка ва дастаи вай.
  Духтарон Хабаровскро мухофизат мекунанд. Онхо бо пои урён ба суи душман гранатахо мепартоянд.
  Ва онҳо низ бо ханда суруд мехонанд:
  -Мо духтарони хубем,
  Ва шикасти хамаи чанговарон...
  Овоз хеле баланд аст
  Шаъну шараф ба падарони девона!
  Ва боз гранатахои аз пои урёни зебохо партофташуда парвоз мекунанд.
  Аленка хамин ки гардиш дод, чинакхоро даравида, чир-чир мекунад:
  - Шаъну шараф ба сарзамини мо!
  Анюта бо пои луч граната мепартояд ва гурриш мекунад:
  - Ба номи хокимиятхои олй!
  Ва ӯ низ шуморо бо таркиши марговар мезанад.
  Баъдан, Анжелика тир меандозад. Ва низ бо пои луч граната мепартояд.
  Ва фарёд мезанад:
  - Ба сархадхои нав!
  Ва он гоҳ Мария низ туро мезанад. Ва ӯ низ бо як дарида ҷангиёни зардро бурида, суруд:
  - Дум ба дум! Чашм ба чашм!
  Ва ба дӯстонаш чашмак мезанад.
  Ва он гоҳ Олимпиада як қуттии маводи таркандаро ба самурайҳо ва чиниҳо мепартояд.
  Ва наъра мекунад:
  - Барои шаъну шарафи Ватан!
  Ва боз панҷ нафар лашкари хориҷиро несту нобуд мекунанд.
  Аммо японхо аллакай хитоихои зиёде чамъ кардаанд. Онҳо ба боло мебароянд ва мебароянд. Ва тамоми теппаҳои мурдаҳо мерӯянд.
  Аленка тир мезанад, бо пошнаи урёнаш мепартояд ва чир-чир мекунад:
  - Барои Сталин!
  Анют низ бо пои урён граната мепартояд ва мегУяд:
  - Муаллимон!
  Анжелика хатро мепартояд. У бо пои луч тухфа мепартояд ва чир-чир мекунад:
  - Барои Ленин!
  Ва баъд Мария ба душман зарба мезанад. Ва бо ангуштони бараҳнаи худ вай ҳалокат хоҳад кард.
  Баъд хитоихо ба хар тараф пароканда мешаванд...
  Ва он гоҳ Олимпиада бочкаи нитроглицеринро гирифта, хомӯш мекунад. Ва он ҳамаро мекушад.
  Ва милитаристҳо меафтанд...
  Олег Рыбаченко ва бригадаи у холо хам барои Тула мубориза мебаранд. Немисхо кушиш доранд, ки Москваро ихота кунанд. Шахри Тула аллакай дар соли 41 хучуми Фрицро дафъ карда буд.
  Аммо душман холо хеле пурзуртар аст. Ва он хашмгинона тир холй мекунад. Ва ба болои Армияи Сурх ва дигар куввахои харобиовар бомбахо борида истодаанд.
  Душмани хеле пурқувват. Ва онҳо аз ҳад зиёд ҷангиёни сиёҳпӯст, арабҳо ва ҳиндуҳоро ба ҷанг мепартоянд. Ва он ба назар ғайриимкон аст.
  Олег Рыбаченко ба суи Е-75 тир холй карда, суруд гуфт:
  Аскар хамеша саломат аст
  Аскар ба хама чиз тайёр аст...
  Ва хок мисли қолинҳо,
  Мо аз роҳҳо меравем,
  Ва он қатъ нахоҳад шуд!
  Ва пойҳои худро иваз накунед
  Чеҳраи мо нур аст
  Мӯзаҳо дурахшонанд!
  Ва боз писарбача аз дур ба фашист мушт мезанад. Аммо куввахо хакикатан нобаробаранд.
  Гарчанде Тула кахрамонона истода бошад хам. Ва дар чануб фашистон ба Сталинград наздик шуда истодаанд.
  Аммо онҳо чӣ фикр мекунанд, ки дар он ҷо ғолиб хоҳанд шуд?
  Олег Рыбаченко боз ба суи фашистон тир холй карда, месарояд:
  Ва чунин бесарусомонӣ
  оламро пур кард...
  Ғамгинии инсоният -
  Ба дарду ранҷу азоб тоб овар!
  Ва боз писарбача кушта шуд ва мошини фашистии "Муш-2" машинаи хеле зур месухт.
  Наташа мантиқан қайд кард:
  - Ягон кувва ба мукобили мо истода наметавонад!
  Ва вай ба писарак чашмак зад.
  Баъд Зоя хам зад. Инчунин бонг зад:
  - Барои дастрасии ман ба ғалаба!
  СУ-100 барои худ кор мекунад ва дар бораи бас кардани тирпарронй фикр намекунад.
  Немисхо тадричан аз Тула гузашта истодаанд. Онхо куввахои зиёд, бисьёр аскарони пиёдагард доранд. Ва танкхои маркахои гуногун харакат мекунанд.
  Дар ин чо, масалан, худи хамон "Лев"-2, машинаи хеле пуриктидор: вазнаш сад тонна, зирехи фронталй дар кунч 300 миллиметр аст. Ҳеҷ чиз ба назар намерасад.
  Аммо Олег Рыбаченко хануз тир мепарад. Синфи олии худ - снайперро нишон медихад.
  Ва худаш мезанад ва худаш мезанад...
  Факат порчахо аз фашистон парвоз мекунанд. Аммо онхо хануз хам суст шудан намехоханд.
  Олег Рыбаченко чир-чир мекунад:
  - Ояндаи мост,
  Мо уқобҳо ҳастем - Ҷеди!
  Ва боз писарбача коникаро мекунад. Ва боз фашистон никел мегиранд.
  Ва экипажи танкии Герда аллакай дар Сталинград. Дар ин чо чунин чангхои тачовузкорона давом доранд.
  Герда, тирандозӣ мекунад, фарёд мезанад:
  -Бадани ман оҳан аст!
  Шарлотта бо ангуштони бараҳна тугмаҳои джойстикро пахш карда, чир-чир кард:
  - Барои мубориза хеле муфид!
  Ва вай ба шарикаш чашмак зад.
  Баъд вай боз зад ва сию чорро шикаст.
  Сипас Кристина низ тир холӣ кард. Вай пахтахушккунаки Армияи Сурхро шикаста, гуррос зад:
  -Ман духтари девонаам! Ман ҳамаро мешиканам!
  Ва баъд Магда бо пои урёнаш тирандозӣ кард.
  Духтарони Олмон умуман хуб кор мекунанд. Ва душманро дашном медиҳанд.
  . БОБИ Љ 2
  Аммо мошини онҳо аз паҳлӯ бархӯрд. Ман маҷбур будам, ки онро боздорам ва таъмир кунам.
  Герда бо ғазаб гуфт:
  - Мо боз вақтро беҳуда сарф мекунем!
  Шарлотта пои урёнашро ба рӯи зиреҳ молида, фарёд зад:
  - Мо интиком мегирем ва галаба мекунем!
  Ва он гоҳ вай гирифта, дандонҳояшро нишон дод. Ва аз дандонҳои марворидаш нурҳои офтобро раҳо кард.
  Кристина онро гирифта, хиҷир зад:
  - Барои Ватан бе маслихат!
  Ва ӯ низ пошнаи урёнашро ба зиреҳ мезанад!
  Магда розӣ шуд:
  - Ва ҳеҷ сафсата!
  Духтарон холо карор доданд, ки шохмотбозй кунанд. Ҷуфт барои ҷуфт. Ва онҳо дар он ҷо ба сохтани стратегия шурӯъ карданд.
  Бозӣ ҷолиб аст. Аммо духтарон дар хар як харакат бахсу мунозира мекарданд ва сар мезаданд.
  Герда бо дандонҳои бараҳна гуфт:
  - Ман аксиомаи олӣ хоҳам буд!
  Ва чӣ гуна ӯ ханда хоҳад кард ...
  Ман номбардори худро аз афсонаи Андерсен тасаввур кардам. Ҳамин тавр, вайро дар ҷангал дуздон дастгир карданд. Онҳо вагонро канда, қариб тамоми либосу мӯзаҳои гаронбаҳои Гердаро бурданд. Ҳамин тавр, Герда боз пойлуч ва палос пӯшидааст. Вай чунин менамуд, ки дастонаш аз пушт баста буданд.
  Вай аз байни чангали хунуки тирамохй мегузарад. Пойтахти урён хар як лахза, хар як лахза, хар як навдаро хис мекунад. Герда метарсад ва гурусна аст.
  Вай ҳатто тавонист дар қаср барқарор шавад. Ва дар болои алафҳои тирамоҳӣ сармо ҳаст, ки сардие, ки ба наздикӣ аз сар гузаронида буд, ба хотир меорад.
  Герда табассум кард... Вай фикр мекард, ки афсонаи Андерсен аз пошнаи тостӣ равшан намерасад. Ва ин олиҷаноб мебуд!
  Танк зуд таъмир карда шуд. Зарари он ночиз аст. Хол он ки снаряди тупхои 100-миллиметрй ба тараф афтид. Ки метавонад хатарнок бошад.
  Шарлотта бо ангуштони бараҳна тугмаҳои джойстикро пахш карда, месуруд:
  - Ман як танкистам,
  Дил месузад...
  Туфанг манзили ман аст!
  Ва снаряд сию чор нафари дигарро шикаст. Ҳоло дар майдони ҷанг маҳз Т-34-85 ҳукмфармост. Ва мошинҳои вазнин дар Артиши Сурх нисбатан каманд.
  Аммо баъд ИС-3 пайдо шуд. Он як нуқтаи заиф дорад: қисми поёнии бадан. Пешона як кунҷи калони майл дорад. Он шакл дорад: мори кӯза. Аммо агар ба қисми поёни пешонӣ занӣ, раҳм намешавад.
  Магда пои урёнашро истифода бурда, таппончаро ба суи душман рост мекард. Ва он чи тавр зад ва снаряд парвоз кард.
  Ва машинам советй ба руда мушт зад. Манора канда шуд ва снарядхо ба таркиш шуруъ карданд.
  Герда хитоб кард:
  - Ва шумо як зебои мақсаднок ҳастед!
  Магда синаи боҳашаматашро ҷунбонда, фарёд зад:
  - Ҳеҷ кас маро манъ намекунад!
  Шарлотта дилпурона тасдиқ кард:
  - Ва ҳеҷ кас ғолиб нахоҳад шуд!
  Кристина дар посух хиҷил зад:
  - Гургҳои бад душманонро пахш мекунанд!
  Герда гиря кард:
  - Гургони бад - салом ба қаҳрамонон!
  Фашистхо Туларо ихота карда, бачахо хамрохи чор духтар бояд аз ринг берун бароянд.
  Писару духтару духтарон давида бо ангуштони пои худ граната мепартоянд.
  Аммо фашистон зарар мебинанд ва ба онхо зарба зада наметавонанд.
  Олег, тирандозй, месуруд:
  - Ба номи Ватани муқаддас,
  Моро ба зону овардан мумкин нест!
  Маргарита туҳфаи маргро бо пои луч партофт ва чир-чир кард:
  - Не! Ҳеҷ гоҳ нарасонед!
  Наташа тирпарронй ва чахидан илова кард:
  - Ба хонаи мо ягон мусибат наояд!
  Ва ӯ инчунин бо пои луч норинҷаки марговарро партоб мекард.
  Он гоҳ Зоя аз шикастапораҳо гурехта, инчунин бо ангуштони пои бараҳна раҳо хоҳад кард ...
  Ва наъра мекунад:
  - Ин хеле хуб мешавад!
  Ва он гоҳ Анжелика ба сӯи душман оташ мезанад. Ӯро дар хашми ваҳшӣ даравад. Ва боз наъра мекунад:
  - Ман девонаам!
  Ва норинҷак аз пошнаи урёни ту мепарад.
  Ва он гоҳ Светлана онро гирифта, ба шумо сахт мезанад.
  Инҳо, албатта, духтарон - чӣ марг ба душманон меорад.
  Наташа, ки ба суи душман тир холй мекунад, хич-чир мекунад:
  - Ҳеҷ кас моро боздошта наметавонад, ҳатто шайтон моро мағлуб карда наметавонад!
  Ва норинҷак аз пойҳои урёнаш ба камон мепарад. Ва ӯ хоҳад зад, ва ҳама чизро пароканда мекунад, ва дур.
  Духтарон, албатта, қодиранд, ки қаламрави зарардидаро бартараф кунанд. Дар чануб, дар Сталинград, ки Армиям Сурх дар дасти он аст, чанг давом дорад. Пас аз талафоти калон японхо Хабаровскро гирифта, ба суи Владивосток пеш рафтанд.
  Хуб, дар он ҷо онҳоро ниёзмандон пешвоз мегиранд.
  Анна Витчакова бо аспи пар-вози вафодори худ маросими видоъкунии на чандон гуворо гузашт. Самолёте, ки модари Миг-4 гардид, ки ин кадар самолётхои немисро зада галтонда буд, дар вакти зарбахои хавоии армияи Япония, хамчунин шумораи одилонаи дигар мошинхо ва киштихо сухт. Пас аз он ки тухфахои сарзамини Офтоб ба шахр cap заданд, Владивосток манзараи аламовареро пеш овард. Аммо маросими дафни мурдагон ба таври низомӣ, хоксорона ва хеле зуд сурат гирифт. Лётчик Ведмакова пой-хояшро оташ зад, пойхои духтарак дар луобхо пушида буданд ва бинобар ин вай пои луч кадам зада, бо эхтиёт ба ангуштонаш кадам мезад. Япония рейдхоро то хол такрор накардаанд, ки онхо чидду чахди худро ба тарафдории фронтхои пеш-кадам равона кардаанд. Ведмакова гирду атрофи харобахоро давр мезад, онро бо энергия тоза ме-кард, дар байни коргарон бачахо бисьёр буданд. Тунук, пои луч, чехрахо аз офтоби тозаи бахор сурх шуда, черепицахои шикаста, сутунхои афтидаи телеграфро баланд бардошта, кучахоро меруфтанд.
  Пирон аз болои писарбачаҳои галстуки пионерӣ, вале бе курта (алоҳида овезон буд, аз афташ, бачаҳо либосҳояшонро нигоҳубин мекарданд) ба назди лётчик давид.
  - Мо бо суръати тез кор карда истодаем, рафик майор, ба зудй хама чиз тайёр мешавад! Кучаро тоза мекунем, мисли пеш аз чанг хамвор мешавад!
  Witcher табассум кард ва ба ӯ қанд партофт:
  - Ана, бигир! Ин шӯравии мост, ки аз шоколади табиӣ сохта шудааст, на заҳри амрикоӣ.
  Писарак хушҳолона чашмак зад:
  - Ва мо барои амрикоиҳо лақаби нав пайдо кардем! Азбаски ҳоло онҳо бо Гитлер ва Хирохито якҷоя ҳастанд, пас онҳо на янкиҳо, балки Пиндос мебошанд!
  Духтари майор пеши писар таъзим кард:
  - Ту гуфтӣ, ки онҳо кистанд?
  Пионери чавон такрор кард:
  - Пиндос! Пас, ҳоло мо мисли янкиҳо ҳастем, ки ба мо хиёнат карданд!
  Витчерова сари писарро сила кард, баъд дасти калону пурқуввати вай аз болои китфҳои борику раги писарча гузашт. Писарбача дар чавоб табассум кард: дандонаш сафед шуда, кафи кабудашро дароз кард. Майор дасти писаракро фишурд ва чавоб дод:
  - Мо бояд номро дар хотир дорем! Аммо мо ҳоло бо Амрико дар ҷанг нестем, бинобар ин, бо лақабҳо пайдо кардан бармаҳал аст!
  Писар эътироз кард:
  - Амрикоиҳо аз Ҷопон ва Олмон бадтаранд, зеро онҳо бо дасти каси дигар ҷанг карданро афзалтар медонанд. Чанговарони Империяи Офтоб чй кадар берахм бошанд хам, диловарии онхо ба хама маълум аст!
  Witcher халалдор кард:
  - Ман ин мардони шуҷоъро мекушам! Ва ҳарчи зудтар!
  Гарнизони нави амалкунанда Кротов ба таври гайричашмдошт фармони на комилан мантикиро имзо карда, лётчики чанговарро бо як гурух матросхо ба Хабаровск фиристод. Фармон фавран омад, ки пешравии подразделенияхои япониро дафъ кардан лозим буд. Витчерова, албатта, интизор буд, ки ба вай чанговар медиханд, вале... Аммо фронт дар ихтиёри худ самолётхои муфт надошт ва аз маркази онхо хануз куввахои иловагй наомада буданд. Сафар аз Владивосток ба Хабаровск вақти андак тӯл кашид ва майор аслан аз рельс ба ҷанги шадид партофта шуд.
  Японхо кушиш карданд, ки аз шахри мустахкам-шуда гузашта, онро ихота кунанд. Ҷанговар базӯр вақт дошт, ки бо автоматаш ба окоп ҷаҳида шавад, вақте ки ҳамла оғоз шуд.
  Ҷодугар аз капитан Синицин, ки дар паҳлӯяш хобида буд, пурсид:
  - Пас, ин чунин маъно дорад, ки душман тактикаи Фридрих, аниктараш генерал Ногиро ба накша гирифта истодааст, ки аз истехкомхо гузашта, моро ба акибгох ронад.
  Капитан ғамгинона ғур-ғур кард:
  - Бигзор вай кӯшиш кунад, ки думи аспи русро оташ занад! Ӯро бо нағош чунон сахт мезананд, ки ба назар чунин намерасад!
  Лётчик шӯхӣ кард:
  - Поёни асп шояд аз пӯлоди Крупп не, балки аз пӯлоди советии мо бошад!
  Суханони уро доди снарядхо буриданд. Дар ин чо вай дар хандаки дуру дароз кофта хобидааст, дар атрофи Хабаровск умуман хати намоёни истехкомхо мавчуд аст, хавфи хучуми Япония чанд сол боз вучуд дорад. Дар пешу паси хандакхо снарядхо таркида, садои зиёд ба амал меоваранд. Умуман, шимосаи машҳури Ҷопон садои зиёд ва дудро ба вуҷуд меорад. Ҷанговар бе тарсу ҳарос, ҳатто бо каме бепарвоӣ нигоҳ мекунад. Таркиши снарядҳо фаввораҳои ифлосро ба вуҷуд меоранд, ки яке аз онҳо боиси ларзиши замин мегардад. Ин маънои онро дорад, ки таппонча бо калибри туп сесад миллиметри хуб тир мезанад. Нолаи захмиён ба гуш мерасад... Аз тупхо онхо ба мисли бухорхои сабуке ба назар мерасанд, ки на хар гуш онро гирифта метавонад. Дар ин чо лётчики чанговарро замин пушонда буд. Духтар бошад, атса зада, чанги бофтаҳои сурхашро афшонд:
  - Ҳамеша чунин аст, агар хоб шавӣ, чиркин мешавӣ! Ва агар бархезед, як ё ду дасти чапро ба ман деҳ!
  Тайёрии артиллерия кутох шуд, шояд японхо ин кадар снаряд надошта бошанд. Ҳамла сар шуд. Якчанд таксҳои японӣ дар пеш буданд. Хурд, бо корпуси каме мудавваршудаи мошин. Машҳуртарин танки Империяи Офтоб: Чичиха. Witcher хусусиятҳои худро ба ёд овард. Зиреҳи фронталӣ 30 мм, таппонча 47 мм, муҳаррики дизелӣ 320 қувваи асп. Ба гайр аз кори ронандагй, ки дар он ин машина аз Т-34 кам нест, пас он аз Т-3-и олмонии соли 1943 хам бадтар аст. Хатто дар Шарки Дур уро мегуянд, атса! Аммо дар омади гап, маликаи сахро танк не, балки аскарони пиёда аст. Кӯшиш кунед, ба майдонҳои минаҳо наздик шавед. Чунон ки месароянд: Аз он чое, ки зирехпуш нагузарад, аскари туфангдор мехазад.
  Туфангҳои Ҷопон аз Маузери Олмон нусхабардорӣ карда шуданд. Автоматҳое, ки аз "Шмейстер" -и машҳури Ҷанги Якуми Ҷаҳонӣ канда шудаанд. Умуман, одамони торчашм майли нусхабардории беҳтаринро аз дигар тараф доранд. Бешубҳа, конструкторҳои Ҷопон аллакай дар сохтани гибриди Panther ва T-34 кор карда истодаанд!
  Дар ин чо зиёда аз дазор танки Япония нест ва артиллерияи советй ба пешвози ондо шитоб намекунад. Аскарони пиёда аз паси онхо дар давидан, дар занчири гафси анъанавй медаванд. Худи аскарони Сарзамини Офтоб дар тан либоси харбие доранд, ки каме зард буда, ба ранги дашти хаки-кй мувофиканд. Witcher ба онҳо нигоҳ карда, шумораи ҳамлагаронро зуд арзёбӣ мекунад. Ба чашми онхо панч-шаш хазор нафаранд ва дар окопхо камаш хазор нафар русхо нишаста, ин участкаи фронтро фаро мегиранд. Ва силоҳҳо ... Армияи Шарки Дур дар асоси боқимонда муҷаҳҳаз шудааст ва танҳо офицерон автомат доранд. Хуб, вай майор аст, ҳарчанд бе мавқеъ, ба сатҳи як қаторӣ коҳиш ёфтааст.
  Капитан Синиц (ҳанӯз бачаи хеле ҷавон аст) аз Витчер пурсид.
  - Бо немисхо чанг кардед?
  Духтар ҷавоб дод:
  - Не! Ман онҳоро бӯсидам!
  Капитан, ки ногаҳон ранг шуда, гуфт:
  - Дар хотир доред, ки ҷасади аввалинатон!
  Witcher табассумкунон сар ҷунбонд:
  "Ман халабон ҳастам ва ҳар касеро, ки ман задам, куштам, ман дар бораи ҷасадҳо тасаввурот надорам!" Зимнан, дар давоми тамоми Чанги Бузурги Ватанй самолётам ягон маротиба зада галтонда нашудааст!
  Капитан каме нороҳатона ҳуштак зад:
  - Шумо танҳо як асед! Ва шумо чӣ қадар немисҳои олуда доред!
  Witcher боз ҳам васеътар табассум кард:
  - Баъди бисту панчум ситораи кахрамонро мукофотониданд! Ва ҳамагӣ бисту ҳашт.
  Синицин хитоб кард:
  - Ух! Шумо танҳо устоди кори худ ҳастед!
  Духтар хоксорона ҷавоб дод:
  - Шахсеро кахрамон кардан лозим нест, ки вазифаи худро софдилона ичро мекунад. Акнун аскарони пиёда наздиктар меоянд ва мо бо онхо пешвоз мегирем.
  Капитан болти автомати вазнинро кашид, ки вазнаш дах килограмм хуб буд. Ман ба саг ламс кардам, партоб хеле сахт аст, кунҷи он ақибнишинӣ дорад. Ин як мошини хеле қулай нест, аммо мезанад... Ростӣ, аз рӯи овозаҳо, немисҳо аллакай пулемётҳои пуриқтидортар доранд, аммо кй медонад, ки оё конструкторҳои шӯравӣ чизи беҳтареро ба вуҷуд меоранд. Синитс худдорӣ карда натавониста пурсид:
  - Чаро шумо ин кадар лётчики бузургро ба аскарони пиёда гузаронданд?
  Вичерова нимшӯхӣ ҷавоб дод ва ҳамзамон банди автоматашро пахш карда гуфт:
  -Ва ман танҳо мехостам бидонам, ки дар зери оташ нишастан чӣ гуна аст! Ин хуб мебуд!
  - Ва агар барои ба хати фронт расидан ин кадар шитоб мекардед, мӯзаҳоятонро гум кардаед!
  Витчерова дар хакикат тезтар раф-тани лахтахо кушиш мекард, мисли духтараки пойлуч кадам мезад. Ҳарчанд дар замони ҷанг бештари занону кӯдакон дар тобистон пошнаи бараҳна нишон медоданд, аммо ин дар миёни афсарон, бахусус дар ҷойҳои ҷамъиятӣ пазируфта нашуд. Аммо Witcher ҳатто чунин одамонро таъкид карданро дӯст медошт. Вай ба Синицин содда чавоб дод:
  - Барои сарфа кардани маблаг амалан тамоми чахони капиталистй ба мукобили мо. Охир, мӯза фарсуда мешавад ва ин кори бисёр одамон аст!
  Капитан бо чашмакзанӣ розӣ шуд:
  -Шумо пойҳои хеле зебо доред! Оё ман метавонам онҳоро гирам?
  Witcher ангушти худро ҷунбонд:
  - Ҳозир не! Пас, агар шумо зинда монед, ман шуморо барои шаб гарм мекунам.
  Синицин чашмонашро калон кард:
  - Вой, тезед! Занҳо одатан барои шикастан вақти тӯлонӣ мегиранд!
  Ведмакова чавоб додан мехост, аммо садои таркиш шунида шуд, танки японй, ки пеш мерафт, ба мина бархурд. Духтар суруд хонд:
  - Гитлер мошин ме-ронд, бечораро мина тарконд! Он ба пораҳо пора-пора шуд - аммо фоидааш кам буд!
  Боз як танки японй таркида, истод, музаашро гардонд ва ба суи окопхои советй оташ кушод. Сеюмаш аз паси ӯ шитофт. Японхо бошад, хатто дар бораи бас кардан фикр хам намекарданд. Чашмони танг-чашм мехурданд: пулемётхои онхо, ки дар манорахои нимдо-рашакли харакаткунанда вокеъ гардидаанд, ба кор даромаданд.
  Капитан хитоб кард:
  - Ин бузург аст! Чунин аст, ки онҳо дар парад сайр мекунанд! Ин артиш аст!
  Ведмакова милтикро гирифта, хушбахтона масофаи то аскарони пиёда имкон дод ва ба офицери япон тир холй кард. Чашмони танг афтода, милтиқи худро чунон бо зӯр партофт, ки дар алафи баҳорӣ бо найи худ мезад. Ҷопониҳои дигар давиданро идома дода, бадани худро каме чаппа карда, зоҳиран бо ин роҳ умед доштанд, ки мағлубиятро пешгирӣ кунанд, дурусттараш эҳтимолияти онро кам кунанд. Ведмакова ба хотир меовард, ки дар армияи квантудй аскаронро хамин тавр ме-омузанд, хар касе, ки дар вакташ хам нашавад, бо чуби бамбук ба сараш мезанад. Чунин ба назар мерасад, ки ба подшоҳон ва Ҳиродус дави хуб дода шудааст! Бо вуҷуди ин, вай дар бораи Николай II сухан меронад. Холо онхо ба мукобили Япония боз на дар як фронт, балки дар якчанд фронт мубориза мебаранд. Бо вуҷуди ин, ин низ бартариҳои худро дорад. Духтар суруд хонд:
  омада истодааст - Вермахт ба хок партофта шуд,
  Наполеон мағлуб шуд, мағлубнашаванда!
  Душман байраки советиро поймол карда наметавонад,
  Вакте ки халк ва партия муттахиданд!
  Танкхои харобгардидаи Япония яке аз паси дигар бозистоданд, аммо аскарони пиёдагарди бо найча тезтар давидан гирифтанд. Мавқеъҳои аскарони шӯравӣ бо дурахши гулӯлаҳо, милтиқҳо чапакзанӣ мекарданд, гоҳ-гоҳ бо тири пулемётҳо пароканда мешуданд. Witcher низ оташ кушод. Ҷопон, ки дар ҳаракат дубора бор карда, аз милтиқ тир холӣ кард. Онхо аз болои шуш фарьёд мезаданд:
  - Банзай! Рус таслим!
  Тирхо лошаи онхоро мисли рамрос ба манекенхо медароварданд. Хоки устухони бо хун омехташуда афтод. Бо вуҷуди ин, аксари тирҳо, тавре ки дар ҷанг рӯй медиҳанд, нопадид шуданд. Ҷопониҳо аз майдони мина гузаштанд, аскарони хурдсол барои давиданашон хеле сабук буданд, то ҳадяҳои барои танкҳо омодашударо тарконанд.
  Витчерова акибнишинии берахмонаи пулемётро дар китфаш хис кард, чанговарони Сарзамини Офтоб ба назар чун хайвони хакикй менамуданд. Фарьёдхои истерикии онхо торафт пурзуртар ва наздиктар мешуд, чехраи нафратангези зарди онхо аз арак медурахшид. Witcher кӯшиш мекунад, ки ҳарчи бештари сарбозони душманро якбора бикушад. Духтар мисли ҳамеша гарм аст ва мисли лона мепарад. Як клип тамом шуд, дигараш ворид шуд. Маҷалла хеле калон, мудаввар аст ва ба камера часпидан осон нест. Ва боз оташ, японхо чаппа парвоз мекунанд.
  Ведмакова тири дуйуми тир-ро холй карда, вайро бе тир монд. Чашмони танг бошад, аллакай бо граната хучум мекунанд. Онҳо бо партовҳо ҷавоб медиҳанд, ҳоло доду фиғон зиёд мешавад ва аскарони шӯравӣ низ меафтанд. Порча як риштаи ночизи мӯйро дар сари Витчер буридааст. Асабҳои духтар ба ин тоб наоварда, аз ҷояш ҷасту фарёд мезанад:
  - Барои Ватан барои Сталин!
  Аз паси вай, боқимондаи ҷангиён фарёд зада, аз пӯшиш берун ҷаҳида, найҳои худро ҷунбонданд. Чанговарони советй ба пешвози японхо давида, дар чангхои чангй машгуланд.
  Ведмакова бо зарбаи тез шиками "самурай"-и наздиктаринро мебурад. Вай дод зада, чавоб доданй мешавад ва мисли хуки кушташуда меафтад. Духтар бо хушнудӣ хитоб мекунад:
  - Футболи Русия: Русия - Ҷопон, ду-сифр!
  Ва дар хакикат як япони дигар гулуяшро бо найза бурид. Хуб, лётчики чанговар сейумро ба лагадка зад. Марди тангчашм дароз кашид ва духтар бо инерсия ҳаракат карда, нӯги онро ба чашми рақиб зад!
  -Ҷопонро гиред! Чаро дар паси саддаҳо истодаед!
  Зарбаи чавобии найча куртаи майорро пора-пора кард, хун баромад, аммо ин на танхо духтарро ба ташвиш наовард, балки хашму газаби иловагиро низ ба амал овард.
  - Марги Хирохито! - аккос зад духтар, шинаш ба маъбади тангчашм бархурд ва духтар бо суръат харакат мекард, ки гуё винти чанговари нав бошад.
  Ҷопониҳо ақибнишинӣ карданд, ҳатто ақибнишинӣ карданд ва духтари илҳомбахш ба ҳамла рафт, пулемёташ дар дасти бузургҷусса мисли калтак чарх мезад. Баъд бо кундаи афсари сергайрат ба пушти сар зарбаи сахт зад. Анна нафас кашид:
  - Ана барои шумо шахен-хаш!
  Аммо дар маҷмӯъ, русҳо душворӣ кашиданд. Тарафи тангчашм бартарии панч баробар дорад ва японхо дарачаи хуби чисмонй доранд ва гайр аз ин ба мукобили бехтарин солдатхои СССР мубориза намебаранд. Табиист, ки дар чунин чанги душвор ба Шарки Дур даъватшавандагони разряди сейум, ки характеристикаашон бадтар буданд, ё солдатхое, ки дар мухорибахо бо фашистон сахт ярадор шудаанд, фиристода мешуданд. Аскарон афтиданд, баъзан ба як рус даҳҳо шанд мезаданд, онҳо аслан ба таври дастаҷамъӣ хун мерехтанд, вале онҳо мисли қаҳрамон меҷангиданд ва касе раҳм намехост.
  Синицин як афсари япониро бо найча корд зад, вале бо нӯгаш низ ба паҳлӯяш зарба зад. Ҷавон Ҷопони ҳамлаварро бо кундаи туфанг ба қафаси синааш зарба зад, аммо хун аз паҳлӯ хеле зиёд ҷорӣ шуд. Ва чор самурай якбора ба бача шитофтанд.
  Ведмаковаи диловар ба ёрй шитофт ва ба офицер бо найча то китф зад ва як Jap дигарро зери зону афтонд.
  - Петрухаро нигоҳ доред! - Ӯ гуфт.
  Вай дарҳол ду шандеро, ки ба сари сина нигаронида шуда буд, инъикос намуда, ҷавоб дод:
  - Ман Петрус не, балки Аркадий!
  Духтаре, ки як ҷопони дигарро кушт, гиря кард:
  - Дар ҷанг, ҳар ном мисли клики таппонча аст, шумо набояд онро бе тир холӣ кунед!
  Аркадий андаке ақиб рафт ва найи бераҳмона рухсораи ӯро пора-пора кард. Ҷавон аз дарди тоқатфарсо нола зад:
  - Модари Худо!
  Witcher эътироз кард:
  - Шояд ман модар бошам, аммо аз они Худо не! Умуман, Худо вуҷуд надорад ва ҳеҷ гоҳ вуҷуд надошт!
  Аркадий пушт ба сӯи Анна кашид ва нофаҳмо ғур-ғур кард:
  -Ва баъд аз марг моро чӣ мавҷудият интизор аст?
  Духтар сарашро манфӣ ҷунбонд:
  - Не! Илми коммунистй мурдагонро зинда мекунад! Ва онхое, ки дар мухорибахо барои Ватан халок шудаанд, аввалин шуда ба хаёти нав бармегарданд.
  Синицин сарашро чунбонд:
  -Худо нигах дорад!
  Витчерова як япони дигарро ба по гузошта, хичиррос зад:
  -Худо нест! Агар вуҷуд дошта бошад, пас мо бояд иқрор шавем, ки офаридгори эҳтимолии олам садист аст! Ва ӯ дӯст медорад, ки эҷоди худро шиканҷа кунад!
  Дар хамин вакт Аркадий ронашро бо найча бурида, барои наафтидан ба чанговари сурхпуш такья кард:
  - Ва ман хеле азоб мекашам! Танҳо тасаввурнопазир!
  Панч-шаш бартарии аскарони хуршеди тулуъ ба даст овард. Панчод самурай ба суи онхо шитофтанд, чанги худро чун лашкари кирмакхо мечонистанд. Аркадий як-ду уларро дар шикамаш шӯх гирифта, сипас чашмаш канда шуд. Вақте ки ҷавон афтид, бист бор сӯзандору карданд ва ӯро то абад ором карданд. Ман ҳайронам, ки рӯҳи ӯ ҳангоми парвоз чӣ ҳис мекард: тааҷҷуб ё тарс, ё шояд сабукии бениҳоят пас аз тарк кардани зиндони баданаш.
  Witcher гӯё зери ҷоду буд. Албатта, куртаи вай пора-пора шуд, бо найчаҳо бурида шуд. Ҷанговар комилан бараҳна буд, ки бо харошиданҳои зиёд фаро гирифта шудааст, аммо самурай натавонист ба вай ягон осеби ҷиддӣ расонад! Вай чанг мекард ва синаи барахнааш, ки пистони арғувонӣ дошт, мисли ҷӯякҳои дар баҳр меларзиданд. Ва пойҳои луч танҳо дурахшиданд. Духтар воқеан таҷассуми қудрати ҳайвонӣ ва эротикӣ буд. Пойҳои лучаш аз хун сурх шуданд, ки бо олиҳаи бузурги ҳалокат ва бадӣ робита ба вуҷуд овард: Кали! Қариб ҳамаи сарбозони шӯравӣ аллакай бо корд кушта шуда буданд, ҷанг ба охир расида буд ва танҳо бо зебогии дурахшони Афродита гох-гох ба чашмони тангдасту нотакрор мезад.
  Генерали япон Нуги ба ин муъчиза бо тааччуб нигох кард. Баъд дар сараш фикре падид омад. Аз паи фармоне, ки бо овози борики магасҳои камғизо дода шуда буд:
  - Аз болои вай тӯр парто, зинда бигир!
  Ҷопониҳои сарфакор низ шабакаҳо доштанд. Ногаҳон шумо бояд яке аз русҳоро зинда бигиред. Ва шабака барои ин беҳтарин аст. Дарҳол даҳҳо сайд ба духтарча занҷир партофтанд
  Witcher то ҳадди имкон муқобилат кард, вай бо тамоми қувва кӯшиш кард, ки худро озод кунад. Аммо ин ҳама беҳуда буд, ки Ҷопони бовиҷдон бо интизории он, ки филро дастгирӣ мекунад, тӯр мезад. Духтарро тамоман ба оғӯш кашида, ба оғӯш кашиданд. Аз афташ, муваффакияти тактикй ба даст оварда шуд, хусусан аз он сабаб, ки ин самт на бо артиллерия ва на пулемёт фаро гирифта нашуда буд.
  Духтар чеҳраи покизаи Аркадийи маҳбубашро ба ёд овард ва ибораи пурмазмунашро ба ёд овард:
  - Дар ҷанг, ҳар ном мисли клики таппонча аст, шумо набояд онро бе тир холӣ кунед!
  Фикри ташвишовар ва нафратовар ба миён омад, аммо онро ҳамвор накард! Охир, ин зуд-зуд руй медихад: шумо танхо ба шахсе ошик шудаеду у мурд!
  Японхо аз афташ дар ин чо хандакхои суст пушондашударо ишгол карда, мавкеъхои кушунхои советиро дар атрофи Хабаровск давр зада гузаштанд. Ва онҳо Ведмаковаро ба асирӣ бурданд ва гарчанде ки ӯро дигар намегиранд, ӯро ба мошини зиреҳпӯши олуда бор карданд, то ӯро ба ақиб барад. Мошин пеш аз Ҷанги Якуми Ҷаҳонӣ аст, бинобар ин, ӯ дар паси аскарони пиёдагард ба таври ноаён кӯфт. Суръат тақрибан 12 километр дар як соат аст. Брр! Нахустин дар чахон танки хаматарафаи Прохоров вазнаш кам набуд, вале суръати харакат дар рох дар як соат 40 километр ва дар рох 25 километр буд. Хоэир, СССР аз як тараф ба тамоми Европа, аз тарафи дигар ба кисми зиёди Осиё хучум карда истодааст. Духтар ба паҳлӯяш гашт, аз афташ таҳдиди ба пушт хобидан буд. Дар ин қисми мошини зиреҳпӯш чӣ қадар торик аст, зоҳиран дар он қисмати десант ё интиқоли сарбозон ҷойгир аст. Хуб мебуд, албатта, аввал аз чуб ва ресмонхои мустахкам халос шудан. Ва чӣ тавр бояд кард? Духтар, албатта, маҳорат дорад, гарчанде ки ӯ бояд ғамхорӣ кунад, дар айни замон дастбандҳоро кашад ва занҷире, ки аз пояш ба он баста буд, дид. Аммо дар ин ҷо ресмонҳо низ метавонанд хеле хуб кор кунанд. Кор дилгиркунанда аст, вале агар вайро ба территорияи Манчурия баранд, вай вакт меёбад. Духтар ресмонхоро аз пусти тар канда, занчирро арра кард ва дар баробари ин фикр кард. Ҳмм, ин як эътилофи шӯхӣ нест, ки бар зидди Русияи Шӯравӣ ташкил шудааст: Гузашта аз ин, ҷиддитарин ҳаюло Олмон аст. Кишваре, ки технологияи пешрафта ва аскарони пурқувват дорад. Масалан, вай дар бораи самолёти нави ME-309 шунид. Чунин ба назар мерасад, ки инҳо аллакай парвоз мекунанд. Вай дар бораи силоҳ маълумоти дақиқ надорад, аммо тибқи овозаҳо, ин ҳавопаймо то ҳафт нафар дорад! Нуқтаҳои оташфишон. Агар ба назар гирем, ки ЯК=9 хамагй дутои онхо дорад ва дар болои чанговарони советй ягон машинае нест, ки аз се хол зиёд бошад, ин яроки хеле чиддй мебошад. Кӯшиш кунед, ки ин ҳаюлоҳоро мағлуб кунед! Хуб, "Фоккен-Вулф" машинаи хеле чиддй буда, аз чихати мусаллахшавй аз самолётхои советй бартарй дорад ва хатто кодир аст, ки кариб ду тонна бомба кашонад. Аллакай дар охири соли 1942 вай бо ду тупи 20 миллиметрй ва 4 пулемёти 13 мм мусаллах буд. Аммо ба назар чунин мерасад, ки аллакай навъи нави самолётхои кирку-нанда ва бомбаандози ду тупи 30-мм ва чор тупи 20-мм пайдо шудааст. Ин аллакай як ҳаюло, ҳаюло барои ҳама ҳаюлоҳо буд! Ва тибқи овозаҳо, як ҳавопаймои ҷанганда бо ҳашт таппончаи 30-мм аллакай ба истеҳсолот гузошта шудааст! Кӯшиш кунед, ки ин гуна гурбаро мағлуб кунед! Конструкторони советй ба ин чй гуна чавоб додан мехоханд? Ведмакова шунид, ки дар самолёти Як-3 кор давом дорад. Дар ин бора ба ӯ куратори шӯъбаи Берия нақл кард. Чунин ба назар мерасад, ки бартарии асосии ҳавопаймо вазни сабуктари сохтор, бидуни муҳаррикҳои иловагӣ ва силоҳ хоҳад буд. Манёвр, албатта, хуб аст, вале ман мехостам, ки мусаллахшавии бошитоб зиёд карда шавад! Охир, дар бокс, албатта, варзишгари сабук дар вазни пар назар ба вазни вазнин манёвртар аст, аммо вай ба ҳар ҳол тақрибан бешубҳа мағлуб мешавад. Бесабаб нест, ки категорияҳои вазн вуҷуд доранд ва дар байни муштзанҳои касбӣ қудрати зарбазанӣ бештар қадр карда мешавад. Мусаллахшавии авиацияи советиро пурзур кардан лозим аст ва танхо дар хамин сурат ба Вермахт... дар баробарй зада мешавад? Аз нимаи дуюми соли 1942 бартарии Луфтваффе дар хаво бухор шудан гирифт, хатто то мохи марти соли 1943 СССР бартарй дошт, вале... Хиёнати иттифокчиён таносуби куввахоро дигар кард. Ваҳй, Гитлер 13 март кушта шуд ва ҳоло танҳо охири моҳи апрел аст ва таносуби қувваҳо то чӣ андоза ҷиддӣ тағйир ёфтааст. Ҳамин тавр зуд, аз мавқеи аз ҷиҳати стратегӣ фоиданок ба мавқеи стратегӣ қариб аз даст дода. Кариб аз он сабаб, ки Германия пеш аз ба даст овардани бартарии стратегй ва тех-никй нисбат ба СССР хануз хам умед аст. Аз чумла, иттифокчиён метавонанд ба фашистон микдори зиёди самолётхо диханд, вале ба лётчикхои немис барои омухтани тарзи парвози онхо вакт лозим аст. Бо вуҷуди ин, дар технология ва панелҳои асбобҳо фарқият вуҷуд дорад. Танкҳо инчунин экипажҳои омӯзонидашударо талаб мекунанд ва кори Шеврон дар зимистони Русия чандон хуб нест. Туфангчаи автоматии М-18... Бад не, вале аз чихати суръати оташ он аз бехтарин моделхои советй кам аст, гарчанде ки аз чихати дакикат бартарй дорад! Хулоса, мушкилот мушкилот аст! Инчунин "Черчиллҳо"-и воқеан машҳури дорои зиреҳҳои пурқувват ва иҷрои хуби ронандагӣ ҳастанд... Албатта, чунин ба назар мерасад, ки мо низ бояд бо онҳо мубориза барем. Ва чанг хар кадар зиёд давом кунад, фашистон хамон кадар бештар техника мегиранд. Аз ин рӯ, хулоса оддӣ аст, мо бояд дар тобистон бар Олмон шикасти харобиовар ба бор оварем. Дар мавриди Ҷопон, беҳтар аст, ки худро бо дифоъи фаъол маҳдуд кунед ва бо истифода аз бартарии сифатӣ дар танкҳо ҳамлаҳои муқобилро оғоз кунед. Аммо боз, сарфаи энергия ба ҳадди аксар. Бе ҷалб шудан ба набардҳои тӯлонӣ ва сохтани муҳофизат дар хатҳои қаблан омодашуда. Хануз барои истифода бурдани Армияи Сурхи Хитой имконият мавчуд аст, вале режими Чан-Ка-ша бо тамоми кувва ба он хучум кард. Пас, ҳоло шумо метавонед ба қувваи худ такя кунед. Кай бояд ҳамла кард? Беҳтарин вақт охири моҳи май аст, вақте ки роҳҳо комилан хушк мешаванд ва барои сарбозон қувваҳои иловагӣ меоянд. Худи Ведмакова зарбаи аввалини худро ба самти Орёл ва баъд дар вилояти Харков мерасонд, то немисҳоро аз Донбасси саноатӣ берун кунад ва сипас бо як марши маҷбурӣ дар саросари Украина, фавран аз Днепр гузашта, баъдтар ба Руминия гузарад. . Бо вучуди ин барои озод кардани Белоруссия ба тарафи шимол ру оварда, аз акибгохи гурухи марказй гузаштан мумкин аст. Идея умуман хуб аст, гарчанде ки камбудихо мавчуданд, хучум дар самти Орёл аз хама аён аст ва дар он чо онро фашистон интизоранд. Истеъдо-махоро вайрон кардан лозим меояд.
  . БОБИ Љ 3
  Албатта, дар ин ҷо силоҳ ва катюшаҳо муфид хоҳанд буд. Системаи охирин таъсири қавӣ, махсусан ахлоқӣ медиҳад. Дар ҳар сурат, ба шумо силоҳҳои зиёде ва Катюшаҳо лозиманд, то мудофиаи душманро бо снарядҳо бомбаборон кунед. Умуман, тачрибаи чанги якуми чахон нишон дод, ки мухофизат кардан аз хучум осонтар аст ва агар Германияи кайзерй бо хучуми бахории соли 1918 куввахои худро тамом намекард, чанг боз чандин сол давом кардан мумкин буд. Аммо чанги дуйуми чахон бартарии тактикаи хучумро аз тактикаи мудофиавй исбот кард. Масалан, шикасти босуръати Польша ва махсусан зарба задан ба коалицияи тавонои ғарбии иттифоқчиён. Фашистхо дар зарфи якуним мох куввахои бартариро торумор карда, аз хатти маг-лубнашавандаи Магинот гузаштанд. Мубориза дар Африка, ки дар он чо аввал куввахои бартарии Италия бо зарбаи халкунандаи англисхо маглуб шуданд. Ва он гоҳ Роммел аскарони хеле пурқуввати Бритониёро ҳангоми ҳамлаи босуръат мағлуб кард. Аммо, албатта, мисоли барчастаи СССР дар соли 1941 фалокати бузурги армияи тавоно буд. Ва амалиётҳои ҳамлаи ҷавобӣ, ки қисмҳои немисҳоро аз байн мебаранд. Пас, чизи асосй он аст, ки ба фишори танкхои нави немис мунтазир нашуда, ба худ зарба занед. Чанги дуру дарози харобиовар кариб ноумед мегардад, агар олимони советй, албатта, яроки муъчизае ба вучуд наоваранд! Охирин мумкин аст, масалан, вай шунид, ки аз ҷиҳати назариявӣ сохтани бомбае, ки қодир ба хароб кардани шаҳр аст, имконпазир аст; Зиёда аз ин, чунин бомба се-чор тонна вазн дорад. Афсона барин менамояд, аммо... Мо барои ба амал омадани афсона ба дунё омадаем.
  Роҳи боз ҳам ҷолибтар ин яроқи лазерӣ мебошад, ки дар Гипреболоиди муҳандис Гарин тасвир шудааст. Чунин чиз кодир аст, ки тамоми армияи танкхо, самолётхо ва киштихоро нест кунад. Албатта, чунин ярокро ба вучуд овар-да, на танхо рейхи сейум, балки хоинони Пиндос, тамоми чахони капиталистй хам ба охир мерасад. Ва байраки дурахшони коммунизм дар руи сайёра чилвагар хохад шуд. Аммо аз чй сабаб бошад, ки ин гуна ярок ба вучуд наомадааст. Оинаҳо роҳи беҳтарини ҷамъоварии энергияи сӯзишворӣ дар як ҷараён нестанд. Ва барои буридани киштиҳо қувваи бештар лозим аст. Харчанд... агар он ба нозукии микрон мутамарказ шуда бошад, пас самолёту киштихои харбиро буридан комилан мумкин аст. Яроки муъчизае, ки ба начот додани СССР ёрй мерасонад. Ва ин аст, ки эффекти лазерӣ дар шакли дигар. Ниҳоят, занҷир роҳ дод ва қариб озод аст ва дар атроф пораҳои ресмон хобидаанд.
  Ведмакова изхор намуд:
  - Сабру кор, агар бо ту, мурда нестӣ!
  Духтар бархоста, пои урёнашро ба рӯйпӯш зад. Реаксия нест. Вай сахттар зад. Дар посух ба забони японӣ қасам хӯрданд ва ҳеҷ вокуниш нишон надод. Пас аз он Witcher бо ноумедӣ ба суруд сар кард. Ва ӯ бо овози баланд мисли примадонна дар як ҷашни солрӯзӣ месуруд:
  Дастаҳои вермахт ваҳшӣ мекунанд
  Гурриши яроқ ва бархӯрди шамшерҳо!
  Дуд то як моҳ баланд мешавад,
  Таҳрифи нурҳои осмонӣ!
  
  Асрхо боз Ватан шухратманд мешавад,
  Ман ҷисми худро барои Русия медиҳам!
  Ман туро дӯст медорам, Руси зебо,
  Худованди тамоми подшоҳон бо мост!
  
  Эй боғҳои ҷингилаи кишвар,
  Садои аспени тиллой хи-чиррос мекунад!
  бародарони православӣ,
  Худо лашкарро ба корнамоиҳои қаҳрамонона илҳом бахшид!
  
  Дар рузхои хунук ё гарм,
  Шояд абр торикиро оварад!
  Мо мисли ҷорӯб хукҳои фашистем,
  То ки зиштро аз чеҳраи худ биларзонад!
  
  Даъвати партияи мо одилона аст,
  Барои халки советй мубориза баред!
  Мо суруди далерона мехонем,
  Фикр мисли уқоб ба боло парвоз кард!
  
  Сталин дар Мудра - идеали ҳоким,
  Моро ба ҷанги марговари марговар мебаранд!
  Байраки Ватан, байраки голиб,
  Ман тайёрам, ки бо Паллас-тақдир баҳс кунам!
  
  Корнамоии Ленин абадй хохад монд,
  Коммунизми мукаддас месозем!
  Ба таълимоти инсон бовар кун,
  Фашизм дар вартаи зулмот торумор карда мешавад!
  
  Тамоми сайёра мисли мурғи озод аст,
  Ба суи ситорахои дур, ба чахониён парвоз кунем!
  Чизи дурахшон ва олиҷаноб
  Мо мисли ҳайкалтарошҳо эҷод мекунем!
  
  Ва Русия зери парчами сурх,
  Ин мисли Адан дар осмон гул мекунад!
  кори Ленин, васияти Сталин,
  Моро ба суи комёбихо хидоят кун!
  Олег Рыбаченко ва Маргарита Коршунова ва чор нафар духтарони афсонавй аз Тула баромада, ба Москва расиданд.
  Акнун вазъияти пойтахт нихоят вазнин буд. Немисхо мухосираи худро аллакай ба охир расонда буданд ва дар он чо коридори 30-40 километр боки монд, ки он руз то руз тангу тангтар мешуд.
  Шаш нафар чанговарон дар канори Москва мавкеи мудофиавиро ишгол карданд. Дар он чо хучуми шадид ба амал омад.
  Олег Рыбаченко оташ зада, худ ба худ месуруд:
  - Оянда азони мост!
  Ва писарак бо пои луч граната мепартояд ва идома медихад:
  - Ва мо олӣ хоҳем буд!
  Маргарита Коршунова тир мезанад ва фарьёд мезанад:
  - Ва ман беҳтарин хоҳам шуд!
  Ва бо пои урён норинҷаки марговар мепартофт.
  Ва рақибонро ба самтҳои гуногун пароканда мекунад.
  Ва он гоҳ дар ҷанг Наташа немисҳоро бо пулемёт даравида, туҳфаи маргро бо пои луч мепартояд.
  Ин зан чунин аст...
  Соли 1941 Наташа аз калъаи Брест гурехт. Вай ба шарқ мерафт. Туфлиҳои нав ба зудӣ пойҳояшро мекӯфт ва духтарак онҳоро кашида, пойлуч роҳ мерафт.
  Як-ду соат чизе набуд ва баъдан пои бараҳнаам хориш гирифт. Пас аз ду соати дигар онҳо ба сӯхтан сар карданд ва аллакай аз дард метаркиданд.
  Наташа, ки москваги буд, ба пойлуч рох рафтан одат накарда буд. Ва албатта, ҳар гоҳ ва гоҳ вай ба дарё ғӯтонда мешуд.
  Бале, ин шиканҷаи пойҳояш будааст. Аммо духтараки ҷавон зуд ба ин одат кард.
  Сипас, вай ҳамеша пойлуч, ҳатто дар барф мерафт ва танҳо дар сардиҳои шадид пойафзол мепӯшид.
  Холо Наташа мисли олихаи афсонавй мубориза мебарад.
  Ана, Зоя бо пои луч граната мепартояд ва наъра мекунад:
  - Ин воқеан санаи олӣ аст!
  Ва ӯ як навбати хуб хоҳад дод.
  Ва немисхо ва зархаридони онхо меафтанд.
  Ва он гоҳ Анжелика тир мезанад... Ва ӯ низ чунон ваҳшӣ мепарронад.
  Ва аз пои урёнаш граната низ парида истодааст.
  Ва зархаридонро пароканда мекунад.
  Баъд Светлана тир холй мекунад. Ва пои урёнаш чунон чизҳоеро мепартояд, ки касе муқобилат карда наметавонад.
  Ва рақибонро хеле дур пароканда мекунад.
  Ва ӯ худашро парронад ва душманонро бо мавҷи таркиш торумор мекунад.
  Инхо духтарони дар СССР таваллудшуда!
  Олег Рыбаченко ба суи аскарони пиёдагарди душман дакик тир холй карда, бо пои фарзандаш ба таври автоматй граната мепартояд. Ва дар айни замон бача барои худ эҷод мекунад.
  Виталий Кличко бо як муноқиша бо президенти нави Украина Зеленский тасмим гирифт, ки аз мақоми мири Киев истеъфо диҳад. Вокеан, чаро якравй карда, ба вазифа часпида. Беҳтар аст, ки мушкилотро худатон ҳал кунед.
  Ва баъди тарки мақоми шаҳрдорӣ Виталий Кличко ба фаъолияти худ идома дод. Ва дарҳол эҳсосоте, ки вай Вейдерро ба мубориза даъват мекунад. Бе ягон ҷанги мобайнӣ! Ва ин пас аз зиёда аз ҳашт соли танаффус.
  Бештар, албатта, розӣ аст. Майдонталабӣ қабул!
  Ва лаҳзаи ҳақиқат фаро мерасад. Аз як тараф, чемпиони чандинкаратаи чахон зиёда аз дувоздах сол боз ягон маротиба маглуб нашудааст. Ва аз тарафи дигар, собик мири Киев, чилу нухсола. Марде, ки метавонад рекорди Хопинсро шикаст диҳад, аммо фитнесаш хеле шубҳанок аст.
  Дарвоқеъ, бисёриҳо боварӣ доштанд, ки пас аз чунин танаффуси тӯлонӣ рост ба Вейдер рафтан худкушӣ хоҳад буд.
  Аммо Виталий Кличко мисли Рокки Балбоа аст. Ман қарор додам, ки ба муқобили ҳунарманди пурқувваттарин нокаут дар вазнҳои вазнин баромад кунам. Денотей Вайдер муштзанест, ки ҳама рақибони худро афтода дидааст. Мутлақо ҳама, аз ҷумла Тайсон Фьюри!
  Пас чӣ мешавад, агар Виталий Кличко имкон дошта бошад?
  Аммо Виталий Кличко пайваста машқ мекард, шакли худро нигоҳ дошт ва ба кор велосипед савор мешуд. Ва албатта, ӯ аз ҷиҳати ҷисмонӣ он қадар бад набуд. Ва гайр аз ин, манахи пулодй дошт.
  Хуб, Виталий Кличко, ҳатто агар ӯ фаворит набошад ҳам, мубориза хоҳад бурд.
  Олег Рыбаченко клипи автоматашро иваз кард. Ҷангҳои эҳтимолӣ бо боксчиён ҷолибанд.
  Пас, дар ҳақиқат, чаро Виталий Кличко ба ринг бармегардад ва кӯшиш намекунад, ки рекорди Хопинсро шикаст диҳад?
  Ин як идеяи хеле қавӣ хоҳад буд.
  Писарбачаи терминатор як тир холй карда, боз чандин дазор фашистро торумор кард.
  Баъди ин писар хандид ва забонашро берун карда гуфт:
  - Ман як одами олӣ ҳастам!
  Маргарита ду лимонеро, ки бо пои урёнаш баста буданд, партофт ва чир-чир кард:
  -Шумо аз ҳама одам сардтаред!
  Олег, ки тирпарронӣ карданро идома дода, асоснок кард...
  Виталий Кличко дар синни чилу нӯҳсола воқеан мехост рекорди Хопинсро шикаст. Вай ҳатто дар як нишасти матбуотӣ ба ёд овард: "Ман гуфтам, ки рекорди Форманро шикастанӣ нестам, аммо дар бораи Хопинс чизе нагуфтам! Пас, ман онро гирифта, рекорди ӯро мезанам!"
  Бо вуҷуди ин, агар як қисми назарраси ҷомеа каму беш боварӣ дошта бошанд, ки Хопинс дар синни чилу ҳаштсола метавонад унвони қаҳрамони ҷаҳонро ба даст орад, ба Виталий Кличко дар чилу нуҳсолагӣ камтар эътимод дошт. Аз чумла аз он сабаб, ки харифаш хеле пуркувват аст.
  Дар таърихи вазнн вазнин чунин муштчй дида нашудааст. Ростй, Видер дигар чавон нест, вале сию панч сол чилу нухсола нест.
  Аммо Виталий Кличко, бешубҳа, хушбиниро аз даст намедиҳад. Вай сахт машқ мекунад ва ба шакли худ меояд. Ва ман хеле шодам, ки аз реҷаи шаҳрдори Киев будан даст кашидам.
  Воқеан, дар Украина, ки ин қадар мушкилиҳо вуҷуд доранд, шаҳрдор будан хушбахтии бузург нест.
  Аммо барои мубориза бо Уядер ба Виталий Кличко пули хеле хуб пешниҳод шудааст. Ҳамин тавр, дар ҳар сурат, ман бо ҳамён хато накардаам. Номи Виталий Кличко машҳур аст.
  Забонҳои бад ҳатто мегуфтанд, ки Вайдер як маротиба мезанад ва Виталий Кличко худаш меафтад. Ва баъд пул гирифта, ёддоштҳо ё адабиёти бадеӣ менависад.
  Ё шояд ӯ дар филм бозӣ кунад.
  Зимнан, Владимир Кличко низ мехост бокс кунад. Танхо Владимири маккор аз байни чемпиони доимии чахон харифи заифтареро интихоб кард. Аммо новобаста аз он ки шумо ба он нигоҳ мекунед, ӯ қаҳрамон аст ва ин олиҷаноб аст!
  Аммо Denotay Wider, новобаста аз он ки шумо ба он нигоҳ мекунед, ҳанӯз ҳам беҳтарини беҳтарин аст!
  Аммо Виталий бепарво машк мекунад. Ӯ мисли ҷавоне аст, ки ба худ фишори ҳадди аксар мегузорад. Ва ӯ якчанд спарринг гузаронида, шакли аъло ва устувории хуб нишон дод. Не, Виталий тайёр аст. Ва ӯ танҳо ба ринг намедарояд.
  Ва дар ҳақиқат, вақте ки рӯзи қиёмат фаро расид, бузургтарин ҳунарманди нокаут, Вейдер, беҳтарин вазнбардор дар ин замина ва Виталий ҷамъ омаданд. Собиқ шаҳрдори Киев, ки ҳама аллакай ӯро ҳамчун муштзан навиштаанд. Аммо баъд ду шахсияти афсонавӣ ба ҳам омаданд.
  Виталий, ки бори аввал дар соли 1999 чемпиони чахон шуда буд. Тасаввур кунед, ки аз ин ходиса чй кадар гузашт ва зиёда аз бист сол гузашт.
  Ва Вайдер аллакай унвони худро барои муддати хеле дароз нигоҳ доштааст. Ва ӯ низ наздик ба шикастани рекорди Холмс аст, ки пас аз тақсими камарбандҳо муддати тӯлонитарин ин унвонро дар ихтиёр дошт.
  Ва албатта, агар Вайдер аз касе метарсад, ин бобо Виталий нест. Дар ҳақиқат, на ҳама метавонад Ҳокинс бошад. Ва рақибони Ҳокинс мисли Вейдер тавоно нестанд!
  Аммо Виталий хамчун рақиб ба ринг мебарояд. Ҷисми ӯ ҳоло ҳам олиҷаноб ва мушакӣ аст, гарчанде мӯяш аллакай сафед шудааст. Бобо Виталий, чунон ки уро бо эхтиром ва ё бо тамасхур мегуянд. Аммо таърифи мушакҳо ба як ҷавон монанд аст.
  Виталий изхор намуд, ки тайёр аст. Ва ҳатто ба ӯ, меъёрҳои каме афзудааст.
  Васеътар низ лоғар, кандакорӣ ва бориктар дар устухонҳо, камтар вазн дорад.
  Гарчанде ки ӯ як муштзани пурқувват аст, вай баъзе мушкилоти дифоъ дорад ва на ҳамеша дар пои худ хуб аст. Аммо ман аллакай таҷрибаи зиёди ҷангӣ дорам. Аз чихати шумораи задухурдхо вай аллакай ба Виталий баробар аст. Ва ӯ ҳанӯз мағлуб нашудааст.
  Аммо Виталий Кличко дар ду набарди худ танҳо бар асари захм ва буридан шикаст хӯрд. Ва касро хам гуфтан мумкин аст, ки уро лату кӯб накардаанд.
  Аммо фосилаи зиёда аз ҳашт сол ва тақрибан панҷоҳ сол. Агар Виталий чавон мебуд, албатта, вай имкониятхо дошт. Аммо вай метавонад рекорди Хопинсро шикаст диҳад? Дэвид Ҳей, аллакай дар синни сию панҷсола, боксчии сифр шуд.
  Аммо гап бисёр аст ва танҳо ангуштарин мегӯяд. Оё Виталий Кличко рекорди Хопинсро мешиканад ё вайро, чунон ки ваъда дода буд, бо носилка мебаранд.
  Дар ин ҷо ӯ бо ниқоби зоғ мебарояд. Баланд, хеле хушк, ҳатто лоғар мисли Кощей.
  Як ҷуфт муштзанҳо дар ринг барои ӯ мушкилоти ҷиддӣ эҷод карданд. Ин Острикси кубагӣ аст, ки аз рӯи холҳо пешсаф буда, нокаутро шикаст дод ва Тайсон Фьюри, ки низ аз рӯи холҳо пешсаф буда, тавонистанд муборизаро ба ҳисоби мусовӣ расонанд. Ҳамин тавр, бузургтарин муштзани ҳама вақт метавонад шикаст хӯрад.
  Аммо эҳтимолиятҳо тақрибан аз даҳ як ба фоидаи Вейдер аст. Бо вуҷуди ин, Виталий хеле пир аст ва дар касбаш танаффус дорад. Ҳатто бародараш Владимир маслиҳат дод, ки бо як ҷуфт деҳқонони миёнарав гарм шавад. Воқеан, дар Олмон Виталий Кличко метавонист дар набард бо муштзани миёнарав, сирф аз ҳисоби номи бузургаш пули бештар ба даст орад.
  Виталий дар тамоми чахон на танхо хамчун боксёр, балки хамчун сиёсатмадор, мири пойтахт ва кахрамони Майдон машхур аст.
  Не, дар ҳар сурат, Виталий Кличко бояд фикр мекард, ки оё шитоб кардан ва ба муқобили чунин кӯҳ мубориза бурдан меарзад?
  Аммо интихоб карда шуд: Виталий Кличко роҳҳои осонро намеҷӯяд!
  Мубориза дар Амрико сурат мегирад. Гимнхои ШМА ва Украина навохта мешаванд. Маълумоти хидматрасонӣ эълон карда мешавад. Ниҳоят, сигнал барои ҷанг садо медиҳад.
  Бисёриҳо мехоҳанд тамошобин ва хунро бубинанд.
  Wider боэҳтиёт оғоз кард, гарчанде ки ӯ хато карда метавонад. Чӣ мешавад, агар Виталий зангзада бошад? Ҷаноби Кличко низ шитоб намекунад. Аммо шумо дарҳол мебинед, ки ӯ дар пойҳояш сабук, лоғар, мушакҳо ва мутавозин аст. Дар ҳар сурат, он чизе, ки бисёриҳо интизор буданд: он фавран шино мекунад, рӯй надод.
  Кличко дилпурона кор карда, онро назар ба мукаррарй андаке баландтар нигох дошта, блокхо гузоштанд.
  Ду даври аввал бомуваффақият гузашт. Ва он гоҳ Wider, тавре интизор мерафт, суръатро хеле баланд кард. Вай ба хучум ва хучум фаъолонатар шуруъ кард. Аммо Виталий аз даст нарафт. Зарбаро боздошта, онро бо зарбаи чап пешвоз гирифт. Ва ногаҳон ҳангоми ҳамлаи шадиди ҳаштпо бо дасти росташ ба баданаш зад. Wider дучанд бар дард.
  Виталий дуччатро ба даст овард ва бори дуюм дар карераи худ чемпиони чахон ва бехтарин нокаутчии тамоми давру замон худро дар фарш ёфт.
  Виталий табассум кард... Ва тамошобинон аз завк наър заданд. Инро аз Виталий кухансол интизор набуд. Вой! Аммо ба назар чунин мерасад, ки панҷоҳ сол ба наздикӣ меояд! Ва ба ҳар ҳол ҳаракат кунед ва зарба занед! Шумо бояд ин корро карда тавонед!
  Wider бархост, вале ба ақибнишинӣ шурӯъ кард. Виталий охиста-охиста уро бо чанголи худ неш задан гирифт. Ва боз як дугона. Ва ман онро боз задам. Нокаут бозмегардад.
  Бо душворӣ Вейдер то охири давр зинда монд. Баъд, дар навбати дигар, Виталий ҳамчун рақами як кор кард. Аммо ҳеҷ чиз, ҳама чиз мувофиқи нақша рафт. Вайдер якчанд давр ба ақиб рафт ва ба назар нотавон намуд. Аммо дар даври нухум боз таркид. Ва онҳо ба зарба задан шурӯъ карданд ва пеш рафтанд. Ва боз як дуччатро аз даст дода, афтод. Нокаунти дуюм.
  Виталий табассум мекунад. Ба пеш меравад. Wider дар пойҳои худ ноустувор аст. Вай боз як даво наёбад, дечро пазмон мешавад. Ва аз зарбаи навбатй меафтад.
  Вай бо душворӣ аз ҷой бармехезад ва довар муборизаро қатъ мекунад!
  Ғалаба! Виталий Кличко, ҳоло қаҳрамони ҷаҳон! Ва боз камарбанди ӯ! Дуруст аст, ки вай хануз мутлак нест, вале аллакай савори асп аст!
  Вай рекорди Хопинсро шикаст дод ва албатта, барои Форман вазнн вазнин бори чорум чемпиони чахон шуд ва ба Холифилд баробар шуд.
  Васеътар, албатта, фарёд мезанад, ки мубориза хеле барвақт қатъ шудааст ва бозии ҷавобиро талаб мекунад.
  Виталий мегӯяд, ки ӯ тасмим хоҳад гирифт, ки карераашро идома диҳад ё чанд ҷанги дигар кунад. Аммо ҳама ба ӯ мегӯянд, ки ӯ хеле хуб аст, ҳатто аз ҷавонӣ беҳтар аст ва ӯ бояд идома диҳад.
  Гузашта аз ин, ҳоло коре нест. Дар Киев шаҳрдори дигаре ҳаст, интихоботи парлумонӣ ва президентӣ ҳанӯз дур аст, чаро дар онҷо мубориза намебаред?
  Барои се задухӯрди навбатӣ ба Виталий то сад миллион доллар, илова бар як фоизи барномаҳо пешниҳод карда мешавад.
  Албатта, jackpot калон аст ва собиқ шаҳрдори Киев мегӯяд, дар ин бора андеша хоҳад кард.
  Дар хакикат вай нишон дод, ки хануз ба бисьёр чиз кодир аст. Пас, чаро истеъдодро дафн кунем? Ва чизи асосӣ ин аст, ки ба ҳар ҳол дигар коре нест!
  Шояд кӯшиш кунед, ки ҳамаи камарҳоро якҷоя кунед? Ин хеле олӣ мебуд!
  Виталий ин таклифро кабул карда, барои се чанги дигар шартнома бает.
  Ва рақиби навбатии ӯ... Хуб, албатта Тайсон Фьюри! Пеш ҳеҷ гоҳ латукӯб нашуда буд, вазни вазнин. Дуруст аст, ки уро Уйдар ва як нафари хурдтараш чаппа карданд. Ва муҳимтар аз ҳама, ӯ низ гунаҳкори бародари хурдиаш аст. Хуб, чӣ тавр шумо метавонед бо чунин чизе мубориза набаред?
  Албатта, муборизаи нав, ҳаққи афсонавӣ ва тамошои олӣ.
  Олег Рыбаченко боз ба немисхо ва чанговарони хоричй тир холй мекунад. Умуман, дар аскарони пиёда дар хакикат немисхо кариб нест. Онхо аз паси танкхои Е-50 ва Е-75 харакат мекунанд. Ва онҳо мекӯшанд, ки таваккал накунанд.
  Дар ин ҷо дар ҷои дуртар шумо метавонед "Пантера"-2-ро бинед. Ин танк, бар хилофи достони воқеӣ, дар соли 1943 пайдо шуд. Ва худи "Пантера" он қадар бузург набуд. Бале, ва "Пантера"-2 истеҳсол мешуд, гарчанде бисёр, аммо дар соли 1945 Олмонҳо ба ҷанг бо СССР омода шуда, заводҳоро бо танкҳои Е-50 ва Е-75 пур карданд.
  Сарфи назар аз ҳама амалии силоҳҳои худгард: E-10 ва E-25, Фюрер танкҳои вазнинтарро афзалтар донистанд. Гудериан бо душворӣ водор кард, ки E-50-и баландсуръат маъмултарин шавад. Фюрер E-75-ро бештар дӯст медошт, ки он чандон муваффақ набуд ва навад тонна вазн дошт.
  Аммо ҳоло як модификацияи E-75 M пайдо шуд, ки силуэти пасттар, сабуктар ва муҳаррики пурқувват дорад. Шояд он дар оянда паҳнтарин гардад.
  Масалан, Олег Рыбаченко аз тактикаи маккорона истифода мебарад. Вай онро гирифта, бо пои луч гранатаро ба треки Е-50 мепартояд. Аз ин сабаб танк чарх мезанад ва бо хамкасби худ бархурд.
  Ва дар натича ду мастодон сухта мешавад.
  Олег, чунон ки мебинем, хеле маккор аст.
  Холо вай хамин тавр амал мекунад ва немисхо талафоти калон дода истодаанд. Писарак пойҳои чолок дорад. Хуб аст, ки мисли ӯ, пойлуч ва зебо.
  Аммо умуман фикрҳо дар бораи боксчиён ба сарам меоянд. Масалан, чаро Денис Лебедев карераи худро аз нав давом намедихад? Чил сол ин кадар дароз нест. Гузашта аз ин, рақибони асосии воҳиди вазн рафтанд ва шумо метавонед кӯшиш кунед, ки камарҳоро муттаҳид созед.
  Он чизе, ки шумо дар ҳақиқат набояд кор кунед, ин шаш нафари мақомот аст. Беҳтар аст, ки худатон ба бокси олӣ машғул шавед ё ба мухолифин ҳамроҳ шавед.
  Чунин аст, ки чӣ тавр Сергей Ковалев шаҳрдори Маскав шуд. Гарчанде ки ин танҳо фантазия аст.
  Ва Денис Лебедев метавонист кори созандатареро анҷом диҳад. Гузашта аз ин, ҳанӯз барвақт аст, ки боксро мағлуб накунем. Варзишгари ҳақиқӣ бояд то ба охир биравад.
  Владимир Кличко низ метавонад баргардад. Аммо баъзехо, монанди Александр Устинов, ки аллакай се маротиба пай дар пай лату куб кардаанд, ба нафака намебароянд!
  Дар ҳақиқат, қаҳрамонҳо одамон нестанд, балки рост аз пӯлод мебошанд!
  Аммо биёед ин сенарияро тасаввур кунем: Путин дар ҳавопаймо суқут кард ва дар Русия интихоботи нави президентӣ баргузор мешавад.
  Ва мо имрӯз чӣ мебинем! Ба коммунистон номзадхои кавй надоранд. Грудин худро шарманда кард ва эътимоди ӯ паст шуд. Зюганов хеле пир шудааст ва ҳама аз ӯ хаста шудаанд ва харизмаи кофӣ надорад. Сурайкин дар интихоботи пештара ноком шуда буд. Дигар шахсиятҳои каме маълум. Жириновский низ пир шудааст ва ҳама аз ӯ безор шудаанд. Дигарон дар ЛДПР кам маълуманд. Аз мухолифин боз киро тавсия карда метавонед? Андрей Навалний қавӣ аст, аммо ба ӯ иҷозаи ширкат дар интихобот дода намешавад. Ксения Собчак номзади ҷиддӣ нест. Демушкин дар зиндон буд ва чандон пешбарӣ нашудааст. Удалцов хам дар махбас буд, харчанд шояд коммунистон уро дастгирй карда, баромада метавонистанд.
  Хулоса, дар мухолифин рақибони ҷиддӣ вуҷуд надоранд. Аз ин рӯ, Медведев, иҷрокунандаи вазифаи раисиҷумҳур, ҳамчунон фаворити аслӣ аст. Ва агар ягон фитна вуҷуд дошта бошад: даври дуюм ё фавран дар аввал.
  Бо дарназардошти рейтинги пасти Медведев ва ба эҳтимоли зиёд шумораи зиёди номзадҳо ба мақоми президентӣ, даври дуввум комилан имконпазир аст.
  Аммо Медведев дар даври аввал бартарии хеле калон хоҳад дошт ва дар даври дуввум рақиби чандон хуб нест.
  Гарчанде ки дар лаҳзаи охирин Зеленскийи худаш метавонад пайдо шавад ва ҳама кортҳоро омехта кунад!
  Олег Рыбаченко боз граната партофта, танкхои фашистиро тела дод. Гурриши бисьёр ва тирпарронй.
  Ва гох-гох замин ба хаво мебарояд ва рост дар хаво месузад. Ва пораҳо рӯй гардонда, гудохта мешаванд.
  Олег мегӯяд:
  - Шаъну шараф ба империяи мо!
  Маргарита, ки қотилро бо пои урёнаш партофта, чир-чир кард:
  - Шаъну шарафи бузург ба кахрамонон!
  Ва боз духтарак бо пошнаи урёнаш лимӯро мепартояд.
  Фашистон мерезанд, ох ва мерезанд.
  Ҳеҷ роҳе барои боздоштани онҳо ё мағлуб кардани онҳо ҳатто бо бомбаи вакуумӣ нест! Дар ин ҷо чунин ҷанговарони олӣ ҳастанд, ин танҳо даҳшатнок аст!
  Олег наъра мезанад:
  - Галабаи мо дар чанги мукаддас!
  Маргарита тасдиқ кард:
  - Бо сад фоиз кафолат!
  Ва боз духтарак бо пои луч граната партофт.
  Не, ин кӯдакон бешубҳа таслим намешаванд.
  Олег Рыбаченко наъра зад:
  - Барои тартиботи нави советй!
  Маргарита фаъолона тир зад ва тасдиқ кард:
  - Банзай!
  Олег бошад, кушиш мекард, ки эчодкориро давом дихад. Хуб, Виталий ихтиёрӣ алайҳи Тайсон Фьюри дифоъ мекунад. Дар ҳамин ҳол, Владимир бо Руис муборизаи ҷолиб дорад.
  Дарвоқеъ, Руиз дар се версия қаҳрамони ҷаҳон буд. Чаро Владимир барои пули зиёд бо ӯ мубориза бурда наметавонад? Рақиби боз ҳам қулайтар он аст, ки ӯ ба таври назаррас кӯтоҳтар ва фарбеҳ аст. Владимир метавонад ӯро бо зарбаҳои тӯлонӣ парронад.
  Афсӯс, ки Кличкои хурдӣ ҳангоми қаҳрамони ҷаҳон буданаш аз мубориза бо ӯ даст кашид. Аммо ҳаракат кардан лозим мебуд.
  Ва чӣ тавр шумо дар ин бора фикр накардед, Владимир?
  Ва чемпиони чахон дар се версия акнун Усик аст. Бо вуҷуди ин, ӯ зуд ба тахт расид.
  Ва муборизаи муттаҳидшавӣ бо Виталий имконпазир аст. Аммо инҳо ҳоло танҳо тахминҳоянд.
  Виталий бояд Тайсон Фьюриро мағлуб кунад ва вохӯрии реванш бо Вайдер таваҷҷӯҳ дорад. Ва бисьёр дигар муборизони шавковар хастанд. Ҳамон Энтони Ҷошуа. Бо ӯ мубориза бурдан ҳам бениҳоят ҷолиб мебуд. Ва инчунин интиқоми бародарашро гиред.
  Виталий бо маглуб кардани Вайдер сенсация ба вучуд овард. Ва шумо барои рушди муваффақият чӣ кор карда метавонед?
  Чаро аввалин муштзан дар ҷаҳон нашавед, ки пас аз панҷоҳ сол дар мубориза барои қаҳрамонӣ ғолиб омад? Ҳеҷ кас ин корро пештар идора накардааст!
  Эҳ, Виталий! Фарқ надорад, ки шумо чӣ гуна шаҳрдори Киев будед, аммо ҳоло шумо ҳамчун қаҳрамони бузурги ҷаҳон эътироф кардаед!
  Аммо дар ин ҷо аввалин, ихтиёран дифоъ аз унвон аст. Виталий бо рақиби калонтар ва дарозтар силоҳ рӯбарӯ мешавад. На мисли Вайдер як муштчии пурқувват, балки техникӣ ва чолок, бо дастони дароз. Ва инчунин ҳанӯз шикаста нашудааст, гарчанде ки он партофта шудааст.
  Муҳимтар аз ҳама, ӯ Владимир Кличкои ҳанӯз хеле ҷавонро мағлуб кард, ки бешубҳа Тайсон Фьюриро рақиби пурқувват мекунад.
  Имкониятҳо тақрибан панҷоҳу панҷоҳ буданд. Албатта, ғалабаи нокаут бар Вайдер таъсирбахш буд. Аммо ҳоло ин на ба муқобили ӯ, балки як муборизи техникӣ хоҳад буд, ки то ҳол ҳеҷ кас натавонистааст ба паёмдони худ хабар диҳад. Ва муҳимтар аз ҳама, ғолиби худи Владимир дар субҳи қувваташ аст.
  Оё Виталий, ки панчохсола аст, аз ухдаи ин гуна техник баромада метавонад? Ин аллакай дуэли зиёиён аст. Бо вуҷуди ин, Вайдер Виталийро ба таври возеҳ нодида гирифт ва кӯшиш кард, ки ӯро бетантана бигирад. Аммо ин дигар кор нахоҳад кард.
  Дар ин ҷо ҳарду боксчиён омодагӣ мебинанд. Виталий, чун харвакта, чиддият ва диккатангез аст. Вай дилпур ва ором аст.
  Тайсон Фьюри низ омодагӣ мегирад. Вай аз Виталий баланд, дастони дарозтар дорад ва кушиш мекунад, ки аз ин истифода барад.
  Аммо акнун набард дар Бритониё баргузор мешавад ва пахши пулакӣ низ мешавад.
  Ҳоло Тайсон Фьюри дар ҷои аввал баромад. Вай эътимоди зоҳириро нишон медиҳад. Бемӯй, заҳматталаб ва на он қадар варзишгар. Агар Виталий Кличко мӯи худро ранг мекард, шумо наметавонед бигӯед, ки кадоме аз онҳо калонтар аст, гарчанде ки дар синну сол фарқияти ҳабдаҳсола вуҷуд дошт. Ин ҳанӯз рекорди муборизаҳои қаҳрамонӣ нест, аммо аллакай ба рекорд наздик шуда истодааст.
  Хуб, шояд Виталий низ бо нафари хурдтар аз Тайсон Фьюри ҷанг кунад.
  Виталий дар зери садои мусикии тахдидкунанда мебарояд. Онхо ба хамдигар нигох мекунанд.
  Тайсон каҷ аст ва баландтар ба назар намерасад. Виталий шояд дар китфаш васеътар бошад. Ва аз ҳама муҳимаш ин аст, ки пайкараш хеле зеботар ва мушакҳои ӯ намоёнанд.
  Хуб, дар бораи сурудҳо чӣ гуфтан мумкин аст? Аввал бритониёӣ ва баъд украинӣ.
  Баъд мубодилаи назар.
  Ва он гоҳ садои bugle, даври аввал.
  Виталий зарбаи сабук партофта, нагз харакат мекунад. Тайсон кӯшиш мекунад, ки тарк кунад. Аммо Виталий хеле моҳир аст ва зарбаҳои ӯ бо траекторияи бесарусомон ҳаракат карда, ба сари Тайсон Фьюри мерасад.
  Ҳама чиз тавре пеш меравад, ки коршиносон пешгӯӣ карданд. Виталий суръати аъло дорад.
  Ва ҳама чиз муваффақ мешавад.
  Вай дар даври якум голиб меояд... Баъд як дакикаи истирохат ва даври дуйум. Боз Фьюри тактикаро тағир намедиҳад. Вай аз афташ умедвор аст, ки Виталий хаста мешавад.
  . БОБИ Љ 4.
  Ва боз Кличко бартарии андаке дорад. Бародарон дар ринг бартарӣ доранд.
  Владимир як ҳафта пеш Руизи хурдиро бо нокаути техникӣ шикаст дод.
  Бале, ҷанг идома дорад.
  Даври сеюмро боз Виталий дикта кард. Аммо дар даври чорум Тайсон Фьюри ногаҳон таркиш мекунад. Вай ба пеш мешитобад... Ва ба деч мезанад. Ва ӯ афтида мешавад.
  Ӯ чӣ мехост? Виталий дар ҳолати омодабош аст.
  Тайсон ин раундро то охир ҳимоя кард. Баъд чанги яктарафа бо бартарии Виталий боз cap шуд. Гузашта аз ин, қаҳрамони ҷаҳон Кличко Ср ба таври равшан шитоб намекард.
  Ва пас аз ҳашт раунд Тайсон Фьюри ногаҳон даст кашид. Ва пирӯзӣ бо нокаути техникӣ, бинобар саркашӣ аз идомаи мубориза эълон мешавад.
  Ҳамин тариқ, Виталий Кличко рекорди нав гузошт: аввалин мубориз дар таърихи бокс, ки дар синни панҷоҳсолагӣ унвони ҷаҳониро ҳимоя кард. Ва дастоварди навбатии Хопинс.
  Ҳамин тавр, ҳоло ӯ воқеан супермен шудааст. Ва интиқоми бародарашро гирифт.
  Аммо муборизаи навбатӣ як вохӯрии ҷавобӣ бо Вайдер аст. Онҳо пардохти хеле калон ваъда медиҳанд. Чаро мо метавонем бо ӯ ҷанг кунем ва баъд ба муқобили Еҳушаъ барем?
  Ва он гоҳ шумо метавонед дар бораи муборизаи муттаҳидшавӣ бо Усик фикр кунед. Умуман, Виталий Кличко, аслан мехост, қаҳрамони мутлақи ҷаҳон шавад. Ва ӯ хоҳиши хеле қавӣ дорад.
  Олег Рыбаченко аз фикрхои у табассум мекунад. Бале, ин имконпазир аст. Писарак як катор фашистонро даравида, мегуяд:
  - Мардум туро ёд мекунанд Кличко! Мардум туро қадр мекунанд Кличко! Мардум аз ту гуруснаанд Кличко! Ба зудӣ баргардед Кличко!
  Писарбачаи нобига аз суруди шухии у хандид ва боз аз хама гранатахо аз хама марговартаринашро парронд. Ва се танки фашистй бархурд.
  Фашистхо сарфи назар аз мукобилати кахрамононаи кушунхои советй коридореро, ки Москваро бо дигар районхои СССР мепайвандад, гирифта ва буранд.
  Ҳамин тариқ, пойтахти Русия дар муҳосираи пурра қарор дорад. Чи тавре ки Ленинград баста шудааст.
  Сталинград холо хам мукобилат мекунад. Немисхо ба шахрхои Грозный ва Орчоникндзеи Кавказ хам зада даромаданд. Вазъият вазнин аст. Хусусан вакте ки Москва комилан ихота карда шуд.
  Он дорои аскарони зиёд ва садҳо ҳазор солдат дар милитсия мебошад. Аммо дар чангхо снарядхо ва лавозимоти чангй хеле зуд сарф мешаванд. Шояд лавозимоти ҷангӣ кофӣ набошад. Ва он гоҳ пойтахт фурӯ хоҳад рафт. Ва захираи озуқаворӣ он қадар зиёд нест. Ин ҳам ба зудӣ хотима меёбад.
  Ва бе Москва ин чанги дигар мешавад. Ва Сталин инро мефахмад.
  Холо у дар Куйбышев аст. Аммо баъд аз он ки фашистон ба Волга зада даромаданд, он хам аз хатти фронт дур набуд.
  Илова бар ин, самурайҳо низ ба онҳо фишор меоранд. Онхо бо аскарони бешумори пиёдагард бомбаборон мекунанд ва хучум мекунанд. Шояд қувваи кофӣ набошад.
  Сталин инро мефахмад ва кушиш мекунад, ки дар паси парда бо Япония дар бораи сулхи алохида гуфтушунид кунад. Онҳо мегӯянд, ки ҳатто омодаанд аз Шарқи Дур даст кашанд ва товони тиллоро пардохт кунанд.
  Аммо Хирохито гуфт: ба мо тамоми Сибирь, то Урал лозим аст. Афсус, ки ин кадар даст кашидан мумкин нест.
  Владивосток аллакай кариб дар ихота шудааст. Ва умуман ҳама чиз хеле даҳшатнок аст ...
  Аммо баъзе духтарони кахрамон чанг карда, ба фашистон ва милитаристони Япония таслим намешаванд.
  Мошини зиреҳпӯши маҳбас, ки дар он Witcher сурудхонӣ мерафт, аз кор монд ва садои чирҷиши кушода шудани дар шунида шуд. Ду марди ҷопонӣ, ки яке калону фарбеҳ ва дигаре хурду борик, аз нуре, ки Анастасияро лаҳзае нобино карда буд, ба канор рафтанд. Баъд духтар бе ягон дудилагӣ якеро бо шинам ва дигареро бо мушти занҷир печонда ба даҳони маъбад зад. Ҷанговарони шӯҳратманди Сарзамини тулӯи Офтоб ба таври хандаовар нокаут шуданд.
  Witcher ҳатто месуруд:
  - Ман одамро ба даври дувоздахум даъват мекунам! Баъд аз ҳама, ман як зани олӣ ва як Атасс ҳастам ва ман душманро ба нокаути амиқ мефиристам ва дар ҷанг синфи беҳамторо нишон медиҳам!
  Духтарак пулемети япониро, ки аз "Шмейстер" нусхабардорй шуда буд, гирифт ва болтро пахш карда, ба суи кабина шитофт. Боз се нафар японӣ аз он ҷо ҷаҳишиданд ва Ведмакова ба сӯйи онҳо оташе фиристод, ки ба сари онҳо нигаронида шуда, ваҳшиёна табассум кард.
  - Аҷубаҳои клуби сарвар чӣ гирифтанд!
  БТР-ро як зани бараҳна асир гирифт. Ҷодугар аккос зад:
  Дар болои Русияи бадбахт нишастед,
  Аҷубаҳои ҷаҳаннам торикии ҷӯшонро!
  Истилогар табари туфони худро дорад,
  Сарро тез кунед ва буред!
  Коммунист дар иаздик пиёда нест,
  Мо то абад юғ нестем!
  Рейхи сеюмро ба оташдонҳо табдил хоҳад дод,
  Хуб, ростқавлӣ бо некӣ мукофот хоҳад шуд!
  Сарфи назар аз он ки вай нафрат дошт, Ведмакова либоси низомии япониро, ки аз мурдагон гирифта шудааст, ба бар кард. Чи кадар нофорам буд, ин сарбозон муддати дароз нашуста буданд ва бӯи даҳшатнок буд. Духтараки лётчик дод зад:
  - Ин бояд ин қадар бераҳмона шавад! Осиё, аммо!
  Зирехпуш бошад, ба осонй ба кор даромад ва ба самти шимолй равон шуд. Мошин ду пулемети 12-мм дошт, то ки агар лозим шавад, хучуми пиёдагардонро зада гардондан мумкин буд. Чизи дигар ин аст, ки зиреҳи 20 мм ба калибри 37 мм "тупҳои" японӣ тоб оварда наметавонист. Ведмакова чунин фикр мекард: ба сари хокимият омадани коммунистон Россияро чй тавр тагьир дод. Агар дар замони подшохй армияи Япония аз чихати техникй аз армияи рус хеле бартарй дошта бошад, хозир, баръакс, акиб монда истодааст. Ҳарчанд наметавон гуфт, ки илм дар сарзамини тулӯи офтоб ташвиқ нашудааст. Таълими хатмии миёна дар охири асри XIX чорй карда шуд. Дуруст аст, ки сифати таълим дар Ҷопон чандон баланд набуд. Онро аз мактаби пруссй, ки то хадди ифрот буд, нусхабардорй карда, андаке содда карданд, то ки як муаллим аз байни хонандагон харчи бештар гузарад, зеро одамони сохибмаълумот намерасиданд. Умуман, ҷопонҳо ба аврупоиҳо, масалан, ба бритониёиҳо дар намуди зоҳирии либоси хакӣ, ба немисҳо дар сохтор ва низомномаи низомӣ, ба амрикоиҳо дар либос ва навъи флоти ҳарбӣ ва низоми фаъолияти муассисаҳои молиявӣ тақлид карданд. Дуруст аст, ки онҳо коди худро доштанд, масалан, рамзи Бушидо, маводи таркандаи машҳури Шимоса (ҳарчанд он аз аврупоӣ беҳтар набуд). То нимаи асри нуздаҳум Ҷопон як кишвари ақибмондаи асримиёнагӣ буд, ки ҳатто роҳи оҳан надошт ва бо тирҳои тӯп мусаллаҳ буд. Он ҳатто аз Туркия ё Эрон ва ҳатто бештар аз Русияи подшоҳӣ архаиктар буд. Аҷиб он аст, ки маҳз Амрико буд, ки ба Замини тулӯъи Офтоб кӯмак кард, ки ба чашми мардум афтад ва аслан маҷбур кард, ки ба ҷаҳони мутамаддин ҳамроҳ шавад. Крейсери хозиразамони паровози дорой снарядхои тарканда ба Японияи акибмонда таассуроти калон бахшид. Хусусан вакте ки вай якчанд киштии бодбондорро гарк карда, тамоман бе-чора будани тирхои тупро нишон медод.
  Шояд амрикоиҳо на як бору ду бор пушаймон шаванд, ки онҳо Ҷопонро маҷбур кардаанд, ки худро ба ҷаҳон кушояд. Онҳо дар Осиё рақиберо ба вуҷуд овардаанд, аммо баъд бовар кардан душвор буд, ки пас аз чанд даҳсола Сарзамини Офтоб ба роҳе меравад, ки барои Ғарб садсолаҳо тӯл кашид.
  Ведмакова дар кад-кади роди мошингард пеш рафта, ба мошиндои боркаш бо арматура пеш рафта, инчунин нацлиёт имконият дод ва мулохиза кард. Хукумати подшохй хатто дар замони Искандари дуйум, дурусттараш дар замони Николаи Якум накшахои ба Россия хамрох кардани Хитойро тартиб медод. Аммо Николай самти туркро ҳамчун объекти васеъ интихоб кард. Дар асл, он қулайтар буд. Аммо Англия, ки ба Русия нафрат дошт ва Фаронса, ки зери нуфузи он буд, ба ҳимояти усмонӣ баромад. Аввалин бор дар давоми чорьяк хазорсола (аз соли 1612) Русия дар чанги васеъмиқёс мағлуб шуд (ҷангҳои инфиродӣ, албатта, ба ҳисоб намераванд, шумо дар назар доред, ки Русия қариб чоряк ҳазорсола ҷангро бохт, чунон ки умуман, дар омади гап, он дар зери Николаси Якум буд, ки он ба андозаи максималии худ аз ҷиҳати масоҳат расид). Якчанд сабабҳо вуҷуд доштанд, ки аз ҳама муҳимаш бартарии давлатҳои ғарбӣ дар таҷҳизоти технологии нерӯҳои онҳо буд. Пас аз он ки Николас аввалин худкушӣ кард, тахтро Александри II гирифт: шояд подшоҳи аз ҳама босавод ва донишманд дар тамоми таърихи Русия. Вай ба ислохоти калон шуруъ намуд, кайд кард крепостной ва дар тахти у суръати тез тараккй кардани саноат, сохтмони роххои охан ва станцияхои электрик! Аммо дар баробари ин бархам додани крепостной аз хисоби дехконон ба амал омад, харобихои зиёд ба амал омад, бетартибихо, махсусан дар Польша бетартибихои оммавй ба амал омад. Искандар муяссар шуд, ки Русияро пеш барад, аммо мушкилоти бунёдиро ҳал накард ва ҳатто Аляскаро ба доллар ба Амрико фурӯхт ва ҷазираҳои Ҳавайиро ройгон дод. Ростӣ, ӯ тавонист Туркияро мағлуб кунад, аммо империяи Усмонӣ он замон хеле заиф буд ва аз шӯришҳо ба ларза афтод. Бале, талафоти Русия дар ин ҷанг ба таври номутаносиб калон буд, ки бо вуҷуди ислоҳот артиши Русия ҳанӯз аз комилият дур нест. Аммо, ҳатто дар замони Суворов ҳама чиз он қадар равшан набуд, ки онҳо дар китобҳо мегӯянд. Ғалабаҳо бо нархи қобили мулоҳизае ба даст оварданд ва Екатерина дуюм, масалан, дар давоми ҷанги дуюми Русияву Туркия, худро танҳо бо ба даст овардани ҳудуди нисбатан хоксор маҳдуд кард ва ҳатто аз даъвоҳо ба Молдова даст кашид. Ҳарчанд дар ин сарзаминҳо славянҳои православӣ зиндагӣ мекарданд ва дар як вақт бахше аз Руси Киев буданд. Умуман, баъди аз юги мугулу тотор озод карда шудани Россия барои баргардондани тамоми сарзамини ас-лии славянхо рох муайян карда шуд. Барои мисол, Галисия танҳо дар соли 1939, пас аз озод шудан аз юғи Полша баргардонида шуд. Ва шахри Пржемысль бо заминхои атроф дар ихтиёри венгерхо ва словакхо монд.
  Ведмакова ба шоссе нигарист: он кадар машинахои гуногун набуданд, вале аскарони пиёдагарди японй марш мекарданд. Аҳолии Ҷопон тақрибан сад миллион нафарро ташкил медиҳад, ки ҳатто аз Олмон бештар аст, омӯзиши пеш аз даъват ба артиш нисфи соати дарсиро дар бар мегирад. Чанг бо СССР бар хилофи мубориза бо ШМА, барои онхо неъмати худоест. Шумо метавонед тақсимоти бештар ва бештарро нест кунед.
  Аз ду автомати баландсуръати худ тирандозӣ кардан хеле ҷолиб аст, хушбахтона ин корро тавассути идоракунии онҳо бо истифода аз гардонандаи гидравликӣ аз кабина анҷом додан мумкин аст. Аммо ҳақиқат ин аст, ки он вақт худи вай имкони аз ин ҷо берун рафтан кам хоҳад дошт. Не, ҳанӯз ҳам беҳтар аст, ки ин корро ба хати фронт наздиктар ё шабона анҷом диҳед. Бале, гуё аллакай торик шуда бошад... Он вакт гургон сер мешаванду гусфандон эмин мешаванд. Ҳарчанд не, вай гӯсфанд нест.
  Пас дар бораи Ҷопон чӣ гуфтан мумкин аст? Чанги якуми солхои 1904-1905 барбод рафт ва Россия танхо дар асир бештар аз дусаду панчох хазор солдату офицерашро талаф дод. Гарчанде ки армияи подшохй аз чихати шумора бартарй дошт. Ҷопон камтар аз ду ҳазор маҳбусонро аз даст дод, ҳатто барои ҳар як сарбози зардрӯй ва ҳазор афсари асир мукофотпулӣ муқаррар карда шуд. Ин саҳифаи таърих барои Русия хеле ногувор аст. Аз ҳама аламовараш он аст, ки бисёриҳо дар дохили кишвар мехостанд, ҷопониҳо пирӯз шаванд. Масалан, студен-тони университети Москва ба микадо ба муносибати афтидани Порт-Артур табрикнома фиристоданд. Ва чӣ қадар дуздида шуд: номбар кардан ғайриимкон аст!
  Ведмакова суръ-ати газро суст кард, то ки ба дигар колоннам марш дучор нашавад. Духтар касам дод:
  - Хайр, онҳо мисли малах ҳастанд! Махлукхои тангчашм!
  Гуш гурриши тупро аллакай пай бурд, ки хати фронт наздик шуда истодааст. Лётчик гур-гур карда, баъд месуруд:
  Ҷанговари рус аз дард нола намекунад,
  Ҷанговари рус японҳоро несту нобуд мекунад!
  Ва мо андӯҳи тамом дорем,
  Тамоми сипари хамида ларзид!
  Духтар боз хомуш шуд. Дар он чанг ШМА ва Англия ба Япония бо пул ва ярок ёрй расонданд, вале дар гарб фронт набуд. Дар хакикат, сарзамини Офтоб умед дошт, ки Германия аз фурсат истифода бурда, ба Россия хучум мекунад. Аслан, ин воқеият буд ва барои Олмон фоидаовар буд. Австрия-Венгрияи иттифоқчӣ бо манфиатҳои худ дар Балкан низ метавонад ба Русия муқобилат кунад. Туркия, ки таърихан аз Русия хафа шуда буд ва ҳатто таҳти назорати молиявии Олмон қарор дошт, метавонад ба ҷанг ворид шавад. Инчунин мумкин аст, ки Итолиё, ки узви Иттиҳоди сегона буд ва метавонад ба сарзаминҳои сарватманди Украина даъво кунад, вориди ҷанг шавад. Ба хар хол барои Россиян подшохй бад мебуд. Ҳатто агар вай дар иттифоқ бо Антанта мағлуб шавад, он гоҳ ҷанг дар ду фронт бо фалокат анҷом хоҳад ёфт. Имконияти ба ҷанг ҳамроҳ шудани Фаронса кам аст, зеро он вақт Бритониё бар зидди Русия буд. Умуман, албатта, ин хатои калони кайзерист, ки чунин фурсатро аз даст дод. Мумкин аст, ки ҳатто пас аз сар задани Ҷанги Якуми Ҷаҳонӣ, хатогиҳои асосии стратегӣ ҳамлаи Фритс ба Бельгия ва Фаронса буд. Шояд, агар онхо ба Россия хучуми хаматарафа cap мекарданд, вазъияти Польша дар соли 1939 такрор мешуд. Хушбахтона, немисҳо аз ҳад зиёд эътимод доштанд ва ҷангро дар ду фронт интихоб карданд.
  Witcher, бар хилофи бисёре аз ҳамватанони худ, хушбахт буд: вай тавонист, ки Майн Кайфро хонад ва дар асл. Албатта, Гитлер дуруст гуфта буд, ки ё бо Англия ба мукобили Россия якчоя будан лозим аст ва ё якчоя бо Россия ба мукобили Англия. Ва комилан мантиқӣ, Фюрери оянда онҳоеро танқид кард, ки ҷасади Бисмаркро ба рӯшноӣ оварданӣ буданд.
  Гитлер дар хакикат хар гуна имкони иттифоки бо Россияро рад кард, хусусан вакте ки большевикон дар он ба сари хокимият омаданд ва боварй доштанд, ки заминхои рус бояд ба колонияхои немисхо табдил ёбанд.
  Ин маънои онро дорад, ки вай ошкоро душмани Русия буд ва ҳама гуна шартнома барои фюрер як коғази оддӣ буд. Зиёда аз он, Сталин барои он ки ин гуна зарбаи сахтро ба манахи кушодааш аз даст дод, ахмак аст, гарчанде ки вай вазифадор буд, ки барои дафъ кардани зарба омода шавад ва кушунхои худро ба тайёрии чангй расонад. Ё беҳтараш, онро худатон шинонед! Армияи немис низ ба такони хучуми армияи советй тайёр набуд. Барои онхо хеле душвор мебуд, мо метавонистем кушунхои немисхоро дар дегхо ихота кунем ва нест кунем. Ин чӣ ҷанг аст! Хамин тавр, ташаббус ба дасти Вермахт гузашт. Ва фронт аз Гарб ба Шарк мерехт. Маълум нест, ки Сталин ба чӣ умед мебандад? Ва Берия писари харом аст. Вай мӯйсафедро хуб медонад. Чаро Сталинро огох накард? Чаро ӯ шуморо водор накардааст, ки чора андешед? Ин чӣ гуна рӯй дод? Охир, комиссари халкй одами маккор буд ва ба касе бовар намекард! Дар ниҳоят, дар ҳақиқат маълумоти ҷиддии иктишофӣ мавҷуд буд, аскарони Рейхи сеюм ба сарҳад мерасиданд ва ҳар бибии дуюм ҷангро пешгӯӣ мекард. Дар маҷмӯъ, эҳсосе вуҷуд дошт, ки чизи ногувор ва даҳшатнок наздик мешавад!
  Ва тандо Сталин ва дамродони у дануз лагад мезаданд, ки гуё дидаю дониста миллиондо одамонро аз даст додан ва нобуд карданй буданд. Ва умуман грузии муйлабдор ин кадар нобига нест... У ба тамом кардани семинария муяссар нашуд ва, чунон ки Берия ба у икрор шуд, тез-тез менушад. Вакте ки чанг cap шуд, як овози умумй ба амал омад... Ва акнун тамоми чахон ба мукобили Россия ярок ба даст овардааст! Ва дар ин ҷо, албатта, сиёсати ноустувори Сталин гунаҳкор аст. Аз ҷумла, бо вуҷуди он ки фронт аз нарасидани мавод нафас мекашид, ҳазорон қаторҳо барои ба Қазоқистон депорт кардани чеченҳо бозхонд шуданд. Ва ин дар замони ҷанг анҷом дода шуд, вақте ки ҳар вагон муҳим аст! Аз ин сабаб, дар омади гап, Майнштейн сарфи назар аз бартарии назарраси ададии артиши шӯравӣ тавонист як ҳамлаи ҷавобиро барои шикаст додани аскарони сурх анҷом диҳад. Аз сабаби нарасидани эшелонхо дар сари вакт куввахои иловагй сафарбар карда нашуданд, таъминоти кушунхои советй канда шуд ва дар натича хучум бархам хурд. Ва агар кушунхои мо хозир дар Киев ва шояд дар Румыния мебуданд, Англия ва ШМА ба СССР хиёнат карданро хавф наме-карданд!
  Гайр аз ин, кй кариб Гитлерро кушта буд? Хамин тавр рейхи сеюмро ба тачовузи нав тела додан?! Эҳтимол, ин амалиёте буд, ки Берия сарварӣ мекард... Охир, дар як вақт ӯ фаҳмид, ки Троцкийро чӣ тавр ба охир расонад. Аммо дар он вакт ба ин зарурати рох надодан ба чудой дар Интернационал ба амал омад. Акнун ин боиси баръакс шуд, душманони Русия муттаҳид шуданд. Гузашта аз ин, душманон таърихӣ ҳастанд! Вай бояд гуфт, ки худи Ведмаков аз он хеле тааҷҷубовар буд, ки Черчилл 24 июн бо як суханронии ҳассос баромад карда, дар бораи дастгирии СССР эълон кард. Аҷиб аст, ки гӯсфандон ба гург барои иттифоқ омадаанд, агар, албатта, шери Бритониёро ба гӯсфанд монанд кардан мумкин аст. Аммо Сталин як гурги маъмулист! Акнун ҳама чиз ба ҳолати муқаррарӣ бармегардад, демократҳои капиталистӣ ва фашистони капиталистӣ якҷоя! Аммо коммунистон якдил ва поквичдонанд, бе муросо бо вичдон! Шояд Сталин махз хаминро мехост? Ба хар хол кувваи душман афзуда, Япония дар шарк чанг нишон дод. Аммо, дар маҷмӯъ, иқдоми раҳбарияти кишварҳои Офтоб мантиқист: бояд гулӯи низомиёни норозӣ аз гузаштҳои бузурги ҳудудӣ ва таслими воқеӣ, ваъдаи ҷангҳо ва заминҳои навро хомӯш кард. Агар Штатхои Муттахида 24 июль ба мукобили Япония санкция, дурусттараш мухосира чорй намекарданд, пас шояд самурайхо хатто дар мохи август, зимистонро интизор нашуда, ба СССР зарба мезаданд! Японхо халки далеранд ва онхоро хотираи Халхин Гол, ки дар он чо, дар омади гап, кушунхои дуюмдарача, аз он чумла бо кушунхои лухтакмонанди хукумати императории Манчжурия мечангиданд, базӯр боздошта мешуд!
  Ва ин метавонад суқути Маскавро зери хатар гузорад... Ҳарчанд Сталин ба таслими Маскав додани тамоми Сибирро афзалтар медонад. Ман танҳо дар он ҷо сарпӯшро мемондам ва умедворам, ки зимистони сахти тайга ба Ҷопон имкон намедиҳад, ки аз ҳад зиёд пеш раванд ва бо немисҳо дар Урал ё Поволжье пайваст шаванд.
  Ва он гох, албатта, пробле-махо пеш меомаданд... Гитлер дар назди Москва барбод рафт ва ба мукобили ШМА чанг эълон карда, Японияро нисбат ба СССР вазифадор на-карда, хисобу китоби нодуруст кард. Гитлер бо антисемитизми бераҳмонаи худ, элитаи асосии молиявӣ ва ҳатто Ватиканро ба муқобили худ табдил дода, умуман аз рӯи мантиқ фарқ намекард. Дуруст аст, ки ин маъруфияти ӯро дар байни арабҳо афзоиш дод, аммо онҳо ба корпуси Роммел кӯмаки ҷиддӣ нарасонданд.
  Мошини зиреҳпӯш то сарҳади собиқ Шӯравӣ рафт. Дар ин чо аллакай баъзе харобй ба амал омадааст. Дар ин ҷо сутуни сарҳадӣ то ҳол берун мондааст.
  Ва аскарони пиёдагарди Ҷопон, инчунин якчанд танкҳои сабук бо тупҳои автоматии 20 мм ва ҳар кадоме ду пулемёт. Ба мукобили аскарони пиёдагарди Хитой ин яроки хуб буда метавонад, аммо ба мукобили Т-34... Ростй, дар Шарки Дур ин гуна танкхо каманд, куввахои асосй дар гарб махкам карда шудаанд. Ба гайр аз ин, боз якчанд мошини зирехпуш ва миномётхое, ки дар мошинхои болояш кушода кашонда мешаванд, намоёнанд. Бояд бигӯям, ки инҳо бо вуҷуди хурд будани калибрашон миномётҳои бад нестанд...
  Вичерова дудила шуд: чй кор кунам? Ҷопониҳо зиёданд ва аз афташ ба шумо лозим меояд, ки ба роҳи деҳот равед. Ё шояд он то ҳол ба тангчашм рӯй медиҳад?
  Ҳаво аллакай торик шуда, осмонро абрҳо фаро гирифтаанд ва борон меборад. Албатта, шумо метавонед таваккал кунед, хусусан азбаски японҳо ҷамъ шудаанд, аскарони пиёдагард истода, дар сафҳои зич ҷамъ шудаанд. Бале, полки томи онҳо, сарбозони зарддор, хеле бад аст, куштани онҳо афсӯс нест.
  Витчер худро убур карда, ѓур-ѓур кард:
  -Худо ба мо бештар самурайҳо ато кунад!
  Ду автомати калибри 12-миллиметрй ба суи махлукхои тангчашмон тир мезаданд. Зарбазании умумӣ оғоз ёфт. Духтар ҳатто суруд хондааст:
  Мо бо душман то охир мубориза мебарем,
  Корнамоии аскарон бешумор аст!
  Русҳо ҳамеша тавони ҷанг буданд,
  Вақте ки мушкилот меояд, таслим нашавед!
  12 мм як картриджи калон ва тез аст, он аз баданҳо ва баъзан дар як вақт якчанд япониро сӯрох мекунад. Ведмакова силоҳро бо истифода аз дискҳои гидравликӣ, ки японҳо аз авиатсия гирифтаанд, идора мекард. Дар сонияхои аввал чанговарони Империяи Офтоби тулуъшуда хатто нафахмиданд, ки чй вокеа руй дода истодааст ва хучум аз кучо cap шудааст. Онҳо танҳо афтода, аз меъда ва синаашон ҷараёнҳои хунро раҳо карданд. Омадани марг дар ин ҷаҳони ба назар ором хеле ғайричашмдошт буд. Ҳарчанд не, изҳороти охирин бештар ба масхара монанд аст.
  Пеш аз он ки душман вокуниш нишон диҳад ва пароканда шуданро оғоз кунад, Witcher тавонист чанд қаторро даравад. Лётчик тирпарронй давом дода, дар як вакт машинаи зирехпушро ба харакат медаровард, то ки аз танкетхо оташ нагирад. Бо вуҷуди ин, як тӯби ҳавопаймо метавонад ҳатто ба чунин зиреҳҳо ворид шавад. Бо вуҷуди ин, ин инчунин аз суръати ибтидоии снарядҳо вобаста аст, ки он аз суръати силоҳи ҷангӣ зиёдтар аст.
  Дар ҳоле, ки бахти лётчик омад, ҷопонҳо дарҳол нафаҳмиданд, ки кӣ ба онҳо марг мефиристад, махсусан аз он ки борони баҳорӣ ба қатра шурӯъ кард, ки дар натиҷа дурахшҳоро фарқ кардан душвор шуд. Шояд самурайхо гумон дошта бошанд, ки ба онхо отряди рус, ки ба акибгох рахна зада буд, хучум мекунад, аз ин ру танкетхо ба суи буттахо оташ кушоданд. Witcher, японҳоро пахш кард ва месуруд:
  Аз канори дури баҳр,
  Дар куҷо ганҷи осмон ба ларза омад!
  Сипоҳи Султон мешитобанд,
  Чунин аст, ки гӯё зиддимасеҳ эҳьё шудааст!
  
  Ҷанг бераҳм аст, бад аст,
  Мисли китраке, ки ба Рус фуромад!
  Сарзаминам аз захм хокистар аст,
  Модаратро начот дех, аз Худо хохиш мекунам!
  
  Дунё чӣ қадар бераҳм аст, даҳшатнок аст
  Кудак афтоду пора-пора шуд!
  Зод карданд, бо дард тела доданд,
  Ҳамин тавр, Thunderer бад қарор дод!
  
  Худо дар ғазаб ҳудуд надорад,
  Вай ба сари насли инсоният фалокат овард!
  Ва ҳар зинда азоб мекашад,
  Фақат ғам ғалабаларни ҳисоблайди!
  
  Русия ҳама ба хун ғарқ шудааст,
  Чӣ қадар золим ҳастӣ!
  Миссияи шумо куҷо рафт?
  Оё Масеҳ дар ҳақиқат сеюм аст, зиёдатист!
  
  Чаро шумо Одову Ҳавво ҳастед,
  Аз биҳишт ронданд онҳоро ба гуноҳ!
  Вақти одамхӯр расид,
  Бо рейди сардтар Mamaia!
  
  Духтарон дар ин ҷо ашк мерехтанд,
  Немисҳо падару модари маро куштанд!
  Вай пойлуч аст ва он ях мекунад
  Сахт, ҳама дарёҳо яхбанданд!
  
  Ба мо мардум раҳм намекунад
  Моро ё миҷҳо газанд ё мор!
  Баъзан фикре ба миён меояд
  Чй коса азобу машаккат!
  
  Ба Худо умед бастан беҳуда аст,
  Албатта, ин ба ӯ зарар намерасонад!
  Беҳтар аст, ки камбағал зиндагӣ кунем,
  Аммо дар ин ҷо мо гуфтем - бас аст!
  
  Мо байракхои коммунизм дорем,
  Ин маънои онро надорад, ки ба амакам ишорае нест!
  Фашизмро таҳаммул карда наметавонам,
  Ахлоқи мо оддӣ аст: ба ҷаҳаннам бо ин!
  
  Умед бар дастони нозанин,
  Ба ақл, ки дар сар аст!
  Ирода моро ба комёбиҳо мебарад,
  Махорат, шавку хавас дар мушт!
  
  Ва ҳамин тавр, бо қадамҳо чен кардан,
  Рохи шумо ба суи озодй ва хушбахтй!
  Мо худоёни сурх хоҳем шуд,
  Моро касе хам карда наметавонад!
  Ведмакова суруд хонда, аз пулемёт тир холй мекард, ба торчашмоне, ки аллакай гурехтан муяссар шуда буд, тир холй мекард. Аммо баъд бахти вай низ дигар шуд, аз афташ, чанд афсари японй чй гапро дарк карда, ба суи мошини зирехпуш чанд граната партофтанд. Witcher ҳис кард, ки баданаш меларзад. Аммо гранатахои японй пора-пора буданд ва ба зирех намедаромаданд, ки аз афташ ба таркишхои пулемётхои калибри то 14 миллиметр тоб овардаанд.
  Witcher хандид:
  - Ва баъд дар чанги якрав, тири рахна - нодон! Вай хашмгин шуд, якбора донотар шуд ва тез-тез ба хадаф мезад!
  Дар як транспортёри зирехпуш пулемётхо аз тасмаи тасма харакат мекунанд. Ин миқдори зиёди тирҳоро медиҳад, илова бар ин, хунуккунии об дода мешавад, ки ба шумо имкон медиҳад, ки давомнокии тирандозиро зиёд кунед. Аз ин рӯ, ҷанговар бидуни маросим ҷопонҳои ҷопонро, ки ба сӯи ӯ граната мепардохтанд, буридааст. Аммо аз афташ, чанговарони дигар инро пай бурдаанд. Боз гранатахо парвоз карданд. Садои задухурд шунида шуд. Чунин ба назар мерасад, ки яке аз гранатахо вазнин буда, кариб як килограмм вазн дошт ва зидди танк буд. Ба японхо аллакай хамин хел бланкахо дода шуда буданд. Он дар муқобили Шевронҳо ва Т-34ҳо заиф аст, аммо шумо метавонед ба мошини зиреҳпӯш ворид шавед! Тавассути тарафи шикаста, Witcher бо хок пошида шуд. Духтар касам дод:
  - Бале, Ҷопон хурд аст, аммо боиси мушкилоти зиёд мешавад!
  Мошини зирехпуш суръатро тезондан гирифт ва як-ду гранатаи пора-пора дарун парида, дар он чо таркид.
  Порчаҳо Витчерро дастгир карда, либоси ӯро пора карданд. Ба болои он, зарфи гази шикаста оташ гирифт. Духтар боз дашном дод:
  - На машина - генерал! Ман ба ту ғазаб мезанам!
  Пас аз даравидани як-ду дакика боз аз кабина дандонам. Духтар ин корро аскарони Япония нодида гирифта, хазида рафт. Вай дар бораи худаш ғамхорӣ намекард; Ва дар торикӣ ва дар борон шумо аслан чеҳраи худро муайян карда наметавонед. Акнун ба шумо лозим аст, ки аз шоҳроҳ фуроед ва дар бутта нопадид шавед.
  Духтар хеле зуд хазида рафт ва дар айни замон ба ҷасадҳо ду бор дучор омад. Вай бо қаноатмандӣ ғур-ғур кард:
  - Бад нест, ки ман ба самурайҳо нур додам! Акнун шумо бояд танҳо онро захира кунед!
  Ҷанговар ба буттаҳо ғарқ шуд ва бархоста, ба роҳ даромад. Фиреб кунед, шояд ба даст наафтанд. Дарвоқеъ, вай муборизаи шоиста кард ва фикр мекард, ки ба корнамоии ӯ ба эҳтимоли зиёд бовар намекунанд, вагарна, ки медонад, онҳо боз як ситораи қаҳрамонро медоданд!
  Умуман, ҷанг чизи аҷибест, шумо одамонро мекушед ва ин на танҳо муқаррарӣ, балки шуҷоат аст. Тавре ки дар Китоби Муқаддас гуфта шудааст, дар омади гап: "Ту накуш!" Бо вуҷуди ин, Худо амр дод, ки на танҳо кушанд, балки Амолеқиён, занон, кӯдакон ва ҳатто чорвои онҳоро комилан нест кунанд! Ҳарчанд ҳатто дар вақти ҷанг, нобуд кардани мардуми осоишта бадахлоқӣ ва зишт ҳисобида мешавад.
  Аммо иттифокчиёни гарбй на танхо объектхои харбиро бомбаборон карданд ва на он кадар объектхои харбиро бомбаборон карданд, зеро онхо ахолии осоиштаро бомбаборон мекарданд. Ин қисман ба дақиқии пасти бомбаандозҳои баландкӯҳ вобаста буд, ки зарба задан ба ҳадафҳои сирф низомиро душвор мегардонд, аммо чизи асосӣ интиқом буд. Ҷопон низ аз ИМА дастгирӣ гирифт. Аммо чизе набуд, ки ба онҳо ҷавоб диҳад! Онҳо танҳо ҳавопаймоҳои дорои чунин парвоз надоштанд, ки ба янкиҳо расанд!
  Аз афти кор, амрикоихо интиком гирифтан аз бандари Перуро кифоя медонистанд, дурусттараш, элитаи болоии молиявй карор дод, ки прагматикй амал кунад ва дар айни замон ба Армияи Сурхи Мао хотима дихад. Япония бо Манчжурия хамчун плацдарми чанги зидди СССР монда буд ва ба мукобили Мугулистон дасти озод дода шуд ва бокимондааш кори Чан Кай Шек буд! Он гох тамоми Хитойро руфтан мумкин мешавад. Ва бигзор сарзамини офтобруя дар чанг бо СССР хуншор шавад. Аз ҳама ҷолиб ин аст, ки ҷопонҳо, ки Русияро шикаст дода буданд, умед доранд, ки бо истифода аз кӯмаки Олмон ва ИМА дубора ба Амрико баробар шаванд, онҳо дар бораи забт кардани Сибир ва дигар заминҳо аз Ҷопони хасташуда фикр мекунанд.
  Хар як тараф чунин мешуморад, ки онхо хеле мохирона амал карданд, хусусан аз он вакте ки Америка ва Англия территорияхои васеъро ба дасти худ гирифта, ягон тир холй накарданд. Дар акси ҳол, онҳо бояд барои забт кардани онҳо вақти тӯлонӣ ва дилгиркунанда лозим мешуд, ки ин ҷазираҳо ҳастанд!
  Ведмакова ба умеди гузаштан аз хатти фронт кадам мезад. Ин комилан имконпазир аст, ки ба холигоҳ ворид шавед ва ба одамони худ ҳамроҳ шавед. Ё шояд ҳатто яке аз маҳбусони самурайҳоро бигиред. Хуб, дар наздикии мавкеъхои пешкадами армияи советй. Дар акси ҳол кашола кардан душвор хоҳад буд.
  . БОБИ Љ 5.
  Ҳамин тавр, барои олигархияи ҷаҳонӣ: Олмон ва Аврупо дар зери СССР минтақаи гумшудаи таъсир ва ҳатто таҳдид ба империяи пурқуввати коммунистӣ ва густариши минбаъдаи болшевизм ҳисобида мешаванд. Ва барои Русия дар зери Германия ин васеъшавии доираи таъсири он ва имкони аз заминҳои сарватманд кашида гирифтани тамоми шарбат аст. Аммо дар хакикат хам он чизест, ки олигарххои Франция бо маглуб шудан аз Германия аз даст доданд: онхо бояд бо Гитлер каме шарик мешуданд, вале кисми зиёди сарватро дар худ нигох медоштанд ва истисмор кардани коргарон хатто осонтар шуд - немисхо иттифокхои касабаро торумор карданд. Олигарххо дар Прибалтика чиро гум кардаанд? Ҳама сармояи худро ҳисоб кунед ва онҳое, ки барои фирор вақт надоштанд, пас озодӣ ё ҳаёт! Намуна аҷиб аст! Пас, дар ин ҷо ҳеҷ чизи тааҷҷубовар нест! Ва агар Гитлер ин кадар антисемити оташин намебуд, касе ба СССР ёрй намерасонд!
  Бояд гуфт, ки яке аз сабабҳои нисбатан ба осонӣ шикастани Фаронса ин фоизи хеле пасти яҳудиён ҳам дар маҷмӯъ аҳолӣ ва ҳам дар элитаи молиявӣ буд. Дар Полша, Англия, ШМА: ин тамоман баръакс буд. Хусусан дар ШМА, ки дар омади гап, чаро янкихо, сарфи назар аз он ки ягон бомба ба болои Америка наафтида бошад хам, нисбат ба ахолии Германия нисбат ба англисхо дида берахмтар буданд!
  Вишу як лӯхтаки зери дасти Вермахт шуд ва немисҳо дар атрофи Париж гармоника бозӣ мекарданд. Гитлер ба тайёр кардани хучуми Англия шуруъ карда, бе он ки иктисодиётро ба холати чанг гузаронад ва захирахои Европаи забтшударо истифода барад. Ин ба вай гаронбахо афтид, инчунин майл надоштани у ба гуфтушунид бо англисхо ва даст кашидан аз антисемитизм. Охирин, шояд, ба Фюрер имкон медод, ки тамоми куввахои худро барои чанги зидди СССР барорад ва дар мохи май хучум кунад. Дуруст аст, ки сулҳ бо Бритониё метавонист Сталинро водор кунад, ки сафарбаркунӣ эълон кунад. Ин як сигнале мебуд, ки душман аллакай дар остонаи дар аст.
  Ё не, дар ин сурат он метавонад ба мавкеи ШМА нисбат ба Япония таъсир расонад. Онҳо сарзамини тулӯи Офтобро ба хашм намеоварданд ва империяи тавоно метавонист фронти дуюмро кушояд! Ҳоло ҳамин тавр шуд. Факат дар вазъияти аз ин хам бадтар, вакте ки армияи СССР кариб несту нобуд карда шудааст, истехсоли ярок хануз ба рох монда нашудааст ва онхо чанг карданро ёд нагирифтаанд!
  Соли чилу як нест - Кушунхои советй тачрибаи чангй хосил карданд, чанг кардан ва галаба карданро ёд гирифтанд! Пас, акнун аз танку самолётхои вазнин, ки дар як машина хафт нуктаи оташфишонй доранд, наметарсанд!
  Як марди ҷопонӣ дар назди дарахт меистад. Ҳамин тавр, як dummy каме зард оддӣ.
  Витчер аз паси ӯ ҷаст. Вай сарашро ҷунбонд ва сипас онро печонд... Вақте ки шумо "дег"-и душманро якбора боло мезанед, мушакҳои гардан дигар муқовимати муассир нишон дода наметавонанд ва "дег" ба осонӣ парешон мешавад!
  Хуб, як самурай камтар чӣ мешавад! Ведмакова хушхол ва хушнуд ба назар мера-сад, хатто дандонашро ме-бардорад:
  - Ҷопон ҳеҷ гоҳ моро забт намекунад! Чунки ман барин мубориз ҳаст!
  Дар хакикат, дар тамоми таърихи Рус танхо мугул-тоторхо забт карда тавонистанд! Чаро ин тавр шуд ва чаро миллати бузурги славянӣ нотавон шуд, албатта, барои беш аз як насл асрор аст!
  Сабаби аз хама мухимаш парокандагии феодалй аст, ки хар кас барои худ участка гирифта буд: мург cap карда, дар он менишинанд ва мероси худро посбонй мекарданд: аз кор!
  Витчерова хис кард, ки мӯзаҳои тангу нороҳати ҷопонӣ пойҳояшро мемоланд. Лётчик карор дод, ки дар ин сурат ба азобу укубат тоб овардан фоидае надорад. Вай танҳо пойафзоли кунди биниро, ки танг буд, кашида, ба ангуштонаш фишор меовард. Ман салкинии диёрамро бо пои барахна хис кардам ва хеле хуштар мешудам! Вай суръати худро зиёд кард ва ҳатто каме ҷаҳидан оғоз кард!
  Аз хам чудо шудани русхо фочиаи бузургтарини славянхо гардид. Дар гарб онхоро Литва ва Польша, дар шарк ба тоторхои берахм мутеъ карда буданд. Аммо юғ то абад давом накард: Москва, ки қаблан хурд буд, афзоиш ёфт ва ҳатто ба як империяи хурд табдил ёфт. Иван Калита коллектори заминхои рус гардид. Вай аввалин буд ва на хушбахттарин, балки муҳимтар аз ҳама аввалин! Ва чунон ки дар суруди болшевики садо медихад: мурда будан бехтар аст аз дуюм!
  Сталин рус нест, ин камбудии асосии вай аст! Аз ин ҷост, ки нобоварӣ ба миллати титулӣ ва саркӯбҳои оммавии беасос! Ба шохҳои хук, ва ба кӯл салтанат деҳ!
  Чучмек дар тахт ва Рус' дар огуш!
  Масалан, ҳам Тухачевский ва ҳам Егоров маршалҳои қобилиятнок буданд, дар бораи боқимондаи фармондеҳони таъқибшуда боз чӣ гуфтан мумкин аст! Бо маймуни муйлабдор мукоиса кардан мумкин нест! Барои ҳамин мо ба мушкил дучор шудем!
  Аммо, чӣ тавр воқеан рӯй дод, ки Сталин тавонист як ҳокими мутлақ шавад? Гурҷии бесавод Худо карда шуд!
  Халки русро бояд подшохи рус идора кунад! Дар омади гап, Романовҳо қариб хуни рус надоштанд ва шояд барои ҳамин онҳо таназзул карданд!
  Ҷопон инчунин як шакли беназири ҳукумат дошт, ки дар он сегун аслан аз император баландтар буд ва аз ин рӯ баъзе бартариҳо вуҷуд дошт, зеро имкони хароб кардани империя аз сабаби вориси аблаҳ камтар буд. Дар давоми асрхо японхо чангхои истилогарона намебурданд, балки онхо бо хамдигар фаъолона мубориза мебурданд. Ин ба тафаккури ин миллат то андозае таъсир расонд. Аммо дар асри бистум сарзамини тулӯи офтоб назар ба Искандари Мақдунӣ бештар заминҳоро забт кард! Акнун навбати Русия аст. Факат ин замонхои подшохй, хукмронии бузурги партияи коммунистй ва системам пешкадаму мукаммалтарини иктисодию сиёсии чахон нестанд!
  Аммо Witcher ногаҳон сар ҷунбонд. На ҳама чиз дар низоми сиёсӣ ва дар роҳи ҳукумат дуруст аст! Масалан, дар натичаи ифодаи алтернативии иродаи халк сардори давлатро интихоб намекунад, балки чй мешавад... Бояд гуфт, ки таъсиси штаб ва додани ваколатхои фавкулодда ба он пешбинй нашуда буд. ё бо конун ва ё бо конституция. Ва шахсан вай ба қобилиятҳои семинари ниммаълумот шубҳаи зиёд дошт! Мисли Берия: як марди маккор, вале каммаърифат бо ҷаҳонбинӣ ва дониши ниҳоят танг!
  Аммо холо хатти фронт боз хам наздиктар аст, дурахшхо намоён мешаванд, гурриш боз хам пурзуртар шудааст. Хуб, вақти пайдо кардани забон ва... Ведмакова отряди ха-зандагонн япониро мушохида кард. Акнун ба шумо лозим аст, ки бодиққат дар думи онҳо нишастед. Тақрибан дар ҳамон услубе, ки вай ба Ю-188 ҳамла кард, бомбаандози хеле зуд, ки расидан ба МиГ-и тез ҳам осон нест. Воқеан, ақибмонӣ дар маҷмӯъ чандон манёвр нестанд ва дар ин бобат аз Фоккен-Вулфс беҳтар нестанд! Хуб, самурайҳо ба хандақ наздик мешаванд, онҳо мисли қӯчқорҳои зарбазан ба сӯи кӯли равған хазида мешаванд. Японхо бисьёранд, дар ин чо эхтиёткорона амал кардан даркор... Ана капитани лашкари Сарзамини Офтоб, чехрааш мисли мармо. Вай чизе фарьёд зада, мушту ханчарашро бо зур мезанад.
  Ведмакова пурсаброна мунтазир шуд, ки самурай ба хучум бархезад ва бо кунчи худ ба пушти сари у зад. Вале у зарбаро хисоб карда баромад, то ки "японхо" зуд намуранд. Ва он гоҳ вай аз автомат ба сӯи японҳое, ки ба ҳамла медаванд, тир холӣ кард! Проорав:
  - Макр дар ҷанг мисли бодбон дар киштӣ аст, аммо танҳо он варам мекунад, на вай!
  Писарбача Олег ва духтар Маргарита дар Сталинград чанг мекунанд. Онҳо дар ин шаҳр мисли титанҳо хоҳанд истод.
  Олег Рыбаченко тахминан дувоздахсола менамояд. Ва писарак бо пои луч граната мепартояд.
  Фашистонро ба атроф пар-тофта, мегуяд:
  - Шаъну шараф ба Ватани кабир!
  Маргарита низ навбати хуб медихад. Фашистонро торумор карда, месарояд:
  - Шаъну шараф ба Сталин ва офтоби коммунизм!
  Олег Рыбаченко оташ зада, илова мекунад:
  - Шаъну шараф ба кахрамонон!
  Духтарак гитлерчиёнро тирборон карда, даравидааст. Бо пои урён граната мепартояд ва чир-чир мекунад:
  - Ва шаъну шараф ба Ватани кабир асрхо!
  Ҳамин тариқ, писару духтар воқеан аз ҳам ҷудо шуданд. Онхо ба суи фашистон тирпарронй мекунанд, гранатахо мепартоянд.
  Пойи урёни писарбача туҳфаи қотилро мепартояд. Писарак бо хашму газаб мегуяд:
  - Мо хамаро азоб дода истодаем!
  Маргарита, ки душманро тирборон карда, даравида, чир-чир мекунад:
  - Ва барои шайтон алафдаравӣ мешавад!
  Ва духтарак бо пои урёнаш атои маргро мепартояд. Чунин ҷанговар, ки қодир аст воқеан тамоми қӯшунҳоро даравад.
  Писару духтар дар Сталинград чанг мекунанд. Улар ҳақиқий қаҳрамонлар. Ва рыцархои пур аз рухи далер.
  Гитлер чй фикр мекард, ки пас аз фалокати соли 1941 русхо чизе наомухтанд?
  Ки ғам махурад! Армиям Сурх тайёр аст, ки ба му-кобилони катори "Е" дучор шавад, бигузор онхо гуянд: Е-75 тонна ба навад ва Е-100 тонна ба саду чил. Аз тайга то бахри Британия Армияи Сурх аз хама пурзуртарин аст.
  Писару духтар чанг мекунанд, то ки фашистон мисли шишаи болга аз онхо дур шаванд.
  Кӯдакон ҷовидонанд ва аз ҳеҷ чиз наметарсанд. Барои онҳо ин фашистон чӣ гунаанд? Харгӯшҳои бештар барои шикор!
  Олег Рыбаченко бо наъра месуруд:
  - Э, Гитлер, эй Гитлер, ту Гитлер буз ҳастӣ,
  Барои чи хар ба Русия омади...
  Шумо аз мо махсусан дар никел мегиред -
  Ба мушти писари пурқувват дучор меоед!
  Ва баъд бачаи мушакдор бо пои луч граната мепартояд. Ва ду танки олмонии Е-50 ва Е-75 сар ба бархӯрда ва таркиш мекунанд.
  Олег Рыбаченко бо хурсандй мегуяд:
  - Ман як муборизи хеле ҷавон ҳастам!
  Ва боз бача навбат медихад.
  Ва баъд духтарак низ тир мепарад. Вай дақиқ мезанад ва ба таври қатъӣ амал мекунад. Ва дар баробари ин месарояд:
  - Ман ҳама фашистонро торумор мекунам ва чарбуи Адольфро мерезам!
  Ва боз духтар дар ҳаяҷони пурраи ҳалокат аст. Ҳама чиз худаш тир мезанад ва мепарад.
  Ва аз пои урён боз граната мепарад. Он ба фашистон зарба мезанад. Вақте ки тӯб мезанад, мисли пинҳо пароканда мешавад.
  Маргарита месарояд:
  - Зарбаи сахт ба таври бениҳоят ҳадафмандона аст,
  Беҳтарин Поветкин ба ринг парвоз мекунад!
  Олег Рыбаченко, тир холй карда, ба осонӣ тасдиқ кард:
  - Поветкин намунаи арзанда аст ва аз рақибони қавӣ гурез намекунад!
  Баъд аз он писарбача боз бо пои урён граната партофта, фашистонро мисли шишаю сангреза мезанад.
  Ва новобаста аз он ки шумо онро чӣ қадар моҳирона мекунед, фашистон бархӯрд мекунанд. Онҳо чӣ мехостанд? Ба СССР дахолат кардан лозим набуд.
  Факат як чиз Олег Рыбаченкоро ба ташвиш меорад. Амрико аллакай аз немисҳо халос шуд ва Русия барои онҳо рэп мегирад.
  Писарбача, ки боз бо пои луч граната партофт, месуруд:
  - Нодон нашав, Америка.
  Ҳоло ба мо Аляска диҳед...
  Ин замини мо дар ду соҳил аст -
  Бесабаб нест, ки хирс ҳайвони ваҳшӣ аст!
  Ва Олег Рыбаченко боз як лахза дод... Фашистонро торумор кард. Ва боз ангуштони пои бараҳнаи писарбача гранатаро пахш карда, ба сӯи душман мепартоянд. Онҳо онро ба самтҳои гуногун пароканда мекунанд.
  Писар наъра мезанад:
  - Шаъну шараф ба Россия!
  Маргарита боз бо пои луч граната партофт ва чир-чир кард:
  - Барои шоҳ Николай II!
  Писарак духтарро ислох кард:
  - Дар ин ҷо Сталин ҳукмронӣ мекунад, на Николайи II!
  Маргарита ба осонӣ розӣ шуд:
  - Ҳа, Сталин! Кӣ бо одамхӯр сулҳ кард!
  Ва духтарак боз бо пои луч тӯҳфаи қотил партофт.
  Олег Рыбаченко мантикона кайд кард:
  - Ба СССР дам лозим аст! Гарчанде ки Рейхи сеюм аз он беҳтар истифода бурд!
  Ва бачахо боз ба тирпарронй cap карданд...
  Немисхо дар Сталинград ва худи Сталинград дузахи мудхишро гирифтанд.
  Аммо дар асл он чизе, ки бо омадаанд, ҳамон чизест, ки бо он мераванд.
  Аниқтараш, онҳо мемиранд. Мубориза хеле хунин ва муқаддас аст.
  Олег Рыбаченко дар хакикат дар вакти чанг чунин фикр мекунад, ки одамон баъзан хеле соддалавх мешаванд. Ё аз Сталин як нобиға месозанд, ё ҳатто аз Лукашенко. Аммо дар Белоруссия дар асри бисту як аз колхозчй парастиши шахсияти одам хеле дахшатнок аст. Вақти он расидааст, ки оқил шавед.
  Ва рохбари нав, чавон ва пешкадамро интихоб кунед. Ва сатҳи зеҳнии кӯдакро дар қуттии рег нишон надиҳед.
  Лукашенкоро ин латифа беҳтарин тавсиф мекунад:
  Вақте ки ҳама чиз дар Беларус гарон мешавад, арзонтарин кадом аст?
  Ваъдаҳои президент Лукашенко!
  Ва чаро?
  Зеро онҳо ҳеҷ арзише надоранд!
  Барои белорусҳо, ки то ҳол ба чунин диктатор овоз медиҳанд, шармовар аст. Аммо вақти он расидааст, ки хирадманд шавем ва нишон диҳем, ки онҳо мардуми Аврупо ҳастанд. Масалан, дар Русия Путин бо аннексия кардани Қрим ҳадди ақалл тавонист ба худ эҳтиром бигузорад, ки тир холӣ накунад.
  Аммо ин ба бахти аҷиби ӯ вобаста аст. Путин барори зиёд дорад. Масалан, бахти мо буд, ки ҳангоми сафари сарвазири Исроил дар Киев як эпизоди ногувор бо занаш рӯй дод. Бале, боз як зуҳури бахти аҷоиб. Аммо бозгашти воқеӣ ин қадар кам! Чӣ мешавад, агар подшоҳ Николас чунин бахти аҷибе дошта бошад? Аниқтараш, ӯ онро дар соли 1935 ба даст овард, Русия нисфи ҷаҳонро соҳиб шуд.
  Ва боз чй... Подшох Николас парвози худро ба кайхон 28 май соли 1935, танхо дар рузи таваллудаш таъин кард. Аввалин парвоз дар таърихи инсоният аз ҷониби зани космонавти рус.
  Ва дар ин дунё, дар ҳоле ки СССР бо зинда мондан машғул аст.
  Мухорибахо дар Сталинград такрибан бо вокеаи хакикии соли 1942 баробаранд. Факат ин дафъа душман хеле пуркувват аст. Хам аз чихати микдор аз хисоби кушунхои мустамликавй ва хам аз чихати технологй.
  Махсусан дар осмони Россиян Советй душвор аст. Фашистон бисьёр самолётхои пуриктидори реактивй доранд. Ва гӯё муқовимат кардан он қадар осон нест.
  Ана, лётчикхои олмонй Альбина ва Альвина барои худ хисобхоро чамъ мекунанд. Онхо дар ин масъала мутахасси-сони калон мебошанд.
  Чӣ тавр, масалан, мо метавонем ин гуна духтарони олмонии бикини бо пои урёнро боздорем?
  Олег Рыбаченко ин духтаронро хис мекунад.
  Бо ангуштони бараҳнааш гранатаи дигарро мепартояд. Фашистонро ба хар тараф мепартояд ва мегуяд:
  - Дили бузурги Русия!
  Ва писарбачаи терминатор хеле хашмгинона оташ мезанад. Ҳар як тир ба ҳадаф мерасад. Ва арабҳо, сиёҳпӯстон ва ҳиндуҳо ба ҳамла мераванд. Анбӯҳи бузург ҷамъ мешавад.
  Писарбачаи нобига бо пои луч боз граната партофта, ба ду танки калони немисхо бархурд ва парвоз мекунад:
  Шамшери самурай бо ту аст,
  Дилу ақл пок аст...
  Далерона ҳамларо пеш мебарад -
  Роҳи зебоӣ!
  Маргарита ба суи душман тир холй карда, ба суи фашистон бо базука тир холй карда, чир-чир мекард:
  - Зебоии ғайриоддӣ!
  Ва ҷанговар бо ангуштони пойи худ атои хеле харобиовари маргро партофт. Рақибони шикастхӯрда. Пас боз бо ангуштони пои урён вай боз харобии ваҳшӣ партофт. Ва ду танки фашистй ба хам бархурд. Ҳатто шарораҳо ва дуд афтода афтоданд!
  Олег хитоб кард:
  - Офарин, духтари абадӣ!
  Маргарита бо пои луч лимӯи нави қотил партофт ва чир-чир кард:
  - Мо фарзандони абадии рохи Кахкашонем!
  Писарбачаи терминатор бо сар ҷунбонд ва худаш ҷангро идома дод. Ҳама чиз мувофиқи нақша меравад. Аниқтараш, ҳоло хуб аст. Ва фашистон дар минтакаи худ рахна нахоханд кард.
  Бинобар ин фашистон хар кадар кушиш кунанд хам, дар хакикат онхо танхо хуни худро пахш мекунанд.
  Ва танкҳои онҳо ба металлпораҳо табдил меёбанд! Ва парчами Русия дар болои сайёра дурахшон хоҳад шуд!
  Олег Рыбаченко бо кувваи калон амал мекунад. Бо пои луч граната мепартояд ва месарояд:
  - Мо ҳамеша шод хоҳем буд,
  Орзуи дурахшон хоҳад буд...
  Ва зебоӣ хоҳад омад -
  Ғамхорӣ аз байн хоҳад рафт!
  Нобиғаи писарбача бо фаъолият амал мекунад, ки он мутаносибан ба вуруди немисҳо бо хашм меафзояд.
  Маргарита ҳамчун рақами дуюм амал мекунад. Аммо пои урёни духтар торафт фаъолонатар граната мепартояд.
  Ва фашистон дар зери зарбаи он меафтанд.
  Олег Рыбаченко хам тир мепарад... Вале фикру хаёлаш давида, ба замони хозира бармегардад. Ба он чизе ки дар асл.
  Воқеан, белорусҳо ба назар мерасад, ки бузургтарин мағзи сар дар Аврупо доранд, аммо онҳо иҷоза медиҳанд, ки ба худ гиребон шаванд ва ба диктатураи шахсият таҳаммул кунанд.
  Ва ҳадди аққал президент як навъ супермен мешуд! Хамин тавр, вай колхозчй ва хатто бе падари конунй. Ва ба онҳо имкон медиҳад, ки шуморо дар тӯли солҳои зиёд тела диҳанд.
  Ва боз чӣ бештар, афроди тангназар низ ҳастанд, ки ба ӯ овоз медиҳанд.
  Бале, Олег Рыбаченко хатто дит-тихоро инкишоф дод.
  Ба ман бигӯед дустон то кай
  Овозҳо ба падар Коля...
  Вақти он расидааст, ки Олегро барои шумо интихоб кунед -
  Барои гирифтани пули бештар!
  Бале, албатта, тағирот лозим аст ва ҳарчи зудтар. Дар хакикат, рукуд окибатхои бад дорад.
  Гузашта аз ин, худи Лукашенко намедонад, ки чӣ мехоҳад. Баъзан вай дуруст аст, гохе чап. Ё ба капитализм меравад, ё ба социализм. Ва ӯ як дастаи муқаррарӣ надорад. Ва ҳеҷ ҳизб ё идеология вуҷуд надорад. Чунин аст парастиши як шахсияти хеле миёнарав ва сухангӯ. Ақаллан Сталин ва Ленин медонистанд, ки чӣ мехоҳанд! Ва ин диктатор? Ӯ ҳатто намедонад, ки ӯ рост аст ё чап!
  Не, бе идеология ва хизби пойдор дар чамъият субот вучуд надорад.
  Ва ҳам ба пеш!
  Сталин, мутаассифона, хамчунин рамзи террор ва харобй шуда, коммунизмро ба богбон табдил дод.
  Ҳукумат оптималӣ набуд. Брежнев бошад, девонавор буд - чй тавр ин гуна одамро сардори СССР таъин кардан мумкин аст. Брежнев бошад, дар айёми чавонй ба интеллигенция монанд набуд, вале дар пиронсолй ба девонаворй афтод. Ва умуман, сад афсӯс, ки сарвари давлат ду калимаро бе коғаз ба ҳам оварда натавонист. Аммо шумо бояд ин корро карда тавонед!
  Олег Рыбаченко бо пои луч гранатаи дукафарии марговар партофт ва месуруд:
  - Аммо мисли пештара зиндагӣ кунед,
  Аммо ба гуфтаи Брежнев зиндагӣ кунед!
  Ман гунг ҳастам, гунг, наметавонам!
  Ва нагузоред, ки тӯфони барфӣ равад!
  Маргарита бастаи таркандаро бо ангуштони пояш партофт. Вай гитлерчиёнро мисли себхои аз шоха ларзонда пароканда кард.
  Духтар суруд хонд:
  - Дарахтони себ гул мекунанд,
  Соловьев охангхои...
  Ман назди ту меоям -
  Бозгаштҳо хоҳанд буд!
  Духтар табассуми васеъ ва чашмгирона кард. Дандонаш мисли марворид аст, хеле дурахшиданд.
  Бале, ин ҷуфт хуб мубориза мебаранд.
  Олег Рыбаченко онро гирифта месуруд:
  - Муштхои мо бо пулод,
  Чангу дандону дандонхо...
  Онҳо барои муборизаи воқеӣ хеле майл доранд!
  Ва боз писарбачаи терминатор хеле дақиқ оташ мезанад. Ва аз фашистон катрахои хунин мерезанд.
  Не, ҳеҷ шафқат нахоҳад буд. Душманон пахш хоҳанд кард.
  Дар ҳамин ҳол, Наташа ва дастаи ӯ дар Сухуми мубориза мебаранд.
  Фашистон ба сохил зада даромаданд. Мубориза, албатта, хеле нобаробар аст
  Аммо духтарон. Вақте ки онҳо қариб бараҳна ҳастанд, ин олиҷаноб аст!
  Наташа бо пои луч граната партофт, даххо фашистонро даравида, месуруд:
  - Ояндаи ҷаҳон аз они мост,
  Мо духтарон мисли Ҷеди ҳастем!
  Зоя низ бо пои луч граната парронд. Вай фашистонро парешон карда, дилпурона чир-чир мекард:
  - Ман он чизе ҳастам, ки ҳамаро дар қабр дафн карда метавонам!
  Баъдан Аврора оташ мезанад. Инчунин духтаре, ки вақте ки вай мезанад, ин пашша тамоман нест.
  Иблиси сурхрӯй онро гирифта садо дод:
  - Ман ранги рӯбоҳ ҳастам ва аз ҳама зебоӣ!
  Ва боз пои луч гирифта, атои маргро мепартояд! Ин дар ҳақиқат духтарест, ки ба шумо лозим аст.
  Ва он гоҳ Светлана девона мешавад! Ва вай ҳамаро пароканда мекунад ва месӯзонад, гӯё шайтонҳо аз тамоми ҷаҳаннам ба даруни ӯ омадаанд.
  Бале, духтарони ин чо, албатта, чунон дандонхои луч доранд, ки хар як чогаро бе ягон мушкил канда метавонанд.
  Ва агар лозим бошад, пас ним сар!
  Наташа ба душман тир холй карда, гурриш мекунад:
  - Ман чунон ҷанговари сахтгирам, ки ҳатто барзагов ҳам маро поймол намекунад! Сарашро мешиканам!
  Зоя дилпурона тасдик кард:
  - Ман ҳам шохҳоро мешиканам!
  Ва пои урёни духтар граната мепартояд. Ва ду танки фашистй ба хам бархурд.
  Ва он гоҳ Аврора шуморо мезанад. Ва ӯ инчунин бо пои луч як чизи кушандаро оғоз хоҳад кард.
  Ва наъра мекунад:
  - Шаъну шараф ба Сталин, доно шавад!
  Аврора дар ҳақиқат бад аст. Дар ду фронт мубориза бурдан чй гуна аст? Баъд аз ҳама, ин дар асл маънои худкушӣ дорад.
  Ва чаро Сталин Русияро ба ин оварда расонд?
  Духтар боз бо ангуштони бараҳнааш атои қотили маргро оғоз мекунад ва фиғон мекунад:
  - Шаъну шараф ба рохбари нав!
  Бале, дуруст аст! Сталин хатто пешонии паст дорад. Ва ин нишонаи паст будани интеллект аст.
  Светлана худро паррондааст. Ва бо пои луч граната мепартояд. Рақибонро пароканда мекунад. Онҳоро несту нобуд карда, фарёд мезанад:
  - Шаъну шараф ба худоёни рус!
  Ва боз пошнаи луч чизи хеле харобиоварро мепартояд.
  Духтарони ин ҷо чунон калибр доранд, ки краутҳо онҳоро намегиранд.
  Чор духтар як қувваи бузурганд. Ва муҳимтар аз ҳама, онҳо танҳо panties мепӯшанд.
  Ва ин ба онҳо қобилияти бузурги мубориза мебахшад.
  Наташа тир холй мекунад. Чанговарони африкой, хатто хиндухо ва арабхо хам мисли тарма харакат мекунанд.
  Немисхо онхоро хамчун хуроки туп истифода мебаранд. Истифодаи он дар набардҳо бе ягон раҳм ва пушаймон. Ва албатта, онҳо онро бо рақамҳо мегиранд.
  Сухуми аллакай аз замин бурида шудааст. Ва ин хеле бад аст. Дере нагузашта мо аз лавозимоти чангй тамом мешавем ва бояд акиб шавем.
  Аммо то ҳол духтарон таслим шудан намехоҳанд. Онхо галабаро орзу мекунанд. Гарчанде ки куввахо нобаробаранд. Ва Москваро ихота кардаанд.
  Ин Наташаро ба ташвиш меорад. Вай бо пои луч граната мепартояд. Душманонро мешиканад ва месарояд:
  - Агар пойтахт бошад!
  Зоя бо пои луч бастаи таркандаро хам партофт ва хичиррос зад:
  - Дарьёи рус хушк намешавад!
  Ва вай душманро бо тамоми таппончаҳо, як аслиҳаи бебозгашти худсохт бо ваҳшиёна зад.
  Ва чанд танкро нобуд кард...
  Аммо самолётхои хучумкунанда аз боло пахш карданй мешаванд.
  Пас чӣ мешавад, агар онҳо реактив бошанд?
  "Аврора" ракетаи худро парронд. Мошини немисиро пахш кард. Вайро афтод.
  Пас аз он ҳайвони сурхрӯй хитоб кард:
  - Коммунизми бе сархад!
  Баъд Светлана оташ задан гирифт. Ва ҷангиёни сиёҳпӯстро даравид. Ва баъд лимуро мисли пои луч мепартояд.
  Ва наъра мекунад:
  - Шаъну шараф ба худоёни нав!
  Наташа ба суи душман тир холй карда, чир-чир кард:
  - Ба худоёни рус!
  Ва аз партофти пои урёнаш ҳавопаймо таркиш мекунад.
  Инҳо духтарони Терминатор мебошанд. Агар онҳо ҷанг кунанд, ҳеҷ кас онҳоро идора карда наметавонад.
  Зоя хам ба суи душман чизе мепартояд, ки хар як кувваро мекушад. Ва чизе, ки душманро нобуд мекунад. Ва ҷанговар дандонҳояшро нишон дода, хиҷил мекунад:
  - Самолётхо ба тобут!
  Ва ангуштони урён боз атои маргро мепартоянд.
  Ва он гох Аврора ба суи душман лиму мепартояд. Ӯ онро гирифта, ғуррон мекунад:
  - Оянда азони мост!
  Светлана дандонҳояшро нишон дода гуфт:
  - Барои коммунизм ва комьёбихои нав!
  Ва боз бо пои луч граната партофт. Ва ӯ ҳамаро мекушад. Хуб, агар на ҳама, пас баъзеҳо бешубҳа.
  Фашистон даст ба кӯза дароз карданд. Ва ин мушкили онҳост. Дар ин чо тупу автомати худгард "Ягдтигер"-ро дидан мумкин аст. Мошини кӯҳнашуда, вале хеле марговар. Ба назди вай писарбачаи пионерй хазида меояд. Ва ӯ мина мезанад.
  Ва таппончаи худгард ночиз метаркид.
  Писарак забонашро берун карда месарояд:
  - Ба Ватан менушем, ба Сталин!
  Биёед бинӯшем ва боз рехт!
  Мо, пешравон Гитлерро мекушем!
  Фашистон онро ба даст меоранд. Гарчанде барои Армияи Сурх душвор бошад хам. Шаҳри Грознийро фашистон ихота кардаанд, аммо онҳо то ҳол дар он ҷо меҷанганд. Духтарон низ дар ин ҷо беҳтаринанд.
  Дар ин чо Тамара мубориза мебарад. Вай дар тан либоси оббозӣ ва пойлуч аст. Ва ҳаво гарм аст ва духтарча бо ин роҳ чусту чолоктар аст. Зебоӣ оташ мезанад. Бо пои урёнаш ба суи фашистон бастахои тарканда партоб мекунад ва месарояд:
  - Гитлер ба зудӣ дар тобути худ мехҳо хоҳад гирифт,
  Он мисли тортанак дар оташ месузад...
  Девҳо шуморо дар ҷаҳони зеризаминӣ азоб медиҳанд -
  Онон, ки шайтонро мепарастиданд!
  Ва боз лимӯи хеле марговар аз пошнаи урёни зебо парида, фашистонро торумор мекунад.
  Мария бо ханда мегӯяд:
  - Гранатаҳо мекушанд!
  Ва Тамараро ба китф мезанад. Ду духтар мечангиданд ва дар боло Байраки Сурх, ки аз тири тир холй шудааст.
  Духтарон пойлуч ва кариб бе сару либосанд, вале нияти таслими шахри Советиро надоранд.
  Мария суруди шух месарояд. Ва дар айни замон вай берахмона ва одамкушона тир холй кард;
   Бисёр бузургоне ҳастанд,
  ки корашон асрҳо зинда аст,
  номҳои бузурге ҳастанд,
  ки ҷовидона ном мебаранд.
  
  Кахрамонони афсонавй бисьёранд,
  ки оханги хамосхоро нигох доштаанд,
  вале аз хамаи кахрамонхо соддатарин
  ва барои хамаи мо азизтарин як аст.
  
  Айёми бачагии худро дар байни куххо гузаронда,
  парвози паррандахоро тамошо карда,
  аз кухсор
  зебоии болхои укобро мерос гирифтааст.
  
  Номи у, раъду барк,
  дар укьёнус пахн карда,
  ба пролетархои хамаи мамлакатхо
  
  наздик ва шинос гардид .
  Дар сарзамини Чин,
  Азизи дилхо,
  Ин ном
  Фанзам - сулху амонй, охир - ба дарьёхо.
  
  Сталин байраки бахту саодат,
  субхи инсоният аст!
  Бигузор Сталини махбуб
  солхои дуру дароз зинда бод!
  Духтарон хуб месароянд. Вероника ва Виктория ба Мария ва Тамара ҳамроҳ шуданд.
  Ҳама чор зебоӣ иҳота кардаанд, аммо онҳо чӣ гуна ҷанг мекунанд.
  Дар ин чо Мария бо пои луч граната мепартояд ва самолёти хучуми немисхоро зада галтонад. Ва зебоӣ чир-чир мекунад:
  - Шаъну шараф ба партияи мо!
  Вероника инчунин бо пои луч тӯҳфаи маргро мефиристад ва HE-162 зада мешавад. Ва ҷанговар наъра мезанад:
  - Шӯҳрат аз ҷалол болотар аст!
  . БОБИ Љ 6
  Виктория, ба рақибон ва тирандозӣ, табассум мекунад:
  - Барои фазой ояндаи коммунизм!
  Ва чор зебоманзар, ки «ариб бараҳнаву пойлуч хандиданд.
  Онҳо чунин духтарони уқобдори дараҷаи олӣ мебошанд.
  Мирабела ва Анастасия дар осмон меҷанганд. Ва онхо хам майнаи фашистонро мешуянд.
  Мирабела бо табассум твиттер мекунад:
  Дар дунё ҳамааш хуб мешавад
  Ватани худро бо дилу чон дуст доред!
  Ва боз бо ангуштони бараҳнааш аз тирезаи кушода лиму мепартофт. Ва вай дар бораи фашистон ғамхорӣ хоҳад кард. Боз як мошини зерборон афтод.
  Ин ҳиллаест - шумо бояд онро ҳамин тавр занед.
  Анастасия бо ханда мегӯяд:
  - Ленин шуморо таъриф мекард!
  Мирабела бо як таркиш чанд мошини немисиро зада галтонда, гуфт:
  - Сталин хам, бешубха!
  Анастасия се самолёти фашистиро бурида, тасдик кард:
  - Бе шубҳа!
  Духтарон хеле хубанд. Ва муҳимтар аз ҳама зебо. Онҳо гармӣ ва дар айни замон ҳисоби сард доранд.
  Мирабела, самолёти дигарро зада галтонда, чунин гуфт:
  -Дар дунёи мо ҳама чиз нисбӣ аст...
  Анастасия хандид ва бо хашм ғур-ғур кард:
  - Бе фалсафаи нодаркор!
  Ва вай низ тирезаро кушод ва бо пои урён норинҷак партофт. Ин дафъа ME-262 таркид.
  Мирабела бо ишораи розй сар ҷунбонд.
  - Аъло кардед!
  Анастасия дандонҳояшро нишон дода, илова кард:
  - Ман он чи кардам, кардам!
  Ва ҳарду ҷанговар хандиданд. Ва онҳо ба ҳамдигар чашмак мезананд.
  Оре, кахрамонй таъсирбахш аст.
  Тобистони соли 1946 барои шахри сохили Волга мухорибахои шадид cap шуданд. Батальони занонаи снайпер бо сардории капитан Алена Огурцова дар харобахои кучаи Володарский мавкеи мудофиавиро ишгол кард. Дар паси харобахо духтароне, ки пулемёту милтик доштанд, бо бастахои граната баста буданд.
  Худи Алена дар бадани урёнаш куртаи холӣ, шими кӯтоҳ ва пойлуч пӯшидааст. Духтари зебо ва ҷигарбанд, бо камари қавӣ, камари борик ва мӯйи кӯтоҳи боб. Чеҳра хеле возеҳ буда, манаҳи мардона ва чашмони кабуди васеъ дорад. Мӯйҳои қаҳваранг аз хок, қафаси баланд, нигоҳи сахт. Капитан Алена зиёда аз ду сол боз мубориза мебарад ва ба чавонй нигох накарда, бисьёр чизхоро дидааст. Пойхои духтарак дар зарра ва захмхо мондаанд. Барои духтарак бо пойлуч ҳаракат кардан осонтар аст, назар ба мӯзаҳои ноҳамвор ва бесарусомон.
  Пойтахти урён хурдтарин ларзиши хокро ҳис мекунад, аз наздикии мина огоҳ мекунад ва худи замини модар тоқат мебахшад. Пойҳои духтар аз як сӯ ноҳамвор шуда, аз филизи тафсон ва ё харобаҳои тези харобаҳо наметарсанд, вале аз тарафи дигар ҳассосият ва чандирии худро аз даст надода, тавассути гурриши ҳаракати занҳо ҳушдор медиҳанд. танкхо.
  Аленкаи ширин дар даст граната дорад, ки дар дасташ бастаи таркиш баста шудааст. Шумо бояд ба суи танки пурзури немиси "Лон", ки ба кучахо пулемётхо мепошад, равед.
  Мария дар паҳлӯяш хазида мешавад. Онхо низ мисли хамаи духтарони батальон пойлуч буданд, ки ба командири худ таклид карда, ботинка пушидаанд. Пойхои чанголудааш тезу тунд мешавад, ки духтар чор по мехазад. Мӯйҳои зарди Мария чиркин ва дароз... Каме ҷингила. Худи духтар борик, лоғар ва қадбаланд аст. Уро хатто ба духтаре иштибох кардан мумкин буд, ки китфхои танг ва сари ба назар калон дорад.
  Аммо Мария аллакай бисьёр чизхоро аз cap гузарондааст. Ба вай муяссар шуд, ки аз асорати фашистон, аз шиканҷаҳои бераҳмона наҷот ёфта, аз минаҳо, ки бо ягон мӯъҷизаи нофаҳмо гурезад. Аммо ба чехраи бачагона ва нозуки у нигох карда, харгиз намефахмй, ки бо чубхои резинй ба пошнааш зада, аз баданаш чараёни электр гузарондаанд.
  Мария тир мепарад... Солдати рейхи сеюм, ки дар ин маврид араб аст, бо музааш рег ва харобахоро лагад зада, меафтад.
  Аленка як даста гранатахоро ба таги партовхо мепартояд. Акнун "Шер"-и навад тоннагй дар ин чо хазида, онро тарконданй мешавад. Чашмони кабуди духтар дар чеҳрае, ки аз зарб ва чанг торик шуда буд, мисли сапфир дурахшид.
  Таҷриба нишон медиҳад, ки танки хуб муҳофизатшуда ҳоло мавқеъро иваз мекунад. "Лион" дорои 100 мм зиреҳи паҳлӯ ва ҳатто дар кунҷ аст. Ба он 34 нафар даромада наметавонанд, танҳо Кевешки вазнин имкон дорад. Аммо кирмакҳо ҳадаф мебошанд. Муҳим он аст, ки мошинро аз ҳаракат маҳрум созем...
  Анюта аз пулемёт тир холй мекунад... Аскари миллаташ номаълум меафтад. Немисхо кисми зиёди нимкураи шаркиро забт карда, хуни ориёиро азиз медоранд ва кушунхои мустамликавиро ба чанг мепартоянд: арабхо, африкоихо, хиндухо, осиёгихои гуногун ва аврупоихо. Шумораи полякхо хам зиёд шуд - онхо аз гахвора нафрат ба Россиян большевикиро ёд гирифтаанд. Дар ин чо миллатчиёни украин, казакхои Дон, чеченхо ва тамоми Хоганати Кавказ мубориза мебаранд. Гитлер тамоми интернационалиро ба воя расонд.
  Душманони зиёде ҳастанд...
  Анюта аз оташи пулемёт мохирона гурехт. Тир пошнаи мудаввари духтаракро аз чанг сиёхшуда кариб пора мекард. Капитани зебо ҳатто аз наздикии парвози тӯҳфаи калибрӣ як тикро ҳис кард. Духтар ба худ часпида, пичиррос зад:
  "Ҳатто як тир моро боздошта наметавонад!"
  Мария чавоби оташ мезанад... Духтари дигар - Алла, бо вучуди хуроки ночизаш хеле сурх-муй, кади аз миё-на баланд ва мушакдор аст. Вай инчунин як духтари хеле зебост, ки бо камари боҳашамат, камари танг, китфҳои васеъ ва синаи баланд дорад.
  Алла танхо бо куртааш чанг мекунад, куртааш пора-пора шуда, ба хок пора-пора шудааст, дар Волга либоси нав намерасад. Худованд насиб гардонад, ки барои аскарони хасташудаи шӯравӣ боз чанд лавозимоти ҷангӣ ва андаке ғизо интиқол диҳем.
  Ҳамин тавр, Алла қариб бараҳна аст, пойҳояш харошида шудаанд, махсусан зонуҳояш. Ба кафи пои ростам порае бархӯрд ва дард мекунад ва роҳ рафтан душвор аст.
  Мӯйҳои сурх, чанголуд, қариб бараҳна Алла чеҳраи зебо, вале дар айни замон сахтгирашро печида мегардонад. Духтаре, ки тирпарронӣ мекунад, мегӯяд:
  - Худованд болои мост, Москваю Сталин!
  Ва вай фашистони ҳамлакунандаро қатъ мекунад ва базӯр вақт барои баргаштан дорад.
  Харобахо ва кучахои танг гардиши танкхои хавфноки немисхоро душвор мегардонанд. Кариб дусад тонна "Маус" тамоман гузашта наметавонад...
  Чи тавре ки Анюта интизор буд, "Шер" каме мошинро ронда, ба тудаи ахлот даромад. Таркиш ба амал омад. Киртпл дари-да, як чуфт ролики вайроншуда парвоз кард.
  Танки ярадоршуда истод ва аз бочкааш снаряд парид...
  Он дар ҷое аз дур гурриш карда, ба харобазор ғайб зад. Анюта мисли мор хирс зад:
  - Ин ҳисоби ман аст! Ҳисоб кушода шуд...
  Духтари капитан мачбур мешавад, ки боз хазида равад. Немисхо ва хамсафарони онхо бартарии техникии худро дар харобахо истифода бурда наметавонанд. Бо айби Гитлери якрав лашкари рейхи сеюм дар набардхои мавкеи дар як шахри хеле калон ва мустахкамшуда банд шуданд.
  Мария граната мепартояд. Немисҳо ё арабҳои зарбазадаро маҷбур мекунанд, ки сальто кунанд, гардиш кунанд. Дасти яке аз чанговарони гитлерй канда шудааст ва дар он соати англисй бо компас овехта шудааст.
  Мария бо табассум мегӯяд:
  - Он чизе, ки қутбнамо ба шумо нишон медиҳад, роҳи ҷаҳаннам аст!
  Ва духтараки зебое аз пошнаи чанголуд пораи сафолии часпидаро мечунбонад.
  Алла низ чангу губори синаи мустахкаму пурро мечунбонад. Пистонҳо аз лой ва хориш қариб сиёҳ шудаанд. Кӯшиш кунед, ки худро бишӯед. Боз шумо бояд худро дафн кунед, вақте ки автоматҳои Олмон оташ мезананд. Ва бар шиками худ мехазед.
  Батальони духтарон харчанд тирборон карда мешавад, мавкеи худро нигох медорад. Ва снарядхои вазнин тарки-да, аз осмон бомбахо меафтанд... Вале хеч чиз диловарии кахрамонони советиро шикаста наметавонад.
  Анюта мебинад, ки Пантера аз он ҷо хазида истодааст. Хайр, ин танк дигар он кадар дахшатнок нест.
  Шумо метавонед онро ба паҳлӯ партоед. Духтарак атса заду чанги ба дахони зеби у меафтод, туф кард. Вай дар даст норинҷак гирифт, ки бо бастаи таркиш вазн дошт. Ба шумо лозим аст, ки беэътиноӣ кунед. Аммо дар атроф ин кадар дуд аст.
  Анюта бо ангуштони бараҳна ва оринҷҳои худ дар рӯдхона нишаста, ба хазидан шурӯъ кард. Вай ба гурба шабоҳат дошт, ки мушро таъқиб мекунад. Духтар чангро аз он тобистони мудхиши соли чилу як, вакте ки Вермахт хоинона ба майдонхои пахновари СССР хучум карда буд, ба хотир овард. Оё духтар, қариб духтар, тарсид? Дар аввал ҳа, аммо баъд одат мекунед. Ва шумо аллакай таркиши доимии снарядҳоро ҳамчун садои оддӣ қабул мекунед.
  Ва акнун он хеле наздик таркид. Духтар ба шикамаш торсакӣ мезанад. Аз боло пора-порахо мисли галаи занбури вахшй парвоз мекунанд. Анюта бо лабони кафида пичиррос мезанад:
  - Ба номи адолат, Худовандо!
  Духтар ҳаракати худро суръат мебахшад ва сипас бо оғози давидан норинҷакро бо бастаи тарканда мепартояд. Тӯҳфа дар як камон парвоз мекунад. Таркиш ба амал меояд ва зиреҳи бориктари паҳлӯи Пантера роҳ медиҳад. Танки олмонӣ ба сӯхтан оғоз мекунад ва маҷмӯаи ҷангӣ таркиш мекунад.
  Анюта бо табассум пичиррос мезанад:
  - Ташаккур, эй Исои Қодири Мутлақ! Ман танҳо ба ту боварӣ дорам! Ман танҳо ба ту дуо мекунам!
  Пантера нобуд карда мешавад. Танаи дарози кандашуда дар зери харобазор гӯр шудааст. Зиреҳи фронталӣ, ки аз зиреҳи паҳлӯӣ ҷудо карда шудааст, ба кока шабоҳат дорад.
  Анюта, ки чашмонаш чун ҷуворимакка дурахшиданд, аз чангу ғубор қаҳваранганд, мегӯяд:
  - Душман хар кадар бештар дарахтони дуб дошта бошад, мудофиаи мо хамон кадар мустахкамтар аст!
  Алла дар труси сиёҳ ва бадани бараҳна, чанголуд ва қавӣ хеле ҷолиб аст. Духтар хеле доно аст. Вай метавонад бо ангуштони бараҳнааш пораҳои шишаро партояд.
  Акнун вай бо пои зе-бои худ як кабати чангу губоролуд чизи тезро партофт. Ва он рост ба гулӯи фашист зад. Аллаи зебо гуфт:
  - Ва ман як рамзи ҷинсӣ ҳастам, ва рамзи марг!
  Духтарак боз хазида, тир мезад. Анюта низ тир холй кард.
  Капитани зебо фашистро бурида, дар твиттер навишт:
  - Ҳаёт як занҷир аст ва чизҳои хурд ҳалқаанд...
  Мария оташ зада, сари Фрицро бурид ва илова кард:
  - Ба пайванд аҳамият надодан ғайриимкон аст!
  Анюта, ки боз дакик тир холй карда, хитоб кард:
  - Аммо шумо наметавонед дар бораи чизҳои хурд тамаркуз кунед ...
  Мария мисли тир холй карда илова кард:
  - Дар акси ҳол занҷир шуморо фаро мегирад!
  Духтари дигар Матрёна низ хеле зебост, ки хамрохи пионер Серёжка дар болои сим шахта тайёр кард. Харду онро тела доданд... Буги маккор ба кирми "Паланг-2" хазида даромад. Ва чй тавр ин машинаи дуру дарози немис метаркид.
  Писарбачаи малламуй Сергей хитоб кард:
  - Россиян мо, параша барои шумо!
  Ва ӯ базӯр вақт дошт, ки пошнаи сиёҳи пошхӯрдаашро аз боми афтода дур карда, дур партофт.
  Матрёна гардани писарро сила карда гуфт:
  - Шумо хеле доноед!
  Пионер ба фронт рафта, ба батальони занон дохил шуд. Писарак ҳатто хеле ихтироъкор аст. Масалан, вай барои зада галтонданн самолётхои хучуми фашистй самолётхо сохт. Вақте ки Focke-Wulfs ё TA-152 баланд мешавад, гурриши бениҳоят гӯшношунид ба гӯш мерасад.
  Немисхо бо хамовозии симфонияи Вагнер зарба мезананд. Чунин оханги муътабар.
  Матрёна бо ғазаб мегӯяд:
  - Хануз моро тарсонданй мешаванд!
  Пионерписар бо пафос месуруд:
  - Ҷанговари рус аз марг наметарсад,
  Марг зери осмони пурситора моро намебарад!
  Ӯ барои Руси муқаддас мубориза хоҳад бурд,
  Ман автомати пурқувватро бор кардам!
  Матрёна духтари «оматбаланди мушакдор, китфи васеъ ва китф®ояш зани маъмулии де®«онист. Либосхо хангоми мухорибахо пора-пора мешуданд, пойхои пуркувват барахна буданд, муйхояшон ду бофта, хеле чанголуд буд.
  Серёжка ҳамагӣ ёздаҳсола аст, аз камғизоӣ лоғар, бачаи харошидаву чиркин, танҳо шорт дар бар. Мӯйҳои табиатан сафеди писарбача сафед шуда, аз пӯсти борик, даббохта ва чиркинаш қабурғаҳояш намоёнанд. Пойҳои ман сахт шикаста буданд ва аз сӯхтаҳо, кӯфтаҳо ва бӯйҳо пӯшида буданд. Дуруст аст, ки тақдир кӯдакро аз ҷароҳатҳои вазнин ҳифз кардааст.
  Дар муқоиса бо ӯ, Матрёна калон ва фарбеҳ ба назар мерасад, гарчанде ки духтар тамоман фарбеҳ нест, балки дар устухонҳояш гӯшти пурқувват ва омӯзонидашуда дорад. Гузашта аз ин, гуруснагӣ ба ӯ тамоман таъсир намерасонд.
  Духтаре аз милтики вазнини зидди танк тир холй мекунад. Шумо наметавонед ба мошинҳои олмонӣ сар ба он ворид шавед, аммо имкони зарба задан ба роҳҳо вуҷуд дорад.
  Ва "Лев"-и пурқуввате, ки дар шасси маводи таркандаи вазнинро гирифтааст, мисли сигоркашҳои вазнин дуд ба нафаскашӣ оғоз кард.
  Серёжка истеҳзоомез месуруд:
  - Фриц бадбӯй, бе андеша дар даромадгоҳ сигор даргиронд! Вай, албатта, ба душвории калон дучор шуд!
  Матрёна, ки гусолаҳои мушакӣ ва даббохтаашро дурахш мекард, бо пойҳои бараҳна ва зебои худ рақс мекард. Духтар суруд хонд:
  - Аз икона чехраи мукаддасони рус медурахшад... Худо накунад, ки камаш хазор Краутро кушед! Ва агар касе бештар аз фашистон садо диҳад, ба ман бовар кунед, касе шуморо барои ин ҳукм намекунад!
  Баъд вай милтики зиддитанкиро аз нав бор карда, боз тир холй кард. Наклиёти немис боз сели дуд баровард.
  Батальони духтарон ба краутхо зарари калон расонд. Аммо худи у талафот дод. Як духтарак аз ним канда шуд, чеҳрааш ба чанг нигоҳ накарда, ин қадар ранга шуд.
  Кисми зиёди Сталинградро аллакай фашистон ишгол кардаанд, вале он чи ки аз шахр мондааст, таслим шудан ва таслим шудан намехохад.
  Анюта бошад, кушиш мекунад палангро рахна кунад. Як мошини пуриқтидори немис аз паҳлӯи граната бархурд, аммо таслим нашуд. Барои тирандозӣ аз туп рӯй гардонад. Духтар бояд худро дар хоку харобазор гӯяд, то ҳадяи раҳошударо мавҷи таркиш пахш накунад.
  Анюта оромона пичиррос мезанад:
  - Модар, падар, бубахш!
  Мария ба суи "Паланг" граната партофт, ки он дар пешонааш таркид. Духтар пичиррос зада:
  - Дар бораи он, ки нур дар зимистон дар бахор таълимот аст... Беистисно такрор мекунам, ки Гитлер харомхури вабо аст!
  Алла максади фашистонро шикаста, ба онхо оташи оташ пошида, гур-гур кард:
  -Дар тобут, ман ҳоло Фюрерро дидам! Ва рост ба чашми марди бечора лагад зад!
  Духтараки сурхрӯй воқеан бо ангуштони урён ба танк граната партофт. Ба бочка бархурд... Аз паи таркиш ба амал омад ва бочкаи Паланг вайрон шуд.
  Немиси тарсончак онро гирифта, акиб рафт.
  Анюта аз сӯрохи бинии худ нола кард:
  - Мо аз они ту таслим намешавад!
  Мария кироягирони Гитлерро бо тир бурида, месуруд:
  -Аммо бадкирдор шӯхӣ намекунад! Даст, по, вай ресмони русиро мепечонад! Ба худи дил дандон мерезад... Ватанро то лахта менушад!
  Анюта хандид ва аккос зад:
  - Фюрер вахшиёна фарьёд мезанад, худро зур мезанад!
  Мария аз кор баромад ва илова кард:
  - Хуб, марг пуф ва табассум мекунад!
  Акнун "Штумртигер" аз ин хам хавфноктар пайдо шуд. Вай тамоми бинохо ва бункерхоро вайрон мекунад. Зиёда аз он, вай ба мавкеъхои кушунхои советй наздик намешавад. Мошинро пулемётчиёни немис дар зери пӯшиш нигоҳ медоранд.
  Анюта мебинад, ки ба мавкеъхои Краут наздик шудан мумкин нест. Аммо дар осмон Фок-Вулфхо хастанд. Яке аз ин машинахо ба мавкеъхои советй наздиктар парвоз мекунад. Духтарон ба суи вай оташ мекушоянд.
  Алла граната мепартояд ва бо хашм мегуяд:
  - Дар марги амиқ бахшиш нест!
  Баъди ин духтарак аз автомат тир холй мекунад. Зуд бармегардад. Танки нисбатан нави олмонии "Пантера"-2 бо манораи хурд ва силуэти пасттар зуд наздик мешавад.
  Якчанд духтарон ба суи мошини немис граната мепартоянд. Вай пас аз гирифтани тӯҳфаҳо ях мекунад ва наметавонад ба ақиб баргардад.
  Алло ҳуштак кашид ва ҳуштак зад:
  - Ин як ҳамлаи нав аст! Мо даҳони ӯро пора мекунем!
  Пантера 2 гиря кард ва силоҳи пурқуввати худро тирборон кард.
  Сутуни оташ хаворо ЧУДО карда, атмосфераро якбора гарм ва электриконид.
  Алла хандид, снарядҳо аз назди духтараки нимбараҳна гузаштанд. Духтари бешарму беномус паҳлӯяшро чунбонда навишт:
  - Ва Нютон душманонашро мағлуб кард, юғи аз тахт афтид! Ӯ қонуни Нютони худро ба Фритс фармон дод!
  Сталинградро тамоман оташ фаро гирифт, вакте ки забонхои оташ гуё осмонро лесида, шарорахои бунафшаю норанчй ва аргувонй чакира мекарданд! Ва ҳар як шарора мисли арвоҳест, ки аз қалъаи ҷаҳаннам фирор мекунад.
  Анюта як чанговари немисро зада галтонда, чашмони кабудашро барканд ва месарояд:
  -Чаро нола мекунӣ, кампири беақл? Ба ман бовар кун, ин танҳо як девона барои ту гиря мекунад!
  Мария хангоми тирпарронй ба суи фашистон шиор медод:
  - Чй хуш аст, ки болои алаф хобида, ба сари краутхо задан! Ба Фюрер порча дода, аз пулемёт тир парронед!
  Духтар бениҳоят хандид ва аз шикам ба пушт ғелонда шуд. Ман велосипед бо по сохтам. Як граната парвоз кард. Фок-Вулфи парвозкунанда дар зери шикамаш пора-пора гирифт ва зуд ба баландй парвоз кард. Аз афташ пораҳои тез ӯро захмӣ кардаанд. Махлуки фашистй оташ гирифта, порахои болхои шикастаашро гум кардан гирифт.
  Анюта дид, ки Фокке чӣ гуна баландиро аз даст дода истодааст, хиҷил кард:
  - Ин семафор аст! Дар болои киштӣ табар овезон аст!
  Самолёти немис таркида, ба тамоми гушаю канорхои дурдасти осмон партовхо пошида шуд. Ва аскари фашистй ба кучо рафт? Навбати охиринамро кардам. Чалодон ба харобазор рафт, на лётчик!
  Мария чангро пароканда карда, атса зад ва гуфт:
  - Будан ё набудан? Ин савол нест!
  Алла боз як пораи шишаро бо пои худ партофт, ки он ба чашми Фриц бархурд ва аз пушти сар баромад:
  - Ман армиям танкист! Ва ба шумо табобат лозим аст!
  Немисхо ва хамрохони онхо гранатахо партофта, пеш рафтанй мешуданд. Ин гуна найрангхо ба мукобили духтарон кор намебаромад. Ҳамин тавр, Серёжка катапультро ҷойгир кард ва дар ҷавоб ба душман чӣ гуна зарба зад.
  Пионерписар наъра зад:
  - Бобои Барфӣ даҳони Гитлерро пора мекунад!
  Заряди катапульт, ки издихоми фашистонро сурох карда, боиси он гардид, ки онхо аз хам чудо шуда, дар айни замон дар хаво гардиш кунанд. Фрицхо афтода, ба хароба-хои деворхо торумор карда шуданд.
  Танки "Тигер-2" мувозинатро гум карда, ба "Лон" бархурд. Э, Лева, номи пурҷалоли шумо куҷост?
  Анюта табассум карда чавоб дод:
  - Хуб, Серёжка бузург аст!
  Писарак хашмгинона аккос кард:
  - Пионер хамеша тайёр аст!
  Капитан духтар боз мехкӯб кардан гирифт. Ва Матрёна пои танги Серёжкаро сила кард, ин чӣ қадар душвор аст! Тааҷҷубовар нест, ки писарбача аз байни оташ давидан наметарсад.
  Мария нидо карда гуфт:
  - Ҷавонӣ хуб аст - пирӣ бад аст!
  Алла, ин сурхсарӯси хушҳол розӣ шуд:
  - Аз пирй дида бадтар чизе нест! Ин дар ҳақиқат нафратовартарин ҳолати ҳама аст!
  Ва духтарак як ҷаҳиш кард. Лаҳзае модаркалонҳои нафратангезро тасаввур кард. Не, шумо кампирро бо духтар муқоиса карда наметавонед. Ва дар бадани нозук чӣ гуна зебоӣ вуҷуд дорад.
  Худо онро гирифта суруд хонд:
  - Сол ба сол чун корвон равон мешавад,
  Пиразан дар миномет хна мерезад...
  Ва дар бораи пайкараи боризи ман чӣ гуфтан мумкин аст?
  Ман намефаҳмам, ки чӣ тавр ҷавонии ман нопадид шуд!
  Анюта чашмонашро парешон карда, немисро бо зарба ба қафо афтид ва гуфт:
  - Не! Бо вуҷуди ин, дар ҷанг чунин ҷаззоб вуҷуд дорад - то абад ҷавон мондан! Ҳамеша маст!
  Матрёна ба катапульта заряди нав гузошт. Ин чизе монанди миномет хуб аст. Духтар пичиррос зада:
  - Нагузаред, вале гузаред!
  Серёжка бо пои борик, вале чусту чолокаш парешонда, аккос зад:
  - Чеҳраи Фритсам!
  Ва граната бо хамрохии таркиш бо суръати тамом ба мавкеъхои фашистй парвоз кард.
  Оре, Сталинград ба онхо дода нашудааст. Аз охири моҳи июн ин ҳамла се моҳ боз идома дорад, аммо шаҳрро тасарруф накардаанд. Фашистон дар дигар сохахои фронт муваффакият ба даст оварданд, вале дар ин не.
  Анюта аз таппонча тир холй карда, гуррос зад:
  - Хама чиз имконнопазир аст, имконпазир мешавад... Коинотро хеле мураккаб кардан лозим нест!
  Ва он ба баки гази мотоцикл бархурд. Мошин таркид ва гирдоби оташин манзараи дуддоро равшан кард. Ва немисро панчаи оташин пора кард.
  Духтарак капитан дод зад:
  - Ман куштани бадро дӯст медорам! Ва ин беҳтарин неъмат аст!
  Мария ба немисхо оташи оташ зада, хитоб кард:
  - Биё кирмак бозӣ мекунем!
  Алла, дурусттараш оташ кушод. Якчанд сиёхпустон дар болои харобахои найза хобида буданд:
  - Душманро кушед! - пичиррос зад духтар.
  Мария шӯхӣ месуруд:
  - Гитлерро бо лаб, Майнштейнро бо лак ранг карда, туро ба асорати малика мекашам, саги вафодорат туро газад!
  Анюта, тир холй карда, пичиррос зада:
  - Биё, ин бегох худро ба дор овехем, Адольф... Бас, ки фиреб надихй! Биё, бегохй, мисли гир-фоль парвоз кун - то ки фашистонро сахт зада тавон!
  Мария дар ғазаб кулоҳро аз сари сарбози тундбод афтонда гуфт:
  - Мо метавонем! Ва мо хоҳем кард!
  Духтарони батальони ба номи Ленин пешравии кушунхои хоричиро боздоштанд. Фриц ба пеш ҳаракат карда, айнан фазоро бо ҷасадҳо пур кард. Танки "Лон", ки ба он умед баста буд, низ кумак накард. Дар ин ҷо як модификацияи мошин бо тупи 150 мм аст.
  Алла сангеро, ки ба пистони урёнаш часпида буд, мезанад. Духтар чунин синаҳои зебо ва пур дорад. Духтар бо пои худ граната мепартояд. Пой аз даст пурқувваттар аст ва партофт дуртар меравад.
  "Шер" дар трек фосила гирифт ва бозистод. Тир аз даҳони пурқувваташ. Суқут ва фурӯпошӣ.
  Алло туф карда мегуяд:
  - Ҷанговари рус аз дард нола намекунад!
  Ва боз духтарак тир мезанад. Ва ӯ ин корро хеле дақиқ мекунад. Фашист, ки аз манора хам шуда, ба акиб меафтад.
  Духтари сурхмуйсафеде, ки қариб урён аст, мегӯяд:
  - Беҳуда аст, ки душман бовар дорад, ки вай русҳоро шикастааст! Касе, ки далер бошад, дар чанг хучум мекунад, душманонамонро сахт мезанем!
  Ва Алла мушакҳои шикамашро, ки хеле муайян кардааст, меғелонад.
  Оҳ, духтарон чӣ қадар зебоанд! Ман аслан намехоҳам, ки ҳеҷ яке аз онҳо бимиранд.
  Екатерина давида рафт... Духтари хеле зебое, ки муйхои сафедпуш дошт. Вай ба гунае муяссар мешавад, ки онҳоро бо ягон дору пошад, то ифлос нашаванд.
  Духтарак хеле зебост, бо симои Зуҳра, танҳо бештар оҳанг ва кандакорӣ дорад. Вай танҳо бюстгалтер ва шим мепӯшад. Ҳама чизи дигар аллакай канда шудааст. Аммо пойҳо чӣ қадар зебост! Ин духтар не, балки мӯҳри камолот, тоҷи зебоист.
  Вай ба таври махсус харакат мекунад, мисли мург. Ва пойҳои урён танҳо мепаранд ва пошнаҳо ба таври ҳайратангез тоза мемонанд. Кэтрин тир холй мекунад ва фашист дар сари синааш захм пайдо мекунад.
  Духтар мегуяд:
  - Садокат ба Ватан сухани олист!
  Алла бо ханда гуфт:
  - Бюстгалтерчаатро бардор ва мисли ман дар даруни шимат бимон!
  Кэтрин сарашро манфӣ ҷунбонд:
  - Ин мувофиқ нест!
  Алла паҳлӯяшро ҷунбонда, дуруст тир холӣ кард ва суруд хонд:
  - Хамин тавр комсомолецхо гайриоддй шудаанд! Бо сина бараҳна сайру гашт кардан хеле зишт аст!
  Кэтрин хандид ва гуфт:
  - Краутхоро ба зебоии мо нигариста, шод мегардонед!
  Алла катъиян чавоб дод:
  - Зебоии мо марговар аст!
  Катя хандид ва ба суи ТА-200 тир холй кард. Мошини фашистон оташ гирифт. Ва малламуй зебо хитоб кард:
  - Марг ба бадӣ!
  Алла хандид:
  - Ва зиндагӣ хуб аст!
  Кэтрин чун дид, ки немис афтода истодааст, гиря кард:
  - Ин арзиши олӣ аст! Фашистон, фикр накунед, ки шумо галаба кардаед!
  Чӣ гуна Худо месарояд:
  - Ғалаба интизор аст! Галаба интизор аст... Касоне, ки занчирро шикастан мехоханд! Ғалаба интизор аст! Ғалаба интизор аст! Мо бар зидди фашистон галаба карда метавонем!
  Духтари зебо ва синаи урёнаш меларзад. Ин хуб аст, ки бо танаи бараҳна дар гармӣ, ки аз ҷониби оташ пурзӯр мешавад.
  Анюта акнун хеле катъитар менамуд. Вай аз автомат ба суи Краутхо тир холй карда, аккос зад:
  - Ман туро акстат мекунам!
  Ва дар хакикат фашистон тухфахои марговар ва тобутхо гирифтанд! Ва духтар ба онҳо ин идеяро нишон дод, биёед ангуштони луч созем. Ва чун булбули горатгар хуштак зад. Ва ба воситаи ангуштони узвҳои поён.
  Духтари капитан хеле доно аст. Ва дурахшон. Ва на тамоман бераҳм. Вай низ баъзан ба аскарони душман, ки шояд фарзандоне дошта бошанд, барои падарони куштаашон гиря мекунанд, дилашон мехурад.
  Анюта бошад, ин гуна фикрхоро аз худ дур мекунад, вайро ба гиря меорад. Аммо на русхо ба назди немисхо барои горат кардан ва куштан омада буданд. Не, инҳо немисҳо ҳастанд ва як гурӯҳи хашмгинонаи хориҷиён аз тамоми ҷаҳон ба фазои Русия ворид шуданд.
  Анюта аз худ гузашта, ба суи Фриц, ки оромона ба мавкеъхои русхо наздик шудан мехост, тир холй кард... Чашм ва майнааш, ки аз тир канда шуда буд, берун баромад.
  Духтари капитан табассум кард ва бомахорат гуфт:
  - Чашм ба чашм, сар ба сар!
  Анюта аник тир холй карда, мотоциклро бо аробача бархурд. Мошин канда шуд ва пулемёт чанд маротиба парида, чаппа шуд. Баъд музааш ба харобазор сурох шуд.
  Духтар таги урёну чанголудашро ба харобазор молид. Ва вай боз ҳадаф гирифт. Чеҳраи шодмону ҷавони ӯ қаноатмандона хандид. Духтар суруд хонд:
  "Не, - гуфтем мо ба фашистон, халки мо токат намекунад, ки нони хушбуи русро "брод!" меноманд.
  Мария як зарбаи хеле дақиқ кард, ки Фок-Вулфро оташ гирифт ва чир-чир кард:
  Барои харом, албатта, интихоб равшан аст,
  Вай тайёр аст, ки барои доллар ба Русия хиёнат кунад...
  Аммо марди рус хеле аҷиб аст -
  Ман тайёрам, ки чони худро барои Ватан фидо кунам!
  Духтар сальто кард ва ба фашистон куки нишон дод ва чарх зад ва тир ба зебой нарасид.
  Алла пайдо шуд, ин зебои қариб урён ва мисли иблис чиркин буда, якбора бо ду пояш граната партофт. Ва вай тафтиш кард:
  - Он чизе ки ман дорам ... Ба Фриц дар канори тез!
  Матрёна Алларо ислоҳ кард:
  - Тунд, ба тараф, на ба тарафи тез!
  Духтар хандид ва синаи тарбузашро ҷунбонд ва бо истифода аз граната бо бастаи таркиш норинҷак партоб кард. "Паланг" дар бочка зад ва ин асари каҷ-каҷи санъат гурехт.
  Баъд аз он махлуқи Гитлер ақибнишинӣ кард. Вай мисли сангпушт, ки дар оташ гирифта шудааст, ба хазидан шурӯъ кард.
  Анюта шодона чашмак зада суруд мегуфт:
  - Ва паланг ба ақиб меравад ва немисҳо пинҳон мешаванд!
  Батальони духтарон дар зери хучуми хавой ва тупхои вазнин маневр мекард. Баъд ракетахо бархурда, шикаста, куххои гарм ба осмон баланд шуданд. Ва сангҳо оташ гирифтанд. Хушбахтона, ҳеҷ кадоме аз духтарон намурданд, аммо мардон ба дунёи дигар рафтанд - онҳо ин қадар пушаймон нестанд! Ва ҷонҳо парвоз мекунанд - баъзе ба биҳишт ва дигарон ба дӯзах! Дар он ҷое, ки иблисҳо бо чӯбдаст аллакай интизори онҳое ҳастанд, ки ба Исо имон намеоварданд.
  Алла, ки чолибтарин чанговарон аст, ба газаб меояд: фашистон бо "Штурмтигер"-и худ ба мавкеъхои кушунхои советй оташ зада, чанговарони сурхро кушта метавонанд?
  . БОБИ Љ 7
  Ва духтарак бо пои урёнаш норинҷакро ба даст гирифт ва дар як қатор чархболҳо чарх зад. Ва он торафт тезтар чарх мезад. Ва он гох вай бо тамоми кувва тухфаи маргро ба зарфи васеи "Штурмтигер" партофт. Пойхои урёну даббохтаи зебоманзар дурахшиданд ва граната ба бочкаи васеъ парид. Ва мошини пуриқтидор аввал пахш шуд ва баъд таркид. Ду "Паланги шоҳона", ки дар паҳлӯҳои "Штурмтигер" меистоданд, ба самтҳои гуногун парешон шуданд. Роллерҳо аз онҳо канда шуданд ва онҳо афтода, мисли гарданбанди шикастаи малика парвоз мекарданд.
  Мавҷи таркиш Алларо ба боло партофт, духтар чаппа парид. Ва вай чаппа шуда, ларзонда шуд ва партофта шуд. Аммо зебоӣ ҳанӯз ба замин афтод, харобаҳои тез ва сангҳои шағал дар кафи бараҳнааш кофта буданд. Духтар дард мекард ва хатто аз байни пои каллазааш нуги тез сурох шуд.
  Аммо Алла қувват ёфт, ки бархезад ва дод зад:
  - Шумо фашистон хокистар мешавед!
  Анюта ва духтарони дигарро мавчи таркиш ба по хезонданд ва хатто андаке пахш карданд. Аммо аз чанговарони зебо ягонтое на-мурд. Духтарон бо тундбод ва оташи ҳадафмандона рӯ ба рӯ шуданд. пахш кардани фашистони чахида ва дигар хашароти тачовузкор, ки СССР-ро ихота кардаанд.
  Мария бо шавку хаваси калон месуруд:
  - Ва вакте ки карнайи худованд моро ба чанг мезанад, мо хамрохи комсомол дуст мешавем! Ва бо иродаи Яҳува ман дар даъвати осмонӣ хоҳам буд!
  Алла, ки чанги таги хунолуди шикастаашро афшонда, месуруд:
  - Ленин, партия, комсомол! Мо Фюрерро ба девонахона мефиристем!
  Духтарон гушношунидона хандиданд ва Серёжка бо изтироб ва нороҳатӣ гуфт:
  - Ва катапульти ман он қадар дақиқ нест - мисли ин пойҳои бараҳна ва мустаҳками Алло!
  Матрёна мушакхои дасташро хам карда гуфт:
  - Ин хуб аст! Шумо чизи дигаре хоҳед ёфт. Чизи сардтар!
  Витчакова аз хатти фронт баргашта, ба Владивосток занги таъчилй гирифт. Ҷопониҳо бо талафоти калон ва қариб ки Хабаровскро ихота карда буданд (бо ин шаҳр ба воситаи дарёи Амур нигоҳ дошта мешуд) японҳо аскарони худро барои аз нав ҷамъ кардан ва пурра кардан боздоштанд. Ҳадди ақал сад миллион Ҷопон бо ҳафтод миллиони дигар Манчурия ва Таиланд метавонанд аскарони пиёдагардиро ба таври фаровон интиқол диҳанд. Ба маънои муайян, мубориза бурдан бо СССР назар ба ИМА осонтар аст, зеро ҷанг бо охирин киштиҳои гаронбаҳои зиёдеро талаб мекунад ва ба ҳеҷ ваҷҳ ҳавопаймоҳои арзон. Аммо аскарони пиёдагардро бо милтикхои сабук ва арзон ва пулемётхои аз Шмейстер нусхабардорйшуда ба микдори зиёд таъмин кардан мумкин аст! Ҳар як писари ҷопонӣ аз синни ҳафтсолагӣ чӣ гуна ҷамъ кардан ва ҷудо кардани пулемётро медонад! Аммо албатта барои интиқоли нерӯҳо аз ҷазира ба қитъа вақт лозим аст. Ва «увва®ои иловагї гирифта, боз ба «аламрави Шѓравї ворид шавед!
  Витчерова зангро кабул карда, умедвор буд, ки дар охир чанговари навро кабул мекунад ва дар осмон чанг мекунад. Духтарро бо "Эмка" ба Владивосток оварданд. Лётчик худро хамчун терминатор хис мекард. Хамсафараш пирамарди муйсафед шуд, ки ба синну солаш нигох накарда, танхо рахи сержант дошт.
  Ӯ бо ифтихор гуфт:
  - Эй ҷавонон! Оё медонӣ, ки ман дар замони подшоҳӣ бо японҳо ҷанг карда будам!
  Witcher бо шубҳа пурсид:
  - Дар ҳақиқат? Ё шояд шумо низ салиб гирифтаед?
  Бобо риши сафедашро чунбонда қасам хӯрд:
  - Хач нест, медаль нест! Ҳамин тавр, ӯ як солу се моҳ ҳамчун аскари қаторӣ ҷанг кард! Ба фикри шумо, ҳама метавонанд унвону медал гиранд? Хусусан дар замони подшох, вакте ки аскарони каторй чандон маъкул набуданд!
  Witcher розӣ шуд:
  - Бале, дар замони подшох нобаробарии синфй буд! Аммо ин вақтҳо гуногунанд. Воқеан, ба шумо японҳо чӣ гуна маъқул аст! Дар назар дорам, оё душман қавӣ буд?
  Мӯйсафед дандонҳои оҳанинашро пошида, ҷавоб дод:
  - Заиф не, гарчанде ки агар фармондеҳии мо оқилтар мебуд, Порт-Артур ва Манчурияро намедоданд! Онҳо ин қадар душмани қавӣ нестанд.
  Эмка охиста харакат мекард, рох аз бомбаю артиллерия вайрон шуд. Мо метавонем сӯҳбат кунем.
  Witcher каме оромтар пурсид:
  -Оё мо қавитар будем?
  Мӯйсафед бо ҷидду ҷаҳд, гӯё бозичаи шамолхӯрда бошад, як-ду бор сар ҷунбонд:
  - Ба баъзе ҷиҳатҳо, ҳа! Масалан, японхо назар ба мо бист баробар зиёд тирандозй доранд. То ба фронт фиристода шуданам хамагй дар се тирпарронй иштирок доштам. Ва он гоҳ ҳар як панҷ тир. Бо вучуди ин, дар як оташфишонй гуфта наметавонем, ки мо аз японхо бадтар будем. Ва ин дар ҳолест, ки онҳо дар либоси хакӣ буданд ва мо дар тан шинелҳои сафед будем. Табиист, ки мо баъди чанде тачрибаи харбй андухтем. Ҷопонҳо, сарфи назар аз омӯзиши тӯлонии худ, дар умури низомӣ назар ба мо қобилиятҳои камтар доранд. Аммо милтикхои онхо назар ба клуби "Мостина"-и мо хеле дакиктар мезаданд.
  Ведмакова бе ягон шарт розй шуд:
  - Ҳа, албатта! Шумо дар ин бора дуруст мегӯед! Японхо хам мисли немисхо ба таълими парма диккати калон медиханд.
  Пирамард сар ҷунбонд:
  - Баръакс! Аз он чи ки дар армияи подшохй дорем, хеле кам аст! Хуб, агар пеш аз чанги якуми чахон хам онхо ба тайёр кардани солдатхо машгул шуда, акаллан либоси харбиашонро иваз карда бошанд, пас... Армия не, балки бозии пурраи марш!
  Витчерова бе бадкирдорй кайд кард:
  - Мо пеш аз чанг ба марш дар парадхо низ диккати калон медодем! Зоҳиран, оқил аз хатои дигарон ибрат мегирад, нодон аз хатои худаш меомӯзад, кй тамоман намеомӯзад, кӣ?
  Бобо қайд кард:
  - Омӯзиш кори фоидаовар аст! Аммо бо таъминот, мо умуман монеаи пурра доштем. На силоҳ, на патрон! Онхо зуд-зуд гурусна мемонданд, солдатхо бемор буданд - дору набуд! Аз домана ва дигар чизҳои зишт назар ба тирҳои Ҷопон бештар одамон мурданд. Ин чунин ҷанги бад буд. Куропаткин ахмак аст! На манёври паҳлуӣ, на камуфляж, одамонро бевосита дар зери пулемётҳо ба окопҳо мепартофт. Моро хамчун хуроки туп истифода мебурданд. Хамааш хеле бад, бо маглубият анчом ёфт. Чи хеле ки мегуянд, базур пои худро кашола кардам. Ростӣ, ман метавонам аз он фахр кунам, ки аз асорат халос шудам! Мисли захмҳо!
  Духтарак кунчковона пурсид:
  - Ва худи японҳо беҳтар ё бадтар шудаанд! Аз чихати хислатхои чанговараш.
  Муйсафед аввал сигарети печондаро даргиронда, танхо баъд чавоб дод:
  - Ба ин объектив бахо додан душвор аст. Армияхо дигар шуданд, танкхо, самолётхо, автоматхо пайдо шуданд. Дар бобати пешравй киштихо ин кадар тагьир наёфтаанд ва тупхо. Аммо беақлии фармондеҳ ҳамоно боқӣ монд, пас ҳамла ба Владивостокро барҳам диҳед!
  Ҷодугар чашмони сабзашро дурахшид:
  - Инро бахонае нест!
  Пирамард розӣ шуд:
  - Ва ин наметавонад бошад! Охир, онхо медонистанд, ки душман як найранги ифлос тайёр мекунад ва ба ин вокуниш нишон додан нест! Гӯё ки маро муқаррар карда бошанд. Аммо сулхнома бо Пиндосхо далели равшани он аст, ки зарбаи сахт дар пеш аст.
  Witcher хандид:
  - Бо Пиндос?
  Бобо тасдиқ кард:
  - Бале, ҳоло Амрико ва Бритониёро ҳамин тавр меноманд! Ин ном аз калимаи "дуздӣ" гирифта шудааст, яъне дуздидан. Ва инҳо давлатҳои паразитӣ, давлатҳои дузде ҳастанд, ки хуни афроди аблаҳтару заифтарро мемаканд!
  Пилот сари сурхашро ҷунбонд:
  - Ман дар ин ҷо розӣ!
  Пирамард исрор кард:
  - Розй, ки фармони мо ахмак ва хатто хоин аст! Ин аст, ки флоти мо аз Пиндос бедтартар ташкил карда шавад!
  Witcher эътироз кард:
  "Шояд онҳо фикр намекарданд, ки Ҷопон ин қадар зуд зарба мезанад." Умуман, Шарки Дур макони истирохат буд ва дар ин чо тарсончакону танбалхо маскан гирифтанд. Охир, дар армия мисли коргару колхозчй дар акибгох сахт мехнат кардан шарт нест, балки рациони хуб ва маош мегирй. Аз тарафи дигар, шумо ҳангоми хидмат дар Шарқи Дур ҷони худро дар хатар намегузоред. Оре, бихишти танбалону тарсончакон.
  Пирамард эътироз кард:
  "Сарбозон ва афсарон он қадар бад ҷанг намекунанд." Ана Хабаровск, онҳо то ҳол таслим нашудаанд.
  Witcher розӣ шуд:
  - Ҷанговари рус, ҷанговари махсус! Аммо чунон ки Брусилов гуфта буд: солдатхои мо аъло, офицерони мо хуб, генералхои мо миёна, подшох тамоман бад!
  Бобо норозиёна гиря кард:
  - Агар командири мо Куропаткин не, балки Брусилов мебуд: мо галаба мекардем! Афсӯс, аз болои он навишта шудааст! Бояд гуфт, ки дар замони подшоҳ генералҳои рус хурдтар шуданд: дар зери Суворов як галактикаи тамоми фармондеҳони барҷаста вуҷуд дошт! Аммо, Сталин гурҷӣ аст ва чунон ки мегӯянд, гурҷӣ...
  Бобо сухани Витчерро бурид:
  - Аз ин гуна суханхо эхтиёт бошед! Пас шумо метавонед ба шӯъбаи махсус дохил шавед! Аммо, барои ман Сталин ҳеҷ гоҳ нобиға нест! Ва, масалан, дар мохи феврали соли чорй хатти аз даст додашуда инро тасдик мекунад! Дар омади гап, ман шунидам, ки 1 Май дар Москва куввахои мудофиаи зидди хавоии советй бе-чора шуда, бисьёр хазорхо гражданинхои советй халок шуданд!
  Пирамард қайд кард:
  - Ташаккур ба ШМА ва Англия! Онхо ба Вермахт самолётхои нав доданд! Гузашта аз ин, ман шунидам, ки диверсияи оммавӣ сурат гирифтааст, ки қутосҳо дар ҳаво пароканда шудаанд! Гузашта аз ин, ин як Yaks-и нав аст!
  Witcher сарашро ҷунбонд:
  - Ман дар ин бора шунидам! Дар ҳақиқат шарманда! Аммо умедворам, ки гунаҳкорон муҷозот мешаванд ва мушкил ислоҳ мешавад!
  Бобо сар ҷунбонда, баъд ногаҳон гуфт:
  - Мушкилоти асосй дар сари мост! Як навъ тафаккури советй! Кушиши ба дандон, ба гуломи оддй табдил додани одам!
  Witcher баҳс накард. Вай хомуш шуда, ба берун ба тиреза нигарист. Холо хавфи маглубияти СССР хеле равшантар гардид. Маълум шуд, ки ҳатто Маскав аз ҳамлаҳои ҳавоӣ эмин нест. Ҳадди ақал он барои муқобила бо ҳамлаи азими ҳавоӣ муҳофизати кофӣ надорад!
  Хайр, чанг ба мархалаи андаке дигар мегузарад... Ростй, дар мухорибахои Сталинград хам немисхо бартарии хавой доштанд, вале ин галабаи дилхох наовард! Бо вуҷуди ин, краутҳо бартарӣ доштанд, ки он қадар зиёд набуд! Охир, самолётхои нави советй мунтазам ба фронт меомаданд! Аммо бояд гуфт, ки дарачаи тайёрии чангии лётчикхо хеле паст буд. Аксарияти навоварон на бештар аз 8 соат вақти парвоз доштанд. Ин як минуси калон аст, хусусан азбаски олмониҳо одатан то 250 соат вақт доранд! Аммо баъд аз Сталинград немисхо программаро ба 150 расонданд, вале хозир таъминоти сузишворй хеле осон шудааст. Аммо ба вучуд омадани шумораи зиёди самолётхои нав барои краутхо хам душворихо ба вучуд меоварад.
  Дар омади гап, хабар дода шуда буд, ки дар байни халабонхои бомбаандози сарнагуншуда чанд нафар шаҳрвандони Амрико асир шудаанд. Охирин тамоман тааҷҷубовар набуд! Дар Luftwaffe барои бомбаандозҳои нав пилотҳои кофӣ надоранд, бинобар ин онҳо ихтиёриён ёфтанд!
  Аҷоиб, фармондеҳии шӯравӣ ба ин чӣ ҷавоб хоҳад дод? Охир, барои расидан ба Берлин чизе нест? Дар СССР самолётхои бомбаандози стратегии дурпарвоз ба гайр аз самолётхои П-8 сохта нашудаанд. Ҳавопаймои охирин, ки суръати каме бештар аз 400 километр дар як соат буд ва соли 1936 сохта шудааст, баръало кӯҳна шудааст. Гайр аз ин, хангоми хучум ба Берлин вай бе хамрохии хавой харакат мекунад ва немисхо онро бо самолётхои худ боздошта метавонанд. Охир, онхо аллакай радархои хеле хуб доранд, ки харакати массаи парвозкунандаро ба суи Берлин кайд мекунанд. Бале, ва барои ба Германия ҳамла кардан ба миқдори кофии ин мошинҳо вақт лозим аст. Немисҳо миллати заиф нестанд ва технологияро дӯст медоранд! Эҳтимол худи онҳо миллати боинтизомтарин ва муташаккилтарин дар Аврупо ва ҳатто ҷаҳон бошанд! Танхо ва инчунин бо Японияи заиф дар фронти дуюм галаба кардан хеле душвор аст.
  Беҳтарин чизе, ки дар ин вазъият анҷом дода мешавад, кӯшиш кардан аст, ки байни иттифоқчиён ва Олмон канда шавад. Аммо ин корро чй тавр бояд кард? Берия аллакай ба ӯ дастур дода буд, ки бо истифода аз эсминеце, ки аз амрикоиҳо гирифта шудааст, кореро анҷом диҳад. Ин метавонист як иғвои хуб бошад, аммо Анна вақт надошт.
  Чунин ба назар мерасад, ки вай гунаҳкор нест - чӣ мешавад, агар ин тақдир набошад, аммо таъми ногувор то ҳол ӯро мехӯрад. Гӯё шояд як рӯз пештар меомад, ҳамааш дигар мешуд!
  Бо вуҷуди ин, ин имконнопазир нест! Аммо вай хамин ки аз Берия фармон гирифт, омад!
  Умуман, Лаврентий Палыч устоди игвогарист. Ҷопон ба бандари Перу ҳамла кард, на бе иштироки ӯ!
  Гап дар сари он аст, ки гуё тасодуфан ба дасти разведкахои Мамлакати Офтоб дар бораи накшахои ШМА дар бораи як катор зарбахои пешгирикунанда бо истифода аз авианосецхо, аз он чумла самолётхое, ки дар бандари Перу вокеъ гардидаанд!
  Гайр аз ин, америкоиён нодонанд: ондо Японияро ба чанг игво андохта, якчоя бо Англия ба додани нефть ва дигар ашьёи хом эмбарго чорй карданд, вале худашон ба чанг тайёр набуданд!
  Дар ҳақиқат, Иёлоти Муттаҳида дар соли 1941 барои ҷанг бо Ҷопон қувваҳои кофӣ надошт, махсусан дар танкҳо. Дар соли 1940 онҳо ҳамагӣ 400 танк доштанд ва маълумот дар бораи соли 1941 махфӣ аст, аммо гумон аст, ки ҳатто он вақт онҳо аз ҳазор нафар зиёд буданд! Ҳамин тавр, Амрико комилан омода набуд, ба ҷанг даромад! Хуб, Ҷопон низ чандон мусаллаҳ нест. Агар вай кариб дуюним хазор танк ва танкхои сабук дошта бошад, пас, масалан, умуман авиацияи дурпарвоз вучуд надошт!
  Пас лётчикхои диловари Сарзамини Офтоб ШМА-ро бомбаборон накарданд! Аммо онҳо танҳо девона шуданд! Ва акнун онхо карор доданд, ки аз СССР интиком гиранд, пеш аз хама ба аскарони пиёдагарди худ такья карда, орзу доранд, ки муваффакиятхои замони подшох Николаи 2-ро такрор кунанд!
  Ҷодугар дилгир шуд ва ба суруд сар кард:
  Зиндагӣ чӣ гуна душвор аст, Худовандо, афсус,
  Шумо худатон тоҷи хорро ба бар кардаед!
  Не, сарамро наканед
  Рӯзи нав барои мо мушкилот ваъда медиҳад!
    
  Орзуҳо якбора ба хок пошида,
  Кирми бераҳм бо ишқу ишқ газад!
  Ва дарду алам дар чашмони ту,
  Чӣ ҷилавгирӣ кард, касе қудрат надорад!
    
  Аммо Худоё, ту чӣ метавонӣ
  Азбаски худи ӯ ба салиби Ҷолҷото баромадааст!
  Хобҳо дар бораи хушбахтӣ дурӯғанд,
  Бевазанон наъра мекунанд ва нола мекунанд!
    
  Замин аз ҷаҳон даҳшатноктар нест,
  На«шаи  анг, хасу дар хун фаро гирифта шудааст!
  Кафки истерикии эфир,
  Дарҳол вебро бишканед!
    
  Ва агар хоҳӣ ҷони маро,
  Пас Худо маро ба ҷаҳаннам парто!
  Ман ҳоло ҳам туро дӯст медорам,
  Дар пешрафт ман ба тағирот бовар дорам!
    
  Ман бовар дорам, ки шахсе
  Қобилияти тозатар ва баландтар шудан!
  Ки азоби садсолаҳо тамом шавад,
  Мо мисли бародари бузург мешавем!
    
  Мо чӣ фармон медиҳем?
  Дар фарохи киштихои ситорахо!
  Ки лашкари диловари мо,
  Он аз Квазар қавитар хоҳад буд!
    
  Ҳаёт ҳеҷ гоҳ хомӯш нахоҳад шуд
  Ва ҳама инсон мешаванд!
  Мисли нури бепоёни сол,
  Бо синни беканор ва хушбахтӣ!
    
  Коммунизм хакикй мешавад
  Бовар кунед, ки он аз орзуи шумо беҳтар хоҳад буд!
  Пешравӣ ба пеш, боло, на поён,
  Бигзор шодӣ бошад - ғамгин нест!
  Ведмакова сурудро ба охир расонд ва "Эмка" нихоят вориди Владивосток шуд. Лётчик бо кунчковй ба шахр нигарист. Дар Владивосток шумораи харобиҳо ба таври назаррас афзоиш ёфт, баъзе биноҳо тамокукашӣ мекарданд, дар кӯчаҳо дастаҳои хомушкунӣ кор мекарданд, наврасони зиёде дар даст белу калтак ва дигар асбобҳои сӯхторхомушкунӣ буданд.
  Бобо қайд кард:
  - Дар замони подшохй чавонон хам сахт мехнат мекарданд, вале бе табассум ва шавку хавас! Гарчанде ки шумо бо шавқу ҳавас дур намешавед!
  Witcher эътироз кард:
  - Агар саноат двигатели иктисодиёт бошад, шавку хавас сузишвории дорой октани баланд аст!
  Мӯйсафед шодона сар ҷунбонд:
  -Ту хуб гап мезанӣ, духтар!
  "Эмка" дар назди бинои комендатура истод ва Ведмакова кариб аз он баромада рафт. Вай дар ҳақиқат мехост, ки ба аспи болдори худ баргардад.
  Духтар кабинетеро, ки бо даъватнома фиристода шуда буд, кӯфт. Аз паи овози хоболуд баромад:
  - Дароед!
  Witcher бо ифтихор китфҳояшро рост карда, ворид шуд. Марде дар тан либоси полковники НКВД дар курсӣ нишаст. Чунин бачаи бемӯй ва нофорам. Вай гамгинона аз лётчик пурсид:
  - Номи пурра!
  Духтар зуд ҷавоб дод:
  - Анна Петрова Ҷодугар!
  Полковник афзуд:
  -Утбаи низомӣ?
  - Майори авиация ва Кахрамони Иттифоки Советй! - бо ифтихор гуфт лётчик.
  Полковник гушаки телефонро бардошт ва мухтасар гуфт:
  - Майори Нерӯҳои Ҳавоӣ Витчер аллакай омадааст!
  Баъд ба духтарак ру овард.
  - Шумо худатонро чи тавр ҳис мекунед? Ман умедворам, ки шумо саломат ҳастед?
  Пилот дандонҳояшро бардошт:
  - Ман худамро нағз ҳис мекунам! Омода ба ҷанг мисли шер!
  Полковник сар ҷунбонд:
  - Аҷоиб! Ман фикр мекунам, ки Ҷопон онро қадр хоҳад кард!
  Садои гушношунид, гурриши ботинкахо ба гуш мерасид ва шаш нафар корманди оддии шуъбаи махсус бо хамрохии одами либоси махсус дар бар ба кабинет даромаданд. Фармуд:
  -Ба ин дузд занбанд занед!
  Witcher ошуфта шуд:
  - Ин боз чй?
  Полковник аккос зад:
  - Ва он кас! Шумо дар ҳабс ҳастед, шаҳрванд Витчер! Ва туро ба зиндон мефиристанд!
  Марде дар тан либоси махсус огох кард:
  - Ин зан чанг карданро нагз медонад! Пас эҳтиёт бошед!
  Witcher табассум кард:
  - Намояндаи органхои хифзи хукуки диловари мо намешавам! Ба Берия занг занед ва ин нофаҳмиро якбора бартараф кунед!
  Полковник бо таҳқиромез хурӯш кард:
  - Ана, боз як усули дигар парешон кардани Берия! Вайро ба зиндон фиристед ва тафтишот онро ҳал мекунад!
  Ҷодугар сар ҷунбонд:
  - Ман Қаҳрамони Иттиҳоди Шӯравӣ ҳастам ва тафтишот, албатта, онро ҳал мекунад, аммо бо Берия тезтар мешавад! Ман мехоҳам ҳарчи зудтар дар идораи ҳавопаймо бошам!
  Полковник тасалло дод:
  - Дар вацти чанг касе дер боз кашол намедихад! Вайро дур кунед!
  Ведмакова бе му-кобилат кадам мезад ва аз музахои пулемётхои модели кутохшуда, ки бо разведкачиён мусаллах шуда буданд, каме тела медод. Баъд маро ба як воҳиди сиёҳ андохта, ронданд. Анна Петровна ором буд, худро дар хакки худ гунахгор хис намекард ва шояд НКВД аз муносибати махсуси вай бо Берия хабар дошта бошад, бинобар ин, ин корро хал мекарданд. Боздид аз зиндон ҳатто ҷолиб аст. Марди ҳақиқӣ бояд писар тарбия кунад, дар артиш хизмат кунад ва дар зиндон хизмат кунад! Пас, эҳтимол, ҷанговар! Бисьёр одамони машхур дар зиндон буданд: Сталин, Ленин ва Гитлер!
  Зиндон махсусан дуртар аз комендатура ҷойгир набуд, бинобар ин Ведмаковаро берун оварда, ба ҳавлӣ бурданд. Дар он чо сагхо бо хашму газаб гур мезаданд, деворхои сангини зиндон, ки дар асри XVIII сохта шуда буданд, хира ва хокистарранг буданд. Духтарак ҳаяҷони беихтиёрро ҳис кард, ки ӯро ба дарун оварданд ва бо роҳравҳо пеш бурданд. Ин аст равзанаи бақайдгирӣ: саволҳои муқаррарӣ:
  - Ном, насаб, номи падар, ҷинс!
  Пас аз рост ба як ҳуҷраи сафолӣ табдил диҳед. Дар он чо дар сари миз афсаре дар тан либоси НКВД ва пешдомани чармин ва хамрохи у духтури хилъати сафедпуш ва ду зани миёнакад дастпушакхои тунуки резиниро ба даст мекашиданд.
  Посбоне, ки Ведмаковаро ҳамроҳӣ мекард, зуд бо як ҳаракати машқӣ дастонашро аз ӯ дур кард. Саркор фармуд:
  - Либосатро каш!
  Witcher ҳайрон шуд:
  - Чӣ?
  Саркор оромона такрор кард:
  - Гуфтам, либосатро каш! Ҷустуҷӯ ва ҷустуҷӯи шахсӣ ҳатмист!
  Духтар сурх шуд:
  - Аммо дар ин ҷо мардон ҳастанд!
  Сардори пешдомандор аккос зад:
  - Мумкин аст ман ба шумо кӯмак кунам! Биё, латтаатро каш, фоҳиша!
  Ведмакова ларзид, ба ёд овард, ки ҳангоми ба зиндон андохтан кофтукови шахсӣ ҳатмист ва ба кашидани либосҳо шурӯъ кард. Занхо онро кабул карда, хар як дарзро бодиккат хис карданд. Фақат дар тан шимаш монда, Витчер хиҷил шуд, аммо афсар аккос зад:
  -Ва шимотатро каш, канҷа! Ҷустуҷӯ пурра хоҳад шуд!
  Дар пеши назари чанд нафар тамоман бараҳна монда (колоннае, ки ӯро овардааст, дар ҳоли ҳозир истода, дар ҳар лаҳза омодаи ба ҷанг даромадан) монд, духтар хиҷолатзада шуд ва хост ӯро бо дастонаш пӯшонад.
  Онхо бо калтак ба кинахои у сахт заданд:
  -Даст поён, канчоқ!
  Witcher хиҷил кард, аммо тоқат кард. Вақте ки тафтиши либоси вай ба охир расид ва мӯзааш дарида шуд, афсар фармон дод:
  - Акнун худатон санҷед!
  Занони зиндонбон аз сар сар карданд. Онҳо бо ангуштони дастпӯшак мӯйро меҷунбонданд, сипас ба гӯшҳо нигоҳ мекарданд, ҳатто бо истифода аз як навъ найча бо чароғак. Гӯшҳоро чанд бор ба ақиб кашида, хамида ва хам карда буданд. Баъд ба сӯрохи бинӣ нигаристанд:
  - Сулфа, лутфан! Ҳамин аст, қавитар!
  Бинии духтарак кӯфта буд. Пас аз ин муоинаи дахон гузаронида шуд. Ин тамоман нофорам буд, дастони ноҳамвор ба забон мезаданд, гоҳ-гоҳ онро ба ақиб мекашиданд, баъд сахттар мекашиданд, ҳатто қариб ки канда мепартофтанд.
  Саркор гуфт:
  - Мо бояд бештар эҳтиёткор бошем! Вай метавонад ҷосус бошад!
  Зиндонбонҳо ангуштони худро ба дандон пахш карда, тафтиш карданд, ки дар онҳо маълумоти муҳимро пинҳон кардан мумкин аст. Витчакова худро хор карда, ба сари худ туф кард, мисли фоҳиша, чизеро аз даст надода, ба ӯ туф кард; Баъд дастони дастпӯшаки занҳо синаи урёни духтарро эҳсос карданд. Онро хамир карда, аслан хар як миллиметрро хис карда, бо чарог нишон медоданд. Синаҳои духтар хиёнаткорона варам карданд ва зиндонбонон сахттар ва сахттар фишор медоданд ва баъд хиҷил мезаданд:
  - Не! Ин ҷо тоза аст!
  Минбаъд ноф ва ангуштон муоина карда шуданд. Нофро акиб кашида, онро хам печонда, баъд бо сузан сурох мекарданд. Ангуштонро на камтар аз бодиққат тафтиш карданд.
  - Ва акнун ҷустуҷӯи гинекологӣ! - фармон дод офицер.
  Зиндониён фармуданд:
  - Хам шуда, пой®оятонро дароз кунед, лутфан!
  Пас аз ҳама таҳқиромезтарин чизе буд, ки дасти дастпӯшаки зиндонбон ба оғӯши духтар даромад. Witcher аз дард ва хорӣ нола кард. Ва даст ба ғор кофтанд, ки дар он зан гаронбаҳотарин ганҷинаи худро нигоҳ медошт, ки ҳам дарднок ва ҳам гила буд. Духтар каме ларзид ва афсар истеҳзоомез гуфт:
  - Онро то ҳадди имкон бодиққат тафтиш кунед! Дар ниҳоят, ҷосусҳо одатан дар ҷойҳои маҳрамона ҳуҷҷатҳоро пинҳон мекунанд ва баъзан як ёддошти хурд барои фаҳмидани маълумоти муҳим кифоя аст.
  Як зиндонбонро дигаре иваз кард, ки пас аз он кофтуков боз ҳам дардноктар ва дағалонатар шуд. Витчакова фахмид, ки онхо факат бо рохи ба шиканча табдил додани кофтуков уро хор карданй мешаванд.
  Муоинаи мақъад камтар ноҳамвор набуд, рӯда ва клизмаи калон низ истифода мешуд. Аз афташ, дар хакикат халабон сахт гумонбар шуда буд. Баъд аз ин, тафтиши ангуштон, пойҳо ва пойҳо як чизи хурде ба назар мерасид.
  Аммо ин бо ин тамом нашуд офицер фармон дод:
  - Акнун барои рентгени меъда! Вай чизи зиёдеро фурӯ бурда наметавонист!
  Бале, ин қадар дард намекунад. Дар ин чо духтур хозир буд, хама чизро, хатто дилу шушро бодиккат аз назар мегузаронд. Ниҳоят ӯ иҷозат дод:
  - Вай пок ва комилан солим аст!
  Саркор бо ғазаб ғур-ғур кард:
  - Афсӯс, ки мо ба ҳар ҳол ӯро мепарронем! Бо вуҷуди ин, бигзор вай ҳоло фортепиано бозӣ кунад!
  Лётчик, ки аз тахкир дар хайрат монда буд, мисли автомат итоаткорона кадам мезад. Дастони Witcher бо ранг молиданд ва бодиққат ба коғаз фишурданд. Пас аз паи ҳама гуна андозагирӣ, аксбардорӣ дар профил, чеҳраи пурра. Онҳо маро маҷбур карданд, ки муддати тӯлонӣ бараҳна истода, тамоми нишонаҳо, доғҳо ва доғҳои баданамро аз нав навишт. Пас аз он вайро дар души хунук шуста карданд, аммо ин дар СССР на танҳо барои маҳбусоне, ки либоси зиндон медоданд, маъмул буд.
  - Либос кун, калтак!
  Ин ҷома воқеан як палоси аз лӯхтак дӯхташуда буд ва бо рақами зиндон гулдӯзӣ мекард. Ба духтар пойафзол надоданд, аз афташ, барои душманони халк як айшу нӯши нодаркор дониста, ӯро базӯр пушонда, ба камера бурданд.
  Ҳабсҳои оммавӣ навакак сурат гирифта буданд, зиндон пур аз одам ва садо баланд буд. Витчаковаро ба кафаси танг партофтанд, ки дар он аллакай зиёда аз сад нафар занон, асосан духтарони чавон аз байни харбиён ва хизматчиён буданд. Вақте ки лётчикро ба камера оварданд, вай як қадам гузошта натавонист, маҳбус тамоми ошёнаро парешон кард. Дар камера хаво хеле торик буд, тирезаи он тахта шуда буд, аз он сероб буд ва бӯи сахт меомад, аз афташ, сатилро кайҳо берун набаровардаанд.
  Духтарон нимбараҳна буданд ва баъзеҳо либосҳои худро кашида гирифтанд; Чанде аз онхо девонавор шуда, об хостанд. Витчер истод ва пурсид:
  - Ман як қадам гузошта наметавонам! Ба куҷо равам!
  - Дар куҷое, ки туро ба он ҷо оварданд ва дар он ҷо бимон! - фармон дод вай аз торикй, шояд калонтарини хучра. - Дар ин чо барои мо чой нест.
  Вичерова, ки ин беақлӣ аст, ҳанӯз ҳам пурсид:
  - Духтарон барои чи хастед?
  Овозҳо аз паи:
  - Бале, ин ҷо моддаи 58, ҳатто бидуни айбнома! Шумо барои чӣ ҳастед?
  Witcher шӯхӣ кард:
  -Бале, вай Берияро таҷовуз кардааст!
  Хандаю нидохои дустонаи духтарон ба гуш расид:
  - Бале, вай аз они мост!
  Кӣ аз торикӣ чир-чир кард:
  - Берияро овехтани кифоя нест!
  Овози таҳдидомез канда шуд:
  -Кофӣ! Ва ҳамин тавр, аллакай зиёда аз ним ҳазор мард дар ҳавлӣ парронданд! Моро инчунин бо тамоми ҳуҷайра барои сайру гашт баровардан мумкин аст!
  Ҷодугар аккос зад:
  - Хайр, не, агар маро ба қатл расонанд, таслим намешавам!
  . БОБИ Љ 8
  Олег Рыбаченко бо хамрохии духтарак Маргарита Коршунова барои фардои дурахшон муборизаро давом дод.
  Онхо дар Сталинград чангиданд. Онхо бо шучоати калон мубориза бурданд. Ва фарзандони човидона акибнишинй ва ба душман таслим шуданро фикр намекарданд.
  Аммо куввахо нобаробар буданд ва фашистон тадричан ба пеш харакат мекарданд. Аммо хеле суст ва партов кардани наздикихо ба хонахо ва кучахо бо часадхои зархаридон.
  Москваро ихота карда буданд, вале хануз хам мубориза мебурд. Ва он хам духтарони зебои худро дошт. Киҳо дар ҳақиқат қаҳрамон ҳастанд.
  Олег Рыбаченко ва Маргарита дар Сталинград оташфишонй карданд. Дар айни замон, писарча кӯшиш кард, ки бо истифода аз AI чизе эҷод кунад.
  Номзад ба мақоми раисиҷумҳури Беларус Александр Лукашенко иҷозаи ширкат дар интихоботро надод. Онҳо айбро дар он ёфтанд, ки калисои славянӣ имзоҳоро бозпас гирифтааст. Дар натича шаш нафар не, балки 5 нафар номзадхо пайдо шуданд. Ва муборизаи асосй дар байни Зенон Поздняк ва Кебич cap шуд. Кебич тарафдори Русия ва мӯътадилтар бо бартарии андаке ба даври дуввум баромад. Ва баъд у бар зидди рус Познякро бо фарки калон маглуб кард.
  Лукашенко эътироз кард, ки ӯро ғайриқонунӣ барканор кардаанд. Аммо умуман гайр аз садо дигар чизе набуд.
  Кебич хеле дилпурона галаба кард. Ва ӯ аввалин президенти Беларус шуд.
  Дере нагузашта Белоруссия ба минтақаи рубл дохил шуд. Вазъияти иқтисодӣ дар ҳолати бӯҳронӣ боқӣ монд. Пули кофӣ набуд. Аммо кишвар дар минтақаи рубл буд.
  Кебич таклиф кард, ки процесси интеграция бо Россия. Қонунҳо ба ҳам наздик шудан гирифтанд, сарҳадҳо кушода шуданд ва иқтисод муттаҳид шуд. Органхои болой ташкил карда шуданд.
  Соли 1999 дар Беларус интихоботи нави президентӣ баргузор шуд. Иқтисодиёт пас аз дефолти Русия дар бӯҳрони амиқ қарор дошт. Аммо таъсири коммунистон хеле афзуд. Лукашенко бо ҳама ҷангу ҷанҷол дошт ва ҳизби худро таъсис надод ва аз ҷониби дигар нерӯҳо ба як сӯ тела дода шуд. Муборизаи асосй дар байни Калякин ва Кебич сурат гирифт. Зенон Позняк то ин дам маъруфияти худро гум карда буд. Мисли фронти халкии Белоруссия умуман.
  Коммунистон пурзур гардиданд.
  Дар Русия таърих низ каме тағйир ёфтааст. Зюганов ба тарафдории президент каме бештар раъй гирифт, гарчанде ки ӯ пирӯз нашуд. Лебед ду мох боз дар вазифаи котиби Совети Амният кор кард. Аммо, дар маҷмӯъ, ин чандон муҳим нест. Мухимтарин фарк дар он аст, ки Черномырдинро аз кор озод накардаанд. Ва дар натиҷа, ӯ ҳатто пас аз дефолт сарвазир боқӣ монд. Аммо Кебич, сарфи назар аз кӯмаки Черномырдин, ҳанӯз дар даври дуюм мағлуб шуд ва Калякин президенти Беларус шуд.
  Ва дар Русия, пас аз рафтани Елтсин, Черномырдин президент шуд. Иқтисоди Русия аллакай ба пешравӣ шурӯъ кард ва Виктор Степанович, ҳарчанд бо душвории зиёд, бо кумаки Жириновский, ки ҷойи севумро гирифт, Зюгановро шикаст дод.
  Ҳамин тариқ, Черномырдин дар Русия президент шуд, Жириновский дабири Шӯрои амният ва ёвари аввали президент шуданд. Путин то ҳол дар канор монд. Зюганов сардори оппозиция мебошад. Примаков холо хам вазири корхои хоричй мебошад.
  Хамин тавр, хама чиз мувофики план рафт. Калякин процесси интеграцияро давом дод, вале хануз муттахид нагардидааст. Иқтисодиёт афзоиш ёфт. Черномырдин ба чанги Чеченистон рохбарй мекард. Ман бо Масхадов сухбат кардам. Ва дар ниҳоят дар он ҷо субот ба даст омад.
  Черномырдин аллакай дар интихоботи навбатӣ бар Зюганов ба осонӣ пирӯз шуд. Калякин низ ба муддати дуюм ба осонй интихоб шуд. Ҳама чиз каму беш осонтар рафт. Иктисодиёти Белоруссия тараккй мекард.
  Аммо Калякин бори сеюм номзадии худро пешбарй накард. Чонишини у хамкораш Новиков буд.
  Черномырдин низ ба даври сеюм номзадиашро пешбарй накард. Черномырдинро Жириновский иваз кард. Охирин, албатта, хеле мӯътадилтар шуд, аммо фишор болои Беларусро афзоиш дод - талаби пайвастан ба Русия.
  Новик муқобилат кард. Барои ҳамин ӯ таҳти таҳримот қарор гирифт.
  Жириновский сахттар ва сахттар фишор медод... Дар натиҷа нерӯҳои тарафдори Русия раъйпурсӣ дар Беларус баргузор карданд, ки бо бӯҳрони шадиди иқтисодӣ рост омад. Ва Белоруссия як қисми Русия шуд. Ки эҳсосоти зидди Ғарбро тақвият дод.
  Дар соли 2014 Жириновский бо истифода аз фурсати Майдон дар Украина ва сарнагунии Янукович нирӯҳои худро фиристод. Артиши Украина қодир ба ҷанг набуд ва русҳо онро безарар карданд. Янукович ва Рада бо истифода аз силоҳ раъйпурсӣ эълон карданд. Россия ин чумхуриро хам хамрох кард.
  Барои он ки украиниҳо камтар исён кунанд, Жириновский пойтахти Русияро ба Киев кӯчонд. Ва ин ба натиҷаҳои раъйпурсӣ таъсир расонд. Худи Владимир Волфович дар интихоботи навбатии президентӣ бо пирӯзӣ ба даври сеюм интихоб шуда, ҳама маҳдудиятҳоро дар як раъйпурсӣ бекор кард.
  Александр Лукашенко ба нафақа баромад ва ба фаромӯшӣ афтод. Путин то соли 2012, ки шастсола буд, раиси ФСБ буд. Ва Жириновский, ки чавон кардани командаро дуст медошт, ба чои вай офицери кобилияти чилу чилсоларо нагузошт. Губернатори Белоруссия, ки Новикро иваз кард, низ ҷавонтар шуд.
  Аммо Русия таҳти таҳримҳои Ғарб қарор гирифт, аммо онҳо чандон муҳим набуданд. Жириновский дар Сурия ва Ироқ ҷангидааст. Ӯ барои курдҳо давлати худро таъсис дод ва умуман аз Владимир Путин қатъитар амал кард. Гузашта аз ин, Русия ба Арабистони Саудӣ ҳамлаи мушакӣ анҷом дода, нархи нафтро якбора боло бурд.
  Баъдан ҷанги бузург миёни Эрон ва Амрико оғоз шуд. Ки нархи нафтро боз ҳам боло бурд. Дар ҳамин ҳол, Русия кишварҳои соҳили Балтика ва Молдоваро забт кард. Ва баъдан бо истифода аз нооромиҳо дар Қазоқистон пас аз рафтани Назарбоев ин ҷумҳуриро ба муомилоти худ дохил кард.
  Раъйпурсӣ низ баргузор шуд ва Русия як вилояти дигарро гирифт.
  Баркароркунии СССР тадричан давом мекард.
  Дар соли 2020 Жириновский рекорди худро барои чорумин давраи президенти Русия нав кард. Ӯ ҳанӯз нияти рафтан надошт.
  Ва Русия тавассути Осиёи Миёна ҳаракат мекард. Дар Узбакистон, Тоҷикистон, Қирғизистон, Туркманистон нерӯҳои Русия пайдо шуданд ва ҳамапурсӣ барои пайвастан ба Русия баргузор шуд.
  Ҳамин тариқ, кишвар дар ҳудуди собиқ СССР барқарор карда шуд.
  Аммо ин барои Жириновский кофӣ набуд. Ва ӯ бидуни таассуби нолозим, Финландияро бо сарбозон ишғол кард. Ва дар он ҷо, албатта, бо натиҷаи тақрибан сад дарсад, ки раъйпурсӣ баргузор кард. Ва ӯро ба худ пайваст.
  Ҳамин тариқ, Русия ба худаш бармегардад. Муносибатҳо бо Чин ба далели даъвоҳо дар бораи Порт-Артур ва аз Сибир ронда шудани зардҳо то андозае бад шуданд.
  Аммо ҳоло Чин метарсид, ки бар зидди Русия бадгӯӣ кунад.
  Аммо дар Аляска табаддулоти низомӣ ба амал омад ва нерӯҳои Русия онро ишғол карданд. Ва онҳо барои бозгашт ба Русия раъйпурсӣ баргузор карданд. Ҳамзамон Амрико маҷбур шуд, ки беэътибор будани созишномаи фурӯши Аляска ба Русияро эътироф кунад.
  Ҳамин тариқ...
  Олег Рыбаченко сукут карда, боз ба тирпарронй шуруъ кард.
  Писарак тир холӣ кард ва баъд бо пои урён норинҷакро партофт. Вай фашистонро пароканда кард ва дар твиттер навишт:
  - Мо маглубнашавандаем!
  Маргарита низ тир холй карда, бо пои луч граната партофт, Фрицро пахш карда дод зад:
  - Ва ҳамеша муттаҳид!
  Бачахо хеле диловарона чангиданд.
  Писарбача боз ба суи душманон зарба зад. Вай бо ангуштони бараҳнааш норинҷакро ба сӯи трасса партофт. Дар натича ду танк ба хам бархурд. Олег Рыбаченко месуруд:
  - Шаъну шараф ба ту, сарзамини руси мо,
  Ба номи Русияи муқаддас,
  Муҳтарам оилаи маслиҳат!
  Духтар боз бо пои урён гранатаро партофт. Вай даххо фашистонро зада галтонда, месуруд:
  - Дар кӯҳ гов ҳаст,
  Фарзандони саломат бошед!
  Писарак тир холӣ кард, краутҳоро даравид ва чир-чир кард:
  - Ватан дар дилам,
  Хушбахтона мо дарро мекушоем!
  Ва баъд пои фарзандаш норинҷак партофт. Ӯ як бачаест, ки воқеан ҳам барандаи марговар аст.
  Маргарита инчунин як тир бо дақиқии бузург аст.
  Духтар онро гирифту суруд гуфт:
  -Не, ҳушёр нопадид намешавад,
  Нигоҳи лочин, уқоб -
  Овози мардум равшан аст -
  Пичирросро мор пахш мекунад!
  Духтар бо пои луч гранатахо мепартофт, онро гирифта, боз чир-чир;
  Сталин дар дили ман зинда аст
  То ки мо ғамгиниро надонем -
  Дари кайҳон кушода шуд -
  Дар болои мо ситорахо дурахшиданд!
  Ва духтар хандид. Вай ба суи фашистон тир холй кард. Вай сафхои онхоро канда, чир-чир кард:
  Ман боварӣ дорам, ки тамоми ҷаҳон бедор мешавад -
  Фашизм тамом мешавад...
  Офтоб равшан хоҳад шуд,
  Рохи мунавваркунандаи коммунизм!
  Ва боз духтарак бо пои луч мохирона граната мепартояд. Танкхои гитлериро ба мукобили хамдигар тела дода.
  Наташа низ мубориза мебарад. Дар Сталинград духтарон факат кахрамонанд.
  Ва бо далерона суруд мехонанд:
  -Ватанам зулмати олам аст,
  Ман метавонам ҳамлаи душманони ашаддиро нест кунам...
  Як руз бе ту ишк намеравам,
  Ман тайёрам, ки ҷонамро барои ту фидо кунам!
  Ва Наташа бо пои луч граната мепартояд.
  Баъд, Зоя оташ мезанад. Духтари зебо дар бикини. Вай зарбаи сахт дода, фашистонро торумор мекунад.
  Ва он гоҳ тӯҳфаи қотил аз пойҳои урёни вай парвоз хоҳад кард.
  Зоя дандонҳояшро нишон дода месуруд:
  - Ман нест кардани душманонро дӯст медорам! Чунин духтар!
  Ва боз зебоӣ бо ангуштони бараҳнаи худ нобудиро оғоз мекунад.
  Ва он гоҳ Аврора низ оташ мезанад. Шайтони сурхпуш ба фашистон хам зарба мезанад.
  Ва гранатае, ки аз пои урёнаш партоб карда мешавад, сарбозони Вермахтро дар болои шағал мерезад.
  Духтар гиря мекунад:
  - Тили, тили, трал, тролл...
  Ман кувва дорам, ки фашистонро торумор кунам,
  Ман ҳоло базӯр рад карда наметавонам!
  Ва боз чанговар дакик тир мекунад.
  Баъд, Светлана оташ мезанад. Ва ӯ инчунин бо ангуштони пойи худ як бастаи таркишро партофт.
  Хуб, краутҳо онро гирифтанд.
  Духтар, агар руирост гуем, рокбар аст.
  Ва чӣ тавр ӯ месарояд:
  - Рус дар рӯи замин ҷалол хоҳад ёфт,
  Мо ҳамеша орзу хоҳем дошт!
  Ва чор духтар ба фашистон зарба заданд ва онхо ба шумо чй тавр мезананд. Умуман, онҳо мисли авлиё аз баталйони фариштаҳои марг мебошанд. Ва фашистони Сталинград онро мегиранд.
  Аммо он торафт душвортар ва душвортар мешавад.
  Сталинград холо тоб оварда истодааст, вале фашистон Сухойро гирифта тавонистанд. Фашистхо флоти пурзури бахрй низ доранд. Аз чумла киштихои асиршудаи Англия.
  Онҳо аслан тамоми соҳилро хароб карданд. Ва туркҳо аз ҷануб пеш мераванд. Хеле даҳшатнок шуда истодааст.
  Наташа ва духтарони у аз Сухими муяссар шуд, ки самолёти фанерии немисро гирифта, ба Сталинград парвоз кунанд.
  Ва холо хам дар Сталинград. Мисли он, ҳарчанд шумо кӯшиш кунед, ки ин шаҳрро нагиред, фашистон онро қабул намекунанд.
  Наташа бо пои урёнаш тухфаи кушандаеро мепартояд ва фашистонро ба гушти дарида медарорад ва месарояд:
  - Ҳаёти мо аҷиб хоҳад буд!
  Зоя бо пои луч граната партофта, дандонҳояшро нишон дода илова кард:
  - Агар, албатта, галаба кунем!
  Ва духтар пистони арғувонашро чунбонд.
  Аврора, тирпарронӣ кард, наъра кард:
  - Ва бигузор Ватани мо шухратманд гардад!
  Ва ӯ инчунин як қотилро бо ангуштони бараҳнааш мепартояд. Он рақибонро мағлуб мекунад ва хиҷил мекунад:
  - Шаъну шараф ба Руси Кабир!
  Ва он гоҳ Светлана хатро гирифта, онро ифшо кард. Ман сад нафар фашистро буридам. Баъд вай бо пои луч граната парронд ва хичиррос зад:
  - Барои нури нави илму шукуфон!
  Ва чор духтар боз чанг мекунанд ва бинии худро паст карданй нестанд.
  Наташа бо ду пои луч бастаи таркандаро бардошт. Ва бо тамоми кувва онро ба танки фашистй партофт.
  E-75, ки зарар дидааст, бозистод ва тамокукашӣ кард.
  Наташа месуруд:
  - Рус хандид ва гиря кард ва суруд хонд,
  Дар ҳама асрҳо, аз ҳамин сабаб он рус аст!
  Сипас, Зоя туҳфаи қотилро бо ангуштони бараҳнааш гирифта, сар дод. Ва боз як танки фашистй истод, нокаут кард.
  Зоя дар Твиттер навишт:
  - Бале, оянда азони мост!
  Шаъну шараф ба Россиян бузург!
  Аврора аз пулемёт тир холй кард. Вай бисьёр фашистонро торумор кард. Ва он гоҳ вай хашмгинона гуфт:
  - Шаъну шараф ба кахрамонони СССР!
  Ва партофти пои урён гранатаро боз ба парвоз мефиристад. Ин духтари сурхрӯй аст. Танҳо як терминатори мағлубнашаванда.
  Ва Светлана онро ба души худ гирифта, фашистонро торумор кард. Ва вай онҳоро мисли алафдарав тез бурида.
  Сипас вай дар твиттер навишт:
  - Шаъну шараф ба сарзамини Россия!
  Ва аз партофтани пои урёнаш чунин норинҷаки пора-пораи марговар парвоз мекунад.
  Ҷанговар хиҷир зад:
  - Барои Империяи Советй!
  Наташа, тирандозӣ, мегӯяд:
  - Барои бузургтарин империяҳо!
  Ва боз аз пои луч чизе мепарад, ки фашистонро бо кафолати азим мекушад.
  Ва духтар месарояд:
  - Шаъну шараф ба Ватан -
  Шаъну шараф ба Россия!
  Зоя хам бо пои луч граната партофт. Вай як даста фашистонро бурида, чир-чир мекард:
  - Россиян бузург - шухрати бузург!
  Ва ӯ ба шариконаш чашмак зад.
  Духтарон, албатта, қариб урёнанд. Дар бикини, даббоғ, мушакӣ, зебо ва curvy.
  Вақте ки онҳо қариб бараҳна ҳастанд, чӣ гуна духтарон ҷолиб ба назар мерасанд! Ва чаро либосҳои дигар вуҷуд доранд?
  Баъд, Аврора фаъолона тир мепарад. Ва бо пои урён он чиро, ки фашистонро мекушт, мепартофт.
  Сипас ӯ месарояд:
  - Барои Ватани бузург!
  Светлана оташ заданро давом дод. Вай фашистонро бурида, дар твиттер навишт:
  - Барои муваффакиятхои калон!
  Ва у метавонист бо пои луч граната партояд. Ва боз фашистон метарсанд.
  Офарин духтарони рус. Онхо одамони олитарини аэробатика мебошанд.
  Ва баъд лётчикхо: Мирабела ва Анастасия. Ҳамон тавре ки онҳо Краутҳоро мезананд.
  Оре, лашкари гитлерй аз ин гуна духтарон гурехта истодааст.
  Чанговарзанон дар самолёти Як-9 мечангиданд. Ба назар чунин мерасад, ки мошин кӯҳна шудааст. Аммо хеле самаранок. Хол он ки вай аз чихати суръат ва мусаллахшавй аз Луфтваффе кам аст.
  Духтарон танҳо як тупи 20 мм ва як пулемёт доранд, дар муқоиса бо ME-262 бо панҷ тӯби 30 мм.
  Аммо Мирабела мохирона манёвр карда, аз паси лашкари болдори фашистй меистад. Ва ӯро парронад. Металлро зада мепартояд, душманро тамоман месузонад.
  Баъд Мирабела суруд хонд:
  - Олӣ ва баландтар ва баландтар,
  Ҳавопаймоҳо мисли паррандагон парвоз мекунанд...
  Мо бомхои фашистиро вайрон мекунем,
  Ва шуҷоати сарбозон берун аз марз аст!
  Ана, Анастасия рафта фашистонро лагадкуб мекунад. Вай духтари Терминатор аст.
  Вай чехраи рохзанони гитлериро пора-пора карда, чир-чир мекунад:
  - Шухрати бузург ба Рус меояд!
  Ва инчунин бо пои урёнаш педальҳоро пахш мекунад. Ва дигар Мессершмит меафтад.
  Духтарон дар тан®о дар тан®о дар тан®о  анг мекунанд. Ва онҳо худро хеле хуб ҳис мекунанд. Онҳо дар муҳаррикҳои заифтар зуд парвоз мекунанд. Ва аз тири душман гурехта мешаванд.
  Мирабела, Фрицро бурида, хиҷил мекунад:
  - Не зоғ, шумо наметавонед моро мағлуб кунед!
  Ва боз ҷанговар ба масофаи кушанда хазида мебарояд.
  Ва мошини нави гитлерй меафтад.
  Духтараки пойлуч чи кор карданашро медонад. Ва вай хуб кор мекунад.
  Ана, фашисте, ки чанговарро аз дур рупуш карданй мешавад. Ва вай меравад. Ва бо ягон мӯъҷиза, боз дар думи душман.
  Ва ӯ Фритсро зада, чир-чир мекунад:
  - Барои русҳо ҳеҷ чиз ғайриимкон нест!
  Ва боз ҷанговар гардиши ноумедона мекунад. Ва боз як мошини дигар меафтад, ба сутун меафтад.
  Мирабела дар твиттер навишт:
  - Дар хакикат сулху осоиш барои Россия барпо карда шудааст!
  Ва боз чӣ тавр он рӯй медиҳад. Ва чӣ гуна ӯ ба душман таслим хоҳад шуд!
  Анастасия низ ба мошини олмонӣ зада, дод мезанад:
  - Хамаи сарзамини мо шухратманд гардад, ба мо макру найранг набошад!
  Ва духтарон торафт бештар аз ҳам ҷудо мешаванд!
  Бо онҳо чӣ кор кардан мумкин аст? Магар ин як тӯфони хашмгин набошад!
  Аниктараш, хатто туфон хам онхоро маглуб карда наметавонад!
  Наташа бошад, чанг карда месарояд:
  - Мо барои Россия мубориза мебарем!
  Ва инчунин бо пои луч ӯ норинҷаки калибри марговарро партоб мекунад.
  Ва фашистонро ба пора-пораи металл ва гушти хунолуд мерезад.
  Зоя хам бо пои урёнаш одамкушу сурхчатобро мепартояд ва аз чо хеста мегуяд:
  - Ва барои сохти нави коммунизм дар тамоми чахон!
  Ва дандонҳояшро нишон медиҳад.
  Баъд, Аврора сахт оташ мезанад. Вай худашро тирборон карда, фашистонро торумор карда, дандонҳояшро нишон дода, чир-чир мекунад:
  - Барои ноил шудан ба пешравй!
  Ва аз пои урёнаш чизе мебарояд, ки хар як монеаро шикаста метавонад.
  Ва он гоҳ дар ҷанг Светлана. Ин як духтари қотил аст.
  Ва ӯ низ малламуй аст. Вай чй тавр ба фашистон зарба мезанад... Ва баъд аз пои урёнаш тухфаи котил парвоз мекунад. Вай фашистонро торумор карда, ба оташи шайтон табдил медихад.
  Духтарони Терминатор садо медиҳанд:
  - Шаъну шараф ба каломи фахрии ман!
  Каломи комсомол!
  Цанговарон ба суи фашистон тир хоханд кард. Ва биёед онҳоро мисли сагҳои девона парронем.
  Инҳо духтарони Терминатор ҳастанд! Ва онхо фашистонро несту нобуд мекунанд - чй шайтонхо!
  Наташа бо таассуф гуфт:
  - Мо барои социализм мубориза мебарем,
  Барои Россиян советии мо.
  Барои фармоиши нави олӣ!
  Ва боз як тӯҳфаи марговар аз пои урёнаш парвоз мекунад.
  Зоя низ хеле пурқувват амал мекунад. Фашистонро несту нобуд мекунад. Ва ӯ онҳоро ноумед намекунад. Ва пойҳои урёнаш мисли винт дурахшид.
  Ҷанговар бо ҳаяҷон мегӯяд:
  - Ба номи Руси муқаддас,
  Русия ҷалол хоҳад ёфт!
  Ва боз чанговар бо шавку хаваси том мубориза мебарад.
  Сипас, Аврора атои маргро бо пои луч мепартояд. Фашистон чй тавр ба хар тараф пароканда шудаанд. Ва бо хашм мегуяд:
  - Ман қаҳрамони ҷаҳон оид ба бокс ҳастам!
  Ва он гоҳ Светлана чизи кушанда ва харобиоварро оғоз мекунад. Ва пои урёнаш хеле чолок аст.
  Ва ҷанговар чир-чир кард:
  - Ман қавитарин дар ҷаҳон ҳастам,
  мо фашистонро дар ҳоҷатхона тар мекунем -
  Ватан ба ашк бовар намекунад,
  Ва мо ба олигархҳои бад майнаашон медиҳем!
  . БОБИ Љ 9
  Ведмакова, ки дар набардхои вазнин иштирок карда, чанд руз базӯр хобидааст ва аз ин рӯ, сарфи назар аз шароити шадид дар камераи зиндон, бӯй ва бадбӯй, вай қариб дарҳол хоб рафт.
  Вай орзу дошт, ки худро дар асрҳои миёна пайдо карда, ба шӯриши ғуломон роҳбарӣ карда, як навъ Спартак дар доман гашт! Пас аз муваффакияти аввалин чанговарн далер, духтари мушакчй исьёнгаронро чамъ карда, таклиф кард, ки сарварони худро интихоб кунанд.
  Witcher, тавре ки интизор мерафт, сардори отряди хеле калон шуд ва қаҳрамони тавоно Туранро муовини аввали худ пешниҳод кард.
  Ва дар ин ҷо ғуломон якдилона буданд. Баъд прорабхо интихоб карда шуданд. Системаи даҳӣ соддатарин аст ва Witcher тасмим гирифт, ки ҳеҷ чиз набояд мураккаб бошад.
  Онҳо бо тӯҳфаҳо мусаллаҳ шуданд ва тарақчаҳои тараканро гирифта (дар хоби вазнин, шуури Ведмакова бозӣ карданд), онҳо ба пеш рафтанд.
  Барои мустаҳкам кардани қудрат ва дароз кардани пойҳояш, Витчер пиёда қадам мезад ва мисли гурба ҳаракат мекард. Баъд духтарак сангҳои хурди тези роҳи санглохро бо кафи пои бараҳна ҳис карда, ба давидан шурӯъ кард. Вале чанговар ба дард ахамият надод, аз хама пеш буд; Чунон ки маълум шуд, ин бехуда набудааст. Се чанговари душман дар камин мехобид ва онхо метавонистанд бонги пеш аз мухлат баранд. Сардори исьён ба болои дарахт баромада, ба болои душманонаш чахида баромад. Ҳаракатҳои ӯ мисли рақси дурагаи палангҳо ва кобраҳо буданд, каме гиря ва сипас бо сари бурида хомӯш шуданд.
  - Ана ҳамин тавр ман муқовиматро мешиканам!
  Ведмакова ба бозй барои омма, каллахои буридаро ба гулом нишон дода натавонист. Дар чавоб садои тасдик баланд шуд.
  Дере нагузашта заминхои киштзор пайдо шуданд. Хонаҳои кандакорӣ қасрҳои ҳақиқӣ бо ороишҳо ва ҳайкалҳо мебошанд. Дар ин чо ва он чо фавворахо намоён буданд. Аз як хайкал дар шакли Зевс бо болхои шабпарак ва дахон дар шикам, пойхо ва синааш: хафт самолёт зада мезад. Майдонхо сералаф, фарбех, пахтай тиллоранг, галлаи хушаи калон, нахуд ва дигар чизхо доранд. Ғуломони зиёде барои онҳо кор мекарданд. Дар он чо хам занону мардон ва хам кудакони бисьёре буданд. Албатта, назоратчиён, посбонон. Аммо умуман, албатта, боз бисьёр ғуломон ҳастанд ва бо белу каланд.
  Witcher як парчами худсохти аз ҷониби канизон саросема дӯхташударо баланд кард: Бо тасвири Шамшер ва Хок! Дигар ғуломон ба ҳамла шитофтанд.
  Дар ин миён чанд ғуломи марду зан дар болои сутунҳо овезон буданд, ки дасту пои онҳо бо мех сӯрох шуда буданд. Чунин ба назар мерасад, ки ин фарзандони беадолатӣ ба азобу шиканҷа маҳкум шудаанд. Духтари маслубшуда наздик омадани озодкунандагонро дида, бо овози нога®онї нидо кард:
  - Ќасом омад, со®ибонро занед!
  Пешвои Witcher, чун ҳамеша, пеш аст. Таронаи тараканаш бархоста, якбора ду посбонро зер кард. Боқимонда ақибнишинӣ карданд, яке аз онҳо аз тарс, ҳатто ба найзаи худаш меафтад. Аз шиками шикаста рудахо баромад. Духтар хандид:
  - Агар аз асп метарсанд, шумо чанговарони заифед!
  Милослава, ки ба ӯ муҳоҷир шуд, дар дасти росташ, табарҳо дар дасти духтарча мисли риштароши сартарошҳои моҳир меҷангиданд. Ҳамин тавр машҳури ҷангиёнро коҳиш медиҳад.
  Турон низ таслим нашуд. Вай сангеро парронд, ки синаи посбонро шикаста, вориди задухурд шуд. Маълум буд, ки мехнати душвор ба у нафъи мушакхои санги осиёб не. Дуруст аст, ки Witcher тезтар ҳаракат мекард.
  Ғуломон аз кор монда буданд, вале ҳанӯз ба ҷанг надаромада буданд. Аз афташ, онхо парешон шуда буданд. Ростй, хамон бачаи бекарор ба назди бачахои мехнаткаш чахида, дод зад:
  - Эй тарсончак! Ҳар кӣ пушти ман аст қаҳрамон аст, ҳар кӣ бе ман аст, хуки бадбахт аст!
  Писарон аввалин шуда ҷавоб доданд. Онхо ба назди назоратчиён шитофтанд. Ана, як бачаи тахминан чордахсолае, ки "хосият"-ашро бо калтак чунон сахт зад, ки сараш мисли каду таркид. Ин кор кард ва ғуломони дигар, ҳатто духтарони хоксору пуртоқат, ба ҷанг шитофтанд.
  Ҷанг акнун бесарусомон шуд, аммо бартарии шумора ва инчунин ноумедӣ дар тарафи ғуломон буд. Ва онҳо, албатта, ба ӯҳда гирифтанд.
  Гузариш он чизест, ки аз духтаре, ки дар пеши назари ӯ омӯхтааст, интизор шудан душвор аст. Вай бо посбон, ки ӯро пахш кардан гирифт, мубориза бурд. Пас, вай ӯро фиреб дода, шамшерро кашид ва рост ба гарданаш зад.
  -Акнун ман инро газак меномам! - шӯхӣ кард духтар. - Эҳтиёт бошед, ки маст нашавед!
  Аввалин мулк зуд озод карда шуд, отряд дар пеши назари мо калон шуд. Исьён вусъат ёфта, киштзорро чун оташ фаро гирифт. Witcher давида, ба пеш шитофт. Саворон ба сӯи ӯ шитофтанд, чун қоида, онҳо онро рост ба болои сар гирифтанд; Аммо посбонон таслим нашуданд. Чанг махсусан дар назди фаввораи хафт-тор якрав буд. Дар ин чо нихолпарварон резерви савораи худро ба чанг фиристоданд.
  Witcher ҷасур аз ҳар тараф иҳота карда шуд. Вайро танхо чолокии фавкулоддаи таракани махсус фарбехшуда начот дод. Дар ин ҷо як ҳамлаи дақиқ аст ва рақиби бурида меафтад. Аммо духтар аввал аз китф, баъд аз меъдааш захмдор шуда, баъдан пои ӯ қариб бурида шуд. Пас аз он Witcher ба партоб кардани ханҷарҳои хурд шурӯъ кард. Раззае тез, ба чашм ва гохе ба дахон медаромаданд. Аммо аксари сарбозон аз гармо нимбараҳна буданд ва барои ин гуна сарбозон сӯрох кардани сина басанда буд. Чандин савора афтоданд, вале боқимонда фишорро зиёд карданд. Шамшерҳо чунон зиёд буданд, ки дар ҳаракат онҳо ба шона шабоҳат доштанд. Ҳамин тавр, онҳо аз ҳар тараф мерезанд.
  Аммо Милослава, Пасса, Туран ва дигар гуломхо сари вакт омаданд. Онҳо ба саф даромада, мисли майдони конькикашӣ қадам мезаданд, мебинед, ки ҷасадҳо чӣ гуна парвоз мекунанд ва гуломони мусаллаҳ бо тамоми қувва ба кӯмаки онҳо мешитобанд.
  Пиёда ба саворон ҳамла карданд, Ғуломони хасташуда аз дарду хорӣ интиқом гирифтанд.
  - Душманро ихота кунед ва нагузоред, ки ӯ гурезад! - Фармондеҳи Witcher.
  Дар пеши назари вай ғулом бо сари бурида афтод, вале даҳҳо посбон аз паси ӯ афтоданд.
  - Инро бо рақамҳо гиред! - фармон дод рохбари чавони шуриш.
  Ғуломон торафт бештар ба ҷанг ворид шуданд. Дида мешуд, ки бачаҳо бо давидан ба аспҳо баромаданд, ба суи саворон мешитофтанд ва дандонҳои худро ба кор бурда, сангҳои тезро тез мебурданд.
  Ғуломон гӯё тарсу ҳаросро намедонистанд, ки онҳо барои таҳқири чандинсола интиқом мегирифтанд, вақте ки ҳеҷ кас онҳоро одам намешуморад. Илова бар ин, бисёре аз онҳо озод ба дунё омадаанд ва то ҳол накҳати сердаромади иродаро фаромӯш накардаанд.
  Пас аз анҷом додани кори отряди "саворашуда", Витчер идома дод. Охирин монеаи ҷиддӣ дар роҳи ӯ кӯдаке буд, ки аз дарахтони калон бурида шуд. Дар он ҷо шумораи хеле зиёди посбонҳо ҷойгир буданд.
  - Амволро ҷустуҷӯ кунед ва нардбонҳоро гиред. - дод зад вай. - Агар ин кофӣ набошад, онҳоро худатон созед.
  Ғуломон шитобкорона дастгоҳҳои ҳамларо сохтанд.
  - Зинаҳо бояд васеъ бошанд, то ки дар як вақт ҷанговарони зиёде аз онҳо гузаранд. - ишора кард Витчер.
  Дар дигар мулкҳо куштор идома дошт. Дар баъзе ҷойҳо хизматгорон ба тарафи исёнгарон гузаштанд, вале дар баъзе мавридҳо аз рӯи одат муқобилат мекарданд. Нозирон зуд кушта шуданд - инҳо аз ҷанговарони сахтгир дур буданд. Детинец охирин такьягохи муковимати душман гардид. Witcher, чун ҳамеша, аввалин шуда ба девор баромад. Ба ӯ чанд маротиба тир зада шуд, аммо бо сипари худ ба туҳфаҳои марговар мубориза бурд. Ба чанговари наздиктарин чунон зарбаи сахте расид, ки гарчанде тавонист онро пардозад, аз девор сару по афтод.
  Милослава муяссар шуд, ки посбонро ба даст оварад, инчунин душманро партофт. Агбаи барфй бо намуди зоҳирии худ аскарони душманро аллакай мафтун карда буд. Ҳангоме ки онҳо ба қафаси синаи босуръат варзида, бо синаҳои дилфиреби ӯ нигоҳ мекарданд, духтар пойҳояшро ба қафаси паҳлӯ зад ва сипас бурид. Witcher, ки ба деворҳо баромаданд, бе раҳм решакан кард. Душман аллакай рухияи чангии худро гум карда буд ва гуломон торафт бештар ба девор мебаромаданд. Онҳо рахна карданд, зинапояҳои зиёде буданд ва посбонон барои дафъ кардани ҳама вақт наёфтанд. Аммо дар поён ғуломони мурда ва ярадор буданд, ки ҳамла бе талафот анҷом наёфт; Пас ғулом ва посбон бо ҳам чанг зада, аз баландии муносиб афтоданд. Онҳо осеб диданд, аммо онҳо зинда монданд ва якдигарро пахш мекарданд.
  Писари беқарор, Witcher фаромӯш кард, ки фамилияашро пурсид, низ дар девор буд. Вай аз қади хурдиаш истифода бурда, байни пои афсар ҷаҳида, сипас бо ду по ба хараш зад ва ҳамзамон ба зери зонуҳояш зад. Ӯ ба пеш парвоз карда, ба қуттии калонсоле бархӯрд...
  -Ман чунон ба даст афтодам, ки дарднок газидам! - Писарак забони борикашро берун карда, посбононро масхара мекард.
  - Эй мори пойлуч! - Чанговаре, ки дар тарафи рост меистод, лаънат карда, бачаро бо шамшер зад.
  Писар ҳам аз ин ҷо дур шуда, аз қубур ба чашмаш туф кард. Душман чй кадар сахт дод зада, сафхоро шикаста. Писарбача дар тантана наистод ва ӯро бо шамшер ба анҷом расонд. Дастони кудак гарчанде борик бошанд хам, риштаю пуркувват буданд - аз мехнат табъи дил буданд.
  Дигар бачаҳо низ фишор нишон доданд, мисли ҷаҳаннам мубориза бурданд, чирк задану дашном доданд, ибораҳои сардтар интихоб карданд!
  Ба онҳо муяссар шуд, ки деворро зуд тоза кунанд, аммо дар дохили ҷанг каме кашол ёфт, аз тарси интиқоми ғуломон, соҳибон сахт мубориза бурданд. Дуруст аст, ки шиками калоншуда дар мубориза бо бандагони девона ёварони бад аст.
  Соҳиби асосӣ Шайх Самума кӯшиш кард, ки тавассути гузаргоҳи зеризаминӣ фирор кунад. Бо худ як халта сангу тилло гирифт. Шояд фурсате дошт, аммо хасис ӯро ноумед кард. Духтари зебо, Рахита ва ҳатто бо ранги пӯсти мис, ин васвасаи аз ҳад зиёд аст.
  - Ва аз паси ман сукут! - Шайх аз муйхои пурпахши вай гирифт.
  -Даркор нест, ман худам меравам, ҷаноб! - зорй кард вай.
  -Фоҳиша нест! Ман туро бардоштанро дӯст медорам! - табассум кард олими садистй.
  - Аммо дард мекунад! - Ғулом ба ҷунбонидан ба пойҳои урёнаш шурӯъ кард.
  -Вақте шустаем, фармон медиҳам, ки туро аз мӯят овехта, оташ зананд. - Шайх лабонашро лесид хӯрда.
  -Ту ҳайвони ваҳшӣ! Аммо ман туро дӯст медорам, бовар кун!
  Духтар худро ба сохибаш наздик кард, ки фуни чиркинашро ба чехраи покаш часпида, лесидан гирифт. Баъд дасти Рахита дар камарбанди шайх ханчаре ёфт ва бо тамоми кувва онро ба шиками варамидааш андохт.
  - Инак як тухми зулмот барои шумост.
  Шайх халтаро партофт ва мӯяшро раҳо кард. Дастонаш сурохии чукурро махкам карданй шуданд;
  - Махлук! Эхидна! - хитоб кард у.
  - Не! Ман коре кардам, ки одилона буд! Чанд нафар духтарону мардонро азоб додаед? Ӯ ҳатто кӯдаконро ба сутунҳо мехкӯб кард ва онҳоро ба лавҳаҳо мехкӯб кард. Ин танҳо қасос аст! - хитоб кард духтар.
  - Шайтон!
  - Худоё! Шумо маро тозиёна задед! - Ғуломон пои худро ба шиками пуролудаи хуншори шайх зад.
  - Маро андаке зад! - хичир кард у.
  -Аммо хуни наҷиб дар ман ҷорӣ мешавад! - гуломи пойлуч дандонашро дурахшид.
  - Ҳеҷ чиз, фоҳиша! Сарбозон исёнро пахш хоҳанд кард ва туро чунон азоб хоҳанд дод, ки ман бароят фариштае менамоям! - Шайх ба гуруснагй кувва ёфт.
  -Чаро онҳо нисбат ба шумо тасаввуроти бойтар доранд? - Духтар забонашро берун кард.
  - Ба ту бас аст! "Бой ларзид ва нола кард. - Дард! Ба ман атрафшони фасифи биёред.
  - Чаро дар рӯи замин? - истеҳзоомез пурсид духтар.
  -Ин халтаи тиллоро ба ту медиҳам. - илтимос кард шайх.
  - Вай аллакай аз они ман аст! Хуб, танҳо аз садақа, равғани фасифи куҷост? - маккорона табассум кард духтар.
  -Шумо гардеробро дар шакли гови парвоз медонед? - кад-кад зада, хичиррос зад бой.
  - Ҳа! Ман онро бо сангҳои сангин хеле зебо дидам.
  - Пас шумо лозим аст, ки даст дар сари худ гузоред, ва шумо метавонед қуттии бо равғани атрафшонро ба осонӣ берун кунед. Бар ман биё ва маро молидан. - ѓурѓур-ѓур кард шайх, «ариб ®ушашро гум кунад.
  - Хатто бадкирдор хам сазовори ёрии тиббй аст. Маро мунтазир шав!
  Духтар давида ба ҳуҷра даромад. Вай дар бораи марди сарватманд парвое надошт, аммо чунин равғани гаронбаҳо хеле кам аст ва барои исёнгарон муфид хоҳад буд. Ва он гоҳ вай инҷиқии нафратоварро ба исёнгарон месупорад.
  Ғуломон аллакай ба ҳуҷраҳои худ гурехта буданд. Ду нафари онҳо духтари зебои нимбараҳнаро диданд. Бачахои солим, ки аз мехру мухаббати зан гурусна буданд, ба назди у шитофтанд. Духтарак сахт мехнат мекард, мушакдор буд ва бинобар ин хучумкунандаро бо пойхои пуркувваташ ба осонй тела дода, дод зад:
  - Агар шумо хоҳед, ки пул гиред. Фақат бидонед, ки дар таҳхона як бачаи хашмгин бо халтаи тилло ҳаст.
  - Мо тачовузро дуст намедорем! - бачахо эътироз баён карданд.
  - Аммо вай хам бой аст! - духтар маро тамасхур кард.
  - Пас беҳтар аст, биёед ҷанг кунем! Таҳхона куҷост? - ғуломони исёнгар гап зада гуфтанд.
  - Он ҷо дасти маро пайравӣ кунед! - ғулом дасти росташро ҷунбонд.
  Ғуломони ҷавони сиёҳпӯст ба он ҷое, ки пести вай нишон медод, шитофтанд. Духтар табассум кард ва давида ба ҳуҷра даромад. Мебелхо хеле бой, вале бетартибона буданд. Ана, худи кабинет, ки аз тилло рехта шудааст. Рахита ду бор фикр накарда, дасташро ба дарун гузошт. Вай дарун лағжид ва дар ҳамин лаҳза ҷоғ баста шуд.
  Зебоӣ дод зад, дандонҳои тезаш хасу ӯро буриданд.
  - Оҳ, чӣ қадар дардовар аст! - дод зад вай, баъд фишурда баромад. - Ин хеле бад аст!
  Ба дарди ваҳшӣ нигоҳ накарда, духтар бо табларза талош кард дасташро бибандад. Витчакова доду фарёди занонро шунида, тасмим гирифт, ки касеро таҷовуз мекунанд ва зуд ба ҳуҷра даромад. Зебои дар хун ғарқшударо дида, дод зад:
  - Кй ба ин кор чуръат кард?! Ман шаъну шарафи ӯро боло мебардорам! - Дар ғазаб ҷанговар метавонад шахси дағал бошад.
  Ашк аз чашмони Рахита мерехт, на он қадар аз дарде, ки ғуломро борҳо тозиёна задан бегона набуд, балки аз фаҳмидани он ки ӯ ҳоло маъюб аст.
  - Вай аст! - ба ҷевон ишора кард духтар.
  - Агар ин тавр бошад, ин даҳшатнок аст! - Ҷодугар ҳашароти табассумкунандаро бо зӯр ба сараш зад. Таъсир сохторро хам кард ва тиллои нармтар чип шуд. Ҷанговар заданро идома дод, то он даме, ки қуфлро пора-пора кунад.
  Духтар ба таври назаррас ранга шуд ва Пасса барф сафед ба сӯи ӯ ҷаст. Вай моҳирона ҷӯйбор карда, хунравиро боздошт. Витчерова дасти буридаро баровард, узваш рангубор шуд, вале хануз гарм буд.
  - Аҷоиб! - Мо бояд ба Хиров занг занем. Шояд вай онро парвариш кунад. - бо овози баланд хуштак зад чанговар.
  Пасса пурсид:
  -Ба ту кй дод, ки дастатро дар ин чо часпи?
  - Самма!
  -Дар худатон чӣ гузоштаед? - ҳайрон шуд Витчер.
  -Не, номи ин ҷабрдида Самума аст. - ислох кард духтар.
  - Агар ин тавр бошад, пас ӯро чоряк кардан лозим аст. - чашмонашро дурахшид чанговар.
  - Вай дар таҳхона аст ва сахт захмӣ шудааст. Шумо вақт хоҳед дошт, ки ӯро дастгир кунед. Агар вай намирад.
  Witcher кӯшиш кард, ки хасуро нигоҳ дорад, вақте ки ногаҳон он ба калтакалоси лағжанда мубаддал шуд, ки кӯшиши пинҳон шуданро кард. Агар ҷанговар аз таваллуд ин қадар моҳир намебуд, шояд муваффақ мешуд. Гузашта аз ин, вай на дум, балки гарданро гирифт.
  - Вой, ҷодуи ғайриоддӣ. Хировро нишон додан лозим аст.
  Чеҳраи духтари маҷрӯҳ матбача шуд ва ӯ аз ҳуш рафт.
  Пасса ӯро дар вақташ дастгир кард:
  -Духтари асабонї, вале зебо! Агар вай маъюб мемонд, айб мебуд.
  - Хуб, ман умедворам, ки ин метавонад ислоҳ шавад. Факат Хиров аз кучо пазмон шуд, ваъда дод, ки дар пахлуи ман мешавад. - норозӣ китф дарҳам кашид Witcher.
  - Ман дар ҳаминҷоям! - ҷодугар аз паси дар берун баромад. - Ман ҷодугарӣ ҳис мекунам.
  - Ва ман онро дар дасти худ дорам! - зад Witcher.
  - Бале, ин ҳам бад нест! Ин омехтаи медуза ва калтакалос аст, мебинед, ки шаффоф аст, мебинед, ки се дил мезад. - табассум кард чанговар.
  - Чаро ин таъсирбахш аст? Духтар бозуяшро гум карда, чои онро медузаи калтакалос гирифт. Ман фикр мекунам, сарфи назар аз тамоми маҳорати чунин махлуқ, ин ивазкунандаи комилан баробар нест! - Ҷанговар ҳеҷ гоҳ ба шӯхӣ майл надошт.
  - Аммо яке аз узвхои бадан шино карда метавонад ва ин тамоман бад нест. Як навъ қудрати абарқудрат! - маккорона чашмак зад ҷодугар.
  - Аз чӣ иборат аст, зеро ин маъюбист? - Ман Witcher-ро нафаҳмидам.
  -Чӣ хел гуфтан! Охир, он акнун на танхо хайвон, балки як кисми бадани зан аст. Аммо идора кардани чорво душвор аст. Ҳоло ин калтакалоси ночиз қодир аст, ки хурд шавад ва аз ҳар тарқиш лағжад ё аз девор гузарад. Илова бар ин, он амалан ноаён аст, ин намуд ба хамелеон монанд аст. - ба фахмондадихии чодугар шуруъ кард.
  - Пулсар! - гуфт вай шавку хаваси Пассро нишон дода. - Ман фикр намекардам, ки ин имконпазир аст. Чӯткаро буред ва онро ҷосус кунед.
  - Чунин мешавад, ки маглубият душворихои калонро ваъда медихад, вале ин танхо инъикоси галабаи оянда аст. - пай бурд ҷодугар.
  -Пас, шумо ӯро рӯҳафтода намекунед? - равшан кард Ведмакова.
  - Не! Дар чанг шучоат ва заковати хуб галаба меорад. Барои зарба задан аввал шумо бояд ҳадафро бубинед, вагарна мушти худро ҷудо мекунед. Аммо барои пешгирӣ кардани мушкилот, захм бояд шифо ёбад. - охиста чавоб дод Хирово.
  - Барои духтар маъюб шудан хуб нест. Баъд аз ҳама, ин вайро вайрон мекунад! Оё шумо метавонед ӯро ба дасти инсоне табдил диҳед, ки ба узвҳои воқеӣ монанд аст? - пурсид Witcher.
  - Ман фикр мекунам! Шояд ман онро ислоҳ карда метавонам. Умуман, аксари ҷодугарон дар куштор нисбат ба табобат беҳтаранд. - бо таъкид таъкид кард Хирово.
  - Ман ба ин розӣ ҳастам! Ҳар як аблаҳ метавонад маъюб кунад, на ҳар одами оқил шифо мебахшад. - Witcher, барои боварибахш будан, ҳатто ангушти худро ба маъбадҳои худ печонд.
  - Бисьёр чаллодони дагал - духтурони муоличакунанда кам!
  Ғуломон соҳиби Самумро кашиданд, гӯё мурдааст. Рахита ба худ омад, чехрааш аз изтироб печида буд.
  - Боз хамаро фиреб дод! Вай пулашро напардохта рафт.
  - Ман ӯро ба дор мекашам! - гуфт Witcher. - Бигзор ҷасади ӯ барои ҳар каси бадхоҳ ва ҳарис бошад ҳушдор. Одами хасис ҳамеша бо ашки навмедӣ саховатманд аст!
  - Ин оқилона аст! Аммо дасти маро кӣ бармегардонад? - Духтар ба гиря тайёр буд.
  - Ана вай! - нишон дод сардори шуриш.
  Хиров таъзим кард, сим дар дасташ равшан шуд.
  - Хавотир нашав! Шумо маъюб шуда наметавонед. Пас, Рахита шумо бояд ҷосуси бузург шавед. Шумо мехоҳед аз ҳама сарватмандон ва тавоноёни ин империя қасос гиред.
  - Албатта. Гулом мабош, дар хок хору зор шуда! - хитоб кард духтар.
  - Пас шумо метавонед ба мо кӯмак кунед! Ин империя суст идора карда мешавад, аз ин рӯ қабр системаи хунсоро ислоҳ хоҳад кард! - Ҷодугар аз ангушти ишораташ нури неру баровард.
  - Аҷиб! Ман дар шумо энергияи зиёдеро мебинам. Ва ҳикмат! Ман омодаам ба шумо ҳамроҳ шавам! - хитоб кард гулом.
  - Ин ба ту зарар мерасонад, вале шумо галаба карда метавонед! Бе дард шучоат нест, бе шучоат галаба нест! - тафаккури фалсафиро нишон дода, изхор намуд чодугар.
  "Ман зан ҳастам, ин маънои онро дорад, ки ман ба сабр одат кардаам." - сар ҷунбонд Рахита.
  - Вақте ки шумо сабри кофӣ надоред, сурудхонӣ кӯмак мекунад! - шухй кард Хиров.
  Хама хандиданд. Witcher кайфияти хуб дошт. Оғоз бо пирӯзӣ буд, яъне вақти аз даст додани вақт нест. Пеш аз хама пеш аз он ки гурезанд, лашкари гуломонро ташкил кардан лозим аст. Пас, одамон мисли оҳан ҳастанд, пеш аз он ки он сард шавад, ба он шакли дилхоҳ диҳед. Духтари чанговар ба девор баромада, ба сутун баромад ва бо овози раъдбор фармон дод:
  - Ҳамаро ҷамъ кунед!
  Пасса пурсид:
  - Занҳо ҳам?!
  - Ҳа! Ба мо ҳар як шамшер лозим аст. Шитоб кунед, аммо бидонед, ки ғорат нест, ҳама чизро баробар тақсим мекунем.
  Ҷамъоварии ғуломон каме вақт лозим буд, ки мо ҳатто қамчинро истифода мебарем. Худи Витчер маҷбур шуд, ки ба чанд нафаре, ки сари худро гум накардаанд, кӯмак кунад ва аз ғоратгарон мубориза барад. Духтар панҷ нафар аз ғаюртарин роҳзанҳо ба гӯшаш як торсакӣ зада, ҳатто сари якеро аз танаш ҷудо кард. Ба руяш катрахои хун рехт, Чодугар хасисона лесид. Он кор кард. Мачлиси умумй дар торикй дар зери нури машъалхо гузашт. Ҳазорҳо ғуломони озодшуда буданд, ки Witcher ҳатто бо чашми худ тахмин карда буд, ки ҳадди аққал дувоздаҳ ҳазор нафар буданд, гарчанде ки бисёре аз онҳо кӯдакон ва занон буданд.
  Вай аз манораи баландтарини Детинец баромад кард. Ҷодугар дар тарафи муқобил истода, тамоми ҷамъомадро идора мекард. Ғуломонро бераҳмона истисмор мекарданд, заифонро ба қатл мерасониданд ё куштанд. Пас, умуман, агар параметрҳои физикиро гирем, онҳо ба ҷангиёни хуб монанд буданд. Онҳо танҳо ба омӯзиш ниёз доранд. Ведмакова нутки гарму чушон эрод кард. Вай махсусан зарурияти ба вучуд овардани армияи калони озодихохиро суботкорона фахмонд.
  - Ягонагй, далерй, фидокорй калиди галаба, озодй, бахту саодат аст! Бе интизом лашкар нест ва бе лашкар озод шудан мумкин нест! Мехнат моро боз хам пуркувват гардонд, бо аклу хирад афзун гар-донда, ба мо озодй мебахшад ва якчоя бо бахт бахту саодат мебахшад!
  Пас биёед як шавем ва занҷирҳоро партоем! - гуфт чанговар.
  Ғуломон бо нидоҳои баланд розигии худро баён карданд! Танхо як гулом, ки захмхои зиёд ва нигохи магрур дошт, хомуш буд. Нигоҳаш шадидтарин дараҷаи нафратро ифода мекард.
  Witcher боз пешниҳод кард, ки роҳбари ягонаи шӯриш интихоб карда шавад!
  - Командир ба куллаи пирамида монанд аст - бояд якто бошад, вагарна ин гуна иншооти пуркувват хам вайрон мешавад!
  Ғуломон фарёд заданд:
  -Дуруст! Моро роҳбарӣ кунед.
  -Шумо ҷанговари бузург ҳастед ва пешвои мо хоҳед буд! - нохост бача муяссар шуд хамаро фарьёд занад.
  Ин Ведмаковаро ба ҳайрат овард: ин чӣ тавр имконпазир аст. Вай бодиққат нигоҳ кард, дар дасти кӯдак чизе ба қубур монанд буд, танҳо ғафстар. Ва бо ёрии ин дастгох гурриш кард.
  - Писарак дур меравад! Номи ӯ чист? - пурсид чанговар.
  - Дик! Ман махсусан фаҳмидам. - таклиф кард Пасса.
  - Номи оддӣ! - Witcher бешубҳа чизи экзотиктарро интизор буд.
  - Чаро мураккабӣ!
  - Овоз эълон мекунем! - эълон кард ҷодугар. Овозаш чунон раъду барк буд, ки дарахтони хурмо меларзиданд. - Ҳар кӣ тарафдори сарвар будани ҷанговар Witcher аст, дасти рости худро баланд кунед! Ба тарафдории ҳақиқат, озодӣ ва шаъну шараф овоз диҳед! Ва зиндагии шумо чунон хоҳад шуд, ки худоён ҳасад мебаранд! -
  Гуломоне, ки аз шавку завк фаро гирифта шуда буданд, кариб якдилона дастонашонро ба хаво баланд карданд. Онхо ба чанговар монанд буданд ва якдилии онхо тахмин мекард, ки шояд Хиров дар ин чо сехрашро ба кор бурда бошад.
  Оё дуруст нест, ки омадани ӯ ба онҳо озодӣ ва имкони худро ҳамчун одамони воқеӣ ҳис карданро дод. Ин маънои онро дорад, ки Витчерро мисли борон дар хушксолӣ истиқбол кардан табиист. Дар чехраи гуломони собик шодй намоён буд. Ин мисли бедор шудан буд.
  Дар ин ҷо, дар миёни шодии умумӣ, як ғуломи тавоно, ки бо захмҳои фаровон оро дода шуда буд, ба пеш қадам гузошт. - гуфт у бо овози баланд.
  - Бисёре буданд ва хоҳанд буд, ки мехоҳанд ба сӯи хушбахтӣ бираванд. Аммо оё шумо ба ин ҳаққи маънавӣ доред!
  - Кадом!? - Ҷодугар даҳони пур аз дандонашро нишон дод. Дучастаи дастони бараҳнааш қад кашиданд.
  - Шумо кӣ?! Насли оилаи ашроф ё як одами оддӣ. Ё шояд ғуломи гурезае мисли Ҷисор. Ӯ ҳам ваъдаи зиёд дод, аммо умри худро дар сутун ба охир расонд. Ва бо ӯ бист ҳазор ғулом. - Ғуломи тавоно сухани ӯро бурид.
  - Дар ин чо бисьёр чизхо ба худи мо вобаста аст. Ман дар ту доғҳоро мебинам, ту ба эҳтимоли зиёд ғулом таваллуд нашудаӣ, ман метавонам захмҳоеро, ки аз қамчин ё шамшер бо найза гирифта шудааст, фарқ кунам! - изхор намуд Ведмакова.
  - Шумо ҷанговареро, ки барои ман номаълум аст, тахмин кардаед! Ман граф де Форс, насли подшоҳони бузург ҳастам. Аммо шумо номи падаратонро медонед? - пурсид ғуломи шариф.
  -Ашибияти хонавода ба мардонагӣ ҳамон рабте дорад, ки дарозии мӯй ба зирак аст! - чавоб дод Ведмакова ва дархол илова кард. -Ҳеҷ шуҷоати ниёгони мо ба тарсончак кумак намекунад!
  -Шумо зебо гап мезанед. Мисли шӯхии ярмарка, дилат чӣ қадар далер аст? - ѓулом та®дидона рѓй кашид.
  - Хайр, ту чй кадар кахрамонй! Ҳисоб кун, аммо туро бо тақдири банда чен кардаӣ, ки ғуруру ҷасорати ту куҷо шуд! - Witcher аллакай ба рафъ шудан шурӯъ кардааст.
  -Ман сабабҳои худро доштам. Ва кадоме аз онҳо, ба шумо лозим нест, ки бидонед, дониши камтар маънои мурдан осонтар аст! Ман шуморо ба ҷанги марговар даъват мекунам ва агар шумо на танҳо дар сухан далер бошед, пас шумо даъватро қабул мекунед! - гурриш кард граф де Форс.
  - Ба ин боварй доштан мумкин! - зад ҷанговар.
  Ғуломон майдонро тоза карданд. Witcher поён омад ва шамшерро тафтиш кард. Рақибаш дар муқобили ӯ истода буд. У аслихаи худро дошт: ду шамшери тез тез. Ба хар хол чанговар аз синааш шамшери дигар баровард.
  Граф де Форса аз Витчер хеле баландтар буд, китфонаш васеътар буд, гарчанде ки вай он қадар мушакӣ ва ҳайкалдор ба назар намерасид, духтаре сазовори қаҳрамони ҷаҳон дар фитнес шудан буд. Аммо чарб набуд, риштахои риштахо тангу варам карда буданд. Илова бар ин, дар ҳар як ҳаракат ҳисси таҷрибаи бузург вуҷуд дошт ва гашти ҷаҳиши он чизҳои зиёдеро баён мекард. Дар чеҳраҳои онҳо табассум пайдо шуд;
  - Хайр, ба мушкилӣ гирифтор шудӣ, духтар! Шумо ҳасад намебаред. - граф мушти худро нишон дод.
  -Чаро ин «адар ба худ боварї доред? - Ғазаби Witcher шадидтар шуд.
  - Ман дар бисьёр чангхо ва мусобикахо голиб омадаам. Дар салтанати худ маро яке аз муборизони беҳтарин меҳисобиданд, бисёриҳо маро ҳатто беҳтарин медонистанд. - Форса, мушакхои синаашро, ки ба ду сипар дар пахлуи якдигар меистод, чунбонд.
  -Ин барои он аст, ки шумо танҳо бо ашроф ҷангидед ва онҳо таназзул ва фарбеҳ шуданд. Акнун, агар шумо бо як одами боистеъдод муомила мекардед, аз шӯҳрат каме боқӣ мемонд! - бо боварй чавоб дод Витчер.
  - Саги аккос, хайр, чуб, дурусттараш шамшерам, аз пушти ман нарафтааст! - Хамаи пурифтихор ба граф баргашт.
  - Ин хеле ҷолиб аст! Майсае, ки аз пӯлоди пурқувват сохта шудааст, дар дасти як чӯҷа ва тарсончак занг мезанад! "Ведмакова бо сухано-нии худ дурахшандаро бас намекард.
  - Хуб, ин ба эҳтимоли зиёд ба ту дахл дорад, зани ҳаром! - гурусна зад Форса.
  - Шояд мо шамшербозиро бо забонҳо бас кунем ва биёед чизи пурқувваттарро истифода барем! - Витчер рақами ҳаштуми шево бозид.
  - Хамдигар!
  Граф ва сардори шуришгарон ру ба ру шуданд. Шамшерхо зуд харакат карда, бо кувваи тамом зарба мезаданд. Аз зарбахо шарорахо рехта, садои занг ба гуш расид.
  Граф якчанд маротиба хучум кард. Вай техникаи дукаратаи баррелро санҷид, аммо Витчер ба ҳамлаҳо мубориза бурда, қайд кард, ки рақиби олиҷаноби вай суръати муносиб дорад.
  -Чӣ бозӣ мекунед!
  - Дар риштаи марг!
  Граф боз як катор зарбахо зад, комбинацияхои мураккабро санчид. Ведмакова андаке акиб шуда, хучуми чавобй гузаронда, харифи худро каме аз сари сина гирифт.
  Вай харакатхои чанговари пур-тачрибаро меомухт, вакташ уро ба замин партофт. Граф табассум кард ва чашмонаш дурахшид:
  -Шумо ин қадар содда нестед! Шояд ҳатто як ғуломи комил нест, гарчанде ки шумо пойлуч меравед.
  - Ман озод ба дунё омадаам ва дар чангал зиндагй кардам! Гардани ман ҳеҷ гоҳ юғро нашинохт. Ба зӯрӣ итоат кардан ғайриимкон аст. Одами воқеан озод ба се чиз итоат мекунад - ақл, ишқ, Худо. Банда дар нафси худ мутеъ аст - ба нафс, нафс, бандагони Худо! - зебо ҷавоб дод Witcher.
  -Дар бораи охиринаш дуруст мегӯед! Ту ҳаққӣ ҳастӣ, маро ин коҳину коҳинон гузоштаанд! - Граф як вентилятори дукарата, баъд техникаи "кламшер" кард, аммо муваффақ нашуд. -Ман бо ту дар сари як пиёла май сӯҳбат мекунам, агар албатта туро накушам.
  - Як кружка май ба уқёнус монанд аст - агар бурда шавӣ, зери по хоки худро гум мекунад! - гуфт чанговар.
  - Аммо шумо худро озодтар ҳис мекунед. Дар бораи ин техника чӣ гуна аст?
  Ӯ сегонаро, баъд шабпаракро нигоҳ дошт. Дар посух, Witcher ба вохӯрӣ сахттар зад. Граф ларза шуда, акиб рафт. Пас боз ра«обат идома ёфт, Форса гѓё  араён гирифт, фаҳмид, ки рақибаш аз ҳад қавӣ аст, ки ӯро бетантана бигирад. Сипас, Витчерро ба пайдарпаии муайяни ҳаракатҳо одат карда, граф ногаҳон траекторияи шамшерро тағир дод ва духтарро ба қафаси мушакҳо, балки инчунин занона зад. Хун равон шуд, харошидааш амиқ буд. Захм Witcherро нашиканад, балки баръакс, ба вай қувват бахшид. Духтар ба ҳуҷум рафт, шамшерҳо дурахшиданд, рақси аҷиберо иҷро мекарданд. Ва ҳарчанд аз берун ба назар чунин менамуд, ки ҷанговар сарашро комилан аз даст додааст ва дар ғазаб омадааст, зиндагӣ дар ҷангал ва шикор аз овони тифлӣ ба ӯ ёд додааст, ки дар набардҳои шадидтарин ақли худро нигоҳ дорад. Барои граф ҷилавгирӣ аз ин фишор душвор буд, ӯ бо душворӣ рафъ кард. Ведмакова лахзаеро, ки олихимматои гулом ба акиб кашид, гуё ба зери зонуаш мушт зада бошад. Зарба ба ришта расиду граф рафъ шуд, суръаташ паст шуд. Он гоҳ духтар техникаи худро нигоҳ дошт, худаш онро аждаҳои нӯҳ-сара меномид. Факат чанговари хуб тайёр карда шуда метавонист, ки чунин чизеро ба даст орад. Гузашта аз ин, ҳамлаи охирини нӯҳум тақрибан тоқатнопазир буд. Дар ин ҷо сухан дар бораи механикҳо буд, ки ҳамларо инъикос мекард, даст хеле заиф шуда, ҳамлаҳоро бартараф мекард ва аз ин рӯ ҳамлаи охирин ба анҷом расид. Чанговар бори аввал техникаро ба шарики басо мохир ва тезкор ичро кард ва хангоми нафас кашида, шамшерро ба замин партофт, маълум гардид, ки навоварй муваффакиятнок аст.
  Граф ранга шуд, кувваашро аз даст дод.
  - Ту фоҳишаи бахт!
  - На дарвоқеъ! Бахт мисли рег ноустувор аст - танхо мехнат онро бо цемент мебандад.
  Witcher душмани худро боз захмӣ кард, аммо на амиқ - вай намехост, ки бикушад ё маъюб кунад. Боз зада, вай зад, граф ба таври механикӣ рафъ кард ва ҷанговар шамшерро бо пои калтакаш кӯфт. Муътабари гулом тамоман бе яроку аслиха баромад. Witcher шамшерҳои худро партофта, ба душман шитофт ва графро пеш гирифт. Дастонаш дасту пояшро ба қуфл часпиданд.
  -Шумо таслим мешавед? - чашмони пантера дурахшид.
  - Ман таслим шуданро ба ғуломи пойлуч ҳисоб мекунам!
  Witcher бо хашм эътироз кард:
  - Гулом не, балки муборизи кори одилона! Ту худат гулом буди ва фахмиде ки хорй чист, вале онхо одамони дигаранд, аз мо бадтар нестанд. Пас аз виҷдон бипурс!
  . БОБИ Љ 10.
  Олег Рыбаченко ва Маргарита Коршунова дар хатти фронт чангиданд. Писару духтар аз ҷанги тӯлонӣ аллакай хеле дилгир шуда буданд. Мудом куштан ва тирпарронӣ низ дилгиркунанда мешавад.
  Ин мисли бозӣ аст. Ҳамин бозии тирандозӣ дер ё зуд дилгиркунанда мешавад.
  Бачахо аз тирпарронй хаста шуда, бо пои луч пайваста граната мепартофтанд.
  Писарак навбат дод. Фашистонро торумор карданд.
  Ва гуфт:
  - Маета!
  Духтар бо пои урён граната партофт. Вай фрицхоро парешон карда, бо завк гуфт:
  - Мо галабахои нави хеле калон хоханд дошт!
  Аммо ин дилгиркунанда шуда истодааст. Хатто аз партофтани пои урёни писарбача танкхои гитлерй ба пахлуяшон тела дода мешаванд.
  Баъд Олег ба эчод кардан шуруъ кард.
  Дигар таърихи алтернативӣ. Зюганов ба тарафдории номзадии Степашин овоз надоданд ва се фракцияи коммунистй низ овоз надоданд.
  Ин бо пароканда шудани Думаи давлатӣ ва интихоботи пеш аз мӯҳлат дар моҳи сентябри соли 1999 анҷом ёфт.
  Албатта, коммунистон аз харвакта дида тавонотар буданд. Ва онҳо ба дастовардҳои ҳукумати Примаков такя карда, ба интихобот рафтанд, ки дар он нақши намоён бозиданд. Блоки Unity ҳанӯз сохта нашудааст. Путин нахуствазир баромад. Ва ҳамлаи ҷангҷӯён дар Доғистон танҳо ба чап овозҳои бештар зам кард ва қудрати мақомотро кушт.
  Умуман, хукумат номуташаккил гардид. НДР суст шуда, хароб шуд, партияи нави тайёр набуд. Ва Степашин, ки сарвазир таъин шуда буд, ба партия рохбарй накард. Ва баъд Ельцин уро тамоман аз кор холй кард.
  Хулоса, интихоботи парламент бо галабаи куллии чапга-рон гардид.
  Галабаи коммунистй таъсирбахш буд. Илова бар ин, блоки Примаков-Лужков барои истироҳат кардан вақт надошт. Аммо ба у муяссар шуд, ки хамрохи дехконон ба кайд гирифта шавад. Ва чои дуюмро гирифт. Сеюм "Яблоко" буд, ки пиари хуб дошт. ЛДПР чои чорумро гирифт. Аммо асосан аз он сабаб буд, ки шабакаҳои тарафдори президент ин ҳизбро фаъолона пешбарӣ мекарданд.
  Ва Елтсин ҳатто ба Жириновский рутбаи генерал дод, дурусттараш.
  Ҳамин тавр, ҳама чиз аз рӯи сенарияи махсус рӯй дод.
  Мухолифин дар Думаи Давлатӣ қудратро ба даст оварданд. Ва Ельцин розӣ шуд, ки ихтиёран тарк кунад ва Примаковро расман вориси худ таъин кард. Зюганов сарвазир ва дасти рост шуд.
  Ин умуман ба коммунистон мувофик буд. Ва созиш ба даст омад. Басаев ва Хаттоб аз Доғистон маҷбур шуданд. Аммо онҳо ба худи Чеченистон аскарон нафиристоданд.
  Чанде нагузашта дар он чо чанги гражданй ва таксимшавй ба якчанд гуруххо cap шуд.
  Русия ба Масхадов ва Қодиров кумак кард. Примаков дар интихоботи президентии Русия ба осонӣ пирӯз шуд. Дуввум ба таври ғайричашмдошт Жириновский шуд - ки дар интихобкунандагонаш рақиби дигаре надошт ва Явлинскийи либерал рақиби ӯ набуд.
  Олег Рыбаченко нутки очерки худро бурид. Не, ҷолиб нест. Боз як мавзӯи аллакай фаро гирифташуда, пас аз Примаков, Зюганов ва барқароршавии СССР. Аз он хаста!
  Эҷод кардани чизе шояд ҷолибтар бошад. Масалан, дар бораи фазо.
  Писарак ба фикру ақидаҳо шурӯъ кард.
  Пойтахти нави империяи бузурги Россия Петроград-Галактик ном дошт. Он дар бурҷи Қавс, тақрибан дар маркази галактика таъсис ёфтааст. Дар ин ҷо ҳам ситораҳо ва ҳам сайёраҳо назар ба канораҳои Роҳи Каҳкашон, ки Замини кӯҳна дар он ҷо паноҳ ёфт, зичтар буд. Кушунхои Конфедерацияи Гарбй аз ядро комилан бароварда шуданд. Вале чанг бе нишоне нагузаштааст: хазорхо сайёрахо нобуд шуданд ва аз Замин танхо хотирахо бокй монданд. Ин сабаби асосии ба чои бойтарин ва осоиштаи галактика кучондани пойтахт буд. Аз ин чо гузаштан хеле душвор аст, бинобар ин, хатто дар шароити чанги умумии кайхонй, ки хатти фронт мафхуми абстрактй ва акибгох конвенция аст, ядро ба базаи асосии Россия ва такьягохи саноатй табдил ёфтааст. Пойтахт калон шуда, сайёраи Кишишро комилан фуру бурд ва ба як метрополияи азим табдил ёфт. Шаҳри азим, ки қодир аст ба ҳар як фарди оқил таъсир расонад. Самолётхои сершумор осмони бунафшро бурида гузаштанд.
  Маршал Максим Трошев ба вазири мудофиа супермаршал Игор Рерих даъват шуд. Вохурии дар пешистода аломати хеле афзудани фаъолияти душман буд. Ҷанг, ки аз ҳама хаста шуда буд, захираҳоро мисли як воҳиди дарранда фурӯ бурд, дар он триллионҳо одамон кушта шуданд ва ҳеҷ кас ба муваффақияти дилхоҳ ноил шуда натавонист. Милитаризация дар меъмории Петроград-Галактик осори худро гузошт. Осмо-харошхои азим дар катори озода истода, майдонхоро дар тахтаи шохмотхои шахр ифода мекунанд. Ин беихтиёр ба маршал ташкил ёфтани армадахои кайхониро хотиррасон кард. Дар чанги охирин киштихои калони ситораи рус хам мавкеъхои худро ишгол карда, баъд ногахон таркибро шикаста, ба флагмани душман зарба заданд. Ҷанги хуб андешидашуда ба задухӯрд табдил ёфт, баъзе киштиҳо ба ҳам бархӯрданд ва дар дурахши даҳшатангез таркиш карданд. Вакуум ранга шуд, ки гуё вулконхои азим ба вукуъ омада, якбора дарьёхои оташ чорй шуда, дарьёхои оташи дузах бах-шиданд ва мавчи харобиоварро фаро гирифта буданд. Дар чанги бесарусомонй лашкари Россияи кабир муваффакият хамрохй кард, вале галаба бахои нихоят гарон омад. Якчанд хазор киштии ситорахо ба чараёни заррачахои элементарй табдил ёфтанд. Дуруст аст, ки душман аз ин хам зиёдтар талафот дод. Русҳо чӣ гуна ҷанг карданро медонистанд, аммо конфедератсия, ки нажодҳои зиёдеро дар бар мегирифт, ба хашм омада, муқовимати якрав нишон дод.
  Масъалаи асосй аз он иборат буд, ки маркази конфедерация, ки дар галактикаи Том вокеъ аст, вайрон кардани он хеле душвор буд. Тамаддуни бостонии дагҳои чиноршакл, ки миллионҳо сол дар ин ҷамъи ситораҳо умр ба сар бурда, қалъаи шикастнопазире бунёд намуда, атрофи худро бо хати тавонои дифоъи пур аз домҳо ихота кардааст.
  Барои ворид шудан ба ин фазои "Маннерхайм" тамоми артиши Русия кофӣ нест. Ба чанг хотима додан мумкин набуд. Сайёраҳо ва системаҳо борҳо дасти худро иваз карданд. Маршал ба гирду атрофи пойтахт бо хисси ностальгия назар кард. Гравиолетхо ва фланнёр-хои чиркукаш бо рангхои хаки-кй ранг карда шуда, максади ду-русти самолёт дар хама чо хис карда мешуд. Баъзе биноҳо ба ҷои даромадгоҳҳо ба танкҳои азим ё мошинҳои ҷангии пиёдагард монанд буданд. Тамошои он хандаовар буд, ки аз бочкаи чунин зарфи болдор шаршарае мебарояд, оби кабуду зумуррад чор "офтоб"-ро акс карда, бо даххо соя бозй мекард ва дар тана ва болхо дарахтони экзотикй ва гулхои азим сабзида, ба вучуд меомаданд. боғҳои овезон аҷиб. Танкҳои осмонбӯси замонавӣ, ки одатан шаклашон мураттаб ва бо силоҳҳои зиёд муҷаҳҳаз шудаанд. Зиндагӣ дар чунин хонаҳо қулай ва бароҳат аст, ҳарчанд дар сурати ҳамла ба пойтахт, ҳамин гуна бино дар панҷ дақиқа ба як воҳиди пурқудрати ҷангӣ табдил меёбад. Раҳгузарони ҳама синфҳо ва ҳатто кӯдакони хурдсол дар тан либоси ҳарбӣ ва ё дар тан либосҳои созмонҳои гуногуни нимҳарбӣ буданд. Минаҳои киберӣ дар стратосфера баланд буданд, онҳо мисли тӯбҳои рангоранг буданд. Нурихо габри осмонро мунаввар карда, гулгаштхои оинаи хамворро бо шуоъхои дурахшон пур карданд. Максим Трошев ба ин гуна зиёдаравй одат накарда буд.
  "Ин ҷо ситораҳо хеле зичанд. Ва он барои ман хеле гарм аст."
  Маршал араки пешонаашро пок карда, вентиляцияро ба кор бурд. Парвози минбаъда бе мушкилот гузашт ва дере нагузашта бинои Вазорати мудофиа пайдо шуд. Дар даромадгоҳ чор мошини ҷангӣ қарор дошт. Лучиархои хушадор бо маккандахои худ - хайвонхои бӯйашон аз бӯйи саг понздаҳ баробар қавӣ - Трошевро ихота карданд. Қасри сиклопедии супермаршал ба зери замин афтод, деворҳои ғафси он тупҳои плазма ва лазерҳои каскадиро ҷойгир мекарданд. Даруни бункери амиқ оддӣ буд - айшу ишрат ташвиқ карда нашуд. Пеш аз ин, Трошев саркорашро танҳо дар проекцияи сеченака медид. Супермаршал як ҷанговари солхӯрда ва ботаҷрибаи яксаду бистсола буд. Ба ман лозим омад, ки ба лифтҳои баландсуръат фуроям ва даҳ километри хуби зеризаминиро рахна кунам.
  Маршал аз кордони посбонҳои элита ва роботҳои ҷангӣ гузашта, вориди офис шуд, ки дар он компютери плазма голограммаи васеъшудаи галактикаро бо нишонаҳои тамаркузи нерӯҳои Русия ва ҷойҳои ҳамлаи эҳтимолии душман тақлид мекард. Дар наздикии он голограммаҳои хурдтар овезон буданд, ки тасвирҳои галактикаҳои дигар намоён буданд. Назорат аз болои онҳо пайваста набуд, дар байни ситораҳо манзараҳои давлатҳои соҳибистиқлол, ки дар онҳо нажодҳои соҳибақл, баъзан хеле аҷиб зиндагӣ мекарданд, буданд. Трошев ба ин шукуфон дер на-мешуд, боз як маъруза кардан лозим омад. Игорь Рерих чавон ба назар мерасид, чехрааш кариб чинс надошт ва муйхои зарди гафс дошт. Ба назар чунин менамуд, ки ӯ метавонад зиндагӣ ва зиндагӣ кунад, аммо тибби русӣ дар шароити ҷанг ба дароз кардани умри инсон чандон манфиатдор набуд. Баръакс, ивазшавии босуръати наслҳо таҳаввулотро ба вуҷуд овард ва ба нафъи интихобкунандаи ҷанги бераҳмона буд. Давомнокии умр бо яксаду панҷоҳ сол маҳдуд буд. Ҳатто барои элита. Хуб, сатҳи таваллуд хеле баланд боқӣ монд, исқоти ҳамл танҳо барои кӯдакони нуқсон буд ва пешгирии ҳомиладорӣ манъ буд. Супермаршал ҳангоми ворид шуданаш нигоҳашро ба Трошев кард.
  - Ва инак, Максим. Ҳама маълумотро ба компютер партоед, он онро коркард мекунад ва ҳалли худро медиҳад. Дар бораи рӯйдодҳои ахир чӣ гуфта метавонед?
  - Конфедерация ва иттифокчиёни онхо дарси хуб гирифтанд. Тарозу ба самти мо чарх мезанад, ки дар давоми даҳ соли охир аксари ҷангҳо ғолиб омадаанд.
  Рерих сар ҷунбонд.
  - Ман медонам ин чӣ. Аммо иттифоқчиёни конфедератсия, дугҳо ба таври назаррас фаъолтар шуданд. Онҳо ба таҳдиди ҷиддӣ шурӯъ мекунанд.
  - Розй.
  Рерих тасвирро дар голограмма пахш карда, каме калон кард.
  - Пеш аз шумо галактикаи Smoor аст. Дар ин чо дуюмин калъаи калонтарини Дуг аст. Дар ин чо мо зарбаи асосиро мезанем. Агар муваффақ шавад, мо метавонем дар давоми ҳафтод, ҳадди аксар сад сол дар ҷанг пирӯз шавем. Ва агар мо муяссар нашавем, чанг чандин аср давом мекунад. Шумо худро як фармондеҳи салоҳиятдор исбот кардед ва аз ин рӯ ман пешниҳод мекунам, ки ба шумо Амалиёти Steel Hammer роҳбарӣ кунед. Он равшан аст?
  - Дуруст, чаноби олй.
  Игорь абрӯ зад.
  -Чаро чунин унвонҳо? Факат бо мо мурочиат кунед: рафик супермаршал. Шумо инро аз куҷо гирифтед?
  Максим худро шарманда ҳис кард.
  -Ман, рафиқ Супермаршал, бо Bing таҳсил кардам. Онҳо услуби императориро таблиғ мекарданд.
  - Равшан. Аммо акнун империя дигар аст, раис урфу одатхои пештараро содда кардааст. Гузашта аз ин, ба зудӣ тағйироти қудрат дар пеш аст ва мо бародари нав ва фармондеҳи олиро соҳиб мешавем. Шояд маро аз кор барканор кунанд ва агар амалиёти "Гулди пулодӣ" муваффақ шавад, ба ҷои ман шуморо таъин мекунанд. Мо бояд пешакӣ омӯзем, ин масъулияти бузург аст.
  Маршал аз Рерих бештар аз се маротиба ҷавонтар буд ва аз ин рӯ, оҳанги сарпарастӣ хеле мувофиқ буд ва боиси хафагӣ набуд. Ҳарчанд ивази раҳбар дар пеш аст ва раҳбари нави онҳо аз ҳарду ҷавонтар хоҳад буд. Табиист, ки ин беҳтарин хоҳад буд.
  - Ман омода. Ман ба Русияи бузург хизмат мекунам!
  - Пас рав. Генералҳои ман ба шумо маълумоти муфассал медиҳанд.
  Баъди салом додан маршал рафт.
  Коридорхои бункерй хаки-кй ранг карда шудаанд. Дар поён штаби оперативй вокеъ буд. Компютерҳои сершумори фотоникӣ ва плазмаӣ бо суръати баланд иттилоотеро, ки аз нуқтаҳои гуногуни метагалактика ҷорӣ мешаванд, коркард мекарданд. Дар пеш кори бисьёре буд ва маршал факат баъди якуним соат озод карда шуд. Акнун ӯро як ҷаҳиши тӯлонӣ ба галактикаи ҳамсоя интизор буд. Дар он чо бояд куввахои бузург, яъне кариб шашьяки тамоми флоти кайхонии Россия чамъ шаванд. Якчанд миллион киштии ситорахо. Пас аз ҳалли ҷузъиёти хурд, маршал ба рӯи замин баромад. Хунукии чукур чои худро ба гармии шадид дод. Чаҳор нурони дар зенит ҷамъ омада, бо тоҷҳое, ки осмонро бераҳмона лесида буданд, ҷараёнҳои зарраҳоро ба рӯи сайёра мерехтанд. Каскадхои нур аз кучахои оинанок чорй мешуданд. Максим ба ҳавопаймои ҷозиба ҷаҳида, дарунаш бароҳат ва салкин буд ва ба канора шитофт. Вай аз ин пеш хеч гох ба Петроград - Галактика наомада буд ва мехост пойтахтеро, ки сесад миллиард нафар ахолй дорад, бо чашми худ бинад. У сектори харбиро тарк кард ва хама чиз дигар шуд ва хушхолтар шуд. Биноҳои дорои таркиби аслӣ пайдо шуданд; Дар давоми чанги умумй кабати олигарххо кам шуд, вале тамоман нест карда нашуд. Қасрҳо асарҳои ҳақиқии санъат буданд. Яке аз онҳо ба қалъаи асримиёнагӣ шабоҳат дошт, ки дар он ҷо ба ҷои дандонҳои парапет дарахтони хурмо буданд. Дигаре бар пояҳои борик меистод ва роҳи мошингард дар зераш тӯл мекашид, вай ба тортанаки рангоранг монанд буд, ки бо ситорагон пӯшида буд. Бисёре аз биноҳое, ки дар он мардуми камбағал зиндагӣ мекарданд, бо казармаҳо алоқаманд набуданд, баръакс, фасадҳои таъсирбахш дурахшон шуда, бо муҷассамаҳои пешвоён ва фармондеҳони асрҳои гузашта оро дода шудаанд. Хама чизро хаки-кй ранг кардан лозим нест, фикр мекард Трошев. Гайр аз ин, шояд шахри серахолии олам бояд меъмории зебо дошта бошад. Бахши сайёҳӣ махсусан рангин буд, ки роҳравҳо ва биноҳои ҳаракаткунанда, ки ба садбарги азиме монанданд, инчунин лолаҳои шукуфта ва ба ҳам печида, ромашкаҳои ришта ва ҳайвоноти экзотикии мураккаб омехта буданд. Аз афташ, дар хирс ё паланги дандондор зиндагӣ кардан ҷолиб аст, ин кӯдаконро шод мекунад. Аммо, вақте ки чунин сохтор ҳаракат мекунад ё бозӣ мекунад, калонсолон низ ҳайрон мешаванд. Аждахои чархзанандаи дувоздах сар ба маршал таассуроти фаромушнашаванда мебахшид, ки аз хар як дахон фаввора-хои гуногунрангро равшан мекарданд; Умуман, дар ин чо фаввора-хои хеле ачоибтарин мавчуд буданд, ки самолётхои реактивии гуногунрангро ба масофаи садхо метр мепартофтанд. Ва онхо чй кадар зебоанд, дар партави чор офтоб, ба як накши обй печида, бозии афсонавию беназири рангхо. Бачагон дар ин чо хушхолу зебо буданд: либосхои рангоранг ба онхо ба элфхои афсона шабохат медод. Дар ин ҷо на танҳо одамон буданд, нисфи тамошобинон хориҷиён буданд. Бо ву уди ин, фарзандони бегонагон бо фарзандони инсон шодона бозї мекарданд. Трошев бо растанихои интеллектуалй низ дучор омад. Данделионҳои сарвари тиллоранг бо чор по ва ду дастони борик. Кӯдакони онҳо ҳамагӣ ду по доштанд ва сари тиллоии онҳо бо доғҳои зумуррад зич печонида шуда буд. Максим ин нажодро хуб медонист - Гапи, махлукхои растанихои се-чинс, сулхдуст, вале бо амри такдир онхо ба чанги умумичахонии байниситорахо кашида шуда, иттифокчиёни табиии Россияи Кабир гардиданд.
  Намояндагони дигар нажодхо - аксар давлатхои бетараф ва сайёрахо ба кадри кифоя буданд. Онҳо мехостанд ба пойтахти аҷиби империя назар кунанд. Дар ин чо чанг дуру гай-рики ба назар мерасад, аз он хазорхо парсекхо дур аст, вале бо вучуди ин як хисси ногувор аз маршал дур намешуд. Дар сари ман фикре пайдо шуд, ки дар он сайёраҳо, ки онҳо бояд ҳамла кунанд, мавҷудоти оқил низ зиндагӣ мекунанд ва миллиардҳо мавҷудоти мутафаккир мемуранд. Дарьёхои хун мерезанд, хазорхо шахру кишлокхо хароб мешаванд. Аммо вай маршали империя аст ва бояд вазифаи худро ичро кунад.
  Маршал баъди тамошои маркази туристй фармон дод, ки самолёти гравитационй чойгир карда, ба районхои саноатй равон карда шавад. Хонаҳо дар ин ҷо каме пасттар буда, тарҳи оддӣ доштанд. Заводхо дар зери замин чойгир буданд.
  Хамин ки самолёти гравитационй ба замин фуруд омад, рамаи бачахои получ бо латта ва воситахои тозакунанда фавран ба суи он шитофт. Рагамуффинҳои лоғар дар латтаҳои аллакай хаста, пажмурдашуда, бо сӯрохиҳои калони кандашуда. Чуқур даббоғ, қариб сиёҳ. Ба назар чунин мерасад, ки чанги тулонй онхоро мачбур кард, ки камарро махкам баста. Трошев хамдардй хис кард. Ронанда капитан Фокс ба чунин хиссиёт шарик набуд.
  -Биёед, каламушҳои хурдакак, аз ин ҷо биравед! Маршалл меояд! - аккос зад у.
  Кӯдакони бесарпаноҳ ба ҳар тараф шитофтанд, танҳо пошнаи чиркинашон дида мешуд. Дар рӯи он, ки якбора аз чор "офтоб" гарм аст, пойлуч роҳ рафтан душвор аст ва кӯдакони бечора чӣ будани пойафзолро намедонистанд. Яке аз бачахо бошад, аз дигарон далертар баромад ва ба акиб гашта, ангушти миёнаашро нишон дод. Капитан таркандаро бароварда, ба тарафи писарбачаи бесабаб тир холӣ кард, ки ӯро мекушт, аммо маршал дар лаҳзаи охир тавонист бозуи капитанро тела диҳад. Шиддате аз наздаш гузашта, дар сангфарш кратер ба вуҷуд овард, пораҳои санги гудохта ба пойҳои урёни кӯдак афтод ва ӯ рӯи асфалт афтид. Бо кушиши ирода ба чанговари оянда муяссар шуд, ки фарьёдашро боздорад ва ба дард тоб оварда, аз чо бархост. Максим ба капитан як зарбаи сахт зад.
  - Се руз дар посбонй. Диққат, дастҳо дар паҳлӯи шумо! - бо оханги тахдидомез фармон дод маршал - Кӯдакон моли мо ҳастанд ва мо бояд онҳоро нигоҳубин кунем, накушем. Фаҳмидам, ҳаюло?
  Рӯбоҳ дастонашро ба паҳлӯяш дароз кард. Вай кутох сарашро  унбонд.
  - Мувофиқи низомнома ҷавоб диҳед.
  - Ҳа ҷаноб.
  Максим нигохашро ба писарак гардонд. Ӯ мӯйсафед бо чеҳраи зебо, маккор ва мушакдор буд. Дар зери футболкаи дарида, шумо метавонед шиками пурқуввати ӯро бинед, ки бо барҳои шоколад пӯшонида шудааст.
  -Номи шумо чӣ?
  - Янеш Ковальски! - аз болои шуш аккос зад марди ранҷида.
  - Ман дар шумо сохти чанговари пуркувватро мебинам. Оё шумо мехоҳед, ки ба мактаби Жуков дохил шавед?
  Писарбача афсурда шуд.
  - Хурсанд мешудам, вале падару модарам коргари оддй буда, пули тахсили маро дода наметавонанд.
  Маршалл табассум кард.
  - Шумо бепул номнавис мешавед. Шумо, чунон ки ман мебинам, ҷисман қавӣ ҳастед ва чашмонатон дар бораи қобилиятҳои ақлӣ сухан мегӯянд. Чизи асосиаш хуб хондан аст. Ин рузхои душвор аст, вале вакте ки чанг cap мешавад, хатто коргарон дар шароити хуб зиндагй хоханд кард.
  - Душман маглуб мешавад! Мо ғалаба хоҳем кард! - бори дигар аз болои шуш фарьёд зад Янеш.
  - Пас, дар катори худ чои худро ишгол кун, солдат. Ва барои шурӯъкунандагон - дар мошини ман.
  Лиза гиря кард. Писарак каме чиркин буд ва аз паси ӯ дарунро шустан лозим меомад.
  Ҳавопаймои гравитатсионӣ аз боло баромада, ба бинои ҳукумат шитофт.
  Ҷанеш бо нафаси нафасгир хонаҳои азими боҳашамат ороёфтаро аз назар мегузаронд.
  - Моро ба сектори марказй рох намедиханд ва ин хеле шавковар аст.
  - Шумо ба қадри кофӣ бештар хоҳед дид.
  Бо вуҷуди ин, маршал бо эҳсоси раҳмдилӣ фармон дод, ки ба маркази сайёҳӣ парвоз кунад. Писарак бо тамоми чашмонаш нигарист ва он чизеро, ки дида буд, хӯрд. Ба назар мерасид, ки вай мехост аз мошин ҷаҳида, бо пиёдагардҳои ҳаракаткунанда давида, ба яке аз аттракционҳои ҳайратангез баромад.
  Максими маъмулан сахтгир мисли он рӯз меҳрубон ва нарм буд.
  - Агар хохй, ба "кухи шодй" савор шав, баъд рост ба наздам биё. Пулро бигир, вагарна туро намегузоранд.
  Маршал когазро дод.
  Янеш ба суи аттракторхо шитофт, аммо намуди зохираш хеле намоён буд.
  Дар даромадгоҳи толори кайҳонӣ-ниндзя ӯро роботҳои азим боздоштанд.
  -Бача, шумо либоси бад пӯшидаед, аз маҳаллаҳои камбағал маълум аст. Шуморо дастгир карда, ба истгоҳ бурдан лозим аст.
  Писарак мехост фирор кунад, аммо онҳо ӯро бо таппончаи ҳайратангез зада, ба асфалт партофтанд. Трошев лозим омад, ки аз мошин фаромада, тафтиш кунад.
  - Истед, ин курсант бо ман аст.
  Полицияхое, ки аз чо меистоданд, бозистода, ба маршал нигох карданд. Максим дар либоси саҳроӣ буд, аммо популетҳои фармондеҳи ҳарбӣ дар муқобили чор офтоб дурахшон бо тилло медурахшиданд.
  Патрули калон - лейтенанти милиция салом дод.
  - Бубахшед, маршал, аммо дастур иҷозати гадоҳоро ба марказе манъ мекунад, ки мо меҳмононро аз тамоми галактика қабул мекунем.
  Худи Максим фахмид, ки дар чунин участкаи муътабар рагамуффин бароварда, хато кардааст. Аммо вай нияти нишон додани хатои худро надошт.
  -Ин бача разведка аст. Вай супориши фармондеҳиро иҷро мекард.
  Лейтенант сарашро  унбонд ва тугмаи таппончаашро зер кард. Ҷанеш Ковальски ҷунбиш карда, ба худ омад. Маршал табассум карда дасташро дароз кард. Дар айни замон, чор галакти бегона ногаҳон бо партовҳои чӯбдаст пур шуданд. Аз берун, ғарибон ба кундаҳои дарахтони ноҳамвор шабоҳат доштанд, ки пӯсташон кабуд ва қаҳваранг буд. Пеш аз он ки ҳаюлоҳо барои оташ кушодан вақт наёфтанд, Максим ба сарпӯш афтода, таркандаро берун кашид. Роххои оташин аз боло гузашта, ба хайкали рангоранг афтода, пояи хушманзараро ба фотонхо мепошанд. Трошев ду ҳамлагарро бо нури лазерӣ буриданд, ду иногалакти наҷотёфта ба тарафҳо ҳаракат карданд. Яке аз онҳо низ ба чӯби рафънопазир афтод, вале дуюмӣ тавонист дар паси канори фасад пинҳон шавад. Ҳайҷуба якбора аз се даст тир холӣ кард ва Максим зуд ҳаракат карда бошад ҳам, каме зарба зад - паҳлуяш сӯхта, дасти росташ осеб дид. Шуоъхои душман ба аттракциони "сасансаи оби девонавор" тангенсиал зада меомаданд. Аз паи таркиш ба амал омад.
  Дидори маршал шино мекард, аммо вай ҳайрон шуд, ки чӣ тавр Янеш як пораи плитаро канда, ба сӯи душман партофт. Максим аз кувваи гайриинсоние, ки дар ин навраси ноустувор нихон аст, дар хайрат монд... Партофтан дар катори панч чашм дуруст баромад. Махлуқ як ҷунбиш зада, ба пеш қадам гузошт. Ин барои зарбаи дақиқи Максим кифоя буд, то ҳаёти ҳаюлоро хотима диҳад.
  Мубориза зуд ба охир расид. Дар ҷараёни он пулис ҳатто кӯшиши оташ кушодан ҳам накардааст. Маршал инро фавран пай бурд.
  "Дар фронт хамаи бехтаринхо мечангида, дар акибгох дар кучахои шахр тарсончакхо нишастаанд.
  Лейтенанти сер-хурда ранги сурх гирифт. Ман ба Максим наздик шудам.
  - Рафик маршал, узр мехохам, вале онхо туппартоихои вазнин доштанд ва мо...
  - Ва ин чӣ гап! - ба тарканда дар камарбанди посбон ишора кард Максим. - Пушаймон? Афсус, аз афташ, дар пойтахт барои шумо кор нест. Шумо бекор наменишинед, ман кӯшиш мекунам, ки шуморо ба фронт фиристам.
  Максим ба писарак ишора карда, ба ӯ кӯмак кард, ки ба ҳавопаймои вазнин ҷаҳида шавад ва сипас дасташро сахт фишурд.
  -Хайр, ту уқоб ҳастӣ. Ман шодам, ки дар бораи ту хато накардаам.
  Ковальски дустона чашмак зад, овози у хеле баланд ва шодмон буд.
  - Ман танҳо як партоби бомуваффақият анҷом додам. Ман метавонам...
  - Имконият пайдо мекунед. Шумо коллеҷро хатм мекунед ва рост ба ҷанг меравед. Шумо тамоми умри худро дар пеш аст, шумо бояд то ҳол мубориза баред.
  - Ҷанг бузург аст! - бо шавк хитоб кард писарак. - Мехоҳам фавран ба фронт равам, таппончаи чӯбро гирам...
  - Шумо инро дарҳол карда наметавонед, шумо дар ҷанги аввал кушта мешавед. Пеш аз ҳама ихтисосро гиред.
  Янеш хафа шуда бӯй кард. Вай ба кобилияти худ боварй дошт, фикр мекард, ки вай аллакай чи тавр бисьёр кор кардан, аз чумла тирпарронй карданро медонад. Дар ин вакт самолёти гравитационй аз болои боги азими Мичуринский парвоз мекард. Дар он чо дарахтони азиме нашъунамо ёфтанд, ки ба-ландии баъзеи онхо ба чандсад метр мерасид. Ва меваҳо он қадар бузург буданд, ки мобайни онро хӯрда, шумо метавонед дар дохили он зиндагӣ кунед. Ананасҳои аз ҷиҳати генетикӣ тағйирёфта бо пӯсти тиллоранг иштиҳо ба назар мерасиданд. Дуруст аст, ки бар хилофи интизориҳо, онҳо дар байни бача мафтуни зиёдеро ба вуҷуд наоварданд.
  - Ман аллакай дар чунин чангалзорхо будам. - фахмонд Янеш. - Бар хилофи районхои марказй дар он чо хама ичозат дода мешавад. Ҳарчанд пиёда ба он ҷо расидан вақти зиёд лозим аст.
  - Мумкин ки! - гуфт Максим. - Ва аммо, ба растаниҳои ин ҷо тааҷҷуб кунед... Занбӯруғе ҳаст, ба зери он як взводи том ҷой гирифта метавонад.
  - Танҳо як шабоҳати пашшаи калон. Он ғайриимкон аст. Дар ёд дорам, ки ман як халтаи пурраи меваҳои буридашударо ҷамъ карда будам. Ман паварараро дӯст медорам - пӯсташ борик аст ва таъми он комилан болаззат аст. Анҷир дар баробари он чизе нест. Ҳангоми буридан шумо бояд эҳтиёт бошед. Шояд он мешиканад ва он гоҳ ҷӯй мисли шаршарае мешуд - пеш аз он ки шумо ҳарф заданро надоред, шуморо мебарад. Дар ин чо мева хеле калон аст. Шумо бояд онҳоро қисм-қисм дар халтаи пластикӣ бардоред ва ин хеле нороҳат аст.
  Максим ба китфи Ҷанеш зад.
  - На ҳама чиз бо ғизо чен карда мешавад. Биёед, ба поён фаромада, гул чием.
  - Тухфа барои духтар! Барои чӣ не!
  Дастони писарбача ба руль расиданд. Капитан Фокс ангуштонашро бо хашм зад.
  - Ба руль даст назан, сагбача.
  Ва дархол дар чавоб аз маршал выговори дигар гирифт.
  "Шумо танҳо ҷасорат доред, ки бо кӯдак мубориза баред."
  - Бубахшед, Чаноби Оли!
  Янеш худро нигоҳ дошта натавониста, хандида бошад.
  - Агар хоҳед, кӯшиш кунед. - Максим иҷозат дод.
  "Ман дар симуляторҳо таҷриба дорам" гуфт Янеш.
  Ковальский бе сояи шубха ва тарс дастонашро ба руль гузошта, мошинро ба поён равона кард. Эҳтимол, ӯ дар ҳақиқат қобилиятҳои аҷибе дошт. Самолёти гравитационй аз болои сари дарахтони азим мегузашт.
  Максим халал нарасонда, ба писарбача имкон дод, ки ҳавопайморо идора кунад. Бояд гуфт, ки вай аз ухдаи вазифаи худ хеле бомуваффакият баромад, дар байни танаи азим маневр мекард, хеч гох ба фалокат дучор намешуд, техникаи виртуозиро дар давоми солхои дароз нишон медод. Бо вуҷуди ин, ҳатто агар он суқут кунад, ин як чизи бузурге нахоҳад буд, ки ҳавопаймои ҷозиба дорои системаи комили бехатарӣ мебошад. Ниҳоят, онҳо дар як гулзоре нишастанд, ки бо гулҳои хурд, вале афсонавӣ зебо паҳн шудаанд. Ба назар чунин менамуд, ки ҷодугари хуб ҷавоҳиротро саховатмандона пароканда кардааст. Диапазони мураккаби рангҳо дар чашмон хира мегардид ва бӯи масткунанда лаззати тавсифнашаванда меовард.
  Янеш ҳатто дар ҳайрат ҳуштак кашид. Вақте ки онҳо ба замин фуромаданд, писарбача аз берун ҷаҳида, ба ҷамъоварии гул оғоз кард ва як даста пурра гирифт. Максим хунукназар буд, манзара ба ӯ маъқул буд ва бо вуҷуди ин, чизе ташвишовар буд. Эҳсоси таҳдид. Аз байни оташу об гузашта, маршал одат карда буд, ки ба интуисияаш бовар кунад, ки вай хеле кам рух дод. Аслан, пойтахти як империяи бузург набояд шаклҳои ҳаёт барои одамон хатарнок бошад. Дар ин ҷо чизи дигар вуҷуд дорад. Максим ба писарак ишора карда, оромона ба гӯшаш пичиррос зад:
  - Дар назди мо душманон хастанд. Гулҳоро пинҳон кун ва бо ман биё.
  Чашмони Ҷанеш дурахшид.
  - Ман омода.
  Гулдастаро дар мошин зери назорати капитан Фокс гузошта, Максим ва Янеш ба ҷангал амиқтар рафтанд. Албатта, бояд аскарон даъват карда, майдонро шона мекарданд. Аммо Максимро ҳаяҷон фаро гирифт. Ҷанеш, албатта, дар худ орзуҳои ошиқона дошт ва худро разведкаи ҳарбӣ тасаввур мекард ва аз ин шодӣ мекард; Онҳо аз ҷангал гузаштанд ва кӯшиш карданд, ки садо надиҳанд. Янеш тавонист, ки пойҳои урёнашро дар неталҳои бунафш сӯзонад, аммо худро нигоҳ дошт, ҳарчанд пӯсти то зонуҳояш бо блиллаҳои калон пӯшида буд.
  - Эҳтиёт бошед, - пичиррос зад Максим. - Дар ҷангал хатар дар ҳар як алафи алаф пинҳон аст.
  "Дар ин ҷо ба мо камуфляжи муҳофизатӣ лозим аст" гуфт Янеш. Латтаҳо ҷасадро базӯр пинҳон мекарданд; Ҳашароти калон, тавре ки Янеш дар мактаб фаҳмид, дар ин сайёра одамонро намехӯранд. Намудҳои хатарноктарини буғумҳо дар сатҳи генетикӣ нест карда шуданд, то маркази пойтахт ба манбаи сироят ё эпидемия табдил ёбад. Онхо хомушона рох мерафтанд. Ногаҳон Максим ях кард. Махлукхои хурдакак беором рафтор мекарданд, гуё касе онхоро тарсонда бошад. Маршал аз дасти писарак гирифта ба гушаш пичиррос зад:
  - Дар пеш камин аст!
  Максим аз кисааш детектори садо бароварда, ба гирду атроф бодиккат гуш дод. Дуруст аст, ки дар наздикии он панҷ ҷангҷӯи инсонӣ ва тақрибан ҳамин миқдор ғарибон хобида буданд. Хуб, бо чунин таносуби қувваҳо беҳтар аст, ки ба ҷанг машғул нашавед, балки душманро давр занед.
  Он чизе ки онҳо карданд.
  Аскари пур-тачриба ва бачаи сабзу хуррам хамзамон харакат карданд. Мо маҷбур шудем, ки аз байни буттаҳои зиччи гузар карда, дар зери мос ғарқ мешудем. Маршал бо душвории зиёд шикастани занҷири одамиро муайян кард ва тавонист дар ин ҷой лағжад. ОНҲО хушбахт буданд, ки ҳеҷ як аз ғарибон ҳисси ҳайвонӣ ё шунавоии аҷиб надошт. Детектори садо аллакай калимаҳои нарм гуфташударо фарқ карда метавонист.
  - Ҷаноби резидент, шумо аз ман чизи ғайриимконро мепурсед.
  Дар ҷавоб овозе, ки ба гиря монанд аст.
  - Ва шумо, генерал, одат кардаед, ки пулро пурра кор накарда, танҳо мегиред.
  Аз рӯи тембр, ӯ ба нажоди ғайриинсонӣ тааллуқ дошт.
  -Ба шумо ним миллион доданд, пас чӣ? Маълумоти кӯҳна дар бораи моҳвораҳои ҷосусӣ.
  "Ин айби ман нест" овози одамӣ худро сафед карданро идома дод. - Ин гуна маълумот аслан хеле зуд кӯҳна мешавад. Ман қодир нестам.
  - Мо инро фавран фаҳмидем, гуфтан осонтар аст, ки шумо заифед. Вакте ки сухан дар бораи хучум кардан ба системаи Кремль меравад, шумо ва шарикони шумо фоидаи кам нахохед гирифт.
  Максим ларзид. Оё он воқеан ба ҳамла ба хати пуриқтидори мудофиа, ки пойтахт ва тамоми маркази галактикаро фаро мегирад, меояд? Низоми Кремл, тавре ки созандагони он иддао мекунанд, дастнорас аст ва бо вуҷуди ин, агар душманон дар дили империя фаъол шаванд, ин боиси андешаҳои ғамангез мегардад.
  - Бидонед, одам, ба наздикй мо яроки принципан навро ба кор мебарем ва бо ёрии он киштихои ситораи рус пеш аз расидан ба масофаи зарба ба чанг табдил меёбанд. Он гох армияи мо мисли мавчи гравитационии хаматарафа фазой Россияро пахш карда, чахони империалистиро мутеъ мекунад.
  Максим оҳ кашид, аз афташ, хоин аз чунин дурнамо чандон шод набуд. Бо вуҷуди ин, ӯ ҷавоб дод:
  - Колоннаи панчум аз харвакта дида фаъолтар аст ва хучуми шумо аз руи накша мегузарад.
  - Вазифаи шумо дар ояндаи наздик аз он иборат аст, ки дар пойтахт барои куввахои зарбазани мо даххо истгоххо барпо кунед. Зархаридон ба ин ҷо зери никоби сайёҳон ворид мешаванд, дар ҷангалҳо пинҳон мешаванд ва сипас нақши худро дар ҳамлаи умумӣ бозӣ мекунанд.
  - Хамин тавр мешавад.
  - Ва бубин, одам, агар хучуми киштихои ситораи мо барбод равад, ба ту бадтар мешавад. Контрразведкаи шумо шуморо пора-пора мекунад ва иҷрои шумо суст ва дардовар хоҳад буд.
  Ҳарчанд Максим надидааст, ки кӣ гап мезанад, ӯ боварӣ дошт, ки SMERSH метавонад хоинро аз овозаш муайян кунад.
  - Ба мо дар бораи хамаи таъинотхои охирини рохбарияти душман маълумот лозим аст. Ҳар чизе ки шумо медонед.
  - Мувофики маълумоти ман маршали чавон Максим Трошевро ба фармондехии флоти ситорахо дар галактикаи Смур таъин кардаанд. Дар бораи ӯ маълумоти дақиқ вуҷуд надорад, аммо...
  - Хама чиз равшан аст, русхо дар он чо хучуми калон тайёр мекунанд. Мисли ҳамеша. Фармондехи нав хучуми ногахонии куввахои калон аст.
  Максим ларзид, мехост ба пеш шитоб кунад ва гекро буғи кунад. Амалиёт дар зери хатар аст.
  - Ба фикрам, хамин тавр аст. Дар мавриди таъиноти дигар...
  Хоин муддати дароз ва дилгирона номбар кард, аммо Максим аллакай дар сари ӯ нақша дошт. Аввалан, шумо бояд оромона ин ҷойро тарк кунед ва дуюм, фавран ба SMERSH муроҷиат кунед. Дар он ҷо онҳо тасмим хоҳанд гирифт, ки шабакаи ҷосусиро фавран безарар созанд ё интизор шаванд. Дар ниҳоят, хоинони ошкоршуда хатарнок нестанд ва метавонанд тавассути онҳо маълумоти бардурӯғ паҳн карда шаванд. Чизи асосӣ ин аст, ки намоиши ҳаваскорон нест. Аммо бача, ки то ин дам ором менишаст, ба харакат даромад ва дида мешуд, ки кувваи чавонй дар авч аст.
  - Шояд мо онҳоро бо лазер зарба занем, ҷаноби Маршал?
  - Не, дар ҳеҷ сурат, - пичиррос зад Максим. - Ин аст он чизе ки иктишофӣ барои ҷамъоварии маълумот ва ба одамони мувофиқ хабар додан аст. Агар шумо фармонро вайрон кунед, ман шахсан шуморо мепарронам.
  Маршал таппончаи шуои худро тахдидона баланд кард.
  Янеш сар ҷунбонд.
  - Фармонхо мухокима карда намешаванд.
  Максим пушаймон шуд, ки писарбачаро бо худ бурд. Агар пичирросашон шунида шавад-чй... Дар ин миён дар детектори садо чир-чиррос ба гуш расиду бегона боз ба сухан баромад.
  - Ба "Юпитер" бигуед, ки агар ба мо ёрй нарасонад, мо метавонем ин пиёдаро курбон карда, уро дихем. Он гоҳ олитарини шумо хашмгин мешавад ва раҳмат яке аз камбудиҳои ӯ нест.
  "Бале, - фикр кард Максим, - рохбар бояд сахтгир бошад". Замоне яке аз ҳазорони баргузида буд, аммо танҳо дар сурати марги ногаҳонии диктатори ҳоким имкон дошт, ки раҳбар шавад. Ҳар сол ҳазор нафар интихоб мешаванд ва гардиши қудрати олӣ дар ҳар сӣ сол сурат мегирад. Аммо ин фурсат низ аз даст дода шуд. Якум, хислати Максим хеле нарм буд, ва дуюм, қобилиятҳои ғайриоддии ӯ, ки дар кӯдакӣ хеле қавӣ буданд, бо синну сол суст шудан гирифтанд. Бо вуҷуди ин, маршал шудан, вақте ки шумо ба чил нарасидаед... ин чизе мегӯяд.
  - Ба Юпитер даст нарасонед. Ӯ беҳтарин умеди шумост. Бе он, имкони пирӯзӣ дар ҷанг ночиз аст.
  Иногалакт дар ҷавоб чизеро ба гӯшношунид фарёд зад. Баъд ба таври возеҳ гуфт:
  - "Ҷупитер" дар вақти фаъол арзишманд аст. Аз бефаъолиятии у аскарони мо талафоти зиёд дода истодаанд. Ҳарчӣ бошад, шумо дастурҳои моро ба ӯ мерасонед. Ҳоло шумо метавонед биравед.
  "Ин аст, шумо метавонед биравед", Максим бо сабук нафас кашид. Дар ин лахза суханони уро рад карда, таркиш ба амал омад. Тирпарронй ба амал омад.
  - Бало занад! Боз кор кунед...
  Маршал хам шуд ва дар чашмони Янеш танҳо дурахши шодӣ медурахшид.
  . БОБИ Љ 11
  -Шумо аз рӯи виҷдон гап мезанед! - ғуломи мутакаббир гурусна зад.
  - Пас, ин хушбахтӣ ба ҳама тааллуқ дорад, на ба чанд тан. Барои ин кори муқаддас шамшерамро бардоштам! - хитоб кард Ҷодугар.
  Граф шубҳа кард:
  - Не! Ман бовар дорам, ки туро ё кина ва ё ҳаваси қудрат водор мекунад! Шӯришҳои ғуломон буданд, вале онҳо танҳо бо қатли ом анҷом меёфтанд. Ин окибати хар як исьён аст.
  - Ин шӯриш не, балки инқилоб хоҳад буд. Аз хама мухимаш баъд аз галаба ба амал меояд! - бо рухбаландии бузург гуфт чанговар.
  -Инқилоб? Калимаи ачибе, ки худатон фахмидаед? - ҳайрон шуд Форса.
  - На дарвоқеъ! Ин истилоҳро фариштае дар хоб ба ман дода буд. - Witcher бо илҳом фурӯзон шуд.
  - Фаришта ё яке аз худоёни сиёҳ! Хобҳои пайғамбарӣ фиребандаанд. - Шубҳа кард ҳисоб.
  -Ба ®ар ®ол, шумо имкон пайдо мекунед, ки ®аёти мардумро ба  ои дигар таѓйир ди®ед ва худатон одами хубтар шавед! Ҳама мусибатҳо аз худхоҳӣ пайдо мешаванд, ободӣ танҳо бо кӯшиши умумӣ имконпазир аст. Одами бе даста мисли ангишт аст, бе оташ аст, кам равшанӣ медиҳад ва зуд хомӯш мешавад! - Вай ҷараёнҳои фасохати Witcherро паҳн кард.
  - Мегуед, ки одам бояд дар коллектив бошад. Аммо шумо медонед, ки табиати ҳайвонот чист? - истеҳзоомез пурсид Форса.
  - Ва чорво дар рама бехтар аст! Ва умуман, чун банда ®астї ва фидя надидаї, он го® ашроф аз ту рѓй гардонданд, бо сухан дѓстони вафодорат симои аслии худро нишон доданд. Ин маънои онро дорад, ки вақти он расидааст, ки рафиқонро дар муҳити дигар ҷустуҷӯ кунем. - оромонатар таклиф кард Витчер.
  Граф де Бор чанд сония хомуш монд ва баъд даст дароз кард:
  "Гарчанде ки ман ба муваффақияти ниҳоӣ бовар надорам, ҳадди аққал теғи ман хун нӯшад."
  -Манти« набояд ба ѓариза - а«ли ша®ват хидмат кунад! - гуфт Witcher.
  - Хайр, бас, ба ман лекция хон! Ҷанг мешавад - ҷасорат хоҳад буд! - Граф ба пок кардани хуни худ шуруъ кард.
  -Шумо як ҷанговари ботаҷриба ва ҷасур ҳастед, шуморо сардори отряд интихоб кардан лозим аст! - таклиф кард чанговар.
  - Бад нест, аммо ба шумо лозим нест, ки ҳар як раҳбари низомиро интихоб кунед. Принципи катъии ягонагии фармонфармой бояд вучуд дошта бошад. Шумо интихоб шудаед, пас шумо таъин мекунед! -Граф ба бастани почтаҳои занҷири худ шурӯъ кард. Якчанд писарбача ба ёрии у шитофтанд.
  - Дар бораи рақобати озод чӣ гуфтан мумкин аст? - шубҳа кард Витчер.
  - Ин барои артиш харобиовар аст! - Қувваро қатъ кунед. - Иктисодиёт ризомаи бисьёр навда, лашкар як танаи ягона аст!
  Witcher шӯхӣ кард:
  - Аммо аксар вақт ин дуб аст, на аз рӯи қудрат ва устуворӣ, балки дар сатҳи назорат!
  Бачаи нимбарахна ба граф шамшер дод. Ӯ дар ҷавоб ба пушти устухонаш, ки на як бор лату кӯб шуда буд, зарба зад. Писарак оҳу нола карда, ба ақиб ҷаҳида, пойҳои қаҳварангашро ҷунбонд.
  Witcher бо қатъият гуфт:
  - Ман панҷ легионҳои таркибро ташкил мекунам, ки ҳар кадомаш дувуним сарбоз. Шумо ба фармондеҳи сеюм таъин кардаед! Ва бигзор бандаҳо дигаронро интихоб кунанд!
  Пешниҳоди охирин боиси баҳсҳо шуда, қариб ба занозанӣ табдил ёфт. Пас аз он ҷанг воқеан сар зад, якчанд ғуломон маҷрӯҳ шуданд ва Witcher маҷбур шуд, ки дахолат кунад. Зудтаринҳоро зада, вай дод зад:
  - Истифода бурдани таякро бас кунед! Ба масъалаи бевосита таъин кардани командирон мегузарем.
  Ғуломон бо нолиш қаноат накарданд, вале вакте ки ҷанговар чунин пешниҳодро ба овоз монда, якдилона даст боло карданд.
  Дар ин чо Витчер, ки ба исьён рохбарй мекард, бояд сахт мехнат кунад. Дарвоқеъ, бо чашми худ лоиқро муайян кардан душвор аст ва ӯ пайваста ба номзадҳои эҳтимолӣ саволҳо медод. Ниҳоят, таъинот ба легионҳо ва фармондеҳони муваққатӣ ба шохаҳои хурдтар таъин карда шуданд.
  - Вакте ки чангхо ба охир мерасанд, мо ба шучоат ва заковати аскарон ни-гох мекунем! - фаҳмонд духтар.
  Яке аз легионхо комилан аз бачагону наврасон иборат буд. Witcher писарча Бикро бар онҳо фармон дод. Бачахо бо норозигй фарьёд заданд:
  - Вай ҳанӯз хеле хурд аст! Мо ба хурдӣ даркор нестем. Бузургтарин ва пурқувватро бар мо гузоред.
  - Ва шумо кӣ мехоҳед?
  - Ман туро пазмон шудам! Ӯ арзандатарин аст!
  Ҷавонмарди варзишгар ба пеш қадам гузошт, ки ӯ ҳанӯз писарбача буд, аммо аллакай чун дарахти дуб баланд буд. Ростй, чехраи у хира менамуд. Ведмакова, ки разведка барои командир то чй андоза мухим будани худро нагз медонист, пурсид:
  - Ҳафт ҳашт чист?
  Ҷавон ба ӯ нигариста, ғусса кард:
  - Ман намедонам! Чизи асосӣ мушакҳо ва қувват аст.
  Бик ба баландгӯяк аккос зад:
  -Мушакҳои бе мағз як каф гӯшт аст-ки табақи нонпазӣ барои он гиря мекунад!
  - Хомӯш шав, эй бухор! Ман даҳони туро мезанам! - гурриш кард кахрамони чавон.
  - Ҳар касе, ки намедонад, ки ҳафт ҳашт панҷоҳу шаш аст! - Писарак забонашро ба суяш берун кард.
  Чавони авбош бо сари шуш аккос зад:
  - Ман шуморо даъват мекунам, мо то марг мубориза мебарем!
  -Шумо мисли маймуни каламуш ба ман тақлид мекунед! - кайд кард граф де Форс. - Бо вучуди ин, ин ягона рохи дурусти халосй аст.
  - Аз ду дух-тар яке беакл, дигаре харом! - Ман Витчерро пай бурдам. "Гарчанде ки гарм кардани писарон хуб аст."
  Бик дар му-кобили душманаш истода буд, фарки кад калон, харифаш панч баробар вазнинтар буд. Кӯдак бо нафрат ба мушакҳои барҷастаи худ нигоҳ кард, писарбача лоғар, вале ғафс буд. Руи мудаввараш чехрахо месохт, шамшераш дар дасташ чарх мезад.
  - Хуб, мо чй хел чанг мекунем ё сулд мекунем! - Тамасхуромез, - пурсид у.
  - Ҳа, ман туро дӯст медорам! - Варзишгар ба писарбача хучум кард. Бо кафи даст зад, шамшераш дарозу вазнин, аз афташ дудаст буд. Бик ҳатто кӯшиши барҳам додани зарбаро рад кард, аммо танҳо аз траектория боло ҷаҳида, шамшерашро ба пули биниаш андохт. Писарак танҳо дар асоси ҳисоб зад - харошидан, аммо куштан нест.
  Ваҳшӣ боз ҳам бештар хашм гирифт ва ба шамшери дуюмаш зад. Дар ин ҷо ҳатто Бук маҷбур шуд, ки ҳангоми гурехтан сахттар тела диҳад. Пошнаи бараҳнаи писарбача хурдтар шуда, теғҳо аз паси онҳо шитофтанд. Ногаҳон Бик истод, дар дандонаш қубур пайдо шуд. Душман боз хам сахттар часпида, бо ча-воби асп шитофт, дастони гафсашро васеъ пахн кард. Писарак каҷ табассум карда, туф кард ва ба рӯи варзишгар чизи хурде зад. Бик аз паҳлӯи теғҳо гузашт ва ҳатто бо пошнаи урёнаш ба сари синаи рақибаш зад.
  Ҳайрон шуда, бачаи тавоно ваҳшиёна дод зад, баъд пойҳояш заиф шуда, фурӯ рехтанд.
  Оҳи дӯстона дар миёни лашкар фаро гирифта шуд, ки чанд нафар интизор буданд, ки писарбачаи бузургҷуссаро мағлуб кунад. Баъд бачахо бо хурсандй фарьёд заданд, пеш аз хама, албатта, хурдтарини гуломхо. Онҳое, ки хурдтар ва заифтаранд, аз дидани он ки роҳбари асосии шумо низ бузург нест, хушҳол мешаванд. Пас, ҳатто кӯдак метавонад барои исён коре кунад.
  Ғуломон ба сӯи варзишгари мағлуб, аз ҷумла чанд табиби маҳаллӣ давида рафтанд. Дар руи чеҳраи ноҳамвору каммӯи қаҳрамони ҷавон доғи бунафш паҳн шуд. Духтур бо тааҷҷуб гуфт:
  - Базилика! Як сӯзане, ки дар таркибаш заҳр дошт, зада, дасту пойҳояшро фалаҷ кардааст.
  - Муваккатан! - гуфт Бик. - Баъд у ба худ меояд. Ӯ ҳеҷ чизро дар ёд надорад, ӯ танҳо шармгинии худро пайхас намекунад.
  Witcher ба писарча наздик шуд:
  -За®рсозиро аз ку о омѓхтаед?
  - Ҳеҷ ҷо! Онро дар яке аз амлокхо ёфтам. Сарватҳо низ аз мавқеи худ дар ҷомеа қаноатманд нестанд. Аз ин рӯ, онҳо ҳама гуна заҳрҳоро истеҳсол мекунанд. Агар потсион мӯҳр баста бошад, ҳеҷ мушкиле нест, ман медонам, ки чӣ тавр қуфлҳоро кушоям! - Бик маккорона ба Витчер чашмак зад.
  - Дар куҷо? - пурсид чанговар.
  - Як дузд ба ман таълим дод! Вай муваккатан гулом шуд, ман бо у дар як чуфт будам, сахт мехнат мекардем, чангал мебурдем. Вай ба ман гуфт, ки чӣ тавр қуфлҳоро мекушояд, ҳатто чизе нишон дод. Ӯ аз хотираи ман дар ҳайрат монд ва сипас гурехт. - маккорона чашмак зад писарак.
  - Ва шумо ба ӯ пайравӣ накардед? - ҳайрон шуд Витчер.
  - Не! Ба ҳар ҳол барои ин фирор ҳама моро қамчинкорӣ карданд ва агар ман ҳам раҳо мешудам, ҳар панҷумро дар сутунҳо мехкӯб мекарданд. Ду нафар аллакай як тавтиъа мебошанд. - фахмонд бачаи пуртаъсир.
  - Барбарҳо! Хуб, хуб, агар ин қадар хотирмон бошӣ, шояд вохӯрии Хиров бароят муфид бошад. - таклиф кард Витчер.
  - Мумкин аст! Ман кайҳо боз мехостам тавонотарин ва донотарин шавам! - Писарак як туби бицепсро нишон дод.
  - Аз ман қавитару донотар? - бозикунон гуфт чанговар.
  - Не! Охир, шумо пешвоед! Аммо бо дасти рости худ, чаро не! - Бик барои боварибахштар ба дастонаш бархост.
  -Одам ®ар «адар баландтар парвоз кунад, ®амон «адар аз мав«еъаш норозї мешавад! - Ман Витчерро пай бурдам.
  - Мардум парвоз намекунанд! Фа«ат он®ое, ки а«лашон ба ѓубур одат накардааст, бол доранд! - Писарак фаҳмиши бармаҳал нишон дод.
  - Дар армияи мо болхо пайдо мешаванд! Ман ваъда медиҳам, ки дар бораи чизе фикр мекунам. - ваъда дод Витчер.
  - Ва ман ба ту бовар дорам, хохари калон! Охир, шумо барои мо на танхо рохбар, балки хохар ва хатто модар хастед. Мо ҳамчун як оила зиндагӣ хоҳем кард! - гуфт Бик.
  -Роҳбари кишвар бояд бародари мардум бошад, бародар не! - Пешвои миллат пеш аз ҳама хидматгори халқ аст. Бо вуҷуди ин, биёед мубодилаи таърифҳоро тарк кунем, ки шумо онро бояд дигарон истифода баранд. Биёед якчанд қубур созем! - фармон дод Witcher.
  - Онҳо ба қадри кофӣ дур нестанд! - пай бурд Пасса. - Ба такмил ниёз дорад.
  - Ман аллакай дар ин бора фикр мекунам, охир, лабҳо ва рухсораҳо имкон медиҳанд, ки ба масофаи кӯтоҳ зарба зананд. Аммо агар чизе бошад, ки худ васеъ шуда, бо зур мезанад. Баъзе минералҳо ва гиёҳҳо. - Witcher шиддати равонии қавӣ ҳис кард.
  Писарбача аз афташ суханони уро шунид:
  - Биёед, ин корро мекунем, элементҳоро интихоб кунед! Мо хануз вакт дорем, ки ба бисьёр гуломхо усулхои асосии чангро нишон дихем;
  - Дуруст мегӯӣ, бародари хурдиам, ҷодугар ба мо бо чизе кӯмак мекунад. Аммо, то даме ки куввахои калон ба суи мо партофта шаванд, мо бояд хучум кунем. Бо вуҷуди ин, мо бояд бодиққат омода созем. Дар уқёнус пайдо кардани санги хушк назар ба ихтирооте, ки барои мақсадҳои ҳарбӣ истифода нашудааст, осонтар аст! - хулоса кард Ведмакова.
  Охир, исьёнгарон рузро дар машк мегузаронданд ва дар айни замон Бик разведка мефиристоданд.
  Аз шаҳр лашкар баромад. На он қадар калон, вале хуб мусаллаҳ. Як разведкачӣ, ки савори таракани хурдтаре буд, ҳатто ба як бемаънӣ таваҷҷӯҳ кард:
  - Ҷанговарон панҷ шамшер доранд ва онҳо базӯр ҳаракат мекунанд!
  - Ин нағз! - гуфт Бик. - Дурусттараш, ин ҳатто аҷиб аст, пеш аз он ки онҳо ба мо биёянд, онҳо аз вазни зиёдатӣ хаста мешаванд.
  Witcher маккорона қайд кард:
  - Ҷанговарони ботаҷриба гуфтанд, ки силоҳҳои аз панҷ ангушт калонтарро ба дасти рост нагиред. Хуб, албатта бад нест, беақлии онҳо ба онҳо кӯмак мекунад, ки тезтар ғалаба кунанд. Дар ин миён бигзор гуломхо як-ду соат хоб кунанд. Онҳо рӯзи сахте доштанд ва ҷанг осон нахоҳад буд. Душманон аниқ чанд солдат доранд?
  - Панҷуним ҳазор. - дилпурона гуфт Бик. - Ин чунин маъно дорад, ки агар хамаи онхоро фишурем, дар шахр бештар аз панчсад нафар намемонад.
  - Ин комилан окилона аст, аз хар тараф мурочиат кардан лозим меояд. Шабона онҳо ҷуръат намекунанд ба мо ҳамла кунанд; Ин чунин маъно дорад, ки онхо лагерь барпо мекунанд, то сахар бо тамоми кувва хак кунанд. Шояд онҳо ҳатто бо мақсади муҳосира аскаронро тақсим кунанд. - пешниҳод кард Витчер.
  Граф де Форза эътироз кард:
  - Ман хуб медонам, ки дар Султоният хукмфармост, ки мо бо онхо на як бору ду бор чанг кардаем; Шабона ба лагери мо якчанд чосусро бо халтахои тиллой мефиристанд. Онҳо кӯшиш мекунанд, ки ба ғуломон пора диҳанд ва сипас онҳоро ба сутун бизананд ё, дар беҳтарин ҳолат, сӯрохи бинии онҳоро канда.
  - Фиристодани ҷосусҳо як тактикаи қадимист. - Ман пайхас кардам, ки ангуштони ангуштони Витчерро дароз карда. - Аммо онҳо сарпӯши ноаён надоранд, бачаҳои посбон он қадар мушоҳидакор ва маккоранд, ҳамаро дастгир мекунанд. Гайр аз ин, мо ба онхо каме наздиктар ба сахар мезанем. Ва ғуломон беҳтар хоб мекунанд ва душман амиқтар хоб хоҳад бурд.
  - Мантиқӣ! Ман аввалин шуда ҳамла мекунам! - гуфт Бик.
  - Посбонхоро дур кардан лозим меояд ва ин корро бо ёрии найчахои тирандозй кардан мумкин аст. - Витчер дастгоҳро нишон дод. - Дар ин чо як навъ поршен васл карда шудааст, се хел гиёх, равгани карбид. Шумо танҳо лозим аст, ки бодиққат амал кунед, вагарна ақибнишинӣ дандонҳои писаронро мекӯбад. Бачахои зирактаринро бо худ хохй бурд.
  - Бисёриҳо таҷрибаи рейдерӣ ба боғҳо ва дуздӣ доранд. Онҳое, ки озод таваллуд шудаанд ва онҳое, ки набуданд, махсусан ғуломони хонагӣ, аз соҳибони худ дуздӣ мекарданд. - Бик хамаро ором кард. - Хамин тавр, мо мактаби зинда монданро тай кардем.
  - Ҳама беҳтар! Умуман, ман фикр мекунам, ки посбонҳо зиёд нестанд. Охир, мо барои онхо кистем? Ғуломон беақл ҳастанд! Беақлӣ ба фурӯтанӣ наздиктар аст - тези ақл ба бадкорӣ наздиктар аст.
  Ба сухбат чодугар Хиров даромад:
  - Мо такрибан дучанд ва ё андаке бештар бартарй дорем, вале душман нагзтар тайёр ва мусаллад аст. Ва дар артиши султон занон танҳо дар легионҳои шахсии ҷовидона хизмат мекунанд. Дар байни онхо шаш хазор нафар зархаридони мамлакатхои гуногун хастанд. Мо дар артиши худ занони зиёде хоҳем дошт ва ба истиснои ҳолатҳои нодир онҳо ҷанговарони заифтар аз мардон ҳастанд.
  Пас, ҳар як ҷанг бояд бодиққат ба нақша гирифта шавад. Гузашта аз ин, ҳангоми шикасти аввал, ғуломон аз мо гурезанд.
  - Ғалаба ҳамчун зан бо дурахши худ ҷалб мекунад, аммо бо нархи худ дафъ мекунад! - Боз хиради Witcher дурахшид.
  - Аҷоиб! Акнун мебинам, ки плани амалиёт комилан мувофик аст. Фақат дақиқ кардани ҷузъиёт боқӣ мемонад. Дар рафти чанг дар сафхои душман вохима cap мешавад ва аксарияти аскарон ба суи шахри Жит медаванд. - Хиров таклиф кардааст
  - Он равшан аст! Отряди пурзуртарини гуломон аз акибгох, танхо аз самти шахр зарба мезанад. Шояд ман ӯро роҳбарӣ кунам. - Граф Форса пешниход кардааст.
  - Мумкин нест, шумо бошад! - фаҳмонд ҷодугар.
  - Гайр аз ин мо дегхои равган дорем ва ман фармудам, ки ба онхо пилта часпонанд. Мо онҳоро ба лагер мепартоем ва воҳимаро зиёд мекунем. - таклиф кард Витчер.
  - Ва ин хам асоснок аст. - розй шуд чодугар. - Танҳо шумо ба қадри кофӣ ин айбдоркуниро омода накардаед.
  - Дуруст! Оташ худои ҷанг аст ва мисли худоёни дигар таваҷҷӯҳ ва қурбониро тақозо мекунад! Аммо мо барои тайёр кардани ҳама вақт вақти кофӣ надоштем. - Худи Витчер аз латифаш шарм мекард.
  - Дафъаи дигар шумо бештар мукаммалтар хоҳед буд. Дар ин миён хоб кардан моро халалдор накард. - Хиров бе хеч як бахона мехезид.
  Witcher сар ҷунбонд:
  -Ман як одати дарранда дорам, ки каму сабук хоб равам, аммо бародарони мо сазовори истироҳатанд.
  - Хоб аслиҳаи стратегӣ аст, набудани он сабаби хастагӣ аст, ки дар навбати худ тухми мағлубият аст. - пай бурд Пасса.
  Ғуломон баъди дар ҳавои тоза машқ кардан мисли мурдаҳо хобидаанд. Танхо посбонон дар камин нишаста, барои баланд кардани бонги хатар омодаанд. Шумо харгиз намедонед, ки ногахон командири душман дурандештар мешавад. Аммо, хама чиз барор гирифт, аз афташ, командири легионн хукуматй Темник Этиримон чанги шабонаи пеш-гуишавандаро намехост. Илова бар ин, дар торикӣ барои ғулом пинҳон шудан ва сипас онҳоро дастгир кардан осонтар аст. Ё шояд танҳо таслим шаванд, пас аз он шиканҷаву қатлҳо мешаванд. Темник Этиримон лабонашро лесид, махсусан духтарони ҷавонро масхара кардан, ангуштони пойро шикастан, мӯйро оташ задан - хеле дилкаш аст.
  Сарбозон саросема хайма зада хобиданд. Зиёда аз ду дазор посбон намонданд. Пеш аз хоб рафтан, Этримон бо ҳазорон нафар зиёфат ороста, раққосони урён дар пеши назари онҳо ҷаззоб меҷунбиданд. Ин зебо ва шавқовар буд. Ҳазорониён ба онҳо устухон партофта, маҷбур мекарданд, ки позаҳои дилфиреб бигиранд. Сипас, бе ягон дудилагӣ онҳоро соҳиб шуданд ва нафси ҳайвонии худро сер карда, ба хоби мастӣ афтоданд.
  Марги онҳо нодида гирифта шуд. Исьёнгарон аз чангал гузашта, рамаи писарон пеш мерафтанд. Бик, ки ба дарахт фишурда, дар баргҳо пинҳон шуда буд, посбони аввалро дид.
  - Ана, ӯ, хушбӯй, бедарак аст.
  За®р каме бе®тар шуд ва боиси фала и фаврї гардид. Зарба ба рӯй лозим нест, зеро ҷанговарони султон, чун қоида, сабук қадам мезананд ва танҳо сина бо зиреҳпӯш аст ва посбон дар атроф хобидааст.
  -Яке ҳаст!
  Худи Witcher аз қафо ҳаракат мекунад. Вай посбонро бе ягон найчаи тирандозй мебарад. Факат аз кафо даромада гарданашро мешиканад.
  - Ҳаракат ҳаёт аст! Танҳо суруд нахонед - барои сулҳ! Ва хеле ғамгин - меъдаи ман холӣ аст!
  Ҷанговар худро каме хандаовар ҳис мекард. Дарахтони гирду атроф баланд ва токхо намоёнанд. Бачаҳои маҳбуб ва оқилтарин гулом дар наздикӣ хазандагонанд. Ҷанговарони калонсол вазнинтаранд ва аз ин рӯ қафо мемонанд. Ҳайвони вазнинтар ҳамеша садои бештар мекунад.
  Witcher дар роҳ як посбони дигарро, ки танҳо аз колба пивои кокос мемакид, кушт. Дар пеши назари онхо лагерь кушода шуд.
  Ин лагери махсусан калон набуд, аскарон гох дар хаймахо, гохе танхо дар болои алафхои гафс мехобиданд. Шаб гарм аст, бисьёр посбонон ёна мекунанд, бепарво менигаранд.
  Дар ин ҷо чизи асосӣ ин аст, ки онҳоро якбора нест кунед, то онҳо барои баланд бардоштани ҳушдор вақт надошта бошанд. Ба ин кокули қувонӣ бо овози форамаш беҳтар мувофиқ аст. Вай ҳеҷ гуна шубҳаро ба вуҷуд намеорад, баръакс, садои ӯ қариб пайваста шунида мешавад, аммо агар шумо оҳангро тағир диҳед, шумо метавонед маълумотро гиред.
  Ведмакова махз хамин тавр мекунад. Онҳо ба ӯ ҷавоб медиҳанд. Посбонҳо вокуниш нишон намедиҳанд, ки онҳо "бахт" буданд.
  -Як шамшер мисли «атраи борон аст, мерезаду парешон мешавад ва ва«те ки он®о зиёданд, пирѓзї ба дунё меояд!
  Ҷодугар ба буридани одамони хобида шурӯъ кард. Аз як тараф чавварй набуд, вале аз тарафи дигар галаба ба шараф меарзад! Шаъну шараф мафҳуми нисбист ва бояд пеш аз ҳама ба сарбозони худ татбиқ карда шавад!
  Пеш аз хама онхоеро, ки сару либоси бойтар доранд, тамом кунед, командирон. Шамшерҳо одатан дар як чӯбчаи алоҳида гузошта мешуданд.
  Аммо дарди виҷдон дер давом накард, ғуломон низ қатли омро сар карданд ва дар натиҷа бонги изтироб баланд шуд; Вақте ки шумо шабона ҳамла мекунед, воҳима ногузир аст, хусусан агар ҳаво абрнок ё абрнок бошад. Ғуломон ҳама нимбараҳна буда, якдигарро ба осонӣ фарқ карда метавонанд ва ҷанговарон сар мезананд ва аксар вақт бо ҳамдигар меҷанганд. Ва касе фарёд мезанад:
  - Худро наҷот диҳед!
  - Посбон! Девҳо ҳамла мекунанд!
  Дар замони воҳима нақши командир аз ҳарвақта бештар аст. Witcher инро медонад ва ба худи хаймаи асосӣ шитофт.
  Этиримон, ки хануз ниммаст буд, чашмонашро базӯр кушод. Умуман, ҳар касе, ки пеш аз задухӯрд менӯшад, дар дӯзах овехта мешавад.
  - Чӣ гап шудааст! Чаро кубурхо хомушанд? - дод зад у.
  - Қубурҳо хомӯшанд, зеро теғҳо месароянд - пӯлод аз мис мустаҳкамтар аст! - фарьёд зад Witcher. Вай ба Этиримон ҷаҳида. Темник, албатта, майсаро моҳирона истифода бурд, аммо ҳанӯз пурра омода нашуда буд ва мушакҳои Witcher ба таври комил гарм карда шуданд. Вай ваҳшӣ ҷунбонд, теғи ба ҳна рангшудааш дар торикӣ базӯр намоён буд. Сари ашрофи бадбахт парвоз кард.
  Витчерова хазор нафареро, ки ба суи у мешитофтанд, бо лагад зада зер кард. Командири дигарро аз найча туф карда дур карданд.
  -Чаро, гулҳо бедор нашудаанд!
  Боз як зарбаи равшани шамшер, Душмани сӯхта меафтад! Ду ҳазор афсар аз қафо ба сӯи ӯ омаданӣ мешаванд, аммо ба раққоса дучор мешаванд. Вай чир-чир мекунад ва лагад мезанад. Witcher лаҳзаро аз даст намедиҳад, якеро бурида, дигареро ба анҷом мерасонад. Хуб, лашкари бе сардор мисли рамаи гӯсфанди бе чӯпон аст, агар онро нахӯрад, метарсонад!
  Акнун ғуломони исёнгар, ки бисёриҳо бо калтак, ё ҳадди аққал шох мусаллаҳ буданд, илҳом гирифтанд. Тактикаи панчро ба як партофт хеле таъсирбахш буд. Дар зери по афтодан ва поймол кардан осонтар буд.
  - Нагузоред, ки онҳо дур шаванд! Пойҳои худро буред! - садо дод Ведмакова ба воситаи кувваи овоз.
  Солнтслава хамрохи дигарон хакер. Чӣ тавр мушакҳои ин дива бозӣ мекарданд. Бесабаб нест, ки бисёриҳо фикр мекунанд, ки зани хашмгин аз дев бадтар аст. Ҳамин тавр, вай яке аз ҷанговаронро ним бурид ва теғи вай бо инерсия гулӯи афсареро, ки дар паси ӯ истода буд, бурид. Мирисадҳо кӯшиш карданд, ки баъзе тартиботро барқарор кунанд, аммо зуд мурданд. Илова бар ин, Султон ҳама чизро кард, то сарбоз чӣ гуна ташаббусро фаромӯш кунад. Шуришгарон, дар навбати худ, аскарони султониро хеле мохирона тела доданд, ки аз тараканхо дур шуданд.
  - Нагузоред, ки болои зин шинанд! - дод зад Солнцлава.
  Пасса афзуд:
  - Аспҳоро ба оташ назорат кунед.
  Ин кумак кард, ки тараканҳо ба саф даромаданд ва боиси воҳимаи иловагӣ шуданд. Дар натича бисьёр чанговарон чй кор карданашонро надониста, гурехта шуданд. Аммо ин маҳз ҳамон чизест, ки Witcher ва ғуломон интизор буданд. Мубориза ба несту нобуд ва таъкиб табдил ёфт.
  Ҷанговар чашми росташро танг карда, се ханҷар андохт:
  - Мо намегузорем, ки онҳо раванд!
  Аз тарсончакӣ гурехтан аблаҳтар аст! Охир, аксари аскарон на дар чанг, балки дар вакти таъкиб халок мешаванд!
  Бик мисли бачаи хеле чусту чолок ба гардани яке аз офицерон чахида ба болои у савор шуд:
  - Таронаи тезтар!
  Ханҷар ба ҷои шпор хизмат мекард ва бечора ҳатто кӯшиш намекард, ки онро партояд.
  Витчер инро пай бурда, фарьёд зад:
  - Ҷанг ба бозии домино монанд аст, танҳо доминоҳои шикаста дигар ҷамъ карда намешаванд - замин нигоҳ медорад!
  -Ҳеҷ чиз, устухонҳои ман ҷавону қавӣ! - Писарак аз по хесту ба гарданаш зад. Баъд аз ин ӯ ҳатто суръатро баланд кард.
  Witcher ба болои ҷасад пешпо хӯрд; Баъд вай бо шамшер зад. Рухияи аскарон, ки ба мукобили онхо мечангиданд, бухор шуд ва акнун чанговар ба чаллод табдил ёфт. Ҳатто як нафрат ба хун вуҷуд дошт. Witcher фарёд зад:
  - Ба номи шараф! Ҳар кӣ аслиҳаи худро партофт, зинда мемонад! Таслим шавед, чанговарони султон.
  Онҳое буданд, ки фармонро иҷро карданд, вале бисёриҳо ноумедона гурехтанд ва баъзеҳо ба зону афтоданд.
  Масалан, дах чанговари тавоно якбора ба Бик таслим шуданд. Шояд онҳо фикр мекарданд, ки тақдири худро ба кӯдак бовар кардан бехатартар аст. Писарак дод зад:
  - Ба рӯи худ биафтед!
  Ҷанговарон ба замин афтоданд. Бик пои луч бо пушташон мерафтанд, сарфи назар аз вазни сабуки кӯдак, сарбозон аз тарс нола мекарданд. Он гоҳ писарбача фикр кард, ки оё ӯ бояд худро аз душманони мағлубшуда халос кунад. Аммо баъд аз он васвасаи зиштро дур кард, зеро ғуломон мехоҳанд ҷомеаи беҳтареро бунёд кунанд ва роҳи хоҷагони худро такрор накунанд.
  - Хуб, зинда - осмонро дуд кунед!
  Оҳиста-оҳиста ҷанг аз байн рафт! Ҳарчанд ба назар мерасад, ки куштор тӯлонӣ аст. Witcher бо як ҷанговари хеле моҳир дучор омад. Пас аз табодули ваҳшиёнаи ҳамлаҳо, вай ниҳоят ӯро халъи силоҳ кард ва сипас ӯро ба ҳайрат овард.
  - Ба мо инҳо лозиманд!
  Ба баъзеи онҳо тӯр партофтанд, вале баъзеашон муқобилат намекарданд. Чанг кариб ба охир расид, танхо парвоз ва таъкиб кашол ёфт. Витчерова шахсан ба таъқиб роҳбарӣ мекард ва бисёр одамонро куштааст, аммо вай натавонист тамоми артишро то сарбози охирин нобуд кунад.
  Бо ву уди ин,  анговари  авон бо чандсад ѓулом савори асп®о ба як саё®ати далерона тасмим гирифт, яъне фавран ша®реро, ки барои дифоъ омода набуд, забт кунад.
  - Ин як иқдоми қавӣ хоҳад буд. Мо намегузорем, ки сарват гирифта шавад ва муҳимтар аз ҳама, мо ба дӯши худ мешитобем.
  Ба чандин аскарони лашкари маглубшуда хануз муяссар шуд, ки ба суи таракан чахида, ба суи дарвоза давиданд.
  Дарҳол кушода нашуданд, ҷанҷол ба амал омад. Вақте ки дарвозаҳо паст шуданд, Ҷодугар ва саворонаш аз паси ҷангал берун баромаданд. Вай бо истифода аз дастгоҳи бача фарёд зад:
  - Ба номи султони бузург Эрифеф! Қувваҳои пурқувват ба сӯи шумо шитоб мекунанд! Агар шумо хоҳед, ки шаҳрро муҳофизат кунед, бигзор ҷанговарон дар деворҳо ҷои худро гиранд.
  Посбонони хоболуд инро дарҳол дарк накарданд, хусусан азбаски Витчер ҷомаи бойеро, ки аз ҷасадҳо дуздида буд, ба худ партофт. Танхо кулоҳ меарзад, чун яхбандӣ дар офтоб медурахшад, хайр, кй метавонад аз ин гуна командири наҷиб даст кашад.
  Ва ҷанобон, бургомистр ва дигар ашрофзодаҳо, албатта, хоб накарданд, мардумашонро "ғамхорӣ" мекарданд!
  Дар як теппаи хурд қасри зебо бо сутунҳо ва ҳайкалҳо мавҷуд буд, ки дар омехтаи услубҳои Рими қадим ва Шарқи қадим сохта шудаанд. Дар ру ба руи у, чун анъана дар ин кишвар, мучассамаи азими Султон Эрифеф гузошта шудааст, ки аз паси дахонаш фаввора шурУъ мекунад. Дар зали калонтарин садо ва шавковар буд, мусикй навохта мешуд - зиёфат кух буд. Бузургони ашрофи султон Сабантуй барпо карданд. Тогахои гаронбахои зардузй пуши-да, дар болои болиштхои пурдабдаба хобидаанд, дар руи мизхои паст туда-тудахои табак, вино ва ликёр гузошта шуда буданд; Дар руи столу деворхо садхо чарогхо дурахшиданд. Дар тамоми мулк ва дар колоннадо гуломони бешумор, канизон, канизон ва аскарони посбонони шадр дурахш мекарданд. Меҳмонони олӣ нӯшокӣ карданд. Сардораш шайх ду Пустеморов дар огуши ду гетаераи урён шах шуда монд. Ӯ мисли одами девона қаду нола карда, ниҳоят худро озод кард ва дод зад.
  -Ва ҳоло вақти он расидааст, ки мубориза бо гладиаторҳо баргузор шавад. Ва он қадар дилгиркунанда, хун нест, ва шароб ба ҷон нест.
  Садо садо дод ва чанговарон ба майдон даъват карда шуданд. Мувофики одат аввал чанговарони сабук ва чавонтарин бояд чанг кунанд. Аммо шайх навакак як даста ғуломони тарбиятёфтаро қабул карда буд ва мехост, ки ду намуди вақтхуширо муттаҳид созад: эротикӣ ва хунин.
  Дар маркази Колизейи миниатюрй оташ месӯхт, машъалҳои аз шиша муҷаҳҳазшуда бо ранги бунафшӣ равшании хеле равшан мебахшиданд, шағалҳои сафед медурахшиданд ва ба минбар намуди шодмонӣ мебахшид. Аввалин шуда ба сахна духтари му-шаккалу борик дар тан камарбанди чармин дошт. Вай мисли гимнасткаи разряди якум ду маротиба сальто зада, бо дастонаш кадам мезад. Пас аз он вай дар муқобили шоҳзода истода, дар як шамшер ва ханҷар дар чунин силоҳҳо вайро мирмиллон меномиданд. Сарфи назар аз он, ки духтар метавонад дар озмуни зебоӣ ширкат варзад, пӯст ва мӯйҳои зарди ӯ то чӣ андоза нарм, махмалӣ аст, аллакай дар рӯи ӯ доғи васеъ дошт. Ҷаҳидаи навбатӣ низ бо дастонаш қадам мезад. Яроқу аслиҳаи ӯ як сегона ва тӯри кӯтоҳ - ретиар буд. Уро дароз карда, ба мукобили душман истода. Љавон буд, «ариб бача, ®анѓз бе ришу че®раи латиф духтарак будани  уфт®ои омехта ба амал эротикии хос мебахшид; Ба назар чунин мерасад, ки шарикон кайҳо боз ҳамдигарро мешиносанд ва чашмак заданд.
  - Чӣ Кайка! Ман фикр намекардам, ки мо чунин вохӯрем! - бо алам гуфт писар.
  "Шумо як бачаи хуб будед, аммо ҳоло ҷони шумо ба оташи ибтидоӣ бурда мешавад!" - дағалона ҷавоб дод духтар.
  - Чаро ин кадар берахмй! Мо ҳанӯз бокираем, бояд зиндагӣ кунем! - бо умеди тарсончак гуфт чавон.
  - Ин ба мо кӯмак намекунад! Ҳатто худоён ғуломонро хор мекунанд!
  Машгулият дар мактаби гладиаторхо сахт буд ва дар бадани барахна тобиши чанговарони чавон захмхо намоён буданд.
  Мардум ҷоннок мешуданд, шартгузорӣ мекарданд, доду фарёди ваҳшӣ гладиаторҳои ҷавонро рӯҳбаланд мекард, ки онҳо баръало ҷанг кардан намехостанд.
  Зани шайх як сумкаи чармин баровард.
  - Барои Кайска панҷоҳ тилло! "Вай дандонҳои калонашро дурахшид.
  - Биёед оғоз кунем! Шайх сигнал дод.
  Ин кадар гуногун ва дар айни замон умумияти зиёд дошт, чанговарон ба хам меомаданд, харакати онхо тезу бетартибона буд. Нахуст ҷанговар бо сегона хост тӯр партояд, аммо аз дасташ дур шуд ва рақибаш ваҳшиёна ба сӯи ӯ ҷаҳида, тавонист бо ханҷар ба шиками ӯ занад. Ҷавон ба ақиб ҷаҳида тридантро ба қафаси сина зад, аммо пӯстро каме харошидааст. Аммо манёври у душманро мачбур кард, ки акибнишинй кунад. Вай дур рафт ва ба тӯр такя карда, нагузошт, ки гладиатори як вақт маҳбуб наздик шавад.
  - Шумо мардони беақл ҳастед! Ин маънои онро дорад, ки онҳо ба мағлубият маҳкум шудаанд! - бо такаббур гуфт духтар.
  -Чӣ тавр таваллуд шудааст? - ба назар хичолат кашид чавон.
  Ногох ретиариус бо сегона шагалро бо дасташ гирифту ба руяш партофт. Манёвр таъсир расонд, духтар чашмонашро пѓшид ва дар ®амин сония тридан шиками ѓро сурох кард.
  Гладиатори ҷавон аз дард фарьёд зада, ҷунбиш кард, аммо бо вуҷуди ин, тавонист теғро ба китфи худ гузорад. Ретиариус фарьёд зада, ярокашро берун кашид. Шамшер мисли барк дурахшид ва кариб ки гарданашро сурох мекард. Гладиатор акиб рафт, синааш бурида шуд. Ҷавон аз дард оҳу нола карда, секаро партофт. Баъд хариф ба болои у чахида, ханчар партофт. Савганд хеле заиф буд ва нӯги он гӯшти поро сӯрох мекард. Ретиариус дод зада афтод ва баъд ханҷарро бардошт ва хост аз ҷой бархезад, дар ин лаҳза шамшер ба гарданаш зад. Вай аллакай ҳушашро гум карда, теғи мирмиллонро ба плексуси офтобӣ зад. Ҷуфти як вақтҳои дӯстдошта (ба мисли Ромео ва Ҷулетта) ба шағал афтоданд. Тамошобинони майзада хандаю гул-гул шу-данд. Се ғуломи хира бо пешониҳои паст ва ҷоғҳои барҷаста ба майдон давида, ҷисми онҳоеро, ки аз даст додаанд, вале озодии рӯҳонӣ гирифтанд, бо оҳани гарм сӯзонданд; Онҳо боварӣ ҳосил карда, ки мурдаанд, онҳоро бо қабурғаҳояшон часпида, аз саҳна берун кашиданд. Ҷойе, ки хун буд, ангиштсанг буд.
  -Онҳо ба ғизои ҳашарот мераванд. - Зани Шайх Деметер дандонҳои аспашро бардошт. - Афсӯс, ки устухонҳо хеле хурд ҳастанд, ҳайвонҳо гурусна мемонанд.
  - Гӯшту ошпазӣ намемонад. Афсӯс, ки дар ҳақиқат, як ҷуфти онҳо метавонистанд варзишгарони умедбахш бошанд! - гила кард шайх.
  - Дар бистари шумо? - истеҳзоомез пурсид дива.
  - Барои чӣ не! Духтар зебо аст ва писар метавонад аз они шумо бошад. "Шайх ақидаҳои хеле пешрафта дошт ва бовар дошт, ки зан метавонад бо ғуломи ҷавон ҷисми пурмаҳсули худро шод кунад.
  - Хурд ва нозук! Магар мо чунин як ҷуфти дигар надорем? - пурсид Деметр.
  - Мутаассифона, нест! Ба сменаи чавоне, ки аз мактаби хамсоя ба мо фиристода шуда буд, назар мекунем. - табассум кард шайх.
  - Шояд беҳтар аст, ки онҳо ба воя расанд! Дар акси ҳол мо ҳамаи маҳбусони худро мекушем. - Ногаҳон зани ашроф дилсӯзӣ кард.
  - Хабари шуриши ѓуломон хеле хурсандист ва мехо®ам онро пурра та лил намоям. - ашроф шикамашро чунбонд.
  - Магар, албатта, Этимон аз ту пеш наояд! - тамасхур кард духтари фарбех.
  - Чунин беасос! Аз ҳама беҳтар, биёед ҳоло ҳамаи гладиаторҳоро ба итмом расонем ва нодонро аз тамошо маҳрум кунем. Биёед навоварон! - гила кард шайх.
  - Инҳо аслан навкор нестанд. - лабонашро лесид Деметер
  Боз садои гонг садо медиҳад ва бачаҳои ҷанговар ба майдон мебароянд. Онҳо тақрибан аз чордаҳ то понздаҳсола ба назар мерасанд, китфҳо ва синаи хеле васеъ доранд. Вай мисли чанговарони пештара сальто карда, бо дастонаш медавад. Онҳо аллакай ба минбар баромада, силоҳ, кулоҳ, зиреҳи сина, сипар ва шамшерро пӯшиданд. Яке теғи рост дорад, дигаре теғи каҷ ба мисли шамшер. Абсҳои ҳайкалшуда кушодаанд ва дар он доғҳо намоёнанд. Писарбачае, ки дар тарафи рост меистад, захмҳои дар қафаси синааш дар се хат гузаштаистодаро шифо додааст.
  Пӯст ба таври саховатмандона равган ва ҷилодор мешавад.
  Мудир эълон мекунад.
  -Дар ринг чанговарони номдор Фудорос бо шамшери каҷ ва Сафлоров бо шамшери рост баромад мекунанд. Фудорос шаш ва Сафлоров 7 набард доранд. Хамаи ракибонашон бо карори халк ё дар худи хамон чо кушта шуданд ва ё бо корд кушта шуданд. Мудир ангушти худро ба сӯи издиҳом нишон дод. Онҳое, ки мехоҳанд шартгузорӣ кунанд, боз пайдо шуданд. Шайх аккос зад.
  - Сад танга барои Сафлоров.
  Шартҳо зуд анҷом ёфтанд, ашроф қасам хӯрданд. Ҳарду ҳатто ҷанг карданд. Яке пиёла май пошид, дигаре бо пои фарбеҳ ба рӯяш зад. Хетаерахо ва посбонон шитофтанд, ки ахли хашму газабро ором кунанд. Зани шайх, ки фармонраво, бепарво, фарбеҳ, аккос зад:
  -Ба пеш! Бикушед!
  Гладиаторҳо ҷамъ омаданд. Ин дафъа онхо вактро гирифта, якдигарро бо зарбахои эхтиёткорона месанчанд. Бархӯрд, шамшерҳо каме дурахшиданд, сипарҳо меларзиданд. Ин ҳушёрӣ ба мардум аслан маъқул нашуд, он бо нороҳатӣ доду устухон ба сӯи ҷангиён парвоз кард. Шайх табақчаро чаппа кард ва ба шароб ва мураббо печид. Баъд туф карду бо ғазаб дод зад.
  -Агар ҷанг накунӣ, ман туро чаппа овехта мекунам. Якчанд "янисари"-и вахшиёна ба минбар давида, найза зада, ба пуштаи кушод зарба заданд. Сафлоров ба хучум гузашта, бо хашму газаб хучум кард, ба зонуи хамкасбаш лагад зад. Наврас шамшерашро каме ба паҳлӯ ҷунбонда, қафо гашт, рақибаш аз сари сина зад. Табақи ноқис ба поён афтод. Ҳамлаи навбатӣ дар пӯст осори амиқ гузошт ва хуни ғафс ҷорӣ шуд. Фудорос акиб рафт, яке аз чанговарони муйдор ба пои у зад. Ва вакте ки бача дудила шуд, Сафлоров бо хашму газаб ба кулохи у бархурд, ки ба як ларза афтода, ба замин афтод. Зарба сабаб шуд, ки "кулоҳ" парида, сари сафеде пайдо шуд, ки дар пешонии он варамида буд. Сафлоров теғро ба қафаси синаи аз асабоният меафшондааш гузошт. Вай як тараф ба "аудитория" нигарист.
  Ман интизори нишона будам. Вақте ки аксарият аз мӯи худ мегузаранд, ба маънои куштан ва вақте ки кафҳои худро ба қуфл пахш мекунанд, маънои раҳм кардан аст.
  Вале дар чехраи пурхашму шафкат хонда намешуд. Қариб ҳама, ҳатто занону наврасон, кафи даст ба гулӯяшон мебурданд.
  - Марг! Ӯро тамом кунед!
  Зани шайх тамасхуромез аккос зад.
  - Вай хеле арзон фуромад. Як шаб онро ба ман деҳ.
  Сафлоров дудила шуда, ба сари синаи урьёни навраси маглуб каме зер кард ва катраи хун пайдо шуд. Пас аз ноумедӣ шамшерро партофт:
  -Наметавонам! Ӯ дӯсти ман аст.
  Садо якбора қатъ шуд ва хомӯшии марговар ҳукмфармо буд.
  -Чӣ! - Шайх хашмгин шуд. -Шумо аз куштани мағлубшуда даст мекашед. Ҳардуи онҳоро қафас кунед, пас аз он дар назди тамоми мактаби гладиаторҳо шиканҷаи даҳшатбор хоҳад буд.
  Чанговарон ба назди Фудорос давида, ба руяш об мепоши-данд ва баъд барои тезтар ба худ омадани у пошнаи урёнашро бо охани тафсон сузонданд. Писарак дод зада, аз ҷояш хест ва дарҳол ду лассо ба гарданаш партофтанд. Сафлоров мукобилат карданй шуд, якбора даддо шамшер зад, тарс ба у кувва дод. Аммо яке аз тирандозон бо тир ба пои у зад. Заҳр ҷавонро фалаҷ кард, аммо ӯро накушт. Ҳардуро баста, дар қафас маҳкам карданд. Сафлоровро бо асои тафсон ба пушту паноҳаш заданд, пӯсташ тамокукашӣ кард ва писари ботаҷриба ба сӯзандору мардона тоб овард. Аммо зоҳиран шиканҷаи ду писари нофармон барои шириниҳо ба таъхир афтод.
  Зани шайх парешон шуд:
  -Онҳо бояд шавҳари ман бошанд. Шумо медонед, ки ман ихтироъкор ҳастам.
  -Медонам, аммо як нигоҳ кунед, шояд ҳасад бароям. Бачаҳо зебо ҳастанд ва аллакай издивоҷ карда метавонанд. - Шайх дандонҳояшро бардошт.
  -Эҳтимол, онҳо ҳатто издивоҷ кардаанд! Охир ин гуломхои тавоно ва солимтарин хастанд, ки бояд зиёд шаванд! - чашмак зад духтараки фарбеҳ.
  - Гладиаторҳо ранги ғуломӣ доранд! Кош онхоро ба даст оварда, занхояшонро азоб медодам. - табассум кард шайх.
  - Метавонем! Дар омади гап, боз духтарон.
  Акнун занхо бояд чанг кунанд. Ду диваи нимбараҳна, ки танҳо камар доштанд, вориди майдон шуданд. Онҳоро гарданбанд баста буданд ва аз ҳамдигар ҷудо шуда наметавонистанд. Силоҳ: ду ханҷар дар ҳар даст. Равшан аст, ки мубориза бераҳмона хоҳад буд ва на он қадар тӯлонӣ. Як духтарак одилона буд, дигараш сиёҳпӯст, ҳарду бо манҳои хеле дароз.
  -Ба ҷанг! - раъд зад авбош.
  -Ман шарт намегузорам! - аккос зад зани шайх. - Ин аллакай фоли бад шудааст.
  Занони бечора ҷамъ омаданд. Даҳшатнок буд, ки яке аз онҳо қариб дарҳол шикамаш дарида, дигаре аз қафаси синааш захмӣ шуд. Духтарон ба буридани худ идома дода, бо пойҳояшон берун ронда, гӯшти онҳоро пора-пора карданд. Аз он чо хуни бисьёре мерехт ва онхо рафта гурехта наметавонистанд. Ниҳоят, яке аз онҳо комилан бурида ба зону афтод. Зани сиёхмуйсафед хандид ва хост суханашро ба охир расонад, вале баъд ба зарбаи маккорона аз поин то кабурга ran зад. Оҳу нола карда, вай то ҳол тавонист ба пушти сари ҷинояткор зарба занад. Хар ду зани зебою пора-пора ба руи шагал афтида, чанд бор пар-тофта, ях баста буданд. "Ҷанҷирҳо"-и сояафкан ба сӯи онҳо давида, бо дарзмоли тафсон ба онҳо мезаданд. Духтарони чанговар харакат накарданд.
  -Боз, зиёда аз як шарт барор нагирифт. Ҳарду мурдаанд.
  Ҷамъият ноумед шуд, ҳарчанд шоҳиди куштор дар худ хеле гуворо аст. Аммо то ҳол касе пирӯз нашудааст.
  Дар ин вазъият танҳо як ҷанги нав метавонад масъаларо наҷот диҳад. Гармкунии осон ба охир расид ва вақти он барои тиҷорати ҷиддӣ аст.
  Понздах нафар гладиаторхо дар тан куртахои сурохии афлесунй дар бар, се пари сиёх дар лолаашон ба майдон шитофтанд. Онҳо бо шамшерҳои кӯтоҳи каҷ мусаллаҳ буданд; дар дасташон сипархои чоркунчаи хурди руй-дошта, сарашонро кулохи бе визор хифз мекарданд. Аз паси ин гурӯҳ ҷангиёни куртаҳои сурхи дурахшон, инчунин шамшерҳои кӯтоҳ, вале рост, бо сипари хурди мудаввар ва дастони оҳанине, ки дасти ростро мепӯшиданд, бо сипар муҳофизат карда нашудааст ва зонуе, ки пои чапро муҳофизат мекард, давида меомаданд. Парҳои сабз дар кулоҳҳои лағжиш тасвирро пурра карданд.
  Дар муқобили ҳамдигар истода, таъзим карданд. Ин дафъа шартгузориҳо ба маблағи хеле калонтар буданд ва тилло аз даст ба даст мерехт.
  -Ин мумкин нест, ки ҳамаи онҳо кушта шудаанд! - гуфт зани шайх. Касе бешубҳа ғолиб хоҳад шуд!
  - Пас шарт кунед, ин охирин ҷанг аст. Бубинед, аллакай субҳ шуд! - бо хашм гуфт шайхи хаста.
  - Он гоҳ ҷиддӣ мешавад! Ҳазор драхмаи тилло бар сурх. - хиҷил зад зани фарбеҳ.
  - Чаро ба онхо? - Чаро онҳо? - хайрон шуда ду бор такрор кард ашроф.
  - Чунки чашмҳо бадтаранд!
  Мудир чизе дод. Садои истерики карнай баланд шуд. Ҳатто машъалҳо мижа заданд, гӯё чизе ба чашмони ҳаюлоҳо даромада бошад.
  Сухбат, гавго, хандаю чомпн катъ гардид: хама чашм ба чанговарон духта шуд. Бархӯрди аввал даҳшатнок буд: дар миёни хомӯшии гӯшношунид, ки ҳукмрон буд, зарбаи шамшерҳо ба сипарҳо сахт шунида мешуд. Пар, пораҳои кулоҳҳо, пораҳои сипарҳои шикаста дар майдони майдон парвоз мекарданд ва гладиаторҳои ҳаяҷонангезу нафасгир ба ҳамдигар баъди зарба заданд. Аз огози чанг се дакика нагузашта буд ва аллакай хун рехта буд: чор нафар гладиаторхо аз алам печида, чанговарон онхоро зери по мекарданд. Яке аз онҳое, ки дар атроф хобида буданд, пои шарики худро гирифта, пои ӯро гардонд. Ӯ ба поён парвоз кард, дасташро бурида.
  Зани серии шоҳзода Деметра устухони газидаро ба ҳалқа партофт.
  - Сурхҳо, агар ғолиб шавед, ман ба шумо як пиёла май медиҳам!
  Тавре ки аксар вақт рӯй медиҳад, баръакс рӯй дод: бузургтарин муборизи дастае, ки Деметер онро решакан мекард, мағлуб шуд. Ба сари синаи васеъ якбора се шамшер зада, дар дасти сарвари бадбахт устухони бевакт монд.
  Тамошобинон бо шавку завк ва тезу тунд ба чангхои хунини чанг пайравй мекарданд. Онхо чун галаи говхои захмдор дод мезаданд. Элитаи маҳаллӣ ба хашм омада, ҷанговаронро рӯҳбаланд мекард. Сафи гладиаторхо кам шуд, чанг ба задухурдхои алохида чудо шуд.
  Дар ин лахзае, ки ахли чамъияти муътабар лахзахои хунарро ошкоро "гул-гулшукуф" мекарданд, шуришчиёни далер посбонони хоболудро куштанд. Победоносцев бо як-чанд нафар мардони далер посбононро торумор карда, аввалин шуда ба каср зада даромад.
  Садои наздикшавии исьёнгарон мачбур кард, ки чанг катъ карда шавад. Бузургон, ки ларзон шуда, шамшери худро бардоштанӣ шуданд. Сардори чавони исьёнгарон бо овози баланд дод зад:
  - Он чизе ки ман мебинам! Якдигарро мекушед ба хотири ладзаи харомхо! Хазандахои эҳёшуда ҳатто шамшер бардошта наметавонанд, шикамашон аз ҳад зиёд монеа мешавад. Агар дар ту заррае ғурур боқӣ монда бошад, ин зиштро бибур.
  Гладиаторхо гуё махз хаминро мунтазир буданд: ба суи галаи фарбех шитофтанд.
  Ғуломон ба як сӯ парида, намехостанд барои оғоёни манфури худ бимиранд ва писарон ҳатто ба сӯи меҳмонони олиқадр ҷӯйбор ва ғизо партофтанд.
  Деметр фарьёд зад:
  - Ҳамаашонро бикушед!
  Пас аз он як пиёла майи булӯрӣ ба сараш афтода, канҷаро кӯфт.
  Witcher хашмгин шуд. Ӯ шаҳрвандони сарватманди шаҳрро бурида, гӯшти онҳоро реза мекард.
  Ин мушкил набуд, аммо нафратовар буд. Дар пахлуи у хамсафари доимии Пасс чангид. Бик акиб намонд ва гладиаторхо аз зиндонбонони худ интиком гирифтанд.
  Ғуломони хира мудирро ба қалмоқ бардошта, фарёд заданд:
  - Мо азони худем! Онҳо низ мисли шумо ғуломанд!
  - Пас инро бо шамшер исбот кун! - фарёд зад вай ва шамъҳои люстраҳои Ҷодугар ба ларза даромаданд.
  Шайх хост гурезад, вале Бик ӯро пешпо хӯрд ва асал ба гиребонаш рехт:
  - Хайр, ба кучо даркор? Тадбир нест.
  Солнтслава сари ду ашрофро якбора бо як зарба бурида, чоги сеюмро бо зону пахш кард. Аммо, дигар ҳатто шабоҳати ҷанг набуд, ғуломон танҳо қасос мегирифтанд. Боқимондаҳои посбонон гурехтанд ва идҳо, ҳатто дар беҳтарин шакл, як қувваи ҷиддии ҳарбӣ набуданд. Ҳамаи онҳо пеш аз хунук шудани Witcher кушта шуданд. Танхо сар-шайх зинда буд, Бик аз муй мекашид. Ведмаков бачаи бегайратро пеш кард:
  - Ин одами шариф аст. Он метавонад барои мо муфид бошад!
  . БОБИ Љ 12.
  Немисхо хучуми худро ба Сталинград давом доданд. Чунин менамуд, ки хеле кам мондааст, аммо гузаштан аз охиринаш бениҳоят душвор буд. Ҳатто истифодаи оммавии Sturmtigers кӯмак накард. Гарчанде ки харобиҳои бомбаҳои реактивӣ хеле бузург буданд. Воситаи дигар бомбахои напалм буданд.
  Батальони духтарон лоғар шуда буд, вале зебоиҳо то ҳол ҷанг мекарданд. Рузи 20 октябрь барф борид, хама зебоихо пои луч буданд. Дар болои кати сафед осори зебо мегузоранд.
  Духтарони зебо каме дар барф чарх зада тозатар шуданд. Матрёна баъди асир шудани Серёжка барои худ чое наёфт. Хуб мешуд, ки чунин бачаи зираку зеборо аз даст медоданд. Ва уро дар асорати фашистй чй интизор буд? Аввал шиканҷа ва баъд ҳукми қатл!
  Писарбача воқеан наздик буд, ки тир холӣ кунад, аммо дар минаҳо монд. Дар як шабонаруз шонздах соат кор карда, бо хуроки ночиз тозиёнаи нозир Серёжкаро интизор буд.
  Аниқтараш, бача аллакай дар кон аст ва дар он ҷо мисли хар кор мекунад. Аммо дар зери замин назар ба рӯи замин гармтар аст. Ва чанговарон барои ях накардан мачбур мешаванд, ки чахидан ва давиданд. Ва духтарон ҷанг мекунанд. Ана, танки тавонои Шер меояд. Тупончаи он 150 мм буда, барои набардҳо дар шаҳр самараноктар ва амалӣ аст. Фриц ин танкро дӯст медорад, он аз паҳлӯҳои гуногун хеле хуб муҳофизат карда шудааст.
  "Муш" андаке аз паси худ мехазад. Як мошини олмонӣ, ки вазнаш дусад тонна буд, инчунин бо тупи 150 мм ва ҳафтоду панҷ муҷаҳҳаз буд. Ин қадар амалӣ бештар. Шумораи пулемётхо ба чорто расид, ба танк наздик шудан осон нест.
  Анюта, Мария ва Алла кушиш мекунанд, ки мастодонро якчоя кананд. Онхо бодиккат ба у наздик мешаванд.
  Анюта бо шавку завк месуруд:
  - Чй хел зиндагонй мекардем, чанг мекардем ва аз марг натарсидаем... Пас, аз ин ба баъд ману ту зинда мемонем! Ва дар баландиҳои пурситора, ва хомӯшии кӯҳҳо, дар ҷанги баҳр ва оташи шадид! Ва дар оташи хашмгин ва хашмгин!
  "Муш" модификатсияи охирин буд, ки дорои шаш пулемёт, ду коаксиалӣ бо баррел ва чаҳор дар болга давр мезананд.
  Мария, ки дар байни барф хазида мерафт, хичиррос зад:
  - Мо ҳеҷ гоҳ таслим намешавем! Охир, Исои Таоло бо мост!
  Духтар наздиктар шуда, бастаи таркандаро ба суи кирти Муш партофт. Дар таги сипар садои баланде ба гуш расид ва ролик канда шуд.
  Духтарон аз шодй фарьёд заданд:
  - Фашистро гиред!
  Алла дасташро ҷунбонд ва ба сӯи Фриц гранатаи пора-пора партофт. Фашистро мавчи таркиш ба боло партофта, хамрохи у сари ду солдати сиёхпусти кушунхои мустамликавй канда шуд.
  Зебои сурхрӯй ҳуштак зад:
  - Барои Ватан ва Сталин!
  Анюта бастаи таркандаро боз партофт... Ин дафъа он чандон муваф-фак нашуд, ба зиреҳ бархӯрд ва дар рӯи снаряди пулодӣ таркид.
  Духтар бо ғазаб гуфт:
  - Э, ман ғазаб кардам!
  Ва вай барои як қисми нави маводи таркандаҳои худсохт хазида рафт. Пошнаи мудаввараш, ки аз хунукй сурх шуда буд, дурахшид. Духтараки қариб урён дар болои барф хазида, каме нороҳат буд. Вале мо токат карда метавонем. Зиёда аз ин, хангоми тирпарронй барф об мешавад.
  Анюта ҳатто месуруд:
  -Медонам, ки сармо зуд нест мешавад,
  Ҷараён бо овози баланд мешитобад...
  Ва онҳо аллакай аз кӯлҳо медаванд -
  Духтарони пойлуч!
  Духтар тир мепарад ва араб аз кушунхои мустамликадорон меафтад. Кушиши дар гуруххои хурд амал кардани душман боиси талафоти чиддй мегардад.
  Тупи кутохи Муш бори дигар пора-порахо мекунад. Дар дуд дар ягон чо снарядхо метаркиданд. Ва танаффусҳои зиёд ...
  Немисхо кариб Сталинградро ишгол карданд... Хеле кам мондааст. Аммо махз хамин чиз ба вермахт аз истифодаи бомбахои калон ва артиллерияи вазнин халал мерасонад. Фриц ба хориҷиён иҷозат дод, ки ба онҳо раҳм намекарданд, пеш раванд.
  Мария аз милтикаш тир холй кард. Зархариди фашистй афтода, аз болои сангхои харобахо печонда шуд.
  Духтар бо пистони арғувонӣ синаҳои урёнашро молид. Ҳамаи онҳо ҷанговарони ҷанговаранд - онҳо дар таги худ ҷаҳида мешаванд. Аммо дар бораи онҳо қариб ҳеҷ чиз нест. Эҳтимол бараҳна ба гунае махсусан зебоиро муҳофизат мекунад. Чунки онҳо қодиранд дар чунин дӯзах зинда монад!
  Алла омехтаи барфу хокро ларзонда, боз мепарад. Он рост ба чашми муборизи сиёҳ бархӯрд. Зани доно, ту чизе гуфта наметавонӣ.
  Се духтар боз ба Муш наздик мешаванд. Ба мошине, ки чунин зиреҳи ғафс дорад, аз ҳар тараф даромадан душвор аст. Аммо чанговарон пур аз оптимизм мебошанд. Агар шумо худи снарядро сӯрох карда натавонед, пас чаро бочкаро канда нашавед.
  Алла бо пои бараҳнааш пораҳои чиркинро лагад зада, месуруд:
  - Хакикати мо, хакикати мо... Мисли нурхои офтоб! Фардои мо равшан бошад, аз кухсор ҷӯйҳо ҷорӣ шавад!
  Чанговарони зан кайхо боз бо самолётхои асиршудаи МП-44 мусаллах буданд. Ин пулемётхо масофаи дуру дарози чангй доранд. Зебохо дилпурона оташ мезананд. Сиёххо боз меафтанд. Онҳо чашмаҳои хуни арғувонро ҷорӣ карданд.
  Мария, ки тирпарронй мекард, дар китфаш хам милтик ва хам автомати асир дошт, месуруд:
  - Тортанаки маккор неши худро тез кард,
  Ва аз Русия хуни мукаддаси русро менушад!
  Барои душманаш ҳама чиз басанда нест ва ӯ мекушад,
  Кӣ ба Русия муҳаббат дорад!
  Муҳаббат ба Русия!
  Духтар тиреро ба суи "посбон"-и гуногуне фиристод, ки аз тарқишҳо хазида меомад. Зебо табассум кард, чеҳрааш ҳарчанд лоғар бошад ҳам, зебоӣ ва дилрабоии худро нигоҳ дошт.
  Умуман, хамаи духтарони батальонашон зебоанд. Дар ин ҷо, масалан, Серафим тоторӣ аст. Падараш тотор, вале модараш аз Беларус буда, аз мӯи Серафима ранги гандуми пухтарасидаро мерос гирифтааст. Инчунин як духтари зебо, пойлуч ва қариб урён. Ва аз пулемёте, ки ба асир гирифта шуда буд, бо тирхои кутох тир холй мекунад. Ва фашистони дигар кушунхо ба суи вай хазида истодаанд.
  Серафима хеле дақиқ тир мезанад. Дар пахлуи у Мариям тиллоранг дароз кашид. Ҳарду духтар оташ мезананд ва месароянд.
  - Ватан! - оғоз кард Мария...
  - Ва армия! - Серафимро тирпарронй давом дод вай.
  Мария дар твиттер навишт:
  - Ин...
  Паррондан ва зарба задан ба одамони ранга, Серафима хабар дод:
  - Ду сутун!
  Мария табассумкунон дар твиттер навишт:
  - Дар...
  Серафима аз кор баромад ва афзуд:
  - Кадом...
  Мария, панҷ нафарро бурида, идома дод:
  - Ин нигоҳ дорад!
  Серафима, оташ зада, салом дод:
  - Сайёра!
  Мария, тирандозӣ, дар твиттер навишт:
  - Сандуқ...
  Серафима, тирандозӣ, гиря мекунад:
  - Мо муҳофизат мекунем...
  Мария сари фашистро шикаста гуфт:
  -Мо шумо...
  Серафим фашистонро бо тир бурида, хитоб кард:
  - Кишвар!
  Мария тирҳои хубро фиристода, дар твиттер навишт:
  - Ҳама....
  Серафима торафт аниктар тирандозй карда, илова кард:
  - Мардум!
  Мария муйхои заррини чиркинашро аз пешонааш партофта, суруд ме-хонд.
  - Рат...
  Тири Серафим ва фиристодани тирҳо:
  - Шумо...
  Мария ба гулӯи фашист зарба зада, идома дод:
  - Гарм!
  Зани малламуй тотор, ки тир мефиристад, идома дод:
  - Абрҳо...
  Мария, ки тирпарронй мекард, илова кард:
  - Хуб!
  Серафима хандид ва чир-чир кард:
  - Хуб ва...
  Мария аник тир зад ва гуррос зад:
  - Офтоб!
  Серафима, ки тирпарронӣ мекард, садо дод:
  - Гарм аст!
  Мария хандида суханашро давом дод:
  - Автомат...
  Серафима гӯё оташро роҳнамоӣ карда, аккос зад:
  - Натер...
  Мария зарбаҳои хубро илова кард:
  - Китф...
  Серафима бо хандон илова кард:
  - Ба солдат!
  Мария бо шавк месуруд, тирпарронй мекард:
  - Ман кофта...
  Серафима, ки оташи ҷангандаро идора мекард, илова кард:
  - Қабр....
  Мария африқоиро зада, идома дод:
  - Ба душман!
  Духтарон аз лавозимоти ҷангӣ тамом шуданд. Ва ӯ маҷбур шуд, ки зуд барои паноҳгоҳ давад. Таъминот дар Волга хеле душвор аст. Доимо бомбаборон кардан ва тирборон кардан. Ана, як ширкати арматура аз тарафи дигар шино мекунад.
  Дар гирду атрофи киштихо фавворахои дорупошй ва хошок ба амал меоянд. Туфончиён дар осмон наъра мекунанд. Фок-Вулфхо парвоз мекунанд. Ва ба болои онхо бомбахо партофта мешаванд.
  Якчанд киштй аз хам чудо шуд. Чанговарони советй гарк шуда мемуранд.
  Оташи артиллерияи душман аллакай хеле зич аст.
  Ҳатто шабона, Фритсҳо ҳама чизро дар зери оташ нигоҳ медоранд. Ва самолётхои бомбаандози онхо дар атроф шитоб мекунанд. Аз чумла бобои Ю-87. Гарчанде самолётхои реактивй аллакай ба истехсолот дохил шуда бошанд хам.
  Ана, ЯК-9-и афсонавии советй. Вай бо ME-309-и Олмон меҷангад. Чусту чолокй, суръат ва яроку аслиха ба хам омадаанд. Немисхо кушиш доранд, ки дар гузари аввал машинаи советиро маглуб кунанд. Аммо ӯ ноком мешавад. Кутос дар навбати худ кушиш мекунад, ки аз пасаш ояд, вале фашист аз суръати баландаш гурехта мешавад.
  Олмони тезтар, бо силоҳҳои пурқувват, бар зидди як руси манёвртар. Аммо парвози босуръат давом дорад. Фашистй ба мукобили хафт нуктаи оташфишонй ба кор бурда, ба машинаи советй зарба мезанад. Вай суръатро гум мекунад ва ба афтодан шурӯъ мекунад.
  Маҷрои дуд аз он мебарояд. Ва мотор месӯзад...
  Ин чӣ ҷанг аст! Муқовимат кардан ба мошини пурқуввате, ки дар аслиҳа ба мисли ME-309 аст, душвор аст, ки дар он ҳафт нуқтаи оташфишонӣ вазни зиёдатӣ ва манёври сустро ҷуброн мекунанд.
  Суръати баланд ба фашизм имкон медихад, ки дар чабда гурезад ва фронти чанговари немис нагз зирехпуш карда шудааст.
  Анюта боз кушиш мекунад Мушро вайрон кунад. Духтар ҷони худро дар хатар мегузорад. Вай аллакай харошида, бараҳна дар канори истеҳкомҳо мехазид. Ҳама зебоӣ бо харошидан ва харошидан фаро гирифта шудааст. Аммо баъдан ӯ норинҷакро бо бастаи маводи тарканда мепартояд. Вай хатто аз тири пулемёт бархурд. Харошидан китфи зебои.
  Аммо бастаи тарканда ба тупи 150-мм бархӯрд. Ва Олмон аллакай зарари назаррас гирифтааст. Мошин бо душвории зиёд аз ҷои худ ҳаракат мекунад ва барои лесидани захмҳо ба ҷои сарбозонаш бармегардад.
  Дар осмон Фок-Вулф ва якчанд самолётхои ТА-152 пайдо мешаванд. Онхо мавкеъхои советиро тирборон мекунанд. Як ҷуфти навтарин HE-183, мошинҳои реактивии ҳамла низ пайдо шуданд. Суръати ин гурбахо дар як соат то хаштсад километр мерасид ва онхоро зада задан кариб номумкин буд.
  Духтарон ба суи немисхо тирпарронй мекунанд. Сарфи назар аз муҳофизати пурқуввати ҳавопаймоҳои ҳамла аз оташи замин, ҳамеша имкони дастгир кардани душман вуҷуд дорад.
  Анюта ва Алла Луфтфаусти забтшударо аз худ карданд. Ин аслиҳаест, ки аз нӯҳ милтиқи ба ҳам пайвастшудаи бистумиллиметрии бебозгашт иборат аст.
  Шумо метавонед гӯё аз таппончаи хурди зенитӣ тир парронед.
  Ва чанговарон ба душман ишора мекунанд. Оғозро бемалол пахш мекунанд... Ҳарду зебо пои урёнашонро болои харобазор гузошта, ақибнишинии ҳамворро ҳис мекарданд.
  Фок-Вулф бо шаш тупи пневматикй дуд карданй мешавад - шикамаш канда мешавад.
  Духтарон бо шавқ наъра мекунанд:
  - Шайба! Шайба! Гол!
  Самолётхои дигари немис дар болои сари духтарон давр заданро сар мекунанд. Зебоҳо ба гузаргоҳҳои зеризаминӣ меафтанд ва аз ракетаҳои Фок-Вулф гурехтаанд.
  Анюта дар пошнаи дағалиаш дурахше ҳис кард. Духтар гиря кард:
  - Эй оташи ҷаҳаннам!
  Пойхои духтарак луобчахо пушонда, дарднок мешуданд. Ман мехостам, ки чизи сардро пора кунам.
  Ва дар рӯи замин кандашавӣ идома дорад. Барф аз шӯъла ҳиргиз мезанад, харобаҳо пора-пора мешавад. Немисҳо мавқеъҳоро бо оташ пахш мекунанд, аммо ин каме фоида меорад. Ҷанговарон мисли мушҳо дар сӯрохиҳо пинҳон шуданд. Бигзор худашон дарзмол кунанд.
  Алла ба гуши Анюта пичиррос зад:
  - Ба фикрам, ба наздикй гитлерчиён нихоят аз чанг тамом мешаванд. Онхо кувваи зиёд доранд, вале дар Сталинград имконият надоранд, ки гардиш кунанд!
  Духтари малламуй бо ифтихор чавоб дод:
  - Мо дар ин чо мисли сесад спартанй! Мо куввахои бартарии душманро зада мегардонем!
  Аллаи сурхрӯй хандида ба духтари шарикаш чашмак зад:
  - Ва шумо наметавонед аз мо гузашт кунед!
  Вақте ки духтарон ба рӯи замин баромаданд, рейд ба охир расид. Аскарони нави пиёдагарди сиёх пайдо шуданд. Онхо ба пеш баромаданд ва духтарон мачбур шуданд, ки оташ кушода, душманро мачбур карданд, ки бинии уро ба замин кобанд.
  Шеру палангхо боз ба чанг даромаданд. Немисхо бо танкхои вазнин ба кушунхои советй фишор оварданй мешуданд. Гох-гох снарядхо борид. "Паланг"-и осебпазиртар кӯшиш мекард, ки аз сохторҳои худ дур нашавад. Миномётхо хам раъду барк заданд.
  Духтарон ба суи немисхо ва зархаридони онхо тир холй карданд. Рақибонро нокаут карданд. Алла ва Анюта ҷуфт-ҷуфт тир холӣ карданд. Чехрахои душман пайдо шуда, карор гирифтанд. Сипас як қабати нави душманони пешрафта.
  Духтарон дар рафти чанг суруд мехонданд.
  Алла тирборон карда гуфт:
  - Пеш аз ...
  Анюта, тирпарронй давом дода гуфт:
  - Аз ҷониби шумо...
  Алло заду илова кард:
  - Легион...
  Анюта се-тои онхоро бурида, хи-чиррос зад:
  - Душманон...
  Аллоҳ мухолифонро мехкӯб кард ва ифшо кард:
  -Онҳо....
  Анюта нисфи косахонаи арабро канда, суханашро давом дод:
  - Онҳо мехоҳанд...
  Алла душманро торумор карда, суханашро давом дод:
  - Шумо...
  Анюта тирпарронӣ карда, бо хашм хиҷил дод:
  - Хоксор...
  Алла косахонаи сари арабро сӯрох карда, гиря кард:
  - Нобуд кардан...
  Анюта мехкӯб карданро давом дода, пичиррос зад:
  - Қайдҳо...
  Алла мисли тирпарронй хуштак зад:
  -Натарс...
  Анюта тири дакик зада, гуррос зад:
  -Душман...
  Алла мисли снайпер тирпарронй карда, давом дод:
  - Байонет...
  Анюта боз тир холй карда, аккос зад:
  - Қобил...
  Алла тирпаррониро бас накарда, пичиррос зад:
  - Маҷбур...
  Анюта, ки аз газаб тир холй карда, гурриш кард ва дугонаашро ислох кард:
  - Далерӣ...
  Алла дар вачди сахт ба сари африкоихо тир зада, аккос зад:
  - Қувват...
  Анюта, ки бо тирпарронӣ ҷаҳида, хиҷил дод:
  - Афзоиш...
  Алла лӯхтакҳои сурхашро ҷунбонда, идома дод:
  - Ва душманон...
  Анюта ба шиками араб зада гуфт:
  - Фавран...
  Алла бо тамоми калибрхо тир холй карда, аккос зад:
  - Нобуд кардан...
  Духтарон нафас гирифтанд. Ва баъди каме тирпарронӣ фарёд заданд:
  -Мо рыцарҳои милтиқи снайпер ҳастем, овози куштор равшан аст!
  Мавчи кушунхои мустамликадорон пеш рафтаистода як кадар паст шуд. Фашистон танкхои худро боз ба пеш равон карданд. "Палангон"-2 бо музахои дарози худ пайдо шуда, ба хар чизе ки пай бурданд, снаряд мепарронданд.
  "Паланг"-2 шакли турораи аслӣ дошт ва дар паҳлӯҳо зиреҳҳои нишебӣ дошт. Ин ӯро то андозае устувортар кард. Чанговарон боз роххои танкиро максади худ интихоб карданд. Фашистй лозим омад, ки мисли мохй дар табак зиндагй кунад.
  Анюта як бастаи таркандаро партофта, ғалтаки пеши "Паланг-2"-ро пахш карда, месуруд:
  -Туро бо ту®фа пешвоз гирифтам... Албатта,  ойи тобутро нишон додам!
  Алла пичиррос зада, бо хушнудӣ бастаи калони таркандаро ба сӯи фашист партофт:
  - Аммо Пасаран!
  Ва аз таркиш музаи дарози танки немис печида шуд. Ва паланги шоҳона ба бозгашт сар кард. Боз фашист сахт ярадор шуд. Алла онро гирифта аккос зад ва бо ангуштони пои бараҳнааш як пораи шиша партофт:
  - Шумо дар тобути дуб хоҳед буд!
  Шиша рост ба гулӯи як ҳинду, яке аз аскарони мустамликадори немис парвоз кард.
  Анюта ба шарикаш чашмак зад ва суруд гуфт:
  - Ман сарамро ба ин бочка меандозам! Ман ҳамаро ғарқ мекунам!
  Алла аз автомат тир холй кард. Немисхо боз дар зери хучум шуданд. Духтар пичиррос зада:
  - Мо ҳама чизро карда метавонем! Ва мо ғалаба хоҳем кард!
  Анюта милтикашро парронду гуфт:
  - Ғалабаи калон интизор аст! Бобои мо сарбаланд бошанд!
  Алла сальто кард ва мисли арчаи солинавӣ чарх зад. Духтар чашмак зад:
  - Муваффакият ака, кучо меравед... Муваффакият ако - фашистон механданд...
  Танкхои немисхо снарядхоро сарфа накарда, оташи худро пурзур карданд. Онҳо тӯҳфаҳои таркандаҳои худро рехтанд. Ва онхо ба мавкеъхои советй наздик шуда, кушиш мекарданд, ки ба камбудихо рох надиханд.
  Анюта аз сим истифода бурда, чунон ки Серёжка асир ба онхо таълим медод, минаи вазнинро кашид. "Шер" охиста-охиста ба суи мавкеъхои советй давида рафт. Тупчаи 150 миллиметрии он гоҳ-гоҳ снарядҳоро туф мекард. Духтарон пичиррос зада чашмак заданд.
  Анюта месуруд:
  - Немисхо - мурчхо, фашистон - фашистхо... Шуморо охири пацифист интизор аст!
  Алла бо табассум қайд кард:
  - Пацифизм... Вақте ки мо дар бораи фашистон гап мезанем, дар бораи пацифизм сухан гуфтан ҳатто аблаҳист!
  Анюта як арабро аз гвардияи мустамликадор ба купруки биниаш бо тири хубе зада, чир-чир кард:
  - Ва онхо дар тафаккур маъюбонанд... Дар корхои харбй бошад, он кадар мустахкам нестанд! Ба наздикӣ мо онҳоро аз рӯи сайёраи Замин комилан нест мекунем!
  Алла боз як бори дигар доду синаи урёнашро ба шагал молид ва суруд хонд:
  - Ман як рыцари рус дар зонуи вахшиёнам... Душманони Ватанро аз руи замин хохам бурд!
  Зебои сурхрӯй ба осмон нигоҳ карда, чашмак зад. Дар он чо самолётхои тупчиёни немис "Чорчумхо" чарх мезаданд.
  "Шер"-и олмонй гох-гохе ба боло хазида меомад ва дар лахзахои боду даво мемонд. Ва таппончааш пайваста туф мекард.
  Анюта минаро дар зери курти танки немис харакат карда, хи-чиррос зад:
  - Барои Серёжка....
  Немисхо истод ва боз тир холй кард. Снаряд аз паси духтарон таркид.
  Анюта тафтиш кард:
  - Снарядҳои ширӣ, ҳар кӣ майнаи кӯдак дорад!
  "Шер" чанд муддат истода буд. Шояд экипажи ботаҷрибаи олмонӣ хатареро дар пеш ҳис мекард ё шояд онҳо мехостанд, ки маҷмӯаи ҷангии худро истифода баранд. Аммо "Шер" чанд вакт истода, снарядхои марговар туф кард.
  Анюта кайд кард, ки танки немис тупхои мукаммалтар дорад ва нисбат ба КВ-2 бештар тир холй мекунад. Ва ин, албатта, ин мошинро хеле хатарноктар мекунад. Анюта аз худ гузашта, пичиррос зад:
  - Бигзор бадкорон ба дӯзах раванд!
  Алла фашистро дар плекси офтобй тир холй карда, аккос зад:
  - Галабаи мо ногузир аст! Ва ҳама чиз хуб анҷом меёбад!
  Анюта хам туркро бурид ва суруд:
  - Харчанд, гуё, ки балохо шохи сиёхашро биканд, хаёт ба зудй канда мешавад... Аспхо кина мекунанду хун чун дарьё равон мешаваду боз замин аз зери пои ту нопадид мешавад!
  Алла, эрониро кушта, афзуд:
  - Аммо замин хам посбони худро дорад... Ва дар байни ситорахо ба у кашол ёфтаанд... Риштахои начотдихандаи ноаён барои бадарга кардани Гитлер ба Колыма!
  Духтарон тирпарронй карда, бо як овоз суруд мехонданд:
  - Биёед, Адольфро шикастем, ин ба ӯ зарар мерасонад! Бовар дорам, ки мо фашизмро маглуб мекунем! Ва дар Русияи мо, Масеҳ, Худованди халқҳои тамоми кишварҳо зоҳир хоҳад шуд!
  Ва чанговарон тирпарронй давом доданд. Аммо аскарони пиёдагарди душман хобида, ба тирандозй ва партофтани гранатахо шуруъ карданд. Кушунхои фашистй бо оташи миномёт дух-таронро хомуш карданй шуданд. Ва бисьёр гранатахо партофта.
  Алла фалсафӣ қайд кардааст:
  - Бо рақамҳо шумо метавонед дар интихобот ғолиб шавед, бо маҳорат шумо метавонед дар интихобот бидуни ҷанг пирӯз шавед!
  Анюта хандид ва қайд кард:
  - Ҷанг майдонест, ки сифат аз миқдор пеш меояд, интихобот, чун қоида, баръакс аст ва ин латифа аст!
  Ҷанговарон каме ақибнишинӣ карданд ва пораҳои онҳо хеле ғафс меафтоданд; Алла ҳатто туҳфаи партофташударо бо пои худ гирифта, ба ақиб партофт. Граната парвоз карда, ба сари кулохи фашистон бархурд. Ва он чӣ гуна таркид ...
  Гӯё як бастаи дигар дар ҷое таркида бошад.
  Алла ба таври фалсафӣ қайд кардааст:
  - Бахт дуюм хушбахтист, муваффақият сеюм аст, аммо маҳорати аввал!
  Анюта хандида гуфт:
  - Бахт мукофоти далерї аст, аммо барои бепарвої не!
  Алла чашми як ҳиндуро аз лашкари мустамликадорон канда, фишурда кард:
  - Ҳар кӣ насиб бошад, ҷонаш месарояд!
  Анюта табассум карда гуфт:
  - Ин хуб аст, вақте ки шумо бахт доред, ин маънои онро дорад, ки Худо шуморо наҷот медиҳад!
  Духтарон каме шӯхӣ шуданд. Баъд "Шер"-и немис ба ин нигох накарда, пеш рафт ва аз мина тарконда шуд. Кирт аз болои асбоби тарканда гузашта, канда шуд.
  "Шер"-и захмдор чарх зада, аз чо бархост... Чанговарон шод шуда, бо камоли майл суруд мехонданд.
  -Шер дар андеша маъюб аст, паланг сарчашмаи ®ар гуна бало®ост... Дар дунё аз одам  олибтар чизе нест!
  Анюта катори тулонй тир холй кард, ки лашкари хоричй ба туфон бархоста, месуруд:
  Мо ракетаю самолёт дорем,
  Қавитарин рӯҳи рус дар ҷаҳон...
  Беҳтарин лётчикҳо дар сари руль ҳастанд -
  Душман ба чангу хок торумор карда мешавад!
  Ба назар чунин мерасад, ки "Шер" сахт осеб дидааст. Вай ях карда, боз якчанд снарядро туф кард.
  "Пантера" чусту чолок пайдо шуд. Аммо вай аз амиқтар ворид шудан ба мавқеъҳои аскарони шӯравӣ тарсид ва ба тирандозӣ шурӯъ кард. Дар болои сари духтарон снарядхо хуштак мезаданд. Ва харобазорҳо ва оташро шикастанд.
  Анюта гранатаеро тайёр кард, ки барои паррондан лахзае, ки танки фашистй ба масофаи дастрас наздик омад, дастгир карда шавад. Аммо "Пантера" низ аблаҳ нест. Немисхо тир холй карда, снарядхоро ба шакли шахмат гузошта, кушиш мекарданд, ки ягон порча заминро аз даст надиханд. Ва онҳо аслан ҳар сангро канда карданд.
  Алла ба сари синаи урёнаш зада, гуфт:
  - Тактикаи Краутҳо ғалат аст... Оё онҳо бо ин роҳ ба бисёриҳо ноил мешаванд?
  Анюта бомахорат гуфт:
  - Чӯҷа якбора донаро мехӯрад, аммо нисбат ба хук, ки пораҳои калонро фурӯ мебарад, хеле тезтар вазн мегирад!
  Пантера зиёда аз хаштод тир холй кард ва тирпарронии худро сарф карда, ба акиб гашт ва ба лонаи худ баргашт. Ба чои он мастодон нав - Штурмтигер пайдо шуд. Машина бочкаи васеи худро бо cap пушид. Аз афташ, бо хамин рох ба сарфаи худ умед бастаанд.
  "Штурмтигер" аз дур ба суи мавкеъхои кушунхои советй тир холй кард. Ракета садо дод. Замин бархост ва фаввораи оташборе аз шуъла берун рехт.
  Духтарон базӯр зинда монданд, онҳо хеле зери хок буданд. Анюта ҳатто андаке дар ҳайрат монд. Духтар ногаҳон худро дид, ки аспсавор аст. Ва он ки вай ба як даста, ки ба артиши тоторҳо ҳамла кардааст, фармон медиҳад. Ва бо ҷанговарони ӯ ба аспҳо савор мешаванд. Муғул-тоторҳо ба зарба тоб оварда натавониста, ақибнишинӣ мекунанд ва ҳазорон нафар дар зери нағол мемуранд.
  Анюта ду шамшерро мавҷ мезанад ва душманонашро мекушад. Аммо дидани он ногаҳон қатъ шуд.
  Алла ба рухсораҳои шарики худ як торсакӣ зада, ӯро такон дода гуфт:
  - Хайр, ҳамин тавр! Акнун хобиданро бас кунед!
  Анюта бо ғазаб ҷавоб дод:
  - Ман истироҳат накардам, балки ҷанг кардам!
  Духтарак аз газаб хест ва граната партофт. Тухфа парвоз карда, ба бочкаи танки "Лев" бархурд. Пас аз осеб дидани мошин, бағоҷи вазнини худро чин кард.
  Анюта дар болои шуш хитоб кард:
  - Ман рыцари Рус ҳастам!
  Алла аз пулемёташ тир холй карда, фарьёд зад:
  - чавоб дод Писарбача руяшро кашида,
  Ман мехоҳам ба Русияи муқаддас хизмат кунам...
  Бигзор бахри хун резад,
  Аммо Худо метавонад моро наҷот диҳад!
  Анюта бо шикам ва синаи холаш ба болои харобахо афтод. Хамин вакт, ки садхо тири пулемёт аз болои сараш дурахшид. Духтар забонашро бароварда гуфт:
  - Девонагии сарбозони ҷасур барои генералҳои бемаънӣ наҷотбахш аст!
  Алло розӣ шуд:
  - Аскар далер аст, генерал дисоб мекунад, душман маккор, муваффакият тандо бо далерии хирадмандона меояд!
  Духтарон боз оташ кушода, бо якдилй хитоб карданд:
  Эскадронхо аз болои у
  Дар як овоз гурриш
  Адольф як аблаҳи қавӣ аст -
  Растаниҳои Садом!
  Боз як "Шер"-и зирехпуш пайдо шуд. Ду лашкар аз ӯ гурехтанд, аз рӯи сиёҳашон, ки араб буданд. Онхо кушиш карданд, ки ба чанг занчир зананд, то танки пешкадамро аз майдони чанг кашанд.
  Алла ва Анюта тир холй карда, дар як вакт техникхоро куштанд. Ҷанговарон месуруд:
  - Худро нобуд накунед ва ба рафиқатон кӯмак кунед, ба дигарон кӯмак кунед, ки аз оташ берун бароянд!
  Се нафари сиёҳпӯст пайдо шуданд. Онҳо ҳарчи зудтар бо занҷир шитофтанд, аммо аз ҷониби духтарон низ тир хӯрданд. Гузашта аз ин, Анюта таппончаро тирборон карда, сагро бо ангуштони бараҳнааш пахш кард.
  Ва ӯ тавонист ба рақибони худ бо дақиқии фавқулодда, ба монанди дақиқии Робин Гуд зарба занад.
  Алла қайд кард:
  - Нишон на он аст, ки бомуваффақият мезанад, балки онест, ки бо нокомӣ пазмон мешавад!
  Анюта бо пои барахнааш граната партофт ва хитоб кард:
  -Да«и«тарин шахсе, ки диди хан ар дорад, метавонад аз даст афтад, аммо барои а«ли тез аз ®адаф даст кашидан авфнопазир аст!
  Граната ба миномёт бархурда, ба таркиш шуруъ кард ва минахоро тарконд.
  Оре, Сталинград барои немисхо осон набуд. Онҳо дар он қалъаи даҳшатноки марг доранд!
  . БОБИ Љ 13.
  3 ноябрь немисхо Тихвинро ихота карданд ва дар худи шахр чанг cap шуд. Армияи Сурх охиста-охиста акибнишинй кард. Кисми зиёди шахри Боку аллакай забт карда шудааст, кушунхои советй ба нимчазира акибнишинй мекунанд. Ереван то ҳол базӯр нигоҳ дошта мешавад. Сталинград дар арафаи харобшавй мебошад.
  Аммо ба ҳар ҳол, Сталин фармон дод, ки ин шаҳр таслим нашавад. Барои Астрахань хам чанг cap шуд. Краутхо низ кушиш доранд, ки дар ин шахр пеш раванд. Ҳама равишҳо шадидан бомбаборон карда мешаванд ва инфрасохтор хароб карда мешавад.
  Зимистон наздик шуда истодааст... Ва рафти чанг торафт кам пешгуишаванда мегардад. Аммо ба назар чунин мерасад, ки Сталинградро гузарондан мумкин нест. Таъминот дар Волга аз сабаби яхбандӣ ва бомбаборони азим халалдор мешавад.
  4 ноябрь аллакай навад фоизи тихвин гирифта шуд. Ва немисхо ба территориям Финляндия наздик шуданд. Кушунхои советй зарари калон дида, барои боздоштани душман кувваи кофй чамъ карда натавонистанд.
  Финхо ва кушунхои лухтакмонанди Швеция хам ба мачлис хучум карданд. Онхо куввахои калонро ба кор бурданд.
  5 ноябрь коалициям Германия ва кушунхои Финляндия - Скандинавия муттахид шуданд. Хамин тавр дар гирду атрофи Ленинград як ҳалқаи дукарата баста шуд. Галабаи нави калон барои Рейхи сеюм.
  6 ноябрь дар сектори шимолй чанг хануз давом дошт. Фашистон коридорро васеъ карданд. Вазъият нихоят душвор шудааст. Дар Тихвин бокимондахои охирини муковимат сухта буданд. Немисҳо ба сӯи Ереван мушакҳои баллистикӣ партоб карданд. Се презентатсия бароварда шуд. Ба харобй ва талафоти калон оварда расонд. Аммо дар ниҳоят ҳеҷ чиз вайрон нашуд.
  Шахри Астрахань аз хоки бокимондаи сарзамини советй чудо шуда буд. Вазъият тезу тунд шуд. Киштихои нави чангии немисхо ва англисхо ба Мурманск тир холй карданд. Дар вакти тирпарронй коменданти гарнизон ва бисьёр офицерон халок гардиданд.
  Аз ин хам бадтар шуд.
  Ва 7 ноябрь фашистон ба Волхов зада даромада, нихоят мукобилати кушунхои советиро дар Тихвин пахш карданд. Хамин тавр, фарк бо Ленинград хеле афзуд. Маълум шуд, ки шаҳр дар зери муҳосира базӯр зинда мемонад.
  8 ноябрь нихоят озмоишхои деринтизори танки Лев-2 барпо гардиданд. Мошин тарҳи тағирёфта дошт. Мотор, трансмиссия ва қуттии редуктор дар як ҷо дар пеш ва қисми ҷангӣ дар паси он ҷойгир буд.
  Бо саъю кушиши пурчушу хуруш немисхо бо рохбарии Порше мошинро барои солгарди путч сохтанд.
  Дар ҳақиқат, ба шарофати силуэти поёнӣ, ҳангоми нигоҳ доштани аслиҳа ва зиреҳи Шер, вазни мошин ба шаст тонна, бо муҳаррики 1200 қувваи асп кам карда шуд. Санҷишҳои ҷангӣ нишон доданд, ки натиҷа як танки комилан қобили қабул буд. Маҳз он чизе ки ба шумо лозим аст!
  Маҷмӯи сифатҳои хуби ронандагӣ ва зиреҳ.
  Аммо Фюрер бо ин каноатманд набуд. Вай талаб кард, ки зиреҳи паҳлӯҳо ва қафо мустаҳкам карда шавад, инчунин насб кардани тупи 88 миллиметрии тӯлонии 100 ЭЛ.
  Мошини дигари озмоишшуда E-100 буд. Аммо ин танк хеле вазнин шуд: 140 тонна, аммо он аз ҳама ҷонибҳо ва силоҳҳои муш муҳофизати аъло дошт. Умуман, силсилаи "E" ваъда дод, ки хеле умедбахш хоҳад буд. Аз афташ, немисхо ягон вактро бехуда сарф накарданд.
  Танки Барс, ки двигатели иктидори 1000 кувваи асп дорад, низ намоиш дода шуд, вале ба назари Гитлер машина ба кадри кифоя му-хофизат карда намешуд;
  Дар юбилей инчунин навъхои гуногуни самолётхо намоиш дода шуданд. Аз ҷумла, ҳавопаймоҳои ҳамла ва модификацияи ME-262. Ва инчунин ТА-183. Тамоми паради технология.
  Аз чумла, аппаратхои пуриктидори газ, онхо кодиранд, ки тамоми шахру кишлокхоро вайрон кунанд.
  Дар ин чо, дар хакикат, системахои хеле мустахками харобиовар намоиш дода шуданд.
  "Пантера"-2 низ аз озмоишҳо гузашт, ки вазнаш панҷоҳ тонна буд; зиреҳи пеши 150 миллиметр дар кунҷ ва тупи "Паланги шоҳона" дошт. Зиреҳи паҳлӯ 82 миллиметр, нишеби буд. Чунин танк каму беш ба Гитлер мувофик буд, зеро вай дар чанги наздик ба сию чор тоб оварда тавонист.
  Умуман, гитлерчиён хайвонотро тоза карданд.
  Санҷишҳои ҷангандаҳои Гота, ки қодир ба суръати як ҳазору сад километр дар як соат расида метавонанд, гузаронида шуданд.
  Хулоса, онхо камарбанди худро ба рох монданд.
  9 ноябрь Волхов афтод. Вазъият ба авҷи худ расидааст. Ва боз танкхои советй ба хучуми чавобй гузаштанй шуданд.
  Грингета дар назди таппонча ях карда монд. Черчилл 2 дар муқобили мошинҳои шӯравӣ истода, лавозимоти ҷангиро туф кард.
  Духтари лорд Ҷейн хитҳоро ҳисоб мекард. Танкхои советй вакте ки ба хандак даромаданд, суръати харакатро суст карданд. Ва менажерони немис аз ин истифода бурданд.
  Николетта онро гирифта суруд хонд:
  - Ҷанговари англис аз марг наметарсад,
  Дар зери осмони пурситора марг моро намебарад!
  Барои шер бо тоҷ далерона ҷанг хоҳад кард,
  Ман автомати пурқувватро бор мекунам!
  Малания бо маъсият сар ҷунбонд:
  - Ин аҷиб аст! Ва мо низ пардохт мекунем!
  Туп хеле фаъолона кор мекард. Снарядхо мисли гугирд дурахшиданд, ки дар хаво контурхо мемонданд. Бале, духтарони пурқувват буданд. Ва муҳимтар аз ҳама дақиқ.
  Грингета сарашро  унбонд ва ба пояи сию чор турет снаряд фиристод. Вай ѓурѓур кард:
  - Ин марг аст! Вай назди душманони ман хоҳад омад! Ва ман аз ин ба баъд медонам, ки вай душманони муйлабдорро интизор аст!
  Николетта бо табассум гуфт:
  - Хама хайвонхо ба муйлабдор таъзим карданд... То лаънати ноком шавад!
  Грингета боз хандид ва тир холӣ кард ва хиҷил кард:
  - Снаряди ман дакиктарин аст. Мо бешубҳа ба он ҷо хоҳем расид!
  Николетта ангушти ишораташро бардошта гуфт:
  - Банг, банг - назад! Харгӯши хокистарӣ давид!
  Грингета, оташ зада, месуруд:
  Ҳар кас барои худ интихоб мекунад
  Зан, дин, роҳ...
  Ба шайтон ё паёмбар хидмат кардан,
  Ҳар кас барои худ интихоб мекунад!
  Ҷейн сар ҷунбонда ва эътироз кард:
  - Албатта, ин тавр нест! Наваду нӯҳ дарсади имони инсон аз таваллуд муайян мешавад, на дониш. Дар ин ҷо мо ба калисои Англикан тааллуқ дорем... Аммо агар ба он нигоҳ кунед, дар кадом асос? Оё ин интихоби мост?
  Грингета хандид ва қайд кард:
  -Ман шахсан дар оилаи муъмин будам, вале акнун бештар ба бединӣ майл дорам!
  Николетта хандид ва забонашро берун кард.
  - Атеизм... Ин чолиб!
  Малания ба таври фалсафӣ қайд кард:
  - Ва баробар аз ҳама чиз дур! Вақте ки Худо ва қудрати ғайритабиӣ вуҷуд надорад, ҳама дин ботил аст!
  Грингета сарашро ҷунбонд ва бо омодагӣ тасдиқ кард:
  - Ин мисли коммунистон! Онҳо чунин ақидаеро ба миён оварданд, ки ҳама динҳо танҳо хаёли одамонанд. Ва онҳо дар ин бора таълимот сохтанд!
  Маланя бо шубҳа лабонашро печонд:
  -Ва пас аз марг онҳоро чӣ интизор аст?
  Грингета гѓштхӯрона табассум кард. Вай аз снаряд тир холй карда, корпуси танки дигари советиро кушода, чавоб дод:
  - Дар ин чо бисьёр чизхоро ба миён овардан мумкин... Хатто зинда кардани мурдагон бо кувваи илм!
  Малания бо табассум хотиррасон кард:
  - Ман китоберо дар бораи олами оянда хондам. Дар он ҷо аллакай империяи кайҳонӣ вуҷуд дорад. Марг, пирӣ, беморӣ нест. Ва албатта гуруснагӣ... Ростӣ, аксарияти аҳолӣ кор надорад, аммо барои ҳама басанда аст.
  Масалан, мошинхо бепул дода мешаванд. Ва машинахои электронй мавчуданд, ки бо ёрии онхо бо тамоми чахон алока мекунанд.
  Николетта хеле ҷиддӣ қайд кард:
  - Пешравй босуръат инкишоф меёбад. Ба ин танкхо нигаред... Чи тавр онхо пеш рафтаанд ва боз хам пешкадамтар шудаанд. Бо вуҷуди ин, Черчилл-2-ро бо Матильда муқоиса кардан мумкин нест.
  Малания розӣ шуд:
  - Бале, танкхо пеш рафтаанд... Ин шинам!
  Боз як хучуми танкхои советй ба амал омад ва танаффус ба амал омад.
  10 ва 11 ноябрь немисхо амалиёти хурди хучумкунанда гузаронда, дар шимол гушахои худро буриданд.
  Кушунхои советй дар шимоли Сталинград ба хучуми чавобй гузаштанд, вале муваффакияти кам ба даст оварданд. Охирин хонаҳои шаҳр аллакай истода буданд. Дар як вакт вайрон карда, ба замин. Аммо холо Сталин фармон дод, ки то охир нигох дошта шавад.
  Шахри Боку кариб ишгол карда шудааст. Аммо чоҳҳои нафтӣ сӯхта истодаанд ва дар байни онҳо задухӯрд ба амал омадааст. Немисхо пай дар пай бомбаборон мекунанд.
  Ҷангҳо дар Астрахан дар авҷи худ ҳастанд...
  12 ноябр туркҳо ба Ереван ҳамла карданд. Хамла зада гардонда шуд. Усмониён талафот доданд. Аммо боз тир холй карданд. 13 ноябрь немисхо кварталхои охирини Бокуро ишгол карда, аз забт шудани шахр хабар доданд. Танхо дар нимчазира чанг хануз давом дошт ва осмон аз чоххои алангадор сиёх буд.
  14 ноябрь фашистон ба хучуми Мурманск шуруъ карданд. Артиллерия ва авиацияро истифода бурданд...
  Сталинград оташ мезад, аммо нерѓҳои интиқолшудаи шӯравӣ имкон доданд, ки то ҳол нигоҳ дошта шаванд. Ҳарчанд танҳо ба канори шаҳр ва ба ҳисоби талафоти бузург.
  Дар вакти хучум ба Мурманск армияи калони киштихои харбй чамъ омада, авианосецхо низ омаданд. Шаҳрро мисли ролики плазма пахш карданд. Ва бомбаборон ва тирборон карданд.
  15 ноябрь кушунхои фашистй ба харакат даромада, ба шахр - ягона бандари бе ях дар укьёнуси Шимолй хучум карданд. "Мушхо" дар чангхо ва хатто танки "Рат", ки фашистон онро дар амал санчидан мехостанд.
  Бо вуҷуди ин, "Рат" то андозае рӯҳафтода буд. Вай аввал пеш рафт ва баъд дар туманхои барф часпид. Ва вай дар канори шаҳр истод. Немисҳо ба ҳамла чандон омода набуданд. Аммо тирпарронй бас на-кард. Фашистон 16 ноябрь тоза кардани чоххои нефти сухтаистодаро амалан ба охир расонданд. Аммо як қисми нимҷазира ба сабаби оташсӯзӣ, ки то осмони ҳафтум афзоиш ёфтааст, барои онҳо дастнорас буд.
  17 ноябрь фашистон шохаи охирини дарьёи Волгаро ишгол намуда, бо хамин Астраханьро мукаммалтар мухосира карданд. Боку кайхо канда шудааст.
  Ереван хам хучум карда шуд. Шахр дар теппае вокеъ аст, ки барои мудофиа хеле кулай аст, вале ба он хучум кардан, махсусан бо танкхо душвор аст.
  18 ноябрь кушунхои советй кувваи мудофиаи фашистиро дар шимоли Сталинград боз санчи-данд. Ин фишорро ба он чизе, ки дар Волга боқӣ монда буд, суст кард, аммо ин талафоти назаррасро талаб кард.
  19 ноябрь немисхо ба сабаби талафоти калон хучум ба Мурманскро бас карданд.
  Ҳамин тариқ, Фюрери мубтало натавонист пораҳои сершуморро аз мавқеъаш канда гирад. Накшахои фашистон, ки СССР-ро пеш аз зимистон ба охир расонданд.
  Бадтар аз ҳама, Ҷопон ба далели сардии ҳаво ва талафоти зиёди нерӯи корӣ амалиёти ҳамлаи худро мутаваққиф кард. Ягона чиз ин аст, ки самурайҳо истеҳсоли сию чор ва пантераҳои иҷозатномаи худро зиёд карданд. Ва онҳо метавонанд тобистони оянда мушкилот эҷод кунанд.
  20 ноябрь немисхо сухторро кисман хомуш карда, кисми зиёди нимчазираро тоза карданд.
  21 ноябрь кушунхои советй боз ба немисхо хучум карда, хатто якчанд километр шимолтари Сталинград зада даромаданд. Ба фашистон лозим омад, ки хучуми худро суст карда, мавкеъхоро баркарор кунанд.
  Ҷангҳо, тавре ки мегӯянд, дар чунин ҳолатҳо, танҳо дар сатҳи фрак аст!
  22 ноябрь фашистон кушиш карданд, ки дар минтакаи Туркманистон пеш раванд. Ва дах километр рох тай карда, онхоро боздоштанд. Аммо 23 ноябр бригадахои шохро ба чанг оварда, боз пеш рафтанд. Вазъият дар минтақаи Осиёи Марказӣ хеле тезутунд шудааст.
  24 ноябр дар фронтхо дигаргунии чиддй ба амал наомад...
  25 ноябрь фашистон хучуми худро ба Мурманск аз нав cap карданд. Кисмхои нав ба чанг андохта шуданд. Аммо ҳанӯз каме маъно дорад.
  26 ноябрь - ёздах сол аз интихоботи Рейхстаг расид, ки баъд аз он Гитлер рейх-канцлер таъин шуд.
  Бори аввал навтарин танки Е-100 ба фронт сафарбар карда шуд.
  Ин барои чунин мошин таҷрибаи ҷангӣ буд.
  Танк хеле дароз, қариб ҳамвор менамуд. Музаи дарози тупи 128 миллиметра аз он берун баромад. Ва зиреҳи фронталӣ дар кунҷи чилу панҷ дараҷа аст. Ва худи ӯ аз паҳлӯҳо хам мешавад.
  Танки E-100 ба шарофати муҳаррики охирини иқтидори 1500 қувваи асп назар ба муш тезтар ҳаракат кард. Ва снарядхо аз у парида.
  Ва дар дохили мошин Магда, Кристина, Герда ва Шарлотта чоргонаи шодравон пайдо шуданд.
  Духтарон барои Фюрер кӯдакон таваллуд карда, онҳоро зери назорати дояҳои махсуси SS гузоштанд.
  Ва онхо навакак ба фронт омада буданд. Духтарон хеле хандоваранд. Онҳо ҷангҳоро аз даст доданд. Ва дар ин ҷо танҳо имкони исбот кардани худ аст. Нихоят, ин шимоли Севастопольро гирем.
  Ва бартарии Рейхи сеюмро дар уқёнуси Арктика муқаррар кунед. Чангро дар хакикат боз чй кадар кашол додан мумкин аст? Ва чаҳор нафар фикр мекунанд: шояд дар якҷоягӣ бо онҳо ақаллан чизе тағйир ёбад?
  Дар наздикии Мурманск он қадар шабнам нест - ҷараёни Халиҷи Форс изолятсияро таъмин мекунад. Духтарон дар табъи чанговаранд. Ҳар як ҷуфти ҳамсар - як писар ва як духтар таваллуд кард! Пас шумо метавонед шод бошед.
  Магда ва Кристина дар атрофи силоҳ овезон буданд. Танк нав аст ва хеле содда идора карда мешавад. Он аз паҳлӯҳо бо 120 мм зиреҳи майлӣ ва илова бар 50 мм сипари дигар муҳофизат карда шудааст. Ҳамин тавр, шумо наметавонед мошинро аз ҳама ҷонибҳо занед.
  Духтарон сурудро хуштак мезаданд. Онҳо дар дили бузург эҳсос мекунанд.
  Герда бо табассум дар лабони кахрабоаш гуфт:
  - Холо ману Гитлер насли умумй дорем. Мо аъзои оилаи шоҳона ҳастем!
  Шарлотта хандид, вақте ки ӯ қайд кард:
  - Ва дар пеш танҳо сифрҳо ҳастанд!
  Танки "Е"-100 ба мавкеъхои советй наздик шуд. Ҳама чиз дар гирду атроф чунон хароб шудааст, ки тир аз ҷониби Шӯравӣ хеле кам аст ва одатан аз силоҳи сабук.
  Магда тупи 128 миллиметриро нишон дода, ба суи магпи советй тир холй кард. Духтари малламуй асал месуруд:
  - Ман паланг хастам, як табассум дорам... Ва паланги бадкирдор хамаро аз хам чудо кард!
  Чилу панҷуми Шӯравӣ ба ақиб афтод, чанд сарбози рус кушта шуданд.
  Магда мисли гурба гиря кард:
  -Ман суперменам, усули ман оддист... Думи онҳоеро, ки аз пашм мезананд, газам! Ва он гоҳ духтар хандид. Хуб, мисли олиҳаи девона.
  Духтарони фохишаи гитлерй танкро ба ларза меоварданд. Ва худашон ба мошини зиреҳи нишеб ҷаҳида шуданд.
  Аммо баъд чанговарон машинаи худро гардон-данд. Шарлотта, ин зебоӣ бо мӯйҳои мисӣ, месарояд:
  - Клик, клик, клик... Ҷараён чарх мезанад! Савораи фашистй тамоми регро хурд!
  Ва баъд аз ин, Шарлотта чунон хандид... Вай ҳатто дандонҳояшро ба дандон задан гирифт. Ва боз танк чарх зад. Немисхо сими чӯбро канда партофтанд. Мошине, ки ба андозаи Тиранозавр рекс баробар буд, ғазаб мехӯрд. Ва чанговарон ба чехраи зебою гуштхури онхо табассум мекарданд.
  Духтарон аз Адольф Гитлер кӯдаконро бардошта таваллуд карданд. Ва ин аллакай чизе мегӯяд. Виксҳои зебо, аммо дар айни замон ҳаюлоҳои ахлоқӣ. Дар ин чо аскари советиро, ки ба зери чарххо афтода буд, пахш карданд. Ва онхо тупи 76 миллиметриро ба замин зер карданд. Мо бо он роҳ мерафтем. Пулод хамвор карда шуд. Чанговарон фигураи пилотаж нишон доданд. Снарядҳо назар ба нахӯде, ки кӯдак бо ғусса меларзонад, безарартар менамуд. Тупончаи навбатӣ, ки E-100 ҳамвор карда буд, таппончаи 85 мм буд.
  Магда хандид:
  - Ва мо русхоро мисли катхо торумор мекунем!
  Кристина дӯсташро ислоҳ кард:
  - Бештар ба хирс монанд аст! Ва хирс ҳайвони калон аст!
  Ред Шарлотта дандонҳояшро нишон дода, илова кард:
  - Ва дандон!
  Танкхои немис аз хатти мудофиаи шахр гузаштанд. Чанговарони советй хеле якравона мечангиданд. Хама ярок ба даст гирифтанд. Хатто бачахои дахсола дар сафи милиция мечангиданд. Духтарон низ бисёр буданд. Ҳама сокинон ҷамъ шуданд, аммо силоҳ намерасид. Кахрамонии оммавй дар хама чиз аён буд. Пионерон бо истифода аз моддахои таркандаи худсохт ё даста-даста гранатахо ба назди танкхои фашистй омада, худро ба зери рох мепартофтанд - барои Ватан чон медоданд.
  Танки E-100 якчанд хисорот гирифт. Яке аз бачаҳо тавонист аз минаи вазнин тела диҳад. Ӯ худаш мурд, вале як мошини немисро вайрон кард. Роль дари-да, як кисми кирмак парида баромад. Мошини калон суръатро паст кард. Баъд чанд нафар чанговарон даста-даста гранатахо партофта, пайрахахои гафсро шикастанд.
  E-100, ки аз хатти пеш гузашта, ҳаракати худро гум кард.
  Вакте ки солдатхои советй ба хучуми чавобй гузаштан мехостанд, Герда шаш пулемётро нишон дода, онхоро ба кор андохтааст. Даххо нафар русхо ва намояндагони дигар халкхои Россия аз тирхои пулемётхо канда шуданд. Чанговарони советй бошанд, ба пеш давиданд. Онҳо гранатаҳоро партофта, мурданд. Баъзе пораҳо ба E-100 расидаанд, аммо пулемётҳо дуруст кор мекарданд. Ва Герда хеле дақиқ аст. Ва тирхои вай кариб хеч гох бехуда намераванд.
  Ва сарбозони рус мемиранд...
  Кристина аз тупи тезпарвози 75 мм, снарядхои пора-пора ва аз автомати коаксиалй тир холй кард. Даррандаи сурх-муйсафед, ки солдатхои советиро бо тир пора-пора мекард, хи-чиррос зад:
  - Ман барандаи маргам... Худи Шайтон хеши сурхи ман аст!
  Магда тарсончакона гуфт:
  - Хайр, ин корро накунед. Шайтон душмани Худост ва ба кӯли оташ маҳкум шудааст!
  Кристина пои урёнашро ба металл зад ва бонг зад:
  - Дар бораи кули оташ чй? Мӯйи ман мисли оташ аст!
  Герда бо табассум кайд кард:
  - Худи Фюрер ягон гуно-хи моро мебахшад... Аниктараш, худи мафхуми гунох аслан кухна шудааст?
  Магда китф дархам кашид:
  - Мехоҳед бигӯед, ки мафҳуми гуноҳ кӯҳна шудааст...
  Герда боз пулемётхоро ба кор андохта, хучуми чавобии аскарони русро пахш кард. Тирҳо онҳоро мисли тӯҳфаҳои дӯзах куштанд. E-100 дар ин тағирот хеле сахт муҳофизат карда шудааст. Ҳамагӣ ҳашт пулемёт, ду коаксиалӣ бо туп ва боқимонда аз болга идора карда мешуданд. Ва онҳо хеле сахт заданд.
  Герда бо табассум гуррос зад:
  - Гуноҳ, ин асоси мавҷудияти Рейхи сеюм аст! Дини мо дар хакикат дини хайвон аст!
  Кристинаи сурх, ки аз туп тир холй карда, аскарони русро мекушад, месуруд:
  - Ҳайвони меҳрубону ҳалим... Ман дандонҳои шуморо дӯст медорам, бовар кунед! Ҳайвони дӯзахӣ ва дӯзандагии ман!
  Яке аз зенитиҳои шӯравӣ боз тавонист ба роликҳо бархӯрда, онҳоро шикаст. E-100 ниҳоят қатъ шуд. Аммо Магда зенити озордиҳандаро бо зарбаи вазнин пӯшонидан ҷазо дод. Хуб, пайраҳаҳо шикаста буданд.
  Герда ғамгин шуда, буксирро даъват карда пурсид:
  - Марҳамат, моро берун кунед! Мо мемирем! Роҳҳо шикастаанд!
  Дарҳол ҷавоб омад:
  - Тугма мешавад!
  Кристина бо табассум месуруд:
  - Ин ҳаракат аст! Душманон берун!
  Магда таппончаеро, ки сарбозони рус мехостанд, барои тирандозии мустақим берун баранд, тир холӣ кард. Баррелро шикаста, аскарони советиро ба самтхои гуногун пароканда кард. Яке аз аскарон аз ним канда шуда, бо азоб мубориза мебурд.
  Насронии малламуй худро убур карда, чашмонашро ба осмон бардошт ва дуо кард:
  - Маро бубахш, Худовандо! Барои гуноҳ ва куштори беихтиёрона!
  Кристина хандид ва қайд кард:
  - Не, шумо ин корро карда наметавонед! Шумо бояд мисли санг устувор бошед! Барои мо санг бошед!
  Магда дилпурона чавоб дод:
  - Танҳо як санг вуҷуд дорад - Исои Масеҳ!
  Иблиси сурхрӯй аккос зад:
  - Исо сулҳҷӯ буд! Ва имон ва касби мо ҷанг аст!
  Танки Е-100-ро дар кашола гирифта, ба суи мавкеъхои немисхо кашола карданд. Герда бо табассуми маликаи барф гуфт:
  - Роллерҳо қисми осебпазиртарини зарф мебошанд. Ва мо бояд бо ин мубориза барем!
  Шарлотта сарашро ҷунбонд.
  - Шумо наметавонед тамоми роликҳоро бо сипар пӯшонед. Ин имконнопазир аст, зеро баъзе аз трекҳо ҳанӯз кушода хоҳанд шуд!
  Магда пешниҳод кард:
  - Роликхоро хурд ва бе паллета кунем-чй?
  Иблиси сурхрӯй хандид ва дандонҳои марворид нишон дод:
  - Чӣ тавр ба онҳо суръатро бештар додан мумкин аст?
  Магда кафи лучашро ба металл молид ва таклиф кард:
  - Агар двигательхои электрикиро истифода барем-чй?
  Шарлотта шикамашро кашида, гарданашро печонд:
  - Варианти имконпазир... Ва танкхо камтар месузанд!
  Магда гирякунон гуфт:
  - Ва«те ба дѓзах мерасем, он мисли машъал®о месѓзад ва аланга мезанад!
  Иблиси сурхрӯй гурусна зад:
  - Хуб, ҳамин тавр... Ва фариштагон аз шуълаи равшан офарида шудаанд! Биёед фариштаҳо бошем!
  Кристина онро гирифта, гӯшношунид месуруд:
  -Ман фаришта нестам, балки шайтонам, аммо барои мардум авлиё шудам.... Душманон дар зери шиканҷаи чунин дарди беодам ҳисоб хоҳанд шуд!
  Духтарон хомуш шуданд... Дар ос-мон штурмчиён чарх мезаданд, туп гурриш мекард. Ва бомбахо пай дар пай мерехтанд... Мисли жолаи хакикии харобию харобй.
  Мурманск месӯхт ва одамон мемурданд. Немисхо хатто ракетаи баллистикй cap доданд. На як силоҳи хеле муассир. Аз самолёти Ю-488 партофтани бомбаи панч-тонна осонтар мебуд, ин хам дурусттар ва хам арзонтар мебуд.
  Вақте ки танкро ба таваққуфгоҳи алтернативӣ бурданд, Кристина аввалин шуда пои луч ба болои барф ҷаҳида шуд. Дар он чо мутахассисон ба таъмир шуруъ карданд. Духтарон ба хонаи гарм кучиданд. Мо болои матрасҳо хобидаем. Герда ва Шарлотта шохмотбозии кисаиро сар карданд.
  Магда ва Кристина ба шуғли шиками худ шурӯъ карданд, то шиками онҳо намоён бошад ва ҳангоми ҳомиладорӣ наафтад. Ҷанговарони зебо, ки дар камар меларзанд. Ҳанӯз тару тоза, аммо инҳо занҳое ҳастанд, ки фарзанд таваллуд кардаанд. Ва мурдан ҳоло он қадар даҳшатнок нест - касе ҳаст, ки насли оиларо идома диҳад! Хатто бо тухми ин гуна бадкасбе монанди Гитлер.
  Аммо духтарони батальони SS Tigress, Фюрер воқеан ба Худо монанданд. Ва акнун на як худои бутпарастӣ, балки чизи Қодири Мутлақ ва нофаҳмо дар нобиғаи худ.
  Герда гамбити шохро бозй карда, хучуми пурзурро вусъат дод. Шарлотта якравона худро дифоъ кард. Мубодилаи зарбахо ба амал омад. Аммо ҳамааш бо шикасти ҳамдигар ва дуранг анҷом ёфт. Баъд Магда ва Кристина ба бозии шоҳмот шурӯъ карданд. Ва Шарлотта ва Герда ба машқҳои абс ва push-up шурӯъ карданд. Духтар дар шакли фаъолона нигоҳ дошт.
  Магда рақибашро бозӣ ва тела дода, ба таври фалсафӣ қайд кард:
  - Аммо ин ҳанӯз аҷиб аст ...
  Кристина бо табассуми бегуноҳ дар лабонаш пурсид:
  -Чӣ аҷиб аст?
  Супермени малламуй ҷавоб дод:
  - Он, ки сафедпӯстон ранги некӣ ҳастанд, аммо онҳо аввалин шуда ҷангро оғоз мекунанд!
  Иблиси сурхрӯй оқилона қайд кард:
  - Вале мо хубй хам меорем... Вале большевикон аввал ба Россия хучум карданд!
  Магда дар ҷавоб бо оҳанги ғамгин суруд хонд:
  -Аммо ҳама чиз дар пеши мо гул мекунад, дар паси мо ҳама чиз фурӯзон аст...
  Кристина бо овози баланд илова кард:
  -Гиря кардан лозим нест! Бо мо касест, ки ҳама чизро барои мо ҳал мекунад!
  Герда сурудро давом дод:
  - Хушбахт, тира не, ба хона бармегардем - мукофоти мо варзишгарони малламуй мешаванд!
  Баъд аз ин, чор нафар хандиданд... Ходими наврас пайдо шуда, ба духтарон бутербродхои равган, панир, колбаса ва меваи хушк дод. Духтарон дар гармй хурок мехурданд ва хаста мешуданд. Зебохо хобидаанд. Ин хуб аст, вақте ки шумо ҷавон ва солим ҳастед - шумо метавонед ба осонӣ хоб кунед.
  Рӯзи дигар, 27 ноябр, E-100 танҳо қисман барқарор карда шуд. Духтарон дар хучум иштирок накарданд. Аммо танҳо дар як бикини мо пои луч дар байни тӯфонҳои барф давида мерафтем. Ба онҳо чун девона нигоҳ мекарданд, дар сармо қариб бараҳна давида буданд. Аммо духтарон умуман аэробатика мебошанд. Онҳо одамони махсуси ояндаанд!
  Герда пешеаф шуд. Ва на духтари пойлуч Герда, ки дар афсонаи Андерсен буд. Аммо инчунин далер ва ботаҷриба. Ва дар айни замон вай қотили таваллуд шуд. Духтари тезкор бо мушакҳои қавӣ.
  Бо вуҷуди ин, ҳар чор духтар хуб аст. Онхо ба масофаи панчох километр бо суръати тез давида, баргаштанд. Баъд мо як катор машкхоро ба чо меовардем, суруд мехондем ва мечухтем. Мо каме тирпарронӣ машқ кардем.
  Танхо рузи дигар танки Е-100 таъмир карда шуд. Бале, ин чандон бад нест. Гузашта аз ин, ин мошини бениҳоят вазнин сохтори аслии ғилдиракҳо дошт, ки аз тахтаи шашка фарқ мекунад, ки қобилияти ронандагӣ дар барфро зиёд мекард, аммо аз одати таъмиргарон мушкилоти муайяне ба вуҷуд овард. Ҳарчанд насб кардани E-100 нисбат ба Tiger ё Panther осонтар аст.
  28 ноябрь ба фашистон муяссар шуд, ки дар Мурманск каме чукуртар рахна шаванд. Аммо муқовимати аскарони шӯравӣ танҳо нофаҳмо аст. Ва ҳатто снарядҳои шонздаҳ дюймӣ аз киштиҳои ҷангии Бритониё ва Олмон иродаи дифоъро шикаста натавонистанд.
  Аммо фашистон хануз хам пеш мерафтанд. Танки Е-100 дар давоми руз якчанд блокро тай кард, вале боз роххоро вайрон кард. Аммо ин дафъа таъмир хамагй чанд соат давом кард. 29 ноябр духтарони Терминатор бо танки КВ-3 бархӯрданд. Мошини советй ба зиреҳи пешина ду бор бархӯрд, аммо снарядҳо аз нишебиҳо бархостанд. Магда ба танки рус зарба зад, ки он ба мисли тудаи машъалхои чусташуда сухта шуд.
  Кристина бо табассуми тамасхур аз шарики худ пурсид:
  - Ба он русҳо умуман раҳм намекунед?
  Магда самимона чавоб дод:
  - Ба хама, хатто ба онхое хам, ки лоики рахму шафкат нестанд!
  Ва духтарак чашмонашро ба осмон гардонд, сахт оҳ кашид. Чанговарон кушиш мекарданд, ки торафт бештар бодиккат амал кунанд. Барои он ки аз таъмир парешон нашаванд. Тупҳои 128 ва 75 мм мисли хар кор мекарданд. Аммо танк хануз зарар дидааст.
  Яке аз деворхо таркида ба болои мошин афтод. Зирех харошида, андаке канда шуд.
  30 ноябрь фашистон боз хам бештар пеш рафтанд. Дар баъзе чойхо хатто ба маркази шахр мерасиданд. Аммо худи хамон руз тири ба максад мувофик аз чилу панч ба музаи тупи 128 миллиметра осеб расонд ва духтарон мачбур шуданд, ки боз ба таъмир шуруъ кунанд. Ва, аз афташ, дарозтар.
  Баъд чор нафар карор доданд, ки ба чои танк мисли аскарони оддии пиёдагард чанг кунанд. Зебоҳо кӯшиш карданд, ки мубориза баранд, танҳо дар бикини мубориза баранд. Аммо дар сармо духтарон дар ин ҳолати нимбараҳна ҳамагӣ чанд соат истода метавонистанд ва сипас барои гарм шудан давиданд.
  Герда худро дар зери барф дафн карда, аз милтики навтарини МП-44 тир холй кард ва аскарони русро хеле фаъолона кушт. Ана, вай духтари пойлуч бо муйхои сафед, ки ба сари полковники Армияи Сурх зад. Ва вай гуфт:
  - Не, ман ҳанӯз ориёӣ ҳастам!
  Шарлотта, ки аз он тараф пеш мерафт, хандид:
  -Шумо ҷанговаред, ки ба душманонатон марг меоред. - Баъд духтараки сурхчаю пои урён ба майор тир холй карда, рост ба таги чашмаш зад. Вай дандонҳояшро каме воз кард. -Мебинед, ман бадтар намезанам!
  Герда тан-кид карда, сухани комсомолец ва капитани кушунхои русро тамом карда, дандонашро нишон дод:
  -Бале, шумо тир мезанед, аммо ман дидам! Мисли арра!
  Шарлотта бо ангуштони бараҳнааш пораи шиша партофт. Вай ба гардани лейтенанти лашкари рус зад ва чир-чир кард:
  - Ана, ман бо шиша бозӣ мекунам!
  Герда аз байни барф давида, пои луч ва изи пои зебое гузошт. Вай шитофт, хам шуд. Пас аз он духтари паланг чаппа шуд ва сальто кард. Вай печида, сарашро ба тарафи манахи аскари советй равон кард. Вай хунро туф кард. Герда бо пои луч гулӯро пахш карда, русро буғи кард.
  Иблиси сурхпӯхта Шарлотта пионерро буғи кард. Хамин тавр духтарон бадкирдор ва бадкор шуданд.
  Магда аскарони русро хам мекушт, вале ба бачахо зарар нарасонд. Не, вай ҳеҷ гоҳ ба кӯдак даст намебарад. Ва умуман, рехтани хун ба вай лаззат намедод. Бо вуҷуди ин, вай паланг аз батальони SS аст ва бояд фармонҳоро иҷро кунад.
  Ҳамин тавр, Кристина ба сӯи писарбачае, ки тақрибан дувоздаҳсола буд, ханҷар партофт. Дар ҳақиқат бераҳм. Не, калонсолон набояд кӯдаконро кушанд!
  Магда худро убур карда, пичиррос зад:
  - Худовандо маро бубахш! Ту аз ман нафрат мекунӣ, аммо ҷанг ҷанг аст!
  Ва малламуй ба снайпери рус, ки афтода буд, бо зарбаи дақиқ ба пули биниаш зарба зад. Афсус, чор нафари машхур пайдо шуданд. Духтарон аввал бритониёӣ ва қисман амрикоиҳоро куштанд, аммо ҳоло онҳо ба ин кор машғуланд
  русхо. Чунинанд табассуми пурчушу хуруши чанги дуйуми чахон. Табассуме, ки дандонҳои воқеӣ ва тезро нишон медиҳанд!
  Кристина пои урёнашро ба ҳезум молид ва ҳанӯз худро хунук ҳис кард ва гуфт:
  - Нафратовар аст? Аз ҷодугарони сурхрӯй чӣ мехоҳӣ!
  . БОБИ Љ 14.
  Немисҳо тадриҷан фаъолиятро ях карданд. Аз ҷумла авиация - ва маҷбуран аз сабаби бад шудани шароити обу ҳаво. Супоришхои як руз пеш аз хучумро пурра ичро кардан мум-кин набуд. Дуруст аст, ки Кавказ амалан забт карда шудааст. Кони нефти Боку тахти назорат аст. СССР манбаи калонтарини нефтьро аз даст дод. Дуруст аст, ки худи немисхо барои баркарор намудани чоххо хануз вакт сарф мекунанд. Карелия, Архангельск ва як кисми сохилхои шимолй низ забт карда шуданд. Ленинград аз алоца бо тамоми Россия тамоман кандааст. Дар марказ баъзе дигар территорияхо ишгол карда шудаанд. Нисфи Туркманистон низ ишғол шудааст. Ҷопон тамоми Муғулистонро забт кард ва инчунин худро ба Осиёи Марказӣ пайваст ва қисман пас аз дарёи Амур, дар минтақаи Усури плацдармҳо сохт. Дуруст аст, ки самурайҳо каме муваффақ шуданд. Владивосток комилан муҳосира шуда, зери оташ қарор гирифтааст.
  То Москва дусад километр рох мондааст. Ва немисхо акнун метавонанд бо ракетахои баллистикй ба суи пойтахт тирборон кунанд ва бо самолётхои реактивй бомбаборон кунанд. Аммо дар зимистон ва хунукӣ Вермахт қобилияти анҷом додани ҳамлаи минбаъдаро аз даст дод. Зиёда аз ин, кушунхои мустамликадорон: хиндухо, африкоиён, арабхо хеле сарданд. Ва онҳо бештар самаранокии ҷангии худро аз даст доданд. Аз чунин вазъият истифода набурдан гуноҳ мебуд. Гарчанде ки Армияи Сурх талафоти калон дода бошад хам, хеле хаста шуда буд.
  Дар хакикат, штаби генералй карор дод, ки сарфи назар аз хамаи душворихои таъминот ва аз даст додани Кавказ, дар зимистон якчанд амалиёти калони хучум гузаронад. Ҳатто агар фашистон дар зимистон ҷуръат накунанд, ки бинии худро берун кунанд, мо онҳоро маҳкам карда, торумор мекунем.
  Ё ба хар хол мо шуморо мачбур мекунем, ки дар бадтарин шароити обу хаво мубориза баред.
  Сардори штаби генералй ва чонишини вазири мудофиа Василевский комилан мантикй тахмин мекард, ки СССР ба таври илова дар мусобикаи технологии тамоми Европа ва Африка бо Осиё галаба карда наметавонад.
  Дар ин робита, бартарии душман, махсусан дар авиатсия, танҳо дар фасли зимистон афзоиш хоҳад ёфт. Бале, албатта, конструкторони советй танкхои нави мукаммалтарро аллакай кор карда баромадаанд ва тайёр карда истодаанд. Хусусан, Т-34-85 бо турети калонтар ва як таппончаи пуриқтидор. Хуб, ИС-2 бо таппончаи 122 миллиметрӣ дар роҳ аст. Аммо немисхо дар як чо истода нахоханд кард. Гайр аз ин, хатто мошинхои нав ба кадри кифоя нест, ки шерон ва ё ягон мошини вазнинро зада баранд.
  Ва гумон аст, ки акнун ба бартарии адад ноил шудан мумкин бошад.
  Вознесенский низ ба сухан баромад. Вай инчунин барои ҳамлаи зуд баромад кард:
  - Баъди аз даст додани Кавказ армияи мо ба камбуди сахти сузишворй дучор мешавад. Аниктараш, мо онро аллакай пурра хис карда истодаем. Аммо дар зимистон рузона хеле кутох мешавад, обу хаво аксар вакт бад мешавад ва сарфи сузишворй хам кам мешавад.
  Комиссари Халкй Жданов низ шитобкорона илова кард:
  - Гайр аз ин, солдатхо ва сапёрхои мо тамоми чоххои нефти Кавказро тарконданд. Ин чунин маъно дорад, ки краутхо хануз равгани моро истифода бурда наметавонанд. Аммо ба назар гирем, ки фашистони берахм чй тавр зуд сохтан ва баркарор кардани хама чизро медонанд, пас дар бахор нефти Боку ба артерияхои иктисодиёти рейхи сейум чорй мешавад.
  Сталин мухокимаро чамъбаст намуд:
  - Охирхои мохи декабрь мо зарбаи аввалини зимистонро мезанем. Ягона савол ин аст, ки дар куҷо?
  Дар ин чо армия дигар ягонагй надошт. Жуков таклиф кард, ки ба марказ зарба зада, душманро аз Москва дур кунад. Василевский тахмин мекард, ки дар Тихвин нуктаи заифро ёфтан бехтар аст. Дар баробари ин ба Ленинград, ки шояд аз блокадаи дукарата тоб наоварад, ёрй расонед.
  Рокоссовский ба тарафдории хучум дар самти Воронеж баромад кард. Идеяхои дар Астрахань, хатто дар наздикии Архангельск хамла кардан ба фашистон пайдо шуданд. Сталин ба хамаи эродхо гуш дода, чизе мека-шад ва фикр мекард.
  Идеяи аз Москва дур кардани душман ба назар васваса ва васвасакунанда менамуд. Вале фа-шистон холо махз дар марказ аз хама пуркувват ва мустахкам чой гирифтаанд.
  Аз Волга гузаштан ба хучум бемантик менамуд, ки дарьё калон ва чукур буд ва худи давраи аввали амалиёт кашол меёбад.
  Дар байни Дон ва Волга хамла кардан мумкин аст, вале мо дар он чо аллакай зада галтонда, немисхо хам мустахкам шудаанд.
  Идеяи Василевский аз ҳама мантиқӣ ба назар мерасад. Дар шимол, олмонҳо заифтаранд ва аскарони онҳо ба гунае таҷрибаи ҷангии камтар доранд. Зиёда аз он, ба карибй Тихвин дар болои лахта кушунхои немис чойгир шуда буданд. Аммо комилан мумкин аст, ки краутхо хам хамин тавр фикр кунанд.
  Тамоми кувваро ба самти Воронеж дихед? Дар конфигуратсияи пеш як балкон ташкил карда шуд, ки кӯшиш кардан барои буридан, ба монанди тисли мобайнӣ хеле оқилона мебуд.
  Якчанд фикрҳои ҷолибтар дар атрофи Архангелск мезананд. Бо назардошти он, ки краутхо бояд арматурахоро аз бахрхо кашонанд, дар ин самт галла мавчуд будани окилона аст.
  Гарчанде ки қувваҳои худро таъмин кардан душвор аст, хусусан азбаски флоти зериобии фашистон дар баҳр комилан ҳукмфармост. Ва крейсерхои нави фашистон ба хизмат медароянд. Чунин ба назар мерасад, ки онҳо ҳатто тақрибан киштии ҷангии қаблан ғарқшудаи Бисмаркро сохтанд. Гузашта аз ин, киштии нав бояд андозаи рекордӣ ва силоҳи Яматоро шикаст диҳад.
  Ҳарчанд аз тарафи дигар, чаро ба Краутҳо ба киштиҳои ҷангӣ ниёз доранд? Ба чашми тамоми ҷаҳон хок пошед? Маълумот дар бораи навъхои нави яроку аслиха, ки дар Рейхи сейум сохта шуда истодаанд, бештар ташвишовар аст. Хусусан дар бораи ракетахо ва самолётхои реактивй ва ин чиддй аст.
  Сталин андаке дудилагй карда, планро маъкул донист: дар охири мохи декабрь ба вилояти Тихвин хучум кардан ва дар аввали мохи январь дар назди Воронеж душманро хис кардан.
  Умуман, ин ба назар мантикй менамуд... Дар ин миён чор духтари аллакай нимфаромушшуда кахрамонии худро дар фронти Шарк давом медоданд. Герда ва Шарлотта ва Кристина ва Магда фон Сингер - пас аз таваққуф, ки ҳамаашон қариб дар як вақт ҳомиладор шуданд; баъд фарзандони солим таваллуд карда, ба фронт баргаштанд.
  Ҳаво сард буду зебоиҳо рӯзи бисту панҷуми декабр омаданд. Барф меборад ва шамол кургҳои туро вазида. Ва онхо барои худ чои гармтаринро интихоб на-карданд - дар назди Ленинград.
  Баробари омадан духтарони бикинидор ба давидан аз байни тудахои барф рафтанд. Воқеан, ориёиҳои ҳақиқӣ бояд нишон диҳанд, ки аз ҳеҷ чиз, ҳатто аз сардии сахттарин наметарсанд. Як писарбачаи ниндзя, ки аз Ҷопон омада буд, ки ҳама ӯро Карас меномиданд, бо онҳо давид.
  Ин кӯдак бо иштироки худ дар амалиёти махсус машҳур шуд. Хусусиятҳои шарқӣ дар якҷоягӣ бо мӯйҳои зардие, ки аз падари ношинос мерос мондаанд, писарбачаро хеле зебо мегардонд.
  Духтарон ҳатто дар ҷавоб ба ӯ нигоҳ карданд, гарчанде ки Карас ҳанӯз барои онҳо мувофиқ нест. Аммо рельефи мушакхо мисли сим мегузарад, ки хатто ин палангхои ботаҷриба, ки ҳама чизро аз сар гузаронидаанд, ба он расида наметавонанд.
  Духтарон пас аз таваллуд дар базаи таълимӣ шакли худро комилан барқарор карданд, аммо на ҳар супермен ба чунин суръати пирях тоб оварда метавонад.
  Кристина, ки мисли Магда, фон Сингер, тавонист бо русҳо мубориза барад, қайд кард:
  - Шабнам ва барф шарики асосии онхост. Ва он аз Бритониё сардтар нест!
  Магда дуруст кайд кард:
  - Ман инро намегӯям. Русҳо хеле қавитаранд ва қисмҳо қариб ҳеҷ гоҳ ақиб намешаванд!
  Шарлотта ҳангоми давидан сальто карда, хандид ва гуфт:
  - Аммо ин бештар заъф аст, на плюс.... Ман умуман чунин усулҳои фармондеҳӣ ва идоракуниро, ба монанди таъсиси отрядҳои барражӣ ва қатл кардани командирони қисмҳои ақибнишиниро намефаҳмам.
  Худи Герда пойлуч, дар давидан ва дароз кашидан чаппа шуда, розй шуд:
  - Албатта - дар зери чӯб шумо ҷанговарони хуб намеёбед. - Дар ин чо духтараки малламуй бошад, мачбур шуд, ки бо дили чир-чиррос икрор шавад. - Аммо русхо хуб мубориза мебаранд, агар дуюним сол тоб оварда бошанд. Мо зинда мондани онҳоро мехоҳем!
  Кристина таҳқиромез хурӯшид:
  - Ба мо мегӯед?
  Герда хандид ва гуфт:
  - Мо элита ҳастем! Хусусан Марсел!
  Бехтарин аскари тамоми замонхо ва халкхо, сарфи назар аз манъи катъии Гитлер, ки мехост, ки ин рамзи маглубнопазирй танхо ба таълим тамаркуз кунад - дар охир вай генерал-лейтенант буд, бо вучуди ин ба фронт шитофт.
  Дурусттараш, Фюрер бо меҳрубонӣ ба ӯ иҷозат дод, ки агар немисҳо дар ҷое худро бад ҳис кунанд, баргардад.
  Фашистхо, албатта, ба хар хол мудофиаи худро мустахкам карда, ба зимистон тайёрй диданд, вале онхо сахт шубха доштанд, ки русхо барои амалиёти калони хучумкунй захирахо доранд.
  Бо вуҷуди ин, разведка кор кард. Яъне, маълумот дар бораи ҳамлаи дарпешистода барои озод кардани Тихвин берун рафт. Зиёда аз он, кушунхои советй дар арафаи иди Мавлуд ба зарбаи пуриктидори артиллерия шуруъ карданд.
  Онхо ба "Катюша" ва хатто як-чанд раке-тачиёии пуриктидори "Андрюша"-ро заданд. Ва гурриши таркишҳо чунон буд, ки духтарони пойлуч ва нимшахмонда онро гирифтанд.
  Хушбахтона, шунавоии онҳо аъло аст ва чашмонашон медурахшад.
  Духтарон ба хамдигар нигариста ба хулоса омаданд:
  - Акнун биёед дуруст мубориза барем!
  Ва писари ниндзя Карас гуфт:
  - Вазифаи ман аз он иборат аст, ки ба Ленинград дохил шуда, дар он чо разведка шавам. Шумо барои скаут будан хеле зебоед!
  Магда оҳиста кирпӯконашро хам карда, ҷавоб дод:
  -Ва шумо ҳам... Ва агар русҳо лаҳҷаи шуморо аҷиб меҳисобанд?
  Карас мантиқан қайд кард:
  - Вақте ки шумо бо забони русӣ хеле дуруст ҳарф мезанед, ин шуморо ҳамчун як хориҷӣ хеле қавӣ нишон медиҳад. Ба хар хол давидам ва ба рақиб дар канори канот хуб фишор овардам...
  Духтарон ба суи танки худ шитофтанд. Охир, онхо танкчиёни озмоишй мебошанд. Ва мо барои худ чизи нав интихоб кардем. Аниктараш, хатто ду танки навро якбора, ки бояд дар фронт санчида шаванд.
  Махз "Ласки", мошинхо бо ду аъзои экипаж бо силуэти хеле паст. Аввалин моделҳои насли нави танкҳо, ки дар он олмонҳо воқеан дар бораи фишурдани тарҳ ҷиддӣ буданд. Ва баъзе ноу-хауи ҷолиби идоракунӣ. Аз ҷумла, интиқоли барқ ва ҷойгиршавии қуттии редуктор дар муҳаррик насб карда шудааст. Ва худи як-ду танкер дар хакикат хам хобида буданд. Дар ин ҳолат трансмиссия ва муҳаррикро дар қафо гузоштанд ва духтарон бароҳат ба шикам нишастанд. Ва пойҳояшон фишанду тугмаҳоро аз паси худ пахш мекарданд ва дастонашон баръакс ҳангоми иваз кардан ба осонӣ ҳаракат мекарданд. Аз ҳама курсии тахташуда аз рӯи фармоиш сохта шудааст ва шакли бадани онҳоро нусхабардорӣ мекунад. Дар ҳақиқат ҳеҷ манора вуҷуд надорад - он таппончаи худгард буд ва он қадар паст аст, ки роллерҳо дар берун ҷойгиранд.
  Албатта, таппонча чарх зада наметавонад, аммо каме гардиш карда метавонад. Хуб, худи ҷанганда зуд дар атрофи меҳвари худ гардиш мекунад ва ба ин васила набудани манораро ҷуброн мекунад.
  Магда ба духтарони шарикаш фаҳмонд:
  - Дар он ҷо, танкҳои бе манора арзонтар ва пасттаранд. Дар ин чо баландиро дуруст карда, ба 1,2 метр паст карда, ба 1,5 мерасонем... Кариб мисли партизанхо ба шиками худ мехазем.
  Вазнаш 12 тонна, мошин зиреҳи аълои пешинаи 82 миллиметрро дар кунҷи тамоили 40 дараҷа аз уфуқӣ дар боло дошт. Ва поёни он хеле хурд аст. Тарафҳо дар 60 миллиметр камтар муҳофизат карда мешаванд, аммо онҳо худашон роликҳоро мепӯшонанд. Мотори 400 кувваи асп кори аълои ронандагиро таъмин мекунад. Илова бар ин, ҷойгиршавии роликҳо ва таваққуфгоҳ имкон медиҳад, ки на танҳо силуэт кам карда шавад, балки инчунин манёври аъло тавассути тӯфонҳои барфӣ таъмин карда шавад.
  Новобаста аз он ки касе метавонад бигӯяд, менажери вазнинтар, ки аз Пантера сар карда, хеле калонтар ва нофаҳмотар аст. Ва дар барфҳои барф комилан ба марг монанд аст.
  Герда, ки бо шарики деринаи худ Шарлотта чойгир шуда буд ва беихтиёр дар куттии тангу паймон ва дарози танк нороҳатиро ҳис мекард. Ҳарчанд, албатта, мо бояд эҳтиром гузорем, ки мошини дорои силоҳи T-4 ва зиреҳи беҳтарин вазни 12 тоннаро нигоҳ дошт. Терминатори малламуй қайд кард:
  - Танкҳои бароҳаттарин "Паланг ва Шер" буданд. Дар ин мошин хатто мо-духтарон хам бо душворй гардиш мекунем.
  Шарлотта ҷавоб дод:
  - Аммо химоя... Ба мисли "Пантера"-и навтарин, ки танхо дар мохи ноябр ба сафи армия бо 60-миллиметрааш дохил шудан гирифт.... Ростй, пешона аз мо бо 120 миллиметр бехтар махкам аст, вале шумо ба хар хол. бояд зад. Дар кунҷе, ки мисли кунҷи мо, тӯпи 85 мм ҳатто ҳангоми тирандозӣ аз масофаи холӣ рикош хоҳад кард.
  Герда пои худро ба паси гӯшаш харошид, аммо ин ҳаракат ҳанӯз ангушти пои вайро ба боми нишеб мемонд ва гуфт:
  - Русхо моро огох карданд, ки танкхои калибри 122 миллиметр пайдо шуда метавонанд. Интеллект хоб намекунад!
  Шарлотта дилпурона гуфт ва рухсораҳояшро пуф карда, даҳонашро бо хашм печонда гуфт:
  -Зеҳнияти мо мисли ҳамеша беҳтарин аст. Фақат моро дар қуттии танг баста буданд.
  Двигатори нави иктидораш 400 кувваи асп, чунон ки дар дастурхо гуфта мешавад, метавонист дар муддати кутох бо омехтаи об-металон ё нитроген пурзур карда шавад. Дар ин сурат танк метавонад якчанд дакика бо суръати зиёда аз 100 километр шитоб кунад.
  Чанговарони советй пеш аз ин хамаи окопхо ва бункерхои фашистонро торумор карда, муваффакият ба даст оварданд. Аммо фашистон кисми зиёди кушунхоро ба катори дуйум ва сейум бароварданд. Баъд аз ин онхо кушиш карданд, ки бо оташи артиллерия ва катори пулемётхо аскарони пиёдагардро пешвоз гиранд.
  Дар пеш, албатта, танкхо харакат мекарданд. Азбаски Т-34-85 пурқувваттар ҳанӯз ба истеҳсоли оммавӣ ворид нашуда буд, Т-34-76 хурдтар ва мобилӣ бештар ҳамла карда шуданд. Онхо сарфи назар аз талафот ба хати хандак баромаданд ва аз корнамоии аълои ронандагиашон дар барф истифода бурданд.
  Ва дар ин ҷо мошинҳои Олмон кӯшиш мекунанд, ки ҷавоб диҳанд. Т-4 аллакай қатъ карда шудааст, аммо чанде аз онҳо то ҳол дар хидмат ҳастанд. Аҷиб он аст, ки онҳо назар ба ҳаюлоҳои навтар аз тӯфонҳои барфӣ беҳтар ҳаракат мекунанд. Илова бар ин, ба шумо лозим аст, ки онро барои тоза кардани барфҳои дар байни роллерҳо ҷамъшуда оғоз кунед. Ҳатто хандаовар аст, ки краутҳо обро дар дегҳо меҷӯшонанд ва сипас онро ба рахҳо мерезанд, то ин қабати зишт берун шавад.
  Хатто бехтарин танки олмонии "Лион" аз чунин роликхо азоб мекашад. Дуруст аст, ки дар худи модификацияхо французхо инро аллакай ба назар гирифтаанд ва худи машинаи онхо аз сию чорум бартарй дода метавонад... Аммо ин факат шартан хамин тавр содда аст.
  Аммо як-ду танки немис харакат кард... Вале бокимондааш чй тавр гуям... Дар боло! Дуруст аст, ки аз "Лион" танкчиёни сахт кушиш мекунанд, ки Т-34-76-ро аз масофаи дур зада баранд. Бояд гуфт, ки бо дарназардошти ноустувории зиреҳҳои чӯбини тарҳи шӯравӣ, мутаассифона, имкони зарба задан вуҷуд дорад.
  Норасоии элементҳои хӯлакунанда чунон шадид аст, ки ҳатто таппончаҳои 50 мм Краут хатарноканд. Бо вуҷуди ин, зарбаҳо аз тупҳои хурди 37 мм низ боиси фурӯпошӣ ва рехтани зиреҳҳо ё тарқишҳо дар корпус ва манора мешаванд.
  Осебпазирии нисбии "сию чор" ба он оварда расонд, ки идеяи аз нав муҷаҳҳаз кардани "Пантерҳо" бо силоҳи пурқувваттар то замонҳои беҳтар мавқуф гузошта шуд. Ё, дақиқтараш, бадтарин - агар IP-ҳо ба силсила дохил шаванд. Аммо то ҳол IS-1 ба силсилаи оммавӣ табдил наёфтааст. Аммо маълумот дар бораи IS-2 аллакай фош шудааст. Чунки бисёр генералҳо аллакай фаҳмиданд, ки СССР қариб ба ҳалокат расидааст ва барои пул хиёнат кардан ба Ватанро нанг намедонист. Ҳамин тариқ, шумораи ҷосусҳо, аз ҷумла онҳое, ки дар Штаби Генералӣ ҳастанд, хеле зиёд шуданд.
  Дар ин ҷо як модификацияи вазнини "Лон" бо тупи 128 мм аст. Вай бо панчаи дарозаш ба сию чор-дор расиданй мешавад... Аммо кушиш кун.
  Аммо танкчиёни советй карор доданд, ки худашон ба Фриц хучум кунанд. Ҳатто агар суръати оташфишонии таппончаҳои Вермахт ба назар гирифта шавад, ин худкушӣ аст.
  Хамин тавр, "шер" муяссар шуд, ки манораро канда партофт ва чор дуст мисли кабутар ба олами дигар парвоз карданд... Аммо танкхои дигар боз хам сахттар тела медиханд... Акнун устохо барои пуркувват кардани двигательхои дизелй хушьёр шуданд, то ки суръати танкро хатто дар муддати кутох, вале бе ягон омехта то 70 километр метезонад. Бигузор двигатель баъд аз он вайрон шавад. Аммо баъд бачаҳои ноумед ба ҳамла меоянд, ки бозгашти онҳо пешбинӣ нашудааст. Хуб, пас чӣ? Агар шумо ба таври дигар зиндагӣ карда наметавонед, пас дар бораи зинда мондан фаромӯш кунед.
  Ва акнун, мисли деви ҷаҳони барфӣ, як танки шӯравӣ қурбонии аз ҳама гаронбаҳоро барои худ интихоб карда, "Шер"-и вазнин ва марговарро мезанад. Мошини немисӣ навакак аз ангар рафтан гирифт.
  Зарба сахт аст, бочкаи машинаи советй хам мешавад. Шер хеле паст буда, кузови хар ду мошин хамвор шудааст. Ва он гоҳ муҳаррики олмонӣ, ки дар пеш ҷойгир аст, таркид. Ва оташ сар мешавад ва фашистон аз люки поён гурехта мешаванд.
  Албатта, на ҳама танкҳои шӯравӣ тавонистанд, ки ба майдони зарбазанӣ гузаранд. Тупхои Фриц кор карда, суфта истодаанд. Аммо ҳар кӣ муваффақ мешавад, онро сахт мезанад!
  Герда ва Шарлотта аз дӯстони худ каме пеш гузаштанд ва вақте ки мошинҳои шӯравӣ аллакай намоён буданд, худро дар доираи диапазон диданд. Хуб, шумо метавонед тирандозӣ кунед, аммо беҳтар аст, ки наздиктар шавед. Аз панҷ километр дуртар ҳатто зиреҳи нозуки сию чорро гирифтан душвор аст.
  Оташи Шарлотта фалсафӣ қайд кард:
  - Ҳамеша чунин аст. Шумо наметавонед аз дур зарба занед!
  Герда эътироз кард:
  - Метавонед, агар шумо ба қадри кофӣ эҳтиёт бошед!
  Аммо то хол вазъият моро водор накардааст, ки аз масофаи дур оташ кушоем. Ва базӯр касе танки сафеди онҳоро пайхас намекунад. Ва мошин хеле хуб кор мекунад. Ҳеҷ кас наметавонад шассиро айбдор кунад.
  Ва савор ҳамвор аст. Мошинхои советй хам хеле хубанд ва аллакай хатти якуми мудофиаи Германияро рахна карда, хатти дуйумро рахна карда истодаанд. Ва ҳаво бад буд, тӯфони барфӣ ба амал омад ва ҳавопаймоҳои сершумори Вермахт аз кор баромад.
  Заифии шумораи авиатсияи сурх ва норасоии шадиди сӯзишворӣ ба назар гирифта, ҳаво беҳтар шуда наметавонад.
  Бигзор краутҳо пинҳон шаванд. Баъзеи онхо хатто латтахои сафедро ба даст меандозанд. Гитлер нобуд мешавад...
  Герда аз ду километр дуртар тир холй кард. Аслан, ин мағлубият ҳанӯз маълум нест, аммо диданд, ки русҳо чӣ қадар немисҳоро маъюб карданд, пас чиро интизор шудан мумкин аст. Зиёда аз он, сию чор-хо нисбат ба аввали чанг боз хам камтар матонат доранд ва барои азхудкунии конхои нав хануз вакт наёфтаанд. Пас...
  Терминатори малламуй вақте ки триггери таппончаро кашид, хеле нигарон буд. Вай аллакай одати тирандозии ҷангиро аз даст дода буд - ба истиснои ҳамла ба Мурманск, гарчанде ки вай дар давраи ҳомиладорӣ ва инчунин моҳҳои аввали ҳукмронӣ машқро дар тирҳо ва майдончаҳои тамринӣ идома дод. Аммо аз афташ дар бикини ва пойлуч мубориза бурдан осонтар аст, бо дастгох як мешавй... Снаряд манораро бархурд ва печонд... Не, оташ нагирифт, аммо дустам мачбур шуд ба хар хол бозистад. Ва ҳоло як қурбонии дигар ...
  Шарлотта пичиррос мезанад:
  - Кй ба мубориза барои галаба одат кардааст. Хамрохи мо ба сари кабр меравад... - парронд Герда ва уро ислох кард чанговари сурх. - Дурусттараш, хамаи мо душманони худро якчоя ба сари кабр меорем.
  Сафеди барфӣ Терминатор бо ғазаб суханашро бурида гуфт:
  - Бале, илҳом нест, аз суруд парешон нашавед!
  Шарлотта илтимос кард:
  - Худатон суруд хонед! Шумо хеле тавоно ҳастед!
  Ва Герда, ки оташро сарварӣ мекард, ба суруд шурӯъ кард;
  Ватану лашкар ду сутун аст,
  Дар он сайёра такя мекунад!
  Мамлакати мо туро бо синаи худ хифз мекунад,
  Армияи шуморо тамоми халк гарм мекунад!
    
  Абрҳо салкин ва нур гарм аст,
  Пулемёт китфи солдатро молид!
  Мо то абад бо туем Ватан,
  Биё, барои душман қабр меканем!
    
  Оре, гохе чеҳраи бахт бераҳм аст,
  Тир мекӯшад дили моро сӯрох кунад!
  Каме ақиб рафт ва ҷангҷӯ мурд,
  Худованд дарро ба рӯи қаҳрамон кушояд!
    
  Дар осмони бепоён сулҳ дорем,
  Биҳишт, ҷанговари муборак нур намепошад!
  Бо худ сулху осоиш мебарам дар ватан,
  Фарзандони мо самараи галабаро мечашад!
  Герда хангоми сурудхонй боз 9 танкро зада, холашро хеле бехтар кард.
  Сипас Шарлотта ба суруд сар кард:
  Баландиҳои пурситорадор,
  Онҳо шуморо ба масофаҳои беохир мебаранд!
  Ва мардуми ҷаҳони андешаи мо,
  Орзуи парвози Икар!
    
  Нигохи ман ба осмон духтааст,
  Дастрас кардани кура душвор аст ..
  Аз аввалин винтҳои Архимед -
  Банақшагирии онҳо тӯлонӣ ва дилгиркунанда буд!
  Дар ин чо духтар тоб оварда натавонист ва худро ба нишон гирифта, оташ паррондан гирифт... Танкчиёни советй ба тирпарронй ахамият надоданд, гарчанде ки ба ин тирпарронии худгарди Магда низ хамрох шуд. Бо вуҷуди ин, дар тӯфони барфӣ шумо воқеан намефаҳмед, ки он дар куҷо, чӣ ва чӣ гуна зарба мезанад. Илова бар ин, ҳарду танк ғарқ шуда, аз тӯдаи барф қариб фарқ намекард. Ва таппончаи нав ноаёнтар буд ва дар охир як хомӯшкунак бо васлаки рӯшноӣ буд. Ин маккоронатарин мошини Фриц мебошад.
  Сазан, ки дар ин лахза дар пахлу овезон буд, бо хаячон месуруд:
  - Агар занҳо ҷанг кунанд, беҳтар аст, ки ҷанг нашавед!
  Ба назар чунин менамуд, ки ду мошини хар кадомаш хамагй дувоздах тоннагй чй кадар зарар расонда метавонад? Аммо дар ин сурат кадрхо хама чизро хал мекунанд. Духтарон амалан ҳеҷ гоҳ аз даст нарафтанд, гарчанде ки на ҳама зарбаҳо марговар буданд. Се ё чор зиреҳи моил аз сию чор рикошет дод, тақрибан даҳҳо зарбаҳо ба дараҷаҳои гуногун ба мошинҳо оварда расониданд, аммо навъе, ки онро дар саҳро ба осонӣ ислоҳ кардан мумкин аст. Аммо тақрибан панҷоҳ мошини шӯравии зиреҳи пастсифат осеби ҷиддӣ дидааст.
  Масалан, сию чоруми командир хангоми таркондани тир ба кай кардан сар кард. Манора ба дур партофта шуд, Бочка чун чархи руль гашт. Одамон низ мурданд.
  Танкчиёни советй дер фахмиданд, ки онхоро неш зада истодаанд ва кушиш карданд, ки ба хучуми чавобй гуза-ранд.
  Духтарони паланг хеле танганд, аммо сарбории лавозимоти ҷангии 82 давраро бо Пантера хеле муқоиса кардан мумкин аст. Хол он ки тир ба бинй меистаду духтарон оринчхояшонро мехаранд. Аммо ҳоло ҳам чизе барои тирандозӣ вуҷуд дорад ва ҳангоми наздик шудан ба русҳо задан осонтар аст.
  Герда хеле зуд худро убур мекунад ва як танки дигарро барои партов фиристода, пичиррос мезанад:
  - Худоё маро бубахш! Инҳо бачаҳои ҷасур ҳастанд, аммо яке аз фармондеҳони онҳо комилан девона аст!
  Шарлотта пайхас кард ва бо ҳаяҷон пичиррос зад:
  - Агар онҳо ба мо савор шаванд, ин охир аст!
  Воқеан, сию чор нафар дар ҳаракат тирпарронӣ карданд, дар дуд фаро гирифта шуда буданд, аз зарба ларзиданд. Албатта, зарбаи онхо кам аст, тирхо носахех, вале танк садо медихад.
  Пешона холо хам ба таври комил хифз карда мешавад ва зиреҳ, ҳар чизе ки гӯяд, сифати баланд, семент карда шудааст. Ин маънои онро дорад, ки сатҳи сахтии баландшуда рикошети аъло медиҳад, ба монанди ҷаҳидаи харгӯш.
  Аммо дарун ҳанӯз даҳшатнок аст, он мисли ба барабан баромадан ва бо калтакҳои вазнин зарба задан аст.
  Дуруст аст, ки кабина аз хитҳо хеле гарм шуд, аммо вақте ки шумо дар бикини ҳастед, пас аз ғарқ шудан ба тӯфонҳои барфӣ ҳатто хуб аст. Аммо чизи ногувортар он аст, ки снаряди советй ба пешдомани рости ролик бархурд. Ин барои кори ронандагии мошин, ба монанди чӯби зери чашм аст. Гарчанде, агар шумо ба назар гиред, ки роллерҳо канда нашудаанд, балки аробаи алоҳида мебошанд, он гоҳ зарф метавонад ҳаракат кунад. Баргард ва худро тарк кунед. Ин корро бояд пештар анчом медоданд. Ва аз ин рӯ, муҳофизати сахт заифтар аст. Ва кунҷи майл хурдтар аст. Агар он занад, он метавонад рахна кунад. Тупҳои русҳо он қадар заиф нестанд.
  Пичиррос зад Герда ва боз тӯҳфаи олами зеризаминиро аз таппончаи нимавтомати худ раҳо кард:
  - Аммо Пасаран!
  Гарчанде ин калима, дурусттараш шиори коммунистони Испания барои чанговарони палангхои немис тамоман номувофик менамояд. Охир, фашистон дар тарафи Франко мечангиданд. Гарчанде ки баъзан солдатхо техникаи одамони дигарро бо хохиши худ кабул мекунанд.
  Ҳангоми тирандозӣ Шарлотта таппончаи худгарди "Ласка"-ро каме тоб дод ва аз снаряд нобуд шудани ғалтаки рост барои онҳо дар ин замина мушкил эҷод кард.
  Танкхои советй мисли кад-кади рохи шоссе аз байни тудахои барф шитоб намекарданд, вале бо вучуди ин чахидахои тези онхо ба максади онхо халал расонда, тез буданд.
  Дар ин чо снарядхо аз масофаи холй cap дода мешаванд.
  Ва Герда бо суръати баланд оташ мепарад, арақи зиёд мерезад. Зиреҳи ҳамвор
  дар пешонӣ рикошет медиҳад, аммо агар онҳо ба паҳлӯҳояшон холӣ зананд...
  Шарлотта дод зад:
  -Ва дар қаъри дӯзах бимонам ҳам, ба гаҳвора барнамегардам!
  Духтарон, ман то охир тир мезанам, аммо снарядҳо аз паҳлӯҳо мешитобанд ва ғилдиракҳоро мешиканад. Зирех кафида, мошин оташ мегирад.
  Герда қарор қабул мекунад:
  -Мошинҳоро тарконем ва меравем!
  Шарлотта бо изтироб хитоб мекунад:
  - Охан партофтан мехохй?
  Герда бо катъият мегуяд:
  - Аз металл чизи муҳимтаре ҳастанд, масалан чаҳорчӯба!
  Шарлотта камераи хурди филмро канда, дод мезанад:
  - Аммо корнамоихои мо абадй сабт хоханд шуд!
  Герда бо ангуштони бараҳнааш фишангеро, ки маводи таркандаро мепошид, гардонд, ки зарфи таҷрибавиро тарконд. Духтари паланг аз нобуд кардани чунин асари санъат хеле пушаймон буд, аммо ба куҷо рафта метавонист, агар дар акси ҳол аскарони шӯравӣ, ки ҷасоратро рад кардан мумкин нест, технологияҳои беназирро ба даст меоварданд.
  Ҳамин тавр, онҳо Ласкаро тарконданд ва ба тӯдаи барф ғарқ шуданд, то ҷони беназири худро наҷот диҳанд.
  Магда фон Сингер ва Кристина низ намехостанд, ки ақибнишинӣ кунанд ва мошини онҳо бо зарбаҳои дақиқи снаряд пора шуд. Ин тақдир аст - Палласи бераҳмонаи ҳама гуна ҷанг. Вақте ки шумо бояд ақибнишинӣ кунед, дили худро тарк кунед. Аммо духтарон мохирона чанг карда, кариб тамоми лавозимоти чангиро ба кор андохтанд. Аммо акнун ба онҳо лозим омад, ки худро мисли морҳо дар тӯдаи барф гӯр кунанд ва дар он ҷо кӯшиш кунанд, ки аз тупҳои тоқатфарсои шӯравӣ берун нишинанд.
  Вақте ки шумо арақ мекашед ва дар бикини ҳастед, баромадан ба қаъри барф беҳтарин идея нест. Аммо дар ҷаҳони мо чӣ қадар вақт шумо кореро мекунед, ки ба шумо маъқул аст? Дар ҳар сурат, масалан, нур ба таври ҷиддӣ тавонист кафи пойҳои илоҳии Кристинаро, ки то ба охир тир мезад, бихонад. Аммо ин духтарро боз хам хашмгин карда дод зад:
  - Шаъну шучоат бо вазн фурухта намешавад!
  Магда, ки вай низ сухта буд ва хатто пусти даббохтааш блистер пушонда буд, хитоб кард:
  - Оташ гармист, оташ не!
  Танкхои советй бошад, ин корро осон карданд. Онхо дар хашму газаб ба суи "Вазельхо"-и партофташуда бе рахм тир холй карда, даххо снарядро ба металли шикаста партофтанд. Дар баробари ин як кисми танкчиён аз люкхо хам шуда, мисли сели шаршара болои мошинхои немисхо ва онхое, ки характери фахш меронданд, пушонданд.
  Магда вақте пай бурд:
  - Онхо, большевикон, албатта, далер, вале нихоят бемаданиятанд!
  Кристина барфи ба даҳонаш рехтаро туф карда, ғайричашмдошт адолати қатъӣ нишон дод:
  - Ба фикри шумо чанговарони мо бехтаранд?
  Магда шӯхиомез гуфт:
  - Албатта, ин беҳтар аст, зеро мо ғалаба мекунем. Кавказ аллакай аз они мост, пас Москва хамагй як-дусад километр дур аст... - Ва малламуй асал дандонхои дарозашро сахт баровард. - Ё шумо мехоҳед суханрониҳои хиёнаткорӣ кунед?
  Кристина, ки аллакай аз ҳама чиз кофӣ дида буд, танҳо бо пои худ чашмаи ғубори барфро баланд кард ва хандид ва қайд кард:
  - Баъзан хомӯшӣ даҳшатноктарин намуди хиёнат аст.
  Шабу барфу туфони барф ба чор духтар имконияти хуби зинда монданро дод.
  . БОБИ Љ 15.
  Гузашта аз ин, ба хаёли мухолифон наомадааст, ки барфро шона карда, дар гирдоби барф шайтонҳои пойлучро ҷустуҷӯ кунанд. Инак, чанговарон, ки дар зери барф дафн шуда буданд, акибнишинй карданд ва танкхои советй пеш рафта, рахна-моиро инкишоф доданд. Гарчанде зиёда аз сад мошин шикаста, вайрон хобида буд,
  ки дар натича кирдори духтарони паланг.
  Умуман, кушунхои советй дар рузхои аввал баъзе муваффакиятхо ба даст оварда, ба отрядхои душман хеле зада даромаданд.
  Фриц ба худи Тихвин акибнишинй карда, кушиш мекард, ки дар шахр мавкеъ пайдо кунад. Табиист, ки хонахо ва махаллахои истикоматй худ аз кушунхои пеш-тараи советй мухофизати хеле чиддй мебошанд.
  Ба чор палангдухтари далер муяссар шуд, ки ба Тихвин акиб гарданд. Аммо ба онхо лозим омад, ки барои мухофизати шахр автоматхо гиранд. Аммо барои танкчиён ин дам гуворотарин нест.
  Шарлотта, ки аз аскарони пиёдагарди пешқадам тир холӣ карда, боз як сарбози сурхро ба дунёи дигар фиристод, изҳор дошт:
  - Хуб, магар мо ҳаюло нестем... Ва мо низ мехоҳем ганҷро гирем!
  Тихвин хатто дар вакти аз тарафи немисхо забт шудани шахр зарари калон дида шуд.
  Акнун краутхо баррикадахо барпо карда, умед доштанд, ки хатти мудофиаи шикастнопазир барпо кунанд.
  Герда бо як тир оташ кушод - вай бояд патронхои худро эхтиёт мекард. Кушунхои советй танкхои бисьёреро талаф доданд ва аз ин ру аскарони пиёда ба хучум гузаштанд.
  Албатта, бронетранспортёрҳои моделҳои шӯравӣ кофӣ набуданд. Аз ин чост, ки аскарон ба куштор фиристода шуданд. Ва онхоро пулемёту пулемётхо пешвоз гирифтанд. Чор нафар нагз тир холй карда, мохирона дар баррикадахо пинхон шуданд.
  Герда боз як солдати советиро ба хок супурда, месуруд:
  - Мо бояд як корнамоии ҷангро анҷом диҳем - вагарна мо аз зиндагӣ маъное нахоҳем дошт!
  Ҷанг дар тамоми шаҳр идома дошт. Ва аллакай бомбаҳо аз боло меафтиданд, хусусан аз он ки ҳаво ба таври назаррас беҳтар шуда буд ва краутҳо ба сар мебурданд.
  Герда дар ғазаб бо ангуштони бараҳнааш ханҷар партофт ва дод зад:
  - Ҷанги мо пирӯз мешавад, вагарна намешавад!
  Шарлотта, инчунин ба ҷавобгарӣ оташ зада, илова кард:
  - Факат як галаба аст, вале галабаи калон!
  Герда бо як зарбаи кутох чанд чанговарро бурида, илова кард:
  - Аммо шикаст ҳеҷ гоҳ хурд нест!
  Тупхои худгарди советй ба суи Тихвин тир холй карданд, артиллерияи сахрой ва мухосира каме дертар омад. Фриц мудофиа ва фишори хавои худро мустахкам кард. Кушунхои советй самолётхои навро монтаж карданд.
  Пайдоиши Марсели афсонавӣ таносуби қувваҳоро ба таври назаррас тағйир дод.
  Асли бузург ME-309, аслиҳаи хеле пуриқтидорро парвоз кард. Ва ӯ аслан ҳамаеро, ки дар роҳи худ буданд, ғарқ кард. Ҳатто артиши шӯравӣ махсус ҳушдор дода буд, ки чунин ҳаюло дар ҳаво пайдо шудааст.
  Худи Марсел ба ҳеҷ ваҷҳ худро бад, камтар шахси бераҳм намешуморид. Вай боварй дошт, ки ба мукобили Армияи Сурх чанг карда, танхо вазифаи мукаддаси худро дар назди Ватан ичро мекунад. Зиёда аз он, бисьёр фактхо дар бораи вахшигарихои фашистон ба у маълум набуданд. Ва аз ҳад зиёд ба ҷанг мансуб карда шуд.
  Аммо дар ин ҷо аввалин муборизаи супер-хар пас аз бозгашти ӯ аст. Самолётхои бомбаандози советй, самолётхои хучумкунанда ва киркунанда парвоз мекунанд. Онхо равшан мехоханд, ки ба подразделенияхои хушкигарди Вермахт чанги шадид диханд. Аммо Марсель хамаи инро мебинад ва аз масофаи панч-шаш километр оташ мекушояд ва хатто аз биниаш хуштак мезанад.
  Машинахо ва аскарони диловари советй хануз душманро дар хакикат надидаанд, ки самолётхояшон тарки-да, болхояшон канда шуд. Марсел бе ҳадаф, вале беихтиёр тир зад. Гӯё пешакӣ медонист, ки ҳар як лётчик ба куҷо парвоз мекунад ва ҳаюло болдори худро роҳнамоӣ мекунад. Инак, маълум шуд, ки чавоне бо чехраи тифл армадахои болдорро руфта мебарад.
  Соли нав гарчанде шабнам бошад хам, гарм шуд. Чанговарони советй ба хучумн сахтгирона ва суботкорона кушиш мекарданд, ки Тихвинро гиранд. Фрицхо якравона худро мухофизат карда, кушиш мекарданд, ки дар шахре бимонанд, ки дар он чое, ки рагхои хунарпешаи Ленинградро гизо медод, бимонанд. Гайр аз ин сухан дар бораи обрую эътибори кушунхои немис мерафт, ки ба онхо додани шахрхои калон душвор ва шармовар буд.
  Хуш омад, ки обу хаво бехтар шуд ва самолётхои сершумори бомбаандози душман, махсусан самолёти азими Ю-288 мавкеи кушунхои советиро газида, алокаро бомбаборон карданд.
  Самолётхои советии Як-9 ва Лагг-5 аз чихати мусаллахшавй ва суръат аз душман хеле кам буданд. Махсусан, ME-309 мисли аждаҳо мошинҳои заифтари шӯравиро аз байн бурд. Илова бар ин, олмонҳо як тактикаи дукаратаро таҳия карданд, ки ин имкон дод, ки бартарии рақамии худро самаранок истифода баранд ва баъзе мушкилоти манёврии мошинҳои устувор, сахт мусаллаҳ, вале вазнини немисҳои навтарини Focke ва ME-ро кам кунанд. Гайр аз ин, дар фронтхо самолётхои реактивии ME-262 пайдо шуданд, гарчанде ки ин машина хануз аз чихати техникй комилан эътимоднок нест, инчунин модификацияи сабуктар, маневрпазиртар ва арзонтари HE-162 нест. Мошини охирин назар ба самолёти реактивии Messerschmitts истеҳсол кардан осонтар ва аз ҷиҳати техникӣ боэътимодтар буд. Аммо барои идора кардани он пилотҳои хеле баландихтисос лозим буданд. Ки чунин сифатҳои мусбати ин рушдро то андозае беқурб кард, ба монанди вазни ками ҳавопаймо - ҳамагӣ 1,6 тонна ҳангоми холӣ, арзиши паст ва истеҳсолпазирии истеҳсолот ва беҳтарин маневр дар ҷаҳон.
  Аммо он асксҳои олмонӣ, ки ин мошинро азхуд кардаанд, ба он таъриф мекарданд. Хаффман, лётчики раками дуюм баъди Марсель, ки дастнорас монд, махсусан муваффакиятнок буд. Аз натиҷаи 300 мошини сарнагуншуда гузашта, Ҳаффман ҷоизаи баланди Салиби оҳанинро бо баргҳои дуб, шамшерҳо ва алмосҳо гирифт. Тактикаи ӯ ба қадри имкон наздик шудан ва сипас зарба задан ва бозпас парвоз кардан дар HE-162 мувофиқтарин аст. Ҳамин тавр, Хаффман худро ҳамчун устоди барҷастаи муборизаи наздик нишон дод. Ҳарчанд натиҷаи Марсел аз 3117 ҳавопаймои зада галтондашуда ҳанӯз дастнорас аст.
  Гузашта аз ин, 2 январи соли 1944 ин лётчики афсонавӣ дар осмон пайдо шуд ва бо вуҷуди ин Гитлерро бовар кунонд ва хотиррасон кард, ки аскарони немис дар ҳолати бад қарор доранд ва техникаи пуриқтидори немис дар барф ба таври равшан таслим мешавад. Бинобар ин ба Тихвини ихоташуда, ки дар он чо кушунхои немис истико-мат карда буданд, аз хаво бо хаво таъмин карда, тамоми наздикшавй ба шахрро бомбаборон кардан лозим аст.
  Духтарони паланг ба замин тир мепарронданд ва суперас дар осмон гол мезад.
  Дар рузи аввал Марсель шаш маротиба парвоз карда, зиёда аз сад самолёти советиро зада галтонд. Ростй, 4 январь обу хаво ногахон бад шуд... Туфони барф ба амал омад, кушунхои советй ба шахр зада даромаданд.
  Чор духтари боҳашамат Терминатор мубориза бурданро бартарӣ доданд - китф ба китф. Ин қадар зебо ва марговар. Аз сармо онҳо маҷбур шуданд, ки дар тан либоси сафед ба бар кунанд.
  Писарбачаи ниндзя Карас низ барои кумак омад. Терминатори кӯдаки нотарс, аз сармо наметарсид ва танҳо дар либоси кӯтоҳ ҷанг мекард. Ягона воситаи гарм кардани ӯ қаймоқи камуфляжӣ буд, ки пӯсти пӯсти шоколадиашро дар зери барф, ки идомаи боридани он тамоми кӯчаҳоро фаро мегирифт, сафед кард. Гузашта аз ин, ӯ дар ҷанг дискҳои металлии хеле тунук ва шамшери катанаро мепартофт. Аммо, албатта, ӯ аъло ва аз силоҳи дастгиршуда тир холӣ кард. Бо вуҷуди ин, духтарон низ истифода аз милтиқи автоматиро аз даст надоданд.
  Чунин аслиха назар ба автоматхо пуриктидортар ва аз хама мухимаш боэътимодтар аст. Аммо автоматхои МХ-44, чун коида, немисхо-ро ноумед нагардонданд. Дар зимистони сейум машинаи чангии немис нагз равгандор тайёр буд. Аз ҷумла, ҳатто дар тӯфони барфӣ, Фок-Вулф ва ME бо истифода аз гармӣ тавонистанд, ки ба сарбозони шӯравӣ сӯзандоруҳои дарднок, гарчанде маҳдуд бошанд.
  Герда беихтиёр тир холй карда, кушиш мекард, ки ба тарафе, ки аскарони советй меафтанд, нигох накунад. Аксари чанговарон хеле чавон, хабдах-шонздахсола буданд. Кушунхои пиёдагард тамоми захирахоро ба кор ан-дохта, дар заминканхо чалб карда шуданд. Дарвоқеъ, бисёр чиз талаф шуд.
  Аммо дар байни краутхо хоричиён бисьёранд. Аз чумла, Швеция, ки дар интихо-боти ба наздикй дар он фашистон голиб омадаанд ва ин территорияи лухтакмонанд дар зери назорати рейхи сейум аст. Хуб, аз Швеция аллакай ду дивизия ва чор бригада хамчун ихтиёрй омадаанд. Дар худи мамлакат митингу маршхои оммавй бо талаби чанг барпо мегарданд. Ва онҳо портретҳои Гитлер ва Чарлз XII мепӯшанд.
  Ҳамин тавр, ворид шудани Шветсия ба ҷанги мустақим масъалаи вақт аст. Испания ва Португалия аллакай дар ҳоли ҷанг ҳастанд, аммо онҳо ба ҷануб хеле дуртар нерӯ мефиристанд. Ва ҳоло дар фасли зимистон онҳо одатан кӯшиш мекунанд, ки ба ҷое берун аз қаторкӯҳҳои Қафқоз бароянд. Корпуси Бразилия аз афташ тайёр аст, ки ба Осиёи Миёна, ки дар он чо харакати босмачиён бо кувваи нав авч гирифта истодааст, чахида занад.
  Аммо ин хама тафсилот аст, ки дивизияхои Власов дар Тихвин хам чанг мекунанд. Ин бачаҳо бо ғазаб меҷанганд ва дарк мекунанд, ки шиканҷаи даҳшатнок ва риштаи ногузир онҳоро дар асирӣ интизор аст. Дар бораи немисҳо чӣ гуфтан мумкин аст? Аммо, на шакар! Онхо хам душворй мекашанд, бисьёрихо дар Сибирь мемуранд, вале ба хар хол онхоро бепарво овезон намекунанд.
  Герда клипро иваз карда, сарбозони шинелҳои хокистарранг пушондашударо даравида, - русҳо барои ҳамаи онҳо ҷомаҳои камуфляжӣ надоранд, тасаввур мекард, ки агар асир шаванд, онҳоро чӣ интизор аст... Ва ӯ ба ҳассосияти эҳтимолӣ табассум кард, саргузашти сард. Дуруст, баъдтар дар Сибирь бадтар мешавад. Вақте ки ин шабнам ба шумо мерасад - гармии оташдон боз ҳам беҳтар аст. Дар биёбон онҳо ба реги тафсон зуд одат карда, пойлуч давиданд, аммо дар ин ҷо ин тавр нашуд. Пас аз чанд соат дар бикини дар хунук, он ба ларза даромад ва ман маҷбур шудам, ки дар ҳаммом гарм шавам. Дар он чо чавонони онхо аз батальони элитаи СС бо зарбаи чоруби арча баданашонро гарм мекарданд. Хуб, на танҳо бо ҷорӯб, албатта - бачаҳои зебои ориёӣ интихобшуда ҳастанд, ин ба шумо лозим аст!
  Онҳо аллакай шармгинии пештараи худро комилан аз даст додаанд ё шояд, баръакс, онҳо оромии мачоҳои занро ба даст овардаанд. Аммо акнун ба онхо лозим меояд, ки андаке акиб гарданд - аскарони пиёдагарди советй наздикшавиро аз мурдахо пур карда, хеле хавфнок наздик омада, гранатахо партофтан гирифтанд.
  Масофаро шикастан лозим буд, то зери жолаи пораҳо наафтад.
  Магда аз пора-пора буридаи хурде гирифт ва дар чавоб дар давоми се сония хашт тир холй кард. Сарбозони шӯравӣ қариб бе шикаста давида, танҳо каме хам шуданд ва клип қурбониёнро ёфт. Кристина инчунин ҳашт раундро холӣ кард. Иблиси сурхи хашмгин худро баён кард:
  - Ба девонагии далер, суруд мехонем!
  Аммо аскарони советй аз афташ карор доданд, ки хикмати хаёт хаминро исбот кунанд. Пулемети штурмии немисхо бо тамоми куввааш мезанад ва ба тирхои он ахамият намедихад. Ҳарчанд сарбозон меафтанд, онҳое, ки зинда мондаанд, давиданро идома медиҳанд ва ҳатто норинҷакҳоро тақрибан ба таври холӣ мепартоянд, гарчанде ки ин корро пештар анҷом додан мумкин аст.
  Карпй хеле мохирона дискхоро мепартояд, ду-се солдатро бо як нафар мебурад. Баъд вай бо шамшери худ, ки пулемёту милтикхоро мебурад - мисли гугирд ба осонй хучум мекунад!
  Ниндзябача ҳанӯз хеле хурд аст, ёздаҳ-дувоздаҳсола ба назар мерасад, аммо он қадар тез аст... Онҳо вақт надоранд, ки ӯро зананд ё худро дифоъ кунанд. Кӯдакро аз таваллуд тарбия ва таълим медоданд, шамшерҳоро ба сӯи тифл мепартофтанд, ӯро маҷбур мекарданд, ки лентаҳоро кушояд ва лентаҳоро бибурад, ӯро ба сӯрохи ях ғӯтонад, гурбаҳои махсус омӯзонидашударо гузоштанд. Хуб, ва бисёр чизҳои дигар, табдил додани писарбачаи аз ҷиҳати генетикӣ боистеъдод ба мошини воқеии марг. Модараш ниндзя насли бисту панҷум, падараш ҷодугари пурқудрати сибирӣ ва душмани идеологии ҳукумати шӯравӣ, шӯравӣ мебошад. Генетикаи аъло ва омӯзиши ҷодугарӣ писарро дар байни ниндзяҳо беҳтарин кард. Ва табиист, ки император Хирохито барои ба немисхо нишон додани он ки онхо супермардони олитарин нестанд, балки дар Япония бачахои олихиммате хастанд, писарбачаро ба фронти Олмону Шӯравӣ фиристод.
  Ва сазани хач (мохии хачкаш рамзи ифтихор ва зиндагии самурай аст!) як чанговари арзанда баромад.
  Масалан, бо пои урёнаш, ки аз соатҳои зиёд дар сардиҳои сахт каме сурх шуда буд, диски пӯлодро аз мӯй бориктар мепартояд. Ва дар дасти ӯ якбора ду шамшер ҳаст, то ки сафҳои зиччи душманонро осонтар кунад. То чӣ андоза даҳшатовар аст, ки ин кӯдаки терминатор, ки аскарони шӯравӣ бори аввал дар зери зарбаҳои шамшер ва партоби дискҳо бедифона монданд ва тарси воқеиро эҳсос намуда, ақибнишинӣ карданд.
  Духтарон, ки клипҳоро иваз карда, боз ҳам тезтар, дурусттараш, ҳатто зудтар ба тирандозӣ шурӯъ карданд.
  Ҷасадҳои аскарони пиёдагард дар теппаҳо ҷамъ шуда буданд. Онҳо қариб дарҳол дар сармо ях карданд ва аскарони нав ба болои онҳо баромаданд. Хамин тавр онхо ба боло баромаданд ва талафотро хисоб карданд. Аммо ниндзя вориди ҷанг шуд ва боз гӯё мавҷҳои тарс паҳн мешуданд.
  Қариб тамоми рӯз ҳамлаи ноумедона давом кард. Бар ивази талафоти калон кушунхои советй як-ду блокро ишгол карда, немисхоро дар як катор хатхо акиб гаш-танд. Аммо дастгирии сусти артиллерия - Авиацияи немис дар рузхои пеш хатхои рохи оханро бомбаборон карда, онхоро аз лавозимот махрум кард ва дар байни подразделенияхои пеш-кадам харакати пиёдагардро мачбур кард, ки муваккатан бас карда шавад.
  Бо вучуди хавфи чунин тактика танкхо ба чанг андохта шуданд. Дар назди Тихвин душманро шикастан лозим буд, то он даме, ки Фриц бартарии худро дар техника истифода бурда, шахрро озод кунад.
  Ва дар ин ҳамла қарори хеле хатарнок қабул карда шуд - истифодаи танки IS-2. Мошине, ки махсус ҳамчун зарфи рахнашаванда тарҳрезӣ шудааст. Азбаски силоҳи пуриқтидор аз сабаби паст будани суръати оташ ва дақиқии нисбатан пасти оташ барои мубориза бо танкҳои одамони дигар чандон мувофиқ нест, аммо он метавонад ҳадафҳои зиреҳнашударо бомуваффақият нест кунад.
  Ҳамин тавр, гарчанде ки танкҳо дар шароити шаҳр бомбгузорони маргталабанд, ба шумо лозим меояд, ки мавқеъҳоро ҳатто бо пешониатон рахна кунед.
  Сию чор нафар аввалин шуда ба харакат медароянд. Мошинхои нисбатан сабуку на он кадар калон бо рохи танг давиданд... Аз бомхо ба болои онхо гранатаю коктейлхои Молотов борид. Баъд танкхои камуфляжй, ки дар онхо бензин ва напалм мавчуд буд, таркид. Аммо талафоти калон танкчиёни СССР-ро боздошта натавонист. Онҳо садҳо мошинро аз даст дода, ба маркази шаҳр ворид шуданд ва дар он ҷо ба табодули зарбаҳои якрав ворид шуданд. Хатто патронхои самарабахши "Фауст", ки зиреҳҳои сусти паҳлӯии сию чорро несту нобуд карданд, аскари советиро натарсонданд.
  Се армияи танкй якбора ба чанг андохта шуд. Сталин барои галабаи катъй бар Тихвин ва начот додани "гахвораи революция" хатто карор дод, ки зарбаи дуйумро ба самти Воронеж даст кашад. Хатто агар сузишворй аз руи лимити катъй дода шавад хам, дар як шабонаруз дар давоми як-ду соат рондани мошин нефти кавказй талаф мешавад ва барои азхудкунии конхои нав вакту маблагро талаб мекунад, ки захирахои инсонй дар империяи советй хеле намерасанд. дар ду фронт чанг бастааст.
  Аммо Тихвин артерияи Ленинград ва рохи хаёт аст ва аз хама мухимаш ин рамзи он аст, ки кушунхои советй бар фашизми сершумор ва мусаллах мусаллах шуда метавонанд ва торумор карда метавонанд. Пас, мо дар нарх истода намешавем ...
  Танки ИС-2 ба назар таъсирбахш ба назар мерасад - он низ ба сию чор шабоҳат дорад, танҳо манора боз ҳам бештар ба пеш ҳаракат мекунад. Албатта, худи баррел ғафс ва дароз аст, онро бо Т-34-76 муқоиса кардан мумкин нест, ки то ҳол дар майдони ҷанг ҳукмфармост. Дар давоми тамоми мохи январь бо чидду чахди титаникй на бештар аз сад самолёти Т-34-85 истехсол карда мешавад.
  Ҳақиқат ин аст, ки осебпазирии пешонии манора ба назар мерасад - он ҳамвор аст ва зиреҳпӯши хеле ғафс нест.
  Карп, ки ба суи танкхо гранатахои хурд, вале хеле пуриктидори тарканда мепартофт, ба назди духтарон давида, таклиф кард:
  - Биёед, ИС-2-ро гирифта савор шавем?
  Магда ин идеяро дастгирӣ кард:
  - Албатта, савор шавем! Мо блоки буриданро аз даст додем.
  Герда бачаро огоҳ кард:
  - Ин танк чор пулемёт дорад!
  Карас ба духтарон чашмак зад ва пай бурд:
  - Ин нағз. Дере нагузашта аскарони пиёда бори дигар хучум мекунанд ва шумо онхоро хохед зад!
  Магда писари ниндзяро тела дод:
  - Шитобед, терминатор!
  Пошнаи гулобӣ мисли болҳои магас дурахшид, бачаи каратэ нисбат ба чемпиони олимпӣ тезтар давид. Барои оғоз, ӯ як пораи хурде бо бастаи дуд ба сӯи ДОИШ партофт. Вокуниш ба амал омад ва дуди ғафс берун шуд. Дар хамин вакт самолётхои сиёх ба тараф-хои гуногун пароканда шуда, пулемётчиёнро кур мекарданд.
  Карас чандин аскарони пиёдагардиро бурида, мисли санги сангфарш аз баллистка парида, ба манора баромад. Ман қалмоқчаи махсусро истифода бурда, люкро кушодам ва сарпӯши вазнинро баргардондам. Он гоҳ ҳама чиз оддӣ аст - як ҷуфти ду шамшер ва панҷ аъзои экипажи як танки вазнин сари худро ҷудо карданд. Духтарон низ аз паси ӯ ҷаҳиш карданд ва камуфляжҳои куркуи худро партофтанд ва боз худро дар бикини диданд. Чаро ҳангоми рондан дар бак ҳаво гарм мешавад? Мотори дизелии 520 кувваи асп металлро хеле хуб гарм мекунад. Бале, пойҳои урёни духтар худи мошинро нисбат ба мӯзаҳои махсуси зимистона бо пояҳои резинии синтетикии риштадор хеле беҳтар ҳис мекунанд. Хидмати кварталии немис тачрибаи зимистони сахтро ба назар гирифта, тачхизоти наверо ба вучуд овард, ки дар онхо пойхо дар сармо ин кадар ях намекунанд. Воқеан шармовар аст, ки краутҳо аз аҳолии маҳаллӣ мӯзаҳои намӣ гирифта, ба худ кашиданд. Ё худ ба рӯймолҳои курку печида буданд.
  Карас аз лабони Магда хайрухуш карда, гуфт:
  - Хайр, ин танк барои шумост! Ман дар ҷое мубориза хоҳам бурд, ки чӣ тавр куштанро беҳтар медонам.
  Герда бо тааҷҷуб аз пошнаи лағжиши чандирии писарбача бӯсид ва гуфт:
  - Ту мӯъҷиза ҳастӣ!
  Кристина илова кард:
  - Меъёри ориёӣ!
  - Медонам! - гуфт томбача ва бо як чахидан аз люки нимкушода ба хунукй баромад... Баъд сарпуш бо гурриш афтод... Ва духтарон фурсат ёфтанд, ки бо яроки душман чанг кунанд. Ва таппонча дар ҳақиқат пурқувват аст. Танҳо Лев-3, ки ба наздикӣ пайдо шуд, ё тавре ки онро "Шоёни Шер" бо тупи 128 мм низ меноманд, қавитар аст. Аммо ин танк дар як нусха дар пеш аст. Он дар маросими ҷашни 8-уми ноябр ба Фюрери мазлум намоиш дода шуд. Албатта, он ҳанӯз дар силсила нест. Зимнан, ИС-2 аввалин бор ба кор даромад.
  То хол хатто танкчиёни советй ягон тир напаррондаанд, аз афташ, максади худро дуруст интихоб кардаанд.
  Кристина механизмро тоб дода, истеҳзоомез гуфт:
  - Э, чизи кухна... Дар ин чо автоматика нест ва хама корро дастй кардан лозим...
  Герда, ки сагро нишон дода хӯрд, қайд кард:
  - Ва манзара ғалат аст ва намоёнӣ аҳамият надорад. Онхо дар бобати ба максад нишон додан чандон хуб нестанд.
  Магда бо пои бараҳнааш ба трансмиссия ламс карда, қуттиро тоб дода гуфт:
  - Ва хол он ки нисбат ба соли сию чор пешравй дида мешавад. Махсусан, иваз кардани фишанг осонтар аст. Кабина каме танг аст, аммо шумо метавонед бештар ё камтар ҳаракат кунед. Дар асл лавозимоти ҷангӣ кофӣ нест. Бисту ҳашт снаряд...
  Герда мантиқан қайд кард:
  - Барои тирандозӣ дар шумораи маҳдуди бункерҳо, он метавонад кофӣ бошад, аммо барои ҷанги пурраи танкӣ он бешубҳа кофӣ нест.
  Шарлотт инчунин дар зарф якчанд чизҳои хуб пайдо кард:
  - Аммо аслиҳаи пулемёт дар сатҳи олӣ аст! Чор автомат мухофизати хуб дода метавонад. Ва баъд ман ба ин "Муш" нигаристам - он барои чунин мошин ҳамагӣ ду "туф" дорад...
  Кристина моторро ба кор андохта, тасдиқ кард:
  - Ана тамом! Магар ин барои чунин танки вазнини яксаду ҳаштод тонна силоҳ аст?
  Магда, мисли пантера, ки буффалоро кушта буд, хурӯшид:
  - Чӯҷаҳо механданд!
  Моторхои дизелй бо душворй тезонданн бак. Дидан мумкин аст, ки ИС-2 ҳоло ҳам дар шоҳроҳ ҳаракат мекунад, аммо ҳангоми берун рафтани маркази вазнинии он ба пеш таъсир мерасонад. Аммо ҳеҷ чиз, то даме ки шумо метавонед истироҳат кунед ва ҳадафи арзанда интихоб кунед ...
  Магда манораи танкро кушод, то ки атрофашро хубтар бинад.
  Аммо дар ин ҷо боз як IS-2 ҳаст, фикри хубест, ки чунин танкҳоро васеътар истифода барем. Дар паси вай боз се ДИ-и дигар, вале як тупи сабуктари 85 мм. Воқеан, аз ҳама хатарнокаш, ӯ қодир аст, ки мошинро сар ба сар барад ва тезтар мезанад...
  Магда карор дод, ки аз масофаи ду километр тирпарронй кунад. Вай бо оҳанги ночиз фармон дод:
  - Бевосита ба пешонии манора тир занед... Ва... Фахмед!
  Мошин истод, харакати муътадил набуд ва Герда аз сифати пасти оптика, ки эхтимол онро наврасони нохонда сайкал додаанд, шикоят карда, бочкаро ба нишон гирифт. Духтарон барои бор кардани снаряди якуним килограмм вазнашон ёрй расонданд. Ҷанговари малламуй рухсораашро ба рахи пояш гузошта, кӯшиш кард, ки мошини бегонаро ҳис кунад. Охир, вай пеш аз ин аз ин таппончаи модели соли 1931 ягон маротиба тир холй накарда буд. Барқувват, вале кӯҳна, бо снаряди кунҷдор, ки ба рикошет ҳассос аст. Умуман, таппонча, албатта, барои танкҳо ба нақша гирифта нашудааст. Аммо аз афташ дигаргунсозии зидди танкии таппончаи 107 мм, ки дар соли 1940 таҳия шуда буд, хеле эътимоднок буд ва маҷбур шуд, ки тарк карда шавад. Ва дар ин ҷо шумо бояд ба ҳадаф дар шароити бадбинӣ аз масофаи 2000 метр зарба занед. Бале, ҷавоб додану зарба задан ба душман душвор хоҳад буд, аммо...
  Герда камини милтикро бусида, зуд аз люк нигариста, як каф барфро бо забонаш бардошт, фуру бурд, пошнаи урёнашро ба фишангхо гузошта,... тир холй кард!
  Он чунон берун меомад, ки дар банди дасту гусолаҳоям бӯи дуд меомад.
  Тухфа бо камони дароз парвоз кард ва... Самолёти ИС-2 дар пеш истод, тамоку кашид ва баъд тирхо тарки-данд...
  Магда шодона чавоб дод:
  - Пас мо онро ба онҳо додем! - Ва мантиқӣ, дурусттараш бемантиқ, мафҳумҳоро печида, афзуд вай. - Силоҳро на одам ранг мекунад, балки аслиҳаи инсон аст!
  Герда гиря кард:
  - Аз нав бор кунед!
  Духтарон бошад, шиддат гирифтанд... Албатта, ин барои онҳо "Паланг" нест, онҳо бояд арақ кунанд, аммо ин тавр шавқовартар аст, хусусан аз он ки танки истода зуд сард мешавад. Охан барандаи хуб аст.
  Дафъаи дуюм Герда тезтар ва дилпуртар тир холй кард. ДИИШ ҳаракатро идома медод ва зоҳиран онҳо ҳанӯз нафаҳмиданд, ки силоҳҳо аз куҷо тирандозӣ мекунанд. Ва таваққуф кардан одати русҳо нест. Як бор фармон шуд... Ва снаряди дуюм аллакай дилпурона ба нишон мерасад...
  Герда лабонашро лесида фармуд:
  - Ва сеюми ин ҷо...
  Хеле дер, чорумин ИС-1 дар харакат оташ кушод... Ва ачоибе, ки вай бархурд, гарчанде аз ин кадар дур аз машинаи харакаткунанда кариб имконнопазир аст, вале хама чизро кадрхо хал мекунанд! Бо вуҷуди ин, масофа барои таппончаи 85 мм хеле тӯлонӣ аст, берун аз маҳдудияти воридшавӣ. Аммо дар манора раъди сахте ба амал омад ва зиреҳи фронталӣ хам шуд. Герда дар чавоб "мактуби" чорумро фиристод, ки вазнаш якуним кило буд... Пешонии танки ИС-1 ЧУДО шуда, забонхои норанчй ба осмон парида.
  Духтарон зебо меҷанганд... Он рӯз барояшон бахт омад. Аммо иктидори Армияи Советиро мукоиса кардан мумкин нест.
  Бо вучуди тамоми чидду чахди Фриц, 13 январь бо бахои саъю кушиши калон ва талафоти калон Тихвин гирифта шуд... Подразделенияхои алохидаи немисхо аз мухосира баромаданй шуданд, ба суи онхо коридор зада шуд - шаш дивизияи немис дар. як бор бо танкҳои интихобшудаи Лев, кӯшиши наҷот додани мудофиаи қаҳрамонона.
  Писарбачаи ниндзя ва чор духтар дар як отряди алохида бо услуби се мушкетёр рох гирифтанд. Махз, дар он чое, ки бо чанг ва аз болои ҷасадҳо оромона гузаштан ғайриимкон буд. Табиист, ки IS-2 бояд партофта шавад, аммо дар роҳ, ба таври ғайричашмдошт, мо инчунин ба як танки нодири Т-34-85 дучор омадем, ки он бояд силоҳи кӯҳна ва нокифоя тавонои Т-34-76-ро иваз мекард. .
  Мошин дорои корпус ва шасси якхела буд, аммо манораи калонтар бо тупи дароз ва ғафс. Тупон ҳам аз сабаби паст будани суръати ибтидоии снаряд ва ҳам сифати лавозимоти ҷангӣ дар қудрати воридшавӣ ба Пантера каме пасттар буд. Аммо ба ҳар ҳол фарқият мисли коғази графикии 76 бениҳоят бузург ба назар намерасид.
  Барои "Паланг"-и оддӣ ин аллакай хатарнок аст, барои "Шер" ин ҳоло нест - бинобар ин 100 миллиметри он моил аст. Хол он ки аз як нук-таи муайян имконият пайдо шуд. Ё дар қисми поёнии бадан, балки инчунин посбонҳоро пайгирӣ кунед.
  Танк савор карда, аз экипажаш озод карда шуд. Албатта, дар дохили он хун пошида буд. Худи мошин комилан нав аст, аммо бори лавозимоти ҷангӣ оддӣ аст - ҳамагӣ 35 давра. Кабина чандон васеъ нест, вале аз кабина аз сию чоруми кухна бехтар аст.
  Герда қайд кард:
  - Ва ин ҷо манораи фармондеҳ ҳаст. Ин маънои онро дорад, ки мо рақиби қавӣ дорем. Акнун русхо ин кадар кур нахоханд шуд.
  Магда бадхоҳона табассум кард ва қайд кард:
  - Ва русҳо аллакай хуб тир мепарронданд, ҳарчанд бо дидани бадтар. Илова бар ин, манора калонтар шуд ва ворид шудан осонтар шуд!
  Герда бо овози баланд хандид:
  - Бале, ҳа! Ин бузургтарин мушкили танкерҳои мо ва эҳтимолан бартарии тоҷи ин танк аст! Кӯшиш кунед, онро гиред!
  Шарлотта месуруд:
  - Як, ду, панҷ! "Паланг" барои тирпарронӣ баромад!
  Кристина бардошт:
  - Барои пешвоз гирифтани Т-4, пойҳо баландтар, дастҳо васеътар!
  Хамин тавр онхо ба болои танке шитофтанд, ки назар ба ДИИШ осонтар харакат мекард... Герда ба хотир овард, ки чи тавр онхо бо чор пулемёт ба аскарони пиёдагарди советй зарба заданд. Онҳо хуб даравида буданд, аммо русҳо ҳатто нафаҳмиданд, ки ин бадбахтӣ ба сари онҳо дар куҷо омадааст. Аммо ба рох баромада, ба хучум гузаштанд, гранатахо партофтанд... Як-ду нафари онхо ба масофаи муносиб нигох накарда, парвоз карда, болои манора таркиданд. Албатта, барои зиреҳҳои 100 ва 90 миллиметрӣ ДИИШ мисли донаи фил аст, аммо ба таври нохуш садо медиҳад. Бале, ва кирмакҳоро буридан мумкин аст.
  Бинобар ин ба ман лозим омад, ки моторро ба кор андозам ва акиб равам. Ва баъд патронхо тамом шуданд. Онхо бештар аз сад аскари сурхро даравида.
  Герда аз нафрат нисбат ба марг дар байни одамони советй дар хайрат монд. Арабҳо бо ваъдаҳои худ дар бораи ҳарамҳо ва қасрҳои марворид ба чунин фидокорӣ наздик набуданд. Аммо инҳо атеистҳо ҳастанд - одамоне, ки ба ҳаёти охират ва афсонаҳо дар бораи боғҳои Адан бовар надоранд. Ва чй онхоро водор мекунад, ки ин кадар якравона мубориза баранд, вакте ки натицаи чанг аз пеш муайян шудааст ва ин гайр аз хашму газаби махкумшудагон чизи дигаре нест?
  Инро фаҳмидан ва дарк кардан бениҳоят душвор аст.
  Ҳарчанд, албатта, дар байни хоинони рус кам нестанд. Дар давоми шаш мохи мавчудияти худ "Армияи озодибахш"-и Власов шаш дивизия ва 9 бригадаи алохида ташкил кард. Харчанд, албатта, маълум аст, ки аскари вермахт будан назар ба понздаҳ-шонздаҳ соат дар сари дастгоҳ кор кардан бо рационҳои хеле бадтар осонтар аст, аммо ба ҳар ҳол... Аз чӣ сабаб бошад, ки дивизияҳои немисҳо, ки аз асирони собиқи ҳарбӣ иборат буданд. дар пеши назар намоён ...
  Хол он ки немисхо дар асорат каманд ва советй... Ба назар чунин мерасад, ки онхо аллакай аз шашуним миллион нафар зиёданд. Власовитҳо шояд ин қадар зиёд набошанд, гарчанде ки бисёре аз маҳбусон ба дивизияҳо ва легионҳои миллӣ, ки таҳти назорати SS буданд, пароканда карда шуданд. Гайр аз ин, як кисми русхо ба отрядхои дворянхо ва монархистхо фиристода шуданд.
  Аммо дар ҳар сурат, онҳо бо вуҷуди беҳтар шудани обу ҳаво ва бомбаборони азим тавонистанд Тихвинро гиранд. Гарчанде ки онҳо баҳои бениҳоят пардохт карданд.
  Герда фармон гирифт ва аз вазни сабуктар сию чор тир холй кард. Суръати оташфишонии таппонча баландтар аст, бинобар ин шумо метавонед худро бештар боварӣ ҳис кунед. Як бор, баъд сония ва ниҳоят як танки сеюм ба партовгоҳ...
  Пас шумо бояд бештар эҳтиёт бошед. Дар акси ҳол, онҳо дар ин ҷо ба мошин зада мешаванд, танҳо зиреҳи пеши манора мустаҳкамтар ва ғафс шудааст ва формат тақрибан якхела аст. Хусусан корпус осебпазир аст. Ва дар байни танкчиёни рус устохо хастанд. Бо вуҷуди ин, як заиф барои чунин як танки нодир ба монанди IS-2 ё IS-1 зиндонӣ нахоҳад шуд. Ва сию чор формати муқаррарӣ метавонад бо муборизони оддӣ бошад. Тавассути ковок дар манораи командир, онҳо мисли музаҳои аспҳо ба назар мерасанд, ки дар он антенна доранд. Ба ин гуна зебоиҳо тир андохтан ҳатто то андозае нороҳат аст.
  Ин дафъа карп дар манора бо духтарон аст, ӯ ҳамчун роҳбалади онҳо хидмат карданро ихтиёр кард ва духтаронро дар дег гузошта наметавонад. Дуруст аст, Магда мантиқан қайд кард:
  - Бе тирпарронй ва игвогарй рафта метавонем...
  Сазани кручий чеҳраашро мисли кӯдак печонда гирякунон гуфт:
  - Не - бе тирандозӣ, ҷолиб нахоҳад буд!
  Бо вуҷуди ин Магда духтаронро огоҳ кард:
  - Танхо хангоми мавчуд набудани зиёда аз се-чор мошин оташ кушоед. Мо бояд бешубҳа ин танки навро бетағйир ба қисмҳои худ оварем.
  Герда розӣ шуд:
  - То ҳол ин ашёи нав дар байни тӯҳфаҳо нест, яъне он барои мо ҳанӯз муфид хоҳад буд.
  Духтарони паланг шикори худро бо рухбаландии муътадил давом доданд. Онхо чандон му-ваффакиятнок набуданд, вале боз хафт танк ва панч машинаи боркашро ба ихтиёри худ илова карданд. Боре мо маҷбур шудем, ки дар назди мошин барои гирифтани сӯзишворӣ барои сӯзишворӣ ҷанг кунем.
  Хулоса, чор нафар масхарабоз аз дег баромада, аз оташи тупхои худ кариб халок шаванд. Факат байраки сари вакт афрохташуда бо свастика-тортанак ба ёрй омад.
  Холо онхо аз хандак гузашта истодаанд ва хатто як-ду даста гулхои когазй мавчуданд, ки ба чанговарони кахрамон медиханд.
  Олег Рыбаченко, ки аз тамошои ин филми масхараомез хаста шуда буд, дод зад:
  -Барои чи ба ман хама сукахои лаънатиро нишон медихи! Куштори мардуми русро чанд бор тамошо кардан мумкин!
  . БОБИ Љ 16.
  Ҷанг он чизест, ки Ҷейн ва дастаи ӯ имконият дод, ки худро дар ҳаёт пайдо кунанд. Аз ин ру, духтарон бо майли том дар маъракаи шарк иштирок карданд. Барои чӣ не? Ин ҳам пул ва ҳам шӯҳрат аст.
  Арсенали танкии советй чандон тагьир наёфтааст. Танки асосӣ ҳоло ҳам Т-34-85 аст. Шасси ва зиреҳи корпус аз чилум боқӣ мондаанд. Ҳамон муҳаррики дизелии панҷсад қувваи асп, ҳамон 45 миллиметр зиреҳи фронталӣ дар кунҷ. Муҳофизати заифтар барои паҳлӯҳои корпус, осебпазир ба картриджҳои Олмон Фауст.
  Танҳо як манораи калонтар насб карда шуд, ки зиреҳи пеши 90 мм ва тӯби 85 мм дорад. Танк, албатта, кӯҳна шудааст ва барои немисҳо тамоман хатарнок нест!
  Духтарон мошини "Геринг-5"-ро идора мекунанд, ки модификацияи дертар аст. Зиреҳи паҳлӯӣ то 178 миллиметр ва зиреҳи пеши то 250 дар кунҷ зиёд карда шуд. Худи танк бо двигатели турбинии газ тачхизонида шуда, суръати харакати британияро то 60 километр дар як соат метезонад.
  Ҷейн аз Ганнер Грингета пурсид:
  -Ту хуб мебинӣ?
  Чанговари дехкон дилпурона чавоб дод:
  - Намоиши ин ҷо аъло аст! Ман ҳама чизро мебинам!
  Маланя хандид ва аккос зад:
  - Мо русхоро торумор мекунем!
  Матильда дилпурона тасдик кард:
  - Ҳа, хоҳем кард!
  Геринг-5 гардиш мекунад, аз таппонча снаряд туф мекунад. Манора аз сию чоруми советй канда шудааст. Духтарон аз хурсандй фарьёд мезананд. Онҳо дар ҳақиқат фикр мекунанд, ки ин ҳама олӣ аст. Ва ин ҳатто рӯҳбаландкунанда аст, ки экипажҳои танкчиёни шӯравӣ мемиранд.
  Ҷейн бо овози нарм чирк зад:
  - Мо хамаро хокистар мекунем... Ва Москва дар зери мо хохад буд!
  Бо вуҷуди ин, ба майдонҳои мина дучор омада, танки Олмон маҷбур аст, ки бозист. Русхо худро хеле мустахкам мустахкам карданд. Ва бисьёр хорпуши зидди танк. Артиллерия фаъолона тирборон мекунад.
  Грингета бо ноумедӣ мегӯяд:
  - Хамин тавр мешавад... Ба блоки сахт дучор омадем!
  Ҷейн бо эътимоди зоҳир ҷавоб медиҳад:
  -Не, то саҳар намешавад... Операро мешиканем!
  Мошини ҷангии немис то андозае аз кор монд. Дар осмон самолётхои хучуми реактивй пайдо шуданд, телетанкхо истифода шуданд. Аз афти кор онхо майдонхои минаро вайрон карданй буданд.
  Онҳо мошинҳои дорои маводи таркандаро тавассути радио назорат мекарданд. Мошинхои сайёри газ низ ба кор андохта шуданд. Онхо мавкеъхои Армияи Сурхро бо оташ ва аланга тирборон карданд.
  Грингета бо норозигй кайд кард:
  - Дар чанг беш аз пеш чирк ва шучоат камтар мешавад!
  Ҷейн бояд бо ин розӣ шавад:
  - Селяви! Вой, мо гӯё аз даст медиҳем!
  Грингета командирро ислох кард:
  - Балки мо не, харифони мо! Мо ҳоло аз бунбаст мебароем ва ҷанг мешавад...
  Танки немисхо тир холй мекард, хол он ки дар хакикат чизе ба назар намерасид. Ҷейн пойҳои урёнашро ба ҳам молид ва суруд хонд:
  - Мо набояд бад фикр кунем - мо ҳатман нопадид мешавем! Роҳи баромадан аз лабиринт, аз ҳар сарбаста вуҷуд дорад!
  Грингета табассум кард:
  - Касе, ки хушҳол аст, механдад...
  Ҳар кӣ мехоҳад, ба он мерасад...
  Касе, ки меҷӯяд, ҳамеша меёбад!
  Малания суруд хонда, дандонҳояшро дурахшон карда, илова кард:
  - Бигузор хамрохи мо онхое, ки ба мубориза барои галаба одат кардаанд!
  Туп чанд соат давом кард ва баъд танкхои немис нихоят пеш рафтанд. Онхоро артиллериям советй ва тупхои зиддитанкии калибри гуногун пешвоз гирифтанд. Бо вуҷуди ин, эҳсос мешуд, ки қувваи воридшавӣ ба таври возеҳ кофӣ нест. Немисхо пеш рафтанд... Факат вакте ки тупхои 203 миллиметра ба тирпарронй cap карданд, аввалин машинахои вайроншудаи фашистй пайдо шуданд.
  Ҷейн нобоварона пичиррос зад:
  -Худовандо... Ин коса аз ман бигзарад!
  Грингуэта дилпурона гуфт:
  - Шумо наметавонед ду марг дошта бошед, шумо наметавонед як маргро пешгирӣ кунед! Пас, агар чизе бошад, мо дар дунёи дигар зиндагӣ хоҳем кард!
  Малания бо пичиррос пурсид:
  -Ин дунё чӣ гуна аст?
  Грингета на он қадар дилпурона гуфт:
  - Ман фикр мекунам, ки ин аз мо беҳтар аст!
  Маланя дар чавоб пичиррос зад:
  -Худованд нобиноёнро насиб гардонад, ки чашмонашонро боз кунанд ва пушти камбағалҳоро рост кунанд!
  Дар ҳақиқат, Ҷейн ҳайрон шуд, ки ин ҷаҳон чӣ гуна аст. Шояд ин ҷаҳон боз ҳам беақлтар ва бехатартар бошад. Ҷейн камарашро печонд ва паҳлӯяшро ҷунбонд ва чирк зад:
  - Ин варианти хеле ҷолиб аст - мурдан ва ба дунёи дигар рафтан! Пас моро дар он ҷо чӣ интизор аст? Оё мо дар он ҷо бо онҳое вомехӯрем, ки дар рӯи замин барои мо азиз буданд ё мо бояд дӯстони нав пайдо кунем?
  Грингета бо пои урёнаш сагро ба ҷунбонд ва садо дод:
  - Асрхои нав мешавад, наслхо иваз мешаванд... Аммо номи Ленинро хеч кас фаромуш намекунад!
  Ва вай хандид, хандаи каме девонааш. Вай чанговар-дехкон буд, ки пойхои урёну зеби худро фаъолона харакат мекард, ангуштонаш бозй мекарданд.
  Ман як ИС-3-ро дар пеши назари худ гирифтам... Ин аз ҳақиқат дур аст. На ҳама мезананд ва агар ин кунанд, снаряд, ки ба бӯи пик бархӯрад, метавонад рикошет кунад. Аммо духтар чи кор карданашро медонист. Вай тир холӣ кард ва гиря кард:
  - Сохили туманхо, бо дом нобуд мекунем!
  Матильда ба таври илова месуруд:
  - Ва ин "Агдам", биёед ба хонумҳо бинӯшем! Супер хонум!
  Зарбаи Грингуэта дуруст баромад. Снаряд ба кисми поёнии зиреҳи пеши манора рост ба фосила бархӯрд. Ва он бе рикошетӣ таъсири харобиовар ба вуҷуд овард. Чунин аст вазъияте, ки ба амал омадааст. Аниктараш, панч танкчиёни советй кариб дархол халок шуданд. Ва занҳои англис ба рӯйхати худ ҷиноятҳоро илова карданд.
  Маланя гурриш карда, пулемётхои худро ба кор андохта. Якчанд солдатхои писарбача мехостанд, ки ба танки Гитлер оянд.
  - Аммо пасаран, наздик нашав, писарам! - фарьёд зада, ба суи пионерони диловар оташи пулемёт пошид.
  Ҷейн чир-чир-чиррос зада, пошнаи лучашро ба зиреҳ пахш кард:
  -Оҳ, бачаҳо, бачаҳо, бачаҳо... Якбора нохост шудед! Аз афташ барои ин сарзамини лаънатй, ту аз хад бузургвор!
  Ва духтар, духтари хоҷа, ба ин писарони пойлуч, харошида ва чиркин, ки аз тирҳои бераҳмона сӯрох шуда буданд, раҳм кард. Хамаи он чй кадар аламовар ва душвор аст.
  Грингета бори дигар тир холй карда, ба таппончаи худгард СУ-100 зада даромада, чир-чир кард:
  - Ва малах барои додани шишаҳо давида меравад!
  Маланя бо забони арғувонаш лабонашро лесид ва аз шишаи пластикӣ кока-кола хӯрда гуфт:
  - Албатта на! Ба ман май ва як қуттӣ сигор деҳ!
  Матильда танкро эхтиёткорона пеш карда, хитоб кард:
  - Сигор заҳр аст...
  Ҷейн ритмро бардошт ва идома дод:
  - Дуруст, мегуянд мардум!
  Грингета бо тирандозӣ ва фишурда ҷавоб медиҳад:
  - Аз никотин дида бадтар чизе нест!
  Малания хандид ва гиря кард:
  - Як қуттӣ сигорро ба қуттии оташ гузоред!
  Матильда пистони арғувонии синаашро харошида, дар ҷавоб илова кард:
  - Дуруст, мегуянд мардум...
  Ҷейн бо табассум анҷом дод ва забонашро берун кард.
  - Аммо ман тамоку...
  Малания бо камоли камолот ба охир расид:
  - Ва ман хеле шодам!
  Духтарон забонҳои дарози гелосии худро нишон дода хандиданд. Ҷейн бо табассум гуфт:
  - Сигарет қотилтарин қотил аст, махсусан бар зидди муштарӣ!
  Малания афзуд:
  - Сигор мисли милтиқи хомӯш аст, аммо ҳатто дар дасти ҳаваскор марговар аст!
  Грингета аз таппонча тир холй карда, бо табассум гуфт:
  - Сигор боэътимодтарин снайпер аст, ҳамеша мекушад!
  Матильда дар болои теппа суръати танкро андаке суст карда, хитоб кард:
  -Ташки сигор талх аст, аммо аз шириниҳо бештар ба худ ҷалб мекунад!
  Ҷейн сахт оҳ кашид ва ғур-ғур кард:
  - Сигор мисли духтари бад аст, аммо ҷудо шудан аз он хеле дардноктар аст!
  Грингета хандид, тир холӣ кард ва ғуррон кард:
  - Сигор бар хилофи норинҷак, ҳангоми партофтан умрро дароз мекунад!
  Духтарон хомуш шуданд. Танки онхо боз ба лахза даромада, ба чуйборе афтод. Ман бояд берун равам. Чанговарон андаке асабонй буданд. Мудофиаи советй хеле мустахкам аст.
  Ҷейн фалсафиро қайд кард:
  - Дар чанг рохи кутохтарин ба суи максад - манёври гардиш ва хакикати соф фиреби зишт аст!
  Грингета тупхои советиро бо тири ба хубй торумор карда, кайд кард:
  - Бо як манёври гардиш шумо эҳтимол дорад, ки роҳро ба ҳадафи худ кӯтоҳ кунед!
  Маланья аз пулемёт тир холй карда, хитоб кард:
  - Зиндагӣ сурх аст, аммо бо хуни сурх меравад!
  Матильда хулоса кард:
  - Дар чанг хаёт киматашро гум мекунад, аммо маънй пайдо мекунад!
  Духтарон чангро давом доданд. Онҳо тир мезаданд ва дар баробари рафтани онҳо афоризмҳо месозанд.
  Ҷейн бо пои урёнаш зад ва гуфт:
  - Ҷанг мисли домод аст, ки ба хиёнат тобовар аст, аммо намегузорад, ки хобаш хобад!
  Грингета аз кор баромад ва бомахорат гуфт:
  - Ҷанг зани шаҳватпараст дар хӯрдани ҷисми мардон аст!
  Малания дар посух садо дод:
  - Ҳама синну солҳо ба ҷанг итоат мекунанд, мисли ишқ, аммо ин вақтхушии гуворо нест!
  Матильда зарур донист, ки илова кунад:
  - Ҷанг, мисли риёзат, гарон ва тағйирёбанда аст, аммо ҳамеша хотираи қаҳрамонона боқӣ мемонад!
  Ҷейн сагро бо ангуштони зебо ва бараҳнааш гардонд ва хитоб кард:
  - Дар ҷанг ин мисли хоб нест, шумо бе эҳсосоти қавӣ кор карда наметавонед!
  Грингета бо табассум оташ зада, ҷавоб дод:
  - Ҷаҳон дилгиркунанда ва истироҳат аст, ҷанг ҷолиб ва шавқовар аст!
  Матильда, бо хушҳолӣ кока хӯрда, идома дод:
  - Чанг хуну арак аст, ба нихолхои шучоат хосил медихад!
  Маланя хандид ва қайд кард:
  - Раванди чанг чи кадар шавковар бошад хам, хама хохиш доранд, ки анчоми он!
  Ҷейн бори дигар ангуштони пои бараҳнаашро болои банди таппонча давид ва суруд хонд:
  - Ҷанг китоб нест, шумо онро зада наметавонед, онро дар зери болишти худ пинҳон карда наметавонед, шумо метавонед онро ифлос кунед!
  Грингета бо камоли майл чир-чир кард:
  - Ҷанг дин аст: мутаассибӣ, интизом, итоаткории бечунучаро талаб мекунад, аммо худоёни он ҳамеша марговаранд!
  Маланя оромона хандида гуфт:
  - Дар ҷанг, мисли казино, хатар зиёд аст, аммо бурдҳо кӯтоҳанд!
  Матильда дандонҳояшро нишон дода аккос зад:
  - Сарбоз миранда аст, шӯҳрат фаромӯш мешавад, тӯҳфаҳо фарсуда мешаванд ва танҳо сабабҳои оғози куштори нав бартарафнашавандаанд!
  Ҷейн оҳиста тафтиш кард:
  "Мо аз котил нафрат дорем, магар он ки вай аскари фронт набошад ва дуздро, агар дар майдони чанг горатгар бошад, аз ин хам зиёдтар хор мекунем!".
  Грингета боз хи-чир кард ва хичир кард:
  - Сарбоз рыцарест, ки зирехаш далерй ва шараф аст! Генерал Барон, ки точи вай чорабинй ва зирак аст!
  Малания бо табассум гуфт:
  - Сарбоз мағрур садо медиҳад, шахси таҳқиромез!
  Матильда боэҳтиётона ҷавоб дод:
  - Аввалин ҳамлакунанда метавонад бимирад, аммо охирин ба ёд намеояд!
  Ҷейн нафас кашид:
  - Беҳтар аст, ки дар тақсими ғанимат аввал бошед, аз ҳамла!
  Григуета бо табассум илова кард:
  - Ҷанг мисли зан аст, вай танҳо мардонро бе шикастан мегузорад!
  Малания бо камоли эхтиром чавоб дод:
  -Зан бар хилофи  анг ба куштани мард шитоб намекунад!
  Матильда хандида гуфт:
  - Ҷанг, ба фарқ аз занон, ҳеҷ гоҳ бо шумораи мардони таъиншуда қаноат намекунад!
  Ҷейн фишангро бо ангуштони бараҳнааш бозгардонд ва гуфт:
  -Ҷанг бепарвотарин зан аст, мардон ҳеҷ гоҳ барои ӯ кофӣ нестанд ва ӯ занро рад намекунад!
  Дар посух ба ин, Грингетта таҷдиди афоризми шӯхро зарур донист:
  "Занҳо ҷанг карданро дӯст намедоранд, аммо хоҳиши куштани мард аз тир бадтар нест!"
  Маланя мисли кобра садо дод ва забони гулобии худро берун баровард:
  - Тири хурд метавонад одамро бикушад, хушбахт гардонад, зани дили калон!
  Матильда бо табассуми киноя илова кард:
  - Дили калон аксар вақт ба манфиати шахсии кӯчак роҳбарӣ мекунад!
  Духтарон мубодилаи афкорро ба охир расонда, ба майдони чанг бодиккат назар кардан гирифтанд. Самолётхои хучумкунандаи ТА-311 дар осмон парвоз карда, ба мавкеъхои кушунхои советй тир холй мекарданд. Харчанд охиста-охиста бошад хам, коалицияи рейхи сеюм пеш мерафт. Ва у муяссар шуд, ки ҷасадҳоро фурӯ бурда, худро каме тароват бахшад.
  Духтарон дилгир шуда, боз бо афоризмҳо шӯхӣ кардан гирифтанд:
  Ҷейн гуфт:
  "Ҷанг чеҳраи зан надорад, аммо мардонро беҳтар аз зан хун мекунад!"
  Грингета оташ зада, шитоб кард:
  - Ҷанг шодӣ намеорад, аммо инстинктҳои хашмгинро конеъ мекунад!
  Малания дар посух ҳуштак зад:
  - Шодии ҷанг, ҷасади душманон танҳо ба қимат аст!
  Матильда дар байни кирмакҳо ҳаракат карда, илова кард:
  - Чанг - шудгори киштзор аст: ба он мурда нурй мепошанд, бо хун обьёрй мекунанд, вале бо галаба мебарояд!
  Ҷейн парронд ва дар посух пурид:
  - Ғалаба бар мурдаву хун мерӯяд, аммо аз нотавонҳо мева медиҳад!
  Грингета тир холй карда, сию чорро мисли стакан шикаста, пичиррос зад:
  - Ҷанг мисли гули одамхӯр аст, дурахшон, гӯштхӯр ва бӯи бад!
  Маланя бо пои урёнаш педальро молиш дода, хитоб кард:
  - Ҷанг модари пешрафт ва модарандари танбалӣ аст!
  Матильда онро гирифта, ғуррон мекунад:
  - Дар чанг бошад, умри сарбоз гаронбахо нест, аммо генералхо хатто талафотанд!
  Ҷейн дами дасташро бар сари синааш давид ва чир-чир кард:
  - Агар хо®ї сул®, тарсу ®арос биёр, агар  анг хо®ї, ханда кун!
  Грингета онро гирифту тир холй кард ва бо пои луч ярокро нишон дода, суруд:
  -Агар дар умури ҳарбӣ ханда набошӣ, ханда гуноҳ нест!
  Малания бо муваффақият хандид ва гиря кард:
  - Ҷанг мисли сирк аст, хандаи охиринро танҳо ғолиб дорад!
  Матильда танкро ронда, як-ду пешравро торумор карда, шитоб кард:
  - Дар ҷанг ин мисли сирк аст, танҳо қотили маккорона ва ҷиддӣ!
  Духтарон боз хомуш шуданд. Онҳо аз шӯхӣ хаста шудаанд. Умуман, чанг чандон зебо нест.
  Ҷейн бо хашм фикр мекард: Англия ба немисҳо мағлуб шуд. Хол он ки Англия чй кадар заминхоро забт карда бошад хам. Ва чӣ қадар аз ин Олмон! Бритониё ба як империяи азим табдил ёфт. Аммо вай колонияҳои худро ҳазм карда натавонист. Рейхи сеюм дар қудрат аз англисҳо пеш гузашт ва ҳатто фармондеҳон хеле қавӣ ва қобилиятноктар шуданд.
  Ва вакте ки фашистон ба Лондон омаданд, таърихи Англия ба охир расид. Империяи нав бо қудрати бесобиқа ба вуҷуд омад. Дар кушунхои он бисьёр халкхо ва мамлакатхо хизмат мекунанд. Ва мо чӣ гуфтан мумкин аст: Рейхи сеюм, болҳои худро паҳн карда, Бритониёро ғарқ кард.
  Аммо дар соли 1940, ки Францияро забт карда, Гитлер саховатмандона ба Черчилл сулхнома пешниход кард. Ва инро кабул кардан лозим буд: акли солим дик-кат мекард, ки Англия аз чанг, хатто аз чихати назариявй хеч чиз ба даст оварда наметавонад, балки бохт. Гитлер дар чанги хавой бо Англия бо ним кувва мечангид. Бо таъхири зиёд ӯ қӯшунҳоро ба Африқо интиқол дод. Вай ба Иттифоки Советй рафт. Аммо хамаи ин фалокатро танхо ба таъхир андохт.
  Немисхо аз территорияхои ишголшуда истифода бурда, дар ду фронт кувваи чангро ёфтанд, ки Япония ба америкоиён дилпурона зарба зад. Ва баъд Сталин бо бастани сулҳ ба ӯ хиёнат кард. Британия ба зону афтода, як қисми рейхи сеюм гардид.
  Бисьёр галабахо ба вермахт шаъну шухрати маглубнашавандаро ба даст оварданд. Ҷейн ва дӯстонаш бо омодагӣ ба артиши Гитлер ҳамроҳ шуданд, то хушбахтӣ ва рутба пайдо кунанд. Ва онҳо дар он ҷо қисман муваффақ шуданд.
  Хайр чӣ? Ҳоло онҳо ду Ватан доранд: Олмони Бузург ва Британияи хурд.
  Ҷейн як нӯшобаи Кока-кола гирифт ва чир-чир кард:
  - Ишқ ва марг, некиву бад... Чӣ муқаддас аст, чӣ гунаҳкор аст, ба қотилон парвое надоранд!
  Грингета дар ҷавоб суруд хонд ва снаряди дигар фиристод:
  - Муҳаббат ва ҷуръат кунед, бигзор бадӣ ҳукмронӣ кунад, аммо ба мо танҳо як интихоб дода шудааст!
  Духтарон каме шод шуданд. Хуб, дар асл, ба қадри ки шумо метавонед худро дар як калиди ноболиғ танзим кунед. Онҳо ҷавон, хушҳол, пурқувват ва хеле хушбахтанд. Онҳо ин қадар мубориза мебаранд ва ягон харошидан надоранд. Агар шумо фикр накунед, ки онҳо дар зарф харошида мешаванд.
  Малания бо дурушт эрод кард:
  - Э, Черчилл бояд пешниҳоди Ҳессро қабул карда, ба ҷанг бо СССР ворид мешуд. Он гоҳ мо дар тамоми сайёра ҳукмронӣ мекардем ва дар ниҳоят Олмонро низ торумор мекардем!
  Матильда бо завк месуруд:
  - Олмон дар ҷанг хуб аст, шери Бритониё беҳтарин аст!
  Малания тасдиқ кард:
  - Бале, шери мо аз Бритониё беҳтарин аст!
  Ҷейн бо табассум гуфт:
  - Мо хануз имконият дорем! Гитлер мемирад ва империяи Олмон пароканда мешавад!
  Грингета снарядро парронду кисман розй шуд:
  - Бале, пора мешавад! Онҳо даррандаҳои гӯштхӯранд, аммо оё ин моро беҳтар мекунад?
  Малания ба таври фалсафӣ қайд кард:
  -Ягонагӣ дар режими сахт беҳтар аз бесарусомонӣ ва бесарусомонӣ дар зери режими нарм аст!
  Матильда пойҳои бараҳнаашро ба педальҳо зер карда, аккос зад:
  - Мо ҳам дар Миррих хоҳем буд! Ва берун аз системаи офтобӣ!
  Ҷейн бо табассуми Ҷоконда ҷавоб дод:
  - Аввало бояд дар сайёраи Замин режими ягона барпо кунем!
  Грингет, онро гирифта, бо оташин суруд хонд:
  - Ва мо намегузорем, ки ин режим тағир ёбад!
  Малания бо камоли майл гуфт:
  -Аммо барои он ки туро бо бинии ту бимонам, ман бояд биниамро иваз кунам!
  Духтарон мисли ҳамеша хушбахтанд. Холо танки онхо ба хатти якуми хандакхо мерасад. Ва бо кирмакаш заминро мешиканад. Ҷанговарон механданд.
  - Мо ҳамаашонро нест мекунем!
  Яке аз тупхо дар байни роликхо часпида, танк аз кор монд. Духтарон аз мошин фуромаданд, он ҳанӯз ҳам танг ва дар бак хеле гарм буд. Аммо дар берун хатарнок аст, шумо метавонед сӯхта шавед.
  Чанговарон шитофтанд, ки пошнаи барахнаяшонро дурахшиданд ва шитофтанд:
  - Мо духтарони бозичаем, дустони хуб, хайр, бигзор ба пои урёни мо, пумахои бозича қамчин зананд!
  Ҷейн давида, пай бурд:
  - Ана, бахрчиёни кайхонй!
  Малания бо табассум тасдиқ кард:
  - Хам ба кайхон ва хам ба кувваи десант!
  Ва Грингета онро гирифта, дар оғӯшаш давр зада, дод мезад:
  - Ман як ҷанговари олӣ ҳастам! Ман ҳамаро мекушам!
  Матильда дар ҷавоб онро қабул кард ва садо дод:
  - Қатра ба қатра заҳр ба Фюрер!
  Ҷейн хандид ва суруд хонд:
  - Зарба сахт аст ва Фюрер тавоност!
  Ҷанговарон давида, пойлуч, болои харобазорҳо, оҳанпораҳо, оҳанҳои сахт тафсонда, чӯбҳои гуногун ва косахонаи сар шикаста медаванд.
  Ҷейн месуруд:
  -Маро мефаҳмӣ... Маро мефаҳмӣ... Маро мефаҳмӣ ва кишвари беҳтаре намеёбӣ!
  Давидан ба духтар хуш аст, ки бо пойҳои на он қадар ноҳамвор аз пайроҳаи сангин ва хошок давида шавад. Ин дар ҳақиқат шавқовар аст.
  Грингета месуруд:
  - Тобистон, офтоб баланд аст...
  Малания сурудро дастгирӣ кард:
  - Баланд... Баланд!
  Матильда илова кард:
  - Тобистон, мо аз марг дурем! Дур!
  Ҷанговарон ба таври назаррас рӯҳбаланд шуданд. Воқеан, ин қадар пурқувват ҳаракат кардан ва ҷаҳидан чӣ хуш аст.
  Ҷейн хандид ва қайд кард:
  - Марг анҷуман аст, расвоӣ мутлақ аст!
  Грингета як пои бараҳнаро ба дигараш молида, пичиррос зад:
  - Мо хам ид мекунем! Ва бо он ғалаба!
  Малания бо шубха гуфт:
  - Моро ё немисхо?
  Матильда табассум карда, месуруд:
  - Моро оташи марговар интизор аст...
  Ҷейн садо дод:
  -Аммо ӯ беқувват аст...
  Грингета мисли пантера дод зад:
  -Ҳар кас тобути алоҳида дорад...
  Малания онро гирифт ва тирпарронӣ кард:
  - Батальони Боче ба сари кабри худ рафт!
  Матильда қафо дод:
  - Тамоми легион ба қабр рафтааст!
  Духтарон онро гирифта мияв карданд... Онхо мисли аспхои нозук. Ва пойҳои хеле зебо, урён ва даббоғ.
  Ҷейн онро гирифта, бо хушнудӣ пичиррос зад:
  - Ва ман кобра ҳастам! Ва ман кобра ҳастам! Аслан хирс нест!
  Грингета дар посух хиҷил зад:
  - Барои кобра ба болои абр парвоз кардан хуб аст!
  Ва духтарон танҳо сар мезананд. Аз чашмонаш шарора мепарад, ки гуё соате расида бошад!
  Малания онро гирифта, фингонд:
  - Гитлер муфт аст!
  Матильда ӯро дастгирӣ кард:
  - Ва Сталин капут аст!
  Ҷейн паҳлӯяшро ҷунбонда, чир-чир кард:
  -Ман  анговари нур ®астам, бар зонуи ту ва®шиён... Њар касеро, ки ту®мат мекунад, аз рѓи Замин мерезам!
  Малания онро гирифта, бонг зад:
  - Ва Гитлер ахмак аст, тамоку мекашад! Ӯ гугирд медуздад ва шабро дар хона намегузаронад!
  Матильда истеҳзоомез табассум кард ва пурсид:
  - Ба фикри шумо, оё фюрер онро дорад?
  Грингета хокистарро бо пои урёнаш лагадкӯб зад:
  - Албатта на! Мо чор нафар ба ӯ минат медиҳем!
  Маланя чашмонашро ғилонда пичиррос зад:
  - Оҳ, хеле хуб аст, ки дар даҳони худ чӯбчаи нефритӣ доштан ва онро бо забон ҳис кардан!
  Матильда бо нафас пичиррос зад:
  - Чӣ қадар бузург аст! Ва ҳама чиз танҳо олӣ хоҳад буд!
  Духтарон торафт баландтар чахиданд. Аммо танки онхо таъмир карда шуд ва онхо мачбур шуданд, ки баргарданд. Ҷанговарон ба ақиб баромаданд ва фишурданд:
  - Ин танки мост! Ӯ танҳо бузург хоҳад буд!
  Ҷейн ногаҳон афсонаи Робин Гудро ба ёд овард. Ҷои хурдакак вуҷуд дорад, писарбачаро шериф дастгир кардааст. Писарбачаро шиканҷа карданд: онҳо ӯро ба болои тахта кашиданд ва пошнаҳояшро бирён карданд.
  Вакте ки алангаи шуъла таги урёну нохамвори пои писарро лесид... Ҷейн дар ин ҷо ҳаяҷон ҳис кард ва воқеан ҳам алоқаи ҷинсӣ кардан мехост. Ана ба он дохил шуданд. Махсусан карп ниндзя Круциан японй. Ин писарбачаи малламуй хеле зебост ва ӯ дорои камолоти бузурги мардона аст. Ва хеле хуш аст, ки бо синаҳои худ ба чунин пӯсти тоза ва ҳамвор ламс кунед.
  Ҷейн мехост, ки ангушти худро дар байни пойҳояш гузорад, аммо вай хиҷолат кашид ва аз ақидааш дигар шуд. Гарчанде, ки дар ҳақиқат, чунин амал бениҳоят гуворо аст!
  Духтари Худованд гуфт:
  - Дар мавҷи баҳр ва оташи хашмгин! Ва оташи шадид ва хашмгин!
  Духтарон боз "Геринг-5"-и худро ба суи мавкеъхои кушунхои советй равон карданд. Эҳтимол худи Сталин, вақте ки ӯ дар бораи пешравии фашистон хабардор шуда буд, хеле ба хашм омада буд. Воқеан, дар ин ҷо чӣ тавр асабонӣ нашавед? Мошини азим ба сӯи шумо мешитобад, аммо чизе барои ҷавоб додан нест. Сию чор, шумо наметавонед аз силсилаи E мубориза баред. Ва ҳатто бештар аз AGs пирамида.
  Ва Сталин аз афташ дар шок аст. Ақаллан як тараканро даъват кунед, то мушовири шумо шавад. На садо, на маъно, на чакидани об! Чунин ба назар мерасад, ки шумо девона мешавед!
  Ҷейн бо табассум гуфт:
  - Ва Сталин, бар хилофи Черчилл, ҳамеша бо омодагӣ варақаҳои Гитлерро қабул мекард ва барои сулҳ мерафт!
  Грингета бо шавку завк месуруд:
  - Ба ман бигӯй, ки дунё чист! Онҳо ба шумо ҷавоб хоҳанд дод - офтоб ва шамол!
  Маланя бо рухбаландй кайд кард:
  - Ва мо фарзандони тавоною солим хохем дошт!
  Матильда хандид ва пичиррос зад:
  - Дунё тахтаи шохмот нест ва Гитлер шох нест!
  Ҷейн дӯсташро ислоҳ кард:
  - Вай аз подшох баландтар аст! Ва мо онро аз рӯи сайёра тоза мекунем!
  Грингета онро гирифта бонг зад:
  - Бузургии бритониёиро, ки сайёра эътироф кардааст! Фашизм бо зарбаи шамшер торумор карда шуд!
  Малания бо шавк илова кард:
  - Моро хамаи халкхои чахон дуст медоранд ва кадр мекунанд!
  Матильда бо шавқу ҳаваси духтаре, ки ишқи аввалини худро пайдо кардааст, афзуд:
  - Боварй дорам, коммунизми мукаддас месозем!
  Ҷейн хандид ва қайд кард:
  - Ва дар тахти рохбарии немисхо коммунизмро хакикатан сохтан мумкин аст!
  Грингета ба пешониаш ба камари таппонча зад ва месуруд:
  - Шухй мекунем, акнун коммунизм месозем! Ва Сталин супер ва қаҳрамони мо хоҳад буд!
  Малания илова карда, равшан кард:
  - Дар тобут, албатта!
  Грингета ба осонӣ тасдиқ кард:
  - Албатта, дар тобут!
  Ҷейн фалсафӣ гуфт:
  - Подшох чй кадар бузург бошад хам, мисли шикорчй ба сари кабр меравад!
  Грингета бо табассуми бадхоҳона илова кард:
  -Сиёсатмадор ҳамеша дурӯғ мегӯяд, танҳо ӯ дар ҳақиқат мемирад!
  Маланья ангуштони пои урёнашро пахш карда гуфт:
  -Ҷовидонӣ ҳақиқӣ аст, аммо марг фиреб аст!
  Матильда инчунин як афоризм дод:
  - Подшо®он ®ар коре карда метавонанд, вале на як, на як подшо® аз «абр ба замин гурезад!
  Ҷейн хитоб кард:
  - Ҳаёт ба зудӣ тамом мешавад...
  Грингетта бо афсӯс дастгирӣ карда мешавад:
  - Нуқта ба зудӣ мезанад!
  Малания ба суи аскарони советй аз пулемётхо тир холй карда, хитоб мекунад:
  - Оча, очачон, ба писарат раҳм кун!
  Матильда, ки хандаашро нигоҳ доштан душвор буд, илова кард:
  - Охир, барои умраш рузе намондааст!
  Ҷейн фалсафӣ фикр мекард:
  -Ҳар кас мехоҳад зебо зиндагӣ кунад, аммо танҳо чанд нафари онҳо бошарафона мемиранд!
  Грингуэта бо табассум чавоб дод:
  - Марг душвориро ваъда медиҳад, магар он ки аз нурҳои комёбӣ дурахшид!
  Маланя бо дандонҳои хашмгинаш фишурда:
  - Марги хуб аз зиндагии бад беҳтар аст!
  Матильда эътироз кард:
  - Дар озодӣ Худо будан хуб аст, аммо дар зиндон шайтон будан бад аст!
  Грингета бо табассуми заҳролуд гуфт:
  - Ва снарядамон тамом шуд... Розй, ин фочиаи азим аст! Ягон ҳадяи нобудшавӣ нест!
  Ҷейн нафратона хурӯшид.
  - Тӯҳфаҳои нав ва дигар президентҳо хоҳанд буд!
  . БОБИ Љ 17.
  Дар ин руз, 10 октябри соли 1947, Фридрих, чун харвакта, мург ва монданашаванда, бо аспи хавоии "Ме-362" зуд давид. Писарак ҳатто сояи хастагиро ҳис намекард, аз ҳад зиёд ба ҳаяҷон омада буд ва то ҳол тирро аз даст надода. Шабона отрядхои таъмиркунй, пеш аз хама, америкой як кисми тачхизоти вайроншударо ба кор андохтанд. Аз ҷумла, "Паттонҳо" боз дар реҳҳо чарх заданд, илова бар ин, чандсад аз ин мошинҳо пас аз интиқол аз хориҷа, дар қатори роҳи оҳани аллакай таъсисёфта ба истифода дода шуданд. Партизанхо, албатта, кушиш мекарданд, вале аз мукаррарй хеле бадтар кор карданд. Дар интихоботи Падари Украина, Бандера мағлуб шуд ва хиёнат ва фирорӣ дар сафи партизанҳо афзоиш ёфт. Гайр аз ин, командири харакати партизанй Ворошилов бемор шуд... Ва чои у дар вакташ ёфт нашуд... Хамин тавр, таъминоти гурухи корпартоии байналхалкии фашистон тамоман каноатбахш буд. Оре, чанговарони диловари зеризаминй ва диверсантхои кахрамон баъзан муваффакият ба даст меоварданд, вале на аз сатхи тактикй. Гайр аз ин, ба вучуд омадани иттифокчиёни нави таслимшуда боиси якбора паст шудани боварй ба галабаи СССР гардид ва ин ба он оварда расонд, ки унсурони муътадил ошкоро ё ба таври пинхонй ба тарафи фашистон гузаштанд.
  Шумораи дезертирхо махсусан дар байни Армиям Сурхи Крайков ва Армияи Польша афзуд. Полякхо ба ваъдахои фашистон ва махсусан капиталистони Гарб бовар карда, ба таври чиддй умед доштанд, ки дар шарк аз хисоби Россия империяи бузург барпо кунанд! Албатта, на хамаи коммунистони поляк ба Советхо содик монданд, вале бокимондаи сояхои сиёсй... Хусусан либералхо беэътимод мебошанд... Бинобар ин подразделенияхои полякхо аз аввали хучум кариб дархол ба булгаи Москва таслим шудан гирифтанд. ... Хушбахтона, шумораи онхо кам буданд ва ин ба рафти чанг хануз таъсири халкунанда нарасонд.
  Фридрих аввалин парвозҳоро худаш анҷом дода, аз дигар лётчикҳо ҷудо шуд. У медид, ки душман дигар бо лашкари фашистй ин кадар зич бо оташ дучор намеояд ва дар сари роди чанговарони танкдо кариб ягон мина намонда-аст. Аммо чанговарони советй якравона мечангиданд. Аскарони пиёдагард оташ накушода, кушиш мекарданд, ки танкхоро махкам карда, изи онхо ё як даста гранатахоро тарконанд, ё бо шишахои сузишворй оташ зананд.
  Писарбачаи Терминатор асосан аз ҳисоби силоҳҳои шӯравӣ ҳисобро зиёд кард. Гузашта аз ин, тирандозӣ аз ҳавопаймои уфуқӣ, пешгирӣ кардани вақти беҳуда дар ғаввос. Дуруст аст, ки якчанд танке, ки дар камин буданд, низ нобуд карда шуданд. Авиацияи СССР гайрифаъол буд. Пагохй хамагй хафт самолёти "У-2", баъд чор "Лагг" пайдо шуд. Умуман, Фридрих бо онхо сух-бати кутохе кард, триггерро сабук зер кард... Ва баъд, чун харвакта!
  Нуктахои чангии бе ин дам сустшударо пахш карда, танкхои фашистй боз аз майдон гузашта, ба окопхо шитофтанд... Аммо дар ин хатти шашум ва кисман панчуми мудофиа (онхо хашттоаш буданд) хандакхои зидди танкй ва хорпуштхо низ дучор омаданд. дар маҷмӯъ). Артиллеристони советй асабонй шуда, аз дур тирпарронй карданд. Артиллерияи фашистй берахм буд, авиация бошад... То ин дам, мисли майдони коньки, ҳама чиз реза карда шуд. Хуб, Фридрих, чун ҳамеша, аз ҳама пештар, рӯҳбаландтар ва сардтар аст. Дар ташкили кушунхо паттонхо, ки бо пулемётхои пуриктидор мусаллах буданд, дигаргунихо ба амал омаданд; Қарори маҷбурӣ барои кам кардани талафот аз пиёдагардони камикадзе, ки худро қурбон мекунанд, вале таслим шудан намехоҳанд...
  Фридрих парвози сеюми худро бо дӯсташ Ҳелга анҷом дод. Онхо дар ин чо бори аввал бо партияи каму беш калони самолётхои советй вохурданд. Дар байни онхо хатто панч самолёти Бр-3 (аз он чое, ки онхоро кофта буданд) буданд. Ачиб он аст, ки самолётхои бомбаандози СССР бо дидани ассхои немис фавран ба акиб баргаштанд ва чанговарон ба суи онхо шитофтанд.
  Фридрих оромона ба мошинҳое, ки наздиктар шудан мехостанд, тир холӣ кард. Аз чумла эйс бо ситораи кахрамони СССР дар фюзеляж. Ҷанговари ботаҷриба, аммо кӯшиш кард, ки ба абрҳо равад, аммо ба муқобили чунин ҳаюло ба монанди Фридрих Бисмарк, ин танҳо бадтар шуд. Писарбачаи терминатор бе хеч як лахза 36 нафар чанговар ва чор самолёти хучумкунандаро зада галтонда, суръати харакатро ба кор андохта, аз паси самолётхои бомбаандоз шитофт.
  Аммо дар ин ҷо Фридрих фаҳмид, ки мошини ӯ ин қадар шитоб намекунад ва ҳатто бо муҳаррики маҷбурӣ ба 740 километри тахминӣ нарасидааст. Сабаб равшан аст, ки Фридрих таппончаҳои 30-мм Mr-108-ро бо Mr-103 иваз кард, ки бо суръати ибтидоии снаряд 960 метр дар як сония барои ворид шудан ба боми танкҳо ва ҷангиёни душман аз як зарбаи хеле муассиртар аст. масофаи дур, вале кариб якуним баробар вазнинтар ва пасттар бо суръати оташ дар як дакика 420 тир (аммо Фридрих умуман хангоми ба транс афтидан снарядхои яккачинро афзалтар медонист!). Ва лавозимоти ҷангӣ махсусан барои Фредерик зиёд карда шуд. Бинобар ин, расида гирифтан ба бомбаандозон кори осон набуд. Якчанд самолёти чусту чолок Хе-362 аз эйси чавони далер пеш гузаштанд. Онхо мисли жола ба сари киштзор рехта, машинахои советиро пахш карда, азоб медоданд. Гузашта аз ин, Br-3, ки сусттар ва суст мусаллаҳ буд, тӯъмаи осони халабонҳои террористӣ гардид. Фридрих дар охири зиёфат омад, аммо ба ҳар ҳол даҳҳо нафарро тамом карда, панҷоҳ нафарро нокаут кард. Бо вуҷуди ин, писарбача рекорди қаблии худро, ки дусаду панҷоҳу се мошин дошт, натавонист.
  Фридрих бо рухбаландии бузург дар рухаш баргашт. Вай ғолиб омад ва ғалаба мекунад! Ва фикрҳо дар бораи хиёнати ман тамоман аз байн рафтанд. Ҷавон ҳатто ба худ гуфт:
  - Чаро ин таассубхо! Ватан аст, ки дар он дустону фарзандони шумо ба воя мерасанд! СССР бошад, Ватан не, балки зиндони миллатхо аст!
  Хелга ин суханонро шунид, вале мохияти аслии онхоро нафахмида, тасдик кард:
  - Шумо ҳақед! Ва мо ба зудӣ соҳиби фарзанд мешавем! Ҳарчанд, ман намехоҳам, ки дар ҳоле ки ин ҷанг идома дорад, шикам фарбеҳ шавад!
  Фридрих хандид:
  -Ин ба хости Худованди мутаъол вобаста аст. Аммо папа ва як катор метрополияхо тарафи мо мебошанд!
  Парвози чоруми ҳамла, реактивии Фоккен-Вулф-5 ба шикори силоҳ табдил ёфт, зеро танҳо якчанд танк дастгир карда шуд. Аммо имтиҳони ҳақиқӣ ҳанӯз дар пеш буд.
  Армияи панчуми танкии гвардиягии Ротмистров ба райони Красногвардейский гуза-рондаии каминро ба охир расонд. Бо вуҷуди ин, ба ҳайрат комилан ноил шудан мумкин набуд. Самолётхои разведкавии фашистй харакати оммаи калони танкхоро кайд карданд ва фашистон барои дидани чорахои чавобй шитоб карданд. Кариб панчсад подразделениям СС-и Армияи 2-юми танки СС, инчунин дусад мошини захираи стратегй ба пешвози нухсаду панчох танк ва тупхои худгард, ки бо захираи мушти зирехпуши Ротмистров мустахкам шуда буд, баромаданд. Аз чумла, мухориба дар майдони назди колхози "Первомайский", ки дар хати ишголшуда гранатачиён ва тупхои немисхо вокеъ буданд, сурат гирифт.
  Фридрих ва беҳтарин ассҳои олмонӣ барои пешгирӣ кардани ҳамлаи азим аз замин ва ҳаво даъват карда шуданд.
  Кахрамони мухорибаи назди Сталинград генерал-лейтенант Ротмистров фармони худи Сарфармондехи Олиро ичро карда, аз сидки дил боварй дошт, ки чанги назди Москва хануз барбод нарафтааст. Хокимият дар дасташ буд ва нури умеде ба амал омад, ки СССР он чиро, ки пеш аз ин аз даст дода буд, аз нав ба даст меорад. Аммо колонна, ки бо кувваи худ харакат мекард, хеле кашол ёфт. Ин қисман аз хоҳиши канорагирӣ аз ҳавопаймоҳои разведкавии Рейхи сеюм ва давомнокии дигари марш аз сабаби осеб дидани хатҳои роҳи оҳан аз сабаби дучор шудан ба ҳавопаймоҳои душман буд.
  Зарбахои вазнини бомбаандоз куввахои калони танкиро мачбур карданд, ки бо кувваи худ садхо километр масофаро тай кунанд. Гузашта аз ин, дар марши максималии суръат... Ин ба назар гирифта шудааст, ки як хел будани парки танкхо дар баъзе мошинхо филтрхо иваз карда шудаанд, дар дигархо, баръакс, навъхои кухна, аз чумла трансмиссияхои мукаммал, двигательхои дизелиро суст карданд;
  Бар асари зарбаи бераҳмона ва оммавии авиацияи душман артиши панҷуми зарбазанӣ аз хатти пеш хеле дур ҷойгир буд ва ин ғалтаки пулодро маҷбур сохт, ки аз шом то саҳар ба роҳ равад.
  Ротмистровро аллакай гурухи зичтари фашистон интизор буданд. Фашистҳо дар ҳоле ки аз рӯи шумораи умумии танкҳо камтар буданд, аз ҷиҳати сифат бартарӣ доштанд: тақрибан якунимсад "Пантерс"-5 ва "Паланг"-5, инчунин якуним даҳҳо "Горинг" Л (англисӣ) мошинҳои дорои таппончаҳои 17-футӣ, ки тақрибан дар қудрати воридшавӣ ба таппончаи "Пантерс"), E-50, AG-50 ва "Паттон" баробаранд. Тонкистхои "Супер-Фердинанд" хануз дар рох буданд.
  Албатта, ба мукобили фашистон ба таври оммавй хучум кардан бехтар мебуд, вале Жукови дахшатнок ба Ротмистров аз хад зиёд шитоб мекард ва дуруст метарсид, ки фашистон чорахои пурчушу хуруш ме-бинанд. Бо вуҷуди ин, онҳо аллакай ин корро кардаанд ...
  Аммо дар ин чо армияи советй як туфанг дошт - ин хавопаймои чиддй буд... Самолётхо аз самти Урал ва аз штаби захиравй бароварда шуда, хатто машинахои таълимй, инчунин техникаро рост аз конвейер ба чанг андохтанд. . Ин имкони-яти рахна кардани каноти рост ва акибгохро, ки аз кушунхои фашистй хеле пеш гузашта буд.
  Генерал Гота ва дигар фармондеҳон, аллакай ҳангоми муҳокимаи пешакии нақшаи амалиёти Маскав тахмин мекарданд, ки Красногвардейск бешубҳа ба макони ҷанги танкӣ бо захираҳои ҷангии артиши шӯравӣ табдил хоҳад ёфт, яъне нақшаи пӯшида доштан лозим аст. .
  Ҳавопаймоҳои махсуси Олмон, махсусан Xe-362, фазои ҳавоиро назорат мекарданд, то ки ҷанг дар Красногвардейский на танҳо бузургтарин ҷанг, балки ҷанги ҳавоии Ҷанги Дуюми Ҷаҳонӣ гардад!
  Фридрихро ба мубориза бо душман даъват карда буданд, ӯ беҳтарин асси люфтваффист, подшоҳи ҷангҳои ҳавоӣ рамзи ғалабаи рейхи сеюм буд. Ва дар паҳлӯи ӯ ё қариб дар паҳлӯи ӯ дар дасти росташ, дар ҳамла ва аз ин рӯ, махсусан пурқуввати модификацияи Фоккен-Вулф-5, Ҳелга давид.
  Писарак ҳатто месуруд:
  - Мо тавассути мавҷҳо дар киштиҳои ситорагарм давида истодаем! Кваркҳо дар гирдоби эфир кафк мекунанд!
  Ҳелга тасдиқ кард:
  - Махлуқҳои сурх, шумо зарба мезанед! Кӯдакони ҷаҳони дӯзахии зеризаминӣ!
  Фридрих хандид ва дӯстдоштаашро гуфт:
  - Биё, аз винт дур шав! Фариштаи марг, танҳо хуштак кунед, то ӯ пайдо шавад! Ӯ ҳамаи кафкҳоро пора-пораҳои харҳои онҳоро хоҳад кард!
  Ҳелга дар ҷавоб хандид.
  - Бале, шумо зирак ҳастед!
  Фридрих аз афзоиши вазни ҳавопаймои худ, пайвастшавӣ бо насби силоҳҳои дурпарвоз ва афзоиши лавозимоти ҷангӣ то андозае нигарон буд. Охир, снаряди тупи 30 миллиметра назар ба тупи 20 миллиметра се маротиба вазнинтар аст ва аз чихати кувваи харобиовар, шояд чор маротиба тавонотар бошад, он яроки универсалист, ки зиреҳро ҳам дар рӯи замин нест карда метавонад. сайёра ва дар хаво! Эйс чавон хатто мехост, ки аз пулемётхо даст кашад ва чор автомати калонкалибрашро барорад, аммо... Хельга пеш аз рафтан эътироз кард:
  - Охир, он метавонад ба муборизаи наздик ояд. Беҳтар аст, ки ин козирро захира кунед...
  - Барои Форс-мажор ва ду тирандоз бас аст! - Фридрих мухтасар суханашро бурид. Барои ман тирандозӣ аз наздик кофӣ аст. Умуман, ба фикрам, мусаллахшавии пулемёт дар ин чо аз хад зиёд аст.
  Хелга шодона хандид ва ба пушти писарча зад.
  -Мутаассифона, на ҳама мисли шумо рыцари шикастнопазиранд! Бисёр асҳо ҳоло ҳам шурӯъкунандагон ҳастанд, ба онҳо оташи зичтар лозим аст, то боварӣ ҳосил кунанд ...
  Фредерик ба таври оқилона эътироз кард:
  - Чунин мошини гаронбахо, монанди ME-362 U ба лётчики навкор дода намешавад. Ин мубориз барои асҳост.
  Ба ҷои ҷавоб додан, Ҳелга ба ҳавопаймои ҳамлаи ҷангии худ давида, пошнаи бараҳна ва гулобияшро дурахшид. Дигар чї бояд кард, занги таъ илї садо дод.
  Фридрих умуман аз он хушнуд буд, ки вай ду пулемёти беруниро баровардааст, мошини азим осонтар ба парвоз баромад ва суръат баланд шуд ва болҳои сабуктар манёврро беҳтар карданд. Ҳарчанд худи нуқтаҳои оташгиранда бо ярмаркаҳо пӯшонида шуда буданд, камшавии онҳо ба аэродинамикаи мошин ба таври назаррас илова карда шуд. Гарчанде ки Me-362 аз ҷиҳати сифатҳои аэродинамикӣ то ҳол дар байни мошинҳои поршенӣ баробар нест, он як аспи универсалии ҷанг аст.
  Дарахтону киштзорхои нодир дар зер медурахшанд... Руз гарм аст ва гуё мубориза бурдан осон нест. Хусусан русҳо, ки дар ин ҷанги азим мағлуб мешаванд. Ана, дар тарафи чап ва андаке поин рамаи зоғҳо парвоз мекунанд... Як рамаи калон, баъзе зоғҳо хеле калонанд... Аломати бадбахтона, зоғҳо дар тамоми ҷангҳои ин ҷаҳони бераҳмона, бе эҳсосотӣ ҳамроҳӣ мекунанд. Чунон ки Боярский дар мусикии машхур сурудааст:
  - Аммо барои чӣ! Бо ақли худ зиндагӣ кардан ғайриимкон аст! Аммо чаро - зиндагӣ ба мо чизе намеомӯзад!
  Дар ин ҷо зӯроварӣ, зӯроварӣ ва зӯроварӣ бештар аст! Золимӣ, бераҳмӣ ва бори дигар бераҳмӣ миллатро мустаҳкам мекунад!
  Селаи зоғҳо беохир ба назар мерасанд, даҳҳо, садҳо ҳазорҳо ҳастанд ва онҳо гӯр мекунанд, ки шумо ҳатто дар кабинаи герметикӣ онҳоро бишнавед. Фридрих ба воситаи радио аз Хелга пурсид:
  - Шояд бо пулемёт ба онхо зарба занем?
  Духтараки ошик эътироз кард:
  - Ин арзанда нест! Ҳар як тир метавонад дар ин ҷо ҳисоб карда шавад!
  Фридрих хандид:
  - Ин комилан имконпазир аст! Подшоҳ дар халта зери тахти худ патрон дорад.
  Парти якуми самолётхои советй ногахон аз паси рамаи гусфандон парид. Онҳоро аввал саламандрҳо пешвоз гирифтанд. Аз ҳарду ҷониб талафот дода шуд, бештари русҳо кушта шуданд. Фридрих дер оташ кушода, танхо хашт машинаро тирборон кард. Аммо ин ҳанӯз оғози ноҳамвор аст. Аммо як ҷуфти немисҳои "Salamanders" -3 сарнагун карда шуданд ва маълум нест, ки чӣ тавр Me-262 аз ҳама пеш гузаштааст.
  Аммо чизи асосӣ ҳанӯз дар пеш буд. Селаи зогхо ба охир расид, лётчикхои немис ба фазой болои майдони Красногвардейский чахида баромаданд ва он сар шуд.
  Тамоми армия ба суи эскадрильяи немисхо шитофт ва дар ин чо дар хакикат авиацияи якчанд армияи хавоии СССР мавчуд буд. Армадаи азими ҳавопаймоҳои ҳама намудҳо, аммо пеш аз ҳама Яков ва якчанд Лаггҳои камтар.
  Фридрих аз масофаи бештар аз шаш километр оташ кушод. Вай боз ба ҷараёни транси ваҳшӣ афтод, вақте ки шумо ҳадаф надоред, аммо ангуштони шумо ба таври худкор пахш мекунанд. Вақте ки дигар андешаҳо, андешаҳо вуҷуд надоранд, ҷисм гӯё аз они туст, аммо шумо аллакай мисли лӯхтаки қувваҳои номаълум ҳастед... Ва ин маънои онро дорад, ки ҷисм аз они шумо нест, балки рӯҳи олами зеризаминӣ - қувваҳои нопок, бад аст. ..
  Хуб, дар сари писари терминатор суруд чанд маротиба садо дод:
  Дар байни дӯстон, вале дар айни замон хилват,
  Асир аз ранҷҳо, ташвишҳои ғамангез!
  Дунёи мо аз таҳқир хеле хаста шудааст,
  На васеъ ва на зебоӣ дида мешавад!
  Моро куҷо овардӣ - иблиси бад?
  Вақте ки деви бад артишро идора мекунад!
  Мо бешубҳа шӯҳрати низомӣ мехоҳем,
  Гарчанде ки дар дил ман як паразити зишт ҳастам!
  
  Чунин холӣ дар рӯҳи хомӯшшуда,
  Аз ботлоқ роҳе нест!
  Ва марг, ин ҳезум ба пиразани бераҳм,
  Дар Руси муқаддас чӣ ҳурмат ҷамъоварӣ мекунад!
  
  Фаҳмиши оддӣ дурахшон нест,
  Ҳама чиз дар веб аст, қудрати бепоён!
  Хоҳиши зиндагӣ дар сарои замин,
  Чашидан ширинию шодию хурсандй бо ошикон!
  
  Аммо тақдир писарашро ба ҷанг фиристод,
  Дар куҷо мо бояд сулҳро фаромӯш кунем!
  Барои ин шайтонро лаънат кардан лозим нест,
  Мо худамон дигар чизе намехостем!
  
  Тундбодро ба ҳавопаймо мебурам,
  Бо иҷрои як печутоби, ва ҳаракат имзо!
  Бовар кунед, муборизи Ватан намурдааст,
  Биёед марши дафнро барои ифлосҳо бозӣ кунем!
  
  Душман зиёд, қавӣ,
  Мошинхо, чанговархо, ракетахо!
  Мо Вермахтро пора-пора мекунем,
  Корнамоихои Россия шухратманд карда мешаванд!
  Коммунизм ба замин меояд, бовар дорам,
  Хушбахтона зиндагӣ хоҳем кард - Ман аниқ медонам!
  Ҷаллоди мардум - фашизм, шикаста хоҳад шуд,
  Галаба дар мехрубонй мешавад, нури май!
  
  Ватан, парвози тез,
  Он ба мо ҳаёти муқаддас дод!
  Суруди Ватан дар дили мо месарояд,
  Охир, ман барои вай сахт мубориза мебарам!
  
  Ва ман бовар дорам, ки замони равшан хоҳад омад,
  Куштор намешавад, пирӣ ба варта нобуд мешавад!
  Мусобиқа бе канор инкишоф меёбад,
  Боло ба комёбиҳои сатрҳо мешитобад!
  
  Ва то ки мо вақтро наздиктар кунем;
  Пас шумо бояд мисли аскари рус чанг кунед!
  То он ки ба ҳар касе, ки девона нест, бирасад,
  Ки русҳо ҳамеша чӣ гуна ҷанг карданро медонанд!
  Дар сари Фридрих суруди хуби ватандӯстона садо дод, аммо дасту пойҳои хиёнаткораш баръакси онро карданд. Махз онхо ба самолётхои советии хамаи намудхо ва маркахо снарядхо фиристоданд. Лётчикхои советй кушиш карданд, ки наздиктар оянд ва задухурд кунанд... Волка дар харакат зиёда аз панчох мошинро тирборон карда, гардиш кард ва аз тир ва кушиши зарбазанй худдорй кард (бо таркишхои кутохи пулемёт ин камикадзеро бурид). . Пас аз он, ҳавопаймои Эйс ҷавон ба ҷои дигар шуд ва дар як транс ҷангӣ писарбача аз тӯпҳои зиёди ҳавоӣ тир холӣ кард. Вай як катор чанговарони советиро, ки аз акибгох мебаромаданд, хеле нобуд кард.
  Дар ин ҷо худи Фридрих қариб буд, ки зарба занад, аммо тавонист ба хатти оташ лағжад ва рақибони худро нест кунад. Ин дафъа "Пояҳо" думоторӣ қурбони ӯ шуданд. Аз сари писарон афоризм дурахшид (пояҳо низ чормағз нестанд, маликаҳои оянда!). Ҳелга ба радио хиҷил зад:
  -Оҳ, модари азиз! Чӣ тавр онҳо пахш мекунанд!
  Фридрих цикли нопурраро ичро карда, чанговарони советиро аз масофаи дур бурида, кушиш мекард, ки аз паси Хельга гузаранд. Яке аз онхо "Дукондор" (Лагг-5) буда, дар фюзеляж ситораи калони сурх дошт... Ин маънои Кахрамони СССР-ро дорад. Худи духтарак дар як модификацияи ҳамлаи Фоккен-Вулф ба танкҳои артиши Ротмистров, ки ба мавқеъҳои немисҳо наздик мешуданд, тир холӣ кард. Ва дар айни замон вай хеле дақиқ зада, бомуваффақият ғарқ шуд.
  Фридрих хануз хам бо самолётхои душман чанг карда, ба захирахо барои афзудани лавозимоти харбй аз чихати маънавй миннатдорй баён мекард. Вай ҳатто тавонист як терминатори хоинро ба танки Т-34-85 шинонад ва танки командирро интихоб кунад (инро аз антеннаҳо дидан мумкин аст, ки сарфи назар аз чангу дурӣ чашмони тези Фридрих ба осонӣ диданд!).
  Сарпӯши люк якбора се снаряд бархурд ва танк аз кор монд...
  Дар поён хам хаво гарм буд, авангарди армияи панчуми танкии гвардия аллакай ба суи гранатачиёни СС ва кисмхои корпуси дуйум да-ромаданд.
  Аввалин машинахои советй ба хандаки зидди танк даромада, суръати онхо суст шуд. Тупхои тезпарвози самолётхои "Паланг-5" ва "Пантера-5" ба болои онхо борид. Дар ин чо немисхои нав кувват доранд: барои аз онхо бартарй пайдо кардан дар масофаи дур чанг карда, ба танкхои советй лозим омад, ки дар чанги наздик иштирок кунанд; Полигон барпо кунед... Аммо карори тактикй нодуруст буд, ки майдони кушодеро, ки захбурхо кофта шуда буданд, канда, бо машинахо мунтазири "тъъра"-ро пешвоз гиред. Бале, ва дар як вақт ба таври оммавӣ наафтед?
  Дуруст аст, ки Илс советй ба талафоти зиёд нигох накарда, мисли боксчии хурде, ки дар зери рохбандии азимчусса ба суи танкхои душман ғарқ мешуд, рахна карда, хисорот, аз ҷумла бо бомбаҳои хурд мерасонд. Дуруст аст, ки дар баъзе "Палангон"-5 онҳо дар болои тӯр меистанд, аммо барои бисёре аз мошинҳо аскарони пиёдагарди Олмон маҷбур буданд, ки аслан дар ҳаракат муҳофизат насб кунанд.
  Фредерик фикр мекард, ки агар русҳо як ҳамлаи мутамарказтар анҷом медоданд, онҳо имкони ба даст овардани "пули зиёд" ва муборизаи наздики муфидро доранд.
  Зарбазании лётчикхои сурх давом кард, вале масалан, ба мукобили киштии хеле чусту чолок "Саламандер-3" ин тактика самараи чашмдоштро набахшид. Талафоти авиацияи немис, чунон ки дар хакикат, ба андозаи боз хам зиёдтари авиацияи советй афзуд. Аммо ин дигар ҷанги беҷавоб набуд. Бисьёр лётчикхои советй тачрибаи сазовор доштанд, Бесабаб набуданд, ки онхо Москваро фаро гирифтанд, бинобар ин фашистон бисьёр азоб кашиданд.
  Фридрих, ки ғаризаҳояш бениҳоят тез буд, ҳамеша аз зарбаҳо канорагирӣ мекард ва ба таври интуитивӣ ба ҷангиёни шӯравии хатарнок зарба мезад. Кӯшиш мекунад, ки роҳбаронро аз байн барад. Вай ин корро кард ва он бе хатогиҳо кор кард. Воқеан, дар сарам холӣ ва дарки набард ба ин монанд буд. Бадан вокуниш нишон дод, ҳадафҳо гирифта шуданд, ҳеҷ гуна талафот набуд. Якчанд маротиба хатто ба танкхо расид.
  Ва садхо, агар на хазорхо самолётхои хамаи намудхо дар пеши назари мо дурахшиданд ва мепариданд. Масалан, Хафман дар самолёти "Хе-362"-и худ... У ба таври махсус чанг мекунад, суръат, зарбаи мошини реактивй ва хошок ба хар тараф парвоз мекунад... Ва русхо хам бад нестанд... Аммо Кожедуб куҷост, вақти он расидааст, ки қувваи барқро қатъ кунем... Фридрих ба ҳадди ақал ҳаракат мекунад, ҳоло ҳоҷат нест, ки гардиш кунед, кам зарба занед, балки танҳо, каме аз мағлубият ҳаракат кунед..
  Лавозимоти муҳим ва сӯзишвории танкҳо тамом мешавад ва аз мавқеъҳои немисҳо қувваҳои таъсирбахш ворид мешаванд. Саламандерҳо ва ҳатто чанд мошини пурқуввати Me-362, аввалин шуда ба ҷанг дохил мешаванд ва баъдан боқимондаи гурӯҳи гитлерӣ. Боз ба пеш печида... Самолётхои советй хам ба акибнишинй шуруъ мекунанд. Онхо сузишворй тамом шуда истодаанд, талафоташон аз тамоми хаддхои тасаввуршаванда ва акибмонда гузашт. Фридрих бармегардад ва аз Ҳелга мепурсад:
  - Ҳамааш хуб аст?
  Духтар ҷавоб медиҳад:
  - Самолёт дар харакат аст! Ман шаш танк ва як ҷангандаро нокаут кардам...
  Фридрих хуштак зад:
  - Бале, шумо дар шумораи танкхои харобшуда аз ман хам пеш гузаштед. Ман шахсан танҳо панҷ мошини музадорро нест кардам!
  Хелга хандид.
  - Чанд самолёт?
  - Ҳавопаймоҳо? - Ракамхо дар сари Фридрих медурахшиданд... - Расо сесаду як! рекорди нави ҷаҳонӣ. Чӣ дастоварде...
  Хелга хитоб кард:
  - Шумо танҳо як рыцар ҳастед! Не, ба зудӣ худои ҳалокат. Худи Калинини бузург... Муборизи универсал!
  Фридрих хушмуомила ислоҳ кард:
  - Вокеан, Кали худой не, олихаи бадй аст. Яъне зан, гарчанде дар ҳиндуҳо як худои хеле гиромӣ ва маъмул аст. Барои ӯ маъбадҳои зиёде сохта шудаанд ва барояш дуоҳо хонда мешаванд.
  Писарбача ногаҳон пай бурд, ки зонуашро дар фишанг сахт харошидааст. Ва қасам хӯрд:
  - Бало занад! Дар ин гуна мошини вазнин мусаллах гардиш кардан бамаврид набуд.
  Хелга бо ташвиш гуфт:
  - Ва парвози навбатии шумо бе ман аст?
  Фридрих ба осонӣ тасдиқ кард:
  - Бале, Фоккени шумо ҳоло ҳам сӯзишворӣ пур карда мешавад ва пур карда мешавад, аммо ман аллакай омода аст. Фақат инро нагӯед, танҳо худатонро эҳтиёт кунед!
  Хельга катъиян гуфт:
  - Не! Маслиҳати ман ба шумо ин аст, ки то ҳадди имкон мубориза баред ва мубориза баред... Агар имкон бошад.
  Самолётхо ба замин фуромаданд ва Фридрих ба суи мошини дигар давид. Комбинатсияи интихобшудаи Me-362 ва ҳамлаи F -490 барои ҳама давру замон беҳтарин буд.
  Фридрих, ки педальхои тезу нохамвори "Фоккен-Вульф-4"-ро бо пои луч хис карда, суръатро тела додан гирифт ва суруд хонд:
  - Ман ба ҷанг меравам! Ман махлуқро ба хок мезанам!
  Чанг дар Красногвардейск давом кард. Ба майдони чанг гайр аз танкхои худи армияи Ротмистров, яксаду панчох мошини советй, ки аз каноти чанубй ва райони Каширн фронти советй гирифта шуда буд, омаданд. Дуруст аст, ки то хол фацат партияи якуми машинахо омадаанд. Авиацияи советй хам дар бораи таслим шудан фикр намекард, вале хануз махсусан фаъол набуд.
  Фредерик ба кор дар болои танкҳо шурӯъ кард, бо истифода аз таппончаҳои худ, ки махсус барои ин мақсад сохта шудааст. Ба фикри у, калибри 37 миллиметр барои ин максад хануз мувофик буд. Масалан, Рудель бо чунин тупхо, бе ягон транси чангй, несту нобуд кард, дурусттараш, дар давоми тамоми чанг 534 танкро аз байн бурд. Аммо одами оддй буд, на Фридрих. Писарбача ба ёд овард, ки чӣ тавр падараш ба модараш гуфтааст, ки таъсири якҷоя ба кӯдак дар батни бачадон, илова бар зуҳури қобилиятҳои феноменалӣ дар баробари пешрафти балоғат, метавонад наслро ба психопат табдил диҳад...
  Шояд транси ҷангии ӯ ва қудрати бузурги ин ҷанговар низ натиҷаи таъсире бошад, ки табиати он ба ӯ номаълум аст.
  Аммо ин чо танкхо меоянд, барои лётчик харакати онхо суст ба назар мерасад ва барои Фридрих аз ин хам зиёдтар. Аси ҷавон аз ҳавопаймои уфуқӣ ба зарба задан оғоз кард. Он танҳо тир мезанад ва мезанад. Дурахши нур аз таркишҳои хурд, люкҳо шикастаанд. Дар ин ҳолат мошинҳои зиёде оташ мегиранд, зеро зарфҳои бензин дар қисмати ҷангӣ ҷойгиранд. Ва харобй, баррели Т-34 мисли забони фалак парид.
  Аксар вақт снарядҳои бархӯрда боиси таркиши лавозимоти ҷангӣ мешуданд. Ва ин дар навбати худ...
  Фридрих дар бораи ин гуна майда-чуйдахо фикр намекард, вай манзараеро тамошо мекард, ки хангоми талафоти калон дода, бехуда будани кушиши рахна карданро фах-мида, танкхои гвардиячиён дар атрофи хандакхои кофтаи одамони советй харакат мекарданд.
  Вале дар ин чо хам онхоро сюрпризи ногувор интизор буд. Ду даҳҳо "Супер Фердинандҳо" тавонистанд наздик шаванд. Онҳо, мутаассифона, ба шарофати истифодаи муҳаррикҳои амрикоӣ, хусусиятҳои қавитари ронандагӣ доштанд.
  Мошинхои советй аз майдони кушод мегузаштанд, ки ин маънои онро дошт, ки чанговарони афсонавй хамагй аз се километр дуртар зарба зананд. Албатта, "Суперфердинандҳо" аз даст доданд, аммо суръати баланди оташфишонии зенитҳо ба онҳо имкон дод, ки зуд-зуд зарба зананд. Гайр аз ин, киштзорро сахт кофта, бо снаряд шудгор карданд ва Т-34-85 суръат гирифта натавонист. Аммо онҳо ҳанӯз дар вақти таркиш мисли чоҳ ҳаракат мекарданд. Ва "Пантерс-5" ва "Витч-5"-и чусту чолоки "Америкой-5", ки чанговарони танки тезпарвоз ба ёрии киштии "Фердинанд-4" шитофтанд.
  Фридрих кӯшиш кард, ки фармондеҳонро нокаут кунад (соф ба таври худкор). Ҳатто ангуштонам аз шиддат танг шуданд. Ва меваҳо буданд! Терминатори чавон аз проекцияи горизонталй чилу ду танки Т-34, се КВ- ва ду Су-122-ро аз байн бурд. Боз се мошини дигар метавонистанд, вале онҳо аз рейди ҷангҷӯёни шӯравӣ ва муҳимтар аз ҳама ҳавопаймоҳои ҳамла парешон шуданд. Фридрих бо истифода аз онҳо як тупи ҳавоии 37-миллиметрӣ ва ду тупи 20-миллиметрӣ (инчунин агар шумо ба чароғ ё баки бензин ё муҳаррикро пахш кунед, хеле харобиовар аст) оғоз кард.
  Хамагй бисту хафт самолёт, хаждах Илов... Бад нест, ахамияти хар як танкро ба назар гирем, хатто онхое, ки дар ин чанги якрав зарар дидаанд... Якчанд самолёти Т-34-85 суръатро тезонда, нихоят рахна карда, ба бастани он cap карданд. диапазон. Акнун зиреҳпӯши сабукпӯши амрикоии "Ҷодугар"-5 оташ гирифт.
  Фридрих самолёти хучуми Ганс-Ульрих Руделро дид. Чунин ба назар мерасад, ки ин аси маъруфи дерина инчунин тасмим гирифт, ки Стукаро бо қавитар ва тезтар Фоккен-Вулф-5 иваз кунад. Герби машъали у ба хама маълум аст. Вай аз Фредерик пурсид:
  - Ахволатон чй тавр, фариштаи марг!
  Terminator Boy ҷавоб дод:
  - Корҳо дар гестапо ҳастанд, аммо ман комёбиҳо дорам!
  Рудель итминон дод:
  - Ва ман хуб кор мекунам! Аммо чй тавр шумо метавонед ин кадар аник ва зуд ва хатто аз самолёти горизонталй тир парронед?
  Писарбача хандида, ҷавоб дод ё ҳатто суруд:
  -Ман аниқ медонам, ки ҳама чизи ғайриимкон имконпазир аст! Дар оби равон алмоси подшоҳони Заминро пайдо кунед!
  - Хуб, ман то охири рӯз ба сӣ мерасад! - ваъда дод Рудель.
  Бозгашт, иваз кардани ҳавопаймо ва боз як ҳавопаймои аслии Me-362, ки ба ҷуз сӯрохиҳои тир дар болҳо, таҳти роҳбарии Волка ҳеҷ осебе надидааст. Ва албатта ҷанги танкӣ...
  Дар Красгвардейский хаво гарм буд. Колоннахои армияи панчуми гвардиявй ва бригадахое, ки аз дигар фронтхо бароварда шудаанд, ба майдон баромаданд. Қувваҳои иловагӣ низ ба сӯи немисҳо, аз ҷумла даҳҳо танки амрикоиҳо, навтарин ҳавопаймоҳои М-18, ки тупҳои 110 мм доранд, хазида шуданд. Ин мошинҳо аз ҷиҳати қудрати харобиовар аз тӯпҳои Тигер-5, калибри 105 кам набуданд ва ҳатто Т-34-ро беҳтар задаанд, зеро онҳо ба рикошет камтар майл доштанд. Худи таппонча инчунин аз таппончаи зиддиҳавоии амрикоии табдилшуда сохта шудааст, ки ин маънои онро дорад, ки он зуд тирандозӣ мекунад. Фақат зиреҳи зиреҳ аз зиреҳҳои олмонӣ заифтар аст, аммо барои нигоҳ доштани снаряд дар пешонӣ 186 миллиметр кифоя аст. Гузашта аз ин, Т-34-85 аксар вақт ҳангоми ҳаракат пошида мешавад.
  Фридрих, ки хануз дар дур буд, сунамии наздик омадаистодаи мавчи нави самолётхои Армияи Сурхро хис кард. Ин чунин маъно дорад, ки дар ҳоле ки барои танкҳо, ки қариб ба ҳам сахт баста шудаанд, вақт нест, беҳтар аст, ки ба ҳавопаймоҳои ҳамла ба онҳо ғамхорӣ кунанд. Дар байни онҳо, дар омади гап, шумо метавонед ҳавопаймоҳои хеле вазнин ва зиреҳпӯши Non-329-ро дидед. Хам самолётхои хучумкунанда ва хам самолётхои танксоз пуркувват мебошанд. Хусусан бо тупхои 88 миллиметрии Ра-44, ки на танхо аз боми танк, балки аз пешона хам медароянд. Факат дар чанги хавой, ин машина, агар нарм карда гуем, мисли "марди корй" Фоккен-Вулф чандон серсоха нест.
  Дар байни самолётхои хучумкунанда Фридрих самолёти Хелгаро пай бурд. Хуб, албатта, боз ба амал.
  Писарбачаи терминатор, ки дар рох андаке фуромада, се танк ва автомати худгард-76-ро мебурем, месуруд:
  - Мо намоиш медиҳем! Танҳо дараҷаи олии супер!
  . БОБИ Љ 18.
  Ҳелга ба осонӣ ҷавоб дод:
  - Албатта, ба ту боварй дорам! Ман диламро ба ҳайвони ваҳшӣ надодаам! Ҷавоб ба шумо дода мешавад - бовар мекунед ё не?
  Фридрих ба чои чавоб аз поён аз масофаи дур тирпарронй cap кард... Ва баъд баландй гирифт.
  Ҳавопаймоҳои шӯравӣ хеле зиёд буданд, аммо нисбат ба бори аввал камтар буданд. Халабонҳои Luftwaffe худро мисли як хонандаи синфи якум, ки дар мактаби ношинос як ҳамсолашро латукӯб карда буд ва аслан аз қувват фаро гирифта буд, комилан дилпур ҳис мекарданд.
  Лётчикхои советй маккоронатар шуда, ба хучум дучор шуда, дархол ба гуруххо чудо шуда, немисхоро ба суи худ кашиданй мешуданд. Фредерик ба теппа баромада, ба онҳо ҳамла кард. Аммо, барои ӯ, рад кардани душман аз ҳамлаи мустақим танҳо тактикаро осон кард. Аммо дигар чанговарони немис ба чанг даромаданд.
  Фридрих бо нороҳатӣ қайд кард, ки "Нон-362" одатан аз ӯ пеш гузаштанд. Аммо хуб аст, аз масофаи дури чанд километр, ба ҳар ҳол касе намедонад, ки чӣ тавр буридан лозим аст.
  Ва "Саламандҳо"-3, мисли ҳавопаймоҳои коғазии кӯдакон, ҷаҳида, мисли наҳанг болои мавҷ ҷаҳида мешаванд ва худашон...
  Фридрих курбони худ - самолёти фармондихиро интихоб кард ва барои фикр кардан дар бораи чй тавр зада галтонда шудани ин самолёт вакт надошт. Писарак як ахлоқиро кашид:
  - Шумо метавонед дар ҷанг, баръакси варзиш, як маротиба мағлуб шавед, аммо шумо метавонед дар ҷанг, баръакси бозӣ, беохир ғолиб шавед! Бо вуҷуди ин, танҳо пораҳои мағлубшуда аз тахта парвоз мекунанд;
  Вале мубориза дар сахро хам хис карда мешуд. Масалан, Виттманн аллакай як танкчии ботаҷриба аст, вай дар паланг ҷанг кардааст. Вай ва тупчй низ зуд-зуд пазмон мешуданд, гарчанде танк ба осонй гашт. Ганнер Шлейх базӯр вақт дошт, ки арақи рӯяшро пок кунад. Ин ҳаюло пӯлод аллакай чанд маротиба ба пешонааш зада шудааст, аммо то ҳол рикошет буд. Виттман аз болои шушаш фарьёд зад:
  - Бигзор онҳо наздиктар шаванд, асабонӣ нашавед, ё...
  Таассуроти иштирокчии чанг, чонишини сардори штаби бригадаи 31-уми танкй, ки ба карибй Кахрамони Иттифоки Советй Григорий Пенежко гардид, низ дар бораи ахволи инсон дар он шароити дахшатнок накл мекунад. ...Дар пеши образхои хаёли ман образхои вазнин монданд... Чунин гурриш ба амал омад, ки пардаи гушро пахш кард, хун аз гушхо равон шуд. Гурриши пай дар паи двигательхо, садои металл, гурриш, таркиши снарядхо, гурриши вахшиёнаи охани канда... Аз тирхои холй манорахо фуру ме-рафтанд, тупхо печутоб ме-хурданд, зиреҳҳо метарконданд, танкҳо таркиданд.
  Самолёти вазнини касногузар "Паттон-3", онхо кушиш карданд, ки самолёти советии Т-34-85-ро кариб ба холи худ гиранд. Хурӯш кард ӯ, зиреҳи сипардор қад кашид. "Ҷодугар-4" лағжида, худашон аз манёвр истифода бурданӣ мешуданд. Гӯё он як лашкари аспони рыцарҳои қадима бошад, ки якдигарро мағлуб карданӣ буданд. Аксар вакт хар ду танк аз нуктаи хол тир холй карда, якдигарро тарконданд.
  Тир ба бакҳои газ якбора оташ гирифт. Люкхо кушода шуданд ва танкчиён кушиш карданд, ки берун бароянд. Григорий лейтенанти чавонеро дид, ки нимсухта дар зиреҳ овезон буд. У ярадор шуда, аз люк баромада натавонист. Ва ҳамин тавр ӯ мурд. Дар атроф касе набуд, ки ба у ёрй расонад. Солдатхо хисси вактро гум карда, дар кабинаи танги танк ташнаги, гармиро хис намекарданд, хатто зарба хам намедиданд. Як фикр, як хоҳиш - вақте ки шумо зиндаед, душманро зада кунед. Танкчиёни советй, ки аз машинахои харобшуда баромада, дар майдон экипажхои душманро, ки онхо низ бе техника мондаанд, чустучу карда, онхоро бо таппонча зада, даст ба даст мезананд.
  Тасвир дар услуби сюрреализми капитан, ки дар як навъ девонавор ба зиреҳи харобшудаи немис паланг-5 баромада, барои аз он ҷо "дуд кашидан" фашистонро бо пулемёт ба люк зад. Командири ротаи танкчиён Черторижский хеле диловарона рафтор кард. Вай аз гирдоби снарядхо ба тарафи душман "Паланг"-5 зада даромад, вале худаш зарба зад. Танкчиён аз мошин чахида оташро хомуш карданд. Ва онҳо боз ба ҷанг рафтанд.
  Охирин снаряди Хельга боми танки Григорий Пенежкоро сурох кард. Снаряд ба баки газ бархурд ва хама чиз оташ гирифт. Оташ танкчиёни советиро месӯзонд ва онҳоро маҷбур кард, ки аз люкҳо ҷаҳида шаванд. Аммо худи Григорий, ки захмдор шуда буд, фурсат наёфт, ки аз берун парад... Вай зинда сухт, дар табиат дарк кард, ки олами зеризаминй чист...
  Фридрих дид, ки самолёти душман аллакай хирадманд шуда, бо истифода аз амалиёти якчоя парвоз карданй шуда, худаш ба танкхо хучум кард... Дар хакикат, немисхо душворй кашиданд, гарчанде ки танкхои пур аз мусаллахтарини "Челленджер"-и Англия ба чанг дохил шуданд ( экипажҳо низ аз писарони Бритониё ҳастанд ва хеле дақиқ тир меандозанд!) .
  Фридрих пур аз нерӯи девона ва ҳаяҷон аст, вай омода аст, ки ҳама чизро ва ҳамаро якка нест кунад, ҳатто агар ӯ бояд бо тамоми артиши танкӣ ва ҳатто бештар аз он бо артиши ҳавоӣ мубориза барад. Аммо мо бояд баргардем, сӯзишворӣ ва лавозимоти ҷангӣ тамом мешавад, барои ин мо парвоз мекунем, панҷоҳу ҳафт ҳавопайморо зада галтонда, сию як танк ва шаш тупи худгард, илова бар он боз ду зиреҳпӯш, се "Катюша" чор Андрюша, мошинҳое, ки мехостанд ба ақиб раванд.
  Ҳелга қайд кард:
  - Дар кишлокхои мо русхо дар бораи зан суруд доранд! Ва мо на танҳо бо занон, балки мардон низ ҳастем, ки ба мо лозим аст!
  Фридрих розӣ шуд:
  -Мардони мо хубанд, вале занҳо беҳтаранд!
  Хелга маккорона гуфт:
  -Зан бо рехтани ашк, мард бо рехтан пирѓз мешавад!
  Фридрих дандонҳояшро нишон дода гуфт:
  -Модоме ки шӯхӣ мекунем, ин маънои онро дорад, ки имрӯз ҳамааш чандон бад нест!
  Дар рейси оянда шумо бояд танхо парвоз кунед... Хуб, агар ин тавр бошад, пас рӯҳафтода шудан ҷоиз нест... Дар Фоккен-Вулф бо муҳаррики бо ҳаво хунукшуда ҳаво воқеан гарм аст. Ин хеле гарм аст, муҳаррик, илова бар офтоб ва илова бар он вақти каме барои сард шудан. Худи Фридрих хатто дар хайрат монд, ки чй тавр вай то хол дар зери чунин бори вахшиёна наафтида буд. Охир, ин ибтидоӣ аст... ҳама дарунро мехӯранд...
  Танкхои советй тамоман тамом шуда буданд... Бо вучуди ин боз ба немисхо куввахои ёрирасон омаданд ва кариб хамаи самолётхои хучумкунанда ба чанг андохта шуданд... Аммо Ротмистров хам куввахои иловагй гирифтанд... Хамин танкхо аз фронти дигар.
  Аммо ҳаво хеле оромтар аст, гарчанде ки дастаҳои ҷудогонаи ҷангандаҳо ё ҳавопаймоҳои ҳамла пайдо мешаванд.
  Фридрих тактикаи пештараи худро такрор мекунад, ки вай аллакай медонад, ки ин ба вай рох намедихад. Ва немисҳо ...
  Аз нав гурух-гурухкунй низ ба амал меояд, зеро аксарияти танкхои советй аллакай нест карда шудаанд, пас мо метавонем худамон хамла кунем... Виттман андухгинона кайд кард:
  - Хашт танк аз кор баромад... Як руз хуб, вале барои чунин руз бад...
  Тупончй ислох кард:
  - Дарвоқеъ дувоздаҳ...
  Виттман суханашро бурида:
  - Чаҳор мошини нобудшуда, вақте ки русҳо аз ҷӯйбори амиқи зиддитанкӣ баромаданд, ба ҳисоб гирифта намешаванд! Он ибтидоӣ буд. Ва лавозимоти ҷангӣ бояд пурра карда шавад...
  Аммо танкхои советй боз ба пеш шитофтанд, ки самолётхои хучумкунанда махсусан ба онхо даромада гирифтанд. Аз чумла, Фридрих, ки панчох панч снаряд, аз он чилу нух танки Т-34 ва шаш тупи худгард паррондааст. Ва ба вай панчуним дакика вакт лозим шуд... Чанг хамин тавр буд... Албатта, боз хам зиёдтар мешуд... Фридрих фикр мекард, ки чаро вай дар як вакт аз ду туп тир холй мекунад? Ва як кифоя аст... Дар ҳамин ҳол...
  Хелга уро дар аэропорт пешвоз гирифт ва аз лабонаш чунон буса кард ва пичиррос зад:
  - Ин тачассуми рисарият аст - Дон Кихот!
  - Шумо чӣ гуфтед? - Фридрих худро аз даст дод.
  Духтар дархол худро ислох кард:
  -Мебахшед гурги хурдакак... Ман мехостам Ланселот бигӯям!
  Писарбачаи асирон гуш кард:
  - Пас ин гапи дигар! Охир, Дон Кихот пародияи рыцарист. Як навъ тамасхури чавхарии беакл ва ашрофи фидокор!
  Ҳелга розӣ шуд:
  - Умуман, ман инро мефаҳмам! Аммо...
  Фридрих сухани духтарро бурид:
  - Ба зудӣ дар ҳавопаймоҳо!
  Экипажи танкхо ва лётчикхои советй гуё барои дигар кардани мавчи чанги нихоят бемуваффакият кушиши охирине карда бошанд. Генерал Гота хамчун командири пуртачриба, ки аллакай тактикаи русхоро хаматарафа омухта буд, ба хучум шитоб намекард, балки хатто андаке хам шуд, то бартарии оташфишониро пурра истифода барад. Ва албатта, дар брон. Ин тактикаи муштзани қоматбаландест, ки дар пеши яки кутоҳ ақибнишинӣ мекунад, ҳамчун рақами дуюм кор мекунад, аммо ба пиншери кӯтоҳ имкон намедиҳад, ки масофаро наздик кунад ва бартарӣ ба даст орад. Хайр, Ротмистров дигар илоче надорад! Ё ҳамла кунед ё бимиред! Охирин беҳтар аст, гарчанде ки ҳардуро ба осонӣ якҷоя кардан мумкин аст!
  Хуб, Фридрих низ бояд бо авиатсия мубориза барад... Ин ҳам ҷанг аст ва душман далер аст...
  Аммо аввал писарбачаи терминатор ба понздах танки хучуми Т-34-85 тир холй кард. Ҳамин тавр эфирӣ дар як таркиш ...
  Хелга хитоб кард:
  - Шумо императори ҳаво ҳастед! Ҳамин тавр Рейхи сеюмро ҷалол додан мумкин аст!
  Фредерик ба вай ҷавоб дод:
  - Ва ӯ аллакай машҳур аст! Ва ҳоҷат ба таъриф нест!
  Хелга дод зад:
  - Ва шумо ӯро боз ҳам бештар ҷалол медиҳед!
  - Кӯшиш мекунам! - хитоб кард Фридрих.
  Ӯ дубора ба транси ултра-ҷангӣ афтод. Дар сари бача фикрхои ачоибе мегаштанд. Масалан, пас аз галабаи рейхи сеюм ахволаш чй мешавад? Албатта, сарпарастии зани император ӯро бо мақоми олӣ таъмин мекунад ва писараш вориси Империяи бузург мешавад. Дурнамои ҷолиб! Ва русхо, нихоят, тартибу интизомро ёд гирифтанд, ки хатто Сталини хунини гурчй ба онхо таълим дода наметавонист.
  Гарчанде, албатта, галаба хануз дур аст... Ё шояд чанговар онро гирифта, ба Фриц бархурда гардонад. Хамин тавр чандин даххо мошини фашистиро кушед ва хамчун кахрамон ба СССР баргардед?
  Аммо оё ин ба ӯ кӯмак мекунад, агар қаҳрамонони ҷанг, ки аз асорат гурехта буданд, парронанд ва... Сталин умуман ба касе бовар намекунад, гуфт, ки писар надорад, Яковлев! Пас, вай, Фридрих, дигар баргашта наметавонад... Хусусан баъди коре, ки карда буд... Вай дархол ба СССР гурехта метавонист, ки навакак ба у "Стука" дода шуда буд. Бачаро мебахшиданд... Хуб, шояд уро ба батальонхои ча-римавй мефиристоданд ва агар вай хам чанде аз фашистонро зада галтонда медод... Бале, имкони баргаштан дошт... Аммо хозир, дар. СССР-ро дарег намедоранд, аз хад зиёд хунхор шудааст...
  Фридрих фикр мекард, ки чаро вай ба тарафи Шӯравӣ нарафт? Хуб, вай ба Гитлер Югент ҳамроҳ шуд, вақте ки худро дар маркази Берлин дид, барои зинда мондан дигар имкон надошт; Аммо барои чй у комиссархоро кушт? Вай метавонист онро танҳо хомӯш кунад... Чаро дар вай ногаҳон ҳайвони ваҳшӣ бедор шуд... Ҳатто ҳайвони ваҳшӣ нест, зеро одатан ҳайвонот барои хӯрдан ё аз гуруснагӣ мекушанд. Одам кушторро ба масхара табдил дод, аз паланг бадтар шуд...
  Бо ӯ чӣ шуд, ки куштор шодӣ оварад ва хоҳиши баланд шудан дар Рейхи сеюм ва мансаб шудан тамоми мавҷудияти ӯро фурӯ бурд? У кй шуд, чаро хисси ватандУстй ва мехру мухаббати халкашро гум кард?
  Бо вуҷуди ин, оё ӯ дар ҳақиқат як дорад? Ана, хамон генерал Власов ё Борис Алексеевич Смысловский. Дар ин чо хам шахсияти ачибе буд, ки гуё намояндаи намунавии корпуси ашрофи Россияи подшохй ба назар мерасид. Ва ба вай лозим омад, ки ба тарафи Гитлер ва дигар фашистон гузарад. Офицери Артиши Императории Россия, капитан. Пас аз ҷанги шаҳрвандӣ ӯ дар Полша интернатсион шуда, сипас ба Олмон муҳоҷират кард. Дар артиши Олмон хидмат кард. Солхои 1928-1932 дар курсхои олии назди шуъбаи харбии (Академияи генералии) Рейхсвер тахсил кардааст. Дар солхои чанги дуйуми чахон дар ташкил намудани отрядхои ихтиёрии рус фаъолона иштирок кард. Вай бовар дошт, ки немисҳо метавонанд дар барқарорсозии Русия саҳм гузоранд: "Ғалабаи артиши Олмон бояд моро ба Маскав расонад ва тадриҷан қудратро ба дасти мо гузаронад. Немисхо, хатто баъди кисман маглуб шудани Россиян Советй хам бояд ба мукобили чахони англо-саксон муддати дароз мубориза баранд. Вакт ба фоидаи мо кор мекунад ва онхо барои мо вакт надоранд. Аҳамияти мо ҳамчун иттифоқчӣ меафзояд ва мо озодии комили амалиёти сиёсӣ хоҳем дошт".
  Сари писарбача аз он чизе, ки қаблан дар интернет хонда буд, пур шуд... Тасодуфан нигоҳаш ба саҳифаи маълумотнома нигарист - "ҳамкорони нацизм расвои миллатанд!".
  Дуруст аст, ки дар айни замон ман ҳеҷ гоҳ бо генерал А.А.Власов ҳамкорӣ накардаам, зеро ман на ақидаи ӯ ва на нақшаи амалиёти ӯро мубодила накардаам, аммо ман шахсан бо ӯ се маротиба, асосан бо дастури штаби генералии Олмон вохӯрдам.
  Фридрих ба фикраш халал расонд... Хаштод се самолёти советй зада галтонда шуд, дар танкхо аллакай снарядхои охирин гузошта шуда истодаанд ва боз баргаштан мумкин аст... Вай чй гуна харом аст... Вай чй тавр гарк шудааст. ...Фохишаи хунин! Чашмон дархол тар шуд... Катрахои оби ашк аз рухсорахои суфтаи писарбачахо равон шуданд... Чй талх, акаллан худатро тир кун!
  Баъди баргаштан дидани Хелгаи хаста, вале шодравон якбора рухашро баланд кард ва боз ба чанг шитофт... Охир, вай чанговар аст! Ин маънои онро дорад, ки ӯ барои пирӯзӣ таваллуд шудааст ва миллаташ заифтар аст, бо он дӯст нест!
  Ҳелга ногаҳон қайд кард:
  -Чаро гиря кардӣ?
  Фридрих сарашро ҷунбонд:
  -Аз хастагӣ аллакай чашмонам об мешавад! Чӣ ҷанг! Ман шаш рӯз боз чашмонамро напӯшидаам! Ва пеш аз ин ман базӯр хобидам!
  Ҳелга тасаллӣ дод:
  - Дег баста мешаваду каме хоб мекунем... Вақти каме мондааст. Каме пеш аз ғалаба!
  Парвози Фоккен-Вульфах-4, самолётхои душман намоён нестанд, аз танкхо кам мондааст. Аммо ҳатто онҳое, ки вуҷуд доранд, бояд анҷом дода шаванд.
  Хелга ба радио пичиррос мезанад:
  - Хайр, ба онҳо диҳед! Ҳамин тавр, рақами ҳаштро печонед!
  Фридрих хандида:
  -Расидани ҳашт беҳтар аз гирифтани шаш ба китфи худ аст!
  Духтарак, ки мошинро дар ғарқ зада зер кард, аккос зад:
  - Не, шуморо шашсола тасаввур кардан ғайриимкон аст. Шумо зоти подшоҳро нишон медиҳед.
  Аз армияи панчуми гвардиягй танхо шоху похо монда буд. Акнун Гота низ фармон дод, ки пеш равед, хусусан азбаски шом буд, вақт пас аз хӯроки шом хеле гузашта буд ва торикӣ наздик шудан гирифт.
  Дар майдони чанг зиёда аз як хазору сад танки вайрон ва харобшудаи советй боки монда, кариб сесад танки немисхо як андоза зарар дидааст. Аз ин шумор тақрибан шасту панҷ мошин ба ҳеҷ ваҷҳ барқарор карда нашуданд.
  Ва Фридрих, ки дӯстдухтари худро дар кат хоб карда, ҳанӯз парвоз мекард. Ин дафъа он барои пахш кардани артиллерия равона карда шуд. Марши ноумедонаи Ротмистов як кисми кушунхои армияи Майншейнро парешон кард ва онхо дар давоми руз ва бегохй бештар аз дувоздах километр пеш намерафтанд. Шаб фаро расид, вале аскарони штурман хануз кор мекарданд. Пилотҳо танҳо иваз шуданд.
  Фридрих бори дигар бо самолётхои бомбаандози шабонаи У-2 дучор омад. Мошинхо кариб ба замин наздик парвоз карданд - парвози сатхи паст. Онҳо имкон доштанд, ки бо чунин ниқоб гузаранд, аммо дар ин вазъият ғаризаи шайтонии терминатори ҷавон ба кор даромад.
  Илова бар ин, Фридрих ногаҳон аз ашкҳои худ хеле шарм кард ва ӯ ба хашм омад... Ҳатто нигоҳи писарбача дигар шуд. Ва суханони тамоман дигар, суруди дигар дар сарам чарх зад;
  Ғазаб мисли мавҷи оташ дар бадан паҳн мешавад,
  Ин масъаларо фаҳмидан ғайриимкон аст ва ҳоло ба ман чӣ шудааст!
  Акнун олами зеризаминӣ ҳама зулмотро дар ҷон ошкор кардааст,
  Ман қасрҳо мехоҳам- азизам ва биҳишт дар кулба бароям намерасад!
  
  Ва ин ҳама чӣ гуна шуд, ҳатто Худо намедонад,
  Ман як ахлоқи хиёнаткор шудам, аммо ҳоло ман мурдаам!
  Ин ваҳй аз куҷост, кӣ онро зоид,
  Ман аз коса илҳом мегирам - қувваҳои тавоно!
  
  Иблис моро ба тӯр кашид ва моро ба як ҳалқаи ваҳшӣ андохт,
  Ҳамин тавр шуд, ки ман дар шабака афтодам!
  Аммо ман торро меканам ва Худоро дар дил қабул мекунам,
  Фақат ба моҳи осмонӣ лаънат нагӯед!
  Ва ман инро аник медонам: бародарони чанговар!
  
  Оҳ, ба ман имконият деҳ Худованди муқаддас,
  Табиати ман, ту хиёнат ва зиштӣ!
  Ман гӯшт мехостам, ки танҳо ҷисмро наҷот диҳам,
  Ва ба варта афтод, ки хирад дар он ҷо хобидааст!
  
  Фашист гуфт: шумо ба мо хизмат мекунед.
  Шумо замин, пул, унвон ва эътироф хоҳед гирифт!
  Аммо агар шумо ҷони худро таслим кунед,
  Ва ин бадтарин чазои дунёст!
  
  Аммо ман нотавон ҳастам, дар мушкилӣ ҳастам,
  Ва ҷонҳои зиндаро дар худаш, номус ва виҷдонашро нобуд кард!
  Ҳамин тавр бошад, ин як далели сахт аст
  Баъд аз ҳама, ин роман нест, танҳо як ҳикоя!
  
  Ман бояд чӣ кор кунам, роҳи бозгашт;
  Ҳеҷ чиз боқӣ намондааст ва ҳоло он ҳадди аққал гардани шумо дар ҳалқа аст!
  Аммо дев гуфт, ки бесарусомониро бас кун,
  Бовар кунед, ман чунин тарсончакиро қабул намекунам!
  Фридрих ин "вокал"-ро ба охир расонд, "гушхо"-ро зер карду баъд бемадор будани худро хис кард... Ва он чи ки аллакай гул кард, яъне рузи нав, 11 июль фаро расид. Ва ӯ ҳафт рӯз ба по хеста буд...
  Баъди ба замин фуруд омадан бача базӯр тавонист ба сӯи кат давида, дарҳол аз замин афтод;
  Хоб хеле тезу тунд шуд... Фридрих хоб дид, ки студент аст ва лекция мешунавад. Гузашта аз ин, устоди бузургвор онро бо шавқу ҳавас мегӯяд, ки беихтиёр гӯш мекунӣ. Дар он чо сухан дар бораи душмани деринаи таърихии Россия - ШМА меравад. Ба назар чунин мерасад, ки Ватани у нихоят аслихаи сазовори чазо пайдо кардааст;
  -Шумо бояд донед, ки армияи Пентагон бехтарин куввахои зарбазани худро дар мубориза ба мукобили хохиши мо барои шикастани рох ба чахонхои дигар сафарбар кардааст. Ман ба куввахои мусаллахи НАТО телеграмма фиристода, дар он гуфтам, ки заминро ишгол карданй нестам, тадкикоти осоиштаеро мегузаронам, ки ба манфиати тамоми инсоният нигаронида шудааст. Онҳо ба паёми ман гӯш надоданд, ҳамаро аз рӯи миқёси арзишҳои шубҳанок ва худхоҳонаашон андоза мекунанд. Ин ахлоқи мегаломанӣ фикр мекунанд, ки онҳо метавонанд тамоми инсониятро идора кунанд. Онҳо фикр мекунанд, ки агар дар онҳо ҳаваси маникӣ ба асирӣ ва нобудӣ дошта бошанд, пас намояндагони дигар ҷаҳониён бояд ҳамон ҳаваси ҳайвонӣ дошта бошанд.
  Маърузачй сукут карда, мавчи чапакзании пурмавчро шунид. Ва Волка низ барои ӯ чапакзанӣ кард, гарчанде ки ӯ эътирофи қудратро дӯст намедошт. Хуб, бузургҷусса идома дод:
  - Ман ҳайвон ё дарранда нестам, аммо қодирам ва ният дорам, ки худамро дифоъ кунам, некии тамаддуни ман аз муборизаи ман вобаста аст ва агар душманонам ва душманони тамаддунам қасди ҳамла кардан дошта бошанд, пас ман ният дорам аз худ дифоъ кунам. . Ман онҳоеро, ки дар байни ман ва озодӣ истодаанд, нобуд мекунам. Онхое, ки башариятро кариб гулом кардаанд, худро миллати олй хисоб карда, на дар ихтиёри одамон, ба чазо дучор мешаванд. Ман аллакай ба як гурѓ® олигарх®о як никел додам, ба он®о намунаи шахси «обилияти  ангро нишон меди®ам, ки мисли гѓсфанди мутеъ зери табар намеравам. Хамаи мо бояд муттахид шавем, зеро ин кори умумии мост, зеро дар Замин ба наздикй чизи нафасгирй намемонад. Акнун ба нукта. Барои торумор кардани флотхои Америка ва НАТО ба мо захирахои калони энергияи номахдуд, яроки принципан нав лозим аст ва мо онхоро дорем. Барои бисёриҳо, ҳатто беҳтарини шумо, бомбаи ҳидрогенӣ дар комилият ба назар мерасад. Бисёриҳо, ҳатто беҳтарини шумо, гумон мекунанд, ки дигар роҳҳои пурқуввати ба даст овардани энергия вуҷуд надоранд, ба истиснои эҳтимоли нобудшавӣ, ки амалӣ кардани он метавонад душвор бошад. Ҳамаи шумо реаксияҳои термоядроӣ, синтези атомҳои гидроген ва пайдоиши гелийро медонед. Хуб, ва дигар унсурҳо, аз ҷумла оҳан. Омехтаи ядроӣ миллиардҳо сол боз ситораҳоро равшанӣ мебахшад. Ва ба бисьёрии шумо аз эхтимол дур нест, ки реакцияхои принципан нави синтезро ба амал баровардан мумкин аст: амалан дар табиат вучуд надоранд. Бисёре аз шумо пур аз фикрҳои стереотипӣ ҳастанд, ки агар реаксия дар табиат вуҷуд надошта бошад, пас он аслан вуҷуд дошта наметавонад. Чӣ фиреби бемаънӣ аст, илми тамаддунҳо роҳи ба даст овардани массаҳои бузурги энергияро дар миқёс ва дар реаксияҳое, ки дар табиат вуҷуд надоранд, фароҳам меорад. Шумо аллакай мавҷудияти кваркҳоро медонед: мини-заррачаҳое, ки зарраҳои элементариро ташкил медиҳанд. Ҳатто илми шумо садҳо зарраҳои элементариро кашф кардааст. Ба ѓайр аз он®о, ки илми шумо низ онро сабт кардааст, зарра®ои навъ®ои гуногун ®астанд, ки бисёре аз он®о барои шумо а иб ва ®атто зиёдатї менамояд. Шумо аз гуногунии кваркҳо дар ҳайрат мемонед, ки онро бо роҳи маъмулии мантиқӣ шарҳ додан душвор аст. Чанде пеш олимони шумо заррачаҳоеро кашф карданд, ки преонҳо ном доранд, зарраҳоеро, ки кваркҳоро ташкил медиҳанд, кашф карданд ва шумо натавонистед ба онҳо расида, дуруст омӯзед. Хуб, шумо то ҳол натавонистед ҳатто кваркҳоро аз ядро бигиред. Хуб, тавассути синтез ё тақсимшавии онҳо чӣ гуна энергия ба даст овардан мумкин аст: ҳатто дар муқоиса бо реаксияи термоядроӣ беандоза аст. Ҳатто бо сатҳи муосир, хеле пасти илми заминӣ, ҳисобҳои назариявӣ мавҷуданд, ки нишон медиҳанд, ки зарра чӣ қадаре ки хурдтар бошад, ҳамон қадар энергияи он зиёдтар мешавад. Ин аз он гувохй медихад, ки агар кас ин гуна энергияро азхуд карда тавонист, онгох метавонист манбаи кариб номахдуди ресурсхои энергетикиро ба даст оварад. Аммо ягон олими заминй на танхо реаксияи омезиши микрозаррахоро аз нав ба вучуд оварда натавонист, балки хатто аз ядро кварки озодро низ барорад.
  Ҳатто ба даст овардани кварки ройгон ва бебанд ҳанӯз имконнопазир аст. Сабаб чист, ки реаксияхое, ки бо шикастан ё омезиши заррачахои хеле сабук дар табиат на танхо такрор мешаванд, балки хатто ба кайд гирифта мешаванд, хануз имконнопазиранд. Сабаб дар хамин аст: махз аз хамин сабаб реакцияи термоядрой чунон душвор аст, ки онро ба таври образнок хатто кахрамони дастони хеле кутох меноманд. Барои ба вучуд овардани реакцияи термоядрой энергияи бомбаи атомй лозим аст, ба шумо моддахои тарканда лозим аст; Барои ба амал омадани реаксияи синтези кварк, реаксияи таркиши заряди термоядрой кифоя нест, кувваи он барои реаксия кифоя нест, бинобар ин дар табиат кваркхои сахтвазнин пайдо намешаванд; Қадами мобайнӣ вуҷуд надорад, қадаме, ки реаксияҳоро дар синтези атомӣ ҷудо ва тасниф мекунад. Дар синтези термоядрой кадамхои паи хам ба амал меоянд, ки онхо аз чихати энергияи баровардашуда зиёд мешаванд. Реаксияе, ки назар ба таркиши термоядрой хеле зиёдтар энергия мебарорад ва нихоят кам дида мешавад: реаксияи аннигиляция. Он аз тамоси материя ва антиматерия бармеояд. Он дар табиат кам аст, бениҳоят кам аст, зеро дар ҷаҳони воқеӣ қариб антиматерия вуҷуд надорад. Реаксияи аннигилятсионӣ дар табиат кам аст; дар байни реаксияи синтези элементҳо ва реаксияи термоядроӣ марҳилаи мобайнӣ вуҷуд надорад. Мохияти масъала дар он аст, ки худи антиматерия аз материяи оддй сохта нашудааст. Дар дохили системаи намоёни мо, мо онро мушоҳида карда наметавонем. Аммо агар шумо дар фазо ҳаракат мекардед ва худро дар ҳамбастагии коинот, дар сарҳади ҷаҳон ва зиддиҷаҳон меёфтаед, он гоҳ медидед, ки раванди нестшавӣ чӣ гуна дар миқёси васеъ идома дорад. Мазмуни масъала ба даст овардани миқдори кофии антиматерия, яъне материяе буд, ки дар олами воқеӣ вуҷуд дошта наметавонад. Он доимо бо материяи воқеии муқаррарӣ тамос мегирад, он бояд нобуд ё таркад, ҳамон тавре ки ду унсури кимиёвии алоҳида бехатар ҳангоми тамос метарканд. Протонҳо, нейтронҳо, электронҳо дар тамос бо позитронҳо, антинейтронҳо, антиэлектронҳо ба фотонҳо ва зарраҳои дигар табдил меёбанд, ки ба самтҳои гуногун шитоб мекунанд. Суръати васеъшавии онҳо бузург аст ва аз суръати рӯшноӣ зиёдтар аст. Бале, дар вакти нобудшавии мичёси калон заррачахо аз суръати рушнои боло рафта, аз хамдигар дур мешаванд. Анти материяро бо роҳи оддӣ тавассути суръатбахшии зарраҳо дар суръатбахшҳо ба даст овардан душвор аст. Натичаи бо ин рох ба даст овардашуда харочотро хеч гох сафед намекунад. Ва аммо, ба таври таҷрибавӣ, роҳи самараноки тавлиди антиматтер дар миқёси васеъ пайдо шуд. Мохияти он аз он иборат аст, ки эхтимолияти ба даст овардани зиддиматерия мисли материя такрибан як хел аст, яъне фарки байни зидди модда ва моддаи мукаррарй калон нест ва барои тагйир додани кутбнокии материя энергияи зиёд лозим нест. Инро бо истифода аз радиатсияи на он қадар қавӣ аз майдони махсус ва мавҷи дорои хусусияти махсус анҷом додан мумкин аст. Ба гайр аз кваркхо, преонхо, креонхо, резонхо, форконхо, рюмонхо, хородонхо, ромонхо ва гайра мавчуданд. Радиация дар сатхи махсуси телепатики сохтори материяро дар сатхи креон-резона тагйир медихад, танхо каме тагйир меёбад, сохтори онро тагйир медихад. ҷойгиршавии микрозаррачаҳо. Кашфи мавчхои махсус илм ва чамъиятро дигаргун сохт. Аммо радиацияи кй, кадом сатх метавонад намуди материяро тагьир дода, онро ба дарачаи сифатан нав гузаронад, хусусиятхои моддаро тагьир дихад. Дар вакти омухтани кобилиятхои одам, кобилиятхои фавкулоддаи вай навъи нави шуоъ кашф карда шуд. Мо, гитлерчиён, пеш аз миллату халкхои дигар кобилиятхои иловагиро азхуд кардем. Радиатсияи нави телепатикӣ ба воситаи сурб ва ҳатто зичтари суперматериалҳо ворид шуд, ки худ як системаи дигар ва доираи гуногуни радиатсияро нишон медод. Ҳатто бо сатҳи илму тамаддуни шумо радиатсия вуҷуд дорад ва офарида шудааст, ки аз суръати рӯшноӣ зиёдтар аст. Аз шуоъҳои радиоактивӣ шуоҳои Альфа, Бета, Гамма ва Бета назар ба суръати рӯшноӣ андаке тезтар ҳаракат мекунанд ва бо радиатсияи Гамма-AS суръати рӯшноӣ қариб якуним баробар зиёд аст. Дар сайёраи Замин радиациям мавчхои Клекон ва Даре аллакай ба таври тачрибавй кашф карда шудааст, ки он аз суръати рушной ду баробар зиёд аст. Дуруст аст, ки ҳоло онҳо дар микродозаҳо тавлид мешаванд, ҳатто дар бораи дурнамо. Ман бештар мегуям, ки дар байни суръати радиация ва кобилияти ба материя даромадани он алокаи бевосита мавчуд аст. Чӣ қадаре ки дарозии мавҷ кӯтоҳ бошад, қудрати воридшавӣ ҳамон қадар баландтар бошад, суръати радиатсионӣ ҳамон қадар баландтар мешавад. Шуоъҳои гамма танҳо як сантиметр аз сурб мегузарад ва нисфи кам мешавад. Барои радиатсияҳои Клекон ва Даре қудрати воридшавӣ боз ҳам баландтар аст. Радиатсияҳои фаромарзӣ, хоҳ аура, телепортатсия, телекинез, телепатия, киберкинез, тормокинез, плазмакинез, суръати баландтарин ва диапазони ҳамаро фарогиранда доранд. Яъне маҳз дар болои сохтори ба ном рӯҳонӣ калиди идоракунии ҷаҳониён, азхуд кардани шаклҳои бесобиқаи энергия аст. Шаклҳои навтарини энергия ба шаклҳои навтарини андозагирӣ, андозагирии ҷаҳони микро, ки қодиранд дар олами макроҷаҳон ворид шаванд ва амалӣ шаванд, ченакҳоро байни зарраҳои микрофундаменталӣ ба ҷаҳони воқеӣ интиқол медиҳанд, ба истилоҳ чархиши кайҳон роҳ мекушояд. . Навъи нави энергия силоҳи нав медиҳад, нурҳои Zet-56-ро мебарорад ва армадаи таҷовузкорро ба хок пора мекунад. Акнун ман метавонистам мохияти энергияи навро муфассалтар шарх дихам ва чй тавр ба вучуд омадани он, инчунин самараи муттахидшавиро муфассал тасвир намоям, вале ба мо аллакай ультиматум дода шудааст. Ин гориллахо моро тарсонданй мешаванд, аммо агар мо таслим шавем, онхо аз васвасаи шудгор кардани чазира ва бо бомбахо ва тупхои вазнин дарзмол кардани он даст кашида наметавонанд. Агар ягон амалиёти харбй набошад, пас чаро янкихо ин гуна армияро чамъ карданд, ба онхо акти тарсондан лозим аст, ки барои тамоми чахон ибрат бошад? Ҳаёти шумо низ аз ман вобаста аст. Ман ба таҷовузкор дарсе медиҳам, ки то охири умр дар ёд хоҳад дошт ва ҳар кӣ зинда монад, ба мурда ҳасад мебарад!
  Бо ин ибора хоби Фридрих халалдор шуд. Вай чашмонашро бо хашм кушод. Ҳелга дар пеши ӯ истода, як даста гулро дар дастонаш нигоҳ дошт ва дар ангуштони пойҳои бараҳнаву духтарчааш садбарг часпида, бо он пошнаи урёну гулобии писарбачаро меҳрубонона тик мекард.
  - Хуб, пас худат пошид. Вақти хӯроки нисфирӯзӣ аст!
  Фридрих аз чояш хест ва дархол шикамашро макид... Бах, як хафта кариб чизе нахурдааст. Ман танҳо шоколади пурқувватро, ки бо об маҳлул карда шудааст, менӯшидам. Писарбача ба офтоб нигаристу хайрон шуд:
  - Аҷиб аст, ман дар он ҷо тақрибан панҷ соат хобидаам, аммо хеле камтар ба назар мерасад. Ман ҳатто вақт надоштам, ки лексияи ҷолибтарин дар бораи силоҳҳои навро гӯш кунам!
  Хелга хандид.
  - Дар бораи силоҳҳои нав? Бале, вақте ки ҷанговарони бузург меҷанганд, технологияи қадимтарин ба онҳо имкон медиҳад, ки ҳамаро мағлуб кунанд. Аммо аввал, шӯрбои моҳӣ бихӯред. Якчанд духтарон, мухлисони шумо, махсусан барои шумо омода карда буданд. Бихӯред ва қуввати нав пайдо мешавад.
  Фридрих бо хушҳолӣ ба хӯрдани шӯрбои моҳӣ шурӯъ кард, ки ба назари ӯ болаззаттарин таоми сайёраи Замин менамуд. Писарак дегро холӣ кард ва дар шикамаш вазнеро ҳис кард. Вале ба ин нигох накарда, у хушхолона аз чояш хест ва ба суи мошин шитофт.
  - Хуб, Хелга, боз чанг мекунем!
  Духтар бозикунон чавоб дод:
  - Ҳа, чӣ тавр!
  Ва холо аспи боэътимоди "Ме-362" хамрохи хамрохи сунъии чудонашавандаи "Фоккен-Вульф-4" бо пропеллерхои худ атмосфераро боз азоб медихад. Ва чӣ дар бораи ҷанг мисли ҷанг аст. Фредерик аз Ҳелга пурсид:
  - Ба гайр аз чанг чй машгулияти дустдоштаи шумост?
  Духтар оҳиста хандид ва ҷавоб дод:
  - Ҳатто гуфтан душвор аст! Ҳарчанд шумо медонед. Ба кандакории чуб шавку хавас доштам. Чунин нақшҳои зебо пайдо шуданд... Ва ман ҳам кӯшиш кардам, ки қиссаҳои афсонавӣ нависам. Танҳо вақте ки ман як ҷуфт навиштам, ҳама ба ман хандиданд. Ва ман чунон хиҷил шудам, ки эҷод кардани онҳоро бас кардам. Оё медонӣ, вақте ки онҳо ба ту механданд, чӣ қадар нохушоянд аст!
  Фридрих розӣ шуд:
  - Ҳа, мефаҳмам! Ҳарчанд ҳоло ман дар қуллаи шӯҳрат ҳастам! Аммо ҳамин ки ман мемирам, ман қариб ...
  Ҳелга суханашро бурида:
  - Не! Ба ман бовар кунед, онҳо фаромӯш намекунанд! Фикр мекунам, ки артиши ҳавоӣ ё яке аз шаҳрҳои шарқии забтшуда номи шумо хоҳад шуд. Ё шояд як кӯчаи Берлин!
  Фридрих хандид:
  - Ҳа, маро тасаллӣ додӣ!
  Ҳелга ба таври ҷиддӣ илова кард:
  - Шояд онҳо ҳатто фармоишро дар авиатсия бо портрети шумо тасдиқ кунанд. Аввалан, шумо чунин чеҳраи ширин доред, дуюм, натиҷаи шумо, ки аллакай беш аз бист ҳазору панҷсад ҳавопаймои душман аст, гумон аст, ки аз касе пеш ояд!
  Фредерик низ ба таври ҷиддӣ эътироз кард:
  - Не, агар чанг бо СССР ба муддати хеле дароз кашол ёбад, ё ба онхо хануз хам бо иттифокчиёни дируза мубориза бурдан лозим бошад, аз он пеш гузашта метавонанд. Пас, хама чиз имконпазир аст... Вале принципан ба хазор самолёт расидан мумкин аст! Ва ман ҳатто инро чӣ кор карда метавонам!
  Сухбат катъ гардид, эскадрильяи на чандон калони чанговарони душман ба пеш парвоз кард ва баъд ба мо лозим омад, ки чангро ба таври чиддй ба даст гирем.
  Сарфи назар аз хастагӣ ва хастагии шадиди артиши гитлерӣ, ғалаба дар Красногвардейский краутҳо ва дастаҳои бисёрқабиларо ба корнамоиҳои нав рӯҳбаланд кард.
  Фашистхо ба хучум кардан ба Москва чуръат на-карда, ба шахри Павловский Посад, ки дар шарк вокеъ аст ва ба махалхои мустахками назди он хучум карданд.
  Чанговарони советй, вагарна далерона чангида наметавонис-танд, вале то бегохй долони байни кушунхои немис чунон танг шуд, ки аллакай аз он тир холй карда шуд.
  Фридрих ва Хельга боз мачбур шуд, ки танкхоеро, ки ба хучуми чавобй гузаштан ва фосиларо махкам карданй буданд, кабул кунанд. Ва он гоҳ онҳо худро нишон доданд ва ин хеле хуб буд. Ҷавон тавонист дар танк аз панҷсадсад гузашт! Ва ин умуман дастоварди ултра-синфи аст!
  Фридрих дар ҳақиқат шодӣ ҳис мекард, ки ӯ ин қадар олӣ аст! Он беҳтарин ҷанговари ҳама давру замон маънои синфи синфҳоро дорад! Ва чӣ ҳис мекунад, ки ӯ аз ҳама болотар ва сардтар бошад! Фридрих Гург аст, яъне гург!
  Ҳаво аллакай торик шуда буд ва ҷанг ҳанӯз хомӯш нашудааст. Колоннахои немисхо хам аз шимол, ки дар он чо аскарони машхури Роммель шитоб мекарданд ва хам аз чануб, ки Майнштейн Лейн шахри Павловский Посадро ихота карда буд. Аллакай нисфи шаб танкхои "Гота" ва пеш аз хама якчанд самолёти "Фердинанд-4" ба канори ин деха зада даромаданд... Аммо онхо мачбур шуданд, ки бозистоданд. Он гоҳ Гота фармон дод, ки қисмҳои мудофиавии якравро давр зананд. Дар соати дуи пагохй дар шарки Павловский Посад кисмхои корпуси дуйуми СС ва корпуси якуми танкй, ки аз СССР низ ба пешвози якдигар баромаданд. Инак, шаби 12 октябри соли 1947 дар гирду атрофи гурухи харбии Москва як катор мухосира баста шуд!
  . БОБИ Љ 19.
  Пагохии 13 октябри соли 1947 Фридрих мисли харвакта фидокорона ва мохирона чангид. Асои парвозкунандаи вафодораш ба баландихо мешитобид ва мотор бо вучуди он ки писарбача онро на як бору ду бор мачбур карда бошад хам, бенуксон кор мекард...
  Мукобилияти кушунхои советй ба таври намоён суст шуд... Фашистон хануз ба Москва, ки ба калъаи шикастнопазир табдил ёфта буд, чуръат накарда, ба тарафи шарк харакат мекарданд. Дар Павловский Посад чанг хануз дар авч буд, фармондехони фашистй дар худуди шахр танкхоро ба таври асоснок рад карда, ба хучум румынхо, итальянхо, арабхо, хиндухо ва дигар подразделенияхои хоричиро партофтанд.
  Фридрих дар ду-се задухурди хурди хавой иштирок карда, бе душворй кариб дазор самолётро нобуд кард. Ҳадафҳои дигар замин буданд: туфангҳо, гаубицаҳо, миномётҳо, Катюшаҳо ва агар бахт бошад, танкҳо.
  Охирин, дар дигар ҷиҳатҳо, аксар вақт рӯй намедод. Чунин ба назар мерасад, ки шӯроҳо аз кор тамом мешаванд. То нисфирӯзӣ, вақте ки буғҳои октябр тоқатнопазир шуд, оромии кӯтоҳе ба амал омад ва Фредерик, ё тавре ки ӯро расман Фридрихи Бузург меномиданд, Бисмаркро ба Смоленск даъват карданд.
  Терминатори ҷавон хеле хушҳол ва хушҳол ба назар мерасид. Ҳарчанд Фридрих аз хиёнати худ хеле алам ва шарм дошт, вале умеди гирифтани мукофотҳои фашистӣ писарро шод кард.
  Ҳелгаро ҳамроҳи ӯ даъват карданд. Духтар ҳам ба ҳаяҷон омада, дандонҳои марворидаш бо табассуми дилрабои пантера дурахшиданд. Ӯ гуфт:
  - Дидед, гургбача, мо русхоро маглуб кардем!
  Дар ин ҳолат, Фредерик ба оптимизм умуман шарик набуд:
  - Холо ин фацат му-ваффакият ва муборизаи мобайнист... Чангхо ва чангхо торафт авч мегиранд. Аммо ибтидо воқеан муваффақ буд...
  Барои гирифтани мукофот бинохои комитети вилоятии ВЦСПС интихоб карда шуданд. Таваққуфгоҳи азим аз мошинҳои боҳашамат, ки асосан истеҳсоли амрикоиҳо буданд, пур буд.
  Дар хакикат генералхои лухтакмонанди Армияи Америка, Империяи Британия ва Доминиони Канада дар толори мачлис хозир буданд. Хатто яке аз князхои англис хам буд... Ва албатта худи Герман Геринг ва Адольф Гитлер... Факат хамин Фридрихро ба хайрат овард, Маргарет хамрохи у набуд. Аҷиб аст, шояд танҳо он аст, ки ин зани барҷаставу нотакрор ҳангоми ҳомиладор буданаш намехоҳад фарзанди худ ва кӯдаки аз асс гирифтаашро зери хатар гузорад... Охир, ҷанг шӯхӣ нест!
  Ё шояд вай намехоҳад бо дӯстдоштаи нави Гитлер дар назди шавҳараш муошират кунад? Дар ин ҷо, умуман, ҳама чиз имконпазир аст ва хондани он чизе, ки дар зеҳни зани мисли Афродита зебову маккорона мисли Ҳера аст, қариб ғайриимкон аст...
  Аммо, Фридрих аз ин ҳатто хурсанд аст. Дар хузури Фюрер кифоя набуд, ки бо як ишораи беихтиёр ё як сухани беандеша худ ва уро ба хавфи хиёнат ба хисси онхо фош созад. Охир, шавхарони шохдор, махсусан дар симои хокими нисфи чахон хеле хавфноканд. Ҳатто барои чунин як бачаи сахтгир мисли ӯ сарбози рақами яки Рейхи сеюм аст!
  Аксарияти онхое, ки ба маросими супурдани мукофотхо омаданд, лётчикхо буданд- Худи Геринг асс буд, мухлиси ашаддии назарияи генерал Дуа - авиация, худои чангхо, албатта, пеш аз хама куввахои харбии хавоиро таъкид кард. Аммо танкчиён низ буданд, ки дар байни онхо Виттманн машхур. Ва маросими ҷоизасупорӣ бо салибҳои рыцарӣ оғоз ёфт.
  Вақте ки Ҳелгаро даъват карданд, духтар аслан мисли асп давида, ба пошнаҳояш зарба зад. Ба вай салиби рыцарй ва нишони махсуси чанговар, танкхо такдим карда шуд... Гайр аз ин, худи фюрер Адольф ба духтарак хамчун зани бехтарине, ки дар на-тичаи чангхо дар чанг фарк карда буд, ба духтарак шамшери шахсии дорой алмосхо такдим кард. Москва.
  Виттман як салиб бо баргҳои дуб, шамшерҳо ва алмосҳо гирифт ва Салиби Ситораи Найт бо баргҳои дуби тиллоӣ, шамшерҳо ва алмосҳо ба "бача" Ҳуффман дода шуд. Асси амрикоӣ инчунин бо шортҳои муқаррарии ковбойаш ҷоиза гирифт.
  Охирин Фридрих мукофотонида шуд... Ин комилан мантиқӣ буд, зеро ӯ беҳтарини беҳтарин буд. Мукофоти олй - Ситораи бузурги салиби рыцарии Салиби охан ва баргхои дуб, шамшеру алмосхо дар зери садои тахдиди гимни фашистй супурда шуданд. Гайр аз ин чор нишони сарисинагй, барои чорсаду панчсад самолёт ва чорсаду панчсад танк супурда шуд. Ин нишонҳо ҳам тилло буданд ва панҷсад нишонаҳо ҳатто алмосҳои ночиз доштанд.
  Гитлер дасти Фридрихро дуру дароз фишурда, бо шавку хавас чизе гуфт... Писарбача бо чашмони худ салиби машхурро мехурд. Алмосҳо баргҳои дуби платина ва гулӯлаҳои шамшерро оро медоданд. Дар ёди ман чунин ракам дурахшид, ки хатто салибхои оддии рыцари бо алмос, ин гуна орденхо дар давоми тамоми чанг хамагй бисту хафт дода шуда буданд. Хуб, дар ин маврид камтар аст... Дараҷаи олии ҷоиза, Салиби Найт, ки баргҳои нуқрагиро бо баргҳои тилло иваз мекунанд, ҳанӯз таъсис дода нашудааст.
  Бо вуҷуди ин, мукофотҳо бо ин қатъ нашуданд. Гитлер эълон кард, ки ба Фридрих рутбаи майори фельдмаршали Нерӯҳои Ҳавоӣ ва Гвардияи SS дода шудааст, ки бо силоҳи шахсӣ ва мукофоти як миллиону панҷсад ҳазор марка (арзиши понздаҳ аз навтарин "Пантерҳо") мукофотонида шудааст.
  Силоҳи имзоӣ ҳамон як шамшере буд, ки ба Ҳелга дода шуда буд, ки аз пӯлоди Димишқ сохта шуда буд, ки болояш бо алмос ва зумуррадҳо зебо оро дода шуда буд.
  Фредерик ба васвасаҳо муқобилат карда натавонист ва силоҳи сазовори султонро якчанд маротиба ба замин зад. Дасташ бароҳат буд ва шамшер комилан мутавозин буд ва барои дасти писари қавӣ сабук менамуд.
  Баъд суханронии генерали амрикої Манкурт, ки ®амчун муаллифи ибораи маъмул дар таърих «арор гирифтааст: шояд кишвари ман хато кунад, аммо ин кишвари ман аст!
  Илова бар ин, ин фармондеҳ бо бераҳмии даҳшатноки худ, аз ҷумла нисбат ба асирони ҷанг машҳур гашт.
  Манкурт сахт гуфт:
  - Барбарҳои рус заминҳои зиёдеро забт карда, як казармаи азимеро ба вуҷуд оварданд, ки дар он бесарусомонии абадӣ ҳукмфармост. То ба кай режими террористии онхо шашьяки инсониятро азоб медихад? Халкхои Россия мунтазири озод шудан ва ба сарзамини худ омадани кушунхои Европаи озод ва ШМА мебошанд. Бинобар ин Америка тамоми кувваро ба кор мебарад, то ки СССР торумор карда шавад. Ҷараёни таҷҳизоти мо ва ихтиёриёни мо аз тамоми ҷаҳон афзоиш меёбад ва афзоиш хоҳад ёфт! (чапакзании пурмавч). Хамаи мамлакатхои чахон ба мукобили сирояти большевикй якдил шуданд. Худованд Худо ва лашкари осмонӣ бо мост. Барои ғалаба ба пеш!
  Аз паси у англией ба сухан баромад ва баъд аз он фюрер кисми расмии маросимро катъ намуда, саршавии тубро эълон кард. Дарҳол бисёре аз духтарон ва занон омода шуданд, ки бо қаҳрамонони машҳур ҷуфт шаванд.
  Фридрих мехост, ки Ҳелгаро шарик интихоб кунад, аммо вай ба таври ғайричашмдошт рад кард - гуфт, ки одат рақс бо шарикон ё шарикони силоҳи ҷангиро дикта намекунад. Хайр, писар хонуми дигарро интихоб кард, бахусус, ки ҳама занҳои ин ҷо зебоанд - аз афташ, қасдан ӯро интихоб кардаанд. Фридрих табассум кард ва сабук рақс кард, аммо фикрҳои писарбача дар бораи чизи дигар буд.
  Инак, у ордени баланд гирифт ва аллакай фельдмаршали калон аст... Карераи у дар пеш аст ва аз чихати шумораи самолётхои зада галтондашуда ва танкхои вайроншуда дар чахон баробар надорад! Ба назар чунин менамояд, ки хама чиз хуб аст, вале аз чй сабаб бошад, ки гурбахо ба рухи ман харошида истодаанд... Аммо агар шумо шахсиятхои машхурро гирем, масалан Роберт Артроис, шохзодаи хунар аз шохаи шохии капетиён. Охир, вай ба мукобили ватани худ Франция чангида, бисьёр азоб накашид, гарчанде дар дасташ хуни хамватанонаш буд.
  Ва садхо хазор нафар русхо дар тарафи фашистон чанг мекунанд. Ҳатто Герцог Кирилл Романов расман пуштибонии худро аз маъракаи шарқӣ ва озод кардани ватанаш аз болшевикон эълон кард. Романовхо тарафдори нацистхо ва мамлакатхои гарбй дар паси онхо мебошанд.
  Хуб, агар князхои машхур ва рейхи сеюм зидди Сталин бошанд, пас чаро Фридрих бояд азоб кашад? Гузашта аз ин, мумкин аст, ки дар СССР аҷдодони ӯ нестанд. Хайр, мантикона фикр кунем... Охир, рафти таърих аллакай ба куллй тагьир ёфтааст. Акнун дуньё харгиз дигар намешавад, бинобар ин мухорибаи Москваро одамони советй бохтанд... Ин чй маъно дорад? Ва гап дар он аст, ки аввалан, дар дунёе, ки ба таври назаррас тағйир ёфтааст, эҳтимоли вохӯрдан ва бунёд кардани оилаи волидонаш (дар омади гап, дар шаҳрҳои гуногун таваллуд шудаанд) якбора коҳиш меёбад. Аммо модар ва падар ҳатто дар соли 1947 таваллуд нашудаанд... Ин маънои онро дорад, ки эҳтимоли вохӯрии ду бобою ду биби боз ҳам камтар мешавад!
  Илова бар ин, аз нуқтаи назари маҷмӯи генҳо, ҳар як кӯдак беназир ва сирф фардӣ аст. Ин маънои онро дорад, ки агар лаҳзаи бордоршавӣ ҳадди аққал як соат, ҳатто даҳ дақиқа дигар шавад, пас он дигар ӯ нахоҳад буд... На Фридрих бо шахсият ва маҷмӯи генҳои беназир, балки комилан дигар, шояд ҳатто аз зоҳир ба ҳам монанд нест. писар.
  Яъне дахолати шахсе, ки худро дар гузашта мебинад, аз руи мантики чизхо бояд боиси аз байн рафтани вайронкори конунхои вайроннашавандаи замон гардад... Яъне Фридрих, ки дустдоштаи Гитлер шуда, бояд. танҳо нопадид шуданд! Ва ӯ ва бародараш ва шояд падару модараш ва дигарон.
  Аммо азбаски аси ҷавон мисли ҳеҷ каси дигар дар ин сайёраи бадбахт зинда, қавӣ ва солим аст, пас шояд ин гузашта дунёи ӯ нест! Шояд ин ҳатто коиноти ӯ нест, як навъ олами мувозӣ ва ҳатто бо таъхири вақт. Яъне вай, Фридрих, на гузаштагони худро, на ҳамватанони худ, балки афроди бегонаро, ки танҳо ба гузаштаи абстрактии писарбачаи терминатор шабоҳати умумӣ доранд, мекушанд.
  Ин маънои онро дорад, ки вай, дар асл, хиёнаткор нест - танҳо шахсе аст, ба монанди онҳое, ки аз силсилаҳои гуногуни фантастикӣ, ки дар гузашта дониши ҳозираро истифода мебаранд ва инчунин бо қудрати бебаҳо қудрати бебаҳо дода шудааст. Хуб, агар ӯ дорои қудратҳои абарқудрат бошад, пас истифодаи онҳо гуноҳ аст! Хуб, азбаски тақдир, дасти рости осмон ӯро аввал ба Югенти Гитлер, баъд ба Рейхи сеюм фиристод, вай бояд тамоми кӯшишро ба харҷ диҳад, то касб кунад. Дар чордаҳсолагӣ, писарбачаги фельдмаршали асосӣ будан хуб аст, аммо дар бистсолагӣ генерали комилҳуқуқ ё ҳатто фельдмаршал будан беҳтар аст. Ва кӣ медонад, шояд Рейхи сеюм дар ниҳоят Амрикоро ҳазм кунад ва баъд писараш аввалин Диктатори Ҷаҳонӣ шавад!
  Баъд ногаҳон нафаре пайдо шуд, ки ҷавоне, ки интизораш буд, интизораш набуд: Евгения Порше... Қадбаланд, зебо, қавӣ, ҳатто то андозае рустабор ва ба таври ҳайратовар ғайриаристократӣ барои духтари яке аз калонтарин магнатҳои Рейхи сеюм.
  Ростӣ, бар хилофи вохӯрии қаблӣ, духтаракҳои хеле гаронбаҳо, бо алмосҳо, вале дар айни замон шаффоф ва ҷаззобияти пойҳои зебои худро, ҳарчанд хурд набошанд, пинҳон намекард.
  Аз сабаби пошнаҳои баланд, духтари аллакай қоматбаланд тақрибан ба як бузургҷусса менамуд. Худи Фридрих, навраси оддӣ ва ҳатто аз рӯи синну солаш хурдтар буд, аз ӯ кӯтоҳтар буд, тақрибан бисту се, бисту панҷ сантиметр ва бо назардошти пошнааш, ҳатто бештар...
  Фридрих ҳатто хиҷолат мекашид, чӣ мешавад, агар ӯ ҳеҷ гоҳ аз ин духтари шашкало калонтар нашавад (падараш Порше, ки ба ӯ монанд буд, бузургҷусса нест, ҳарчанд маълум нест, ки ӯ чӣ гуна модар буд ва ба зери доманаш кӣ баромад! ), баландтар мебуд, ҳамеша аз ӯ боло мебарояд. Бале, беҳтар аст, ки вай мисли дафъаи гузашта пойлуч роҳ мерафт...
  Евгения бошад, ба эйси чавон бо хаячон нигарист ва дастонашро дароз карда, аз лабонаш бусид:
  -Ту рыцари ман ҳастӣ! Нур заминӣ нест!
  Фридрих ошуфта шуд:
  - Ҳа ман....
  Евгения суханашро бурид:
  - Сухан лозим нест! Шумо сазовори таъриф ҳастед. Ва на танхо хамчун лётчик... - Духтари магнат муйашро чунбонд. - Фикр кунед, шумо ҳамчун муҳандис ва конструктор тӯҳфаи афсонавӣ доред. Чунин идеяҳоро пешниҳод кунед ... Гений! Дар боло Леонардо Давинчи аст.
  Фридрих шӯхӣ кард:
  - Бале, ҳа! Ман розӣ ҳастам, ки ин ҳунарманд дар ягон ҷанг пирӯз нашудааст. Ҳарчанд шоҳасарҳои ӯ тамоми ҷаҳонро забт карда буданд!
  Онҳо ба рақс шурӯъ карданд. Евгения ҳам ҳамон қадар зебо, конькибоз буд, аммо вай барои Волка хеле калон менамуд... Ва атраш бӯи масткунанда буд... Ба гардани синаи боҳашамати вай нигариста, ӯ хоҳишеро ҳис кард, ки барои шахси аз ҷиҳати ҷисмонӣ қавӣ ва хеле табиӣ буд. навраси инкишофёфта. Гузашта аз ин, Ҳелга худсарона вонамуд кард, ки ҳеҷ чизро пайхас намекунад. Аммо ба насли навраси немисҳо таълим медоданд, ки барои зан эҳсос кардани рашк, ҳатто намоиш додан ношоиста аст ва мард, агар қаҳрамони ҷанг бошад, ҳатто вазифадор аст, ки фиреб диҳад. Чӣ гуна зотро беҳтар кардан лозим аст! Чунон ки Гитлер гуфтааст: зани шавҳардор аз марди дигар фарзанд таваллуд кардан гуноҳ нест, ба шарте ки вай аз шавҳараш беҳтар хислатҳои ҷисмӣ дошта бошад. Аммо Евгения хеле ҷиддӣ аз писар пурсид:
  - Шумо дар кучо хондед, ки принципхои идора кардани танку тупхои худгард, ихтироъ кардани чунин ноу-хауро ин кадар хуб медонед?
  Фридрих наметавонист ва намехост, ки ҳақиқатро бигӯяд ва ба духтари ношинос, ҳатто агар падараш магнат, яке аз даҳ сарватмандтарин одамони Рейхи сеюм ва дӯстдоштаи Гитлер ва Геринг бошад. Ӯ бепарво ҷавоб дод:
  - Дар ин чо хавасхои аз овони бачагй нацш ме-бозанд... Адабиёти гуногуни илмй, майли ихтироъкорй! Барои эҷод кардани чизи муфид ба шумо лозим нест, ки сари мизи худ нишинед ...
  Евгения сар ҷунбонд:
  - Бале, ман хам варзишро дуст медорам ва дар баробари ин гранити илмро месзанам, хатто хоиданам... Бо вучуди ин, хонуми Пистон ба каламуши идора монанд аст?
  Фридрих дандонҳои гургашро нишон дода, тасдиқ кард:
  - Бале, шумо ба каламуш монанд нестед, на танҳо каламуш! Эҳтимол, ҳатто шуморо метавон муқоиса кард...
  Евгения огоҳ кард:
  - Фақат онро бо гов муқоиса накунед! Ин як ишораи хеле бад аст!
  Фредерик ба таври фалсафӣ қайд кард:
  - Њар кї чизеро, ки номатлуб аст, та®«ир кунад, мартабаи бузро мегирад! Пас... Бозори мо аблах аст.
  - Бозор харгуна аст? - тахмин кард Евгения. - Умуман, суханронии олмонӣ дуруст ба назар мерасад, аммо чӣ хел... Аз ҳад зиёд дуруст, аксентҳои дақиқ гузошташуда, калимаҳои равшан, шиддат дар нутқ... Ва аксент нест, аммо дар ин дурустӣ як чизи нотакроре эҳсос мекунед.. .
  Фридрих изҳори нигаронӣ накардааст:
  - Пас, ин чй? Шояд шумо гумон доред, ки ман чосуси советй мебошам ва русхо дар баробари самолётхои америкой ва ним хазор самолёти бешумори худро курбон карда, маро ба куллаи рейхи сеюм дохил карда-анд?
  Евгения сар ҷунбонд:
  - Не, ман чунин фикр намекунам! Ин ҳатто барои русҳо хеле зиёд буд. Хол он ки як маколи машхур мавчуд аст: бо акли худ Россияро фахмидан мумкин нест. Аммо ба назарам дигар хел менамояд, шояд шумо хастед, чй тавр гуфта метавонам... Махсули инженерияи генетикии СС. Як намуди одами оянда? Ман асарҳои илмиро оид ба генетика хондаам ва ман медонам, ки табиати инсонро тавассути дахолати сунъӣ тағир додан, беҳтар кардан ё бадтар кардан мумкин аст. Ва хислатҳои ғайриинсонии шумо ҳамчун ҷанговар... Ин чунин аст...
  Фридрих ба ҷои ҷавоб додан ба дӯстдухтари қоматбаланди худ сарашро хам карда, аз лабони пурталотумаш бо ҳавас бусид. Сипас гуфт:
  -Аз сари зебои худ хавотир нашав. Агар метарсид, ки аз ман фарзандони иллатнок мегири, бовар кун, ин тавр нест! Аслан, шояд мавзӯи сӯҳбатро дигар кунем.
  Евгения розӣ шуд:
  -Бале, иваз кардан беҳтар аст! Биёед, дар бораи танкхо сухан ронем... Аз чумла, штаби асосии оперативй, ки ба он Гудериан сардорй мекунад, супориши конкурс дод: ду навъи танк... Ба монанди "Пантераи империалй" тупхои 88 миллиметрии Эль 100 ё кутохтар, вале зирех. - зиреҳи сӯрохӣ ва нишебии пеши на камтар аз 250 мм ва як "Паланги шоҳона" бо тупи калибри 105 мм Эл100, бо зиреҳи пеши на камтар аз 300... Гузашта аз ин, вазни танки аввал аз панҷоҳ зиёд нест. тонна ва дуюм 65-ро ташкил дод.
  Фридрих, мисли шер дар пеши гофер нафратона хурӯшид:
  -Оё чунин чизе воқеӣ нест? Хусусан бо назардошти он, ки он барои шумо бо маводи камёфт осонтар шудааст ва бомбаандозҳои иттифоқчиён заминҳои Рейхи сеюмро хароб намекунанд!
  Евгения бо оҳе ҷавоб дод:
  - Аслан, ин имконпазир аст, аммо мо вақт надоштем, дурусттараш, мо барои дар вақти зарурӣ прототипи металлӣ сохтан вақт надорем. Шумо ба мо як навъ ноу-хауи олиҷаноби худро хеле дер додед. Ва Гитлер мехоҳад, ки танкҳои навтарин имсол ба артиши Рейхи сеюм ворид шаванд.
  Аси ҷавон ҳайрон шуд:
  - Чаро барои сохтани прототип ин кадар вакт лозим аст?
  Духтар сар ҷунбонд:
  - Хеле каме, хусусан агар модели куллан нав бошад... Ин мисли мақоли маъмулист: агар мошин ронӣ, дар дара мемонӣ!
  Фридрих фикр мекард: албатта, дар ин чо проблемахо хастанд... Масалан, конструкторони советй бо офаридани танки ИС-10 ин кадар солхо мубориза бурданд, ё дар давоми ду соли тамом бо самолёти "Т-54" кор карда баромаданд. Гузашта аз ин, ин танк пас аз ҷанг тарҳрезӣ шуда, дар набардҳои Ҷанги Дуюми Ҷаҳонӣ таҷриба дорад. Илова бар ин, он модели комилан нав набуд, балки танҳо таҳаввулоти минбаъдаи T-34 буд. Масалан, T-44 комилан муваффақ набуд ва амалан дар ҷанг истифода нашудааст ... Пас шумо набояд ягон мӯъҷизаи махсусро интизор шавед.
  Танки паланг, бо дарназардошти таҷриба надоштани олмониҳо дар сохтани ин навъи мошинҳо (агар шумо шассиро ҳисоб накунед, масалан, аллакай дар давраи Ҷанги Якуми Ҷаҳонӣ як "Колоссал"-и 150-тонна мавҷуд буд).
  Фридрих қайд кард:
  - Лозим аст, ки дар асоси "Пантера"-5, ё AG аллакай сохташуда тарҳрезӣ карда шавад. Шасси он имкон медиҳад, ки на танҳо як тупи 88 мм, балки ҳатто як тупи 128 мм ё гаубицаи 150 мм...
  Евгения хандид:
  - Аммо мо маҳз ҳамин тавр мекунем! Бо вуҷуди ин, Porsche аллакай дорои "Royal Tiger" -и худро дорад, ҳарчанд бо таппончаҳои калибри 88 мм. Аммо шояд ин ҳамчун модели фосилавӣ кор кунад. Талаботи ибтидоӣ барои зиреҳи 250 миллиметр дар он иҷро карда шуд, гарчанде ки вазни хеле калон аст - 63 тонна. Аммо манора бо кунҷи хеле калони тамоюли оқилонаи зиреҳ, шево ва соддашуда... Шояд дар рақобати мобайнӣ ғолиб омадан мумкин бошад, аммо дар оянда мушкилот пеш меоянд. Аммо мувофиқи Ноу-Хауи шумо, мумкин аст, ки як танке сохта шавад, ки аз ҳама тарафҳо гузаранда набошад ва ҳама гуна мудофиаро вайрон кунад. Дар ниҳоят, барои як мошини пешрафта, муҳофизати хуби паҳлӯ хеле муҳим аст, ки мутаассифона, Пантера муддати тӯлонӣ бо он фахр карда наметавонист.
  Фридрих қайд кард:
  - Шояд мо холо ба мавзуи танкхо дахл накунем... Дурусттараш, биёед мухокимаи онро ба охир расонем. Мо мисли профессорҳои кӯҳна ё бачаҳо ва духтарони ҷавон ҳастем.
  Евгения розӣ шуд:
  -Дуруст мегӯед, чун ҳамеша, биёед дар бораи чизи дунявӣ сӯҳбат кунем. Масалан, дар бораи хонаи подшоҳии Бритониё.
  Фридрих гиря кард:
  - Чй мавзуъ! Бигзор вақт биёяд, аз Винсорҳо чизе намемонад. Ё гумон мекунед, ки Москваро ишгол карда, танкхои мо Лондонро, ки аллакай забт карда шуда буд, хока зада наметавонанд?
  Евгения дандонҳояшро дурахшид:
  - Хуб, албатта метавонанд!
  Пас аз тӯб зиёфати олиҷаноб бо таомҳои боҳашамат, вале бидуни нӯшокиҳои спиртии қавӣ барпо шуд. Ҳеҷ чиз аз шаш дараҷа қавӣ нест. Хуб, пас Фридрих ва Евгения, мувофиқи як бача ва духтар, ба як ҳуҷраи алоҳида рафтанд.
  Гарчанде ки ба таври умум эътироф карда мешавад, ки малламуйҳои баланд бо табъашон фарқ намекунанд, Евгения дар давоми якчанд соат баръакси хеле боварибахш исбот кард. Хуб, Фридрих, албатта, чеҳраи худро гум накард. Ҳамин тавр онҳо сахт ба оғӯш гирифта хоб рафтанд.
  Писарак хоб дид, ки вай ниндзяи ҷопонӣ аст, ки аз подшоҳи Русия Николайи II барои куштани Микадо, яъне император фармон гирифтааст.
  Фридрих орзу мекард, ки чӣ тавр ӯ ба деворҳои ноҳамвор баромада, бо ангуштон ва ангуштони худ ба кӯчактарин тарқиш ё холигоҳ часпидааст. Писарбача вориди қаср шуд, ки дар он ҷо ҷанги шадид оғоз шуд...
  Ниндзяя чавон чун харвакта душманонашро мебурид, корд мезад, сари душманонашро мебурд... Хоб хеле бетартиб, хуни зиёд, реза ва кам маъно дошт. Илова бар ин, духтарони пои урён, шамшерҳояшон дар ҳар ҷо ҷаҳанд... Хулоса...
  Ба ман муяссар шуд, ки бештар аз се-чор соат хоб кунам... Фридрихро хабарчй бедор карда гуфт:
  - Ҷанг дар авҷ аст! Дигар одамони ивазнашаванда нест, ба чуз шумо барин одамон, Фридрих Бисмарк.
  Писарбача аз ҷояш ҷаст ва ҳатто хайрухуш нагуфта, ба наздиктарин хати парвоз шитофт.
  Ва чунон ки маълум шуд, уро бехуда даъват накардаанд... Генерали армия Рокоссовский аз Сталин фармон гирифт, ки мунтазири тамаркузи пурраи куввахо ба гурухи армияи Роммель зарбаи халокатовар занад. Дар ин маврид хисобу китоб аз он иборат буд, ки немисхо барои ба хучум ба Воронеж сафарбар кардани кушунхои худ хануз вакт надоштанд. Аз ин рӯ, имкон пайдо шуд, ки дар канори васеъи аскарони немис, ки аз набардҳои қаблӣ хаста шуда буданд, зарбаи паст заданд.
  Фридрих мачбур шуд, ки ба "Фоккен-Вульф" савор шавад, на модификацияи хучум, балки модели мукаррарй бо чор тупи бист-миллиметрй ва ду пулемёт. Ҳамин тавр, ба сабаби шитобкории аз ҳад зиёд, писарбача худро бе силоҳе ёфт, ки дар мубориза бо танкҳо самараноктар буд. Ростй, дар фюзеляж хануз дах бомба дошт...
  Дар осмон хам хаво гарм буд, самолётхои хучуми советй ва самолётхои киркунандаи "Яки-9" пайдо шуданд. Мошинҳои охирин, аммо аз сабаби муҳофизати заиф ва зинда мондани худ, инчунин дар масофаи дур то таппончаҳои калибри 20 мм осебпазир буданд. Фридрих аввал чанговаронро ба шох зад, ки албатта, аз Илас сусттар пеш гузашт. Чор тупи самолёт, ин кувват... Ду дазор кутосдои аввал датто бе маккорона ба дум наздик шуда, пароканда шуданд.
  Фридрих на чарх мезад, на маневр мекард, вай факат тупхои пневматикиро каме ба чои дигар гу-заронда, корпуси машинаи азими худро ларзиш медод.
  Бисту пан , бисту шаш, бисту ®афт... Бесабаб, дар болои Кутос®ои далер, ки дар баробари талафот хомуш нашуда, ®атто саъй карданї мешаванд... Фридрих ®атто то андозае дар ®айрат монд. чаро дар адабиёти харбии советй ин машинаи пуршарафи Фоккен ин кадар паст карда шудааст-Вульф. Бале, он гардиши пурраро дар 22 сония дар муқоиса бо 19 сония барои Як иҷро мекунад (ва дар версияи сабук, Як қуто ҳатто метавонад онро дар 17 сония иҷро кунад!). Аммо ба Фридрих лозим нест, ки вай суръатро суст карда, ба сӯи онҳо парвоз мекунад. Дар як сония шумо воқеан ҳафт ё ҳашт мошинро зада метавонед.
  Вақт барои Фридрих дар ҳолати транси ҷангӣ хеле оҳиста ҷараён дошт ва ӯ вақт дошт, ки фикр кунад ва лавозимоти ҷангии худро холӣ кунад. Дар асл, он ба таври умум қабул карда мешавад, ки ҳатто як ace моҳиртарин, аз ҷумла, ҳатто чунин зуҳуроти ба монанди Rudel, қодир нест, ки ба таври ҷиддӣ ба рафти ҷанг таъсир расонад. Дар таърихи воқеӣ, шаш нафари беҳтарини немисҳо як артиши тамоми ҳавоиро несту нобуд карданд, аммо фашистон дар мубориза барои бартарӣ дар атмосфера ноумед шуданд.
  Аммо дар ин маврид ба мукобили бештар аз одам дар як чо партофтани ин кадар кутосхо хавфи зиёд дорад... Дар зарфи як дакика 61 нафар чанговар зада галтонда шуд. Хамин тавр болхо меафтанд, ё шишаи зирехпуши кабинахо мешиканад. Охирин боз ҳам бадтар аст, зеро дар ин ҳолат лётчикро наҷот додан мумкин нест. Ва дар Армияи Сурх ацсхои пуртачриба аллакай кам мондаанд.
  Дар байни мошинхои зада галтонда чортоаш ба гвардиячиён тааллук дошт, ки зиёда аз панч самолётро зада галтонданд... Факат ин боз ёрй нарасонд, зеро Волка медонист, ки ба кучо ва чй тавр зарба занад... Мисли чанговаре, ки рамаро аз пулемёт тирборон карда буд. говхо. Ин маҳз рама аст, дар як таркиш, ба таври интуитивӣ, бо инстинкт, ҳаракатҳои бочкаро ба ҳадафи дилхоҳ муайян ва равона мекунад, вақте ки ягон тир аз пеш намегузарад. Гозхо ва дар ин сурат самолётхои советиро зада галтонда, дар он чое, ки кабинахои кабинахо шикаста, лётчикхо зада галтонда мешаванд, чанд муддат рост парвоз мекунанд. Аммо баъзе болҳои онҳо гум мешаванд ...
  Фридрих дар ин ҷо филмҳоро дар бораи ковбойҳои амрикоии тезпарронӣ ва филми машҳури Ди Каприо - "Зуд, вале мурда!"-ро ба ёд овард. Аммо дар он рузхо ковбойхои ШМА пулемётхои автоматй ва тупхои хавоии тезро намедонистанд. Дар акси ҳол, онҳо мефаҳмиданд, ки ин аслиҳа аз ҷиҳати қудрати харобиовар чӣ гуна даҳшатнок аст.
  Кутосхо дар ояндаи наздик ба охир расиданд ва Фридрих ба Илй кучид. Дар ин ҷо беҳтар аст, ки ба онҳо аз боло ё аз нимкураи ақиб ҳамла кунед. Гузашта аз ин, он бе кутоҳ кардани масофа низ оптималӣ мебуд.
  Роҳи дигар ин аст, ки болҳои нозуктарро парронед, шумо зиреҳро ба онҳо овезон карда наметавонед;
  ИЛ-2 лақаби камбар дорад. Пас аз он ки дар он курсии дуюм гузошта шуд, барои тирандозй, ки нимкураи акибро му-хофизат мекунад, барои навка-лон тирпарронии ин гуна машина душвортар шуд, вале баъд... Албатта, аэродинамикаи ин самолёт бадтар шуд. Ин маънои онро дорад, ки бо онҳо боз ҳам осонтар хоҳад буд ...
  Барои Илом ба самтхои гуногун парешон шудан мантиктар мебуд, вале система... Хулоса, он аз лату куби туфонхои афсонавй огоз ёфт. Аммо киштии чусту чолок "Саламандр-3" аллакай омада буд. Онҳо ҳам лой бардоштанд...
  Фридрих ҳатто фикр мекард, ки онҳо ҳангоми наздик шудан бо қутосҳо вохӯрда, аз ӯ пеш гузашта метавонанд... Ҳарчанд, кӣ медонад... Лётчикҳои люфтваффӣ ҷанговарони шуҷои рус нестанд ва одатан ба ҷанг камшумор намеоянд, аммо шояд ба ҷуз дар мавридҳо ки дар он чо ба куввахои хушкигард хавфи хеле чиддй ба вучуд оварда мешавад.
  Аммо Фридрих низ ягон мушкилие надорад... Ба нимкураи зирехпуши акибгох бо тупхо зада, болхоро пушонед - натича хамин аст. Ва чи тавр ин мошинхо баъд меафтанд, хатто дар хаво осоре мегузоранд... Мисли раххо дар пушти гуломи задашуда.
  Фридрих сию хафт силтро зада галтонда, инчунин ду "Поя"-ро ба даст гирифт. Боз сад, харчанд рекорди пештараи саду як на-шудааст. Душман факат чанд самолёт мондааст. Акнун ба онҳо лозим меояд, ки бомбаҳоро партоянд ва онҳо бармегарданд.
  Танкхои советй холо бе дастгирии авиация ва хусусан артиллерия ба хучум ме-рафтанд. Самолётхои хучумкунанда ва самолётхои бомбаандоз ба онхо хучум карданд. Хушбахтона, танкчиёни советй аз хусусиятхои рондани мошинхо истифода бурда метавонистанд. Аммо шумораи самолётхои хамаи намудхо зиёд мешуд.
  Фридрих тамоми бомбахои худро партофта, ба суи аэродром ру овард. Вале ба вай муяссар шуд, ки киштии танки машхури "Фоккен-Вульф-4"-и Рудельро бубинад.
  Эйс ҷавон ба аэродроми "хона"-и худ баргашт, ки дар он ҷо ӯро Терминатори Pegasus Me-362 интизор буд.
  Фридрих киштии "Фоккен-Вульф"-ро ба замин фуроварда, ба лётчики хамсоя фарьёд зад:
  - Ҳар касе, ки ҷуръат дорад иддао кунад, ки F -490 ҷангандаи бад аст, дурӯғ мегӯяд. Ҳавопаймоҳои бад вуҷуд надоранд, танҳо лётчикҳои бад ҳастанд.
  Навбати навбатӣ танҳо ба танкҳои ҷангӣ кам карда шуд. Дар ҳоле, ки немисҳо то ҳол муяссар нашуда буданд, ки мушти пурқудрати зиреҳпӯшро ба пешвози онҳо баранд, онҳо бо ҳавопаймоҳо ҳамла карданд.
  Экипажхои танкчиёни диловари советй аллакай аз хатти рахнашудаи фронт гузашта, ба подразделенияхои пиёдагарди иборат аз ихтиёриёни араб хучум карданд.
  Мусулмонон бар хилофи чашмдошт, далерона меҷангиданд ва дар фикри гурехтан набуданд, вале дар айни замон ниҳоят бемаънӣ амал карданд. Аз ҷумла, базукаи амрикоиро то андозае ғайриинсонӣ истифода бурданд ва гранатаҳо аз ин ҳам бештар.
  Аммо хучуми подразделенияхои советй тамом мешуд. Хусусан самолётхои хучуми фашистй бомбахои сершумори хурди дорой зарядхои шаклдорро истифода мебурданд, ки ин идея аз конструкторони советй нусхабардорй шуда буд, вале бо мохирона амалй гардондани онхо. Аммо танкчиёни советй фармони аз боло овехтани торро нагирифтанд.
  Ва Фридрих танҳо аз тӯпҳои ҳавоӣ ба бомҳо тир холӣ кард. Ин соддатарин тактика аст. Аз люки манора рахна кунед ва ғалабаи шумо. Ва агар шумо онҳоро аз як ҳавопаймои уфуқӣ пахш кунед, шумо чанд мошинро ин тавр чаппа карда метавонед ...
  Аммо суръати танк ёрӣ намедиҳад, агар ҷанганда беихтиёрона, бидуни ҳадаф, бо ҳавас зарба занад...
  Ин ба як симулятор бо танкҳо монанд аст, танҳо шумо режими худоӣ доред ва ҳар як тир дуруст аст ва шумо зуд-зуд ва аксар вақт тир мепаред ...
  Холо шумораи танкхои харобшуда аз панчох гузаштааст, ки Рудель дам мегирад... Аммо ба ман лозим омад, ки дур равам. "Гӯшҳо" дар паҳлӯ пайдо шуданд. Шаш нафари онҳо тир афтида, бигзор боқимондаҳо Саламандҳоро нобуд кунанд. Умуман, и озат додани ин коршиносон дар давоми рѓз ба  анг рафтан худкушии холис аст.
  Танкҳо муҳимтаранд ...
  Бозгашт... Парвоз бо Фоккен-Вульф 4 ва Хельга дар пахлуи у.
  Духтар аз у пурсид:
  - Хуб, Евгения ба шумо чй писанд омад?
  Фридрих бо таҳқиромез ба радио шитоб кард:
  - Чаро рашк кардед?
  Духтар хандид:
  - Албатта на! Мо озодем ва издивоҷ накардаем. Танҳо ҳайронам, ки кӣ дар бистар беҳтар аст, ман ё вай!
  Фредерик гарму чушон чавоб дод:
  - Албатта, шумо! Шумо он қадар калон нестед ва хеле чолоктар!
  Хелга хушхолона хандид.
  -Ман аз ту дигар чизе интизор набудам! Аммо, албатта, беҳтарин... Оҳ, вай як каламуши тарроҳӣ аст ва яке аз занони камшуморе, ки Салиби оҳанинро сазовор шудааст!
  Фридрих қайд кард:
  - Ман фикр мекунам, ки барги дуб барои шумо наздик аст!
  Мубориза нишон дод, ки писарбача шояд дуруст бошад. Хельга дилпурона ба танкхо зарба зад. Эҳтимол вай мехост исбот кунад, ки ҷанговар метавонад аз ҷанговар сахттар бошад. Ҳарчанд, албатта, вай бо Фридрих муқоиса карда наметавонад.
  Дере нагузашта колоннахои калони танкии машинахои Германия ва Америка пайдо шуданд. Махсусан чусту чолоку бозичахои танкхои америкоии "Чо-дугарон"-3. Ин хеле ҷиддӣ буд, махсусан, зеро мошинҳои шӯравӣ аллакай аз зарбаҳои ҳавоӣ асосан нобуд карда шуда буданд. "Пантера"-5 низ мушкилиовар баромад... Тупчаи дароз-лухтаи тезпарвози он ва зиреҳи пешинаи касногузар... Ба назар чунин мерасад, ки тобоварӣ ба экипажҳои танкҳои шӯравӣ ноком шуд. Баъзехо ба гапи командирон гуш надода, аз ин дузахи техно-троникй гурехтанй шуда, акиб гаштанд.
  Ва боз бозгашту рафтан, ҳамла ба танкҳо...
  Аллакай нисфирузй гузаштааст, торик мешавад... Хучуми чавобии Армиям Сурх бархам хурд. Ӯ ва Ҳелга барои дастгирии як гурӯҳи артиши Олмон, ки ба сӯи Рязань ҳаракат мекунанд, равона карда шуданд. Дар баробари ин онхо аскарони Ватутинро дар дег фишурданй шуданд...
  Немисхо хануз охиста-охиста ба тарафи шарк пеш рафта истодаанд. Дар ин чо ба онхо устувории кушунхои советй ва хатти мудофиавии Фронти Даштй, гарчанде ки дар наздикшавй ба Москва зич набошад хам, халал мерасонад.
  Бо вуҷуди ин, аскарони гитлерӣ барои манёвр фазои бештар пайдо карданд ва Ҳот кӯшиш кард, ки гиреҳҳои асосии мудофиаро дар чунин сутунҳо гузарад. Дар баъзе чойхо пешравии кисмхои немисхо суръат гирифт...
  Фредерик аз Ҳелга пурсид:
  -Хаста нестӣ, духтари орзуҳои ман?
  Ҷанговари малламуй ҷавоб дод:
  - Кайфияти шодмонӣ хастагиро дур мекунад, беҳтар аз қамчин задани гов! Ҳарчанд хастагӣ ба ҷои шир бо чирки хунин мебарояд!
  Фридрих розӣ шуд:
  - Дар ин ҷо шумо наметавонед бар зидди ҳақиқат баҳс кунед!
  Шабона чавон бо вучуди он ки абрхо ба осмон мерехтанду борон мерехтанд, парвозро давом медод. Мувофики доктринаи харбии немис авиация барои пахш кардани мудофиа дар хатти фронт истифода мешуд... Ва бар хилофи соли 1941, Люфтваффе ба шарофати ёрии Пиндостон бисьёр самолётхо дошт.
  Фридрих акнун ба бункерхо ва ё ба объектхои аз ин хам хурдтар хамла мебурд... Шабона чанг хомуш нашуд ва аскарони советй ба хучуми чавобй cap карданд. Бо вуҷуди он ки онҳо хурд ва хеле бесарусомон бошанд ҳам, онҳо аз шуҷоат камтар нестанд...
  Шабона, гайр аз эскадрильяи У-2, ягон нишони хавой дучор нашуд. Ва бункерхо бомбаборон карда шуданд... Сабук.
  Пагохии 15 октябри соли 1947 барои шахр ва дар як вакт узели рохи охан: Электросталь чанг cap шуд. Дар он чо хаво хеле гарм буд ва аз хама мухимаш, ба Фридрих дусти чудонашавандааш Хельга хамрох шуд.
  - Хуб, рыцари бузург, оё мо ба душманон фишор меорем?
  Фридрих хушҳолона ҷавоб дод:
  - Бехонадорон ба дУкони пиво тела медиханду мо галаба мекунем. Ва чӣ гуна мо ғалаба мекунем ...
  Худи шахри Электросталь хеле мустахкам шуда буд. Дар мудофиаи он гайр аз кисмхои армия ду дивизиям нави НКВД низ иштирок дошт. Гарчанде, ки онҳо, умуман, он гуна посбонони низомии элитаи SS набуданд, онҳо ҳам бо артиллерия ва ҳам бо танкҳои сабук мусаллаҳ буданд.
  Фашистхо бошад, дар навбати худ кушиш менамуданд, ки дегхонаи худро созанд... Калъаро давр занед, онхоро бо кулча печонед...
  Дар ин ҷо, албатта, дастгирии ҳаво нақши муҳим мебозад, хусусан агар гардан дароз карда шавад.
  Хелга, чун хоси духтар, итминон дод:
  - Ғалаба азони мо хоҳад буд! Чанаатонро ба тобистон омода кунед!
  Фридрих розӣ шуд:
  - Ва на танҳо дар тобистон! Мо танкхои вазнин ва снарядхои хавоиро истифода мебарем.
  Писар фикр мекард, ки онҳо боз дар артиши Майнштейн ҳастанд, аммо дар Ғарб машҳуртарин Роммел маъруф аст. Модоме, ки дар рафти набард чавон бештар дар лахзае амал мекард, ки дар зери рахи дузах буд, чаро аз корнамоихои пуршарафи ин фармондех ёд накунад. Гузашта аз ин, ба ёд овардани англисҳои латукӯбшуда назар ба русҳои мағлубшуда хеле гуворотар аст!
  Роммел, ки ба хатти Маррет расида буд, фахмид, ки вай дар байни ду армияи душман дар "мавкеи марказй"-и Наполеон карор дорад ва акнун метавонад, зарбаи катъй дода, яке аз онхоро маглуб кунад ва танхо баъд ба акиб баргашта, ба дуюмаш ру ба ру шавад.
  Фридрих худ ба худ хандид: Наполеон, гарчанде Лев Толстой ба ин шубҳа мекард, бешубҳа, фармондеҳи бузург ва ҳоким буд. Хусусан агар ба комьёбихо назар андозед. Танҳо ӯ онҳоро нигоҳ надошт. Гитлер дар ин бобат боз хам бадтар аст... Аммо принципан Фюрерро бо Наполеон мукоиса кардан мумкин аст!
  Фармондеҳи боистеъдод Роммел як чизи дигарро низ дарк кард: амрикоиҳо ва фаронсавӣ ба шарқи дурдаст ба маркази Тунис рафта, дараҳои Дорсали Шарқиро дар Фондук, Фаид ва Гафса нигоҳ дошта, дараҳои Дорсали Ғарбиро 60-70 мил ба ғарб фаро гирифта буданд.
  Маълум шуд, ки агар кушунхои Италия-Германия Фаид ва Гафсаро забт карда, баъд ба тарафи гарб аз Фериана ва Кассерин гузаштанд, онхо метавонанд рост ба базаи азими таъминоти Америка ва кароргохи худ дар Тебесса раванд. Дар Тебесса, аскарони Италия-Германия худро дар ғарби хати иттифоқчиён дар Тунис ва тақрибан дар худи алоқаи худ пайдо карданд. Агар баъд Роммел танкхои худро гардонд ва онхоро ба тарафи шимол ба тарафи бахр, сад мил дуртар нишон медод, немисхо метавонистанд тамоми армияи иттифокчиёнро дар Тунис бурида, ё ба Алчазоир мачбур кунанд.
  Фикри Фридрихро пайдо шудани ду Лагг, ки аз паси абрхо ба-ромадаанд, халалдор кард... Инхо тамом шуданд... Ва баъд ба суи тупхо тирпарронии хуб... Факат вай хамин тавр тир паррондан мумкин аст... Боз чор кутос. .. ва онҳо дар он ҷо ҳастанд ... Холо бошад, ба суи Катюша оташ занед... То ки порахо ба хар тараф парвоз кунанд... Боз як ракетабаранда... Хамин тавр, Хельга аз тараф кушиш мекунад. Ба ӯ нидо мекунад:
  - Қаҳрамон, биёед онро сахттар кунем!
  . БОБИ Љ 20.
  Миссияи Олег Рыбаченко ва Маргарита Коршунова дар ҷаҳони параллелӣ ҳанӯз ба охир нарасидааст.
  Немисхо ба тарафи шахри Горький пеш мерафтанд. Онҳо ӯро комилан ихота карданд. Писару духтар ин шахри калонро химоя карданд.
  Москва комилан ихота карда шуда буд, нафас мекашид. Фашистон аллакай дар баъзе чойхо ба Кремль зада даромаданд. Мавкеи пойтахти СССР кариб ноумед буд. Снарядхои гарнизони Москва ба охир мерасид. Ва бо суқути пойтахт он ҷанги дигар мешуд.
  Олег Рыбаченко ва Маргарита Коршунова барои шахри сохили Волга мубориза бурданд.
  Писару духтар чун хамеша табъи чанговаранд.
  Онҳо оташ мезананд ва месароянд:
  Пионерон таслим намешаванд
  Онҳо аз шиканҷа наметарсанд...
  Онҳо мисли уқобҳо мубориза мебаранд
  Фиристодани Краутҳо ба ҷаҳаннам!
  
  Дар байни онҳо қаҳрамонони зиёде ҳастанд,
  Бисёр бачаҳои девона ...
  Агар лозим бошад, дар форма қадам занед -
  Мошинро пур кунед!
  Хамин тавр, писарбачае, ки тахминан дувоздахсола менамуд, вале дар хакикат ветеранхои ботачриба, ки солхои зиёд дар ин чо буд, Олег Рыбаченко як зарбаи сахт дод ва фашистонро торумор кард.
  Ва баъд бо пои урён ба суи душман граната мепартояд.
  Ва ӯ краутҳоро ба ҳар тараф пароканда мекунад.
  Пас аз он писар месарояд:
  - Ман чанговари рус дар зонуи вахшиёнам,
  душманони Россияро аз руи замин хохам бурд!
  Маргарита, ин қаҳрамон-духтар, низ бо пои луч ҳадяи марговарро мепартояд. Вай бисёр фашистонро нокаут мекунад ва твиттер мекунад:
  - Барои Россиян бузург!
  Ва боз хандид.
  Писару духтар кахрамонона мубориза мебаранд. Харчанд чанг кариб талаф шуда бошад хам. Немисхо аллакай Оренбургро мухосира карда, Армияи Сурхро дар хама чо фишурданд.
  Аниктараш, Оренбург кайхо гирифта шудааст. Дар он ҷо танҳо як қалъа боқӣ мондааст. Фашистон аллакай Уфаро ихота карда буданд.
  Гузашта аз ин, аскарони онҳо аз ҷануб аллакай ба Қазон наздик мешаванд. Вазъият аз ин хам вазнинтар аст.
  Ва вазъиятро боз ҳам бадтар мекунад, ки самурайҳо аз шарқ меоянд ва дар Осиёи Марказӣ аллакай бо немисҳо муттаҳид шудаанд.
  Аммо кудаки далер курбонихо чанг мекунанд. Онхо ба галабаи худ боварй доранд. Ё ҳадди ақал онҳо бо сари баланд мурдан омодаанд. Аммо, ин марг чӣ гуна аст? Онҳо ҷовидонаанд!
  Ва онҳо солҳои зиёд кӯдак мемонанд. Ва дар ҷое дигар ҷаҳонҳо ва миссияҳо ҳастанд.
  Олег боз як тир холй мекунад. Баъд бо ангуштони бараҳнааш граната мепартояд ва месарояд:
  - Сталин абадан бо мо хохад буд!
  Маргарита ба Фрицхо нигаристу чир-чир кард:
  -Худо нигах дорад! Ин одамхӯр ба назди мо меояд!
  Ва духтарак дар газаб бо пои луч граната партофт.
  Олег Рыбаченко комилан мантики кайд кард:
  - Хамаи мо то андозае одам одамем!
  Ва писарак бо ангуштони бараҳнааш атои маргро партофт.
  Маргарита бо ин розӣ шуд:
  - То андозае, ҳа!
  Ва ӯ инчунин бо пои луч силоҳи қотилро сар дод, ки ду мошини олмонӣ ба ҳам бархӯрданд.
  Олег Рыбаченко аз кор холй кард ва фикр кард, ки вазъияти СССР, шояд, аллакай ноумед аст ва барои чанг ягон чизи махсусе надорад. Барои хамин хам одамонро бехуда мекушанд.
  Писарак бо пои луч ду граната партофт. Ба катер зада, танкхои немисхои серияи "Е" ба хам бархурданд.
  Кӯдаки Терминатор месуруд:
  -Вақти вақт фаро мерасад,
  Мо далерона мубориза мебарем!
  Муборизони бархоста дар саҳар -
  Ва далерона мубориза баред!
  Писарбача воқеан омода буд, ки ҳар як лашкарро дар тӯли якчанд дақиқа нест кунад.
  Маргарита низ туҳфаи маргро ба пои луч партофт ва хиҷир зад:
  - Барои Россиян бузург!
  Бачахо чунон чанговарони далеранд, ки касе онхоро поймол карда наметавонад. Онҳо чунин муборизони сахтгиранд.
  Писару духтар чун ҳамеша дар ҳаяҷони ваҳшӣ ҳастанд. Ва бо онхо шучоат, шаъну шучоат. Онхо мисли титанхо ба мукобили фашистон мубориза мебаранд. Ва маълум аст, ки душман аз он ҷое, ки мисли санг меистад, намегузарад. Шояд ҳатто чизи қавитар аз санг ва монолит.
  Маргарита оташ зада гуфт:
  -Мо қаҳрамони сайёра хоҳем шуд,
  Мо бузургони мактаби миёна ҳастем!
  Ва духтар боз бо пои луч ва пои чисели худ тӯҳфаи маргро оғоз мекунад. Ва вай душманро торумор кард.
  Ин духтар хеле хуб аст, шумо наметавонед бар зидди ӯ чизе истифода баред.
  Азбаски ягон усули зидди брак вуҷуд надорад. Ҳарчанд ин лом нест, балки чизи боз ҳам марговартар ва сардтар аст.
  Олег Рыбаченко тир холй карда, хитоб кард:
  - Ман писар нестам, ман писари олӣ ҳастам ва аз ҳама дар ҷаҳон баландтар хоҳам буд!
  Ва боз гуё бо пои луч як болти харобиовари тарканда мепартофт. Ва боз ду танки немис ба хам бархурд.
  Чанговари чавон хеле чанговар аст. Аммо ӯ ҳис мекунад, ки дар ин ҷо бо қамчин шикаста наметавонад. Гарчанде ки вазъиятҳои ноумед вуҷуд надоранд, ҳамон тавре ки рақибони мағлубнашаванда вуҷуд надоранд.
  Писарбача ба ёд овард, ки чӣ тавр ӯ барои интихоботи президентии Беларус матолибе пайдо кардааст:
  Бори шашум гӯш кардани сафсата ҷолиб нест,
  Ва ман намефаҳмам, ки чӣ қадар ба "падар" бовар кунам!
  Лукашенко ваъда дод, ки биҳишт месозад -
  Аммо якҷоя бо нур мо ба торикӣ меравем!
  Бале, ин чолиш ба система ва парастиши шахсият буд. Воқеан, чаро як кишвари аврупоӣ бояд диктаторро, гӯё дар асрҳои миёна таҳаммул кунад?
  Ва Сталин низ як диктатор аст ва дар ин коинот тадриҷан ҷангро барои шикаст додан оғоз мекунад...
  Фарзандони кахрамон се руз боз чанг карданд. Дар хамин вакт фашистон Казонро ихота карда, Уфаро гирифтанд.
  Чанг аллакай дар худи Кремль ба амал омад. Чор ҷодугардухтарон бо шамшер ва дискҳои борик барои партофтан бо пои луч бо фашистон меҷангиданд.
  Ба Кремль аз тирборонкунии Штурмлевхо, Штурмтигерхо, бомбаборонкунй ва тупхои азим зарари калон дид.
  Худи Сталин, албатта, хануз дар Свердловск мебошад. Вазъияти СССР бошад, кариб ноумед менамояд. Аммо Байраки Сурх дар болои пойтахти Россия хануз хам чилвагар аст, ки ин маънои онро надорад, ки хама аз даст нарафтааст!
  Одамон боварӣ доранд, ки нуқтаи гардиш дар пеш аст!
  Наташа арабро нимтаза мекунад. Вай бо пои луч дискро партофта, чир-чир мекунад:
  - Шаъну шараф ба Ватани човидона! Гитлер моро шикаста наметавонад!
  Зоя хам бо ду шамшер ба суи фашистон зарба зада, чир-чир кард:
  - Не, моро нашиканед!
  Пас аз он пои урёнаш диски кушандаро ба суи фашистон партофт.
  Ва як-ду нафар чанговарони сиёхпуст аз девори харобшудаи Кремл афтоданд.
  Баъд, Аврора тир холй кард. Вай кам-кам, вале дақиқ тир меандозад. Ва он гоҳ вай шамшерҳои худро истифода бурд. Ва аз ангуштони пояш ситораҳо ва свастикаҳои тунуки тунд парвоз мекарданд.
  Ва дар ин ҷо Светлана бо пои урёнаш диски тезро мепартояд ва Фрицро пора-пора мекунад. Сипас ӯ месарояд:
  - Коловрат, Евпатий Коловрат - мудофизи Ватан, аскари Перун!
  Коловрат! Евпатий Коловрат! Кахрамонони Рус бонги хатар мезананд!
  Дар ин чо хамаи чор нафарамон мубориза мебарем. Қариб тамоми Маскав аллакай гирифта шудааст ва таъминоти лавозимоти ҷангӣ ба охир расидааст. Хам писарон ва хам духтарони рус халок мешаванд. Вале онхо таслим намешаванд. Ҳарчанд муҳосира чӣ қадар давом кардааст?
  Духтарон дар девори Кремль чанг мекунанд. Мисли қаҳрамонҳо. Ва сарфи назар аз моҳи декабр онҳо пойлучанд ва танҳо бикини мепӯшанд. Вале онхо хунукиро хис намекунанд. Баръакс, энергияи онҳо танҳо меафзояд.
  Ва аз ангуштони пойи ман дискҳои тезу хеле ҳамвор парвоз мекунанд. ки кушунхои хоричии Вермахтро пора-пора карда истодаанд.
  Ҷанговарон мисли қаҳрамонони ҷанг меҷанганд. Ва бо ҳадди ақали либос. Чунин зебоӣ на аз танкҳои азими силсилаи E ва AG ва на дигар ихтирооти даҳшатноки фашистон шарм намекунанд.
  Ягон духтар чизе нест, ки ягон шакли фашизмро маглуб карда тавонад. Ҳатто агар он мисли ин ҷаҳон комил бошад.
  Наташа бо шамшер зада, бо пои луч диск партофт, фашистонро бурид ва месуруд:
  - Дар мамлакати советй зиндагй кардан чй кадар хуб аст,
  Ва торумор кардани Вермахт чй кадар ачоиб аст!
  Зоя осиёбро бо шамшер идора карда, гуфт:
  - Вермахт ба таври дарднок қавӣ шуд! Акнун мо аллакай Кремлро мухофизат карда истодаем!
  Ва духтарак бо ангуштони бараҳнааш ситорае партофт ва ба краутҳо зарба зад.
  Баъд вай суруд хонд:
  - Ин шикори ваҳшӣ барои душманон аст!
  Ва он гоҳ Аврора дар ҷанг аст. Чӣ духтари сурхрӯй ва сард. Дар шамоли зимистон муйхои мис-сурхаш мисли байраки чанг чилва мекунанд. Не, ин хел духтар ба касе хам намешавад.
  Ва аз партофти пои урёнаш диски тези гӯшту хунро мепарад.
  Ӯ ҷасади мухолифонро мебурад. Ва Аврора нидо мекунад:
  -Ман як духтари суперсинф ҳастам!
  Светлана дар ҷанг чӣ гуна ба назар мерасад?
  Ин терминатори малламуй танҳо як оташи шайтонӣ ва гирдбоди нобудшавӣ аст.
  Ва инчунин аз пои урёнаш ногаҳонии қотил мепарад. Ва духтарак дар мубориза бо пуррагӣ аст.
  Ҳар чор дар ҷанг ҳастанд. Ва ӯ набояд ақибнишинӣ кунад ва таслим нашавад.
  Онҳо чор ҷодугар ҳастанд - танҳо олӣ! Квартети воқеии нобуд кардани ҳама чиз ва ҳама!
  Ҷанговарон минтақаи мудофиаро нигоҳ медоранд. Аммо Кремл бузург аст ва дар ҳама ҷо муқобилат карда наметавонад. Қувваҳо хеле нобаробаранд.
  Наташа бо ғазаб гуфт:
  - Мо мекушем, на галаба!
  Ва духтарак боз бо пои луч як зарбаи қотил партофт.
  Зоя вакте ки душманашро торумор мекард, мантикона кайд кард:
  - Шумо наметавонед ҳама чизро ба даст оред ... Магар дар бозии компютерӣ!
  Ва духтараки муйхои тиллоранг боз диски маргро партофт.
  Аврора, ки рақибони худро бо шамшер мебурида, хитоб кард:
  - Галаба, боварй дорам, аз они мост! Ба номи Русияи муқаддас!
  Ва аз партофтани пойҳои урёнаш атои ҳалокат парвоз мекунад.
  Ва фашистони бурида меафтанд.
  Ва он гоҳ Светлана дар ҷанг. Фашистонро бо партовхои худ мебурад. Ва ӯ бо маҳорати шадид ё ҳатто беохир амал мекунад. Пойхои урёнаш хеле чолоканд. Ва онҳо харобии даҳшатнокро нишон медиҳанд.
  Ва он гоҳ духтар месарояд:
  - Шаъну шараф ба Ватан ва оламхои нав!
  Ва боз ногаҳонии марг аз пои урёнаш парвоз мекунад.
  Ва дар ин ҷо Наташа боз дар ҷанг аст. Ва ӯ Краутҳоро бурида, мисли комета мешитобад. Ва аз болои шушаш фарёд мезанад:
  - Шаъну шараф ба Ватани бузург!
  Ва шамшерҳои вай мисли алафдарав парвоз мекунанд.
  Ва духтарак ҳатто ба суруд сар мекунад:
  - Шаъну шараф ба Русия то абад,
  Орзуи мо амалӣ мегардад!
  Ва духтарак бо пошнаи урёнаш бумеранги тез дод. Ва ба гирду атроф печида, даҳҳо сари сиёҳу сиёҳро бурид.
  Албатта, духтаронро немисхо куштанд, балки подразделенияхои мустамликадорон ба мукобили онхо истифода бурда шуданд. Аммо ҳатто ин барои ҷанговарон онро боз ҳам сардтар мекунад.
  Онҳо дурахшон ва бозӣ мекунанд.
  Наташа душманонашро боз торумор мекунад. Ва бо пои урёнаш чунин чизеро мепартояд.
  Ва наъра мекунад:
  - Сталин ва шаъну шараф!
  Ва он гоҳ Зоя. Ҳамон тавре ки озод кардани чизи кушанда. Ва ангуштони пои урёнаш паёми маргро туф мекунанд.
  Ва ҷанговар наъра мезанад:
  - Барои Ватан барин Ватан мурдан даҳшатнок нест!
  Ва он гоҳ Аврора низ онро гирифта, ба ҷанг дохил мешавад. Ва ӯ инчунин бо пои урёнаш бумерангро сар медиҳад. Ва душманонро дубора шакл хоҳад дод.
  Пас аз он ӯ месарояд:
  - Барои Россиян Советй! Бар олам чӣ ҳукмронӣ хоҳад кард!
  Ва он гоҳ дар ҷанг Светлана. Инчунин духтаре, ки боздоштан ё суст кардан мумкин нест. Ин тавр мешавад. Ман туро аз чунин ҷанговар наҷот дода наметавонам!
  Ва бо пои урёнаш бастаҳои кушандаро мепартояд. Ва душманонашро бе раҳм мекушад.
  Ҳарчанд дертар Ярила метавонад барои онҳо дуо гӯяд. Ё шояд Перун. Подшоҳии Чернобог онҳоро пас аз марг барои гунаҳкорон интизор аст! Аммо он ҳатто ба таври худ ҷолиб аст - ҷангҳо ҳамеша идома доранд! Ва ин қадар ҷангҳо! Пас, шояд мо набояд аз сарнавишти гунаҳкорон сахт гиря кунем?
  Светлана ҳатто каме хандаовар ҳис кард: шумо ба масеҳиён ҳасад бурда наметавонед - онҳо дар абадият аз шодии зиёд маҳрум хоҳанд шуд. Ҳатто он чизе ки онҳо дар сайёраи Замин доштанд.
  Эй гунаҳкорони бадбахт! Ва бадбахттар аз ин хам одамони одил!
  Ва духтар боз бо пои бараҳнааш атои маргро мепартояд. Сипас мегӯяд:
  - Дунё азони мо мешавад! Шаъну шараф ба Россия!
  Наташа бо шамшерҳои худ шабпаракҳои сегона сохт ва чир-чир кард:
  - Бигзор шухрати абадй бод Россиян бузург!
  Ва пойҳои урёни вай чизи кушанда ва беназир мепартояд. Пас аз он пошнаи урёни духтар ба пешонии марди сиёҳпӯст бархӯрда, бо панҷ араби дигар аз девор афтид.
  Баъд дар ҷанг Зоя аст. Ҳеҷ чиз ӯро боздошта наметавонад. Вай ба мукобили лашкари Гитлер мубориза мебарад. Ва осиёби сегона кор мекунад. Сарбозон аз афтодани вай бурида шуданд.
  Пас аз он духтар мегӯяд:
  - Руси абадӣ бо Сварог хоҳад буд!
  Ва ба шариконаш чашмак мезанад.
  Оянда дар ҷанг Аврора аст. Вай мисли пантера шитофт. Вай ҳамаро бурида. Ва бо пойҳои луч вай атои маргро оғоз кард. Вай бисьёр фашистонро бурида, месуруд:
  - Барои шакли олии Ватан!
  Ва он гоҳ Светлана ба ҷанг дохил шуд. Чӣ тавр вай душманони худро буридааст. Ва ӯ хеле далерона амал мекунад.
  Пас аз он атои марг аз пои урёнаш парвоз мекунад. Ва ӯ фашистонро мисли риштаи сартарош бодиққат мебурад.
  Ва духтар гиря мекунад:
  - Синну соли ман ва ҳақиқати ман! Шаъну шараф ба Россиян бузург!
  Оре, ин чор хакикатан кахрамонона мубориза мебарад. Аммо чор зебои пойлуч ва қариб урён дар Ҷанги Дуюми Ҷаҳонӣ ғолиб омада наметавонанд. Ва ҳамин тавр Маскав афтод.
  Духтарон хам шамшер ва хам чомаи ноаёнро ба кор бурда, аз пойтахти забтшуда баромаданд.
  Онҳо умуман қодиранд ба бисёр корҳо. Духтарони рутбаи олӣ, онҳоро баландтару зеботар намеёбед.
  Ва Олег Рыбаченко ва Маргарита Коршунова шахри забтшудаи Горькийро тарк карданд.
  Фашистхо, афсус, кариб дар хама чо муваффакият ба даст оварданд.
  Писару духтар аз он чо дур шуда, бо пои луч сузан партофта, краутхоро нест мекарданд.
  Олег Рыбаченко месуруд:
  -Не, ҳушёр нопадид намешавад,
  Ниго®и лочин, у«об...
  Овози мардум равшан аст -
  Пичирросро мор пахш мекунад!
  
  Ман боварӣ дорам, ки тамоми ҷаҳон бедор мешавад -
  Фашизм тамом мешавад...
  Ва офтоб дурахшон хоҳад шуд -
  Рохи мунавваркунандаи коммунизм!
  Маргарита бо ангуштони пои бараҳнааш чанд сӯзан партофт ва тасдиқ кард:
  -Не, пажмурда намешавад!
  Ва вай аз пулемёт тир холй карда, ду дазор фашистро торумор кард.
  Ин гуна кӯдакон ҳастанд. Хунук, ноустувор. Ҳарчанд дар ҳақиқат, ин гуна ҷанг нест. Ва онҳо бояд гурезанд.
  Москва афтод, шахри Горький афтод. Фашистон ба Қазон зада даромаданд. Ин аллакай охирин шахри советй дар сохили Волга мебошад. Муқовимат қаҳрамонона аст, аммо эҳсоси ноумедӣ меафзояд.
  Фашистҳо аз силсилаи AG танкҳои пирамидаии пешрафта доштанд, ки ҳеҷ як силоҳи шӯравӣ ба онҳо ворид шуда наметавонист. Ва ин, бояд гуфт, ки хеле бад аст.
  Танхо вакте ки пои урёни писару духтарон гранатахо мепартоянд, монстрхои немисхо ба хам бархуранд. Аммо як ҷуфт чӣ кор карда метавонад, вақте ки қариб тамоми ҷаҳон зидди СССР аст!
  Олег Рыбаченко бо пои луч граната партофт, калтакхои АГ-50 ва АГ-75-ро ба хам тела дод ва баъд гуфт:
  - Агар қалъа дар роҳ бошад,
  Душман сохт...
  Мо бояд аз қафо гардем -
  Вайро бе тир бигиред!
  Маргарита бо ин розӣ шуд:
  - Фиреб дар ҷанг кори бузург аст! Хусусан, агар қувваҳо нобаробар бошанд!
  Олег Рыбаченко кайд кард:
  - Ва ман стратегияи Антантаро бозӣ кардам. Вай бо яроку аслихаи баробар яксаду чордах миллион аскари душманро несту нобуд кард ва худи у бошад хамагй нул талаф дод. Ин маънои онро дорад, ки тавассути тактика шумо метавонед дар ҳақиқат бо тамоми ҷаҳон мубориза баред!
  Маргарита бо ин розӣ шуд:
  - Мумкин! Ва мубориза баред ва ғалаба кунед!
  Олег Рыбаченко бо ангуштони урёнаш пои сузанро партофт. Вай се дазор фашистро кушта, гуфт:
  - Мо аз номи Россиян мукаддас галаба мекунем!
  Писару духтар давиданашонро давом доданд... Вой, куввахо дар хакикат хам нобаробаранд.
  Қазон бо ҳама навъҳои аслиҳа хароб карда шуд. Сталин фармон дод, ки ӯро то қатраи охирини хун нигоҳ доранд. Аммо дар хакикат рухияи чангии Армияи Сурх пас аз суқути Маскав хеле шикаста буд. Ҳама мехостанд, ки камтар ва камтар бимиранд. Ва фашистон аз чихати шумора ва яроку аслиха хеле бартарй доранд.
  Ва самолётхои реактивии онхо хамаи шахру кишлокхоеро, ки хануз ба фашистон муяссар нашудааст, бомбаборон мекунанд.
  То ба Қазон расидан Олег Рыбаченко ва Маргарита Коршунова ин шаҳр афтод.
  Уфаро низ гирифтанд. Инак, фашистон ба зимистони сахт нигох накарда, ба суи Свердловск харакат карданд.
  Дар он чо штаби Сталин вокеъ буд. Ва самурайҳо аз шарқ омадаанд. Ҷопониҳо низ қавӣ ҳастанд.
  Ҷанговарони онҳо махсусан хатарноканд - духтарони ниндзя. Сарфи назар аз зимистони Сибир, онҳо аз болои барф пойлуч мешитобанд, дар ҳоле ки худашон танҳо либоси шиноварӣ доранд. Чунин ҷанговаронро ҳатто тасаввур кардан даҳшатнок аст. Гарчанде ки онҳо хеле зебоанд.
  Ана, яке аз онҳо бо мӯйҳои кабуд, дигаре бо зард, сеюмӣ бо сурх, чорумӣ бо сафед.
  Инҳо қотилони зеботарин мебошанд. Онхо бо як шамшер кор карда, ба аскарони пиёда дискхои тунук ё чакрахо мепартоянд. Ниндзяхо бошад, ба мукобили танкхо моддахои тарканда мепартоянд - онхо танхо ба андозаи нахуд доранд, вале танкхои вазнинтарини советй ба хаво баланд парвоз карда, онхоро пора-пора мекунанд.
  Ҳатто IS-7-и пурқувват барои духтарони ниндзя монеа нест. Онхо чанговарони дарачаи олй хастанд, ки хатто посбонхо дар баробари онхо нотавонанд.
  Ана, духтараки ниндзя бо муйхои кабуд, бо ангуштони барахнааш якбора нахѓд ва се танки советиро партофта, ба баланд парвоз карда, ба кисмхо таркид.
  Ва он гоҳ духтаре бо мӯйҳои зард ва пои урёнаш нахӯд мепартояд. Ва боз машинахои советй ба самтхои гуногун парвоз карда, пора-пора мешаванд. Биёед бо он рӯ ба рӯ шавем, ки ин гуна ҷанговарон дар ин ҷо ҳастанд - ҳатто рыцари ҷасуртарин дар пеши онҳо метарсанд.
  Ва ин ҷо як духтари ниндзя бо мӯйи сурх дар ҷанг аст. Ҳамон тавре ки нахӯди қотилро бо пои луч мепартоед. Ва аз зарбаи он зиреҳи азими IS-12 канда шуд.
  Ин духтари Терминатор аст.
  Ва он гоҳ як духтари ниндзя бо мӯйҳои сафед. Хамин тавр вай онро гирифта, бо тамоми кувва шамшерхои худро ба суи солдатхои Армияи Сурх мезанад. Ӯ онҳоро ҷудо карда, месарояд:
  - Ман як иштибоҳ, ниндзя нестам, аммо сангпушт нестам!
  Бори дигар, ҳамаи чор духтар дар ҷанг қотил мебошанд.
  Армияи Сурх дар тамоми фронтхо чангро маглуб мекунад. Аммо ӯ ҳоло ҳам кӯшиш мекунад, ки мубориза барад.
  Олег Рыбаченко ва Маргарита Коршунова дар байни барфи зимистон саргардон мешаванд. Онҳо кӯдакони бечора, пойлуч ҳастанд. Барои ҷисмҳои ҷовидона, шабнам он қадар бад нест. Ин суперменҳо наметавонанд бемор шаванд ё сармо ё сармозада шаванд. Аммо ба хар хол, вакте ки ба Урал наздик мешавед, шабнам нохушоянд ва пошнаи урёни бачагонро газад.
  Олег бо таассуф гуфт:
  - Намедонед, ки бадтараш чӣ аст - сармову гуруснагӣ ва ё дарки он, ки Ватани муқаддасат аз даст меравад!
  Маргарита комилан мантиқан қайд кард:
  - Барои мо сармою гуруснагй чизе нест... Аммо аз фашистон маглуб шудани мо дар хакикат бад аст!
  Олег бо ин розӣ шуд:
  - Аз ин бадтар шуда наметавонад! Умуман, чаро Рейхи сеюм одатан дар коинотҳои параллелӣ нисбат ба мо муваффақтар аст?
  Маргарита тахмини мантиқӣ кард:
  - Зеро фашистон хеле пурзур ва муташаккиланд. Ва мо борхо бахт омадем. Хусусан бо Сталинград!
  Олег Рыбаченко бо пои луч кураи барфро зада, гуфт:
  - Бале, мо бо Сталинград бахти калон доштем! Худи Фриц беақлона ба дом афтоданд!
  Маргарита гуфт:
  - Кӯшиш кунед, ки ба мушкилот дучор нашавед,
  Барои он ки саргардон нашавед ва гумроҳ нашавед...
  Барои як динор никел ҷамъ кардан лозим буд,
  Ва баръакс, аз нав таваллуд шавед!
  Бачахо дар рох ба отряди фашистон хучум карданд. Зиёда аз сад солдат кушта шуд. Яке асир монд. Маргарита чавонро мачбур кард, ки аз сармо сурх шуда, кафи тагхои хеле чандирии уро бибусад. Вай инро итоаткорона кард. Ва гуфт, ки немисхо аллакай ба Свердловск наздик шуда, онро ихота кардаанд.
  Олег қайд кард:
  - Аҷиб аст, ки ману ту, Марго, тезтар ҳастем, аммо бо кадом роҳ мо мисли одамони оддӣ ё ҳатто сусттар ҳаракат мекунем!
  Маргарита розӣ шуд:
  - Ба мавҷи шикаст гирифтор шуд! Аз афташ дар ин коинот хама зидди СССР мебошанд. Ҳатто табиат ва фазо!
  Баъд Олег таклиф кард:
  - Чӣ мешавад, агар барои мо куштани Гитлер ночиз бошад?
  Маргарита сарашро манфӣ ҷунбонд:
  - Гиперҷодугар ба мо чунин фармон надодааст! Пас биёед бе спектакльхои хаваскорон машгул шавем. Ғайр аз ин, ин чӣ кор хоҳад кард?
  Олег Рыбаченко дилпурона чавоб дод:
  - Хеле зиёд! Гузашта аз ин, Фюрер, ин фюрер дар Африка низ аст!
  Маргарита таклиф кард:
  - Холо дар фронт чанг мекунем, баъд Гитлерро мебинем! Чунон ки мегуянд - шитоб накарда шитоб кун!
  Олег месуруд:
  - Суръат хуб аст, чизелро нашиканед... Мард дарахтбур нест ва саросема девона шуд!
  Писару духтар бо тамоми кувва давиданд. Ва мо муяссар шудем ба Свердлов. Ва онхо ба мухофизати шахре, ки фашистон ба хучум оварда буданд, шуруъ карданд.
  Ҳамлаҳо пайи дигар ба амал омаданд.
  Бачахо пои луч буданд. Маргарита дар тан, Олег Рыбаченко бошад, танҳо писарбачаи шортпӯш аст. Аммо онхо чун кахрамонони хакикй ва бехамто чанг мекарданд.
  Олег сузанро бо ангуштони бараҳнааш партофт, Фрицро ба гулӯяш сӯрох кард ва чир-чир кард:
  - Як вачаб заминро хам намедихем!
  Маргарита бо пои луч граната партофт ва чир-чир кард:
  -На қатра, на як дюйм, на як сантиметр!
  Писару духтар дар сармо чанг карданд. Ва хамрохи онхо пионерони дигар хам буданд. Ва бисёриҳо низ бо вуҷуди сардии ваҳшӣ пойлучанд. Ва агар кӯдакони ҷовидона аз шабнам натарсанд, ҳадди аққал ба онҳо зарар расонида наметавонанд, пас ин барои кӯдакони оддӣ хеле хатарнок аст.
  Ана, як пионери пойлуч, ки хатто ангуштонаш аз сармо кабуд шуда, дандонаш хунук шуда, чохаш варам карда буд. Писарбача дарди зиёд дорад. Аммо ба ин нигох накарда, вай бо хашму газаб як даста гранатаро гирифта, ба зери танки фашистй мепартояд ва худаш меафтад ва аз тири пулемёт бархурд.
  Ин писари далер аст...
  Ё духтаре, ки пои урёнаш мисли кӯкнори арғувонӣ медурахшад, минаро зери изи мастодонҳои немис тела медиҳад. Вай худаш мемирад ва фарёд мезанад:
  - Барои Ватан ва Сталин!
  Дар зимистон, дар Сибирь, вакте ки туро гушти абадй мухофизат намекунад, пойлуч будан хеле аламовар аст.
  Ҳатто Олег ва Маргарита аз нимбараҳна будан дар сардиҳои шадид он қадар хушҳол нестанд. Аммо онҳо табассум мекунанд ва месароянд ва мехоҳанд бачаҳоро шод кунанд:
  - Э, шабнам, шабнам, маро ях накунед,
  ях накунед! Аспи ман! Аспи ман!
  Сафеддор!
  Писарону духтарон пои сурху кабуди худро аз сармои сахт чунбонда, месароянд:
  - Барф моро боздошта наметавонад! Шабнам моро маглуб намекунад! Мо пешравони Краутхоем! Фашизм сахт зада мешавад!
  Кӯдакон хуб мубориза мебаранд! Аммо қувваҳо хеле нобаробаранд. Сталин аз Свердловски ихоташуда ба Новосибирск гурехт. Аммо японхо аллакай аз тарафи шарк ба ин шахр наздик шуда истодаанд. Чи хел онхо хатто аз сармои Сибирь наметарсанд.
  Бигузор чанг ба охир расад.
  Аммо пионерон аз ин даст намекашанд. Ва хатто дар лахзахои душвор бачахо далерона месароянд;
  Мо пионерон, фарзандони коммунизм-
  Оташ, хайма ва шохи занг!
  Хучуми фашизми лаънатй -
  Ки интизори шикасти хашмгин аст!
  
  Мо дар ин чангхо чиро аз даст додем?
  Ё шумо онро дар набардҳо бо душман ба даст овардаед?
  Мо танҳо фарзандони ҷаҳон будем -
  Холо бошад, чанговарони Ватан!
  
  Аммо Гитлер ба суи пойтахти мо кадам гузошт,
  Шаршара бомбаҳои бешумор партофт!
  Мо Ватанем, ҳатто зеботар аз осмон -
  Акнун ғуруби офтоби хунин фаро расид!
  
  Мо ба таҷовуз сахт посух хоҳем дод -
  Ҳарчанд худашон, афсӯс, қадашон хурд аст!
  Аммо шамшер дар дасти навраси нозук аст -
  Қавитар аз легионҳои Шайтон!
  
  Танкхо пас аз тарма шитоб кунанд,
  Ва мо милтиқро ба се тақсим мекунем!
  Бигзор полис ба қафо нигаронида шавад,
  Аммо Худои муқаддас онҳоро сахт ҷазо хоҳад дод!
  
  Мо чӣ тасмим гирифтем? кори сулхро ба чо овар-
  Ва барои ин, афсӯс, ман бояд тир парронам!
  Ором аллакай нафратовар аст.
  Зӯроварӣ ва файз низ вуҷуд дорад!
  
  Ману духтарак пойлуч давида истодаем -
  Барф борида бошад хам, барфро мисли ангишт месузад!
  Аммо онҳо тарс надоранд, кӯдакон медонанд -
  Фашистро бо тир ба тобут медароранд!
  
  Ҳамин тавр онҳо як гурӯҳи зишт Краутсро куштанд,
  Ва боқимондаи тарсончакҳо давида истодаанд!
  Мо аскарони пиёдагардро мисли доси дар чанг нобуд мекунем -
  Тобистони чавон барои мо монеа нест!
  
  Галаба комьёби аст, дар май мешавад,
  Холо туфони барфй сахт аст, барфи сахт!
  Писарак пойлуч, хоҳараш пойлуч,
  Кӯдакон бо латтаи лоғар ҷашн гирифтанд!
  
  Ин қувваҳо дар мо аз куҷо пайдо мешаванд -
  Барои тоб овардан ба дарду сармо, ки лозим аст!
  Вакте ки дустон таги кабрро чен кард,
  Вақте ки дӯст нола мекунад, ман мемирам!
  
  Масеҳ моро, пешравонро баракат дод,
  Гуфт, ки Ватанро Худо ба ту додааст!
  Ин аввалин имони ҳама аст,
  советй, мамлакати мукаддас!
  Ва онҳо бо табассум дар лабонашон мемиранд. Кудакон сустиро намедонанд... Олег Рыбаченко ва Маргарита Коршунова як хафта тамоми чанг чанг карданд. Аммо Свердловск афтод. Як кисми гарнизон таслим шуд - вазъият ноумед буд. Факат пионерон таслим шуданро рад карданд.
  Ва чанд нафар бачаҳои ҷасур ва пойлуч як пешравии ноумедона карданд. Онҳо аз байни тӯфонҳои барф давида, аслан аз сармои сахт кабуд буданд. Ва онхо дар зери пулемёту тупхо халок шуданд.
  Олег Рыбаченко ва Маргарита низ хеле харошида буданд, аммо аз Свердловск гурехтаанд. Баъди ин мо ба Новосибирск рафтем. Шабнам, зимистон, шабҳои дароз.
  Писару духтар медаванд, ғамгину хеле хашмгинанд.
  Маргарита қайд кард:
  - Гиперҷодугар метавонад ба ин ҷаҳон кӯмак кунад! Дар акси хол фашистон галаба мекунанд! Ин дар ҳақиқат беадолатии умумибашарӣ аст!
  Олег Рыбаченко баландтар чахида, дар сальто 7 маротиба каҷ шуд ва комилан мантиқӣ гуфт:
  - Дар дуньё умуман адолат кам аст! Масалан, чаро пиронсолон азоб мекашанд? Гузашта аз ин, қариб ҳама бе истисно! Ва одами чавон бошад, сигор мекашад, менӯшад ва ҳатто бадтар мекунад ва солим аст! Куҷост адолат, ки пиронсолон азоб мекашанд?
  Маргарита бо ин розӣ шуд:
  - Дар коинот адолат нест!
  Олег Рыбаченко то андозае соддалавхона пурсид:
  - Ва Худо ба куҷо нигоҳ мекунад?
  Маргарита, ин духтари пойлуч дар тан куртаи сурохдор, таклиф кард:
  "Шояд мо худамон мисли худоҳо шавем, то дар ҷаҳон адолат ҳукмфармо бошад!" Ин аст хиради Офаридгор!
  Олег Рыбаченко дилпурона тасдик кард:
  - Бовар дорам, ки мурдагонро зинда мекунем!
  Духтари терминатор тасдиқ кард:
  - Бале, ман ба ин боварй дорам, албатта!
  Бачахо ба Новосибирск давида, дар мухофизати ин шахр иштирок карданд.
  Онхо кариб дар охирин шахри калон тахти назорати Армиям Сурх мечангиданд.
  Сталин аллакай бо Гитлер гуфтушунид карда, розӣ шуд, ки агар амнияти шахсии ӯ кафолат дода шавад, таслим шавад. Фюрер ба ин тайёр буд, хусусан агар партизанхо ором шаванд.
  Япония аллакай аз тарафи шарк ба Новосибирск зада даромад. Аз ин рӯ, амалан имкони фирор вуҷуд надошт. СССР аз байн мерафт.
  Олег Рыбаченко ва Маргарита Коршунова ба суи фашистон тир холй карда, бо пои луч гранатахо партофтанд. Ва онҳо ҳанӯз ба чизе умед доштанд.
  Дар пахлуи онхо пионерон буданд. Дар сармои сахти Сибирь хамаи бачахо пои луч ва дар тобистон либоси пионерии галстук доштанд. Онхо хамчун кахрамон халок гардиданд.
  Пойхояшон мисли пои гозхо сурх ва ангуштонашон кабуд шуд.
  Аммо пионерон аз ин кор таслим нашуданд.
  Онхо ба фашизм таслим мешаванд!
  Олег Рыбаченко бо пои писари урёнаш граната партофт. Вай якбора се танки немисро ба сари су и тела дода, пичиррос зад:
  - Ман ба галаба боварй дорам!
  Маргарита низ бо ангуштони бараҳнааш туҳфаи қотил партофт ва чир-чир кард:
  -Ман ҳам бовар кардам ва то охир бовар хоҳам кард!
  Ва барои шахри охирини советй бо хашму газаби ноумедй мубориза бурданд. Ва аммо онҳо ҳам намехостанд.
  Олег Рыбаченко бо максади шод кардани бачахои пионерии кариб яхбаста бо шавку хаваси калон месуруд;
  Ман як ҷанговари ҷавони Русияи модарам,
  Кишвари тавоно, ватани тамоми кишварҳо...
  Ватани зебое дар олам нест,
  Сталин галстукро дар зери устохона баста буд!
  Пионер будан хурсандй ва даъват аст,
  Охир, ин маънои онро дорад, ки шумо хизматгори Ватанед.
  Ва шумо метавонед коинотро зиёд кунед -
  Барбод додани макри шайтон-шайтон.
  Вақте ки тобистон соли 41 омад,
  Раъду барки мохи июнь барои мо раъду барк мезанад...
  Мо намехоҳем, ки минтақа камбизоат шавад,
  Барои бахту саодат бовар кун - Ватан офарида шудааст!
  Ману духтарак мунтазири фашистон дар камин,
  Пеш аз ин мо пулемёт гирифтем.
  Ва ба хашми девонавори Гитлер,
  Отряди мо фашистонро бомуваффакият торумор мекунад!
  Духтарони пойлуч ноҳамвор шуданд,
  Барф аллакай дар зери пояхои урён мечакад.
  Сардию лаб кабуд шуд,
  Аммо оташи муқаддас рӯҳи моро гарм мекунад!
  Мо бехабар аз чораҳои душманони худ зарба мезанем,
  Мо шабу рӯз ба ту оромӣ намедиҳем!
  Гранатҳо ба эшелонҳо тӯда мепаранд,
  Ва афсарон бо милтики снайпер.
  Фашистон дар хеч кучо дастгирй ёфта наметавонанд,
  Пионер, отряди диловари мо...
  Қобил, агар лозим ояд кӯҳҳоро буред,
  Ана, танкхои гитлерй чун шамъ месузанд.
  Мардум бо хашму ғазаб ҷамъ омаданд -
  Барои адолат, шуҷоат ва шаъну шараф.
  Ва дар баҳри тӯфон риф нест -
  Ки моро водор мекунад, ки ба ҷои нишаст!
  Дохили Берлин шудем, ба комсомол дохил шудем,
  Аз пойлуч бо духтарон дар тамоми ҷаҳон!
  Мо асали зафароварро дар майи осмони,
  Холо муваффакияти дурахшони мо абадй гардид!
  
  
  
  
  . АЛЕКСАНДРИ III ШАСТУ ХАШТ СОЛ ЗИНДА КАРД
  Подшоҳ империяро аз ҷиҳати иқтисодӣ низ мустаҳкам мекард. Бетартибихо ва революцияхо набуданд, бинобар ин иктисодиёт пай дар пай тараккй мекард. Ва Русия дар Ҷанги Якуми Ҷаҳонӣ аз сабаби кам шудани марг ва ишғоли минтақаҳои шимолии Чин ва Корея шумораи бештари аҳолӣ дошт. Ва лашкар бузургтар буд. Ва аввалин танкҳои сабук дар силсила пайдо шуданд ва бисёр ҳавопаймоҳои тамғаҳои гуногун.
  Афсӯс, ки Искандари сеюм барои дидани ғалаба дар Ҷанги Якуми Ҷаҳонӣ зиндагӣ накард, аммо ин аллакай ба Николаси дуюм расид.
  Подшоҳи нав тахти қавӣ, зани дигар, вориси солим, дусаду ҳаштод миллион нафар ва дувуним миллион аскарони давлатҳои осоишта дошт.
  Пас шумо метавонед далерона ва моҳирона мубориза баред! Илова бар ин, русҳо низ танкҳои сабук доранд, ки пулемётҳо доранд, аммо вазнинтаринҳо нав пайдо шудаанд. Онро писари Менделеев таҳия кардааст.
  Пас шумо наметавонед артиши шоҳонаро боздоред!
  Николайи II бо немисхо ва австрияхо ба чанг даромад... Кушунхои рус Галисия, Буковинаро ишгол намуда, ба австриягихо як катор маглубиятхо оварданд. Аввалхо дар Пруссияи Шаркй чангхо ба амал омаданд, вале баъд онхо интиком гирифта, Кенигсбергро буриданд. Иттифокчиён немисхоро аз Париж дур карданд... Кушунхои рус Краковро гирифтанд ва бартарии шумора дошта, ба зимистон нигох накарда, хучумро давом дода, ба Будапешт наздик мешуданд. Германия таклиф кард, ки масъала бӯи мағлубият дорад, сулҳ бо шартҳои мӯътадил.
  Немисхо розй шуданд, ки Клайпеда ва як кисми заминхои Польшаро ба Россия дода, инчунин товони зарарро диханд. Фаронса ба як қисми қаламрави пештар дар зери Бисмарк забт карда шуда буд ва каме ба Дания баргардонида шуд.
  Австрия-Венгрия Галисия, як қисми Буковина ва Краковро дод. Аммо империя пош нахӯрд. Русия заминҳои славянҳо, ҳама чизеро, ки як вақтҳо дар ҳайати Руси Киев буд, аз нав ба даст овард ва Подшоҳии Полшаро васеъ кард.
  Туркия ва Ҷопон барои ворид шудан ба ҷанг, мисли Италия вақт надоштанд. Яъне, Ҷанги Якуми Ҷаҳонӣ, воқеан, рух надодааст. Пас, каме задухӯрд. Николас II қудрати худро мустаҳкам кард ва сипас муддати тӯлонӣ осоишта ҳукмронӣ кард.
  Аммо Русия ҷангро дар Афғонистон гузаронд - ниҳоят онро бо Бритониё тақсим кард. Сипас Эрон бо Бритониё тақсим шуд.
  Ҳамин тариқ, Русия моликияти худро васеъ кард. Аммо кризиси иктисодй ва бухрони бузурги соли 1929 фаро расид... Соли 1931 Япония бо Туркия дар иттифок ба мукобили Россиян подшохй чанг cap кард. Аммо дар асл ин худкушӣ буд. Флоти подшохй дар укьёнуси Ором тахти фармондехии Колчак японхоро торумор кард. Ва умуман армияи хушкигард чандин маротиба пурзуртар буд.
  Дар бораи туркхо низ хаминро гуфтан мумкин аст. Онҳо баръало ба муқобили душмани нодуруст баромаданд.
  Россияи подшохй муяссар шуд, ки кушунхои худро фуруд оварда, Японияро забт кунад. Ва баъдан нерӯҳои Русия ниҳоят Туркияро ишғол карданд. Ҳамин тариқ давраи империяи Усмонӣ ба охир расид.
  Ва подшоҳ Николайи II шӯҳрати худ ва қудрати Русияро афзун кард. Ин императори шариф то соли 1936 ҳукмронӣ кард ва дар синни шасту ҳаштсолагӣ низ даргузашт.
  Ҷои ӯ Алексей II шуд. Умуман, одами комилан солим сию ду-сола. Модараш дигар буд, аз ин рӯ Искандари сеюм ба издивоҷи марговар иҷозат надод.
  Алексей II забт кардани Арабистони Саъудиро бо таксим кардани он ба Англия анчом дод.
  Вилгелм II то соли 1941 дар тахти Германия хукмронй кард. Ин монарх панҷоҳу як сол дар сари қудрат буд! Хеле муддати дароз!
  Аммо ҳоло писараш Фердинанд дар тахт нишастааст. Ҳатто бӯи Гитлер намеояд. Ҳикояи дигар.
  Ҳанӯз сулҳ ҳаст. Ҳама колонияҳо тақсим карда шуданд. Муссолини Эфиопияро забт кард.
  Дигар чизе барои таксим кардан нест... Аммо Англия рузхои сахтро аз cap мегузаронад. Ва он дар бӯҳрони иқтисодӣ қарор дорад.
  Ҳамин тариқ, Фердинанд ба Алексей дуюм пешниҳод кард, ки моликияти мустамликавии Фаронса ва Англияро тақсим кунад. Мисли, дар ҳақиқат, чӣ қадар шумо метавонед ба ин заминҳо нигоҳ кунед.
  Ҳамин тариқ, Муссолини, Фердинанд ва Алексей II паймони худро якҷоя карданд.
  Аммо, албатта, Русия то ин вақт аллакай тавонист қариб тамоми Чинро забт кунад ва дар иқтисодиёт, дар соҳаи ҳарбӣ ва аҳолӣ аз ҳар каси дигар чандин маротиба пурқувваттар шавад.
  Цар Алексей ин таклифро умуман маъкул донист ва карор дод, ки онхо якчоя шуруъ мекунанд.
  Фердинанд дигар ҷавон набуд. Ва ӯ эҳтиёт буд.
  Аммо 15 май соли 1945 чанг cap шуд. Немисхо боз харакат карданд
  Бар зидди Белгия...
  Ва армияи подшохй аз мустамликахои Англия гузашта, ба Миср шитофт.
  Россия дах миллион солдат ва панчсад дивизия дошт ва дилпурона
  Вай ғолиб омад. Ба назар чунин менамуд, ки касе ӯро боздошта наметавонад.
  Армияи подшохй дар давоми ду мох Хиндустон, Эрони Чанубй, мулкхои Англияро дар Арабистони Суудй, Миср, Судон ва кисми зиёди Хиндухитой забт кард.
  Аммо немисҳо танҳо тавонистанд Белгияро ишғол кунанд ва дар наздик шудан ба Париж боздошта шуданд. Ҳолланд низ ба ҷанг ворид шуд.
  Россиян подшохй ду мох боз моликияти Англияро дар Осиё забт карда, Индонезияро ба охир расонд. Пас аз он вай ба Австралия фуруд омад ва тавассути Африқо кӯчид.
  Немисхо Парижро ишгол карданй шуданд, вале хучуми онхо зада гардонда шуд. Бо вуҷуди ин, ҷанг бохт буд. Италия инчунин моликияти африқоии Англия ва Фаронсаро забт кард.
  Танхо дар мохи панчум ба Европа омадани кушунхои подшохй шуруъ карданд. Ҷанг дар Африқо ва Австралия ҳанӯз идома дошт, аммо аллакай ба охир расида буд. Австрия-Венгрия, ки аз талафоти замин хеле заиф шуда буд, низ дар тарафи коалиция ба чанг дохил шуд.
  Немисҳо тавонистанд Голландияро забт кунанд. Ва онхо мавкеи худро бехтар карданд.
  Ду мох боз Россиян подшохй забт кардани Австралия ва Африкаро ба охир расонд. Ва танҳо дар охири моҳи ноябр, танҳо дар шабнам, ҳамлаи нави нерӯҳои Олмон-Русия, аз Париж гузаштан оғоз ёфт.
  Дар ин ҳолат, қувваҳо аллакай хеле нобаробар буданд. Кушунхои французу англис маглуб шуданд. Ва Париж иҳота шудааст.
  Ва дар рузи Соли нав гарнизон таслим шуд... Баъд кушунхои подшохй ва немисхо дар давоми се хафта тамоми Францияро ишгол карданд. Баъд бомбаборонкунии Англия cap шуд... Ва хамаи мустамликахо аз тарафи коалиция забт карда шуданд.
  Британияи Кабир дар моҳи майи соли 1946, аллакай бе хун ва бо бомбаҳо хароб карда шуд
  таслим шуд.
  Бо хамин чанги дигари бузург ба охир расид. Россия кариб хамаи колонияхоро барои худ гирифт. Олмон нисбатан кам гирифт, Италия чизе гирифт ва Австрия-Венгрия як порчаи рамзӣ гирифт.
  Сарфи назар аз он, ки немисҳо колонияҳои калонро интизор буданд ва хеле камтар гирифтанд, танҳо Марокаш, аммо Олмон ба ҳайати он дохил карда шуданд: Белгия, Ҳолланд ва Фаронса то Порт-де-Кале.
  Гайр аз ин, Россиян подшохй немисхоро ба Намибия ва он чи ки пештар азони онхо буд, баргардонд.
  Хулоса, бо кадом роҳ онро ҳал карда, сулҳ кардем...
  Сулх омад... Соли 1953 Россия бомбаи атомй гирифт, баъди як сол Германия хам онро гирифт. ИМА дар соли 1960 силоҳи ҳастаӣ ба даст овард.
  Ҳамин тариқ, тавозуни тарс ба вуҷуд омад.
  Ва соли 1955 аввалин кайхоннаварди рус ба мадор парвоз карда, дар атрофи туб баромад. Ва соли 1961 русхо ба руи Мох кадам гузоштанд.
  Ва соли 1983 ба Миррих! Амрикоиҳо соли 1971 ба Моҳ парвоз карданд ва Олмон дар соли 1984 Австрия-Венгрия ва Олмон ба як давлат муттаҳид шуданд. Шветсия ва Норвегия як қисми Русия бо автономия ва худидоракунӣ шуданд.
  Дигар мамлакатхо тадричан истиклолияти худро аз даст доданд.
  Соли 1987 кайхоннавардони рус ба Зухра парвоз карданд. Соли 1992 ба Меркурий. Ва дар соли 1999 ба Плутон.
  Системаи Офтоб азхуд карда шудааст.
  Се империяи ҳастаӣ ба вуҷуд омад: Олмони бузург, ИМА ва Русияи бузург.
  Алексей II низ дар шасту ҳаштсолагӣ дар соли 1972 даргузашт. Ҷонишини ӯ писари ӯ Искандари чорум шуд. Ин подшоҳ дар замони ба тахт нишастан чилу яксола буд. Аҷиб он аст, ки Искандари Чорум шасту ҳашт сол зиндагӣ карда, соли 1999 даргузашт. Ва писараш Владимир Сеюм ба тахт нишаст. Соли 2013 чорсадсолагии сулолаи Романовҳо ҷашн гирифта шуд.
  Дар ҳоли ҳозир, Русия дар пои худ устувор аст. Аммо дар ҷаҳон ҳамчунон рақибони он Олмон ва ИМА ҳастанд. Империяи подшохй хамрохи мустамликахои худ каме бештар аз нисфи территорияи кураи замин ва бештар аз се ду хиссаи ахолии кураи заминро дарбар мегирифт. Русия қавӣ аст, аммо ҳанӯз ягона нест.
  Қоидаҳои Русия, Владимир сеюм дар соли 2019 шасту ҳафтсола шуд. Бисёриҳо дар ҳайратанд, ки оё ӯ мисли шоҳони пешин шасту ҳашт сол зиндагӣ мекунад ё ба ин тасодуфҳои аҷиб халал мерасонад?!
  Дар айни замон, дар Русия силоҳи зидди ядроӣ таҳия карда мешавад. Маълум аст, ки силоҳи ҳастаӣ вуҷуд нахоҳад дошт ва Русия метавонад бо Олмон ва Иёлоти Муттаҳида хеле хуб мубориза барад. Он бештар одамон ва аскарон дорад. Ва сифати аслиҳа беҳтар аст!
  Аммо дар айни хол яроки ядрой мавчуд аст ва хама чиз хануз маглуб карда нашудааст. Аммо яроки зидди ядрой хеле фаъолона кор карда мешавад, бинобар ин имкониятхои муайяни галаба мавчуданд.
  
  фурУши Гибралтар
  Диктатори Испания Франко, бар хилофи таърихи воқеӣ, ба аскарони немис розӣ шуд, ки ба қалъаи Гибралтар Англия ҳамла кунанд. Ба ивази ин Испания як кисми заминхои Англия ва Францияро дар Африка гирифт.
  Ҳамла бо фармондеҳии Майнштейн шабона аз 25 ноябри соли 1940 то 26 ноябри соли 1940 сурат гирифт.Чунон ки маълум шуд, инглисҳо ба ин гуна иқдоми низомӣ чандон омода набуданд ва ба фашистон муяссар шуд, ки чунин қалъаи пурқувватро аз як зарба забт кунанд.
  Фурӯпошии он дар рафти ҷанг дигаргуниҳои назаррас ба амал овард. Вермахт тавонист қувваҳои худро дар масофаи кӯтоҳтарин ба Африқо интиқол диҳад ва ба Бритониё аз шарқ ба баҳри Миёназамин ворид карда шуд.
  Фармондехии Германия якчанд дивизияро ба Африкаи экваторй фиристод. Илова бар ин, корпуси Роммел ба Либия интиқол дода шуд, чанд моҳ пештар аз воқеият.
  Англия дар навбати худ аз хучуми зидди итальянхо дар Эфиопия даст кашида, мавкеъхои худро дар Миср мустахкам кардан гирифт. Аммо ба Роммель муяссар шуд, ки аз онхо пеш гузарад ва дар натичаи зарбаи пешгирикунанда ба кушунхои мустамликадорон торумор карда, Искандария ва Кохираро ишгол намуд. Мавкеи Англия дар Африка мураккабтар гардид. Немисхо аллакай ба канали Суэц расида буданд ва ба Шарки Наздик боз хам пеш рафтанро тахдид мекарданд. Илова бар ин, имкони ҳаракат ба сӯи Судон вуҷуд дошт.
  Дуруст аст, ки дар Юнон корҳо барои итолиёҳо хуб пеш намерафт, аммо аз Олмон омадани нерӯҳои иловагӣ вазъро наҷот дод.
  Гитлер як дилемма дошт: ба СССР ҳамла кунед ё Бритониёро тамом кунед? Муваффакиятхои Вермахт дар Африка карори дуйумро водор карданд - ба худ дар Гарб дасти озод дода шавад. Гарчанде тайёрии чангии СССР фюрерро аз тарсу вахм пур карда бошад.
  Армияи Сурх мустахкам мешуд, вале немисхо хам аз ин хол хомуш наменишастанд. Истехсоли танкхо дар соли 1941 назар ба соли 1940 ду баробар, истехсоли самолётхо кариб дуним баробар афзуд.
  Фашистон ба болои Мальта бомбаборон карда, десант cap карданд. Баъд Роммел мудофиаро хам дар канали Суэц ва хам ба Ирок, ки ба мукобили хукмронии Англия исьён карда буд, рахна кард. Немисхо Кувайт ва тамоми Шарки Наздикро бо осонй забт карданд. Сталин тактикаи интизор ва диданро риоя мекард. Аммо Черчилл чангро якравона давом дод. Вермахт, ки ба Эрон расид, ба чануби Африка ру овард.
  Соли 1941 ба охир расида истода буд. Истехсоли киштихои зериобй афзуд ва Англия мустамликахои худро аз даст дод. ИМА пассив рафтор кард. Аммо Япония даст кашида натавонист ва 7 декабрь ба бандари Перу зад. Дар укьёнуси Ором чанги нав cap шуд. Ва Гитлер маҷбур шуд, ки аз нақшаҳои ҳамла ба СССР даст кашад.
  Мо бояд ба японхо ёрй расонем, Эрону Хиндустон, инчунин Африкаи Чанубиро забт кунем. Ва муҳимтар аз ҳама, худи Бритониё. Зиёда аз он, самолётхои бомбаандози Америка бозича нестанд. Онҳо метавонанд ба Рейхи сеюм душвориҳои зиёд расонанд. Ва аз территорияи Британия ба амал баровардани зарбахои бомбаборон аз хама мувофик аст.
  Бинобар ин Фюрер дар соли 1942 мачбур шуд, ки аз идеяхои хучум кардан ба Шарк даст кашад.
  Хавфи он буд, ки худи Сталин фронт кушояд, аммо... Характери Сталинро донист. Вай дар сиёсати берунй хеле худдорй мекунад. Чанг бо Финляндия диктатори сурхро боз хам эхтиёткортар кард.
  Вакте ки СССР кувва чамъ карда истодааст. Шумораи авиация то 1 январи соли 1942 ба 32 хазор автомашина ва танкхо бештар аз бисту панч хазор ва илова ба се хазор танкети дигар расид. Дар маҷмӯъ, Сталин ба нақша гирифта буд, ки 20 корпуси механиконидашуда, шумораи умумии танкҳо 32 ҳазор мошинро ташкил диҳад, ки 16,5 ҳазораш КВ-ҳои навтарини тамғаҳои гуногун ва Т-34 мебошанд. Илова бар ин, танкҳои Т-50 ҳанӯз таҳия карда мешуданд, гарчанде ки мошин сабук буд.
  Немисҳо, ки бо Matilda ва баъзе танкҳои крейсерӣ рӯ ба рӯ шуданд ва инчунин маълумот доштанд, ки бритониёҳо танкҳои вазнинро таҳия мекунанд, инчунин ба сохтани мастодонҳои худ шурӯъ карданд. Пеш аз хама "Паланг" бо тупи 88 миллиметра ва зиреҳпӯши тупи гузарнашавандаи 75 миллиметрӣ бо тупи дароз.
  Дар бораи танксозии советй низ маълумот мавчуд буд. Танки КВ-2 дар паради Якуми Май дар Майдони Сурх баромад ва 34-ум маълумот дошт.
  Дар ҳар сурат, вақте ки Спир ба Вазорати аслиҳа ва лавозимоти ҷангии императорӣ роҳбарӣ мекард, пешрафт дар технология тезтар буд. Гитлер мехост, ки танкхои бехтарини чахон ва танкхои вазнинтар дошта бошанд. Аммо то хол Германия аз СССР баръало пасттар буд. Хам шумораи мошинхо ва хам сифати онхо. Моҳи августи соли 1941 истеҳсоли танки КВ-3 оғоз ёфт. Мошин хеле вазнин 68 тонна буд, аммо бо тупи 107 мм бо суръати ибтидоии снаряд 800 метр дар як сония муҷаҳҳаз буд. Ин ба вай нисбат ба "Паланг", ки дар омади гап, хануз дар истехсолот чорй карда нашуда буд, бартарй дод.
  КВ-5 аз ин хам пуриктидортар шуд, ки вазнаш 125 тонна ва ду туп дошт. Дуруст аст, ки ин гуна мошини вазнинбор барои Армияи Шӯравӣ бештар аз арзишаш мушкилот эҷод мекард. Ва дар соли 1942 варианти КВ-4 бо вазни 107 тонна барои хидмат қабул карда шуд. СССР ба таври хакконй бо танкхои вазнинтарини чахон ва инчунин тавонотарин танкхои худ фахр карда метавонад.
  Аммо Олмон дар соҳаи авиатсия хуб рушд кардааст. Ю-188, вақте ки ба истеҳсолот даромад, суръати муқоисашавандаи ҷангандаҳоро ба вуҷуд овард. ДО-217 низ хуб менамуд. Самолётхои реактивй низ фаъолона инкишоф дода шуданд. Азбаски ҳадафи асосӣ Бритониё буд, ба ҳавопаймоҳои реактивӣ назар ба таърихи воқеӣ бештар таваҷҷӯҳ зоҳир карда шуд.
  Немисхо мехнати гуломро фаъолона истифода мебурданд. Шумораи зиёди сиёҳпӯстон аз Африқо ворид карда шуданд. Коргарони сиёҳпӯст итоаткор, тобовар, вале беихтисос буданд. Онҳо барои кори ёрирасон истифода мешуданд.
  Аммо бо назорати Аврупо, олмонҳо метавонистанд ба қадри кофӣ коргарони соҳибихтисосро ҷалб кунанд.
  Ба Спир хатто муяссар шуд, ки Гитлерро бовар кунонад, ки программаи нест кардани яхудиёнро ичро накунад, балки онхоро дар истехсоли самолёт ва тачхизот истифода барад.
  Шарт дар як ҳамлаи ҳавоӣ алайҳи Бритониё ва ҷанги азими зериобии зериобӣ буд.
  Аммо, ворид шудани Амрико ба низоъ дарди сарро ба Краутҳо илова кард ва онҳоро маҷбур кард, ки шумораи гургҳоро якбора зиёд кунанд.
  Германия мачбур шуд, ки дер истехсоли самолётхои бомбаандоз ва самолётхои стратегиро пеш барад. Пеш аз хама Ю-288 ва Ю-488 - бо чор двигатель. Аммо инкишоф ва анҷоми онҳо вақт лозим буд. Модификатсияи ME-109 "F" умуман як рақиби арзандаи мошинҳои Бритониё буд. Аммо таҳияи ME-209, мисли ME-210, ноком шуд.
  Самолёти бомбаандози XE-177 низ нобарор буд. Аммо Спир бо рақамҳо баргашт. Илова бар ин, Focke-Wulf аз ҷиҳати силоҳ ба ҷангандаи тавонотарин табдил ёфт, ки баъзе камбудиҳои ME-109-ро ҷуброн кард. Ва мактаби парвози олмониҳо беҳтар аз инглисҳо ва ҳатто бештар аз Амрико буд. Мохи май соли 1942 фашистон Африкаи Чанубиро ишгол карданд. Ва эскадрильяи Америка ба Мадагаскар омад. Ҷанги Мидуэйро амрикоиҳо бохтанд: капитани дараҷаи сеюм, ки дар ин ҷанг нақши ҳалкунанда бозид, ба таври аҷиб дар Мадагаскар анҷом ёфт. ШМА мехост, ки дар Африка базаи худро нигох дошта, нацистхоро ором кунад. Аммо ин мавқеъи онҳоро дар Уқёнуси Ором хеле бадтар кард.
  Дуруст аст, ки японҳо ба таври беҳтарин амал накарданд. Мубориза барои архипелаги Гавайй кашол ёфт.
  Фашистхо Африка ва захирахои бузурги ашьёи хоми стратегиро ба даст оварда, Хиндустон ва Эронро низ забт карданд. Захираҳои зери назорати Рейхи сеюм хеле бузурганд, аммо онҳо бояд ҳазм шаванд.
  Ҷанги ҳавоӣ барои Бритониё он қадар равшан нест. Истехсоли самолётхоро доимо зиёд карда, немисхо ба онхо фишор меоварданд, вале бартарии куллй вучуд надошт. Набудани нерӯи стратегии авиатсия ва кумаки ИМА низ таъсир расонд ва ҳатто дар он вақт киштиҳои зериобии кофӣ набуданд. Ва торпедои мӯъҷизае, ки бо он умедҳои зиёд баста шуда буданд, моро ноумед кард.
  Фюрер дар соли 1942 чуръат накард, ки ба Англия фуруд ояд. Ба мустахкам намудани иктидори бахрй ва флоти зериобй диккати калон дода шуд. Дар айни замой авианосецхо ва киштихои харбй сохта шуданд. Иктидори истехсолй ба кадри кифоя буд, вале хама чиз вакт талаб мекард.
  Ракетахои баллистикии класси "А" низ танзими дурустро талаб мекарданд. Аммо снарядҳои роботии V-1 ба таври оммавӣ истеҳсол карда шуданд. Мошинхои нисбатан арзон, ки бо сузишвории оддй кор мекарданд, бартарии бешубха доштанд, ки ба онхо лётчикхо лозим набуданд.
  Гитлер ба сарватхои номахдуди табий ва захирахои мехнатй сохиб шуда, мехост хаёти лётчикхои немисро начот дихад. V-1, ки истеҳсоли осон ва бесарнишин буд, ҳалли беҳтарин ба назар мерасид. Ва ҳазорҳо чунин снарядҳои роботӣ аз тирамоҳи соли 1942 дар Лондон борида буданд.
  Дар баробари ин немисдо истедсоли самолётдои реактивии бомбаандоз ва ракетадои баллистикиро тезонданд.
  Сталин интизор шуданро давом медод ва кувва чамъ мекард. Дар соли 1942 СССР панчуним хазор танки нави КВ ва Т-34 ва кариб хазор маркаи кухна, кариб панчсад танки нави сабуки Т-50 ва Т-60 ва дусад танки амфибия истехсол кард. Парки авиационй низ афзуд - кариб понздах хазор самолёти наву кухна ба истифода дода шуд. Хатто лётчикхо намерасанд. Истехсоли катюшахо суст афзуд.
  Германияи фашистй бештар аз сй хазор самолёт истехсол кард, вале дар мухорибахо талафоти калон дод. Немисхо кариб шашуним хазор танк истехсол карданд. Бештар аз ҳама Т-3 ва модификацияи нави Т-4 бо тупи дарози 75 мм. Каме бештар аз сад навтарин "Палангҳо" истеҳсол карда шуданд ва "Пантера" то ҳол танҳо прототипҳо мебошанд.
  Аммо милтиқи ҳамлаи MP-44, ки аз ҷониби Шмейстер тарҳрезӣ шудааст, вориди силсила шуд. Бар хилофи вокеаи хакикй машинаро бо назардошти нарасидани металлхои ранга кор карда баромадан лозим набуд. Ва ин рушди як милтиқи оддитарро бо пӯлоди хӯлаи тезтар кард.
  Ҳамин тавр, немисҳо дар аслиҳаи хурд бартарӣ пайдо карданд. Аммо ба онҳо инчунин вақт лозим буд, то пулемёт тамоми қӯшунҳоро аз нав мусаллах кунад.
  Аммо дар флоти зериобй, ки истехсоли он дар як мох ба чил то панчох киштии зериобй мерасид, немисхо дар хакикат баробар надоранд.
  Киштихои зериобии хеле тезпарвоз пайдо шуданд, ки бо пероксиди водород кувваи худро доранд. Кор дар содаи яроди ядрой низ суръат гирифт. Хушбахтона, захираҳои зиёде мавҷуданд. Ва ҳатто иштибоҳи физикҳои олмонӣ, ки графит ҳамчун модератор мувофиқ набуд, фалокатовар набуд. Якчанд заводхои истехсоли оби вазнин, аз чумла дар Африка сохта шуданд.
  Пас, биёед ба ин муносибат кунем, аммо реактори атомии фашистон дар моҳи декабри соли 1942 ба кор даромад. Ҳатто каме пештар аз амрикоиҳо. Баъди шикастхо дар укьёнуси Ором дар байни онхо задухурдхои чиддй cap шуданд. Ва маблағгузории барномаи ҳастаӣ ба таври назаррас коҳиш ёфт.
  Ибтидои соли 1943 бо эълони чанги умумй аз тарафи гитлерй ва дар территорияхои ишголшуда чорй намудани хизмати умумии мехнатй кайд карда шуд. Зарбаҳои азими V-1 ба Лондон худро пурра сафед накарданд. Бритонҳо қисман дафъ кардани чунин ҳамлаҳоро ёд гирифтанд, аммо немисҳо дар шумораи шумо ғолиб омаданд.
  Аммо ҷанги зериобӣ барои Бритониё воқеан фалокатовар гардид. Истехсоли ярок дар чазира аз сабаби нарасидани ашьёи хом хеле кам шуд. Метрополия дар арафаи харобшавӣ қарор дошт. Гайр аз ин, фашистон Мадагаскарро забт карданд ва японхо хамрохи фашистон ба Австралия хучум карда, нисбатан зуд ба таслими он ноил гардиданд.
  Сталин хавфи тактикаи мунтазир буданро дарк карда бошад хам, ба худ содик монд ва ба чанг рох надод. Беҳтар аст, ки капиталистон худро то охир нест кунанд. Ва мо тамошо хоҳем кард ...
  Аммо ин тактика нуқсонҳои худро низ дошт. Рейхи сеюм аз захирахои азим истифода бурда, аллакай ба мукобили СССР чанг тайёр мекард. Истехсоли танкхо дар Рейхи сеюм дар соли 1943 ба хисоби миёна дар як шабонаруз ба 1200 автомашина ва илова бар он сесаду панчох автомати худгард расид. Гузашта аз ин, таппончаҳои худгард тамоман суст нестанд. "Фердинандхо", "Занбурхо", "Ягдпантер". Бо назардошти он, ки немисхо дар танкхо кариб талафот надодаанд, танкхои онхо назар ба Армияи Сурх ду баробар тезтар пурра карда шуданд. Ва тафовути миқдорӣ дар технология ба фоидаи СССР кам шудан гирифт.
  Аз нуқтаи назари сифат, Фриц "Паланги шоҳона" -ро ба даст овард, ки вазн ба КВ-3 монанд аст ва аз рӯи сифати снаряд ва зиреҳи қавитари фронталӣ ҳатто дар қудрати воридшавӣ каме бартарӣ дорад. Хуб, КВ-5 ва КВ-4 хеле вазнини шӯравӣ аз ҷиҳати техникӣ, махсусан шасси онҳо хеле ноустувор буданд. Ҳамин тавр, истифодаи ҷангии чунин ҳаюлоҳо шубҳа дошт.
  Ва Сталин инчунин фармон дод, ки КВ-6 бо ҳафт таппонча ва ду мушакандоз таъсис дода шавад. Онҳо мошин сохтанд. Аммо он чунон вазнин ва тӯлонӣ буд, ки шумо онро дар қатора бардошта наметавонед ё дар ҷанг ҷойгир кунед. T-34-76 як мошини хеле муваффақ аст, аммо дар набардҳои пешина нисбат ба Пантера ё Паланг заифтар аст. Ва КВ-1 ва КВ-2 аз ҷиҳати вазн бо олмонҳо муқоиса карда мешаванд, аммо дар муборизаи сар ба сар аз Пантерҳо ва Палангҳо камтаранд. Т-4-и олмонӣ дар зиреҳи сию чаҳор баробар буд ва дар аслиҳа, намоёнӣ ва оптика бартарӣ дошт ва ин бо вазни баробар ё ҳатто ҳангоми муқоисаи тағироти вазнинтар.
  Хулоса, Фриц такмил дода шуд ва сифаташ ба дарачаи баланд расид. Ва пайдоиши ME-309 ва ME-262 дар сифати авиатсионӣ бартарӣ дод. Мисли Ю-488, беҳтарин бомбаандози чормоторӣ. Ва дар паси онҳо моделҳои реактивӣ ҳастанд. Ба монанди Ю-287 ва Арадо.
  Дар мохи сентябри соли 1943 фашистон нихоят ба Англия бомуваффакият десант карданд. Пас аз ду ҳафтаи ҷанг, Англия таслим шуд. Ва гарчанде Черчилл ба Канада гурехт, нати аи  анг дар Ѓарб як хулосаи пешакї ба назар мерасид.
  Рузвелт, ки шарики асосии худро аз даст дод ва аз қудрати афзояндаи Рейхи сеюм тарсид, сулҳ хост.
  Гитлер баъд аз сухбат бо хамрохони худ дар назди Ташкилоти Давлатхои Муттахида шарт гузошт: даст кашидан аз яроки ядрой ва эътироф намудани хамаи истилохои Япония ва Рейхи сейум. Ва инчунин баровардани қӯшунҳо аз Исландия, ки Краутҳо онро аллакай бо флоти зериобии зериобӣ иҳота карда буданд. Назорати Сарзамини Офтоб бар Гай, ки дар он чо чанг хануз бас карда нашуда буд. Гайр аз ин, Гитлер талаб кард, ки ба рейхи сейум ва Япония барои тамоми харобй ва харочоти харбие, ки Штатхои Муттахида ва Англия ба амал овардаанд, товони моддй диханд.
  Гарчанде ки шартҳои сулҳ ниҳоят душвор буданд, Рузвелт тавонист қабули онҳоро дар Конгресс ва Сенат бо душвориҳои зиёд тела диҳад.
  Маслиҳатҳои Сталин дар бораи он ки ӯ мухолифи пайвастан ба эътилофи қудратҳои меҳвар набуд ва ҳадди аққал барои дубора забт кардани Аляска омода буд, дар риояи фармони ИМА нақши бузург бозид.
  Прагматизми амрикоӣ ғолиб омад, ки он аз шавқу ҳавас ва эҳсос баландтар буд. Илова бар ин, барномаи ҳастаии олмонҳо нисбат ба Амрико зудтар инкишоф ёфт ва ин дар оянда ба фалокат дучор мешуд.
  Давраи якуми чанги дуйуми чахон ба охир расид. Аммо фюрер акнун мехост СССР-ро бархам дихад.
  Гайри-чашмдошт тактикаи мунтазири Сталин ва садокати у ба кори сулху осоиши тамоми чахон шухии дахшатнок бозид. Дар муқобили Ҷозеф Рейхи сеюм ва Ҷопон бо тамоми захираҳои нимкураи шарқӣ, аз ҷумла Австралия ва баъзе плацдармҳо дар ҷаҳони Ғарб буданд.
  Мамлакати Офтоб то хол Хитойро ба охир нарасонда буд, вале вай метавонист фронти дуйумро кушояд. Гитлер кушунхои мустамликадорон ва легионхои хоричиро фаъолона ташкил мекард. Дар баробари ин истехсоли яроку аслиха афзуд.
  Дар нимаи аввали соли 1944 истехсоли танкхо ва тупхои худгард дар Рейхи сеюм дар як шабонаруз ба сад мошин расид ва аз он хам гузашт. "Пантера-2" аз чихати дарачаи худ аз хамаи машинахои советй пеш гузашт. Як танки пешрафтаи олмонӣ, Lion пайдо шуд ва дере нагузашта Шери шоҳона.
  Ва аз хама мухимаш, авиацияи реактивй пай дар пай инкишоф ёфт. Дар посух, танкҳои Т-34-85 ва ИС-1 ва ИС-2 дар СССР ба истеҳсоли силсилаи КВ низ касе даст надод. Маъмултарин танки истеҳсолии Рейхи сеюм дар соли 1944 Пантера-2 ва СССР Т-34-85 буд. Моделҳои вазнинтар ба таври назаррас - тақрибан даҳ маротиба камтар истеҳсол карда шуданд. Ва немисҳо намехостанд вазнро дар роҳҳои шӯравӣ зиёд кунанд ва Сталин ба силсилаи KV нобоварӣ кард ва ИС-ҳо хеле хом баромад.
  Бо вуҷуди ин, "Пантер"-2-и олмонӣ бо таппончаи калибри 88-мм 71 L аз Т-34-85 дар қудрати зиреҳи сӯрохии таппонча, дар зиреҳи пешӣ ва каме зиреҳи паҳлӯӣ бартарӣ дошт ва инчунин набуд. аз чихати кори ронандагй бо двигатели 900 кувваи асп ва вазни 47 тонна пасттар аст. Ҳатто вақте ки вазни танки Олмон ба 50,2 тонна расид, он марговар набуд.
  Ва авиацияи реактивии Олмон умуман рақиби арзанда надошт.
  Гитлер карор дод, ки пои худро кашола накардан бехтар аст ва 22 июни соли 1944 чангро cap кард. Сесаду панчох дивизиям худй ва хоричй, яксаду бист дивизиям спутникро ба тарафи СССР партофта. Дар тарафи Рейхи сеюм инҳо буданд: Руминия, Венгрия, Словакия, Хорватия, Финландия, Шветсия, Италия, Португалия, Испания, Булғористон, Аргентина, Туркия.
  Немисҳо инчунин шумораи зиёди хориҷиён ва хивиҳоро дар Вермахт истифода бурданд. Умуман, рейхи сеюм танхо дар эшелони якум дувоздахуним миллион солдатро ба чанг партофт, ки на бештар аз чил фоизи онхо аз руи миллат немисхо буданд. Спутникхо боз се миллион илова карданд. Умуман, эшелони якум кариб шонздах миллион аскари пиёда, кариб 33 хазор танк, зиёда аз панчоху панч хазор самолёт, кариб дусаду панчох туп ва миномёт дорад.
  Пас аз сафарбаркунӣ СССР сеюним миллион солдатро ҷойгир кард, аммо як қисми нерӯҳо бояд дар Шарқи Дур ва ноҳияҳои дохилӣ нигоҳ дошта шаванд. Дар эшелони якум хашт миллион солдат, кариб 30 хазор танк, кариб чил хазор самолёт, кариб дусад хазор туп ва миномёт мавчуд буд.
  Ба хамин тарик, Рейхи сеюм дар аскарони пиёда бартарии дучанд ва аз чихати харакати куввахо бо пулемёт бештар панч баробар бартарй дорад. Дуруст аст, ки СССР бисьёр пулемётхо дорад, кариб паритет.
  Тафовут дар танкхо калон нест, аммо фоизи мошинхои кухнашуда дар СССР, инчунин танкхои баровардашудаи пештара зиёдтар аст.
  Авиацияи реактивии немис хариф надорад ва самолётхои бо пропеллер идорашавандаи Рейхи сеюм тезтар ва хубтар мусаллах мебошанд. Дуруст аст, ки машинахои советй аз чихати манёври горизонталй бартарй доранд.
  Дар артиллерия ва миномёт таносуби куввахо ба баробарй наздиктар аст. Хам микдор ва хам сифат.
  Дуруст аст, ки флоти рейхи сейум махсусан киштии зериобй буда, назар ба киштии советй чандин баробар пуркувват аст. Мисли Ҷопон, ба ҳар ҳол.
  Гайр аз ин, фашистон аллакай ракетахои баллистикии класси А доранд ва аввалин дискотекахо ба хаво баромаданд.
  Умуман, фашистон пурзуртар хоҳанд шуд ва Сталин ба таври оқилона мудофиа омода карда буд, ҳарчанд дер бошад. Аммо барои кор кардан вақти зиёд надоштем. Хатти Сталин тамоман баркарор нагардидааст ва аз хама мухимаш он аст, ки кушунхо барои нигох доштани мудофиа ба кадри кифоя тайёр нашудаанд. Ҳарчанд онҳо аз нав таълим гирифта шуданд.
  Хатти сархадии Молотов баъди се соли пешакй умуман ба охир расид, вале ба сархад хеле наздик вокеъ буд ва чукурии кифоя надошт. Илова бар ин, Сталин фармон дод, ки эшелони сеюм пас аз Днепр сохта шавад, аммо ин танҳо пас аз таслим шудани ИМА оғоз ёфт.
  Дуруст аст, ки ба гайр аз кушунхои советй, шумо метавонед ба подразделенияхои НКВД умед бастан мумкин аст, ки шумораи онхо ба як миллион нафар солдатхо ва милиция зиёд шудааст. Ин тақрибан чор миллион нафар аст, танҳо дар шаҳрҳои ғарбӣ. Ҳарчанд, албатта, самаранокии ҷангии онҳо нисбат ба воҳидҳои муқаррарӣ хеле бадтар аст.
  Немисхо, чун дар таърихи хакикй, дар марказ зарбаи асосиро зада, канори Белосток ва мушти Львовро буриданд. Худи рузхои аввали чанг нишон дод, ки немисхо сарфи назар аз бисьёр будани подразделенияхои хоричй хучумро каму беш муташаккилона мегузаронанд. Аммо аскарони советй аксар вакт талаф мешаванд.
  Илова бар ин, самаранокии ҷангии воҳидҳои украинӣ шубҳанок буд. Дар ин чо бисьёр фирориён ва онхое буданд, ки дар худи рузхои аввали чанг таслим шуданд.
  Дар мухорибахои сархаддй душманро нигох доштан мум-кин набуд. Ва баъд Сталин хато карда, ба хатти асосй баровардани кисмхоро манъ кард ва талаб кард, ки фронт рост карда шавад. Бо вуҷуди ин, хатогӣ ислоҳ карда шуд, аммо бо таъхир. Немисҳо тавонистанд 28 июн Минскро забт кунанд ва хатти Сталинро дар марказ шикастанд.
  Бетартибӣ танҳо шиддат гирифт. Рӯзи 30 июн вуруди интизорӣ ба ҷанги Ҷопон ва моҳвораҳои он сурат гирифт. Бинобар ин ба мо лозим омад, ки холо аз Шарки Дур фиристодани кушунхоро фаромуш кунем.
  Пешрафти немис дар марказ вусъат меёфт. Фосилаи бузурге ба миён омад, ки онҳо сахт кӯшиш карданд, ки васл кунанд. Аммо фашистон пеш рафта, 16 июль ба Смоленск зада даромаданд.
  Бо рохи ба чанг андохтани тамоми захирахои мавчуда ва ба зери ярок гузоштани милисахо, Сталин ва Жуков тавонистанд хучуми Фрицро дар марказ боздоранд. Аммо Гитлер кушунхои худро ба чануб гардонд. Фашистон дар Киев дегхонаи азим сохта, кариб тамоми Украинаро ишгол карданд.
  Ленинградро махкам баста, ба Крим хучум карданд. Рафти амалиёти ҷангӣ ба соли 1941, мисли кармаи доимӣ хеле монанд буд. Аммо фарқиятҳо низ хеле назаррас буданд. СССР дар соли 1941 як кадар захирахои озод дошт, вале холо хама чиз аллакай сафарбар карда шуда буд. Ва ҳангоме ки ҳамла дар моҳи октябр сурат гирифт, маълум шуд, ки барои нигоҳ доштани дифоъ тақрибан чизе набуд.
  Дар ибтидои мохи ноябри соли 1944 фашистон Москваро ихота карда, Сталинро мачбур карданд, ки ба Куйбышев гурезад.
  Фашистхо бар хилофи таърихи реалй аз чихати шумора бартарии калон доштанд. Онхо дивизияхои кифоя доштанд, ки аз Шимол ва Чануб Москваро давр зада гузаранд. Аммо барои воҳидҳои шӯравӣ ҳама чиз дар фронтҳои гуногун паҳн шуда буд.
  Дар хакикат, дар соли 1941, баъди сафарбаркунй Сталин аз чихати шумораи хайати шахсии худ нисбат ба Вермахт бартарй пайдо кард ва вай назар ба рейхи сейум аз аввали чанг чор баробар зиёд самолёту танк дошт. Ва дар панч мохи аввали чанг бештар тачхизоти СССР истехсол карда шуд.
  Аммо холо фашистон тамоми козирро доранд, микдор ва сифати яроку кадрхо дар тарафи онхо мебошанд. Армияи Сурх бошад, проблемахои соли 1941. Аз чумла, майл надоштани украинхо, бальтхо ва бисьёр миллатхои хурд барои сохти советй мурдан. Хиёнат ва фитнагарихои оммавии курбонихои репрессия, кулакхои аз мулки барбодшуда ва дигар одамони хафашуда аз хар табака. Аз чумла, душманони идеологии Хокимияти Советй.
  Ва он ки немисхо хам Гарбро маглуб карданд, шумораи хоинонро зиёд мекунад.
  Бинобар ин тааччуб нест, ки Москваро ихота карда, немисхо Донбасс, Воронежро ишгол карда, ба суи Сталинград харакат мекунанд.
  Зимистони соли 1944, мутаассифона, мисли соли 1941 он кадар шабнам ва барфбор набуд, Аммо Москва то охири мохи декабри соли 1944 кахрамонона тоб овард. Сталинград дар мохи январи соли 1945 зада галтонда шуд ва мубориза барои он чандон дароз давом накард. Дар моххои февраль ва аввали март немисхо ва хамрохони онхо Кавказ ва чоххои нефти Бокуро пурра ишгол карданд.
  Баъд хучум кад-кади Волга давом кард. Ба Саратов, ба Куйбышев ва баъд Оренбург ва Казон.
  Сталин ба Свердловск гурехт. Қазон моҳи май афтод. Дар тобистон немисҳо ва японҳо ба Русия амиқтар рафтанро идома доданд. Мукобилати кушунхои советй паст мешуд. 5 августи соли 1945 Свердловск забт карда шуд. Ва 3 сентябри соли 1945 Сталин ниҳоят ба таслим шудан розӣ шуд. Ба ивази ҳаёт ва озодии худ.
  Чанги дуйуми чахон ба охир расид. Аммо сулху осоиш муддати дароз хукмрон нашуд. Гитлер яроки ядроиро озмуда, ба кувваи харобиовари афсонавии онхо боварй хосил кард.
  Акнун маълум шуд, ки Япония ва ШМА хануз дар рохи хукмронии чахонии Рейхи сеюм буданд. Ва ҳарчанд Фюрер аз Чингизхон, Искандари Мақдунӣ, Наполеон, император Троян ва Сулаймони Мақдунӣ бештар заминро забт карда бошад ҳам, ӯ тасмим гирифт, ки Ҷопонро низ мағлуб кунад.
  Расо баъди се соли тамом шудани чанги дуйуми чахон сад ракетаи баллистикии байникитъавии дорой зарядхои пуриктидори ядрой Замини Офтобро якбора фаро гирифт.
  Ва он гоҳ ҳамлаи қисмҳои заминии Вермахт ва флоти баҳрӣ оғоз ёфт. Немисхо моликияти Японияро дар Осиё нисбатан зуд забт карда, худи метрополияро бо бомбахои атомй ба хок яксон карданд.
  Моликияти уқёнуси Ором аз сарзамини тулӯи офтоб муқовимати дарозмӯҳлатро кам ё камтар пешниҳод карданд. Аммо то июни соли 1949 хамааш ба охир расид. Акнун факат маглуб кардани Штатхои Муттахида буд. Гузашта аз ин, сабаб дошт. Американхо бар хилофи шартнома хануз хам яроки ядроиро истехсол карда, озмоишхои махфии худро мегузаронданд.
  Гитлер 1 январи соли 1950 ба чанг шуруъ намуда, дар рузи Соли нав сесад ракетаи ядроиро партофта буд.
  Ҳамлаи харобиовари ҳастаӣ сад шаҳри калонтарини Амрикоро хароб кард ва даҳҳо миллион нафарро ба ҳалокат расонд. Боз як ҷинояти бузургтарини Адольф Гитлер ба рӯйхати тӯлонии ваҳшиёнатарин ваҳшиёна илова карда шуд.
  Пас аз он ҳамла ба Канада оғоз ёфт ва аз ҷануб дар баробари диктатураҳои Амрикои Лотинӣ. Американхо суст шуда, ба хайрат афтода буданд, вале онхо сахт мубориза мебурданд. Онҳо фаҳмиданд, ки мағлубият барои онҳо танҳо ғуломӣ ва марги сусту дардоварро дорад.
  Аз ин рӯ, он аз ҳама ҷангҳо ноумедтарин буд. Ва ин бештар аз як сол давом кард ва рейхи сейумро мачбур кард, ки кариб дусад заряди ядроиро партояд ва бисьёр заминхои хосилхезро ба биёбони радиоактив табдил дихад.
  Вале бо вучуди ин максад ба амал омад ва охирин душмани рейхи сеюм маглуб гардид. Ва баъд аз ин раванди ба истилоҳ ҷаҳонишавии ҷаҳонӣ оғоз ёфт. Маркаи Олмон ягона пули ҷаҳонӣ гардид. Хатто мамлакатхои мустакили расмй ба дарачаи мустамликахои рейхи сейум фуроварда шуданд ва танхо худидоракунии махаллй махдуд буд.
  Яҳудиён ва ҷӯгиҳо ғайриқонунӣ буданд: онҳоро ҷустуҷӯ ва несту нобуд карданд. SS тозакунии азимро ба амал оварда, ба таҷовуз идома дод. Орзуи ҳақиқӣ фаро расид - соати аждаҳо. Ё ҳатто аниктараш, давру замон. Фюрер империяи воқеии ҷаҳонии тоталитариро бо даъвои васеъ кардани кайҳон бунёд мекард.
  Соли 1959 ҳангоми таҷлили ҳафтодсолагии Фюрер тоҷгузории расмӣ баргузор шуд, ки плебиссити умумиҷаҳонӣ баргузор шуд, ки унвони суперимператорро қонунӣ кард. Ва вақте ки Адольф Гитлер дар соли 1967 даргузашт, писараш унвон ва қудрати ӯро ба мерос гирифт.
  То ин вакт Сайёраи Замин аллакай дар Мох ва Миррих бо Зухра пунктхои ахолинишин барпо карда буд ва барои васеъ шудан ба олами ситорахои беруна фаъолона тайёрй медид... Фашистхо як империяи универсалй - сохтани Рейхи Ситорадорро мехостанд, то ки тамоми чахонро ба замин партофт. тамоми коинот ба даҳшат.
  
  САРГУЗАШТХОИ НАВИ РЫЦАРОНИ ЧИХИЛЧАЗИР
  Димка шамшерашро пора-пора карда, дар куча чашмонашро мижа карда, хайрон шуда истод. Дастонаш хунолуд ва он чи аз шамшер монда буд хунолуд. Сирена садо дод. Кӯчаи шаҳри тобистона. Ва полис медавад. Аз паи як зарба ба пушт бо калтак. Димка базӯр шунида мегӯяд:
  - Ман бас кардам!
  Дастонашро ба қафо кашида, завлонаҳоро маҳкам мекунанд. Писарак аз металле, ки ба дастонаш гузошта шудааст, дард ҳис мекунад. Ӯро ба як микроавтобус мебаранд - зоғи сиёҳ.
  Димка омехтаи хашму тарсро хис мекунад. Гузаштаро ба хотир меорад. Ҷазирае, ки кӯдакон барои мавҷудияти худ бо шамшер мубориза мебурданд. Чӯбӣ, аммо вақте ки писарбача аз хашм гирифта мешавад, онҳо ба пӯлоди якбора тез табдил меёбанд. Димка дар он чо зиёда аз ду мох монд. Вай чанг кард, чанг кард, захмдор шуд ва худаш захмдор шуд. Вай хатто шахсан хоинро кушт. Ҳама чиз буд. Ва дар охир галаба карданд.
  Афсус, ки бачагон дар киштии харобшуда мондаанд. Ва ӯ тавонист танҳо бо духтараш фирор кунад. Пас аз чунин саргузаштҳо зиндон дигар хеле аҷиб ба назар намерасид.
  Вай бачаи авбошро бо шамшер зад ва дид, ки хобидааст, ҳавзи хун ҷорӣ шуд.
  Оё зарба марговар буд? Димка чунон бадбахт буд, ки гуё пеш аз ин саргузашти кофй надошта бошад. Ва агар ӯ кушт, пас чӣ? зиндон? Оё онҳо ӯро ба як камераи ифлос ва бадбӯй бо ҷинояткорон мебаранд?
  Ва он то куҷо хоҳад нишаст? Ӯ ҳамагӣ чордаҳсола аст. Мувофики конун онхо хукук надоранд аз дах зиёд диханд. Шояд ҳамааш барор гирад!?
  Соат наваду ду. Замоне, ки дар бораи демократия ва озодӣ ин қадар ҳарф мезананд, вале бандитизм қувват мегирад.
  Воронок истод ва Димкаро бароварданд. Писарбачаи зебову даббохта, муйхои сиёх, на ба бандит, балки курбонии дастбанддор монанд аст.
  Димкаро кариб фавран ба назди муфаттиш ва прокурор бурданд.
  Маро ба курсӣ шинонданд.
  Муфаттиш чанд саволи муқаррарӣ дод ва бо табассум гуфт:
  -Писарбачае, ки шумо захмдор кардаед, мемирад! Пас ба Худо дуо кун, ки намирад!
  Димка бо оҳе ҷавоб дод:
  - Ман намехостам...
  Прокурор когазро дод:
  - Ин иқрор аст. Агар шумо имзо гузоред, шумо бо эътирофи худ то мурофиа озод карда мешавед. Ва он гоҳ, бо назардошти синну соли ҷавон ва набудани сабти полис, шумо ҳукми шартӣ хоҳед гирифт!
  Димка ба когаз нигаристу зуд хонд ва сарашро манфй чунбонд:
  - Дар ин ҷо гуфта мешавад, ки худи наврас ба ширкат ҳамла кардааст. Ва онҳо танҳо ба ман фишор медоданд!
  Муфаттиш чехраи мушшакл ва абрувони гафс дошт, ки:
  - Ҳамон тавре ки мо ба шумо маслиҳат медиҳем, имзо гузоред! Дар акси ҳол шумо дар СИЗО мемонед. Акнун мо аслан пур аз парвандаҳо ҳастем ва шумо бояд то мурофиа муддати хеле дароз нишинед. Ва дар он ҷо дар як камера бо се қатори рахти тахтаҳо, сатил дар кунҷ ва панҷоҳ писарбачаи асабӣ ва гурусна мисли шумо. Намудҳои гуногуни ҷинояткорон. Ва агар бачае, ки шумо захмдор кардаед, зинда монад, тафтишот се сол давом мекунад, боз як соли дигар ва мурофиаи судӣ мешавад! Бехтарин солхои умратро дар дузах мегузарон!
  Прокурор бо сар ҷунбонд ва тасдиқ кард:
  -Чораи пешгири барои шумо ё ҳабс аст ё тааҳҳудномаи хаттӣ дар бораи тарк накардан аз макон ва модару падаратон шуморо мебаранд. Интихоб аз они шумост! Ва ба ман бовар кунед, колонияҳои ноболиғон аллакай серодаманд ва онҳо бо хушнудӣ ба шумо озмоиш хоҳанд дод. Аммо агар шумо бо мо ҷанҷол кунед, он гоҳ албатта ҷойе пайдо мешавад!
  Димка хис кард, ки муфаттиш ва прокурор шухй намекунанд. Ва дар асл, онҳо метавонанд дар зиндон пӯсида шаванд. Ҳарчанд, аз сӯи дигар, ин воқеият нест, ки дар сурати имзои ӯ озод хоҳанд шуд. Оё бисёр мисолҳои фиреб додани полис вуҷуд дорад? Аммо чизи асосй дар Димка якравй ва якравй буд, ки баъди дар чазирахои марг буданаш равшан зохир гардид. Ва писарак бо қатъият эълон кард:
  - Не!
  Муфаттиш сахт гиря кард:
  - Чӣ чиз ғалат аст?
  Димка сахт гуфт:
  - Ман имзо намегузорам! Онҳо ба ман ҳамла карданд, мехостанд маро бо занҷир захмӣ кунанд ва ин худ дифоъ буд!
  Муфаттиш гиря кард:
  - Хуб, пас! Вай дар СИЗО аст, пас аз як ҳафта шумо донотар мешавед!
  Прокурор сар ҷунбонда, имзо гузошт:
  - Ҳоло ду моҳ дар ҳабс аст. Аммо албатта шумо метавонед пештар озод кунед!
  Муфаттиш гиря кард:
  "Ман фикр мекунам, ки боздошт барои писар хуб хоҳад буд!"
  Димкаро аз кабинет бароварда, ба зиндон бурданд. Занҷир заду занҷир бача танҳо аз роҳ гузашт. Уро бояд дар он чо кабул мекарданд.
  Димка бо занҷир занҷиркунон ба назди ду полис қадам мезад. Ман худро хеле бад ҳис кардам. Зиндон, камера, маҳбусони бад. Ва ӯ аз имзои иқрорнома худдорӣ карда, худро ба мушкил дучор кард. Ҳарчанд, аз тарафи дигар, пас аз ин шумо наметавонед аз он халос шавед.
  Димкаро ба утоқи навбатдорӣ бурданд. Ном, насаб, номи падар, чизхои киматбахо бо шумо.
  Баъд шӯриш. Як афсари пулис ва ду зани хилъатпӯши сафед писарбачаро аз оина вориди ҳуҷра карданд ва чароғҳои иловагиро фурӯзон карданд. Фармон пайравӣ кард:
  - Либосатро каш!
  Димка оҳ кашид - мушкилот! Танҳо ҳайронам, ки чаро занон? Писарак шими ҷинс, футболка, кроссовка ва курткаашро кашид. Ман танҳо бо кӯтоҳи худ мондам.
  Зани ҷавоне, ки дар тан ҷомаи сафед дошт, гуфт:
  - Вай хуб сохта шудааст!
  Саркор фарёд зад:
  - Ва шими худро каш! Зинда!
  Димка, ки аз хичолат сухта буд, онхоро хам бардошт. Вай беихтиёр сурх шуда, худро пӯшонд. Корманди милиса дод зад:
  - Диққат! Дастҳо поён! Бодиққат нигоҳ кунед - ин қотил аст!
  Зане, ки хилъати сафедпуш дошт, ки ба хамшираи шафкат монанд буд, табассум кард ва дастпушакхои тунуки тиббиро пушида, хитоб кард:
  - Мо мисли онҳо чизе надидем! Ором шав бача, хола туро ламс мекунад!
  Вай ба муоинаи бадани Димка шуруъ кард. Ман мӯи писарбачаро, ки дар вақти дар ҷазира буданаш калон шуда буд, гузаштам. Вай ҳар як риштаро бодиққат шона карда, чизи пинҳоншударо меҷуст. Шояд ҳатто пул. Сипас вай нурро ба гӯшҳо ва бинии писарбача пошид. Вай ин корро боэҳтиёт анҷом дод, гӯё ба умеди пайдо кардани чизе буд.
  Сипас фармон дод, ки сарамро ба остонаи дар гузорам ва бо дастонам манаҳамро гирифт. Вай дасташро ба дахонаш бурд. Димка бо забонаш бӯй ва таъми резинро ҳис мекард. Зан дар паси милки худ, дандонҳо ва рухсораҳо ҳис мекард. Вақте ки вай решаи забонро пахш кард, писарбача дарди қайкунӣ ҳис кард. Бале, чӣ қадар ногувор. Даст то дами бодомак расида, нафаскашиаш мушкил шуд.
  Баъд, ниҳоят, зан ӯро фиристод ва табассум кард:
  - Ҳеҷ чиз нест!
  Саркор фармуд:
  - Давом дех Ольга! Аз сабаби хатари махсуси мавзӯъ, ҷустуҷӯи шахсӣ бояд ҳамаҷониба бошад!
  Зани сафедпӯст синаи Димкаро ҳис кард. Вай дастонашро бардошта, ба багалаш нигарист. Ва бо қувваи ғайричашмдошт вай нофро пахш кард. Димка нафас кашид...
  Пас зан бозистод ва пурсид:
  - Хуб, акнун бигзор вай хамвор шавад!
  Корманди милиса гиря кард:
  - Ин комилан боэътимод нест! Ба мақъадаш ҳам нигаред!
  Зани либоси сафедпуш сар ҷунбонд:
  - Барои ин ба шумо иҷозати махсус лозим аст! Ба ҳамин тариқ барои тафтиш кардани шармгоҳи писар!
  Офицер суст фармон дод:
  - Хѓша, шайтони хурдакак...
  Димка бо шаъну шараф чавоб дод:
  - Ман писарам!
  Ва у ба осонй ба хамиш кардан шуруъ кард. Ман даҳ маротиба нишастам. Пас аз он занҳо пояшро муоина карда, аз миёни ангуштони пои ӯ гузаштанд.
  Пас аз он Димка худро дар ҳуҷраи дигар дид. Дар он ҷо як бачаи дигаре, ки дар тан либоси маҳбасӣ дошт, мӯйсари кӯтоҳ дошт ва дар даст мошини чопӣ дошт:
  - Чӣ чизи нав?
  Корманди милиса ҷавоб дод:
  - Бале, ва хеле хокистар!
  Писар хандид ва гуфт:
  - Аммо вай он қадар даҳшатнок нест! Хуб, дар курсӣ бинишин ва ман мӯи туро мебурам!
  Димка нишаст. Бараҳна будан ҳоло ҳам ногувор аст. Ва баъд мӯи саратро мисли ҷинояткор тарошида. Барои боло бурдани он, қайчӣ каме кунд буд ва буридани мӯйҳоям дардовар буд. Мӯйҳои ғафси сиёҳ ба фарш афтоданд. Мӯзаҳои кӯфтаи ҷавони маҳкумшуда онҳоро поймол мекард. Ба назар чунин мерасид, ки бо ҳар як тори мӯй як пораи рӯҳи ҷовидонӣ меравад ва ту камтар озод мешавӣ. Димка табъи афсурда буд. Дар пеш камераи зиндон ва вохӯрӣ бо ҷинояткорони ноболиғ буд.
  Вале Димка аз хамсолони худ харгиз наметарсид. Ва пас аз сахт кардани "Чил ҷазира" он дигар даҳшатнок нест. Агар чизе бошад, ӯ ҷанг мекунад. Дар бораи зиндон чӣ?
  Дар бораи санҷиши дигар чӣ гуфтан мумкин аст? Ӯ ҳамагӣ чордаҳсола аст ва тамоми умраш дар пеш аст.
 Ваша оценка:
Связаться с программистом сайта.

Новые книги авторов СИ, вышедшие из печати:
О.Болдырева "Крадуш. Чужие души" М.Николаев "Вторжение на Землю"

Как попасть в этoт список

Кожевенное мастерство | Сайт "Художники" | Доска об'явлений "Книги"